το
τε ύχ ο δω ς δ ρε ιαν άν έμ ε
τα ι
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΑΠΕΛΣ
ΕΤΟΣ 2019 - 2020
Δεκέμβρης - Γενάρης - Φλεβάρης ❀
Διαβάστε
Σαν τότε…
Στη Μνήμη του… Γιάννης Καραβίδας
Αρθρογραφία
Επικαιρότητα
Νέα από την ΕΕΛ
σελ. 2
σελ. 3 - 5
σελ. 6 - 5
σελ. 13 - 18
σελ. 19 - 20 Μορφές του πνεύματος Πάνος Τζελέπης Νίκος Κατηφόρης
Μορφές που έφυγαν Διαμαρτυρίες
σελ. 21 - 26
σελ. 27 - 33
σελ. 34 - 40 Η πένα των συνεργατών σελ 41 - 54. Βιβλιοπαρουσίαση σελ. 55 - 59 Ο Παρατηρητής σελ. 60
Τρίτη Περίοδος ❀
Εις Μνήμην…
ΤΕΥΧΟΣ 26ο
Με θλίψη και πάλι έχουμε χρέος να αναφερθούμε στην απώλεια του συνεργάτη μας Γιάννη Καραβίδα και να αφιερώσουμε το παρόν 26ο τεύχος του περιοδικού μας στη μνήμη του, κάτι που δεν προλάβαμε να κάνουμε ολοκληρωμένα στο προηγούμενο τεύχος. Ο σημαντικός λογοτέχνης και μόνιμος συνεργάτης μας Γιάννης Καραβίδας, έφυγε απ’ τη ζωή στις 27 του περασμένου Νοέμβρη, ακολουθώντας τον συναγωνιστή του και αρχισυντάκτη μας Γιάννη Παπαοικονόμου, που τον είχαμε χάσει στις 4 Ιούλη 2019. Ευνόητο είναι ότι αυτές οι απώλειες πλήττουν σοβαρά την έκδοση του περιοδικού μας. Όμως συνεχίζουμε, ακολουθώντας τον δρόμο που είχαν χαράξει αυτοί οι αγωνιστές της ζωής. Έναν δρόμο που αντανακλούσε την επίμονη θέληση για συνεχή αγωνιστική προσφορά προς την κοινωνία και μέσω της τέχνης. Είχαν την γνωστική εμπειρία να αντιλαμβάνονται σε βάθος την γύρω τρέχουσσα πραγματικότητα και να την μετουσιώνουν κριτικά - διδακτικά σε λογοτεχνικά δημιουργήματα που εμπνέουν διδάσκουν και παροτρύνουν σε αγώνα. Η φάση που διανύουμε είναι γεμάτη από ερεθίσματα για σκέψη και βαθύτερη Θανάτω θάνατον πατήσας κατανόηση των κινδύνων που απορρέουν από την όξυνση της αρρώστιας του Μνημόνια και μνήματα συστήματος - όξυνση των κεφαλαιοκρατικών ανταγωνισμών και την επικίνδυνη μνήμες πικρές και θρήνοι. Ξύπνα λαέ, σε νάρκωσαν εμπλοκή της χώρας μας σ’ αυτούς. Έχουμε λοιπόν καθήκον να αποστρέτης αβανιάς τα κτήνη. φουμε τη διάθεσή μας και των άλλων από εκείνο που ονομάζεται «η τέχνη για Ξύπνα, γιατί καλύτερη την τέχνη», αυτήν την εγωπαθή ατομικιδεν θα 'χεις ευκαιρία, στική ενασχόληση –παρελκυστικό όργανα γράψεις κι απ το Αύριο νο της αστικής προπαγάνδας– και να μια ένδοξη ιστορία. κάνουμε έργο μας την τέχνη για τον άνθρωπο - για τον λαό. Ο ζωντανός ο θάνατος, Με αυτό λοιπόν το οπλοστάσιο που οι λαέ μου δεν σου πρέπει. σύντροφοι μάς άφησαν θα συνεχίζουμε όσο μπορούμε και στις σελίδες μας θα Ξύπνα και με το αίμα σου παραθέτουμε απ’ τα έργα τους, να μην γράψε καινούρια έπη. ξεχνιόμαστε… Προσπερνώντας τώρα την καθιστέΜε τον ωραίο θάνατο ρηση που ήδη αναφέραμε, αφιερώνουμε τόλμα μια χειραψία, τούτο το τεύχος στη μνήμη του Γιάννη αν θες μια νεκρανάσταση Καραβίδα, (που υπέγραφε και ως «΄Άρης απ’ την ναρκοληψία! Απένταρος» - βλέπε δίπλα) και στις επόμενες σελίδες θ’ αναφερθούμε για τον Από Άρης Απένταρος ίδιο πληρέστερα.
~ ❀~