De CanDo'er! Mei 2019

De CanDo’er !

SERVICE CENTER MAASTRICHT HET SERVICE CENTER MET EEN GEZICHT

Jaargang 8

Nummer 59

Mei 2019

Beste collega’s,

Ons pand is eindelijk officieel geopend! Op vrijdag 12 april werden onze klanten feestelijk ontvangen en rondgeleid en de dag erna was het feest voor het personeel en aanhang. We mogen wel stellen dat het een groot succes is geworden!

Lex beschrijft een dagje uit het leven van een fietskoerier. Hij blijkt onderweg veel positieve reacties te krijgen!

We hebben helaas afscheid genomen van onze sympathieke collega Kylian, die voortaan nota bene als BOA door het leven zal gaan…

Tom van Ewijk reed een dagje mee met Dennis Mennens en bracht na afloop verslag uit.

Het tafelvoetbalspel laat de harten van veel collega’s sneller slaan, wat heftige taferelen in de kantine oplevert.

Enkele collega’s zijn terug na een lange periode van ziekte. Welkom terug, Agnes en Dean!

We hebben enkele dagen kunnen oefenen in een racesimulator, waar veel collega’s gebruik van maakten om te proberen de snelste tijd neer te zetten.

Kortom: er is weer van alles gebeurd!

Veel leesplezier!

Fons

Can Do De fietskoerier Een dag in het leven van de fietskoerier is afwisselender dan je zou denken. Uiteraard is de hoofdzaak de pakketten af te leveren aan de klant. Maar als fietskoerier ben je een bezienswaardigheid en mag je regelmatig op de foto. Niet alleen met klanten maar ook toevallige passanten die geïnteresseerd zijn in de cubicycle. Je moet dus te allen tijde zorgen dat je er op je best uitziet voordat je met wallen onder je ogen op internet staat.

De dag van de fietskoerier begint bij het financieel hart van Maastricht. Die fiets staat op te laden in de fietskelder van EFFS. De pakketten komen niet uit zichzelf naar EFFS, maar die worden gebracht door onze zeer gewaardeerde collega’s van de vrachtwagens. Als de bak met alle pakketten aankomt, zorg je er uiteraard voor dat je weet wat je bij je hebt, zodat je geen TDT’s of andere bijzondere meldingen mist. Je hebt als koerier gemiddeld 40 stops bij je en fietst in de postcodes 6211,6212, 6224, 6225 en 6226. Zodra je de bak goed hebt ingericht ga je op pad met de origineelste bakfiets van het land.

De werkzaamheden zijn vrijwel hetzelfde als die van de koerier in een busje. Echter ben je als fietskoerier veel meer in beweging en kun je makkelijker door smalle straatjes in het centrum.

Als fietskoerier fiets je gemiddeld 35 km per dag.

Om je een beeld te geven van de afstand: dit is vanuit het SVC naar Saint-Georges-sur-Meuse. De voorbereiding van je werkdag begint wel anders. Aangezien je veel beweegt, verbrand je veel calorieën. Dit is gunstig omdat de fietskoerier na zijn dienst niet meer naar de sportschool hoeft. Maar je moet er wel rekening mee houden in de voorbereiding van je dag. Het is namelijk erg belangrijk dat je goed blijft eten en drinken. Als je dit niet doet, zakt je bloedsuikerspiegel tot beneden het vriespunt en heb je geen kracht meer om de fiets vooruit te krijgen. Er zit natuurlijk wel een accu op de fiets, maar je moet zelf voldoende kracht zetten om vooruit te komen.

De reacties op straat zijn vooral lovend en positief. Overal waar je komt, worden vragen aan je gesteld over de fiets en vragen mensen of ze een foto mogen maken. Je zou kunnen denken dat dit irritant is, maar dit geeft vooral positieve energie. Je kunt je voorstellen dat het niet lekker is om door de stromende regen te fietsen. Maar als er vervolgens medeweggebruikers hun duim opsteken en voor je klappen, geeft dit een lekker gevoel en vergeet je dat je nat bent. Over nat worden hoeven we over enkele weken niet meer te denken. Dan kunnen we als fietskoerier besparen op de sportschool en zonnebank. Aangezien je veel in de buitenlucht bent, kom je veel in aanraking met de zon, zodat je gratis een kleurtje krijgt. Uiteraard zijn er momenteel nog wat kinderziektes in het hele fietsgebeuren, maar problemen zijn er om op te lossen en dan heb je een hele mooie fiets die veel positieve aandacht trekt. Het is niet alleen goed voor de gezondheid van de koerier maar ook voor de gezondheid van onze aarde.

AFSCHEID Op dinsdag 30 april hebben we jammer genoeg afscheid moeten nemen van onze sympathieke collega Kylian.

Kylian heeft besloten om voortaan door het leven te gaan als BOA, de schrik van menig koerier in de binnensteden van Limburg! Hij gaat er qua loon en vastigheid duidelijk op vooruit, dus hij zou wel gek zijn als hij deze kans niet zou aangrijpen.

Uiteraard wensen wij Kylian heel veel geluk met zijn nieuwe functie. We hopen maar dat hij niet te vaak wordt uitgescholden door zijn “slachtoffers” en vragen dan ook aan iedereen die onder werktijd met hem te maken krijgt: Doe ’s lief..!

Kylian levert voor de laatste keer zijn EDC in. We zullen zijn vrolijke aanwezigheid absoluut missen! En sinds we weten dat hij heerlijke appeltaart kan bakken, missen we hem nog meer‌

DILO Eind april stuurde Robbin mij een bericht over een DILO van Tom van Ewijk.

Eerlijk is eerlijk: ik had nog nooit van een DILO gehoord en de naam Tom van Ewijk deed ook niet meteen een belletje rinkelen.

Dus met het schaamrood op de kaken naar Robbin om om uitleg te vragen.

Wat bleek? Tom van Ewijk is Senior Project Manager Express IT en een DILO betekent A Day in a Life of‌ a courier in dit geval. Tom ging namelijk een dagje mee op route met Dennis Mennens. Dat dit een geslaagde dag werd, blijkt wel uit het verslagje dat Tom ons na afloop toestuurde.

Hartelijk bedankt voor het organiseren van mijn DILO met de koerier. Het was een zeer interessante en leerzame dag.

Ik mocht meerijden met Dennis Mennens en het was duidelijk dat hij een zeer ervaren koerier is. Het is ongelofelijk hoe hij zonder hulp van navigatie de meeste adressen weet te vinden.

Het was een drukke dag. De leveringen bij privĂŠ-adressen zorgden voor nogal wat problemen, maar met volharding en inventiviteit lukte het Dennis uiteindelijk toch om alle pakjes af te leveren. Het is duidelijk dat een koerier zeer flexibel moet zijn. Dennis moest regelmatig zijn route aanpassen om leveringen op tijd bij de klanten te krijgen. Ook dan blijkt hoe belangrijk het is om de omgeving tot in detail te kennen!

Een ander belangrijk punt was klantvriendelijkheid: de tijd nemen om het beste resultaat voor de klant te bereiken. Dat betekende dat hij de tijd nam om de klant te bellen als die niet thuis was, zodat hij kon afspreken wat het beste was. Soms was dit even wachten tot iemand van een paar straten verderop aankwam om een zending in ontvangst te nemen. Het was inspirerend om te zien hoe Dennis bij alle beslissingen altijd klanttevredenheid als uitgangspunt neemt. Het is duidelijk dat onze koeriers echt het gezicht en de ambassadeurs van DHL Express zijn!

Groeten, Tom

Nou, die mag Dennis toch maar weer mooi in zijn broekzak steken..!

RACEN

Enkele weken geleden stond er opeens een interessant apparaat in de loods!

Wat bleek? Een racesimulator maakt een tournee langs alle service centers van Nederland en iedereen die dat wil kan proberen de snelste tijd neer te zetten. De winnaar wint VIP-kaarten voor de race in Zandvoort.

Dus deden veel collega’s hun uiterste best om de beste tijd neer te zetten.

Maar helaas: niemand van SVC MST eindigde zelfs maar in de top-10‌ Maar gezien het plezier dat iedereen had, was het duidelijk een groot succes om deze DHL WTCR Zandvoort Challenge te organiseren!

OPENING NIEUW PAND We zitten al een halfjaartje in ons nieuwe pand, maar het was eigenlijk nog nooit officieel geopend. Dat werd dus de hoogste tijd!

Op vrijdag 12 april was er een feestelijke ontvangst van onze klanten en de volgende dag was het de beurt aan het personeel.

Na veel poetsen, controleren, repareren en opnieuw belijnen was het gebouw weer pico bello in orde op donderdag 11 april. Ron kon gerust ademhalen: alles was op tijd gereed voor de ontvangst van de gasten. Tijdens de PD vertelde hij dan ook trots dat hij zich verheugde op de open dag voor de gasten en voor ons. Helaas: nog geen tien minuten later reed een niet zo handige vrachtwagenchauffeur van Parcel het hele hekwerk aan de voorkant aan diggelen! Paniek alom, want dit was natuurlijk geen goede reclame voor al die klanten die de volgende dag zouden komen! Gelukkig kwamen de mensen van de firma die het hekwerk had geplaatst meteen om een noodconstructie neer te zetten, en ’s avonds laat hadden zij de klus inderdaad geklaard. De defibrillator kon weer aan de muur worden gehangen en Ron zag de opening weer met een gerust hart tegemoet.

De volgende dag moesten wij natuurlijk gewoon ons werk doen, maar om 17 uur arriveerden de eerste gasten in de feesttent op de parkeerplaats. Toen iedereen binnen was, heette Ron iedereen welkom en werd het gebouw officieel geopend door Ronald Leunisse, Ron en de locoburgemeester van Beek. Tom Dumoulin was helaas op trainingsstage, maar twee teamgenoten van de Sunweb-ploeg kwamen per fiets de openingsplaquette brengen. DHL gaat een samenwerkingsverband met de wielerploeg aan om het duurzaam bezorgen van pakketten onder de aandacht te brengen. Dit kunnen wij uiteraard alleen maar toejuichen!

Na de officiÍle opening en het nuttigen van de nodige hapjes en drankjes werden de klanten in groepjes rondgeleid door ons pand, zodat zij er een indruk van kregen hoe hun pakketten afgehandeld worden nadat ze door de koerier zijn opgehaald. Van Hans van den Booren hebben wij achteraf vernomen dat de klanten zeer te spreken waren over ons proces en de omgang met hun pakketten. Ook waren zij vol lof over onze collega’s die de rondleidingen verzorgden. Kortom: de open dag was een groot succes!

De volgende dag was het de beurt aan het personeel om samen met partners, ouders, kinderen en andere familieleden de opening van ons nieuwe pand te vieren.

Ron sprak ons allemaal toe en was duidelijk trots op zijn nieuwe service center en op zijn team. Het was een bewogen jaar geweest, waarin Ron een hele tijd gedwongen vanaf de zijlijn had moeten toekijken, en hem kennende had hem dat veel moeite gekost! Des te groter was onze blijdschap nu Ron weer helemaal de oude bleek te zijn en hij ons nieuwe pand officieel kon openen.

Nadat Hans verslag had uitgebracht van de opening van de dag ervoor, waar hij alleen maar lovende woorden over had gehoord, was het tijd om te genieten van de drankjes en het buffet. Veel collega’s hadden familieleden meegebracht, zodat de tent goed gevuld was en het al snel een gezellige middag werd.

De stemming zat er al meteen goed in en we kunnen dus met een gerust hart stellen dat het een zeer geslaagde dag was!

Vrienden voor het leven‌

TAFELVOETBALGEKTE We hadden het eerlijk gezegd niet verwacht, maar de aanschaf van een tafelvoetbalspel blijkt een schot in de roos te zijn geweest! Er gaat geen dag voorbij zonder fanatiek gejuich en geschreeuw in de kantine. En dan weet je dat er weer getafelvoetbald wordt‌

Sommigen komen een kwartiertje eerder naar het werk om nog snel een potje te kunnen spelen. Ze moeten zich dan meestal haasten om nog op tijd in de loods te zijn‌

Anderen blijven na werktijd nog wat langer voor een partijtje tafelvoetbal.

Het gaat er dan zeer fanatiek aan toe en we zien soms vreemde taferelen! De verliezers moeten namelijk onder de tafel door kruipen en worden daarbij luidkeels toegejuicht of uitgelachen‌ Uiteraard wil iedereen een dergelijke vernedering koste wat kost voorkomen, zodat het fanatisme waarmee gespeeld wordt meteen een stuk beter te begrijpen is‌

Josien, je hebt het uiteraard niet van mij, maar als Ron zegt dat hij zo laat thuis is omdat een vergadering was uitgelopen, weet je dus wat er echt is gebeurd‌ đ&#x;˜‰

WELCOME BACK!

Het doet ons veel plezier dat Agnes eindelijk weer helemaal is opgeknapt! Ze heeft het de afgelopen maanden absoluut niet gemakkelijk gehad en we hebben haar lang moeten missen. Maar ze is een vechtertje en langzaam maar zeker kwam ze er toch weer bovenop. Vanaf nu is ze weer helemaal beter en kan ze weer volop aan het werk. Welkom terug, Aggie!

Ook Dean is weer helemaal opgeknapt, na een lange en slopende tijd van ziekte en tegenslag. Begin deze maand kreeg hij officieel te horen dat hij weer helemaal gezond is, waarmee we hem van harte feliciteren! Dean jongen, we hebben heel veel respect voor jou en de manier waarop je met je ziekte bent omgegaan! Je bent een absolute topper!