De Can Do’er! SERVICE CENTER MAASTRICHT EEN SERVICE CENTER MET EEN GEZICHT Jaargang 7
Nummer 56
November 2018
Beste collega’s,
Eindelijk is het dan zover: we zitten inmiddels in ons nieuwe pand aan de Engelandlaan! Het inrichten van het pand en het stroomlijnen van alle processen is een hele heksentoer geweest, maar uiteindelijk is alles prima gegaan! De eerste week zit er al op en we mogen concluderen dat alles van een leien dakje loopt. De eerste dagen zijn er natuurlijk altijd een paar zaken die nog niet gaan zoals het moet, maar dankzij het NORTD-team werden alle probleempjes opgelost. We mogen dan ook rustig stellen dat de verhuizing zeer soepel is verlopen. Uiteraard een uitgebreid verslag hiervan. We hebben jammer genoeg afscheid genomen van enkele sympathieke collega’s. We wensen Marcel, Brixthon en Niek heel veel succes in hun verdere loopbanen!
Veel leesplezier! Fons
1
AFSCHEID Op 14 augustus namen we afscheid van onze uiterst sympathieke collega Marcel. Marcel deed zowel de WPX-check als het sorteerwerk en was zelfs te bewonderen op de heftruck!
Hij gaat aan de slag als leraar op een basisschool in De Heeg in Maastricht, waarmee wij hem natuurlijk heel veel succes toewensen!
2
Marcels vriendin had een heerlijke kwarktaart gemaakt, die er uiteraard in ging als koek! Marcel, bedankt voor de bijzonder prettige samenwerking en hopelijk kom je nog eens langs voor een praatje!
3
EERSTE CIM-SUPERVISOR IN NEDERLAND
4
VIP rondleiding in het nieuwe SVC. Naar aanleiding van een telefoontje met Dennis over het reilen en zeilen van het nieuwe Service Center, werd ik enorm enthousiast. Zo enthousiast dat een rondleiding snel gepland was. Vanuit EFSS probeer ik de samenwerking te stimuleren en vooral de Finance-collega’s kennis te laten maken met OPS, aangezien deze kennis vooral bij de nieuwere medewerkers ontbreekt. D.m.v. courier rides gaat dit aardig. Ook sturen wij wekelijks op vrijdag, naar alle werknemers in het gebouw, een EFSS mail bulletin uit, waar ik zo nu en dan updates over het SVC in plaats. Dinsdag 4 september was het zo ver... Mijn collega Eli en ik gingen op pad en werden door een enthousiaste Ronald toegezwaaid. We konden “achterom” parkeren. Dat achterom zo groot zou zijn zou je niet zeggen vanaf de voorkant gezien. Ook het bergachtige landschap zorgt ervoor dat je je een klein beetje in een ander land waant. Via de personeelsingang gingen wij naar binnen en onze rondleiding begon. Door het supervisor kantoor naar office, de secured area en toen naar de loods. WOW! De automatische sorter, de vinger, maar vooral ook de ruimte lijkt immens. In zijn beste Engels vertelde hij enthousiast over de processen, de veiligheidsprocedures en ergonomisch werken. De testzendingen stonden al klaar, erg spannend!
5
Onze tour vervolgde naar de 1e etage, waar zich de mooie kantine bevindt en een enorme vergaderruimte. Daarna was de flexruimte aan de beurt. Op de foto’s is goed te zien dat wij erg blij werden van deze ruimte met moderne bureaus en ergonomische stoelen. Echt next level vergeleken met ons meubilair bij EFSS. Ook het raam dat uitzicht geeft over de loods, enorm gaaf! Ik denk dat menige klant dit uitzicht wel zal gaan ervaren onder leiding van de salesheren. Eli en ik zullen in ieder geval eens in de zoveel tijd een half dagje reserveren om te genieten van de omgeving (en om te werken uiteraard...). Een uur later liepen wij weer terug naar onze auto, blij met alle informatie en enthousiast over wat er nog allemaal komen gaat. Omdat Eli nog nooit op het huidige SVC was geweest, heb ik haar nog even kort rondgeleid op de Bamfordweg. Volgens haar een enorm verschil en lastig voor te stellen dat alles nog handmatig wordt gedaan. Ik heb haar de mijnschacht op de Horsterweg maar bespaard. De komende maanden gaan enorm spannend worden en wij willen dan ook iedereen succes wensen met de trainingen, verhuizing en de verandering. From good to great! Ook een big thank you aan Ronald. Je enthousiasme en energie gaf ons een perfect beeld over hoe alles eruit gaat zien. Bovendien voelden we ons welkom en zullen zeker vaker langs komen in de toekomst. Groetjes, Linda & Eli 6
NOG EEN AFSCHEID Onlangs namen we ook afscheid van onze sympathieke loodsmedewerker Brixthon. Hij kon zijn studie niet meer combineren met het werk bij DHL, zodat hij ons jammer genoeg heeft verlaten. Wij wensen hem een heel succesvolle toekomst toe!
7
EN NOG EEN…
Het leek alsof Niek tot zijn pensioen bij ons zou blijven, maar helaas heeft hij afgelopen maand toch afscheid genomen van DHL. Hij is al een tijdje afgestudeerd en gaat zich nu serieus bezighouden met zijn professionele toekomst. We zullen deze sympathieke collega zeker gaan missen! Toen Roel hem in de bloemetjes zette, kwamen de nodige anekdotes voorbij… Wie herinnert zich niet de allereerste dag aan de Bamfordweg, toen Niek de muren meteen maar voorzag van de mooie kleur gebroken wit, door de heftruck er ietwat onorthodox tegenaan te parkeren..? Nee, met Niek hebben we ons nooit verveeld! Niek, jongen, het ga je goed! We wensen je heel veel succes in je verdere carrière!
8
BOOTCAMP Toen de oplevering van het nieuwe pand steeds dichterbij kwam, werd het hoog tijd om eens in een andere “nieuwe” vestiging te gaan kijken hoe alle processen in elkaar staken. Een aantal collega’s gingen vorige maand naar Service Center Apeldoorn om daar drie dagen mee te kijken.
9
We hebben begrepen dat het zeer vermoeiende dagen waren, omdat iedereen geacht werd aanwezig te zijn van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Het was echter erg verhelderend om te zien hoe de collega’s van een andere vestiging de zaken aanpakken. Iedereen heeft er dan ook veel van opgestoken.
In Apeldoorn waren ze maar wat blij dat toppers als Chi-fei, Johnny en Jelle meehielpen in de loods!
10
Ondertussen keek Sana mee op kantoor, hielden Eric en Stefan zich bezig met Special Handling, volgden Dennis en Fons de verrichtingen van de DGcheckers en bekeken Dennis, Robbin, Roel en Ronald allerlei overige processen.
11
Dat na drie dagen iedereen doodop was, bewijzen onderstaande foto’s. Slechts één iemand bleek onvermoeibaar…
12
En zo naderde de verhuizing met rasse schreden. Op zaterdag 20 oktober hadden we een Experience Day in het nieuwe pand. Iedereen was al vroeg aanwezig om onder leiding van het NORTD-team het nieuwe pand te bekijken en de nieuwe processen onder de knie te krijgen.
De aanwezigen werden in groepen verdeeld en elke groep kreeg een rondleiding door het gebouw, waarbij elke Specialist die in Apeldoorn op bootcamp was geweest uitleg gaf over de verschillende processen. De lopende band werd getest met nepzendingen, zodat iedereen een idee kreeg hoe het er in de toekomst aan toe zou gaan.
13
14
Uiteraard werd er ook gezorgd voor een heerlijke lunch, zodat niemand spijt hoefde te krijgen dat de vrije zaterdag voor deze Experience Day werd opgeofferd.
Na de lunch werd er voor de tweede keer geoefend met het inbound- en outbound-proces, waarna de dag er alweer op zat. Het was een leerzame en spannende dag, en uit de reacties maakten we op dat iedereen zeer enthousiast was over het nieuwe pand!
15
En opeens was het dan zover: de laatste werkdag in het pand aan de Bamfordweg! Hoewel de meesten erg blij waren dat we weggingen, was het voor sommigen toch ook wel een beetje moeilijk om afscheid te nemen van het gebouw waar we ruim twee jaar gewerkt hadden. Toen ’s avonds voor de allerlaatste keer het gebouw werd afgesloten, lieten enkelen dan ook hun emoties de vrije loop‌
16
17
En inmiddels hebben we de eerste week in ons nieuwe gebouw achter de rug! Inbound ging alles meteen van een leien dakje, maar outbound haperde er de eerste dagen nog wel het een en ander. Maar gelukkig waren de mensen van het NORTD-team er om ons te helpen, zodat vanaf woensdag alles gesmeerd liep! Jammer genoeg maakte Friso een lelijke smak met zijn strottenhoofd tegen de band, zodat hij door Ron naar de dokter gebracht moest worden. Gelukkig viel het nog mee en houdt Friso er de komende weken alleen een pijnlijke hals aan over. Maar het was wel even schrikken! We wensen Friso dan ook, namens alle collega’s van SVC MST en het NORTD-team heel veel beterschap toe! In de loop van de week zagen we steeds minder mensen van het NORTDteam rondlopen, wat een goed teken was, want het betekende dat we het steeds beter alleen af konden. Op vrijdagavond hadden we dan ook het gevoel alsof we nooit anders hadden gewerkt dan de afgelopen week… Eén minpuntje: de gemeente Beek had verzuimd om de Engelandlaan te asfalteren, zodat we de hele week moesten omrijden en soms nauwelijks ons terrein op konden, omdat de wegwerkers nog volop bezig waren. Laten we hopen dat die weg snel af zal zijn.
18
19
WELKOM BIJ SVC MST!!!
20