GOIRLES BELANG - WOENSDAG 18 MAART 2015
PAGINA 1 61e JAARGANG - No. 12 / WOENSDAG 18 MAART 2015
goirles belang | goirlesbelang
•
5051 NR
Oplage: 18.000 ex.
@goirlesbelang
Goirle
CC Jan van Besouw 9
Opgericht55 1 maart 19
•
-
tel. 013-5341217
•
Familiepagina 10
Email: redactie@gbg.nl
-
•
www.goirlesbelang.nl
Gemeentepagina 12 & 13
-
•
Kerkpagina 14
Klachten bezorging: 073 - 544 30 30
-
Memorandum 18
Thijs Kemmeren over Frantisek Fadrhonc
‘Vaderons’ en zijn rijke nalatenschap GRATIS VERKOOPADVIES
columnade
R e d a ct i e : de Hovel 46
Weekblad voor Goirle, Riel, Poppel, Tilburg-zuid
nn nnee enn o o e ee o o l bbbb nndd nnl bbee aarroo vvrraa lm ddee ell lm wwii vvaann errwwiie vve tteell mm llele hhaann nneegg i i ww jojo xxkk mmaa
Lego Tilburgseweg 16, 5051 AH Goirle, T: 013 - 5 300 600 info@marceldassenmakelaars.nl / www.marceldassenmakelaars.nl
GRATIS WAARDEBEPALING
NO CURE NO PAY Muldersweg 19, Goirle tel.: 013-8228139 info@zmakelaars.nl
WWW.ZMAKELAARS.NL Foto’s in opdracht van Goirles Belang gemaakt, zijn van
Wethouder Sperber (rechts) wenst Thijs het allerbeste voor de toekomst
door: Norbert de Vries
is: uit de Sokol-beweging waarvan hij lid was. De Sokol-beweging ging uit van het gedachtegoed van de filosoof Myroslav Tyrs, dat gebaseerd was op de verbinding tussen de intrinsieke en extrinsieke kracht van sport en cultuur, op zowel fysiek, als mentaal als ook moreel vlak. Het ideaalbeeld was dat van de Griekse oudheid, met zijn nadruk op de opvoeding Spelen in Helsinki. Het Tilburgse publiek kon zijn van de jeugd, en de centrale rol naam niet zo goed uitspreken en daarbinnen van sport en cultuur. verbasterde die tot de koosnaam ‘Vaderons’. Hij was inderdaad als Vlucht een vader voor de spelers, en voor Na de Tweede Wereldoorlog, in 1948, organiseerden de Sokols een de Tilburgers. groot, landelijk festival, dat uitmondde in een massaal protest teHet ideeëngoed van Fadrhonc Hij werd in 1914 in Nymburk ge- gen de communistische partij van Vervolg op pagina 3 boren, een prachtig stadje aan de Elbe in Midden-Bohemen, zo’n 45 Bovenstaand artikel is ook te lezen kilometer oostelijk van Praag. Na op www.goirlesbelang.nl zijn opleiding aan het gymnasium van Nymburk gaat de jonge Frantisek naar de Karels-universiteit in Praag. Hij studeert er lichamelijke Hypotheekvragen? opvoeding en culturele antropo- Kom elke zaterdag in maart naar ons inloopspreekuur logie. Op 24-jarige leeftijd rond hij zijn in Tilburg. promotieonderzoek succesvol Rabobank Tilburg en omstreken af. Zijn dissertatie is getiteld: “De relatie tussen fysieke fitheid en ontwikkelingsstoornissen op basisscholen te Praag”. Een zeer Kijk op: www.rabobank.nl/tilburg modern thema! Waar haalde FadrEen aandeel in elkaar honc dat vandaan? Het antwoord
Op 5 maart nam Thijs Kemmeren afscheid van Fontys Economische Hogeschool Tilburg. In de uitnodiging schreef hij: “Ik ga met pensioen. Vanaf 1998 ben ik docent geweest bij de opleidingen SPECO en Johan Cruyff University. In het kader van dit afscheid organiseert de hogeschool, in samenwerking met stichting De Sportwereld, een symposium over sportgeschiedenis. Het thema van het symposium is: ‘Sportgeschiedenis: waard om te worden doorgegeven?’ Het symposium en het afscheid vinden plaats in het Koning Willem II-stadion in Tilburg.” Nou, erg sportief ben ik niet, maar Thijs vind ik een zeer sympathieke vent, en sportgeschiedenis is toch in ieder geval geschiedenis, dus interessant. Ik ging dus derwaarts, en zei, later die middag, op de vraag van mijn eega hoe het geweest was: “Dit had ik niet graag gemist!” Het symposium Als ze je bij gelegenheid van je afscheid een symposium aanbieden, dan heb je wel wat betekend in je werk. Ik zal hier maar niet vermelden hoe mijn afscheid destijds verliep, maar bedenk zelf even iets met gebruikmaking van de volgende bestanddelen: het gat van de deur, mijn zitvlak en de lange aanloop en ferme schop van mijn broodheer. Enfin, ik wil maar zeggen, dat het ook aanmerkelijk minder feestelijk kan dan op 5 maart het geval was. We mogen dus vaststellen, dat Thijs een schitterende staat van dienst had bij Fontys, en dat men hem node zag vertrekken. Men luidde hem uit met een prachtige middag in het stadion van de in 1896 opgerichte voetbalvereniging Koning Willem II. Er waren drie sprekers op het symposium: Thijs zelf, Jan Luitzen, en Marjet Derks. Jan Luitzen sprak als vervanger-op-het-laatste-moment, want eigenlijk zou Pascal Delheye spreken. Professor Delheye moest wegens ziekte afzeggen. Thijs sprak over Frantisek Fadrhonc, Jan gaf een lezing over taalkundige zaken met betrekking tot de introductie van balsporten in ons land, en Marjet hield een voordracht onder de titel ‘Omstreden erfgoed en het Grote Sportverhaal’. Drie zeer boeiende referaten, maar beperkt binnen de enge grenzen van een gewoon hoofdartikel in het Goirles Belang is het mij niet mogelijk om u, hooggeachte lezer, de inhoud van alle drie de lezingen enigermate te doen kennen. Ik moet dus kiezen, en dat is in dit geval helemaal niet moeilijk: ik ga verder over de lezing van Thijs. ‘Vaderons’ Thijs heette iedereen welkom, en in het bijzonder zijn moeder (“Wat geweldig dat u er bent en dat u het meemaakt dat uw zoon met pensioen gaat”), en Zora en Tom Fadrhonc, de beide
kinderen van de grote trainer, coach en pedagoog. Toen kwam de eerste foto op het scherm; een foto met twee helden van Thijs erop: Joop den Uyl en Frantisek Fadrhonc. We schrijven 1974 en het Nederlands elftal heeft op de wereldkampioenschappen de twee plaats behaald, achter Duitsland. Joop spelt de zichtbaar geëmotioneerde Frantisek een Koninklijke Onderscheiding op. Het was een groots moment voor de man die in 1948 zijn vaderland Tsjecho-Slowakije ontvluchtte, en in Nederland een nieuw bestaan opbouwde. Hij kwam, samen met zijn vrouw Vera, in een Oostenrijks vluchtelingenkamp terecht, en schrijft sollicitatiebrieven naar Europese nationale voetbalbonden. Via bemiddeling van Karel Lotsy, de toenmalige voorzitter van de KNVB, kan Frantisek bij Willem II aan de slag. En het werd een grandioos succes! Fadrhonc krijgt een goed elftal onder zijn hoede. In de seizoenen voor zijn komst behaalt Willem II drie keer achter elkaar de derde plaats in de eerste klasse van de KNVB. Alle jaren dat Fadrhonc Willem traint is het team succesvol. In het eerste jaar van zijn trainerschap behaalt Willem II opnieuw de derde plaats. Maar in het seizoen 1950-51 wint de club dit kampioenschap en mag meedingen naar het landskampioenschap. Dat lukt dat jaar nog niet, maar wel in het seizoen 1951-1952. In het seizoen 1954-1955 bereikt de ploeg opnieuw het allerhoogste. Willem II is de eerste landskampioen van het betaald voetbal in Nederland. Het clubblad, ‘De Willem-er’, spreekt van een nieuwe Gouden Eeuw voor de club. De stad viert alle prijzen groots. Tilburgers zijn trots op hun voetbalclub en trots op hun stad. De spelers, allemaal afkomstig uit de stad en de regio, zijn de helden van de stad. Verschillenden komen in het Nederlands elftal en Jan van Roessel gaat mee naar de Olympische
Woensdag 25 maart verschijnt onze
S P E C I A L
Wilt u hierin adverteren, bel 013-5341217 of mail naar redactie@gbg.nl
Vandaag zijn zoon Gijs en zijn twee kinderen Mirte en Pepijn bij ons. Als de jongens in huis zijn wordt in no time de lego tevoorschijn gehaald. Wij hebben de lego van vroeger bewaard en die blijkt goud waard. Neven Mees en Jan zijn ook fervente bouwers. Zij stoppen hun creativiteit in het bouwen zelf. Die twee hebben lange tijd vooral met specifieke bouwdozen gewerkt: ruimte lego, de brandweerkazerne, het politiebureau enz. Pas onlangs hebben ze ontdekt dat lego in feite bestaat uit stenen. Je kunt daar huizen mee bouwen zonder boekje. Gewoon eigen ontwerp. Wij hebben nog allerlei kleuren stenen en ramen en deuren in allerlei formaten; schijn je tegenwoordig bijna niet meer te kunnen krijgen. Jan en Mees ontpoppen zich steeds meer als vrijdenkende architecten en maken geweldige bouwwerken. Pepijn van 5 is eveneens legofanaat maar op een heel andere manier. Voor hem is lego een middel om zijn verhalen vorm te geven. Hij bouwt snel iets en gaat ermee spelen. Nu op zondagmorgen hebben vader en zoon het ridderkasteel naar beneden gehaald. Voordat Gijs het kasteel heeft opgebouwd is Pepijn al volledig opgegaan in zijn eigen verhaal van ridder Slimpie die het kasteel wil veroveren, want hij wil daar gaan wonen. Op de achtergrond hoor ik hem hardop denken: ‘O jee, de boze ridder die in het kasteel woont heeft een heel leger, dat gaat moeilijk worden voor ridder Slimpie…’. Ridder Slimpie heeft hij extra kracht meegegeven door 4 hoofdjes op elkaar te prikken. ‘Pappa, zijn al die zwarte ridders van het kasteel?’ U kent toch de ijzeren wet van de cinema: de witten zijn ‘de goeij’ en de zwarte de slechteriken, zo ook hier. De zwarte ridders zijn in de meerderheid, maar ridder Slimpie blijkt niet voor een kleintje vervaard: met één armbeweging wordt het complete leger dat Gijs heeft samengesteld letterlijk van de vloer geveegd. ‘Ridder Slimpie heeft gewonnen’ stelt Pepijn trots vast: ‘ze zijn allemaal dood’. ‘Geen gevangenen?’ vraag ik hem. Opa is kennelijk te soft. ‘Nee , ze moeten allemaal dood’ is het commentaar van Pepijn. Ridder Slimpie heeft geen medelijden, bloed moet vloeien. Kinderen zijn hard! Zouden de aanhangers van terreurorganisaties als Boka Haram en IS nooit het kind stadium zijn ontgroeid en het verschil niet zien tussen waarheid en fictie? Of zit de kern van dat meedogenloos handelen in de mens, wat verder door wat wij ’de beschaving’ zijn gaan noemen, moet worden gereguleerd. Des te merkwaardiger is het dat de smeerolie die religie heet hier juist averechts werkt. De bekende quote van auteur Ron Wild: ‘Zoek de wijsheid van de eeuwen, maar kijk naar de wereld door de ogen van een kind’, krijgt zo wel een andere lading…. Bovenstaand artikel is ook te lezen op www.goirlesbelang.nl