GOIRLES BELANG - WOENSDAG 20 MEI 2015
PAGINA 1 61e JAARGANG - No. 21 / WOENSDAG 20 MEI 2015
goirles belang | goirlesbelang
•
5051 NR
CC Jan van Besouw 7
Opgericht55 1 maart 19
Oplage: 18.000 ex.
@goirlesbelang
Goirle
-
•
tel. 013-5341217
•
Email: redactie@gbg.nl
Gemeentepagina 8, 9 & 10
-
•
www.goirlesbelang.nl
Familiepagina 12
Wie wordt Nederlands Kampioen Streetrace op Tweede Pinksterdag in Goirle?
-
•
Klachten bezorging: 073 - 544 30 30
Kerkpagina 13
-
Memorandum 14
GRATIS WAARDEBEPALING
NO CURE NO PAY Muldersweg 19, Goirle tel.: 013-8228139 info@zmakelaars.nl
WWW.ZMAKELAARS.NL Foto’s in opdracht van Goirles Belang gemaakt, zijn van
m nn aa dd ee cc oo ll uu m
R e d a ct i e : de Hovel 46
Weekblad voor Goirle, Riel, Poppel, Tilburg-zuid
n neen n o n en e o o n llo bbbe ndde bbeen a rroob vrraan lma dee v ieell i wiilm vaann d rw w erw ell v v e m t v illlleem ohhaann kneeggte i w j n w jo axx k ma m
Domweg gelukkig in de Dapperstraat?
TILBURGSEWEG 16, 5051 AH GOIRLE T: 013- 5 300 600 E: info@marceldassenmakelaars.nl W: www.marceldassenmakelaars.nl
“Heren streetracers klaar? Over 1 minuut gaan we starten…” Hier sta ik dan. Maandenlang naar dit moment toegeleefd. Afgelopen weken als een beest getraind, en de laatste dagen geleefd als een monnik. Het Nederlands Kampioenschap Streetrace staat op het punt van beginnen. Adrenaline giert als een idioot door mijn lijf. In mijn ooghoek zie ik de trotse koersdirecteur Erwin Rings staan, waarschijnlijk even nerveus als ik. Achter hem staat het publiek rijen dik, vol enthousiasme. Dit gaat een hele mooie dag worden. Het is Tweede Pinksterdag en dan staat Goirle traditiegetrouw in het teken van de Streetrace. Dit jaar zijn er voor het eerst felbegeerde rood-witte-blauwe truien te verdienen, een officieel Nederlands Kampioenschap dus. In het peloton de beste coureurs van Nederland, afgetraind, geen grammetje vet teveel en strak geschoren benen. Bij de startlijn een mooie mix van prominenten: Oud-wielrenners Huub Zilverberg en Jeroen Blijlevens en Jakhalzen Erik Dijkstra en Frank Evenblij zijn aanwezig om de coureurs aan te moedigen, een praatje met het publiek te maken, en uiteraard om het startschot te lossen. De organisatie heeft flink uitgepakt. De spanning stijgt in het peloton. Dan klinken de verlossende woorden: “Heren streetracers… 3, 2, 1… Pang! Met een oorverdovende knal worden we weggeschoten. Als jonge honden vliegen we met hoge snelheden op het eerste obstakel af. Eerst nog even draaien en keren bij het Kloosterplein en dan manoeuvreren door de altijd lastige zandbak. Ik lig op een mooie 11e plek. Vanuit het zonovergoten plein klinken oorverdovende aanmoedigingen. Het publiek is in grote getalen komen opdagen, en heeft er duidelijk zin in. De wedstrijd vordert en begint na enkele rondes langzaam in zijn
plooi te vallen. Enkele coureurs zijn al achterop geraakt en hangen als slappe washandjes achter elkaar, hun kansen zijn verkeken. Ik heb me kunnen vestigen in het achtervolgende groepje, in jacht op de 3 koplopers. Even krachten sparen nu, en mijn gedachten dwalen af om de indrukken van het eerste deel van de wedstrijd te verwerken. Wat hebben Erwin Rings, Ad Mallens, Piet van Grimbergen, Maarten Scholtze, en alle andere vrijwilligers en weer een prachtig evenement van weten te maken. Naast de koers zelf, hebben ze ervoor gezorgd dat er spectaculair entertainment te zien en te horen is op zowel het Kloosterplein als het Oranjeplein. Van muziek en dansshows tot onnavolgbare mountainbiketrucs. Het jonge publiek kan zich tussendoor vermaken op de springkussens, en de crème de la crème uit Goirle kan zien en gezien worden op het VIP-dek. Maar de koers zelf zorgt uiteraard ook voor spektakel op beide pleinen. De zandbak van het Kloosterplein al genoemd, maar de chicane op het Oranjeplein, waarbij coureurs moeten kiezen tussen een slalom of een gedurfde jump, is ook een must-see voor het publiek. Dit alles zorgt ervoor dat het publiek zich verspreidt door het gehele centrum, en een enorme boost bezorgt voor ons als coureurs.
En dan opeens een demarrage binnen ons groepje. Rob Meeuwessen uit Goirle zet net voor de afdaling naar de parkeergarage een tussensprint in, op jacht naar de koplopers. Wat een krachtsinspanning. Als enige kan ik zijn wiel houden. Achter elkaar suizen we de roltrap af, piepende remmen, strakke bochten en zigzaggend de parkeervakken door. Maar dan… een beginnersfout van Meeuwessen, een te zware versnelling in de klim uit de parkeergarage. Op Philippe Gilbert achtige wijze dender ik over hem heen in dit venijnige klimmetje. Spanning vol op de kuiten, maar ik sla een gat en voor ik het weet ben ik los, alleen in jacht op de 3 koplopers. Gaat dit dan echt de dag van mijn leven worden? De parkeergarage, uiteraard, daar moest wel iets gebeuren. Eén van de vele obstakels die bedacht zijn door de organisatie, die elk jaar creatiever wordt. In het eerste jaar van de Streetrace draaide alles nog om de zandbak. Maar inmiddels zijn de metershoge brug, de eindeloze bochten op het Marij-
keplein en het zogenaamde wasbord op de Hovel al even berucht. Uiteraard is daar de spectaculaire passage door de parkeergarage vanaf vorig jaar bijgekomen, maar het kon dus nog gekker. Met snelheden van voortvluchtige bankovervallers racen wij dit jaar dwars door de Rabobank. Een genot voor zowel mountainbiker als publiek. Wat moet dat volgende jaren wel niet opleveren? De laatste ronde is ingegaan, de koplopers zijn in zicht. Met maximale hartslag constateer ik dat ik steeds dichter nader, precies bij het passeren van de Team TTA Vip-tent. Wat een gezelligheid daar, een deinende menigte, met een drankje, een hapje, prachtige spandoeken en opzwepende muziek. Bocht 7 van Alpe d’Huez kan hier niet aan tippen. Ik vlieg de spectaculaire kom-bocht door en incasseer nogmaals de opbeurende aanmoedigingen vanuit dit gezelschap. Dit voelt als spontane doping, en 3 krachtige pedaalslagen later sluit ik aan bij de favorieten, onder wie titelverdediger Jeroen Boelen.
Als ik in de vroege ochtend de krant opensla, word ik keer op keer gestoord door de overstelpende hoeveelheid advertenties die de lezer uitnodigen om af te reizen naar vervanhuis. In de ene annonce word je uitgenodigd om per bus te reizen, in de andere wordt je een reis aangeboden per zeekasteel, per trein, per vliegtuig, maar het kan ook eenvoudiger: je sluit je aan bij een groep enthousiaste fietsers, rijdt van a naar b terwijl iemand van de organisatie jouw hebben en houden per auto naar de plaats brengt waar jij straks zult uitrusten, douchen, dineren en slapen. Ach ja, er zijn letterlijk legio mogelijkheden. Van een voetreis in de regio tot een droomtocht naar witte stranden en blauwe zeeën, maar hoe je het ook wendt of keert, elke ochtend denk ik dan aan J.C. Bloem, de dichter van de welbekende zinsnede domweg gelukkig in de Dapperstraat en begrijp ik steeds beter die meneer Bloem die zoveel jaren terug, toen de krant nog grijs was zonder plaatjes, zonder foto’s, zonder kleuren, het volgende sonnet schreef:
Natuur is voor tevredenen of legen / en dan: wat is natuur nog in dit land?/ Een stukje bosch ter grootte van een krant / een heuvel met wat villaatjes ertegen. Geef mij de grauwe stedelijke wegen / de in kaden vastgeklonken waterkant / de wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand / door zolderramen langs de lucht bewegen. Alles is veel voor wie niet veel verwacht / het leven houdt zijn wonderen verborgen / tot het ze opeens toont in hun hoogen staat.
Het publiek kan zich gaan opmaken voor de eindsprint. Tapkranen komen tot stilstand, gesprekken vallen stil, de Jakhalzen poseren even niet voor foto’s. Alle ogen
Dit heb ik bij mijzelven overdacht / verregend, op een miezerige morgen / domweg gelukkig in de Dapperstraat.
Vervolg op pagina 3
Ik realiseer me hoeveel jaar geleden Bloem zijn pen op het papier zette om ons te vertellen, dat hij zo domweg gelukkig was in de Dapperstraat: 68 jaar, althans in 1974 verscheen de bundel Quiet though sad met daarin het sonnet De Dapperstraat; in ieder geval in de grijze krantentijd. Het is dus evident dat Bloem met dit sonnet niet gereageerd heeft op zulke reclames als waar mijn oog zich elke ochtend aan haakt. Hoe dan ook, die advertenties leiden mij keer op keer naar die grauwe straat in Amsterdam
Bovenstaand artikel is ook te lezen op www.goirlesbelang.nl
Woensdag 3 juni verschijnt onze S P E C I A L
beauty & wellness
Wilt u hierin adverteren, bel 013-5341217 of mail naar redactie@gbg.nl
In tegenstelling tot Bloem die zijn geluk thuis moest zien te vinden, trek ik er met mijn gade maar al te graag op uit als de zon ons noodt.
De Dapperstraat mag dan een fraai en populair gedicht zijn, maar is dat wat mij betreft ondanks de verregende inhoud evenzeer ’s ochtends onder de luifel van onze caravan in de opkomende zon op een rustige natuurcamping ook al is die plek niet veel groter dan een krant met uitzicht op een heuvel met wat villaatjes ertegen. Bovenstaand artikel is ook te lezen op www.goirlesbelang.nl