GOIRLES BELANG - WOENSDAG 3 SEPTEMBER 2014
goirles belang | goirlesbelang
PAGINA 1 60e JAARGANG - No. 36 / WOENSDAG 3 SEPTEMBER 2014
60
Weekblad voor Goirle, Riel, Poppel, Tilburg-zuid Oplage: 18.000 ex.
@goirlesbelang
Redactie: de Hovel 46 • 5051 NR Goirle • tel. 013-5341217 • fax: 013-5348571 • Email: redactie@gbg.nl • www.goirlesbelang.nl • Klachten bezorging: 073 - 544 30 30
-
Kerkpagina 10
-
Gemeentepagina 12
Villa Sperber wordt villa Respect en Italiaans restaurant
-
Memorandum 15
VERSE VISDEEN BEREI EN GERECHT VOLG ONS OOK OP FACEBOOK
75% KORTING
op de gehele zomercollectie m.u.v. Lacoste
Tilburgseweg 92, Goirle tel. 013-5470715 www.pullens-menswear.nl
Foto’s in opdracht van Goirles Belang gemaakt, zijn van
Lianne en Bart van Huijgevoort bij villa Sperber
Door Jan Loonen
Afgelopen vrijdag werd de koop bij notaris Weijmer bekrachtigd. Villa Sperber is overgegaan in handen van Lianne en Bart van Huijgevoort van Stichting Respect. Villa Sperber wordt omgedoopt tot villa Respect. Het monumentale pand krijgt een multifunctionele bestemming, met Bed & Breakfast, een Italiaans restaurant, een Grand Café en een centrum voor jobcoaching. Lianne van Huijgevoort is directeur en o.a. jobcoach bij stichting Respect, gevestigd in een pand aan de Tilburgseweg. Lianne: “Wij gaan met behulp van ons nieuwe pand mensen helpen met afstand tot de arbeidsmarkt. Het gaat met name om jongeren met een ontwikkelingsproblematiek bij leren en/of gedrag die we na de schoolperiode levensloopbegeleiding bieden. We
Vervolg op pagina 3 Bovenstaand artikel is ook te lezen op www.goirlesbelang.nl
Al twintig jaar aan de weg timmerend
De Hobbysoos breidt uit door: Norbert de Vries Wie al een tijdje meeloopt in Goirle, kent waarschijnlijk de Stichting Antenne nog wel. De drijvende kracht achter die stichting was Jan Mes z.g., een man die veel voor Goirle betekend heeft. Een man ook met slimme, soms zelfs baanbrekende ideeën. Nee, dit is niet de plek voor een hagiografie. Ik noem Jan Mes hier enkel, omdat hij de bedenker van de Hobbysoos was. Hij merkte, dat er in Goirle behoefte was aan een werkplaats waar gepensioneerden samen konden klussen. Beter dan dat ze thuis in een krappe keuken per ongeluk een hoek van de tafel stonden af te zagen, zou het nuttig zijn een werkplaats in te richten waar ze, samen met anderen, konden werken met hout en metaal, bijvoorbeeld om een hobbelpaard voor hun kleinkind te maken, of wat dan ook. Sociaal contact, ruimte om je te ontplooien, een mooie hobby. En zo werd de Hobbysoos geboren. Oprichters: Jan Mes en Sjef Poos. Datum: 2 september 1994. Op eigen benen In twintig jaar verandert er wel het een en ander. Ik ga om dat te bekijken, naar de Bergstraat; vlak voor de babywinkel sla ik af, en stuur mijn fiets de brede inrit in, helemaal naar achteren. Een klop op de deur, en daar heet het bestuur mij van harte welkom in de Hobbysoos: Cor de Vries (voorzitter), Cees van Rijswijk (penningmeester), Rian Bedaf (secretaris) en Bernard Robben (lid). Ik kijk
de Hobbysoos! Vorige maand is hij helaas overleden. Die intrekking van de subsidie gebeurde natuurlijk niet van de ene dag op de andere; dat was een zaak waar heel lang en intensief overleg over is gevoerd. Het was vooraf al duidelijk, dat bij een ongunstig besluit een deel van het bestuur zijn functie zou neerleggen; dat gebeurde dus niet abrupt, en er Vervolg op pagina 5 Bovenstaand artikel is ook te lezen op www.goirlesbelang.nl
Woensdag 10 september 2014 verschijnt onze S P E C I A L Cor de Vries: “Welkom in de Hobbysoos!” rond: wat een bedrijvigheid! En geworden. In het kader van het wat een prachtig poppenhuis! Ja, nieuwe subsidiebeleid verviel met hier wordt op hoog niveau geknut- ingang van 2009 onze subsidie; seld. Maar ook heel nuttig geklust: dat was voor een deel van het ik zie een kamerdeur waar groot toenmalige bestuur aanleiding om onderhoud aan gepleegd wordt, af te treden. Er kwamen enkele en waarin meteen ook een aantal nieuwe bestuursleden, onder wie kleine ruitjes worden vervangen ikzelf. Ik nam de voorzittershadoor één groot raam. Tijdens de mer over van Mart van Baak. Een rondleiding valt me op hoe goed man met grote verdiensten voor de Hobbysoos is geoutilleerd: machines in alle soorten en maten. “Veel van die machines hebben we gekregen, andere hebben we gekocht”, legt Cor uit. “Voor het bewerken van zowel metaal als hout kun je hier eigenlijk alles vinden.” Bij een kopje koffie legt hij vervolgens kort uit hoe de Hobbysoos zich ontwikkeld heeft: “We zijn begonnen als onderdeel van Antenne, en kregen via die stichting subsidie van de gemeente. Later zijn we zelfstandig
Bouwen en Wonen
Wilt u hierin adverteren, bel 013-5341217 of mail naar redactie@gbg.nl
columnade
Familiepagina 8
n ne n o e e o nd bb nl be a ro vra l de lm wi van rwie ve tel m lle han neg i w jo x k ma
100 jaar Het is ongetwijfeld al jaren een onderwerp van gesprek. Eenmaal de 95 gepasseerd, wordt de stemming op elke volgende verjaardag verwachtingsvoller. ‘Onze pa, die haalt de 100 wel!’ ‘Deo volente’, laat de 100-jarige in spe daar dan steevast op volgen. Want bij die generatie leeft het idee dat je met Latijn meer indruk maakt dan met je moers taal. Als God het wil, insjallah, alsgodjeblieft, bij leven en welzijn. Zonder clichés geen 100 jaar. Het blijft smullen van de berichten dat iemand 100 jaar is geworden. Steeds een foto van het krasse oudje erbij in een fleurige blouse of strak in het pak, en het straalt van de foto af: ik heb ‘t gehaald! In het interview is het vooral de vraag naar het geheim die me intrigeert: ‘Wat heeft u gedaan om deze leeftijd te bereiken?’ Niet dat de antwoorden verrassend zijn, want ze komen steeds op hetzelfde neer. Regelmaat (elke avond een borreltje, iedere dag een ei/glaasje rode wijn/thee met honing), vroeg naar bed en vroeg op, een sobere levensstijl, en variaties op dit thema. Ook positief denken, bewegen, handwerken en biljarten scoren hoog op de top-10 van de tips in Hoe word ik een eeuw? En altijd zit er tussen die 100-jarigen wel een lolbroek die zich ervan afmaakt met de dooddoener (merkwaardig woord in dit verband) ‘gewoon door blijven gaan met ademhalen.’ Rudi Westendorp, hoogleraar ouderengeneeskunde en auteur van het boek Oud worden zonder het te zijn huldigt de stelling dat 100 worden vooral een kwestie is van heel veel mazzel hebben. Goirle kent 3 inwoners van 100 jaar en ouder op een inwonertal van 23.084. Niet gek, al scoort Goirle daarmee nog niet zo goed als het Japanse Okinawa. Maar als het zover is, komt onze burgemeester op bezoek. Ze betreedt de kamer die vol familie en bekenden zit. Het feestvarken in de mooiste stoel. ‘Wel, wel, daar hebben we de jubilaris! Van harte proficiat met deze mijlpaal namens het gehele gemeentebestuur!’ En de burgemeester maakt er meteen een pr-momentje van. ‘U bent het levende bewijs dat het goed toeven is in deze mooie gemeente! De rust, het vele groen, de verbondenheid van de mensen met elkaar.’ De eeuweling hoort het allemaal glimlachend aan. In de stampvolle kamer wedijveren opluchting en feestvreugde met elkaar om de eerste plaats. De volgende dag een artikeltje in de krant. Waarom toch mijn fascinatie voor dit soort berichten? Is het een vorm van jaloezie omdat het nog maar de vraag is of ik de 100 haal? Vormt zo’n artikel het noodzakelijke tegenwicht voor het vreselijke nieuws dat ik dagelijks krijg voorgeschoteld? Is het een vlucht uit de werkelijkheid of ligt er een heimelijk verlangen aan ten grondslag? Voer voor psychologen. Ik neem alvast elke dag bij het ontbijt ‘n zacht gekookte, kakelverse jongen, diervriendelijk geproduceerd. Met een beetje mazzel haal ik zo 2048 wel.
Bovenstaand artikel is ook te lezen op www.goirlesbelang.nl