GOIRLES BELANG - WOENSDAG 14 JANUARI 2015
PAGINA 1 60e JAARGANG - No. 3 / WOENSDAG 14 JANUARI 2015
goirles belang | goirlesbelang
•
5051 NR
Goirle
CC Jan van Besouw 7
Oplage: 18.000 ex.
@goirlesbelang
•
-
tel. 013-5341217
•
Familiepagina 8
Email: redactie@gbg.nl
-
Kerkpagina 9
•
www.goirlesbelang.nl
-
En dan staat de pers bij Suus op de stoep
Gemeentepagina 13
•
Klachten bezorging: 073 - 544 30 30
-
Memorandum 18
Deze week S P E C I A L
Onderwijs Zie pagina 10, 11, 12 & 14 t/m 17
Foto’s in opdracht van Goirles Belang gemaakt, zijn van
Inmiddels is het menig van mijn dorpsgenoten niet ontgaan. Dat kan ook bijna niet anders, want dik uitgemeten in krant en op tv is er verslag gedaan over wat mij eind 2014 is overkomen. Voor wie het nieuws volledig gemist heeft en toch uit eerste hand wil weten wat er nu precies gaande was, hier nog even in het kort mijn verhaal. Het begon allemaal met dit bericht dat ik plaatste op Facebook: ‘Waarom ik binnenkort een groot van mijn korte vakantie bleef het aantal schilderijen in de fik steek’ bericht knagen. Ik besloot samen met mijn lief dat we, zodra we Parijs, november 2014, mijn mo- weer terug in Nederland zouden biele telefoon gaat. Een van mijn zijn, een bezoekje zouden gaan vroegere kunstbemiddelaars (red.: brengen aan de bewuste winkel. Janny Vos) belt me. ‘Suus, zit je? Dat was op een zaterdagochtend. Hou je vast. Ik heb niet zulk mooi Rond de klok van tien stonden we, nieuws’ verborgen onder sjaal en muts, Ik zat. Ik zat met mijn lief op een voor een nog gesloten winkel. Hebankje in een van de mooiste laas, met een enkele blik door de parken van Parijs, klaar om vier etalageruit werd mijn vermoeden dagen te gaan genieten van de al direct bevestigd. Enige minuten franse hoofdstad. Ze vervolgde: later stonden we binnen, omringd ‘ Ik was bij een vroegere over- door een groot aantal voor mij wel buurvrouw op visite en ik schrok heel bekende werken. Tot mijn enorm toen ik in haar nieuwe schrik bleken het bewerkte prints woning zes grote schilderijen van van foto’s van mijn werken op jou zag hangen, maar waarvan ik ware grootte op doek te betreffen, zeker weet dat het vervalsingen waarop hier en daar wat verf gezijn. Ik vroeg haar natuurlijk waar smeerd was. Werken in formaat ze die gekocht heeft. Ze heeft ze variërend van 100 tot 180 cm, bij een meubelwinkel niet zo ver waarvan ik zelfs sommigen spebij ons vandaan gekocht. Er han- ciaal in opdracht voor een klant gen er nog veel meer Suus!’ gemaakt heb. Het gesprek liet me natuurlijk Op dat moment had ik ze natuurniet meer los. Hoewel genoten lijk het liefst van de muur willen
rukken, de verkoper ermee om zijn oren willen slaan, maar ik besloot dat het wijzer was om niet te laten blijken dat ik de kunstenaar van de originele werken ben. Na wat zogenaamde interesse in de meubelen ging het gesprek snel over op de kunstwerken. Ik maakte wat foto’s. De verkoper liet weten dat de schilderijen van zijn bovenbuurman waren, dat hij geen idee had wie ze gemaakt heeft, maar dat ze goed verkopen: ‘ Vorige week nog zes in één klap!’ De bovenbuurman bleek de eigenaar van het pand te zijn, die als hobby een beetje kunst verkoopt en regelt. Mochten we interesse hebben in andere werken, dan had hij er nog meer, meerluiken ook, hij zou hem wel even gaan roepen. We gaven aan dat we daar op dat moment geen tijd voor hadden, maar er binnenkort op terug zouden komen. Eenmaal buiten belde ik direct mijn advocaat (red.: M. den Otter,
Konica-zaalvoetballers organiseren reünie.
Konica-zaalvoetballers organiseren reünie
OJW advocaten), een expert op gebied van auteursrecht. Het vervolg liegt er niet om. Na een eenvoudige zoektocht op het internet kwamen al snel de gegevens van de handelaar in het van mij gepikte werk naar boven, alsmede een krantenpagina met verkoopadvertentie met afbeeldingen van de nagemaakte werken. Advocaten die heen en weer overleg hebben, deurwaarder, e-mails, slapeloze nachten, voorstellen die genegeerd worden, een drie en een half uur durende aangifte bij politie van overtreding auteurswet. (Ik wist niet dat daar gevangenisstraf voor gegeven kon worden, maar het kan. Niet dat ik verwacht dat het heerschap achter de tralies gaat, is misschien ook wat erg drastisch, maar laat het een wijze les zijn) “Blijf van andermans werk af! En mocht je toch iets willen naschilderen of printen (enkel en alleen voor persoonlijk gebruik en NIET om centen aan te verdienen) Vervolg op pagina 3 Bovenstaand artikel is ook te lezen op www.goirlesbelang.nl
Edger Mabo exclusieve damesmode
OPRUIMING
40, 50 & 60% KORTING
Tilburgseweg 8
Woensdag 28 januari verschijnt onze
Trouwen S P E C I A L
Wilt u hierin adverteren, bel 013-5341217 of mail naar redactie@gbg.nl
De fotograaf had wat meer ruimte nodig, omdat doorgaans de “modellen” wat uit-gedijt waren, maar verder maakte hij de foto in de zelfde opstelling als 25 jaar geleden. Bijzonder is dat deze zaalvoetballers de bakermat waren van het latere op eredivisieniveau voetballende Goirlenaren. Het weerzien de Frankenhal van het de “modellen” wat uit-gedijt De fotograaf hadafgelopen wat meervrijdag ruimteinnodig, omdat doorgaans inmiddelswaren, legendarisch kampioensteam van SK Konica, resulteerde al maar verder maakte hij de foto in de zelfde opstelling als 25 jaar geleden. snel met het concrete voorstel een reünie te organiseren ten gunste Bijzonder is dat deze zaalvoetballers de bakermat waren van het latere op eredivisievan de selectie-spelers, teamleiders en coaches uit de periode van niveau voetballende 1985 - 95 en natuurlijk horenGoirlenaren. daar de partners bij, benadrukte de initiatiefnemers. De reünieHet zalweerzien plaatsvinden op vrijdag 27 februari in gasterij De Comafgelopen vrijdag in de Frankenhal van het inmiddels legendarisch manderie. De betrokkenenvan kunnen zich aanmelden bij aléén van dehet concrete voorstel een reünie kampioensteam SK Konica, resulteerde snel met bovenstaande zaalvoetballers of bij Nico de Beer, 06 54 910 310 E te organiseren ten gunste van de selectie-spelers, teamleiders en coaches uit de periode fotonico@home.nl
van 1985 - 95 en natuurlijk horen daar de partners bij, benadrukte de initiatiefnemers. De reünie zal plaatsvinden op vrijdag 27 februari in gasterij De Commanderie. De
columnade
R e d a ct i e : de Hovel 46
60
Weekblad voor Goirle, Riel, Poppel, Tilburg-zuid
n ne n o e e o nd bb nl be a ro vra l de lm wi van rwie ve tel m lle han neg i w jo x k ma
Pauswatching Lang geleden kwam ik in de diaspora van katholieken en gereformeerden, en ontdekte ik wat men van elkaar vond. Toen leerde ik de uitdrukking: zo fijn als gemalen kattenstront. Ik dacht aan die uitdrukking toen ik Wilfred Kemp hoorde tijdens de RKK-uitzending met kerstmis rond de kersttoespraak van de paus en zijn zegen Urbi et Orbi. Kemp had het over de toespraak van de paus enkele dagen eerder tot de curie, ambtelijke kardinalen en andere hoge prelaten. Spirituele alzheimer, existentiële schizofrenie, pluimstrijkerij, baantjesjagerij, praalzucht, huichelarij en nog wat andere ziektes van de ziel: dat wreef hij ze onder de neus. Kemp had gesignaleerd dat men deze toespraak had opgevat als een veeg uit de pan, maar dat leek hem overdreven. Zo was het niet, het was meer een gewetensonderzoek. Gemalen kattenstront, Wilfred! Als dat geen veeg uit de pan was, wat was het dan? Pastoor Martin van Zutphen in de nachtmis verwees ook naar die toespraak. Hij vond dat de paus de kardinalen de oren had gewassen, en dat was kennelijk nodig omdat ze lang niet gewassen waren. Kemp kleunde nog een keer mis in zijn pauswatching en pausduiding. In de kersttoespraak raakte de paus alle zere plekken aan in onze wereld, en dat zijn er nogal wat. ‘Ik ben met mijn hart dichtbij de mensen die zo lijden in Irak en Syrië, in de Oekraïne, in Afrika, in Pakistan.’ Daarna sprak hij de hoop uit dat het ooit nog eens goed komt; in die hoop wenste hij toch maar een zalig kerstfeest en gaf hij zijn zegen. Intussen was Wilfred weer ongemakkelijk geworden. Hij zag een ernstige, bedrukte, niet-lachende paus, en hij ging ons uitleggen dat als de paus een toer maakt over het Sint-Pietersplein en de mensen begroet, omarmt of de hand schudt, dat hij dan wél lacht. Wilfred, wat had je dan gedacht! Dat de paus na zo’n toespraak als een idioot gaat staan grijnzen en zwaaien om als een aftandse popster toejuichingen in ontvangst te nemen? Stront in je ogen, Wilfred, zoek toch een ander baantje. Ik vond de houding van de paus volkomen begrijpelijk en invoelbaar. Grijnzen, lachen, zwaaien op dat moment zou hem ongeloofwaardig hebben gemaakt, dan was het een miserabel toneelstukje geworden. Waar ik Wilfred wel weer dankbaar voor was, was zijn bericht dat de kranten in Italië de toespraak van de paus tot verplichte leesstof hadden verklaard voor politieke leiders en bestuurders van het bedrijfsleven in Italië. Hetzelfde geldt natuurlijk voor Nederland, en voor de semi-publieke sector van zorg- en woningcorporaties. NRC-paus Bas Heijne ziet al die ziektes ook woekeren in de gemiddelde Nederlandse kantoortuin. En ja, waarom zouden we onszelf niet afvragen of we niet stiekempjes zijn gaan lijden aan een van de ziektes waar de paus de vinger op heeft gelegd? Je hoeft er niet voor naar de dokter, het kost niks, het is een kwestie van in de spiegel kijken. Pauswatching leidt dus uiteindelijk tot de gedachte dat het ook omgekeerd is: de paus is watching me … Bovenstaand artikel is ook te lezen op www.goirlesbelang.nl