NUUW013

Leer de leukste plekjes in Tilburg kennen!

Ontdek de top (0)13 Tilburgse biertjes

Blijf op de hoogte van alle vernieuwing in

013

1

NUUW013 INHOUD Hall of Fame Pagina 16 LocHal Pagina 8

Ruben de Bruijn Pagina 38 Tilburgse speciaal biertjes Pagina 32

Het Zingende Nijlpaard Pagina 36

Stukafest: Tom Lash Pagina 13

2

4 6 8 11 12

16 19 20 21 22

24 26

28

32 34

36

38 40

Welkom lezers Redactiedagen NUUW013 LocHal: keuze is reuze Politiek gelul 2.0 Tiende Stukafest in Tilburg Uiteenlopende optredens in studentenhuizen tussen kratten bier, posters en studieboeken in hartje Tilburg Jeugdhonk waar iedereen welkom is Het Tilburgs volkslied Ik schup ze allemaal terug over de Maas ‘Op sjanternèl goan in Kruikenstad’ Vergrijsde middagen in de bioscoop De Pathe 50PLUS bios Gaat het dak eraf bij verbouwing station Tilburg De eerste en vooralsnog de enige carpacciobar is in Tilburg ‘N Steekje los, Schôon Mèèdje of Kruikje Blond; hoe Tilburgs wil je het hebben?

Top (0)13 Tilburgse Bieren In een toga pleiten als een echte advocaat?

Op de beroepenmarkt van de Weekendschool kan het Problemen voor Het Zingende Nijlpaard?

Kleine ondernemingen die het moeilijk hebben ‘Tilburg Topia’: de magische wereld van Ruben' 13 hotspots in Tilburg

Stukafest Pagina 12

3

Welkom lezers!

Wij zijn redactiegroep VV14 en maken een tijdschrift over de stad Tilburg, genaamd NUUW013. Dit is dialect voor nieuw Tilburg, wat slaat op het thema van ons tijdschrift; vernieuwing en innovatie in het prachtige Tilburg. Wij gaan het onder andere hebben over de Spoorzone, de LocHal, het Station en het centrum.

Wij hebben tijdens onze redactiedagen in BANK15 aan de Spoorlaan gewerkt. BANK15 is een nieuw concept, die jonge ondernemers een duwtje in de juiste richting geeft. Zo zitten er vier beginnende restaurantjes in het pand. Zij kunnen kennis maken met het leven als ondernemer zonder ergens aan vast te zitten. Wilt u meer weten over BANK15?

Naast het maken van een tijdschrift zijn wij bezig met het organiseren van een politiek debat, wat op 14 maart in BANK15 zal plaatsvinden. We nodigen verschillende politici uit die gaan debatteren over het thema vernieuwing en de gemeenteraadsverkiezingen van afgelopen jaar; hoe staat het er een jaar later voor met de verkiezingsbeloftes?

Wie zitten er in de redactie? In (0)13 eigenschappen stellen wij ons voor:

Stella van der Burg: Betrouwbaar, feestbeest, sportief, naïef, empathisch, fanatiek, onhandig, eerlijk, creatief, vrolijk, Eindhovenaar en festivalfanaat.

Juliette Kortekaas: Kritisch, betrouwbaar, vrolijk, woordgrappen, gedreven, kroket, droogkloot, organisatorisch, foute feestjes, fotografie, uniek en goudvis.

Sarah Risseeuw: Spontaan, nuchter, gemotiveerd, enthousiast, nieuwsgierig, kaasfanaat, doorzettingsvermogen maar ook lui, humor, extravert, vrolijk en ochtendhumeur Babette van Langeraad: Sportief, zelfstandig, dorpsgek, kwebbelkous, avonturier, hondenliefhebber, impulsief, nieuwsgierig, koffie maniak, behulpzaam, creatief, enthousiast en spontaan.

Max Jacobs: Feest, vrolijk, uitgaan, relaxed, eigenzinnig, bewust, creatief, zelfstandig, Netflix, (après)skiën, spoelkeuken, Tilburg en bijzonder.

Sam van Ierssel: Festivalfanaat, raveteef, kletskous, impulsief, hysterisch, Brabantse, sushi-verslinder, fear-of-missing-out, sensatiezoeker, kei gek, direct, melkfles en goedlachs Casper van Dijk: Eigenwijs, spontaan, houd van een feestje, randstad, FOMO, hoort zichzelf graag praten, avondmens, druk, politiek geïnteresseerd, nieuwsgierig, enthousiast.

Juul ten Haaf: Spontaan, avondmens, houd van concerten, betrouwbaar, Brabantse, geduldig, positief, wijndrinker, onhandig, brunette, chocoladeliefhebber, nieuwsgierig en eerlijk Jasper Kluten: Presenteren, voetbal, fitness, enthousiast, ober, reizen, doortastend, perfection istisch, team-player, carnaval, avondmens, Netflix en origineel.

Eva Koudijs: Hardloper, reizen, vegetariër, Arnhemmer, vrolijk, vind vooral zichzelf grappig, muziekliefhebber, haat de trein.

Lot Boone: Sportief, naïef, koekiemonster, verlegen, reizen, Duivenaar, leergierig, basketballer, nauwkeurig, platzak, millenniumgirl, feestbeest en gezelligheid.

4

5

Redactiedagen NUUW013 Wanneer je binnenstapt bij BANK15 kom je

in een groot, hoog gebouw terecht. Er staan houten tafels waaraan je kunt eten, drinken, spelletjes spelen, of achter je laptop werken.

Nadat je een krakkemikkige piano bent gepasseerd, loop je via een stenen trap omhoog naar onze redactieplek. Één voor één druppelt de redactie binnen. Sommige redactieleden hebben het motto: lest best. Als iedereen er is, kan de dag beginnen.

Eerst nog even kletsen en kloten maar al snel wordt besproken wat we vandaag gaan doen.

Redactie Tilburg VV14

De redactiedagen vinden plaats in BANK15 aan de

spoorlaan 350. BANK15 is een sociaal project waarin horecaondernemers de kans krijgen om hun concept uit te werken en uit te testen, zonder dat er veel kosten aan verbonden zitten. Als je BANK15 binnenloopt zijn er vier verschillende eettentjes die in een grote ruimte bijeenkomen. Op de eerste etage zijn er flexruimtes voor andere kleine ondernemingen. Hier hebben wij een plekje om te vergaderen. Terwijl wij aan het werk zijn, lopen er verschillende ondernemers langs die met van alles bezig zijn. Er is altijd bedrijvigheid.

het beste magazine hebben van het eerste jaar, mogen we een klein feestje met onze redactie in de kapel houden, laten we daar voor gaan!

De samenwerking gaat goed, iemand is bezig met zijn reportage terwijl anderen bezig zijn met een poster voor het politieke debat. Naast het creëren van een tijdschrift organiseren wij een politiek debat, dit vindt plaats in BANK15. Rond één uur is het tijd voor pauze. We lopen naar AH to go op het station en we spelen een potje pim-pam-pet of 30 Seconds. Na de pauze gaan we verder; mensen opbellen of de puntjes op de i zetten voor een verslag. Dan komt Mark, onze redactiebegeleider. Hij vertelt welk bandje hij afgelopen weekend in zijn Ursulinenkapel heeft gehad. Hij geeft ons feedback, zodat wij weer verder kunnen. Als wij 6

7

Buitenkant Lochal vanuit station kant Foto: Juliëtte Kortekaas

Een gigantisch groot gebouw staat voor je. Het gebouw

heeft ongeveer dezelfde grootte als twee voetbalvelden en de hoogte is te vergelijken met 7 woonverdiepingen. In één blik kan je niet gelijk het geheel bewonderen. De ramen weerkaatsen, waardoor de wolken op de grote hoeveelheid ramen weerspiegelen, hierdoor lijkt het net of het pand in zijn omgeving op gaat. Verder heeft het een industrieel uiterlijk. Dit is niet gek, want van origine was de LocHal een locomotief reparatieplaats.

Binnen in de LocHal word ik verwelkomt door Peter Elshout (69). Hij is vrijwilliger die een paar keer in de week rondleidingen geeft. Ik ga vandaag deelnemen aan de rondgang. Peter draagt Nike schoenen, een net jasje/colbertje en een blauwe bril die bij zijn neus overgaat naar een doorzichtig montuur. Het is een gemixte outfit naar de tijd.

Opnieuw word je overweldigd door de hoogte. Het lijkt net of je buiten staat, er geen einde is aan de hoeveelheid ruimte. Het zonlicht schijnt naar binnen, de warme zon straalt op je gezicht.

Het voelt alsof de lente aan het doorbreken is. De rondleiding gaat beginnen in een groep van 17 mannen en vrouwen. In de groep zijn meer vrouwen dan mannen aanwezig. Stelletjes, vriendinnen of mensen die individueel naar de rondleiding gaan. De bezoekers zijn vooral mensen van middelbare leeftijd.

Terwijl wij naar het WoordLab lopen hoor je bezoekers overleggen met elkaar op een laag stemniveau, zie je studenten studeren en kinderen die uitgebreid kijken welk boek ze willen lezen. Op de achtergrond hoor je de geluiden van de verbouwing die buiten gaande is. Veel verschillende mensen gaan naar de LocHal: jong/oud, man/vrouw, student/werkende.

“De bibliotheek is bedoeld om de wereld te vergroten, kennis te delen en bezoekers te stimuleren”, informeert Peter. Men kan bijvoorbeeld denken aan het WoordLab: daar kan je informatie op doen over schrijfstijlen. De muren en het plafond van het WoordLab zijn gemaakt van boeken. Deze boeken kan je uiteraard ook lenen.

In de bibliotheek zijn er verschillende ‘labs’ verwerkt zoals TijdLab. Dit gaat over de toekomst, het heden en het verleden van Tilburg. DigiLab is waar jong en oud kennis kunnen opdoen over technologie. FutureLab laat zien hoe Tilburg er over 10 jaar uitziet en GameLab is een plek waar kinderen bijvoorbeeld leren om verantwoord te gamen.

In een moment van de tour passeren we de kinderafdeling van de bibliotheek. Het lijkt net een kinderparadijs. Een gigantisch kinderboek van een geschatte 2 bij 4 vierkante meter ligt in de ruimte, dit is een echte eye catcher, je kunt in dit boek zelfs bladeren. Terwijl ik daar ben, is een meisje samen met haar vader het grote boek aan het bestuderen. Na een tijdje slaan zij gezamenlijk de grote bladzijde om. De bakken waaruit kinderen de boeken kunnen pakken, hebben de vorm van reuzen potloden.

De LocHal combineert verschillende plekken en functies. Het gebouw heeft drie verdiepingen. Iets wat meteen opvalt zijn de

8

9

gigantische gordijnen.

“De gordijnen zijn gemaakt door TextielMuseum Tilburg. De gordijn garen komen uit Italië en in Frankrijk zijn de gigantische gordijnen in elkaar gezet. Het is een bijzondere prestatie”, vertelt Peter. Meerdere malen klinken er positieve reacties op de verhalen van Peter: “leuk, wow, zo hé, hoe bedenk je zoiets, fantastisch.” Net als een oneindigheid aan ruimte is er een oneindigheid aan boeken. Iemand met keuzestress zal een dag zoet zijn in de LocHal. De oude elementen van de toenmalige fabriek zijn in het heden verwerkt, zo zie je nog goed de oude stalen balken en ramen terugkomen.

Foto: Fleur Habers

Verschillende bedrijven en instanties vestigen zich in dit gebouw waaronder bibliotheek Midden-Brabant. De bibliotheek zat vorig jaar nog in Tilburg centrum.

Seats2Meet verhuurt vergaderruimtes en hun pronkstuk is de Glazen Zaal. “De Glazen Zaal is voor 1 euro overgekocht van de Beurs van Berlage, maar er moest natuurlijk wel nog heel wat aan gebeuren”, aldus Peter.

Politiek Oude elementen Foto: Juliëtte Kortekaas

Gelul 2.0 Op donderdag 14 maart barste het politieke debat tussen

Het lijkt net een oneindig palet aan mogelijkheden die op één plek zijn verwerkt, zoals het DigiLab en het GameLab. Voorlopig zullen de bewoners uit Tilburg niet uitgepraat zijn over de LocHal. Zo pleit Smolders voor het VVV-kantoor in de spoorzone, bij voorkeur in de LocHal zelf, aldus

Woordlab Foto: Juliëtte Kortekaas

10

Brabants Dagblad. Daarbij heeft Brabants Dagblad een artikel geschreven over dat de toekomstige fietsenstalling bij het station, het zicht en licht van de LocHal zou kunnen hinderen.

Er is gesprekstof genoeg dus! Het gebouw straalt vernieuwing, innovatie en coöperatie uit. Men komt hier bij elkaar om te praten en om kennis te delen. Dit zie je ook in het gebouw zelf terug. Terwijl ik het gebouw uitloop zie je dat het hele café bezet is met bezoekers. Mensen die werken, overleggen of gewoon lekker onder genot van een kop koffie de ruimte bewonderen.

de partijen GroenLinks, CDA en VVD los in BANK15. Drie hoofdonderwerpen werden behandeld; milieu, stedelijke vernieuwing en drugs.

Vanaf 17:00 druppelde de bezoekers binnen in BANK15 en werden ze ontvangen door de desbetreffende gastvrouwen.

Met een biertje of fris in de hand schuiven de mensen aan. De redactiegroep is een beetje nerveus voor de opkomst. Komen er wel genoeg mensen? Doen mensen wel actief mee?

Het Brabants kwartiertje is ook vandaag van toepassing, het debat begint om 17:15. De debatleiders staan klaar, de cameravrouwen staan in positie en de technici houden alles goed in de gaten. Het debat kan beginnen.

Het debat begon rustig. De motor werd opgewarmd. Toen we aankwamen bij het onderwerp drugs, begon het debat echt.

CDA en GroenLinks zaten niet op een lijn wat betreft de legalisering van softdrugs. Dit zorgde voor een paar felle discussies. VVD en GroenLinks konden elkaar vinden in dit onderwerp. CDA stond er tijdens deze stelling alleen voor.

De debatleiders Casper en Jasper hielden de aanwezige partijen scherp door tussendoor vragen te stellen. Soms werd er niet geantwoord of werd er om een stelling heen gedraaid.

Het debat werd afgerond met de stellingen over het milieu.

Hierin konden de partijen elkaar vaak vinden, waardoor het debat op een rustige manier ten einde kwam.

Het eerste onderwerp dat werd aangesneden was stedelijke vernieuwing. Het partijlid van GroenLinks, Bas van Weegberg, trapte het debat af met hun mening over de eerste stelling “Tilburg moet stoppen met het beknoppen van de bereikbaarheid van het centrum.”

11

Risicovol toneel door ‘Markering Ontbreekt’ Iedereen loopt voorzichtig de studentenkamer in. Er ligt geen rommel op de grond, er staan planten in de vensterbank en aan de muur hangt een Banksy schilderij. Mensen van verschillende leeftijden zitten dicht op elkaar in een kringetje rondom de bank. De een met bier en de ander met thee. Er wordt gelachen en achter mij roept iemand “als je wat wilt drinken, het staat daar!”. De improvisatie show van ‘Markering Ontbreekt’ begint en de acteurs lopen giechelend naar achteren. De show die vrij rustig begint met de zin: “Ik heb net een nieuw kleedje gekocht en ik denk dat het een dier was” veranderd in een explosief en dramatisch schouwspel. Het publiek giert het uit, maar tussen de grappen door kon je een speld laten vallen.

Zang e Foto r Joost L : Bab u ette v ijten van an L E ange veryday raad Robo t

‘Markering Ontbreekt’ geeft geheel geïmproviseerde voorstellingen. Het publiek ziet hierdoor altijd een nooit eerder vertoond toneelstuk. De verhaallijnen en karakters worden ter plekke door de acteurs verzonnen. Speciaal voor Stukafest hebben de acteurs gekozen om drie verschillende shows over de relaties binnen een studentenhuis te spelen.

s

Tien Uitee

nlope

de S t u kafe in T st ilbu rg

nde o

ptred

Stukafest wordt al sinds 2001 georganiseerd in verschillende studentensteden. Op 8 februari 2019 wordt de 10e editie van Stukafest Tilburg georganiseerd. Om het feest elk jaar vernieuwend te houden wordt er elke editie een nieuw bestuur gekozen, zij zoeken naar vernieuwende en opkomende acts. De feestgangers wagen zich na elke ronde, op de fiets of lopend, naar een nieuwe studentenkamer met een nieuwe act.

Iedereen kan voorafgaand aan Stukafest zijn eigen programma samenstellen. Elke artiest treedt drie keer op, maar als de artiest uitverkocht is moet je een andere act kiezen. Hierdoor is voor niemand 12

ens i ns poste tudentenh rs en u studi izen tuss e eboe ken i n kratten n har tje T bier, ilbur g

Via de steile dunne trappen wagen de feestgan-

gers zich dieper in het studentenhuis. Het ruikt in sommige kamers een beetje muf en naast je hangen de kleren over de trap te drogen. Je hoeft niet om een drankje te vragen, want die staan uitgestald op de keukentafel. “Pak wat je wilt” wordt er vrolijk geroepen door de bewoners van de studentekamer.

In sommige studentenhuizen mag je zonder iets te betalen een drankje van de tafel pakken en in andere kost een drankje maar een euro.

Fot Marke o: B r abe ing On tte v tb an L reekt ang era ad

Tom Lash Na een stuk fietsen, door de binnenstad van Tilburg, komen we aan bij een nieuw studentenhuis. De deur wordt opengedaan door de bewoner, een lange jongen met blond haar, die meteen vraagt of we een halve liter Schultenbräu lusten. Boven op de zolderkamer lijkt het alsof we, voor het uitgaan, gezellig bij elkaar zijn gekomen om even bij te kletsen. We zitten naast een bed. Overal staan instrumenten, naast het raam hangt een ochtendjas en er staat een plant die al in geen maanden water of licht lijkt te hebben gezien. Tom Lash loopt, via de trap, de donkere studentenkamer in en begint zijn cabaret show. Het publiek luistert aandachtig, ook al lijkt het net alsof je na elke grap in discussie kunt gaan met Tom. Het publiek drinkt al lachend hun halve liters op, terwijl Tom de ene na de andere provocerende grap uit zijn mouw schudt. Na de voorstelling heeft iedereen de gelegenheid om met Tom te praten, maar niet voor lang, want over een half uur begint de volgende act alweer.

Tom Lash is in 2012 bekend geworden. Dat jaar stond Tom, toen 18 jaar oud, in de finale van cabaretfestival Cameretten. Nog nooit eerder had zo’n jonge finalist in de finale gestaan. In 2013 haalde hij de finale van het Groninger Studenten Cabaret Festival. Sindsdien heeft hij twee avondvullende shows gemaakt en in 2014 heeft hij samen met cabaretier Roel Meijvis een oudejaarsconferentie tour gemaakt, die ze op oudejaarsavond afsloten in Paradiso, Amsterdam.

13

Na de derde ronde is het feest nog niet afgelopen voor de feestgangers die nog lang niet willen slapen. Grote groepen mensen stappen wankelend op hun fiets en rijden zigzaggend door de straatjes van Tilburg naar “The Hall of Fame”. Er is een zacht briesje en de frisse koele lucht werkt kalmerend. Het gebouw ligt langs het oude en het nieuwe spoor en is bedekt onder grote graffiti kunstwerken. “The Hall of Fame” lijkt een baken van licht en roept een nostalgisch gevoel op. Binnen ruikt het naar bier en er staan rijen voor de wc’s. De avond wordt afgesloten door de bands: Altijd Onderweg, Indianizer en Ray Verb & pablo Del Tonez.

Het festival eindigt om 4 uur ’s nachts, maar voor de mensen die al te hard gefeest hebben is er ook genoeg plaats om even te zitten en een biertje te nuttigen in de “Hall of Fame” om te zittend een biertje te nuttigen.

Programma Stukafest Tilburg 2019 Ronde 1 - 20:30 tot 21:00 Ronde 2 - 21:30 tot 22:00 Ronde 3 - 22:30 tot 23:00 Afsluiting - 23-30 tot 04:00 @Hall of Fame

Zanger Joost Luijten van Everyday Robots Foto: Babette van Langeraad

Everyday Robots Bij binnenkomst, in het laatste studentenhuis van vanavond, lijkt het alsof je een rockconcert in de jaren ’60 binnen loopt, omdat je vrijwel meteen niks kan zien, door al de rook van de tientallen sigaretten die binnen worden gerookt. Als je niet van bier, sigaretten en rockmuziek houdt dan kan je beter meteen vertrekken. De muren hangen vol met band posters en de lege plekken zijn beklad met zinnen zoals: ‘Pringles zit in een box – Sebas’. De band begint te spelen en het dak gaat eraf. Het blauwe tapijt is inmiddels bedolven onder as van sigaretten. Door het energieke optreden van de band kan je haast niet stil 14

De band Everyday Robots vernoemde zichzelf naar het soloalbum van Britse zanger Damon Albarn, maar laat je niet voor de gek houden, want ze hebben een volstrekt andere sound dan deze Britse zanger.

Everyday Robots is een alternatieve rockband met hoekige riffs en krachtige energieke rockmuziek

blijven staan en wordt het stervend heet in de kleine ruimte. Het publiek springt, er ontstaan mosh pits en bandleden worden over het publiek gedragen. Dit is het laatste optreden van de band “Everyday Robots” voor de komende tijd en dat is te merken. Ze spelen door tot de politie aan de deur komt i.v.m. geluidsoverlast. Er hangt een vage geur van zweet en iedereen loopt, nadat ze al de sigarettenas van hun schoenen hebben geklopt, de donkere nacht in.

15

Geschreeuw van kinderen die op een muurtje

zitten, het geluid van skateboarden over de grond, poolende kinderen in het café en studenten die druk bezig zijn met de voorbereidin-gen van een studentenfeest. Ze zijn allemaal te vinden in en rondom de Cultuurfabriek de Hall of Fame

Jeugdhonk waar iedereen welkom is Cultuurfabriek de Hall of Fame

Donderdag buiten de openingstijden is het erg rustig in het skatepark, dat zich bevindt in de Hall of Fame. De deur is toevallig open, ik ben erg benieuwd en loop naar binnen. Het is nog al een doolhof om de skatebaan te vinden. Overal staan houten planken, veel gangetjes en deuren. Ik loop op het harde geluid van rollende wieltjes af. Een jongen in een wit shirt en met een pet op was bezig zichzelf nieuwe trucjes aan te leren. Ik kijk toe wat hij aan het doen is en spreek hem daarna aan. Een erg vriendelijke jongen, van 21 jaar, die graag over zijn hobby praat. Hij blijkt leraar te zijn van de skateschool en skateboarden is nou al zo’n zes jaar zijn favoriete bezigheid. Vandaar dat hij hier dan ook elke dag te vinden is. “De eerste tien minuten als ik weer op mijn skateboard sta, moet ik wel weer even wennen. Dan ben ik aan het opletten dat ik niet val, maar daarna ben ik niet meer bang en doe ik wat ik wil”, aldus Yesse van Remortal.

Vervolgens laat hij zijn trucjes zien in de grote skatehal. Hij doet samen met een vriend wel eens mee aan toernooien, maar hij vertelt bescheiden dat zijn vriend wel iets beter is dan hij is.

Deelnemen aan de skateschool is voor iedere leeftijd mogelijk. De jongste skater is drie jaar en de oudste die zich op het skateboard waagt is 55 jaar. Er vinden ook wedstrijden en toernooien plaats. Zo vond in 2016 het NK Skateboarden in de koepelhal plaats. Speciaal hiervoor werd er een nieuw uniek parcours gebouwd. Ik heb even een kijkje genomen in deze skatehal en het is veel groter met meer elementen, dan waar ik de jongen aantrof. “Om nieuwe trucjes te leren ga ik toch liever in de andere hal trainen, maar deze is wel veel groter en ook erg gaaf”, aldus Van Remortel. Het parcours is gemaakt van hout en bevat hellingen, trappen, muurtjes. Alles is goed zichtbaar voor het publiek doordat de tribune rondom het hele parcours zit. Ook zie je veel mooie graffiti tekeningen staan, wat een leuke toevoeging is aan al dat hout.

16

De skateschool De skateschool bestaat ongeveer al twaalf jaar.

Ze zijn begonnen op de Hart van Brabantlaan, maar hebben zich al uitgebreid naar dit mooie stukje naast het spoor. Gemiddeld zijn er iedere week honderd deelnemers bij hun op skateles. Talenten hebben hier de mogelijkheid om zich door te ontwikkelen.

Naast skatelessen worden er ook workshops, kinderfeestjes en alternatieve gymlessen voor de middelbare school georganiseerd.

Een dag later zit ik samen met Amy Kolmus, werknemer van het skatepark, in het skatecafé.

Jongeren skaten door het café. Eentje springt met zijn skateboard op het verhoginkje waar ik zit en hij gaat er zo weer af. Vier studenten zijn aan het poolen en hebben veel lol. Kolmus vertelt met trots over het skatepark dat zich hier bevindt. Ze verwacht niet dat het skatepark zelf in vierkante meters gaat uitbreiden, maar er blijkt wel steeds meer animo te zijn naar skaten als sport en hobby. Zo zijn er twee buitenlandse studenten voor het eerst aan het skaten. Ze hebben veel plezier, maar staan ook met knikkende knieën op het skateboard. “Misschien moeten wij ons ook maar eens aanmelden voor die skatelessen”, zegt de één lachend tegen de ander. De skateschool merkt dat de lessen vol gaan zitten, waardoor het te druk wordt in de hal. “We willen niet dat het park moet sluiten vanwege de drukte, dus proberen we meerdere lessen te plannen over meerdere dagen in de week”, aldus Kolmus.

Achterkant Hall of Fame Foto: Eva Koudijs

De Hall of Fame bestaat niet alleen uit de skatehal.

Er zit ook een hal waar allemaal andere evenementen plaatsvinden. Ik loop de hal binnen en zag daar paar studenten druk met elkaar overleggen. “Ik denk dat we de hekken beter aan deze kant kunnen plaatsen.” Hoor ik een meisje tegen haar medestudent zeggen. Ze zijn bezig met de voorbereidingen van het feest voor hun studentenvereniging dat vrijdagavond gaat plaatsvinden. Een jongen vertelt me hoe het eruit gaat komen te zien. Aan de ene kant heb je podia met muziek en in de andere hal zijn de kluisjes en wc’s te vinden. Ze organiseren het feest zelf, maar hebben overlegd en toestemming gekregen van de organisatoren van de hal. “Nodig haar anders ook uit voor het feest”, roept een van de studenten tegen de jongen waarmee ik praat. Ze verwachten in ieder geval veel drukte en ook veel gezelligheid.

17

Het Tilburgs Volkslied ‘K Zie oe daor zo gère ligge, Tilburg, waor ‘k

De Hall of Fame

Max de Beijer, programmeur, legt uit dat ook de cultuurfabriek zelf soms evenementen organiseert.

Zo zit er een concertzaal in de Hall of Fame. Deze zaal heeft de status Kernpodium C; wat betekent dat de Hall of Fame de belangrijkste podia van Nederland heeft. “Met deze status kunnen wij grotere acts binnen halen, wat weer meer publiek trekt.”, aldus De Beijer. De Hall of Fame probeert onder andere op die manier meer mensen te trekken en uit te breiden.

18

De Hall of Fame had eerst onderdak in de Hasseltse kerk en daarna in het voormalige zwembad aan de Ringbaan-West. Nou is de Cultuurfabriek de Hall of Fame inmiddels uitgegroeid tot een groot cultuurcentrum in Tilburg. Met van de binnen- en buitenkant vol gespoten met graffiti, is het een plek waar iedereen welkom is. Hun doelgroep zijn vooral jongeren, maar er worden ook evenementen georganiseerd voor ouderen. Er is veel ruimte waar geëxperimenteerd kan worden en er is ook plek voor talentontwikkeling

geboore ben’, het begin van het Tilburgse Volkslied dat tijdens carnaval regelmatig gespeeld wordt. Het lied is geschreven in 1938 door Piet Heerkens en in 1977 aangevuld door Jos Biesen.

Twee weken terug werd er een column gepubliceerd door Frank van Pamelen waarin hij zichzelf de vraag stelde of Tilburg een nieuw volkslied nodig heeft. In de column schrijft hij: “De tekst stamt uit 1937, is geschreven door een Korvelse pater (althans, de eerste twee strofen) en is al precies 5x11 jaar achterhaald.”

Maar Frank is nog steeds van mening dat er niet gesleuteld hoeft te worden aan het lied. Hij schrijft dat het een gezamenlijk lied is dat voor verbondenheid zorgt.

Hij is het daarmee ook niet eens met de directeur van Theaters Tilburg Rob van Steen. Hij zegt in een interview op tilburg.com dat hij de stad oproept een nieuw volkslied te schrijven. Hij herkent zichzelf niet in het lied en zou graag een tekst zien waar iedereen zich in herkent en zich Tilburger kan voelen.

Bijna een jaar geleden kwam Guus Meeuwis met het lied ‘Tilburg’. Tilburg.com noemt het een ‘nieuw potentieel Tilburgs volkslied’. Maar nog steeds wordt in Kruikenstad het lied met Tilburgs dialect gespeeld en meegezongen als volkslied.

19

g u r

‘O

p

e t l

sj

a a

em

l l a ze as p a u M el h sc deIerss Ik er an v v o am S

Carnaval, voor Brabo’s en Limburgers de mooiste

tijd van het jaar. Ik ben zelf een Brabander in hart en nieren, en ik vier dus al van kindsbeen af carnaval. Vroeger als prinses met een ranja-kaart naar het kindermatinee, nu in de Tilburgse kroeg met een pul bier in mijn hand. Carnaval 2019 is (helaas) alweer achter de rug, maar er is één ding wat me heel goed is bijgebleven. Ik had zoiets nog nooit eerder meegemaakt. Als ik ooit iets zou willen inzenden naar het Radio 538-programma ‘’Fakking Irritant’’, waarin de luisteraars de in hun ogen meest irritante dingen in het leven met de andere luisteraars delen, dan zou ik deze gebeurtenis zeker insturen.

Het was een doodnormale carnavalsavond. Ik sta met mijn vrienden in onze favoriete Tilburgse kroeg. De groen-oranje sjaaltjes dansen om de nekken van de kroegbezoekers. We zingen mee met de bekendste carnavalskrakers terwijl wij in onze carnavalskloffies vele glazen bier nuttigen. Als de bodem van onze glazen in zicht komt, besluit ik nieuw bier te gaan halen.

Terwijl ik aan de bar sta te wachten op mijn bestelling, komt er een man naast mij staan. Hij bestelt een biertje. Zijn platte, Amsterdamse accent slaat als een

20

Weken van tevoren moest ik het al klap in mijn gezicht. Mijn bloed begint te koken, de wereld stopt voor even met draaien. Ik schrik me een ongeluk, dit heb ik nog nooit eerder meegemaakt.

“Ik voel me als een 80-jarige vrouwtje die door een 18-jarige, veel fittere jongen wordt beroofd.

Ik voel me als de Nederlander op 10 mei 1940, toen de Duitsers ons land binnenvielen. Ik voel me als ‘Captain’ Henk.”

Kuipers, die door zijn gevangenschap moest stoppen met zijn taak als voorman van No Surrender. Ik voel me als Gerda Smit, die haar zoons gestolen spullen terug wil. Ze proberen iets over te nemen wat van mij is. De Brabanders en Limburgers die door de mensen uit Noord-Nederland het hele jaar belachelijk worden gemaakt om de ‘’zachte G’’.

Een beetje ontdaan loop ik met een dienblad vol met bier terug naar mijn vrienden. Het liefste zou ik het dienblad over de Amsterdammer heen gooien; het hele jaar door kijken ze ons niet aan, lachen ze ons accent uit en maken ze onze gewoontes belachelijk. Maar nu, met carnaval, hangen ze de nep-Brabander of -Limburger uit om mee feest te kunnen vieren?

Onbegrijpelijk. Ik loop hoofdschuddend naar de dj-tafel en vraag speciaal voor onze ‘’gast’’ een liedje aan.

Niet veel later klinkt de carnavalskraker ’Terug over de Maas’ door de boxen. ‘’Het hele jaar doen de randstadmannen of we niet bestaan, maar met carnaval, dan pas maar op, dan komen ze d’r aan… Ik schup ze allemaal terug over de Maas. Waar ze lauwe biertjes tappen en van carnaval niks snappen, ik schup ze allemaal terug over de Maas.’’ De kroeg, die is volgestroomd met fanatieke carnavalsvierders, zingt het lied luidkeels mee. En de Amsterdammer? Die loopt met het schaamrood op de kaken de kroeg uit.

aanhoren. Carnaval komt er weer aan. Op school, op de redactiedagen, tijdens het sporten en in mijn huis, iedereen was er maar druk mee. “Als wat ga jij dit jaar?” “Loop je mee in de optocht?” En oh wee als ik liet merken dat ik het geen leuk feest vond, dan kreeg ik genoeg argumenten te horen waarom je carnaval wél zou moeten vieren.

“In het kleine dorpje waar ik vandaan kom, wordt carnaval niet groot gevierd.”

Op de basisschool moest ik wel elk jaar verkleed naar school komen, maar daar bleef het dan ook bij. Dat verkleden vind ik maar niks en de muziek is ook niet al te geweldig, vandaar dat ik het nooit vier. Maar dit jaar is dat wel anders. Ik woon nu al een tijdje in Tilburg en ja, echte Brabanders vieren dit feest nou eenmaal heel groots. Omdat iedereen hier erg enthousiast over carnaval is, heb ik me laten overhalen.

Op donderdag 28 februari begon al het feesten in Kruikenstad, het dan genoemde Tilburg. Samen met mijn huisgenoten en vrienden gaan we, na genoeg te hebben gedronken, de stad in. De kroegen staan helemaal vol met mensen in leuke outfits.

“Je kan aan sommige outfits al zien dat die mensen van boven de rivieren komen”, hoor ik mijn huisgenootje zeggen. Waarop ik maar even ongemakkelijk wegkijk. Ondanks dat de ene zich helemaal heeft uitgesloofd en de ander er wat aan de schrale kant uitziet, hangt er een gezellige sfeer in de kroegen.

In tegenstelling tot de meeste Brabanders heb ik niet elke dag carnaval gevierd.

an

te rn Kr èl ui go ke a n n in Lo st tB a

oo d ne ’

Zaterdag ben ik nog wel naar Daisy’s festival in de Koepelhal geweest. Iedereen kwam hier verkleed naartoe. Op dit feest was er (gelukkig) niet alleen carnavalsmuziek, maar vooral veel andere muziek waar iedereen lekker op aan het dansen was. Na 01:00 waren we nog wel de stad in gegaan en stond het helemaal vol met carnavalsvierders. Ik vroeg me eerst af waarom veel mensen in de stad bepaalde kleuren droegen. Ik liet me vertellen dat iedere stad zijn eigen carnavalskleuren heeft en die van Tilburg zijn oranje en groen. Dat er verder op zo’n avond genoeg biertjes worden weggetikt is te zien aan al de plasticbekertjes op de grond.

Ik hoor veel mensen enthousiast praten over de welbekende carnavalsoptochten.

De mooie, grote wagens waar al maanden van tevoren aan wordt gewerkt, gaan als een stoet achterelkaar door de stad. Met veel kabaal en luid gejuich van dronken mensen straalt zo’n optocht veel uit. Wie weet geef ik me wel op voor volgend jaar om mee te lopen.

Ondanks dat ik dit jaar voor het eerst van Kruikenstad, Oeteldonk, Kielegat en Lampengat* heb gehoord, heb ik genoten

van een erg leuk en gezellig feest. De liedjes die worden gedraaid waarin wordt gezegd dat de mensen van boven de rivieren (ik dus) geen carnaval kunnen vieren, hoop ik volgend jaar echt te kunnen meezingen en vooral niet te laten merken dat ik uit een klein dorpje genaamd Duiven kom, maar een echte Kruikenzeiker uit Kruikenstad.

*Kruikenstad = Tilburg *Oeteldonk = Den Bosch *Kielegat = Breda *Lampengat = Eindhoven

21

Pathé Tilburg Foto: Juul ten Haaf

Het is donderdagmiddag, 13.00. In de grote hal van bioscoop

Pathé Tilburg klinkt rustgevende, akoestische muziek. Achter de kassa staat een jonge jongen met donker haar, die de oudere dames en heren in de rij hun kaartjes en consumptiebonnen geeft. ‘’De film is in zaal 2, op de eerste verdieping. Prettige voorstelling!’’, zegt hij met een vriendelijke lach. Boven zit een groepje vrouwen op de relaxte stoelen in de hal gezellig te kletsen. Voor de kassa’s staat een groot assortiment aan chips, snoep, chocola en verschillende soorten dranken uitgestald. ‘’Heeft u straks liever koffie of thee tijdens de pauze?’’ vraagt een opgewekte vrouw met donkere krullen de bezoekers. Welkom bij de 50PLUS bios.

50PLUS bios De 50PLUS bios vindt bij Pathé Tilburg elke donderdagmiddag tussen 13.30 en 15.30 plaats. Tijdens deze middagen worden vooral PAC films vertoond. PAC is een afkorting van Pathé Alternative Cinema. Het zijn films met meer diepgang en betekenis dan de gebruikelijke films, ze krijgen vaak ook minder aandacht dan de films uit Hollywood. Daarnaast worden tijdens de 50PLUS middagen films die eigenlijk uit het filmprogramma zijn gehaald, nog één keer afgespeeld.

Nieuwe start Vroeger hebben ze bij Pathé Tilburg al een keer eerder 50PLUS middagen georganiseerd. Hier kwam toen te weinig publiek op af, waardoor er werd besloten om ermee te stoppen. Anderhalf

22

jaar geleden werd het idee opnieuw gerealiseerd. Door nieuwsbrieven en facebookadvertenties, maar vooral door advertenties in de plaatselijke krantjes en via mond-tot-mond reclame, kwamen er weer nieuwe bezoekers op af. ‘’Een opstart gaat altijd moeizaam, en het bezoekersaantal verschilt ook per film, maar we zijn altijd tevreden geweest over de opkomst.’’ vertelt Rob van Lierop, manager theatre bij Pathé Tilburg.

50MIN? Vandaag staat de film ‘The Wife’ op het programma. Deze film gaat over een vrouw die 40 jaar lang haar talent, dromen en ambities heeft opgeofferd voor de succesvolle literaire carrière van haar man. De zaal is ongeveer voor de helft gevuld met stellen en vooral groepjes vrouwen. Enkele bezoekers zijn alleen gekomen. De medewerkster met de donkere krullen helpt een dame in een rolstoel om op haar plek te komen en zorgt ervoor dat zij comfortabel zit. Wat opvalt, is dat er ook een paar jonge mensen zitten, die de 50 zeker nog lang niet zijn gepasseerd.

Hoewel de doelgroep 50+ is, mogen mensen van alle leeftijden deze film bezoeken. ‘’De jongere bezoekers zijn bijvoorbeeld PAC liefhebbers of mensen die de film tijdens de reguliere voorstellingen hebben gemist.’’, aldus Van Lierop.

Landelijk bestaat de 50PLUS bios bij Pathé al meer dan 20 jaar. Het idee is vroeger ontstaan toen films nog niet digitaal verkrijgbaar waren, maar bioscopen filmspoelen moesten kopen.

Een film werd voor een bepaalde tijd gedraaid, daarna mocht de spoel nog één keer worden gebruikt. Dit werd dan gedaan tijdens de 50PLUS middag. De film was elke week in een andere bioscoop in het land te zien. Nu de films digitaal zijn, heeft bijna elke bioscoop ongeveer hetzelfde programma. Er wordt twee weken achter elkaar dezelfde film vertoond.

Ontmoeten Zoals op de borden achter de kassa’s staat, is er bij reguliere films nooit een pauze. Bij de 50PLUS bios wordt wel een kwartiertje pauze ingelast. In de hal van de eerste verdieping staan drie statafels met muffins, koekjes, kartonnen bekers en kannen koffie en thee klaar. Dit alles bij de prijs inbegrepen. Twee jonge medewerkers helpen de bezoekers met drinken inschenken. Mensen zoeken elkaar op en gaan samen op de stoelen en bankjes zitten om te praten over hoe mooi ze de film tot nu toe vinden, hoe goed actrice Glenn Close haar rol vervult en hoe ze denken dat het verhaal afloopt.

De bezoekers zijn erg positief over deze middagen.

Sommige komen er regelmatig, sommige zijn er voor het eerst. ‘’In november zaten we vaak maar met een paar mensen in de zaal, nu is het een stuk drukker.’’ vertelt een van de vrouwen. In de zomer gaan de meeste mensen liever een rondje fietsen, maar voor de koudere maanden is dit een ideaal uitje. Er worden mooie films vertoond, het is goed georganiseerd en het is leuk om in contact te komen met mensen.

‘’Het ontmoeten is het belangrijkste.’’ vertelt Van Lierop. ‘’Voor sommige bezoekers is het echt een vast uitje.

Mensen komen een half uur van tevoren om vast te gaan zitten kletsen en in de pauze zoeken mensen elkaar op.’’ Vanuit Pathé wordt eraan gewerkt om zoveel mogelijk persoonlijk contact met de bezoekers te houden. Dit doen ze bijvoorbeeld door telkens dezelfde werknemers te laten werken. Een van die werknemers is Anne van de Wouw, zij is sinds een tijdje management stagiaire.

Ze vindt het leuker om bij de 50PLUS middag te werken dan bij de reguliere films. ‘’Bij de normale films hoef je eigenlijk niks voor te bereiden, je moet alleen de deuren open doen en achteraf de zaal schoonmaken. Nu moet je voor de pauze eten en drinken klaarzetten, bezoekers helpen met de weg vinden of begeleiden als ze in een rolstoel zitten. Je hebt dus veel meer te doen. Ook vinden mensen het leuk om even met je te praten.’’

Na de film lopen mensen tevreden de zaal uit. Bij de deur worden folders uitgedeeld waarop het programma voor de volgende 50PLUS edities te zien is. Beneden houden twee jongens die bij de bioscoop werken de deuren open voor een vrouw in een rolstoel. De vrouw maakt nog wat grappen met de jongens, en vertrekt dan naar buiten, waar een taxibusje met chauffeur haar op staat te wachten.

23

Discussie Even verderop staan vier oudere heren met het Brabants Dagblad in handen gebiologeerd te kijken naar de werkende mannen op de stijgers. Er staat een conceptfoto in de krant waarop het station van 2023 afgebeeld staat. De langste van het stel neemt het woord: ‘’Zolang moet het dus kennelijk duren voordat we eindelijk verlost zijn van die hekken en stijgers’’ aldus Herman (68). Er laait een discussie op in het groepje mannen. De zestig jarige Frits heeft duidelijk een andere mening: ‘’Wees nou eens blij, het wordt op deze manier een van de mooiste stations van Nederland.’’

De argumenten van de twee heren vliegen over en weer. Waar Herman duidelijk niet te spreken is over de weinig transparante gemeente die volgens hem in jaren nog niks is opgeschoten, ziet Frits juist een positieve bijdrage van de leiders van de stad: ‘’Zo’n Berend de Vries (lokaal wethouder en lid van D66) geeft nu openheid van zaken die over 4 jaar af moeten zijn. Daar kunnen we in deze stad juist mee vooruit.’’

Voorzijde station Tilburg met het ‘kroepoekdak’ Foto: Jasper Kluten

Gaat het dak eraf bij verbouwing station Tilburg?

Georganiseerde Chaos

De voorzijde van station Tilburg ziet er op zijn zachtst gezegd nogal chaotisch uit. Loop je vanaf het perron richting Spoorlaan is het eerste dat opvalt het aantal hekwerken of stijgers waar bouwvakkers druk bezig zijn. Voor veel Tilburgers is dit beeld niets bijzonders; rondom het station wordt er al jaren gerenoveerd. Maar volgens de media zit er schot in de plannen voor het nieuw te bouwen perron 4. Met dit plan zou er in 2023 namelijk een eind komen aan de lange renovatie van het station.

24

Verwarring alom De Spoorlaan vormt een soort labyrint, waarin mensen die voor het eerst in Tilburg zijn naarstig opzoek zijn naar de overzijde van de straat. ‘’Staat dit doolhof ook op Google Maps?’’ vraagt een voorbijgangster zich vertwijfeld af. Ze heeft het geluk dat de man naast haar gelijk denkt te weten welke kant ze uit moeten, maar schijn bedriegt. Beiden keren binnen 2 minuten weer terug: ‘’Jouw richtingsgevoel was toch goed?’’ vraagt de vrouw ironisch. Het is tekenend voor de situatie met grote aantallen omleidingen en hekwerken die op de straat staan.

Twijfel Twee heren genaamd Willem en Jaap (beiden gepensioneerd) hebben nog niet van zich laten horen, zelfs gedurende de discussie van Herman en Frits leken beiden in gedachten verzonken. Het is dan ook opvallend als een van hen ineens opveert als hij een bouwvakker ziet. Het blijkt te gaan om een kennis van Willem. Een ideale gelegenheid om een van de hardwerkende heren eens aan de tand te voelen over de plannen van de gemeente. De bouwvakker stelt dat het fijner werken is als de plannen voor het dak definitief zijn.

“Architectenbureau Cepezed zit al tijden met de ideale

Vele steigers vullen het vooraanzicht van de voorzijde van Tilburg Centraal.

Foto: Jasper Kluten

constructie in zijn maag. Voor ons zou het in ieder geval handiger zijn als er aan de constructie van het ‘kroepoekdak’ niet al te veel veranderd. Inmiddels is er gelukkig ook een kans dat het unieke dak gehandhaafd blijft.

Herman zucht diep op het moment dat hij het verhaal van de bouwvakker hoort. ‘’Waarom zouden we zo’n mooi dak nu weer volledig moeten gaan ombouwen tot een veel minder uniek dak.’’ Er ontstaat weer een discussie tussen het kwartet heren. Met een genuanceerde toon geeft Willem aan dat hij liever overdekt en droog staat met een dak boven zijn hoofd (met de bouw van perron 4), dan dat hij daadwerkelijk een fraai dak ziet waar heel Nederland jaloers op zou worden. De vier lijken aan het eind van een discussie als Herman zegt dat hij een belletje van zijn vrouw krijgt om te komen eten.

De heren lopen ieder een richting uit met een blik alsof ze uit een zware vergadering komen. Willem draait zich nog een keer om richting de heren. ‘’Kunnen we vandaag tenminste zeggen dat we wijzer geworden zijn over dakconstructies op onze oude dag’’ klinkt er uit de schorre stem van de rasechte Tilburger.

Het plan In het artikel van het Brabants Dagblad valt te lezen dat er nog enige twijfel bestaat over het ontwerp van het dak boven het nieuwe perron. Het nu al imposante dak van het station Tilburg moet namelijk ook in de toekomst zorgen voor het overdekken van de reizigers op het nieuwe perron. Wethouder Berend de Vries (red.) liet in het Brabants Dagblad optekenen dat handhaving van het originele ‘kroepoekdak’ niet te realiseren valt in het ontwerp van 2023. Dit omdat er niet zomaar nieuwe stukken van dit bepaalde ontwerp aan het dak kunnen worden toegevoegd. Volgens de wethouder lijkt de kans aannemelijk dat er een recht stuk dak boven perron 4 zal worden gepositioneerd: ‘’Het gaat in eerste instantie om de veiligheid van de reiziger en dan om de schoonheid van het dak.’’ zegt de Vries met een knipoog. Het dak staat bekend om zijn originele opbouw. Een aantal schuine stukken vormen een imposant dak. Over de ontwikkeling en de toekomst van het dak zijn de zestigers eensgezind positief. ‘’Je moet wel heel erg veel verknallen om het dak van het station nog lelijk te maken’’ klinkt er bijna synchroon uit de heren.

25

“Het was echt heerlijk”, klinkt het van de gasten die net hebben afgerekend. Van normale carpaccio1 tot aubergine, sushi of zelfs chocoladecarpaccio, het is allemaal te verkrijgen in de Carpacciobar in Tilburg.

Ik zit binnen aan een tafeltje met een glas water te wachten op de eigenaresse. Van binnen ziet het restaurantje er erg gezellig en knus uit. Een leuke en nette inrichting met veel tafels en stoelen. Een medewerker loopt het restaurant uit om een bestelling te gaan bezorgen. Ik zie dat een moeder en dochter net zijn uitgegeten, maar voor de rest is het vrij rustig. Het is drie uur ’s middags, de meeste gasten zijn net geweest. Met wat muziek op de achtergrond kijk ik door het raam naar buiten en zie fietsers en voetgangers voorbij komen. Het restaurantje is gelegen op de hoek van de Koestraat in een rustige wijk. In de spiegel op de muur kun je de koks zien werken in de keuken.

Ze zijn er in totaal met zijn vieren. Ieder met zijn eigen taak, een kok, de afwas, de bediening en de bezorger.

Op de muur tegenover mij zie ik de specials van vandaag

hangen. Namelijk verse sapjes en smoothies; tapbier en een cocktail; maar ook erwtensoep. Deze zijn naast de gerechten op de menukaart ook nog te bestellen. Zo worden er veel nieuwe recepten uitgeprobeerd in de keuken. Die inspiratie krijgen ze van elkaar en soms is het een kwestie van gewoon doen.

Eigenaresse Anneloes Rottier, 23 jaar, heeft de horeca opleiding in Tilburg gedaan. Ze heeft even in Portugal gewoond waar ze veel carpaccio in de restaurants voorbij zag komen. Daar wilde ze graag iets mee doen en dus is ze in Nederland de straat op gegaan met vier verschillende concepten van eten. Ze had foto’s van de gerechten uitgeprint en aan mensen gevraagd welke zij het lekkerst vonden. Carpaccio is daar het beste uitgekomen. Zo kon Rottier iets nieuws in Nederland starten, namelijk de Carpacciobar.

Op een normale vrijdagmiddag rond één uur is het erg druk in de bar. Er zitten vooral stelletjes, maar ook vriendinnen. Op bijna alle tafeltjes staan kleine krijtbordjes, met namen erop.

Enkele tafels zijn niet gereserveerd. Er staat één meisje in de

Binnenkant Carpacciobar Foto: Lot Boone 26

De carpacciobar Foto: Lot Boone

Hoe de carpacciobar zich heeft ontwikkeld De carpacciobar is onder de naam Vittorio C. in het creatieve verzamelgebouw Bank15 begonnen. Ze hoefde hier alleen de keuken te regelen en de rest werd geregeld vanuit Bank15.

Ze had met haar keuken de Mediaboost gewonnen. Door deze prijs kreeg het restaurant veel promotie, waardoor er steeds meer vraag naar de Carpacciobar kwam. Zo zijn ze van Bank15 verhuisd naar Qlubhouse in Tilburg. Daarna is het een jaar dicht geweest, maar algauw is in september 2018 de Carpacciobar op de Koestraat in Tilburg geopend.

bediening en soms springt Rottier haar bij. De keuken is erg knus. Twee medewerkers zijn druk bezig met de afwas en onder andere Rottier maakt de gerechten klaar. “De prijs kwaliteit verhouding is hier perfect,” hoor ik een gast zeggen, “Normaal betaal je in een restaurant vijftien euro voor carpaccio en hier is het de helft en je zit vol ook.”

Het verschil tussen de Carpacciobar en andere restaurants is dat ze veel specialiteiten hebben. Er worden carpaccio ’s gemaakt van verschillende soorten vlees, maar ook juist vegetarische.

Terwijl bij de meeste restaurants carpaccio als een bij- of voorgerecht op de menukaart staat. “Je kan met carpaccio alle kanten op en daarnaast wordt bij ons ook alles vers gemaakt”, aldus Rottier. Het is vooral een trend bij jonge dames van 16 tot 36 jaar. “We proberen ook meer mannen te trekken door XXL porties te maken. Zodra mannen hier gegeten hebben, zijn ze verrast en vinden ook zij het erg lekker”, aldus Rottier.

Ze vertelt glimlachend dat er zelfs mensen vanuit het noorden van het land hier speciaal naar toe komen om bij hun in het restaurant te eten. In de toekomst zou Rottier graag willen uitbreiden door meer vestigingen in Nederland te openen. “Ik kan dat natuurlijk niet allemaal zelf doen, daar heb ik wel een

team voor nodig dat achter me staat”, aldus Rottier. Tilburgers zijn erg blij met de bar, het restaurant in Tilburg ligt dan ook op een open locatie, waar mensen makkelijk naar binnen en buiten kunnen wandelen. “Het eten was erg goed en een vriendelijk personeel. Ik kom hier zeker nog eens terug”, laat een tevreden klant weten.

Links medewerker Faith, rechts eigenaresse Anneloes Rottier Foto: Lot Boone

27

Stadsbrouwerij 013, mensen genieten van het lekkere weer.

Foto: Stella van der Burg

Opslagtanks van stadsbrouwerij 013 Foto: Stella van der Burg

Een zytholoog, ook wel biersommelier, is een bierkenner en houdt zich bezig met het brouwproces en de smaak van bier. Hij/zij weet precies welke bieren bij bepaalde gerechten passen.

werij en we krijgen de eerste biertjes te proeven: ’N steekje los (IPA) en Op den Ophef (dubbel). Degene die Tilburg goed kent heeft misschien al door waar de namen op wijzen. ’N steekje los is een verwijzing naar de textielindustrie van Tilburg en de naam Op den Ophef is een ode aan de brug over de Piushaven.

Deze brug is gemaakt door dezelfde kunstenaar als het kunstwerk Draaiend Huis op de Hasseltrotonde: John Körmeling.

’N Steekje los, Schôon Mèèdje of Kruikje Blond; hoe Tilburgs wil je het hebben?

Wie van speciaalbieren houdt is in Tilburg aan het juiste

adres, met zijn verschillende brouwerijen wordt Tilburgs bier op de kaart gezet. Waarschijnlijk kennen de meesten La Trappe wel, het trappistenbier uit Berkel-Enschot, maar er is meer. Afgelopen jaren zijn er veel kleine brouwerijen opgericht met allerlei soorten bieren: IPA, stout, blond of een Weizen, Tilburg heeft het allemaal te bieden. Ik nam een kijkje bij een paar lokale brouwerijen, proefde de sfeer en ik proefde natuurlijk ook wat biertjes.

Stadsbrouwerij 013 Het is zaterdagmiddag, februari is nog bezig maar toch komt de 28

eerste voorjaarszon tevoorschijn. Voor Stadsbrouwerij 013 aan de Piushaven, betekent dat een drukke dag; het terras zit helemaal vol. Er wordt gegeten en ook al is het lunchtijd, de meesten drinken er een biertje bij. De rondleiding van de brouwerij begint bijna, eerst wachten we nog even aan de bar, waar de medewerkers druk bezig zijn alle gasten te voorzien. We worden opgehaald door Jens, de zytholoog van Stadsbrouwerij 013.

Hij neemt ons mee naar De Albatros, een klein schip in de Piushaven. De Albatros werd vroeger gebruikt voor verschillende feesten, maar het is nu overgenomen door de Stadsbrouwerij om verschillende evenementen te organiseren. In het ruim staat een grote bar waar je met twintig man makkelijk kunt zitten.

Hier begint de rondleiding, Jens vertelt ons wat over de brou-

Nadat we de biertjes op hebben wordt de rondleiding vervolgd in de brouwerij waar het allemaal gebeurt. Het is een hele kleine ruimte naast het proeflokaal. Er staan drie grote ketels waar het brouwproces twee keer per week plaatsvindt. Het enige wat niet in de brouwerij gebeurt is het malen van de granen, dat gebeurt op een andere plek in de stad. Verder staan er zeven ketels waar het bier wordt opgeslagen en het gistproces plaatsvindt. In de brouwerij staat verder een bottelaar waar het bottelen met vier man gebeurt.

In de brouwerij krijgen we nog een biertje om te proeven met dit keer een iets simpelere naam: Kruikje Blond. Ondertussen worden er vragen gesteld en complimenten uitgedeeld. Een bezoeker roept: ‘’Complimenten aan de brouwers!’’, er wordt instemmend geknikt door de rest van de bezoekers. Tot slot krijgen we nog één biertje te proeven met een wel heel Tilburgs verhaal erachter. Als supporters van Tilburg Trappers, het ijshockeyteam dat het heel goed doet in de Duitse competitie, heeft stadsbrouwerij een weizen bier gebrouwen: Trappers Weizen: De beste supporter voor de supporter. Dit biertje smaakt als een frisse weizen met tonen van tropisch fruit en is lichtbitter. De bedoeling van deze weizen is, dat je hem lekker wegdrinkt tijdens het aanmoedigen van Trappers Tilburg.

LOC Brewery Ergens verstopt in de Spoorzone bevindt zich nog een andere Tilburgse bierbrouwerij, LOC Brewery. Je moet een beetje zoeken naar de precieze ingang, maar eenmaal de deur gevonden en opengemaakt stap je in een soort huiselijke, industriële sfeer waar bier gebrouwen wordt. Je herkent de hoge hal, als je al eens naar LocHal of in RAW, beide in de spoorzone, bent geweest. LOC Brewery is opgericht in 2014. De brouwerij

bevindt zich in een voormalig treindepot, hier werden ooit treinen opgeslagen en gerepareerd. Je kunt een biertje drinken tussen de ketels, opslagtanks en theedoeken. In de hoek van de brouwerij staat een groen bankje met Perzisch tapijt ervoor, een stukje verder staat een hek met daarachter de ketels waar het bier gebrouwen wordt. Elke maand worden er vier nieuwe smaken ontwikkeld door de brouwer. Terwijl de verschillende biertjes voorbijkomen, lopen er meerdere mensen in en uit, je merkt dat het niet de eerste keer is dat ze hier komen. Ze groeten de barman en maken een praatje, het is net alsof je bij hem thuis komt. Er hangt een relaxte sfeer, er wordt de tijd genomen om uit te leggen met welke bieren je te maken hebt en op de achtergrond is goede muziek te horen.

Een biertje is wel heel bijzonder het is de: Vanilla blueberry milkshake IPA. Dit bier ruikt erg zoet, de smaak is echter bitter. Het leuke aan dit biertje is dat restaurant RAW, ook ik de Spoorzone, hem gebruikt als huisbier. Zo helpen deze twee Tilburgse ondernemingen elkaar. Verder zijn de biertjes van LOC Brewery in Jumbo supermarkten in Noord-Brabant te koop. Toch zijn er net te weinig inkomsten om iedereen te voorzien van een baan. Drie van de vier medewerkers werken niet fulltime, zij moeten nog een baan naast LOC Brewery hebben. Één medewerker heeft helaas moeten stoppen omdat er te weinig inkomsten waren. Dus mocht je nog op zoek gaan naar een lekker Tilburgs biertje en wil je dat opdrinken in een relaxte omgeving, dan moet je bij LOC Brewery zijn.

Kraftbier Wij van de redactie van NUUW013 hebben het geluk dat KraftBier op dezelfde plek gebrouwen wordt als waar onze redactie zit. Wij lieten dit natuurlijk niet aan ons voorbijgaan en we hebben verschillende biertjes geproefd. Het waren stuk voor stuk creatieve biertjes met namen als: witte gij’t, grôote kwèèk en schôon mèdje. De bierbrouwerij is achterin BANK15, achter grote ramen bevindt zich de brouwerij. Er staat een brouwinstallatie en er staan meerdere gisttanks.

Youri Dorreleijers en David Henrich opende in juni 2018 stadsbrouwerij 013. De brouwerij kent twee brouwers, zij bedenken en brouwen de bieren. In het proeflokaal naast de brouwerij (wel in hetzelfde gebouw) kan ook gegeten worden. Op de kaart staat welk biertje het beste bij welk gerecht past.

29

Bottelaar. Foto: Stella van der Burg

Kraftbier is in februari 2015 opgericht door Rob van den Meijdenberg. Kraftbier heeft inmiddels 10 soorten bieren en daarbij komen nog speciale seizoensbieren. Rob bedenkt alle bieren zelf inclusief de namen, wel krijgt hij hulp van verschillende mensen op het gebied van marketing.

Verder is er een bottelaar te vinden, dit bottelen van het bier doet Rob elke maandag samen met zijn moeder.

Kraftbier is in februari 2015 opgericht door Rob van den Meijdenberg. Kraftbier heeft inmiddels 10 soorten bieren en daarbij komen nog speciale seizoensbieren. Rob bedenkt alle bieren zelf inclusief de namen, wel krijgt hij hulp van verschillende mensen op het gebied van marketing.

Ik spreek af in de brouwerij, de bierluchten komen op je af en overal is wat te zien. Er staan lege flesjes die nog gevuld en geëtiketteerd moeten worden, stapels fusten en bierkratten en natuurlijk de brouwinstallatie en gisttanks.

In 2014 zat Rob zonder baan, hij wilde altijd al een eigen onderneming starten. Hij heeft zich ingelezen in verschillende bierbrouwerijen en kwam erachter dat er heel veel gebeurde op het gebied van bier. Ook al heeft Tilburg een mooie biergeschiedenis -denk aan La Trappe-, een echte Tilburgse stadsbierbrouwerij bestond er nog niet. Rob besloot een een eigen bierbrouwerij te starten. De eerste bieren die werden verkocht, ontwikkelde hij thuis met vrienden en werden gebrouwen bij huurbrouwerijen. Vanaf 2016 heeft hij een brouwinstallatie gekocht, deze wordt nu nog steeds gebruikt in BANK15. In dezelf de tijd dat KraftBier is ontstaan, is LOC Brewery opgestart. Deze twee brouwers waren de eerste echte stadsbrouwers van Tilburg.

Terwijl ik met Rob aan het praten ben komt er iemand langs en roept: ‘’Robbie!’’. Dit geeft de sfeer aan van KrafBier, klein-

30

schalig en de Tilburgse sfeer; lekkere bieren en spontaniteit.

In Tilburg ontstaan steeds meer kleine lokale bierbrouwerijen.

Ik vroeg hoe KraftBier zich kan onderscheiden van de andere brouwerijen. Rob: ‘’Het is lastig, want de ontwikkeling van bier blijft doorgaan en steeds meer mensen beginnen met brouwen. Om op de kaart te blijven in bijvoorbeeld Biercafé Kandinksy, moet ik er wekelijks langs om mijn gezicht te laten zien. En ik moet vaak genoeg komen met nieuwe, verschillende, gekke, spannende bieren. Maar een vast aanbod in bieren die iedereen altijd wilt drinken, is ook belangrijk. Het belangrijkste is om een goed verhaal te hebben, mensen kopen het bier meestal vanwege een merk en het verhaal. Tuurlijk je bier moet lekker zijn, maar vooral qua sales, marketing en presentatie, moet je onderscheidend zijn.’’

KraftBier wil graag ontwikkelen, maar wel binnen BANK15 om het Tilburgse en lokale karakter vast te houden. KraftBier is te vinden midden in centrum van tilburg, vlak naast het het station. Rob: ‘’We zijn aan het kijken hoe we kunnen uitbreieden, maar wel in BANK15. De plannen zijn druk in de maak, we willen graag groter worden.’’

winter op de markt komt. Ondertussen komt de vriendin van Bart thuis, we praten onder het genot van een biertje over de Brouwerij, over de stad Tilburg en over ons studentenleven. Er wordt ongeveer twee keer per maand 30 liter bier gebrouwen, het aantal verschilt wel per maand. In de zomer wordt er meer gebrouwen dan in de winter. De bieren van Pinterman zijn bij verschillende cafés in Tilburg, Hilvarenbeek, Eindhoven en nog een paar plekken in Brabant te koop. De Pintermannen hebben naast de bierbrouwerij allemaal nog een andere baan. Of ze willen uitbreiden weten ze nog niet, ze willen de bierbrouwerij in ieder geval lokaal en kleinschalig houden.

Deze bierbrouwerijen zijn niet de enige in Tilburg, maar ze zijn wel het grootst in Tilburg. Zo bestaat er nog Torens Tilburg, Bierbrouwerij ’T Mag, Stadsbrouwerij Tilburg, Gebroeders Hop, Brouwerij Sint Juttemis en Brouwerij Schoentjes. Alle brouwerijen hebben de overeenkomst dat ze het Tilburgse karakter bevatten, maar toch verschillend door de brouwstijl van de eigen brouwmeester. Kortom in Tilburg is genoeg bier te ontdekken, ik ben nog lang niet klaar met proeven!

Pinterman De vorige bierbrouwerijen, zijn in vergelijking met Pinterman de ‘grootschalige’ brouwerijen. Bij Pinterman is het bierbrouwen net een ander verhaal. In 2014 is het bedrijf opgericht door drie jeugdvrienden: Bart, Jaap en Gijs. Ze wistten in eerste instantie niets van bierbrouwen af, maar de mannen hebben zichzelf het bierbrouwen aangeleerd. In mei 2016 is het eerste bier op de markt gekomen; De Gouden Collega. Het is een fris blond bier, waarbij gebruik wordt gemaakt van sinaasappelschillen en koriander, een typisch zomers biertje wat je wilt drinken in het zonnetje op een terras.

Ik spreek af bij Bart thuis met een redactiegenoot, het bedenken van de bieren gebeurt namelijk hier, in de garage. We zijn een tikkeltje verrast dat we in de garage terecht zijn gekomen, maar dat doet niks af aan de professionaliteit van Pinterman.

Het Tilburgse bier wordt namelijk goed ontvangen in verschillende cafés. Nadat het concept is bedacht, kan in de garage het brouwproces beginnen; brouwen, proeven, aanpassen, proeven en weer opnieuw, totdat het bier perfect is. Alles gebeurt handmatig, in de garage staat een kleine bouwinstallatie, met zelfgemaakte filter, er hangt een kleine bottelaar, wat ook één voor één met de hand gebeurt. Verder staan er twee koelkasten waar het gisten plaatsvindt. In deze garage worden niet de grote ladingen gebrouwen voor de verkoop. Zodra er een nieuw bier is bedacht, de proeven gelukt zijn en het bier perfect is, gaan Bart en zijn compagnons naar een huurbrouwerij. Hier worden de grote ladingen gebrouwen voor verkoop.

Nadat we een kijkje namen in de garage is het tijd om wat biertjes te proeven. Eerst De Gouden Collega, dan komt De Verlosser, een amberkleurig bier met een diepe, maar frisse en fruitige smaak en tot slot de Classic, een donker bier dat volgende

Brouwinstallatie.

Foto: Stella van der Burg

31

Top (0)13 Tilburgse Bieren

1 Vanilla Blueberry Milkshake I.P.A. - LOC Brewery 8,5 In eerste instantie denk je misschien dat dit een rare combinatie is: milkshake en hoppen? Maar niets is minder waar, het is een heerlijk bitter zomers biertje. De zoete smaak is totaal niet overheersend, je proeft vooral de bitterheid van de extra hoppen, hetgeen waar I.P.A’s bekend om staan. Dit biertje staat op nummer één omdat het een hele creatieve, bijzondere combinatie is die je niet vaak tegen komt. Verder is deze I.P.A. het huisbier van restaurant RAW, wat ook in de spoorzone ligt. Wij vinden het daarom extra sfeer geven aan dit bier. De lokale Tilburgse ondernemers helpen elkaar.

2 Gouden Collega - Pinterman 8,0 De Gouden Collega is een mooi blond biertje. Voor de smaak is er sinaasappelschil en koriander toegevoegd. Het is een lekker zomerse dorstlesser. Het steelt de show van de tweede plek binnen de Tilburg top 13 biertjes! Het bevat een alcoholpercentage van 5,7%.

Foto: Juliëtte Kortekaas

5 4th Stout I.P.A - LOC Brewery 7,2 Een heel ander soort bier dan die we tot nu toe gezien en geproefd hebben. Het is een stout bier, de kleur is donkerbruin met een geroosterde smaak. Dit is niet een biertje dat je snel wegdrinkt, maar eentje die je op je gemak kunt nippen na het avondeten. Wat lekker is aan deze variant, is dat er niet veel koolzuur in zit, in tegenstelling tot veel bieren. Dit maakt hem aantrekkelijker als stout bier.

32

7. Heilige Verlosser - Pinterman 7,0 Het is een amberkleurig bier met een frisse en fruitige afdronk. Er zitten lichte carameltonen in die je zeker herkent. De Heilige Verlosser is een bijzondere smaaksensatie door de caramel en het frisse en fruitige. Het bevat een alcoholpercentage van 7,0% 8. Sleeping Pine I.P.A. - LOC Brewery 7,0 Dit biertje heeft een citrusachtige smaak met een bittere maar frisse afdronk. De kleur is vandaar ook goudgeel. Het is een biertje dat toegankelijk is voor vele en lekker voor in de zomer. Dit bier is heel lekker in zijn soort, maar niet super bijzonder. De citrus voegt dat extraatje toe.

Foto: Stella van der Burg

9. Op Den Ophef - Stadsbrouwerij 013 6,8 Het tweede stout biertje van de lijst, het is een dubbel donker bier met een donkerbruine kleur. De smaak wordt gekenmerkt door de gebrande, bijna verbrande, mout. De smaak lijkt licht op koffie en mokka. Verder zitten er in dit biertje pruimen waardoor er een soort fruitige smaak aan zit. Erg lekker in zijn soort, maar je moet er van houden. Het bevat een alcoholpercentage 7%.

10 ’T Mag I.P.A - Brouwerij ’T Mag 6,5 Een zwaar biertje met een sterke bittere smaak.

Dit biertje heeft een lichtbruine kleur en je proeft een zoete, fruitige smaak. De combinatie tussen het zware, de bitterheid en het fruitige maakt hem erg lekker en bijzonder. Het bevat een alcoholpercentage van 6,5%.

11. Grôote Kwèèk - Kraftbier 6,2 Het is een blond biertje met lindehoning erin verwerkt, het heeft een frisse afdronk. Ondanks dat dit een zwaar biertje is, is het toch nog een fris en bloemig biertje. Het bevat een alcoholpercentage van 7,9%.

3 Moatje - Kraftbier 7,5 Het biertje is een goede dorstlesser en is niet te bitter. Doordat het niet heel bitter is, is het toegankelijk voor de beginnende speciaal bierdrinker. Het is een lekker, goed kruidig blond biertje binnen zijn soort. Het bevat een alcoholpercentage van 6,3%.

4 ‘N Steekje Los I.P.A. - Stadsbrouwerij 013 7,3 Dit biertje is licht bitter van smaak, met tonen van citrus en grapefruit. Het is niet een hele sterke I.P.A. het is een licht biertje. Een lekkere wegdrinker, dat is ook de reden waardoor hij in de top (0)13 staat, het is een erg toegankelijk biertje. De naam heeft een leuke verwijzing naar de textielstad en de kruikenzeikers; je moet wel ’n steekje los hebben als je plast op wol.

Het bevat een alcoholpercentage van 3,5%.

6. Het Witte Kasteel - Kraftbier 7,1 Het Witte Kasteel is een fris en toegankelijke tripel biertje. Dit is niet het enige, want het biertje heeft ook nog een volle smaak. Er zitten vijf soorten mout in Het Witte Kasteel verwerkt. Voor ons een dikke zeven! Het bevat een alcoholpercentage van 8,0%.

12 Dieje Roôje - Kraftbier 6,2 Dit biertje is een American Red Ale, dit betekent dat er Amerikaanse hoppen voor dit biertje zijn gebruikt. Het biertje ruikt een beetje naar je kamer na een avondje stappen. Het heeft een volle smaak en naast dat het biertje naar een studentenkamer ruikt, ruikt het een beetje verbrand en geroosterd. Het bevat een alcoholpercentage van 5,2%.

Kraftbier proeven met de redactie in Bank15 Foto: Sam van Ierssel

13 Trappers Weizen - Stadsbrouwerij 013 6,0 De reden dat dit biertje in de top (0)13 staat is niet perse vanwege de smaak, maar vanwege het verhaal erachter. Het ijshockeyteam Tilburg Trappers speelt mee in de Duitse competitie, vandaar dat Stadsbrouwerij 013 met het idee kwam om ze te steunen. Ze brouwden een Duits Weizen bier wat je kunt drinken tijdens de thuiswedstrijden in Tilburg. De smaak van het biertje is niet te complex, het is een lekkere wegdrinker die voor iedereen toegankelijk is. Daarom staat hij op de laatste plek, vanwege de ‘normale’ smaak. Het bevat een alcoholpercentage van 5.5%.

33

In een toga pleiten als een echte advocaat?

Op de beroepenmarkt van de Weekendschool kan het Het is een koude zondagmorgen in februari. Je woorden

dansen als wolkjes in de lucht en een laagje ijs bedekt de voorruiten van de auto’s die bij het Tilburgse hotel De Postelse Hoeve geparkeerd staan. In het hotel vindt er voor de leerlingen van de IMC Weekendschool een beroepenmarkt plaats. Een primeurtje; het is de eerste keer dat de Weekendschool een beroepenmarkt organiseert. Ondanks de kou krijgen de leerlingen een warm onthaal van de gastdocenten die van heinde en ver gekomen zijn om de kinderen iets meer te vertellen over de passie die ze voor hun vak hebben.

rumoerige jongens en meisjes van verschillende afkomst. De groep leerlingen die doordeweeks in de brugklas zitten, wordt gevraagd om stil te zijn; de dagopening van de beroepenmarkt gaat beginnen. Verhalen worden afgerond, de telefoontjes worden weggestopt en de oren worden gespitst. Een meisje met dikke vlechten op haar hoofd praat nog rustig tegen haar onder een bos krullen verstopte buurmeisje, waardoor ze wordt gecorrigeerd door de klassenleraar. Ze wordt met haar naam aangesproken, zo betrokken zijn de klassenleraren dus met de leerlingen. De coördinator van de aanwezige groep gaat naast de kletskousen zitten. Nu houden zij hun lippen stijf op elkaar.

De dagopening kan nu écht beginnen.

De IMC Weekendschool is een landelijke stichting die kinderen uit sociaaleconomische achterVan toga tot verbanddoos standwijken toekomstperspecNa de dagopening worden de tief wil geven. De ouders van leerlingen meegenomen door de kinderen kunnen dit zelf niet, verschillende gastdocenten. omdat zij lager opgeleid, werkDe leerlingen zullen in drie loos of geëmigreerd zijn. De verschillende speeddates kennis kinderen die naar de Weekendmaken met het vak waar de school komen zitten in groep 7, gastdocent gepassioneerd voor 8 of de brugklas. is. Er wordt door sommige

meisjes even getreurd omdat Elke zondag geven de klasze niet bij hun best friends in sendocenten van de IMC het groepje zitten, maar dat is Weekendschool beroepsgericht algauw weer vergeten, want de onderwijs. Er komt dan een docenten maken indruk op de professional langs op het gebied kinderen. In Jip-en-Janneketaal van een bepaald beroep; van wordt aan hen uitgelegd wat de militair tot journalist en van Twee leerlingen van de Weekendschool pleiten tegen elkaar beroepen precies inhouden. Ook politicus tot kunstenaar. De proonder toeziend oog van een ‘’echte’’ advocaat. mogen de leerlingen even in de fessionals zullen de leerlingen Foto: Sam van Ierssel voetsporen van hun gastdocent vertellen over de passie die zij treden. Zo zie je aan de ene kant

voor hun beroep hebben. Door van de zaal twee leerlingen in deze lessen hoopt de Weekendeen toga als een heuse advocaat school de leerlingen te enthousiasmeren voor beroepen waar zij tegen elkaar pleiten en aan de andere kant zie je leerlingen als het thuis niet zo snel over zullen hebben. echte artsen met stethoscopen, bloeddrukmeters en verbanddozen in de weer. De kinderen zijn leergierig en enthousiast en Stilte in de zaal!

Een vergaderzaaltje in De Postelse Hoeve heeft zich gevuld met vragen de gastdocenten het hemd van het lijf.

34

Niets moet, alles mag Eleni Tsolodimos, coördinator van deze leerlingen, vertelt waarom de beroepenmarkt wordt georganiseerd: ‘’Op de basisschool en de middelbare school leren kinderen dingen ‘voor later’, zoals wiskunde, aardrijkskunde en Engels. Wij willen de leerlingen laten zien wat ‘later’ precies inhoudt, omdat zij geen beeld hebben van wat ‘later’ is. Thuis hebben zij geen rolmodellen op het gebied van studie of beroep. Door onze stichting krijgen zij een idee wat voor toekomstmogelijkheden er allemaal zijn. Daar is de beroepenmarkt een onderdeel van. Dit is de allereerste keer dat wij er een organiseren. Volgend jaar willen we het nog groter aanpakken.’’ De leerlingen mogen alles, maar moeten niks; de Weekendschool is namelijk geen verplichting. Het is daarom volgens Tsolodimos belangrijk dat de leerlingen zelf erg gemotiveerd zijn. En veel kinderen zijn dat, er is namelijk een wachtrij om bij de Tilburgse Weekendschool te mogen. En dat voor vrijwillig naar school gaan op zondag! ‘’Ze zien mij als voorbeeld’’ Een van de klassendocenten, die 9 jaar geleden zijn ‘diploma’ van de Weekendschool kreeg, snapt het enthousiasme van de leerlingen. ‘’Ik heb het traject al doorlopen, dus ik weet wat voor moois de leerlingen te wachten staat. Hierdoor heb ik een goede band met de leerlingen; ze zien mij als voorbeeld.

De Weekendschool heeft mij veel gegeven, daarom wil ik ook mijn steentje bijdragen als klassendocent. Ik krijg veel positieve verhalen te horen van mijn leerlingen. Soms vinden ze het saai, maar dat hoort er natuurlijk ook bij. Ze krijgen te maken met veel verschillende vak experts, ze kunnen niet alles leuk vinden. Zo weten de leerlingen wel dat ze dat beroep later niet willen uitoefenen, en kunnen ze zich focussen op andere beroepen.’’ De klassendocenten hebben als voornaamste taak het begeleiden en motiveren van de leerlingen.

Een glimlach en een grote, witte snor Ondertussen is de eerste speeddate-ronde afgelopen, en worden de kinderen door de volgende gastdocent meegenomen. Een van de gastdocenten is de eigenaar van de Postelse Hoeve, het hotel waar de beroepenmarkt plaatsvindt. Hij zal iets vertellen over het werken in de horeca door middel van een rondleiding door het hotel. Als klap op de vuurpijl mogen de gelukkigen als echte koks hun eigen ijsje fabriceren in de professionele keuken. Het ijsje tovert naast een grote, witte snor op de bovenlip ook een glimlach op het gezicht van de leerlingen. Als ook deze speeddate-ronde voorbij is, rennen de in het begin gescheiden best friends op elkaar af om hun ervaringen te delen. Ze zijn ervan overtuigd dat zij later ook in de horeca zullen gaan werken.

‘’De Weekendschool helpt mij’’ Het meisje met de ingevlochten haren, die bij de dagopening druk aan het kletsen was met haar buurmeisje, vertelt met een

sprankeling in haar ogen hoe blij ze is met haar keuze om zich aan te melden bij de Weekendschool. ‘’Ik weet nog niet zeker wat ik later wil worden, maar de Weekendschool helpt mij zeker met mijn keuze. Zo weet ik wat ik in de toekomst van een beroep kan verwachten.’’ Nog voordat ze is uitgepraat, draait ze zich om en begint het geklets met haar buurmeisje weer van voor af aan.

De IMC Weekendschool is een landelijke stichting die kinderen uit sociaaleconomische achterstandwijken toekomstperspectief wil geven. De ouders van de kinderen kunnen dit zelf niet, omdat zij lager opgeleid, werkloos of geëmigreerd zijn. De kinderen die naar de Weekendschool komen zitten in groep 7, 8 of de brugklas.

Elke zondag geven de klassendocenten van de IMC Weekendschool beroepsgericht onderwijs. Er komt dan een professional langs op het gebied van een bepaald beroep; van militair tot journalist en van politicus tot kunstenaar. De professionals zullen de leerlingen vertellen over de passie die zij voor hun beroep hebben. Door deze lessen hoopt de Weekendschool de leerlingen te enthousiasmeren voor beroepen waar zij het thuis niet zo snel over zullen hebben.

Foto: unsplash.com Brooke Lark

35

Particuliere winkels hebben het niet makkelijk met de

grote opkomst van webshops en grote winkelketens. Wat doen zij om toch te kunnen blijven bestaan? De speelgoedwinkel Het Zingende Nijlpaard is er een van. Ze verkopen houten poppen, metalen treintjes, speelgoedvliegtuigen en ga zo maar door. Met zoveel aanbod voor jong én oud zou je veel klandizie verwachten, maar hoelang kan Het Zingende Nijlpaard nog bestaan?

Ron Meijboom in zijn atelier.

Foto: Brabants Dagblad, @ Bas Vermeer

Problemen voor het zingende Nijlpaard?

Kleine ondernemingen die het moeilijk hebben

36

De Willem II straat is op de zaterdagochtend een drukke plek.

Overal lopen en fietsen mensen.

Een bejaarde man staat door de winkelruit van Het Zingende Nijlpaard te kijken. Ik vraag hem of hij de winkel kent. “Ja zeker, als ik hier voorbij loop, kijk ik altijd eventjes naar binnen.

Al dat mooie oude speelgoed doet me denken aan mijn jeugd.”

De winkel is een groot speelgoedparadijs met overal waar je kijkt speelgoed. Aan de muren, aan het plafond, in kasten en op de grond is het te vinden. De winkel is helemaal volgebouwd en dit geeft een knus en gezellig gevoel. Het is vooral authentiek en ouder speelgoed. Het lijkt alsof je terug de tijd ingaat.

Een vrouw kijkt naar houten treintjes. Ik vraag haar wat ze van het enorme aanbod vind. “Zoveel speelgoed wat al zolang meegaat. Dat is toch geweldig?” is haar reactie.

Het hoofd boven water houden Binnen in de winkel staat een meisje te wachten. Ron Meijboom komt van achterin de zaak met een fiets aangelopen.

“Dat wordt dan 7,50 voor de band” hoor ik hem zeggen. Ik ben een beetje verbaasd dat hij ook fietsen repareert. Eenmaal met hem in gesprek besef ik me dat het een bijverdienste is. De winkel heeft het moeilijk. Door de komst van webwinkels met een veel groter aanbod aan speelgoed verliest Het Zingende Nijlpaard klandizie. “Wanneer wij een spelletje hebben in de kleuren roze en geel, heeft Bol.com het in alle kleuren van de regenboog” zegt Ron.

Niet alleen de webwinkels zijn een probleem voor de winkel, zegt Ron. Ook de grote winkelketens in centrum Tilburg zorgen voor problemen. Mensen gaan daar eerder heen dan naar kleine particuliere ondernemingen. Ron verteld me dat hij en andere kleine ondernemers in Tilburg het moeilijk vinden om het hoofd boven water te houden.

“De gemeente doet er ook niks aan. Die denken dat dit probleem op te lossen valt door mooie decoratie en uitbreiding van de winkels.”

Ik vraag Ron wat hij denkt dat het probleem op zou kunnen lossen. “Ik denk dat het een probleem is waar niks tegen gedaan kan worden. Hoeveel geld je er ook instopt, mensen kiezen niet meer voor dit soort winkels. Ze kiezen voor de snelle en makkelijke weg, het internet.”

Foto: Indebuurt Tilburg

Hoelang nog?

Het Zingende Nijlpaard bestaat al 35 jaar. Dat is al een hele lange tijd. Ron weet niet of de winkel nog lang zal bestaan.

“Ik denk dat binnen nu en 5 jaar de meeste kleine winkels weg zullen zijn hier in Tilburg” zegt hij. Niet alleen de speelgoedwinkel heeft het moeilijk. De kookboekenwinkel 63graden en Dimenno herenondergoed hebben het ook moeilijk, volgens Ron. “We doen allemaal ons best, maar ik denk niet dat het heel lang meer heeft. We winnen het gewoon niet van de grote bedrijven en webshops.”

Het Zingende Nijlpaard is een grote speelgoedwinkel in de Willem II straat in het centrum van Tilburg. Oude en moderne soorten speelgoed komen hier samen. De winkel bestaat al sinds 1984 en heeft nog altijd dezelfde eigenaar: Ron Meijboom.

Het is een van de particuliere winkels in Tilburg die het moeilijk heeft door de komst van grote winkelketens en webwinkels.

37

Ruben de Bruijn maker van Tilburg Topia Foto: Ruben de Bruijn

‘Tilburg Topia’: de magische wereld van Ruben Van orka’s in de Piushaven tot piramides in de binnenstad. Ruben De Bruijn focust zich op een balans tussen verwarring en chaos in zijn eigen magische versie van Tilburg, op Instagram.

Ruben de Bruijn houdt zich al langer bezig met het creëren van surrealistische werelden, maar voelt zich niet per se aangetrokken tot deze werelden. Voor Ruben zijn het eerder visies op paradijs, de Utopia.

Wanneer kwam u op het idee om Tilburg Topia te creëren?

“Tilburg Topia is een idee wat voortkomt uit mijn eigen onrust. Als ik wandel door de stad, komen er gedachten tot mij als: het kan er ook anders uit zien. Voor de rest heb ik in Rotterdam, Den Haag, Breda en Seoul gewoond en elke stad heeft iets wat eigenlijk gecombineerd zou kunnen worden, zoals in dromen alles samenkomt. Tilburg mist voor mij zoiets en dus ben ik dat zelf gaan bedenken: de winkelstraat met meer lounge bars, tapijten, exotische dieren, zwembaden en hangplanten.”

Waarom heeft u gekozen voor fotoshop?

“Je kan niet meteen alles gaan schilderen met verf, maar foto’s bewerken kan direct, makkelijker en sneller.”

Hoe lang duurt het gemiddeld om een Tilburg Topia kunstwerp te maken?

“Een foto bewerken voor Tilburg Topia duurt 1 à 2 uur, maar dat kan soms wel eens verschillen.

Als een idee niet goed genoeg is dan gooi ik ze weg.”

Heeft u plannen voor de toekomst met Tilburg Topia?

“Voor mij is Tilburg Topia al niet meer nieuw, maar ik kan er nog wel nieuwe kanten mee op. Ik wil graag muurschilderingen maken in Tilburg, daarvoor is het handig om te kunnen fotoshoppen, om te zien hoe het eruit komt te zien.”

*Utopia = is de schets van een ideale samenleving die de bestaande maatschappij tot voorbeeld dient te strekken. Het is dus een beschrijving van de slechts in fantasie van de auteur/kunstenaar bestaande ideale vorm van een maatschappij.

38

39

13 hotspots in Tilburg

3. De Koepelhal is een locatie in de Spoorzone. Er vinden enorm veel verschillende evenementen plaats. Van hiphopfestival met een skatehal tot vintage kilosale. De Koepelhal heeft een ruwe en industriële uitstraling, perfect voor feesten en festivals. Op SPZ013. nl kun je de agenda van de Koepelhal zien. Check deze vooral eens en ontdek het grote aanbod aan evenementen.

De Koepelhal

Foto: Spoorzone013

4. Poppodium 013 is een samenkomst van clubavonden, concerten, internationale acts en nog veel meer. Je kan hier verschillende muziekstijlen vinden zoals metal, rock, popmuziek en dance. Het bevindt zich in hartje Tilburg en is dus goed bereikbaar.

Samen met de redactie hebben wij de 13 hotspots van Tilburg gekozen. Van bar tot skatehal, er zijn enorm veel leuke plekken in Tilburg waar je terecht kan.

Poppodium 013

Foto: Diginights

5. De Piushaven is een gebied waar van alles te beleven is. Er zijn terrasjes, winkels, bankjes aan het water en ga zo maar door. Een plek die er echt uitspat is Heavens Kitchen. Een gezellige en hippe tent waar je terecht kan voor een hapje en een drankje aan het water of binnen waar het onwijs tof is ingericht. Kortom, de Piushaven heeft veel te bieden

1. De Lochal is een bibliotheek, maar niet op de traditionele manier. Het gebouw is hoog en enorm ruim. Overal zijn zitplekken voor wie wilt studeren, lezen of relaxen. Op de begane grond bevindt zich een restaurantje waar je terecht kan voor een kop koffie of een hapje eten. Door de grote, lichte en hoge ruimtes krijg je een relaxed gevoel, handig voor wanneer je bijvoorbeeld hard moet studeren.

Heavens Kitchen De Lochal

Foto: Indebuurt Tilburg

Foto: Juliëtte Kortekaas

6. Het Piusplein ligt middenin het centrum van Tilburg met vele terrasjes waar voor iedereen wel wat tussen zit. Koffie, lunch, borrel of diner. Op zonnige dagen op het terras met een cocktail of op koude dagen onder de heaters met een kop warme chocomel. Na middernacht veranderen de terrasjes in uitgaansgelegenheden voor degenen die het volhouden tot in de vroege uurtjes.

2. LIVE Pianobar is een veelzijdig concept waar jong en oud terecht kan voor live muziek, feestjes, borrels, diner en uitgaan. ’s Avonds kan je er dineren en daarna veranderd de plek in een uitgaansgelegenheid met dj’s die de plek van de pianisten innemen.

Live Pianobar

40

Foto: Indebuurt Tilburg

Het Piusplein

Foto: Indebuurt Tilburg

41

7. Het Wilhelmina park is hét stadspark van Tilburg. Het park is in de Engelse landschapsstijl aangelegd. Je kan er zomers terecht voor picknicks met vrienden, een dagje zonnen of een potje frisbee. ’s Avonds tijdens de zonsondergang wanneer het nog warm is, een drankje met je lover drinken is ook zeker een aanrader. Dit is vooral een hotspot in de zomermaanden.

10. De Carpacciobar in Tilburg serveert niet alleen de traditionele carpaccio maar ook carpaccio gemaakt van onder andere octopus. Dit is dé plek voor al die carpaccioliefhebbers. Het is sfeervol ingericht waardoor je niet alleen lekker kan eten, maar ook gezellig. Het is de eerste carpacciobar ooit geopend in Nederland. Extra reden om er eens wat te gaan eten!

Het Wilhelmina park

Foto: Indebuurt Tilburg

De Carpacciobar

Foto: BrabantsDagblad.nl 11. Club Smederij is een plek waar jonge mensen hun creatieve ideeën werkelijkheid kunnen laten worden. Verschillende soorten feesten vinden hier plaats. Van hiphop tot techno. Dit is een aanrader voor de jongeren onder ons. De industriële look geeft Club Smederij een unieke uitstraling.

8. RAW is een restaurant in de Spoorzone. Het is een hippe en spontane plek waar je terecht kan voor koffie, lunch, een lekkere borrel of een goed diner. Met de industriële inrichting maar toch knusse details oogt het ontspannen en gezellig. Het heeft iets te bieden voor jong en oud en voor ieders budget.

Club Smederij

Foto: Tilburg.com 12. DWARS is een hotdogbar waar je onwijs veel verschillende soorten hotdogs kan eten. Neem als voorbeeld de hotdog met het Schrobbelèr-sausje. Het Tilburgse drankje verwerkt in een hotdogsaus, dat is toch wel bijzonder. Of het lekker smaakt zal je zelf moeten uitproberen.

Raw Foto: Stadsblogger.nl

9. BANK15 is een vrij nieuw concept waar jonge ondernemers hun ding kunnen doen. Er zijn veel flexruimtes waar je bijvoorbeeld kan vergaderen. Op de begane grond bevinden zich verschillende restaurantjes. De eigenaren van die restaurantjes krijgen hier de kans om op te starten zonder al teveel kosten. Keuze genoeg als het om wat lekkers te eten gaat! De inrichting is hip en stoer. Er is ook een bar te vinden voor wie zin heeft in een kop koffie of een biertje.

Dwars

Foto: Brabantsdagblad.nl 13. De Living zit verstopt in de kelder van Anvers. Het is een huiskamer en loungeplek waar je kan wegzakken in lekkere stoelen en banken. Met een cocktail of een andere alcoholische versnapering kan je spelletjes spelen op onder anderen een oude Nintendo. De sfeer is relaxed en gezellig omdat het oogt als een huiskamer.

Bank15 Foto: 013straatjes.nl

De living

42

Foto: BrabantsDagblad.nl

43

44