Mensmaximalisatie

Winstmaximalisatie? ? Ik geloof er niet in. Natuurlijk, ook ik ben ondernemer. Ik heb mijn eigen supermarkt, Spar Synco, in het NoordLimburgse Baexem. Maar van zaken als winstmaximalisatie wordt de maatschappij niets beter. Wel van ‘mensmaximalisatie’. Als je het maximale uit de mens probeert te halen, hebben we daar allemaal baat bij. Maatschappelijk verantwoord ondernemen is veel ‘winstgevender’ dan winstmaximalisatie.

Sinds 2009 heb ik in mijn supermarkt mensen werken die een afstand tot de arbeidsmarkt hebben. Het was een weloverwogen beslissing. Je moet er namelijk wel de tijd voor nemen en je er als ondernemer ook van vergewissen dat het je bedrijf ten goede komt, dat het de bedrijfsvoering niet in de weg zit. Mijn andere personeelsleden heb ik daarom ook in het hele traject meegenomen, nieuwe mensen leg ik altijd meteen uit dat we ook kansen bieden aan arbeidskrachten die een heel andere achtergrond dan zij hebben. De één kampt met autisme, een ander heeft ADHD. Sommigen zitten al sinds jaar en dag in de bijstand, of hebben een drugsverleden. Ze variëren in leeftijd van 14, 15 tot pakweg 40. Nooit leggen wij een accent op datgene waar ze minder goed in zijn. Dat is velen van hen al veel te vaak overkomen. Zij kregen op school of thuis te horen dat ze iets niet konden. Dat is een volledige verkeerde insteek, vanzelfsprekend. Wij focussen op de dingen die de mensen wél kunnen. We zetten ze in hun kracht, zoeken naar waar hun talent ligt. Stellen samen een persoonlijk ontwikkelingsplan op en helpen ze het te realiseren. Mijn andere werknemers zien het als een extra dimensie van hun werk, vinden het prachtig om als stagebegeleider of buddy op te treden. Ze maken de anderen wegwijs.

Als je vooruitgaat, hoe snel of langzaam ook, geeft dat voldoening. Voor de persoon zelf, voor mij als directeur, voor mijn personeel én voor de zaak. Geregeld krijg ik van klanten te horen dat ze onze commitment echt waarderen.

Dat verdient, zo hoor ik ook om me heen, navolging. Aangespoord door de actualiteit, met een krappe arbeidsmarkt en veel mensen die een werkervaringsplek of stage zoeken, kon ik niet stil blijven zitten. Ik werk momenteel aan een nieuw initiatief om collega-ondernemers in de food en non-food te koppelen aan mensen die de kans verdienen om hun afstand tot de arbeidsmarkt te verkleinen. Omdat een dergelijke ‘mensmaximalisatie’ onze maatschappij echt verder kan brengen.

Reageren? Dat kan via syncovanderklei@gmail.com

Ben jij een supermarktondernemer met een inspirerend verhaal of kritische noot en wil je dat delen met vakgenoten? Meld je aan voor de wisselcolumn via vakblad@foodpersonality.nl.