Kijkje achter de schermen bij de Triagetenten

De uitbraak van het coronavirus had een grote invloed op ons dagelijks leven. Maar ook Franciscus Gasthuis & Vlietland werd snel anders ingericht om een veilige omgeving te creëren voor onze patiënten en medewerkers. Eén van de meest ingrijpende veranderingen was de bouw van de triagetenten voor de Spoedeisende Hulp (SEH). Wat gebeurde er in die tenten? Laten we een kijkje nemen achter de schermen.

‘Ja/nee keet’

In ons ziekenhuis willen we natuurlijk niet dat (mogelijk) besmette patiënten andere patiënten besmetten. Daarom meldt de patiënt zich eerst bij de zogenoemde ‘ja/nee keet’ voor de SEH of Huisartsenpost.

In de ja/nee keet stellen medewerkers van de Spoedeisende Hulp volgens een casusdefinitie vragen aan de patiënt. Bijvoorbeeld: heeft u klachten? Of bent u recent in het buitenland geweest?

De 'Ja/nee keet' bij Franciscus Gasthuis

Wel of niet besmet

Als de patiënt na het beantwoorden van de vragen besmet lijkt te zijn, dan wordt hij of zij gevraagd de triagetent in te gaan. Als de patiënt niet verdacht is, dan mag de patiënt buiten de tent om naar de ‘schone’ Spoedeisende Hulp.

De ingang van de Spoedeisende Hulp van Franciscus Vlietland. Rechts de uitgang van de triagetent.

Onderzoek bij besmetting

Als de patiënt met een mogelijke besmetting in de triagetent bij Franciscus Gasthuis is aangekomen, volgt er een onderzoek met een CT-scan. Door middel van de CT-scan zien de behandelaars snel of de patiënt daadwerkelijk besmet is met corona.

In de triagetent van Franciscus Vlietland testen we de patiënt door een keel- en neusmonster af te nemen. Is de patiënt besmet? Dan blijft de patiënt in de triagetent. Als de patiënt niet besmet bleek te zijn, dan mocht de patiënt buitenom naar de ‘schone’ Spoedeisende Hulp.

De CT-scan voor het testen van mogelijke besmettingen

Geen begeleiding toegestaan

Als je als patiënt besmet blijkt te zijn en de triagetent in moet, dan mag er niemand mee. Dat is ontzettend spannend en ingrijpend. We doen dit wel met een goede reden. Als ziekenhuis willen we natuurlijk niet dat de begeleider, meestal een familie of gezinslid, ook besmet raakt. Het is daarom beter om niet de tent in te gaan en naar huis te vertrekken.

De binnenkant van de triagetent. Links de balie voor medewerkers, rechts de plekken voor patiënten.

In de triagetent

Een patiënt met corona blijft in de triagetent. Daar werken onze medewerkers in isolatiekleding. Die kleding dragen ze ter bescherming. De arts beoordeelt of de patiënt naar huis mag om daar in quarantaine te verblijven, naar de Spoedeisende Hulp of direct naar de Intensive Care moet. De ‘schone’ patiënten verblijven in de observatietent of in een isolatiekamer. Ook daar is er een arts die beoordeelt welke zorg nodig was voor de patiënt.

In de triagent dragen medewerkers van ons ziekenhuis beschermende kleding.

Helikopterplatform

Het aantal opgenomen besmette patiënten verschilde in Nederland per ziekenhuis. Om de drukke ziekenhuizen te ontlasten, moest er bij de Spoedeisende Hulp een platform komen voor traumahelikopters. De traumahelikopters vervoerden besmette patiënten van de ene Intensive Care naar een andere Intensive Care. Zo zijn er patiënten verplaatst naar Noord-Nederland en zelfs Duitsland.

Het helikopterplatform, afgezet met blokken van beton.

Steun voor patiënten

Alle medewerkers van Franciscus Gasthuis & Vlietland zijn zich altijd bewust van hoe spannend het kan zijn voor de patiënt. André Niessen is locatie-overstijgend afdelingsmanager van de Spoedeisende Hulp en legt uit: ‘De patiënt wordt overal begeleid en alles wordt rustig uitgelegd. Ons ziekenhuis zorgt ervoor dat de patiënt zich niet eenzaam, maar juist gesteund voelt.’