![](https://stories.isu.pub/79098756/images/23_original_file_I176.jpg?width=720&quality=85%2C50)
1 minute read
Helden van Gastvrijheid
Om de twee maanden vindt onder onze medewerkers de uitreiking voor de titel ‘Meest gastvrije collega’ plaats. Onze medewerkers kunnen collega’s nomineren die iets speciaals hebben gedaan, wat extra gastvrij was richting een patiënt of bezoeker. Ook de drie onderstaande medewerkers zijn dit jaar verrast met een bloemboeket en de mooie titel. Wij spraken met onze helden van gastvrijheid.
Louna, fysiotherapeut
‘Ik hou heel veel van mensen en ik wil elke dag goed contact houden. Niet alleen met alle patiënten, maar ook met collega’s, secretaressen en schoonmakers. Even een praatje maken en mijn belangstelling tonen. Voor mij als fysiotherapeut is het de uitdaging om patiënten niet alleen te helpen met oefeningen, maar om er echt een belevenis van te maken. Ook leef ik mee met mijn collega’s. Als iemand ergens last van heeft, zie ik dat meteen. Ze komen daarom altijd naar mij toe en ik help dan graag.’
![](https://assets.isu.pub/document-structure/191216104600-c31bb7be814d763df697e223036ba99b/v1/ba8f47244bc73c2b9f2a73f1e80f24ce.jpg?width=720&quality=85%2C50)
Louna
Marjon, Intensive Care verpleegkundige
‘Op de Intensive Care, waar patiënten aan de beademing liggen en niet meer goed communiceren, is gastvrijheid meer een teken van praten en doen. Je moet laten zien wat je als team doet voor de patiënt en familie. We hebben weleens een patiënt gehad die hier al lang lag en erg ziek was. Op een gegeven moment kreeg hij te horen dat hij niet meer beter werd. De man gaf aan dat hij nog heel graag een keer naar buiten wilde. Toen brachten we hem met het team naar beneden, met zandbed en al. Zo kon hij toch nog even buiten zijn.’
![](https://assets.isu.pub/document-structure/191216104600-c31bb7be814d763df697e223036ba99b/v1/16458f69ed43eacaaf7b5c3b280814b5.jpg?width=720&quality=85%2C50)
Marjon
Cynthia Haagsma, Spoedeisende Hulp verpleegkundige
‘Er echt zijn voor de patiënten met een glimlach, dat doe ik om bij te dragen aan gastvrijheid. Soms als het nodig is om mee te huilen met een patiënt, dan huil ik mee. En als er gelachen wordt, dan lach ik mee. Dat is echt wat mij de kracht geeft om dit werk te doen. Aan het eind van de dag, als ik klaar ben met een patiënt, wil ik graag dat we het verblijf voor diegene en voor familie iets makkelijker hebben gemaakt.’
![](https://assets.isu.pub/document-structure/191216104600-c31bb7be814d763df697e223036ba99b/v1/c6a87c8c7f8147ed81d1fc5435a15a4f.jpg?width=720&quality=85%2C50)
Cynthia