2 minute read
Streszczenie / Summary
Streszczenie
Monografia jest poświęcona wzajemnym relacjom między językiem a komunikacją międzykulturową ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia znajomości języków obcych w kształtowaniu pozytywnych doświadczeń osobistych, zawodowych i edukacyjnych przez studentów przebywających przez dłuższy czas za granicą, głównie w ramach programu Erasmus+. Autorzy przedstawiają krytyczną perspektywę postrzegania roli języka angielskiego jako lingua franca w relacjach międzykulturowych i podkreślają kluczową rolę języka lokalnego (w tym wypadku polskiego) w procesach kontroli rozmowy i integracji społecznej. Monografia rozpoczyna się od przeglądu literatury, który skupia się na rodzajach przyczyn leżących u podstaw decyzji o wyjeździe lub pobycie za granicą oraz inwestowania w naukę lokalnego języka. W kolejnej części przedstawiono teoretyczne i metodologiczne aspekty badań narracyjnych w kontekście komunikacji międzykulturowej. Rozważania kończy prezentacja wyników badania opartego na wywiadzie narracyjnym, w którym na przestrzeni dwóch lat (2018–2019) udział wzięło 53 respondentów – przedstawicieli 24 krajów doświadczających dłuższego pobytu w Polsce w celach edukacyjnych lub zawodowych. Wbrew popularnym przekonaniom badanie wykazało, że znajomość języka angielskiego nie wystarczy, by swobodnie funkcjonować za granicą. Uzyskane wyniki wskazują, że osoby decydujące się na dłuższy pobyt poza krajem pochodzenia, powinny zainwestować w naukę języka lokalnego. W dłuższej perspektywie staje się on środkiem pogłębionej komunikacji międzykulturowej pomiędzy rodzimymi mieszkańcami a obcokrajowcami, którzy za jego pomocą mogą budować trwalsze relacje, kreować własną pozycję w społeczności przyjmującej, a zarazem powiększać osobiste zasoby kulturowo-językowe.
SŁOWA KLUCZOWE
komunikacja międzykulturowa wielojęzyczność język lokalny język angielski lingua franca wywiad narracyjny
Summary
The monograph focuses on the interrelations between language and intercultural communication, with particular emphasis on the importance of foreign language skills in shaping positive personal, professional and educational experiences of students during longer stays abroad, mainly within the Erasmus+ programme. The authors present a critical perspective on the understanding of the role of English as a lingua franca in intercultural relations and highlight the key role of the local language (here: Polish) in the processes of conversational control and social integration. The monograph begins with a literature review that focuses on the types of motivations underlying the decision to go or stay abroad and invest in learning the local language. In the next chapter, the authors focus on methodological aspects of narrative research in the context of intercultural communication. The theoretical part is followed by the presentation of the findings of a study based on a narrative interview, which over the course of two years (2018–2019) involved 53 respondents – representatives of 24 countries, who share the experience of an extended stay in Poland for educational or professional purposes. Contrary to popular beliefs, the research revealed that English is not sufficient to function abroad successfully. The results indicate that people who decide to stay abroad for a longer period of time should invest in learning the local language, which sooner or later becomes a medium of deep intercultural communication in terms of positioning themselves, building relationships and increasing their cultural and linguistic resources.
KEYWORDS
intercultural communication multilingualism local language English language lingua franca narrative interview