Ongekend

OPGESPOORD

Henk Paridaans (63) uit Eersel besteedt uren aan het in miniatuur (na)bouwen van spoorwegen. Zijn schuur in de tuin is een Madurodam met modeltreinen, voorbijrazend in fraai vormgegeven landschappen met lichteffecten, verfijnde bouwwerken en levensechte natuur.

Mijn liefde voor treinen heb ik te danken aan mijn opa. Hij werkte bij Philips in Acht. Als zesjarige mocht ik vaak mee naar de expeditiehal, waar treinwagons werden geladen met Philips-producten voor transport door heel Europa. Dan mocht ik door die wagons lopen. Fantastisch vond ik dat! In die tijd had ik thuis één spoorbaantje. Ik weet nog goed dat ik flink gespaard had voor een stoomlocomotief, die kostte me 25 gulden. Ik ben er nog steeds kei trots op.

In m’n schuurtje kan ik lekker prutsen. Het is meer dan alleen maar een trein bouwen. Ik ben van het schilderen en de gehele entourage; het aanleggen van rustieke dorpjes, industrie en levensechte natuur. Dan maak ik bomen, verlichting en zelfs treinpassagiers. Dat vind ik mooi. Ik houd van Nederlandse treinen en ook mijn decor is typisch Hollands.

Klaar is het nooit; ik blijf bouwen en verbouwen. Het is fröbelen, ontdekken, maar ook rigoureus weg durven gooien. Want soms moet je toegeven; dit wordt niks meer, haha! Mijn materiaal komt overal vandaan: een oude bezem, takken van kerststukjes, rietjes. Dat is juist leuk: op een goedkope manier iets moois maken.

Ik vind het belangrijk om deze hobby in leven te houden. Via een oud-collega geef ik nu workshops op scholen. Ik weet hoe het gaat in onderwijs, er zijn niet voldoende handjes in de klas om leerlingen te begeleiden. Dus zet ik samen met leerlingen een mooi treindecor in elkaar. ◆