Lilla Kulka. W drodze by Galeria ASP w Krakowie

Lilla Kulka EN ROUTE

Lilla Kulka

Instalacja Tunel Pamięci, 1991 gaza bawełniana, papier preparowany, (320×90 cm)×6; Anonim, 1991 sizal, stilon i drut 320×90 cm Tunnel of Memory, installation, 1991 cotton gauze, prepared paper, (320×90 cm)×6; Anonimous, 1991 sisal, synthetic thread stilon, wire 320×90 cm

Magdalena Abakanowicz napisała o Tobie: „Pisanie recenzji o osobowości tak wybitnej wydaje się anachronizmem szczególnie kiedy wieloletnie towarzyszenie etapom jej życia budzi wielki szacunek, podziw i niesłabnące zainteresowanie jej wyobraźnią, siłą charakteru”. I oto stało się, że teraz ja mam napisać recenzję Twojej twórczości. Ocenić Cię, i tę ocenę odpowiedzialnie i sensownie uzasadnić. Odchodzisz na emeryturę. Twoi Koledzy z krakowskiej Akademii wykonali w stosunku do Ciebie gest piękny i rzadki – żegnają Cię wystawą retrospektywną. Nieczęsto coś takiego się zdarza w naszych Akademiach! Miałem napisać wstęp do katalogu, a to powinno być podsumowanie Twojego życia. W jakimś, odległym stopniu również i mojego. Daleko od siebie przeżywaliśmy te same problemy, które nam sztuka i życie niosły, ale w rozmowach o nich było nam zawsze blisko. Prosiłaś, wierzyłaś, że coś napiszę. Kiedy obiecywałem też wierzyłem, a teraz nie potrafię, bo nie sposób ponadczterdziestoletniej znajomości zamykać jakąś wychłodzoną, zobiektywizowaną oceną. Całe swe życie związałaś z Krakowem, ale przed dwu laty powiedziałaś m.in. „Ja jestem pewna, że nie byłabym zupełnie w tym miejscu, nie myślałabym w ten sposób i nie pracowałabym w ten sposób, gdybym właśnie nie znalazła się w Poznaniu. Kiedyś traktowałam to jako wielką tragedię”. Studia zaczęłaś w Krakowie, ale skończyłaś w poznańskiej PWSSP. Magdalenie Abakanowicz zawdzięczasz swoje narodziny w sztuce, i chyba nie tylko: „Rozmawiałyśmy dużo. Pamiętam jak mi opowiadała (…). Tak wprowadzała: co warto, czego nie warto (…)”. To nie było tylko praktykowanie tkaniny. Nauczyła Cię życia, ale nie zwichnęła. Kiedyś, jeszcze na początku samodzielnej kariery Danuta Wróblewska dostrzegła w Twoim charakterze artystycznym rys szczególny: „(…) jest to twórczość trudna, raczej monotematyczna, a nawet w jakimś sensie obsesyjna”. Taka konstatacja – „trudna (…), monotematyczna (…), obsesyjna” wydawała się wtedy – byłaś młoda – stanowczo przedwczesna, może nawet skrycie niepochlebna. Miała jednak Wróblewska jakiś dar intuicji i prekognicji, miała umiejętność obserwacji, a może i współodczuwania, współmyślenia. Nie pamiętam, abyś tę jej opinię kiedykolwiek skomentowała. Inni, którzy o Tobie pisali, chyba też uznali ją za oczywistą. Dwadzieścia pięć lat później Jolanta Antecka pisząc o Twojej twórczości (cenisz chyba jej tekst, bo kilka razy go przedrukowałaś) efektownie i krótko napisała o tym Twoim temacie-monotemacie: „Od początku był człowiek. Motyw sylwetki ludzkiej najczęściej odrealniony, ale wciąż czytelny (…)”. Sprostowałbym: nie człowiek – ludzie. Mówiłaś mi kiedyś: „Człowiek jest ważny dla mnie”, ale słyszałem w tym wyznaniu nie „człowiek”, lecz „ludzie”. Kiedy Jolanta Antecka napisała „człowiek” wyjaśniła natychmiast, że chodzi Jej o „motyw sylwetki ludzkiej”. Ciebie niby interesuje człowiek, jego emocje, przywary i tragedie, ale gdy przychodzi indywidualnie go określić i jak na chrzcie nadać mu imię/tytuł to nazywasz go „Anonimem”. I prawie nigdy nie robisz pojedynczych figur. Zawsze cykle. Wszystkie Twoje kreacje mają pewne kwantum indywidualizmu pla-

stycznego, które pozwala bezbłędnie zaliczyć je do jakiegoś wydumanego przez Ciebie cyklu. Jednak tyle tylko mają tego indywidualizmu, abyśmy skojarzyli ich z ludźmi, nie z konkretnym człowiekiem. Głowy „Anonimów” nie mają nigdy twarzy, a w „Śladach” są tylko obrysy korpusów i głów. Zapewne Twój temperament, technika, a na pewno jakaś mądrość plastyczna powodują, że tych „Anonimów”, czy „Śladów” dosłownie nigdy nie powielasz. Unikasz multiplikacji, która przez sztancę reprodukcji zdehumanizowałaby formy antropomorficzne. To są zawsze członkowie ludzkiego stada. Różni, ale nigdy na tyle, by ze stadem nie mogli być łatwo zidentyfikowani. A więc gdzie tam jest człowiek, trzcina na wietrze losu i okoliczności, myśląca, cierpiąca, wierząca, wątpiąca? Myślenie, cierpienie to przymioty jednostek, a nie stada. Jak w życiu i jak w każdej ludzkiej społeczności, ktoś z jej członków czasami zyskuje status Twojego wybrańca, ale nie pomazańca. Który? Ty tylko wiesz. „(Są takie moje „Anonimy”, one są przypisywane konkretnym osobom…)”. Ty plastycznie ich nie wyróżniasz. Widz nie dostrzega ich odrębności, jakichkolwiek znamion indywidualności. Powołujesz do istnienia ludzkie stado, sama zachowując dystans artysty Mówisz: „(…) ja człowiekiem się zajmuję zwykle wtedy, jak mnie coś boli. Kiedy mnie nie jako człowieka, ale osobę coś bardzo boli. (…) Taki chyba jest mój charakter wewnętrzny i psychiczny (…)”. A więc tylko dla siebie, obserwatora i twórcy zastrzegasz status podmiotu. Pamiętam i szczególnie cenię – bo odbiega od zwykłej konwencji zwierzeń – Twoje wyznanie w jakiejś naszej rozmowie: „Nie wiem, ja po prostu chciałam tych „ludzi” mnożyć, bo może zawsze brakowało mi kogoś najbliższego? Ja zawsze miałam wrażenie, że jestem sama. I to do dzisiaj zostało. Tak, całkiem sama. Naprawdę. Nawet jak coś się działo wokół mnie, to zawsze byłam wycofana, jakby półobecna. Nie potrafiłam… Wydaje mi się, że nie potrafiłam nikogo pokochać. Nie potrafiłam. Z takim całym dobrodziejstwem być z kimś… Zawsze były jakieś przeszkody. To są takie żale wypluwane z siebie. Za tym, co mogło być i czego nie ma. Co poszło…, co minęło. Tak bym to najprościej ujęła (…). Ja stale myślę wstecz. Niestety (…). Nie powinno się patrzeć wstecz. (…) cała grupa tych tworów, które pomnożyłam, to były stałe oskarżenia siebie wobec kogoś (…)”. Zapytałbym znów – oskarżenia? O co? O to, że w gruncie rzeczy byłaś tylko obserwatorem, a w niewystarczającym stopniu uczestnikiem życia społeczności? Że życia innych nie dość głęboko doświadczałaś? Skądinąd wiem, że to nieprawda. Byłaś artystą. Norbert Zawisza

Magdalena Abakanowicz once wrote about you: “Writing reviews of such outstanding figures always seems like an anachronism, especially when one has witnessed them over many years and many stages of life and has been inspired with respect, admiration and unflagging interest in their imagination and strength of character”. And now it has fallen to me to write a review of your oeuvre. To evaluate it and then responsibly and judiciously justify the assessment. You are about to retire and your friends at the Academy of Fine Arts in Kraków have decided to bid you farewell with a retrospective of your work, a beautiful and rare gesture seldom encountered in our Academies! I was asked to write an introduction to the catalogue, which should give a condensed summary of your life. And, to a certain degree, mine as well. We have lived the same problems of life and art far apart from each other, but our conversations have always brought us close. You asked me to write something and trusted that I would. When I made my promise, so did I, but I am struggling now, because there is no way more than forty years of friendship can be encapsulated in a cool, objective judgment. You have thrown in your lot with Kraków for better or for worse, but two years ago you told me: “I am sure that I wouldn’t be so completely immersed in this place, I wouldn’t think and work the way I do if I hadn’t ended up in Poznań. I used to see this as a tragedy”. You began your studies in Kraków but graduated from the Higher State School of Fine Arts, now the University of Fine Arts, in Poznań. It is to Abakanowicz that you owe your emergence as an artist, and perhaps even more than that: “We would talk a lot. I remember her telling me... This was the way she taught me what is and isn’t worth my while...”. It was more than weaving practice. She taught you how to live, but didn’t shape you. Long ago, at the beginning of your career, Danuta Wróblewska noticed a particular streak in your creative character: “...hers is a difficult art, rather single-minded, in a certain sense even obsessive”. Since you were still young at the time, a conclusion of this kind (“difficult...single-minded... obsessive”) may have seemed premature and perhaps even implicitly unflattering. Wróblewska, however, gave us proof of a peculiar gift of intuition and precognition; she knew how to look and perhaps to sympathize, to think along with others. I don’t remember you ever responding to her opinion. Others who wrote about you seemed to have taken it for granted. Twenty-five years later, in a discussion of your work (which you seem to keep in high regard, since you have reprinted it several times), Jolanta Antecka snappily commented on your alleged single-mindedness: “Man was there from the start. The motif of a human figure, often made unreal, but still discernible...”. I would further clarify this: not “man”, but, rather, “men”. When Joanna Antecka wrote about “man”, she quickly hastened to explain that what she had in mind was the “motif of the human figure”. You are ostensibly interested

in man, in his emotions, faults and personal tragedies, but when it comes to giving him individual traits, as if to baptize him, you choose to call him an “Anonym”. Hardly ever do your figures stand alone; they always form part of a cycle. While they do carry a quantum of visual individuality that allows them to be unambiguously assigned to this or that series, they can normally be associated with people rather than a single, concrete person. The heads of your “Anonyms” are faceless; “Traces” only map the outer contours of heads and bodies. It must be your temperament, your technique and a certain dose of formal savvy that prevent you from creating literal copies of these “Anonyms” and “Traces”. You avoid multiplication, which could, through the reproductive stencil, threaten to dehumanize these anthropomorphic forms. They are always members of the human, fold: distinct but never enough to cease to be easily identified with the fold. So, where should we look for man, this reed in the wind of fate and circumstance, forever thinking, suffering, trusting and doubting? Thinking and suffering are attributes of individuals, not the group. In every human community, certain members rise to the status of the elect, though not anointed, for you. Which ones? Only you know who they are. (“Then there are my ‘Anonyms’, all assigned to concrete people...”). You never individualize them in visual ways. The viewer is hard-pressed to discern any trace of individuality. You call to life what is effectively a human herd and watch it from a creative distance, explaining: “…I tend to turn my attention to man when something pains me. When I am in great pain not as a human, but as a person...This, I guess, is my inner, psychological nature...”. You reserve the right to subjectivity to yourself as an observer and creator. Because it differed so much from a conventional confession, I still remember and appreciate what you once intimated to me in a private conversation: “I don’t know, I guess I just felt the need to multiply those ‘people’, because I had always missed having that one close person? I always felt alone. I still do. Yes, completely alone. Really. Even when I was in the centre of things, I always felt withdrawn, as if half-present. I wasn’t able to... I think I was never able to love anyone. I couldn’t. To be with someone with all this baggage… Something always stood in the way. What I do is I spit out my inner regrets. Regrets for what might have been but never was. For things gone by... things past. This is the way I would put it... I always think backwards. Unfortunately... You should never look back... the creatures I multiplied were always self-accusations before someone else...” I feel tempted to ask again –why accusations? Blaming yourself for having been a mere observer and never a participant in the life of your community? Of not having experienced the life of others deep enough? I know this isn’t true. You were an artist. Norbert Zawisza

Cykl Anonimy, 1975 instalacja Cycle Anonimi, 1975 installation

Anonim I z cyklu Anonimy, str. A, 1972–1973 techniki mieszane, collage, sukno mundurowe cięte, fragmenty mundurów wojskowych, sizal 220 cm (wysokość) Anonimous I from cycle Anonimi, side A, 1972–1973 mixed techniques, collage, cut woollen uniform cloth, pieces of army uniforms, sisal 220 cm (height)

Wielki Tydzień, 1984 lniane niebielone płótno, rafia, gaza, drut, techniki mieszane (1)238×178 cm, (2)96×86×35 cm, (3)235×75 cm format: 1 i 3 – prostokąty, 2 – popiersie własność Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi Holy Week, 1984 linen raw canvas, raffia, gauze, wire, mixed techniques (1)238×178 cm, (2)96×86×35 cm, (3)235×75 cm format: 1, 3 – rectangles, 2 – bust property of the Central Museum of Textiles in Łódź

Dokąd idziesz? (Quo Vadis?) z cyklu Anonimy, 1985 wełna, gaza bawełniana, płótno lniane, metalowy stelaż, gobelin, szycie, montaż 233×100 cm własność Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi Quo Vadis? [Where Are You Going?] from cycle Anonimi, 1985 wool, cotton gauze, linen canvas, metal frame, gobelin, sewing, installation 233×100 cm property of the Central Museum of Textiles in Łódź

Instalacja Tunel Pamięci, 1991 gaza bawełniana, papier preparowany, szycie maszynowe i haft około (320×90 cm)×6 Installation Tunnel of Memory, 1991 cotton gauze, prepared paper, machine sewing, embroidery about (320×90 cm)×6

Anonim XV, 1991 sizal, stilon 330×90×20 cm Anonimous XV, 1991 sisal, synthetic thread stilon 330×90×20 cm

Jak dwie gwiazdy z cyklu Ślady, 1979 techniki klasyczne, sizal, jedwab, stilon 320×300 cm Like Two Stars, from the Traces cycle, 1979 traditional weaving techniques, sisal, silk, synthetic thread stilon 320×300 cm

Anonim z cyklu Anonimy i Ślady, 1978 techniki klasyczne, sukno z mundurów wojskowych, sizal 270 cm (wysokość) Anonimous From the cycle Anonimi and Traces, 1978 traditional weaving techniques, woollen army uniform cloth, sisal 270 cm (height)

Spotkanie, tryptyk z cyklu Anonimy i Ślady, 1978 nici lniane, wełna, techniki klasyczne 300 cm (wysokość) Meeting, triptych, from cycle Anonimi and Traces, 1978 linen threads, wool, traditional weaving techniques 300 cm (height)

Prof. zw. LILLA KULKA www.lillakulka.art.pl Studia w latach 1966–72 w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, gdzie w 1972 r. obroniła dyplom z wyróżnieniem z malarstwa i tkaniny u profesorów Stanisława Teisseyre’a i Magdaleny Abakanowicz. Od 1972 r. członek Związku Polskich Artystów Plastyków. Zajmuje się tkaniną unikatową (sztuką włókna), malarstwem, rysunkiem, działaniami interdyscyplinarnymi i wystawiennictwem. Udział w ponad 300 wystawach, zbiorowych, międzynarodowych w 17 krajach europejskich oraz w USA, Kanadzie, Meksyku, Brazylii i Izraelu. Zaprezentowała 35 wystaw indywidualnych w muzeach i galeriach m.in. w Niemczech – Dusseldorf, Oldenburg, Kaarst , Bergkamen; USA – Chicago (dwukrotnie); w Austrii – Linz oraz w Polsce – Kraków, Warszawa, Łódź, Olsztyn, Białystok, Kielce, Rzeszów, Zakopane, Bolestraszyce. Pracę dydaktyczną rozpoczyna w 1981 r. w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Od roku 2000 pełni obowiązki kierownika pracowni Tkaniny Artystycznej na Wydziale Malarstwa w Katedrze Interdyscyplinarnej (obecnie III Pracownia Interdyscyplinarna – Tkanina Artystyczna) Od 2009 pracuje także w Wyższej Szkole Technicznej i Sztuk Stosowanych w Katowicach, prowadzi Laboratorium Sztuki Włókna na kierunku wzornictwo. Jako przedstawiciel Wydz. Malarstwa ASP pracowała w komisjach uczelnianych. W latach 1998/99 – dla Wydz. Malarstwa opracowuje w zespole pierwszy Informator ASP uwzględniający system ECTS, umożliwiający wymianę studentów w ramach programu Socrates Erasmus. Była członkiem Komisji Współpracy Zagranicznej (dwie kadencje) oraz Komisji do Spraw Inwentaryzacji (trzy kadencje). W roku 1994 i 1995 prowadziła warsztaty Tkaniny Artystycznej dla nauczycieli i artystów w Bergkamen w Niemczech. W latach 1995–2000 pracowała w Domu Pomocy Społecznej im. Brata Alberta Chmielowskiego w Łyszkowicach koło Proszowic gdzie organizowała pracownię tkaniny artystycznej i prowadziła warsztaty terapii zajęciowej. W kolejnych latach współpracuje z Regionalnym Ośrodkiem Polityki Społecznej w Krakowie, na zlecenie którego prowadziła kursy kształcenia ogólnoplastycznego dla terapeutów zatrudnionych w DPS. W ramach działalności w Związku Polskich Artystów Plastyków w 1974 r. wraz z Romaną Plęskowską stworzyły koncepcje prekursorskiego projektu ogólnopolskiego pleneru tkackiego oraz konkursu „Tkanina Roku”. Obie imprezy odbywały się do stanu wojennego w 1981r. W latach 1975–1981 była członkiem Zarządu Sekcji Architektury Wnętrz.

W tym okresie pełniła trzykrotnie funkcje kuratora Ogólnopolskiego Pleneru Tkackiego oraz komisarza kilkunastu wystaw tkaniny artystycznej w Krakowie; BWA, Galeria Pryzmat, Kramy Dominikańskie, oraz Galeria Miejska BWA w Zakopanem. W latach 1990–94 współpracuje z krakowskim BWA gdzie realizuje autorski projekt „Splot” – Artyści Polski Południowej – członkowie ZPAP”, była kuratorem i aranżerem wystaw w Polsce i za granicą , BWA Opole, BWA Olsztyn, Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, Muzeum Miejskie i Galeria Shola 1 w Bergkammen, RFN. W Krakowie pełniła rolę pełnomocnika Galerii Anne & Jacques Baruch – koordynator wystaw artystów krakowskich w USA. Od 2002 do 2010 członek Zarządu Okręgu Krakowskiego ZPAP oraz kierownik Galerii ZPAP Pryzmat (dwie kadencje). W tym okresie zainicjowała powstanie Klubu Twórczego „Struktura” oraz dużą imprezę cykliczną „Międzynarodowy Festiwalu Sztuki – Struktury Powiązań” 2004, 2007, 2010 – główny kurator festiwalu i aranżacja wystaw. Była przedstawicielem ZPAP w komisjach działających przy urzędzie miasta Krakowa m.in.: Bractwo Mecenatu Kultury i komisja do spraw Galerii Sztuki przy Wydziale Kultury Urzędu Miasta Krakowa. Od 1981 r. posiada uprawnienia rzeczoznawcy dzieł sztuki współczesnej w zakresie sztuki użytkowej – tkanina, nadane przez Ministerstwo Kultury i Sztuki, 2016. Ważniejsze nagrody: Medal na 2. Międzynarodowym Triennale Tkaniny Artystycznej, Łódź 1975; dwukrotnie Grand Prix w konkursie „Tkanina Roku”, Kraków, 1979, 1980; Nagroda I st. Rektora ASP w Krakowie, 2000; Złota Odznaka ZPAP, 2001; Medal Vive l’art! ZPAP OK, 2014; Złoty Krzyż Zasługi, 2016. Prace w zbiorach: Muzeum Narodowe w Warszawie; Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi; Galeria Narodowa w Sarajewie; kolekcje BWA w Bydgoszczy i Olsztynie; Sawaria Muzeum, Szombathely Keptar, Węgry; The Ann & Jacques Baruch Collection LTD, Chicago, USA; Friends of Fiber Art International USA; Textil Art Center, Chicago; ARTOTEKA zbiory miejskie, Ratusz, Kaarst, Niemcy; Brown Grotta Arts, Wilton CT, USA; zbiory miejskie Mulhouse (Miluza), Francja. Kolekcje prywatne: USA, Austria, Niemcy, Norwegia, Meksyk, Izrael oraz Rep. Płd. Afryki

Prof. zw. LILLA KULKA www.lillakulka.art.pl Lilla Kulka studied at the Academy of Fine Arts in Kraków (ASP) and Higher State School of Fine Arts (PWSSP) in Poznań from 1966 to 1972. She graduated, in 1972 in Poznan, with distinction in painting and tapestry from the studios of Professors Stanisław Teisseyre and Magdalena Abakanowicz respectively. In 1972, she joined the Association of Polish Artists and Designers (ZPAP). Kulka’s work spans tapestry, painting, drawing, interdisciplinary activities, exhibition design and teaching. She has had 35 individual exhibitions at museums and galleries in Germany (Düsseldorf, Oldenburg, Kaarst, Bergkamen), the US (Chicago); Linz in Austria and Poland (Kraków, Warsaw, Łódź, Olsztyn, Białystok, Kielce, Rzeszów, Zakopane and Bolestraszyce). In addition Kulka has participated in more than 300 international group exhibitions in 17 European countries, as well as in the US, Canada, Mexico, Brazil and Israel. In 1981, she began a teaching tenure at the Academy of Fine Arts (ASP) in Kraków where, from 2000, she has headed the Tapestry Studio at the Interdisciplinary Department of the Painting Faculty and from 2009, she has simultaneously taught at the Katowice School of Technology (University of Science and Arts), where she has led the Laboratory of Textile Arts for design students. As a representative of the Faculty of Painting at the ASP, Kulka has sat on a number of university committees. In 1998/99, she participated in creating the first information brochure to include the ECTS system, which facilitates student exchanges within the framework of the Erasmus programme. She also sat on the International Cooperation Committee (two terms) and the Inventorying Committee (three terms). In 1994 and 1995, Kulka held tapestry workshops for teachers and artists in Bergkamen in Germany From 1995 to 2000, she worked at the Albert Chmielowski Social Welfare Centre in Łyszkowice near Krakow, where she organised a tapestry studio and led an art therapy workshops. In recent years the Regional Centre for Social Policy in Kraków commissioned her to deliver general arts courses for therapists employed at welfare centres. As a member of the ZPAP — together with Romana Plęskowska — Kulka conceived, in 1974, the pioneering nationwide project of an open-air tapestry workshop and the ‘Textile of the Year’ competition. Both events were held annually until the introduction of martial law in 1981. Between 1975-1981, she was a member of the Board of Interior Design Section (of ZPAP Krakow). Over the same

period she served three terms as the curator of the Polish Open-Air Tapestry Workshop and curated in excess of 10 major exhibitions of tapestries in Kraków; the Office for Art Exhibitions (BWA), Pryzmat Gallery, Kramy Dominikańskie and the BWA Municipal Gallery in Zakopane. From 1990 to 1994, Kulka worked with the BWA gallery in Kraków, on the ‘Weave’ (for ZPAP member artists of southern Poland) also curating and designing exhibitions in Poland at the BWA Opole, BWA Olsztyn and Central Museum of Textiles and City Museum in Łódź, and in Germany at the Shola 1 Gallery in Bergkamen. In Kraków, she represented the Anne & Jacques Baruch Gallery of Chicago, coordinating exhibitions of Kraków-based artists in the US. Between 2002 and 2010, she sat on the Board of the Kraków Branch of ZPAP and was director of its Pryzmat Gallery (two terms). In the same period, she initiated the ‘Struktura’ creative club and the triennial ‘Structures of Connections International Art Festival’ (2004, 2007, 2010) and was its main curator responsible for the exhibition’s design. Kulka also represented the ZPAP before the Council of the Brotherhood of the Patrons of Culture and the Art Galleries Commission at the Department of Culture of the Kraków Town Hall. In 1981 Kulka has been awarded, by the Ministry of Culture and Arts, the certificate of contemporary art appraiser in applied arts – tapestry. Notable awards: Medal at the 2nd International Triennial of Tapestry, Łódź 1975; Grand Prix (twice) at the ‘Tapestry of the Year’ Competition, Kraków, 1979, 1980; 1st Class Award of the Rector of the Academy of Fine Arts in Kraków, 2000; The Golden Honour of the Association of Polish Artists and Designers (ZPAP), 2001; Medal Vive l’art! of the Association of Polish Artists and Designers in Krakow (ZPAP OK), 2014 The Golden Cross of Merit, 2016 Works in the collections of: National Museum in Warsaw; the Central Museum of Textiles, Łódź; the National Gallery, Sarajevo; the BWA (State Art Galleries) collections in Olsztyn and Bydgoszcz; the Savaria Museum, Szombathely Keptar, Hungary; the Ann & Jacques Baruch Collection Ltd, Chicago, US; Friends of Fiber Art International, US; Textile Art Center, Chicago; ARTOTEKA Municipal Collections, Kaarst, Germany; Brown Grotta Arts, Wilton Connecticut, US; and the municipal collections of Mulhouse, France. Private collections in the US, Austria, Germany, Norway, Mexico, Israel and the Republic of South Africa.

Fragment wystawy indywidualnej w Linzu, Austria, 1985 Fragment of individual exhibition in Linz, Austria, 1985

Z cyklu Anonimy, fragment instalacji w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, 1975 praca nagrodzona medalem na 2. Międzynarodowym Triennale Tkaniny w Łodzi Fragment of installation in Central Museum of Textiles in Łódź, cycle Anonimi, 1975 awarded a medal at 2nd International Triennial of Tapestry in Łódź

Anonim IX, 1974 element instalacji My i Oni techniki mieszane, wełna, sizal 290 cm (wysokość) Anonim IX, 1974 element of installation Us and Them mixed techniques, wool, sisal 290 cm (height)

Para, 1989–1990 technika aplikacji collage, płótna lniane, flizelina 320×250 cm Couple, 1989–1990 appliqué technique, collage, linen canvas, interfacing 320×250 cm

Z cyklu Ślady, 1995 technika mieszana, flizelina z klejem, siatka budowlana preparowana ogniem, tiul 300×100 cm From the cycle Traces, 1995 mixed techniques, interfacing with glue, construction grid treated with flame, tulle 300×100 cm

Z cyklu Ślady,1995 technika mieszana, gaza bawełniana, papier preparowany 300×100 cm From the cycle Traces, 1995 mixed techniques, cotton gauze, prepared paper 300×100 cm

Z cyklu Ślady,1995 technika mieszana, bawełna, krawieckie tworzywa sztuczne, tiul, flizelina 300×100 cm From the cycle Traces, 1995 mixed techniques, cotton, synthetic materials, tulle, interfacing 300×100 cm

Z cyklu Ślady, 1979–1980 techniki klasyczne, sizal, wełna, stilon, len 300×160 cm From the cycle Traces, 1979–1980 traditional weaving techniques, sisal, wool, synthetic thread stilon, linen 300×160 cm

Lilla Kulka CYKLE I WAŻNIEJSZE REALIZACJE CYCLES AND MAJOR PROJECTS 1972–2018

1972–1980 ANONIMY, MALARSTWO | ANONIMS, PAINTINGS 1975–1983 ŚLADY, ANONIMY I ŚLADY | TRACES, ANONIMS & TRACES 1980–1987 TORSY, QUO VADIS? |TORSOS, QUO VADIS? Lata 90. TUNEL PAMIĘCI, W DRODZE | 1990’s TUNELL OF MEMORY, EN ROUTH 1999–2001 ZA SPOKÓJ I TRWOGĘ... | FOR PEACE AND DREAD... 2001–2008 MUR TAJEMNICY, STALE W DRODZE, MATERIA UWIĘZIONA | WALL OF MYSTERY, FOREVER ON THE WAY, CAPTIVE MATTER 2003–2010 DWOJE, WSPOMINANIE, TABELLA | TWO, REMEMBRANCE, TABELLA 2005–2018 MALARSTWO I KOLAŻE | PAINTINGS AND COLLAGE 2008–2013 INGERENCJA | INTERVENTION 2009–2010 PIANISTA PILNIE POSZUKIWANY | PIANIST URGENTLY REQUIRED 2011–2014 TEMPUS, NOTATKI DO MARZEŃ | TEMPUS, NOTES FOR DAYDREAMS 2013–2016 EXERCISE 2016–2017 KLAWIATURY, PARTYTURA | KEYBOARDS, MUSIC SCORE 2016–2018 TO TYLKO KWADRAT | IT’S JUST A SQUARE

Z cyklu Torsy, 1980–1984 techniki mieszane, drut, bawełna, nici lniane, gazety, materiały elastyczne From the cycle Torsos, 1980–1984 mixed techniques, wire, cotton, linen threads, newspapers, elastic textiles

Fragment instalacji z cyklu Torsy, 1980–1983 Fragment of installation from the cycle Torsos 1980–1983

Z cyklu Torsy 1982–83 element instalacji około 90 cm (wysokość) From the cycle Torsos 1982–83 element of installation about 90 cm (height)

Z cyklu Torsy V, 1983–1984 techniki mieszane, drut, bawełna, nici lniane, gazety, materiały elastyczne około 80 cm (wysokość) From the cycle Torsos V, 1983–1984 mixed techniques, wire, cotton, linen threads, newspapers, elastic textiles about 80 cm (height)

Ingerencja z cyklu Mur Tajemnicy, 2007 blacha, nici lniane 115×85 cm Interference, cycle Wall of Mystery, 2007 brass, linen threads 115×85 cm

Ingerencja z cyklu Mur Tajemnicy, 2012–2013 tkanina z blachą, techniki klasyczne, nici lniane i metalizowane 93×83 cm Interference from cycle Wall of Mystery, 2012–2013 fabric with brass, traditional weaving techniques, linen threads, metallised threads 93×83 cm

Mur Tajemnicy, 2002 tkanina z blachą, płótno jutowe, pręty wiklinowe 165×105 cm Wall of Mystery, 2002 fabric with brass, jute canvas, wicker bars 165×105 cm

Mur Tajemnicy, 2002 tkanina z blachą, technika gobelinowa, nici lniane, pręty wiklinowe 165×105 cm Wall of Mystery, 2002 fabric with brass, gobelin technique, linen threads, wicker bars 165×105 cm

Mur Tajemnicy, 2002 technika gobelinowa, nici lniane, blacha, pręty wiklinowe 165×105 cm Wall of Mystery, 2002 gobelin technique, linen threads, brass, wicker bars 165×105 cm

Ingerencja B z cyklu Mur Tajemnicy, 2012–2013 blacha, płótno jutowe 83×73 cm Interference B from cycle Wall of Mystery, 2012–2013 brass, jute canvas 83×73 cm

Ingerencja A z cyklu Mur Tajemnicy, 2012–2013 blacha, płótno jutowe 83×73cm Interference A from cycle Wall of Mystery, 2012–2013 brass, jute canvas 83×73cm

Praca z cyklu Dwoje fragment wystawy indywidualnej Między Duchem a Materią, 2006 BWA Olsztyn From the cycle Two, fragment of individual exhibition Between Spirit and Matter, 2006 BWA Gallery, Olsztyn

Z cyklu Dwoje, 2003–2005 technika gobelinowa, blacha 320 cm (wysokość) From the cycle Two, 2003–2005 gobelin technique, brass 320 cm (height)

Z cyklu Dwoje, 2003–2005 techniki dziewiarskie, blacha 320 cm (wysokość) From the cycle Two, 2003–2005 crochet, brass 320 cm (height)

Prace z cykli Dwoje i Zasłony fragment wystawy indywidualnej Stale w Drodze, 2004 Synagoga w Rzeszowie From the cycles Two and Curtains fragment of individual exhibition Forever on the Way, 2004 The Synagogue in Rzeszów

Z cyklu Ślady II, 1977–1978 technika gobelinowa, wełna, sizal 320×200 cm From the cycle Traces II, 1977–1978 gobelin technique, wool, sisal 320×200 cm

Z cyklu Ślady II, 1977 technika gobelinowa, wełna, sizal 320×200 cm From the cycle Traces II, 1977 gobelin technique, wool, sisal 320×200 cm

Exercise V z cyklu Exercise, 2009–2010 tkanina dwuelementowa, technika gobelinowa, tkanina drukowana, do instalacji pianoaktywnej 100×176 cm Exercise V, from cycle Exercise, 2009–2010 two-element fabric, gobelin technique, printed fabric, for pianoactive installation 100×176 cm

Exercise VI z cyklu Exercise, 2014 tkanina drukowana, płótno lniane, haft 50×70 cm Exercise VI, from cycle Exercise, 2014 printed fabric, linen canvas, embroidery 50×70 cm

Exercise II z cyklu Exercise, 2014 druk na płótnie lnianym, haft 56×50 cm Exercise II, from cycle Exercise, 2014 printed fabric, linen canvas, embroidery 56×50 cm

Pianistka I z cyklu Exercise, 2014 tkanina drukowana, v płótno lniane, haft 62×63 cm A Pianist I, from cycle Exercise, 2014 printed fabric, linen canvas, embroidery 62×63 cm

Pianista pilnie poszukiwany, 2010 instalacja pianoaktywna w PaĹ&#x201A;acu Sztuki w Krakowie A Pianist Urgently Required, 2010 pianoactive installation, mixed media Palace of Art of the Friends of Fine Arts Society, Krakow

Partytura z cyklu Exercise na bazie elementów kompozycji Usłysz gdy zapragniesz, 2016–2017 tkanina drukowana, haft, techniki dziewiarskie, materiał: nici bawełniane, akrylowe, wełniane i stilonowe, sklejka 550×40×230 cm Music score, from cycle Exercise based on elements of composition You Will Hear When You Wish to, 2016–2017 printed fabrics, embroidery, knitting techniques, cotton, acrylic, woollen, and synthetic threads, plywood 550×40×230 cm

Z cyklu To tylko kwadrat, 2016 technika mieszana, płótno jutowe, nici lniane i bawełniane 130×130cm From the cycle It’s Just a Square, 2016 mixed techniques, jute canvas, linen and cotton threads 130×130cm

Życie Materii z cyklu To tylko kwadrat, 2018 technika mieszana, płótno jutowe, nici lniane i bawełniane 130×130 cm Life of Matter, from cycle It’s Just a Square, 2018 mixed techniques, jute canvas, linen and cotton threads 130×130 cm

Sekrety III z cyklu To tylko kwadrat, 2018 techniki mieszane, haft 50×50 cm Secrets III, from cycle It’s Just a Square, 2018 mixed techniques, haft 50×50 cm

Sekrety II z cyklu To tylko kwadrat, 2018 techniki mieszane, haft 50×50 cm Secrets II, from cycle It’s Just a Square, 2018 mixed techniques, embroidery 50×50 cm

LILLA LULKA www.lillakulka.art.pl

Prof. LILLA KULKA www.lillakulka.art.pl

Studia w latach 1966–72 w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, gdzie w 1972 r. obroniła dyplom z wyróżnieniem z malarstwa i tkaniny u profesorów Stanisława Teisseyre’a i Magdaleny Abakanowicz. Od 1972 r. członek Związku Polskich Artystów Plastyków. W 1981 r. rozpoczyna pracę dydaktyczną w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Profesor zwyczajny, kierownik 3. Pracowni Interdyscyplinarnej – Tkanina Artystyczna, na Wydziale Malarstwa. Od 2009 r. pedagog w Wyższej Szkole Technicznej w Katowicach.

Lilla Kulka studied at the Academy of Fine Arts in Kraków (ASP) and Higher State School of Fine Arts (PWSSP) in Poznań from 1966 to 1972. She graduated, in 1972 in Poznan, with distinction in painting and tapestry from the studios of Professors Stanisław Teisseyre and Magdalena Abakanowicz respectively. In 1972, she joined the Association of Polish Artists and Designers (ZPAP). In 1981, she began a teaching tenure at the Academy of Fine Arts (ASP) in Kraków where, from 2000, she has headed the Tapestry Studio at the Interdisciplinary Department of the Painting Faculty and from 2009, she has simultaneously taught at the Katowice School of Technology (University of Science and Arts), where she has led the Laboratory of Textile Arts for design students.

Uprawia tkaninę unikatową, malarstwo oraz działania interdyscyplinarne. Udział w ponad 300 wystawach, zbiorowych, międzynarodowych w 17 krajach europejskich oraz w USA, Kanadzie, Meksyku, Brazylii i Izraelu.

Kulka’s work spans tapestry, painting, drawing, interdisciplinary activities, exhibition design and teaching. She participated in over 300 exhibitions in 17 countries in Europe, the US, Canada, Mexico, Brazil and Israel.

Zaprezentowała 35 wystaw indywidualnych w muzeach i galeriach m.in. w Niemczech – Dusseldorf, Oldenburg, Kaarst , Bergkamen; USA – Chicago (dwukrotnie); w Austrii – Linz oraz w Polsce – Kraków, Warszawa , Łódź, Olsztyn, Białystok, Kielce, Rzeszów, Zakopane, Bolestraszyce.

She has had 35 individual exhibitions at museums and galleries in Germany (Düsseldorf, Oldenburg, Kaarst, Bergkamen), the US (Chicago); Linz in Austria and Poland (Kraków, Warsaw, Łódź, Olsztyn, Białystok, Kielce, Rzeszów, Zakopane and Bolestraszyce).

Ważniejsze nagrody Medal na 2. Międzynarodowym Triennale Tkaniny Artystycznej, Łódź; dwukrotnie Grand Prix w konkursie „Tkanina Roku”, Kraków; Nagroda I st. Rektora ASP w Krakowie; Złota Odznaka ZPAP; Medal Vive l’art! ZPAP OK; Złoty Krzyż Zasługi.

Notable awards: Medal at the 2nd International Triennial of Tapestry, Łódź 1975; Grand Prix (twice) at the ‘Tapestry of the Year’ Competition, Kraków, 1979, 1980; 1st Class Award of the Rector of the Academy of Fine Arts in Kraków, 2000; The Golden Honour of the Association of Polish Artists and Designers (ZPAP), 2001; Medal Vive l’art! of the Association of Polish Artists and Designers in Krakow (ZPAP OK), 2014; The Golden Cross of Merit, 2016

Prace w zbiorach: Muzeum Narodowe w Warszawie; Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi; Galeria Narodowa w Sarajewie; kolekcje BWA w Bydgoszczy i Olsztynie; Sawaria Muzeum, Szombathely Keptar, Węgry; The Ann & Jacques Baruch Collection LTD, Chicago; Friends of Fiber Art International USA; Textil Art Center, Chicago; ARTOTEKA zbiory miejskie Ratusz Kaarst, Niemcy; Brown Grotta Arts, Wilton CT, USA; zbiory miejskie Mulhouse (Miluza), Francja.

Works in the collections of: National Museum in Warsaw; the Central Museum of Textiles, Łódź; the National Gallery, Sarajevo; the BWA (State Art Galleries) collections in Olsztyn and Bydgoszcz; the Savaria Museum, Szombathely Keptar, Hungary; the Ann & Jacques Baruch Collection Ltd, Chicago, US; Friends of Fiber Art International, US; Textile Art Center, Chicago; ARTOTEKA Municipal Collections, Kaarst, Germany; Brown Grotta Arts, Wilton Connecticut, US; and the municipal collections of Mulhouse, France.

ORGANIZATORZY

/galeriaaspkrakow

@gaspkrk