Wat een boom mij leerde

Op’t pad bezijden van ons huis Daar staat een boom, zo mooi Hij staat daar stil te pronken In zijn mooiste lentetooi Ik zie de bloesem rijk en vol Die op zijn takken zit Aan de ene kant is ze heel zacht rose De andere kant is wit Hij staat niet in een tuin en heeft Geen bomen om zich heen Hij staat daar zomaar op dat pad En helemaal alleen Ik kijk graag naar mijn lenteboom ’k Loop hem niet vlug voorbij Maar blijfvaak even bij hem staan En denk: ”Wat leerje mij?” Dit is de les die hij mij leert: “A1 staje ook in’t leven Op een stil plekje heel alleen Toch kunje vreugde geven Aan iedereen die op zijn weg. Dicht langsje heen moet gaan En op de een ofand’re dag Even bijjou blijft staan Alsje maar uitdeelt van wat God Zo guljou heeft gegeven Dan brengje vreugde in het hart Van wieje ontmoet in ’t leven”.

38