1 minute read
Avondrust
from Avondrood
Wij gingen door het wijde polderland De avondzon zonk weg achter de velden Ik dacht aan ’t lied “de hemelen vermelden Gods grootheid en de werken zijner hand”
De lucht was vol van kleur door de ondergaande zon Vol rose en goud en kleine grijze wolken Geen woord kan er de schoonheid van vertolken Geen schilder die’t zo mooi verbeelden kon
Ik boog me eerbiedig voor Gods grote macht Die al dit schoon met een woord heeft geschapen En ’k wist: “Straks kan ik rustig weer gaan slapen Want ’k weet “Zijn trouw bewaakt me ook in de nacht!”
40
