Spiegelbeeld

Zoals een rimp’loos watervlak. Uw spiegelbeeld weerkaatst Zo is de mens als spiegelbeeld Van God op aard’ geplaatst Zoals een steen in’t watr plonst Die beelt’nis komt verstoren Zo heeft de mens door eigen schuld Het beeld van God verloren De steen maakt op hetwatervlak De kring van rimpels wijd Door zonde raakt de mens Gods beeld En’t Paradijs dra kwijt Moet hij nu gans ten onder gaan? Dat kan God niet gedogen Hij zend zijn Beeltenis, zijn Zoon Naar de aarde uit de hoge Hij heeft gezegd: “Ik ben de weg De waarheid en het leven Ik zal in wie in Mij gelooft Gods beeld weer doen herleven Daartoe heeft Hij aan’t kruis voor ons Zijn kostbaar bloed vergoten En zo voor wie op Hem vertrouwt Weer’t Paradijs ontsloten.