2 minute read

SJELACH LECHA (uitzenden)

n door rabbijn MENACHEM EVERS

Zijn dochter vraagt hem of ze het sportteam moet proberen. Hij denkt dat ze het niet aankan. Hij wil haar beschermen tegen falen. Dus zegt hij haar om het niet te proberen. Hij zegt haar dat het te moeilijk zal zijn. Hij zegt haar dat de sport toch niet zo leuk is.

Hij zegt haar dat ze veel gelukkiger zal zijn als ze gewoon iets anders zou doen.

Zijn werknemer benadert hem met een briljant nieuw idee. Hij vindt het een geweldig idee, maar gelooft niet dat zijn team het succesvol kan uitvoeren. Hij vertelt hun dat het te riskant is, te veel werk, en dat het uiteindelijk geen goed idee is.

Hij gedraagt zich als de Bijbelse verspieders.

ONMOGELIJK

De tocht van het Joodse volk door de woestijn nam een rampzalige wending toen zij Mozes vroegen spionnen naar het land Kanaän te sturen om het land en zijn inwoners te verkennen. Mozes koos twaalf leiders uit, één per stam, en stuurde hen op pad. Zij keerden terug naar Mozes en het volk, en rapporteerden dat, ondanks G-ds beloften, het land veroveren onmogelijk was: ‘Wij kwamen naar het land waarheen U ons stuurde, en het vloeit van melk en honing, en dit is zijn vrucht. Maar het volk dat het land bewoont is machtig, en de steden zijn buitengewoon groot en versterkt, en daar zagen wij zelfs het nageslacht van de reuzen. Wij zijn niet in staat tegen het volk op te trekken, want zij zijn sterker dan wij’.

Zij verspreidden een [slecht] verslag over het land dat zij hadden verkend, en zeiden tegen de kinderen van Israël: “Het land waar wij doorheen trokken om te verkennen is een land dat zijn inwoners verteert.”

Niet Opgewasen Tegen De Taak

Vrijwel alle commentatoren stellen dezelfde vraag: Hoe is het mogelijk dat de verspieders hun geloof volledig verloren nadat zij alle wonderen van de Exodus aan den lijve hadden ondervonden? Hoe is het mogelijk dat grote mannen, uitgekozen door Mozes, hun vertrouwen in G-d niet konden behouden?? Misschien kunnen we suggereren dat de verspieders nooit het geloof in G-d of in Zijn vermogen om wonderen te verrichten verloren. Zij vertrouwden op G-d, maar niet op het volk.

Zeker, dachten ze, G-d is perfect en in staat om wonderen te verrichten als Hij dat wil. Het probleem, dachten de verspieders, was dat er geen kans was dat het volk trouw zou blijven aan G-d en Zijn bescherming zou verdienen. Daarom concludeerden zij dat de verovering van Kanaän onmogelijk was, omdat het volk niet opgewassen was tegen de taak.

Reservoirs Van Geloof

Omdat ze hun geliefde volk wilden beschermen tegen mislukking, reageerden de verspieders als de vader die zijn dochter probeert te ontmoedigen om haar te beschermen tegen mislukking. Zij zeiden dat de taak te moeilijk was: “Wij zijn niet in staat het op te nemen tegen het volk, want zij zijn sterker dan wij.” Ze vertelden de mensen dat het land niet gewenst is: “Het land dat wij doorkruisten om te verkennen is een land dat zijn inwoners verteert.”

De spionnen handelden misschien uit liefde, maar ze faalden zowel in de missie als in het volk dat ze moesten dienen. In momenten van uitdaging moet een leider anderen optillen, inspireren, onderwijzen, aanmoedigen en laten zien hoe zij de reservoirs van geloof, moed en kracht kunnen ontdekken die in hun ziel verborgen liggen.

We zijn allemaal leiders in onze cirkel van invloed. Onze familie en vrienden kijken naar ons voor leiding. Wij mogen nooit onderschatten en ontmoedigen zoals de verspieders deden, want wij moeten altijd zijn als Mozes, Jozua en Kaleb, die in het volk geloofden en probeerden in hen de schatten te ontdekken die diep in hun ziel verborgen lagen.

(Gebaseerd op een artikel van Rabbijn Feldman op chabad.org)

This article is from: