VAN DE REDACTIE

Ruim een half jaar geleden was ik met familie in Jeruzalem, waar we een uitnodiging kregen om de shabbat mee te vieren bij rabbijn Yitschak Naki en zijn gezin. Een hele belevenis!

Deze rabbijn heeft een bewogen hart voor zijn medemens in nood. Zo vervult hij het Tzedaka-gebod in overvloedige mate, want hij heeft een missie om arme gezinnen, weduwen, weeskinderen en kansarme immigranten te voorzien van voedsel en kleding, maar hij zorgt ook voor voedselbonnen en schoolspullen. Daarvoor heeft hij de Noam Eliezer stichting opgericht, samen met zijn vrouw Zippora.

Na de shabbatsmaaltijd liet de rabbijn ons een voorraad zien op het dak van nieuwe spullen die hij in voorraad had, wat er goed en mooi uitzag.

oorlog Kamp Amersfoort verzwegen worden? Waarom geen enkele aandacht voor dit Kamp vanuit het …. Er wordt onderzoek naar gedaan en de nieuwe directeur, met volledige steun van het bestuur, is aan het onderzoeken wat hier na de oorlog speelde. Want dat er iets niet koosjer was met Kamp Amersfoort na de oorlog lijdt bij mij geen twijfel. De nieuwe directeur wil met mij hierover spreken. Ik ben benieuwd en voelde me bijzonder welkom geheten bij de plechtigheid. Een gereserveerde plaats vooraan. Ik voelde een erkenning van wat ik ben: een Jood. In dit afschuwelijke kamp werd afgrijselijk geleden door iedereen, maar de Joden kregen daarbovenop een nog een extra behandeling.

VERLEDEN, HEDEN EN TOEKOMST

Al deze herdenkingen grepen mij aan en verstoorden dagenlang mijn nachtrust. Ook nu, als ik terugdenk aan de herdenkingen, laat het me niet koud. Herdenken is niet alleen geschiedenis, maar zeker ook heden en toekomst. Ik besefte dat nog eens extra toen ik onderstaande WhatsApp ontving van een Joodse vrouw die met een niet-joodse man is getrouwd:

“Mijn man heeft een boek geschreven en vandaag was de presentatie. Mijn niet-joodse man vermeldt terloops dat hij met mij, zijn Joodse echtgenote, gelukkig is getrouwd. Mooi. Komt na afloop van zijn speech een van de aanwezigen naar me toe met de vraag hoelang ik al (vanuit Israël), in Nederland woon?? …Huh…Er is nog een wereld te winnen.”

Daarnaast heeft Yitschak Naki op een andere plek in Jeruzalem een Yeshiva opgericht voor aanstaande rabbijnen, waar zo’n 25 tot 30 studenten per jaar komen. Wij werden uitgenodigd om daar later in de week een kijkje te nemen, wat we uiteraard hebben gedaan, en wat zeer de moeite waard was. Voordat we weer vertrokken kregen we een bracha mee van een rabbijn op leeftijd. Al met al ontmoetingen om nooit te vergeten!