4 minute read
Hoe maakt u het, Odette?
Odette is altijd graag bezig. Na haar pensioen zocht ze een uitdaging. Ze wou een verschil maken, en ging op zoek naar vrijwilligerswerk dat haar lag. Dat vond ze bij de Babbelut-conversatietafels in Essegem, oefentafels voor mensen die hun Nederlands willen verbeteren.
Interview & Foto: Inke Ramaekers
Advertisement
“Toen ik las over Babbelut, dacht ik: “da’s mijn ding!” Hoe tof is het niet mensen te kunnen helpen die jouw moedertaal willen leren? Mensen iets bijleren, ligt mij. Bovendien bevalt me de methode wel: geen grammatica, geen schoolse aanpak, geen vast stramien. Je verbetert, je helpt, zonder te oordelen of beoordelen.”
“Het is zeer leuk om te doen. De deelnemers zijn allemaal heel gedreven om beter Nederlands te spreken. Of het nu is om werk te vinden of om studies te starten. Of omdat hun kinderen naar een Nederlandstalige school gaan. Er zijn ook ouderen, die hun Nederlands willen onderhouden, die de connectie niet kwijt willen. Het is een heel diverse groep.”
“Met drie vrijwilligers - Ingrid, Jan en ik - begeleiden we elk een gesprek tussen vijf à zes mensen. De hele wereld zit aan je tafel. Mensen uit Syrië, Servië, Tibet... Vaak met een heftig verhaal, soms ook met zware problemen. Die kan je als vrijwilliger natuurlijk niet oplossen. Je bent er om te helpen op taalgebied. Een beetje relativeringszin is dus wel nodig.”
“Verder vraagt het eigenlijk geen voorbereiding. Het enige wat je moet kunnen, is goed luisteren en empathie hebben. En geduld, om goed te begrijpen wat iemand wil zeggen. Om als iemand het niet uitgelegd krijgt, te proberen om het er toch uit te halen. Maar de deelnemers zijn supergemotiveerd: ze komen om te leren, niet omdat ze moeten. Ze maken op korte tijd grote vooruitgang.”
“Met een simpele vraag als “Hoe is je week geweest?” is de conversatie meestal goed vertrokken. Het enige wat je moet doen, is zorgen dat iedereen de kans krijgt om te spreken. Een trucje is de gemakkelijke praters vragen laten stellen aan zij die minder zeggen. Zo geef je de iets gevorderde deelnemers zelfvertrouwen. Ze hebben ook een voorbeeldfunctie, zijn het best geplaatst om de rest mee te krijgen.”
“Als de conversatie vastloopt, kunnen we altijd terugvallen op een blad met vragen rond een bepaald thema. Dat bezorgt Daniëlla - de begeleidster vanuit het Huis van het Nederlands - ons aan het begin van elke sessie. Verder hebben we wel wat guidelines gekregen. Zo moet je gesprekken over politiek, religie en conflicten vermijden. Maar eigenlijk merk je dat mensen onder elkaar goed overeenkomen, ook al is er oorlog in hun land of zitten ze in de shit.”
“Er is natuurlijk ook plaats voor humor. De spraakverwarringen en versprekingen - er is bv. maar een klein verschil tussen “zes” en “seks” - zijn hilarisch. Ook heel grappig: de mannen die onder elkaar versiertrucs uitwisselen. Ja, je moet wel over heel wat kunnen meepraten! Je verbaast je erover hoe goed de deelnemers op de hoogte zijn van wat er in The Masked Singer is gebeurd.”
“Ik ben altijd heel blij als de deelnemers na afloop van de sessie zeggen: “Het was zeer leuk, ik heb veel bijgeleerd!”. Het is zo tof om te zien dat de mensen vooruitkomen in het leven, omdat jij helpt. De meesten komen niet meer terug eens ze werk hebben gevonden. Da’s spijtig, maar je weet dat het voor beter is, dat ze het kunnen.”
Babbelut-conversatietafel, georganiseerd door het Huis van het Nederlands, elke maandag van 13u30 tot 16u in Essegem. Wil jij ook begeleider worden van één van de Babbelut-conversatietafels? Er zijn er 8, verspreid over het hele gewest. Neem een kijkje op www.huisnederlandsbrussel.be/conversatietafels.