3 minute read
30/40/50 jaar Essegem: Scholenwerking
Scholenwerking vroeger, nu en in de toekomst
De 22 Brusselse gemeenschapscentra hebben een rijk educatief en cultureel aanbod voor Nederlandstalige scholen. Maar wat ons in deze rubriek natuurlijk boeit is: hoe is dat eigenlijk ontstaan en gegroeid in Jette?
Advertisement
Tekst & Foto: Ilse Verbeke
Ik spreek met oud-collega Marc Temmerman, educatief medewerker in Essegem van 1988 tot zijn pensioen in 2019. “Toen ik aankwam, was er al een redelijk aanbod voor scholen. Essegem werkte daarvoor samen met De Zeyp in Ganshoren en De Vaartkapoen in Molenbeek. Onze centrumverantwoordelijke Jan Van der Auwermeulen zat regelmatig samen met collega’s uit die centra. Ze bespraken dan welke theatervoorstellingen goed waren en probeerden die samen naar Brussel te halen.”
“Toen Jan vertrok, nam ik het van hem over. Een van de eerste voorstellingen die ik programmeerde was ‘De Grote Vriendelijke Reus’ van Greet Vissers. Zij lag in de jaren 90 mee aan de basis van een nieuwe golf in het jeugdtheater. Om zoveel mogelijk kinderen te bereiken, speelde de voorstelling in de conferentiezaal van de verpleegsterschool (nu Erasmushogeschool). Op verplaatsing programmeren was echt gekkenwerk. Ik herinner me een voorstelling in de feestzaal van de gemeente met een opbouw van tien uur: van 18 uur tot 24 uur en ‘s morgens opnieuw van 6 uur tot vlak voor de voorstelling begon. Stress? Nee, hoor! Maar wel spannend...”
“Het was een boeiende opdracht”, vertelt Marc. “Prospecteren, beslissen wat je wil tonen, onderzoeken of de zaal wel geschikt is, de scholen en leerkrachten warm maken voor je aanbod... En dan de voorstellingen zelf, natuurlijk! Op de hoek wachten op een school die op het nippertje aankomt. De spanning. De vele blije gezichtjes... Enkele jaren geleden sprak een Securitasbewaker me aan in de Carrefour van Ninove. ‘Ben jij niet de meneer van Essegem? Ik zat vroeger in de Van den Borneschool. Je kan je niet voorstellen hoe hard we uitkeken naar theater in Essegem... Ik vergeet die momenten nooit meer!’.”
Niet alleen het jeugdtheater professionaliseerde en boomde in de jaren 90. Er ontstonden ook heel wat andere kunsteducatieve organisaties waarmee Essegem graag samenwerkte, zoals Jeugdfilmfestival Vlaanderen, nu JEF, en RASA, die tot op vandaag heel sterke kindertentoonstellingen maakt. Al die partners zorgden mee voor een interessant aanbod aan voorstellingen, workshops en films in huis. Sinds iets voor de eeuwwisseling trekken we daarbovenop regelmatig met schoolkinderen de stad in, om het rijke kunstaanbod van Brussel te ontdekken.
In die tijd ontstond de vaste samenwerking met de Brusselse musea. Expo Explo is een pakket met een bezoek aan een tentoonstelling, gevolgd door een kunsteducatieve workshop in het centrum. Alles omkaderd met professionele gidsen, begeleiders en sterk educatief lesmateriaal. Ook de gemeenschapscentra onderling gingen meer structureel samenwerken. In de commissie scholenwerking wisselen programmatoren informatie uit en beslissen ze samen wat er bovenlokaal voor de hogere graden wordt aangeboden.
Een volgende stap in de samenwerking is regionaal. Sinds 2019 verlopen inschrijvingen eenvormig via een overzichtelijke website. Om de kwaliteit en kwantiteit van het aanbod te verhogen, maar ook om kosten en inspanningen te besparen werft de VGC vanaf dit jaar voor elke regio ook een coördinator aan. Het doel: elk kind minstens één keer per schooljaar cultuur laten beleven, met een passend aanbod in elk centrum in de regio. Of, zoals het te lezen staat op de N22-website: “We willen leerlingen laten leren in cultuur. Hen verwonderen, andere perspectieven tonen, hun referentiekaders verbreden, hen dingen laten beleven die ze nog niet kennen.”
Lees meer op www.n22.brussels/scholenwerking.