30/40/50 jaar Essegem: Hallo Cultuur

Van migrant tot medeburger. Van integratieproject tot hallo cultuur.

Dit is het laatste artikeltje in kader van ons jubileumjaar. Misschien ook het belangrijkste. Het gaat over de eigenheid van de GC’s en van Essegem, vroeger en nu: een Nederlandstalig, bereikbaar, verwelkomend eilandje in de stad. Ik dook een laatste keer in oude Gazetten en sprak met Ikram El Maaboudi en Cathy Calonne, trekkers van het project Hallo Cultuur.

Opgericht als belangenverdediger van en plek voor Nederlandstaligen, werd ook binnen de Sociaal Kulturele Raad en trefcentrum Essegem snel duidelijk dat we niet de enige minderheid waren in deze complexe stad. Begin jaren 80 organiseerde de raad een werkgroep rond integratie met de titel ‘Mohamed Burgemeester’. Eind jaren 80 werden de eerste lessen Nederlands in het cursusaanbod van Essegem opgenomen.

Vanaf 1991 startte GC Essegem met een integratieproject. In de geest van het maatschappelijk opbouwwerk en met middelen van het federale ‘grootstedenbeleid’ werd Rosanne aangeworven. Zij zette een werking op die vooral mikte op ‘geïsoleerde allochtone vrouwen’ met huisbezoeken, taallessen Nederlands en creatieve ateliers. Er werd deelgenomen aan traditionele activiteiten zoals de ‘kadomarkt’ en het nieuwjaarsfeest. De slogan was: ‘Een goede relatie begint bij integratie. Integratie begint bij een goede relatie’.

Vanaf 2001 evolueerde het project naar het ‘samenlevingsinitiatief’. De nadruk werd minder gelegd op integratie maar meer op Nederlands leren, verbinding en ontmoeting. De lessen Nederlands groeien in die tijd uit tot een breed aanbod van zowel het CVO als Brusselleer (basiseducatie). Het project was niet langer iets van één medewerker, maar werd iets van het hele centrum.

Nog een decennium later wordt het project herdoopt tot ‘Hallo Cultuur’. Nog steeds komen de middelen van het (groot)stedenfonds, maar de werking wordt verder opgetrokken tot wat ze nu is: een jaaraanbod van cursussen, uitstappen en activiteiten voor anderstaligen, om Nederlands te oefenen, andere mensen te ontmoeten en samen de stad te leren kennen. Het project zit ondertussen helemaal in het DNA van Essegem.

Ikram, die een van de wekelijkse babbelklassen begeleidt, legt uit hoe het niet alleen gaat over Nederlands oefenen, maar vooral over ontmoeten, groepsvorming en uitwisseling: “Samen iets leuks doen in het Nederlands, informeel, vrijblijvend... Da’s vaak de basis voor echt contact en vriendschap.”

Ook wordt meer vanuit de sterktes en de groeikansen van mensen gewerkt. Voorbeelden hiervan zijn Marie, die nu Zumbalessen geeft in Essegem en de twee Julia’s (zie vorige Gazet) die vorige week een eerste creatieve workshop voor ouders en kinderen begeleidden, in het Nederlands, en dat vanaf volgend seizoen op regelmatige basis zullen doen. Ook Nederlandstaligen zijn meer dan welkom op die activiteiten, ze zijn voor íedereen een kans op ontmoeting en uitwisseling.

Want de kern is dat goed samenleven gaat over interactie en wederkerigheid. Of zoals Rosanne in 1993 op het einde van een interview in de Gazet terecht opmerkt: “Wij willen en zullen eraan blijven werken... en hopen van u hetzelfde.”

Zin om deel uit te maken van Hallo Cultuur? Neem dan zeker contact op met cathy.calonne@vgc.be.

Tekst en foto: Ilse Verbeke