10
AAT STOOP OVERLEDEN (DE VISSEN HEBBEN WEER RUST)
op 7 oktober ontvingen wij het bericht dat aat stoop op de leeftijd van 96 jaar is overleden.
aat en vader van die andere bekende sportvisser ed was een veel geziene persoon aan het haagse viswater, maar ook tot ver daarbuiten. Vissen zat altijd al in het bloed van de familie Stoop. Vader Nelis hield het vooral bij palingvissen, maar de toen nog jonge Aat ontdekte dat de Haagse grachten ook volop voorn en brasem huisvesten. Vooral "het lage kantje" van de Soestdijksekade en de Veenendaalkade waren geliefde thuiswateren. Maar, net zo gemakkelijk werd op de fiets een vistrip naar de Kaag gemaakt. En, wanneer Aat met vrouw Toos en (toen nog) Edje in 1959 een nieuwbouwplan in Den Haag Zuidwest betrekken en ontdekken welke nieuwe vismogelijkheden daar liggen, maken de stadsgrachten al snel plaats voor de vijvers langs de Lozerlaan en allerlei sloten in de wijken van Bouwlust.
Als zoon Ed in het voorjaar van 1963 zijn eerste zeehengel als verjaardagskado krijgt en Aat gewapend met een spinhengel samen met zoonlief op de bromfiets naar de pier van Hoek van Holland gaat, waar de eerste botten worden gevangen, is een nieuw hoofdstuk in het sportvissersleven van Aat Stoop geboren en wordt minstens zo vaak in en op zee gevist als in het binnenwater. Tot flink in de tachtig waagt Aat zich op de betonblokken van de havenhoofden. En, als dat niet echt meer verstandig blijkt en hij het zeevissen
aat In het buItenland.
vaarwel moet zeggen stort Aat zich, mede door het overlijden van vrouw Toos in 2003, nog fanatieker op het binnenwatervissen waaronder het organiseren van viswedstrijdjes in de regio. Als dank daarvoor werd twee decennia geleden door Gijs van der Heiden de jaarlijkse viswedstrijd om de Aat Stoop Trofee in het leven geroepen. Een viswedstrijd in Madestein die zo populair was dat elk jaar het aantal gegadigden groter was dan het aantal beschikbare visplaatsen aan de Surfplas.
Zes dagen van de week was Aat te vinden in Madestein, de Wollebrand en later ook het Hemelwater in Wateringseveld. Daar werd hij ook een dagelijks aanspreekpunt voor veel andere sportbroeders dan wel voor hen die om een praatje verlegen zaten. Alleen op vrijdag moest het vissen plaatsmaken voor de boodschappen bij supermarkt Jumbo en het huishouden.
Voor zover bekend is Aat Stoop ook de enige die als sportvisser een laantje naar hem vernoemd heeft gekregen. (Het Aat Stooplaantje bij de Topstek; red). Ook waarschijnlijk de enige die de visstand van de Wollebrand ook onderwater heeft bekeken toen hij tot zelfs drie keer toe te water raakte door uit-
vIssend tot het nIet Meer gIng. glijden, dan wel wanneer de kant weer eens afbrokkelde. Op de bodem daar moeten nog ergens een bril, autosleutels en wat allemaal nog meer liggen…
Tot zijn 94e heeft Aat dit vissend leven geleid, woonde hij nog op zichzelf en reed zelfs nog auto. Maar, toen begonnen dingen anders te lopen, raakte Aat zijn structuur steeds meer kwijt, kwam er ook steeds minder van vissen en kwam hij uiteindelijk in het Wijndaeler Woonzorgcentrum in Loosduinen terecht waar hij het ondanks het gemis aan vissen prima naar zijn zin had en waar hij letterlijk op zeer hoge leeftijd is omgevallen door een hartstilstand.
Over een eventueel Leven na de Hengel heeft Aat het nooit met zijn zoon gehad. Maar, als jullie allen hem missen, dan weet je waar hij is. ed stoop
ons eIgenste haagse aat stooplaantJe.
