Handjeklap op aruba | archief | de volkskrant

5/6/2016

Handjeklap op Aruba | Archief | de Volkskrant

Handjeklap op Aruba | Archief | de Volkskrant Vier Nederlandse fractieleiders doen deze week de Antillen aan met als laatste bestemming Aruba. Het gist er onder de palmen: politie en regering verkeren in onmin met procureur-generaal Zwinkels....

ROB GOLLIN 9 november 1996, 00:00 Zachtjes ritselen palmbladeren in de verkoelende passaat. Achter de heuvels, waarover zich de greens van een golfbaan plooien, zijn nog net schuimkopjes op de groenblauwe schakeringen van de Caribische Zee zichtbaar.Maar in het restaurant van country club Tierra del Sol, op de noordwestelijke punt van het eiland Aruba, heeft minister Glenbert Croes (30) weinig oog voor de weldadige ambiance. Wat verongelijkt zet de zoon van wijlen Betico, de architect van de status aparte van het eiland, het mes in een red snapper, na een partij golf met zijn adviseur, broer Gilberto (27).De jonge bewindsman voelt zich gekrenkt, persoonlijk in goede naam en eer aangetast. Rond vier overheidsprojecten op het eiland circuleren geruchten over corruptie en smeergelden. Alle vier de projecten - de aanschaf van een radar, uitbreiding van het vliegveld en de haven en de verzelfstandiging van het telefoonbedrijf Setar - zitten in zijn portefeuille: vervoer, communicatie en utiliteitsbedrijven. Procureur-generaal mr. Jan Zwinkels gaf de landsrecherche opdracht tot een oriënterend onderzoek.Het Nike-golfpetje gaat af, de vork met dooie vis priemt in de hoogte. 'Er gaan de grootste leugens over mij. Ik zou gemanipuleerd hebben, vriendjes bevoordeeld.' Maar Glenbert Croes heeft slechts zakelijk afgewogen. 'That's it.'Aruba vormt de laatste bestemming in een tiendaagse rondreis van de fractieleiders van de vier grootste partijen. Op uitnodiging van de lokale parlementen zijn Bolkestein (VVD), Heerma (CDA), Wallage (PvdA) en Wolffensperger (D66) gisteren naar de Antillen en Aruba vertrokken, 'ter kennismaking en oriëntatie'. Maar op Aruba zal het zeker niet bij handjes schudden blijven.Op One happy island leven regering en politie op voet van oorlog met procureur-generaal Zwinkels. Vorige maand rapporteerde oud-minister van Justitie mr. Job de Ruiter dat de positie van de pg onhoudbaar was geworden en dat Zwinkels terug moest naar Nederland. Maar ook de politiecommissarissen Lucas Rasmijn en Stanley Zaandam zouden na beschuldigingen aan Zwinkels die volgens De Ruiter ongefundeerd waren, moeten opstappen.De affaires rond de overheidsprojecten van Glenbert Croes vormen voor zijn politieke tegenstanders de zoveelste bevestiging dat het kabinet van premier Henny Eman niet deugt. 'De macht op Aruba zetelt zeker niet in het bestuurskantoor', schampert Nelson Oduber van de Movimiento Electoral du Pueblo (MEP), de enige oppositiepartij op het eiland. De regering zou als was zijn in de handen van een aantal zeer gefortuneerde zakenlieden, die de Arubaanse Volkspartij van Eman en de Organisacion Liberal Arubano van Croes financieel steunen. Met als extra compromitterende aantekening dat Amerikaanse inlichtingendiensten sommige 'sponsors' aanhoudend in verband brengen met drugshandel en witwaspraktijken.De infrastructuur leent zich ervoor: langs de kust lonken kitscherige casino's, er zijn mogelijkheden oncontroleerbare vennootschappen op te richten en vlak bij de haven is de Free Zone, een rommelig terrein bij de haven vol loodsen waar het belastingtarief vriendelijk is en de controle marginaal; de slagboom staat volgens boze tongen altijd open.De namen van enkele zakenlieden die zich in het vizier van de Amerikanen weten, zijn bekend. Justitie op Puerto Rico heeft de neven Eric en Alex Mansur, behorend tot een invloedrijk handelsgeslacht op het eiland, in staat van beschuldiging gesteld wegens witwassen. Miami wil zakenman Randy Habibe, volgens de Amerikanen witwasser van het La Costa-kartel.

Er is interesse voor ene David Cybulkiewicz. De bedragen die circuleren gaan het voorstellingsvermogen te boven: van 800 miljoen tot meer dan één miljard dollar.Premier Eman zucht diep. 'We hebben de geldstromen in banken, casino's en de vrije handelszone laten bekijken. Met commissies waarin ook Nederlanders zaten. Er is niets gevonden. Oké, uitsluiten dat er iets gebeurt doen ze evenmin. Maar wel de gesuggereerde grote schaal. Die is onmogelijk. Luister, wij zijn niet naïef. Ook op Aruba lopen boeven rond. We zitten tussen drugsproducerende en drugsconsumerende naties. Waar nodig, komt scherpere regelgeving. Maar we zijn die aantijgingen beu. De zaken zijn onderzocht. Wat kunnen we meer doen?'Volgens oud-minister van Justitie Hendrik Croes van de MEP hebben Eman en de zijnen slechts één belang voor ogen: voorkomen dat hun 'sponsors' worden uitgeleverd. Sinds 1 juni 1996 kunnen http://www.volkskrant.nl/archief/handjeklap-op-aruba~a420757/

1/3

5/6/2016

Handjeklap op Aruba | Archief | de Volkskrant

Arubanen elders worden vervolgd. Dat het kabinet zich door de maffia laat sturen is wel gebleken, zegt hij, toen in oktober 1994, nog geen maand na het aantreden van Eman, dossiers van de Veiligheidsdienst ijlings werden overgebracht naar de marinebasis op Curaçao. Het toenmalige hoofd van de dienst, Martinus Ras, had er lucht van gekregen dat 'onbevoegden' wel eens wilden neuzen in de mappen. Croes weet wie de nieuwsgierigen waren: diezelfde geldschieters van Eman.Ras is geen hoofd meer. Hij zit in Nederland. Hij zou de Amerikanen te veel over Arubanen verteld hebben en bedreigd zijn. Eman gelooft er niets van. 'Hij heeft namen van zeer respectabele zakenlieden doorgegeven. Ik denk dat zijn geweten is gaan knagen.' Maar Croes heeft naar eigen zeggen de Nederlandse regering gewaarschuwd: als Henny Eman en diens kompaan Watty Vos als minister van Justitie aan de macht komen, gaan Zwinkels en Ras voor de bijl. Van crimefighters zijn ze niet gediend.Maar de waarheid kent vele vertolkers op het eiland. Wie de politieke tegenvoeters van Croes raadpleegt, verneemt dat juist de voormalige bewindsman de maffia omarmde. Zo zou hij zich als minister hebben hebben beijverd voor de vrijlating van een drugscrimineel die hij als advocaat had bijgestaan. Hij ondernam niets tegen de komst van een Venezolaanse crimineel, die hier zijn duistere zaakjes wilde regelen. En was het niet Croes die twee officieren van Justitie eind jaren tachtig eruit werkte?Watty Vos, minister van justitie, vindt dat er aanleiding genoeg was om de korpsleiding weg te sturen. Hij telt zijn beringde vingers af. De pg heeft politie-medewerkers opgedragen niets tegen hun chef te zeggen over een doorlevering van softdrugs. De pg heeft zijn huis verbouwd met illegalen. Hoe zit het met je voorbeeldfunctie, dan? De pg heeft ook nog eens tegen hem gelogen. Gelógen. 'Dat kan niet.

Dat kán niet.'Dat de politie de zaakjes goed voor elkaar heeft, wordt in het korps zelf overigens anders ervaren. Voor het bureau in het Wilhelminastraat, met het uiterlijk van een bunker, laat een diender de stem tot fluisterhoogte zakken. 'Het is een puinhoop. Er worden rare types binnengehaald, tegen vette salarissen. Wat doen ze? Niks. Een magazijnmeester wordt zo maar onderinspecteur. Medewerkers die jarenlang geknokt hebben er nog iets van te maken raken gefrustreerd. Vriendjespolitiek viert hoogtij.'Op de bovenste verdieping van het bureau schudt korpschef Rasmijn minzaam het hoofd. Er is een reorganisatie gaande. Het korps wordt geprofessionaliseerd. Juristen, een klinisch psycholoog, sociaal werkers. Daar zal het publiek baat bij hebben. En de stemming in het korps is opperbest.Aan de wand hangen onderscheidingen van de FBI en de Drug Enforcement Administration. 'We werken goed samen met de Amerikanen', zegt Rasmijn. Zal hij meewerken als de VS uitlevering van vooraanstaande Arubanen vragen? 'Natuurlijk, we deinzen nergens voor terug.'Zal de regering meewerken? Minister Vos: 'Er bestaan verdragen. Maar ik heb nog geen verzoek gezien. Persoonlijk zeg ik: als er hier strafbare feiten zijn gepleegd, moeten ze hier worden vervolgd. Het maakt niet uit als het onze donateurs zouden zijn. We kunnen ook zonder ze.'Het sjofele kantoor van Mansur Trading Company aan de L. G. Smithboulevard aan de rand van Oranjestad doet niet vermoeden dat dit het zenuwcentrum is van een imperium dat tot in de wijde omtrek van Aruba zijn weerga niet kent. De Mansurs, oorspronkelijk afkomstig uit Libanon, zijn licentiehouder van Philip Morris en 's werelds grootste exporteur van Marlboro-sigaretten. Ze bezitten de Interbank, het kolossale La Cabana-hotel, een keten van groothandels met veel activiteiten in de vrije handelszone en hebben zakelijke belangen op de Antillen, in Florida, Venezuela, Peru en Nederland. Wie een idee wil krijgen van de rijkdom van de familie kan beter een blik werpen op de kapitale villa's of op de langgerekte limousines, waarin de leden zich op het eiland verplaatsen. MANSUR, staat op een nummerbord. De rest van Aruba rijdt met cijfertjes rond.Jossy Mansur, eigenaar en hoofdredacteur van het Papiamentstalige dagblad Diario, is de spreekbuis van de familie. Kijk, dit is de maffiafamilie, wijst hij, spottend, op het bureau met foto's van zijn familie. Witwassers en drugshandelaren, ach, hij kent de verhalen. Maar er is geen vonnis, er is niks. Het is kennelijk een zonde om zaken te doen met Colombianen, met Venezolanen. Jawel, ze steunen Eman. Een ton, anderhalve ton voor zijn campagne.

Nee, daar vragen ze geen gunsten voor. Eman is een goed bestuurder. En gaat het goed met het eiland, dan gaat het goed met de Mansurs. Zo werkt dat.Eman: 'De samenleving is klein. Sommige Mansurs zijn goede vrienden.' Dan, met strijdlust in de stem: 'Toon mij één beslissing aan die niet met logica valt te beredeneren en waaruit je bevoordeling van bepaalde circuits kan afleiden. Er is er niet één. Van mij niet, van mijn ministers niet.'Moot voor moot verdwijnt de red snapper van het bord van minister Glenbert Croes.

In elk geval is de logica in diens beslissingen rond de overheidsprojecten niet zo helder, besloot Zwinkels.

Hij vond het verdacht dat er voortdurend dezelfde namen opdoken achter de firma's die de miljoenenorders http://www.volkskrant.nl/archief/handjeklap-op-aruba~a420757/

2/3

5/6/2016

Handjeklap op Aruba | Archief | de Volkskrant

binnensleepten. En waarom werden al afgesloten contracten opgezegd, tegen betaling van een forse schadevergoeding? Maar een onderzoek van de Landsrecherche ligt stil. Gebrek aan mankracht. Minister Vos van Justitie houdt het 'een actie tegen een jonge politicus'. 'Er is geen enkele aanwijzing van een strafbaar feit.' Nu mag de Rekenkamer de gang van zaken gaan onderzoeken.De jonge politicus Glenbert Croes heeft niks te verbergen, zegt hij. Zware commissies hebben zich bemoeid met de projecten. Neem de radar. Aanbevolen door de Luchtvaartdienst van de Verenigde Staten. Maar de oppositie meesmuilt. De keus viel zeker op elektronica-gigant Westinghouse omdat de vertegenwoordiger op het eiland Frank Leanez is, levenspartner van de secretaris van de ministerraad. Maar vertegenwoordiger is ie al heel lang, verdedigt Croes zich. Of neem de uitbreiding van de luchthaven. Dat het Nederlandse architectenbureau Naco, dat de plannen klaar had, ineens aan de dijk werd gezet, was nodig, vindt Croes, omdat het zich te weinig om de veiligheid bekommerd had. Het bureau Birk-Hillman had betere plannen. Het bouwbedrijf zal Calmaquip zijn. Vertegenwoordiger: Frank Leanez. Simpel, zegt Croes, Calmaquip had de aantrekkelijkste aanbieding. De Mansurs vertegenwoordigen trouwens de investeerders.Croes: 'Je kunt er hier vergif op innemen: elk groot project ontmoet verdachtmakingen over bevoordelingen en ga maar door. Je kunt elkaar toch niet elke keer ontlopen?'De minister onderbreekt even de maaltijd. Een gezelschap betreedt het restaurant van Tierra del Sol. Er worden handen geschud. Dag meneer Croes. Dag meneer Zwinkels.

Volg en lees meer over:

http://www.volkskrant.nl/archief/handjeklap-op-aruba~a420757/

3/3