ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Προβολές του Video Art Μηδέν στο TWIXTlab, Αθήνα (Σάββατο 6 και Κυριακή 7 / 5 / 2017, ώρα 20:30) Το Video Art Μηδέν συνεργάζεται για δεύτερη φορά με το TWIXTlab στην Αθήνα, όπου θα παρουσιάσει μια επιλογή ενοτήτων βιντεοτέχνης σε ένα διήμερο προβολών, στις 6 και 7 Μαΐου 2017. Οι ενότητες που θα παρουσιαστούν σχετίζονται με το ευρύτερο ερευνητικό πλαίσιο του TWIXTlab: “Art, Anthropology & the everyday”, και έχουν σαν θέμα διαφορετικές εκδοχές της «ανθρώπινης κατάστασης» και σύγχρονων ανθρωπολογικών ζητημάτων, όπως η «εξωτικοποίηση», το -παγκόσμια επίκαιρο- προσφυγικό ζήτημα, αλλά και ανθρώπινες ιστορίες (αφηγηματικές ή αφαιρετικές) που μας ενώνουν. Για την παρουσίαση αυτή, το Μηδέν προσκάλεσε επίσης τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Γερμανικού φεστιβάλ CologneOFF, Wilfried Agricola De Cologne, να παρουσιάσει μια επιλογή από το project "Refugee Film Collection". Πρόγραμμα: Σάββατο, 6 Μαΐου (20.30) - Exoticizing/Exoticised (επιμέλεια: Σοφία Γρηγοριάδου) - No return (επιμέλεια: Wilfried Agricola de Cologne, επιλογή από το project "The Refugee Film Collection - W:OW Project - We Are One World") Κυριακή, 7 Μαΐου (20.30) - Home Sweet Home (επιμέλεια: Μάρθα Ζούπα) - The story of... (επιμέλεια: Μαργαρίτα Σταυράκη) Το Σάββατο, στην έναρξη του διημέρου, θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση του προγράμματος και συζήτηση μετά τις προβολές, με τη Γιούλα Παπαδοπούλου (ιδρυτικό μέλος και καλλιτεχνική διευθύντρια του Μηδέν), τη Σοφία Γρηγοριάδου (επιμελήτρια του Μηδέν και ιδρυτικό μέλος του TWIXTlab) και του Wilfried Agricola De Cologne (ιδρυτή και καλλιτεχνικού διευθυντή CologneOFF και του Art Video Koeln). Ημέρες προβολών: Σάββατο 6 και Κυριακή 7 Μαΐου 2017, 20:00 (είσοδος ελεύθερη) Διεύθυνση: TWIXTlab, Εμπεδοκλέους 19, Παγκράτι (πλατεία Βαρνάβα), Αθήνα Το αναλυτικό πρόγραμμα και περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του Μηδέν: www.festivalmiden.gr
Πληροφορίες για το TWIXTlab και τις δράσεις του μπορείτε να βρείτε εδώ: https://twixtlab.wordpress.com/ Πληροφορίες για το project "The Refugee Film Collection": http://refugee.engad.org/ ___________________________________ Αναλυτικό πρόγραμμα / Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Σάββατο, 6 Μαΐου (20.30) Exoticising/Exoticised [58 λεπτά] Επιμέλεια: Σοφία Γρηγοριάδου
Στη συγκεκριμένη ενότητα, το εξωτικό εντοπίζεται κατά κύριο λόγο στo βλέμμα: στους τρόπους που οι άνθρωποι κοιτούν τους άλλους, που μετατρέπονται σε θέαμα, αλλά και στους τρόπους που επιστρέφουν το βλέμμα. Μπορεί κανείς να ανεχθεί το βλέμμα του «εξωτικού» που του επιστρέφεται; Η ενότητα θέτει ερωτήματα γύρω από το πώς αναπαράγουμε ή συμμετέχουμε σε τέτοιου είδους σχέσεις σήμερα, πώς εξωτικοποιούμε ή εξωτικοποιούμαστε και πού βρίσκονται τα όρια ανάμεσα στα δυο. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9.
Luca Ferri, Tottori, Ιταλία/Ιαπωνία 2015, 6.53 Hanna Ben-Haim Yulzari, “Walking Woman”, Ισραήλ 2009, 6.21 Tabita Rezaire, Bulletgaze.prproj, Νότια Αφρική 2014, 2.34 Kristina Paustian, Positions, Γερμανία, 2016, 9.32 Sylvia Winkler & Stephan Koeperl, Staring at the stranger for a long time, Κίνα 2007, 1.30 Hanna Ben-Haim Yulzari, “Through Blink of an Eye”, Ισραήλ 2010, 1.03 Δήμητρα Κονδυλάτου, (Δι)ερμηνείες: η εκφώνηση, Ελλάδα 2016, 6.12 Mauricio Saenz, Of islands and unicorns, Μεξικό 2015, 7.00 David Ortiz Juan, The Vertical bodies, Ελλάδα/Παλαιστίνη 2015,15.58
No return [60 λεπτά] Επιμέλεια: Wilfried Agricola de Cologne
Μια επιλογή από το διεθνές project "The Refugee Film Collection - W:OW Project - We Are One World", που διοργανώνει το Γερμανικό φεστιβάλ CologneOFF. 1. Luca Nanini (Ιταλία) – A Hope – a Perpetuum Mobile, 2012, 2:00 2. Simone Stoll (Γερμανία) – FAREWELL – ABSCHIED, 2016, 06:08 3. Θοδωρής Τράμπας (Ελλάδα) – Scorched Earth, 2015, 14:53 4. Isabel Pérez del Pulgar (Ισπανία) – nea Imaginaria , 2016 , 06: 9 5. Mo’ Mohamed Benhadj (Αλγερία) – GOD WILL KNOW HIS OWNS, 2014, 08:32 6. Φένια Κωτσοπούλου (Ελλάδα) – Borderline, 2015, 3:06 7. Φλωρεντία ΟΙκονομίδου (Ελλάδα) – Heart Attack, 2016, 02:44 8. Daniel Wechsler (Ισραήλ) – Exi(s)t, 2016, 01:45 9. Παναγιώτης Καλός (Ελλάδα) – Gasping for Air, 2015, 1:36 10. Άννυ Καλτσίδου (Ελλάδα) – The Refugees, 2015, 2:48 11. Monika Zywer (Πολωνία) – Golden Life Jacket, 2016, 01:00 12. Γιώργος Συμεωνίδης, Άρτεμις Σταθάκου (Ελλάδα) – “Refugee”, 2015, 04:08 13. David Gutema Gamatchis (Ουγγαρία) – Traffickers, 2015, 4:18 14. Lucija Konda Labas (Κροατία) – We are the dogs – Wir sind Hunde, 2016, 1:11 15. Max Hattler (Γερμανία) - Stop The Show, 2013; 1:00
Κυριακή, 7 Μαΐου (20.30) Home Sweet Home? [55 λεπτά] Επιμέλεια: Μάρθα Ζούπα
Πόλεμοι, οικονομικές και οικολογικές καταστροφές, βίαιες μετακινήσεις. Είναι το "σπίτι" ένας τόπος ευχάριστων αναμνήσεων ή ένας τόπος γεμάτος πληγές; 1. Lisi Prada, [meine heimat], Ισπανία 2012, 3.14 2. Andrew Ellis Johnson & Susanne Slavick, QUENCH, ΗΠΑ 2014, 9.14 3. Marjorie Lemay, A Wet Moon Walk, Καναδάς 2015, 4.55 4. Χριστίνα Δημακογιάννη, Το ταξίδι, Ελλάδα 2016, 3.07 5. Mauricio Saenz, Insular, Μεξικό 2015, 3.00 6. Άννη Καλτσίδου, Χωράφια, Ελλάδα 2011.3.22 7. Λένια Γεωργίου, Ο τόπος μου, Κύπρος 2014, 2.24 8. Tiffany Fung, H_CNY: Happy Chinese New Year! , ΗΠΑ 2016, 1.56 9. RC Campos, Throw togetherness, Βραζιλία 2014-15, 4.06 10. Przemek Wegrzyn, Security Measures, Πολωνία 2014, 5.55 11. Janek Ambros, Red Blue and Purple, ΗΠΑ 2015 4.11 12. Isabella Gresser, Oracle of a found shoe, Γερμανία 2016, 4.35 13. Χαρά Κωστοπούλου, Favole, Ιταλία 2013, 5.17
The story of… [64 λεπτά] Επιμέλεια: Μαργαρίτα Σταυράκη
Η ιστορία του χωροχρόνου, μιας ζωής σαν προϊόν σουπερμάρκετ, ενός κοινού τοίχου που χωρίζει, μιας μετεγκατάστασης ικανής να μετακινήσει παγόβουνο, μιας απάνθρωπης γραφειοκρατικής διαδικασίας, η ιστορία του κύκλου της ζωής, ενός κρυμμένου συμβολαίου, μιας σήραγγας, μιας ζωής σε ταχύτητα, μιας απέραντης αγάπης και μιας βίαιης απώλειας, και τέλος η ιστορία ενός συναισθηματικού καθαρίσματος. 1. Bon Bon (Brigita Kazlauskaite), The Dimension. A clockwork humankind, Λιθουανία 2016, 2.30 2. Igor Simic, The Thinker in the Supermarket, Σερβία 2013, 7.00 3. Bram Lattré & Annelies Droesbeke, Il muro cattivo, Βέλγιο 2014, 6.32 4. Mauricio Saenz, Casa iceberg, Μεξικό 2015, 3.10 5. Daphna Mero, Migration, Ισραήλ 2015, 13.00 6. Milan Zulic, The Circle of life, Σερβία 2015, 3.30 7. Marcia Beatriz Granero, Phantom, Βραζιλία 2014, 5.45 8. Siegmund Skalar, Der Tunnel, Αυστρία/Μ.Βρετανία 2015, 10.10 9. Richter/Meyer/Marx (Berlin), 9991/24 (DYNAMIC BIOGRAPHY), Γερμανία 2013, 5.45 10. Paula du Gelly, The Story of the Little Girl Who Loved Butterflies, ΗΠΑ 2015, 4.00 11. Larissa Bone, Abolishment of Pain, Μ.Βρετανία 2014, 1.53 ___________________________________
Video Art Μηδέν Το Μηδέν είναι ένας ανεξάρτητος οργανισμός για τη διερεύνηση και την προώθηση της βιντεοτέχνης και ένα από τα πρώτα εξειδικευμένα διεθνή φεστιβάλ βιντεοτέχνης στην Ελλάδα. Ιδρύθηκε το 2005 από μια ανεξάρτητη ομάδα ελλήνων καλλιτεχνών με σκοπό να υποκινήσει τη δημιουργία πρωτότυπης βιντεοτέχνης, να βοηθήσει στη διάδοσή της και να αναπτύξει την έρευνά της. Μέσα από συνεργασίες και ανταλλαγές με σημαντικά φεστιβάλ, χώρους τέχνης και οργανισμούς στο εξωτερικό, έχει αναγνωριστεί ως μια από τις πιο επιτυχημένες και ενδιαφέρουσες διοργανώσεις για τη βιντεοτέχνη διεθνώς και μια σημαντική πλατφόρμα πολιτιστικής ανταλλαγής για την ελληνική και παγκόσμια βιντεοδημιουργία. Δημιούργησε ταυτόχρονα ένα εναλλακτικό σημείο συνάντησης για αναδυόμενους και αναγνωρισμένους καλλιτέχνες και έναν κόμβο επικοινωνίας μεταξύ καλλιτεχνών, οργανισμών, φεστιβάλ και χώρων τέχνης απ’ όλο τον κόσμο.
Ενότητες προβολών του Μηδέν έχουν ταξιδέψει σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, αλλά και σε όλο τον κόσμο, και έχουν φιλοξενηθεί σε σημαντικά φεστιβάλ και μουσεία του εξωτερικού. Καλλιτεχνική διεύθυνση: Γιούλα Παπαδοπούλου & Μαργαρίτα Σταυράκη Info: www.festivalmiden.gr || www.facebook.com/festivalmiden
____________________________________
TWIXTlab: art, anthropology & the everyday * twixt: παλαιός σύντομος τύπος της λέξης betwixt που σημαίνει μεταξύ, ενδιάμεσα, ούτε το ένα ούτε το άλλο. O κοινωνικός ανθρωπολόγος Victor Turner χρησιμοποίησε την έκφραση betwixt and between για να χαρακτηρίσει την ενδιάμεση από τις τρεις φάσεις των διαβατηρίων τελετών ως κατεξοχήν μεταβατική, ανατρεπτική και δημιουργική στιγμή της ζωής των κοινωνιών. ΤWIXTlab: καλλιτεχνικό εγχείρημα με ερευνητικό, εκπαιδευτικό και δημιουργικό χαρακτήρα μεταξύ -ή αλλιώς twixt – τέχνης, ανθρωπολογίας και κοινωνικής πραγματικότητας. Το project υιοθετεί τη μορφή εργαστηρίου και στοχεύει να διαμορφώσει ή να στηρίξει παρεμβάσεις στην καθημερινή ζωή με τη χρήση εργαλείων της σύγχρονης τέχνης. Οι δραστηριότητες του TWIXTlab χαρακτηρίζονται από την αναφορά στον κριτικό λόγο των ανθρωπιστικών επιστημών και τη συστηματική διασύνδεση καλλιτεχνικής και επιστημονικής έρευνας. Το project ξεκίνησε στην Αθήνα τον Φεβρουάριο του 2014, με ιδρυτικά μέλη τις: Ελπίδα Ρίκου (κοινωνική ανθρωπολογία, εικαστικές τέχνες), Ηώ Χαβιαρά (εικαστικές τέχνες), Σοφία Γρηγοριάδου (εικαστικές τέχνες) Πληροφορίες: twixtlab.wordpress.com _____________________
ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ:
_____________________
ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: