Journal de Tribunal winter 2014

Journal

Tribunal

de

î‚€ ouderwets authentiek - hedendaags actueel î‚

verschijnt 4x per jaar | editie 2 | jaargang 1 | winter 2014

ee, m Neemw gratis !! jou plaar exem

.

21 for

bring a friend for free

€ 9,50 20 minutes

openingsaanbieding: kom met z’n tweeën zonnen en betaal maar voor één.

Geldig de hele maand december.

opening offer: bring a friend for free.

Valid December 2014.

.

new in Maastricht opening begin December

Kleine Gracht 36 6211 CB Maastricht 043-3114366 www.diamondsun.nl

�o

zijstraat van de Markt, vlakbij de Mabi sidestreet of Market Place, close to Mabi

dagelijks open | open daily 10.00 - 22.00 uur

zonnestudio | nagelstudio | hairextentions | cadeaubonnen solar ium | nai l stud i o | h a ir e x t e n t io n s | gift vo uch e rs

3

Journal de Tribunal

voorwoord

Van de redactie: Wandverschijnselen De eerste uitgave van Journal de Tribunal was een succes!

Ook dagblad ‘de Limburger’ besteedde aandacht aan de ‘doop’ van dit magazine. Uiteraard was er ook kritiek. Die kritiek deed een beetje aan broodnijd denken, maar zo zal het wel niet bedoeld zijn.

In het bijzonder de foto’s aan de wand en de toelichtingen daarbij mochten zich in een grote belangstelling verheugen. Vandaar dat wij besloten verder te gaan met de beschrijving van hetgeen zich bij, tegen en aan de muren bevindt: Met ingang van deze uitgave vind je elk kwartaal een artikel terug onder de noemer: ‘wandverschijnselen’.

Omdat een café als Tribunal toch voornamelijk een ontmoetingsplaats is, waar het publiek onder het genot van een drankje en een hapje geniet van de door uitbaters en hetzelfde publiek gecreëerde ambiance, zijn de decoraties aan de wand slechts randverschijnselen.

Wij zijn zo vrij geweest dit om te dopen naar ‘wandverschijnselen’.

In deze en elke volgende uitgave vind je een van die ‘wandverschijnselen’ uitgelicht en toegelicht.

Verder zullen wij nog meer aandacht besteden aan het verleden en het heden, en zullen we trachten de ‘toekomst’, dat wil zeggen de aanstaande activiteiten in en rond Tribunal, in het Quartier, in Maastricht en, voor zover relevant, ver daarbuiten voor je in kaart te brengen.

Met ingang van deze editie komen ook een aantal oudgedienden van Café Tribunal aan het woord die op luchtige wijze en uit hun geheugen puttend een verhaal vertellen

overhandiging eerste exemplaar

over hun ervaringen.

Door de inhoud van die stukjes wordt duidelijk dat er eigenlijk, in de ruim halve eeuw van het bestaan van dit instituut, weinig gewijzigd is.

Natuurlijk, het assortiment is uitgebreid, de sanitaire voorzieningen zijn aangepast, de veiligheid is gewaarborgd naar de laatste norm, de asbakken zijn verdwenen (met uitzondering van op de cour), maar het authentieke karakter is in stand gebleven.

Dat is niet in de laatste plaats te danken aan de bezoekers.

Zoals van oudsher vormen de komers en gaanders, de vasten en ambulanten, de bewuste en toevallige binnenstappers een bonte verzameling van al dan niet vreemde vogels met een ding dat hen bindt: Café Tribunal.

Wij wensen iedereen een vredige Kerst, een goede ‘roetsj’ en een in alle opzichten gezond 2015 toe.

Voor de Zjengen en iedereen die er plezier aan beleeft alvast ‘unne zaolige vastelaovend’ gewenst.

De redactie

Cartoon Gebroken vrede, getekend door Ludie Haenen

gebroken vrede winter2014

.

NIEUW! art - coffee - lunch

Kunstlokaal

Ontvang bij aankoop* van een stuk gebak een gratis warme drank naar keuze! *Bij inlevering van deze bon, geldig t/m 7 maart 2015 Kunstlokaal - Tafelstraat 28 - 6211JD - Maastricht - www.dismaastricht.nl

Fysio Zuyd Jaspars Zorg die u beweegt

fysiotherapie manuele therapie bekkenfysiotherapie geriatriefysiotherapie oedeemtherapie dry needling

shockwave therapie echografie fysiofitness personal training Zwangerfit® osteopathie

Fysio Zuyd Jaspars Tongersestraat 18 6211 LN Maastricht

T 043 - 351 08 00 fysio@jaspars.com www.fysiozuyd.nl

U kunt gratis parkeren achter onze praktijk, bereikbaar via de Patersbaan.

FZ024_adv_tribunal_190x135mm_100914.indd 1

12-09-14 08:57

Deze uitgave kwam mede tot stand door de adverteerders en directie en staf van Café Tribunal.

www.detribunal.nl dagelijks geopend vanaf 8.00u

Verder werkten aan deze editie mee (alfabetisch): Joke Beekmans, Rafaëla Bikker, de Bisjop, Nathalie Brans, Kirsten van Dissel, Leo Graus, Rianda Graus, Ludie Haenen, Maurice Hollman, Twan Kersten, Jan Muijs, QD&M, Geneviève Op ‘t Roodt, George Taselaar, Tikus, Café ‘Tribunal’.

Foto omslag: Ruud Biesmans Eindredactie: Jeanette Bleijenberg

Uitgever, acquisitie, vormgeving: Glissy Editors BV, Maastricht tel: 043-8500664 info@glissy.nl | www.glissy.nl

Café Tribunal Leo en Rianda Graus Tongersestraat 1, 6211 LL Maastricht

Oplage: 1.000 Verspreiding: gratis verkrijgbaar bij café Tribunal of online lezen op www.journaldetribunal.nl Reacties/stukken voor de redactie: redactie@journaldetribunal.nl

Opgave advertenties/advertentietarieven: acquisitie@journaldetribunal.nl Meer info: www.journaldetribunal.nl ©2014, Glissy Editors BV - Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar worden gemaakt door middel van druk, fotokopie, geluidsband, elektronisch of op welke wijze dan ook, zonder de schriftelijke toestemming van de uitgever.

5

Journal de Tribunal

inhoud

in dit nummer

6

11

15

actrices halen herinneringen op aan toneelvoorstelling in frituur Rika

wandverschijnselen: de muur

wat is er van de tap?

17

18

20

recept: kreeftensoep

Pierre Bokma in het theater en terugblik op zijn studententijd

breicafé in Tribunal

24

27

de Trieb in de beginjaren

foto’s

29

31

carnaval met Laat & Zaat

modetips: hip 2015 in

... inhoud ...

3 voorwoord 3 cartoon 6 artikel frituur rika 11 wandverschijnselen 12 toneelacademie 13 verhaal: goede sier 15 trieb weetjes 17 recept 18 artikel Pierre Bokma 20 breicafé 23 column twan kersten 24 herinneringen aan de Trieb 27 foto’s 29 laat en zaat 31 modetips 32 activiteiten 34 prijspuzzel

winter2014

6

Journal de Tribunal

artikel frituur rika

Herinneringen aan

Frituur Rika Wie kent niet frituur Rika?

Althans, dat geldt voor diegenen die al voor de jaren ’90 tot de (stam)gasten van CafÊ Tribunal horen of hoorden.

Anderen hebben wellicht uit overlevering van het fenomeen gehoord.

Midden jaren negentig vatten twee afgestudeerde dames van de Toneelacademie het plan op er een stukje over op te voeren.

Op zich al bijzonder, maar nog meer bijzonder is dat ze het deden in de frituur zelf!

Journal de Tribunal zocht die beide dames op en hierna lees je hun verhaal.

Wij hebben er niets aan toegevoegd!

Het geeft de herinneringen weer vanuit twee invalshoeken en dat maakt het nog boeiender.

Deze foto is beschikbaar gesteld door de kleindochter van Rika, Luisa van der Molen. De foto is gemaakt door Luc Hommes

2014winter

7

Journal de Tribunal

artikel frituur rika

Het verhaal van Kirsten: Klas 1990/1994 was een klas van zeven aan de acteursopleiding van de toneelacademie Maastricht.

Ik was één van die zeven, net zoals Rafaëla. (Bikker; red.)

De toneelacademie aan de Tongersestraat in Maastricht, onlosmakelijk verbonden met café Tribunal, Ma van Sloun én Rika.

De laatste niet om te eten want Rika was in de tijd dat ik op de academie zat al behoorlijk vergane glorie. Maar naar horen zeggen was het jaren lang een

“mijn moeder belde naar de Trieb als ze me wilde spreken” bloeiende zaak geweest.

Vier jaar lang speelde ons leven zich af in de Tongersestraat.

De Tribunal was zo’n beetje onze huiskamer.

Mijn moeder belde naar de Trieb als ze me wilde spreken. Ik heb vaak met de zwarte telefoon in mijn handen gestaan naast de bar.

Snackbar Rika en Rika zelf intrigeerden

mij en Rafaëla enorm.

Rika zagen we elke doordeweekse dag.

Of ze zat aan één van de tafeltjes in een verder lege zaak of, als het mooi weer was, op een stoel voor de deur.

Of ze rommelde wat bij het frituur.

Ze had altijd zo’n soort schortjas aan.

Rafaëla en ik fantaseerden daar vaak wat omheen. Zeker over het feit dat het ooit toch anders moest zijn geweest.

We bedachten van alles, maar vroegen ons vooral ook heel veel af.

Opvallend was dat ze een geliefd persoon was bij iedereen.

Mensen kwamen daar niet echt meer iets eten naar mijn idee, maar wel een praatje maken! De familie Bärwaldt van de galerie bijvoorbeeld.

Maar ook allerlei andere bewoners van de straat.

In 1994 studeerde de klas af. Het zat er op.

De meesten trokken weg uit Maastricht.

Maar Rafaëla en ik wilde nog even blijven. Bij Rika.

We konden toch niet vertrekken zonder eerst nog te doen wat we al heel lang wilden doen: een voorstelling maken ín Rika en fictief óver Rika.

We wilden zoveel mogelijk mensen ken-

foto: Frank Dejongh

nis laten maken met deze snackbar.

De winkel zou in onze voorstelling in de verkoop gaan en de mensen in het publiek zouden de potentiële kopers zijn.

We zijn gaan praten met Rika en dochter Maria: “OOOOHHH Madonna”.

Ze vonden het prachtig. Het mocht!

Toen begon de moeilijke weg van de subsidie aanvragen, productie en niet te vergeten de oprichting van Stichting RIKA. Het kwam er allemaal!

Marieke van der Pol was bereid het stuk schrijven. Alles was nieuw voor ons. De veilige plek en de warme deken van de toneelschool was weg en dat hebben we geweten.

We hebben het bijzondere interieur van Rika volledig intact gelaten. Zij was een super groot fan van het Koningshuis en dat was te zien ook.

Boven de frituur hingen de foto’s van Rika met leden van het koningshuis.

Ik heb Rika meegemaakt binnen de bijzondere omstandigheid dat we een voorstelling op haar terrein maakten. Ze was lief en grappig.

Ook zonder dat ze dat door had!

We waren elke avond nog het meest zenuwachtig over het feit dat Rika rond zou gaan struinen om het één en ander winter2014

.

CafĂŠ Aux Arcades is in het bezit van een kleindochter van Rika. Luisa en haar man John heten je welkom!

In Aux Arcades kan je niet terecht voor een frietje, maar je kunt er elke dag vanaf 13 uur terecht voor een biljartje op een van de drie wedstrijdtafels.

Bloemen

cafĂŠ Aux Arcades John en Luisa van der Molen Sint Annalaan 11 6214 AA Maastricht 043-3218670 www.auxarcades.nl

Kicken Burg. Cortenstraat 87 6226 GR Maastricht

tel: 043-3621705 www.bloemenkicken.nl

Bloemen Kicken VOF, reeds 76 jaar een begrip in Maastricht.

Voor al uw boeketten, bloemarrangementen en speciaal bloemwerk.

Service staat bij ons op de 1e plaats.

9

Journal de Tribunal

artikel frituur rika op te ruimen of zo.

Ze gooide ook rustig rekwisieten weg!

Gek eigenlijk dat ik me veel van deze tijd en het maken kan herinneren. maar van de inhoud van de voorstelling zelf kan ik me maar flarden herinneren.

De tekst had ook nogal wat voeten in de aarde evenals de regie. Dat heeft ons veel energie gekost.

Rafaëla en ik waren nog zo onervaren.

“Ik zou het graag nog eens over doen, maar dan met de ervaring van nu.”

Spelen konden we wel, maar een eigen voorstelling op locatie tot stand te laten komen was voor ons nieuw.

Achteraf gezien hebben we daar ook veel laten liggen. Ik zou het graag nog eens over doen, maar dan met de ervaring

van nu.

Mijn herinneringen aan de toneelacademie, de Tongersestraat, met voorop de Tribunal, zijn één van de mooiste die ik heb.

En Rika, de zaak, de geur, het licht en de sfeer zal ik nooit meer vergeten.

Kirsten van Dissel

Kirsten van Dissel maakt en presenteert het opsporingsprogramma Team West voor Omroep West.

foto: Frank Dejongh

Rafaëla Bikker - van der Meulen is (oppas)moeder en heeft een kleine theatergroep.

Het verhaal van Rafaëla: Maastricht 1990-1994 Wij zitten op de toneelacademie en Kirsten (van Dissel, red.) en ik en lopen meerdere malen per week langs Frituur Rika.

Een mooie, authentieke, grote snackbar, beheerd door een klein Italiaans vrouwtje. Zij sprak ooit Nederlands, maar met het vervliegen van de jaren is haar moedertaal steeds sterker teruggekomen.

Rika is een begrip in Maastricht.

Nog niet zo lang geleden een goed lopende business (uiteraard spreek ik vanuit 1990/1994) waar de klanten speciaal naar toe kwamen voor hun snacks, maar nu is de loop er uit en zie je Rika aan een

tafeltje zitten wachtend op klanten.

Soms heeft ze geluk en komt er iemand voor een paar flesjes bier of een verdwaalde toerist besteld een frietje. Maar verder is het leeg en wacht ze!

Wij kijken naar binnen en denken: Wat gaat er door haar heen, hoe zou ze zich voelen. Eens zat deze jonge Italiaanse schone in een bloeiende zaak en nu is zij een oude dame in een verlopen snackbar, waar de klanten weg blijven en het verval heeft toegeslagen.

“Eens zat deze jonge Italiaanse schone in een bloeiende zaak”

1994/1995 Wij kwamen van school en wilden hier heel graag een voorstelling maken. Wij hielden van het spelen op locaties die niets met het theater te maken hebben, maar die ons inspireren en een perfect decor kunnen zijn voor onze ideeën en verhalen.

We hadden een idee en gingen hiermee op zoek naar een schrijver.

Toen waren we van mening dat we niet zelf konden schrijven. Inmiddels schrijf ik mijn stukken wel zelf. Dit is heel prettig, want als je een idee aan iemand anders geeft wordt het toch niet helemaal zoals je had verwacht. winter2014

10

Journal de Tribunal

artikel frituur rika Wij vonden Marieke van der Pol (actrice) bereid voor ons te schrijven. Zij werd bijgestaan door Maria Goos. De regisseur werd Hans Hoes.

Ook vroegen wij subsidie aan en ontvingen geld voor de schrijvers; de rest moesten we uit eigen zak bijbetalen. Het heeft ons dus ook bijna niets opgeleverd.

Het verhaal

Moeder ligt boven opgebaard!

Haar dochter zit beneden te wachten op haar zus. Zij heeft jarenlang voor haar moeder en de zaak gezorgd terwijl haar zus is weggegaan naar de stad om daar carrière te maken.

Nu wacht ze op haar en kijkt verlegen naar de gasten, potentiële kopers, die haar zus heeft geregeld, zodat ze de boel gelijk kunnen verkopen.

Haar zus komt als een wervelwind de zaak binnen gestormd en de tegenstelling tussen de twee zussen kan niet groter. Twee werelden die botsen!

De één rustig, behoudend, nostalgisch, met oog voor vakmanschap en zorg voor de klant. De ander snel, belust op geld, winst en macht.

Haar moeder is nog maar net dood en nou moet ze de zaak al verkopen,

terwijl ze van deze zaak houdt en van alle klanten die zij door de jaren heen is gaan kennen. Ze probeert haar verhaal duidelijk te maken aan haar zus en aan de mensen die daar zitten om de zaak van haar over te nemen. De frituur die begint in het licht van een kille snackbar krijgt steeds meer kleur door de theaterverlichting en de harde zakenwereld verandert in een wereld van mooie verhalen, herinneringen, liefde, humor en andere emoties. Langzaam ontdooit de boel en zie je haar zus menselijker worden.

Maar er is ook nog een geheim en dat ligt boven, klaar om begraven te worden met hun moeder. Gaande weg kom je er steeds meer achter wat er is gebeurd vroeger met de zusjes en met hun moeder.

Nu

Ik ben moeder/ oppasmoeder en heb een klein theatergroepje: ‘Het Theaterwinkeltje’ In 2003 ben ik begonnen met het schrijven van een theaterdiner ‘Boze bruiden’ en heb dit samen met een vriendin opgevoerd in restaurant ‘de Otter’ in Loosdrecht. Het is een voorstelling die zich afspeelt tussen het publiek en tus-

sen de gangen door.

In 2005 kreeg ik kinderen en ik heb alles pas in 2010 weer opgepakt. Weer ‘Boze bruiden’ gespeeld en daarna ‘Josephine’ geschreven en in ‘de Otter’ opgevoerd.

Inmiddels met nog twee acteurs erbij een meisje en een man, die ook allebei

“Rika heeft mijn droom wakker gemaakt” kunnen pianospelen en zingen, want er zitten altijd liedjes en muziek in de voorstellingen. Nu zijn we bezig met mijn derde voorstelling ‘Zolderzusjes’ afgelopen seizoen in ‘de Otter’ en nu in ‘Ottenhome’ in Kortenhoef!

Je kan ook alles zien op www.theaterwinkeltje.nl Rika heeft mijn droom wakker gemaakt en na vele omzwervingen kwam ik uiteindelijk toch op mijn plek met mijn eigen kleine theatergroep, waar we nog niet van kunnen leven, maar waar we wel héél blij van worden omdat we kunnen maken wat we willen en er geen druk op staat om constant te presteren.

Rafaëla Bikker - Van der Meulen

Rika op haar best: lachend achter het hete vet in haar frituur aan de Tongersestraat

2014winter

foto: Nelis Tutkey

11

Journal de Tribunal

wandverschijnselen

Wandverschijnselen:

de muur

Natuurlijk is het bekend dat Café Tribunal al meer dan een halve eeuw de plaats is waar jong en oud en mensen van alle rangen en standen elkaar ontmoeten.

Maar de historie van dit opmerkelijke café, dit instituut, gaat veel verder terug!

In deze rubriek ‘Wandverschijnselen’ gaan we je vanaf nu laten kennismaken met waar je zoal tegenaan kijkt in ‘de Tribunal’. En dan bedoelen we niet de professionele bediening, het koffieapparaat, de tappunten of de overige aanwezigen: nee, we doelen op de zaken die, alhoewel vele van de dingen die we zullen omschrijven ‘roerend’ zijn, ‘onroerend’ zijn geworden. En in sommige gevallen ook ontroerend!

We beginnen met een bezienswaardigheid die ontroerend onroerend is: Een van de muren van Café Tribunal wordt gevormd door, c.q. is onderdeel van, de oude stadsomwalling. Dit stuk muur maakt deel uit van de in totaal destijds gebouwde omwalling van ca. 2,5 kilometer die de 36 hectaren die de gemeente Maastricht toen groot was omringde.

Het was de Hertog van Brabant die Maastricht toestemming gaf een beschermingswal rond haar stad te bouwen.

naar een van de Drie Musketiers, d’ Artagnan.

Volgens overlevering zou d’ Artagnan - iets dat hem nu ongetwijfeld op een boete zou komen te staan van een (over) ijverige ‘handhaver’- nog tegen de muur van de Tribunal gewaterd hebben!

Het zal niet je eerste gedachte zijn, maar bedenk - als je een drankje drinkt, je hapje eet en dit stukje leest - dat je in de buurt van een eeuwenoud stuk geschiedenis zit!

Het stuk muur in ‘de Tribunal’ is onderdeel van de ‘eerste omwalling’. Een stuk historie dus uit de 13e eeuw! Het vormt de scheidingsmuur met de Toneelacademie.

Op de foto’s kan je een schietgat in de muur zien aan de zijde van de Toneelacademie. Op de foto van de muur aan de zijde van Tribunal zie je hoe dit weggewerkt is.

Aan het begin van de 14e eeuw werd overigens begonnen met de ‘tweede omwalling’.

In de 19e eeuw werden rigoureus delen van zowel de eerste als de tweede stadsomwalling gesloopt. Dit was het gevolg van de expansiedrift van de gemeente. Gelukkig is een groot gedeelte van de omwalling bewaard gebleven.

Wil je meer weten, Google dan eens ‘stadsomwalling Maastricht’.

Daar vind je heel veel informatie, inclusief foto’s, tekeningen en ook een verwijzing

foto links: het dichtgemetselde schietgat bij de Tribunal, foto rechts: het schietgat in de hal bij de Toneelacademie.

winter2014

12

Journal de Tribunal

toneelacademie

Nieuwe directeur Toneelacademie Per 1 december 2014 wordt de heer Rob Ligthert, de nieuwe teamleider/directeur van de Toneelacademie Maastricht. Hij volgt Ann Olaerts op die tot juni dit jaar deze functie vervulde.

Achtergrond Rob(ert) Ligthert werd op 17 maart 1964 te Amsterdam geboren. Hij groeide op te Gorinchem, alwaar zijn ouders een Chinees restaurant dreven.

Na zijn gymnasiumopleiding ging hij in 1985 naar de Toneelacademie te Maastricht en sinds 1989 is hij theaterregisseur, vaak in directe samenwerking met toneelschrijver Peer Wittenbols. In de periode 2001 t/m 2007 gaf hij vorm en leiding aan tgOostpool te Arnhem.

In 2008 en 2009 was hij werkzaam als secretaris theater van het Fonds Podiumkunsten te Den Haag. Sedert 2010 is hij freelance regisseur en theaterdocent.

Naast zijn artistieke werkzaamheden is hij steeds actief (geweest) als voorzitter en/of lid van adviescommissies van de diverse adviesraden en cultuurfondsen.

Rob Ligthert is vader van twee kinderen: Lies (12) en Benjamin (9).

De Toneelacademie Maastricht kijkt met vertrouwen uit naar de samenwerking met Rob Ligthert.

I NT I E M H E R K E NB A A R I NT E NS

Toneelgroep Amsterdam Medea Vr 9 en za 10 januari / 20.00 uur / Theater aan het Vrijthof / € 22,50 www.theateraanhetvrijthof.nl

Toneelgroep Amsterdam Scènes uit een huwelijk

RAUW ENERVEREND

Do 18 en vr 19 december / 20.00 uur / Theater aan het Vrijthof / € 22,50

M ESS CH ERP

Foto’s: Jan Versweyveld

www.theateraanhetvrijthof.nl

2014winter

13

Journal de Tribunal

verhaal: goede sier

Goede sier En weer is het raak. Weer een zaterdagmiddag die afwijkt van ‘normaal’.

Laat natuurlijk de vraag open wat normaal is in deze tijd. Het lijkt wel alsof er een taboe rust op het in stand laten van en vasthouden aan oude gewoontes, tradities zo je wilt.

Als ik over het plein loop voor mijn zaterdagmiddagritueel zie ik dat een van mijn kroegmaten in deze locatie vanaf een andere kant tegelijkertijd arriveert.

“Zullen we eerst nog even een sigaret roken buiten?”, vraag ik hem, terwijl wij in de richting van de deur stappen.

Hij knikt instemmend en zegt terwijl hij de brand in zijn sigaartje gooit: “Wat is er nu weer aan de hand.” Dat zegt hij vragend, terwijl hij zijn blik over het terras laat gaan.

Een flink aantal mensen is buiten aan het werk. Zij hebben een aantal kerstbomen geplaatst met een doek waarop een wintertafereel in een of andere vage plaats in, zo te zien, Duitsland, Oostenrijk of Zwitserland is afgebeeld. Later deze middag trachten wij nog een gok te wagen met betrekking tot de plaats, maar smaller dan hiervoor genoemd kunnen wij de locatie niet definiëren. Soit, doet er ook niet toe.

“Wat is er aan de hand?”, vraag ik een van de mensen die druk in de weer is met het uitzoeken van allerlei attributen die het tafereel moeten vervolmaken.

“Late Kerstviering?”, ga ik verder zonder het antwoord op mijn eerste vraag af te wachten.

“Nee heren”, zegt een van de mannen, “wij hebben een feestje vanavond. Mijn vrouw wordt veertig en ik wil haar hiermee verrassen. Een soort après ski tijdens de wintervakantie, maar dan hier. Kijk, ik heb bij een kringloopwinkel allerlei ski-attributen en langlauflatten gekocht.

Geen geld hoor; zie maar. € 3,50 per stuk, daar kan je toch niet voor sukkelen? Mijn vrouw weet van niets. Ja, ze weet wel dat ik hier vanavond een feestje voor haar geregeld heb, maar het thema is de verrassing”.

Hij duwt ons een paar van de attributen onder de neus waarop een prijssticker met het genoemde bedrag is bevestigd.

een smakelijk kroegverhaal van Tikus

Terwijl hij tegen ons praat gaan de andere mannen stug verder met het aanbrengen van de versieringen. Kerstverlichting in de dennenbomen, kunstsneeuw erover en op de grond erom heen. Je zou zo maar kunnen denken dat de klok 2 maanden is terug gezet.

Let wel, nog geen week geleden hingen hier de slingers nog van het carnaval en lag de grond, die nu bezaaid ligt met een of ander wit poeder dat de indruk van sneeuw moet geven, bezaaid met bontgekleurde confetti.

De nicotinezucht is bevredigd en mijn kroegmaat en ik stappen samen het café binnen.

Ook daar een drukte van jewelste. En dat terwijl er niemand aan de bar zit!

Ook daar zijn allerlei figuren bezig met het aanbrengen van versieringen. Ballonnen, vlaggetjes, vlaggen, tafelrandjes (ik zou niet weten hoe je de blauwwitte slingers anders zou moeten omschrijven), skistokken, ski’s en ga zo maar door.

Teveel om op te noemen.

Veelvuldig prijkt er, in verkleinde vorm, een rood verkeersbord met ‘40’ erop.

Blijkbaar wordt hiermee de bovengrens bedoeld?!

Wij bewegen ons tussen de chaos door richting bar. De vaste gasten die je er anders op dit tijdstip aantreft zijn er niet.

Ze zullen wel de drukte herkend hebben en vervolgens besloten hebben het aan zich voorbij te laten gaan.

De kroeg ademt normaal gesproken een huislijke sfeer. De entourage is zoals het hoort bij een lokaal dat al sinds 1870 eigenlijk ligt de datum dat het gebouw als kroeg bekend staat vóór die tijd volgens de uitbater, maar verder kon men blijkbaar niets terugvinden in de archieven - in gebruik is als uitspanning.

Zo niet nu: het is een mengelmoes van hetgeen normaal aan de muren hangt en op de vloer staat en de goedbedoelde rotzooi die de overijverige echtgenoot bedacht heeft voor zijn verjarende echtgenote.

Tafels zijn weg, stoelen zijn aan de kant geschoven, de leesmand is van het buffet verwijderd en heeft plaats gemaakt voor een van de afzichtelijke bordjes.

Een wonder dat wij er nog kunnen zitten.

“Mag ik een kopje koffie”, antwoord ik de kastelein op diens vraag naar mijn bestelling.

“Doe mij maar het gebruikelijke”, zegt mijn lotgenoot.

Het anders immer vrolijke gezicht van de tappeur toont duidelijk sporen van irritatie. Hij is niet blij met de gang van zaken.

Zijn echtgenote, die regelmatig vanuit de keuken even poolshoogte komt nemen, is duidelijk ook niet echt gecharmeerd van de situatie. Zij kijkt bedenkelijk van de druk bewegend versierders naar haar echtgenoot. Iets van een verwijt spreekt uit haar stilzwijgende kijken.

“Hoeveel feestgangers worden verwacht?”, vraagt mijn buur aan de waard.

“Geen idee”, antwoordt deze, “een stuk of zeventig, tachtig”.

Je ziet aan zijn gezicht dat hij tijdens zijn antwoord een kosten/baten-analyse verricht.

Met de baten zal het wel meevallen: de versierende echtgenoot en zijn kompanen lijken mij goede verteerders en dus ga ik er van uit dat het drankgedrag van de gasten niet veel afwijkend zal zijn.

Maar ja, de kosten!

Wat verliest hij vanmiddag aan omzet omdat hij zijn, op hun rust en regelmaat gesteld zijnde, vaste gasten mist? Hoe gaat het vanavond als alles opgeruimd dient te worden voordat om 10 uur morgenochtend de vaste klanten van de zondag hun entree maken? Heeft hij alles wel goed overdacht en had het niet anders gekund?

Je ziet de vragen als het ware als een soort lichtkrant over zijn fronsende voorhoofd gaan.

“Alsjeblieft, een kop koffie en een lekker grombeer voor Jo”, zegt de kastelein met zijn gebruikelijke smile terwijl hij de consumpties voor mij en mijn buurman plaatst.

Hij heeft zich weer hervonden, de overpeinzingen aan de kant geschoven.

Gedane zaken nemen immers toch geen keer?!

Voor alle duidelijkheid: ‘grombeer’ wordt in deze kroeg gebruikt om het Belgische biertje ‘Grimbergen’ aan te duiden. In winter2014

14

Journal de Tribunal

verhaal: goede sier sommige gevallen zeer terecht: ik ken mensen die nogal chagrijnig worden als ze een paar van deze kelken genuttigd hebben.

Na de tweede consumptie is het weer tijd voor een nicotinestoot. Omdat het, los van de druktemakers die aan het versieren zijn, voor de rest rustig is in het lokaal zijn onze zitplaatsen aan de bar gewaarborgd. Samen met mijn buurman ga ik buiten toegeven aan mijn verslaving.

Buiten is het gedoe nog altijd gaande: nog meer lampjes in de bomen, lampjes aan de lambrisering, dennentakken aan de terrasafscheiding. Kortom: smaakvol, maar niet heus.

“Wat zijn die bomen nog mooi groen”, laat ik mij ontvallen tegen de man van het feestvarken, niet zozeer bedoeld als vraag waarop ik een antwoord wil, maar gewoon als ‘small talk’ zoals de Amerikanen dat noemen.

“Nou meneer, dat zal ik u vertellen”, antwoordt hij. “Die hebben wij gisteren opgehaald en die lagen al van voor de Kerst omgezaagd. En kijk”, gaat hij verder terwijl hij demonstratief een van de naalden uit een tak trekt, “ze zijn nog altijd vers. Zal wel door de kou van de afgelopen weken komen dat ze zich zo goed gehouden hebben”.

Ik knik begripvol, maak mijn peuk uit, noodgedwongen op de straat omdat de asbak aan de versieringsdrang ten onder is gegaan, en ga, samen met mijn medeverslaafde die inmiddels ook weer lucht voldoende heeft voor een paar consumpties, terug naar binnen.

De organisator loopt achter ons aan, druk rondkijkend en hier en daar wat accenten aanbrengend.

“Ik moet zo meteen het podium nog gaan ophalen, maar gelukkig heb ik dat hier in het dorp geregeld”, zegt hij voor zich uit.

Maar de schijn doet vermoeden dat deze opmerking voor ons bedoeld is. Voor ons die hem aandacht gaven.

“Mijn dochter treedt namelijk ook op vanavond”, gaat hij verder, nu duidelijk in onze richting. “Ze is dertien en ik wil graag dat ze gezien wordt door het publiek. Daarom heb ik een podium besteld met een hoogte van een centimeter of 50.

Kan ze mooi daarop haar ding doen”.

Even voor de goede orde: de kroeg waarin ik me bevind is niet klein, maar het is ook geen danszaal. Ik vraag mij, 2014winter

met mijn drinkebuur, af waar dat podium dan moet staan als er 80 gasten aanwezig zijn naast het gebruikelijke publiek, want de uitbater heeft besloten zijn vaste klanten niet buiten te sluiten, ondanks het aangenomen feest.

Terwijl wij daar vakkundig over zitten mijmeren zwaait de deur open en twee mannen komen binnen. Voor de deur staat pontificaal een bestelbus geparkeerd die het volledige zicht wegneemt en waarvan de achterdeuren open staan.

Het is niet eens zo erg dat ons uitzicht versperd is, want voor het opgehangen doek met winters dorpstafereel heeft zich inmiddels een dame geposteerd die door haar man een foto laat maken. Genoeg te zien dus.

Kennelijk zien ze beiden de humor ervan in, want er wordt wat afgeschaterd terwijl zij diverse poses inneemt.

De twee mannen bestellen een koffie en gaan direct terug naar buiten om vervolgens met allerlei materialen terug binnen te komen. Opperste onrust dus weer. Het lijkt alsof er geen einde komt aan de stroom van spullen die wordt binnengebracht.

“Houd je wel een beetje rekening met de temperatuur!”, bitst de kastelein geïrriteerd tegen een van hen. Zijn irritatie van het begin van de middag is duidelijk weer terug van weggeweest.

Hij heeft wel een beetje gelijk: zoals het een kroeg van deze ouderdom betaamt wordt het lokaal warm gehouden door een kachel. Althans, te doen gebruikelijk, maar nu even niet. De ijverige echtgenoot heeft de kachel versiert met een van de vele blauwwitte vlaggen. Einde functio-

naliteit dus!

De rest van de spullen wordt snel binnengedragen, zodat de auto weg en de deur dicht kan. Ongeveer de helft van het totale vloeroppervlak van het dranklokaal wordt nu ingenomen door allerlei rekken, kasten, lampen en wat dies meer zij.

De twee mannen die hiervoor verantwoordelijk zijn drinken hun koffie en beginnen vervolgens de zaak op te bouwen. Het blijkt een discobar met enorme geluidsboxen, statieven met lampen en nog wat, ongetwijfeld goedbedoelde, rotzooi.

Een totale wand van de uitspanning wordt bezet door de materialen wanneer zij uitgestald zijn. En niet enkel dat: de doorgang naar het herentoilet - toch niet onbelangrijk, want waar gedronken wordt ……. - wordt min of meer versperd door een van de kolossen die straks de, naar onze mening onnodige, decibellen het lokaal in gaan gooien.

“Waar komt mijn podium nou?”, vraagt de ongelukkig kijkende partner van de jarige. De leider van de twee antwoordt hem op een manier waaruit duidelijk blijkt dat hij dat het beste zelf kan uitzoeken.

De stemming wordt er niet vrolijker op.

De feestechtgenoot gaat weg en komt een kwartiertje later - “Ik had eigenlijk al onder de douche moeten staan want straks begint het feest en dan ben ik nog niet gewassen”- terug met een podium.

Bescheiden, maar toch.

Opnieuw wordt er gepast, gemeten, geschoven, gediscussieerd.

Of het er ooit van gekomen is met het podium weet ik niet. Mijn bargenoot en ik besloten maar elders de rust te zoeken die wij gewend zijn. ‘s Avonds heb ik het verhaal aan mijn vrouw verteld. “Waarom ben je niet veel eerder weg gegaan”, vraagt ze verbaasd.

“Ach, dan had ik je dit verhaal niet kunnen vertellen”, antwoord ik. Laten we nog maar een borreltje nemen en een potje scrabble spelen. Morgen is het zondag.

Tikus dit verhaal is eerder verschenen in Spinsels I (www.tikus.nl) tekening: Ludie Haenen

15

Journal de Tribunal

trieb weetjes

Wat is er van

het vat?!

Zoveel heerlijke Brand ‘speciaal bieren’.

Zoveel gasten die ernaar vragen.

Zo graag aan de vraag voldoen.

Zo graag vraag en aanbod op elkaar af willen stemmen.

Maar wij hebben geen plek!!!

Eindelijk, na lang overwegen, is nu dan toch de kogel door de kerk!

Er komen 2 nieuwe tappunten!

Nou ja, dat besluit was niet zo moeilijk, maar waar?

Via de ‘klaagmuur’ natuurlijk!

Nee? Hoezo, nee? Waar dan???? Waar ??

We zijn eruit: Ons oude buffet - je moet eens nagaan wat dat in de loop der jaren heeft meegemaakt - krijgt na 52 dienstjaren een nieuw ‘gezicht’, althans een ’gelaatscorrectie’. Met een flex een stuk oud hout wordt de operatie voltrokken.

Dit gebeurd zonder narcose terwijl Leo en ik gedurende het ‘proces’ wel wat verdoving kunnen gebruiken.

Een stuk hout wordt verwijderd. Dit doet pijn, auwwwww.

Leo loopt nerveus op en neer, onrustig vanwege de grote verandering - in zijn ogen een ‘ingrijpende verbouwing’ -, maar aan de andere kant blij dat er eindelijk 2 nieuwe vers getapte speciaal biertjes voor zijn gasten in huis aanwezig zullen zijn.

De trotse bezitter van 2 sterren, de Brandslang ster en de Laat en Zaat ster - niet de geringste ‘onderscheidingen’ mogen wij wel met trots zeggen - heeft zich aangepast en het aanbod weer bij de vraag aangesloten.

En dan komt eindelijk het moment: de eerste speciaal bieren uit de nieuwe dubbele tap.

Brand Zwaar Blond en Brand Weizen.

Dit is het moment waarop het grote ‘offer’ van 20x20 cm buffet voor ons geen pijn meer doet en wij na 52 jaar 8 tappunten hebben met heerlijke bieren.

Rianda Graus

winter2014

.

Voel je als vriend onthaald bij wijnrestaurant mes amis in Maastricht.

Gastvrouw Annaline, een bevlogen vinologe, weet als geen ander de juiste wijn-spijs combinatie te vinden bij elk gerecht. Haar hart ligt bij de Limburgse wijn.

mes amis Tongersestraat 5 tel: 043 325 78 66 www.mesamis.nl

Maastrichtse Toppers: meest gastvrije onderneming van Maastricht

Genieten van een intiem diner met vrienden, familie of collega’s? Dat kan in de sfeervolle ‘Private Dining’ kamer op de eerste verdieping van het monumentale pand aan de Tongersestraat 5.

Suzan Delfani Sieraad vormgeving

St. Jacobstraat 4 B 6211 LB Maastricht

Atelier winkel REPARATIES workshops Tongersestraat 45 6211 LM maastricht +31 06 29125335

www.suzandelfani.com IK werk met nat uurl ijk e (zoet wa ter) p arel s, edel stenen, h al f edel steneN, go ud en zil ver. N aast eigen werk maak ik o ok per so on lij ke en o p m aat gemaak te sierA den in o p drac hT .

T 043 - 751 85 99 M 06 - 55 766 766 info@furniturecafe.nl www.furniturecafe.nl

B

Journal de Tribunal

17 recept

Kreeftensoep - Bisque d’homard Een recept van George Taselaar, kok en eigenaar van Au Coin des Bons Enfants

Kreeft koken

Breng 4 liter water aan de kook met het bouquet garni. Laat 10 minuten koken.

Kook de kreeften 5 minuten in de bouillon. Haal de kreeften uit de pan en laat ze 10 minuten rusten. Maak de kreeften schoon. Bewaar het kreeftenvlees als garnituur en gebruik de gehakte schalen voor de bisque.

Soep

De kreeftschalen aanzweten in de olijfolie. Afblussen met een scheut cognac.

De bloem, tomaten, citroen en kruiden toevoegen. De bloem goed doorroeren.

Het geheel net onderzetten met de kreeft bouillon en de wijn. Peper en zout toevoegen. Aan de kook brengen en een ½ uurtje zachtjes laten trekken. Passeren door een fijne zeef, goed uitdrukken!

Serveren

De gesneden lauwwarme stukjes kreeft in een diep bord schikken. Bieslook en bosui ringetjes erover strooien. Bisque aan tafel opschenken met een scheutje cognac.

Ingrediënten voor 4 personen: - 2 kreeften van 500 gram - fijn gesneden garni van 1 wortel, 1 prei, 2 uien, 2 knoflookteentjes - ½ citroen, 1 laurierblaadje, takjes tijm - 1 eetlepel tomatenpuree, 4 gesneden tomaten - 1 dl. olijfolie en 60 gram bloem - 2 bosuitjes, gesneden bieslook - 2 dl. droge witte wijn - peper en zout - cognac

winter2014

18

Journal de Tribunal

Pierre Bokma: ik woonde zowat in de Tribunal Thuishonk

“dan werd er schaars gekleed boven op de biljarttafel gedanst”

“Ik woonde zowat in de Tribunal”, zegt acteur Pierre Bokma (1955) over de tijd dat hij van zijn 22ste tot 26ste op de Toneelschool in Maastricht zat. “Buiten de lesuren, zat de hele school in de kroeg. Het was ons thuishonk en de toenmalige eigenares Joke een soort van vervangmoeder. ‘s Ochtends kregen we van haar een broodje uitsmijter of bal gehakt en ‘s middags soep met brood. Ze zorgde goed voor ons.”

De mooiste herinneringen houdt Bokma over aan de eindexamenfeesten. “Ik heb er vier meegemaakt en ze waren alle vier geweldig. Tot tien uur ‘s ochtends dronken we bier uit 2,5 literglazen. Die avonden zullen niet snel uit mijn systeem verdwijnen. De Tribunal is een café dat in mijn hart gebakken zit.”

Gouden generatie

Hardwerkende strandtenthouder

Bokma zat er in die tijd met medestudenten als Yvonne van den Hurk, Gijs Scholten van Aschat, Maria Goos, Peter Blok en Willem van de Sande Bakhuyzen. “De gouden generatie”, wat hem betreft. Later zouden ze samen onder meer het succesvolle Pleidooi, Oud Geld en Cloaca maken. “Praten deden we alleen maar over toneelspelen, over hoe, wat en waarom”, zegt Bokma. Totdat daar teveel drank voor in het spel was.

“Dan werd er schaars gekleed boven op de biljarttafel gedanst.”

Als Bokma in de buurt van Maastricht is, gaat hij nog altijd even langs de Tribunal om een ‘soeske’ te drinken, pils met een scheutje donker bier. Dat staat ook zeker in januari op het programma, wanneer hij in Theater aan het Vrijthof De verleiders: Door de bank genomen komt spelen. De voorstelling is het derde deel van de satirische toneeltrilogie Apenrots B.V. over machtswellust aan de top van het Nederlandse bedrijfsleven.

Voor zijn rol als malafide zakenman in het cabareteske eerste

2014winter

19

Journal de Tribunal

artikel Pierre Bokma

Gijs Scholten van Aschat en Pierre Bokma

Gijs Scholten van Aschat en Pierre Bokma

Pierre Bokma is in januari en mei 2015 te zien in het Theater aan het Vrijthof Thom Hoffman, Gijs Scholten van Aschat en Pierre Bokma

deel over de vastgoedfraude ontving Bokma een Louis d’Or. Door de bank genomen is volgens de acteur een stuk serieuzer.

“Het is meer een informatieve lezing over de financiële hygiëne en moraal van het land”, legt hij uit. “We laten zien waar het geld vandaan komt en wat we ermee doen.” Deze keer speelt hij ook geen dader, maar slachtoffer. Hij is Jan de Wit, een hardwerkende strandtenthouder die in financiële transacties genadeloos vermalen wordt. Over zijn spel schreef De Theaterkrant in een vijf sterren recensie: “Bokma stikt in zijn tragiek met bijna overslaande stem alsof hij elk moment in huilen kan uitbarsten en wisselt dit af met momenten van verlammende depressie.”

Verdachte schrijver In mei komt Bokma naar Maastricht voor de muziektheatervoorstelling Een Pure Formaliteit, een coproductie van Orkater en Cello8ctet Amsterdam. Terwijl acht cellisten op de achter-

even langs de Tribunal om een ‘soeske’ te drinken grond live muziek van Micha Hamel opvoeren, speelt Bokma schrijver Onoff die verdacht wordt van moord. De ondervragende commissaris is Porgy Franssen, die ook in Maastricht studeerde, maar niet eerder met Bokma op het toneel stond.

Samen spelen Bokma en Franssen kafkaëske ondervragingsscènes, waarin de situatie steeds diffuser en grimmiger wordt, aangezien de schrijver zich niet kan herinneren wat hij op de avond van het misdrijf heeft gedaan. NRC schreef hierover “Op knappe wijze weet Bokma zich ongrijpbaar te maken; als auteur verkent hij de scheidslijn tussen waarheid en verzinsel.”

Bokma zelf kan en wil er niet veel meer over verklappen. “Het is een spannende whodunnit. Daar moeten mensen gewoon heen.”

Joke Beeckmans foto’s: Pief Weyman winter2014

20

Journal de Tribunal

breicafé

breicafé Maastric Breicafé’s bestaan wereldwijd en reizende breisters en haaksters zoeken naar breiclubjes via ‘community websites’.

De avonden waarop zij bijeenkomen zijn bedoeld om te leren van anderen, nieuwe mensen te ontmoeten en natuurlijk om gezellig bij elkaar te zijn.

Er is er nu ook een in Maastricht! Toen we op zoek waren naar een plek om tweewekelijks samen te komen waren we bij ‘de Tribunal’ meteen welkom!

“Toen we op zoek waren naar een plek in Maastricht, waren we bij de Tribunal meteen welkom”

2014winter

wolwollewool.nl

Boschstraat 89 - Maastricht

Elke dinsdagavond in de even weken schuift er een wisselende groep dames (helaas nog geen heren; mannen, zie dit als een oproep!) aan in de Tribunal.

Het gezelschap is een mix van jong en oud, van beginner tot doorgewinterde breister. Huisvrouwen, kunstenaars, hoogleraren, studenten, met hun liefde voor breien en haken gemeenschappelijk vinden elkaar tijdens de breiavond.

Beetje vreemd

In het begin keken sommige andere cafébezoekers een beetje vreemd op van het clubje dames dat al breiend en hakend gezellig zat te kletsen en ideeën uit te wisselen, maar inmiddels is iedereen gewend aan de tafel bezaaid met bolletjes wol en breitijdschriften en behoren ze tot de vaste Tribunal gasten.

Een paar reacties op de vraag wat men zo leuk, inspirerend, gezellig en leerzaam vindt aan het Breicafé: ‘Het breicafé is gezellig, leerzaam, en voor mij ‘er even uit’. Ik geniet om te zien wat iedereen maakt, ik vind het leuk dat het niet virtueel is, en ik vind de vrouwen boeiend. Ik ben nooit zo’n groepsmens, voel me meestal ‘the odd one’, maar dat heb ik hier niet. Iedereen doet haar eigen ding en dat vind ik leuk.’

Iemand anders schrijft: ‘Het is best lastig om goed op te schrijven waarom het zo leuk is!’

Nog een reactie: ‘Wat ik leuk vind aan het Breicafé dat even met iets heel anders bezig kan zijn dan mijn dagelijkse bezigheden. Ik ontmoet leuke mensen. Heb leuke gesprekken, die opvallend genoeg vaak helemaal niet over breien gaan.’

Clavecymbelstraat 82 6217 CW Maastricht 043-3470493

21

Journal de Tribunal

breicafé

ht in de Tribunal Kenmerken:

Enkele kenmerken zijn: Vrije inloop en structuur: elke breiavond is anders. Soms zijn er wel 14 dames, soms maar 4.

Maar ook als er slechts vier dames zijn is de avond bijzonder leuk, omdat er dan nog betere (groeps)gesprekken ontstaan dan in geval van een tafel vol dames (met veel geklets).

Dus: geen formeel lidmaatschap, maar een open structuur die ontzettend goed bevalt en het juist interessant maakt om te zien wie binnenloopt.

Creativiteit en Inspiratie: het is hartstikke interessant en leuk om te zien waar iedereen mee bezig is. Zo worden patronen en informatie over garen, inclusief koopjes, uitgewisseld.

Ook ontstaan er vanuit het breicafe weer leuke initiatieven

zoals gezamenlijk op een markt staan (Aniek, Nienke en Alice) of gezamenlijk naar het Duitse breitreffen te gaan in Keulen (Willeke, Nathalie, Marjan).

‘breicafé’ klinkt toch beter dan ‘haakcafé’ Haken: haken is wellicht nog populairder dan breien. Dat is wel grappig om te zien, maar, gevoelsmatig, “breicafé” klinkt toch beter dan “haakcafé” Goede wijn etc: het genot van een lekker glaasje wijn, gezellige ambiance van de Tribunal, lekkere pinda’s.

Afschakelen: De breiavond is perfect om goed af te schakelen na een drukke werkdag of om even afstand te nemen van beslommeringen. Dat goede glas wijn helpt daarbij natuurlijk.

Nieuwe mensen leren kennen: de dames die het breicafé bezoeken zijn zeer gevarieerd (jong en oud, werkzaam in diverse sectoren, verschillende andere hobby’s et cetera), met allemaal eigen leuke of indrukwekkende verhalen. Er bestaat veel interesse voor elkaar en daarmee is de groep niet meer alleen een breigroep, maar er ontstaan mooie nieuwe contacten en vriendschappen.

En natuurlijk, last but not least, het leuke personeel van de Tribunal, die een gezellige sfeer weten te creëren.

Ben je ook enthousiast geworden, kom gerust eens langs en brei met ons mee.

Nathalie Brans

“helaas zijn er nog geen heren bij het breicafé; mannen, zie dit als een oproep!”

winter2014

.

StudentFlatMaastricht is een gespecialiseerd verhuurmakelaarskantoor dat zich richt op studenten en expats.

Bent u op zoek naar nieuwe huurders voor uw vastgoed zonder dat u daarvoor kosten wilt maken?

Neem contact met ons op!

Een aantal redenen om gebruik te maken van de diensten van StudentFlatMaastricht:

STUDENTFLAT MAASTRICHT

ROOMS | APARTMENTS | STUDIOS WWW.STUDENTFLATMAASTRICHT.COM

StudentFlatMaastricht Brusselsestraat 10 6211PE Maastricht +31 651 528982 www.studentflatmaastricht.com

• gratis bemiddeling • wij zijn het best vindbaar online (plaats 1 in Google, meer dan 2000 volgers op Facebook) • uw eigendom is sneller verhuurd met een hogere huuropbrengst.

• wij zijn 7 dagen per week bereikbaar • gratis klusjesman om kleine mankementen aan uw woning te repareren.

23

Journal de Tribunal

column twan kersten

Kleurrijke figuren: Litanie d’amour In Tribunal ontstond voor mij de voedingsbodem voor de waardering van kleurrijke figuren. Dat maakt Tribunal zo bijzonder! De mengeling van couleur locale, wetenschap, juristen, toneelacademiestudenten en dat al vele jaren.

En daaronder de Kleurrijken: nooit enig gevecht gezien. Gewoon gebroederlijk naast elkaar.

Wil de aanstaande acteur nog wel eens schreeuwen om aandacht, De Kleurrijken krijgen deze aandacht: soms gevraagd, maar minstens zo vaak ongevraagd.

niet meer, maar dat maakt mijn herinnering aan hen niet minder kleurrijk. Als (relatieve) buitenstaander kon ik genieten van hun verbale duel: vlijmscherp en vol respect.

Dat kan gewoon naast elkaar bestaan en dat leerde ik van hen.

Een omgangsvorm die ik nog steeds enorm waardeer.

In de vorige editie stond ‘de roeie Pierre’ vermeld. Ik mocht het genoegen smaken (en ruiken) met hem kennis te maken.

Iedereen kent wel zijn eigen kleurrijke figuur in Tribunal.

Sommigen kwamen zo plots als zij gingen; anderen bleven.

Andere tijden; terug naar (de) Onze ‘Kleurrijken’.

Wat te denken van - laten we het houden op - ‘Wilma’. Ook hier geldt immers: horen, zien en zwijgen.

Zij was zojuist teruggekeerd van een ontboezemende danssessie op het biljart. Dat biljart stond toen nog in Tribunal en werd bedekt door een hardhouten afdekplaat. Maar goed dat het hardhout was, want deze Rubensvrouw had niet bepaald het figuur van een prototype danseres.

Zij verhief het a-ritmisch dansen tot ware kunst terwijl het biljart zuchtte onder haar volle aanwezigheid. Zij danste midden tussen de Academiestudenten.

Nadat er alle enkele acteurs en actrices als ‘casualties of war’ van het biljart waren gekukeld, verloor zij zelf haar evenwicht.

Zij werd door een boomlange medewerker opgevangen en ‘dringend verzocht’ even aan de bar uit te rusten.

En toen zat ik naast haar. Haar uitademen verried de overactiviteit van haar hart om het bloed te blijven laten circuleren.

Ik legde haar de reden uit waarom cafeïnevrije koffiepads en cafeïnehoudende van elkaar gescheiden dienden te worden in verschillende blikken: anders krijgen ze ruzie. Deze koffiepads kunnen onderling niet zo goed met elkaar overweg.

Ze keek me eerst wat meewarig aan. Daarna vroeg ze Leo prompt de blikken niet gelijktijdig open te maken. “Anders krijgen de koffiepads ruzie.”

De Kleurrijken zijn vaak bekend onder pseudoniem. Wie niet trouwens binnen Tribunal.

Zonder mijzelf - onbescheiden - tot de kleurrijken te rekenen, kende vrijwel iedereen mij onder de naam ‘Tarzan’. Het moet mijn musculaire en rijzige gestalte geweest zijn die achter deze bijnaam zit.

Op deze plaats een ode aan die ene kleurrijke figuur die ook collega was en waartegen ik enorm opkeek; Ludo. En die andere grootheid: Ad Geers.

De echte Kleurrijken herken je aan hun authenticiteit. Zij die hen na wilden doen, vielen direct door de mand als onwaarachtig.

Ludo was steevast in debat met Ad Geers. Helaas zijn beiden

Kwam Geers binnen, dan startte direct de litanie van Ludo.

Dat hield niet meer op tot hij wegging. En daar wilde wel eens enkele uurtjes overheen gaan.... .

Of de grap om bij Ad Geers met een minuscuul boortje een gaatje in zijn glas te boren midden in het etiket. Daardoor vielen er voortdurend druppels op het overhemd van Ad Geers.

En Ludo maar opmerken dat hij niet zo moest knoeien.

Het Recht kent zijn pappenheimers. Veel grijze muizen; slechts enkele Kleurrijken.

Iedere rechter en advocaat kent ze en ieder spreekt met een zekere weemoed over hen.

Zij zijn het die het rechts- en cafébedrijf zo bijzonder kleuren.

Twan Kersten Meesterwerk Advocaten & Mediators

Soms moet u even uw tanden laten zien

Meesterwerkadvocatuur.nl Oprecht Betrokken Bruistensingel 126 | 5232 AC ’s-Hertogenbosch | 073 -744 01 01| info@meesterwerkadvocatuur.nl

winter2014

24

Journal de Tribunal

herinneringen aan de Trieb

Herinneringen aan een decennium Een nostalgische blik op de beginjaren van ‘de Trieb’ door Maurice Hollman.

Eerste bezoek

Mijn eerste bezoek aan de Tribunal was in de periode van de jeugdmis bij de Franciscanen in hun kloosterkerk bij het Derde Orde gebouw.

De jeugd had genoeg van het traditionele praatje en wilde een eigen belevenis in de kerk. Het gevolg: moderne muziek; een mis met én voor de jeugd.

Na de mis trokken we naar de Tribunal, waar vooral op zondagmorgen goede muziek werd gedraaid.

De kroeg was tot een uur of twee bomvol met Lou en Joke achter het buffet, al dan niet met hulp.

Barman

In 1969 ben ik officieel begonnen achter de bar.

Ik heb de tijd van de grote biervaten nog meegemaakt, waarbij je met een stang door een kurk moest steken en gelijk moest vastdraaien om het ‘aan te slaan’.

De eerste keer dat je zelf een fust mocht aanslaan was een geintje van het bestaande personeel, dat je het fust moest tillen (anders werd het bier wild) en dan op een kant zetten om de stang erin te steken.

Natuurlijk ging dat de eerste keer goed mis en was je kletsnat van de straal bier.

Je collega’s en barvrienden kwamen dan niet meer bij. Succes verzekerd.

Daarna kwam de bajonetsluiting en werden de vaten lichter. Van 75 naar 50 liter,

2014winter

Georges en Tjeuke

In die tijd werkte ik met Georges en Tjeuke als vaste barmensen.

Lou, Joke en Lei woonden nog boven de zaak en ‘s-morgens kwamen Opa en Oma Graus.

Toen werd er tussen de middag in de keuken warm eten gemaakt. Ook voor ons!

Leike ging daarna met Opa en Oma mee, die tot de avond op hem pasten.

Ketelkoffie

In de vroege ochtend kwamen de vaste klanten op de ‘ketelkoffie’ af.

Klanten zoals Gek-Netteke, Pierre - die ik nog in zwarte kledij heb zien rondlopen, maar die al snel over ging naar “wit” - en, aan tafel vijf, had je de vaste klanten, zoals Pa Goze, de bekker, Ottenheim van de Spilstraat, Gerard Nicolaes van de Sigaren, baron Jeu Souren de sokkerbekker, Pierre Meinke van de containers, Zaate Andre – die schold altijd op het LSO - en nog veel, heel veel anderen klanten.

In de rustige uren na de lunch werd er gebiljart en van Gerard Nicolaes heb ik mijn eerste lessen op het groene laken gekregen.

Om vijf uur ging de plank en het rubberlaken op en over het biljart, want dan liep de tent vol.

Perfect glaasje bier

Het was een supertijd, mede door de perfecte manier van met mensen om gaan, zowel door Joke als door Lou. Van hem heb ik geleerd om het mensen naar hun zin te maken en naar hen te luisteren.

Lou leerde ons ook om een perfect glaasje bier te tappen en op een droog viltje met het etiket naar de klant toe te serveren.

En dat de tafels en de bar schoon en

opgeruimd moesten zijn.

In die tijd stonden de korfjes met broodjes op de bar tot ze op waren en maakte Joke zelf een ketel soep.

Lou en Joke verhuisden via nummer 17 naar ‘Sjaan’ (Scharn; red), maar voor dag en dauw waren ze toch altijd in de zaak om de vaste gasten van de befaamde ‘ketelkoffie’ te voorzien.

Opschrijfsysteem

Lou en Joke, en daarmee dus de Tribunal, zijn ook groot geworden door hun opschrijfsysteem.

Kaarten op naam (voor vaste klanten) die

genummerd waren en waarop je het gelag kon laten opschrijven om aan het einde van de maand te betalen.

Lou had een perfect geheugen en wist precies wat er op zo’n kaart stond. Hij zat er niet vaak naast.

Toneelschool

Door het systeem van opschrijven bond hij de klanten, waaronder ook de studenten van de Toneelschool, aan het café. Studenten die de Tribunal als hun thuis beschouwden. Die er studeerden, in en uit liepen en er ’s-avonds uit hun dak gingen.

En niet te vergeten de toneelspelers die, na hun optreden in het theater, meestal naar de Tribunal gingen.

Ik kan me nog goed herinneren dat Ramses Shaffy binnen kwam en met een briefje van 100 gulden zwaaide voor een

25

Journal de Tribunal

herinneringen aan de Trieb

Cafe Tribunal: 1964 - 1974 rondje.

Monique van de Ven was vaak niet te houden en sprong Georges op z’n rug achter het buffet.

Op tafels en op het biljart werd gedanst (en op de tafels doen ze dat nog steeds).

je door de toiletgroep lopen!

Verder kon je er ook dansen tot in de vroege uurtjes. En dan terug naar Maastricht.

We hadden uiteraard nog geen computer, maar schreven alles op in een schrijfblok, dat om 7 uur werd overgeschreven voor de avondploeg en na 2 uur ’s nachts opnieuw voor de ochtendploeg.

De dag erna werd het door Lou overgeschreven in zijn rode klapper.

Door de week gingen we ook regelmatig richting Vroenhoven: Naar de Reserve - een geweldige dansgelegenheid - of de Pergola (de oude), waar een paar gokkasten stonden.

Maastricht was om 2 uur uitgestorven en in België bruiste in die tijd dan het nachtleven.

Studenten

In die tijd moesten de Toneelstudenten vaak werken om hun schuld af te lossen.

Glazen ophalen en spoelen.

Ik herinner me onder andere de tijd van Pim Peters en Frank van Erven: Die hadden nog wat open staan en zouden in de vakantie werken om dat te regelen. Maar de Tribunal was gezellig en had een behoorlijke aantrekkingskracht.

Dus na hun werk bleven de mannen hangen. Toen het op afrekenen aankwam telde Lou keurig uit wat ze hadden verdiend en incasseerde meteen wat er nog open stond.

Er bleef weinig over! Maar ze hadden wel lol gehad.

Wijn

Begin jaren 70 kwam het wijngebruik in opkomst in de Tribunal.

Eerst werd dezelfde wijn geschonken als bij ‘de Schiefer’. (Restaurant Au Coin des Bons Enfants; red.)

Maar ik kwam uit een wijnnest en introduceerde een betere wijn en de verkoop per fles.

Dat ging als een trein en was een hele periode een groot succes.

Na het werk

In die tijd gingen de cafés om 2 uur dicht en dan gingen we, vooral in het weekend, door naar Julia in Smeermaas, waar je midden in de nacht nog geweldig kon eten.

Biefstuk of varkenshaas, frieten en sla.

Om bij het restaurant te komen moest

Muziek

De muziek in de Tribunal werd toen verzorgd door middel van langspeelplaten.

Lou ging regelmatig naar Luik, op de hoek bij de St. Paul-kerk, waar z’n platenzaak zat en kocht daar de nieuwe muziek.

Zijn jazz collectie was heel uitgebreid, maar ook moderne- en klassieke muziek werd regelmatig gekocht.

De platen werden grijs gedraaid en moesten regelmatig in de spoelbak worden schoongespoeld.

Daarna werden ze meteen weer op de draaitafel gelegd.

Carnaval

Met carnaval hadden we drie ‘bakken’ voor de bar.

Daar stond aan de toiletkant Pietje uit Epen. Die stouwde heel wat weg, dat wil zeggen: hij verkocht veel drankjes. In de bakken voor en rechts stonden barhulpen.

Wij moesten zorgen dat zij voorzien werden van bladen vol bier en andere dranken.

Donderdag na carnaval Donderdag na carnaval gingen de mannen die gewerkt hadden samen met Lou naar Luik.

Dan werd er in Rue Pont d’Avroy gegeten en daarna werd Pietje naar Epen terug

gebracht. Vervolgens werd de spanning van de Carnavalsdagen met de nodige biertjes weggespoeld.

Door de Dames werd alles in de Tribunal gepoetst: de balken en instrumenten, de walmuur, de vloer, de ramen, de tafels, krukken en stoelen en, niet te vergeten, de toiletten (zeker na zo’n bierfeest). En uiteraard ook de Cour en de keuken.

Zand op de vloer

Het was in die tijd zo druk dat de houten vloer, mede door het zand, de nodige gaten vertoonde.

Het was altijd een gevecht om van de brouwerij iets geregeld te krijgen: de ramen waren gammel, het verfwerk slecht.

Laat staan dat de brouwerij iets extra’s deed!

En dat terwijl aan de overkant, bij Ma van Sloun en de Coin, de buitenkant regelmatig een frisse laag verf kreeg.

Maar die panden waren dan ook eigendom van ‘de Brand’ en het pand van de Trieb niet.

Toch kreeg Lou het voor elkaar, na gebruikmaking van diverse lapmiddelen, om een nieuwe vloer te bewerkstelligen.

Het was prettig dat de architect van ‘de Brand’ vaste klant was, zoals ook de aannemer Jeu Mulder, die veel opdrachten voor de brouwerij uitvoerde.

Luisterend oor

Het was ook een periode dat mensen met problemen naar je toekwamen voor een luisterend oor. Vroeger gebeurde dat bij Lou en Joke boven en in mijn tijd in de winter2014

26

Journal de Tribunal

herinneringen aan de trieb muziek, maar ook waren Georges en Tjeuke supersnel over de bar en tussen de mensen om de boel te sussen.

Ik bleef meestal achter de bar om de klanten te blijven helpen.

keuken.

Het was een belangrijk onderdeel van de taak/zaak: luisteren naar de klanten.

Ruzie

Ik heb in de loop der jaren heel veel mensen achter het buffet gehad.

Glazen ophalen en flessen bijvullen; daar begon het mee. En daarna achter de bar, In al die jaren hebben we maar een of twee keer ruzie in de zaak gehad. Een zeldzaamheid dus.

Meestal kon je iets regelen met de

nu verkrijgbaar: Spinsels III makkelijk geschreven bestellen op www.tikus.nl

2014winter

Ik herinner me een feit dat me behoorlijk geraakt heeft: Op zo’n drukke zaterdagavond - super gezellig - hadden we een klant binnen met twee protheses.

Die dacht dat hij zich alles kon permitteren bij het vrouwelijk schoon, totdat een aantal dames naar me toe kwam en zei dat hij te ver ging.

Na een paar waarschuwingen heb ik hem eruit gegooid.

De mensen bij de deur hadden niet gezien wat de aanleiding was geweest en dat moest je dan weer uitleggen. Dan voelde je je belabberd.

Zware jongens

Op de maandagavond kwamen de zware jongens: de Vechter, de Boesjang, Chita, Willie Bio en Bob. Dan bracht je een blad

met kleintjes bier en voordat je je had omgedraaid was dat leeg en moesten ze een nieuw blad hebben.

Maar met zo’n gezelschap had je nooit verkeerde mensen in de zaak.

Het is allemaal wel al lang geleden.

10-jarig bestaan

In 1972 hebben we het 10-jarig bestaansfeest gevierd, met als cadeau voor Lou en Joke ‘het bierviltje met foto’.

Als ik er nu, ruim veertig jaren later, zo op terug kijk zijn er al heel wat mensen van toen inmiddels overleden.

Vertrek

In 1974 vertelde mijn vader dat hij wilde stoppen in de wijnzaak en dat ik moest kiezen tussen de horeca of de wijnzaak.

Voor het laatste heb ik toen gekozen. Met de nodige emoties!

Ik kon mijn vader, die zijn zaak groot en bekend had gemaakt, niet laten zitten.

Georges begon in diezelfde periode met ‘de Oude Klok’ en Tjeu nam ‘de Pieter’ over.

Binnen een jaar was Lou 3 vaste krachten kwijt! Maar hij gunde ons dat.

Ik ben altijd naar de Tribunal blijven komen.

Het was een onderdeel van mijn leven en dat is het nog en zal het blijven.

Maurice Hollman

Calvariestraat 16 - Maastricht 043 - 321 3820

Foto’s 27

Journal de Tribunal

foto’s

Foto collage

Als je een verhaal hebt bij een van deze foto’s, stuur het aan redactie@journaldetribunal.nl winter2014

.

Uw lege woonruimte heeft onze volle aandacht!

. officiële elen…… d r o o v e enige siteit d is De g r in

ive us Eyck voor Un icht ho Maastr g bemiddelaar uyd en Jan van n Z ti l s hoo isve

hu e sc ht, Hog Maastric . ie academ erkers dvies medew ling & a f e o d n id te m e en ekers Gratis b eden zijn stud oningzo /l s w r e e d w r u u ie Hu m 00 n ssystee s ca. 30 iddeling er nodig Jaarlijk m e b jk e hteli nties m Overzic adver te n te r a p a lijkhede Geen e moge

Official Partner of:

ga ver d weten o ns te verhuren .com r e e m g o n i ia v s Wilt u nruimte chthou om woo w.maastri w naar: w

KOOP-

500 m

ZONDAGEN

2

OPEN Carn

als- & Feest win

l

av

ke

(gehele jaar open)

van 12.00 tot 17.00

Openingstijden:

maandag 13.00 - 18.00 Dinsdag & woensdag 10.00 - 18.00 Donderdag 10.00 - 21.00 Vrijdag 10.00 - 18.00 Zaterdag 10.00 - 17.00

Grote Gracht 50 • Maastricht

deroejneus.nl

www.

ROUTEBESCHRIJVING

29

Journal de Tribunal

laat en zaat

Carnaval met Laat en Zaat Onlosmakelijk met elkaar verbonden: Café Tribunal en Laat & Zaat!

De Tribunal, een monument binnen de Maastrichtse Horeca en Laat & Zaat, een monument binnen de ‘Mestreechse vastelaovund’ (Maastrichtse carnaval; red.).

Vriendschap voor het leven

Deze twee giganten hebben een ‘vrundsjap veur ut Leve’ (vriendschap voor het leven; red’) gesloten en deze innige verbinding is vastgelegd in een gedenksteen bij de entree van De Tribunal. Het is een herinnering aan vijftig jaar Tribunal en 4x11 jaar Laat & Zaat.

Carnaval is het moment van bekrachtiging van deze ‘vrundsjap’ (vriendschap; red.) en die drie carnavalsochtenden zijn elk jaar weer het toppunt van plezier voor ieder lid en sympathisant van Laat & Zaat.

Zondagmorgen

Zondagmorgen, zo vlak voor het middaguur, eerste carnavalsdag, komen ze binnendruppelen. Velen nog wat onwennig zo in de trant van ‘geit ut noe ech gebeure’ (gaat het nu echt gebeuren; red.) en anderen die weer staan te popelen om samen muziek en plezier te maken.

‘Mestreechs Volleksleed’

En dan barst het geweld los: De Tribunal tot aan de nok toe gevuld en iedereen die uit volle borst het ‘Mestreechs Volleksleed’ (Maastrichts Volkslied; red.) meezingt.

Een minuut stilte voor al diegenen die ons de afgelopen periode zijn ontvallen en nadat ‘de medailles aon ut veendel’ (medailles aan het vaandel; red.) zijn gehangen barst het geweld in

al zijn hevigheid los.

En als uiteindelijk de kelen goed gesmeerd zijn wordt buiten verzameld en na enkele afscheidsdeuntjes voor Lei en Rianda en uiteraard de rest van het personeel, trekt Laat & Zaat onverdroten de grote Carnavalswereld in.

Maandag en dinsdag

Dit geweld herhaalt zich op de carnavalsmaandag- en de carnavalsdinsdagmorgen. Het enige verschil met de zondagmorgen is dat er wat meer ‘vlekskes op de pekskes’ (vlekken op de kostuums; red.) zitten en dat links en rechts ‘e snuutske’ (een gezichtje; red.) wat gerimpelder en bleker voor de dag komt. Maar dat alles mag de pret niet drukken en met evenveel enthousiaste worden de eerste tonen weer ten gehore gebracht. Muzikale hoogstandjes worden afgewisseld met tranentrekkers en onvervalste meezingers en uiteindelijk herhaalt het ritueel van de zondagmorgen zich en neemt de bende vroeg in de middag weer afscheid van De Tribunal.

Generale repetitie

Om tot deze imposante prestatie te komen wordt door Laat & Zaat ieder jaar een ‘Generaol Repetisie’ (generale repetitie; red.) georganiseerd. En waar kan dat dan beter gebeuren dan op de plek waar ook het Carnavalsgeweld losbarst. De laatste zondag vóór de Carnaval wordt deze “Generaol Repetisie” steevast georganiseerd in De Tribunal en dat vanaf ca 16 uur.

Kwalitatief valt er dan nog wat te schuren en te schaven, maar daar hebben we dan nog een hele week voor.

‘veer zien us’ (wij zien elkaar; red.)

De Bisjop

winter2014

.

|

opticien

optometrie

|

contactlenzen

o.a. Anne et Valentin, Chanel, Lindberg, Mykita, Theo Stationstraat 19-21 Meerssen t (043) 364 39 27 Stationsstraat 58 Maastricht t (043) 711 22 16

www.mestrini.nl

BLUEbruidsmode

MOEDERS & DOCHTERS OPGELET toneelacademie maastricht presenteert: een voorstelling over moeders & dochters voor moeders & dochters

Nicky Moesch ontwerpt en vervaardigt bruids- en feestkleding op haar eigen unieke manier. Gedreven door artistieke, moderne en luxe stijl. Zoek je een creatie naar wens of advies bij je keuze, maak vrijblijvend een afspraak.

ACHTER DE BARAKKEN 31A 14 december 14:00 15 december 19:30 16 december 19:30 17 december 13:00 & 19:30

NIEUW ADRES 15 december 2014

Kapoenstraat 12A01

Reserveren via karlijndeboorder@hotmail.com

T. +31(0)6 22106220 bluebruidsmode@gmail.com

trudi van schaik sieraden

lingerie

|

beachwear

|

sleepwear

|

homewear

|

underwear

|

menswear

Give me an A, give me a B! Give me a D, give me an E, even give me a G or an I‌! Because Gorgeous Bras Come in All Shapes and Sizes Wycker Brugstraat 9b | 6221 EA Maastricht | T 043 - 321 24 94 info@bergermaastricht.nl | www.bergermaastricht.nl

trudi van schaik maakt sieraden

st pieterstraat 44 6211jp maastricht +31(0)43 3216 241 www.trudivanschaik.nl

al meer dan dertig jaar in het jekerkwartier

31

Journal de Tribunal

Geneviève

modetips

Modetips van door Geneviève Op ‘t Roodt

Vanaf deze editie tref je in elke komende editie de laatste nieuwtjes en trends van de modeontwikkeling in het komende seizoen aan.

Oversized Dit winterseizoen is er veel vraag naar wijde truien,oversized vesten en poncho’s.

Geneviève hierover: “Omdat ik veel en vaak reis, is een poncho supergemakkelijk achter het stuur i.p.v. die dikke winterjas, zóó vervelend. Elke vrouw heeft er vast een in haar garderobe en, zo niet…..AANSCHAFFEN!” Een poncho met knopen aan weerskanten kan ook gewoon gedragen worden als trui.

Een van de toonaangevende merken dat hier duidelijk aan voldoet is ‘FERRACHE.’

Tip van Geneviève: Hier alvast een tipje van de sluier opgelicht voor de zomer 2015: Lange rokken,recht of licht golvend, pantalons met wijde pijpen, luxe joggings in zachte materialen en pastelkleuren, vooral roze!!!

In de maarteditie meer hierover.

Frits Franssen en Genevieve Op ‘t Roodt runnen samen, zoals zij dat noemen, ‘een kleine groothandel’ in dameskleding: F&L1989.

Hun grote inspiratiebron - of ‘hoe het allemaal begon’ - is c.q. hebben zij te danken aan Letty, de moeder van Genevieve, die hen de ‘modemicrobe’ heeft door gegeven.

Samen gaan ze maandelijks op zoek naar de prêt-à-porter in Parijs en Italië. Die bieden ze dan aan in boetieks in het midden- en hogere segment.

Hun sterkste punt is dus dat ze snel kunnen leveren en kunnen inspringen op de trend van nu.

wijde truien oversized vesten poncho’s

winter2014

32

Journal de Tribunal

activiteiten

Activiteiten in en rond de Tribunal live muziek bij de Trieb: vrijdag 12 december Coupe de Ville Coen van Dam en Maurice Peters spelen acoustic blues op de wijze van Willy de Ville - live in Berlin

aanvang 21:00 uur zaterdag 20 december Christmas Sing Along

met de Funcky Buddha’s

ma 22 december

Tribunal bestaat 52 jaar

52

openingstijden feestdagen: wo 24 december (kerstavond) do 25 december (1e kerstdag) vr 26 december (2e kerstdag) wo 31 december (oudejaarsavond) do 1 januari (nieuwjaarsdag)

open tot 19.00 uur gesloten gesloten open tot 19.00 uur open vanaf 15.00 uur met dj

Carnaval in en rond de Trieb: zondag 18 januari

prins uitroepen

zondag 8 februari generale repetitie Laat & Zaat 15-16-17 februari

carnaval

woensdag 18 februari hieringebiete (vanaf 16.00 uur)

2014winter

33

Journal de Tribunal

december 2014 - medio maart 2015 Verder te doen in de stad: Magisch Maastricht: 29 november - 30 december Een stralende winter in Maastricht met magische activiteiten en prachtig verlichte straten in de historische binnenstad. Volg de magische lichtroute: een lint van bijzondere verlichting langs bijzondere plekken in de stad

Vikingen in de Lage Landen: 18 oktober t/m 15 maart 2015

Tentoonstelling in Centre Céramique en Gallo-Romeins Museum Tongeren.

Driekoningenstoet: 3 januari - start bij Onze Lieve Vrouwebasiliek

Poëzieparcours: 2 januari t/m 4 februari een wandeling door Maastricht van gedicht tot gedicht met op 29 januari gedichtendag en van 21-31 januari de Nationale Voorleesdagen (beide in het Centre Céramique)

Maastricht aan Tafel wintereditie: 25 januari - 8 februari

Ragweek: 4 - 11 maart studenten zetten zich in voor het goede doel

Boekenweek: 7 - 15 maart Maastricht Antiquarian Book & Print Fair: 13 - 15 maart

(MABP) Sint Janskerk

Studium Generale:

ma 12 jan 19:30u Start collegereeks Wetenschap als esthetische ervaring (KD) ma 12 jan 20u The Geopolitical Case for European Unity – Holslag Lecture (MBB) di 13 jan19:30u Start Lecture Series Philosophy, an Introduction (KD) wo 14 jan 19:30u Start collegereeks Medische ethische dilemma’s (KD) wo 14 jan 20u Andreas Vesalius en het begin van de moderne wetenschap – Broos – Lezing (MBB) don 15 jan 20u Ebola – Coutinho – Lezing (MBB) wo 21 jan 20u HIV/AIDS as a Human Rights Issue in South Africa Cameron - Lecture (MBB) do 22 jan 20u Rembrandt Research Project - Van de Wetering - Lezing (TS-a) wo 28 jan 20u Kyoto in huis: duurzaam bouwen - Verbeeck - Lezing (KD) do 29 jan 19:30u Start collegereeks Kosmologische kwesties - Schilling (MBB) man 2 feb 20u Anti-Semitism Today - Wieviorka - Lecture (MBB) wo 4 febr 20u Partnerrelaties met toekomst - Vansteenwegen - Lezing (MBB) do 5 feb 19.30u Start Lecture Series Myths in Forensic Psychology (KD) ma 9 feb 20u University Education for a Better World - Muff & Dyllick - Lecture (TS-c) ma 23 feb 20u Radicalisation in the Middle-East - Maher - Lecture (MBB) ma 23 feb 19:30u Start collegereeks Filosofie van de 18e eeuw (KD) di 24 feb 20u Transforming Banking Values – Sedláček & Luyendijk – Lecture (TS-c) wo 25 feb 19:30u Start Lecture Series The Evolutionary History of our Body (KD) KD Karl Dittrichzaal, Bonnefantenstraat 2 - MBB Aula Minderbroedersberg 4-6 - TS-c Collegezaal Tongersestraat 53 - TS-a Aula Tongersestraat 53

Jan van Eyck Academie:

iedere donderdag om 17.30u: presentaties van deelnemers van de Van Eyck 16 jan - eind feb Tentoonstelling Rob Johannesma 5, 6 en 7 maart: Van Eyck Open Studios

Conservatorium:

Nacht van de Klassieke Muziek 30 januari 2014, 20.00 uur Tot na middernacht zijn er door het hele Conservatorium zeer diverse muzikale optredens door jong talent, studenten en docenten van Conservatorium Maastricht. Meer dan zeventig muzikale optredens, verspreid over verschillende locaties in het Conservatorium Maastricht.

Toegang: vrije gave

Toneelacademie: TEFAF: 13 - 22 maart during TEFAF: 13 - 22 maart exposities, theater- en muziekproducties, dansvoorstellingen en special events in Maastricht en de Euregio

15 - 20 december Kerst in de Toneelacademie

Gratis voorstellingen performances, film, expositie 20 december informatiemiddag voor aankomende studenten 9 - 14 februari voorstellingsweek

Gratis voorstellingen performances, film, expositie 14 februari informatiemiddag voor aankomende studenten Heb je activiteiten (gratis toegankelijk) in de periode medio maart medio juni, geef ze dan door via redactie@journaldetribunal.nl

winter2014

34

Journal de Tribunal

prijspuzzel

Cryptotrieb 1 2

A

C

G

3

H

Z

4

A

P 5

6

S

P

E 7

IJ

8

E

P

9

F 10

N

11

V 12 13 14 15

P

L

O

C

V

D

E

K 16

17

K 18

P

Uit de goede oplossingen zal Notaris Vermeeren een tweetal winnaars trekken die elk een prijs krijgen, te weten: - Een cadeaubon van Café Tribunal t.w.v. € 25,- Een boekenbon van Boekhandel Dominicanen t.w.v. € 20,Prijswinnaars krijgen persoonlijk bericht en worden vermeld in de volgende editie.

K

1. Begeleid op papier de muziek ter bevestiging (9) 2. Leidt uiteindelijk tot bevolkingsaanwas (12) 3. Zij bevestigen dat je geen schade hoeft te lijden (12) 4. Lekkere paters (10) 5. Vader is naar de bioscoop geweest. Geen koffie, zo te horen! (5) 6. Gooit die vrouw een slang in de lucht? (10) 7. Toegevoegd als het insect onderweg is (8) 8. Dat overdreven beeld is een figuur met twee oren (10) 9. Plat, maar kortstondig niet bont (5) 10. De kip zorgt met een gat in de muur voor de defensie (6) 11. Op afstand richten en hopen dat het aankomt (9) 12. Vandaar dat deze Minister zo groot lijkt! (9) 13. O ja, dit nog (4, 8) 14. Te veel, te druk! (9) 15. Domme plek voor verkoop, maar goed voor een avondje! (9) 16. Politicus als kroegbaas (5) 17. Doelman als je dorst hebt (9) 18. Een sierlijke bank geeft de vreemde volgorde aan (7) deze cryptotrieb© is vervaardigd door QD&M medewerkers van café Tribunal en de uitgever zijn uitgesloten van deelname

2014winter

De dik omlijnde vakjes vormt de oplossing. Schrijf deze oplossing, samen met je naam en mailadres, op een bierviltje en geef dit aan een van de mensen achter de bar.

Inleveren vóór 13 februari 2015.

De oplossing van de vorige cryptotrieb is, hoe kan het ook anders, Journal de Tribunal.

Notaris Jos Vermeeren heeft uit de goede oplossingen twee winnaars getrokken.

De gelukkige winnaars zijn: Miriam de Macker (cadeaubon Tribunal) en Jildou van der Sluis (boekenbon Dominicanen).

Oplossing: Journal de Tribunal 1. kantje, 2. automaat, 3. bestuurder, 4. verrader, 5. brillenglazen, 6. overgave, 7. ballade, 8. doge, 9. stapper, 10. hetzelfde, 11. ritselaar, 12. fruitvlieg, 13. tabak, 14. keurig, 15. echtgenote, 16. hersenpan, 17. nalaten.

.

Contemporary art Paintings Sculptures Photography

Jean-Marc Spaans

p ho to w o r ks

Grote Looiersstraat 28a - 6211 JJ Maastricht - www.galeriemoa.nl

NOTARISKANTOOR

Vermeeren Bouillonstraat 6 6211 LH Maastricht Postbus 195 6200 AD Maastricht

T: +31 (0)43 321 30 62 F: +31 (0)43 321 69 62 I: www.notarisvermeeren.nl E: info@notarisvermeeren.nl

vo

5 1 0 2 r a orja Volgende editie:

vanaf 13 maart 2015 verkrijgbaar bij cafĂŠ Tribunal mis hem niet, want op=op Met o.a. herinneringen van Huub Stapel aan zijn (studie)tijd in Maastricht foto: Govert de Roos

.

I

n het hIstorIsche centrum van

maastrIcht wordt op de locatIe

van de voormalIge vermIcellIfabrIek de

looIershof

gerealIseerd.

door dIt exclusIeve nIeuwbouwproject, bestaande uIt

38 ruIme wonIn-

gen en ondergrondse parkeergelegenheId, wordt rustIek en exclusIef

h

wonen In hartje centrum dIcht bIj alle voorzIenIngen werkelIjkheId.

et plan bestaat uIt appartementen en grondgebonden

wonIngen.

de archItectonIsche

uItwerkIng van de locatIe ademt de sfeer van stIjlvolle romantIek en nostalgIe naar een rIjk IndustrIeel verleden.

m

ede door de hoogwaardIge buItenInrIchtIng en een on-

dergrondse

parkeergelegenheId

zal het gebIed een oase van groen en rust vormen.

monumentale

elementen zoals de

eerste stadsvestIngmuur, het laatste armenhuIsje van én

de

oude

maastrIcht

fabrIeksschoorsteen

zullen worden geïntegreerd In het plan.

het

vergunnIngstraject loopt In

de tweede helft van dIt jaar.

de werkzaamheden zullen begIn 2015 starten, en de verwachte opleverIng Is vanaf medIo 2016.

“EEN OASE VAN RUST IN HET HISTORISCHE CENTRUM VAN MAASTRICHT” Kijk voor meer informatie op www.looiershof.com Looiershof is een ontwikkeling van Focus International Real Estate Parklaan 48 | 5613 BG Eindhoven | T 040 - 246 02 64 | international@focus-vastgoed.nl | www.focus-on-quality.com