ISBN: 978-83-62579-63-1
www.HomoDei.com.pl
Bóg nie pyta o moje CV
tei, jacy jes as takim n u, m je e tu d ż p ie ka Bóg akce iłosierdz czególnie m je u z a , sz śmy, ok eo Niego ca się d scy chrz kto zwra ie pokuty. Wszy ywiście enc rzecz w sakram wierzą! Ale czy szych błęna to c e w b się zy wo ścijanie owa ura zystkiego, czego h c ie n g s ó zy w c B o e a g ż , , y także złości, te i przed Bogiem ch a wierzym ów, naszej przes n z c ie o w li w dk wied pieni dów, upa Jesteśmy uspra odejrzani i potę y? i, p wstydzim jemy ciągle winn ch? ta sny s o ła z w o p h c ie y n w Bożej w nasz i i z d lu enia się rz u n a z innych ażdemu nas do ywraca k rz aprasza p z h, r ra e h tó c k a biblijnyc app asce, rę czytań jawnoRémi Sch ozwolić działać Ł tu k le z e z sa by p Poprz y nie Jezu miłości, a tną niewinność. y, spotka owe perspektyw w o E i rw ie a p m n ł a g d ra ó A jego ie m k tw e ie s będz k upad zarza, o takich ja wskrzeszenie Ła siążkę, każdy z na , że Bóg mi k ą, we grzesznic adziei. Czytając tę naprawdę możli tak! n to ”. Właśnie j ? e y z z ia s n a „C p n : to ią s c dla ś o o g d do te nąć z ra mnie aż wykrzyk g kocha ó B ? a z c przeba
Rémi Schappacher OP
er, ach in, p ap kan ator Sch mini izyt n i o w ela ém do osi c R roku ał jak kap wen lat gł ego. u e i o e i Ojc 1978 acow i jak ku pr ięciu ętrzn czen m r od go p niach środ dzies wewn wiad niony ś o dłu ięzie y w onad enia do m zra ycie. u i n w p n w m dzio zez ż w zie Od dro we pr wię nym. je uz ięki s uży lu ł j z c s y k D c ole rek
RÉMI SCHAPPACHER OP
A T Y P IE BÓG N E O MOJ
CV
Rémi Schappacher OP
BÓG NIE PYTA O MOJE
CV
Tytuł oryginału: Dieu ne me demande pas mon CV © Editions des Béatitudes 2010 © Wydawnictwo Homo Dei 2012 Tłumaczenie: Ewa Janik, Maria Stelmach Adiustacja: Paulina A. Lenar Korekta: Magdalena A. Dobosz Skład, dtp, projekt okładki: Małgorzata A. Batko Zdjęcie na okładce: Schutterstock / Dmitriy Shironosov Nihil obstat: Janusz Sok CSsR, Prowincjał L.dz.: 440/08/12 Wydawnictwo Homo Dei ul. Zamojskiego 56, 30-523 Kraków tel. 12 656 29 88, fax 12 259 81 21 www.homodei.com.pl e-mail: wydawnictwo@redemptor.pl ISBN: 978-83-62579-63-1
Druk i oprawa: Poligrafia Salezjańska
I rzekł Dawid do Gada: „Jestem w wielkiej rozterce. Niech wpadnę raczej w ręce Pana; bo wielkie jest Jego miłosierdzie, ale w ręce człowieka niech nie wpadnę”. (1 Krn 21, 13) I poślubię cię sobie [znowu] na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie. (Oz 2, 21)
Książka ta oparta jest na rozważaniach rekolekcyjnych głoszonych przez dominikanina ojca Rémiego Schappachera we Wspólnocie Ośmiu Błogosławieństw w Nouan-le-Fuzelier, w dniach od 30 stycznia do 1 lutego 2009 roku. Temat rekolekcji brzmiał: „Bóg, aby się nam oddać, nie pyta, jacy byliśmy, interesuje Go tylko, kim jesteśmy teraz” (Jean-Joseph Lataste OP, 1832–1869).
Przedmowa
N
igdy nie zgłębimy tajemnicy Miłosierdzia Bożego! Im dalej postępujemy na drodze odkrywania nieskończonej dobroci Boga, tym wyraźniej widzimy, że jest ono niezmierzone. Bóg kocha nas o wiele bardziej i przebacza nam o wiele więcej, niż możemy sobie wyobrazić. Potwierdzają to przykłady licznych świętych: święty Piotr tuż po zaparciu się Chrystusa, święty Paweł w drodze do Damaszku, ale także świadkowie naszych czasów, jak Jacques Fesch, dobry łotr XX wieku, albo ojciec Lataste, który poświęcił życie nawróconym prostytutkom.
1. Czcigodny ojciec Lataste Dla niego wszystko zaczęło się w więzieniu dla kobiet, ośrodku karnym, gdzie on, świadek Miłosierdzia Bożego działającego w życiu więźniarek, pozwolił Bogu przemienić siebie do tego stopnia,
–7 –
że zaakceptował powierzoną mu misję. Otworzył klasztor dla nawróconych kobiet – tak je nazywano w owym czasie. Był to prawdziwy klasztor, w którym te kobiety, naznaczone wstydem i poczuciem winy, a także piętnem odrzucenia, odnalazły wreszcie w osobie Jezusa nie tylko łaskę przebaczenia, ale także życie we wspólnocie z innymi, cieszącymi się dobrą reputacją i wolnymi od grzechów ciężkich siostrami, które wyraziły chęć połączenia z nimi swego życia pod jednym znakiem białego habitu. Solidarne w grzechu i w otrzymanej łasce, we wspólnocie, anonimowo i przy zachowaniu etycznej dyskrecji na temat przeszłości jednych i drugich, mogły wreszcie rozsmakować się w przebaczeniu, łasce, odpoczynku i procesie resocjalizacji. W ten sposób narodziło się dzieło Dominikanek z Betanii. Szukają one jednym sercem przyjaźni z Bogiem, bardziej może niż zachowanej czy odnalezionej niewinności. Żyjąc w prawdziwej siostrzanej miłości, wspierają się nawzajem na drodze do świętości. Dzięki Dobrej Nowinie głoszonej więźniom i powstaniu w konsekwencji pięknej betańskiej rodziny wiele kobiet i mężczyzn wybrało taki właśnie sposób przeżywania Miłosierdzia oraz zachowanie dyskrecji wobec własnego życia i życia innych. Cudowny sposób na wypełnienie słów Biblii: „Jeśli twój brat jest nagi, przyodziej go” (por. Mt 25, 36).
–8–
2. Bóg nas usprawiedliwia Niewinni i winni – i jedni, i drudzy potrzebujemy Miłosierdzia Bożego, bo wszyscy jesteśmy nadzy: wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej, a dostępują usprawiedliwienia darmo, z Jego łaski, przez odkupienie, które jest w Chrystusie Jezusie (Rz 3, 23–24). Zatem Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? (Rz 8, 31). Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? (Rz 8, 33). Niewinni przed Bogiem, przywróceni na nowo do pełnej godności Jego dzieci, w oczach ludzkich pozostajemy wciąż tak samo winni, tak samo podejrzani, tak samo potępieni. Obdarzeni łaską i usprawiedliwieni przed Bogiem – tak, a przed ludźmi?, przed naszymi braćmi w wierze?, przed nami samymi? Bądźcie miłosierni, jak wasz Ojciec jest miłosierny (Mt 11, 25). Kiedy obdarzony łaską grzesznik przestanie oskarżać się o to, co niegdyś uczynił? Kiedy nie będzie musiał już udowadniać, że jest niewinny? Działająca wobec nas Boża łaska przynosi szybki efekt, jest dynamiczna, uzdrawiająca, przemieniająca. I tutaj pojawia się problem: wiemy dobrze, że Bóg nas wyzwala i znosi wszystkie nasze przewinienia, a mimo to ciągle jeszcze czujemy je jako ciężar w sercu, ciężar w duszy, ciężar na całe życie.
–9 –
Łaska powinna docierać aż tam: zwrócić każdemu pierwotną niewinność, bez konieczności dalszego udowadniania czegokolwiek.
I WSPﾃ毒，ZUCIE BOGA: HISTORIA PRZYJAﾅｹNI
B
óg poszukuje przyjaźni ze swoim stworzeniem, mimo że ono Mu się często przeciwstawia, jak mówi Pismo: Jeśli my odmawiamy wierności, On wiary dochowuje, bo nie może się zaprzeć siebie samego (2 Tm 2, 13). Historia przyjaźni między Bogiem a Jego stworzeniem bierze swój początek w akcie stworzenia mężczyzny i kobiety. Wiemy, że opowieść o stworzeniu nie jest faktem historycznym, ale wiemy też, że to p r a w d a. Adam i Ewa, nasi rodzice w człowieczeństwie, zostali obdarzeni Bożym Miłosierdziem jeszcze przed upadkiem i grzechem. To właśnie przez Miłosierdzie zostaliśmy stworzeni, to przez nie zostaliśmy odrodzeni.
1. Błogosławieństwo Kaina Kain, pierwszy bratobójca, jest człowiekiem bardzo wcześnie obdarzonym Miłosierdziem i przyjaźnią Boga. Przypomnijmy sobie (por. Rdz 4, 1–16):
–13 –
żyją dwaj bracia, Kain i Abel. Abel jest sprawiedliwy. Który z nich rozmawia regularnie z Bogiem? Abel czy Kain? Robi to Kain. W słowie Bożym nie zostało zapisane, że Abel rozmawia z Bogiem jak przyjaciel z przyjacielem, serce w serce. Nie jest nawet powiedziane, że Go widzi, spotyka, że Go czuje. Abel ofiarowuje swoje serce Bogu pomimo tego pozornego braku relacji między nimi. A Kain – rozmawia z Bogiem. Gdy jednak ofiara Abla zostaje przyjęta, Kain odczuwa gniew. Zrywa relację z Bogiem i ze swoim bratem. Kain nie jest zły dlatego, że Bóg nie przyjął jego ofiary, nie jest obrażony, widząc ten mały dowód Boskiej wdzięczności okazanej jego bratu, ponieważ to właśnie z nim, Kainem, Bóg rozmawia; nie cierpi z tego powodu, że dym z jego ofiary opada; on jest zagniewany, bo dym po złożonej ofierze Abla się wznosi. Bóg przemówi do Kaina, natomiast nie ostrzeże Abla. Nie przyjdzie do niego i nie powie: „Trzeba, bym porozmawiał z tobą o twoim bracie, on chce palnąć wielkie głupstwo, trzeba będzie zmienić jego plany”. Nie, Bóg odnajduje Kaina i mówi: „Masz dziś strasznie ponurą minę. Czy nie jest tak, że grzech leży u wrót i czyha, by skoczyć niczym bestia? A przecież możesz nad nim zapanować”. Uważam skądinąd za bardzo miłe, że Bóg mógł tak otwarcie wejść z kimś w relację, by mu powiedzieć, jak powinien się zachowywać i jak być szczęśliwym! Kain ma
– 14 –
Spis treści
PRZEDMOWA ........................................................ 7 1. Czcigodny ojciec Lataste ..................................... 7 2. Bóg nas usprawiedliwia ....................................... 9 I. WSPÓŁCZUCIE BOGA: HISTORIA PRZYJAŹNI ....................................................... 11 1. Błogosławieństwo Kaina ................................... 13 2. Miłosierdzie Boże jest twórcze ......................... 16 3. Chwalebne odzienie pierwotnej niewinności ......................................................... 17 4. „Wierzę w ciała zmartwychwstanie” ................ 19 5. Odziani w Chrystusa ......................................... 22
–89 –
6. Baranek i pelikan ................................................ 26 7. Bóg tworzy wszystko nowe ............................... 28 II. BÓG POZWALA SIĘ DOTYKAĆ TEMU, KIM JESTEM ...................................... 33 1. Potrzebujemy dyskrecji ..................................... 36 2. Iść ku najważniejszemu ..................................... 38 3. Sekret króla ......................................................... 41 4. Zwierzenie się i zaufanie ................................... 43 5. Czy na pewno muszę to wszystko wiedzieć? .............................................................. 45 6. „Widziałem cuda’’ ............................................... 48 III. NIC NIGDY NIE JEST STRACONE ......... 51 1. Wybór między kurą a orłem ............................. 54 2. Plan na szczęście, szczęśliwa przyszłość ......... 57 3. Cierpliwość zdobywa wszystko ........................ 60 4. Opuśćcie wasze groby! ...................................... 63 IV. PRZYOBLECZENI W MIŁOSIERDZIE ........................................ 67 1. „Sam siebie nie sądzę” ....................................... 70 2. Nie sprawiedliwi, lecz grzesznicy .................... 73
3. Bóg mówi mi: „Żyj, rośnij!” .............................. 75 4. „Tylko Bóg będzie moim sędzią” ..................... 77 5. Jezus odziany w tunikę niewinności ............... 81 ZAKOŃCZENIE .................................................. 87