Μανώλης Αναστασάκης, Editorial στο GRA Review No 1/2011α, "Η Αρχιτεκτονική στο τοπίο", σελ. 5.
Η σχέση αρχιτεκτονικής και τοπίου αποτελεί ένα κεντρικό θέμα για την αρχιτεκτονική την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία. Επιπλέον διαφαίνεται ότι η διάρκεια αυτής της σχέσης θα υπερβεί το όριο μιας εφήμερης θεματολογίας και θα ορίζει εφεξής τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την ανθρώπινη κατοίκηση. Ο προβληματισμός για το τι είναι «κτήριο» και το πώς αυτό συνδιαλέγεται με το φυσικό περιβάλλον, καθώς και η προσέγγιση του τόπου ως σχεδιασμένης οντότητας, έρχονται να «κατοικήσουν» μόνιμα πλέον την αρχιτεκτονική σκέψη. Μπορεί στην Ελλάδα να μην παράγονται πολλά δείγματα αρχιτεκτονικής πρωτοπορίας, οι έννοιες όμως του τόπου και του τοπίου είναι βασικές συνιστώσες στη σύγχρονη αρχιτεκτονική παράδοση. Η διττή παρακαταθήκη των A. Κωνσταντινίδη και Δ. Πικιώνη εμπλουτίζεται με τους νέους όρους της εποχής μας για τη σχέση του φυσικού με το τεχνητό και με τη νέα ματιά των σύγχρονων δημιουργών. αρχιτεκτόνων, αρχιτεκτόνων τοπίου, landscape artists, εικαστικών.