Μανώλης Αναστασάκης, Editorial στο GRA Review No 1/2011α, "Η Αρχιτεκτονική στο τοπίο", σελ. 5.
Η σχέση αρχιτεκτονικής και τοπίου αποτελεί ένα κεντρικό θέμα για την αρχιτεκτονική την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία. Επιπλέον διαφαίνεται ότι η διάρκεια αυτής της σχέσης θα υπερβεί το όριο μιας εφήμερης θεματολογίας και θα ορίζει εφεξής τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την ανθρώπινη κατοίκηση. Ο προβληματισμός για το τι είναι «κτήριο» και το πώς αυτό συνδιαλέγεται με το φυσικό περιβάλλον, καθώς και η προσέγγιση του τόπου ως σχεδιασμένης οντότητας, έρχονται να «κατοικήσουν» μόνιμα πλέον την αρχιτεκτονική σκέψη. Μπορεί στην Ελλάδα να μην παράγονται πολλά δείγματα αρχιτεκτονικής πρωτοπορίας, οι έννοιες όμως του τόπου και του τοπίου είναι βασικές συνιστώσες στη σύγχρονη αρχιτεκτονική παράδοση. Η διττή παρακαταθήκη των A. Κωνσταντινίδη και Δ. Πικιώνη εμπλουτίζεται με τους νέους όρους της εποχής μας για τη σχέση του φυσικού με το τεχνητό και με τη νέα ματιά των σύγχρονων δημιουργών. αρχιτεκτόνων, αρχιτεκτόνων τοπίου, landscape artists, εικαστικών.
Σε αυτό το τεύχος, ο διάλογος με το τοπίο στο έργο του Γιάννη Λασιθιωτάκη «συναντιέται» με την εμπλοκή του φυσικού και του ανθρωπογενούς τοπίου στο έργο της Ασπασίας Κουζούπη. Το «δεμένο με τη γη» μουσείο μαστίχας των Γιάννη Κίζη και Κωσταντή Κίζη «διασταυρώνεται» με την ανάδειξη της ταυτότητας της «κορυφογραμμής των πόλεων» του Τάση Παπαϊωάννου. Τη θεωρητική ενότητα - «διασταυρώσεις» - του περιοδικού συμπληρώνει η συμμετοχή της Ελλάδας στη μπιενάλε της Βενετίας με την «Κιβωτό» των Φοίβης Γιαννίση και Ζήση Κοτιώνη. Σε αυτό το μανιφέστο, ο προβληματισμός για τη σχέση πόλης-υπαίθρου διευρύνει το όριο της αρχιτεκτονικής, ενσωματώνοντας στο αντικείμενό της την καλλιέργεια της γης.
Το περιοδικό εμπλουτίζεται από τη «ζωντανή» αρθογραφία ενός portal, του greekarchitects.gr. «Παρεμβαίνουν» λοιπόν στο περιεχόμενό του κείμενα ήδη «ανεβασμένα» στην ιστοσελίδα του greekarchitects τα οποία επιλέγονται να δημοσιευθούν με στόχο τη διεύρυνση του προβληματισμού της κάθε θεματικής ενότητας.
Η βραβευμένη μελέτη “Ne[s]t Park” των νέων αρχιτεκτόνων Χρυσάνθης Βάθης, Νίκης Κακαλής, Δήμητρας Μπρα και Δήμητρας Παπαγεωργίου για την ανάπλαση του πάρκου «Α. Τρίτση» φανερώνει ότι η προσέγγιση του σχεδιασμού ανοιχτών χώρων με όρους περισσότερο «οικολογικούς» μπορεί να δημιουργήσει πλούσιους σε νοήματα φυσικούς και τεχνητούς τόπους. Η μελέτη αυτή καταδεικνύει ακόμα ότι ο προβληματισμός για τη στάση του σχεδιασμού απέναντι στο φυσικό περιβάλλον και η συνειδητοποίηση της αλληλεξάρτησης φύσης και πολιτισμικών κατασκευών ξεκινάει νωρίς, από τις φοιτητικές ακόμα εργασίες. Η αισιόδοξη ματιά για τον αναπροσδιορισμό της σχέσης μας με τη φύση στη βάση οικολογικών παραμέτρων και βιωσιμότητας - αισιοδοξία την οποία πιστεύω ότι μεταφέρει αυτό το 1ο τεύχος του GRA review - μπορεί να παραμείνει αναγνωρίσιμη στο νέο σχεδιαστικό τοπίο στην Ελλάδα μέσα στο επερχόμενο νέο κοινωνικό και πολιτικό τοπίο, περισσότερο ευαίσθητο ελπίζω απέναντι στη βιώσιμη ανάπτυξη και περισσότερο τολμηρό και ανοιχτό στην καινοτομία και στη δημιουργικότητα.
Μανώλης Αναστασάκης από το άρθρο αρχισυντάκτη στο GRA Review No 1/2011α.