www.studentenkrant.org | jaargang 35 | nummer 6 | 2018
Serial binger
p. 6 - 7
Bevrijdingsfestival 2018 p. 8 - 9
To pill or not to pill p. 12 - 13
Studentenkrant Groninger
Zomer special
Laat je lekker nemen Richard nobbe
Ee n o d e a a n d e
hoer van Valkenburg
Karlijn Saris
Een tijdje geleden belandde het Dumpertfilmpje ook op mijn telefoon: Valkenburg is geil. Ik kijk naar een blond meisje met een biertje in haar hand, staande voor een grote partytent en omringd door een stel jochies uit de categorie begin-puberteit. Met een ietswat wazige blik in haar ogen grijpt ze naar de microfoon. Aan haar schorre kak-accent te horen lijkt ze Anne-Fleur, de aanvoerster van Bloemendaal Dames 1 en lid van Minerva, maar niets blijkt minder waar: deze chick geeft een vurige ode aan het inmiddels niet meer onbekende Zuid-Hollandse gehucht Valkenburg. “Valkenburg is gewoon echt niet meer normaal, een TERINGleuk dorp! Geile wijven, knappe jongens, het is echt... niet meer normaal!” schreeuwt ze vol passie in de microfoon. Na nog wat onverstaanbare dronken uitkramingen gooit ze vol overtuiging haar laatste ijzersterke en ietswat willekeurige boodschap eruit. “Laat je lekker nemen!” Mijn eerste reactie was waarschijnlijk vergelijkbaar met die van de meeste kijkers: drie minuten stukgaan van het lachen, gevolgd door een gedachte als “och, meisje toch. Wat moet je vader/leraar/hockeyteam/dispuut wel niet denken?”. Dat het op z’n zachtst gezegd onverstandig is met je zatte kop naar
de microfoon te grijpen, staat buiten kijf. Maar na het filmpje nog zo’n acht keer te hebben afgespeeld, begreep ik eindelijk wat me er zo aan intrigeert: ik vind deze chick echt een topwijf! Reaguursels zoals “ spermacontainer”, “als je wil weten waar ze woont, hoef je alleen het zaadspoor vanuit het centrum van Valkenburg te volgen” en “op haar shirt staat Whore, zegt genoeg” kon ik dan ook eigenlijk helemaal niet plaatsen. Uiteraard begrijp ik dat de Reaguurders op Dumpert niet vanzelfsprekend de samenleving vertegenwoordigen (in dat geval zou het uitermate triest gesteld zijn met ons land). Desalniettemin is volgens menig Dumpertbezoeker een vrouw die roept eens lekker genomen te willen worden blijkbaar een hoer. Maar lieve mensen, deze chick zegt toch eigenlijk gewoon precies waar het op staat? Uit meerdere persoonlijke (en onpersoonlijke) bronnen heb ik de laatste jaren vernomen dat mannen het over het algemeen erg kunnen waarderen wanneer de vrouw initiatief toont onder de lakens. Vrouwen die merkbaar genieten van seks, aangeven wat ze fijn vinden en zelf het heft in handen nemen blijken een flinke turn-on, gewoon geil dus. De
zogenaamde zeester wordt dan ook door de meeste mannen niet bepaald tot aantrekkelijk standje bestempeld. Hoe tegenstrijdig is het dan, dat wanneer een vrouw vanuit de grond van haar dronken hart roept lekker genomen te willen worden, een spermacontainer wordt genoemd? Ja, het klinkt misschien wat plat, maar heb je er wel eens bij stilgestaan wat de andere reële opties zijn voor een vrouw om deze behoefte te uiten? Zonder een feministisch betoog te willen afsteken, is de man puur biologisch gezien toch de actieve factor in het hele geheel. Hij kan lomp gezegd neuken, naaien, z’n pik erin steken, aanstampen, doorpalen, dichtkitten, noem het allemaal maar op. Wat kan een vrouw? Tja, genomen worden. Feitelijk gezien is dat gewoon hoe de vork in de steel steekt. En deze Valkenburgse chick komt daar heerlijk duidelijk voor uit. Vooral in roerige tijden van #MeToo zouden we deze uitspraak toch juist bijna moeten omarmen? Die discussie is inmiddels zo uit de hand gelopen dat bijna elke man bang is een vrouw onbedoeld te intimideren, aan te randen of te verkrachten. Of zoals enkele van mijn vrienden verontwaardigd roepen:
Facebookpost Een tijdje geleden belandde het Dumpertfilmpje ook op mijn telefoon: Valkenburg is geil. Ik kijk naar een blond meisje met een biertje in haar hand. Met een ietswat wazige blik in haar ogen grijpt ze naar de microfoon. “Valkenburg is gewoon echt niet meer normaal, een TERINGleuk dorp! Geile wijven, knappe jongens, het is echt... niet meer normaal!” Na nog wat onverstaanbare dronken uitkramingen gooit ze vol overtuiging haar laatste ijzersterke en ietswat willekeurige boodschap eruit. “Laat je lekker nemen!”
Moses Sumney
Noord Nederlands Toneel
Een mellow mix van soul, artpop, folk en ambient R&B
Dorian Visueel spektakel vol theater, performance, kunst en literatuur
de oosterpoort & stadsschouwburg g ron i n gen
zondag 7 oktober De Oosterpoort
Pierce Brothers De broertjes Pierce maken energieke en vrolijke folkpop
Groninger Studentenkrant Zomer 2018
Nu ben ik natuurlijk razend benieuwd: wat is jouw mening hierover? Laat je reactie achter onder dit artikel op de website of op onze facebook!
dinsdag 25 september Nieuwe Kerk
27, 28, 29 september 11, 12, 13, 14 december Stadsschouwburg
2
“voor je het weet heb je per ongeluk iets fout gedaan. Alsof vrouwen seks nooit fijn vinden”. Nou heren, hier is ze, de “hoer” van Valkenburg, die eigenlijk de droom van elke man zou moeten zijn. Ze wil seks, ze wil gewoon eens lekker genomen worden èn is daar ook nog eens hartstikke duidelijk over.
ssbg.nl | de-oosterpoort.nl
zondag 21 oktober De Oosterpoort
Matt Simons Matt Simons is terug We can Do Better
De tien geboden
1. You Can Call Me Al – Paul Simon Dit nummer gaat eigenlijk over een man in een midlife crisis. 2. Mamma Mia – ABBA Over een vrouw die telkens maar teruggaat naar de man die haar constant bedriegt. 3. Maxwell’s Silver Hammer – The Beatles Over een seriemoordenaar die verschillende mensen met zijn hamer vermoordt.
10 Nummers met een vrolijke melodie die eigenlijk depressing as fuck zijn... BRAM VAN DER VECHT
4. Pumped Up Kicks – Foster the People Deze kende je misschien al: het nummer gaat over een jongen die overweegt om een school shooting te plegen. 5. Jump – Van Halen Dit nummer is gebaseerd op iemand die zelfmoord wilde plegen door van een brug te springen 6. Hey Ya! – OutKast Over een man in een relatie die twijfels begint te krijgen. 7. Semi-Charmed Life – Third Eye Blind Over een drugsgebruiker die langzaam maar zeker zichzelf verliest in crystal meth. 8. Some Nights – fun Over een man ver weg van huis die een existentiële crisis ondergaat. 9. 99 Luftballons – Nena Dit nummer gaat over de nasleep van een nucleaire aanval. 10. Paper Planes – M.I.A. Dit nummer geeft commentaar op de manier hoe in de VS tegen immigratie wordt gekeken.
A
Hoofdredactioneel
PAULIEN PLAT & RICHARD NOBBE
SKolofon
an al het mooie komt een eind. Zo ook aan het regentschap van de lekkerste hoofdredactie sinds de vorige hoofdredactie. Jawel jawel, het blije konijn en de lange wasbeer nemen afscheid. De dichter en de dwerg hoofdredigeren nooit meer jullie meest favoriete krantje. Er is veel gebeurd dit jaar, de oude SK-garde is vertrokken naar het burgerleven, maar goddank hebben we een nieuwe verzameling idioten zonder zelfrespect aan de haak kunnen slaan om dit prachtblaadje van mooie stukkies
De Groninger Studentenkrant is een onafhankelijk blad gemaakt voor en door studenten van HBO en WO-instellingen in Groningen. Het verschijnt elf maal per jaar in een oplage van zesduizend exemplaren die gratis verspreid worden op de RuG, de Hanzehogeschool en andere plaatsen in Groningen.
Hoofdredactie: Richard Nobbe Paulien Plat hoofdredactie@studentenkrant.org
Eindredactie:
Paulien Plat Richard Nobbe
te voorzien. Wat was het een jaar, van boos wakker gebeld worden door Sikkom omdat je wat positiefs over Vindicat zegt tot infiltreren bij exclusieve afterparty’s. Van diepgravende stukken over de problemen op de universiteit tot even diepgravende stukken over hoe je zweet naar wiet kan ruiken. Dit jaar heeft ons veranderd, sterker gemaakt. Ik ben van een manslet veranderd in een eerlijke man, we hebben een heuse video-afdeling opgezet die gaat groeien als een veelkoppig beest, we zijn verhuisd van een klein kantoor naar een nog kleiner kantoor en
Vormgeving:
Bestuur:
Thijs Krijnen
Marte de Vries Janneke Vos Quintijn Odding Mees Dijkstra
Redactie:
Ben Hard Richard Nobbe Paulien Plat Thom Boonstra Bas Teunissen Karlijn Saris Lotte Aikema
Illustrator:
Nadine Sagel
Voorkant:
deze rare groep mensen heeft nog nooit meer gevoeld als een grote, intens dysfunctionele familie. Maak je geen zorgen, niemand van onze prachtige hoofdredactie zal vertrekken. Paulien blijft zelfs hoofdredacteur. Ik zet zelf een stapje terug en word voorzitter van deze heerlijke stichting, al is het alleen maar zodat ik lekker kan doen op een bestuursfoto. Jullie zijn nog lang niet van ons af en wij niet van jullie, hoop ik. Dus veel plezier op vakantie, en onthoud: doe niets wat ik niet zou doen. Wat niet bijster veel is.
Volg ons voor dagelijkse nieuwsupdates voor en door studenten op:
Nouschka van der Meij
Drukwerk: Rodi Media
/studentenkrant Groninger Studentenkrant Zomer 2018
3
SPOILER ALERT!!! Vind je stageplaats ZONDER stagebureau BJORN DOST
Je zit in je tweede of derde jaar en je bent hopeloos op zoek naar een Persoonlijke LinkedIN-pagina We want you! Je eigen LinkedIN-pagina lijkt erg op een CV Zet nu bij ‘Carrière interesses’ dat je beschikstageplaats voor je scriptie. Het aanbod van het stagebureau is schaars en en recruiters kijken er ook zo naar. Wees dus baar bent en is je profiel nu ook bij hen zichtalles wat je vindt, is net niet wat je zoekt (geen stagevergoeding=geen deal). zo volledig mogelijk in je achtergrond, vaar- baar. Pas nu ook je URL-link aan, zodat je digheden, prestaties en aanvullende informa- makkelijker te vinden bent. Deel je profiel No worries, want wij hebben tips voor jou om met een beetje effort een tie. Eigenlijk kan je jouw CV gewoon hierin online om nog sneller een groter netwerk te overnemen. Lekker makkelijk, toch? krijgen. Hoe groter je netwerk, hoe sneller je stageplek te ritselen… Met LinkedIN! connecties krijgt en dus beter vindbaar wordt.
Facebook… And now for something completely different
Profiel invullen met een koud biertje
Met Instagram en Facebook zet je content online en zie je hoe je volgersaantal en je number of likes groeit. Op LinkedIN vergroot jij de zichtbaarheid van je profiel anders. Je bouwt een netwerk op van mensen die je persoonlijk al kent en zie je meer info als je meer connecties hebt op dit platform.
Schenk je favoriete alcoholisch drankje in, want dit is gewoon routine schrijfwerk wat eraan zit te komen. Een recruiter is op zoek in LinkedIN en komt jouw profiel tegen in lange lijst met profielen. Het eerste dat zij zien, is de kopregel. Wees niet koppig en pas dit altijd aan!
Heb je een bijbaan of werk je als vrijwilliger in jouw studierichting, voeg je collega’s als connectie toe. Zijn klasgenoten en docenten hier actief op, voeg hen dan ook toe. Vraag het eerst wel even, want dat is wel zo netjes en is de kans groter dat zij het verzoek accepteren.
Laat recruiters in de kopregel expliciet weten dat JIJ op zoek bent naar een stageplaats, zodat je meer clicks op je profiel krijgt. Hier zien zij ook je face pic, dus plaats hier een professionele foto (en daarmee bedoel ik dus niet een strandfoto met voldoende inkijk).
Waar je meer aandacht aan moet besteden, is je samenvatting. Zo kan je de samenvatting schrijven op basis van je projectresultaten van je opleiding of (bij)baan, je persoonlijkheid, je vaardigheden of een combinatie van die drie. Vind je dit moeilijk, kijk dan hoe jouw connecties dit schrijven of kijk op deze blog: https:// www.lifebrander.nl/blog/personal-branding/4-voorbeelden-linkedin-summary/
Nu je profiel ingevuld is, vraag je jouw connecties of zij jouw vaardigheden willen onderschrijven. De recruiter ziet dan foto’s achter jouw vaardigheden staan en zet het meer kracht bij dat je hier goed in bent. Zie het als een “Vind ik leuk” van Facebook voor recruiters.
Heb je hier meer tijd voor over omdat je toch geen leven hebt, kijk dan op profielen van medewerkers bij het bedrijf waar jij wil werken. Iedereen maakt gebruik van buzzwords, zoals innovatief en sociaal, en je valt sneller op als jij deze ook gebruikt. Wil je buzzwords gebruiken? Kijk altijd hoe dit past in de rest van je profiel en gebruik dit niet te pas en te onpas. Gebruik je deze trefwoorden, maak er dan een magnet-link van. Zoeken recruiters hierop, dan ben jij sneller zichtbaar en dus sneller klikbaar voor hen. Doe hier je voordeel mee en scoor je stageplek!
SPECTACULAIRE optredens van... Eurovisiesongfestival 2018
BJORN DOST
Spectaculaire optredens van het Eurovisiesongfestival 2018 Afgelopen mei vond het Eurovisiesongfestival 2018 plaats in Portugal. Het is een serie optredens dat bij de Studentenkrant nog steeds is blijven hangen! Ondanks onze nederlaag waarin Waylon een schamele 18e plek behaalde, was de finale een feest om naar te kijken. Het was een zure uitkomst voor Nederland toen bleek dat Waylon niet in de top 10 zou eindigen. Aan zijn nummer en zang heeft dit niet gelegen. Hij pakte flink uit met zijn nummer Outlaw In ‘Em, een heerlijk rock-nummer met country-achtige
4
Groninger Studentenkrant Zomer 2018
elementen. Waar het in zijn optreden de mist inging, was de dans-routine, als het al een dans-routine te noemen was. In de finale-optreden leken de dansers op een stelletje rappers met de ziekte van Parkinson en trok de performance flink naar beneden. Ondanks de dramatische keuze van de dansroutine had Waylon nog steeds kans op een plek in de top 10. Dat hij dit niet behaalde, lag eerder aan de sterke concurrentie van andere artiesten. Zo trad Netta uit Israël op met Toy, die elk andere artiest wegvaagde met haar positieve boodschap over zelfvertrouwen. Een ander sterk optreden kwam van de Oostenrijker Cesár Sampson met ‘Nobody but
you’. Hij gaf mij een nostalgisch gevoel naar de jaren ’90 gaf met zijn zuivere hoge uithalen met zijn glanzende outfit. Voor mij was er maar èèn optreden dat zijn finaleplek niet verdiende en dat was de second-in-place uit Cyprus. In de semi-finale zong zij al niet zuiver en was zij overal op het podium te vinden. Zij moest en zou moeten shinen op het podium. Deze arrogante houding was voor mij al een reden om haar niet door te laten naar de finale. Wonderbaarlijk genoeg is zij alsnog tweede geworden, al was haar optreden een stuk sterker in de finale zelf. Misschien was het zelfreflectie van haar
kant, of kritiek van haar managers die voor verbetering hebben gezorgd. Al met al was het Eurovisiesongfestival 2018 een feest om naar te kijken en kunnen wij met z’n allen niet wacht op de optredens van volgend jaar. En nu hopen dat Nederland wel zijn top10-plek haalt!
Multiculinair Food Festival
LOTTE AIKEMA
Van 19 t/m 21 mei was het weer zover: het Multiculinair Food Festival vond plaats op het Bernouillleoplein in de Korrewegwijk. Anngezien het vorig jaar erg gezellig was, besloot ik er dit jaar weer heen te gaan, en in het algemeen belang wat eten uit te proberen. Erg vervelend. De sfeer was top, en het was goed druk maar een zitplaats was nog wel te vinden. Op het plein staan allemaal standjes opgesteld in een grote cirkel, waarbinnen zitplekken zijn en een bar. Er was voor ieder wat wils: van ijs tot loempia’s en van garnalen tot crêpes. Ik heb 4 onderdelen geprobeerd, en beoordeeld zodat jullie volgend jaar een hoop moeite bespaard word. Komt ie:
Tasty Buns
Zoals de naam enigszins doet suggereren verkoopt deze stand chinese ‘buns’, ook wel dumplings. Ze hebben ook broodjes met kip of rundvlees, en zowel vegetarische dumpings als met kip. Wij hebben die met kip geprobeerd. Een portie van 4 dumplings kostte 6 euro. Best aan de prijs wat mij betreft, maar ze waren het zeker waard. Ze werden ter plekke gemaakt en waren ontzettend lekker.
Mannen van ’t vuur – Seafood
Alleen al voor de naam wilde ik dit erg graag proberen, en het was bij hun stand ook vrij druk. Op het bord zag ik dat ze gamba spiesen op de BBQ maakten, met zoete huisgemaakte saus. En geloof me, dit was echt een denderend succes. Deze spies kostte geloof ik 5 euro, en had daarmee een betere kwaliteit prijsverhouding dan de dumplings. De garnalen waren perfect gaar, maar niet droog, en de saus was ontzettend lekker.
Batty’s bakplaat en BBQ
Helaas was dit in eerste instantie een beetje een misser. Ik bestelde een broodje biefstuk met huisgemaakte truffelmayonaise. De ‘huisgemaakte’ truffelmayonaise bleek huisgemaakt in zoverre dat ze truffelpoeder mengden met saladesaus. Daarnaast was het 20 minuten wachten op een broodje, en toen kreeg ik koude, verre van gare, biefstuk op m’n broodje. Ik heb toen om een nieuwe gevraagd, en kreeg commentaar dat de biefstuk rood hoorde te zijn. Nou snap ik dat, maar koud? ER werd wel netjes een nieuwe voor me gemaakt met biefstuk die nog warm was toen ie van de BBQ kwam, en het was ook wel lekker. Maar deze viel me al met al wat tegen, ook omdat een broodje we 7,50 kostte.
Crème de la crêpe
Tsja, een crêpe is natuurlijk altijd goed. Wij probeerden die met nutella en banaan, en een klassieke met poedersuiker en boter. Beiden waren ontzettend lekker, en kostten geloof ik tussen de 4 en 5 euro. Je kreeg echt waar voor je geld, ze werden ter plekke vers gemaakt en ook het fruit was vers, en de nutella was echte nutella. De twee mannen die de crêpes stonden te maken hadden lol in hun werk, maakten een gezellig praatje en waren erg behulpzaam. Ik had me geen betere afsluiter kunnen wensen. Natuurlijk zijn er naast deze stands nog veel en veel meer, maar een mens kan maar zoveel eten. Ik beloof volgend jaar de rest te proberen, en daar kan ik nu al naar uitkijken.
Bevrijding Ik, de enige echte Ben Hard, ben vanzelfsprekend een frank en vrij man, vooral als het mijn omgang met de vrouwtjes betreft. De vrijheid in ons prachtige land stort mij elke week weer in de geilste avonturen, die ik met mijn volledige vrijheid en goed recht mag beleven. Hier ben ik extreem dankbaar voor, vooral op 5 mei. Het leek mij daarom ook een uitstekend idee om mijn geluk en zoektocht naar lust eens te beproeven en trachten te voltooien op het bevrijdingsfestival in ons mooie Groningen. Door mijn schrijftalent en overtuigingskracht heb ik een perskaart weten te bemachtigen, zodat ik letterlijk elk plekje van het terrein kan bereiken, inclusief al het vrouwelijk schoon dat hier onder invloed van wat dan ook vrolijk en hitsig rondhuppelt. Het is een snikhete dag, wat voor mijn oog een genot is. Alleen al op mijn wandeling naar het Stadspark toe, zie ik de mooiste tietjes uit de kleinste truitjes bungelen en de strakste kontjes onder nog strakkere hotpants uitpuilen. Ik kan mezelf bijna niet beheersen om dit alles nu al vast te grijpen, maar het geeft mij frisse moed dat ik vandaag wel eens erg vroeg mijn slag zal gaan kunnen slaan. In het Stadspark aangekomen heeft mijn kwijlende bek dorst gekregen, waardoor ik me naar de muntjesbalie begeef. Het is er zo intens druk, dat ik de rij na een kwartier wachten maar verlaat en mijn weg vervolg naar de main stage. Dorstig naar zowel een ijskoud biertje als een
geile chick, vervloek ik mezelf plotseling om het feit dat ik vergeten ben dat ik een perskaart om mijn nek draag. Ik snel me zo snel mogelijk naar de backstage en grijp een blikje Jupiler uit een sixpackje dat waarschijnlijk voor een artiest bedoeld is. Een klein meisje van een jaar of twintig met een lief gezichtje vol sproetjes en haar haar in een knotje, maar met tieten die meer dan adolescent zijn en smeken om uit haar croptopje getrokken te worden, schreeuwt keihard wat de fuck ik denk dat ik aan het doen ben. Niet uit het veld geslagen, antwoord ik met: ‘ik hoop jou.’ In een seconde verandert haar boze blik in een ondeugende, waarna ze ook een biertje pakt en deze opent. De ondeugende blik is omgeslagen naar een geile. Ze kijkt mij met haar dorstige oogjes aan en drinkt het blikje in één teug leeg. Een kwart van de inhoud sijpelt via haar nek over haar borsten. Ze gaat haar handen over haar borsten en zegt met een kinderachtig geil stemmetje: ‘oeps, wat ben ik toch een vies meisje, help je me even met schoonmaken?’ Vervolgens drukt ze haar natte decolleté tegen mijn borst aan, toucheert mijn al steenharde lul met haar kleine handjes en fluistert zachtjes in mijn oor: ‘volg me.’ Pijlsnel dartelt ze voor me uit over de backstage area, waardoor ik voor het eerst zie dat haar kontje niet onderdoet voor haar borsten. Haar billen knappen al bijna uit haar hotpants en smeken mij om ze volledig te bevrijden. Ze brengt
me helemaal naar het artiestenparkeerterrein en trekt mij een grote zwarte bus in. Ze loopt langzaam met haar billen schuddend naar de koelkast en komt terug met een grote fles water. Langzaam giet ze deze leeg over haar borsten, waarop ze met een geil stemmetje vraagt: ‘ga je me nog helpen of hoe zit dat?’ Dat laat ik mij geen twee keer zeggen natuurlijk. Ik ruk haar croptop los en knijp haar borsten fijn, waarop ze zachtjes kreunt. Na een seconde of tien vindt ze blijkbaar dat ze schoon genoeg zijn, want ze zakt door haar knieën, haalt in één beweging mijn lul uit mijn broek en begint deze zonder pardon te deepthroaten. Ze slikt, zuigt en kokhalst en haar spuug druipt over haar ontblote borsten, waardoor ze nog viezer zijn dan ze eerst waren. Nadat mijn stijve voor de zoveelste keer uit haar mond schiet, smeekt ze naar adem snakkend: ‘ik wil dat je me nog viezer maakt, neuk me tot ik het uitschreeuw’. Ik draai haar om, sla genadeloos op haar kont en ruk haar hotpants van haar bezwete lijf. Deze ongelooflijk geile chick doet zo haar best dat ik haar dit verzoek niet kan weigeren. Ik gooi haar tegen de muur van de bus en steek mijn stijve meteen zo diep in haar dat ze de kastjes aan de muren vastpakt om niet om te vallen. Ze schreeuwt het uit en smeekt me om haar nog harder te neuken. Ik zou zweren dat de hele bus ervan trilt, maar het kan me niets schelen. Ik gooi haar op de bank en neem
haar doggy style tot ze opeens van de bank springt. Ze steekt mijn lul weer compleet in haar mondje en smeekt me met haar geile vermoeide stemmetje om compleet over haar klaar te komen. Dit geile genotsdier weet voor de volle honderd procent wat ze aan het doen is en zuigt me bijna tot mijn hoogtepunt. Wanneer ik het echt niet meer uit kan houden en op het punt sta dit vieze meisje nog viezer te maken, vliegt de deur van de bus open. Op dat moment kom ik keihard klaar over haar hele gezicht en borsten. De frontman van een van de grootste bands van Nederland komt naar binnen stormen en schouwt het tafereel dat zich voor hem afspeelt aan. Het geile meisje voor mij op de grond geeft geen krimp en likt al het sperma waar ze bij kan van haar lichaam af, terwijl ze de artiest aan kijkt met een vreemde geile blik. Ik hijs snel mijn broek op en sprint langs de verbouwereerde muzikant naar buiten en ook gelijk naar huis, aangezien ik al bevrijd ben van de druk op mijn ballen.
Groninger Studentenkrant Zomer 2018
5
Serial Binger Een handleiding voor de Netflixspert RICHARD NOBBE
Je kunt af en toe je Netflix aanzetten, toevallig een serie kijken die je aanspreekt, drie afleveringen kijken op een avond en je vervolgens er niet meer mee bezig houden. Dat is het leven van de gewone seriekijker. Er bestaat echter ook een ander slag kijker, eentje die zich vastbijt in een serie en alle theorieën, die weet welke series eraan zitten te komen voordat er ook nog maar een scéne gefilmd is en die meer trivia weet dan dat je er een stok naar schudden kunt. Dit is de serial binger, ik val onder dit slag mens en zal jullie meenemen in het visueel spectaculaire konijnenhol dat mijn obsessie aan jullie verklaart en uitlegt. Er zullen termen voorbij komen die je misschien nog niet kent, data die je echt, echt moet weten en simpele tips en trucs om echt als allereerste die nieuwe serie helemaal gekeken en begrepen te hebben.
Van pilots... Series zijn omgeven met een eigen jargon. We zullen letterlijk bij het begin beginnen: de pilot. De pilot is vaak een eerste aflevering van een serie, die gepitched wordt aan een aantal zenders, in de hoop dat deze de serie van de grond kan krijgen, vandaar de naam pilot. Een pilot kan enorm verschillen van het uiteindelijke product, zo had de pilot van Game of Thrones bijvoorbeeld een totaal andere cast dan degene die we tegenwoordig zo gewend zijn. Belangrijk is dus ook dat sommige series dus ook nooit hun pilot laten zien aan het grote publiek, maar dat deze voorbehouden blijft aan de pussygrabbende TV-moguls met te ruim zittende pakken, jammer maar helaas. Een variant op de pilot is de backdoor pilot. Dit klinkt als een vunzige parodie op de reguliere pilot, maar eigenlijk steekt de vork hier anders in de steel. Een
backdoor pilot is de eerste aflevering van een serie die vermomd is als een reguliere aflevering van een andere serie. Denk bijvoorbeeld aan de midseizoensfinale van het tweede seizoen van Arrow, waarin de Flash voor het eerst voorkwam, die een halfjaar later zijn eigen serie kreeg. Andere backdoor-pilots zaten in Suits (de nog titelloze Pearson-spinoff), The Blacklist (The Blacklist: Redemption, inmiddels gecancelled) Vampire Diaries (The Originals), Supernatural (Wayward Sisters, dat nu ook al gecancelled is) en ook in the Flash, die samen met Arrow spinoff-backdoor-pilotte in het bizarre en hilarische Legends of Tomorrow. Via de backdoor pilot zijn we min of meer uitgekomen bij de
Tot crossovers Een andere term, die licht verwant is aan de spin-off, is de crossover. Men spreekt van een crossover als een karakter uit serie A op bezoek komt in serie B. Dit komt veelvuldig voor in het Arrowverse (een gedeelde reeks series die begon met Arrow, bestaande uit Arrow, The Flash, Supergirl, Legends of Tomorrow, Vixen, Freedom Fighters: The Ray en Constantine) maar ook in minder stripboekachtige series komt het soms voor, zo vorderde Jake Peralta (Brooklyn Nine-Nine) de auto van Jess Day (New Girl) op in zijn serie. Ook crossten How to get away with murder en Scandal elkaar dit jaar redelijk succesvol over. Vaak is het zo dat de karakters wel onder dezelfde zender vallen, zo viel Brooklyn NineNine samen met New Girl onder de paraplu van FOX, en delen HTGAWM en Scandal tijd op de zender ABC. Echter, toen het karakter Constantine uit de gelijknamige serie op bezoek kwam bij Arrow, hield dit in dat een karakter uit een al gecancellede serie bij een nog lopende serie op een andere zender op bezoek kwam, wat op z’n minst vreemd te noemen was.
6
Groninger Studentenkrant Zomer 2018
We gaan nu nog even snel over een aantal meer bekende termen heen, zodat dat uit de weg is. Een reboot is een reset-knop op een serie. Hierbij wordt er vanuit gegaan dat de eerdere, gelijknamige serie niet gebeurd is, op een paar knipogen naar de fans na. Denk hierbij aan de nieuwe Charmed, die volgend seizoen begint, of de nieuwe Ducktales (ik kan echt niet op betere voorbeelden komen) de reboot verschilt van de revival, want bij een revival wordt een dode serie weer tot leven gewekt met vaak (deels) dezelfde cast en een plot dat voorbouwt op de serie van jaren geleden. Voorbeelden hiervan zijn Doctor Who, Twin Peaks: The Return, Fuller House, X-Files en Prison Break. Een variant hierop is de prequel, een vervolg dat zich afspeelt voor de verhaallijn in het origineel. Voorbeelden hiervan zijn het tweede seizoen van Spartacus, Star Trek: Discovery en Better Call Saul, in het prachtige geval van een spin-off prequel. Nu de terminologie duidelijk is, gaan we kijken naar hoehet gemiddelde jaarschema van een serie eruit ziet.
volgende term, de spin-off, een altijd lastig ‘genre’ in de tv-wereld. In principe is een spin-off niet meer dan een serie waarin een karakter uit een andere serie centraal staat. Dit is allemaal gebeurd met verschillende niveau’s van succes. Zo flopte bijvoorbeeld de spin-off Joey (Friends) echt heel erg hard, maar waren Frasier (Cheers) en Better Call Saul (Breaking Bad) allebei een denderend succes. Ook de spin-off How I met your Dad (How I met your Mother) flopte zo hard dat deze het licht van onze schermen nooit gezien heeft. Hieruit blijkt dat sommige zenders het verschil tussen simpel geldgrabbelen en een goed verhaal vertellen nog niet helemaal begrijpen.
Midseasons, agenda’s en hiatuses Je kunt hetzelfde naar een serie kijken als naar een gemiddeld collegejaar (voor studenten dan, cursisten doen in deze niet echt mee – maar hé, wanneer doen ze dat wel) Het ‘’jaar’’ voor een serie begint vaak eind september of begin oktober, er vanuitgaande dat dit een ‘volledige’ serie is, dus een serie met een aantal afleveringen dat tussen de 20 en 24 ligt. Afhankelijk van hoe de serie beschikbaar is, dus via Netflix of niet, kun je het volgende doen: de Netflix-afleveringen zijn een dag daarna om twaalf uur ’s middags beschikbaar, maar als je je heil zoekt in de piraterij (voor tips over hoe je dit veilig kunt doen, klik hier), vul dan op je torrenstite de naam van de serie in, gevolgd door een sxxeyy, waarbij de xx het seizoen aanduidt en de yy de aflevering, dus Brooklyn Nine-Nine s06e11 voor als je de elfde aflevering van het zesde seizoen wil zien. Voor de vroege vogels of late leeuweriken, met deze methode is een aflevering vaak vanaf een uur of drie, vier ’s nachts beschikbaar. Vaak kabbelen de series zo wekelijks door, met af en toe een kleine pauze van een week of twee tot de midseason finale. De midseason finale is de laatste aflevering van het kalenderjaar, met soms een
kerstthema en vaak een plottwist aan het einde om je een maand of twee zoet te houden, want de meeste series resumeren dan pas eind januari, half-februari weer. Pas trouwens op als je serie op de vrijdagavond belandt, dit is een beetje het sterfhuis voor de series, gezien er niet veel kijkers zijn in dat tijdvak. Sowieso wordt maar een gemiddelde 35 procent van de nieuwe series opgepikt voor een tweede seizoen, dus het is altijd nagelbijten geblazen. Dit nagelbijten begint meestal rond februari, waar de eerste aankondigingenen van het doorzetten van een serie worden gedaan, en bereikt haar hoogtepunt rond mei, waar naast het goede nieuws van het doorzetten, het ‘huh waarom dat’nieuws van het wisselen van zender, ook het slechte nieuws van het stoppen van de series gemeld wordt. Soms wordt er ook een langere pauze, van ten minste een seizoen ingelast, deze wordt een hiatus genoemd. Dit gebeurde met Game of Thrones en meerdere keren met Doctor Who en Sherlock. Dit hoeft gelukkig geen teken te zijn van een aankomende cancellation, maar een jaar zonder je favoriete serie is altijd een jammer jaar. Treur echter niet als je serie gecancelled wordt, het
kan maar zo zijn dat een andere zender deze overneemt. Zo cancellede FOX half mei hun pareltje Brooklyn NineNine, maar dankzij de inzet van een aantal hartstochtelijke en erg bekende fans (waaronder Guillermo del Toro, Mark Hamill en Lin-manuel Miranda) werd de serie twee dagen later al ondergebracht bij een nieuw huis op NBC. Soms gaat het echter ook niet zo hard, en zul je een aantal maanden in spanning moeten zitten om te kijken of je serie een heel, heel onbevredigend einde krijgt (zoals Firefly, dat doet nog steeds zeer) of dat je vertier toch nog geadopteerd wordt. In mei, of op z’n laatst juni, ronden de meeste series hun seizoen af. Ook als het een halfseizoens serie is (tussen de tien en dertien afleveringen, deze beginnen vaak aan het begin van een kalenderjaar), wordt deze serie afgerond in de vijfde of zesde maand. Alleen zenders zoals HBO willen hier soms nog wel eens gek mee doen, alhoewel ze door de korte lengte van hun seizoenen (ongeveer een aflevering of tien) je nog wel een schermloze zomer kunnen bezorgen waarin je heerlijk kunt speculeren over het volgende seizoen aan de Costa del Sol.
Theoriseren, recenseren, discussiëren
Nu is het tijd om te kijken naar de voor- en nabeschouwingen van de series: de reviews, analyses, theorieën en discussies. In princie kan elke schlemiel een recensie schrijven, maar gezien je ook geen niet-voetbalkenner aan tafel ziet zitten bij VI (of wel, ik kijk het echt nooit, ik gok maar wat) is het toch fijner om te zien wat de pro’s er van vinden. Sommige series gaan hier heel ver in, zo heeft The Walking Dead een moltalk-achtige constructie, genaamd The Talking Dead, waarin met acteurs en die-hard fans de aflevering besproken wordt. Verder is The AV-club een goede bron van speculatie, recensies en informatie, zo hebben zij aan de hand van een aantal casting-oproepen al de schurk uit het volgende seizoen van The Flash vastgesteld (SPOILER het is Cicada EIND SPOILER) en is hier de R+L=J theorie uit Game of Thrones tientallen keren besproken totdat deze SPOILER waar bleek te zijn EIND SPOILER. Het is een fijne bron van informatie, maar het is tegelijkertijd ook moeilijk om met hun besprekingen en bronnen volledig spoilervrij een serie in te gaan. Nederlandse pagina’s die eenzelfde soort sport beoefenen zijn De Lagarde en de Veronica SuperGuide. Ook zijn er natuurlijk de bekendere bronnen zoals IMDb, voor de gevalletjes
‘’waar ken ik die acteur ook nog maar van?’’ of de website tvtropes, voor de meer technische aspecten van het bouwverk dat een serie is. Over spoilers gesproken, het blijft een lastig onderwerp. Over het algemeen wordt er twee dagen embargo in acht genomen, in ieder geval voor titels en afbeeldingen van en bij artikelen. Soms is dit ook wel eens misgegaan, zo werd een aantal jaar geleden een sterfgeval uit The Walking Dead direct na de uitzending prominent op Facebook geplaatst en ditzelfde gebeurde toen de identiteit van Missy uit Doctor Who op dezelfde dag wereldkundig gemaakt werd, dit tot grote woede van de fans. Het handigste, maar saaiste, is altijd om een social media-onthouding aan te gaan, gezien sommige comments ook spoilers bevatten, puur om de ander te stangen. Ook YouTube is hierbij gevaarlijk, gezien thumbnails of videotitels al meer informatie weg kunnen geven dan je lief is. Dit wordt nog lastiger bij series die meteen in hun volledigheid gestreamed kunnen worden, zoals vaak bij Netflix het geval is, gezien dan de marge rondom spoilers dan heel, heel erg onduidelijk wordt. Hierbij is voorzichtigheid dus geboden, ondanks dat de recensenten vaak in opeenvolgende dagen of tweedagen de recensies per
aflevering online gooien. Tot slot nog een klein stukje over Rotten Tomatoes, een geliefde en tegelijk verguisde website. Wat belangrijk is om te weten is dat RT vrijwel nooit zelf recenseert. Het enige wat ze doen is alle recensies verzamelen en afhankelijk van het feit of een recensie positief of negatief was, een percentage geven. Een serie met een rating van 86 heeft dus niet een gemiddeld cijfer van een 8.6, maar 86 procent van de recensenten vond het een puike serie. Deze puikheid kan dus schommelen tussen een ‘’wel oké als je echt toeterlam bent’’ tot ‘’het beste wat op de aardbodem verschenen is sinds Meryl Streep begon met acteren.’ Houd je aan deze regels, en je volgende seizoen zal uit haar voegen barsten door deze extra kennis die je hebt, alsof je op een hoger niveau series kijken. Het kost niet veel tijd, alleen wat kennis en moeite, die je dubbel en dwars terugbetaald krijgt als je iedereen onder tafel kunt lullen met de allerbeste theorieën en speculaties die nog verser zijn dan de ‘’eetrijpe’’ avocado’s van de AH. Maar onthoud: geniet, maar binge met mate.
Groninger Studentenkrant Zomer 2018
7
ANNE WESTER
5 Mei in Groningen. De zon schijnt, de muziek blaast van alle kanten. Hoog tijd om met 150.000 man sterk de vrijheid te vieren in het stadspark. Zwaar bewapend met backstagepassen, camera’s en microfoons trok een klein team van de SK er op uit om onze geliefde nationale feestdag vast te leggen en de line-up te stalken. Hoera voor de Vrijheid!!
Check het videoreport via FB/youtube ‘Groninger Studentenkrant’.
PAULIEN PLAT
Post modern Jukebox
Jungle by night
THIJS KRIJNEN
“Een paar jaar geleden speelden we op een festival, Aprilfest, en daarna is alles eigenlijk in een stroomversnelling geraakt. Opeens stonden we op Lowlands,” vertelt Pyke Pasman, toetsenist van de band Jungle by Night. De negenkoppige band heeft net met zijn energie en enthousiasme het publiek bij Bevrijdingsfestival Groningen omvergeblazen. De Groninger Studentenkrant interviewde ze over hun gekste ervaringen, naam en nieuwe album. De jongens leerden elkaar via via kennen. “De een was weer de broer van die, en zo door. Zo kwamen we bij elkaar. De jongste was 15 toen we begonnen, de oudste 21.” Nu is de band alweer 8 jaar samen. “En we hebben al op zoveel plekken gestaan,” vertelt Pyke. De tofste plek waar ze hebben mogen spelen? Op het festival Vienne. “Overal was kaas, want ja, Frankrijk hè. En we stonden in een amfitheater. Dat was echt heel tof, ja.” Maar, zo vertelt hij, ook Japan was een bizar land op te spelen. “Overal waren gillende meisjes,” zegt hij lachend. De band komt in veel verschillende landen, maar hebben geen tijd voor sightsee-tripjes. “Laatst moesten we in New York optreden. Vanuit ons hotel konden we Manhattan zien liggen, maar we konden er niet naartoe.” De naam Jungle by Night komt uit de jeugd van de jongens. “Vroeger gingen we altijd naar Artis, naar Jungle by Night. Dan kon je ’s avonds, in het donker, bij dieren gaan kijken. Dat vonden we altijd heel cool. Het bestaat nu niet meer, maar wij wel.” Jungle by Night is bezig met een nieuw album, vertelt Pyke. “We gaan in de laatste week van mei opnemen, in een boerderij in Drenthe. Even helemaal back to basic. We vinden het altijd moeilijk om live muziek te vangen in opnames, dus we hopen dat dat nu wel lukt.” Nummers van het nieuwe album kan je 8 december 2018 horen, want dan spelen de jongens weer in Groningen. Niet op het Bevrijdingsfestival, dit keer, maar in de Oosterpoort. Maar we hopen ze zeker op 5 mei weer in het stadspark te verwelkomen, want een feestje, dat was het zeker.
The Post Modern Jukebox, of PMJ. Een Amerikaans jazz fenomeen. Zelden tref je een band met zoveel variatie en talent. PMJ onderscheidt zich van de rest door een vintage tintje te geven aan moderne muziek. Denk bijvoorbeeld aan Britney’s ‘oops, i did it again’ onder de begeleiding van een schelle gedempte trompet. Een spektakel om te horen en te zien. En PMJ, als de relaxte lui die ze zijn, liet de kans niet ontgaan om een woordje en een jointje te wisselen met de uitzendkrachten van ‘the Studentpaper’. We spraken met Casey Abrams, de zingende surferdude met een rauwe stem waarvan de rillingen over je rug lopen.
Casey was zeer te spreken over de andere artiesten die de mainstage hun domein maakte die dag. Namens hem dan ook een kleine shout-out naar de blazers van Jungle by night. Casey loves the ‘horny vibes’. Terwijl het wietje rondging werd besproken hoe awesome, Nederland, en dan vooral Groningen, wel niet is. De vrijheid vieren in het meest vrije land ter wereld, grenzeloos uit je dak gaan, half stronken de randjes van het podium opzoeken… Een onvergetelijk ervaring voor deze Californische bluesboy. Geïmponeerd door de man onder het rode kroes werden nog wat telefoonnummers uitgewisseld en verwezen we Casey door naar onze zwaarbebaarde poëet Richard, die zich ergens in de mensenmassa bevond bij PMJ’s volgende optreden in Zwolle. What are the odds?... RICHARD NOBBE
Elk succes heeft een vervolg nodig, zo ook mijn succesvolle infiltratie bij Kraantje Pappie’s exclusieve afterparty begin dit jaar. De locatie werd voor mij bepaald, ik zou in de middag optreden op het Bevrijdingsfestival in Zwolle, waar toevallig ook Postmodern Jukebox zou optreden. Het schijnt dat ze al uitgeput waren van hun optreden in Groningen (waar ze eerder op de dag onze lieftallige videoredactie ontmoet hadden), maar op het podium viel daar bar weinig van te merken. Ondanks dat het publiek dat er stond grotendeels heel vroeg aanwezig was voor Kraantje Pappie – die naar PMJ zou optreden – kan er met zekerheid gezegd worden dat ze dankzij hun fenomnale optreden er zeker een karrenvracht fans bijgekregen hebben. Hun formule is ook dodelijk simpel, pak een bekend hitje uit de afgelopen dertig jaar en werp de muziekstijl van dit hitje minstens een vijftal deccenia naar achteren. Jazzy Justin Bieber, Guns ’n Roses als blues, de arrangementen zijn fenomenaal en worden perfect uitgevoerd door de aanwezige zangers, die vaak alumni zijn van de grote talentenjachten in de VS.
Nu is dat natuurlijk allemaal leuk en aardig, maar dit gaat om de infiltratie. Terwijl Kraantje Pappie zijn optreden langzaam begon (‘’Hallo Groningen’’ schreeuwde hij nog, in Zwolle) manoeuvreerde ik bij snel backstage. ‘’Gewoon lopen alsof je er thuishoort.’’ mompelde ik naar mijzelf. Voor het concert was het geen doen geweest om langs de beveiliging te sluipen om bij de main stage backstage te geraken, er stonden vier potige, kalende mannen met een v-tje op hun borst parmantig te doen, en zelfs met mijn charisma wist ik dat ik er niet langs zou komen, want voor deze specifieke backstage had je een zilverkleurig bandje nodig, terwijl ik was opgescheept met een karig wit exemplaar dat me alleen maar snelle toegang tot toiletten, gratis bier en karige nasi opleverde.
Gelukkkig stond de beveligings-situatie er na het concert anders voor, de potige mannen waren vervangen door een ietwat verward kijkende stagair. Tevens was de zon al langzaam begonnen aan haar afdaling, waardoor er een lange schaduw achter het podium geworpen werd, een schaduw die het moeilijk maakte om wit van zilver te onderscheiden. Ik zag mijn kans schoon en liep dodelijk kalm langs de stagair. Ik boekte ‘m meteen naar de bar, bestelde een pilsje en checkte snel het buffet dat was klaargezet voor de grote artiesten van de avond: dezelfde karige nasi, aangevuld met mystery meat en een vermoedelijke satésaus, geen reden voor een klassenopstand dus. Zo nestelde ik mij tussen de grootheden van de avond en van PMJ. Ik hoefde niets meer te vertellen dan dat ik ook opgetreden had, de details maakte hen niets uit. Als ik had verteld dat ik een tienminuut gedichten had staan blaffen in een yurt-annex-zweethut voor en publiek van ongeveer dertig redelijk verwarde mensen, dan was ik zonder problemen de backstage afgebonjourd. Maar niet nu. Een bandlid van PMJ herkende mij zowaar, dankzij de inspanningen van de geliefde videoredactie en nog geen kwartier later blowden we gezamenlijk de laatste uren van 5 mei weg.
8
Groninger Studentenkrant Zomer 2018
Renee Karst THIJS KRIJNEN
LIEVER TE DIK IN DE KIST, DAN WEER EEN FEESTJE GEMIST!! Tot honderden meters verderop wordt het meegeblerd door jong en oud. Niet gek voor deze jolige 50+er die met alleen zijn trouwe gitaartje het stadspark op stelten zet. (De band had hij voor het gemak maar even thuis gelaten...) Het is bizar om te zien hoe Renee op zijn dooie gemak een veld vol mensen met zich meekrijgt. Het genot straalt er bij hem dan ook van af tijdens zijn optreden. Zodanig dat het (quote Renee) “net zo lekker is als klaarkomen”.
Ja, Renee, bij de stundentenkrant mag je dat gewoon zeggen voor de camera. Van alle mensen die we deze dag gesproken hebben heeft Renee toch wel de beste indruk achter gelaten. Van de miljoenen YOLOschreeuwende debielen zijn er maar een paar die echt van elke dag een feestje maken. Laat daarom deze kroegcomponist een inspiratiebron zijn voor de treurige thusizitters onder ons.
Je moet genieten van het leven haal er uit wat er in zit en houdt de vrede RENEE KARST
Famke Louise: hoe echt is die smile op haar selfie?
KARLIJN SARIS
Famke Louise: hoe echt is die smile op haar selfie? ” Laat je horen voor de ster van vandaag!” De jongen op het podium richt zijn microfoon vol overgave op de mensenmassa voor hem, duizenden handen gaan de lucht in en het geschreeuw van het publiek gaat over in hysterisch gekrijs. Massa’s uitzinnige vijftienjarige meisjes hangen met hun telefoon in de aanslag over de dranghekken, in de hoop een glimp op te vangen van hun grote idool. Als je niet beter wist, zou je denken op een concert van Justin Bieber te zijn beland, maar vandaag wordt geen mannelijk schoon toegejuicht. Uiteraard is het ook mij niet ontgaan dat Famke Louise met haar hit Op Me Monnie viral ging op YouTube. Stiekem was ik ook een beetje fan. Een achttienjarig meisje dat zich nu al de meest dood gewenste Nederlandse Youtube-artiest mag noemen en toch lekker doorgaat nummers te schrijven om haar haters de mond te snoeren, dat is nog eens een powerchick. Maar eerlijk gezegd was ik toch een beetje in shock. Blijkbaar heeft Famke Louise inmiddels het niveau van “ster” bereikt en trekt ze zalen vol gillende tieners die zich laten inspireren door teksten als: “Ik wil geen honing met rijst Wil m’n champagne met ice In het begin was het niks Maar nu flex ik op je bitch Al die jongens op m’n lip Kan niet haten, ik ben rich”
Er hangt onrust in de lucht. Over drie minuten is het zover. Terwijl ik met mijn camera in mijn hand de meest ideale spot rond het podium zoek om zometeen de perfecte plaatjes te schieten, voel ik de ogen van het publiek in mijn rug priemen. “Waarom staat zij daar en ik niet!?” Ik probeer me voor te stellen wat ons straks te wachten staat en heb zo-veel vragen! Er staat een half uur Framke op de planning, maar had ze niet maar drie hits? En zal ze live gaan zingen? Dat werd enkele weken tijdens het Slam fm koningsdag feest zo’n fiasco dat het filmpje van het optreden door Slam fm van YouTube werd gehaald en werd vervangen door een versie met autotune. Zal ze hun gezamenlijke hit Fan samen met Ronnie Flex gaan doen? Die staat immers op hetzelfde moment tweehonderd meter verderop op het Mainstage. De spanning en het wachten wordt beloond, want daar is ze dan! In levende lijve, inclusief mocrovlechten, grote gouden oorbellen en een sport-BH met pikant strakke broek. Het publiek is uitzinnig en zelfs ik voel een kriebel door mijn buik gaan. We trappen af met Op Me Monnie en daar weet de mensenmassa wel raad mee. Lichamelijk is Famke in topvorm, dat is niet te missen, maar performance-technisch schemert de onzekerheid toch door haar boos-nonchalante blik heen. “Als jullie deze kennen, mogen jullie meezingen!”, roept ze maar half overtuigd. Door haar stoere look lijk je haast te vergeten dat op dat grote podium nog echt een meisje staat. Maar door haar hoge, zachte stem die moeizaam probeert contact te maken met het publiek word ik daar weer even aan herinnerd.
Famke doet nauwelijks moeite te verbergen Wat er toen gebeurde, veranderde voorhaaldeel er uit er in zitgoed mijn blik van Famke Louise, de ster, de dat ze playbackt. Het grootste vanwat de tijd is ze de maat volledig kwijt en af en toe stopt YouTube hit de mocrovlechtenpowerchick. ze spontaan met zingen terwijl het bandje “Geef nog een keer je allerhardste applaus nog lekker doorloopt. Maar het publiek lijkt voor niemand minder dan FAMKE LOUISE!”. het weinig te kunnen schelen. Famke werkt Terwijl het publiek alles geeft, staat Famke haar nummers maar met matig enthousiasme in een donker hoekje achterop het podium, af en inderdaad, na ongeveer tien minuten is te staren naar haar telefoon. Ze lacht niet, ze door haar repertoire heen. Ronnie werd ze reageert niet, ze kijkt niet op, nog geen trouwens vervangen door een B-artiest. seconde. Zodra de laatste tonen uitdoven, speer ik met de felbegeerde perspas om mijn nek richting backstage, want ik droom al maanden van een interview. Ik bereid me voor op een gedrang van fotografen en journalisten, maar niets blijkt minder waar. Achter het podium tref ik een mager groepje mensen, waaronder Famke herself. Zijn het fans? Is het paparazzi? Ik kan het maar moeilijk plaatsen, maar daar lijkt het weinig op. Ik ben ook zoek naar een manager of iets dat lijkt op een vertegenwoordiger, maar plots sta ik naast de ster van de dag zelf. De mensen die om haar heen staan blijken haar moeder en haar oma te zijn. Mijn hart maakt het zogenaamde sprongetje en ik raap mijn moed bij elkaar. “Famke, we zijn van de Groninger Studentenkrant, mogen we even met je kletsen en een fotootje van je maken!?” Alles waar ik al maanden naar toe leefde, hangt af van dit moment. Wat gaat ze zeggen? Maar helaas, alles moet via de manager en die ziet natuurlijk de bui al hangen. Na Slam fm staat het team blijkbaar niet te springen om droevige recensies en uit hun verband gerukte interviews, al helemaal niet van een stelletje studenten. We moeten het doen met een foto, want ze wordt nogmaals het podium opgeroepen.
Ik kijk naar een meisje, nog geen twintig jaar, dat wordt toegejuicht door duizenden fans en het lijkt haar niets te doen. Ik baal nu nog meer dat ik haar niet heb kunnen spreken, want wat gaat er door dat koppie? Al tijdens het optreden bekroop mij de neiging haar van het podium te willen tillen en op de bank neer te zetten, omringd door vrienden en dan lekker Mario Kart spelen of lachen en kletsen met vriendinnen. Is dit meisje gelukkig, in haar eentje op een groot podium, terwijl ze door zoveel mensen wordt uitgekotst? Staat ze hier werkelijk boven? Is die smile op haar selfie echt? Maargoed, wat doet het er eigenlijk ook toe? Het publiek had in ieder geval een fantastische dag. Famke heeft in deze tien minuten weer twee Honda’s en drie Bentleys bij elkaar gespaard en kan vanaf haar vijfentwintigste waarschijnlijk de hele dag Mario Kart spelen zonder nog maar een cent te hoeven verdienen, of zoals ze zelf zeer accuraat beschrijft: “Nu doe ik mij, iedereen in paniek Nummer 1 in de charts, wat een slechte muziek Laat mij nou leven, please, let it be Wil je mij niet zien, dan volg me dan niet” Groninger Studentenkrant Zomer 2018
9
Jurassic World: Fallen franchise
Y
THIJS KRIJNEN eeeeees, daar gaan we weer. De nieuwe JW. Ik ben van jongs af aan enorm fan geweest van de Jurassic Park films. Jurassic World was dan ook een geschenk uit de hemel. Een geschenk met een redelijke bominslag weliswaar. De t-rex is zijn x-factor een beetje verloren waardoor er logischerwijs alternatieven zijn ontstaan. De uitspraken van B.D. Wong; “Bigger, scarier, cooler” en Ty Simpkins; “We need more teeth” zijn in de eerste jurassic world zeker waargemaakt. Getrainde raptors, Mosasaura met 15 meter overgewicht en een gemuteerde veloci-T-rex. Overtref dat maar eens in de volgende film…
calamity terugdringen. Captain Ironhulk vs Indomirextorsaurus fusion-proglide v.4.0. Dat de films zich ook enigszins moeten aanpassen aan de destructieve trend van het moment is begrijpelijk. De JW films ontketenen bij mij een grote schizofrene chaos waarbij mijn rationele argument ‘over the top’ het toch niet wint van mijn kinderlijke dino-obsessie. Dus ondanks het feit dat de klassieke supenses a la spielberg straks niet meer zijn dan gerespecteerde rehashes in een nieuwe selfsuported trilogie, zal ik bij de volgende film loyaal weer loyaal in de bioscoopzaal zitten.
Dat kan! Vulkaanuitbarstingen, verdrinking, vergassing, high-class corruptie en een mutatie van een veloci-T-rex mutatie. Een overspoeling van epische beelden met de ene bijna-dood ervaring na de andere. Absoluut petje af voor dit animeerwerk. De film lijkt niet op te houden. Dit komt voornamelijk omdat de trailer enkel impliceert dat het gaat om de explosie van een eiland. Dat is niet waar, het script loopt door. Dit maakt dat (hoe interessant de storyline ook is) er in korte tijd door veel materiaal gewerkt moest worden zonder de aandacht van de kijker te verliezen. Hierdoor kwam het actie-explosie gehalte zo hoog te liggen dat ik stiekem hoopte dat de ‘don’t press the button’ scene een einde zou maken aan de franchise (see for yourself). Misschien gaat dit wel richting een Dino’s VS avengers de vervolgfilm om de Carnivore
Solo in de bios
D
THOM BOONSTRA
e nieuwe Han Solo film is recent in de bioscoop verschenen, maar dat is niet waar deze titel op slaat. Hij slaat namelijk op het fenomeen van alleen naar de bios gaan. Het klinkt eenzaam, saai en beschamend, maar het is geweldig. Het heeft mij aanzienlijk veel levensjaren gekost om deze stap eindelijk te zetten, maar het is een van de beste manieren voor mij om tot rust te
10
Groninger Studentenkrant Zomer 2018
komen. In het donker en de stilte van de zaal, op de film na, voel ik mij eventjes compleet afgesloten van de wereld. Als ik het grootste geluk van de wereld heb, zit ik helemaal in mijn eentje in de zaal. Ik kan gerust uitgestrekt over 3 bioscoopstoelen liggen en zoveel geluid maken als ik zelf wil. Met een biertje erbij voelt het alsof ik lekker thuis op de bank zit, maar dan met een dertig keer zo groot scherm. Ook als er andere
mensen in de zaal zitten is het een revelatie. Ik kan mij volledig focussen op mezelf en de film en kan alle contact met de buitenwereld en mensen eventjes buitensluiten binnen de behaaglijke duisternis van de bioscoopzaal. Sluikreclame in acht genomen, kan ik iedereen aanraden een maandabonnement op de bioscoop te nemen, of dit nou het Forum of Pathé is, is je eigen keuze naar smaak. Voor twee tientjes per maand ga ik onbeperkt naar
de film. Ik kan gaan wanneer en zo vaak ik wil, dus zie ik alle nieuwste films voor een prikkie op het witte doek, soms zelfs twee keer. Mocht je in de knoop zitten met je uitstelgedrag of gedraal om niets, stap op je fiets naar het Zuiderdiep en duik de bios eens lekker in je eentje in. Vervolgens stap je naar buiten met een hoofd zonder zorgen, een ervaring rijker en frisse energie om aan al je saaie verplichtingen te beginnen.
The Dude Day
T
PIETER VAN ZUIJLEKOM
wintig jaar geleden verscheen The Big Lebowski voor het eerst in de bioscoop. Deze film, geregisseerd door de gebroeders Coen, werd door de recensenten niet verwacht hoge ogen te gooien, in Nederland had bijvoorbeeld enkel het NRC goede woorden voor de film over. The Big Lebowski bleek echter een voorbeeld van hoe ver recensenten er naast kunnen zitten met hun oordeel want 20 jaar na dato wordt de film hier in Nederland op nationale schaal gevierd door een trouwe schare fans van alle rangen en standen. We kunnen nu gegrond stellen: The Dude Abides. De Dude, zoals Jeffrey Lebowski zichzelf noemt, is een man van het simpele en tevreden leven. Hij is niet rijk, word het liefst wakker met een joint en een White Russian en heeft een paar vrienden waarmee hij regelmatig bowlt. Met zo een levensstijl heeft onze Dude natuurlijk ook niet te werken hoe hij rondkomt mag gerust een mysterie genoemd worden. In de film word dit relaxte leventje grof verstoord door twee mannen, die bij de hoofdpersoon inbreken, zijn hoofd in de WC-pot duwen en op zijn Perzische vloerkleed piesen. Ze maken het daarbij vrij duidelijk dat ze op zijn geld uitzijn en gaan dan ook weg als ze de sterke indruk hebben dat hij niet zo rijk is als ze verwacht hadden. Na deze opening barst de film los in een plot waar de Dude met een flinke hoeveelheid zonderlinge types te maken krijgt die hem in de meest bizarre situaties doen verkeren. In al deze storm van hevige gebeurtenissen blijft de Dude zijn chille, benevelde maar ook scherpe zelf en weet aan de absurditeit om hem heen altijd een opluchtend zorgeloze draai te geven.
De viering van The Big Lebowski heeft dan ook vormen aangenomen die zo bizar zijn als de personages die erin spelen. Zo is er zelfs een religie gebaseerd op de levenswijze van de Dude, die White Russians ziet als heilige drankjes, de mensen oplegt rustig aan te doen lekker te gaan bowlen als het leven tegenzit De religieuzen zijn echter niet de enige die zich obsessief met de film bezig houden. Hun website, dudeism.com, is dan ook niet de enige online plek waar The Big Lebowski word besproken, zo heb je talloze fora waar de film word geïnterpreteerd tot op de mafste niveaus en facebookgroepen waar met allerlei grappen uit de film het leven draagbaarder of eigenlijk vooral leuker gemaakt wordt. In het Groninger Forum, waar jullie verslaggever was, zag je deze affectie die mensen voor dit meesterwerk kunnen hebben terug, zo liep er als bijna elk personage wel iemand verkleed rond en galmde er Lebowskische teksten rond als: “Over The Line!” En “Watch out, there is a beverage over here, man.” Het forum zelf verdient daarbij lof voor de manier waarop ze het feestje opgetuigd hebben. Vooral charmant was de gratis White Russian voor iedereen die in kostuum was gekomen, de bowlingbaan en de mooie Perzische tapijten die in het drinkzaaltje na de film op de grond lagen. Gelukkig heeft niemand erop gepiest. Al met al was het een prachtig feestje voor eenieder die de humor van de Coen Brothers kan waarderen en werd er ook veel nageborreld in en voor het forum door mensen in badjassen of andere Dudeïstische kledij.
White Russian De White Russian is net als de Dude simpel en prettig en brengt bij elke ontmoeting weer een glimlach op je gezicht. Het recept gaat als volgt: - 2 delen vodka -1 deel kahlùa -ijs en melk, beiden naar smaak. De Dude doet zo: In de film is duidelijk te zien hoe The dude zijn glas eerst tot 2/3e vult met ijs, dan het ijs onder water zet met vodka, een laagje kahlùa toevoegt gevolgd door een scheutje melk. Kortom: hij maakt wat meer ruimte voor vodka.
Deadpool 2
T
because fuck you
BRAM VAN DER VECHT
he merc with a mouth is back! In deel 2 van Deadpool schittert Ryan Reynolds wederom als het titulaire karakter, en ditmaal neemt hij het op tegen Cable, een mutant uit de toekomst. Hier is onze review. Voor de mensen die niet bekend zijn met het karakter Deadpool: het is een superheld (lees: huurmoordenaar) die regelmatig zowel (zijn eigen) ledematen als ook de fourth wall breekt. Dat betekent dat hij zich gedurende de film regelmatig tot het publiek richt, commentaar levert op de bizarre scenario’s die zich in de film afspelen, en niet schroomt om cliche’s uit het superheldengenre te benoemen of verwijzingen te maken naar zowel het DC- als het Marveluniversum. Dat levert vaak hilarische taferelen op, bijvoorbeeld wanneer Deadpool de antagonist van de film (Cable, gespeeld door Josh Brolin) aanspreekt met Thanos (de superschurk, ook gespeeld door Brolin) van de onlangs verschenen Avengers: Infinity War. Het zijn dit soort meta-momenten die de film maken, hoewel de film heel af en toe hieronder dreigt te bezwijken, omdat het bij vlagen opmerkbaar afdoet aan de toon en consistentie. Over de toon gesproken, die is somberder dan ik in eerste instantie had verwacht. Zonder te veel te verklappen zijn de eerste 20 minuten van de film vrij heftig, maar daarna neemt de serieusheid wat af en komt er meer ruimte voor de meta-grappen en onbenulligheid die de eerste Deadpool film kenmerkte. Het
is ook in dit aspect waar de film het meest schittert. Naar mijn mening is het tweede deel van de film dan ook een stuk sterker dan de eerste. Dan over het verhaal. De familie van Cable, een man met een soort ziekte die hem langzaam maar zeker mechanisch maakt (ik heb het ook niet verzonnen) is vermoord door een op hol geslagen mutant genaamd Russell. Hierop keert Cable terug naar het verleden om Russell te vermoorden en zo de moord op zijn familie ongedaan te maken. Dergelijke tijdreis-concepten zijn allesbehalve nieuw (kijk naar Prisoner of Azkaban of X-men: Days of Future Past) maar enfin, het is goed uitgewerkt in de film. Het is nu aan Deadpool en zijn nieuwe team, X-Force, om Cable te stoppen. Josh Brolin (Cable) is natuurlijk altijd goed en ook in deze film stelt hij niet teleur, hoewel het script hem niet heel veel ruimte geeft. Cable is je standaard badass, een medogenloze moordenaar maar wel met een nobel motief. Het feit dat Brolin echter in zijn vorige film (Infinity War) een weergaloze bad guy in de vorm van Thanos heeft neergezet, doet wel een beetje af aan de grandeur van Cable. Hij is by no means een slechte antagonist, maar aan het eind van de dag wel eentje die je snel weer zult vergeten. De ster van de film is echter natuurlijk Ryan Reynolds in de rol van Deadpool. Reynolds heeft in Deadpool de rol van zijn leven gevonden (of is het andersom?) en dat laat zich overduidelijk blijken op het witte doek.
BAS TEUNISSEN
Al met al is Deadpool 2 meer van dezelfde onbenulligheid en zelfspot die de eerste film zo’n succes maakte, al zij het met een iets donkere ondertoon. Met een paar beelden die voor eeuwig op mijn netvlies staan gebrand (en dan heb ik het met name over die ene referentie naar Basic Instinct), enkele mooie bijrollen voor Terry Crews, Brad Pitt en Rob Delaney en een werkelijkwaar hilarische post-credits-scene valt echter te stellen dat de ook Deadpool 2 zeker weer een succes is. Gaat dat zien!
Groninger Studentenkrant Zomer 2018
11
To pill or not to pill DE ANTICONCEPTIE SQUAD
Zittend op een krakkemikkig studentenbankje kijk je elkaar diep in de ogen. De connectie is er, al is het maar voor die ene avond, en terwijl je elkaar aankijkt, weten jullie: we gaan seks hebben. En zo geschied. Al zoenend verplaatsen jullie van bank naar bed, hij trekt je shirt uit, begint je nek te zoenen en daalt steeds verder naar beneden. Na van alle kleren te zijn ontdaan, weet je dat¬ je zometeen die ene vraag moet stellen: “pak jij een condoom?”. Maar voor nu, voor nu nog even genieten van het moment. De jongen hoopt stiekem nog dat je het zonder wil doen, “want ja, dat is chiller”, maar nee, want anders zit jij straks met de gebakken peren en een baby in je buik. Want ja, je ben er zó een: je slikt de pil niet. Tevens heb je geen zin in een SOA, maar dat even terzijde.
I
k ben er net zo een, trouwens. Jarenlang trouw de pil geslikt. Vanaf het moment dat ik in mijn tienerjaren ongesteld werd en dit gepaard ging met enorme buikpijn, non stop doorlekken en om de twee
De koperspiraal
Als moderne vrouw is het een heel gedoe om niet zwanger te worden. Gelukkig is er een scala aan mogelijkheden. Aangezien onthouding vrij funest blijkt voor de psyche ben ik toch naar andere mogelijkheden gaan kijken. Ik heb twee jaar de pil geslikt, maar ik werd niet helemaal blij van mijn reactie op die hormonen. Na nog een jaar of twee op condooms te hebben vertrouwd, werd het voor mij tijd om een andere, hormoonloze oplossing te zoeken: de koperspiraal. Het zetten van de spiraal vond ik niet al te prettig, maar als je bedenkt dat hij je er 10 jaar van weerhoudt om jezelf te dupliceren, is dat te verwaarlozen. De eerste week had ik veel last van mijn buik en dat werd alleen maar erger tijdens mijn ongesteldheid. In tegenstelling tot de hormoonspiraal zorgt de koperspiraal namelijk voor een hevigere ongesteldheid met meer bloedverlies. De maanden erop bleef ik buikpijn houden. Het werd geleidelijk aan wat minder, op pieken bij mijn ongesteldheid na. Nu ik bijna vijf maanden verder ben, zou ik enkel die maandelijkse dagen wat pijn moeten ervaren, maar dat valt tegen. Niet alleen begint mijn ongesteldheidspijn al een week voor mijn daadwerkelijke ongesteldheid, ook verkrampt mijn baarmoeder elke dag van de maand wel een paar keer. Deze reactie heeft niet iedereen, dus als je het niet erg vindt dat je maandelijkse bloeding wat verergert of als je liever geen hormonale anticonceptie gebruikt, is de koperspiraal een uitkomst. Voor mij was het duidelijk niet de juiste keuze. Vandaar dat ik na een consult met mijn huisarts heb besloten komende week over te stappen op een hormoonspiraal. Het verwijderen en vervangen van de spiraal is, naar zeggen, vrijwel pijnloos, maar dat zal ik dan ondervinden. Ik wil aan ieder die twijfelt over een koperspiraal meegeven: denk er heel goed over na.
Een extra lichte en een extra zware pil
Mijn persoonlijke ervaring met anticonceptie is die met een zwaardere en een heel lichte pil. Beiden hebben zo hun voors en tegens, maar voor mij was een zware pil, met dus een hogere concentratie hormonen, drie keer niks. Ik werd er enorm somber van, had totaal geen libido meer en kwam kilo’s aan. Niet de ideale combo, zeker voor een studente niet. Nu ik een lichtere pil gebruik, merk ik duidelijk verschil: mijn stemmingen zijn minder afgevlakt en ik heb weer een normaal libido. 12
Groninger Studentenkrant Zomer 2018
weken ongesteld zijn, schreef mijn dokter mij de pil voor. Maar na tien jaar dacht ik: laat ik het eens zonder proberen. Opeens voelde ik me minder afgevlakt, een heel stuk chiller dus. Hoewel ik mijn ongesteldheid niet kan reguleren, voel ik me veel beter zonder de pil. Ik word niet meer om de twee weken ongesteld én ik heb geen buikpijn, vandaar dat ik het hier voorlopig bij laat. Ook al ben ik ongeveer altijd als ik seks heb gehad panisch dat ik zwanger ben, heb ik standaard een zwangerschapstest in huis, en word ik net op het moment ongesteld dat het eigenlijk extreem slecht uitkomt. Oh, en moet ik dus altijd die vraag stellen. Maar hé, ik heb nog nooit seks zonder condoom gehad, dus die vraag rolt vrij natuurlijk over mijn lippen. Misschien dat ik binnenkort wel weer begin, hoor. Want reguleren is ook wel erg chill, net als niet de hele tijd denken dat je zwanger bent. Maar het bevalt me nu nog wel, zo zonder pil. Ik voel me een heel stuk vrolijker, in ieder geval. Maar wat je ook doet, lieve kinders, doe het veilig. Wijs lesje van de studentenkrant. Tenzij je een kind in je buik wil, dan moet je lekker doen wat je niet laten kan.
Ondanks dit zou ik het liefst helemaal stoppen met de pil, omdat ik zelfs bij een lichte pil nog stemmingswisselingen heb en daar eigenlijk wel vanaf zou willen. Als ik iemand een van beide zou moeten aanraden, zou dat absoluut de lichtere zijn, maar er is helaas een hele grote keerzijde. Een lichtere pil heeft een hogere ‘pearl index’. Dit betekent dat de kans toch per ongeluk zwanger te worden groter is. Dus gratis tip: tenzij het je droom is mee te doen aan vier handen op een buik, is het als je wat slordig bent met de pil aan te raden ook een condoom te gebruiken.
De standaard pil, pilloos en de hormoonspiraal
Ik ben altijd die persoon op wie bijwerkingen en waarschuwingen niet van toepassing zijn,
dácht ik. Sinds mijn 16e heb ik de standaard pil, oftewel de Microgyonon30 gebruikt, maar geen extra kilo’s, geen extreme stemmingswisselingen of enorm depressieve periodes. Voor mij werkte de pil top! Maar uiteindelijk sloeg op mijn 21e het noodlot toe en het liet het me geen keus: de pil bezorgde me een longembolie. Een wàt?.. Een bloedpropje dat vast komt te zitten in je longslagader en daar de zuurstoftoevoer blokkeert. Een soort mini-hartinfarct, maar dan in je longen. Volgens de website van de Nationale Trombosedienst “is het risico bij een gezonde vrouw om trombose te ontwikkelen vrijwel nihil” (check, dit ben ik! Mega gezond, sport veel, rook niet, eet gezond, zelfs elke dag een kiwi, topfit dus!). “Hoewel het gebruik van de anticonceptiepil dit risico met twee tot drie keer verhoogt, blijft de kans op trombose
door alleen de pil heel klein”. Tja, wat kun je erover zeggen? Ik behoor overduidelijk niet tot de risicogroep, heb een negatieve familiegeschiedenis en tóch een longembolie. Het enige dat overblijft is volgens de dokter de pil. Het kan dus blijkbaar gewoon echt! Op de spoedeisende hulp werd me verteld meteen te stoppen met de pil. Blijkbaar hoor ik vanaf nu de rest van mijn leven in de risicogroep. Dat gaf me gelijk de gelegenheid eens te testen of het pilloze walhalla waar ik zoveel vrouwen al over hoorde inderdaad bestaat. Over het stoppen met de pil kan ik het volgende zeggen: ja, ik viel twee of drie kilo af, maar of dit van de pil komt is maar de vraag. Misschien, misschien niet. Verschil in mijn stemming merkte ik een klein beetje.
Ik voelde me over het algemeen iets opgeruimder en emotioneler (ik begon ineens te huilen bij Modern Family). Maar daar waren ook ineens de pukkeluitbraken en de welbekende, maar door gebruik van de pil lange tijd afwezige PMS-verschijnselen (pre-menstrueel syndroom): prikkelbaarheid, niet te zuinige chagrijnigheid en vooral een paar dagen per maand dat vreemde, nare gevoel dat je helemaal niet snapt waar je eigenlijk mee bezig bent en alles even geen zin lijkt te hebben. Dat is op zich te overzien, maar toen ook nog het condoom twee keer in één week scheurde en ik in een hoekje lag te creperen van die morningafterpil, had ik het wel gehad om zo hyper vruchtbaar rond te lopen: die spiraal moest erin. Na alle horrorverhalen over maanden aanhoudende bloedwatervallen en pijn die te vergelijken is met het baren van drie kinderen tegelijk zat ik daar helemaal niet op te wachten, maar lieve dames, HET STELT NIETS VOOR! Ik wil zeker niet beweren dat het plaatsen van een hormoonspiraal voor elke vrouw even vlekkenloos verloopt. Wat ik wel wil meegeven in de bom aan angstscenario’s die op internet is ontploft: ik voelde haast niets. Zowel tijdens als na het
plaatsen. De pijn van het plaatsen was met een diepe zucht weg te puffen. Dat ding zit er nu zo’n drie weken in en afgezien van een verwaarloosbaar gevoel in mijn onderbuik eergisteren en een half druppeltje bloed, heb ik nergens last van! Als het de komende vijf jaar zo blijf, heb ik in Mrs. Mirena de liefde van mijn leven gevonden. Oké, ze kost wat centen, maar dan heb je ook wat. Fun fact: de hormoonspiraal is zelfs betrouwbaarder dan sterilisatie! Al met al wil ik het volgende meegeven: iedere vrouw is natuurlijk anders en dit is zeker met het kiezen van anticonceptie iets waar je mee te maken krijgt. Op het internet staan de meest gekke, meest vreselijke, maar vooral ook de meest uiteenlopende verhalen over ervaringen met verschillende soorten anticonceptie. Wat voor de een een zegen is, kan voor de ander een hel zijn. Ik raad dan ook aan vooral af te gaan op de feiten. Een longembolie, onwijze buikpijn of aanhoudenden ongesteldheid, het kan ècht iedereen overkomen en het is van tevoren domweg niet te voorspellen. Kies iets dat objectief gezien het best overeenkomt met jouw wensen en verdwaal niet in horrorverhalen op het interwebs.
De Pearl-index
De pearl-index geeft de betrouwbaarheid van verschillende anticonceptiemiddelen weer. Om precies te zijn vertelt deze index hoeveel zwangerschappen er optreden wanneer een bepaald anticonceptiemiddel 100 vrouwenjaren gebruikt wordt. Een vrouwenjaar betekent 12 cycli van ongeveer 28 dagen. De pearl-index geeft dus aan in hoeveel van de 1.200 cycli een zwangerschap optreedt. Een Pearl-index van 85% betekent dus dat er in 85% van de cycli een zwangerschap optreedt. Hoe lager het cijfer, hoe betrouwbaarder het middel. De Pearl-index geeft twee waarden aan: de index wanneer de methode perfect wordt toegepast (dus de betrouwbaarheid van de methode zelf) en de index van het daadwerkelijke gebruik van het middel door koppels.Oftewel: de methodezekerheid en de gebruikszekerheid. Vergelijk deze twee goed, want hiertussen kunnen grote verschillen zitten, zoals bij het gebruik van de condoom of de pil.
07/06 14/06 21/06 06/07 03/09 06/09 26/09
Anticonceptie Mijn persoonlijke ervaring met anticonceptie is die met een zwaardere en een heel lichte pil. Beiden hebben zo hun voors en tegens, maar voor mij was een zware pil, met dus een hogere concentratie hormonen drie keer niks. Ik werd er enorm somber van, had totaal geen libido meer en kwam kilo’s aan. Niet de ideale combo, zeker voor een student niet. Met een lichtere pil merk ik duidelijk verschil: mijn stemmingen zijn minder afgevlakt, en ik heb weer een normaal libido. Ondanks dit zou ik het liefst helemaal stoppen met de pil, omdat zelfs bij een lichte pil ik nog wel iets stemmingswisselingen heb, en daar wel graag van af zou willen. Als ik iemand een van beiden zou moeten aanraden zou dat absoluut de lichtere zijn, maar er is een hele grote maar. Een lichtere pil heeft een hogere ‘pearl index’. Dit betekent dat de kans groter is dat je erdoorheen zwanger wordt. Dus tenzij het je droom is mee te doen aan vier handen op een buik, is het als je wat slordig bent met de pil aan te raden ook een condoom te gebruiken.
07/11 13/11 16/11
MAGIC WANDS USA KARMA TO BURN USA TIM KOH // KAREL // ELIAS EL GERSMA PARQUET COURTS USA PROTOMARTYR USA SKATING POLLY USA DERMOT KENNEDY UK SUPERORGANISM UK CAR SEAT HEADREST USA SHANTEL GER
OOSTERSTRAAT 44 www.vera-groningen.nl
Gratis tip.
M/V Regelmatige geslachtsgemeenschap zonder anticoncetie Hormoonspiraal
Koperspiraal
Sterilisatie vrouw
Perfect gebruik ~85
V V V
0,1 0,2-2 0,2-3
In de praktijk ~85 0,2 0,2-2 0,2-3
01/06
DANCE
ONGEHOORD
POP
02/06 ESN Live Music Night 02/06
AFROBEATS
.Roots
SINGER / SONGWRITER
07/06 UP: Astronaut + De Messen
POP / FUNK
08/06 Bare Jams
BASS
09/05 Bassface Invites High Tea Music 15/06
Vunzige Deuntjes
R&B / URBAN
URBAN
23/06 Roodkopje 3 Year Anniversary Condoom m/v
M/V
2,0-5
10,0-15
24/06 Souls of Mischief
HIPHOP
22/09 Kevin Combinatiepil
Coïtus interruptus
V M/V
0,1-0,5 1,0-4
0,5-10
HIPHOP
12/10
The Cool Quest
03/11
AVEC
HIPHOP POP/SOUL
SINGER / SONGWRITER
12,0-38
POP/SOUL
SIMPLON UP
ELKE DONDERDAG. LIVE MUZIEK.
POPPODIUM SIMPL SIMPLON SIMP LON - BO B BOTERDIEP OTERDIEP 6 69 9 - GRONINGEN
Groninger Studentenkrant Zomer 2018
13
Edinburgh LOTTE AIKEMA
De tentamens komen er weer aan, en misschien ligt het aan mij maar er is wat mij betreft niks beters dan er na alle tentamenstress even tussenuit te gaan. Het enige probleem hieraan is m’n budget, maar ik denk dat ik de perfecte oplossing heb gevonden: Edinburgh. Deze schotse hoofdstad ligt op ongeveer anderhalf uur vliegen van Amsterdam, en is een super leuke betaalbare after-tentamenstress bestemming. Plan een dag of drie a vier om Edinburgh te bezoeken, dan kun je alles op je gemak doen. Edinburgh geeft je echt het gevoel dat je even weg bent, en het is zo ongeveer om de hoek. Mijn trip was 4 dagen in April, na de tentamens van blok 3. Op vrijdagmiddag vloog ik, en op vrijdagavond dronk ik een gin-tonic in pub Ghillie-Dhu, een van de oudste en naar verluidt beste pubs van Edinburgh. De bediening loopt rond in kilts, en er is elke avond live muziek. Schotland op z’n best. Edinburgh heeft ontzettend veel leuke betaalbare hotels, wij verbleven in Hilton Grosvenor street, een redelijk betaalbaar, oud en gezellig hotel. Wanneer het enigszins zonnig is, is het een aanrader om ’s ochtend op tijd op te
staan en naar het kasteel te gaan. Dit kasteel ligt middenin het centrum van Edinburgh, en is gigantisch. Een tip wat dit kasteel betreft is: bestel je kaartjes vooraf online! Je skipt op die manier de rij met luidruchtige toeristen, en kunt rustig het kasteel bekijken. Het uitzicht vanaf het kasteel is aan de ene kant het oude deel van het centrum, en aan de andere kant het nieuwe, modernere deel van het centrum. Wanneer je het kasteel gezien hebt kun je de straat waar het kasteel aan ligt, de royal mile, aflopen. Dit brengt je naar het lagergelegen deel van de stad, waar je mooi uitzicht hebt op Arthurs seat, de heuvel aan de rand van de stad. Uberhaupt heeft Edinburgh een hoop groen, er zijn veel parken waar je doorheen kunt struinen. Wees wel voorbereid om met spierpijn terug te komen, werkelijk iedere straat en elk park loopt vrij steil omhoog. Speaking of which, met een hike van ongeveer 40 minuten kun je arthur’s seat op lopen, en ook daar heb je fantastisch uitzicht. Hou er alleen wel rekening mee dat dit een toeristische trekpleister is, en dus wel wat drukker. Voor je conditie hoef je het niet te doen, want je sjokt naar boven. Het is het wat mij betreft wel dubbel en dwars waard, en het is
een leuke afwisseling van het stadse om even door de natuur te lopen. Wij zijn tijdens ons verblijf ook naar Leith geweest, een plaatsje aan zee op 20 minuten met de bus van Edinburgh. Dat was best leuk, maar een beetje zoals scheveningen: het idee van aan zee zijn is leuker dan de daadwerkelijke plek die in het echt toch een beetje vergane glorie uitstraalt. Qua eten is Edinburgh vrij divers, er zijn een hoop restaurants in verschillende categorieën. Wij hebben een avond gegeten bij een hamburgertent genaamd Byron. De hamburgers waren fantastisch, en het was goed betaalbaar. Een absolute aanrader. Er waren ook eindeloos veel fish and chips mogelijkheden, op onder andere de grassmarket, een gezellig plein centraal gelegen in Edinburgh. Er waren ook genoeg italiaanse restaurants en dergelijken, voor ieder wat wils. Al met al zou ik Edinburgh iedereen aanbevelen voor een korte stedentrip, of zelfs een midweekje in de zomer.
RICHARD NOBBE
ik wil dat je je hand strekt recht vooruit in de lengte een gebalde vuist beeld nu in dat ik voor je sta voor die arm van je dat mijn neus je vuist net niet raakt maar dat je de warmte ervan makkelijk raden kunt Duw je arm nu verder naar voren - snel met wat kracht of voorzichtiger, alsof het iets kwetsbaars betreft die keus is aan jou daar laat ik je vrij in Beeld je nu in hoe ik me voel maak aanspraak op je empathie zoek voor de zekerheid in een monsterlijk dik woordenboek waar vrijheid ophoudt en lees dat die grens tussen mijn neus en jouw gestrekte arm lag - dat die grens nu gebroken is
Het kasteel
Arthurs seat gezi en vanaf de royal mile
Uitzicht vanaf Arthur’s seat.
Hoe lang de arm strekt
Beeld je nu zeven miljard gestrekte vuisten in en zeven miljard bijna geraakte neuzen zie om je heen hoe hier ook die grenzen gebroken werden vuisten die uitschieten van woede of met een ijskoude systematiek het puntje weten te raken hoe vuist op vuist op vuist dezelfde neuzen raakten tot er simpelweg niets meer te stompen viel de grens zo overrompeld was dat er niet meer reste dan een grijze waas laat je arm zakken bal je vuist niet meer sluit je ogen kort adem – voor de zekerheid goed in en uit laten we afspreken dat je armen naar beneden durft te duwen als vuisten toch neuzen raken een bereidheid om je in te houden om nooit te stompen om die lijn die bepaalt dat we vrij zijn te bewaken om bloedneuzen te voorkomen
14
Groninger Studentenkrant Zomer 2018
Groninger Studentenkrant Zomer 2018
15
FEBO Groningen bezorgd dagelijks! Nu iedere vrijdag en zaterdag open tot 04.00 uur.
FEBO.NL
Bezorgservice
Groningen Studentenkrant 297x420 FEBO 2015 Verhaal.indd 2
27-1-2017 13:35:38