OLIVERIO GIRONDO
Εἰκόνα ἐξωϕύλλου: «Milonga». ᾽Ακουαρέλα τοῦ ποιητῆ γιὰ τὸ βιβλίο Εἴκοσι ποιήματα γιὰ νὰ διαβαστοῦν στὸ τράμ.
ΓΚΟΝΓΚ ΕΓΩ ΔΙΧΩΣ ΗΧΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ῀ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
ΚΩΣΤΑΣ ΒΡΑ ΧΝΟΣ
OLIVERIO GIRONDO
γεντινὸς ποιητής, ἡγετικὴ ϕυσιογνωμία τῆς λατινοαμερικανικῆς avant-garde, ἦταν ἀγαπημένος ϕίλος τοῦ Pablo Neruda καὶ τοῦ Federico Garc£a lorca. Κοσμοπολίτης –ὁ Jorge luis Borges αἰσθάνεται «ἐπαρχιώτης δίπλα του»– ποὺ μετέτρεψε τὸ πατρικό του σπίτι σὲ χῶρο συνάντησης τῶν ποιητῶν καὶ λογοτεχνῶν τοῦ Buenos Aires καὶ ὄχι μόνο. ῾Η ἀνὰ χείρας δίγλωσση ἔκδοση παρουσιάζει μὲ τὸν πλέον ἀντιπροσωπευτικὸ καὶ ὁλοκληρωμένο τρόπο τὸ ἀνομοιογενὲς ἔργο του, τὸ ὁποῖο ἐκπλήσσει σὲ κάθε του ϕάση.
ΓΚΟΝΓΚ ΕΓΩ ΔΙΧΩΣ ΗΧΟ
Ο OlIverIO GIrONdO (1891-1967), ᾽Αρ-
ISBN 978-960-01-1932-9
G
G U T E N B E RG
῾Ο ποιητὴς καὶ ἡ σύζυγός του, Norah Lange.
Oliverio Girondo
ΓΚΟΝΓΚ ΕΓΩ ΔΙΧΩΣ ΗΧΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ Εἰσαγωγή - Μετάϕραση
Κώστας Βραχνός
GU TENBERG
᾽Α θήνα 2018
Δίπλα στὸν Χιρόντο αἰσθάνομαι ἐπαρχιώτης. JORGE LUIS BORGES
Στὰ χέρια τοῦ Χιρόντο οἱ λέξεις ἀποκτοῦν νέα ἀπροσδόκητα νοήματα. THE ARGENTINA INDEPENDENT
῾ Ο Χιρόντο θυμίζει Μαλαρμὲ καὶ Μποντλέρ. Εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς ἐλάχιστους ποιητὲς-ζωγράφους. Τὸ ποιητικό του σύμπαν εἶναι σὰν πίνακας τοῦ Κλέε ἢ τοῦ Μαγκρίτ. EXCELSIOR ARGENTINA
῾ Ο Χιρόντο δίνει στὴ γλώσσα ἄπειρες δυνατότητες. ᾿Απελευθερώνει τὶς λέξεις· ἀπελευθερώνει τὴν ποίηση· τὰ κάνει ὅλα γιορτή. EL PAIS
῾ Ο Χιρόντο μετατρέπει τὸ καθημερινὸ σὲ κάτι ἐξαιρετικό. Στὰ ποιήματά του ἀκοῦς ἕναν αὐταρχικό, ρομαντικό, σεξουαλικὰ χορτάτο ἀφηγητὴ νὰ παίζει μὲ τὶς λέξεις καὶ νὰ φτιάχνει ἀπὸ ὅσα συμβαίνουν γύρω του ἕναν δικό του κόσμο. THE GUARDIAN
῾ Ο Χιρόντο εἶναι πρόδρομο ὄχι μόνο τοῦ ὑπερρεαλισμοῦ ἀλλὰ ὅλων τῶν πρωτοποριῶν ποὺ ἐπιχείρησαν νὰ φέρουν στὴν ᾿Αργεντινὴ καὶ τὴ Λατινικὴ ᾿Αμερικὴ καὶ σ᾿ ἕνα κλειστὸ περιβάλλον νέο ἀέρα. ANTOLOGIA DE LA POESIA SURREALISTA LATINOAMERICANA
᾿Ανταγωνιστὴς τοῦ Μπόρχες στὴν ποίηση, ἀλλὰ καὶ στὴν καρδιὰ τῆς ἴδιας γυναίκας, φίλος τοῦ Νερούδα καὶ τοῦ Λόρκα, ὁ Ὀλιβέριο Χιρόντο, κοσμοπολίτης, πολυταξιδεμένος, πολυτάλαντος, βρίσκεται ἐπικεφαλῆς κάθε λατινοαμερικάνικης, καὶ ὄχι μόνο, πρωτοπορίας. ᾿Ανακαλύψτε γιατί ὁ Πικάσο τὸν θαύμαζε, ὁ Κορτάσαρ ἔδωσε τ᾿ ὄνομά του στὸν πρωταγωνιστὴ τοῦ διασημότερου ἔργου του, ὁ Μπόρχες δήλωνε ἐπαρχιώτης μπροστά του:
ΠΕ ΡΙΕ ΧΟΜ Ε ΝΑ
Ε ἰ σ αγω γή . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
11
᾽Α νοικτὴ ἐπιστολὴ στὸ περιοδικὸ La p€a . . . . .
33
VEINTE POEMAS PARA SER LEξDOS EN EL TRANVξA
ΕΙΚΟΣΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΟΥΝ ΣΤΟ ΤΡΑΜ
1. 2. 3. 4. 5.
Paisaje bret½n / Βρετονικὸ τοπίο . . . . . . . . . . . Nocturno / Νυχτερινό . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Apunte callejero / Σημείωση τοῦ δρόμου . . . . . Exvoto / Τάμα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Otro nocturno / Κι ἄλλο νυχτερινό . . . . . . . . . .
38 42 46 48 52
CALCOMANξAS
ΧΑΛΚΟΜΑΝΙΕΣ
6. El tren expreso / Τὸ τρένο-ἐξπρές . . . . . . . . . . 7. Siesta / Σιέστα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8. Escorial / Escorial . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
56 66 68
8
ΠΕ ΡΙΕ ΧΟΜ Ε ΝΑ
2 ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
9. Insomnio / ᾽Αϋπνία . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10. El Nilo / ῾Ο Νεῖλος . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
76 78
ESPANTAPγJAROS (AL ALCANCE DE TODOS)
ΣΚΙΑΧΤΡΟ (ΠΡΟΣΙΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ)
11. 12. 13. 14. 15. 16.
( Yo no sé nada) / ( ᾽Εγὼ δὲν ξέρω τίποτα) 8. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . .
. . . . . .
. . . . . .
86 88 94 96 102 106
Arena / ῎Αμμος . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Nocturnos - 9 / Νυχτερινά - 9 . . . . . . . . . . . . . Invitaci½n al v½mito / Πρόσκληση στὸν ἔμετο . . Cansancio / Κούραση . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Dicotom£a incruenta / ᾽Αναίμακτη διχοτομία . . Inagotable asombro / ᾽Ανεξάντλητη κατάπληξη Lo que esperamos / Αὐτὸ ποὺ περιμένουμε . . . Gratitud / Εὐγνωμοσύνη . . . . . . . . . . . . . . . . .
120 122 126 130 134 136 140 148
PERSUASIνN DE LOS DξAS
ΠΕΙΘΩ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ
17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24.
ΠΕ ΡΙΕ ΧΟΜ Ε ΝΑ
9
EN LA MASMÉDULA
ΣΤΟ ΠΙΟΜΕΔΟΥΛΙ
25. 26. 27. 28. 29. 30.
El puro no / Τὸ καθαρὸ ὄχι. . . . . . . . . . . . . . . 156 Yolleo / ᾽Εγώισμα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 158 Tantan yo / Τοσοτόσο ἐγώ . . . . . . . . . . . . . . . 162 A m£ / Σ ᾽ἐμένα . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 166 Mito / Μύθος . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 168 Cansancio / Κούραση . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 170 Ε ΠΙ Μ Ε Τ Ρ Ο
Oliverio Girondo de Pablo Neruda / ᾽Ολιβέριο Χιρόντο τοῦ Πάμπλο Νερούδα . . . . . . . .
178
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ LA PρA
Κύριε ᾽Εβὰρ Μέντες ᾽Αγαπητὲ ᾽Εβάρ: ῞Ενα βιβλίο –καὶ κυρίως ἕνα βιβλίο μὲ ποιήματα– ὀϕείλει νὰ δικαιολογεῖ τὴν ὕπαρξή του ἀπὸ μόνο του, δίχως προλόγους ποὺ νὰ τὸ προασπίζουν ἢ νὰ τὸ ἐξηγοῦν. ᾽Εσύ, ὡστόσο, ἐπιμένεις στὴν ἀνάγκη ἡ παρούσα ἔκδοση νὰ ἔχει ἕναν. ᾽Αποϕεύγω μέν, ἀλλὰ ἀποδέχομαι τὸ αἴτημά σου, ἐσωκλείοντάς σου τὸ γράμμα ποὺ ἔστειλα στὸ περιοδικὸ La P€a, ἀπὸ τὸ Παρίσι· γράμμα, τοῦ ὁποίου ὁ ἀϕελὴς σκεπτικισμὸς μπορεῖ σήμερα νὰ μᾶς κάνει νὰ χαμογελᾶμε, ἔχει, ὅμως, τὸ πλεονέκτημα ὅτι γράϕτηκε ταυτόχρονα μὲ τὴν ἔκδοση τῶν 20 ποιημάτων μου. Σὲ ἀσπάζομαι, Ο.Χ.
Τί τὰ θέλετε!... Μερικὲς ϕορὲς τὰ νεῦρα διαταράσσονται... Χάνει κανεὶς τὸ κουράγιο νὰ συνεχίσει δίχως νὰ κάνει τίποτα... Τί κούραση νὰ μὴν εἶσαι ποτὲ κουρασμένος! Καὶ βρίσκονται ρυθμοὶ κατεβαίνοντας τὴ σκάλα,
34
OLI V ERIO GIRONDO
ποιήματα πεταμένα στὴ μέση τοῦ δρόμου, ποιήματα ποὺ κανεὶς συγκεντρώνει σὰν νὰ μάζευε ἀποτσίγαρα στὸ πεζοδρόμιο. Αὐτὸ ποὺ συμβαίνει τότε εἶναι θλιβερό. Τὸ χόμπι μεταμορϕώνεται σὲ ἐπάγγελμα. Αἰσθανόμαστε συστολὲς ἐγκυμοσύνης. Κοκκινίζουμε ἂν κάποιος μᾶς κοιτάξει τὸ κεϕάλι. Καί, ἀκόμα τρομερότερο, δίχως νὰ τὸ πάρουμε χαμπάρι, τὸ ἐπάγγελμα καταλήγει νὰ μᾶς ἐνδιαϕέρει καὶ καθίσταται ἀνώϕελο νὰ ποῦμε στὸν ἑαυτόν μας: « ᾽Εγὼ δὲν θέλω ν ᾽ἀποϕασίσω, διότι νὰ ἀποϕασίζεις θὰ πεῖ ν ᾽ἀποστεώνεσαι. Δὲν θέλω νὰ ἔχω μία στάση, διότι ὅλες οἱ στάσεις εἶναι ἀνόητες... ἀκόμα κι ἐκείνη τοῦ νὰ μὴν ἔχεις καμία...» ᾽Αναπόϕευκτα καταλήξαμε νὰ γράψουμε: Εἴκοσι ποιήματα γιὰ νὰ διαβαστοῦν στὸ τράμ. ῾Ηδονὴ νὰ ταπεινωνόμαστε μπροστὰ στὰ ἴδια μας τὰ μάτια; Στοργὴ γιὰ ἐκεῖνο ποὺ περιϕρονοῦμε; Δὲν ξέρω. Γεγονὸς εἶναι ὅτι ἀντὶ ν ᾽ἀποϕασίσουμε τὴν ἀποτέϕρωσή του, συγκατατιθέμεθα νὰ θάψουμε τὸ χειρόγραϕο σὲ ἕνα συρτάρι τοῦ γραϕείου μας, ὥσπου μία μέρα, ὅταν λιγότερο θὰ μπορούσαμε νὰ τὸ προβλέψουμε, ἀρχίζουν νὰ βγαίνουν ἐρωτηματικὰ ἀπὸ τὴν κλειδαρότρυπα. Μία πιθανὴ ἐπιτυχία θὰ ἦταν ἱκανὴ νὰ μᾶς πείσει γιὰ τὴ μετριότητά μας; Δὲν διαθέτουμε, ἄραγε, μιὰ ἐπαρκὴ δόση ἠλιθιότητας ὥστε νὰ θαυμαστοῦμε;... Μέχρι ποὺ κάποιος ἀπαντᾶ στὸν ὑπαινιγμὸ ἑνὸς ϕίλου: «Γιὰ ποιόν λόγο νὰ δημοσιεύσει κανείς; ᾽Εσεῖς δὲν τὸ χρειάζεστε γιὰ νὰ μὲ ἐκτιμήσετε, οἱ ἄλλοι ὅμως...», ὅμως,
ΓΚΟΝΓΚ ΕΓΩ ΔΙΧΩΣ ΗΧΟ
35
καθὼς ὁ ϕίλος συμβαίνει νὰ εἶναι ἀποκαλυπτικὸς καὶ ἀμείλικτος, μᾶς ἀποκρίνεται: «Διότι εἶναι ἀναγκαῖο νὰ κηρύξεις –ὅπως τοῦ κήρυξες– τὸν πόλεμο στὸ ϕράκο, ποὺ στὴ χώρα μας πάει παντοῦ· στὸ ϕράκο μὲ τὸ ὁποῖο γράϕουν στὴν ᾽Ισπανία, ὅταν δὲν γράϕουν μὲ μαντίλι, μὲ ράσο ἢ μὲ σηκωμένα τὰ μανίκια. Διότι εἶναι ἀπαραίτητο νὰ ἔχουμε πίστη, ὅπως ἐσὺ ἔχεις πίστη, στὴ ϕωνητική μας, καθὼς ἐμεῖς ἤμασταν, οἱ Λατινοαμερικάνοι, ἐκεῖνοι ποὺ ὀξυγονώσαμε τὰ καστιλιάνικα, κάνοντάς τα μιὰ γλώσσα ποὺ ἀναπνέει, μία γλώσσα ποὺ μπορεῖ καὶ χρησιμοποιεῖται καθημερινὰ καὶ νὰ γράϕεται “μὲ ἁπλὸ σακάκι”, μὲ τὸ σακάκι μας τῆς κάθε μέρας...». Κι ἐγὼ κοκκινίζω λιγάκι ὅταν σκέϕτομαι ὅτι ἴσως νὰ ἔχω πίστη στὴ ϕωνητική μας καὶ ὅτι ἡ ϕωνητική μας ἴσως νὰ εἶναι τόσο κακομαθημένη ὥστε νὰ ἔχει πάντοτε δίκιο... καὶ κάθομαι καὶ σκέϕτομαι τὴν πατρίδα μας, ποὺ ἔχει τὴν οὐδετερότητα ἑνὸς δωματίου ξενοδοχείου, καὶ κοκκινίζω λιγάκι ὅταν διαπιστώνω πόσο δύσκολο εἶναι νὰ προσκολληθεῖς στὰ δωμάτια τοῦ ξενοδοχείου... Νὰ δημοσιεύεις; Νὰ δημοσιεύεις ὅταν ἀκόμα καὶ οἱ καλύτεροι δημοσιεύουν 1.071% ϕορὲς περισσότερο ἀπ ᾽ ὅ,τι θὰ ὄϕειλαν νὰ δημοσιεύουν;... ᾽Εγὼ δὲν ἔχω, οὔτε ἐπιθυμῶ νὰ ἔχω, αἷμα ἀγάλματος. Δὲν σκοπεύω νὰ ὑποστῶ τὴν ταπείνωση τῶν σπουργιτιῶν. Δὲν ϕιλοδοξῶ νὰ μοῦ σαλιάσουν τὸν τάϕο μὲ κοινοτοπίες, καθότι τὸ μόνο πραγματικὰ ἐνδιαϕέρον εἶναι ὁ μηχανισμὸς μὲ τὸν ὁποῖον αἰσθανόμαστε καὶ σκεπτόμαστε. ᾽Απόδειξη ὕπαρξης!
36
OLI V ERIO GIRONDO
Τὸ καθημερινό, ὡστόσο, δὲν εἶναι μιὰ θαυμαστὴ καὶ σεμνὴ ἐκδήλωση τοῦ παραλόγου; Καὶ τὸ νὰ κόβεις τοὺς λογικοὺς κάβους δὲν συνεπάγεται τὴ μοναδικὴ καὶ ἀληθινὴ δυνατότητα περιπέτειας; Γιατί νὰ μὴν εἴμαστε παιδαριώδεις, ἀϕοῦ νιώθουμε τὴν κούραση τοῦ νὰ ἐπαναλαμβάνουμε τὶς χειρονομίες ἐκείνων ποὺ ἐδῶ καὶ 70 αἰῶνες κείτονται κάτω ἀπὸ τὴ γῆ; Καὶ ποιός θὰ ἦταν ὁ λόγος νὰ μὴν ἀποδεχτοῦμε κάθε πιθανότητα ξανανιώματος; Δὲν θὰ μπορούσαμε νὰ ἀποδώσουμε, γιὰ παράδειγμα, ὅλες τὶς εὐθύνες σὲ ἕνα τέλειο καὶ πάνσοϕο ϕετίχ, καὶ νὰ ἔχουμε πίστη στὴν παράκληση ἢ τὴ βλασϕημία, στὴν τύχη μίας παραδεισιακῆς πλήξης ἢ στὴν ἡδονὴ τῆς καταδίκης μας; Τί θὰ μᾶς ἐμπόδιζε νὰ χρησιμοποιήσουμε τὶς ἀρετὲς καὶ τὰ βίτσια σὰν νὰ ἤτανε καθαρὰ ροῦχα, νὰ συναινέσουμε ὅτι ὁ ἔρωτας δὲν εἶναι ἕνα ναρκωτικὸ γιὰ ἀποκλειστικὴ χρήση τῶν ἠλιθίων καὶ νὰ εἴμαστε ἱκανοὶ νὰ περάσουμε δίπλα ἀπὸ τὴν εὐτυχία κάνοντας τοὺς ἀϕηρημένους; ᾽Εγώ, τουλάχιστον, μὲς στὴ συμπάθειά μου γιὰ τὸ ἀντιϕατικό –συνώνυμο τῆς ζωῆς– δὲν ἀποκηρύσσω οὔτε τὸ δικαίωμά μου νὰ ἀποκηρύσσω, καὶ πετάω τὰ Εἴκοσι ποιήματά μου, σὰν μιὰ πέτρα, χαμογελώντας μπροστὰ στὸ ἀνώϕελο τῆς χειρονομίας μου. Παρίσι, Δεκέμβριος, 1922
OLIVERIO GIRONDO
86
OLI V ERIO GIRONDO
(YO NO SÉ NADA) Yo no sé nada T€ no sabes nada Ud. no sabe nada Él no sabe nada Ellos no saben nada Ellas no saben nada Uds. no saben nada Nosotros no sabemos nada. La desorientaci½n de mi generaci½n tiene su explicaci½n en la direcci½n de nuestra educaci½n, cuya idealizaci½n de la acci½n, era ―Νsin discusi½n!― una mistificaci½n, en contradicci½n con nuestra propensi½n a la meditaci½n, a la contemplaci½n y a la masturbaci½n. (Gutural, lo m΅s guturalmente que se pueda.) Creo que creo en lo que creo que no creo. Y creo que no creo en lo que creo que creo. «C a n t a r d e l a s r a n a s» ΝY ΝY άA άA ΝY ΝT su ba ll£ ll΅ su ba bo jo es es bo jo las las t΅? t΅? las las es es ΝA ΝA es es ca ca qu£ c΅ ca ca le le no no le le ras ras es es ras ras arri aba t΅ t΅ arr£ aba ba!... jo!... !... !... ba!... jo!...
ΓΚΟΝΓΚ ΕΓΩ ΔΙΧΩΣ ΗΧΟ
87
(ΕΓΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙΠΟΤΑ) ᾽Εγὼ δὲν ξέρω τίποτα ᾽Εσὺ δὲν ξέρεις τίποτα ᾽Εσεῖς δὲν ξέρετε τίποτα Αὐτὸς δὲν ξέρει τίποτα Αὐτοὶ δὲν ξέρουν τίποτα Αὐτὲς δὲν ξέρουν τίποτα ᾽Εσεῖς δὲν ξέρετε τίποτα ᾽Εμεῖς δὲν ξέρουμε τίποτα ῾Ο ἀποπροσανατολισμὸς τῆς γενιᾶς μου ἔχει τὴν ἐξήγησή του στὴν κατεύθυνση τῆς ἐκπαίδευσής μας, τῆς ὁποίας ἡ ἐξιδανίκευση δράσης ἦταν –ἀσυζητητί!– μιὰ ϕενάκη, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴ ροπή μας πρὸς τὸν διαλογισμό, τὴν ἐνατένιση καὶ τὸν αὐνανισμό. (Λαρυγγικῶς, ὅσο πιὸ λαρυγγικῶς γίνεται). Πιστεύω πὼς πιστεύω σ ᾽αὐτὸ ποὺ πιστεύω πὼς δὲν πιστεύω. Καὶ πιστεύω πὼς δὲν πιστεύω σ ᾽ αὐτὸ ποὺ πιστεύω πὼς πιστεύω. « ῎Α σ μ α β α τ ρ ά χ ω ν» Καὶ ἀνε βαί νω τὶς σκά λες ἐ πά νω!... Καὶ κα τε βαί νω τὶς σκά λες κά τω!... ᾽Εκεῖ εἶ ναι; ᾽Ε δῶ δὲν εἶναι!... ᾽Εκεῖ εἶ ναι; ᾽Ε δῶ δὲν εἶναι!... Καὶ ἀνε βαί νω τὶς σκά λες ἐπά νω!... Καὶ κα τε βαί νω τὶς σκά λες κά τω!...
94
OLI V ERIO GIRONDO
12
Se miran, se presienten, se desean,
se acarician, se besan, se desnudan, se respiran, se acuestan, se olfatean, se penetran, se chupan, se demudan, se adormecen, despiertan, se iluminan, se codician, se palpan, se fascinan, se mastican, se gustan, se babean, se confunden, se acoplan, se disgregan, se aletargan, fallecen, se reintegran, se distienden, se enarcan, se menean, se retuercen, se estiran, se caldean, se estrangulan, se aprietan, se estremecen, se tantean, se juntan, desfallecen, se repelen, se enervan, se apetecen, se acometen, se enlazan, se entrechocan, se agazapan, se apresan, se dislocan, se perforan, se incrustan, se acribillan, se remachan, se injertan, se atornillan, se desmayan, reviven, resplandecen, se contemplan, se inflaman, se enloquecen, se derriten, se sueldan, se calcinan, se desgarran, se muerden, se asesinan, resucitan, se buscan, se refriegan, se rehâ‚Źyen, se evaden y se entregan.
ΓΚΟΝΓΚ ΕΓΩ ΔΙΧΩΣ ΗΧΟ
95
12
Κοιτιοῦνται, προεικάζονται, ἐπιθυμοῦνται, χαϊδεύονται, ϕιλιοῦνται, γδύνονται, ἀνασαίνονται, πλαγιάζουν, μυρίζονται, διεισδύονται, ρουϕιοῦνται, παραμορϕώνονται, ἀποκοιμιοῦνται, ξυπνοῦν, ϕωτίζονται, ποθοῦνται, ψηλαϕῶνται, σαγηνεύονται, μασιοῦνται, δοκιμάζονται, σαλιαρίζουν, ἀναμειγνύονται, ζευγαρώνουν, χωρίζονται, ληθαργοῦν, ἀποθνήσκουν, ἀνασυγκροτοῦνται, χαλαρώνουν, λυγίζουν, λικνίζονται, συστρέϕονται, τεντώνονται, ϕουντώνουν, στραγγαλίζονται, σϕίγγονται, κλονίζονται, πασπατεύονται, σμίγουν, καταρρέουν, ἀπωθοῦνται, ἐξαντλοῦνται, λαχταριοῦνται, ἐπιτίθενται, ἑνώνονται, συγκρούονται, κουλουριάζονται, αἰχμαλωτίζονται, ἐξαρθρώνονται, διαπερνιοῦνται, σϕηνώνονται, κατατρυπιοῦνται, καρϕώνονται, μπολιάζονται, βιδώνονται, λιποθυμοῦν, ἀναβιώνουν, λαμποκοποῦν, ἀτενίζονται, ἀναϕλέγονται, ἀποτρελαίνονται, λειώνουν, συγκολλιοῦνται, ἀπανθρακώνονται, σπαράσσονται, δαγκώνονται, δολοϕονοῦνται, ἀνασταίνονται, ψάχνονται, τρίβονται, ἀποϕεύγονται, δραπετεύουν καὶ παραδίδονται.
122
OLI V ERIO GIRONDO
NOCTURNOS - 9
Solo,
con mi esqueleto, mi sombra, mis arterias, como un sapo en su cueva, asomado al verano, entre miles de insectos que saltan, retroceden, se atropellan, fallecen; en una delirante actividad sin rumbo, inâ‚Źtil, arbitraria, febril, idĂŠntica a la fiebre que sufren las ciudades. Solo, con la ventana abierta a las estrellas, entre Î…rboles y muebles que ignoran mi existencia, sin deseos de irme, ni ganas de quedarme
ΓΚΟΝΓΚ ΕΓΩ ΔΙΧΩΣ ΗΧΟ
123
ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ - 9
Μόνος, μὲ τὸν σκελετό μου, τὴ σκιά μου, τὶς ἀρτηρίες μου, σὰν βάτραχος στὴ σπηλιά του, ποὺ ξεμύτισε στὸ καλοκαίρι, ἀνάμεσα σὲ χιλιάδες ἔντομα ποὺ πηδοῦν, κάνουν πίσω, συγκρούονται, πεθαίνουν· σὲ μία παραληρηματικὴ δραστηριότητα δίχως σκοπό, ἄχρηστη, αὐθαίρετη, πυρετώδη, ὁλόιδια μὲ τὸν πυρετὸ ποὺ ἔχουν οἱ πόλεις. Μόνος, μὲ τὸ παράθυρο ἀνοιχτὸ στ ᾽ἀστέρια, ἀνάμεσα σὲ δέντρα καὶ ἔπιπλα ποὺ ἀγνοοῦν τὴν ὕπαρξή μου, δίχως ἐπιθυμία νὰ ϕύγω, οὔτε κέϕι νὰ μείνω
124
OLI V ERIO GIRONDO
a vivir otras noches, aquÂŁ, o en otra parte, con el mismo esqueleto, y las mismas arterias, como un sapo en su cueva circundado de insectos.
ΓΚΟΝΓΚ ΕΓΩ ΔΙΧΩΣ ΗΧΟ
νὰ ζήσω ἄλλες νύχτες, ἐδῶ, ἢ ἀλλοῦ, μὲ τὸν ἴδιο σκελετό, καὶ τὶς ἴδιες ἀρτηρίες, σὰν βάτραχος στὴ σπηλιά του περιτριγυρισμένος ἀπὸ ἔντομα.
125
126
OLI V ERIO GIRONDO
INVITACIνN AL VνMITO
C€brete el rostro y llora. Vomita. ΝS£! Vomita, largos trozos de vidrio, amargos alfileres, turbios gritos de espanto, vocablos carcomidos ; sobre este purulento desborde de inocencia, ante esta nauseabunda iniquidad sin cauce, y esta castrada y fétida sumisi½n cultivada en flatulentos caldos de terror y de ayuno. C€brete el rostro y llora... pero no te contengas. Vomita. ΝS£! Vomita, ante esta paranoica estupidez macabra, sobre este delirante cretinismo estent½reo
ΓΚΟΝΓΚ ΕΓΩ ΔΙΧΩΣ ΗΧΟ
127
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΤΟΝ ΕΜΕΤΟ
Κάλυψε τὸ πρόσωπο καὶ κλάψε. Ξέρασε. Ναί! Ξέρασε, μεγάλα κομμάτια γυαλί, πικρὲς βελόνες, ἀσαϕεῖς κραυγὲς τρόμου, σαρακιασμένες λέξεις· πάνω σ ᾽αὐτὸ τὸ πυῶδες ξεχείλισμα ἀθωότητας, μπρὸς σ ᾽αὐτὴ τὴ σιχαμερὴ ἀδικία δίχως διοχέτευση, καὶ αὐτὴν τὴν εὐνουχισμένη καὶ δυσώδη ὑποταγὴ ποὺ ἑτοιμάστηκε σὲ τυμπανιαῖες καλλιέργειες τρόμου καὶ νηστείας. Κάλυψε τὸ πρόσωπο καὶ κλάψε... μὰ μὴ συγκρατεῖσαι. Ξέρασε. Ναί! Ξέρασε, μπρὸς σ ᾽αὐτὴ τὴν παρανοϊκὴ καὶ μακάβρια ἠλιθιότητα,
128
OLI V ERIO GIRONDO
y esta senil org£a de ego£smo prost΅tico: lacios co΅gulos de asco, macerada impotencia, rancios jugos de hast£o, trozos de amarga espera... horas entrecortadas por relinchos de angustia.
ΓΚΟΝΓΚ ΕΓΩ ΔΙΧΩΣ ΗΧΟ
129
πάνω σ ᾽αὐτὸν τὸν παραληρηματικὸ καὶ στεντόρειο κρετινισμό, κι αὐτὸ τὸ γεροντικὸ ὄργιο προστατικοῦ ἐγωισμοῦ: ξεραμένους σβώλους σιχαμάρας, μουλιασμένη ἀνικανότητα, παμπάλαιους χυμοὺς ἀηδίας, κομμάτια πικρῆς ἀναμονῆς... ὧρες διακεκομμένες ἀπὸ χλιμιντρίσματα ἄγχους.
156
OLI V ERIO GIRONDO
EL PURO NO
El no
el no in½vulo el no nonato el noo el no poslodocosmos de impuros ceros noes que noan noan noan y nooan y plurimono noan el morbo amorfo noo no démono no deo sin son sin sexo ni ½rbita el yerto in½seo noo en unisolo am½dulo sin poros ya sin n½dulo ni yo ni fosa ni hoyo el macro no ni polvo el no m΅s nada todo el puro no sin no
ΓΚΟΝΓΚ ΕΓΩ ΔΙΧΩΣ ΗΧΟ
157
ΤΟ ΚΑΘΑΡΟ ΟΧΙ
Τὸ ὄχι τὸ τὸ τὸ τὸ
ὄχι ἀνωάριο ὄχι ἀγέννητο ὀόχι ὄχι μεταλασπόκοσμος ἀκάθαρτων μηδενικῶν ὄχι ποὺ ὀχοῦν ὀχοῦν ὀχοῦν καὶ ὀχοοῦν καὶ πολυμόνο ὀχοῦν τὴν ἄμορϕη νοσηρότητα ὀόχι ὄχι δαιμονόχι ὄχι θεὸ δίχως ἦχο δίχως ϕύλο μήτε τροχιὰ τὸ κοκαλωμένο ἀκόκαλο ὀόχι στὴ μονομόνη ἀμονάδα δίχως πόρους πλέον δίχως ὀζίδιο μήτε ἐγὼ μήτε τάϕρο μήτε τάϕο τὸ μακρὸ ὄχι μήτε σκόνη τὸ ὄχι ἄλλο τίποτε ὅλα τὸ καθαρὸ ὄχι δίχως ὄχι