NO2 - JANUARI 2017
JASPER DEMOLLIN OVER ZIJN BEK OP TV • DE MENS ACHTER JOHN DRIEDONKS • STUDENT& KUNSTSCHAATSER SCHAATSTE OP EEN BRUILOFT VAN 15 MILJOEN • TABOE ‘MIJN VRIEND IS BIJNA NET ZO OUD ALS MIJN VADER’
-1-
‘Dus ik zeg..’ TEKST: FLEUR BORN BEELD: LAURA HOOG
Een redactielid duikt in de wondere wereld van de Nederlandse taal en kiest een woord dat een column verdient, of juist niet. De blokjes kaas en plakjes leverworst maken een rondje door de huiskamer. Ze liggen op een houten dienblad van de Xenos waar een diepgegronde levensspreuk op staat. De witte tuinstoelen hebben zich tussen het meubilair gevoegd. De bloemenprintkussentjes, ook van de Xenos, matchen niet met de rest van het interieur. Maar we zitten. Mooi in een kringetje, zodat iedereen elkaar kan feliciteren met de jarige. Ik kan best sociaal zijn, maar als ik iedereen verplicht moet feliciteren blijf ik liever thuis. Dat er alcohol wordt geschonken maakt alles wat makkelijker. Na een biertje of twee is het scherpe randje eraf. En dan beginnen de verhalen van verre kennissen waar ik nog nooit van heb gehoord. Ik zie een vrouw. Ze is gehuld in een outfit van de Miss Etam. Ze heeft een praktisch kapsel en waarschijnlijk ook een elektrische fiets. Het plaatje klopt. Ik luister. De felle kleuren van haar outfit leiden af. Net zoals de uitgroei op haar hoofd. Ik neem een slok van mijn bier en probeer me te concentreren. ‘Geert en ik waren boodschappen doen. Had dat wijffie de korting er niet af gehaald.’ Ik luister aandachtig, korting is tenslotte een gevoelig onderwerp in Nederland. ‘Dus ik zeg, ken je dat nog effe doen?’ De woorden piepen en kraken als een roestig scharnier door mijn hoofd. ‘Dus zegt dat wijffie dat ik naar de servicebalie moet. Dus ik zeg, ken dat niet makkelijker?’ De helft van haar verhaal bestaat uit zeggen dat ze iets zegt. Opeens hoor ik diezelfde woordenreeks overal door de met slingers versierde ruimte galmen. Ik weet niet half hoe snel ik hier weg moet. Ik sta op en laat mijn ogen mij de weg naar de deur wijzen. ‘Dus ik zeg, weet je wat wijffie? Hou dat dubbeltje maar.’ Dus ik zeg: Mevrouw, houd uw mond maar.
-2-
INHOUD
^GM
Het oog van een struisvogel is groter dan zijn hersenen
08. OP DE KOFFIE MET Gunilla Jansson
09. U-SPOT
Met Yara Agterberg
10. DE TAS VAN David Hup
16. STUDENT& Kunstschaatser
19. VRIENDENBOEKJE Laurens Collée
20. GEEN GEDOE
Met katers
HOOFDREDACTEUR: MARLOES KAMER ADJUNCT-HOOFDREDACTEUR: FLEUR BORN REDACTEUR: SANNE VELDHOVEN REDACTEUR: GIZELLE MIJNLIEFF REDACTEUR: LISELOT VAN DER KLIFT
ART-DIRECTOR: HELEN BOUMAN COVERFOTO: ALEX VAN DE SANDE DRUKKERIJ: TUIJTEL
Het langst mogelijke potje schaken staat theoretisch op 5,849 zetten
Dolfijnen hebben persoonlijke namen en stellen zich aan elkaar voor Samsung betaalde schadeclaim aan Apple met drie vracht-
DE LUIDST SCHREEWENDE APEN HEBBEN DE KLEINSTE PIEMELS Hyppopotowagens vol munten van vijf cent
monstrosesquippedaliofobie is angst voor lange woorden
TAFELTENNIS WAS OOIT VERBODEN IN DE SOVJET-UNIE Na de bijbel is Pinokkio het meest vertaalde boek ter wereld
Alle tweets kunnen dagelijks een boek van 24 miljoen pagina’s vullen In Monaco is de levensverwachting het hoogst: 89,5 jaar Een kakkerlak kan ne-
gen dagen leven zonder hoofd
DE DISCOBAL IS ER AL SINDS 1920
The Simpsons hebben meer guest stars dan afleveringen
FACEBOOK: PADUAANFCJ INSTAGRAM: PADUAANFCJ
BRONNEN: REDDIT, QUOTE
-3-
HET GESPREK
JASPER DEMOLLIN LAAT ZIJN MOEDER ZIJN EETGEDRAG BEPALEN WERD ONTGROEND OP EEN TRAMPOLINE IN FRANKRIJK HEEFT SPIJT VAN VROUWEN VERSIEREN IN EEN SOA-KLINIEK
-4-
‘MUZIEK MAKEN IS BELANGRIJKER DAN MET MIJN BEK OP TV KOMEN’
HOE IS HET OM MET DRIE VRIENDEN BEKEND TE WORDEN? ‘Stijn, Daan en ik wonen in Utrecht, dus elke ochtend rijden we naar Amsterdam, richting ons kantoor. Dan zitten we met zijn drieën voorin, alsof we aan de bar zitten, het leven te bespreken. Er komen dan verhalen naar boven die je niet zo snel deelt met mensen die niet hetzelfde meemaken. Dat voelt heel vertrouwd en is echt prettig. Het zorgt er in ieder geval wel voor dat ik niet elke dag huilend in bed lig.‘ HUIL JE DAN UIT BIJ JE MOEDER OF VADER? ‘Sowieso bij mijn moeder. Zij heeft mij namelijk ook opgevoed. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik drie was en ik heb mijn vader niet heel veel meegemaakt. Ik ben opgegroeid in Bilthoven met maar liefst twee kroegen.’ HOE IS DAT KROEGLEVEN BEGONNEN? ‘Toen ik zestien jaar was gingen we extra vroeg naar De Beurs in Utrecht, want dan stond er nog geen uitsmijter bij de deur. En soms, als het dan toch niet lukte, betaalden we de uitsmijter tien euro om binnen te komen. Nu is die kroeg helemaal niet meer mijn ding, maar vroeger was dat écht de shit.’
Met zijn drie beste vrienden maakte hij op de middelbare school theater, het begin van een vriendenviertal. Een decennia later maakt Jasper Demollin (25) met dezelfde vrienden het programma Streetlab. De groep doet sociale experimenten: ‘Het levert leuke items op, dus dan maar met je blote reet op de televisie.’
WAT SPOOK JE ’S NACHTS UIT IN DE STAD? ‘Dat verschilt echt heel erg. Ik ga
TEKST: GIZELLE MIJNLIEFF: ALEX VAN DE SANDE
-5-
niet veel meer uit omdat ik in het weekend veel optreed met de Tante Joke Karaoke Band, waar alle jongens van Streetlab in zitten. Het is karaoke met live muziek: we spelen meer dan zeventig nummers en de hele zaal zingt mee. Verder kom ik veel in Tivoli, EKKO, of een kroeg zoals de Flater. Ook nog weleens de Nobelstraat, maar dat heb ik al lang niet meer gedaan.’
WAAROM NIET? ‘Ik heb er nu een ander gevoel bij. Streetlab doet het goed bij studenten, dus ik word door veel mensen aangesproken tijdens het uitgaan. Dan sta je daar toch wel met een ander gevoel dan wanneer je je vrije gang gaat. Je bent je er heel bewust van dat je een televisieprogramma maakt dat mensen kennen. Het is leuk als mensen vol waardering naar je toe komen en zeggen dat ze het zo tof vinden wat je doet, maar het is wel gek dat zo’n ervaring als uitgaan zo erg verandert wanneer je bekend bent.’ VIND JE DAT EEN NADEEL? ‘Ja, dat kan echt iets heftigs zijn, ik had niet gedacht dat het zo snel zou gaan. Al zijn er honderd positieve reacties, die ene negatieve reactie blijft toch het meest hangen. Zeker als ik moe en druk ben is het moeilijk om dan niet in een neerwaartse spiraal terecht te komen. Dan ben ik heel ongelukkig met mezelf. Gelukkig sta ik hier niet alleen in, maar met mijn drie vrienden.
HET GESPREK
JULLIE DOEN NU OOK SOCIALE EXPERIMENTEN IN HET BUITENLAND. IS DIT OMDAT JULLIE IN NEDERLAND TE VEEL HERKEND WORDEN? ‘Het derde seizoen hebben we er met veel moeite uitgeperst. Op Lowlands stond ik midden in de Alpha-tent, de dag voor het festival begon. In notime werd ik omringd door mensen die wisten dat ik van Streetlab was. Uiteindelijk is het dan niet interessant genoeg om uit te zenden, zeker omdat we dan herkend worden voor datgene waarvoor we daar zijn: Streetlab dus. We wilden er echt iets nieuws aan toevoegen, omdat we dit nu zo lang doen, dus toen was de beslissing al vrij snel gemaakt om naar het buitenland te gaan. We hadden zelf
gingen lekker oldschool sms’en. Toen
Muziek maken blijft voor mij een van
vertelde ze me al vrij snel dat ze net uit
de mooiste dingen die er is.’
een relatie kwam en verder niet met me wilde afspreken. Jammer, maar ook prima.’
EN TOEN? ‘Een jaar later zat ik op mijn brakke zondag met een vriend op de bank, toen ik een sms’je van haar kreeg, of ik een drankje met haar wilde doen. Mooie kleren aan en op naar het station. Een beetje zenuwachtig stond ik op haar te wachten. Ze kwam ietsje later, maar eenmaal aangekomen kijkt ze me aan en zegt: ‘Oh nee, met de verkeerde Jasper afgesproken!’ Dat resulteerde tot één van de ongemakkelijkste dates in mijn leven.’
ook altijd al de droom om een keer
AH, VERTEL NOU! ‘Oké, oké. Waarschijnlijk wordt het een studioprogramma gecombineerd met items die wij buiten de deur draaien. Een soort spelprogramma of quiz, met bekende Nederlanders in de studio.’
JE BENT EEN BEETJE DE CHARMEUR VAN DE GROEP. HOE WORD JE HET LIEFST VERSIERD? ‘Ik vind dat daar niet echt een regel voor moet zijn, het is onzin dat mannen de eerste stap moeten zetten. Meisjes kunnen dat toch ook? Sinds ik bekender ben geworden, gebeurt het wel vaker dat meisjes op mij afstappen, maar als ik het idee heb dat ze dat alleen maar doen omdat ze weten dat ik Streetlab maak, ga ik daar niet zo heel snel op in. Dan voelt het niet alsof ze echt geïnteresseerd in mij zijn. Als meisjes niet weten wat ik doe, maar er wel naar vragen, dan moffel ik dat ook altijd een beetje weg. Ik haal mezelf eerder naar beneden omdat ik geen zin heb om over mijn bekendheid op te scheppen.’
WE ZIJN BENIEUWD. GENOEG OVER WERK: JE HEBT NAAR EIGEN ZEGGEN EEN HOOP MISLUKTE DATES OP JE NAAM STAAN. ‘Ik ben weleens in een situatie terecht gekomen waarvan ik dacht dat ik zelf in een sociaal experiment beland was. Ik was een jaar of achttien, in de Beurs in Utrecht. Daar had ik met een knap meisje gezoend. Dus wij
IS DAT EEN REDEN VOOR JOU OM OOIT TE STOPPEN MET TELEVISIE? ‘Op tv komen is niet per se een ambitie van mij. Ik zie dat echt als bijzaak. Oké, op zich is het wel een belangrijk aspect, want het geeft ons bestaansrecht. Toch vind ik muziek maken, acteren en creatieve dingen met mijn vrienden doen belangrijker dan met mijn bek op tv komen.
een reisprogramma te maken en dit was de ideale manier om dat te doen.’
WAT BETEKENEN DEZE VERANDERINGEN VOOR DE TOEKOMST VAN STREETLAB? ‘Het format van Streetlab zal gaan veranderen, maar we blijven wel programma’s maken als viertal. We hebben nu een vast contract bij de KRO en we werken nu aan een best wel leuk project. Daar mag ik eigenlijk niet zoveel over vertellen.’
VIND JE HET VERVELEND DAT IEDEREEN EEN MENING OVER JE HEEFT? ‘Ik vind dat je als mens niet moet oordelen over andere mensen. Dat is een belangrijke les die ik de afgelopen jaren heb geleerd. Ik probeer altijd tegen iedereen open en aardig te zijn en mensen niet te beoordelen, zeker als ik ze niet ken.’ DAT KLINKT WEL HEEL BRAAF. ‘Tja, Ik vind het schokkend om te zien hoe fel mensen kunnen zijn. Soms voel ik zo’n gebrek aan empathie, zoals rond die zwartepietendiscussie die ieder jaar terugkomt. Wat maakt het ons nou uit of iemand blauw of paars is? We moeten gewoon begrip voor elkaar hebben.’ HAD JE DAN LIEVER IN EEN ANDERE TIJD GELEEFD? ‘Ja, voor mijn gevoel waren de jaren tachtig echt een tijd waarin álles kon. Waar? Dan wel echt in Londen. Ik heb weleens gefantaseerd om daar muziek te maken. Met mijn genre, Indie Rock, krijg je daar toch beter een voet van de grond. Verder lijkt het me heel vet om ooit een wereldreis te maken. Dat lijkt me wel mooi om in mijn eentje te doen. Zo’n reis zou goed voor me zijn.’
‘ZE HAD MET DE VERKEERDE JASPER AFGESPROKEN’ -6-
-7-
KOFFIE
OP DE KOFFIE MET
GUNILLA JANSSON Als de Zweedse uitwisselingsstudente Gunilla Jansson besluit om even niet meer met haar neus in de boeken te zitten, vaart zij maandenlang de wereld rond, werkend als matroos op een groot schip. TEKST: SANNE VELDHOVEN BEELD: ALEX VAN DE SANDE
HOE SOLLICITEER JE ALS MATROOS? ‘Ik wist niet precies wat ik met mijn leven wilde, dus schreef ik een brief aan de kapitein. Dat werkte, want vervolgens werkte ik twee jaar op een Nederlands schip dat naar Antarctica voer. Tijdens de tocht had ik af en toe vrij. Dan kwam ik terecht in een vreemd land en bleef ik daar een tijdje.’ WAAROM IS HET ZEILEN ZO LEUK? ‘Het schip gaat naar ontzettend veel verschillende plekken op de wereld. In Antarctica is niemand, het voelt alsof er geen mensen horen te zijn. En een tijd daarna vaar je Amsterdam binnen en dan zijn er overal om je heen mensen te zien. Je raakt nooit verveeld.’ EN NU STUDEER JE HIER. WAT VIND JE VAN NEDERLAND? ‘Wat ik heel grappig vind is dat jullie grote mensen zijn. Nederland reflecteert dat totaal niet. Alles ziet er klein en schattig uit, zoals de kleine huizen, dorpjes en windmolens. Ik vind dat jullie helemaal niet in dat plaatje passen.’
BEN JE HIER NOOIT EENZAAM? ‘Soms heb je hele slechte dagen en voel je je alleen. Maar je leert vanzelf dat dat niet het einde van de wereld is en het oké is om je soms zo te voelen.’ WAT STAAT ER NOG OP JE LIJSTJE? ‘Ik ga volgende zomer varen van Boston naar Canada. Daarna ga ik mijn opleiding afronden en als dat klaar is hoop ik te kunnen varen op een kleiner schip met een kleinere bemanning. Dat wil ik dan samen met mijn vriend doen, die ik heb leren kennen aan boord. We zien elkaar niet zo vaak, maar ook daar moet je aan wennen.’ WAT VOOR ROL SPEELT KOFFIE IN JOUW LEVEN? ‘Ik heb een liefdevolle relatie met koffie. Dat is begonnen toen ik ging zeilen aan boord van het schip. Je werkt in diensten: bijvoorbeeld zes uur werken, zes uur slapen. Daardoor sta je soms drie keer op een dag op. Dan heb je die koffie wel nodig, dus ik ga meestal voor een espresso. Daar kun je mij ook mee vergelijken: klein en sterk.’
-8-
U-SPOT
YARA AGTERBERG Onze studentenstad bruist van de speciale plekken. Een FCJ-student neemt ons mee op pad. Deze editie: Yara Agterberg (19, Journalistiek) TEKST: LISELOT VAN DER KLIFT BEELD: ALEX VAN DE SANDE
De standaard plek waar Yara haar dates mee naartoe neemt is het Springhaver theater. ‘Wie niet van Springhaver houdt, houdt niet van mij’, lacht ze. De gezellige kroeg van het theater voelt aan als haar tweede woonkamer: ze komt hier al over de vloer sinds ze vier is. ‘Ik vind het vooral leuk om te zien hoe ik met de plek ben meegegroeid. Vroeger kwam ik hier voor de warme chocomelk, later is het de plek geworden waar ik mijn liefde voor arthouse films heb ontdekt.’ In café de Morgenster is Yara voor het eerst goed dronken geworden. ‘Toen ik vijftien was kon ik nergens aan drank komen’, vertelt ze. ‘Dit was de enige kroeg waar mijn ID niet werd gecheckt. Achteraf bleek dat de barvrouw die ons nooit om onze ID vroeg
‘WIE NIET VAN SPRINGHAVER HOUDT, HOUDT NIET VAN MIJ’ een oogje op ons had.’ Toen Yara die anekdote een jaar geleden aan haar Tinderdate vertelde, bleek de barvrouw al de hele tijd achter haar te staan. ‘Ik kan alles horen schat’, zei ze met een plat-Utrechts accent. Een goede plek om je levenslessen vandaan te halen is boekhandel
De Wijze Kater. Als haar moeder vroeger tussen de spirituele boeken zat te neuzen, mocht Yara helende stenen uitzoeken. Inmiddels komt ze hier ook voor zichzelf. ‘Ik ben wat bewuster gaan leven en meer mijn hart gaan volgen’, vertelt ze. ‘Hierdoor ben ik eigenzinniger en onbevangen geworden. Ik leef nu wat meer als Pippi Langkous.’ Vanuit haar interesse in spiritualiteit heeft ze zich ook een tijdje bij een tantra commune aangesloten. Tantra eert seksualiteit als de meest oorspronkelijke bron van levenskracht. ‘Hoewel het niet helemaal mijn ding was, is de bizarre ervaring wel heel goed voor me geweest’, zegt ze. Yara leerde in de commune niet zoveel waarde te hechten aan labels en vooroordelen. Toch vond ze het iets te heftig. ‘Er zijn moeders en dochters die vrolijk met dezelfde man naar bed gaan.’
-9-
DE TAS VAN DAVID
- 10 -
TEKST: SANNE VELDHOVEN BEELD: ALEX VAN DE SANDE
Minorstudent David Hup (21, Fotojournalistiek) sleept overal zijn cameraspullen mee naartoe, omdat hij altijd iets tegen kan komen wat hij wil vastleggen. Maar dat is niet het enige wat hij elke dag meesleept: ‘Ik ben al vanaf dat ik jong ben een natuurverzameljongen. Als ik buiten was, pakte ik alles op wat ik zag. Nu doe ik dat nog steeds.’ De vlinder heeft hij gevonden in Artis: ‘Meestal liggen ze al wat langer en dan klappen ze hun vleugels dicht als ze dood zijn. Deze was nog mooi open. Ik heb hem in mijn pepermuntbakje gedaan en wil hem zelf op gaan spelden.’ Er zitten ook wat oude telefoonkaarten in zijn tas die hij tweedehands heeft gekocht. ‘Ik struin vaak tweedehandswinkeltjes af en dan koop ik rare dingen in de hoop dat ze wat waard zijn.’ Hoewel hij daar meestal een goede neus voor heeft, sloeg hij dit keer de plank mis. De kaarten blijken niet veel op te leveren. Als het wél goed gaat, levert het een aardig zakcentje op: ‘Mensen denken altijd: “Hè?! Hoe verdien je daar zoveel geld mee?”’ David handelt ook in cameraspullen. Hij legt uit dat het zwart-gele knijpapparaat een balgje is dat wordt gebruikt om de sensor van een camera mee schoon te maken. ‘Je hoeft dat eigenlijk maar één keer in de drie maanden te doen, maar ik heb hem altijd mee voor als ik iets zie wat ik wil verhandelen.’ De brief in zijn tas is door alle vierendertig traditionele schaapherders in Nederland naar de Tweede Kamer gestuurd. ‘Er heerst een romantisch beeld over het beroep van schaapsherders, maar ik wil met foto’s laten zien dat ze het juist zwaar hebben.’ Hij is bezig met de eindopdracht van zijn minor Fotojournalistiek die in januari op school wordt geëxposeerd. ‘De schapenbusiness is helemaal scheefgegroeid, ze hebben hulp nodig.’
- 11 -
DE MENS ACHTER
JOHN DRIEDONKS
‘SODEMIETER OP, WE GAAN VOOR HET VERHAAL’ John Driedonks (64) reisde de wereld af voor zijn werk in het bedrijfsleven. Hij werkte een jaar als postbode om rond te komen. In Mexico ontmoette hij een bisschop die hem een doorslaggevend inzicht gaf. Als hij de wereld wilde veranderen, moest hij journalist worden. En dat werd hij. Nu leert hij studenten Journalistiek de fijne kneepjes van het televisievak. TEKST: FLEUR BORN BEELD: ALEX VAN DE SANDE
John groeide op in Hilversum Noord en had naar
maar ik zoek zelf ook het onbekende op, om die
eigen zeggen een fantastische jeugd. Hij zat bij
onzekerheid te vergroten.’
de padvinders en zorgde ervoor dat hij het beste
Hij werkte voor de Wereldomroep op de Nederlandse
team samenstelde. ‘De Beren, was onze naam. We
Antillen, hij was staatsevaluator in Mexico en hij
wonnen de ene wedstrijd na de andere.’ Ze werden
trok een tijd rond in Amerika. Hij ontmoette liefdes,
gedropt in het bos en zochten op eigen kracht de
onbereikbare liefdes. ‘Ik ben opgeleid om afstand
weg terug. ‘Ik was toen al een streber en wilde
te houden van mijn object van onderzoek en dat
de beste welp en verkenner worden.’ Al op zijn
kon ook een mens zijn.’ Hij moest verdrinken in die
twaalfde wist hij welke personen hij nodig had om
mensen en met informatie terugkomen. ‘Het was
te winnen. ‘De ene was goed in kompaslezen, de
eigenlijk een ideale spionnenopleiding.’ John had
ander in koken en ik was meestal degene die goed
geen auto, maar een paard. Geen nette hoed, maar
kon schrijven.’ De toon voor de vastberadenheid van
een sombrero. Geen laptop, maar een geweer. Geen
John werd vroeg gezet.
pak, maar een poncho. En zo trok hij van stad naar
Na een feestelijke jeugd, wist John maar moeilijk
stad.
wat hij wilde studeren. ‘Wij vonden de toen nog gratis concerten van Pink Floyd in het Amsterdamse Bos interessanter dan Homerus of Caesar.’ Na wat jaartjes langer op zijn middelbare school, begon John aan de studie Antropologie. Zijn innerlijke padvinder zat er nog steeds: ‘Het klinkt misschien raar, maar ik wilde nieuwe stammen ontdekken.’ Die nieuwe stam ontdekte hij nooit, maar hij zag ontzettend veel van de wereld. ‘Ik ben een heel onzeker mannetje,
RONDKOMEN ALS POSTBODE ‘Mexico was gevaarlijk, dus voordat ik terechtkwam in een looien kist, besloot ik terug te gaan naar Nederland.’ En dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Hij hoefde nooit te solliciteren, maar werd juist altijd gevraagd voor een baan. ‘Toen heb ik een Corona-dienstfiets gekocht voor driehonderd gulden en werd ik postbode.’ Hij bezorgde een jaar lang de
- 12 -
post in Hilversum. Van jongetje bij de padvinders, staatsevaluator in Mexico, tot postbode in Hilversum. Toen hij zijn dienstfiets opgaf en de post naast zich neerlegde, was hij het bedrijfsleven van daarvoor allang zat. ‘Ik had het gehad met die small talk.’
INZICHT VAN EEN BISSCHOP In een indianenstad in Mexico ontmoette hij bisschop Samuel Ruiz: een man die John erg heeft geïnspireerd. In zijn tijd in Mexico en de Nederlandse Antillen zag hij dingen die hij aan de kaak wilde stellen en dingen die hij wilde veranderen. ‘Toen vertelde Ruiz mij: “Als je dingen wilt veranderen, als je mensen een stem wil geven, dan moet je journalist worden.”’ Hij werd leerling-radioverslaggever, verdiende heel weinig en vertelde zijn vrouw dat alles goed zou komen. ‘Maar dat vertel ik al vanaf mijn geboorte. Mijn ouders werden daar soms knap radeloos van.’ Een jaar later deed hij verslag van een marathon in Kiev. Hij kwam terecht bij Radio M, werd eindredacteur en maakte de fusie mee van alle lokale radio- en televisiestations in Utrecht. John werd de nieuwe hoofdredacteur. Zo stelde hij opnieuw een team samen, naar eigen zeggen een grote talentenbak. ‘We leefden op die redactie. Overuren? Sodemieter op. We gaan voor het verhaal.’ En zo kwam inderdaad alles goed. Toen er geen hoofdredacteur meer nodig was, kwam John bij de School voor Journalistiek terecht. Hij had een duidelijk plan, hij wilde de studenten alles leren en de eerste multimediale journalisten van ze maken. Nu leert hij zijn studenten wat hij zelf in zijn avontuurlijke leven heeft geleerd: ‘Als je iets wil maar het niet kan, zoek dan mensen die het wel kunnen en willen overdragen. The sky is the limit.’
- 13 -
‘WE DEELDEN HANDTEKENINGEN UIT IN JAPAN’
Op de FCJ zijn we goed in uitstellen, bier drinken en karaoke. Maar tussen al die heftige schoolkwesties door, moet ook ruimte zijn voor wat ontspanning. Muzikale mannen Tom, Jeffrey en Jaap maken hun eigen deuntjes. TEKST: LISELOT VAN DE KLIFT EN MARLOES KAMER BEELD: ALEX VAN DE SANDE
- 14 -
JAAP SMIT
Jaap Smit (22, Journalistiek) is oprichter van de muziekwebsite Lluid en timmert ook nog eens aan de weg met zijn band September ’94. In december 2016 brachten ze hun eerste single Pain Of Pleasure uit.
WAT IS ER SPECIAAL AAN JOUW BASGITAAR? ‘Er zit een veertje van de vogel van de drummer op. Hij leeft nog hoor, het lijkt wel een eerbetoon zo.’ JE EIGEN BAND HEET SEPTEMBER ’94, HOE GAAT HET DAARMEE? ‘We hebben laatst onze eerste single uitgebracht, Pain of Pleasure. We hebben er ook aan gedacht om een kerstsingle uit te brengen. Maar die moeten we eerst even goed in de vingers krijgen.’ KERST IS NET GEWEEST, EEN PAASNUMMER ANDERS? ‘Die zijn er nog niet echt, hè? Daar kunnen we wel ons unieke sellingpoint van maken. Weet alleen niet waar het over moet gaan, eitjes?’ HMM, DAT ZOU IK NIET DOEN. HEBBEN JULLIE AL GROUPIES? ‘Nog niet. De vacature staat open.’ ZOUDEN JULLIE OOIT MEEDOEN AAN THE VOICE OF X-FACTOR? ‘Lastig. De gitarist en ik zingen en dat klinkt met een band wel oké. Maar ik weet niet of ik solo ook volle zalen zou trekken. ‘
MEOW MEOW EN JEFFLOCKS
Tom Sterk en Jeffrey Buizerd (beide 26, DMC) maken een mix van onder andere
tekno (iets dat lijkt op techno en hardcore) en breakcore (iets met drum & bass). Ze traden op in Japan, Engeland en Polen en in maart 2017 komt hun eerste LP uit.
JULLIE MUZIEK KLINKT ALS EEN GIGANTISCHE MOODSWING. HET GAAT VAN HELLO KITTY-ACHTIGE BLIJHEID NAAR HARDCORE. HOE ZIJN JULLIE HIERMEE BEGONNEN? Tom: ‘We waren op een feestje waar ze een zaal met tekno hadden en een zaal met breakcore. We vonden het chill om steeds te switchen tussen die zalen, dus we zijn zelf muziek gaan maken waarin die stijlen samenkomen. Inmiddels hebben we 150 tracks gemaakt, bij labels in Nederland, België, Engeland, Taiwan en Japan.’ OH, ZIJN JULLIE DE JUSTIN BIEBER VAN DEZE SCENE? Jeffrey: ‘Niet echt. Er was wel een meisje dat heeft gespaard om ons naar Engeland te halen zodat we konden optreden. Daardoor kon ze zelf niet op vakantie. Ook hebben we opgetreden in Polen, Schotland en Duitsland. Tom: In Japan heb ik na een optreden handtekeningen uitgedeeld. Dat was heel vet en heel vreemd.’ HOE ZIJN DIE FEESTEN? ZIT IEDEREEN AAN DE DRUGS? Jeffrey: ‘Nee, dat valt op zich wel mee. Er zijn geen stereotypes. Iedereen accepteert elkaar, maar de community heeft wel echt een hekel aan nazi’s enzo. Je zult nooit een rechtse kant in breakcore tegenkomen.’ HOE DANS JE OP DEZE MUZIEK? Tom: ‘Ik sta een beetje met m’n armen te zwaaien, weet ik veel. Soms gaan een aantal gabbers weg omdat ze de muziek niet trekken, maar dan denkt de rest van de breakcore-lui: prima, ga maar.’ OKÉ. SCHIET JULLIE NIEUWE MUZIEK AL OP? Tom: ‘Onze eerste eigen LP komt in maart 2017 uit. We maken een split: een paar tracks van hem, een paar van mij en een paar samen. En ook een dubbele split, want we willen een mix tussen tekno en breakcore.’ DAT KLINKT COMPLEX. Tom: ‘Ja, het is een beetje vaag, maar zo zit het wel. Alles mag, het maakt geen zak uit.’ Luister op Soundcloud: Meowdx en Jefflocks
- 15 -
ZIJN ER WELEENS MENSEN WEGGELOPEN TIJDENS EEN OPTREDEN? ‘Nee, dat niet. We hebben een keer op een festival gespeeld waar we op het laatste moment aan de line-up werden toegevoegd. We moesten het festival openen en er was nog helemaal niemand. Dan sta je gewoon je best te doen voor een leeg veldje. Gelukkig kom je wel over dat gevoel van ongemakkelijkheid heen.’ HOE BEN JE OP HET IDEE GEKOMEN OM EEN MUZIEKWEBSITE OP TE ZETTEN? ‘Ik las weleens recensies van albums waar ik het echt niet mee eens was. Toen leek het mij leuk om het gewoon zelf te gaan doen. In het begin was het een heel simpel Wordpress-blogje met de naam muziekrecensies.wordpress.com. Niet echt sexy. Toen hebben we het hernoemd naar Lluid.’
WORDEN DIE RECENSIES EEN BEETJE GEWAARDEERD? ‘Ruzie heb ik er nooit om gehad, maar vage reacties wel. Ik heb weleens een album van Linkin Park gerecenseerd, een jaar nadat ik was begonnen. Iemand reageerde daarop: “De recensent zou zich eens moeten penetreren met een cactus.”’ Check de website: www.lluid.nl
STUDENT &
- 16 -
STUDENT&
KUNSTSCHAATSER ‘DOOR HET PESTEN KAN IK NOOIT MEER AAN DE TOP KOMEN’ Paul Ikpia (20, ICM) voelde zich een rockster op het ijs. Als kunstschaatser werd hij ingevlogen om op te treden op een bruiloft in India. ‘Vroeger werd ik gepest vanwege mijn sport, maar nu heb ik ze teruggepakt.’ TEKST: MARLOES KAMER BEELD: ALEX VAN DE SANDE
Paul groeide op in Duitsland, waar hij op zijn
een nieuw avontuur. Dat kwam sneller dan verwacht:
elfde begon met kunstschaatsen. Zijn toenmalige
in december werd hij geboekt om samen met drie
vriendinnetje deed het en het leek hem ook wel
andere kunstschaatsers uit Utrecht te schaatsen op
grappig. Al snel werd het ijs zijn nieuwe thuis. Het
een bruiloft in India. Dat feestje kostte in totaal vijftien
was een groot succes, maar toen zijn klasgenootjes
miljoen euro. ‘Nee, dat bedrag overdrijf ik niet. De
achter zijn hobby kwamen, zorgde het voor drama.
bruiloft had regisseurs, Ellie Goulding was te gast en
‘Ik werd vrij heftig gepest omdat ze het zo gek
het feest duurde drie dagen. Het was bizar.’ Tijdens
vonden. Plotseling werd ik uitgescholden en hoorde
zijn verblijf in India werd hij omringd door allerlei
ik niet meer bij de coole groep. Dat kwam hard aan,
belangrijke mensen uit de wereld. Met de aanwezige
want ik was nog heel jong en onzeker.’
pers mocht hij niet praten en foto’s waren strikt
Door zijn vele trainingen kon hij zijn overgebleven
verboden. ‘Ik werd overal naartoe begeleid, waardoor
vrienden ook niet meer vaak zien. In zijn vrije tijd
ik me voelde als een rockster. De bruiloft had een
stond hij namelijk op het ijs, daar moest alles voor
winterthema, maar dat was natuurlijk gestoord, want
wijken. Toen het pesten erger werd, stopte hij met
buiten was het 25 graden. De bar was gemaakt van
kunstschaatsen. Iedere dag hoopte hij dat hij weer bij
ijs, alle kroonluchters waren van kristal en iedereen
de groep hoorde, maar steeds werd hij teleurgesteld.
zat in een vijfsterrenhotel. Het vormde een vreemd
‘Uiteindelijk stapte ik over naar een nieuwe school,
contrast met de armoede in de rest van het land.’
zodat ik een frisse start kon maken. Dat deed
Tijdens de bruiloft waren Paul en zijn collega’s
pijn, want het kunstschaatsen was iets waar ik in
een soort bewegende animatie terwijl ze een tijdje
anderhalf jaar tijd best goed in was geworden.’ De
individueel rondschaatsten op de muziek. Aan het
eerste sponsoren hadden zich al gemeld, maar
einde van de avond deden ze hun gezamenlijke
werden afgewimpeld. Paul ging op uitwisseling naar
choreografie van vijf minuten. ‘En toen was de
Amerika en om het verleden te compenseren begon
bruiloft voorbij. Of nou ja, de eerste dag.’
hij met american football.
INDIA Op zijn zestiende was hij er klaar mee. Hij keerde terug naar Duitsland en pakte het kunstschaatsen weer op. ‘Ik miste het ontzettend. Aangezien ik steviger in mijn schoenen stond, durfde ik een nieuwe start wel aan. Mijn omgeving reageerde gelijk positief.’ Zijn talent bloeide op. In korte tijd leerde hij triple jumps en andere trucs die interessant klinken op feestjes. Wildvreemden komen inmiddels na zijn training naar hem toe om tips te vragen, terwijl hij vroeger vanwege het schaatsen aan de kant werd gezet. En dat voelt goed: ‘Het is het ook eigenlijk niet waard om je eigen passie aan de kant te zetten vanwege de meningen van anderen.’ Sinds september studeert hij in Utrecht. Zijn oude opleiding in Duitsland was niet goed te combineren met het schaatsen en hij was wel weer eens klaar voor
- 17 -
EVEN BELLEN Door zijn avontuur in India vallen alle puzzelstukjes op hun plek. Toch heeft hij soms spijt van zijn rigoureuze besluit om een paar jaar te stoppen. ‘Als ik dat niet had gedaan, had ik misschien inmiddels op professioneel niveau kunnen schaatsen. Nu is het te laat.’ Hij vergelijkt zichzelf met zijn concurrenten: ‘Zij beginnen op hun zevende en trainen vijfentwintig uur per week, zonder school ernaast te hebben. Ik kan nooit meer aan de top komen.’ Toch staat hij nog zeven uur per week op het ijs. ‘Ik probeer de beste versie van mezelf te worden. Veel te cliché, ik weet het. Het zorgt ervoor dat ik minder prestatiedruk voel en meer kan genieten. Toen ik in India de locatie van de bruiloft voor het eerst zag, had ik de neiging om mijn oude klasgenoten even te bellen. Dit hadden ze negen jaar geleden niet zien aankomen.’
TABOE
‘Mijn vriend is bijna net zo oud als mijn vader’ Anderhalf jaar geleden werd Yasmina* (21) smoorverliefd op een Franse muziekproducer van 41. Die relatie zorgt voor leugens en spanningen in de familie.
ik weer terug was in Nederland bleef hij mij appen en bellen.’
TEKST: MARLOES KAMER BEELD: ALEX VAN DE SANDE
vader kan zijn. Maar aangezien we geen echte seks hebben,
‘Na twee maanden ging ik naar Parijs om hem te zien en in de maanden daarna pakte ik nog een aantal keer de bus en trein naar Parijs. Seks wilde hij niet, hij was te bang dat ik verliefd zou worden. Het gevolg is dat we een ontzettend rare relatie hebben. Hij is twee keer zo oud als ik, wat betekent dat hij mijn voelt het niet officieel. Bovendien komt hij nooit naar Nederland,
‘Op de één of andere manier word ik altijd verliefd op de
omdat hij daar geen tijd voor schijnt te hebben. Zijn werk als
verkeerde mannen. Ze bedriegen me, ze zitten in een
muziekproducer is te druk, zegt hij. Onzin, want als ik naar Parijs
crimineel circuit of ze laten me gewoon zitten. Mijn exen zaten
kom, heeft hij tijd zat.
in de gevangenis, dealden drugs of hadden drie kinderen bij
Aan mijn ouders heb ik het nooit durven vertellen. Mijn vader is
verschillende vrouwen. Dat waren geen goede verhalen om mee
erg beschermend en wordt al bijna boos als ik een jongensnaam
thuis te komen. Daarom vertelde ik mijn ouders nooit wat over
in een gesprek noem. Daarom stel ik het zo lang mogelijk uit.
mijn liefdes.
Vooral het leeftijdsverschil zal hem dwarszitten, aangezien mijn
Tijdens een weekendje Parijs kwam ik Felix tegen in een club.
vader en Felix bijna net zo oud zijn. Misschien vertel ik het ooit
Het feit dat hij twintig jaar ouder is, vond ik niet eens erg. Ik val
per ongeluk, als ik in een dronken bui ben. Tot die tijd ga ik
altijd op oudere mannen, hoewel dit wel mijn ‘record’ is. Toen
stiekem naar Parijs.’ *Gefingeerde naam
‘EEN RELATIE TUSSEN EEN STUDENT EN EEN 40+’ER IS GEDOEMD TE MISLUKKEN’
ANDREA (25), ICM ‘De helft van zijn leeftijd, plus zeven: dat rekensommetje werkt. De oudste man waarmee ik ben geweest was 32 toen ik 21 was, maar dat was op het randje. Ik denk dat je een bepaalde levensfase skipt als de ander zoveel ouder is. Hij wil kinderen, jij wil je tentamens halen.’
JESSE (18), CMD ‘Mij zou het eigenlijk niet zoveel boeien als mijn dochter later thuiskomt met een vent die zo’n stuk ouder is. Ze is toch zelf ook volwassen? Dan mag ze haar eigen keuzes maken. Natuurlijk is het niet echt een droomscenario, maar ik zou het haar niet gelijk verbieden.’
- 18 -
DAPHNE (19), SVJ ‘Het kan op zich wel, maar het zal misschien vaker een tijdelijke interesse van het meisje zijn, omdat ze het spannend vindt. Of ze is een golddigger die puur voor het geld van een volwassen man gaat, maar dat is geen liefde.’
Laurens CollĂŠe (29) werd ooit van een berg gered in Nieuw-Zeeland, nadat hij in een meedogenloze sneeuwstorm terecht kwam. Maar dat is niet de enige manier waarop de Rotterdamse bergbeklimmer de
headlines haalt. Ook zijn tweets zijn prominent aanwezig in bijna vierduizend timelines. Laurens twittert kritisch over de politiek en de maatschappij, vaak gecombineerd met een vleugje cynisme. Voor de afwisseling komen er ook geregeld foto’s voorbij van zijn kat, Bear Grylls.
- 19 -
GEEN GEDOE
‘Als ik net wakker ben, snakt mijn lichaam al naar een vette hap’
KATERS OVERLEVEN VOOR DUMMIES
THOMAS POST (25, CMD) ‘Na vele angstaanjagende katers, ging het op een ochtend een keer helemaal goed. Toen at ik een kroket en een kipcorn en voelde ik me daarna echt beter. Vanaf dat moment probeer ik mezelf elke katerochtend te dwingen tot het eten van een vette snack. Een glas water met twee paracetamols is ook wel aan te raden. Als ik wakker word, de nacht na een goed feestje,
Het leven van een student is ontzettend zwaar. Paduaan komt je tegemoet door iedere editie jouw leven een stukje makkelijker te maken. Deze keer: geen gedoe met katers.
probeer ik vooral niet toe te geven aan m’n kater. Als je dat wel doet, maak je het alleen maar erger, dan blijf je in die kater zitten. Maar goed, als ik net wakker ben, heb ik al het gevoel dat mijn lichaam naar een vette hap snakt, dus ga ik op zoek. In huis, of in de buurt. Een frisse neus doet het namelijk ook altijd
TEKST: FLEUR BORN BEELD: ALEX VAN DE SANDE
goed. Ik maak of bestel waar ik zin in heb, als het maar vet is. Dat vet eten goed werkt, heeft blijkbaar
STAPPENPLAN 1. Wakker worden en meteen toegeven aan je kater 2. Rustig opstaan en op zoek naar een snack in huis of de dichtstbijzijnde snackbar 3. Bestel je favoriete vette hap 4. Eet, je voelt je snel beter
ook een wetenschappelijk reden: alcohol wordt sneller opgenomen met vet in je maag, dan kan je lichaam het sneller verteren. Daar kwam ik pas later achter, maar het klinkt logisch. Een vette hap na het stappen is nu vaste routine.’
WWW.PADUAAN.NL Like ons op Facebook/paduaanFCJ Broek uit, Padu-aan. - 20 -