HILTON athens magazine Ιssue 41 - Winter 2019 by Hilton Athens

Ionian Hotel Enterprises SA Hilton Athens 46, Vas. Sofias Ave., 115 28 Athens, tel.: 210 728 1000, fax: 210 728 1111 Consulting Editor - Communications Manager Tina Toribaba tina.toribaba@hilton.com

Publisher - DIRECTOR Vangelis Chaniotakis vangelis@vagmamd.com Creative director Antonis Meimaroglou www.citycreative.gr

Editor in Chief Efi Falida CONTRIBUTORS Neri Adamopoulou, Thanasis Diamantopoulos, Panagiotis Panagopoulos, Katerina Papapostolou, Arianna Psalti, Giorgos Rizopoulos, Antonis Theodorou, Michaela Thephilou

ADVERtISing department Margarita Pinioti 210 282 7823 6937 101342 margarita@vagmamd.com

Copy editor Niki Stathia, Kostas Sirrakos translation Comninos Papakyriacou PHOTOGRAPHERS Alexandros Antoniades, Apostolos Delalis, Dimitris Karteris, Nikos Kokkas, Kosmas Koumianos, Stelios Skourlis

VAGMA Media Development 23, Poseidonos, 144 51, Metamorfosi, Athens T:+30 210 282 7823, E: info@vagmamd.com www.vagmamd.com

This magazine is distributed free of charge. Nothing appearing in the Hilton Athens Magazine may be reprinted, reproduced or transmitted, either in whole or in part by any electronic or mechanical means, without prior written permission from the publisher. Ionian Hotel Enterprises SA and VAGMA Media Development does not necessarily share the opinions expressed in the Hilton Athens Magazine.

8 hilton athens

ATHENS Voukourestiou Street 6 - MYKONOS Nammos Village - www.eresparis.com

contents

Ο ιδρυτής της αλυσίδας Hilton, Conrad Hilton, φτάνει με τη συνοδό του στο ξενοδοχείο της Αθήνας την 20ή Απριλίου 1963, για να παραστεί στην τελετή εγκαινίων του. / The founder of the Hilton hotels chain, Conrad Hilton, arrives with his companion at the Hilton Athens hotel on April 20, 1963 to attend to its inauguration ceremony.

100th Anniversary �� 14

Brunch-Time at Aethrion Lounge �� 94

Doulamas: The Story �� 24

Food & Drink ��100

Scent of a Woman �� 30

Cultural Pilgrimage ��104

Hellenic Children's Museum �� 36

In Progress Athens �� 112

When Opera Meets Fashion �� 40

Events & Celebrities �� 116

Rupert Everet �� 46

Athens Travel Manual ��120

Strolling Around in Bauhaus Athens �� 50 Street Art �� 58 The Art of Making Instruments �� 60 Walking in Athens �� 72 De-Tales of Athens �� 78 Elements of Color �� 80 Point of View �� 88 10 hilton athens

ON THE COVER: Photographer: Kosmas Koumianos, Fashion Editor: Panos J. Albanis, Make-up Artist and Hairstylist: Mary Rokkou, Assistant photographer 1: Giorgos Makris, Assistant photographer 2: Evelyn Vitta, Fashion Associate: Ina Sideri, Model: Maja (fashion cult) Κοστούμι και πουκάμισο Bottega Veneta (Luisa World), κολιέ και σκουλαρίκια (Poniros), mules Tabitha Simmons (Enny Monaco). / Suit and shirt Bottega Veneta (Luisa World), necklace and earring (Poniros), mules Tabitha Simmons (Enny Monaco).

KOLONAKI 15 Skoufa str. 10673 Kolonaki, Athens +30 210 3635600

KIFISIA 11 Kolokotroni str. 14562 Kifisia, Athens +30 210 8016641

FOUR SEASONS ASTIR PALACE HOTEL 40 Apollonos str. 16671 Vouliagmeni, Athens

LU I SAWO R L D.C O M

MYKONOS Nammos Village Psarou +30 2289 022015

BOTTEGA VENETA 14 Kolokotroni str. 14562 Kifisia, Athens +30 210 8085182

editorial

αρινό ημερολόγιο

Η Αθήνα την Άνοιξη δείχνει στους επισκέπτες της τη μοναδικότητα του τοπίου της: ένα μείγμα αρχαίων μνημείων, ιστορικών σημείων, μαζί με ίχνη της μοντέρνας αστικότητας που η κλίμακά τους δεν κρύβει τον φωτεινό ουρανό. Είναι αυτό το τοπίο που υποδέχτηκε τα αρχιτεκτονικά κτήρια των εκπροσώπων του κινήματος Bauhaus, αλλά και πλαισίωσε την ανέγερση του Hilton Αθηνών. Η αλυσίδα Hilton φέτος συμπληρώνει 100 χρόνια και μας δίνει την αφορμή για να περιπλανηθούμε στο αρχείο της ιστορίας της και να αναδείξουμε τα στοιχεία της μοναδικότητάς της. Το αρχέγονο παρελθόν αναδίδει το άρωμα της ομορφιάς του στις σελίδες της έκδοσής μας. Και σε μια άλλη επίσκεψη στο παρελθόν, προκειμένου να συναντήσουμε το παρόν μας, ξεχωρίσαμε μία σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων που συμβαίνουν στην Αθήνα και δίνουν αφορμή για τον διάλογο της παράδοσης με τη σύγχρονη μόδα. Περισσότερα θα σας αποκαλύψει ο «Ντουλαμάς ο Μεγαλοπρεπής», οι συναντήσεις μας με τεχνίτες, η περιδιάβαση σε δρόμους του ιστορικού κέντρου της πόλης. Ωστόσο η Άνοιξη προσκαλεί σε γνωριμία με τη φύση. Και ο ιδανικός προορισμός γι’ αυτή την εποχή είναι η ανακάλυψη της Πελοποννήσου. Η επίσκεψη των μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO συνδυάζεται με στάσεις σε πόλεις και οικισμούς, που η καθημερινότητά τους συμπληρώνει την ελληνική εμπειρία της απόλαυσης. Καλή διαμονή

Spring Calendar Athens in Springtime displays the uniqueness of its landscape to its visitors: a mixture of ancient monuments and historical sites, together with signs of modern urbanity, the scale of which does not hide the bright blue sky. It is this landscape which welcomed the architectural buildings of the Bauhaus movement, and which also framed the construction of the Hilton Athens. The Hilton hotel chain is celebrating its 100th anniversary this year and gives us the opportunity to browse through its history record and to highlight its uniqueness. The primordial past reveals its scent of beauty inside the pages of our publication. And on another trip into the past, in order to come face to face with the present, we have selected a series of cultural events which are taking place in Athens and which will give rise to a dialogue between traditional and contemporary fashion. More will be revealed to you in “Doulamas the Magnificent”, our meetings with artisans, and our walkabout through the streets of the historic centre of the city. But Springtime calls to you to make your acquaintance with Nature. And the ideal destination in this season is the discovery of the Peloponnese. The visit to UNESCO’s cultural heritage monuments is combined with short trips to towns and villages, where daily life complements the Greek experience of enjoyment. Enjoy your stay

by Bart van de Winkel

General Manager of the Hilton Athens

12 hilton athens

The Hilton Effect: a century of travel experience

To Χίλτον Αθηνών όπως φαίνεται από την Ακρόπολη. / Hilton Athens as seen from the Acropolis.

14 hilton athens

The Hilton Effect: ΕΝΑΣ αιώνας ταξιδιωτικής εμπειρίας Η παγκόσμια ΑΛΥΣΙΔΑ των ξενοδοχείων Hilton, σημαντικός κρίκος της οποίας είναι και το Hilton Αθηνών, φέτος συμπληρώνει έναν αιώνα παρουσίας. Από τη Μαίρη Αδαμοπούλου / Φωτογραφίες: Μουσείο Μπενάκη, Αφοι Φλώρου, Αρχείο Hilton, Αρχείο Εμμανουήλ Βουρέκα

The worldwide CHAIN of Hilton Hotels, of which the Hilton Athens is an important link, celebrates its first century this year. By Mary Adamopoulou / Photo: Benaki Museum, Floros Brothers, Hilton Archive, Αρχείο Εμμανουήλ Βουρέκα

athens hilton 15

Διαμόρφωση των χώρων γύρω από το Hilton Αθηνών. / Construction of the spaces around the Hilton Athens. Μακέτα του ξενοδοχείου Hilton Αθηνών. / Hilton Athens maquette.

16 hilton athens

ο παραμύθι που ξεκίνησε από την ανάγκη επιβίωσης της οικογένειας Χίλτον, για να εξελιχθεί έναν αιώνα αργότερα σε μια αυτοκρατορία, δεν έχει τέλος. Ποιο είναι το μυστικό όμως εκείνο που οδήγησε, ώστε το όνομα Hilton να αναδειχθεί ταυτόσημο με την άνεση και την προσιτή πολυτέλεια για κάθε ταξιδιώτη; Οι ρίζες του βρίσκονται πολλές δεκαετίες πίσω, στις αρχές του 20ού αι. Εκεί που πέφτουν τα πρώτα σπέρματα της επιχειρηματικής διαδρομής του διαπρεπέστερου μέλους της οικογένειας Χίλτον, του Κόνραντ. Εκεί που καλλιεργείται η φιλοσοφία, η οποία θα μετατρέψει τα δωμάτια ενός σπιτιού σε περιζήτητο ξενοδοχείο και που η φιλοξενία όσων ταξιδεύουν για δουλειά θα πάρει άλλες διαστάσεις. Μια ιστορία απολύτως αληθινή, που δικαίως όμως θα μπορούσε να ξεκινά όπως ένα παραμύθι: «Μια φορά κι έναν καιρό…».

The story that began with the Hilton family’s struggle to survive, which evolved a century later into an empire, is far from over. What is the secret, however, which led to the Hilton name symbolising comfort and affordable luxury for all travellers? The roots of this secret lie many decades back in the past, at the beginning of the 20th century. At a time when the very first seeds of business travel for Conrad, the prominent Hilton family member, were being sown. At the time when a philosophy was being cultivated which would transform the rooms of a home into a renowned hotel, and when the hospitality of business travellers would take on whole new dimensions. A true story which could very well have sounded like the beginning of a fairy tale: ‘Once upon a time...’

Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, στο μακρινό Σαν Αντόνιο του Νιου Μέξικο των Ηνωμένων Πολιτειών, γεννήθηκε ο Κόνραντ Χίλτον, o άνθρωπος που έμελλε να γράψει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, καθώς ήταν εκείνος που καθιέρωσε την κατηγορία μονάδων φιλοξενίας για ανθρώπους που ταξιδεύουν όχι για διασκέδαση και τουρισμό, αλλά για επαγγελματικούς λόγους. Ο Κόνραντ ήταν γιος μιας εύπορης οικογένειας με οκτώ παιδιά, καθώς ο νορβηγικής καταγωγής πατέρας του είχε αποκτήσει χρήματα μέσω επιχειρήσεων που συνδέονταν με ανθρακωρυχεία. Ήταν 20 ετών ο Κόνραντ, όταν επήλθε οικονομική καταστροφή, καθώς ο πατέρας του βρέθηκε με μεγάλο αριθμό μετοχών, τις οποίες δεν μπορούσε να ρευστοποιήσει, λόγω της τραπεζικής κρίσης που είχε προκληθεί το 1907. «Ξαφνικά, δεν ήμασταν πλέον πλούσιοι», γράφει στην αυτοβιογραφία του υπό τον τίτλο “Be my guest”.

So once upon a time, in distant San Antonio in New Mexico, USA, Conrad Hilton was born. This was the man who was about to write a new chapter in the history of the hotel business, as it was he who established the idea of accommodation for those who travel not for pleasure or tourism, but for professional purposes. Conrad was the son of a wealthy family of eight children, as his Norwegian father had acquired money through coal mining related businesses. Conrad was 20 years old when financial disaster struck the family, as his father found himself in possession of a large number of shares which could not be cashed in because of the banking crisis of 1907. ‘Overnight, we were no longer rich’, he writes in his autobiography entitled ‘Be my guest’.

Για να επιβιώσει η οικογένεια στράφηκε στα δεδομένα που είχε στα χέρια της, τα οποία δεν ήταν άλλα από την όρεξη των μελών της για δουλειά, τα διαθέσιμα εμπορεύματα στο παντοπωλείο που διατηρούσε, το σπίτι που είχε σε προνομιακή θέση απέναντι από τον σταθμό του τρένου και τις εξαιρετικές μαγειρικές ικανότητες της γερμανικής καταγωγής συζύγου του επιχειρηματία και μητέρα των παιδιών, Μαίρης. Ο Κόνραντ κι ο αδελφός του Καρλ βρίσκονταν τουλάχιστον τρεις φορές την ημέρα, επί καθημερινής βάσης, στον σταθμό για να εντοπίζουν πελάτες, να μεταφέρουν τις αποσκευές τους, να τους ξυπνάνε στην ώρα τους για να μη χάσουν το τρένο, αλλά και να διαφημίζουν καθ’ οδόν την κουζίνα της μητέρας τους, προσπαθώντας παράλληλα να ανιχνεύσουν από τις συζητήσεις τι θα μπορούσε να κάνει τη διαμονή τους στο σπίτι των Χίλτον πιο ευχάριστη. Η επιτυχία του εγχειρήματος δεν άργησε να έρθει. Ένα άνετο κρεβάτι στρωμένο με καθαρά σεντόνια, σπιτικό φαγητό, ένα κατάστημα στο οποίο μπορούσε να βρει κάποιος όλα τα είδη πρώτης ανάγκης σε ένα κτήριο δίπλα στον σταθμό και με μόλις 2,5 δολάρια τη βραδιά, φάνταζε με παράδεισο για τους πωλητές κυρίως που βρίσκονταν διαρκώς σε κίνηση, δειγματίζοντας τα προϊόντα τους από πόλη σε πόλη. Τι κι αν εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν μέσα κοινωνικής δικτύωσης και Trip Advisor; Στόμα με στόμα, η είδηση γρήγορα διαδόθηκε σε όσους θα έκαναν

In order to survive, the family turned to what was left to them, which was no more than the family’s work ethic, the stocks at the grocery store which they ran, the house with its prime location opposite the train station, and the excellent culinary skills of the businessman’s German wife and mother of the children, Mary. Conrad and his brother Carl went at least three times a day, every day, over to the station to find clients and to carry their luggage, to give them a morning call so that they didn’t miss their train, and above all to promote their mother’s cooking skills, trying to identify from their conversations with them what could be done to make their stay at the Hilton home even pleasanter. The success of the venture was just around the corner. A comfortable bed with clean sheets, home cooked food, and a shop from which essentials could be bought in a building alongside the station, all for 2.5 dollars a night, was heaven for those on the move, mostly salespeople, who were travelling from town to town promoting their products. So what if there was no social networking or Trip Advisor at the time? By word of mouth, the news spread quickly to all those who stopped off in San Antonio in New Mexico. ‘Try staying at the Hilton’. Within six weeks, the news had reached Chicago. Twelve years later, Conrad Hilton purchased his first hotel, in Mobley, Tex-

athens hilton 17

18 hilton athens

01. Ο τραγουδιστής του συγκροτήματος Poll, Ρόμπερτ Ουϊλιαμς στο Hilton Αθηνών, 1971. / Poll's band vocalist, Robert Williams in Hilton Athens, 1971. 02. Το 1965 η σειρά «Shell's Wonderfull World of Golf» κατέγραψε έναν αγώνα μεταξύ του Ρομπέρτο ντε Βιτσένζο και του Τόνι Λίμα στη Γλυφάδα. Ο Τόνι Λίμα έμεινε και προπονήθηκε στο Hilton Αθηνών. / In 1965, Shell's Wonderfull World of Golf filmed a match play between Argentinian Roberto de Vicenzo and American Tony Lema at Glyfada. Toni Lema stayed and practiced at the Hilton Athens. 03. Ο Κόνραντ Χίλτον ο νεότερος στην Ακρόπολη, Απρίλιος 1963. / Conrad Hilton Jr in Acropolis, April 1963. 04. O υπουργός Συνtονισμού Παναγιώτης Παπαληγούρας, ο πρόεδρος της Ιονικής Τραπέζης Στρατής Ανδρεάδης,υπογραφοντας το βιβλίο επισκεπτών, ο ιδρυτής των ξενοδοχείων Hilton, Κόνραντ Χίλτον και ο γενικός διευθυντής του Hilton Αθηνών Pierre Jaquillard. / The Minister of Coordination Panayotis Papaligouras, the president of Ioniki Bank Stratis Andreadis signing the guest book at the opening ceremony, he founder of Hilton hotels chain Conrad Hilton and the general manager of Hilton Athens, Pierre Jaquillard.. 05. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ανταλλάσσει χειραψία με τον Κόνραντ Χίλτον κατά τη θεμελίωση του ξενοδοχείου. / Constantine Karamanlis shaking hands with Conrad Hilton at the foundation ceremony of the hotel. 06. Η Ναταλία Μελά και ο Ζυλ Ντασσέν στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών στο Hilton, 1963. / Natalia Mela and Jules Dassin at the Hilton Athens Gallery, 1963. 07. O θρυλικός Μίκαελ Μπαρίζνικοφ στο Hilton Αθηνών, Ιούλιος 2013. / The legend Mikhail Baryshnikov in Hilton Athens, July 2013. 08. O ηθοποιός Ομάρ Σαρίφ. / Actor Omar Sharif. 09. Αριστερά ο Απόστολος Πεζάς, στο κέντρο ο Κόνραντ Χίλτον και δεξιά ο Ιγκόρ Πεζάς. / Left Apostolos Pezas, center Conrad Hilton and right Ιgor Pezas. 10. Ο αρχιτέκτονας του Hilton Αθηνών Εμμανουήλ Βουρέκας, Φεβρουάριος 1963. / The architecture of Hilton Athens, Emmanuel Vourekas, February 1963. 11. Οι The Platters, το θρυλικό rock'n'roll συγκρότημα, παίζουν ζωντανά δίπλα στην πισίνα του Hilton Αθηνών, τον Αύγουστο του 1970. / The legendary rock'n'roll band The Platters, performing live by the Hilton Athens pool, August 1970. 12. O ηθοποιός Γουϊλεμ Νταφόε στο Hilton Αθηνών, Ιούλιος 2013. / Actor Willem Dafoe in Hilton Athens, July 2013. 13. H κόρη του Ρίτσαρντ Νίξον, Τζούλι Αϊζενχάουερ. / Richard Nixon's daughter, Julie Eisenhower. 14. O ιδρυτής των ξενοδοχείων Hilton Κόνραντ Χίλτον, ο πρόεδρος της Ιονικής Τραπέζης Στρατής Ανδρεάδης και ο υπουργός Συντονισμού Παναγιώτης Παπαληγούρας στα εγκαίνια του ξενοδοχείου το 1963. / The founder of Hilton hotels chain Conrad Hilton, the president of Ioniki Bank Stratis Andreadis and the Minister of Coordination Panayotis Papaligouras at the opening ceremony in 1963. 15. Δεκαετία του '60, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών - Hilton Αθηνών: Σπύρος Βασιλείου, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Δημήτρης Παπαμιχαήλ. / 1960s, Athens Art Gallery - Hilton Athens: Spyros Vassiliou, Aliki Vougiouklaki, Dimitris Papamichail.

14 15

athens hilton 19

στάση στο Σαν Αντόνιο του Νιου Μέξικο: «Δοκίμασε να μείνεις στους Χίλτον». Σε έξι εβδομάδες, τα νέα είχαν φτάσει στο Σικάγο. Δώδεκα χρόνια αργότερα, ο Κόνραντ Χίλτον αγοράζει το πρώτο του ξενοδοχείο στο Μόμπλι του Τέξας και απευθύνεται σε ταξιδιώτες που κάνουν στάσεις ανεφοδιασμού, κατά τη διάρκεια της οικονομικής έκρηξης που προκλήθηκε, συνέπεια του εντοπισμού κοιτασμάτων πετρελαίου στις αρχές του 20ού αι. Γρήγορα συνειδητοποιεί ότι οι υπηρεσίες που προσφέρει στους διαρκώς εν κινήσει εργαζομένους είναι πολυπόθητες για ένα ευρύτερο κοινό: όλοι θέλουν να αισθάνονται τόσο άνετα όταν μένουν σε ένα ξενοδοχείο, όσο όταν βρίσκονται στο σπίτι τους, γι’ αυτό και παρέχει στους πελάτες του δωμάτιο με κλιματισμό, μίνι μπαρ, τηλεόραση και υπηρεσία δωματίου. Τα δωμάτια πλέον δεν επαρκούν και αλλάζουν προσωρινούς ιδιοκτήτες ακόμη και τρεις φορές μέσα στην ίδια μέρα, ενώ η τραπεζαρία περιορίζεται για να μετατραπεί σε επιπλέον δωμάτια, ώστε να καλυφθεί η ζήτηση. Το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Κόνραντ αρχίζει πλέον να αναπτύσσεται με γεωμετρική πρόοδο. Αγοράζει το ένα ξενοδοχείο μετά το άλλο και φτάνει στις δεκαετίες του ’50 και του ’60 να έχει στην κατοχή του 188 ξενοδοχεία σε 38 πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών και 44 ακόμη στον υπόλοιπο κόσμο, δημιουργώντας την πρώτη διεθνή ξενοδοχειακή αλυσίδα παγκοσμίως. Σήμερα πλέον, έναν αιώνα μετά από εκείνο το πρώτο ξενοδοχείο στο Τέξας, ο όμιλος Hilton μετρά 5.500 ξενοδοχεία σε 106 χώρες, ενώ έχει υποδεχθεί περισσότερα από 3 δισ. φιλοξενούμενους. Οι πρωτιές που έχει να μετρήσει ο όμιλος είναι πολλές: Το 1943 έγινε η πρώτη επιχείρηση που διατηρούσε ξενοδοχεία στις Ηνωμένες Πολιτείες από τον Ατλαντικό ως τον Ειρηνικό. Πρώτα τα ξενοδοχεία Hilton εγκατέστησαν έγχρωμες τηλεοράσεις στα δωμάτια. Hilton ήταν το πρώτο ξενοδοχείο που άνοιξε κοντά σε αεροδρόμιο και πρώτοι οι φιλοξενούμενοι στα δωμάτια της αλυσίδας ήταν εκείνοι που μπόρεσαν να ανοίξουν την πόρτα μέσω του έξυπνου κινητού τηλεφώνου, αλλά και να ελέγξουν ορισμένες λειτουργίες του δωματίου όπως τη θερμοκρασία ή τη θέση των κουρτινών. Η θαλπωρή, η ποιότητα των υπηρεσιών, η προσήλωση στην αρχική φιλοσοφία του Κόνραντ Χίλτον, αλλά και η εξέλιξη και η προσαρμογή της στις ανάγκες των ταξιδιωτών κάθε εποχής είναι αυτά που έχουν καταστήσει το όνομα Hilton συνώνυμο της φιλοξενίας και σταθερή επιλογή σημαντικών προσωπικοτήτων, με αποτέλεσμα στους χώρους των ξενοδοχείων της αλυσίδας να έχουν συντελεστεί σημαντικά γεγονότα, που άφησαν τη σφραγίδα τους στον χρόνο. Το 1969, το νιόπαντρο ζεύγος Τζον Λένον - Γιόκο Όνο ξεκίνησε την επί κλίνης διαμαρτυρία του, για να εκφράσει την αντίθεσή του στον πόλεμο του Βιετνάμ και να προβάλει τα φιλειρηνικά του μηνύματα. Το πρώτο “Βed-In” όπως ονομάστηκε αυτή η μορφή διαμαρτυρίας ξεκίνησε στις 25 Μαρτίου του 1969 στην προεδρική σουίτα του Hilton στο Άμστερνταμ. Τρία χρόνια αργότερα, σε ένα επιστολόχαρτο με τη σφραγίδα του Hilton Νέας Υόρκης, ο Τζον Λένον θα γράψει τους στίχους για το τραγούδι “Imagine”, ενώ την ώρα που απολάμβανε το αφρόλουτρό του στην μπανιέρα του δωματίου του, στο Hilton Μονάχου, ο Φρέντι Μέρκιουρι έγραψε το 1979 το τραγούδι “Crazy little thing called love”. Ωστόσο, κάθε φιλοξενούμενος που παραδίδει το κλειδί στην υποδοχή πριν αναχωρήσει, αισθάνεται ότι μπορεί οι άλλοι να έζησαν καλά, αλλά όσες μέρες πέρασε εκείνος σε ένα δωμάτιο κάποιου Hilton, σε κάποια γωνιά του πλανήτη, έζησε καλύτερα.

20 hilton athens

as, and targeted travellers who made refuelling stops during the economic boom period caused by the discovery of an oilfield in the early 20th century. He soon realised that the services he offered to those always on the move were also coveted by the wider public: everyone wanted to feel as comfortable when they stayed in a hotel as they did in their own home, so he supplied each guest room with air-conditioning, mini bar, television and room service. The rooms were no longer enough and often changed occupancy up to three times a day, whilst the dining areas were reduced in size in order to create more rooms to meet demand. Conrad’s business acumen was growing exponentially. He bought one hotel after another and by the 50s and 60s he possessed 188 hotels in 38 cities in the USA and 44 more overseas, thus creating the world’s first international hotel chain. Today, a century after that first hotel in Texas, the Hilton Group possesses 5,500 hotels in 106 countries, and has hosted more than 3 billion guests. The group have been leaders in their field in many ways: In 1943 it became the first company to have hotels right across the United States, stretching from the Atlantic to the Pacific coast. Hilton Hotels were the first to install colour televisions in their rooms.The Hilton was the first hotel to open near an airport, and guests of the hotel chain were the first to be able to use their smart phones to access their rooms and to control room functions, such as temperature and the position of the curtains. The warmth, the quality of service and the commitment to Conrad Hilton’s original philosophy, as well as the evolution and adaptation to the needs of travellers throughout every century, have made the name of Hilton synonymous with hospitality and a steady choice of notable personalities, resulting in important events taking place in the chains hotels, which have left their mark over the years. In 1969, the newly wedded couple, John Lennon and Yoko Ono, commenced his bed protest against the Vietnam war and sent out messages of peace. The first ‘Bed-In’, as this form of protest became known, started on 25th March, 1969, in the presidential suite of the Amsterdam Hilton. Three years later, on a New York Hilton letterhead, John Lennon was to write the lyrics for the song ‘Imagine’, and whilst enjoying a bubble bath in the bathroom of his room in the Munich Hilton, Freddie Mercury wrote the song ‘Crazy little thing called love’ in 1979. It is the case therefore that every guest who delivers their key to reception before departing feels that, although others may have lived well, during the days he spent in a Hilton hotel in some corner of the globe, he lived better. And some of the pages of this fairy tale were written in the Hilton Athens building, a true landmark and one of the tallest buildings in the city. Even today – exactly 60 years after its founding – it’s an impressive and unsurpassed architectural project, the design of Emmanuel Vourekas, Prokopios Vassiliadis and Spyros Staikos, which blends modern and classic architecture. One link of the famous chain, welcomes its visitors with the goddess Athena, the ancient protectress of the city, who stands doric and discreet above the entrance to welcome guests, in the engraved symbolic showpiece designed specifically for the main entrance of the building by one of the leading 20th century Greek artists, Giannis Moralis. In the hub of the city, within a stone’s throw from Syntagma Square and

Εμμανουήλ Βουρέκας, ένας από τους αρχιτέκτονες του Hilton Αθηνών. / Emmanouil Vourekas, one of the architects of the Hilton Athens.

Και μερικές από τις σελίδες των παραμυθιών αυτών γράφτηκαν και στο κτίριο της Αθήνας, που αποτελεί ένα τοπόσημο κι ένα από τα υψηλότερα κτήρια της πόλης. Ένα εντυπωσιακό και αξεπέραστο ακόμη και σήμερα –60 ακριβώς χρόνια από τη θεμελίωσή του– έργο αρχιτεκτονικής με την υπογραφή των Εμμανουήλ Βουρέκα, Προκόπη Βασιλειάδη και Σπύρου Στάικου, που συνδυάζει το μοντέρνο με το κλασικό. Ένας κρίκος της διάσημης αλυσίδας που υποδέχεται τους επισκέπτες του παρουσία της Αθηνάς Παλλάδας, της αρχαίας προστάτιδας της πόλης που στέκεται δωρική και διακριτική, πάνω από την είσοδο, στην εγχάρακτη εμβληματική παράσταση που σχεδίασε ειδικά για την κύρια είσοδο του κτηρίου, ο εκ των κορυφαίων Ελλήνων εικαστικών δημιουργών του 20ού αιώνα, Γιάννης Μόραλης. Σε ένα κομβικό σημείο της πόλης, μια ανάσα από την κεντρική πλατεία Συντάγματος, με ανεμπόδιστη θέα προς την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα της και σε ανοιχτό διάλογο με τη σύγχρονη τέχνη, καθώς βρίσκεται ανάμεσα στην υπό ριζική ανακαίνιση Εθνική Πινακοθήκη και τον εμβληματικό γυάλινο Δρομέα του Κώστα Βαρώτσου, έχει υποδεχθεί τις σημαντικότερες προσωπικότητες της πολιτικής, της οικονομίας, της τέχνης και του αθλητισμού: Αριστοτέλης Ωνάσης, Μαρία Κάλλας, Φρανκ Σινάτρα, Ίνγκμαν Μπέργκμαν, Ούρσουλα Άντρες, Άντονι Κουίν, Πιερ Καρντέν, Ζιλ Ντασέν, είναι μερικά μόνο από τα ονόματα ενός καταλόγου που μοιάζει να μην έχει τέλος. Άνθρωποι ξεχωριστοί, που όπως όλοι ανεξαιρέτως οι φιλοξενούμενοι στο Hilton Αθηνών, είχαν και έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν όχι μόνο τα κοκτέιλ και την εξαιρετική θέα από το διάσημο μπαρ Galaxy και να δοκιμάσουν τις μοναδικές γεύσεις στο πρωτοποριακό εστιατόριο Βυζαντινό, αλλά και να οσμιστούν ένα κομμάτι της ιστορίας της πόλης, καθώς το Hilton έχει αναδειχθεί σε αναπόσπαστο τμήμα της αθηναϊκής κοινωνίας. Επισκεφθείτε το Aethrion Lounge, για να δείτε μια ενδιαφέρουσα φωτογραφική έκθεση με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων της αλυσίδας Hilton. Μέσα από φωτογραφικά τεκμήρια και στιγμιότυπα, ξετυλίγεται η ιστορία της γέννησης και της ζωής του Hilton Αθηνών, ενός ξενοδοχείου, που ενώ ανήκει σε μια Αμερικανική αλυσίδα και λειτούργησε σαν ένα παράθυρο στον κόσμο, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία της Ελλάδας εδώ και 56 χρόνια.

22 hilton athens

with unobstructed views of the Acropolis and the Parthenon, and fully engaging with modern art since it is located between the radical refurbishment of the National Gallery and Kostas Varotsos’ iconic glass sculpture the ‘Runner’, the hotel has hosted some of the most important figures in the world of politics, economics, art and sport: Aristotle Onassis, Maria Callas, Frank Sinatra, Ingmar Bergman, Ursula Andress, Anthony Quinn, Pierre Cardin and Jules Dassin are just a few of the names in an endless list. Distinguished people who, like all the other guests at the Hilton, have had the opportunity to enjoy not only the cocktails and the stunning view from the renowned Galaxy bar and to sample the unique tastes at the innovative Byzantine restaurant but also to be able to absorb a little bit of the city’s history, since the Hilton has become an integral part of Athenian society. Visit Aethrion Lounge to see an interesting photographic exhibition on the occasion of the 100th anniversary of the Hilton hotels chain. Through photographic evidence and snapshots, the story of the birth and life of the Hilton Athens, a hotel, which belongs to an American chain and functioned as a window in the world, is inextricably linked with the history of Greece for 56 years.

DOULAMAS THE STORY Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΤΟΥΛΑΜΑ

Ένα πολύτιμο πανωφόρι του παρελθόντος αφηγείται την ιστορία του και συνδέεται με το παρόν. Από τη Μαίρη Αδαμοπούλου / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙeΣ: Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα A precious overcoat from the past narrates its story and is linked with the present time. By MARY ADAMOPOULOU / PhotoS: Peloponnesian Folklore Foundation

ντουλαμάς, όπως αντίστοιχα το «πιρπιρί» για τις γυναίκες, είναι ένα εξαιρετικό, σπάνιο ένδυμα, που φορέθηκε στα δυτικά Βαλκάνια την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και παρουσιάζει γεωγραφικές και άλλες ενδιαφέρουσες παραλλαγές. Αυτό το εμβληματικό κομμάτι της παραδοσιακής ελληνικής φορεσιάς έγινε η αφορμή για τη δημιουργική συνάντηση της μόδας και της τέχνης στην έκθεση «Ντουλαμάς ο μεγαλοπρεπής. Ένα πανωφόρι αλλιώτικο από τα άλλα», που παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη, σε επιμέλεια της Ιωάννας Παπαντωνίου, προέδρου του «Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος Ιωάννα Παπαντωνίου». Η ενδυματολόγος, ιστορικός του ενδύματος, έχει ερευνήσει σε βάθος χρόνου αυτό το ένδυμα. Σκοπός της έκθεσης είναι να αναλύσει τις διάφορες εκδοχές στην ορολογία, στα υλικά και στη διακόσμησή του και τελικά να προτείνει νέους τρόπους χρήσης του στη μόδα και στο θέατρο. Ο ντουλαμάς δεν είναι μόνο το ανδρικό πανωφόρι που φοράνε οι εύζωνες της προεδρικής φρουράς, γοητεύοντας με την εντυπωσιακή φωτογένειά του στις selfies τους περαστικούς γύρω από την περιοχή της πλατείας Συντάγματος. Το μήκος του ντουλαμά φτάνει στη μέση περίπου των γοφών ή κάτω από τους γλουτούς και ξεχωρίζει για το ιδιαίτερο διακοσμητικό του τελείωμα, κεντημένο με μία τεχνική που σήμερα αποτελεί τμήμα μελέτης των εθνογραφικών και λαογραφικών σπουδών. Ως τμήμα της γυναικείας παραδοσιακής ενδυμασίας του 18ου και 19ου αιώνα, ο ντουλαμάς αποτελεί ένα σπάνιο κομμάτι, κεντημένο και διακοσμημένο για ώρες από έμπειρα χέρια τεχνιτών. Και είναι τόσο πολύτιμο, που μόνο γυναίκες από εύπορες οικογένειες μπορούσαν να το παραγγείλουν για να το φοράνε επίσημα και να το παίρνουν μαζί τους στο τελευταίο τους ταξίδι. Η σπανιότητά του, η μνήμη εκείνων που το φορούσαν, εγγράφεται στην ομορφιά του σχεδίου του. Η πληθωρικότητά του λοιπόν έδωσε τροφή στη φαντασία και στο ταλέντο των

24 hilton athens

The doulamas, and the equivalent “pirpiri” for women, is an exceptional, rare garment which was worn in the west Balkans during the period of the Ottoman Empire, and presents geographical and other interesting variations. This iconic piece of traditional Greek costume became the occasion for the creative encounter between fashion and art in “Doulamas the magnificent. An exceptional overcoat”, in an exhibition at the Benaki Museum, under the guidance of Ioanna Papantoniou, president of the “Peloponnesian Folklore Foundation”. This costume designer and historian of dress has been carrying out in-depth research about this garment over a long period of time. The purpose of this exhibition is to analyse its different versions in terms of terminology, material and decoration, with the eventual aim of proposing new ways of using it in fashion and in the theatre. The doulamas is not only the male overcoat worn by members of the presidential guard, who charm passers-by in the area of Syntagma Square with how “selfie” photogenic they are. The doulamas falls as far as the hips or just below the buttocks and is distinguished by its exceptional decoration, embroidered using a technique which now comprises part of a study of ethnography and folklore. As part of women’s traditional dress in the 18th and 19th centuries, the doulamas is a rare piece, painstakingly hand embroidered and decorated by skilled artisans. And it is so valuable, that only women from affluent families were able to order it to wear formally, and to take with them on their final journey. Its rarity, and the memory of those who wore it, is woven into the beauty of its design. Consequently, its exuberance has fed into the imagination and talent of contemporary Greek designers, who embraced the invitation from Ioanna Papantoniou to “interpret” it in their own way.

Ντουλαμάς 19ου αιώνα. / Doulamas 19th century.

athens hilton 25

Γιαννιώτικος ντουλαμάς. / Doulamas from Ioannina.

26 hilton athens

Γνήσιοι ντουλαμάδες –και οι γυναικείες τους βερσιόν, γνωστές ως «πιρπιρί»– συνομιλούν με τη μοντέρνα εκδοχή τους, φτιαγμένη από σχεδιαστές μόδας και καλλιτέχνες. / Authentic doulamas - and their female version, known as 'pirpiri' - are talking to their fashionable version, made by fashion designers and artists.

Πιρπιρί. Αμάνικο πανωφόρι της αστικής φορεσιάς των Ιωαννίνων. Μέσα 19ου αιώνα. Συλλογή Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος. / Pirpiri. Sleeveless overcoat of Ioannina. In the 19th century. Collection of the Peloponnesian Folklore Foundation

athens hilton 27

Ο ντουλαμάς σε ...ντένιμ από τον Δημήτρη Ντάσσιο. / Denim doulamas by Dimitris Dassios.

σύγχρονων Ελλήνων σχεδιαστών, οι οποίοι δέχτηκαν την πρόσκληση της Ιωάννας Παπαντωνίου να το «ερμηνεύσουν» με τον δικό τους τρόπο. Η επιμελήτρια της έκθεσης έχει εντάξει τον ντουλαμά πολλές φορές στον σχεδιασμό κοστουμιών για θεατρικές παραστάσεις, κυρίως αρχαίου δράματος, στο Εθνικό Θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Θεσσαλικό Θέατρο. Το 2017, ο ντουλαμάς παρουσιάστηκε στον χώρο Κανάρη 4, μέσα από ένα πειραματικό εγχείρημα σύγχρονης συνάντησής του με σύγχρονους Έλληνες δημιουργούς μόδας και τέχνης, όταν με την ευκαιρία της συμμετοχής της Ιωάννας Παπαντωνίου στη συνάντηση του ICOM Costume Committee 2017 στο Λονδίνο, προτάθηκε σε ορισμένους Έλληνες σχεδιαστές μια πειραματική έκθεση, με βάση τον ντουλαμά. Η αρχική ιδέα βασίστηκε σε μία νέα «ανάγνωση» του παραδοσιακού ντουλαμά και της σχέσης του με το σώμα. Σχεδιαστές μόδας, ντιζάινερ αρχιτεκτονικής αλλά και καλλιτέχνες ερμήνευσαν ελεύθερα αυτό το κομμάτι, ώστε να προκύψει μία γενεαλογία μεταξύ παράδοσης, μόδας και καλλιτεχνικής δημιουργίας. Τα αποτελέσματα αυτής της συνεργασίας, εμπλουτισμένα με δημιουργίες περισσότερων σχεδιαστών που προστέθηκαν στην πορεία, θα παρουσιαστούν σε μία από τις ενότητες της έκθεσης, που παρουσιάζεται τώρα στο Μουσείο Μπενάκη. Καθένας και καθεμία, με το δικό τους ύφος και ερμηνευτική γλώσσα, δείχνουν στον ντουλαμά την απενοχοποιημένη εκτίμησή τους. Τα έργα τους εκφράζουν την ειλικρίνεια να ξανακοιτάξουν το παρελθόν και να το αντιμετωπίσουν με θαυμασμό και ερευνητική διάθεση, χωρίς την υπεροπτική συμπεριφορά που άλλοτε συνόδευε καθετί που μας συνέδεε με τον πολιτισμό και τη γεωγραφία του τόπου. Info: Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138, www.benaki.gr. Διάρκεια έκθεσης έως 26/5/2019.

28 hilton athens

Πιρπιρί από τον οίκο μόδας Maison Faliacos. / Pirpiri by Maison Faliacos.

On many occasions, the curator of the exhibition has incorporated the doulamas into the design of costumes for theatrical performances, mainly of ancient drama, at the National Theatre, the National Theatre of Northern Greece and the Thessaly Theatre. In 2017, the doulamas was presented at the Kanari 4 venue, through an experimental undertaking of its modern encounter with contemporary Greek fashion designers and artistic creators. On the occasion of the participation of Ioanna Papantoniou in the ICOM Costume Committee 2017 gathering in London, certain Greek designers were offered an experimental exhibition, with a focus on the doulamas. The original idea was based on a new “reading” of the traditional doulamas and its relationship with the body. Fashion designers and architectural designers, as well as artists, freely interpreted this garment, so that a genealogy between tradition, fashion and artistic creation emerged. The results of this collaboration, enriched by the creations of more designers along the way, will be presented in one of the sections of the exhibition. Each and every one of them, through their own style and means of interpretation, have expressed their unfettered appreciation of the doulamas. Their work expresses the sincerity in revisiting the past and approaching it with admiration and an inquisitive mood, without the arrogant attitude which sometimes accompanies everything which links us to the culture and geography of a place. Info: Benaki Museum, 138 Piraeus Str., www.benaki.gr. The exhibition will be open until 26/5/2019.

Scent of a Woman ΑΡΩΜΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Η Λένα Φιλίππου, συνιδρύτρια της ελληνικής εταιρείας καλλυντικών Κορρές, μας μιλάει για την αναδημιουργία ενός αρχαίου αρώματος. Από τη Μαίρη Αδαμοπούλου / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙεσ: ΚΟΣΜΑΣ ΚΟΥΜΙΑΝΟΣ

Lena Philippou, co-founder of the Greek cosmetics corporation Korres, she talks about the regeneration of an ancient perfume. By Mary Adamopoulou / PhotoS: KOSMAS KOUMIANOS

ίναι πρωτόγονο. Έχει χρώμα πορφυρό. Θα μπορούσε να βρίσκεται και στο μπουντουάρ της Ωραίας Ελένης. Το «Ρόδο της Αφροδίτης» έχει το όνομα της θεάς της ομορφιάς και του έρωτα. Και αποτελεί πόλο έλξης για τους χιλιάδες επισκέπτες που φτάνουν ως τις αίθουσες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Η αναδημιουργία ενός αρχαίου αρώματος, που κατέχει κεντρική θέση ανάμεσα στις 340 αρχαιότητες που συνθέτουν την περιοδική έκθεση «Οι αμέτρητες όψεις του ωραίου», είναι αποτέλεσμα μίας σύνθετης επιστημονικής ομάδας. «Φαίνεται πως με το τριαντάφυλλο έχουμε μια καρμική σχέση», σχολιάζει η χημικός-μηχανικός Λένα Φιλίππου, που επιμελήθηκε το πρότζεκτ. Η επικεφαλής του τμήματος Kαινοτομίας και Aνάπτυξης νέων προϊόντων και συνιδρύτρια της εταιρείας Κορρές, όταν ξεκινούσε πριν από 23 χρόνια να δημιουργήσει το πρώτο ελιξίριο ομορφιάς από άγριο τριαντάφυλλο στο εργαστήριο του παλαιότερου τότε ομοιοπαθητικού φαρμακείου της Αθήνας, δεν μπορούσε να φανταστεί την επιτυχία του. Ήταν ένα συστατικό της ανάπτυξης μίας από τις πλέον δραστήριες ελληνικές εταιρείες, που έχει καταφέρει να κερδίσει και το διεθνές κοινό. Η Λένα Φιλίππου δεν περίμενε ότι θα συναντήσει το δημοφιλές αυτό λουλούδι για ακόμη μία φορά στον δρόμο της, ενόψει μίας ακόμη μεγάλης πρόκλησης: την αναδημιουργία μίας τριλογίας αρχαίων αρωμάτων, τα οποία θα συμμετείχαν «ενεργά» σε μία έκθεση με αρχαιολογικά ευρήματα. Σύντομα μάλιστα το «Ρόδο της Αφροδίτης» θα αποκτήσει διαδόχους. Δύο ακόμη αρώματα, με φασκόμηλο και κορίανδρο αντίστοιχα, βασίζονται σε αρχαίες συνταγές και προκαλούν οσφραντικά τους επισκέπτες του μουσείου. Ποια ήταν η αντίδρασή σας στην ιδέα να αναδημιουργήσετε ένα αρχαίο ελληνικό άρωμα; Σε μια συζήτηση με τη διευθύντρια του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Μαρία Λαγογιάννη, διαπιστώσαμε ότι ενώ έχουν γίνει προσπάθειες αναβίωσης των αισθήσεων της όρασης, της αφής, της γεύσης και της ακοής, η όσφρηση ήταν η μοναδική αίσθηση την οποία η έρευνα δεν είχε ως τώρα προσεγγίσει. Όταν ωστόσο μας έγινε η πρόταση να δοκιμάσουμε να φτιάξουμε ένα άρωμα που να είναι

30 hilton athens

It’s primitive. It’s DEEP RED. It could very likely have been found in the boudoir of Helen of Troy. “Aphrodite’s Rose” bears the name of the goddess of beauty and love. And it’s a great attraction for the thousands of visitors who pass through the doors of the National Archaeological Museum. The re-creation of an ancient fragrance which holds pride of place amongst the 340 artefacts which make up the temporary exhibition “Countless aspects of beauty”, is the result of the work of a composite team of scientists. “We seem to have a karmic relationship with the rose”, observes Lena Philippou, the chemical engineer who curated the project. The head of innovation and development, and co-founder of the company of Korres, could never have imagined just how successful it would be when she started out 23 years ago to create the first wild rose beauty elixir in the laboratory of the oldest homeopathic pharmacy at that time in Athens. It was a key ingredient in the development of one of the most energetic Greek companies, which has managed to achieve international acclaim. Lena Philippou didn’t expect to have another encounter with this famous flower, in the form of yet another major challenge: the re-creation of a trilogy of ancient perfumes, which would “actively” participate in an exhibition of archaeological findings. “Aphrodite’s Rose” would very soon be producing a new generation. Two further fragrances, sage and coriander, are based on ancient recipes and their scent wafts enticingly around the museum visitors. What was your reaction to the idea of re-creating an ancient Greek perfume? During a conversation with Maria Lagogianni, the director of the National Archaeological Museum, we ascertained that whilst efforts have been made to revive the senses of vision, taste and hearing, the sense of smell is the only one which research has not as yet come anywhere close to. When it was proposed that we attempt to create a perfume similar to that worn by the women of ancient Greece, our response was: “We want to take on this

athens hilton 31

32 hilton athens

κοντά σε εκείνα που φορούσαν οι αρχαίες Ελληνίδες, η απάντηση ήταν: «Θέλουμε και θα το παλέψουμε, αλλά δεν ξέρω αν μπορούμε, αν είναι δυνατόν να γίνει».

challenge and we will try our very best, but I don’t know whether it can be done, whether it is possible to make it happen”.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία του εγχειρήματος; Το γεγονός ότι δεν υπάρχει σε κάποια πηγή συγκεντρωμένο το σύνολο της πληροφορίας σχετικά με την παραγωγή των αρωμάτων στην αρχαιότητα. Χρειάστηκε να συνθέσουμε ένα παζλ από στοιχεία, τα οποία ήταν διάσπαρτα, από τις πινακίδες της Γραμμικής Β’ έως τα κείμενα της ύστερης αρχαιότητας. Μετά την ολοκλήρωση της θεωρητικής έρευνας, κληθήκαμε να πειραματιστούμε, διότι δεν έχουν διασωθεί οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνταν από τους αρχαίους αρωματοποιούς. Έπρεπε να φτιάξουμε ένα άρωμα με βάση το λάδι κι όχι το οινόπνευμα, όπως σήμερα, και ειδικά η στύψη, η οποία αποτελεί την καρδιά της διαδικασίας, δεν υπάρχει στη σύγχρονη χημεία. Οι δοκιμές ήταν για μας μια εξαιρετική εμπειρία, με πολλές εκπλήξεις.

What was the most difficult part of the process?The fact that no existing source of knowledge has been gathered together relating to the production of ancient perfumes. We needed to put together the pieces of a puzzle from scattered information, ranging from the tablets of Linear B to the texts of late antiquity. After carrying out the theoretical research, we were invited to experiment, since the methods used by the ancient makers of perfume have not survived. We had to create a perfume based on oil and not alcohol, unlike today, and stypsis in particular, which lies at the heart of the process, doesn’t exist in modern chemistry. The testing process was an incredible experience for us, full of surprises.

Υπήρξαν στιγμές που απογοητευτήκατε και θεωρήσατε ότι δεν θα τα καταφέρετε; Βεβαίως. Όταν έπρεπε να φτιάξουμε το έλαιο στύψης, το οποίο αποτελούσε τη βάση των αρωματοποιών επειδή ήταν επιδεκτικό σε αρωματισμό και χρωματισμό. Αναμείξαμε αγριέλαιο με κρασί και κύπειρο (σ.σ. ένα ρίζωμα που βρίσκεται σε παραθαλάσσια μέρη και βοηθά να μειωθεί το έντονο άρωμα του ελαιολάδου) και δημιουργήθηκε μια λάσπη. Δεν είχαμε ξαναδεί κάτι ανάλογο. Πιστέψαμε ότι κάπου είχαμε κάνει λάθος. Τελικά, όταν προχωρήσαμε στη μέθοδο του διαχωρισμού και καταφέραμε να ανακτήσουμε το έλαιο στύψης, ήταν για μας μια υπέροχη στιγμή.

Were there times when you felt disappointed and thought that you weren’t going to succeed? Of course. When we had to make the stypsis oil, which was the core base used by the perfumers, because it was so receptive to scent and colour. We mixed untreated oil with wine and cyperus (a rhizome found in coastal areas which helps to reduce the intense smell of olive oil) and a paste was created. It was totally different from anything we had ever seen before. We started to think that we had made a mistake. In the end, when we started the separation method and succeeded in retrieving the stypsis oil, it was a wonderful moment for us.

Πόσο κοντά βρίσκεται το «Ρόδο της Αφροδίτης» στα αρώματα που φορούσαν οι αρχαίες Ελληνίδες; Πιστεύουμε ότι έχουμε επιτύχει υψηλό βαθμό πιστότητας. Είναι πρωτόγονο. Δεν θα μπορούσε το συγκεκριμένο να αποτελεί ένα σύγχρονο προϊόν, διότι αναδίδονται έντονα τα αρώματα του χώματος και της ρίζας. Όποιος το μυρίζει, βιώνει μια πρωτόγνωρη εμπειρία.

How similar is “Aphrodite’s Rose” to the perfumes worn by the women of ancient Greece? We believe that we have achieved a high level of conformity. It’s primitive. It could never be considered a modern product because the scent of soil and roots is so overpowering. It is an unprecedented experience for whoever comes into contact with it.

Το «Ρόδο της Αφροδίτης» κυκλοφορεί και στην αγορά. Ποιες κινήσεις χρειάστηκαν για να γεφυρωθούν οι αισθητικές προτιμήσεις των δύο εποχών; Προσπαθήσαμε να κρατήσουμε τον αρχέγονο χαρακτήρα του αρχαίου αρώματος και να βελτιώσουμε τη διάρκειά του. Δεν θέλαμε να βγάλουμε άλλο ένα τριαντάφυλλο στην αγορά, ούτε μας ενδιέφερε να φορεθεί από όλους. Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν όσοι το αποκτήσουν θα το φορέσουν, έστω κάποιες φορές σε ειδικές περιπτώσεις, ή θα το κρατήσουν ως συλλεκτικό προϊόν. Είναι ένα άρωμα που πρωτίστως μιλάει στην ψυχή μας και μας φέρνει σε επαφή με το παρελθόν. Κι επειδή ακριβώς είναι κάτι μοναδικό, επιλέξαμε μια ιδιαιτέρως απέριττη συσκευασία. Θα κυκλοφορήσει σε 500 αριθμημένα τεμάχια και στην αγορά σε 10.000 μπουκάλια και μόνο στα καταστήματά μας, ώστε οι εξειδικευμένοι πωλητές να εξηγούν στους ενδιαφερόμενους την ιστορία του αρώματος.

“Aphrodite’s Rose” is also available on the market.What did you have to do to bridge the aesthetic differences between the ancient and modern eras? We tried to retain the ancient character of the original perfume and to extend its shelf-life. We didn’t want to put another rose out on the market, nor were we interested in it being worn by everyone. To be honest, I don’t know whether those who buy it would actually wear it, except perhaps on special occasions, or whether they would simply keep it as a collector’s item. It’s a fragrance which primarily speaks to our soul and puts us in touch with the past. And since it is so unique, we chose some particularly understated packaging. 500 numbered pieces will be released on to the market in 10,000 small bottles through our own retail outlets only, so that our specialized salespeople can explain the history of the perfume to those who are interested in knowing.

Η δημιουργία του αρώματος θα σημάνει την αρχή αναζήτησης και ανασύστασης κι άλλων καλλυντικών προϊόντων από την αρχαιότητα; Δεδομένου ότι τα προϊόντα μας σήμερα είναι πιο ασφαλή και αποτελεσματικά από εκείνα του παρελθόντος, δεν έχουμε λόγο να προχωρήσουμε σε μια τέτοια κίνηση. Η έρευνα γύρω από τα καλλυντικά της αρχαιότητας έχει μόνο ιστορικό και επιστημονικό ενδιαφέρον, αλλά όχι καταναλωτικό.

Will the creation of the fragrance lead to research and restoration of other ancient cosmetic products? Given that today’s products are safer and more effective than those in the past, we see no reason to take that step. Research into ancient cosmetics is for historic and scientific purposes, and not for the consumer market.

Παρά το γεγονός ότι ζούμε σε μια εποχή που η τεχνολογία διαρκώς εξελίσσεται και αποθεώνεται, μήπως τελικά τα μυστικά της ομορφιάς βρίσκονται κρυμμένα στη φύση και στο παρελθόν; Η Ιστορία κάνει κύκλους και μας διδάσκει. Οι παραδόσεις είναι σημαντικές αλλά η επιστήμη προχωρά. Για να διαπιστωθεί η αποτελεσματικότητα ενός φαρμάκου, πρέπει να χρησιμοποιηθεί από μια-δυο γενιές. Το ίδιο συμβαίνει και με τα βότανα. Από τα εκατοντάδες χιλιάδες που υπάρχουν,

Despite the fact that we live in a time when technology is constantly evolving and held in high esteem, is it perhaps possible that the secrets of beauty are hidden within nature and the past itself? History moves round in circles and we learn from it. Traditions are important but science continues to advance. In order to establish the effectiveness of a drug, it has to be used over a couple of generations. The same thing happens with herbs. Of the hundreds of thousands in existence, we know of only about 300 which are proven to have some ther-

athens hilton 33

μόλις 300 γνωρίζουμε ότι έχουν αποδεδειγμένα κάποια θεραπευτική δράση, λόγω της μακροχρόνιας χρήσης τους. Άρα είναι εκείνη που πιστοποιεί την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά τους σε συνδυασμό με την έρευνα και τις δυνατότητες που παρέχει η τεχνολογία. Από την πρώτη υπάλληλο που προσελήφθη στην εταιρεία Κορρές το 1996, καταφέρατε να αναδειχθείτε ως μία από τις πιο επιτυχημένες γυναίκες επιχειρηματίες. Ποια είναι η συνταγή της επιτυχίας; Όλο αυτό που έχει συμβεί ως τώρα είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς. Οι άνθρωποι είναι εκείνοι που κάνουν τη διαφορά, με την όρεξη και το όραμά τους. Είχαμε την ικανότητα και την τύχη να δημιουργήσουμε μια ομάδα που έδωσε αυτά τα αποτελέσματα. Ένα σύνηθες πρόβλημα όταν εξελίσσεσαι, είναι ότι παύεις να κάνεις αυτό που αγαπάς. Εγώ στάθηκα τυχερή, διότι παρόλο που είμαι μέσα σε πολλές από τις δραστηριότητες της εταιρείας, εξακολουθώ να ασχολούμαι με αυτό που αγαπώ. Δίνω στο προϊόν την αγάπη και τη γνώση μου. Δεν θέλω να χάσω την επαφή μαζί του. Είναι δεύτερη φύση για μένα. Μία γυναίκα που έχει οικογένεια και απαιτητική καριέρα βρίσκει χρόνο για να περιποιηθεί τον εαυτό της; Πρέπει να αναγνωρίσω ότι η ζωή μας είναι δυσκολότερη από των ανδρών. Αναλαμβάνουμε πολλούς ρόλους και πρέπει να είμαστε σε όλους καλές. Έχω, όμως, συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν φάσεις στη ζωή μας στις οποίες δεν μπορούμε να είμαστε super women. Θα χρειαστεί άλλοτε να αφήσουμε πίσω μας την κοινωνική ζωή, άλλοτε το γυμναστήριο... Είναι λάθος να πιέζουμε τον εαυτό μας για να τα κάνουμε όλα σωστά. Πρέπει να θέτουμε προτεραιότητες και να αναγνωρίζουμε τη φάση στην οποία είμαστε. Γι’ αυτό και ως βασική μου αρχή έχω τη ρήση «μέτρον άριστον». Τι θα συμβουλεύατε τη γυναίκα του 2019: να κυνηγήσει την αιώνια νεότητα ή να αφεθεί στα σημάδια του χρόνου; Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Στα 50 σου, δεν μπορείς να δείχνεις ότι είσαι 30 ετών. Το στοίχημα είναι να είσαι όσο το δυνατόν ο καλύτερος εαυτός σου. Μπορούμε και πρέπει να κυνηγάμε την καλύτερη εκδοχή του, με τη βοήθεια των καλλυντικών, της γυμναστικής και της διατροφής. Ποιες είναι οι βασικές συμβουλές που θα δίνατε σε μια γυναίκα που ταξιδεύει συχνά, ώστε η επιδερμίδα της να υποστεί τις λιγότερες δυνατές συνέπειες; Οι συμβουλές που θα σας δώσω είναι αυτές που τηρώ και για τον εαυτό μου, επειδή κι εγώ ταξιδεύω διαρκώς. Η πρώτη βασική ανάγκη του δέρματος είναι η ενυδάτωση. Η αφυδάτωση που προκαλείται στο περιβάλλον του αεροπλάνου είναι πολύ έντονη. Χρησιμοποιώ εν ώρα πτήσης σεβαστή ποσότητα από κάποιο λάδι που αγαπώ και επαναλαμβάνω δύο έως και τέσσερις φορές, ανάλογα με τη διάρκεια του ταξιδιού. Δεν προτείνω κρέμα, διότι έχει πολύπλοκη φόρμα και δεν απορροφάται εξίσου εύκολα. Δεύτερον, δεν παραλείπουμε ποτέ την αντηλιακή προστασία. Τρίτον, πίνουμε αρκετό νερό. Και τέταρτον, κοιμόμαστε αρκετές ώρες. Οι επισκέπτριες στη χώρα μας τι θα μπορούσαν να μάθουν από τις Ελληνίδες; Πρώτα από όλα τη μεσογειακή διατροφή, η οποία έχει ως συνέπεια οι Ελληνίδες να έχουμε ανθεκτική επιδερμίδα σε σχέση με άλλους λαούς. Φροντίζουμε, επίσης, τον εαυτό μας χωρίς υπερβολές, επιτρέποντας έτσι στο δέρμα μας να διατηρεί τις άμυνές του. Και τέλος, έχουμε να μεταδώσουμε μια ωραία φιλοσοφία, που έχει να κάνει με τον θαυμασμό της φυσικής ομορφιάς. INFO: Η έκθεση "Αμέτρητες Όψεις του Ωραίου" παρουσιάζεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας έως 31/12/2019

34 hilton athens

apeutic effect, because of their long-term use. So it is that which certifies their safety and effectiveness together with the research and capabilities of technology. From being the very first employee recruited to Korres in 1996, you have managed to become one of the most successful female entrepreneurs.What is the recipe for success?Everything so far has been achieved through teamwork. It’s the people who have made the difference, with their passion and vision. We possessed the ability and luck to put together a team which delivered these results. One common problem when you progress upwards is that you stop doing what you love. I was lucky because although I am active in many different areas of the company, I am still involved in doing what I love. I lavish the product with my love and my knowledge. I don’t want to lose touch with that. It’s second nature to me. How does a woman with a family, as well as a demanding career, manage to find time to look after herself? I have to recognise the fact that our life is more difficult than that of a man. We take on many roles and we need to excel in all of them. I have also realised, however, that there are phases during our lives when we cannot be super women. We might need to put our social life on hold, or the gym... It’s a mistake to push ourselves to do everything to perfection. We need to prioritize and be aware of the stage we have reached. For that reason, I live by the basic principle contained in the proverb of “everything in moderation”. What advice would you give to the woman of 2019: to pursue eternal youth or to let time take its toll? Neither one nor the other. When you are 50, you can’t make out that you are 30. The challenge is to make the very best of yourself. We can and should pursue the very best of ourselves, with the help of cosmetics, exercise and diet. What are the main tips you would give to a woman who travels frequently, in order for her to minimize the effect this will have on her skin? The tips I would give are what I adopt for myself, since I am constantly on the move. Hydration is the most essential requirement for the skin. The dehydration caused by the atmosphere in an aeroplane is severe. During a flight, I apply a little bit of my favourite oil and repeat this up to four times, depending on the length of the flight. I don’t recommend cream because it is a more complex format and is not absorbed so easily. Secondly, we must never forget to use sun protection. Thirdly, drink lots of water. And finally, get plenty of sleep. What could visitors to our country learn from Greek women? First and foremost the Mediterranean diet, which results in Greek women having more resistant skin to other people. We also take care of ourselves without overdoing it, allowing our skin to maintain its defences. And finally, we can pass on our wonderful philosophy which promotes an admiration of natural beauty. INFO: The exhibition "Countless Faces of the Beautiful" is presented at the National Gallery Archaeological Museum of Athens until 31/12/2019

36 hilton athens

HELLENIC CHILDREN'S MUSEUM Ελληνικό Παιδικό Μουσείο

Αν στο μυαλό σας το τρίπτυχο Μουσείο - Παιδί - Διασκέδαση ανήκει στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, απλά δεν έχετε επισκεφτεί ποτέ το Παιδικό Μουσείο της Αθήνας. Από τον Γιώργο Ριζόπουλο If in your mind the three concepts of Museum - Child - Entertainment are linked only in science fiction, you have never visited the Children’s Museum in Athens. By Giorgos Rizopoulos

«Σ

ήμερα πέρασα υπέροχα. Θα ήθελα να έμενα εδώ για όλη μου τη ζωή», γράφει ο μικρός Ηλίας σε μια αναμνηστική κάρτα και διαβάζοντάς την, υποψιαζόμαστε ότι αναφέρεται σε κάποιο πάρτι γενεθλίων, σε ένα γήπεδο 5x5 ή στην παραλία που πέρασε το καλοκαίρι του. Ποτέ δεν θα σκεφτόμασταν ένα… μουσείο. Κι αυτό γιατί απλά δεν έχουμε επισκεφτεί ποτέ το Παιδικό Μουσείο της Αθήνας

“I had a fantastic time today. I’d like to stay here for the rest of my life”, writes little Ilias on a commemorative card, and on reading it we guess that he’s probably talking about some birthday party, on a five a side football pitch, or on the beach where he spent the summer. We would never have guessed that it was... a museum. And quite simply that’s because we have never visited the Children’s Museum in Athens.

Πέντε μόλις λεπτά από το Hilton Αθηνών συναντάμε, επί της Βασ. Γεωργίου Β’, το Ωδείο Αθηνών. Ένα κτίριο –αρχιτεκτονικό επίτευγμα και εξαιρετικό δείγμα της σχολής Bauhaus– που δημιούργησε ο κοσμοπολίτης αρχιτέκτονας της γενιάς του ’30 Jan Despo, κατά κόσμον Ιωάννης Δεσποτόπουλος. Η πρωτοποριακή συνεργασία του σωματείου Ελληνικό Παιδικό Μουσείο με τον ΟΠΑΝΔΑ (Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του δήμου Αθηναίων) αποτυπώνεται σε αυτή την επιλογή χώρου. Εκεί, στο ισόγειο του γεμάτου θετική ενέργεια εμβληματικού αυτού κτιρίου, στεγάζεται το όραμα της ιδρύτριας Σοφίας Ρωκ-Μελά. Στο ίδιο κτίριο στεγαζόταν μέχρι πρότινος το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, του οποίου την καλλιτεχνική αύρα νιώθεις σε κάθε σου βήμα. Σήμερα, κυκλοφορούν σπουδαστές του Ωδείου Αθηνών, οι οποίοι προβάρουν μουσική ή θεατρικούς μονολόγους.

Just five minutes away from the Athens Hilton, we come across the Athens Conservatory on Vassileos Georgiou B’ St. A building –an architectural feat and an excellent of the Bauhaus School– designed by Jan Despo, the cosmopolitan architect from the generation of the 30s, also known as Ioannis Despotopoulos. The innovative collaboration between the Hellenic Children’s Museum and the Culture, Sports and Youth Organization of the Municipality of Athens (OPANDA) is reflected in the choice of venue. There, on the ground floor of this emblematic building bursting with positive energy, the vision of the founder Sophia Roque-Mela is located. Until recently, the Museum of Contemporary Art, whose artistic vibes can be felt at every step, was housed under this very roof. Nowadays, the Athens Conservatory students are bustling around, busy rehearsing musical or theatrical pieces.

Αν στο μυαλό σας το τρίπτυχο Μουσείο - Παιδί - Διασκέδαση ανήκει στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, η πρώτη οδηγία στην είσοδό του «Ακουμπήστε και παίξτε με ό,τι θέλετε και όσο θέλετε» σε προσγειώνει στον μαγικό αυτό πλανήτη που λέγεται Παιδικό Μουσείο.

If in your mind the three concepts of Museum - Child - Entertainment are linked only in science fiction, the first instruction at the entrance which reads “Touch and play with whatever you want for as long as you want” transports you away to the magical planet known as the Children’s Museum.

Ένα μίνι μάρκετ λαχανικών, φρούτων και γαλακτοκομικών, με καροτσάκια και ταμειακή μηχανή, ένας πάγκος για μηχανικούς αυτοκινήτου και εργαλεία, σκαφάκια με νερό και σαπούνι για να κάνουμε τεράστιες σαπουνόφουσκες χωρίς να σκεφτόμαστε τι θα λερώσουμε όταν σκάσουν, ένα μικρό περίπτερο για λιλι-

A mini-market with vegetables, fruit and dairy products, with shopping trolleys and cash tills, a bench for car mechanics complete with tools, water basins and soap to create huge soap bubbles without worrying about making a mess when they burst, a small kiosk for Lilliputian sized sellers, a puppet theatre with hand

athens hilton 37

πούτειους περιπτεράδες, ένα κουκλοθέατρο με χειροποίητες κούκλες, ένα μαξιλαροδωμάτιο για μικρότερες ηλικίες, χώροι για να κάνουμε γεωμετρικά κόλπα, ή τα πρώτα μας κινηματογραφικά μαθήματα! Αμέτρητα διαδραστικά εκθέματα και μια συλλογή που συνεχώς εμπλουτίζεται μας περιμένουν επιμελώς «άτακτα» ερριμμένα στα δύο επίπεδα του αντισυμβατικού αυτού μουσείου και σίγουρα θα μας κάνουν, αν δεν έχουμε παιδάκια, να ψάξουμε κάθε ανίψι, βαφτιστήρι, γειτονάκι έως 12 ετών για να βρούμε άλλοθι να το επισκεφτούμε.

crafted puppets, a cushioned room for the younger visitors, areas in which to carry out geometric tricks, or to have our first film lesson! Countless interactive exhibits and a continuously enriched collection fastidiously awaits us “mischievously” laid out across the two levels of this unconventional museum, and if we don’t have children, it definitely makes us go out looking for a niece or nephew, a god-child, or a neighbour’s child under the age of 12 in order to find an excuse to visit the museum.

Ιnfo: Βασ. Γεωργίου B’ 17-19, Αθήνα, τηλ. 210 331 2995, info@hcm.gr

Ιnfo: 17-19, Vassileos Georgiou B’ Str., Athens, tel.: 210 331 2995, info@hcm.gr

Το μουσείο είναι ανοιχτό για το κοινό κάθε Τετάρτη, 11 π.μ. - 7 μ.μ. και από

The museum is open to the public every Wednesday, from 11am to 7pm, and

Πέμπτη έως Κυριακή, 11 π.μ. - 3 μ.μ.

from Thursday to Sunday, 11am to 3pm.

38 hilton athens

40 hilton athens

When Opera Meets Fashion H Όπερα συναντά τη Μόδα

ΤΙΝΑ KALIVAS: «Είμαι ευγνώμων για την ελληνική μου καταγωγή». Από τη MIKAΕΛΑ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΤΙΝΑ KALIVAS: “I am grateful for my Greek heritage”. βυ μIKAELA THEOFILOU

athens hilton 41

Κοστούμι από την ταινία "Goemon". / Costume from the movie "Goemon". Space Dress δημιουργία της σχεδιάστριας από την προσωπική της συλλογή δημοσιευμένη στο Harper's Bazaar. / Space Dress, from the private collection of the designer in Harper's Bazaar magazine.

42 hilton athens

Παλτό της Tina Kalivas σε editorial της αμερικανικής Vogue. / Overcoat by Tina Kalivas, fashion editorial in Vogue US. Η Tina Kalivas σχεδίασε τα κοστούμια στην ασιατική επική ταινία δράσης "Goemon" (2010). / Tina Kalivas designed the costumes for the Asian action film "Goemon".

ελληνικής καταγωγής Αυστραλέζα σχεδιάστρια μόδας και κινηματογραφικών κοστουμιών Τina Kalivas, μια πολυσχιδής δημιουργός που ζει και εργάζεται στο Λονδίνο και η οποία συστήνεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, θα είναι η επίτιμη καλεσμένη στο φιλόδοξο project «Όπερα & Μόδα», που θα παρουσιαστεί στο κτήριο της Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Νιάρχος. Η σχεδιάστρια μας μίλησε ενθουσιασμένη για τη συμμετοχή της στο project, που τιτλοφορείται «Μαγεία», για τη μόδα και τον κινηματογράφο αλλά και για το πώς επέδρασε επάνω της η ελληνική καταγωγή της. Κατά την άποψή σας, ποιος είναι ο συνδετικός κρίκος που δένει τη Μόδα με την Όπερα; Η Όπερα είναι ένα κλασικό μουσικό είδος και η Μόδα είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να κάνει την αισθητική της πιο μοντέρνα. Έχετε πει ότι η μουσική αποτελεί μία εξαιρετική έμπνευση για σας, όταν σχεδιάζετε κάθε νέα συλλογή. Ποιο είδος μουσικής επιλέγετε για να εμπνευστείτε; Μ’ αρέσουν πολλά είδη μουσικής, όμως πραγματικά λατρεύω να δουλεύω ακούγοντας jazz όπως την τραγούδησαν η Alice Coltrane και η Nina Simone. Ήταν παιδικό σας όνειρο να γίνετε σχεδιάστρια μόδας και κινηματογραφικών κοστουμιών; Ήταν πάντα όνειρό μου. Είμαι τόσο ευτυχισμένη που κάνω αυτό που αγαπώ. Πριν από λίγο καιρό είχα fitting με τον Gary Oldman, έναν από τους πιο αγαπημένους μου ηθοποιούς, και είμαι τόσο ενθουσιασμένη που ντύνω μία τόσο σπουδαία προσωπικότητα. Πάντα είναι μεγάλη μου χαρά να γνωρίζω και να ντύνω πολλούς από τους ηθοποιούς και τους ανθρώπους που θαυμάζω. Όμως για μένα η κατασκευή ενός ρούχου είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα. Ο κόσμος εντυπωσιάζεται που ράβω τα περισσότερα από τα ρούχα μου. Μ’ αρέσει να ράβω και να δημιουργώ τα πατρόν. Αγαπώ την τεχνική πλευρά της μόδας και όχι μόνο τη λάμψη της. Νιώθετε ότι εξελιχθήκατε από τότε που ξεκινήσατε το δικό σας label μέχρι σήμερα και σε ποιο βαθμό; Όταν ξεκίνησα το δικό μου label, ήταν όλα δική μου έμπνευση. Έκανα ό,τι ήθελα. Σήμερα είμαι πιο συνεργατική. Μ’ αρέσει να συνεργάζομαι με σκηνοθέτες, μουσικούς, παραγωγούς. Μ’ αρέσει να χτίζω έναν δημιουργικό κόσμο με τα ρούχα μου. Γι’ αυτό αγαπώ τα projects όπως το «Όπερα & Μόδα», αλλά και να δουλεύω στον κινηματογράφο. Ποια είναι τα αγαπημένα σας υλικά που χρησιμοποιείτε περισσότερο στις συλλογές σας; Δουλεύω πολύ με το δέρμα, αγαπώ όμως και την απαλότητα της οργάντζας. Ό,τι υλικό πάντως και αν χρησιμοποιώ, πρέπει να είναι από φυσική ίνα, πρέπει να είναι οργανικό. Έχοντας δείξει τη δουλειά σας σε όλο τον κόσμο, ποιες διαφορές μπορείτε να διακρίνετε μεταξύ ευρωπαϊκής, αμερικανικής αλλά και αυστραλιανής μόδας; Στην Ευρώπη, αγαπούν το tailoring, η Αυστραλία και η Αμερική είναι πιο relaxed. Eίμαι ξεκάθαρα με το ευρωπαϊκό στυλ. Ζω στο Λονδίνο και μου ταιριάζει. Οι άνθρωποι είναι πολύ ιδιαίτεροι εδώ. Υπάρχουν χαρακτήρες που μου δίνουν έμπνευση και ένα σωρό δημιουργικές ιδέες. Πόσο διαφορετική είναι η προσέγγισή σας όταν σχεδιάζετε μία συλλογή ρούχων σε σύγκριση με τον σχεδιασμό κοστουμιών για μία ταινία; Το να σχε-

The Greek-Australian fashion and film costume designer, Tina Kalivas, a multifaceted artist who lives and works in London, and who is being introduced for the first time in Greece, will be the guest of honour at the ambitious project “Opera and Fashion”, which will be presented in the National Opera building at the Niarchos Foundation Cultural Centre. The designer spoke to us with enthusiasm about her participation in the project, which is entitled “Magic”, about fashion and cinema, as well as about the influence of her Greek origins. In your opinion, what is the link connecting Fashion to Opera? Opera is a classical musical genre, and Fashion is an excellent way to make its artistic quality more contemporary. You have said that music is a great inspiration for you when you are designing each new collection.What type of music do you choose for inspiration? I like many different kinds of music, but I really adore working to the sound of jazz when it’s sung by Alice Coltrane and Nina Simone. Was it your dream from a very young age to become a fashion and film costume designer? It has always been my dream. I am so happy to be doing what I love. A short time ago I did a fitting with Gary Oldman, one of my favourite actors, and I am so thrilled to be responsible for dressing such a special person. It is always a great pleasure for me to meet and dress many of the actors and celebrities who I admire. But for me, the making of the garment is the most important thing of all. People marvel at the fact that I myself sew most of my clothes. I love sewing and creating the patterns. I love the technical aspect of fashion, and not just the glorified parts. To date, to what extent do you feel that your work has evolved since you started your own label? When I started my own label, it was all my own ideas. I just did whatever I wanted. Today I am more collaborative. I like to work together with directors, musicians and producers. I like building a creative world through my clothes. That’s why I love projects like “Opera & Fashion”, but also love working on films. What is your favourite material for using most frequently in your collections? I do a lot of work with leather, but I also love the softness of organza. Whichever material I use, it has to be made from natural fibres, and it needs to be organic. Having shown your work all over the world, what differences have you noticed between European, American and Australian fashion? In Europe, they love tailoring, whereas Australia and America take a more relaxed approach. The European style is definitely the one for me. I live in London and it suits me. People are very unique here. There are characters who provide me with inspiration and loads of creative ideas. How different is your approach when you design a collection of garments as compared to the design of costumes for a film? Designing for the heroes of a film is different. The actors have an opinion as well, because they want to tell you how they view their role. It’s very important for an actor to feel comfortable in his costume, in order to be able to accurately portray the character

athens hilton 43

Συλλογή Totem Fall του 2010. / Totem Fall 2010 collection.

Χαρακτηριστικό look από fashion collections της Tina Kalivas. / Characteristic look of Tina Kalivas' fashion collections.

διάζεις για ήρωες μίας ταινίας είναι διαφορετικό. Έχει και ο ηθοποιός άποψη, γιατί θέλει να σου πει πώς εκείνος βλέπει τον ρόλο του. Είναι πολύ σημαντικό ένας ηθοποιός να είναι χαρούμενος μέσα στο κοστούμι του, για να μπορεί να υποδυθεί όσο το δυνατόν καλύτερα τον χαρακτήρα του. Έτσι, όταν σχεδιάζω ένα κοστούμι, έχω πάντα στο μυαλό μου τόσο την άποψη του σκηνοθέτη όσο και του ηθοποιού. Όταν σχεδιάζεις μόδα, μπορείς να χτίσεις έναν δικό σου κόσμο και να δημιουργήσεις για σένα ή για την αγορά που στοχεύεις. Ο σχεδιασμός κοστουμιών είναι κάτι πιο ουσιαστικό, γιατί πρέπει να υπάρχει λόγος για κάθε κομμάτι της δημιουργίας σου. Γιατί οι περισσότερες από τις συλλογές σας είναι εμπνευσμένες από φυλές ιθαγενών και χώρες απόμακρες; Ήμουν πάντα συνδρομήτρια του “National Geographic”, γιατί με γοητεύουν πολύ οι διαφορετικές κουλτούρες και οι διαφορετικοί πολιτισμοί, το πώς ζουν οι άνθρωποι και ποιο είναι το σύστημα αξιών και πεποιθήσεών τους. Επίσης λατρεύω τις εθνικές ενδυμασίες κάθε χώρας, τα ήθη και τα έθιμά τους. Ίσως το ότι μεγάλωσα στην Αυστραλία με έκανε πάντα να νιώθω λίγο πιο μακριά από τον υπόλοιπο κόσμο. Ποια άλλα δημιουργικά ερεθίσματα σας δίνουν διαρκή έμπνευση; Υπάρχουν λίγα πράγματα που μου δίνουν διαρκή έμπνευση. Εκτός από τα ethnic στοιχεία, δημιουργικά ερεθίσματα μου δίνει η επιστημονική φαντασία και η Ιστορία. Οι ελληνικές σας ρίζες πώς επέδρασαν στην έμπνευσή σας; Η μητέρα μου μού έδωσε τη φορεσιά της Αμαλίας, που φορούσα την Ημέρα της Εθνικής Παλιγγενεσίας. Αισθανόμουν περήφανη, και οι δύο γονείς μου ήταν περήφανοι για την Ελλάδα. Ο πατέρας μου πάντα τραγουδούσε πολύ όμορφα ελληνικά τραγούδια. Ήταν ξεχωριστό για μένα να είμαι Ελληνίδα, παρόλο που μεγάλωσα στην Αυστραλία. Όμως επειδή καταγόμουν από μία ελληνική οικογένεια που ζούσε στην Αυστραλία, ήμουν διαφορετική και μερικές φορές αυτό φαινόταν αλλόκοτο. Ωστόσο, όταν ενηλικιώθηκα, κατάλαβα ότι αυτή η διαφορετικότητα έκανε το σχεδιαστικό μου όραμα και τη στάση για τη ζωή μοναδικά. Και είμαι ευγνώμων γι’ αυτό. Info: Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Νιάρχος, Αίθουσα «Σταύρος Νιάρχος», Λεωφ. Ανδρέα Συγγρού 364, Καλλιθέα, στις 6 Ιουνίου, www.snfcc.org

44 hilton athens

H συλλογή "Polyrthytm" της Tina Kalyvas. / "Polyrhythm" collection by Tina Calivas.

he is playing. So when I design a costume, I also take on board the opinion of the director as well as the actor. When you design clothes, you can build a world of your own and create for yourself or for the target market. Costume designing is more meaningful, because there has to be a purpose for every part of your creation. Why are most of your collections inspired by native tribes and far flung countries? I was always a subscriber to the “National Geographic”, because I am fascinated by different cultures and different civilizations, by how people live and what their system of values and beliefs is like. I also love the national costumes of each country, and their manners and customs. Perhaps growing up in Australia made me feel a little bit more cut off from the rest of the world. What other creative stimuli are you inspired by? There are few things which give me lasting inspiration. Apart from ethnic elements, science fiction and history also provide me with creative stimuli. How have your Greek roots influenced your inspiration? My mother gave me the Amalia dress to wear on National Rebirth Day. I felt proud, and both my parents were proud of Greece. My father always sang beautiful Greek songs. It was special to me that I was Greek, even though I grew up in Australia. But because I came from a Greek family that lived in Australia, I was different and sometimes that seemed strange. However, when I came of age, I realised that it was this diversity that had formed my vision of design and that had made my attitude to life unique. And I’m grateful for that. Info: Stavros Niarchos Foundation Cultural Centre, Stavros Niarchos Hall, Syggrou Avenue 364, 17674 Kallithea, on June 6th, www.snfcc.org

Fotis Poniros

Peristeriones* Collection Inspired by Mykonos

The designer , G.I.A gemologist and jeweller, Fotis Poniros proudly presents his new signature collection, “Peristeriones *” following the international success of the famous “Windmills” collection. Peristeriones Collection “ Peristeriones ”, the brand new conceptual collection by Fotis Poniros is a revelation of artistry and design. Fotis use of linear and geometric forms is a minimalistic yet profound approach to the traditional pigeon houses which date back to the 18th and 19th centuries in the Cycladic islands. Drawing inspiration from these intricately decorated dovecotes, Fotis collection consists of bangles and rings encrusted with black, white and champagne diamonds in yellow, white and pink gold. Exquisitely crafted, this collection is intriguing, bold and utterly feminine.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ HILTON ATHENS MAGAZINE

Women and jewellery “In this day and age women are more free, liberated and more confident. Although all collection are inspired by Mykonos, they are dedicated to women: it is an honour to know that women all over the world choose one of my creations to wear for their special occasion. The island “I am overwhelmed by the energy and liveliness of the most attractive Cycladic island. It is the sun, the Mykonian breeze, the crystal blue sky, the purest sunlight, Delos’ impact - the birthplace of Apollo, God of light and life”. *Cycladic Bird Houses Peristerionas is the greek word for Dovecotes, the artistic pigeon houses, geometrically decorated, dated back on the 18th and 19th centuries in the Cycladic islands

SANTORINI FIRA, Goldstreet, T: +30 22860 25165 SANTORINI OIA, T: +3022860 72260 MYKONOS DOWN TOWN, Agia Anna, T: +30 22890 78545 MYKONOS GRAND Hotel & Resort ATHENS SHOWROOM-WORKSHOP, 36, Ermou Str., 3rd floor, T: +30210 3233066

46 hilton athens

Rupert EVERET Eυτυχισμένος Rupert

Ο δημοφιλής ηθοποιός επισκέφθηκε την Ελλάδα με αφορμή την πρεμιέρα της τελευταίας του ταινίας "Ευτυχισμένος Όσκαρ" και ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΟ Hilton ΑΘΗΝΩΝ. Συνέντευξη στη Μικαέλα Θεοφίλου / Φωτoγραφίες: Νίκος Κόκκας

The popular actor visited Greece on the premiere of his latest film "Happy Oscar" and STAYED IN Hilton Athens. Interview with Michaela Theofilou / Photographs: Nikos Kokkas

ώς αποφασίσατε να κάνετε μία ταινία για τον Όσκαρ Ουάιλντ; Αγαπώ τον χαρακτήρα του, πάντοτε με ενδιέφερε η περσόνα του. Έχω παίξει σε μερικά θεατρικά του αλλά και σε μεταφορές των έργων του στον κινηματογράφο, οπότε ήταν σαν μια φυσική συνέχεια το να κάνω μία ταινία για τη ζωή του. Είστε ο σεναριογράφος, ο σκηνοθέτης, ο παραγωγός και o πρωταγωνιστής της ταινίας, της οποίας τα γυρίσματα κράτησαν 10 χρόνια. Πώς ήταν όλη αυτή η πορεία μέχρι το τελικό αποτέλεσμα; Το διασκέδασα πάρα πολύ, αν και αυτά τα 10 χρόνια, μέχρι να ολοκληρωθεί η ταινία, ήταν αρκετά δύσκολα και κουραστικά. Πιστεύετε ότι έχετε κάποια κοινά στον χαρακτήρα με τον Όσκαρ Ουάιλντ; Δεν ξέρω αν έχω κοινά στοιχεία με εκείνον αλλά τον εκτιμώ. Toν συμπαθώ πολύ, γιατί είχε πολύ καλή αίσθηση του χιούμορ και θαυμάζω τον τρόπο που αποφάσισε να ζήσει τη ζωή του. Η ταινία έχει πάρει πολύ καλές κριτικές, όπου και αν έχει προβληθεί. Όλοι μιλούν για τον ρόλο της ζωής σας. Ελπίζω ότι είναι έτσι και ελπίζω να είναι και ένα νέο κεφάλαιο που ανοίγεται στην καριέρα μου. Βαρέθηκα να παίζω πάντα τους ίδιους ρόλους. Και αν έπρεπε να ονομάσω αυτό το νέο κεφάλαιο στην καριέρα μου, ο τίτλος του θα ήταν «Κάποιος που κάνει τις δικές του ταινίες». Ο Όσκαρ Ουάιλντ είχε πει κάποτε ότι «η φιλοδοξία είναι το τελευταίο καταφύγιο της αποτυχίας». Εσείς έχετε νιώσει ποτέ υπέρ το δέον φιλόδοξος ή αποτυχημένος; Ναι, έχω νιώσει και τα δύο. Απλά πιστεύω ότι το να νιώσεις αποτυχημένος είναι ένα μάθημα. Εμένα με δίδαξε πολλά η αποτυχία. Με βοήθησε να δοκιμάσω και να προσπαθήσω περισσότερες νέες ιδέες, να επανεφεύρω τον εαυτό μου, να «τσιτώσω». Με την αποτυχία νιώθεις ότι γεννιέσαι ξανά. Κάθε

What made you decide to do a film about Oscar Wilde? I love his character and have always been interested in his persona. I have acted in some of his theatre productions, as well as in cinema adaptations of his work, so it was a natural step to make a film about his life. You are the screenwriter, director, producer and the protagonist of the film, which took 10 years to shoot. What was this experience like, from beginning to end? I enjoyed every minute of it, despite the fact that the 10 years it took to complete the film were somewhat difficult and tiring. Do you think that you share some of Oscar Wilde’s characteristics? I’m not sure that we have much in common, but I have a lot of respect for him. I like him a lot because he had a good sense of humour, and I admire the way he chose to live his life. The film has had very good reviews wherever it has been screened. Everyone is talking about this being your most important role. I hope that is the case and that it is a new chapter in my career. I became bored with constantly playing the same kind of roles. And if I was to give this new chapter in my life a name, I would call it “Someone who makes his own movies”. Oscar Wilde was once quoted as saying that “Ambition is the last refuge of the failure”. Have you yourself ever felt overly ambitious or unsuccessful? Yes, I have experienced both. I simply believe that a lot can be learnt from experiencing failure. Failure has taught me a lot. It has helped me to test and try out more new ideas, to re-invent myself, to get “wound up”. Failure makes you feel reborn. Every good thing which has happened in my life has in some way stemmed from a failure.

athens hilton 47

καλό που συνέβη στη ζωή μου ήταν, με κάποιο τρόπο, μετά από μία αποτυχία. Έτσι έγινε και αυτή η ταινία; Αποφάσισα να κάνω αυτή την ταινία γιατί βαρέθηκα τη ρουτίνα στους ρόλους που μου πρόσφερε η καριέρα μου μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ήθελα να πάρω τα πράγματα στα χέρια μου και να γράψω ένα ρόλο για μένα. Συχνά αλλά και πρόσφατα δηλώσατε ότι στο Χόλιγουντ οι straight ηθοποιοί μπορούν να κάνουν gay ρόλους. Όμως οι gay ηθοποιοί δεν έχουν πρόσβαση στους straight ρόλους. Θεωρείτε ότι πρέπει να γίνει κάτι γι’ αυτό; Νομίζω ότι αλλάζουν τα πράγματα –αν και με αργό ρυθμό– και ότι γίνεται μία πρόοδος σε σχέση με το πώς μοιράζονται οι ρόλοι στο Χόλιγουντ. Πιστεύετε ότι πρέπει οι ηθοποιοί να μιλούν ανοιχτά για τη σεξουαλική τους ταυτότητα; Δεν θα πω τι είναι σωστό και τι είναι λάθος για τον καθένα. Ο καθένας μπορεί να αποφασίσει αυτό που θέλει για τον εαυτό του, ανάλογα με το πώς αισθάνεται. Εγώ αυτό ένιωσα και αυτό έκανα. Αλήθεια, πώς είναι να ζείτε με τη μητέρα σας; Είναι πολύ ωραία. Είναι 84 ετών. Δεν μένουμε ακριβώς μαζί, μένουμε δίπλα δίπλα. Είναι καλό γιατί μπορώ, στην ηλικία που είναι τώρα, να την προσέχω. Τι σας έκανε να αποφασίσετε να επιστρέψετε στο σπίτι της μητέρας σας; Πιο πολύ επειδή μεγαλώνει και είχα ανάγκη να είμαι περισσότερο παρών στη ζωή της αφού και ο αδελφός μου ζει στην Αφρική. Το σπίτι είναι στην εξοχή, στο Wiltshire, και η αλήθεια είναι πως μπορώ να δουλέψω εκεί πιο ήρεμα και να ετοιμάσω τα καινούρια μου projects. Η συγγραφή δεν είναι κάτι καινούργιο για σας, αλλά δεν είναι ίσως τόσο προβεβλημένο όσο η καριέρα σας ως ηθοποιού. Η αλήθεια είναι πάντως ότι γράφω όλη μου τη ζωή. Έγραψα το πρώτο μου βιβλίο το 1984, όταν ήμουν 25 χρονών, το δεύτερο, όταν ήμουν 30. Πάντα κάτι έγραφα. Πώς είναι να είστε συγγραφέας; Πολύ διαφορετικό από το να είμαι ηθοποιός. Γιατί κατ’ αρχάς όταν είσαι ηθοποιός, λειτουργείς ομαδικά αλλά ως συγγραφέας, είσαι μόνος σου. Κινητοποιείς εσύ τον εαυτό σου. Η έμπνευση από πού έρχεται συνήθως; Η έμπνευση έρχεται από την προσπάθειά μου να εκφραστώ. Από μένα τον ίδιο πιθανόν. Τώρα γράφω τον τρίτο τόμο των απομνημονευμάτων μου. O πρώτος λεγόταν “Red Carpets and other Banana Skins”, ο δεύτερος “The Vanished Years” και σ’ ένα χρόνο θα βγει ο τρίτος τόμος. Ο Όσκαρ Γουάιλντ είχε πει επίσης ότι «η τραγωδία δεν είναι ότι κάποιος γερνάει, αλλά ότι κάποιος άλλος είναι νέος». Σε σας ο χρόνος έχει φερθεί πολύ όμορφα. Ποια είναι η σχέση σας με τον χρόνο που περνάει; Δεν με ενοχλεί καθόλου που μεγαλώνω. Αντίθετα, δεν θα ήθελα να είμαι νέος σήμερα, γιατί πιστεύω ότι ο κόσμος είναι πολύ περίπλοκος για όλους πια. Όχι ότι τα πράγματα είναι εύκολα τώρα που μεγαλώνω, απλά δεν θα ήθελα να ξεκινάω τώρα. Μετά από αυτή την ταινία, υπάρχει κάποια καινούργια στο μυαλό σας; Ψάχνω χρηματοδότη για μία νέα ταινία, που μάλλον και αυτή θα διαρκέσει άλλα 10 χρόνια. Είναι μία ταινία που θα διαδραματίζεται στη δεκαετία του ’70 και είναι μια σειρά από ερωτικές ιστορίες που θα λαμβάνουν χώρα στα παρασκήνια της μόδας, στα nightclubs μέσα στην πόλη του Παρισιού.

48 hilton athens

Is that what happened with this film? I decided to make this film because I was tired of the routine roles which my career had offered me up to that point. I wanted to take things into my own hands and create a role for myself. You have often, and even quite recently, said that in Hollywood straight actors can play gay roles. But gay actors don’t have access to straight roles. Do you think something should be done to change that? I think things are changing –albeit very slowly– and that some progress is being made in terms of how Hollywood roles are assigned. Do you think that actors should talk openly about their sexual identity? I can’t comment on what is right or wrong for each individual. Each person can decide what they want for themselves, depending on how they feel. This is what I felt and what I did. In all honesty, what is it like to live with your mother? It’s really great. She’s 84 years old. We don’t exactly live together. We live next door to one another. It’s good because I can take care of her at the age she is now. What made you decide to return to your mother’s house? Mostly the fact that she’s growing older and I felt the need to have a greater presence in her life, especially since my brother lives in Africa. The house is out in the Wiltshire countryside, and the truth is that I can work there more peacefully, preparing my new projects. Writing is not something completely new to you, but it’s not as prominent in your career as acting is. The fact is that I have been writing throughout my life. I wrote my first book in 1984, when I was 25 years old, and my second when I was 30. I have always been writing something or other. What is it like to be an author? Very different indeed from being an actor. For a start, as an actor you work as part of a team, whereas as a writer, you are alone. You have to motivate yourself. Where does the inspiration usually come from? The inspiration comes from my efforts to express myself. Probably from within me myself. I am currently writing the third volume of my memoirs. The first is called “Red Carpets and other Banana Skins”, the second “The Vanished Years”, and the third will be released a year from now. Oscar Wilde also said that “The tragedy is not in growing old, it is that someone else is young”. Time has treated you well. What is your relationship with the passing of time? It doesn’t bother me at all that I am growing older. Quite the opposite, I wouldn’t want to be young in today’s world, because I think it has now become too complex for everyone. I’m not saying that things are easy now that I’m getting older, but I wouldn’t want to be starting out at this point in time. After this film, have you got any new plans in the pipeline? I’m searching for a sponsor for a new movie, which is also likely to take 10 years in the making. It’s a film which takes place in the 70s and is a series of erotic stories which will take place in the backstage of the fashion scene, in nightclubs around the city of Paris.

Yiorgos Poniros

Emotions made in Santorini

Jewellery designer and G.I.A gemologist Υiorgos Poniros creates masterpieces characterised by unconventional shapes, exceptional colour combinations and the finest quality of precious stones. The Greek House of Poniros is a luxury brand that has handcrafted timeless jewellery creations for over 60 years: from Greece to the world! The island “Santorini for me is the volcanic energy, the illusion of eternity, the dramatic yet peaceful sight that fills you with awe”.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ HILTON ATHENS MAGAZINE

The concept From the prelude of an idea to the final creation, Yiorgos is meticulous about every step of production. Personally committed to sourcing unique and lavish gems, all of Yiorgos high end jewellery designs will take your breath away. Not a coincidence of course that he has received six consecutive VATICAN design awards for designing and creating honorary rings for six Vatican Cardinals. The masterpieces As he spends most of his time in Santorini, the designer glorifies the island’s beauties with his signature collections that he enriches every year: from the Volcanic Flower, to Akrotiri and Wreath collection.

Άποψη από την πρόσοψη της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα. / View from the facade of the US Embassy in Athens.

50 hilton athens

Strolling around in Bauhaus Athens Περιδιάβαση στην Αθήνα του Bauhaus

φωτογραφιA: γιωργος γερολυμπος / photo giorgos yerolimpos

Το κίνημα που διαμόρφωσε την αρχιτεκτονική και το design του 20ού αιώνα έχει αφήσει τα ίχνη του στην πόλη. Από τον Παναγιώτη Παναγόπουλο / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙεσ: ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΕΛΑΛΗΣ The movement which shaped the architecture and design of the 20th century has left its stamp on the city. By Panagiotis Panagopoulos / PhotoS: APOSTOLOS DELALIS

athens hilton 51

Πολυκατοικία στην Κυψέλη, με στοιχεία του αρχιτεκτονικού μοντέρνου ύφους. / Α block of flats in Kypseli, with elements of the modern architectural style.

52 hilton athens

εν χρειάζεται να επισκεφθεί κάποιος ένα μουσείο για να παρατηρήσει πόσο σημαντική έχει υπάρξει η επίδραση του Bauhaus στους χώρους και στον τρόπο που ζούμε τον τελευταίο αιώνα. Η αντίληψη που διαμορφώθηκε από τη σχολή του Bauhaus βρίσκεται ακόμη και σήμερα γύρω μας, σε επιρροές στην αρχιτεκτονική, σε έπιπλα, φωτιστικά, αντικείμενα. Η συμπλήρωση ενός αιώνα από την ίδρυση της σχολής του Bauhaus γιορτάζεται φέτος με εκδηλώσεις, εκθέσεις και συνέδρια σε όλο τον κόσμο, αλλά και στην Αθήνα. Μπορεί όμως να γιορταστεί και με μια βόλτα στην πόλη μας, σε κτήρια που διατηρούνται ακόμη –τα περισσότερα από αυτά δυστυχώς όχι σε καλή κατάσταση–, τα οποία μαρτυρούν την πραγματική επανάσταση που έφερε το Bauhaus. Η ίδρυση της σχολής Η σχολή του Bauhaus ιδρύθηκε το 1919 στη Βαϊμάρη από τον αρχιτέκτονα Walter Gropius. Η γενική αντίληψη της σχολής είχε επηρεαστεί από το κλίμα εντατικής βιομηχανικής παραγωγής που επικρατούσε εκείνη την εποχή στη Γερμανία. Αποτέλεσμα ήταν μια αρχιτεκτονική γλώσσα με μεγάλα ανοίγματα και έντονους όγκους, επηρεασμένη και αυτή από το βιομηχανικό, απαλλαγμένο από στολίδια, περιβάλλον. Η σχολή μεταφέρθηκε το 1925 στο Dessau, σε ένα κτήριο σχεδιασμένο από τον Gropius, που αποτέλεσε πρότυπο για αμέτρητους αρχιτέκτονες σε όλο τον κόσμο. To 1932, η σχολή μεταφέρεται πάλι, αυτή τη φορά στο Βερολίνο, όπου θα λειτουργήσει για μόλις ένα χρόνο. Το 1933, το ναζιστικό καθεστώς την κλείνει, καθώς οι ιδεολογικές διαφορές ήταν περισσότερο από εμφανείς. Στα λίγα χρόνια λειτουργίας της, στη σχολή του Bauhaus δίδαξαν, μεταξύ άλλων, ο Marcel Breuer, o Ludwig Mies van der Rohe, ο Paul Klee και ο Wassily Kandinsky, ενώ τη διηύθυναν ο Gropius, o Hannes Meyer και ο Mies van der Rohe. Πολλοί από αυτούς αναζήτησαν ένα φιλικότερο περιβάλλον στην Αμερική. Το 1946, ο Gropius ίδρυσε στην Αμερική τη Συνεργασία Αρχιτεκτόνων. Γύρω από τον László Moholy-Nagy διαμορφώθηκε το Νέο Bauhaus στο Σικάγο, ενώ ο Mies van der Rohe εξελίχθηκε σε κορυφαία μορφή του αμερικανικού μοντερνισμού. Παράλληλα, σε όλο τον κόσμο εξαπλώθηκε το εφαρμοσμένο design που προήλθε από τα εργαστήρια της σχολής. Με επικεφαλής τον Marcel Breuer, οι σπουδαστές σχεδίαζαν έπιπλα ομαδικά, με την αντίληψη του Gesamtkunstwerk, την από κοινού παραγωγή ενός έργου τέχνης, αφαιρώντας το προσωπικό στοιχείο και τονίζοντας τον βιομηχανικό χαρακτήρα και την πρακτικότητα. Όλα έπρεπε να μπορούν να παραχθούν εύκολα μαζικά, να είναι πτυσσόμενα ή στοιβαζόμενα και να κατασκευάζονται με υλικά βιομηχανικής προέλευσης, όπως ο χαλύβδινος σωλήνας. Το ελληνικό παράδειγμα Μόνο ένας Έλληνας αρχιτέκτονας σπούδασε στη σχολή Bauhaus, ο Ιωάννης Δεσποτόπουλος, σημαντικότερο έργο του οποίου είναι το κτήριο του Ωδείου Αθηνών, το οποίο εξακολουθεί να λειτουργεί και σήμερα. Είναι το μοναδικό κτήριο που κατασκευάστηκε από το φιλόδοξο Πνευματικό Κέντρο Αθηνών, ένα σύμπλεγμα κτηρίων και ανοιχτών χώρων που θα άλλαζε δραματικά την εικόνα του κέντρου της Αθήνας –αν ολοκληρωνόταν. Με έναν εντυπωσιακό τρόπο, ωστόσο, οι Έλληνες αρχιτέκτονες του Μεσοπολέμου απορρόφησαν αμέσως τις αρχές του Bauhaus και το κέντρο της Αθήνας άρχισε να γεμίζει με νέα κτήρια, που ακολουθούσαν τις λειτουργικές αρχές του κινήματος. Μαζί με το πλωτό αρχιτεκτονικό συνέδριο CIAM 4 που κατέληξε στον Πειραιά, το 1933, και το μανιφέστο του Le Corbusier, το Bauhaus έδειξε τον δρόμο για το πού θα έπρεπε να κινηθεί η αρχιτεκτονική της εποχής. Από τη δεκαετία του ’30 και για περισσότερο από

It’s not necessary to visit a museum to recognise the importance of the Bauhaus influence on the places and the way we have lived over the past century. The perception shaped by the Bauhaus School still exists all around us today, in its influence on architecture, furniture and lighting, amongst other objects. The one hundred year anniversary of the founding of the Bauhaus School is being celebrated this year with events, exhibitions and conferences across the globe, as well as in Athens. But it can also be celebrated simply by walking through our city, past buildings which are still in the process of being preserved –most of them unfortunately not in a great condition– which bear witness to the true revolution brought about by Bauhaus. The establishment of the School The Bauhaus School was founded in 1919 in Weimar by the architect Walter Gropius. The general perception of the school was influenced by the intense industrial production which prevailed at that time in Germany. The outcome was architecture characterized by large windows and bold shaped volumes, influenced by the unembellished industrial environment. In 1925 the school moved to Dessau, into a building designed by Gropius, which became a model for countless architects worldwide. In 1932, the school moved once again, this time to Berlin, where it would operate for just one year. In 1933, it was closed down by the Nazi regime, since the ideological differences were all too evident. During its short existence, in the Bauhaus School taught, amongst others, Marcel Breuer, Ludwig Mies van der Rohe, Paul Klee and Wassily Kandinsky, and it was directed by Gropius, Hannes Meyer and Mies van der Rohe. Many of them sought a more congenial haven in America. In 1946, Gropius founded the Architects Collaborative in America. The New Bauhaus was formed around László Moholy-Nagy in Chicago, while Mies van der Rohe became a leading figure in American Modernism. At the same time, adaptations of the design from the school workshops spread across the world. Headed by Marcel Breuer, teams of students designed furniture, adopting the concept of Gesamtkunstwerk, the joint production of a work of art, removing the personal element and highlighting the industrial character and practicality. Everything had to be easy to mass produce, to be foldable or stackable, and to be manufactured using materials of industrial origin, such as steel pipes. The Greek model Only one Greek architect, Ioannis Despotopoulos, studied at the Bauhaus School, and his most important work is the Athens Conservatory which is still in use today. It is the only building to be constructed from the ambitious Athens Cultural Centre, a complex of buildings and open spaces which would have dramatically changed the image of the centre of Athens –if it had been completed. Remarkably, however, the Greek architects of the interwar period absorbed the Bauhaus principles, and the centre of Athens began to fill with new buildings which followed the functional principles of the movement. Together with the floating architectural congress CIAM 4, which concluded in Piraeus in 1933, and the manifesto of Le Corbusier, Bauhaus pointed the way for the architecture of that period. Throughout the 30s and for more than a decade afterwards, Bauhaus became prominent in Athens. Urban blocks of flats in Kolonaki and Exarchia began to be built with characteristic cubist shapes, an escape from symmetry, the use of concrete and large window openings with metal frames. The trend spread to public buildings, and in particular to the construction programme for school buildings. At a time when Neo-Classicism, Eclecti-

athens hilton 53

Ωδείο Αθηνών. / The Athens Conservatoire.

54 hilton athens

athens hilton 55

Κτίριο στην οδό Ηροδότου. / Apartment complex at Irodotou street.

BAIOS Κτίριο. / BAIOS Building.

56 hilton athens

Κτίριο στην οδό Χαριλάου Τρικούπη. / Building in Charilaou Trikoupi street.

μία δεκαετία, το Bauhaus έγινε πολύ εμφανές στην Αθήνα. Αστικές πολυκατοικίες στο Κολωνάκι και στα Εξάρχεια άρχισαν να χτίζονται με χαρακτηριστικά τους κυβιστικούς όγκους, την απόδραση από τη συμμετρία, τη χρήση του μπετόν και τα μεγαλύτερα ανοίγματα με μεταλλικά κουφώματα. Η τάση εξαπλώθηκε σε δημόσια κτήρια και ειδικότερα στο πρόγραμμα ανέγερσης σχολικών κτηρίων. Σε μια εποχή που άφηνε πίσω της τον νεοκλασικισμό, τον εκλεκτικισμό, το αρ νουβό και το αρ ντεκό, το Bauhaus έδωσε για ένα –έστω και μικρό– διάστημα, συγκεκριμένο, έντονο αρχιτεκτονικό χαρακτήρα στην Αθήνα, που θα χανόταν για πάντα με τη μαζική ανοικοδόμηση που ήρθε τη δεκαετία του ’60. Στην Αθήνα μπορούμε ακόμη να δούμε εφαρμοσμένες τις αρχές του Bauhaus στις προσφυγικές πολυκατοικίες στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, σε μονοκατοικίες και πολυκατοικίες στα Εξάρχεια, στο Κολωνάκι και γύρω από το Αρχαιολογικό Μουσείο, στο Ωδείο Αθηνών του Δεσποτόπουλου και στην Αμερικανική Πρεσβεία, ένα από τα τελευταία κτήρια που σχεδίασε ο Walter Gropius, μια μοντερνιστική ανάγνωση του Παρθενώνα για τον 20ό αιώνα. Εκδηλώσεις στην Αθήνα Τα εκατό χρόνια από την ίδρυση της σχολής του Bauhaus γιορτάζονται σε όλο τον κόσμο με πλήθος εκδηλώσεων. Στην Αθήνα, πραγματοποιείται τον Μάιο ένα μεγάλο συνέδριο στη Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, σε συνεργασία με την Κρατική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Στουτγάρδης. Το συνέδριο με τίτλο «Το Bauhaus και η Ελλάδα» (30 Μαΐου-1η Ιουνίου) θα ασχοληθεί με τη σημασία και την επιρροή του Bauhaus στις τέχνες και στην αρχιτεκτονική στην Ελλάδα, καθώς και με τη συγκριτική αποτίμηση της επιρροής του κινήματος σε όλο τον κόσμο. Περισσότερες πληροφορίες: http://bauhaus2019.asfa.gr

cism, Art Nouveau and Art Deco were being left behind, Bauhaus bestowed –for a brief period at least– a specific architectural character on Athens, which would be lost for ever by the mass reconstruction of the 1960s. In Athens, the Bauhaus principles can also be seen in the refugee blocks of flats on Leoforos Alexandras, in single dwellings and apartment buildings in Exarchia, in Kolonaki and around the Archaeological Museum, the Athens Conservatory by Despotopoulos and in the American Embassy, one of the last buildings designed by Walter Gropius, a modernist interpretation of the Parthenon in the 20th century. Events in Athens The hundred year anniversary of the founding of the Bauhaus School is being celebrated across the world with a host of events. In Athens, a major conference at the School of Fine Arts is being held in May, in collaboration with the State Academy of Fine Arts in Stuttgart. The conference entitled “Bauhaus and Greece” (30th May-1st June) will address the importance of the Bauhaus influence on art and architecture in Greece, as well as make a comparative assessment of the influence of the movement throughout the world. Further information: http://bauhaus2019.asfa.gr A series of events are also taking place at the Goethe Institute in Athens and include, amongst other events, discussions and workshops. Further information: https://www.goethe.de/ins/gr/el/ver.cfm

Σειρά εκδηλώσεων πραγματοποιεί και το Ινστιτούτο Goethe της Αθήνας, στις οποίες περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, συζητήσεις και εργαστήρια. Περισσότερες πληροφορίες: https://www.goethe.de/ins/gr/el/ver.cfm

athens hilton 57

street art BHMA - ΜΟΝΑΣ / VIMA - MONAS

Η Χριστίνα Σαραντοπούλου ειναι μία διεθνούς φήμης γλύπτρια με πλούσιο και πρωτότυπο καλλιτεχνικό έργο. το ενδιαφέρον της για την κινητική γλυπτική την οδήγησε σε μεγάλα γλυπτά: ένα από αυτα βρίσκεται κοντά στο Σύνταγμα, γωνία Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας και Νεοφύτου Βάμβα. Από τον Γιώργο Ριζόπουλο / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΕΛΑΛΗΣ Christina Sarantopoulou is a renowned internationally sculptor with plenty and original artwork. her interest in kinetic sculpture has led her to great sculptures: one of THEM is near Syntagma, a corner of Vassilissis Sophia Avenue and Neophytou VAMVA. By Georgos Rizopoulos / Photo: APOSTOLOS DELALIS

ο έργο «ΒΗΜΑ-ΜΟΝΑΣ» της γλύπτριας, η οποία υπογράφει ως SARADO, βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το Hilton Αθηνών, προσκαλώντας τον πλάνη της πόλης να συνεχίσει την περιδιάβασή του προς την πλατεία Συντάγματος. Το πρώτο βλέμμα πέφτει πάνω στην κινητική μεταλλική εγκατάσταση από επτά όμοιες σφαίρες σε διάταξη ανόδου και καθόδου, οι οποίες περιστρέφονται γύρω από τους οριζόντιους άξονές τους. Καθώς το παρατηρείς, διαπιστώνεις ότι αναλόγως της γωνίας θέασης, το σχήμα μαρτυρά άλλες τροχιές. Οι ευθείες γίνονται καμπύλες και η αγριότητα της οξείας γωνίας που βλέπουμε από μπροστά χάνεται όταν κοιτάξεις το έργο από το πλάι ή ανέβεις τις σκάλες δεξιά του. Πρόκειται για μια ακολουθία επτά πανομοιότυπων μεταλλικών σφαιρών, που ο σχεδιασμός των επιφανειών τους στηρίζεται μορφολογικά στα καμπυλοειδή σχήματα που δημιουργούν τα δακτυλικά αποτυπώματα των ανθρώπων. Άρα… μήπως τελικά οι σφαίρες δεν είναι όμοιες όπως τα αποτυπώματα που, ενώ μοιάζουν, ποτέ δεν είναι ίδια; Η καλλιτέχνιδα σπούδασε γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και συνέχισε στο Παρίσι παρακολουθώντας μαθήματα αισθητικής της τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Σε μία προσπάθεια συνομιλίας με τον νεοκλασικό χαρακτήρα των κτιρίων των πρεσβειών, το έργο της Χριστίνας Σαραντοπούλου συμβάλλει στο πρόγραμμα σύγχρονης δημόσιας τέχνης το οποίο «αφηγείται» η συγκεκριμένη οδός. Τα ίχνη στις σφαίρες από ανοξείδωτο χάλυβα υπενθυμίζουν στον θεατή τους τα απροσδιόριστα όρια του χρόνου που γυρίζει και αλλάζει τα χαρακτηριστικά μιας εν κινήσει ταυτότητας. Και με ένα δεύτερο βλέμμα, το «Βήμα-Μονάς» ξεδιπλώνει τη σκέψη της δημιουργού του: η κλίμακα των δρόμων της πόλης συνενώνει τους ανθρώπους της. Χριστίνα Σαραντοπούλου, «Βήμα - Μονάς» Λεωφ. Βασ. Σοφίας 23, Αθήνα

58 hilton athens

This work of the sculptor Christina Sarantopoulou which is signed as SARADO, is just a short distance from the Hilton Athens, inviting the wanderer of the city to roll down towards Syntagma Square. A first glance reveals a kinetic metal installation with seven identical spheres with an anode and cathode set-up, all of which rotate around their horizontal axes. On closer inspection, it can be seen that, depending on the angle you’re viewing it from, the shape indicates other pathways. The straight lines become curved and the sharp acute angles seen from the front disappear when the sculpture is approached from the side, or when you climb up the steps to the right of the sculpture. It is a sequence of seven identical metallic spheres whose surface design is morphologically based on curved shapes created by human fingerprints. So... is it possible then that the spheres are not identical like the fingerprints, which although they are similar, they are never exactly the same? The artist studied sculpture at the Athens School of Fine Arts and went on to study art aesthetics at the University of Sorbonne. In an effort to reach out to the neoclassical characters of the embassy buildings, the work of Christina Saradopoulou contributes to the programme of contemporary public art which this street “narrates”. The tracks on the stainless steel spheres remind the observer of the undefined boundaries of time which turn and change their constantly shifting identity. And on an even closer look, the “Step - Monas” reveals the intention of its creator: the scale of the city streets link together its inhabitants. Christina Saradopoulou, “Step - Monas” 23 Vasilissis Sofias Avenue, Athens

athens hilton 59

The art of making instruments 60 hilton athens

ΟΡΓΑΝΟΠΟΙΟΙ / MUSICAL INSTRUMENT MAKERS Σε μια χώρα με τόσο πλούσια μουσική κουλτούρα όπως η Ελλάδα, η κατασκευή παραδοσιακών οργάνων μοιάζει με τέχνη, με ιεροτελεστία. Γνωρίσαμε 5 από τους σημαντικότερους Έλληνες οργανοποιούς, που φτιάχνουν χειροποίητα παραδοσιακά όργανα και κρατούν ζωντανή μια παράδοση που τείνει να «ξεθωριάσει». Από τη Μικαέλα Θεοφίλου / Φωτoγραφίες: Νίκος Κόκκας In a country with such a rich music culture as Greece, the making of traditional musical instruments is seen as an art. We made the acquaintance of five of the most notable Greek musical instrument makers, who make hand crafted traditional instruments and keep alive a tradition which is fast disappearing. By Michaela Theofilou / PhotoS: Photographs: Nikos Kokkas

athens hilton 61

62 hilton athens

Σταμάτης Αναστασάκης Κατασκευαστής μπουζουκιού Ο Σταμάτης Αναστασάκης ή Κάβουρας (όπως υπογράφει τα μπουζούκια του) είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους οργανοποιούς, που ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με την κατασκευή τετράχορδων και τρίχορδων μπουζουκιών, έχοντας ως πρότυπο τον περιβόητο Ζοζέφ, με μπουζούκια του οποίου ηχογράφησαν κάποιοι από τους σπουδαιότερους Έλληνες δημιουργούς, όπως ο Τσιτσάνης, ο Χιώτης και ο Ζαμπέτας. Όπως θα έλεγαν και οι γνώστες του μπουζουκιού, ο Σταμάτης τιμά το όργανο: «Από μικρό παιδί θυμάμαι τον εαυτό μου να θαυμάζω όσους έβλεπα να ασχολούνται με το μπουζούκι. Τα πάντα γύρω από αυτό με συγκλόνιζαν. Από αυτούς που έπαιζαν ως σολίστες του μπουζουκιού μέχρι και αυτούς που έγραψαν τα τραγούδια που ακούμε σήμερα. Έτσι κι εγώ, μικρό παιδί αγόρασα το πρώτο μου μπουζούκι και άρχισα να παίζω. Σε μια “άτυχη-τυχερή” στιγμή, το 2006, το μπουζούκι μου έπεσε και έσπασε σε πολλά κομμάτια και έτσι μπήκα στη διαδικασία να το επισκευάσω, με τη βοήθεια ενός φίλου γνώστη», θυμάται ο Σταμάτης. Έτσι ξεκίνησε η περιπέτειά του, με τον ίδιο να έχει αγαπήσει τόσο πολύ την τέχνη της οργανοποιίας ώστε τα τελευταία 12 χρόνια να έχει κατασκευάσει 700 μπουζούκια και τουλάχιστον 1.000 να έχει επισκευάσει –κάποια από τα οποία για διάσημους Έλληνες συνθέτες και τραγουδιστές. Υπερβολικά πολλά, αν σκεφτεί κανείς ότι ο χρόνος για να ολοκληρωθεί η κατασκευή ενός μπουζουκιού είναι από 4 έως 6 μήνες. «Η κατασκευή του μπουζουκιού αγγίζει σχεδόν όλες τις αισθήσεις μου. Διαλέγω αυστηρά τα υλικά μου (τα ξύλα είναι από καρυδιά, έλατο, έβενο ή μαόνι), σμιλεύω το ξύλο, ελέγχω την ακουστική του οργάνου, ώστε να υπάρχει ισορροπία σε όλες τις χορδές και τις οκτάβες. Η χαρά που νιώθω, όταν κρατάω στα χέρια μου ένα ακόμα δημιούργημά μου, είναι απίστευτη». Αυλώνος 20, Άνω Γλυφάδα, τηλ.: 6972441143

Stamatis Anastasakis Bouzouki maker Stamatis Anastasakis or Kavouras (Crab, as he signs his bouzoukis) is one of the most important modern day instrument makers, who focuses exclusively on the construction of four and three string bouzoukis, based on the models of the legendary Joseph, whose bouzoukis were used for recording by some of the most notable Greek artists, such as Tsitsanis, Chiotis and Zambetas. As those who are well acquainted with the bouzouki would say, Stamatis honours the instrument: “From a very young age, I remember admiring those who worked with the bouzouki. Everything connected with the bouzouki thrilled me. From those who played as bouzouki soloists, to those who wrote the songs which we hear today. So as a small child, I bought my first bouzouki and started to play. In 2006, in a chance moment of bad luck which turned to my advantage, my bouzouki fell and broke into many pieces, and so I set out to repair it with the help of a knowledgeable friend”, recalls Stamatis. And thus his adventure began, with him having loved the art of instrument-making so much that in the past 12 years he has constructed 700 bouzoukis and repaired at least 1,000 – some of which belonged to famous Greek composers and singers. An incredible number if you consider that the time it takes to complete the construction of a bouzouki is between 4 and 6 months. “The construction of a bouzouki reaches out to almost all my senses. I choose my materials very carefully (the wood is walnut, fir, ebony or mahogany), I scrape the wood, and check the instrument’s acoustics so that all the strings and octaves are balanced. The joy which I feel when I hold in my hands yet another of my creations, is overwhelming”. 20 Avlonos str., Ano Glyphada, Mob.: +30 6972441143

athens hilton 63

Αντώνης Νασιόπουλος Σταμπαδόρος- Κατασκευαστής λατέρνας Μικρό παιδί στην Πλάκα, έτρεχε στο παράθυρο για να ακούσει τον ρομαντικό ήχο της λατέρνας που περνούσε έξω από το σπίτι του. Όταν η οικογένειά του μετακόμισε, έχασε την επαφή του με τον αγαπημένο του ήχο και τον ξανάκουσε όταν το 1991 σκόνταψε μπροστά σε μία λατέρνα στο κέντρο της Αθήνας: «Ήταν η ίδια λατέρνα που άκουγα μικρός, με τον ίδιο λατερνατζή και ήταν αυτή η πρώτη λατέρνα που απέκτησα». Όμως το όργανο χρειαζόταν επισκευή και όταν ο Αντώνης επισκέφτηκε το εργαστήριο ενός από τους δύο τελευταίους τεχνίτες λατέρνας –τον Αρμάο– μαγεύτηκε. «Εκείνος μου έδειξε τα πάντα για την επισκευή και κατασκευή της λατέρνας, εκτός από το σταμπάρισμα, δηλαδή την εγγραφή τραγουδιών. Δεν προλάβαμε, γιατί εγώ πήγα στρατό και εκείνος δυστυχώς πέθανε». Η μετάθεση του Αντώνη στις Σέρρες έγινε η αφορμή να γνωρίσει τον τελευταίο τεχνίτη λατέρνας, τον Τάσο Τζιώνη, ο οποίος του έδειξε όσα δεν πρόλαβε ο Αρμάος και ακόμα περισσότερα. Από το 1995, ο Αντώνης μαζί με τον συνεργάτη του Βασίλη Ιακωβίδη, τεχνίτη πιάνων από την Κωνσταντινούπολη, άρχισαν δειλά δειλά να φτιάχνουν την πρώτη τους λατέρνα. Ήταν ουσιαστικά η τελευταία λατέρνα που κατασκευάστηκε το 1936 και εκείνοι την αναβίωσαν 60 χρόνια μετά. «Κατασκευάσαμε μαζί με τον συνεργάτη μου γύρω στις 30 λατέρνες: εκείνος έφτιαχνε το πλαίσιό της και εγώ περνούσα τα τραγούδια. Όταν έφυγε από τη ζωή, έκανα τα πάντα μόνος μου: ήμουν ξυλουργός, σιδεράς, χορδιστής, λουστραδόρος, μουσικός». Για να κατασκευάσει πια ο ίδιος μια λατέρνα, χρειάζονται 5-6 μήνες δουλειάς, καθώς δεν υπάρχουν ειδικά εξαρτήματα στο εμπόριο. Όλα τα κομμάτια της, από ξύλο –οξιά, έλατο ή φλαμούρι– και σίδερο, σμιλεύονται εξαρχής όπως στο παρελθόν. Και το μέλλον; Έχει άραγε η λατέρνα μέλλον; «Πιστεύω ότι περνώντας τα χρόνια, ο κόσμος θα αναζητήσει ξανά τον γλυκό της ήχο. Εγώ, πάντως, από την πλευρά μου, μαθαίνω στον γιο μου την τέχνη της κατασκευής της, ελπίζοντας ότι θα με ξεπεράσει». Λεωχάρους 6, Αθήνα. τηλ.: 2103246765

Antonis Nasiopoulos Street Organ maker and music puncher As a small child in Plaka, he used to run to the window to listen to the romantic sound of the street organ as it passed by outside his house. When his family moved to a new house, he lost contact with his beloved sound and only heard it again when in 1991 he happened to come across a street organ in the centre of Athens: “It was the same street organ which I used to hear when I was small, with the same organ grinder and this was the very first organ which I acquired”. However, the organ required some repair work, and when Antonis paid a visit to the workshop of one of the last two remaining organ craftsmen –Armaos– he was bewitched. “It was he who showed me everything about the repair and construction of the organ, with the exception of the ‘punching’, that is the recording of the songs. We didn’t get around to doing that because I had to go to do my national service in the army, and sadly he died”. Antonis’ transfer to Serres gave him the opportunity to get to know the very last surviving organ craftsman, Tassos Tzionis, who showed him everything which Armaos had not had time to do, and more besides. From 1995 onwards, Antonis together with his partner Vassilis Iakovidis, a piano craftsman from Istanbul, cautiously began to repair their first organ. It was in fact the last organ which had been made, back in 1936, and they breathed fresh life into it 60 years later. “Together with my partner, we constructed about 30 organs: he built the frame and I punched in the songs. When he died, I took on everything myself: I was carpenter, blacksmith, stringer, polisher and musician”. Nowadays, to build an organ himself, it takes 5-6 months work, since there are no specialist parts available on the market. All its parts, from wood –beech, fir or flamouri– to metal, are sculpted from scratch as they were in the past. And what about the future? Does the street organ have any future? “I believe that as the years pass by, people will start to seek out its sweet sound once again. However, for my part, I am teaching my son the art of its construction, hoping that he will be even better than I am”. 6 Leocharous str., Athens, Τ: +30 2103246765

64 hilton athens

athens hilton 65

66 hilton athens

Κλειώ Ξηρού Oργανοποιός παραδοσιακών κρουστών Η Κλειώ πάντα έφτιαχνε πράγματα με τα χέρια της στη γενέτειρά της, τη Νέα Υόρκη, για να ικανοποιήσει τις ανάγκες της και να δημιουργήσει το απαραίτητο αντίβαρο στον ορθολογισμό της καθημερινότητας. Αν και δεν είχε ποτέ στόχο να γίνει οργανοποιός, σήμερα η Κλειώ είναι μοναδική περίπτωση οργανοποιού αφού ασχολείται με την κατασκευή μιας μεγάλης γκάμας κρουστών. Ξεκίνησε κάνοντας κάποιες επισκευές κρουστών και το 1999 άνοιξε δικό της εργαστήριο, γιατί η ποιότητα της δουλειάς της απαιτούσε περισσότερη αφοσίωση. Η παραδοσιακή μουσική έπαιξε από την αρχή μέχρι σήμερα σπουδαίο ρόλο ως πηγή γνώσης και έμπνευσης: «Θέλω τα κρουστά μου να ενσωματώνουν την πληρέστερη έκφραση της πολυπολιτισμικής μας κληρονομιάς, να βρίσκονται στο πνεύμα αυτής της παράδοσης, χωρίς να μοιάζουν παλιά αλλά εμπεριέχοντας την ενέργεια και τους ήχους των τοπίων που γέννησε αυτή τη μουσική». Μέχρι στιγμής, η Κλειώ έχει φτιάξει 2.500 με 3.000 κρουστά. Από μεγάλα νταούλια της Βόρειας Ελλάδας, μικρότερα νταουλάκια και τουμπιά των νησιών, μέχρι μπεντίρ ή νταϊρέδες ή ντέφια, ίσως τα πιο αρχαία κρουστά, που στη χώρα μας έχουν πολλές παραλλαγές, με κύμβαλα και χωρίς. «Συνεργάζομαι με θέατρα, χορευτικές ομάδες, μουσεία, ακαδημαϊκά ιδρύματα και ερευνητές, συλλέκτες, άτομα που χρησιμοποιούν τα κρουστά τελετουργικά και θεραπευτικά και ανήκω σε μια αγορά παγκόσμια, ευσυνείδητη, με διαφορετικό πολιτικό, κοινωνικό και αισθητικό κριτήριο. Είναι αρκετός πλέον o κόσμος που επιλέγει προϊόντα τοπικά, οικολογικά, τα οποία παράγονται κάτω από ανθρώπινες και δίκαιες εργασιακές συνθήκες». Τυρολόης 17, Άνω Νέα Σμύρνη, τηλ.: 6972025115

Kleo Ksirou Traditional percussion instrument maker Kleo has always made things by hand in her hometown of New York, to satisfy her needs and to counteract the rationality of the daily routine. Although she never had any intention of becoming an instrument maker, today Kleo is a unique example of an instrument maker, since she is engaged in the construction of a wide range of percussion instruments. She started out by carrying out repairs on some percussion instruments, and then in 1999 she set up her own workshop, since the quality of her work demanded more dedication. Traditional music has played an important role from the beginning through to the present time as a source of knowledge and inspiration: “I would like my percussion instruments to embody the fullest expression of our multicultural heritage, to be in the spirit of this tradition, without looking old but incorporating the energy and the sounds of the places where music was born”. So far, Kleo has made between 2,500 and 3,000 percussion instruments. From the large drums of Northern Greece, smaller drums and tubi of the islands, to the bendir or tambor or tambourines, perhaps the most ancient of percussion instruments, which in our country have many variations, both with cymbals and without. “I collaborate with theatres, dance groups, museums, academic institutions and researchers, as well as collectors and people who use the percussion instruments for ritual or therapeutic purposes, and I belong to a global worldwide conscientious market, which brings with it different political, social and aesthetic criteria. There are a lot of people now who prefer local, ecological products, which are produced in human and fair working conditions”. 14 Tyrolois str., Ano New Smirna, Mob.: +30 6972025115

athens hilton 67

Θεόφιλος Μπρας Κατασκευαστής σαντουριού Το πρώτο επάγγελμά του ήταν ακροβάτης. Σε κάποιο από τα ταξίδια που έκανε με την ομάδα του τσίρκου, βρέθηκε στη Μυτιλήνη για μία παράσταση στο Δημοτικό Θέατρο. «Δεν είχαμε όμως μουσικό. Πήγα λοιπόν σε ένα καφενείο για να καλέσω έναν μουσικό, ο οποίος πήρε ένα έγχορδο κρουστό όργανο που δεν είχα ξαναδεί ποτέ μέχρι εκείνη τη στιγμή και ήρθε μαζί μας. Ήταν ένα παλιό σαντούρι». Άκουσε τον ήχο του, μαγεύτηκε, ζήτησε να βρει ένα τέτοιο όργανο για να αρχίσει να παίζει και ο ίδιος, αλλά ο μουσικός τού απάντησε ότι το όργανο είναι σπάνιο και δεν υπάρχουν κατασκευαστές. Αυτό ήταν! Η απόφασή του ήταν άμεση: θα μάθαινε να κατασκευάζει σαντούρια, για να μπορεί να παίζει και ο ίδιος. Έτσι και έγινε: «Είδα ένα παλιό σαντούρι και βασίστηκα σ’ αυτό για να φτιάξω το πρώτο μου όργανο. Όταν το κούρδισα και το είδα στην τελική του μορφή, άρχισα να το εξελίσσω». Σαράντα πέντε χρόνια μετά το πρώτο του σαντούρι, όλα είναι χειροποίητα και όλα γίνονται στο εργαστήρι του: από το σμίλεμα του ξύλου –συνήθως από έλατο, κελεμπέκι και επενδύσεις από καρυδιά–, μέχρι τις χορδές, «που τις φτιάχνει η γυναίκα μου η Ειρήνη». Αν τον ρωτήσεις πόσα σαντούρια έχει φτιάξει, ο αριθμός εντυπωσιάζει: «Δεν τα έχω μετρήσει, αλλά πρέπει να είναι πάνω από 800». Όσα χρόνια και αν κάνει αυτή τη δουλειά ο Θεόφιλος Μπρας, την κάνει με μεράκι και τον ενθουσιασμό μικρού παιδιού – και ως παθιασμένος οπαδός του χειροποίητου δηλώνει: «Εγώ δεν θα πάψω να κατασκευάζω χειροποίητα όργανα, γιατί αφήνω και ένα κομμάτι της ψυχής μου, κάτι που δεν μπορεί να συμβεί με κανένα τυποποιημένο». Νικηταρά 90, Kαματερό, τηλ.: 2102311429

Theofilos Bras Santouri maker His first profession was as an acrobat. On one of his trips with the circus group, he ended up in Mytilene for a show at the Municipal Theatre. “But we didn’t have any musician. So I went to a cafeteria to call for a musician, who picked up a string percussion instrument which I had never seen before, and accompanied us. It was an old santouri”. On hearing the sound it made, he was bewitched, and asked about an instrument like that for him to start playing himself, but the musician replied that it was a rare instrument and there were no makers. That was it! His decision was instantaneous: He would learn to make santouris, so that he could play one himself. And that’s exactly what happened: “I saw an old santouri and used that to make my own first instrument. When I tuned it and saw it in its final form, I began to develop it”. Forty five years after his first santouri, everything is made by hand in his workshop: from the wood sculpting –usually from fir and maple, and with walnut coverings– to the chords, “which are made by my wife Irini”. If you ask him how many santouris he has made, the number is impressive: “I haven’t counted, but it must be more than 800”. Despite all the years Theofilos Bras has been doing this work, he still does it, with the passion and enthusiasm of a small child –and as a passionate supporter of handmade goods, he declares: “I will never stop making handmade instruments, because I put a small part of my soul into each one, something which is not possible with a mass produced instrument”. 90 Nikitara str., Kamatero, T: +30 2102311429

68 hilton athens

athens hilton 69

70 hilton athens

Μανώλης Στάικος Κατασκευαστής κρητικής λύρας Η κρητική του καταγωγή και το πάθος του για την παράδοση του τόπου του ήταν οι λόγοι που ο Μανώλης Στάικος από το Καστέλλι Φουρνής Λασιθίου, ένας από τους καλύτερους οργανοποιούς παραδοσιακής κρητικής λύρας, ξεκίνησε να κατασκευάζει το μουσικό όργανο-σήμα κατατεθέν της Λεβεντογέννας. «Πίσω στο 1982, ήθελα να φτιάξω μία λύρα για να μάθω να παίζω. Δεν κατάφερα ποτέ να παίξω, γιατί την πρώτη λύρα που έφτιαξα την είδε ένας γνωστός, του άρεσε πολύ και την πήρε», θυμάται ο οργανοποιός. Από τότε μπήκε στη διαδικασία κατασκευής του παραδοσιακού αυτού οργάνου –και κάθε λύρα που έφτιαχνε, γινόταν ανάρπαστη. Σχεδόν 40 χρόνια και πάνω από 300 όργανα μετά, o κύριος Στάικος μας αποκαλύπτει ποιο είναι το μυστικό για την κατασκευή της καλύτερης κρητικής λύρας, έτσι όπως το αξιοποίησαν οι παλιοί οργανοποιοί της: «Η ποιότητα των ξύλων. Τα ξύλα πρέπει να είναι παλιά. Εμείς παραδοσιακά στην Κρήτη, για να φτιάξουμε το σκάφος της λύρας, είτε αποθηκεύουμε το ξύλο της μουρνιάς και της καρυδιάς μέχρι να ξεραθεί και μετά να το χρησιμοποιήσουμε, είτε βρίσκουμε ξύλα από δοκάρια και πόρτες σε παλιά σπίτια». Το κάθε ξύλο προσδίδει στο ηχόχρωμα του οργάνου τη δική του χροιά, αλλά επηρεάζει και την ποιότητά του. Για το καπάκι του οργάνου χρησιμοποιούν ένα ακόμα σπάνιο, πολύτιμο και παλιό ξύλο, τον κέδρο του Λιβάνου ή φοινίκι ή κατράνι, το οποίο «πρέπει να έχει υλοτομηθεί τουλάχιστον 100 χρόνια πριν», για να αποτελέσει υλικό στην παραδοσιακή χειροποίητη οργανοποιία. Ο δωρικός ήχος της λύρας είναι η «ψυχή» της κρητικής παράδοσης, την οποία οι Κρητικοί φροντίζουν να τη διατηρούν δυνατή μέσα από τα τραγούδια και τις μουσικές τους: «Γι’ αυτό και οι περισσότεροι πελάτες μου είναι δάσκαλοι παραδοσιακής μουσικής σε κρητικούς συλλόγους, που μαθαίνουν λύρα στα παιδιά». Ιερού Λόχου 10, Μεταμόρφωση, τηλ.: 6944 229713

Manolis Staikos Cretan lyre maker His Cretan roots and his passion for the tradition of the island were the reasons why Manolis Staikos from Castelli in Fourni Lasithi, one of the best makers of the traditional Cretan lyre, began to make this musical instrument –the trademark of Crete. “Back in 1982, I wanted to make a lyre so that I could learn to play it. I never did manage to play, because the first lyre I made was spotted by someone I knew who really liked it so he took it”, the instrument maker recalls. After that he went into business making this traditional instrument –and every lyre which he have made has been snapped up immediately. Almost 40 years and more than 300 instruments later, Mr Staikos reveals to us the secret of the construction of the best Cretan lyre, just as the instrument makers of the past made them. “The quality of the wood. The wood needs to be old. Traditionally in Crete, for us to construct the body of the lyre, we either store mulberry and walnut wood until it has dried out and then use it, or we find wood from beams and doors in old houses”. Each type of wood gives the instrument its own distinctive sound, and also has an effect on its quality. For the lid of the instrument, an even rarer, more precious and older wood is used, Lebanese cedar or palm or maple, which “must have been harvested at least 100 years earlier” to be used as a material for a traditional hand crafted instrument. The doric sound of the lyre is the “soul” of the Cretan tradition, which the Cretans maintain vigorously through their songs and music: “That is why most of my clients are teachers of traditional music in Cretan clubs in which children are taught to play the lyre”. 10 Ierou Lochou str., Metamorphosi, Μοb.: +30 6944 229713

athens hilton 71

Walking in Athens Βόλτα στην οδό Παλλάδος

Εκεί που η underground σκηνή φλερτάρει με την ιταλική δεξιοτεχνία και οι ευφυείς, συχνά ρομαντικές φράσεις κοντράρονται με τα σκληρά motto των δερμάτινων jackets, η πολυπρόσωπη οδός Παλλάδος αποδεικνύει τη δυναμική της. Από την Κατερίνα Παπαποστόλου / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΕΛΑΛΗΣ Where the underground scene flirts with Italian craftsmanship and intelligent, frequently romantic means of expression clash with the tough mottos of leather jackets, the multifaceted Pallados Street lives up to its dynamic reputation By Katerina Papapostolou / photos: APOSTOLOS DELALIS

πάρχουν δύο τρόποι να προσεγγίσεις την οδό Παλλάδος στου Ψυρρή: στρίβοντας από την Αθηνάς και αφού έχεις προμηθευτεί κάθε λογής μπαχαρικό από την Ευρυπίδου, ή ξετρυπώνοντάς την μέσα από τη στοά που ξεπροβάλλει ανάμεσα στα παραδοσιακά εστιατόρια και ζαχαροπλαστεία στην πλατεία Ηρώων. Στη δεύτερη περίπτωση, πρόκειται σαφώς για μια πιο ενδιαφέρουσα προσέγγιση, αφού οι στοές διέθεταν ανέκαθεν μια μυστικιστική αύρα, που τις κάνει ολίγον απρόσιτες και απολύτως συναρπαστικές. Η πολυφωνία του μαύρου Ο τίτλος του καταστήματος; “He-m-n-oid”. Tα τετραγωνικά του μόλις 12 τον αριθμό και οι χρωματισμοί των ρούχων μαύρο και, πού και πού, λευκό. Όταν συνειδητοποιείς πως για να αναλύσεις τη σημειολογία του λογότυπου χρειάζεται να διαθέτεις τουλάχιστον ικανότητες αποκρυπτογράφησης, τότε καταλαβαίνεις πως δεν πρόκειται για μια απλή περίπτωση καταστήματος ρούχων. Πίσω από το αυτοσχέδιο πάσο, κατασκευασμένο από πλαστικά αποθηκευτικά κουτιά του ΙΚΕΑ –σε 12 τετραγωνικά ο χώρος είναι πολύτιμος– ο εμπνευστής του “He-m-n-oid” Μιχάλης Μπαμπούσης, ντυμένος στα μαύρα, δείχνει ίσως κάπως απόκοσμος και εκφραστής κάποιας υποκουλτούρας. Αν όμως κάποιος ακούσει την κατευναστική φωνή του, θα καταλάβει πως η ιδέα πίσω από το total black είναι πιο βαθιά από μια dark στάση ζωής. «Αντιμετωπίζω όλους εκείνους που θα επιλέξουν τις δημιουργίες μου ως humanoids (ανθρωποειδή) και όχι ως αψεγάδιαστα σώματα μιας glamorous αισθητικής. Θέλω να προσδιορίζουν το “είναι” τους μέσα από τα ρούχα μου και να μη συμβαίνει το αντίθετο. Συνήθως εδώ, ένας άνδρας θα γοητευτεί από μία πιο γυναικεία, ρευστή φόρμα και μία γυναίκα θα στραφεί προς ένα πιο αυστηρό, γεωμετρικό ρούχο», εξηγεί ο κ. Μπαμπούσης και κάπου εκεί τα ρούχα παύουν να δείχνουν απλώς μαύρα και μετατρέπονται σε έναν καμβά που πάνω του μπορείς να «γράψεις» ποιος είσαι. Μια σειρά από μοναδικά σχέδια ρούχων και μια αντίστοιχη από t-shirts με prints βινυλίου, που μεταξύ άλλων γράφουν τη λέξη “tourist”, προσκαλούν τους Αθηναίους να γίνουν για λίγο τουρίστες και να

72 hilton athens

There are two ways to approach Pallados Street in Psyrri: turning in from Athinas Street after purchasing a range of spices from Evripidou Street, or slipping in through the arcade tucked away between the traditional restaurants and cake shops in Iroon Square. The second option is clearly a more interesting approach, since the arcades have a mystical air which makes them feel a little inaccessible and totally fascinating. Black Pluralism What’s the name of the shop? “He-m-n-oid”. It is just 12 square metres in size and the clothes inside are all black, with the very occasional white garment thrown in. When you realise that in order to analyse the semiotics of the shop logo, you need to possess a reasonable level of decryption skills, you will understand that this is not just a run of the mill clothes shop. Behind the improvised pass, made out of plastic IKEA storage boxes –in an area of just 12 square metres, space is precious– the brain behind the “He-m-n-oid”, Michalis Baboussis, dressed from head to foot in black, looks somewhat otherworldly, and as if he is representing some form of subculture. But on hearing his soothing voice, it’s clear that the idea behind total black is much more complex than just a dark attitude to life. “I treat all those who choose my creations as humanoids, and not as flawless bodies of a glamorous beauty. I want to pinpoint their sense of ‘being’ through my garments and not the other way around. Here, typically, a man will be charmed by a more feminine, flowing piece, and a woman will be drawn towards a more austere, geometric garment”, explains Mr Baboussis, and at that point the clothes cease to appear simply black but are transformed into a canvas on which you can make an “imprint” of who you are. A range of unique garments and a matching set of vinyl printed t-shirts, which amongst other catchphrases sport the word “tourist” on them, invite Athenians to take on the tourist vibe and discover their own city and its arcades, as well as make genuine tourists feel that, in addition to the Presidential guards

athens hilton 73

KOUMBAKI

ανακαλύψουν την πόλη τους και τις στοές της, αλλά και τους πραγματικούς τουρίστες να νιώσουν πως, εκτός από τους τσολιάδες και το σουβλάκι, στην Αθήνα υπάρχουν δημιουργοί που κάνουν το μαύρο να δείχνει πολύχρωμο. Bricolage λαών και υλικών Διασχίζοντας τη στοά και φθάνοντας στην πραγματική οδό Παλλάδος, στα δεξιά σου θα αντικρίσεις μια βιτρίνα που θα σου θυμίσει κάτι από avant-garde κατάστημα, κρυμμένο σε ένα στενό κάθετο στη Via Monte Napoleone στο Μιλάνο. Γνωρίζοντας, δε, λίγη από την ιστορία του Ψυρρή και πως κάποτε κατακλυζόταν από βυρσοδεψεία, δεν θα αργήσεις να αντιληφθείς πως αυτό το κατάστημα είναι ένας θησαυρός και εσύ μόλις άνοιξες το σεντούκι. Η Iride De Portu, η Ελληνοϊταλίδα σχεδιάστρια που σε υποδέχεται πάντα με ένα πλατύ χαμόγελο και σου υπενθυμίζει πως αν στις φλέβες σου κυλάει αίμα ιταλικό, τότε τα πόδια σου δεν μπορούν να δεχτούν τίποτα λιγότερο από το άριστο, είναι ίσως η απόδειξη πως η Παλλάδος αξίζει να είναι τοπόσημο του Ψυρρή. «Εδώ νιώθω πως είμαι ίσως στο πιο νευραλγικό σημείο της πόλης. Την ίδια στιγμή που μια κομψή κυρία περνά ισορροπώντας επάνω στις γόβες στιλέτο της, ένα ερωτευμένο ζευγάρι περπατά χέρι χέρι φορώντας την ίδια τσάντα μέσης και παρόμοια φθαρμένα Chelsea μποτάκια. Εδώ δημιουργούνται οι εικόνες μου και συναντώ τους ανθρώπους του σήμερα. Πολύχρωμοι, στο δέρμα και στην ψυχή, όπως τα παπούτσια και οι τσάντες που σχεδιάζω», τονίζει η Ίριδα, που με μια μοναδική μαεστρία ενώνει ετερόκλητα υλικά σε ένα παπούτσι και κάνει χρώματα που δείχνουν αταίριαστα να μοιάζουν συγγενικά. Και όλα αυτά, σε παπούτσια που γίνονται στα μέτρα σου, για να υπακούουν στις ανάγκες των δικών σου ποδιών και που μπορεί από σκούρο πράσινο να μετατραπούν σε ένα αχνό λιλά της επιλογής σου. Μία φράση, χίλια συναισθήματα «Έρχεστε συχνά εδώ;» θα σε ρωτήσει η αποτυπωμένη φράση επάνω σε μια κονκάρδα στη βιτρίνα του λιλιπούτειου καταστήματος που βρίσκεται λίγο πιο κάτω στην Παλλάδος και αμέσως θα νιώσεις την οικειότητα να ανοίξεις την πόρτα και θα ευχηθείς να επαναλάβουν διά ζώσης την ίδια φράση. Και τότε είναι που η κοκκινομάλλα ιδιοκτήτρια που θα συναντήσεις, θα σου χαμογελάσει κάπως ντροπαλά και θα καταλάβεις πως εκεί μέσα οι λέξεις κρύβουν βαθιά συναισθήματα. «Ονό-

74 hilton athens

and souvlaki, Athens possesses creativity which can make black look like the colours of the rainbow. A bricolage of cultures and materials On passing through the arcade and reaching the real Pallados Street, you will see, over on your right, a shop window which reminds you of something from an avant-garde shop hidden away down a narrow street in Via Monte Napoleone in Milan. Knowing a little bit about the history of Psyrri, and how it was once inundated with tanneries, it won’t take you long to realise that this store is a treasure chest and you have just lifted the lid. Iride De Portu, the Greek-Italian designer who always welcomes you with a broad smile and reminds you that if there is Italian blood coursing through your body, then your feet cannot wear anything less than the very best, is perhaps proof that Pallados Street deserves to be the main Psyrri landmark. “It is here that I feel that I am at the nerve centre of the city. An elegant lady passes by balanced on stilettos, at the same time as a loving couple walks hand in hand, both wearing identical waist pouches and shabby Chelsea boots. This is where images are created in my mind and I encounter the people of today. A mosaic of colours, both of skin and of soul, like the shoes and bags which I design”, says Iride, who uses her unique skills to combine heterogeneous materials to create a shoe, and can make apparently non-matching colours look as if they were meant to exist alongside each other. And all that in shoes made to measure and to respond to the needs of your feet, which can be transformed from a dark green to a soft lilac of your choice. One phrase, a thousand sentiments “Do you come here often?”, asks the imprinted wording on a badge in the window of the Lilliputian sized shop, located a bit further up in Pallados Street, and you will immediately feel a sense of rapport which prompts you to push open the door, and hope that they will ask you the very same question inside. And at that point you will meet the red haired proprietor, who will smile somewhat shyly at you, and you will realise that inside this shop, these words conceal a lot of hidden passion. “I named the shop ‘Koumpaki’ (small button), just as my seamstress grandmother chose to call me when I was a child. It was

HEMNOID

IRIDE DE PORTU

athens hilton 75

Οδός Παλλάδος. / Palados str.

76 hilton athens

THE REAL INTELLECTUELS

μασα το μαγαζί “Κουμπάκι”, όπως ακριβώς με αποκαλούσε η μοδίστρα γιαγιά μου από παιδί. Ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω για εκείνη και για τα όσα με έμαθε να δημιουργώ με τα χέρια μου», λέει η Ειρήνη Βιτώρου και τότε ξαφνικά αφουγκράζεσαι έναν ιδιαίτερο συναισθηματισμό στην ατμόσφαιρα. «Μια φράση με υπονοούμενο σπάει πάντα τον πάγο. Φαντάσου μια κοπέλα και ένα αγόρι σε ένα μπαρ που κοιτάζονται επίμονα και όμως κανείς τους δεν κάνει την πρώτη κίνηση. Η φράση στο t-shirt του ενός από τους δύο, “Έχω και ψυχολογικά, πάμε μια βόλτα;”, μπορεί να καταλήξει σε μια πραγματική βόλτα στο δαιδαλώδες Ψυρρή», περιγράφει η κα Βιτώρου και αμέσως ένα απλό motto πάνω σε ένα λευκό t-shirt μοιάζει πιο ισχυρό από ολόκληρο μανιφέστο. Οι αντι-διανοούμενοι Όταν ανακαλύπτεις μια οδό, υπάρχουν συχνά κάποια καταστήματα που αναρωτιέσαι τι ακριβώς είναι. Που ενώ διαθέτουν μια μεγάλη συλλογή προϊόντων, είναι όλα τους τόσο ευλαβικά τοποθετημένα μέσα στον χώρο, που νιώθεις πως μπορεί να είναι απλώς μέρος της επιμελούς διακόσμησης ενός club. Το “Real Intellectuals” προς το τέλος της Παλλάδος, “TRI” για τους πολλούς, είναι περισσότερο μια κοινότητα για τους παθιασμένους αναβάτες δικύκλων αλλά και για όλους εκείνους τους οπαδούς της street αισθητικής που νιώθουν αναζωογονητική την αίσθηση του ανήκειν και άκρως εποικοδομητικό το αίσθημα του κοινού σκοπού. Σε αυτό το ψηλοτάβανο κτήριο, λοιπόν, που κάποτε στέγαζε ένα βυρσοδεψείο, ο γραφίστας Νίκος Θεοδωρόπουλος μετέτρεψε την αγάπη του για τις μηχανές σε επάγγελμα και δημιούργησε έναν χώρο για τους ιππότες των δίτροχων αλλά και απλώς «για να περνάμε καλά», όπως χαρακτηριστικά δηλώνει. Ανάμεσα σε κράνη Biltwell, bomber jackets Alpha Industries, φούτερ και t-shirts Roland Sands, αλλά και χειροποίητα δερμάτινα αξεσουάρ με τις vintage μηχανές, σκέτα καλλιτεχνήματα, να δεσπόζουν στον χώρο, όπως και μερικά ζευγάρια vintage μπότες να σου φέρνουν στον νου σκηνές από το “Great Escape” με τον Steve McQueen, προκύπτει το εύλογο ερώτημα σχετικά με το όνομα αυτού του καταστήματος. «Πόσο διανοούμενοι μπορεί να είναι τελικά οι μηχανόβιοι;», για να σου το επιβεβαιώσει η απάντηση του εμπνευστή του καταστήματος: «Είναι η ειρωνική προσέγγιση μιας δανεισμένης φράσης από το βιβλίο “On the road” του Jack Kerouac, που ταίριαζε απόλυτα στην περίπτωσή μας» –ότι μάλλον πρόκειται για μια ομάδα αυθεντικά διανοούμενων ανθρώπων πίσω από αυτό το ξεχωριστό μαγαζί.

the very least I could do for her and for everything she taught me about creating by hand”, says Irini Vitorou, and you suddenly become mindful of a very special feeling in the atmosphere. “An expression loaded with innuendo always breaks the ice. Try to imagine a girl and a boy in a bar gazing intensely at each other but neither of them make the first move. The slogan on the t-shirt of one of them reads ‘I have some issues, shall we go out somewhere?’, might end up developing into an actual outing in the labyrinthine streets of Psyrri”, describes Ms Vitorou, and a motto on a white t-shirt immediately carries more punch than a complete manifesto. The anti-intellectuals When you first discover a street, you often find yourself wanting to find out more about what some of the shops are like. Even though they have a large stock of products, they are all so conscientiously placed inside the shop space that you feel as though it’s simply part of the meticulous décor of a club. The “Real Intellectuals” located down at the end of Pallados Street, fondly known as “TRI” to many, is more a community to passionate two-wheeler bikers, as well as for all the fans of street aesthetics who feel a revival of their sense of belonging and distinctly positive feeling of a shared purpose. So in this highceilinged building, which once housed a tannery, the graphic artist Nikos Theodoropoulos transformed his love for motorbikes into a profession, and created a space for the knights of two-wheelers to simply “have a good time”, according to him. Amongst Biltwell helmets, Alpha Industries bomber jackets, Roland Sands sweatshirts and t-shirts, as well as handmade leather accessories and vintage motorbikes, neat artworks dominating the space, such as a pair of vintage boots, bringing to mind scenes from the “Great Escape” with Steve McQueen, leads to the natural question about the name of this shop. “Ultimately, just how intellectual can bikers be?” to guarantee that the response from the founder of the shop will be: “It’s an ironic stance based on the phrase borrowed from Jack Kerouac’s book ‘On the road’, which perfectly matches our set up” –which is probably a group of genuine intellectuals who lie behind the idea for this uniquely different shop.

athens hilton 77

78 hilton athens

De¯tales of

ATHENS

Θωμάς Κοτσιγιάννης: Αντιγραφέας συναισθημάτων Σπουδαία αγγεία της αρχαιότητας και τα πρώτα νεολιθικά κοσμήματα από πηλό αναβιώνουν στα χέρια ενός καλλιτέχνη, που βρίσκει τις ανάσες του μέσα στην αρχαιότητα. Από την Κατερίνα Παπαποστόλου / Φωτογραφίεσ: ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΕΛΑΛΗΣ The renowned vases of antiquity and early neolithic clay jewellery come back to life in the skilled hands of an artist, who lives and breathes for antiquity. By Katerina Papapostolou / PHOTOs: APOSTOLOS DELALIS

«Ε

δώ είναι η ζωή μου. Τα αγγεία είναι οι ανάσες μου». Με αυτές τις φράσεις και με μια συναισθηματικά φορτισμένη φωνή, ο ζωγράφος αρχαιοτήτων Θωμάς Κοτσιγιάννης περιγράφει τη σημασία των αγγείων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών για εκείνον. Εργάζεται για την τέχνη της αρχαιότητας, τη διατήρησή της και τη μεταλαμπάδευση γνώσεων σχετικά με τις τεχνικές ζωγραφικής αλλά και τον δημόσιο ή ιδιωτικό βίο των Αρχαίων Ελλήνων, με τον πιο δημιουργικό τρόπο –κι αυτό είναι κάτι που του δίνει ζωή. «Η αγγειογραφία είναι ένα παρεξηγημένο είδος τέχνης και γι’ αυτό έχουμε μερίδιο ευθύνης και εμείς, που στη δεκαετία του 1970 την κακοποιήσαμε και την εκλαϊκέψαμε προς όφελος της τουριστικής ανάπτυξης της χώρας μας. Πρόκειται, όμως, για μια μεγάλη ζωγραφική σε μικρές διαστάσεις. Είναι σπουδαίο να έχουμε όλους αυτούς τους εξαίρετους ζωγράφους απέναντί μας να μας μιλούν μέσα από τα αγγεία τους, πίσω από τις προθήκες» δηλώνει, εξηγώντας πως η μελέτη των τεχνικών ζωγραφικής και κατασκευής των αγγείων, αλλά κυρίως η παρατήρηση των σκηνών από τη ζωή των Αρχαίων, είναι ο πραγματικός πολιτισμικός μας πλούτος. Έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως πιστοποιημένος από το Υπουργείο Πολιτισμού αντιγραφέας αγγείων της αρχαιότητας και πραγματοποιήσει συνεργασίες με το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, το Ίδρυμα Ωνάση, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και σημαντικά μουσεία του εξωτερικού. Ο κ. Κοτσιγιάννης είναι ίσως ο σπουδαιότερος, αυτή τη στιγμή, δημιουργός πιστών αντιγράφων κεραμεικών αγγείων που αξίζει κανείς να αποκτήσει. «Η αγγειογραφία είναι μια άγνωστη μορφή τέχνης για τους τουρίστες και αυτό είναι που αυξάνει την επιθυμία τους για την απόκτηση πιστών αντιγράφων. Μέσα από τις δημιουργίες μου, προσπαθώ να τους επικοινωνήσω όλα όσα διαδραματίζονταν εκείνη την εποχή και να τους αφήσω να αγγίξουν και να επεξεργαστούν αυτή τη μεγάλη μορφή τέχνης, που αξίζει να αναπαράγεται χειροποίητα για να διατηρεί την υψηλή ποιότητα και να γεννά μοναδικά συναισθήματα» αναφέρει, θέλοντας να τονίσει το πλήγμα που θα υποστεί η τέχνη, εάν απομακρυνθεί από τη χειροποίητη διαδικασία.

“This is my life. These vases are my breath”. This is how Thomas Kotsigiannis, the painter of antiquity, emotionally describes the significance to him of the vases housed at the National Archaeological Museum of Athens. He works with the art of antiquity, preserving it and conveying knowledge about the painting techniques, and about the public and private life of the Ancient Greeks, in the most creative way –and this gives him life. “Vase painting is a misunderstood form of art, and we all need to take our share of the blame for the fact that in the 1970s it was abused and vulgarised for the benefit of the development of tourism in our country. But in reality, it is an expert form of small dimensional painting. It’s wonderful to have all these exceptional painters right there before our very eyes, speaking to us through their vases, from behind their showcases”, he declares, explaining that the study of the techniques of painting and making these vases, but in particular observing the scenes of life from Ancient times, represents our true cultural wealth. He has a long track record as a Ministry of Culture certified reproducer of ancient vases, and has worked together with the National Archaeological Museum, the Museum of Cycladic Art, the Onassis Foundation, the Stavros Niarchos Foundation and some prominent museums abroad. Mr Kotsigiannis is perhaps right now the most notable creator of exact replicas of ceramic vases, which one deserves to acquire. “The painting of pottery is a relatively unknown art form for tourists, and this serves to increase their desire to obtain exact replicas. Through my creations, I try to communicate with them about what was happening at that time in history and let them touch and feel this great art form, which deserves to be produced by hand in order to maintain its high quality and to engender genuine feelings”, he says, wishing to emphasise the damage which will be inflicted on this form of art if it ceases to be handmade. Info: The creations of Thomas Kotsigiannis are available from the National Archaeological Museum shop (44 October 28th Str., tel.: 213 214 4800) and

Info: Δημιουργίες του Θωμά Κοτσιγιάννη διατίθενται στο πωλητήριο του Εθνικού

at the Museum of Cycladic Art (4 Neofitou Douka Str., tel.: 210 722 8321-3).

Αρχαιολογικού Μουσείου (28ης Οκτωβρίου 44, τηλ.: 213 214 4800) και στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (Νεοφύτου Δούκα 4, τηλ.: 210 722 8321-3).

athens hilton 79

ELEMENTS OF COLOR

Photographer: Kosmas Koumianos Fashion Editor: Panos J. Albanis Make-up Artist and Hairstylist: Mary Rokkou Assistant photographer 1: Giorgos Makris Assistant photographer 2: Evelyn Vitta Fashion Associate: Ina Sideri Model: Maja (fashion cult) 80 hilton athens

S R

Mπλούζα, παντελόνι παπούτσια και ζώνη Dolce & Gabbana (Luisa World). Κολιέ, βραχιόλια και δαχτυλίδι (Zolotas). / Top, pants, shoes and belt Dolce & Gabbana (Luisa World). Necklaces, bracelets and ring (Zolotas).

athens hilton 81

Φούστα Rixo London, πουκάμισο Philosophy, γόβες Christian Louboutin (Enny Monaco), σουτιέν Eres, φουλάρι Becksondergaard (Hondos Center), ζώνη Rag & Bone (Attica), καλσόν Wolford (Wolford Boutique). / Skirt Rixo London, shirt Philosophy, heels Christian Louboutin (Enny Monaco), bra Eres, scarf Becksondergaard (Hondos Center), belt Rag & Bone (Attica), tights Wolford (Wolford Boutique.)

82 hilton athens

Μπλούζα και κοστούμι Burberry, τσάντα μέσης See by Chloe (Attica), κάλτσες Wolford (Wolford Βoutique), πέδιλα Gianvito Rossi (Kalogirou), γυαλιά ηλίου Saint Laurent (Panaidis Eyewear Βoutique). / Top and suit Burberry, belt bag See by Chloe (Attica), socks Walford (Walford boutique), sandals Gianvito Rossi (Kalogirou), sunglasses Saint Laurent (Panaidis Eyewear Boutique).

athens hilton 83

Μπλούζα, φούστα και παπούτσια Fendi (Luisa World), κάλτσες Wolford (Wolford Βoutique), καπέλο Katerina Κaroussos. / Top, skirt and shoes Fendi (Luisa World), socks Wolford (Wolford Boutique), hat Katerina Karoussos.

84 hilton athens

Τζάκετ, μπλούζα, σορτς και αθλητικά παπούτσια Louis Vuitton (Louis Vuitton Boutique), γυαλιά ηλίου Linda Farrow (Panaidis Eyewear Boutique). / Jacket, top, shorts and sneakers Louis Vuitton (Louis Vuitton Boutique), sunglasses Linda Farrow (Panaidis Eyewear Boutique).

athens hilton 85

Μπλούζα και φούστα YAS, φουλάρι Becksondergaard (Hondos Center), ζώνη Azzedine Alaia (Luisa World), πέδιλα Gianvito Rossi (Enny Monaco), καλσόν Wolford Βoutique, κολιέ και σκουλαρίκια Ιlias Lalaounis. / Top and skirt YAS, scarf Becksondergaard (Hondos Center), belt Azzedine Alaia (Luisa World), sandals Gianvito Rossi (Enny Monaco), tights Wolford Boutique, necklaces and earrings Ιlias Lalaounis.

86 hilton athens

Καπέλο Katerina Karoussos, ολόσωμη φόρμα Balmain (Enny Monaco), μενταγιόν (Poniros), γυαλιά ηλίου Celine (Panaidis Eyewear Boutique). / Headpiece Katerina Karoussos, body suit Balmain (Enny Monaco), pendant (Poniros), sunglasses Celine (Panaidis Eyewear Boutique).

athens hilton 87

Fashion Editor: Margarita Pinioti Photos: Dimitris Karteris Χρυσά δαχτυλίδια με μπριγιάν και πολύτιμες πέτρες (Ilias Lalaounis). / Golden rings with brilliant and precious stones (Ilias Lalaounis). Δεξιά: Πέδιλα Valentino (Luisa World). / Right: Valentino sandals (Luisa World).

POINT 88 hilton athens

athens hilton 89

Πασουμάκι με παγιέτες Kurt Geiger (Attica). Ρολόι Luminor Panerai με κροκό λουράκι (Ora Kessaris). / Slipper with paillettes Kurt Geiger (Attica). Luminor Panerai watch with croco strap (Ora Kessaris).

90 hilton athens

Ρολόι IWC με κροκό λουράκι και μπριγιάν στη στεφάνη (Ora Kessaris). Korres Χρυσός Κρόκος, ελιξιρίο ομορφιάς για το πρόσωπο. / IWC watch with crocodile strap and brilliants (Ora Kessaris). Korres, Golden Krocus Elixir Anti-age.

athens hilton 91

Στρογγυλά γυαλιά ηλίου Loewe με δερμάτινη λεπτομέρια και στρογγυλά γυαλιά ηλίου Gucci (Panaidis). / Loewe round sunglasses with leather detail and Gucci round sunglasses (Panaidis)

92 hilton athens

Τσάντα Bottega Veneta (Luisa World). / Bottega Veneta Bag (Luisa World)

athens hilton 93

BRUNCH-TIME AT AETHRION LOUNGE 94 hilton athens

Μια φιλία ζωής Η Λένα Δροσάκη και ο Γιώργος Παπαπαύλου απολαμβάνουν ένα ηλιόλουστο πρωινό στο AETHRION LOUNGE ΤΟΥ HILTON ΑΘΗΝΩΝ ενώ μιλούν για τους μονολόγους που ερμηνεύουν και τη σημασία της αποδοχής και της λύτρωσης. Από την Κατερίνα Παπαποστόλου / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙεσ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΤΕΡΗΣ

Lena Drosaki and George Papapavlou enjoy a duzzling breakfast at the AETHRION LOUNGE OF Hilton Athens while talking about the monologues they perform and the importance of acceptance and redemption. By Katerina Papapostolou / PhotoS: DIMITRIS KARTERIS athens hilton 95

96 hilton athens

κείνη, μία βραβευμένη ηθοποιός με την καρφίτσα Μελίνα Μερκούρη και με φωνή που βγάζει πάντα μια γλυκιά μελαγχολία, ανεβαίνει κάθε Τρίτη στη σκηνή του Skrow Theater για να έρθει αντιμέτωπη με τη σημασία της γενναιοδωρίας, όταν όλα τριγύρω δείχνουν εχθρικά και γκρεμισμένα, στο έργο «Με το ένα χέρι κρατούσε τον Καραγάτση και με το άλλο το τσιγάρο» της Βίλιας Χατζοπούλου. Εκείνος, ένας επίμονος ηθοποιός που δουλεύει κάθε ρόλο σαν να ήταν η πρώτη του φορά στο σανίδι, βάζει στο μικροσκόπιο μια αρρωστημένη ερωτική σχέση που οδηγεί στην τρέλα και ανεβάζει για πρώτη φορά παγκοσμίως την αυτοβιογραφική νουβέλα «Η αποθέωση της τρέλας» του Αύγουστου Στρίντμπεργκ στο Θέατρο Άλμα.

She is an actress awarded the brooch of Melina Mercouri, with a consistently sweet haunting voice, who gets up on the stage at the Skrow Theatre every Tuesday to deal with the importance of generosity, when everything all around is hostile and in ruins, in the play ‘Holding Karagatsi in one hand and a cigarette in the other’ written by Villia Chatzopoulou. As for him, he is a determined actor who performs every role as though it was his first time up on the stage, and places under the microscope an unhealthy love affair which gives rise to madness and which raises on to the international stage for the first time the autobiographic August Strindberg novel ‘The Defence of a Fool’ at the Alma Theatre.

Η Λένα Δροσάκη και ο Γιώργος Παπαπαύλου, εξαιρετικοί ηθοποιοί και αληθινοί φίλοι στη ζωή, με μια πορεία στο θέατρο που εκτοξεύει την αξία της αντιστάρ φιλοσοφίας, βρίσκουν φέτος τον εαυτό τους στο ίδιο ενδοσκοπικό σημείο, εκεί όπου το σκάψιμο της ψυχής πονάει, αλλά το χρυσάφι στο βάθος φωτίζει κάθε σκοτεινή πτυχή.

Lena Drosaki and Giorgos Papapavlou, both outstanding actors and good friends in real life, are set on a course in theatre which launches the value of anti-star philosophy, finding themselves both at the same soul-searching point this year, the point at which digging into the soul hurts, but where the gold at the bottom illuminates every dark corner.

«Πρόκειται για ένα αριστούργημα ψυχολογικής ανάλυσης του Στρίντμπεργκ, που εξιστορεί τα βασανιστήρια που υπέστη από τη σύζυγό του και τις απέλπιδες προσπάθειές του να γλιτώσει από τα μαρτύρια που ο ίδιος εντέλει επέτρεπε», περιγράφει ο Παπαπαύλου, επισημαίνοντας τη δυσκολία του μονολόγου αλλά και τη συμβολή του στην εξέλιξη ενός ηθοποιού τόσο στο τεχνικό κομμάτι όσο και στην αντιμετώπιση των φόβων του επί σκηνής.

‘This is a masterpiece of psychological analysis by Strindberg, which chronicles the torture he suffered at the hands of his wife and the desperate attempts to escape from his self-induced martyrdom’, describes Papapavlou, pointing out the challenge of the monologue as well as its contribution to the development of an actor, both in technical terms and in relation to confronting his stage fright.

«Οι μονόλογοι είναι εξαντλητικοί, αλλά συνάμα λυτρωτικοί. Εξάλλου αυτό δεν είναι η ηθοποιία; Μια διαρκής ενδοσκόπηση, μια υπερανάλυση συμπεριφορών και χαρακτήρων, που οδηγεί στην αποδοχή», λέει και τονίζει πως αυτό ακριβώς είναι που βρίσκει στη φιλία του με τη Λένα Δροσάκη. «Η δουλειά μας εμπεριέχει ένας συνεχές φιλτράρισμα και πολλές φορές ακόμα και την απόρ-

‘Monologues are gruelling, but redemptive. Besides, isn’t that what acting is all about? A continuous introspection and a detailed analysis of behaviours and characters, which lead to acceptance’, he says, implying that that is precisely what he finds through his friendship with Lena Drosaki. ‘Our work involves constant filtering and frequent rejection. We are constantly faced with new roles, meeting and working with many different people which can be disori-

athens hilton 97

ριψη. Έρχεσαι συνεχώς αντιμέτωπος με νέους ρόλους, γνωρίζεις και συνεργάζεσαι με πολλούς ανθρώπους, οι οποίοι μπορεί να σε αποπροσανατολίσουν και εκεί ακριβώς είναι που ένας πραγματικός φίλος λειτουργεί σαν μια άγκυρα από όπου μπορείς να πιαστείς. Η Λένα μού προσφέρει την απόλυτη αποδοχή», περιγράφει, ενώ τονίζει ότι ως ηθοποιός εκείνη είναι πάντα παρούσα επάνω στη σκηνή, δίχως να ξεφεύγει καθόλου από την αλήθεια της και αυτό είναι που την κάνει αξιοθαύμαστη. «Λίγο πριν ανέβω στη σκηνή για να παίξω για πρώτη φορά τον μονόλογό μου, μου τηλεφώνησε ο Γιώργος και μου είπε “Παίξε για μένα, που είσαι μοναδική”, και έπαιξα για εκείνον και μόνο. Και πέτυχε», λέει συγκινημένη η Λένα Δροσάκη και συνεχίζει: «Πόσο καλύτεροι θα ήμασταν, αν μας αποδέχονταν όπως είμαστε –όχι ως καλλιτέχνες, αλλά ως προσωπικότητες. Θα δρούσαμε χωρίς φόβο και δεν θα φοβόμασταν να δοκιμάζουμε νέες καταστάσεις». Μια νέα κατάσταση έζησε και η δασκάλα που ερμηνεύει η Λένα Δροσάκη, όταν στη δεκαετία του 1950 μετοίκησε σε ένα νησί των Κυκλάδων για να διδάξει στα παιδιά την αξία της αισιοδοξίας, ακόμα και σε μια εποχή όπου η πείνα θέριζε τη ζωή. «Σε αυτή τη ζωή είναι όλα θέμα οπτικής και δυνατότητας να βλέπεις το φως ακόμα κι εκεί που υπάρχει σκοτάδι. Εκείνη η γυναίκα παραμέριζε τις κακουχίες και έβλεπε μόνο τη φωτεινή πλευρά. Έβλεπε στα παιδιά που μασούσαν αργά λίγες ζαρωμένες ελιές, την προσπάθειά τους να παρατείνουν την απόλαυση και όχι απλώς να τραφούν. Κολυμπούσε στη θάλασσα τον χειμώνα, αψηφώντας όλους όσοι τη θεωρούσαν μια μάγισσα που μιλάει για βιβλία και ταξίδια, σε μια εποχή ισοπέδωσης. Αλλά αυτή η γυναίκα αναζητούσε τη λύτρωση, και ως γνωστόν η λύτρωση έρχεται μόνο μέσα από τον πόνο. Και για μένα, όπως και για εκείνη, έρχεται και μέσα από τη θάλασσα, που είναι σαν μια τεράστια μήτρα που μέσα της γεννιέσαι και πεθαίνεις, πνίγεσαι και καθαρίζεις. Αυτό ακριβώς είναι η ζωή», τονίζει η Δροσάκη, που παραδέχεται πως οι ρόλοι που παίζει νιώθει πως την επιλέγουν εκείνοι, τη στιγμή ακριβώς που η ίδια αναζητά να επιλύσει κάτι προσωπικό –άλλο ένα κοινό χαρακτηριστικό και των δύο ηθοποιών. Αποδοχή και λύτρωση. Δύο έννοιες αλληλένδετες, που κυριαρχούν σε δύο εντελώς διαφορετικούς μονολόγους, που ωστόσο είναι καθ’ όλα όμοιοι στο βάθος. Οι ίδιες ακριβώς έννοιες βρίσκονται στο επίκεντρο και της δικής τους φιλίας, που αν και πολλές φορές χαμένη μέσα στην «προβληματική» καθημερινότητα, βρίσκει τον χρόνο πάντα να εξελίσσεται με καλοκαιρινές διακοπές στην Ύδρα, κοινά όνειρα και Κυριακές για brunch στο Aethrion του Hilton Αθηνών.

enting, and that’s precisely why a true friend acts as an anchor to hold you steady. Lena unreservedly accepts me’, he explains, while stressing that she is always present on the stage without ever relinquishing her true self, which is what makes her so admirable. ‘Just before I stepped on to the stage to do my monologue for the first time, Giorgos called me and said: ‘Perform for me, because you’re one in a million’, and I acted for him and him alone. And it succeeded’, Lena Drosaki announced passionately, and added: ‘How much better it would be for us if they accepted us just as we are – not as artists, but as personalities. We would act without fear and wouldn’t be afraid to try out new scenarios’. A new scenario was also experienced in the 1950s by the teacher who Lena Drosaki is playing the role of, when she moved to an island in the Cyclades to teach children the value of optimism, even at a time when starvation was a way of life. ‘In this life, it is all about vision, and the ability to see the light even when it is dark. That woman set aside the hardships and saw only the bright side. She watched the children as they slowly chewed a few wrinkled olives, in an effort to enjoy the food, rather than simply trying to satisfy their hunger. She swam in the sea in the winter, defying all those who considered her to be a witch who talked about books and journeys, at a time when everyone was experiencing the same daily struggle for existence. But this woman was seeking redemption, and it is well known that redemption is only accessed through pain. And for me, as it was for her, it comes by way of the sea, which is like a huge womb in which you are born and die, drown and cleansed. That is life in a nutshell’, says Drosaki, who admits that she feels as though the roles she plays choose her at the exact same time when she is seeking to resolve a personal issue – another characteristic which both actors share in common. Acceptance and redemption. Two interrelated concepts which dominate in two completely different monologues, although they are remarkably similar at their core. The very same concepts lie at the heart of their friendship which, though often swamped in ‘problematic’ everyday life, always finds time to evolve during summer holidays on the island of Hydra, through shared dreams, and Sunday brunches at the Aethrion at the Hilton Athens. Info: ‘Holding Karagatsi in one hand and a cigarette in the other’, performed by Lena Drosaki. Skrow Theatre, every Tuesday at 7pm. ‘The Defence of a Fool’, performed by Giorgos Papapavlou. Alma Theatre, 28 & 29 March at

Info: «Με το ένα χέρι κρατούσε τον Καραγάτση και με το άλλο το τσιγάρο».

8pm, 30 March at 9pm, 31 March at 6pm; and every Friday, Saturday and

Ερμηνεύει η Λένα Δροσάκη. Skrow Theater, κάθε Τρίτη στις 19:00. «Η

Sunday throughout April.

αποθέωση της τρέλας». Ερμηνεύει ο Γιώργος Παπαπαύλου. Θέατρο Άλμα, 28 & 29 Μαρτίου στις 20:00, 30 Μαρτίου στις 21:00, 31 Μαρτίου στις 18:00. Και όλο τον Απρίλιο κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή.

98 hilton athens

Where Will you be playing golf in athens?

Terma K. Karamanli, 16675 Glyfada, Athens Tel: 2108946820, Fax: 2108943721 Caddiemaster Tel: 2108946875 www.golfglyfada.gr email: glyfgolf@hol.gr

Food&DRINK At hilton athens

The height of simplicity Η αποθέωση της απλότητας

Ένα φίνο πιάτο με θαλασσινή αύρα και μια παραλλαγή σ' ένα κοκτέιλ με ιστορία αιχμαλωτίζουν τις αισθήσεις στην κορυφή του Hilton Αθηνών. Από την Κατερίνα Παπαποστόλου / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΤΕΡΗΣ

A fine dish with sea breeze and a cocktail with history, capture the senses at the top of Hilton Athens. By Katerina Papapostolou / Photos: DIMITRIS KARTERIS

The taste > Φαγκρί καρπάτσιο με εσπεριδοειδή και πράσινο τσάι Είναι το 1950, όταν ο Giuseppe Cipriani, ιδιοκτήτης του εμβληματικού Harry’s Bar, καλείται να ετοιμάσει για την κόμισσα Amalia Nani Mocenigo ένα πιάτο που θα υπακούει στις υποδείξεις του γιατρού της. Το αυστηρό διαιτολόγιο της κόμισσας απαγόρευε αυστηρά την κατανάλωση μαγειρεμένου κρέατος και ο Giuseppe Cipriani, μην μπορώντας να σερβίρει κάποιο από τα φημισμένα πιάτα του, δημιουργεί ένα εξαίσιο έδεσμα από λεπτές, σχεδόν διάφανες, φέτες ωμού βοδινού κρέατος, συνοδευμένες από μια ιδιαίτερη sauce. Η εμφάνιση του πιάτου, με την απόχρωση του βοδινού να παραπέμπει στους χρωματισμούς των έργων του ζωγράφου Vittore Carpaccio, εμπνέει τον σεφ και το ωμοφαγικό πιάτο περνάει τις πύλες του fine dining. Έκτοτε, και όσο οι επιρροές της ιαπωνικής κουζίνας αυξάνονται, με το sashimi και το sushi να πρωταγωνιστούν στα μενού των πολυτελών εστιατορίων, η τεχνική του carpaccio εφαρμόζεται και στα ψάρια, αναδεικνύοντας ακόμα περισσότερο το μεγαλείο του βυθού. Στο μενού του Galaxy Bar & Restaurant του Hilton Αθηνών, το φαγκρί κόβεται σε λεπτές φέτες και πλάι στα εσπεριδοειδή, στην πούδρα λεμονιού με την απαλή οξύτητα και στο πράσινο τσάι, γίνεται ένα πιάτο που θα «σκλάβωνε» τον ουρανίσκο ακόμα και της πιο απαιτητικής κόμισσας.

100 hilton athens

Bream carpaccio with citrus and green tea It is 1950 and Giuseppe Cipriani, proprietor of the iconic Harry’s bar, is asked to prepare a dish for the Countess Amalia Nani Mocenigo which would follow the advice of her doctor. The countess’ strict diet completely forbade the consumption of cooked meat and Giuseppe Cipriani, unable to serve her any of his famous dishes, creates an exquisite dish of finely sliced, almost transparent slivers of raw beef, accompanied by a special sauce. The chef is inspired by the appearance of the dish, with the hue of the beef bringing to mind the colours in the paintings of Vittore Carpaccio, and dish of crudités enter the realms of fine dining. Since that time, and as the influence of Japanese cuisine grows, with sashimi and sushi starring on the menus of high-class restaurants, the carpaccio technique is applied to fish, emphasizing even further the greatness of the sea. On the menu at the Hilton Athens Galaxy Bar & Restaurant, the bream is cut into delicate slices and together with the citrus fruit, green tea, and lightly acid lemon powder creates a dish which will “capture” the palate of even the most fastidious countess.

athens hilton 101

THE DRINK > Celery Margarita Υπάρχουν πάντα αυτοί οι μύθοι που συνοδεύουν τα πιο διάσημα cocktails, με μοιραίες γυναίκες να κρύβονται πίσω από τα ονόματά τους ή καταπληκτικούς mixologists που, σε μια στιγμή φώτισης, δημιούργησαν drinks που πέρασαν στην ιστορία. Η σαγηνευτική Margarita, με τα τρία και μόνο συστατικά, την τεκίλα, το Cointreau/triple sec και τον χυμό από λάιμ με την ιδιάζουσα, σχεδόν εθιστική, γεύση, φαίνεται πως κρύβει πολλές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες πίσω από το μυστήριο της δημιουργίας της. Επικρατέστερη ιστορία; Εκείνη που θέλει την κοσμική κυρία από το Ντάλας Margarita Sames να δημιουργεί ένα μοναδικό cocktail για τους εκλεκτούς καλεσμένους της, σε ένα πάρτι στο Ακαπούλκο το 1948, και τον φίλο της Tommy Hilton (ναι, των γνωστών Hiltons) να προσθέτει το ποτό στο menu των bars των ομώνυμων ξενοδοχείων του. Στο Galaxy Bar & Restaurant του Hilton Αθηνών, όπου η δημιουργικότητα έχει πάντα τον πρώτο λόγο, το διάσημο cocktail κρατά ως βασικό συστατικό την 100% λευκή τεκίλα μπλε αγαύης και φθάνει στο ποτήρι μας ως αποτέλεσμα ζύμωσης με ένα μείγμα από σέλερι και ζάχαρη. Τέσσερις εβδομάδες ζύμωσης αρκούν και το αποτέλεσμα της εκχύλισης απογειώνεται σε ένα ποτήρι γαρνιρισμένο με μαύρο αλάτι. There are always myths surrounding the most famous cocktails, named after femmes fatales or the amazing mixologists who, in a moment of inspiration, created drinks which have gone down in history. The seductive Margarita, with just three ingredients –tequila, Cointreau/triple sec and lime juice– with its singular, almost addictive, taste, appears to conceal many interesting tales behind the mystery of its creation. The prevailing story? The one which tells of the cosmic lady from Dallas, Margarita Sames, creating a unique cocktail for her eminent guests at a party in Acapulco in 1948, and her friend Tommy Hilton (yes, of renowned Hilton family) adding the drink to the bar list in his Hilton hotels. At the Hilton Athens Galaxy Bar & Restaurant, where creativity always comes first, the famous cocktail uses 100% pure blue agave white tequila as its main ingredient, and reaches our glass following fermentation in a mixture of celery and sugar. Four weeks of fermentation is sufficient and the result of the extraction is launched in a glass garnished with black salt. Galaxy Bar & Restaurant, Tel.: +30 210 728 1402

102 hilton athens

Cultural Pilgrimage Πολιτιστικό Προσκύνημα

Ένα ταξίδι στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς που βρίσκονται στην Πελοπόννησο και αντικατοπτρίζουν το μεγαλείο του ελληνικού πολιτισμού. ΑΠΟ Τισ Όλγα Ψυχογιού, Ολυμπία Βικάτου, / Φωτογραφίες: Βαγγέλης Κορρός, antωνης θεοδωρου

A journey through the UNESCO World Heritage Sites of the Peloponnese, which reflect the glory of Greek civilisation. BY Olga Psychogiou, Olympia Vikatou, Dr. Alkistis Papadimitriou / PhotoS: Vangelis Korros, antonis theodorou

104 hilton athens

Μυστράς / Mystras

athens hilton 105

Ιερό Ασκληπιού / Asklepios Sanctuary Επίδαυρος / Epidaurus

106 hilton athens

την Πελοπόννησο, βρίσκεσαι σε ένα σταυροδρόμι πολιτισμών και χρωμάτων, νιώθεις τη δύναμη της Ιστορίας και ανακαλύπτεις την εξελικτική πορεία της σκέψης, της επίδρασης και της εμπειρίας. Βρίσκεσαι σε μια περιοχή η οποία διαθέτει πλούσιο ιστορικό παρελθόν, αλλά που οι κάτοικοί της δεν επαναπαύονται, δεν μένουν προσκολλημένοι σε αυτό. Ένας τόπος προικισμένος από τη φύση με ομορφιές μοναδικές και περίσσια γοητεία. Ένας τόπος δοξασμένος από τα πανάρχαια χρόνια. Στην Πελοπόννησο ήκμασε ο Μυκηναϊκός πολιτισμός, στην αρχαία Ολυμπία πραγματοποιήθηκαν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες, στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου έγιναν οι πρώτες θεατρικές παραστάσεις. Μια πολιτιστική κληρονομιά, που τα αξεπέραστα δημιουργήματά της ταξιδεύουν στους αιώνες, αποκαλύπτοντας το μεγαλείο του αρχαίου ελληνικού πνεύματος. Mε βάση τον πιο πρόσφατο κατάλογο του 2012, τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO ανά τον κόσμο είναι 951. Εξ αυτών, τα 739 είναι πολιτιστικά μνημεία, 183 φυσικά και 29 μεικτά, σε 155 συνολικά κράτη-μέλη της UNESCO. Η Ελλάδα έχει συνυπογράψει από το 1981 τη Συνθήκη της UNESCO για την προστασία των μνημείων και χώρων παγκόσμιας κληρονομιάς. Από τότε και μέχρι σήμερα, έχουν ενταχθεί 17 ελληνικά μνημεία και χώροι στη λίστα των μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Έξι από αυτά βρίσκονται στην Πελοπόννησο και σας τα παρουσιάζουμε. Ιερό του Ασκληπιού στην Επίδαυρο Στην ενδοχώρα της Επιδαύρου, σε μία περιοχή με ήπιο κλίμα και άφθονα πηγαία ιαματικά νερά, βρισκόταν το Ασκληπιείο, η έδρα του θεού ιατρού της αρχαιότητας και το σημαντικότερο θεραπευτικό κέντρο όλου του ελληνικού και ρωμαϊκού κόσμου. Ήταν το κύριο ιερό της μικρής παραθαλάσσιας πόλης της Επιδαύρου, αλλά η φήμη του και η αναγνώριση της σημασίας του γρήγορα ξεπέρασαν τα όρια της Αργολίδας και θεωρήθηκε από όλους τους Έλληνες ο τόπος όπου γεννήθηκε η ιατρική. Τα μνημεία του αποτελούν σήμερα όχι μόνο παγκοσμίου φήμης αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής τέχνης, αλλά και εξαιρετική μαρτυρία για την άσκηση της ιατρικής στην αρχαιότητα. Σε αυτά αποτυπώθηκε η εξέλιξη της ιατρικής από τη φάση κατά την οποία η ίαση εξαρτιόταν αποκλειστικά από τον θεό έως τη μετατροπή της σε επιστήμη, με τη συστηματική καταγραφή περιστατικών και τη σταδιακή συγκέντρωση γνώσης και πείρας. Ναός Επικούριου Απόλλωνα Στο κέντρο της Πελοποννήσου, στις Βάσσες της αρχαίας Φιγαλείας, σε υψόμετρο 1.130 μέτρων, στέκει αγέρωχος και αειθαλής ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα. Πρόκειται για το πρώτο ελληνικό μνημείο που συμπεριελήφθη στον κατάλογο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO το 1986, με τον ακόλουθο σχολιασμό: «Ο διάσημος ναός, αφιερωμένος στον θεό του ήλιου και της ίασης των ασθενειών, κτίστηκε γύρω στα μέσα του 5ου αι. π.Χ. στα υψίπεδα

When visiting the Peloponnese, one finds oneself at a crossroads of cultures and colours, feels the power of history and discovers the evolutional process of thought, influence and experience. It is a region that boasts a rich history, and residents aren’t smug and stuck in the past. It is blessed with unique natural beauty and charm to spare. A glorified place from the dawn of time. The Mycenaean civilisation settled on the Peloponnese, the first Olympic Games were held at Ancient Olympia, the first theatrical performances were held at the Ancient Theatre of Epidaurus. A cultural heritage whose unmatched creations travelled through the centuries, revealing the splendour of the Ancient Greek spirit. According to the 2012 catalogue of UNESCO World Heritage Sites, there are 951 sites worldwide. Of these, 739 are cultural sites, 183 natural sites, 29 are both cultural and natural at a total of 155 member countries. Greece signed the UNESCO treaty in 1981, agreeing to protect its monuments and world heritage sites. Since that time, 17 Greek monuments and sites have been included in the list of UNESCO World Heritage Sites. Six are located on the Peloponnese. Asklepios sanctuary ιν Epidaurus In the peaceful hinterland of Epidaurus, with its mild climate and abundant mineral springs, is the sanctuary of the god-physician Asklepios, the most famous healing centre of the Greek and Roman world. The sanctuary belonged to the small coastal town of Epidaurus, but its fame and recognition quickly spread beyond the limits of the Argolid. It is considered the birthplace of medicine. Its monuments, true masterpieces of ancient Greek art, are a precious testimony to the practice of medicine in antiquity. Indeed they illustrate the development of medicine from the time when healing depended solely on the god until systematic description of cases and the gradual accumulation of knowledge and experience turned it into a science. Temple of Apollo Epicurius In the central Peloponnese, at Vasses in ancient Figaleia, at an elevation of 1.130 metres, stands the eternally proud temple of Apollo Epicurius. The inspiration behind its construction and the architect is considered to be the great Ictinus. This universal architectural gem was the first of the great monuments of Greece to be recognized by UNESCO as a World Heritage Site in 1986. Vasses (ancient Bassae) was always a sacred place, host to numerous temples. The region’s name means “little valleys”. And indeed, the mountainous Peloponnesian land creates a magical landscape and within it rises the imposing site of the temple. The mountains of Kotylio, Lykaio, Tetrazio and Elaio stand guard around the valley of Vasses. All the gods of antiquity –Pan, Aphrodite, Artemis, and of course, Apollo, as both “Vassitas” and “Epicurius”, that is, “the helper”– were worshipped in this natural sanctuary, and it was here that one of the greatest

athens hilton 107

των αρκαδικών βουνών. Ο ναός με το αρχαιότερο κορινθιακό κιονόκρανο που έχει βρεθεί μέχρι τώρα συνδυάζει το αρχαϊκό ύφος και τον δωρικό ρυθμό με ορισμένα καινοτόμα αρχιτεκτονικά στοιχεία». Εμπνευστής και κατασκευαστής του ναού θεωρείται ο Ικτίνος, μέγας αρχιτέκτονας της αρχαιότητας, που μαζί με τον Καλλικράτη σχεδίασαν τον Παρθενώνα. Οι Βάσσες υπήρξαν πάντα σεπτός τόπος, που φιλοξένησε πλήθος ιερών. Το όνομα της περιοχής σημαίνει «μικρές κοιλάδες». Πράγματι, τα όρη της πελοποννησιακής γης δημιουργούν ένα μαγευτικό ανάγλυφο και ανάμεσά τους ξεπροβάλλει το επιβλητικό τοπίο του ναού. Τα όρη Κοτύλιο, Λύκαιο, Τετράζιο και Ελάιο ορθώνονται προστατευτικά γύρω από την κοιλάδα των Βασσών. Σε αυτό το φυσικό καταφύγιο λατρεύτηκαν όλοι οι θεοί της αρχαιότητας –ο Πάνας, η Αφροδίτη, η Άρτεμις και, βέβαια, ο Απόλλωνας, ως Βασσίτας και ως Επικούριος, δηλαδή βοηθός– και εδώ έμελλε να ανεγερθεί ένα από τα μεγαλύτερα λατρευτικά κέντρα ολόκληρου του ελληνισμού. Ο Παυσανίας, ο οποίος έφτασε τον 2ο αιώνα μ.Χ. στις Βάσσες, έμεινε έκθαμβος μπροστά στο μεγαλείο και στη δύναμή του. Εικάζεται πως η κεντρική στήλη του ναού αντανακλούσε την πρώτη ακτίνα του θερινού ηλιοστασίου, αντιπροσωπεύοντας το αιώνιο απολλώνιο φως. Αν αυτό είναι αλήθεια, τότε πρόκειται για το πρώτο ανεικονικό, αφηρημένης σύλληψης, άγαλμα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Τον ναό μπορείτε να προσεγγίσετε από την Ηλεία, μετά από μια μαγευτική διαδρομή δίπλα στον ρου του ποταμού Νέδα, ή από την Τρίπολη και τη Μεγαλόπολη. Μυστράς Μια επίσκεψη στον Μυστρά, έξι χιλιόμετρα ΒΔ της Σπάρτης, μεταφέρει τον ταξιδιώτη σε άλλη διάσταση, στην εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η βυζαντινή καστροπολιτεία της Πελοποννήσου, αλώβητη από τον χρόνο, γοητεύει με την ακαταμάχητη ατμόσφαιρα που δημιουργούν τα υπέροχα μνημεία της: τα «Παλάτια των Παλαιολόγων», οι κατοικίες των ευγενών (Λάσκαρη, Φραγκόπουλου), οι επιβλητικές εκκλησίες (Αγίου Δημητρίου, Παντάνασσας) και τα μοναστήρια (Περιβλέπτου, Βροντοχίου) συνθέτουν ένα σκηνικό μεγαλείου αλλοτινών εποχών. Όταν κάποιος περιπλανιέται στις συνοικίες του Μυστρά –στο Κάστρο, στη Μεσοχώρα και στην Έξω Χώρα–, νομίζει ότι βρίσκεται σε ένα σκηνικό παραμυθιού: πρίγκιπες, αρχοντόπουλα και δεσποσύνες με την ακολουθία τους να ξεπροβάλλουν από τα πλούσια αρχοντόσπιτα, ξένες αντιπροσωπείες να κατευθύνονται προς τα ανάκτορα για να υποβάλουν τα σέβη τους στον ηγεμόνα της πολιτείας, τον λαό να συρρέει στους δρόμους, μια εικόνα ονειρική, βγαλμένη από το βυζαντινό παρελθόν. Άλλωστε, ο Μυστράς αποτέλεσε για δύο αιώνες την πρωτεύουσα του ομώνυμου Δεσποτάτου, τελευταία αναλαμπή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο αρχαιολογικός χώρος του Μυστρά αποτελεί ένα από τα λίγα καλά διατηρημένα βυζαντινά οικιστικά σύνολα για τη μελέτη και κατανόηση της βυζαντινής αρχιτεκτονικής –κοσμικής και εκκλησιαστικής– και τέχνης. Στον τόπο αυτό, που αποτέλεσε κέντρο σπουδαίο σε ολόκληρη την υστεροβυζαντινή περίοδο, έζησαν σημαντικές προσωπικότητες του Μεσαίωνα, όπως ο Πλήθων Γεμιστός και ο Βησσαρίων, οι οποίοι έπαιξαν ρόλο καταλυτικό στην ανανέωση των ελληνικών σπουδών στη Δύση και στην εμβάθυνση σε αυτές, συμβάλλοντας έτσι ιδιαίτερα στη ραγδαία ανάπτυξη των επιστημών, της φιλοσοφίας και της τέχνης στην Ευρώπη, λίγο πριν από την πτώση της Αυτοκρατορίας το 1453. Μια βόλτα στο εντυπωσιακό μουσείο –διώροφο πέτρινο κτίριο του 1754– ολοκληρώνει κατά τον καλύτερο τρόπο την περιήγηση σε έναν από τους ωραιότερους αρχαιολογικούς χώρους του κόσμου, την καστροπολιτεία του Μυστρά. Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπίας Σύμφωνα με τον ιστότοπο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, δεν υφίσταται αρχαιολογικός χώρος σ’ ολόκληρο τον κόσμο με τόσο στενή αναφορά προς τη σημερινή πραγματικότητα όπως αυτός της Ολυμπίας. Το αρχαίο στάδιο της Ολυμπίας, όπου τελούνταν οι Ολυμπιακοί αγώνες στην αρχαιότητα, και ο μνημειακών διαστάσεων ναός του Διός, ο μεγαλύτερος της Πελοποννήσου, είναι κάποια από τα αξιοθέατα του χώρου. Ο καλύτερος

108 hilton athens

religious centres of the entire of Hellenic world was to be erected. Pausanias, the great traveller and geographer, who arrived in Vasses in the 2nd century AD, was stunned by its majesty and strength. It is speculated that the central column of the temple was designed to reflect the first rays of the summer solstice, symbolizing the eternal light of the sun god, Apollo. If this is true, then this is the first large scale sculptural work of art in the history of mankind to represent an abstract concept. The temple can be approached from Ilia, after an enchanting journey along the banks of the river Neda, or from Tripoli and Megalopolis. Mystras A visit to Mystras which lies six kilometres north west of Sparta, transports the traveller to another time dimension, to the era of the Byzantine Empire. This fortified Byzantine town on the Peloponnese, unscathed by time, captivates visitors with the beguiling aura of its magnificent monuments: the “Palaeologos Palaces”, the houses of the nobles (Laskari, Frangopoulos), the imposing churches (Agios Dimitrios, Pantanassa) and the monasteries (Perivlepto, Vrontochi) present a scene reverberating with the grandeur of the past. Wandering around in the districts of Mystras –Kastro, Mesochora and Exo Chora– you could well believe yourself to be in a scene out of a fairytale. A dreamlike vision from the Byzantine past of princes, aristocrats and rulers with their entourage emerging from the opulent mansions, foreign delegations heading towards the palace to pay their respects to the ruler of the district, and people flocking into the streets. Moreover, for two centuries Mystras was the capital of the homonymous Despotate, the final glimmer of the Byzantine Empire. The archaeological site of Mystras is one of the few well preserved Byzantine settlements for studying and understanding Byzantine architecture –both secular and ecclesiastical– and its art. In this area, which was a centre of great importance throughout the Late Byzantine period, lived important characters from the Middle Ages, Plethon Gemistos and Bessarion, who played pivotal roles in the revival and spread of Greek studies in the West, thus contributing in particular to the rapid development of science, philosophy and art in Europe, shortly before the collapse of the Empire in 1453. A stroll around the impressive two-storey museum, stone built in 1754, rounds off the best way to explore one of the most beautiful archaeological sites in the world, the fortified city of Mystras. Olympia Archaeological Site According to the World Heritage website, there is probably no ancient archaeological site anywhere in the world that has more relevance on today’s world than Olympia. The stadium of Olympia, where the ancient Olympic Games were held, and the massive temple of Zeus, the largest temple in the Peloponnese, are some of the attractions of the site. The best way to get the most out of your visit is to actually race in the stadium like the athletes used to do and feel the vibes! The Altis, the sacred enclosure and core of the sanctuary, with its temples, cult buildings and treasuries, occupies the centre of the site. The Classical Temple of Zeus and the earlier Temple of Hera dominate the Altis. The remaining space inside the Altis was filled with numerous altars and statues of gods, heroes and Olympic winners dedicated by Greek cities or wealthy individuals, such as the Nike of Paionios. West of the Altis and separated from it by the Sacred Road is a series of buildings for the sanctuary personnel, the athletes and the distinguished visitors: the gymnasium and palaestra, exercise grounds, the Workshop of Pheidias which in Late Antiquity was transformed into a Christian church, the Greek baths with their swimming pool, the Roman hot baths, the Theokoleion or priests’ residence, the Leonidaion or officials’ quarters, and the Roman hostels. East of the Altis lies the stadium where the Olympic Games were held. In 1829 the French Scientific Expedition of the Peloponnese partially excavated the Temple of Zeus, taking several fragments of the pediments to the Louvre Museum.

Η Νίκη του Παιωνίου στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας. / Nike of Paionios in the Olympia Archaeological Museum. Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπίας./ Olympia Archaeological Site.

athens hilton 109

Μυκήνες/ Mycenae

Τίρυνθα / Tiryns

110 hilton athens

τρόπος να απολαύσετε την περιήγηση στην Ολυμπία είναι να αγωνιστείτε κυριολεκτικά στο στάδιο, όπως οι αρχαίοι αθλητές, και να νιώσετε τις δονήσεις που αποπνέει ο χώρος. Η Άλτις, το ιερό άλσος, καταλαμβάνει το κεντρικό τμήμα και μέσα σε αυτή αναπτύσσεται ο πυρήνας του Ιερού, με τους ναούς, τους θησαυρούς και τα σημαντικότερα κτήρια του χώρου. Σε περίοπτη θέση μέσα στον ιερό χώρο δεσπόζει ο γιγάντιος ναός του Δία και βορειότερα ο παλαιότερος ναός της Ήρας. Ο υπόλοιπος χώρος μέσα στον περίβολο ήταν γεμάτος από βωμούς, αγάλματα θεών και ηρώων, ανδριάντες των Ολυμπιονικών, αφιερώματα επιφανών ιδιωτών και ελληνικών πόλεων, ανάμεσά τους και η περίφημη Νίκη του Παιωνίου. Στο δυτικό τμήμα του χώρου υπάρχουν κτήρια που εξυπηρετούσαν το προσωπικό του ιερού, τους αθλητές και τους επίσημους επισκέπτες και χωρίζονται από την Άλτι με την ιερά οδό: το γυμνάσιο και η παλαίστρα, χώροι προπόνησης, το εργαστήριο του Φειδία, που στα παλαιοχριστιανικά χρόνια μετατράπηκε σε βασιλική, τα ελληνικά λουτρά με το κολυμβητήριο, οι ρωμαϊκές θέρμες, ο Θεηκολεών (κατοικία των ιερέων), το Λεωνιδαίο, που ήταν ξενώνας για τους επισήμους, και οι μεταγενέστεροι ρωμαϊκοί ξενώνες. Ανατολικά της Άλτεως εκτείνεται το στάδιο, όπου τελούνταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Η πρώτη ανασκαφή στον χώρο διεξήχθη το 1829 από τη Γαλλική Επιστημονική Αποστολή στην Πελοπόννησο, με επικεφαλής τον στρατηγό N. J. Maison. Τότε αποκαλύφθηκε μέρος του ναού του Δία και τμήματα των μετοπών που τον κοσμούσαν, πολλά από τα οποία μεταφέρθηκαν στο Μουσείο του Λούβρου. Μυκήνες, η πόλη του μυθικού Αγαμέμνονα Ο Όμηρος και η αρχαία ελληνική τραγωδία διέσωσαν ονόματα και μνήμες που έχουν περάσει στο συλλογικό ασυνείδητο της ανθρωπότητας. Ο Αγαμέμνονας και ο Μενέλαος, η Δανάη και ο Περσέας, ο Ατρέας και ο Πέλοπας, φαντάζουν προπάτορες όλης της Ευρώπης. Γενέθλια γη όλων αυτών των προσωπικοτήτων, οι Μυκήνες. Η μεγάλη ακμή των Μυκηνών, με τη μεγαλειώδη αρχιτεκτονική, τα γραπτά μνημεία και τον εκλεπτυσμένο πολιτισμό, ήταν στην ύστερη Εποχή του Χαλκού, ανάμεσα στο 1350 και το 1200 π.Χ. Οι πρώτες ηγεμονικές φατρίες εμφανίστηκαν ήδη από το 1700 π.Χ., σε δυσθεώρητο δηλαδή ιστορικό βάθος. Τότε είναι που κατασκευάζονται οι πρώτοι μνημειώδεις τάφοι. Από κει και πέρα, η εξέλιξη είναι ιλιγγιώδης. Ανακτορικά συγκροτήματα, κυκλώπεια τείχη που προκαλούν και σήμερα δέος, ο γνωστός «Τάφος (Θησαυρός) του Ατρέα», τα τεράστια υπέρθυρα, οι κρήνες και οι προμαχώνες συγκροτούν ένα από τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά συμπλέγματα που γνώρισε ο αρχαίος κόσμος. Οι Μυκήνες παρήκμασαν γύρω στο 1100 π.Χ., πιθανόν λόγω αλλεπάλληλων καταστροφών από σεισμούς και πυρκαγιές. Πρόλαβαν, όμως, να αναδειχτούν σε πραγματική αυτοκρατορία, που σφράγισε ανεξίτηλα την ιστορία όχι μόνο του ελληνικού χώρου, αλλά και την παγκόσμια.

Mycenae,the city of the legendary Agamemnon Homer and other writers of ancient Greek tragedy committed their names to memories which have passed into the collective unconscious of humanity. Agamemnon and Menelaus, Danaë and Perseus, Pelops and Atreus are the apparent forefathers of all of Europe, and the birthplace of all of these historical figures, is Mycenae. The apogee of the Mycenaeans, with their majestic architecture, inscribed monuments and sophisticated civilisation, occurred in the Late Bronze Age, between 1350 and 1200 BC. The first hegemonic factions appeared as early as 1700 BC, that is, in an historical period for which is difficult to determine exact details. But around this same period construction began on the first monumental tombs. After this, expansion developed at a dizzying speed. Palatial complexes, Cyclopean masonry which is awe-inspiring even today, the famous “Tomb of Agamemnon” (also known as the “Treasury of Atreus”), huge arches, fountains and ramparts comprise one of the greatest architectural complexes known to the ancient world. The decline of Mycenae occurred around 1100 BC, possibly due to repeated damage from earthquakes and fires. They had managed, however, to have once been a truly great empire, which has indelibly stamped its reputation on the history not only of Greece, but the entire world. Tiryns, a city built by the Cyclopes The fortification of the hill of Tiryns (8km from Argos) which protects the palace complex, is such an impressive construction that the ancient Greeks could not believe that it was built by human hands. Thus, the architects of Tiryns were said to be the Cyclopes, who came to the city with Proetus, its legendary founder, from distant Lycia. Τhe construction of the wall is unbelievable and a challenge to logic, even for today’s visitors. One stands in awe in front of the perfect assembly of these huge boulders, unable to understand either how or who could have performed such a great feat of engineering. The circular building, 27 metres in diameter which dominates the hilltop, bears witness to the undeniable power of the city. Looking at Mycenae and Tiryns, one loses all sense of time. Legend and history intertwine in a dreamlike motif. The gods, already memorialized by name in the Mycenaean syllabic inscriptions, seem somehow familiar. The heroes still walk the citadel of Mycenae, guardians of a past gone but not forgotten.

Τίρυνθα, πόλη χτισμένη από τους Κύκλωπες Η οχύρωση του λόφου της Τίρυνθας (στο 8ο χλμ. του δρόμου Άργους - Ναυπλίου), που προφυλάσσει το ανακτορικό συγκρότημα, είναι τόσο εντυπωσιακή κατασκευή, ώστε οι αρχαίοι Έλληνες δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι ολοκληρώθηκε από ανθρώπινο χέρι. Έτσι, αρχιτέκτονες της Τίρυνθας θεωρήθηκαν οι Κύκλωπες, που έφερε μαζί του από τη μακρινή Λυκία ο μυθικός ιδρυτής της πόλης, ο Προίτος. Στέκεται κανείς εκστατικός μπροστά στην τέλεια συναρμογή αυτών των τεράστιων ογκόλιθων, μη μπορώντας να κατανοήσει ούτε πώς, ούτε ποιοι μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν τέτοιον μηχανικό άθλο. Το κυκλικό κτήριο με τα 27 μέτρα διάμετρο, που δεσπόζει στην κορυφή του λόφου, δηλώνει αδιάψευστα τη δύναμη της πόλης. Η γνωριμία με τον Μυκηναϊκό πολιτισμό είναι μια κατάβαση στο βάθος της ανθρώπινης ιστορίας. Αντικρίζοντας τις Μυκήνες και την Τίρυνθα, η αίσθηση του χρόνου χάνεται. Ο μύθος και η ιστορία συμπλέκονται σε ένα ονειρικό μοτίβο. Οι θεοί, που ήδη μνημονεύονται με το όνομά τους στη συλλαβική μυκηναϊκή γραφή, φαντάζουν οικείοι. Οι ήρωες περπατούν ακόμα στην ακρόπολη των Μυκηνών, φρουροί ενός παρελθόντος που πέρασε αλλά δεν έσβησε.

athens hilton 111

INprogressathens

BY Giorgos Rizopoulos

Οι Βρικόλακες - Χένρικ Ίψεν (έως 21 Απριλίου) Με μια δομή που θυμίζει αρχαία τραγωδία, ο Ίψεν προσπαθεί να διερευνήσει το δικαίωμα του ανθρώπινου όντος στην ευτυχία. Οι «βρικόλακες» του παρελθόντος και του παρόντος, κατά την εξέλιξη του έργου, κατακλύζουν το σπίτι και οδηγούν στην αναπόφευκτη καταστροφή των πάντων. Το τέλος του έργου βρίσκει τα πρόσωπα βουτηγμένα στο σκοτάδι του νου τους, να παρακαλάνε για μια «ανύψωση» στον ήλιο. Ο Ίψεν εξυφαίνει ένα εντελές αριστούργημα για την αέναη και απελπιστικά επαναληπτική και αναπόδραστη μοίρα του ανθρώπου, το οποίο καλείται μια ομάδα εξαιρετικών ηθοποιών να παραστήσει επί σκηνής.

Theatre (Theatro Technis), 14 Frynichou Str., Plaka, tel.: 210 322 2464, www.viva.gr,

Θέατρο Τέχνης, Φρυνίχου 14, Πλάκα, τηλ. 210 322 2464, www.viva.gr, www.theatro-technis.gr

www.theatro-technis.gr

Βόιτσεκ - Γκεόργκ Μπίχνερ (έως 21 Απριλίου) Ο στρατιώτης Βόιτσεκ σε μία κρίση ζήλειας μαχαιρώνει την ερωμένη του και καταδικάζεται σε θάνατο. Παρά τις κοινωνικές, ποινικές και ιατρικές πτυχές της υπόθεσης, ο Μπίχνερ ξεπερνά τη σκοτεινή περίπτωση ενός καταπιεσμένου ατόμου και δημιουργεί μία υπαρξιακή τραγωδία που αγγίζει αιώνια ερωτήματα για την εξάρτηση του ανθρώπου από τις κοινωνικές συνθήκες, που είναι πέρα από τον έλεγχό του, την ηθική, τις κοινωνικές σχέσεις αλλά και την προκαθορισμένη μοίρα. Πρόκειται για ένα έργο-φαινόμενο. Γράφτηκε το 1836, όταν ο Μπίχνερ ήταν μόλις 23 ετών, χωρίς να ολοκληρωθεί λόγω του θανάτου του

Woyzeck - Georg Büchner (until 21 April) In a fit of jealousy, the soldier Woyzeck stabs his mistress and is sentenced to death. Despite the social, criminal and medical aspects of the case, Büchner moves beyond the dark case of an oppressed person and creates an existential tragedy which touches on eternal questions about human dependence on social situations beyond his control, ethics and social relationships, as well as predetermined destiny. It is a phenomenal play. Written in 1836, when Büchner was just 23 years old, it was left incomplete when he died of typhus. However, it has strongly influenced Western

Ghosts

Ghosts - Henrik Ibsen (until 21 April) With a structure reminiscent of an ancient tragedy, Ibsen attempts to explore the human right to happiness. During the course of the play, “Ghosts”, both past and present swamp the house and lead to the inevitable destruction of everything. The play concludes with the people drowning in the darkness of their own minds, and praying to the sun for a “rising”. Ibsen weaves a great masterpiece about the perpetual and hopelessly repetitive and inescapable fate of man, with an excellent group of actors performing on stage. The Art

Woyzeck

από τύφο. Κι όμως, έχει επηρεάσει ισχυρά το Δυτικό Θέατρο, από τους εξπρεσιονιστές και τον Μπρεχτ μέχρι τον Μπέκετ, και από τον Γκόρκι μέχρι τον Κολτές και τη Σάρα Κέιν. Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Λεωφ. Ηρ. Πολυτεχνείου 34, Πειραι-

Theatre, from the expressionists and Brecht to Beckett, and from Gorky to Koltès and Sarah Kane. Piraeus Municipal Theatre, 34 Iroon Polytechniou Ave., Piraeus, www.ticketservices.gr

άς, www.ticketservices.gr

Τερέζ Ρακέν - Εμίλ Ζολά (έως 21 Απριλίου) Η ανατομία ενός ανεξέλεγκτου έρωτα με καταστροφικές συνέπειες, μία σκληρή ιστορία πάθους, ένα εφιαλτικό ταξίδι στα πιο άγρια ένστικτα της ανθρώπινης ψυχής, πέρα από τα όρια της ηθικής. Το έργο μελετά με χειρουργική ακρίβεια, ωμότητα και σαρκασμό όλες τις ψυχολογικές εκφάνσεις του ανθρώπου που παρασύρεται στις πιο ακραίες και βίαιες συμπεριφορές. Το τρίπτυχο αμαρτίαενοχή-τύψεις οδηγεί στην πιο τρομερή εκδίκηση που μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Η σοκαριστική μελέτη του Ζολά πάνω στην τραγωδία της ανθρώπινης ύπαρξης, ένα ζήτημα-ταμπού τότε αλλά και μέχρι τις μέρες μας, παίρνει πάνω στη σκηνή –με τη Μαρία Κίτσου και υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Λιλής Μελεμέ– διαστάσεις ψυχολογικού θρίλερ. Θέατρο Ροές, Ιάκχου 16,

Thérèse Raquin - Émile Zola (until 21 April) The exploration of an uncontrollable love with disastrous consequences, a tough story of passion, a nightmarish journey into the wildest instincts of the human soul, which moves way beyond the boundaries of morality. The story delves with surgical precision, cruelty and sarcasm into all the psychological manifestations of man drawn into the most extreme and violent forms of behaviour. The three strands of sin-guilt-remorse lead to the most terrible revenge imaginable by the human mind. Zola’s shocking study of the tragedy of human existence, a taboo subject both at that time and still today, brings to the stage –starring Maria Kitsou and under the directive of Lili Meleme– dimensions of a psychological thriller. Roes Theatre, 16 Iakchou Str., Gazi, tel.: 210 347 9169, www.viva.gr

Γκάζι, τηλ. 210 347 9169, www.viva.gr

Η λίμνη των κύκνων - Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι (3 έως 5 Μαΐου) Η Εθνική όπερα της Οδησσού μάς παρουσιάζει ένα μπαλέτο βασισμένο σε ένα υπέροχο παραμύθι, που αφηγείται τις αισθηματικές περιπέτειες ενός νέου πρίγκιπα και μιας όμορφης κοπέλας, την οποία ένας κακόβουλος μάγος μεταμορφώνει σε λευκό κύκνο. Τα μάγια μπορεί να λύσει μόνο ο έρωτας, ο οποί-

112 hilton athens

Swan Lake - Pyotr Ilyich Tchaikovsky (3-5 May) Odessa National Opera presents a ballet based on a wonderful fairy tale, which tells of the emotional adventures of a young prince and a beautiful girl, who an evil sorcerer turns into a white swan. The spell can only be broken by the power of love, which comes with the form of the handsome prince Siegfried who vows to save Odette. The sorcerer tries to trick him into

ος έρχεται με την όψη του ωραίου πρίγκιπα Ζίγκφριντ, που ορκίζεται να σώσει την Οντέτ. Ο μάγος αποπειράται να τον ξεγελάσει και να τον παντρέψει με την κόρη του Οντίλ, τον μαύρο κύκνο, που μοιάζει εκπληκτικά με την Οντέτ. Ο Ζίγκφριντ σύντομα αντιλαμβάνεται την παγίδα του μάγου, παίρνει στην αγκαλιά του την αγαπημένη του και πετούν μαζί για τον ουρανό. Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη 1, τηλ. 210 728 2333, www.megaron.gr

Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ - Ντμίτρι Σοστακόβιτς (12 - 22 Μαΐου) Η όπερα του Σοστακόβιτς έγινε παγκόσμια διάσημη όταν, μετά από επίσκεψη του Στάλιν σε παράσταση της όπερας, η «Πράβντα» δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Σύγχυση αντί για μουσική», καταδικάζοντας τη μουσική ως χυδαία, τραχιά και μικροαστική και επικρίνοντας τη θετική στάση του έργου απέναντι στη δολοφόνο πρωταγωνίστρια. Η σκηνοθέτρια Φανί Αρντάν αντιθέτως λέει: «Η Λαίδη Μάκβεθ είναι ο καθρέφτης όπου κοιτάζουμε το άγριο είδωλό μας, ατίθασο και ελεύθερο που αντιστέκεται, μέσα σε μια κοινωνία συμβατική και ομοιόμορφη […] Αγαπώ αυτούς που προτιμούν να πεθάνουν από το να καταστρέψουν το όνειρό τους. Θαυμάζω το κόστος που είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν, για να μείνουν ελεύθεροι και να ακολουθήσουν το πάθος τους». Εθνική Λυρική Σκηνή, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, www.nationalopera.gr

Technopolis Jazz Festival

Lady Macbeth

Ο Μισάνθρωπος - Μολιέρος (έως 26 Μαΐου) Ο Αλσέστ, μέλος της «καλής κοινωνίας», είναι αθεράπευτα ερωτευμένος με τη Σελιμέν. Μισεί, όμως, όλους τους άλλους, καθώς όλοι επιδίδονται ανελέητα στην κολακεία, στον κοινωνικό σχολιασμό, στις ίντριγκες, στην υποκρισία και στο ψεύδος. Όταν διαπιστώσει πως και η αγαπημένη του διάγει αυτή τη ζωή, επιλέγει τη μοναξιά. Αθεράπευτα ειλικρινής, απεχθάνεται την υποκρισία και κερδίζει τη συμπάθεια και τον θαυμασμό μας, αναδεικνυόμενος σε σύμβολο που εκφράζει και τις δικές μας αγωνίες. Μοιάζει να φέρει βιώματα του συγγραφέα για μια από σκηνής διαμαρτυρία. Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή προβάλλονται υπέρτιτλοι στην αγγλική γλώσσα. Εθνικό Θέατρο - Κεντρική Σκηνή, Αγ. Κωνσταντίνου 22, τηλ. 210 528 8170, www.ticketservices.gr, www.n-t.gr,

19th Athens Technopolis Jazz Festival (27 Μαΐου έως 2 Ιουνίου) Ένα από τα σημαντικότερα και μακροβιότερα φεστιβάλ της Αθήνας έρχεται για να μας χαρίσει επτά ημέρες υπέροχης jazz εμπειρίας –όπως πάντα, με ελεύθερη είσοδο. Η πιο jazz σκηνή της πόλης θα υποδεχτεί διεθνή και εγχώρια μουσικά σχήματα σε ένα εντυπωσιακό line-up! Παράλληλα με το φεστιβάλ, οι χώροι της Τεχνόπολης θα γεμίσουν όπως κάθε χρόνο με ενδιαφέρουσες εκθέσεις και πλήθος άλλων παράλληλων εκδηλώσεων! You gotta #JazzBeThere! Τε-

marrying his daughter, Odile, the black swan, who looks remarkably similar to Odette. Siegfried soon sees through the sorcerer’s trap, takes his beloved in his arms, and together they fly away into the sky. Athens Concert Hall, 1 Vassilissis Sofias & Kokkali Str., Tel.: 210 728 2333, www.megaron.gr

Lady Macbeth of the Mtsensk District - Dmitri Shosta-kovich (12-22 May) Shostakovich’s opera became internationally renowned when, following Stalin’s visit to one of the performances, “Pravda” published an article entitled “Confusion in place of music”, condemning the music as vulgar, rough and bourgeois, and criticizing the positive attitude of the opera towards the killer protagonist. Conversely, the director Fanny Ardant says: “Lady Macbeth is the mirror in which we see the wild reflection of ourselves, unruly and free, resistant in a conventional and uniform society [...] I love those who prefer to die rather than to destroy their dreams. I admire the price they are prepared to pay in order to stay free and follow their desires”. Greek National Opera, Stavros Niarchos Foundation Cultural Centre, www.nationalopera.gr

The Misanthrope - Molière (until 26 May) Alceste, who belongs to the “good society”, is hopelessly in love with

The Misanthrope

Célimène. But he loathes all the others, as they are all mercilessly engaged in flattery, social gossip, intrigue, hypocrisy and falsehoods. When he discovers that his beloved lives this kind of life, he opts for a solitary existence. Incurably honest, abhorring hypocrisy and earning our sympathy and admiration, he symbolizes our own anxieties. He seems to be bringing the author’s own experiences and grievances on to the stage. Every Friday, Saturday and Sunday with English surtitles. National Theatre-Central Stage, 22 Agiou Konstantinou Str., tel.: 210 528 8170, www.ticketservices.gr, www.n-t.gr,

19th Athens Technopolis Jazz Festival (27 May to 2 June) One of the most important and long-lasting Athens festivals is on its way to offer us seven days of wonderful jazz –and with free admission as always. The city’s biggest jazz scene will host international and local bands in an impressive line-up! Alongside the festival, Technopolis will be filled as it is every year with interesting exhibitions, and a host of other equally special events! You gotta #JazzBeThere! Technopolis, City of Athens, 100 Piraeus Str., Gazi, tel.: 213 010 9300, www.technopolis-athens.com

χνόπολη Δήμου Αθηναίων, Πειραιώς 100, Γκάζι, τηλ. 213 010 9300, www.technopolis-athens.com

athens hilton 113

INprogressathens

BY Giorgos Rizopoulos

“Α” for STEAM (έως 26 Μαΐου) S for Science - T for Technology - E for Engineering - M for Mathematics! Πώς μπορεί όμως να συνδεθεί η Τέχνη με την Επιστήμη, την Τεχνολογία, τη Μηχανική, τα Μαθηματικά; Πώς η Τέχνη συμβάλλει στη δημιουργία ή στην κατανόηση ενός επιστημονικού ζητήματος και πώς αναπτύσσεται η Υπολογιστική σκέψη μέσα από την Τέχνη; A for Art! Μαθητές συμμετέχουν σε διαδραστικά και αλληλεπιδραστικά εργαστήρια, για να μάθουν τι σχέση έχουν οι προσωπογραφίες του Van Gogh με τις selfies των millennials, τα avatars στα social media με τις μάσκες των ηθοποιών στο Αρχαίο Θέατρο ή πώς μία ακολουθία αριθμών, όπως αυτή του Φιμπονάτσι, μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα πάντα γύρω μας. Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, Ταύ-

“Α” for STEAM (until 26 May) S for Science - T for Technology - E for Engineering - M for Mathematics! How is it possible for Art to be linked together with Science, Technology, Engineering and Mathematics? How can Art contribute to the creation or understanding of a scientific issue, and how can Computational thought be developed through Art? A for Art! Pupils participate in interactive workshops to find out what the relationship is between the portraits of Van Gogh and the selfies of the millennials, between the avatars of social media and the masks of the actors in Ancient Theatre, or how a sequence of numbers, such as that of Fibonacci, can change the way we perceive everything around us. Michael Cacoyannis Foundation, 206 Piraeus Str., Tavros, tel.: 210 341 8550, mcf.gr

ρος, τηλ. 210 341 8550, mcf.gr

Προσωπική Συμφωνία - Roland Harwood (έως 31 Μαΐου) Στη ναζιστική Γερμανία, ο Βίλχελμ Φουρτβένγλερ θεωρείται ο σημαντικότερος Διευθυντής Ορχήστρας και χαίρει της εύνοιας του Αδόλφου Χίτλερ. Μετά το τέλος του Πολέμου, θα κατηγορηθεί για τη σχέση του με το καθεστώς και θα υποβληθεί σε εξοντωτική ανάκριση. «Η δράση του έργου –βασισμένου σε πραγματικά ημερολόγια που κρατούσε κατά τη διάρκεια της ανάκρισής του– συμβαί-

Japanese Traditional Dolls

νει σε ένα τοπίο από ερείπια. Όχι μόνο τα ορατά ερείπια των βομβαρδισμών αλλά και τα βαθιά ριζωμένα στις ψυχές των ανθρώπων», εξηγεί ο Δ. Μυλωνάς, που ανέλαβε τη σκηνοθεσία ενός έργου που τιμήθηκε με το Laurence Olivier Award for Best New Play και κουβαλάει το βάρος της σκηνοθεσίας του Χάρολοντ Πίντερ, αλλά και των ερμηνειών του Ντάνιελ Μάσεϊ και του Χάρβεϊ Καϊτέλ. Από Μηχανής Θέατρο, Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, www.amtheater.gr, τηλ. 210 523 2097 Παραδοσιακές Κούκλες και Παιχνίδια από την Ιαπωνία (έως 30 Ιουνίου) Στην έκθεση που διοργανώνεται από την Πρεσβεία της Ιαπωνίας σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη Παιχνιδιών, στο πλαίσιο του εορτασμού της 120ής επετείου των Διπλωματικών Σχέσεων Ελλάδας-Ιαπωνίας (1899-2019), παρουσιάζεται μία συλλογή από ιαπωνικά παραδοσιακά παιχνίδια και κούκλες τα οποία συνδέονται με εθιμικές γιορτές όπως η Γιορτή των Κοριτσιών Hina Matsuri και η Ημέρα των Παιδιών Kodomo no hi και αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια του πολιτισμού της Ιαπωνίας μέσα στους αιώνες. Μουσείο Μπενάκη Παιχνιδιών, Λεωφ. Ποσειδώνος 14, Π. Φάληρο, τηλ. 212 687 5280, www.benaki.gr

114 hilton athens

Taking Sides - Roland Harwood (until 31 May) In Nazi Germany, Wilhelm Furtwangler is considered to be the most important Orchestral Director, and enjoys the favour of Adolf Hitler. Following the end of the war, he was charged with having had a relationship with the regime, and subjected to ruthless interrogation. “The action of the piece –based on actual diaries which he kept during the period of his interrogation– is set amidst a landscape of ruins. Not only the visible ruins left

Taking Sides

by the bombing, but also that which was deeply rooted in people’s souls”, explains D. Milonas, who has taken on the task of directing a play which was honoured with the Laurence Olivier Award for Best New Play, and who has to live up to the original directorship of Harold Pinter, as well as the performances of Daniel Massey and Harvey Keitel. Apo Michanis Theatre, 13 Akadimou Str., Metaxourgeio, tel.: 210 523 2097, www.amtheater.gr

Japanese Traditional Dolls and Toys (until 30 June) This exhibition organized by the Japanese Embassy, in cooperation with the Benaki Toy Museum as part of its 120th anniversary of Diplomatic Relations between Greece and Japan (1899-2019), presents a collection of traditional Japanese toys and dolls which are linked to customary celebrations, such as the Hina Matsuri Girls’ Day and the Kodomo no hi Children’s Day, which have embodied Japanese culture over the centuries. Benaki Toy Museum, 14 Poseidonos Ave., Paleo Faliro, tel.: 212 687 5280, www.benaki.gr

Photo: Los BarBeros

Los Barberos Η απόλυτη εμπειρία για τον άνδρα

Οι Los Barberos βρίσκονται πάντοτε δίπλα στο σύγχρονο άνδρα και τις ανάγκες του, παρέχοντας ολοκληρωμένες υπηρεσίες περιποίησης. Κούρεμα, ξύρισμα, καθώς και η περιποίηση γενειάδας αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία «χτίζεται» η καλύτερη δυνατή σας εμφάνιση. Κορωνίδα των Los Barberos αποτελούν οι premium υπηρεσίες, για τον άνδρα που επιθυμεί να απολαύσει τις καθημερινές του συνήθειες με ιδιαίτερο τρόπο. Επιλέξτε prive συνδυασμούς, ανάλογα με τις ανάγκες και την διάθεσή σας, καθώς και τις υπηρεσίες, εκείνες που θα αποδώσουν τα μέγιστα στην εμφάνισή σας, ενώ εσείς απολαμβάνετε, μόνος ή με παρέα το σνακ και το ποτό σας στο χώρο μας, που διατίθεται αποκλειστικά για εσάς. Οι Los Barberos δεν λείπουν και από την σημαντικότερη στιγμή της ζωής σας. Αποχαιρετίστε την εργένικη ζωή με ένα bachelor διαφορετικό από τα άλλα. Περιποιηθείτε τους φίλους σας, απολαύστε ιδιαίτερες fingerfood γεύσεις και εκλεκτά ποτά να τα συνοδεύουν, και δημιουργήστε μια ανάμνηση που θα σας συντροφεύει πάντα. Οι επιχειρηματίες που επιθυμούν να προσφέρουν μια ιδιαίτερη παροχή στους συνεργάτες τους, έχουν την δυνατότητα να οργανώσουν ειδικές εταιρικές εκδηλώσεις, σε έναν χώρο απόλυτα ανδρικό, με σημασία στη λεπτομέρεια. Παράλληλα, οι Los Barberos παρουσιάζουν τη νέα σειρά προϊόντων, που θα γίνει το απαραίτητο συμπλήρωμα της μοντέρνας ανδρικής εμφάνισης, δίνοντας ιδιαίτερη σημασία και έμφαση στα συστατικά και τις ευεργετικές τους ιδιότητες, με γνώμονα το βέλτιστο αποτέλεσμα και την απόλυτη εμπειρία περιποίησης. Η γκάμα των αρωμάτων και των προϊόντων grooming που προσφέρουν οι Los Barberos, καλύπτει τις ανάγκες κάθε σύγχρονου άνδρα, δίνοντας την τελική και απαραίτητη πινελιά σε ένα ολοκληρωμένο και άψογο look.

The professionals at Los Barberos are always there to meet the requirements of the modern day man, providing a complete range of care services. Haircut, shaving and grooming of beards are the building blocks on which to create your very best look. The premium services are the crowning jewels of Los Barberos, for the man who wishes to enjoy life on a daily basis in the best possible way. Choose personalised combinations just for you, depending on your requirements and your mood, as well as those services which will help you to make the very best of your appearance. At the same time, enjoy the snacks and drinks which are available exclusively for you in our salon, either alone or with friends. Nor will Los Barberos let you down on the most important day of your life. Wave goodbye to your life as a single man, with a ‘bachelor’s’ send-off which is totally different to any other. Treat your friends, enjoy delicious finger foods accompanied by fine drinks, and create memories which will stay with you for ever. Businessmen who wish to offer something special to their colleagues have the option of organising special corporate events, in an exclusively male environment, down to the very finest detail. Los Barberos also presents a new range of products, which will become an essential complement to the appearance of the modern day man, placing particular emphasis on ingredients and beneficial properties, and aiming for the best possible results and ultimate care experience. The range of colognes and grooming products offered by Los Barberos fully meets the needs of the modern day man, adding the final and indispensable touch to a complete and flawless look.

Ζαχαρία Παπαντωνίου 19, Αθήνα, ΤΚ 11145, T: 2108320188 www.losbarberos.gr

EVENTS&CELEBRITIES At hilton athens

“ELPIDA” Το Σωματείο «ΕΛΠΙΔΑ - Σύλλογος Φίλων Παιδιών με καρκίνο» διοργάνωσε δείπνο αγάπης για τη στήριξη των παιδιών της «ΕΛΠΙΔΑΣ», με την ευγενική συμμετοχή της Έλλης Κοκκίνου, την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, στο ξενοδοχείο Hilton Αθηνών. Τα έσοδα από την εκδήλωση θα διατεθούν για αγορά ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού για την Ογκολογική Μονάδα Παίδων «Μαριάννα B. Βαρδινογιάννη - ΕΛΠΙΔΑ», με στόχο τέσσερα στα τέσσερα παιδιά να γίνονται εντελώς καλά. / “ELPIDA - The Association of Friends of Children with Cancer” arranged a dinner of love to support the “ELPIDA” children, with the benevolent participation of Elli Kokkinou, on Saint Valentine’s Day, at the Hilton Athens. The proceeds from the event will be used to purchase medical equipment for the “Marianna V. Vardinoyannis - ELPIDA” Children’s Oncology Unit, whose target is full recovery of all the children.

01. Κάτια Ζυγούλη, Σάκης Ρουβάς, Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη, Ηλίας Κράσσας, Βίκυ Καγιά 02. Έλλη Κοκκίνου, Ελένη Μενεγάκη 03. Ειρήνη Δανελιάν, Αθανασία Μαρινάκη, Τζωρτζίνα Έλληνα, Μαριάννα Σμπώκου / 01. Katia Zigouli, Sakis Rouvas, Mariana V.Vardinogianni, Ilias Krassas, Viki Kaya 02. Ellie Kokinou, Eleni Menegaki 03. Irini Danelian, Athanasia Marinaki, Tzirtzina Ellina, Marianna Sbokou

116 hilton athens

04. Μελίνα Δασκαλάκη, Ειρήνη Νταϊφά, Γιώργος Τσαβλίρης, Σόφη Κουταλίδη. 05. Έλλη Ιωάννου Τάνες, Μαριάννα Σμπώκου, Ειρήνη Δανελιάν 06. Χαρά Χρυσικοπούλου Καίσαρη, Βασίλης Καίσαρης / 4. Melina Daskalaki, Irini Daifa, Yorgos Tsavliris, Sophie Koutalidi. 05. Ellie Ioannou Tanes, Marianna Sbokou, Irini Danelian 06. Hara Chrisikopoulou Kessaris, Vasilis Kessaris

athens hilton 117

EVENTS&CELEBRITIES At hilton athens

“Together for Children”

Η Ένωση «Μαζί για το Παιδί» είχε την τιμή να φιλοξενήσει τον Κωνσταντίνο Δασκαλάκη, βραβευμένο καθηγητή του Πανεπιστημίου MIT, την Παρασκευή 11 Ιανουαρίου, σε φιλανθρωπικό δείπνο που διοργάνωσε, με στόχο την ενίσχυση των σκοπών της. Οι καλεσμένοι της εκδήλωσης παρακολούθησαν την ομιλία του Κωνσταντίνου Δασκαλάκη, με τίτλο «Πώς οι τεχνολογίες πληροφορικής αλλάζουν τον κόσμο γύρω μας». / The Association “Together for Children” had the honour of hosting Constantinos Daskalakis, award-winning professor from MIT University, on Friday January 11th, at a charity dinner which it had organized to reinforce its goals. Guests at the event attended a speech made by Constantinos Daskalakis, entitled “How information technologies are changing the world around us”.

01. Τέσσα Αραβανή-Σαραντοπούλου, ταμίας της Ένωσης Μαζί για το Παιδί, Άννα Ανδρεάδη, μέλος της Ένωσης, Ιωάννης Παπαδάτος, Αντιπρόεδρος της Ένωσης, Μάρθα Βερνίκου, μέλος της Ένωσης, Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, Αλεξάνδρα Μαρτίνου, Πρόεδρος της Ένωσης, Μαριλένα Μηναϊδη, μέλος της Ένωσης, Έρρικα Οικονόμου, γενική γραμματέας της Ένωσης 02. Αλεξάνδρα Μαρτίνου, Κώστας Μπακογιάννης, Σία Κοσιώνη, Ιωάννης Παπαδάτος. 03. Αλεξία Βερνίκου, Αλεξία Κατσαούνη, Δημήτρης Χατζόπουλος 01. Tessa Aravani-Sarantopoulou, Treasurer of the Union Together for the Child, Anna Andreadis, member of the Union, Ioannis Papadatos, Vice-President of the Union,Martha Vernikou, member of the Union, Konstantinos Daskalakis, Alexandra Martinou, President of the Union, Marilena Menaidis, member of the Union, Herrica Oikonomou, Secretary General of the Union 02. Alexandra Martinou, Kostas Bakogiannis, Sia Kosioni, Ioannis Papadatos 03. Alexia Vernikou, Alexia Katsaouni, Dimitris Hatzopoulos

118 hilton athens

08 04. Δήμητρα Κούστα, Μαριάννα Σταφυλοπάτη 05. Φαίη Μπαρμπαλιά, Ιωάννα και Στέφανος Γαβριηλίδης 06. Μαρίνα Βερνίκου, Μίλτος Καμπουρίδης 07. Ρενα Φιλίππου, Χαρά Καισαρη 08. Αλέκος και Κατερίνα Κίκιζα, Μαρία Πατέρα, Δημήτρης Κεραμεύς 04. Dimitra Kousta Marianna Stafylopati 05. Fay Barbalia, Ioanna and Stefanos Gavriilidis 06. Marina Vernikou, Miltos Kambouridis 07. Rania Filippou, Hara Kessaris 08. Alekos and Katerina Kikiza, Maria Patera, Dimitris Keramefs

athens hilton 119

athensTRAVELMANUAL MUSEUMS

National Archaeological Museum 44, Patision Ave., Athens T. +30 213 2144800 www.namuseum.gr Open daily: Monday 13.00-20.00 Tuesday-Sunday: 09.00-16.00 Closed: December 25th-26th, January 1st, March 25th, Easter Sunday, May 1st Entrance fee: € 7, Reduced € 3 Free entrance: every first Sunday of the month, from November 1st to March 31st Acropolis Museum 15, Dionysiou Areopagitou St. T. +30 210 9000900 www.theacropolismuseum.gr Open daily: April 1 - October 31 Monday: 08.00-16.00, Tuesday-Sunday: 08.00-20.00, Friday: 08.00-22.00 November 1 - March 31: Monday-Friday 09.00-17.00, Friday: 09.00-22.00, Saturday-Sunday 09.00-20.00 Entrance fee: € 5, Reduced € 3 Free entrance: Gift shop and restaurant Benaki Museum 1, Koumbari St., Kolonaki T.+30 210 3671000 www.benaki.gr Opening days: Wednesday, Friday: 09.00 - 17.00 Thursday, Saturday: 09.00 - 24.00 Sunday: 09.00 - 15.00 Entrance fee: € 7, Temporary exhibition € 5, Reduced € 5, Temporary exhibition € 3 Street Cultural Centre 138, Pireos Ave. & Andronikou St. T.+30 210 3453111 www.benaki.gr Opening days: Thursday, Sunday: 10:00 - 18:00 Friday, Saturday: 10:00 - 22:00 Entrance fee: € 4 to € 6 depending on the exhibition MUSEUM OF CYCLADIC ART 4, Neophytou Douka St., Kolonaki T. +30 210 7228321 www.cycladic.gr Opening days: Monday, Wednesday, Friday, Saturday: 10.00 - 17.00. Friday: 10.00 - 20.00. Sunday: 11.00 - 17.00. Closed: Tuesday Entrance fee: € 7, Reduced € 3.5 Exhibitions ticket € 10 HELLENIC MOTOR Museum 3, Septemvriou and Ioulianou St. T. +30 210 8816187 www.hellenicmotormuseum.gr

120 hilton athens

Opening days: Tuesday-Friday: 12.00 - 21.00. Sunday: 11.00 - 18.00. Closed: Monday Entrance fee: The entrance to the permanent exhibition is free. Kerameikos Archaeological Museum 148, Ermou St., Athens T.+30 210 3463552 Opening days: Tuesday to Sunday: 08.00 - 15.00 Closed: Monday Entrance fee: € 2, Reduced € 1 Benaki Museum of Islamic Art 22, Asomaton & 12, Dipylon St., Kerameikos, Tel .: 210 3251311 www.benaki.gr Opening days: Thursday, Friday Entrance fee: € 7, Reduced € 5 Museum of the City of Athens 5-7, I. Paparrigopoulou St. Tel .: 210 3231387 www.athenscitymuseum.gr Opening days: Monday, Wednesday, Thursday, Friday: 09:00- 16:00 Saturday and Sunday: 10:00- 15:00 Entrance fee: € 5, Reduced € 3 (children, students, scouts, seniors and groups of more than four people). Free entrance: Disabled The Goulandris Museum of Natural History 13, Levidou Street, Kifissia Metro green line, Kifissia Station Single ticket: The Goulandris Museum of Natural History + Gaia Centre www.gnhm.gr Ilias Lalaounis Jewelry Museum 12 Kallisperi & Karyatidon St. Metro red line, Acropolis Station Entrance fee: € 5, Reduced € 4 www.lalaounis-jewelrymuseum.gr

Archaeological Sites

The Odeon Of Herodes Atticus Entrance fee: € 2, Reduced € 1 The odeon is today the main venue for the summer Athens Festival’s performances, under the shadow of the Acropolis and the Athenian stars! It was established in 1661 AD by the magnate Athenian Herodes Atticus in memory of his wife. It was then used as a concert hall.

Pnyka (Pnyx Hill) Literally THE birthplace of democracy and the Public Assembly of the citizens place of ancient Athenians. This is where they used to meet the discuss the city’s issues. Philopappos Hill Renowned in antiquity as the Hill of the Muses with its strikingly beautiful cobbled little roads and the Roman monument of Philopappos (2nd century AD), this summit affords extraordinary views of the Parthenon and the Athenian skyline. The Ancient Agora Entrance fee: € 4, Reduced € 2 The heart of public life in Ancient times. Pay a visit to the Temple of Hephaestus (460-420 BC) and the Stoa of Attalos that used to be the major commercial building of ancient Athens. The Roman Agora Entrance fee: € 2, Reduced € 1 The agora is a unified architectural complex constructed between 19-11 BC, thanks to a donation from Julius and Augustus. It was used as the main commercial market during the Roman Times. North of the complex is Hadrian’s library (a rectangular building), built in 132 AD. During the Byzantine period and the Turkish occupation the area was covered with houses, workshops and churches, along with the Fethiye Mosque. Temple of Olympian Zeus Entrance fee: € 2, Reduced € 1 The temple is one of the largest temples in antiquity (6th century BC), with 15 of its 104 columns still standing. According to the traveler Pausanias, it was built by Deucalion, a mythical ancestor of Greeks. Several attempts to built the temple were made until it took its final form in 31 BC by the Roman Emperor Hadrian. The Archaeological Site of Sounio Entrance fee: € 4, Reduced € 2 The Temple of Poseidon, the ancient Greek god of the sea, dominates the southernmost tip of Attica, where the horizon meets the Aegean Sea. Perched on the craggy rocks of Cape Sounio, the temple is one of the most impressive ancient temples in Greece, enveloped in myth and history from antiquity until the present day. The unknown architect is probably the same one who built the Temple of Hephaestus in the Ancient Agora of Athens.

Acropolis Museum

National Archaeological Museum

The Ancient Agora Museum Î¿f Cycladic Art

The Archaeological Site of Sounio

athens hilton 121

athensTRAVELMANUAL GALLERIES

Kalfayan Galleries 11, Haritos St., Kolonaki T. +30 210 7217679 email: info@kalfayangalleries.com www.kalfayangalleries.com Opening days: Monday, Saturday: 11.00 15.00, Tuesday-Friday: 11.00-19.00 Athens Art Gallery 4, Glykonos St., Athens T. +30 210 7213938 e-mail: info@athensartgallery.gr Opening days: Tuesday - Friday: 10:00-14:00, 18:00-21:00. Saturday: 10:00-14:30 www.athensartgallery.gr

e-mail: info@rodeo‑gallery.com www.rodeo-gallery.com/ Opening days: Wed-Sat 12.00-19.00 or by appointment Gallery Skoufa 4, Skoufa St. Kolonaki T. +30 210 3643025 e-mail: info@skoufagallery.gr www.skoufagallery.gr Opening days: Monday, Wednesday and Saturday: 10:00-15:30, Tuesday, Thursday and Friday: 10:00-15:30 and 17:30-21:00 Closed: Sunday

Exhibition & Concert Halls

B&M Theocharakis Foundation 9, Vasilissis Sofias Ave. & 1, Merlin St. Metro blue or red line, Syntagma Station Entrance fee: € 6, Reduced € 3 www.thf.gr Athens Concert Hall Vasilissis Sofias Ave. & Kokkali Access: Metro blue line, Megaro Mousikis Station www.megaron.gr The Odeon Of Herodes Atticus Dionysiou Areopagitou St. Access: Metro red line, Acropolis Station www.greekfestival.gr

Stavros Niarchos Foundation Cultural Centre

Argo Gallery 5, Neophytou Douka St., Kolonaki T. +30 210 7249333 e-mail: info@argo-gallery.gr www.argo-gallery.gr Opening days: Tuesday-Friday: 10:00-14:00 and 18:00-21:00, Saturday: 11:00 to 15:00 Closed: Sunday, Monday THE BREEDER 45 Iasonos st, GR 10436, Athens T: +30 210 3317527 http://thebreedersystem.com gallery@thebreedersystem.com Opening days: Tue-Sat 12:00 - 18:00 RODEO - GALLERY 41 Polidefkous st., 18545 Piraeus, Greece T: +30 210 41 23 977

122 hilton athens

IKASTIKOS KIKLOS SIANTI 2 Vas. Alexandrou and Michalakopoulou, Athens 11634 Email: info@ikastikos-kiklos.com Telephone: +30 210 7245432 , 210 3648335 Opening days: Tuesday-Thursday-Friday 10:00-20:00. Wednesday 10:00-15:00 Saturday 10:00-16:00

Onassis Cultural Centre 107-109, Syggrou Ave. Access: Metro red line, Syggrou Fix Station www.sgt.gr

IRIS Gallery Antinoros 12 Street, Athens 11634 Mrs. Mariza Fassianou T: +30 2107241580 mariza.fassianos@gmail.com Opening days: Monday: by appointment Tuesday, Thursday, Friday: 12.00 -15.00, 17.00 - 20.00. Wednesday, Saturday : 12.00 -15.00

Hellenic Cosmos Cultural Centre 254, Peiraios St., Athens. Bus 049, stop Athens School of Fine Arts. Bus 914, stop Athens School of Fine Arts. www.hellenic-cosmos.gr

Michalis Cacoyannis Founda tion 260, Pireos St., Tavros Access: Bus 049, 914, 815, Tavros stop. Metro green line, Tavros Station (12’ walking distance to MCF) www.mcf.gr

Stavros Niarchos Foundation Cultural Centre 364 Syggrou Avenue, 176 74 Kallithea, Email: info@snfcc.org www.snfcc.org

Spring Summer 2019 Collection “Madagascar Vanilla Ice-Cream, with Organic Milk.”