1
b side
เรียน ท่าช้างคาเฟ่เชียงใหม่ เนื่องด้วยกระผม นาย เรวัติ วงศ์บุญชัยเลิศ เป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 2 คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สาขานิติศาสตร์ ก�ำลังศึกษาอยู่มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ ซึ่งเป็นนักศึกษาที่ได้รับทุนการศึกษาจากทางท่าช้างคาเฟ่เชียงใหม่ ท�ำให้ตัวกระผมมีทุนทรัพย์มาใช้จ่าย ในค่าครองชีพทั้งทางด้านอุปโภคบริโภคและสื่อการเรียน ซึ่งช่วยท�ำให้ทางครอบครัวกระผมไม่ต้องล�ำบากและเป็นกังวลในด้านการส่งเสีย ท�ำให้ตัวกระผม ได้มีเวลาได้เรียนเต็มที่และได้เรียนอย่างสุดความสามารถ ให้สมกับที่ได้รับทุน จากท่าช้างคาเฟ่เชียงใหม่ และทุนนี้ก็ยังเป็นประโยชน์อย่างมากต่อตัวกระผม ถ้ากระผมไม่ได้ทุนการศึกษานี้ ผมจะต้องล�ำบาก และเป็นภาระกับครอบครัวเพิ่มมากขึ้น กระผมจึงอยากจะขอขอบพระคุณทางท่าช้างคาเฟ่เชียงใหม่เป็นอย่างสูง ที่ให้ทุนการศึกษาให้กับผม โดยต่อเนื่องมาเป็นระยะเวลา 9 ปี ในการศึกษา กระผมจึงขอขอบพระคุณมา ณ ที่นี้ ขอขอบพระคุณอย่างสูง จากน้องเร ครับ
จดหมายน้อยถึงพี่จอม/ท่าช้าง ต้องขอขอบคุณส�ำหรับทุกสิ่งทุกอย่างจริงๆ ค่ะ ขอบคุณมากๆ ที่ได้ให้โอกาสหนู ในเรื่องค่าใช้จ่าย เรื่องการศึกษาแก่หนู จนท�ำให้หนูได้เรียนต่อในระดับมัธยมจนถึงระดับมหาวิทยาลัย หนูรู้สึกขอบคุณ และยินดีเป็นอย่างมาก และจะใช้โอกาสนี้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด จันทร์จิรา ภิรักษา (บุ๋มบิ๋ม)
GIVE & TAKE ยิ่งให้ยิ่งได้รับ
ปิ ด ท อ ง ห ลั ง พ ร ะ ฉ บั บ ท่ า ช้ า ง ค า เ ฟ่ หากใครได้ติดตามโครงการ ‘ก้าวคนละก้าว’ สิ่งหนึ่งที่น่าจะเห็นตรงกันก็คือการออกมาวิ่ง ของ ตูน บอดี้สแลม นั้น ช่วย ‘ปลุก’ น�้ำใจของคนทั่วประเทศให้ชุ่มชื่นขึ้นอีกครั้ง แม้สิ่งที่เขาท�ำจะมีทั้ง เสียงชืน่ ชมและค�ำวิจารณ์ แต่ปฏิเสธไม่ได้วา่ แต่ละก้าวของเขา สร้างแรงบันดาลใจ และก่อให้เกิดพลังการให้ ที่แผ่ขยายออกไปทั่วทุกภูมิภาค ถ้าคุณก�ำลังชื่นชม ตูน บอดี้สแลม แล้วอยากจะลุกขึ้นมาช่วยเหลือสังคมบ้างล่ะก็ เรามีอีก หนึง่ แรงบันดาลใจจากกลุม่ คนมากน�ำ้ ใจทีล่ งมือท�ำจริง ให้กบั สังคมจริงๆ และไม่ใช่แค่เพิง่ มาท�ำวันสองวันนี้ แต่คืนให้สังคมมาเป็นสิบปีแล้ว เพียงแต่พวกเขาเก็บเงียบ ไม่ยอมบอกใครเท่านั้นเอง หลายคนทีเ่ ป็ นผูอ้ ่าน HIP Magazine น่าจะเคยไป ใช้บริการทีท่ า่ ช้างคาเฟ่ มาบ้าง หรือถ้ายังไม่เคยไปก็ตอ้ งได้ยนิ ชื่อของสถานบันเทิงแห่งนี้ และถ้าเคยไปก็คงเห็นเหมือนกัน ใช่ มยั้ ว่า พนักงานของท่าช้างแต่ ละคนนัน้ ออกจะมีสไตล์ ทีเ่ ฟี้ ยวฟ้ าวอยู่ไม่นอ้ ย ไหนจะรอยสักเต็มตัว ไหนจะท่าทาง โผงผางดู ไม่ค่อยเป็ นมิตรเท่าไหร่ บางทีรอ้ นๆ ถอดเสื้อ เดินเสิรฟ์ ก็มี สังงานกั ่ นแต่ละทีกเ็ สียงดังลันร้ ่ าน แต่ทำ� ไมร้านนี้ ถึงได้คนคึกคักนัก แถมยังติดอันดับ Top 5 ของเชียงใหม่
ในระยะเวลาแค่ ไม่ก่ีปี จนถึงตอนนี้เปิ ดบริการอยู่ริมถนน ในโครงการจริงใจมาร์เก็ตมากว่า 11 ปี แล ้ว ในธุรกิจร้านอาหาร หรือแม้แต่สถานบันเทิง พนักงานเสิรฟ์ คือหน้าด่านส�ำคัญ ทีค่ อยรับและดูแลลูกค้า แล ้ววัยรุ่นเหล่านี้ดูทา่ ทางจะห่างไกล จากลักษณะของคนท�ำงานบริการเหลือเกิน แต่เราจะตัดสิน คุณภาพการท�ำงานจากหน้าตาพนักงานที่ไม่ค่อยเรียบร้อย เท่าไหร่ หรือจะลองขยับเข้าไปใกล ้ๆ แล ้วฟังดูซวิ า่ ... เหตุใด ท่าช้างคาเฟ่ ถงึ ได้รบั พวกเขาเหล่านี้มาท�ำงานบริการ
“จริงๆ
ท่าช้างเหมือนโรงเรียนดัดสันดานนะ น้องๆ พนักงานภาพลักษณ์เขาดูเหมือนจะเกเร เป็ นคนแข็งๆ กร้านๆ แต่พอเขา ได้อยู่ในทีท่ ม่ี กี ารช่วยเหลือกัน มีพม่ี นี อ้ ง มีการแบ่งปันกัน ท�ำงานร่วมกัน ก็ทำ� ให้พวกเขามีความรับผิดชอบมากขึ้น มีรายได้ประจ�ำและส่วนแบ่ง จากยอดขาย เลยท�ำให้พวกเขารูส้ กึ ว่าทีน่ ่ีให้ความมันคงทั ่ ง้ ทางกายภาพ และทางจิตใจได้ พวกเขาจึงมีการเปลีย่ นแปลงไปในทางทีด่ ขี ้นึ จนท่าช้าง เหมือนเป็ นโรงเรียนดัดสันดานแห่งนึงของประเทศ” จอม - วมิน ทร์ ประกอบสุ ข ในฐานะพี่ช ายคนโตของร้า น เล่าให้ฟงั ว่า การช่วยเหลือสังคมของท่าช้างคาเฟ่ มีทม่ี าจากตัวเขา รวมทัง้ น้องๆ ในร้านก็เป็ น ‘ผู ้ด้อยการศึกษา’ มาก่อน อย่างตัวเขาเองมีวฒ ุ กิ ารศึกษา แค่ ม.6 เรียนมหาวิทยาลัยมาหลายแห่งแต่ก็ไม่จบสักที่ จนเลิกเรียน แล ้วออกมาท�ำงานเต็มตัว ถึงตอนนี้ได้ตระหนักแล ้วว่าการศึกษานีส่ ำ� คัญนะ เมือ่ คิดว่าอยากจะช่วยเหลือสังคม จึงมองถึงการให้โอกาสทางการศึกษา ส�ำคัญมาเป็ นอันดับแรก รวมทัง้ เขายังมีประสบการณ์จากการให้โอกาส น้องๆ ที่ดอ้ ยการศึกษาเช่นเดียวกันมาช่วยบริหารร้าน จึงเล็งเห็นถึง ศักยภาพของคนเหล่านี้ ว่าแม้บางคนจะจบแค่ ม.3 ม.6 บางคนเรียนไม่จบ แต่จะน�ำเรื่องเหล่านัน้ มาตัดสินว่าเขาเป็ นคนไม่ดี ไม่มนี ำ�้ ใจ หรือไม่มี ความรับผิดชอบไม่ได้ ยิง่ เราให้โอกาสกับคนเหล่านี้จะยิง่ เป็ นการดีซะอีก เพราะเขาจะทุม่ เทให้กับการท�ำงานเป็ นอย่างมาก เพราะนัน่ คือสิง่ ทีช่ ว่ ยให้เขา รูส้ กึ ถึงคุณค่าและศักยภาพในตัวเอง
แต่ถา้ รอให้พร้อมก่อน เก็บเงินได้สกั แสนก่อนแลว้ ค่อยให้ แต่กว่าเรา จะเก็บเงินได้ ระหว่างทางก็วา่ งเปล่าไปแล ้ว เราอาจจะช่วยเขาไม่ทนั แล ้ว “ท�ำไมถึงให้การสนับสนุนด้านการศึกษามากๆ เพราะเด็กส่วนใหญ่ ของท่าช้างคือเด็กไร้การศึกษา (หัวเราะ) เคยมีคำ� พูดของใครสักคนว่า ‘ถ้าเราให้ปลาเขาหนึ่งตัว กับให้วธิ กี ารจับปลาเขา อย่างไหนจะยัง่ ยืนกว่า’ เหมือนอย่างในหลวงรัชกาลที่ 9 ท่านส่งเสริมเรื่องพวกนี้ สิ่งที่ท่านให้ คือองค์ความรูท้ ม่ี อบให้เราน�ำไปปฏิบตั ิ และพัฒนาต่อ ของเราก็เหมือนกัน เราไม่ได้เอาเงินไปวางให้แล ้วจบ แต่ดแู ล ้วว่าเด็กคนนี้บ ้านยากจน เราก็ยน่ื มือ เข้าไปช่วยเหลือเรื่องการศึกษา ให้เขามีความรู ้ ให้เขามีปจั จัยทีจ่ ะท�ำให้ โตไปข้างหน้าได้ เพราะตัวเราเองไม่มี เราด้อยตรงนัน้ ไปแล ้ว เราผ่านตรงนัน้ มาแล ้ว เรารูแ้ ล ้วว่าจริงๆ การศึกษานัน้ ส�ำคัญ ในเมือ่ เรามีโอกาส เราก็ควร ให้โอกาสนัน้ กับคนอืน่ ซึง่ ผมบอกได้เลยว่าสุดท้ายสิง่ ทีค่ ณ ุ จะได้รบั คือปิ ติ เป็ นความสุขทางใจของเราเอง อาจจะไม่ได้ทำ� ให้คุณร�ำ่ รวยขึ้นมา แต่คุณ จะมีความสุข มีความสุขมากๆ “แลว้ พอได้เห็นคุณตูน เขาออกมาท�ำเพือ่ คนอืน่ มาปลุกกระแส สร้างแรงบันดาลใจให้คนอื่นช่วยเหลือสังคมขนาดนี้ ผมดีใจจริงๆ นะ แลว้ ก็ขอชื่นชมคุณตูน ชื่นชมจากใจเลยนะว่า...โคตรแมนน่ะ พูดแลว้ ก็ตีบคอนะเนี่ย (หัวเราะ) ผมนัง่ ดู ข่าวทุกครัง้ ก็จะมีความรู ส้ กึ ศรัทธา ในคนๆ นี้ การทีผ่ ูช้ ายคนนึงศรัทธาผูช้ ายอีกคนนึงเป็ นเรือ่ งส�ำคัญมากนะ เหมือนเวลาผมเห็นในหลวงรัชกาลที่ 9 ต่อให้พระองค์ทา่ นสวรรคตไปแล ้ว
“เราไม่ได้เอาเงินไปวางให้แล้วจบ แต่ดูแล้วว่าเด็กคนนี้บ้านยากจน เราก็ยื่นมือเข้าไป ช่วยเหลือเรื่องการศึกษา ให้เขามีความรู้ ให้เขามีปัจจัยที่จะท�ำให้โตไปข้างหน้าได้ เพราะตัวเราเองไม่มี เราด้อยตรงนั้นไปแล้ว เราผ่านตรงนั้นมาแล้ว เรารู้แล้วว่า จริงๆ การศึกษานั้นส�ำคัญ ในเมื่อเรามีโอกาส เราก็ควรให้โอกาสนั้นกับคนอื่น” “เรื่ อ งของการช่ ว ยเหลือ คนอื่น พวกเราท�ำ มาตัง้ แต่ ย งั ไม่ มี ร้านท่าช้างด้วยซ�ำ ้ มีปีนงึ น�ำ้ ท่วมเชียงใหม่ เราก็ยกขบวนไปช่วยทุกบ้านเลยนะ บ้านตัวเองน�ำ้ ท่วมเฉย เพราะเก็บของไม่ทนั เราไม่ได้พูดว่าเราเป็ นคนดี แต่อยากบอกว่าเรื่องของน�ำ้ ใจนัน้ น้องๆ มีกนั ทุกคนอยู่แล ้ว พูดละก็ขำ � ตัง้ แต่ เ ปิ ด ท่ า ช้า งมาเนี่ ย นะ เชื่อ มัย้ หมดค่ า รัก ษาพยาบาลหมาแมว จากการทีน่ อ้ งๆ ในร้านไปช่วยเหลือมานี่หลายแสนแล ้ว บางตัวโดนรถชน ก็อมุ ้ มารักษาจนหาย พอปล่อยไปก็โดนชนอีก ก็รกั ษาอีก หมาของใคร ก็ไม่รูด้ ว้ ยนะ แต่เห็นแล ้วอดไม่ได้ พอเราเห็นน้องๆ มีนำ�้ ใจกับสัตว์แบบนัน้ เราจะไม่ช่วยได้เหรอ เลยท�ำให้เห็นมุมนึงว่าเราเปิ ดร้านมีรายได้เข้ามา ก็ควรจะมีส่วนทีค่ นื กลับไปสู่สงั คมด้วย” เราก็พอจะรู ม้ าบ้างว่าท่าช้างคาเฟ่ แอบช่วยเหลือสังคมมาตลอด แต่ไม่ค่อยยอมบอกใคร จอมให้เหตุผลว่า ‘ไม่รูจ้ ะบอกท�ำไม’ เราท�ำเราก็รู ้ อยูแ่ ก่ใจ แต่ตอนนี้พอได้เห็นกรณีของ ตูน บอดี้สแลม ออกมาวิง่ เพือ่ หาเงิน ไปช่วยเหลือโรงพยาบาลในประเทศแลว้ สร้างแรงบันดาลใจให้กบั คนอื่น ก็ปลื้มใจ เลยอยากจะชักชวนคนอืน่ ๆ ออกมาร่วมด้วยช่วยสังคมบ้าง “เราเริ่มช่วยเหลือการศึกษาของเด็กๆ มาตัง้ แต่ปีแรกๆ ของร้าน จนถึงตอนนี้ ผมให้เครดิตกับคนๆ นึงมากๆ นะ เป็ นผูห้ ญิงทีด่ มี ากคนนึง ในชีวติ ผม เขาบอกว่า ‘จอม เธอจะรอให้มีกอ่ นแล ้วค่อยให้ มันไม่ถกู ต้องนะ ถ้าจะให้ก็ให้ไปเรื่อยๆ เลย ให้ตงั้ แต่ตอนทีเ่ ราไม่มสี ิ ท�ำไมจะต้องรอว่า มีก่อนถึงให้’ ผมฟังแล ้วจีด๊ ในหัวใจเลย เออ... จริงว่ะ สมมุตวิ า่ เราท�ำงาน เงินเดือน 9,000 ถ้าเจียดส่วนนึงให้คนทีด่ อ้ ยกว่าเราสักเดือนละ 500 บาท เหลือใช้ 8,500 บาท พอท�ำแบบนี้ทกุ เดือนเราก็จะชินกับเงินจ�ำนวนนี้แล ้ว 4
a side
แต่การได้เห็นงานทีท่ ่านท�ำมาโดยตลอด ท�ำให้เรารูส้ กึ ศรัทธาจากหัวใจ แลว้ พอเป็ นคนธรรมดาคนนึงลุกขึ้นมาท�ำเพื่อคนอื่นในแบบเดียวกัน ส�ำหรับผมถือว่าเขามีใจทีย่ ง่ิ ใหญ่มาก เพราะตัวเราเองก็พยายามจะท�ำอย่างนี้ มาตลอด ก็ดใี จมากทีเ่ ห็นคนๆ นี้ปลุกกระแสนี้ข้นึ มา คุณอาทิวราห์ คงมาลัย คุณเยีย่ ม เยีย่ มมาก” ไม่เพียงสนับสนุ นด้านทุนการศึกษาให้แก่ ผูด้ อ้ ยโอกาสเท่านัน้ แต่การศึกษาในความหมายของท่าช้างคาเฟ่ ยังรวมถึงการเรียนรู ช้ ีวติ และหาประสบการณ์จากการลงมือท�ำจริงด้วย ดังนัน้ โปรเจ็คท์ในอนาคต ทีท่ ่าช้างหวังว่าจะมีโอกาสได้ทำ� ให้สำ� เร็จ ก็คือการร่วมมือกับธุรกิจอื่นๆ ในเชียงใหม่ เปิ ดโอกาสให้นกั เรียนระดับมัธยมปลายได้ทดลองงาน เพือ่ ให้เด็กๆ ได้ทัง้ ประสบการณ์จากการท�ำงานจริง มีรายได้และสร้างทางเลือก ด้านวิชาชีพของตัวเองในอนาคต “ส�ำหรับผมเด็กและคนชราคือสิ่งส�ำคัญที่สุด คนชราเป็ นผู ท้ ่ี เคยให้กับสังคมมาก่อน แล ้วในวันนึงเขาโรยราไป เราก็ควรเข้าไปช่วยเหลือ ส่วนเด็กๆ นัน้ ก็มาคิดว่าเราจะเปิ ดโลกทัศน์เขายังไง จะให้การศึกษา กับเขาอย่างไร คือให้เรียนรูว่้ าชีวติ จริงนัน้ เป็นอย่างไร ถ้าเป็นไปได้อยากจะชวน ผูป้ ระกอบการอืน่ ๆ ในเชียงใหม่มาร่วมกันสร้างโรงเรียนทางเลือกให้เด็กๆ ได้เข้าไปเรียนรูง้ านจริง เป็ นเหมือนสถาบันสอนวิชาชีพ เพือ่ ให้เด็กๆ ตัง้ แต่ อายุ 15 - 16 ได้รูจ้ กั การท�ำงาน ได้ประสบการณ์ดว้ ย ได้เงินจริงด้วย เขาจะได้ทดลองว่าชอบหรือไม่ชอบอะไร ตัวเองควรจะเรียนอะไร หรือว่า จะไปทางไหนต่อ เราก็อาจจะซัพพอร์ทเรื่องการเดินทาง อาหารกลางวัน หรือปัจจัยอืน่ ๆ เพือ่ อ�ำนวยความสะดวกในการเรียนรูข้ องเยาวชนเหล่านี้”
คุยกับน้องด้อยโอกาส ผู้รับอุปการะจากท่าช้างคาเฟ่ น้องๆ เหล่านี้คือส่วนหนึ่งจากผู้รับอุปการะจากท่าช้างคาเฟ่ พวกเขาคือน้องๆ ผู้ด้อยโอกาสที่มีผลการเรียนดี ความประพฤติ ดี ที่ทางโรงเรียนสอนคนตาบอดภาคเหนือในพระบรมราชินูป ถัม ภ์ จัง หวัดเชียงใหม่ ต้องการสรรหา ผู้มารับอุปการะ เพื่อสร้างอนาคตที่ดีขึ้นผ่านการศึกษาแก่ผู้ด้อยโอกาสเหล่านี้ และท่าช้างคาเฟ่ได้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ อย่างเงียบๆ มาเป็นเวลาเกือบสิบปีแล้ว
บุ๋มบิ๋ม - จันทร์จิรา ภิรักษา
นักศึกษาปี 1 คณะนิ ตศิ าสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ “บ้า นของหนู อยู่ ท่ี จ ัง หวัด แม่ ฮ่ อ งสอนค่ ะ เพราะตาบอดตัง้ แต่เด็กๆ แล ้ว เลยเข้ามาเรียนทีเ่ ชียงใหม่ ตัง้ แต่อายุ 4 ขวบ มาฝึ กการเขียน การใช้ชวี ติ ต่างๆ ทีไ่ ด้รบั ทุนการศึกษาจากท่าช้างคาเฟ่ กเ็ พราะว่าอาจารย์ ในโรงเรียน เขาเห็นว่าฐานะทางครอบครัวหนู ไม่ค่อยดี แต่วา่ เรียนดี หนูเป็ นเด็กกิจกรรมด้วย เขาก็เลยไปหาทุน มาให้ ก็ได้รบั ทุนมาต่อเนื่องตัง้ แต่ ป.5 จนถึงปัจจุบนั ก็ประมาณ 9 ปี ค่ะ “ตอนนี้ ก �ำ ลัง ศึ ก ษาที่ค ณะนิ ติ ศ าสตร์ ปี 1 มหาวิ ท ยาลัย ธรรมศาสตร์ศู น ย์ร ัง สิ ต เพราะว่ า ตอนมัธยมได้เรียนเกี่ยวกับหน้าที่พลเมืองแลว้ ชอบ พอได้เข้ามาเรียนจริงๆ ก็ยากพอสมควร แต่ ก็ตอ้ ง ลองพยายามดู ก่ อ น เพราะคิ ด ว่ า ทุ ก สิ่ ง ทุ ก อย่ า ง มีความยากในตัวเองอยูแ่ ล ้ว แม้ว่าหนูจะไม่เหมือนคนอืน่ แต่ไม่ได้คดิ ว่าตัวเองพิเศษอะไรมาก แค่ตอ้ งพยายาม
ให้มากกว่าคนอืน่ หลายเท่า คนทีเ่ ขามองว่าเราท�ำได้ยงั ไง เขาอาจจะเพิง่ เคยเห็น เพราะส่วนมากคนพิการจะถูกจ�ำกัด ให้อยูใ่ นทีข่ องเขา ส�ำหรับหนู เองก็ถอื ว่าตัวเองโชคดีมาก ทีม่ โี อกาสมากกว่าคนอืน่ แต่เราก็ตอ้ งใช้ความพยายาม เป็ นใบเบิกทางให้คนอืน่ เห็นว่าเราท�ำได้นะ แล ้วเขาก็จะ มองไปในภาพรวมด้วยว่าถ้าคนนี้ทำ� ได้ คนนัน้ ก็อาจจะ ท�ำได้ ท�ำให้เขาเปิ ดใจมากขึ้น “ก็อยากฝากถึงผู ้ด้อยโอกาสคนอืน่ ๆ ว่าอย่าเพิง่ ท้อ เพราะว่าตอนนี้องค์ความรูเ้ รื่องของการศึกษาก็เข้าถึง คนในชุมชนมากขึ้น หรือลองออกมาหาโอกาสข้างนอก ดู บา้ ง ชีวติ ก็อาจจะดีข้ นึ ส่วนทุนนี้ก็ช่วยหนู ได้มาก ถ้าไม่มที นุ นี้หนู คงไม่ได้เรียนต่อ เพราะต้องมีค่าเทอม เครือ่ งบันทึกเสียง ค่าใช้จา่ ยจิปาถะต่างๆ อยากจะบอกว่า ขอบคุณพีๆ่ มากๆ เลยค่ะ ทีใ่ ห้โอกาสและทุนกับหนู ถ้าไม่มที นุ ในวันนัน้ ก็ไม่มวี นั นี้อย่างแน่นอนค่ะ”
เร - เรวัติ วงศ์บุญชัยเลิศ
นักศึกษาชัน้ ปี ท่ี 2 สาขานิ ตศิ าสตร์ คณะมนุ ษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ “บ้า นผมอยู่ เ ชีย งรายครับ ตอนเข้า มาเรีย น ผมอายุ 17 - 18 แล ้ว เพราะดวงตาผมเพิง่ มองไม่เห็น จากอุบตั เิ หตุ เลยต้องเริ่มเรียนใหม่หมด เลยท�ำให้ผม เรียนช้ากว่าเพือ่ น ตอนนี้ผมอายุ 27 แล ้ว ผมเป็ นหนึ่ง ในนักเรียนเรียนดี ฐานะยากจนทีโ่ รงเรียนเลือกขึ้นมา เพื่อหาผู อ้ ุปการะ เป็ นทุนต่ อเนื่องมาตัง้ แต่ ตอนผม อยู่ ป.6 จนถึงตอนนี้กป็ ระมาณ 9 ปี แล ้ว “ทีเ่ ลือกเรียนนิตศิ าสตร์เพราะผมคิดว่ากฎหมาย เกี่ยวข้องกับชีวติ ประจ�ำวันของเรา ทุกๆ วันเราต้องใช้ กฎหมาย ผมเลยคิดว่ามีความจ�ำเป็ นที่จะเลือกเรียน สายนี้ ถึงแม้ว่าจบมาไม่มงี านท�ำ แต่เราก็มคี วามรูต้ ดิ ตัว ในด้านกฎหมาย ไม่มใี ครสามารถมาเอาเปรียบเราได้ “ถ้าไม่มที ่าช้างคาเฟ่ เข้ามาช่วยเหลือ ทุกวันนี้
5
b side
ผมคงไม่ได้เรียน เพราะทางบ้านผมยากจน ผมจึงตัง้ ใจ จะเรียนไปเรื่อยๆ ให้บรรลุเป้ าหมาย เพือ่ ไม่ให้ทกุ คน เสียน�ำ้ ใจ พีน่ อ้ งผมมี 10 คน ผมเป็นคนที่ 5 แล ้วพีน่ อ้ งผม เรียนจบ ม.6 หมดเลย ผมเลยคิดว่าอยากเรียนให้จบ แลว้ ได้ใบปริญญาเอามาให้พ่อแม่ แต่ตอนนี้ผมก็ดใี จ ทีน่ อ้ งชายผมเรียนจบปริญญาไปแล ้ว ตอนนี้ผมก็เลย คิดว่าจะต้องเอาใบที่ 2 ไปให้ครอบครัว และพวกพีๆ่ ทีท่ ่าช้างคาเฟ่ ดว้ ย “อยากฝากถึงเพือ่ นๆ น้องๆ ทีด่ อ้ ยโอกาส ขอให้ มีความพยายาม ถึงแม้เราไม่ได้ทุนในวันนี้ วันหน้าก็จะมีคน ทีเ่ ห็นความดีของเราแล ้วเข้ามาช่วยเหลือ ผมขอฝากให้ ทุกๆ คนตัง้ ใจเรียน เป็ นเด็กดี ใช้ชวี ติ อยูอ่ ย่างพอเพียง และเดินตามพระราชด�ำรัสของพระเจ้าอยูห่ วั รัชกาลที่ 9”
ท่าช้าง สร้างเสริมประสบการณ์ชีวิต
จุดเริ่มต้นของการช่วยเหลือสังคมของท่าช้างคาเฟ่ จะว่าไปแล้วก็น่าจะมาจากน้องๆ พนักงานที่ร้านนี่ล่ะ ที่ช่วยจุดประกายการส่งต่อโอกาสสู่คนอื่นๆ ในสังคม จนถึงตอนนี้โรงเรียนท่าช้างก็ถือว่าได้ผลิตบุคลากรผู้มีคุณภาพ ด้านบริการออกมาสู่สังคมแล้วหลายรุ่น ผ่านโรงเรียนริมถนนแห่งนี้ และพวกเขาเหล่านี้ก็คือส่วนหนึ่งที่จะช่วยขับเคลื่อน ให้งานบริการในท่าช้างคาเฟ่เดินต่อไปอย่างราบรื่น พร้อมต้อนรับเพื่อนๆ ชาวท่าช้างในทุกค�่ำคืน
เฟรม - กฤษฎา ประจันบาล
บูม - ธีรพงศ์ ภูเต้าทอง
“ตอนทีผ่ มมาสมัครแรกๆ ผมไม่มอี ะไรเลย ผมติดยามาก่อน แล ้วผมก็เลิก พอมาท�ำงานทีน่ ่กี ก็ ลายเป็ นอีกคนเลย ผมไม่สูบบุหรี่ ไม่ยุ่งกับอะไรทีเ่ ป็ นของไม่ดี ผมเลิกหมดเลย เหลือแค่ดม่ื อย่างเดียว เรียกว่าหน้ามือเป็ นหลังมือเลยครับ พ่อผมยังพูดเลยว่าไม่คดิ ว่าผม จะมาอยู่รา้ นนี้ได้ถงึ ขนาดนี้ พ่อนึกว่าผมท�ำเล่นๆ เพราะว่าตอนแรก ผมก็คดิ ว่าจะท�ำเล่นๆ แต่พอท�ำไปเรื่อยๆ ก็กลายเป็ นว่าท�ำงานทีน่ ่ี เป็ นหลัก คือถ้าไม่มที ่าช้างก็คงไม่มเี ฟรม การอยู่ท่ีน่ีมนั คือชีวติ ไปแล ้วครับ รูส้ กึ ว่าไม่ใช่แค่ทท่ี ำ� งาน เหมือนเป็ นบ้านไปแล ้ว”
“ก่ อ นหน้า จะมาอยู่ ท่ี น่ี ก็ ไ ม่ ไ ด้ท �ำ อะไรครับ ตอนนั้น ไม่ได้เรียนแลว้ คือเกเรแลว้ ก็ติดเที่ยว ติดเกม แลว้ มีพ่พี ามา สมัครงานทีน่ ่คี รับ ส�ำหรับผมสิง่ ทีเ่ ปลีย่ นไปหลังจากมาอยู่ทท่ี ่าช้าง จะเป็ นเรื่องของความคิด ความเป็ นผูใ้ หญ่ และการใช้ชีวติ ครับ จะท�ำ อะไรก็ ต อ้ งวางแผนมากขึ้น กว่ า เดิม อย่ า งเราอยู่ ต รงนี้ ถ้าดืม่ อยู่ตลอด ไม่หา้ มใจตัวเอง อีกหน่อยเราก็จะไม่มเี งินส�ำรอง เพราะสภาพแวดล ้อมก็เอื้ออ�ำนวยด้วยครับ เราต้องใจแข็งคอยห้าม ตัวเราเองด้วย แต่ชนิ แล ้วครับไม่ดม่ื ก็ได้ เหมือนเราเทีย่ วจนเบือ่ ”
อายุ 26 ปี ต�ำแหน่งปัจจุบัน หัวหน้าคุมชุดเวร ท�ำงานท่าช้างมาแล้ว 8 ปี
อายุ 25 ปี ต�ำแหน่งปัจจุบัน หัวหน้าคุมชุดเวร ท�ำงานท่าช้างมาแล้ว 8 ปี
ซี - เพ็ชร ดวงฤทัย
นนท์ - จรินทร์ รอดนุช
อายุ 25 ปี ต�ำแหน่งปัจจุบัน หัวหน้าประจ�ำจุดยืนดูแลลูกค้า ท�ำงานท่าช้างมาแล้ว 2 ปี
อายุ 28 ปี ต�ำแหน่งปัจจุบัน เช็คสต็อกบาร์น�้ำและกราฟิกดีไซเนอร์ประจ�ำร้าน ท�ำงานท่าช้างมาแล้ว 7 ปี
“ตอนสัมภาษณ์ทำ� งานที่น่ี ผมก็พูดกับพี่เขาไปตรงๆ ว่า ‘ผมเป็ นคนไม่ ดี ม าก่ อ นนะ แต่ ผ มมาอยู่ ท่ี น่ี ผ มอยากจะลอง เปลีย่ นตัวเอง ให้ใช้เวลาพิสูจน์ผมก็แลว้ กัน ดูผมไปเรื่อยๆ ว่าผม เป็ นคนยังไงในสายตาพีๆ่ ในร้าน’ ผมอยากเปลีย่ นตัวเอง และคิดว่า ทีน่ ่นี ่าจะท�ำให้เราเปลีย่ นได้ วันแรกทีม่ าเขาบอกเลยว่าเรือ่ งยาเสพติด ขออย่าให้มี ซึง่ ผมก็ไม่ได้เล่นอยูแ่ ล ้ว ตอนนี้กค็ ดิ ว่าอยากกลับไปเรียน อยู่เหมือนกัน อยากเรียนช่ างยนต์ เพราะที่บา้ นมีอู่ซ่อมรถด้วย คิดว่าถ้าเรามีความรู อ้ ย่างอื่นติดตัว บวกกับประสบการณ์ทำ� งาน ทีเ่ ราได้ ก็น่าจะไปท�ำธุรกิจของตัวเองได้ดขี ้นึ ”
“เคยเรียนที่ CAMP มช. (วิทยาลัยศิลปะ สือ่ และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเชียงใหม่) ครับ แต่ ปญ ั หาคือต้องส่งตัวเองเรียน พอท�ำงานไปด้วยแล ้วเรียนไปด้วยก็ไม่ไหวครับ เลยลาออกมาท�ำงาน เต็มตัว ก็มาเริ่มงานทีน่ ่ที แ่ี รกเลย เห็นว่าร้านแนวดี มีคนเทีย่ วเยอะ ไม่เหมือนร้านอืน่ เป็ นร้านชิลล์ๆ ง่ายๆ สบายๆ พอได้ทำ� งานแลว้ ก็ไม่ชิลล์เท่าไหร่ แต่ท่ที า้ ทายคืองานออกแบบโลโก้ ออกแบบเมนู คือผมได้เรียนรูด้ ว้ ย ถามว่าเสียดายเรื่องเรียนมัย้ ก็เสียดายนะครับ แต่ ทำ� งานที่น่ีก็ได้ความรู เ้ หมือนกัน เราเรียนรู ป้ ระสบการณ์ชีวติ ถ้าจบจากตรงนี้ไปแล ้วเราก็ไปท�ำอย่างอืน่ ได้”
6
a side
ปั้น - ชยธร ศรีวรรณวิทย์
เก้ - ประกายศักดิ์ ยะแสง
“ผมเรียนอยูม่ หาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ได้ 1 ปี ก็ตดิ ทหาร พอออกมาก็ไม่อยากกลับไปเรียนแล ้ว เลยมาท�ำงานทีน่ ่ี เพราะผมดูแล ้ว คิดว่าน่าจะเหมาะกับตัวเอง พนักงานทีน่ ่ไี ม่มยี ูนฟิ อร์ม อยากแต่งตัว แบบไหนก็แต่ง เป็ นตัวของตัวเอง ผมเริม่ จากเสิรฟ์ มาก่อน และเพิง่ เริม่ ไปเรียนดีเจเมือ่ สองปี ทผ่ี ่านมา โดยทีท่ างร้านส่งไปเรียนครับ ทีน่ ่ี เขาสอนให้รูจ้ กั ใช้ชวี ติ ไม่ได้มองว่าเป็ นเจ้านายกับลูกน้อง แต่เป็ น พีก่ บั น้อง นอกจากจะสังแล ่ ้วเขาก็สอนเราด้วย ดูเป็นครอบครัวมากกว่า เราก็ชอบแบบนี้ดว้ ยครับ ชอบในอิสระทีไ่ ม่เกินเลย แต่ยดื หยุน่ ได้”
“อยู่บา้ นผมท�ำตัวเกเรครับ เมื่อก่ อนติดยาด้วย อยู่บา้ น ก็สงั คมชาวบ้านครับ นินทากันเยอะ ข่าวลือเยอะ ผมไม่ชอบก็เลย ออกมาหาประสบการณ์ชวี ติ ตอนท�ำงานแรกๆ ก็คดิ แค่วา่ มาเสิรฟ์ เราก็ทำ� งานจนพี่ๆ เลือ่ นต�ำแหน่ งให้ พ่อแม่ของผมก็อาจจะดีใจ ทีล่ ูกชายสามารถพึง่ พาตัวเองได้ ทุกวันนี้ผมก็หาเงินใช้เอง ถ้ามีเยอะ ก็ส่งให้พ่อบ้าง แต่เขาก็ยงั เป็ นห่วงเรื่องอยากให้เลิกยา ซึ่งผมก็ ไม่ได้ยุ่งกับยาแล ้ว รูส้ กึ ว่ามันเสียอนาคต เสียเงินด้วย เห็นพ่อแม่ เสียใจผมก็ไม่อยากให้เขาทุกข์ใจ”
ตั๊กคุง - วุฒิชัย ใจเพียร
แคน - อานุภาพ บัวผัด
“แต่ก่อนเราออกเร่ขายของกับพ่อไปตามดอยต่างๆ ก็เหมือน เรายังเป็ นเด็ก กลับบ้านก็เล่นเกมตามประสา พอมาอยู่ทน่ี ่ที ำ� ให้ผม โตขึ้น มีความรับผิดชอบมากขึ้น ได้เรียนรูก้ ารปกครองทีจ่ ะเอาไป ใช้ในชีวติ ปัจจุบนั และอนาคต ต่อไปเราไปมีชวี ติ มีครอบครัว เราก็ สามารถดูแลคนอืน่ ได้ ผมว่าทีน่ ่เี ขาสอนให้เป็ นผูใ้ หญ่ข้นึ ทุกคนทีม่ า ผมกลา้ พูดได้เลยว่าแต่ ละคนต่ างความคิดกัน แต่ ท่ีน่ีทำ� ให้เรา รวมกันเป็ นหนึ่งเดียว แล ้วก็ช่วยกันท�ำให้รา้ นของเราเดินไปข้างหน้า ได้อย่างสะดวก ถ้าร้านไปได้ดกี เ็ ป็ นผลประโยชน์ของทุกๆ คน”
“ท�ำงานทีน่ ่ที ำ� ให้ผมได้เรียนรูก้ ารใช้ชวี ติ ครับ คือเราไม่จำ� เป็ น ต้องใช้ชีวิตตามหลักอย่ างที่คนอื่นท�ำ เช่ น กลางคืนต้องนอน หรื อ ตื่ น มาต้อ งไปท�ำ งานแบบนี้ ๆ ใช้ชี วิต อยู่ ใ นกรอบแบบนี้ คืออยากท�ำอะไรเราก็ทำ � ถ้าไปเทีย่ ว ก็ตอ้ งตื่นมาท�ำงานได้ ใช้ชวี ติ ให้สนุ กแบบวัยรุ่น ถ้าผมไม่มาท�ำงานอยู่ท่นี ่ี ผมอาจจะไปติดคุก ทีไ่ หนซักทีแ่ ล ้วก็ได้ เหมือนกับว่าผมมีพรสวรรค์ดา้ นเพลง ทีน่ ่เี ขา มองเห็นความสามารถของผมด้านนี้ เขาก็ดนั ผม แต่ถ ้าผมอยูค่ นเดียว ผมไม่รูห้ รอกว่าผมเป็ นดีเจได้ ไม่ เ คยคิ ด หรื อ ฝัน ว่ า จะได้เ ป็ น เหมือนกัน ผลตอบรับก็ถอื ว่าโอเคครับ ลูกค้าเขาก็จอยไปด้วย”
อายุ 27 ปี ต�ำแหน่งปัจจุบัน ดีเจประจ�ำร้านและหัวหน้าชุดเสิร์ฟ ท�ำงานท่าช้างมาแล้ว 8 ปี
อายุ 35 ปี ต�ำแหน่งปัจจุบัน หัวหน้าคุมชุดเวรและหัวหน้าแม่บ้าน ท�ำงานท่าช้างมาแล้ว 8 ปี
เหน่ - ปรานต์ อ่ะเต๋า
อายุ 25 ปี ต�ำแหน่งปัจจุบัน หัวหน้าพนักงานเสิร์ฟ ท�ำงานท่าช้างมาแล้ว 2 ปี
อายุ 22 ปี ต�ำแหน่งปัจจุบัน หัวหน้าประจ�ำจุดยืนดูแลลูกค้า ท�ำงานท่าช้างมาแล้ว 3 ปี
อายุ 22 ปี ต�ำแหน่งปัจจุบัน ดีเจประจ�ำร้านและพนักงานเสิร์ฟ ท�ำงานท่าช้างมาแล้ว 3 ปี
“ผมไม่ได้เรียนต่อครับ ท�ำงานตัง้ แต่อายุ 18 ปี เพราะไม่อยาก รบกวนทางบ้าน เลยตัดสินใจท�ำงานดีกว่า เรื่องเรียนค่อยว่ากัน อยู่ทน่ี ่ี เราฟรีสไตล์ เป็ นตัวของตัวเองได้เลย เราเสิรฟ์ ก็จริง แต่ไม่ตอ้ งไปชง ให้ลูกค้า ผมว่าแบบนี้โอเคกว่า อีกอย่างคือที่น่ีเราอยู่กนั แบบพีน่ อ้ ง ชิลล์ๆ ไม่กดดัน เขามอบหมายหน้าทีใ่ ห้เราไปจัดการเอาเอง ท�ำให้เรา มีความรับผิดชอบทีส่ ูงขึ้น ในอนาคตผมอยากท�ำอะไรเป็ นของตัวเอง แต่ คงไม่ใช่ รา้ นเหลา้ อยู่ท่ีน่ีก็เหมือนเก็บประสบการณ์ รวมไปถึง เรียนรูว้ ธิ กี ารบริหารงานด้วยครับ เพือ่ ในอนาคตจะได้เอาไปต่อยอด” 7
b side
ร่วมแรงร่วมใจมอบให้ชุมชน การประกอบสถานบริการหรือแม้แต่ธุรกิจใดก็ตาม สิ่งที่ต้องค�ำนึงถึงเป็นอันดับแรกๆ เลยคือการอยู่ร่วมกับผู้คน ในชุมชน เหมือนเราย้ายบ้านไปอยูใ่ นชุมชนใหม่ๆ ก็ตอ้ งศึกษา ท�ำความรูจ้ กั ตลอดจนให้ความช่วยเหลือแก่ชมุ ชนตามสมควรบ้าง ไม่ใช่เพียงเพราะเราเป็นคนในชุมชนเท่านั้น แต่การมอบน�้ำใจให้แก่กัน เราย่อมได้รับสิ่งนั้นตอบแทน ท่าช้างคาเฟ่ ก็นบั เป็ นหนึ่งในสถานบริการทีย่ ดึ ความต้องการ ของชุมชนเป็ นหลัก จากค�ำบอกเล่าของ ลุงคงเดช ธรรมสิทธิ์ ผูน้ ำ� ชุมชน ศรีมงคล ในฐานะเจ้าบ้านทีค่ อยดูแลสารทุกข์สกุ ดิบของชาวบ้านในย่านนี้ บอกว่า ท่าช้างคาเฟ่ ไม่เคยสร้างปัญหาให้กบั ชุมชนมาก่อน โดยเฉพาะ เรื่ อ งเสีย งดัง ที่ชุ ม ชนจะขอความร่ ว มมือ เป็ น พิเ ศษ แม้ร า้ นอื่น ๆ ในละแวกเดีย วกัน จะมีแตกแถวไปบ้า ง แต่ ต ลอดการท�ำ งานเป็ น ประธานชุมชนมา 3 สมัย รวมแล ้วกว่า 12 ปี ของลุงคงเดช ยังไม่เคยได้รับ เรื่องร้องเรียนจากชาวบ้านว่าท่าช้างคาเฟ่ เสียงดังเลยสักครัง้ และไม่ใช่ แค่ ป ฏิบ ตั ิต ามกฎหมายและข้อ ตกลงที่เ ซ็น สัญ ญาเอาไว้ก บั ชุม ชน อย่างเคร่งครัด งานบริการสังคมยังไม่เคยขาด ไม่วา่ จะขอความช่วยเหลือ เรือ่ งใดไป ท่าช้างคาเฟ่ ก็มอบกลับมาให้อย่างเต็มที่ ไม่วา่ จะเป็ นโต๊ะ เก้าอี้ ส�ำหรับให้ชาวบ้านน�ำไปใช้จดั กิจกรรม หรือจะเป็ นเรือ่ งของทุนการศึกษา สนับสนุนของรางวัลในเทศกาลต่างๆ หรือแม้แต่การระดมทุน ระดม ความร่วมมือจากเทศบาลนครเชียงใหม่ มาจัดท�ำป้ ายชื่อให้กบั ชุมชน ลุงคงเดช ยังบอกด้วยว่าในฐานะเจ้าของพื้นที่ท่ตี อ้ งดู แลความสงบ ในชุมชน แม้จะได้รับความช่วยเหลืออย่างมากมายจากสถานประกอบการ เช่นท่าช้าง แต่ไม่ได้หมายความว่าชุมชนจะละเลย ไม่เข้มงวดกวดขัน กับร้านแห่งนี้ แต่เพราะท่าช้างคาเฟ่ ยงั ไม่เคยท�ำความเดือดร้อน หรือ ท�ำผิดกฎหมายเลย เขาจึง ไม่รูจ้ ะไปจับผิดตรงไหน ยังนับว่าเป็ นเรื่องน่ าดีใจ เสีย อีก ที่ส ถานประกอบ การบันเทิงให้ความร่วมมือ กับชุมชนและกับภาครัฐ เป็ นอย่ า งดี ตัว เขาเอง ในฐานะผู ด้ ู แลชุ ม ชน ก็รูส้ ึกสบายใจที่ในพื้นที่ มี ส ถานประกอบการ ที่ เ ค า รพ ใ น กฎก ติ ก า ลุงคงเดช ธรรมสิทธิ์ ผู้น�ำชุมชนศรีมงคล ของชุมชนแบบนี้
ไม่เพียงเข้ากันได้ดี กับชุมชนศรีมงคลอันเป็ น สถานที่ตงั้ ร้านท่าช้างคาเฟ่ เท่ า นั้น หากแต่ ย งั ขยาย ค ว า ม ช่ ว ย เ ห ลื อ ไ ป สู่ พนักงานของเทศบาลนคร เชียงใหม่ และชุมชนอื่นๆ ในเชียงใหม่ดว้ ย จากการ ท�ำ งานร่ ว มกัน มาตลอด ระหว่ า งท่ า ช้า งคาเฟ่ กับ เทศบาลนครเชี ย งใหม่ คุณชาตรี เชื้อมโนชาญ รองนายกเทศมนตรี โดยมีคณ ุ ชาตรี เชื้อมโนชาญ รองนายกเทศมนตรี เป็ นผู ป้ ระสานงาน พร้อมรับความช่ วยเหลือ ทีท่ ่าช้างคาเฟ่ ส่งมาอย่างรวดเร็วทันใจทุกครัง้ ทีเ่ อ่ยปาก รองฯ ชาตรี เล่าให้ฟงั ว่าตอนแรกก็เฉยๆ กับสถานบันเทิง ยามค�ำ่ คืนเหล่านี้ เพราะจากประสบการณ์ท่ีผ่านมาส่วนมากมักจะ มีปญั หาไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง แต่กบั ท่าช้างคาเฟ่ เรียกได้ว่าไม่เคย ก่อเรือ่ งราวสร้างความเดือดร้อนทัง้ ต่อตนเองและผูอ้ น่ื มาก่อน แต่ทร่ี ูส้ กึ ซึ้งใจ และมองสถานบันเทิงสีเทาๆ เปลีย่ นไป ก็ตอนที่เกิดไฟไหม้ ครัง้ ใหญ่ในชุมชนแออัดบนถนนช้างคลาน “ด้วยระบบราชการที่กว่าจะท�ำเรื่องของบประมาณเสร็จสิ้น ก็อาจจะล่าช้าเกินไป ช่วยชาวบ้านไม่ทนั แลว้ เลยขอความช่วยเหลือ ไปยังผูป้ ระกอบการในเชียงใหม่ และก็มที ่าช้างนี่ละ่ ทีม่ าตัง้ โรงอาหาร ให้ชาวบ้านรับประทานกันฟรีๆ แล ้วไม่ใช่แค่วนั สองวัน แต่ตงั้ ไปเรื่อยๆ จนกว่าเทศบาลจะได้งบประมาณมาช่วยเหลือ ตอนนัน้ ก็สบิ กว่าวัน เห็นจะได้ แล ้วอาหารไม่ใช่แค่พอให้อม่ิ ไป ชาวบ้านบางคนบอกเลยว่า อาหารบางอย่างเขาเพิง่ เคยได้กนิ เป็ นครัง้ แรกในชีวติ เหตุการณ์นนั้ ล่ะ ทีท่ ำ� ให้มมุ มองของผมต่อสถานบันเทิงอย่างท่าช้างเปลีย่ นไป และก็ได้ มีการช่วยเหลือกันมาเรื่อยๆ จนถึงปัจจุบนั นี้ ไม่วา่ จะเป็ นการระดมทุน ช่ วยเหลือเวลามีภยั พิบตั ิ หรือการมอบทุนการศึ กษาแก่ ลูกหลาน ของพนักงานเทศบาลนครฯเชียงใหม่ในทุกๆ ปี ท่าช้างก็ช่วยเหลือ ไม่เคยขาด ขอให้เอ่ยปากเถอะ พวกเขาก็จะมาช่วยอย่างเต็มที”่ … เพราะยิ่ง ให้ไ ปมากเท่ า ไหร่ ก็ ย่ิง ได้ร บั กลับ คืน มากเท่ า นัน้ ผลลัพธ์ของการให้อาจจะจับต้องไม่ได้ แต่ กบั ผู ท้ ่ีรูจ้ กั แบ่งปันแลว้ ความอิ่มเอิบใจ ความปิ ตสิ ุขทีไ่ ด้เห็นผูอ้ ่นื มีความสุข มีคุณภาพชีวติ เพียงเท่านี้ก็น่าจะเพียงพอแลว้ ต่อการส่งต่อน�ำ้ ใจไปสู่ผูอ้ ่ืน อย่างที่ จอม พี่ช ายคนโตของท่ า ช้า งคาเฟ่ บอกกับ เราว่า เหตุผ ลของการ ช่วยเหลือสังคมของพวกเขาไม่ใช่อะไรเลย นอกจากความปิ ตใิ จทีไ่ ด้เห็น คนทีเ่ ขาช่วยเหลือมีชวี ติ ทีด่ ขี ้นึ
“ไม่ใช่เพราะท่าช้างคาเฟ่ เขาช่วยเหลือชาวบ้านมาตลอด ชาวบ้าน เลยไม่รอ้ งเรียนนะครับ แต่เพราะในภาพรวมท่าช้างไม่ค่อยมีปญั หา คือเราตกลงกันตัง้ แต่แรกแลว้ และอีกอย่างก็ข้นึ อยู่กบั ทางโครงการ เขาด้วย แต่ถา้ เทียบกับร้านอืน่ ก็จะมีเสียงดัง ไม่ค่อยฟังความเดือดร้อน ของชาวบ้าน สุดท้ายแลว้ ร้านพวกนัน้ เขาก็อยู่ไม่ได้ แต่สำ� หรับท่าช้าง น่าจะอยู่ดว้ ยกันไปอีกนาน เพราะเขาท�ำตามกฎกติกา คนเราต้องมีกฎ มีกติกาถึงจะอยู่ร่วมกันได้ เขาเองก็ปฏิบตั แิ บบนี้มาตลอด รวมไปถึง การเข้าถึงชุมชน และการช่วยเหลือ ท�ำให้เขาเป็ นทีร่ กั ของคนในชุมชน” ต้องการสมทบทุนหรือช่วยเหลือในด้านต่างๆ โรงเรียนสอนคนตาบอดภาคเหนือในพระบรมราชินูปถัมภ์ จังหวัดเชียงใหม่ เลขที่ 41 ถ.อารักษ์ ต.พระสิงห์ อ.เมือง จ.เชียงใหม่ 50200 โทร. 0 5327 8009 E-mail : cmblind@hotmail.com www.cmblind.ac.th
ศูนย์พัฒนาการจัดสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุบ้านธรรมปกรณ์ (เชียงใหม่) เลขที่ 1 ถ.มูลเมือง อ.เมือง จ.เชียงใหม่ 50200 โทร. 0 5327 8573 E-mail : thammapakorn@dop.mail.go.th/thammapakorncnx@gmail.com http://thammapakorn.go.th 8
a side
B I K E T R I P
NIGHT RIDE
ว่าแลว้ ผมก็เลยต้องปรับตารางเวลาชีวติ ใหม่ให้มนั ยืดหยุ่น ไปตามสภาพอากาศอัน แปรปรวนนี้ ใ ห้ไ ด้ จากเดิม ที่เ คยตื่ น เช้า เพือ่ ปัน่ จักรยาน ก็พบว่าอากาศหนาวมีผลท�ำให้ผา้ ห่มหนักมาก! 555 ไม่สามารถแซะตัวเองออกจากเตียงได้ตงั้ แต่เช้ามืด หรือบางวันมีฝนตก ตอนกลางคืน เช้ามาเปี ยกแฉะแจ๊ะแมะไปถึงเที่ยงโน่น บางวันก็เลย ต้องย้ายมากระแทกรอบเย็นแทน จึงเป็ นทีม่ าของคอลัมน์น้ ี ทีว่ า่ ด้วย เรื่องการปัน่ จักรยานในฤดู หนาว (แต่โคตรร้อน) ที่ความมืดบุกรุก ชีวติ เราเร็วกว่าทุกฤดู ตามทฤษฎีทางแพทย์แผนโบราณตะวันออกเนี่ย ท่านไม่แนะน�ำ ให้เราออกก�ำลังกายตอนกลางคืน เนื่องจากจะขัดกับนาฬิกาชีวิต อัน ส่ ง ผลให้ร ะบบสมดุ ล ของร่ า งกายและจิ ต ใจแปรปรวนว่ า งัน้ ท่านแนะน�ำว่ามนุษย์เราควรออกก�ำลังกายกันตอนเช้าจะดีทส่ี ดุ มิหน�ำซ�ำ้ ยังไปพ้องกับทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์แผนปัจจุบนั ที่ว่า ตอนกลางคืน ต้นไม้จะคายก๊าซคาร์บอนไดอ็อกไซด์ออกมา ถ้าหากเรากระหน�ำ่ ออกก�ำลังกายแล ้ว แทนทีจ่ ะได้ออกซิเจนเหมือนตอนกลางวัน ก็จะได้ สารพิษเข้าไปแทน มันจะเกิดผลเสียมากกว่าผลดี ก็จริงครับ ไม่เถียงหรอก แต่ถ ้าดูจากวิถชี วี ติ ของคนปัจจุบนั ล่ะ? บางครัง้ มันก็ไม่ค่อยเอื้อให้เราแบ่งเวลาออกก�ำลังได้ถูกต้องตามหลัก ทฤษฎีอะไรขนาดนัน้ (อันนี้ไม่นบั พวกขี้เกียจแล ้วก็อา้ งโน่นอ้างนี่นะจ๊ะ) ดังนัน้ ผมถือว่าถ้าการออกก�ำลังกายตอนเช้าดีทส่ี ุด การออกก�ำลังกาย ตอนกลางคืนก็ยงั ดีกว่าไม่ทำ� อะไรเลยล่ะน่ า การผุดขึ้นของสถาน ออกก�ำลังกายในรู ปแบบต่างๆ ที่เปิ ดให้บริการช่วงเย็นถึงดึกถึงดื่น และความนิยมในการเล่นกีฬาหลังเลิกงานของผูค้ น น่าจะเป็ นสิง่ ยืนยัน ทีช่ ดั เจนว่า ความรักสุขภาพส�ำคัญทีส่ ุด เพราะสามารถท�ำให้เรายืดหยุน่ อยู่เหนือทฤษฎีใดๆ เลยเนาะ
ส า ย มื ด
เรื่อง / ภาพ : acidslapper
กลับมาเจอกันอีกฉบับแล้วนะครับกับบรรยากาศพิลึกพิลั่น เดี๋ยวหนาวเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวฝนตกซะงั้น เล่นเอาซะนักกิจกรรม กลางแจ้งอย่างเราๆ เดาทางวางแผนออกทริปกันไม่ถกู เลยทีเดียว ใครจะไปเชื่อว่าฤดูหนาวจะร้อนได้ขนาดนี้ ช่างไม่เกรงใจฉลาก ประหยัดไฟเบอร์ 5 เลย! แต่ก็โอเค้ ไม่ว่าร้อนหรือหนาวเราก็จะ ออกปั่นจักรยานอยู่แล้ว เอ้า! ฝนตก!!! อะไรของพี่เค้าเนี่ย! เอาใจยากชะมัด
9 9
b side b side
ฉบับนี้ผมเลยตัง้ ใจว่าจะพาชาว HIP ออกปัน่ ท่องเชียงใหม่ แบบค�ำ่ ๆ มืดๆ กันบ้างครับ อันที่จริงแลว้ เมืองเชียงใหม่ถึงแม้ว่า จะไม่ใหญ่โตมาก แต่กจ็ ดั เป็ นเมืองท่องเทีย่ วทีส่ ำ� คัญ การมีนกั ท่องเทีย่ ว หลากหลายเชื้อชาติอยูใ่ นเมืองเดียวกัน นัน่ ท�ำให้เมืองค่อนข้างจะคึกคัก อยู่ตลอด เชียงใหม่จึงดู มเี สน่ หอ์ ย่างประหลาด เพราะว่าเราจะเจอ วัดสงบๆ เงียบๆ นิ่งๆ และโซนบาร์ด่มื กินและช้อปปิ้ งสุดครื้นเครง ในระยะห่างไม่ถงึ 500 เมตร! ทริปนี้จงึ เป็ น Night Trip ทีค่ ่อนข้าง มีความหลากหลายเชียว 555 ก่อนอื่นต้องส�ำรวจความพร้อมกันก่อนครับ นอกจากจะต้อง เช็คสภาพรถและอุปกรณ์เหมือนการปัน่ ทุกครัง้ คราวนี้ตอ้ งเพิม่ เติม ไฟหน้า ไฟท้าย และเสื้อสีสว่างๆ ด้วยครับ เป้ าหมายของทริปคือ วันนี้ จะไม่ดูความเร็ว ไม่ดูรอบขา ไม่ดูหวั ใจ ไม่ดูความชัน ไม่ดูระยะทาง แต่จะแวะเที่ยว แวะกินอะไรไปเรื่อย คิดเสียว่าวันนี้เป็ นเจ๊กสเตอร์ เช่าจักรยานปัน่ เทีย่ วก็แล ้วกัน 17:00 น. ผมเริ่ม เส้น ทางการปัน่ จากหอศิ ล ปวัฒ นธรรม มหาวิท ยาลัย เชีย งใหม่ (ถนนนิ ม มานเหมิน ท์) จากนัน้ ก็ ป นั ่ จาก ถนนสุเทพ สนุ กและตื่นเต้นกับการปัน่ ลัดเลาะและความฉวัดเฉวียน ของเชีย งใหม่ เ มือ งรถติ ด ถือ เป็ น การฝึ ก ทัก ษะการใช้เ กี ย ร์แ ละ การทรงตัว ก็ แ ล ว้ กัน 555 ตรงเข้า คู เ มือ งเชี ย งใหม่ แวะตลาด ประตูเชียงใหม่โดยทีย่ งั นึกไม่ออกว่าจะกินอะไร เพราะยังไม่ค่อยหิว พอเดินผ่านร้านขายอาหารปลาปุ๊ บ ก็นึกขึ้นได้วา่ เราไม่หวิ แต่ปลาคงหิว งัน้ ซื้ออาหารปลาไปก่อนละกัน จากนัน้ จึงมุ่งหน้าผ่านย่ านไนท์บาร์ซ่าไปต่ อยังวัดชัยมงคล ซึ่งเป็ นวัดที่ติดแม่น�ำ้ ปิ ง วิวสวยงาม มีเขตอภัยทานให้ปล่อยปลา ปล่อยหอย ปล่อยกบ และนักเล่นในวงการให้อาหารปลาเขารู ก้ นั !
10 10
a side b side
นัง่ เล่นดูความวุน่ วายเวลาทีป่ ลาแย่งกันกินอาหารแล ้วมีความสุข ไม่ได้ อธิษฐานขอพรอะไร เพราะคิดว่าการดูปลากินอาหารแล ้วมีความสุขเนี่ย กระบวนการมันจบสมบูรณ์แล ้ว ไม่ควรผลักภาระไปให้สง่ิ ศักดิ์สทิ ธิ์อกี อยากได้อะไรก็ไปตัง้ ใจท�ำกันต่อ ต่างคนต่างวิถกี ว็ า่ กันไป นัง่ เล่นสักพัก ปัน่ เลาะแม่นำ�้ ปิ งขึ้นมาอีกก็ขา้ มสะพานเหล็ก วิวแม่นำ�้ ปิ งสวยงามเชียว แต่ทเ่ี จ๋งมากคือ... มีคนตกปลาเต็มสะพานเลย และทีเ่ จ๋งสุดๆ ยิง่ กว่า เบ็ดนัน้ ขว้างไปทางเขตอภัยทานวัดชัยมงคล ก็ไอ้ท่เี ราเพิง่ เอาอาหาร ไปให้ปลาเมือ่ กี!๊ !! แต่ผมชอบนะ มียาพิษ มันก็ตอ้ งมียาถอนพิษ มีแสง มันก็ตอ้ งเกิดเงา หยินและหยางก็ขบั เคลือ่ นกันไป เรารุ่นใหญ่... ยักไหล่ ไม่เกี่ยงงอน พอฟ้ าเริ่มสลัวๆ ก็เริ่มมีหวิ ตะหงิดๆ นิดๆ อ้า! นึกขึ้นได้วา่ ทีน่ ่ี ใกล ้ตลาดสันป่ าข่อยนี่นา วัยรุ่นยุคปลาย 90 ถึงมิลเลนเนี่ยมตอนต้น เค้าเล่นกันตัวเนี้ย! ขนมจีนสันป่ าข่อยไงทิด! น�ำ้ เงี้ยวฉ�ำ่ ๆ คละเคลา้ ถัวงอกอวบอั ่ น๋ แล ้วความเปรี้ยวซ่านของผักกาดดอง สอดประสานกับ ความเร่ าร้อนของพริกขี้หนู ควั ่ หอมรื่นอารมณ์ ทุกทีท่ีมาที่น่ีไม่เคย ต�ำ่ กว่าสอง แต่วนั นี้ต ้องยัง้ มือไว้ไมตรี เพราะมีอกี หลายสถานีทต่ี ้องแวะ 555
สะบัดแฮนด์จกั รยานกลับขึ้นมาบนถนน ตรงขึ้นสะพานนวรัฐ ตอนนี้ฟ้าเริ่มใกลม้ ดื แลว้ แวะดูภาพแม่นำ�้ ปิ งตอนกลางคืนสวยงาม ไปอีกอารมณ์ แวะถ่ายรูปเสร็จปุ๊ บก็มงุ่ ยาวไปยังประตูทา่ แพ ทีน่ นั ่ มีกลุม่ จักรยานรวมตัวกันเต็มเลย #สายมืด นี่เยอะดีจงั เสียดายทีม่ าถึงทีน่ ่ี ตอนฟ้ ามืดแลว้ ไม่งนั้ จะทันให้อาหารนกพิราบและให้อาหารปลา ทีค่ ูเมืองช่วงนี้ได้อกี ผมจูงจักรยานข้ามถนนมาด้านหลังประตูทา่ แพ ปัน่ ตามเส้นทาง ถนนราชด�ำเนิน (ถนนคนเดินวันอาทิตย์) เลี้ยวซ้ายทีส่ แ่ี ยกวัดพันอ้น เข้า สู่ ถ นนราชภาคิ น ัย ถ้า ชื่ อ ถนนท�ำ ให้ง ง งัน้ คิ ด ซะว่ า เราจะไป ร้านจักรยานชัยธวัชก็แล ้วกันครับ ทีน้ พี อตรงผ่านสีแ่ ยกโรงแรมอโนดาต มาจนถึงร้านจักยานชัยธวัชปุ๊ บ เลยไปอีกประมาณ 50 เมตรฝัง่ ตรงข้าม เฮ้ย! นัน่ มันหมีน่นี า! จ๊ะเอ๋เข้ากับคุณกิว (นักร้องน�ำวงคูเมือง - หน้า อย่างมดส้มมมม) คุยไปคุยมาได้ความว่าพีก่ วิ แกขยายกิจการเปิ ดสาขา ร้าน Viking Jungle อยู่ทน่ี ่ี เพิง่ เปิ ดมาได้ไม่ถงึ เดือน บอกตามตรงว่า ตอนนี้ไม่ได้หวิ แต่ตามรูปใน IG พีก่ วิ มานาน แต่ละรูปนี่พอ่ คุณเอ๊ย! เบอร์เกอร์ชสี ทะลักงี้ ไม่หวิ ก็ตอ้ งกระหน�ำ่ แล ้วววว! จัดไป! เบอร์เกอร์ อีกหนึ่งพร้อมเฟนช์ฟรายด์ท่อนมหึมา อร่อยน�ำ้ ตาแทบเล็ด นัง่ เมาท์มอยกันอีกครู่ หนึ่งพอให้หายกั ๊ดต๊องก็ขอตัวจากมา ก่อนกลับนึกขึ้นได้ ยังไม่ได้กนิ ลูกชิ้นป้ าใหญ่หน้าตลาดสมเพชรนี่หว่า! สายไปแลว้ ล่ะทิด ถ้าใส่ลูกชิ้นไปอีกลูกรับรองว่ามันพาพวกทัง้ หมด
กลับออกมาแน่ ขอแปะลู กชิ้นร้ายกาจนี่ไว้คราวหน้าละกัน ตอนนี้ ก็ม่งุ หน้ากลับทางถนนสุเทพ และจบทริปที่หอศิลปวัฒนธรรม มช. ทีเ่ ดิมทีเ่ ริม่ กดดูระยะทางแล ้วฟาดไปยีส่ บิ กว่ากิโลเมตร แต่ช่างมันเถอะ วันนี้เราคงกินอาหารเกินระยะปัน่ ไปเยอะแลว้ ล่ะ 555 “ไม่เป็ นไร พรุ่งนี้ค่อยไปลดเอา” ผมบอกตัวเองด้วยประโยคยอดนิยมทีค่ นอ้วนๆ เค้ามักจะพูดกันก่อนกระโดดเข้าใส่อาหารมื้อใหญ่น่ะ 555 ก็ถอื ว่าวันนี้เป็ นการปัน่ เล่นๆ เบาๆ ชิลล์ๆ ดูโน่นดูน่ี กินนัน้ กินนี้ไปเรื่อยๆ เป็ นสิ่งยืนยันได้ว่า การปัน่ จักรยานสามารถยืดหยุ่น ไปรองรับกิจกรรมต่างๆ ได้อย่างหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็ นการกีฬา การออกก�ำลังกาย การสัญจรเดินทาง หรือเช่นทีผ่ ม ‘ปัน่ เล่น’ ในคืนนี้ แต่ขอเน้นย�ำ้ ส�ำหรับใครทีอ่ ยากปัน่ แนว Night Trip แบบนี้บ ้าง เพือ่ ความปลอดภัย ใช้อปุ กรณ์เซฟตี้เหมือนปัน่ ปกติ และเน้นว่าอย่าลืม ไฟหน้ากับไฟท้ายนะครับ ค�ำ่ ๆ มืดๆ แถมยังเป็ นช่วงโพล ้เพล ้ (งานวิจยั บอกว่ า เป็ น ช่ ว งที่เ กิ ด อุบ ตั ิเ หตุท างการจราจรสู ง ที่สุ ด ) แล ว้ ก็ ป นั ่ อย่างระมัดระวังกันด้วยนะครับ 11 11
b side b side
B I K E S A F E
RETURN FROM IN JURY 2 ฟื้ น ขึ้ น ม า ฟั ด 2
ในฉบับเดือนตุลาคม เราเคยพูดถึงอาการบาดเจ็บ ของนักปั่นกันไปแล้ว คราวนี้จะมาแนะน�ำขั้นตอนส�ำหรับ การฟืน้ ตัว/การดูแลตัวเองแบบง่ายๆ กันนะครับ เพราะคงจะ มีนักปั่นไม่น้อยเลยทีเดียวที่ยังคงฝึกซ้อม หรือลงแข่งขัน ไปพร้อมๆ กับอาการบาดเจ็บเล็กๆ น้อยๆ ซึ่งบ่อยครั้ง อาการเจ็บเหล่านีจ้ ะหายเอง ไม่วา่ จะเป็นแผลถลอก กระดูกแตก หรือการใช้แรง/กล้ามเนื้อเยอะเกินไป ตัวผมเองในฐานะ นักปัน่ เพือ่ สุขภาพก็ยงั ต้องจัดการกับอาการบาดเจ็บของตัว เอง ซึ่งส่วนใหญ่แล้วมาจากเส้นเอ็น กล้ามเนื้อและพังผืดที่ ตึงเกินไป ท�ำให้บางทีก็ต้องหยุดเป็นครั้งคราวไป
เรื่อง / ภาพ : เอ๋ หนวด
เป็ น ที่ท ราบกัน ดีว่ า นัก กี ฬ าที่เ ก่ ง ๆ ยืน อยู่ บ นเส้น บางๆ ระหว่างการเจ็บป่ วยและบาดเจ็บ ส่วนการฟื้ นตัวจากความอ่อนลา้ และเร็วขึ้น แกร่งขึ้น นัน่ เป็ นสิง่ ทีจ่ ะเกิดขึ้นอย่างแน่นอนถ้านักปัน่ ต้องการขึ้นสูร่ ะดับฝี มอื ทีส่ ูงกว่าทีเ่ ป็ นอยู่ ผมเรียกสิง่ นี้วา่ ‘การขึ้นชัน้ ’ ซึ่งต้องมีการเรียนรู ท้ ่ีจะจัดการกับการบาดเจ็บและการป่ วยที่จะ คืบคลานเข้ามาหาคุณ อาการบาดเจ็บต่างๆ ไม่วา่ จะเป็ นกระดูกแตก/หักจากรถล ้ม แผลถลอก หรือบาดเจ็บกล ้ามเนื้อ คุณๆ นักปัน่ ทัง้ หลาย ทัง้ มืออาชีพ เกือบๆ จะมืออาชีพ และสมัครเล่นแบบจริงจัง คงอยากจะฟื้ นตัว และหายให้เ ร็ ว ที่สุ ด เท่ า ที่จ ะท�ำ ได้ และกลับ มาแข็ง แรงดัง เดิม แต่จดุ ส�ำคัญทีส่ ดุ ทีจ่ ะต้องพิจารณาให้มาก คือสุขภาพทีด่ ใี นระยะยาว และศักยภาพในการลงแข่งขัน ในที่น้ ีจะเน้นไปที่การรักษาสมดุล ของการกลับมาปัน่ /ฝึ กซ้อมและลงแข่งขันให้เร็วทีส่ ุด ขณะเดียวกัน ก็จะช่วยเพิม่ โอกาสของการฟื้ นตัว/หายเป็ นปกติในระยะยาว 12
a side
1. ท�ำความเข้าใจอาการบาดเจ็บ
เมือ่ มีการบาดเจ็บ นักกีฬาโลกสวยส่วนใหญ่มกั จะจินตนาการว่า “เดีย๋ วมันก็จะหายไปเอง” แล ้วก็จะค่อยฟื้ นจากอาการบาดเจ็บ (ซึง่ ส่วนใหญ่ จะพลาดครับ) จริงๆ แลว้ ควรจะวิเคราะห์หาสาเหตุทแ่ี ท้จริงและท�ำความ เข้าใจกลไกการบาดเจ็บให้ดี อาการบาดเจ็บบางอย่างอาจน�ำไปสูก่ ารบาดเจ็บ อีกอย่างหนึ่งก็ได้ กับการเคลือ่ นไหวที่ซำ�้ ๆ อย่างเช่นในกีฬาเอ็นดูแรนซ์ ทัง้ หลาย โดยเฉพาะการปัน่ จักรยาน ยกตัวอย่างเช่น ถ้าคุณคุณนักปัน่ มีอาการสะโพกหรือแฮมสตริงตึงหรือยึด ก็จะส่งผลกระทบกับหลังส่วนล่าง หลายๆ ครัง้ อาการจะส่งผลกระทบกลับไปกลับมาทัวร่่ างกาย จากข้อเท้าซ้าย ไปเข่าขวา จากสะโพกซ้ายไปไหล่ขวา โปรจักรยานส่วนใหญ่ ใช้บริการ การนวดเพื่อช่วยในการฟื้ นตัว แต่โดยส่วนตัวแลว้ ผมมองว่าข้อดีของ การนวดคือรักษาความสมดุลของร่างกาย
2. รักษาความฟิต เพิ่มความแข็งแรง : Aerobic Fitness and Strength
เมือ่ มีอาการบาดเจ็บ อาทิเช่น เจ็บเข่า เจ็บหลัง ปวดคอ จนไม่สามารถ ฝึ กซ้อมได้ ท่านคงต้องหากีฬาชนิดอืน่ เล่นไปพลางๆ ก่อน เช่น เดินในน�ำ ้ ว่า ยน�ำ ้ วิ่ง เดิน ป่ า ยืด เส้น โยคะ พีล าทิส นวด ท�ำกายภาพบ�ำบัด นวดอัลตราซาวด์ หรือส�ำหรับนักวิง่ การปัน่ จักรยานอาจเป็ นทางเลือกทีด่ ี ซึ่งอาจกินเวลาตัง้ แต่สองสามสัปดาห์จนถึงหลายเดือน ก่อนที่จะกลับมา ฝึ กซ้อมได้ตามเดิม และใช้เวลาไม่นานในการฟื้ นตัวให้มาฟิ ตเหมือนเดิม อย่าลืมนะครับว่าเราจะเสียความฟิ ตเร็วเป็ นสองเท่าของการท�ำให้ร่างกายฟิ ต ระหว่างทีเ่ จ็บอยู่ทำ� อะไรได้กท็ ำ� ไปนะครับ เพือ่ รักษาความฟิ ตไว้ ทางเลือ กอีก ทางหนึ่ ง คื อ ลองไปเล่ น กี ฬ าที่มีก ารเคลื่อ นไหว ทีแ่ ตกต่างไปจากกีฬาทีเ่ ราคุน้ เคย เช่น ถ้าเราปัน่ จักรยานไม่ได้ ก็ไปฝึ กความ แข็งแรงกล ้ามเนื้อแกนกลาง (Core Strength หาค�ำไทยทีร่ น่ื หูกว่านี้ยงั ไม่ได้) หรือฝึ กโยคะ ส�ำหรับนักวิง่ ถ้าวิง่ ไม่ได้กล็ องไปว่ายน�ำ้ ดู การทีเ่ ราเคลือ่ นไหว ในแบบทีไ่ ม่ค่อยได้ทำ � ก็เป็ นการป้ องกันการบาดเจ็บได้อกี ทางหนึ่ง 3. รวบรวมคณะบ�ำบัด
ช่ วงที่บาดเจ็บนับเป็ นช่ วงที่ดีท่ีจะรวบรวมทีมอเวนเจอร์ ในทีม ควรจะมีหมอ, นักกายภาพบ�ำบัด, หมอจัดกระดูก, หมอนวด, ครูโยคะสวยๆ, ครูพลี าทิสใจดี, Bike Fitter ทีเ่ ข้าใจทัง้ จักรยานและร่างกายคน, หมอฝังเข็ม ฯลฯ ซึง่ จะสามารถแนะน�ำ ดูแลสุขภาพ รักษาในยามเจ็บป่ วยและเจ็บปวด รวมทัง้ จูนเครื่องของตัวคุณเองในยามทีแ่ ข็งแรงให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น สร้างสัมพันธ์ กับบุคคลเหล่านี้ไว้เถอะครับ พวกเขามีอะไรทีพ่ เิ ศษทีช่ ่วยคุณได้ ขอให้ส นุ ก ไปกับ การเรี ย นรู ท้ ่ า โยคะ หรื อ กายบริ ห ารยืด เส้น ทีน่ กั กายภาพบ�ำบัดแนะน�ำ เพือ่ รักษาสมดุล ลดความตึง และลดแรงกด ทีม่ ตี ่อกล ้ามเนื้อ/กระดูก ปรับแต่งอุปกรณ์และอะไหล่ เลือกรองเท้าทีเ่ หมาะ กับเท้า หรือท�ำ Bike Fitting และอาจจะต้องไปถึงขัน้ การเปลีย่ นท่าทาง การเคลื่อ งไหว หมอจัด กระดู ก อาจช่ ว ยในเรื่ อ งขายาวไม่ เ ท่ า กัน ได้ หรืออาจจะใช้การฝึ กโยคะ รวมถึงพีลาทิสช่ วยปรับโครงสร้างร่ างกาย นักกายภาพบ�ำบัดจะบอกคุณได้ว่ากลา้ มเนื้อส่วนไหนอ่อนแอ ส่วนไหน ท�ำงานไม่สมดุล สิง่ เหล่านี้มผี ลกับประสิทธิภาพของร่างกาย และป้ องกัน การบาดเจ็บได้
4. โลดแล่นบนถนน
อย่าซ้อมแบบหักโหมทันทีท่ีหายเจ็บ คุณอาจจะรู ส้ ึกว่าร่ างกาย พร้อมที่จะรับมือกับการซ้อมหนักเท่ากับก่อนเจ็บ นี่เป็ นเพียงความรู ส้ กึ ถ้าห่างหายจากการปัน่ หรือวิง่ หลายสัปดาห์ เนื้อเยือ่ ข้อต่อต่างๆ ยังไม่พร้อม จะรับบทหนัก ค่อยเริ่มจากเบาๆ ไปหาหนัก ซึง่ ความหนักเบาของแต่ละคน ก็ต่างกัน อย่างเช่น ถ้าก่อนเจ็บเคยปัน่ 3 ชัว่ โมง การกลับมาเริ่มต้นปัน่ ซัก ครึ่งชัว่ โมงก็คงเป็ นเรื่องไร้เหตุผล อาจเพิม่ เวลาซ้อมไปวันละ 10 - 15 นาที จนเวลาซ้อมกลับมาเป็ นปกติ เมือ่ เราซ้อมหนักขึ้น อาจจะสังเกตความลา้ ของร่ างกายประมาณ 24 - 48 ชัว่ โมง ถ้าไม่มอี าการบาดเจ็บตามมา ก็เป็ นอันใช้ได้
5. ปรับสภาพจิตใจ
ช่วงเวลาทีบ่ าดเจ็บ นับเป็ นโอกาสทีด่ สี ำ� หรับการรีเซ็ตความคิดต่างๆ ให้รบั รูว้ ่าตอนนี้เราไม่ฟิตเท่าตอนก่อนบาดเจ็บ ใส่ชุดความคิดให้เหมือน มือใหม่ ‘เรียนรูท้ จ่ี ะกลับมาฟิ ตอีกครัง้ ’ ในทางจิตวิทยา คุณอาจจะรูส้ กึ ผิด ทีไ่ ม่ได้ออกซ้อมหนักได้ทกุ วันเหมือนเดิม เพือ่ หลีกเลีย่ งวังวนความคิดแย่ๆ ให้คดิ เสมอว่าการบาดเจ็บเกิดขึ้นได้เสมอ ไม่หนักก็เบา ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ทัง้ นักปัน่ และนักวิง่ เป็ นช่วงทีน่ กั กีฬาต้องผ่านไปให้ได้ อาจด้วยการวางแผน และฝึ กจิตใจให้เข้มแข็ง มุง่ เป้ าไปทีภ่ าพเชิงบวกว่าเราจะฟื้ นจากการบาดเจ็บ ได้อย่างราบรื่นและโดยเร็ว ใช้ประโยชน์จากช่วงนี้ให้เต็มที่ เช่น วางแผน โภชนาการ ฝึ กจิตใจให้เข้มแข็ง ดูแลรถและอุปกรณ์ต่างๆ หลับให้เต็มอิม่ สร้างมิตรภาพกับคนรอบตัวทีเ่ ราละเลยไป และทดลองอะไรใหม่ๆ กล่าวโดยสรุป อย่าตื่นตระหนกกับการบาดเจ็บ ถ้าคุณยังหน้าใหม่ ไม่เคยเจ็บ คุณจะกลับมาเหมือนเดิมได้ไม่ยากเลย หันกลับมามองเป้ าหมาย ในการออกก�ำลังกายซะใหม่ มองไปทีส่ ุขภาพระยะยาว มันอาจจะเป็ นช่วงที่ สับสน ยากล�ำบาก ‘จงหยุดพัก’ ทัง้ กายและใจ ถ้าป่ วยก็พกั ให้หายป่ วย ถ้าบาดเจ็บก็พกั หรือรักษาให้หายเจ็บ ถ้าเบือ่ ก็หาอะไรใหม่ๆ ท�ำ แลว้ คุณ ก็จะรูว้ ธิ จี ดั การกับอาการบาดเจ็บของตัวเอง เข้าท�ำนอง ‘เจ็บบ่อยๆ ค่อยๆ ชิน’ ขอให้ปนั ่ จักรยานกันอย่างมีความสุขและปลอดภัยนะครับ 13
b side
B I K E P L A C E
BIKE PARK CHIANGMAI
ส น า ม M o u n t a i n B i k e แ ห่ ง แ ร ก แ ล ะ แ ห่ ง เ ดี ย ว ใ น เ ชี ย ง ใ ห ม่ ! เรื่อง/ภาพ : เต้ Velo
เชื่อว่าคนอ่าน HIP หลายๆ คนชอบปั่น Mountain Bike แต่ว่าจะให้ ไปบุกป่าฝ่าดงกันทุกครั้งไป บางทีมันก็ไม่ค่อยจะสะดวกเท่าไหร่ ไม่ว่าจะเรื่อง เวลา สถานที่ ฝนฝ้าอากาศ ไปจนถึงโดนเพือ่ นเท (อันนีค้ งต้องไปเคลียร์กนั เอง 555) หรือบางครั้งก็คงมีหลายคนที่ใฝ่ฝันว่า ถ้าหากในเชียงใหม่มีสถานที่ ทีไ่ ปมาสะดวก ไม่ตอ้ งลัดเลาะเข้ารกเข้าพง แต่วา่ ได้ปน่ั แบบสมบุกสมบันให้สมกับ ที่เอา Mountain Bike ออกมาปั่นทั้งทีได้บ้างก็น่าจะดี ถึงตอนนี้ เรื่องทีว่ า่ มาข้างต้นไม่ใช่แค่ความฝันส�ำหรับ นักปัน่ ชาวเชียงใหม่อีกต่อไปแลว้ เพราะตอนนี้เขามีสนาม ให้คนรักจักรยาน Mountain Bike ได้ไปสนุกกันแบบสบายๆ ไม่ตอ้ งลัดเลาะเข้าป่ าเข้าดอยก็ได้แลว้ นัน่ คือ Bike Park Chiangmai สนาม Mountain Bike แห่งแรกและแห่งเดียว ในเชียงใหม่ ซึง่ ตัง้ อยู่ทต่ี ำ� บลออนกลาง อ�ำเภอแม่ออนนี่เอง มาถึ ง ตรงนี้ หลายคนคงสงสัย ว่ า สนามนี้ มัน จะ ถึงอกถึงใจชาว Mountain Bike ได้จริงหรือเปล่า? เราก็เลย ขอเอารายละเอียดของสนามเขามาบอกกล่าวให้รูก้ นั ไว้ซะเลย โดยภายใน Bike Park Chiangmai จะประกอบไปด้วย 14
a side
1. Mountain Bike Training Center
โซนนี้สำ� หรับมือใหม่หดั ปัน่ ใครทีต่ อ้ งการเน้นทางด้าน เบสิก การทรงตัว การบังคับควบคุมรถจักยาน Mountain Bike ยังไม่อยากโลดโผนโจนทะยานมากนัก ก็ให้มาเริ่มต้น กันทีน่ ่กี ่อน 2. สนาม Cross Country XC
สนามครอสส์ คัน ทรี่ท่ีมีร ะยะทาง 1 รอบสนาม ยาวประมาณ 6.5 กิโลเมตร ในสนามมีทงั้ เนินเล็ก เนินใหญ่ หินลอย เหมาะส�ำหรับขาลุยทัง้ หลาย แถมยังปัน่ วนกีร่ อบก็ได้ ตามใจนักปัน่ 3. สนาม Downhill
นักปัน่ ทีช่ ่นื ชอบการดิง่ การลงเขา ชอบความท้าทาย ต้องไม่พลาดโซนนี้ โดย Bike Park Chiangmai เขาอธิบาย ถึงพื้นทีต่ รงนี้ไว้วา่ จัดไว้ให้สำ� หรับขาดิง่ ล ้วนๆ และรับรองว่า โหดถึงใจแน่นอน! 4. Airbag
แอร์แบ็กทีว่ า่ ไม่เกี่ยวอะไรกับถุงลมในรถ แต่หมายถึง เบาะลมขนาดใหญ่ มีความปลอดภัยสู ง เตรียมไว้สำ� หรับ สายโดดที่ตอ้ งการซ้อมเล่นท่าต่ างๆ ก่ อนที่จะไปกระโดด ในเนินของจริง 5. สนาม Dirt Jump
มีตงั้ แต่เนินเล็กๆ ส�ำหรับมือใหม่ และเนินใหญ่ยกั ษ์ ส�ำหรับมือโปร ไม่ว่าจะเป็ น ระดับ Beginner ลงเนินดิน 5 เมตร, ระดับ Intermediate - Advance แรมพ์ 8 เมตร และระดับ Pro 10 เมตร เรียกได้ว่าโซนนี้สำ� หรับสายโดด โดยเฉพาะ! นอกจากนี้ภายใน Bike Park Chiangmai ยังมี Bike Park Cafe เอาไว้รบั รองผูท้ ม่ี าใช้บริการและผูต้ ดิ ตาม โดยในร้านมีทงั้ อาหาร เครื่องดืม่ กาแฟ เบียร์ โต๊ะพูล ใครปัน่ จักรยานแล ้วอยากพักเอาแรง, ปัน่ เสร็จแล ้วยังไม่รบี กลับบ้าน หรือติดตามนักปัน่ มา ก็สามารถมานัง่ ในห้องแอร์เย็นๆ ชมวิว ของสนามทีส่ วยงาม แวดล ้อมไปด้วยป่ าเขาได้ตามสะดวก อ้อ! ทาง Bike Park Chiangmai เขาฝากข้อแนะน�ำ ส�ำ หรับ ผู ท้ ่ีม าใช้บ ริ ก ารว่ า นัก ปัน่ ควรมีอุป กรณ์ ป้ องกัน ติดตัวมาด้วย ไม่วา่ จะเป็ นหมวกกันน็อค สนับศอก สนับเข่า ทัง้ นี้กเ็ พือ่ ความปลอดภัยของทุกๆ ท่านนัน่ เอง รักจะโลดโผน ทัง้ ที ต้องไม่ลมื เรื่องความปลอดภัยกันด้วยนะ มีสนามขี่จกั รยานใหม่ องค์ประกอบครบให้ไปปัน่ กันแล ้ว งานนี้ชาว Mountain Bike ไม่ควรพลาด! INFORMATION สนามขี่จักรยาน Bike Park Chiangmai เปิด : 08:00 - 18:30 น. วันอังคาร - วันอาทิตย์ (หยุดวันจันทร์) ที่ตั้ง : 130 หมู่ 1 ต�ำบลออนกลาง อ�ำเภอแม่ออน เชียงใหม่ โทร : 0 5310 6719 Facebook : Bike Park Chiangmai IG : bikepark.chiangmai www.bikeparkchiangmaith.com
15
b side
B I K E S P E C I A L
presents
มี อ ะ ไ ร ใ ห ม่ ใ น ‘H I P ปั่ น ป า ย 3 ’ ? เรื่อง / ภาพ : HIP Team
หลั ง จากจั ด กิ จ กรรมให้ นั ก ปั ่ น ได้ ม าปั ่ น จั ก รยาน เที่ยวชมเมืองปายใน ‘HIP ปั่นปาย’ ครั้งแรก ในปี 2559 และเพิ่ ม ทริ ป การปั ่ น จากเชี ย งใหม่ ไ ปสู ่ อ� ำ เภอปาย ใน ‘HIP ปั่นปาย 2’ เมื่อช่วงต้นปีที่ผ่านมา มาถึงตอนนี้ ก็ได้เวลาแล้วที่ HIP Magazine และการท่องเที่ยว แห่งประเทศไทย (ททท.) ส�ำนักงานแม่ฮ่องสอน จะขอ ประกาศให้นักปั่นทั้งหลายได้เตรียมเนื้อเตรียมตัวกันไว้ ให้ดีๆ เพราะเรามีนัดที่จะมาพบกันใน ‘HIP ปั่นปาย 3’ ซึ่งจะจัดกันในระหว่างวันที่ 12 – 14 มกราคม 2561 แน่นอนว่าส�ำหรับนักปัน่ ทีเ่ คยไปร่วมงานของเรามาแล ้ว (ไม่วา่ จะไปตอนครัง้ แรก, ไปครัง้ ทีส่ อง หรือไปมาแล ้วทัง้ สองครัง้ ) คงพอจะ นึกภาพบรรยากาศสบายๆ เป็ นกันเอง กับการปัน่ ทีเ่ น้นการปัน่ ท่องเทีย่ ว ชมบรรยากาศภายในพื้นที่อำ� เภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน ภายใต้ การดูแลของทีมงานกันได้ แต่ในครัง้ ที่ 3 ทีก่ ำ� ลังจะมาถึง ด้วยเหตุทเ่ี รา มีอะไรใหม่ๆ เพิ่มเข้ามา และเผื่อไว้สำ� หรับคนที่ยงั ไม่รูเ้ พราะยัง ไม่เคยไป ก็เลยจะบอกให้ได้รูไ้ ปพร้อมๆ กัน ว่าใน HIP ปัน่ ปาย 3 นัน้ มีอะไรรอบรรดานักปัน่ อยู่บา้ ง! 16
a side
จากเชียงใหม่ ไปปาย (Again) ใน HIP ปัน่ ปาย 2 เราได้เพิม่ ทริปการปัน่ จากเชียงใหม่ไปสู่ อ�ำเภอปายเข้ามา เพื่อให้บรรดานักปัน่ ได้ทดสอบสภาพร่างกายและ จิตใจ กับการเดินทางผ่านขุนเขาและทางโค้งมากมาย ซึง่ ในครัง้ ทีผ่ า่ นมา ก็มนี กั ปัน่ หลายคนทีส่ ามารถปัน่ จนถึงจุดหมาย ณ ทีว่ า่ การอ�ำเภอปาย และรับประกาศนียบัตรเป็ นเครื่องยืนยันว่าสามารถพิชติ เส้นทางนี้ดว้ ย จักรยานได้สำ� เร็จ แต่ ในขณะเดียวกัน ก็ยงั มีนกั ปัน่ อีกหลายคน ที่ยงั พิชิตเส้นทางนี้ไม่สำ� เร็จด้วยสาเหตุต่างๆ ไม่ว่าจะเป็ นเรื่องของ สภาพร่างกายหรือสภาพของจักรยาน ส�ำหรับใน HIP ปัน่ ปาย 3 แน่ นอนว่าทริปการปัน่ จักรยาน จากเชียงใหม่ไปสู่อำ� เภอปายยังคงมีอยู่ให้บรรดานักปัน่ ได้มาทดสอบ ความสามารถของตัวเอง ดังนัน้ ส�ำหรับนักปัน่ ที่เคยปัน่ ไปถึงแลว้ ในครัง้ ก่อน ครัง้ นี้คือโอกาที่จะได้ทดสอบร่างกายและจิตใจของคุณ อีกครัง้ ส่วนคนทีไ่ ปกับเราในครัง้ ทีแ่ ล ้วแต่ยงั ท�ำไม่สำ� เร็จ นี่คอื โอกาส อันดีทจ่ี ะได้แก้มอื จากครัง้ ก่อน และส�ำหรับคนทีย่ งั ไม่เคยไป ถ้าอยากรู ้ ว่าการเดินทางผ่านขุนเขาและทางโค้งมากมายนัน้ จะให้ประสบการณ์ และความรูส้ กึ แบบไหน ต้องมาลองดูดว้ ยตัวเอง!
ชวนลุยเส้นทางใหม่ นอกจากการปัน่ จักรยานจากเชียงใหม่มาสู่อำ� เภอปายแลว้ อีกสิง่ หนึ่งทีถ่ อื เป็ นจุดเริ่มต้นและเป็ นเอกลักษณ์ของ ‘HIP ปัน่ ปาย’ ก็คอื การออกปัน่ ท่องเทีย่ วในปาย ซึง่ ใครทีเ่ คยร่วมทริปด้วยกันมาแล ้ว คงจะทราบดีวา่ เราจะน�ำนักปัน่ ไปตามเส้นทางต่างๆ ภายในอ�ำเภอปาย ในแบบทีไ่ ม่เน้นความเร็วหรือการแข่งขัน (แต่ขาแรงก็ปนั ่ กันเร็วเป็ นเรือ่ ง ปกติละ่ นะ 555) หากเปิ ดโอกาสให้ทกุ คนได้ช่นื ชมความสวยงามของ ธรรมชาติ และสัมผัสวิถชี วี ติ ของผูค้ นอย่างใกล ้ชิด ชนิดทีว่ า่ นอกจาก จะได้ออกแรงปัน่ ท่ามกลางอากาศดีๆ และวิวสวยๆ แล ้ว ยังจะได้รูป อีกเยอะแยะไปโพสต์ให้พรรคพวกเพือ่ นฝูงอิจฉากันอีกด้วย และส�ำหรับใน HIP ปัน่ ปาย 3 เรามีเส้นทางใหม่เพิม่ เติมขึ้นมา อีก 1 เส้นทางส�ำหรับบรรดานักปัน่ นัน่ คือการปัน่ จักรยานมุง่ หน้าจาก ตัวอ�ำเภอปายไปสู่โรงเรียนบ้านสบสา ต�ำบลเมืองแปง สถานที่ท่เี รา จะได้ร่ ว มงานวัน เด็ก ร่ ว มกับ น้อ งๆ นัก เรีย นในพื้น ที่ (ซึ่ง เป็ น อีก หนึ่งกิจกรรมทีเ่ พิม่ เข้ามาในปี น้ )ี โดยเส้นทางทีจ่ ะเดินทางไปยังโรงเรียน บ้านสบสานัน้ ระหว่างทางเต็มไปด้วยความร่มรื่นของธรรมชาติทน่ี ่าจะ ประทับใจนักปัน่ และจากการทีเ่ ราได้ไปเซอร์เวย์เส้นทางมาแล ้ว เชื่อว่า ทุกคนสามารถปัน่ ไปจนถึงจุดหมายได้สบายๆ อย่างแน่นอน (ถ้าใคร ไม่อยากปัน่ ไปก็เปลีย่ นเป็ นขึ้นรถเซอร์วสิ เข้าไปก็ได้นะจ๊ะ)
แถมได้ ไปงานวันเด็ก (ด้วย) อย่างทีบ่ อกไว้วา่ อีกหนึ่งกิจกรรมทีเ่ พิม่ มาใน HIP ปัน่ ปาย 3 ก็คือกิจกรรมวันเด็ก ที่เราจะชักชวนนักปัน่ ไปยังโรงเรียนบ้านสบสา ต�ำบลเมืองแปง ซึง่ ทีม่ าของเรือ่ งนี้เกิดมาจากการทีเ่ ราอยากจะให้การไป ปัน่ จักรยานของบรรดานักปัน่ ไม่จบลงแค่การท่องเทีย่ วหรือออกก�ำลัง เท่ า นั้น แต่ อ ยากท�ำ ให้เ กิ ด สิ่ง ที่มีป ระโยชน์ต่ อ ชุ ม ชนและสัง คม ไปพร้อมๆ กันด้วย จึงเป็ นทีม่ าของการเลือกจัดกิจกรรมให้กบั เด็กๆ ทีอ่ ำ� เภอปายในโอกาสเดียวกันนี้ ส�ำหรับกิจกรรมทีจ่ ะมีข้นึ ในงาน เราจะชักชวนนักปัน่ เดินทาง (ใครใคร่ปนั ่ ก็ปนั ่ ใครขี้เกียจปัน่ ก็นงั ่ รถเซอร์วสิ กันไป) ไปยังโรงเรียน บ้านสบสา ซึง่ ณ ทีน่ นั้ จะมีนอ้ งๆ นักเรียนของโรงเรียนบ้านสบสา และนักเรียนจากโรงเรียนเขตพื้นที่การศึกษาอ�ำเภอปาย (ห้องเรียน บ้านเหมืองแร่) ทีอ่ ยู่ใกล ้เคียงกันรอพบกับคณะของ HIP ปัน่ ปายอยู่ และหลังจากมีกจิ กรรมให้นอ้ งๆ ได้สนุกสนานกันแล ้ว ก็จะมีการเลี้ยง อาหารกลางวันให้กบั น้องๆ โดยมีคณะนักปัน่ ร่วมรับประทานไปด้วย พร้อมกัน ก่อนทีจ่ ะปิ ดท้ายด้วยการมอบสิง่ ของต่างๆ เพือ่ สนับสนุ น การเรียนการสอนให้กบั ทัง้ สองโรงเรียนและน้องๆ ทุกคน ซึง่ ในส่วนนี้ ต้องขอขอบคุณทาง ธนาคาร ซีไอเอ็มบี ไทย จ�ำกัด (มหาชน) ทีเ่ ป็ น ผูใ้ หญ่ใจดีมาร่วมสนับสนุนการมอบสิง่ ของให้กบั โรงเรียนในครัง้ นี้ดว้ ย ได้ปนั ่ จักรยานบนเส้นทางที่แสนท้าทายจากเชียงใหม่ไปปาย, ได้ปนั ่ ท่องเทีย่ วชมอ�ำเภอปายกันแบบชิลล์ๆ, ได้เจอเส้นทางปัน่ ใหม่ๆ ทีย่ งั ไม่เคยไป แถมยังได้ร่วมสร้างกันสร้างกุศลกับการเลี้ยงอาหารและ มอบสิ่งของให้โรงเรียนและนักเรียนในพื้นที่... มีขอ้ ดีตงั้ หลายอย่าง แบบนี้ จะมัวรอกันอยู่ทำ� ไม? รีบสมัครไปปัน่ ด้วยกันเถอะ!
** ติดตามก�ำหนดการและรายละเอียดการสมัครได้ที่ www.hipthailand.net/hippanpai3 และติดตามความเคลื่อนไหวต่างๆ ของงานได้ที่ www.facebook.com/events/151127842168763/ ** 17
b side
R U N
THE FOOTSTEP OF HOPE 2,191 KILOMETRE : FROM BETONG TO MAE SAI ก้าวคนละก้าว
เรื่อง : อาเหลียง ภาพ : Page : ก้าว / Facebook Vin Buddy
ในชัว่ โมงนี้ หากพูดถึงเรือ่ งวิง่ คงจะหนีไม่พน้ กระแสวิง่ ของคุณอาทิวราห์ คงมาลัย หรือคุณตูน บอดีส้ แลม นักร้องเพลงร็อคชื่อดังของประเทศไทย ที่ก�ำลังปฏิบัติภารกิจวิ่งจากอ�ำเภอเบตง จังหวัดนราธิวาส ไปยัง อ�ำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย หรือพูดง่ายๆ คือ จากใต้สุดไปเหนือสุดของประเทศไทยนั่นแหละ และด้วยระยะทางอันไกลเหลือคณานับ 2,191 กิโลเมตร หลายๆ คนอาจจะมองว่า “บ้าไปแล้ว” “เป็นไปไม่ได้หรอก” “ไร้สาระ” ผูค้ นต่างวิจารณ์การกระท�ำของพีต่ ูน (ต่อจากนี้ขอเรียกว่า พีต่ ูนนะครับ ผมถนัดแบบนี้มากกว่า) ในครัง้ นี้ แต่หารูไ้ ม่วา่ สิง่ ที่ พี่ตูนท�ำนัน้ จุดประสงค์ของเขายิ่งใหญ่กว่าหัวใจดวงเท่าก�ำปัน้ ของเราทุกคนหลายร้อยพันเท่านัก การวิ่ง ครัง้ นี้ เป้ าหมายก็ เ พื่อ หาเงิน บริ จ ากเข้า สู่ 11 โรงพยาบาลทัว่ ประเทศ ที่ขาดแคลนเครื่องมือแพทย์เพื่อรักษา ผู ป้ ่ วย และครัง้ นี้ ไ ม่ ใ ช่ ค รัง้ แรกที่พ่ีตู น วิ่ง เพื่อ หารายได้เ ข้า สู่ โรงพยาบาล เพราะก่อนหน้านี้เขาเคยออกวิง่ จากกรุงเทพฯ ถึงอ�ำเภอ บางสะพาน จังหวัดประจวบคีรขี นั ธ์ เพือ่ หารายได้ให้กบั โรงพยาบาล บางสะพาน เมือ่ วันที่ 1 - 10 ธันวาคม 2559 มาแล ้ว รวมระยะทาง กว่า 400 กิโลเมตร และสามารถรวบรวมเงินบริจากได้มากกว่า 63 ล ้านบาท แต่ครัง้ นี้ไม่ได้งา่ ยเหมือนครัง้ ทีผ่ ่านมา เพราะต้องวิง่ ไกลกว่าเดิมถึง 4 เท่า และใช้เวลามากกว่าเดิม คือจาก 10 วันเป็ น 55 วัน ทุกอย่างล ้วนต้องถูกวางแผนและดูแลอย่างดีทส่ี ุด เพือ่ ทีจ่ ะ วิง่ ให้ถงึ เป้ าหมายตามทีต่ งั้ ใจไว้ ไม่วา่ จะต้องวิง่ ด้วยความเร็วเท่านี้
มีรถน�ำหน้าเป็ นรถไฟฟ้ า มีนกั กายภาพคอยดูแลตลอดทาง หรือ แม้กระทัง่ วิง่ เสร็จแลว้ ต้องมีการแช่นำ�้ เย็นเพือ่ ช็อกกลา้ มเนื้อทันที เรียกว่าน�ำวิทยาศาสตร์การกีฬามาใช้แทบจะทัง้ หมด “ห้ามวิง่ แล ้วหยุด เพราะจะเสีย่ งต่ออาการบาดเจ็บ” “ห้ามวิง่ ต่อเนื่องเกินระยะเท่านี้ เพราะอาจเสี่ยงต่ออาการ บาดเจ็บ” “เวลาพักต้องเท่านี้ๆ” สังเกตได้วา่ ข้อก�ำหนดในการวิง่ ของพีต่ ูนมีมากมายไปหมด ในมุมมองนักวิง่ แบบผม ผมก็มองว่ามันจ�ำเป็ นต้องท�ำแบบนี้จริงๆ ถ้าพีต่ ูนคิดจะวิง่ ยืนระยะให้ครบ 2,191 กิโลเมตร ในระยะเวลา 55 วันดังทีต่ งั้ ใจหวังไว้ แต่นบั ตัง้ แต่วนั ทีเ่ ริ่มวิง่ จนถึงวันทีผ่ มเขียน ต้นฉบับนี้ ผมขอเรียกการวิง่ ของพีต่ ูนว่า ‘ผิดแผน ไปเยอะเลย’ ดูจะถูกต้องกว่า ทัง้ วิง่ ไปหยุดไป ไม่ใช่เป็ นเพราะว่าสภาพแวดล ้อม หรือธรรมชาติหรอก เพราะคนนี่แหละ!! 18
a side
ทัง้ ชาวบ้านทีค่ อยให้กำ� ลังใจ รวมถึงประชาชนทัวไปทั ่ ง้ หลาย ไม่วา่ จะเป็ นผูป้ ่ วย ทหาร เด็ก สตรีมคี รรภ์ หรือแม้กระทัง่ คนแก่ พ่ออุ๊ยแม่อุ๊ยทัง้ หลาย ต่ างกรู กนั มารอคอยพี่ตูนอยู่ ตลอดทาง ให้กำ� ลังใจบ้าง รอถ่ายรูป รอเซลฟี่ กบั พีต่ ูนบ้าง รอมอบของทีร่ ะลึก แม้บางครัง้ จะเป็ นของทีร่ ะทึกบ้างก็ตาม (มีอยู่วนั หนึ่งพีต่ ูนได้กล ้วย เครือใหญ่หอบวิง่ ไปด้วยก็ม)ี จนถึงกับมีเพจเฟซบุค๊ ชื่อ ‘วันนี้พต่ี ูน ได้อะไร’ ตัง้ ขึ้นมาเพื่อรายงานถึงผลประกอบการที่พ่ีตูนได้รบั ในแต่ละวันเลยทีเดียว ทัง้ หมดนี้ ย่อมก่อให้เกิดความผิดพลาด ทีน่ อกเหนือความคาดหมายต่อการวิง่ ของพีต่ นู เพราะพีต่ นู ต้องหยุด ตลอดการวิง่ แต่ละเซ็ต ท�ำความเร็วไม่ได้ดงั ใจนึก จนมีอยู่วนั หนึ่ง พีต่ ูนถึงกับทรุดลงไปขณะวิง่ เลยก็มี แต่ก็ไม่ใช่ว่าสังคมไทยจะปล่อยปละละเลยกับการกระท�ำ ของพี่น อ้ งเราตลอด สัง คมโซเชีย ลเน็ ต เวิร ์ค ก็ ค อยให้ค วามรู ้ เกี่ยวกับการวิง่ พวกแพทย์ หมอ พยาบาล นักกายภาพ ก็พยายาม ให้ความรูก้ บั ประชาชนว่าท�ำไมพีต่ ูนถึงไม่ควรหยุดวิง่ บ่อย ท�ำไม ถึงไม่อยากให้เซลฟี่ กบั พีต่ ูน ด้วยเหตุผลทางวิชาการที่เข้าใจง่าย ในขณะทีค่ นทีท่ ำ� กราฟิ กเป็ น ก็ใช้เพจ (เฟซบุค๊ ) ให้ความรูเ้ ป็ นกราฟิ ก ทีเ่ ข้าใจง่ายยิง่ กว่าเดิม รวมถึงประชาชนทีเ่ ข้าใจและอยากให้พต่ี ูน วิง่ ไปถึงเป้ าหมาย ก็ให้ความร่วมมือเป็ นอย่างดี พยายามปรับเปลีย่ น จากการเซลฟี่ เป็ นตัง้ ท่าถ่ายวีดีโอไว้บา้ ง แลว้ ก็มาคร็อปรู ปเอง เรียกว่ามีความครีเอทีฟในตัวเองสูงมาก และดูน่ารักด้วย บางพื้นที่ ที่พ่ตี ูนไม่ได้ว่งิ ผ่าน ก็ถงึ กับตัง้ พี่ตูนดัมมี่ วิ่งไปเองในเมืองเพื่อ ระดมทุนให้ แล ้วส่งตัวแทนไปมอบให้พต่ี นู เองก็มี เรียกได้วา่ กระแส พีต่ ูนวิง่ ฟี เวอร์น้ มี าแรงจริง ๆ
ฟี เวอร์ขนาดไหน ลองนึกดูวา่ แบรน์ดงั อย่าง Nike ยังสนใจ และตัง้ แคมเปญ #BREAK2191 ใช้ช่ื อ เดี ย วกับ แคมเปญ #BREAKING2 ที่น�ำนักวิ่งมาราธอนอันดับ 1 ของโลกมาวิ่ง มาราธอนให้ตำ� ่ กว่า 2 ชัว่ โมงด้วยเช่นกัน และในแคมเปญนี้กม็ ดี ารา ระดับโลกให้ความสนใจและให้กำ� ลังใจกันอย่างมากมาย อย่างเช่น Mo Farah นักวิง่ ฝี เท้าระดับโลก ทีม่ าให้กำ� ลังใจพีต่ ูนด้วยเช่นกัน เรีย กได้ว่า การวิ่งของพี่ตู น นอกจากจะให้ค นไทยรู ส้ ึก เป็ นหนึ่งเดียวกันแลว้ ยังก่อให้เกิดภาพน่ารักๆ อีกมากมาย เช่น ผูป้ ่ วยที่รูว้ ่าพี่ตูนจะออกมาวิง่ ก็พยายามลุกออกจากเตียงคนไข้ ที่โรงพยาบาลตัวเองเพื่อมารอรับ ภาพคนเฒ่ าคนแก่ ออกมา คล ้องพวงมาลัยให้พต่ี ูน หรือแม้กระทัง่ วันทีพ่ ต่ี ูนวิง่ ใน Red Zone ของสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ซึง่ เป็ นทีท่ ไ่ี ม่ค่อยมีใครกลา้ มาวิง่ ตามท้องถนนอยู่แล ้ว แต่พต่ี ูนก็ทำ� ได้ และช่วยสร้างขวัญก�ำลังใจ แก่ ทหารภาคใต้ได้เป็ นอย่ างดี วันไหนที่พ่ีตูนวิ่งผ่ านโรงเรีย น บางโรงเรียนก็ออกมาตัง้ วงดนตรีรออยู่ขา้ งทาง เพื่อเล่นดนตรี ให้กำ� ลังใจพี่ตูนอยู่ ตรงนัน้ จนพี่ตูนเองบางครัง้ ก็อดใจไม่ไหว ขอหยุดวิง่ สักพักแล ้วก็มาเปิ ดคอนเสิรต์ ข้างทางเลยก็มี แม้จะมีการดูแลการวิง่ ของพีต่ ูนอย่างเข้มงวด หรือกระทัง่ สังคมให้ความร่วมมือมากขนาดนี้แล ้ว อีกสิง่ หนึ่งทีไ่ ม่พดู ไม่ได้เลย เพราะเป็ น อีก สาเหตุท่ีท ำ� ให้แ ผนของพี่ตู น ผิด แผนไปมากมาย นอกเหนือจากที่ผมกล่าวมาข้างต้นแลว้ สิ่งนัน้ มันก็คือตัวพี่ตูน เองนัน่ แหละ!!!
ภาพจาก Facebook : Mo Farah
19
b side
ภาพของพีต่ ูน นัง่ ขอพรจากคุณยายทีจ่ งั หวัดยะลา ภาพของพีต่ นู ลงมาเล่นคอนเสิรต์ กับเด็กทีจ่ งั หวัดสุราษฎร์ธานี ภาพของพี่ตู น ทัก ทายให้ก�ำ ลัง ใจทหารในสามจัง หวัด ชายแดนภาคใต้ ภาพของพีต่ นู หอบกล ้วยเครือใหญ่วง่ิ ตอนทีม่ ชี าวบ้านเอามาให้ ภาพเหล่านี้คงไม่มใี ห้เห็น ถ้าหากพีต่ ูนตัง้ ใจวิง่ จนถึงเส้นชัย เพียงอย่างเดียว มันท�ำให้ผมนึกถึงวันทีผ่ มลงมาวิง่ เองวันแรกๆ ได้ วันทีผ่ มลงมาวิง่ แล ้วเห็นอะไรข้างทางเยอะขึ้น วันทีผ่ มขับรถยนต์ข้นึ ดอยสุเทพ แล ้วผมเห็นแค่ดอยสุเทพ วันทีผ่ มเปลีย่ นมาขีจ่ กั รยาน ผมเห็นสวนสัตว์ เห็นอนุสาวรีย ์ ครูบาศรีวชิ ยั เห็นศูนย์ควบคุมไฟป่ า เห็นวิวเชียงใหม่ ได้สมั ผัส โค้งขุนกัณฑ์ พร้อมเหงือ่ ทีท่ ่วมท้นก่อนถึงดอยสุเทพ และวันทีผ่ มวิง่ ขึ้นดอยสุเทพ ผมเห็นทุกอย่างเหมือนทีป่ นั ่ แต่ผมเห็นเนินแปลกๆ ทีห่ มานอนกองกันในช่วงเช้า เพือ่ อาบแดด แก้หนาวตอนหน้าหนาว เห็นวัดผาลาด และเห็นทางวิ่งเทรลที่ ไม่เคยเห็นมาก่อน ผมแวะชมวิวทีจ่ ดุ ชมวิว 1 และ 2 ด้วยความรูส้ กึ ที่แปลกออกไป และท�ำให้ผมได้รูว้ ่า ระหว่างทางขึ้นดอยสุเทพ มีหมูบ่ า้ นเล็กๆ อยู่ขา้ งทางอีกต่างหาก แม้ว่าจะถึงเส้นชัยช้าลง แต่มนั ก็ทำ� ให้ผมได้มองเห็นอะไร รอบข้างมากขึ้น ท�ำให้เรารูจ้ กั สังเกตมากขึ้น และเรารูส้ กึ มีความสุข มากขึ้น เมือ่ ได้มองเห็นอะไรใหม่ๆ พี่ตูนเป็ นคนที่จิตใจดี นึกถึงผู อ้ ่ืนเสมอ ทุกครัง้ ที่มีคน มารอรับ มาเซลฟี่ มาให้ของ พีต่ ูนจะเป็ นคนทีว่ ง่ิ มาหยุดและรอรับ ด้วยตัวเองเสมอ น้องๆ ทีม่ ารอเล่นดนตรีให้กำ� ลังใจ พีต่ ูนก็มาเล่น กับน้องๆ ด้วยตัวเอง แจกลายเซ็นให้คนทีม่ ารอ ลงไปให้กำ� ลังใจ ผูป้ ่ วยหรือคนแก่ทค่ี อยอยู่ขา้ งทาง หรือแม้แต่เด็กๆ ทีร่ อต้อนรับ พีต่ นู เหมือนไอดอล พีต่ นู ก็ตอ้ นรับและให้ก�ำลังใจ ราวกับไม่ได้มาวิง่ ซะอย่างนัน้ หลายๆ คนมองว่านี่คือสิง่ ทีพ่ ต่ี ูนท�ำพลาด และอาจจะไป ไม่ ถึง เส้น ชัย ได้ต ามที่ห วัง ไว้ แต่ ผ มกลับ มองอีก อย่ า งหนึ่ ง ว่า สิ่งที่พต่ี ูนท�ำลงไป แม้ว่ามันอาจจะส่งผลเสียต่อร่างกายพีต่ ูนเอง แต่ถา้ หากเรามองว่า พีต่ ูนวิง่ ไปได้เรื่อยๆ ตามแผนของตัวเองและ ทีมงาน ไม่แวะข้างทาง ไม่ทกั ทายผูค้ น วิง่ ครบ 55 วันแล ้วก็จบไป มันก็จะประสบความส�ำเร็จได้ในระดับหนึ่ง แต่เราคงจะไม่มวี นั เห็นภาพเหมือนกับทีเ่ ราเห็นในทุกวันนี้
20
a side
ผมลองนึกว่า ถ้าผมเป็ นพีต่ นู ในตอนนี้ ผมก็คงท�ำคล ้ายๆ กัน จะมีส กั กี่ ค รัง้ ที่เ ราจะได้ว่ิง จากใต้สุ ด ไปยัง เหนื อ สุ ด ของแผ่นดินบ้านเกิด จะมีสกั กี่คน ทีท่ ำ� ได้อย่างพีต่ ูน จะมีสกั กี่ทมี ทีค่ อยซัพพอร์ทท�ำให้พต่ี ูนวิง่ ได้แบบทุกวันนี้ และจะมีสกั กี่ครัง้ ในชีวติ ทีเ่ ราจะได้พบปะกับผูค้ นมากมาย ขนาดนี้ การวิง่ ของพีต่ ูน หลายคนอาจบอกว่าบ้าหรือไร้สาระ แต่ผม ไม่ ไ ด้ม องเช่ น นัน้ พี่ตู น ก�ำ ลัง วิ่ง ถือ ด้า ยเส้น โตและยาวมากๆ เส้น หนึ่ ง ก�ำ ลัง ไปร้อ ยดวงใจของคนทัง้ ประเทศไว้ด ว้ ยกัน แม้จุดประสงค์หลักของการวิง่ ครัง้ นี้คอื เพือ่ หาเงินให้กบั โรงพยาบาล ทีข่ าดแคลน แต่ลกึ ๆ แล ้ว มันปลูกฝังอะไรหลายๆ อย่าง อย่างที่ พีต่ ูนได้บอกไว้ “ตัวผมเอง วิง่ แค่ 55 วัน ก็จบแล ้ว แต่พวกหมอ พยาบาล เขาวิง่ กันทัง้ ชีวติ เพือ่ ดูแลผูป้ ่ วย ดังนัน้ ทุกคนก็ช่วยรักษาสุขภาพ ตัวเองด้วยนะครับ คุณหมอ พยาบาล จะได้ไม่ตอ้ งวิง่ เยอะนะครับ” ในวันที่หนังสือเล่มนี้ออกเผยแพร่ แม้ชายที่ช่ืออาทิวราห์ จะยังวิง่ อยู่ หรือหยุดวิง่ แล ้ว แต่ผมเชื่อว่าอุดมการณ์ของชายคนนี้ จะยังคงขับเคลือ่ น และเป็ นแรงบันดาลใจต่อไปในใจของคนไทย หลายคนทัว่ ประเทศนี้ไปอีกนานแสนนาน “ในค�ำ่ คืนทีฟ่ ้ าท้าทายใจคน อยู่ตรงนี้ และฉันยังคงก้าวไป ยังคงมีรกั แท้เป็ นแสงน�ำไป ในคืนทีห่ ลงทาง กับทีท่ ค่ี วามฝันนัน้ พร้อมเป็ นเพือ่ นตาย เส้นทางนี้ ฉันยังมีจดุ หมาย ตราบใดทีป่ ลาย ท้องฟ้ า มีแสงร�ำไร จะไปจนถึงแสงสุดท้าย...” ขอเป็ น อีก หนึ่ ง เสีย งที่เ ป็ น ก�ำ ลัง ใจให้พ่ีตู น ก้า วไปถึง แสงสุดท้าย อย่างทีพ่ ต่ี ูนหวังไว้นะครับ 21
b side
T R A V E L
OKINAWA รู้แค่ว่าเป็นเกาะ เรื่อง / ภาพ : Chaharmo
เมื่อกลางเดือนกันยายนได้รับค�ำชวนจาก ‘พี่ใหม่’ รุ่นพี่คณะวิศวะ มช. ว่าแกและเพื่อนๆ จะไปโอกินาว่ากันตอน เดือนพฤศจิกายน ถามว่าสนใจไหม สนใจสิครับ ปกติก็ชอบเที่ยวอยู่แล้ว ละนี่มีคนมาเป็นเจ้ามือให้ไฉนเลยจะปฏิเสธ โดยส่วนตัวแล้วไม่รู้ข้อมูลอะไรเลยว่าที่ที่จะไปมันคืออะไร ‘โอกินาว่า’ เคยได้เห็นผ่านๆ ตามหนังสือประวัติศาสตร์ สงครามโลกมาบ้าง แต่ก็ไม่รู้ว่ามันอยู่ตรงไหนวะเนี่ย พอช่วงใกล้เดินทางนั่นล่ะถึงมาเห็นๆ ผ่านตาในเฟซบุ๊กที่คนโพสต์ รูปปลาตัวใหญ่ๆ ในอะควาเรียมยักษ์ เลยหาข้อมูลเพิ่มบ้างว่า อ่อ โอกินาว่ามันเป็นเกาะๆ อยู่ใต้สุดของญี่ปุ่นนี่เอง
วันแรก...
ทริปนี้พ่ใี หม่จดั การทุกอย่างไว้ให้หมด ทัง้ ที่พกั ที่เที่ยวและ การเดินทาง ข้าพเจ้ามีหน้าทีแ่ ค่ไปให้ถงึ กรุงเทพฯ เท่านัน้ เอง เจอกัน พร้อมหน้าที่สุวรรณภูมิ รอสักพักขึ้นเครื่องหลับสบาย ตื่นลืมตามา พร้อมแสงอาทิตย์ยามเช้า ลงเครื่องปุ๊ บนัง่ รถไฟฟ้ าไป 7 สถานี พีใ่ หม่ พาเราไปเอารถทีเ่ ช่าไว้ก่อนแล ้วค่อยๆ ออกจากตัวเมือง ‘นาฮะ (Naha)’ ซึง่ เป็ นทีต่ งั้ ของสนามบินและอยูท่ างตอนใต้ของเกาะ ค่อยๆ ขึ้นเหนือไป พีใ่ หม่บอกปลายทางวันนี้คอื ‘อะควาเรียมชูราอูมิ (Okinawa Churaumi Aquariam)’ ที่มไี อ้ปลาวาฬตัวใหญ่ๆ นัน่ ล่ะ ข้าพเจ้า ก็ตน่ื เต้นใหญ่เลย เพราะไม่คดิ ว่าจะได้ไปเทีย่ วทีแ่ ลนด์มาร์คกับเขาบ้าง ทีน่ ่ีตงั้ อยู่รมิ ทะเล ใหญ่มโหฬารมาก มีหลายจุดให้เดินชม ทัง้ บ่อเต่า บ่อพะยูน และสระปลาโลมาแสนฉลาด บริเวณเหล่านี้ชมฟรี ก่อนจะ เข้าตัวอาคารที่เป็ นพิพธิ ภัณฑ์และแหล่งรวมสัตว์ทะเลมากมายตัง้ แต่ น�ำ้ ตื้นยันลึกสุดๆ มีหอ้ งวิจยั ฉลาม มีสตั ว์แปลก รวมทัง้ พระเอกของเรา ฉลามวาฬขนาดยักษ์ 2 ตัวในทะเลจ�ำลองขนาดใหญ่ เสร็จสิ้นจากอะควาเรียมนี้ก็เย็นย�ำ่ ค�ำ่ พอดี พีใ่ หม่พาเดินทาง ไปยัง ที่พ กั ชื่ อ Annex เป็ น บ้า นญี่ ป่ ุ นหลัง ใหญ่ มีเ ครื่ อ งอ�ำ นวย ความสะดวกครบ เดินออกไปแถวนัน้ แวะร้านปิ้ งย่าง สังปิ ่ ้ งย่างเป็ นไม้ๆ กับข้าวปัน้ มานัง่ กินพร้อมจิบโชจู ‘อะวาโมริ’ ทีู่ทำ� จากข้าวชนิดพิเศษ เฉพาะทีโ่ อกินาว่าเท่านัน้ จบมื้อค�ำ่ เอายังไงกันต่อดี พีซ่ ง้ ค้นๆ จากแผนที่ 22
a side
ในมือถือ บอกว่าแถวนี้มี Music Bar อยู่ สนใจไปดูกนั ไหม เราก็พากัน ขับๆ วนหาจนเจอ เป็ นตึกหงอยๆ มีป้ายเหงาๆ อยู่อนั หนึ่งว่า Music Bar Ondo ดูแล ้วท�ำไมมันเงียบจัง นี่วนั ศุกร์นะ!! พีซ่ ง้ ลงไปเซอร์เวย์ ก่อนจะกลับมาบอกว่า “ความสนุกมันอยู่ทพ่ี วกมึงแล ้วล่ะ” เดินเข้าไป เงียบจริงๆ แต่จากการตกแต่งร้านและเสียงเพลงที่เปิ ดพบว่าร้านนี้ ไม่น่าจะธรรมดา น่ าจะเป็ นบาร์ดนตรีระดับดีเลยทีเดียว มีเวทีท่มี ี เครื่อ งดนตรีคุ ณ ภาพดีค รบวง มองในจอโทรทัศ น์เ ป็ น ภาพวิดีโ อ คอนเสิรต์ ของศิ ลปิ นที่เคยมาเล่นที่น่ี เข้าไปในห้องน�ำ้ มีโปสเตอร์ กิจกรรมดนตรีหลากหลายทีจ่ ดั ทีน่ ่ีเป็ นระยะๆ น่าสนใจมาก แค่คนื นี้ มันเงียบเฉยๆ มาถึงนี่แล ้ว เชื่อมาเสมอว่าเสียงดนตรีมนั ท�ำให้เรามีบทสนทนา และเพือ่ นใหม่ๆ ได้ แม้จะคุยกันด้วยภาษาไม่ค่อยรูเ้ รื่อง พีใ่ หม่เลย ไปถามเจ้าของร้านว่าขอเล่นดนตรีได้ไหม แกก็ทำ� หน้างงๆ ยิ้มๆ บอกว่า ได้ๆ เชิญๆ ข้าพเจ้าก็ข้นึ ไปเล่นๆ ร้องๆ เพลงเดิมๆ ทีเ่ ล่นอยู่ทกุ เมือ่ เชือ่ วัน แต่มนั จะกลายเป็ นเพลงใหม่เสมอเมือ่ เราน�ำมันมาเล่นในทีใ่ หม่ๆ ครัง้ นี้กเ็ ช่นกัน จบเพลงแรก เสียงปรบมือลัน่ ต่อเพลงที่ 2 - 3 - 4 - 5 จนจบ คนในร้านปรบมือชื่นชมกันดัง เข้าไปพูดคุยกับเขานิดหน่อย เจ้าของร้านแกก็ขอแอดเฟซบุก๊ กับขอเลี้ยงเบียร์ไปขวดหนึ่งเป็ นการ ขอบคุณทีไ่ ปเล่นดนตรีให้เขา แล ้วก็รำ� ่ ลากัน
วันที่สอง...
ตืน่ เช้ากว่าใคร ได้เวลาชมเมืองแถวนี้แล ้ว เดินๆ วิง่ ๆ ไปเรื่อยๆ ตามทาง ลัดเลาะไปตรงสีแ่ ยกแถวทีพ่ กั นัน่ ไปรษณียน์ ่นี า! เยีย่ มเลย ตัง้ ใจจะส่งโปสการ์ดอยู่แล ้ว เพราะเอาจริงๆ ยังไม่เคยส่งกลับไทยเลย เวลาไปต่างประเทศ ได้การล่ะ เดินอยูร่ ่วมชัว่ โมง กลับถึงบ้านรีบอาบน�ำ้ เก็บกระเป๋ า เพราะวันนี้ เราจะเทีย่ วต่อและย้ายกลับไปนอนในเมือง ก่อนออกบ้านปัน่ โปสการ์ด เสร็จ 2 ใบ บอกพี่ๆ ว่าเดีย๋ วไปส่งก่อน ถึงไปรษณี ยเ์ จอพนักงาน บอกว่าวันนี้วนั เสาร์ครับ ปิ ด ให้ไปซื้อแสตมป์ ท่ี Lawson 70 เยน แล ้วก็ไปส่งตามตูเ้ อา โอเคๆ อะริงาโตะ โกไซอิมสั เช้านี้เราเริ่มทีซ่ ากปราสาทเก่าชื่อ ‘นาคิจนิ (Nakijin)’ ประวัติ เป็ นยังไงไม่รูเ้ หมือนกัน อยากรูก้ ูเกิลมีบอก รูแ้ ต่วา่ เก่า เมือ่ มองจาก บนนี้จะเห็นท้องทะเลกว้างเกือบ 180 องศา ก็คงเอาไว้ส่องดูเรือรบ เรืออะไรต่ า งๆ ในยุ ค นัน้ นัน่ ล่ะ เดิน อยู่ เกือ บชัว่ โมงออกมาก็เจอ พิพิธภัณฑ์รวบรวมที่มาของชุมชนแถวนัน้ ทัง้ ข้าวของเครื่องใช้ใน วิถชี วี ติ แบบเก่า ภาพถ่ายโบราณทีบ่ อกเล่าประวัตขิ องชุมชน แม้จะเป็ น ชุมชนเล็กๆ แต่ทุกที่ก็มเี รื่องเล่าเสมอๆ บ้านเราน่ าจะเอามาท�ำบ้าง แค่ สร้างเรื่องเล่ารวบรวมอะไรพวกนี้มาจัดแสดงให้มรี ะบบก็ขายได้ และยังช่วยหาเงินเข้าชุมชนได้ดว้ ย ออกจากตรงนี้ พ่ีใ หม่ บ อกว่ า เดีย๋ วจะแวะหาดทรายอัน ซีน คือไม่ค่อยมีใครรู ว้ ่ามีหาดสวยๆ ตรงนี้ หาดสวย น�ำ้ ใส เงียบสงบ ไร้นกั ท่องเทีย่ ว ลมเย็นดี ไร้แดด ทุกคนเห็นตรงกันว่าบรรยากาศมันดี เกินกว่าจะรีบไปไหน เลยอยู่กนั เกือบชัว่ โมงถึงได้เดินทางต่อ ไปแวะ ร้านขายของฝากทีเ่ ป็ นผลิตภัณฑ์จากของดีประจ�ำเกาะ นัน่ คือ ‘มันม่วง’ มีขนมหลากหลายยี่หอ้ หลายประเภทที่ทำ� มาจากไอ้มนั ม่วงเนี่ยขาย เต็มไปหมดเลย ก็เลือกซื้อกันตามอัธยาศัย
ช่วงเย็นก่อนกลับเข้าตัวเมืองนาฮะ พีใ่ หม่บอกว่าเดีย๋ วเราไปแวะ โรงผลิตเบียร์ ‘โอไรอ้อน (Orion)’ เป็ นเบียร์อีกยี่หอ้ ดังของญี่ป่ ุน ที่ถือก�ำเนิดที่โอกินาว่านี่แห่ะ ไปเดินเที่ยวชมโรงงานกัน ตอนจบ เขามีเบียร์ให้กินด้วย ประเสริฐที่สุด ถึงโรงงานติดต่อเจ้าหน้าที่ปุ๊บ ก็ตอ้ งรออยู่ 20 นาที เพราะเขาจะมีไกด์นำ� ทางบรรยายนัน่ นี่ ระหว่างรอ ก็มวี ดิ โี อโฆษณาเก่าๆ ทีอ่ อกอากาศตัง้ แต่ยงั เป็ นโทรทัศน์ขาวด�ำให้ชม เมือ่ ถึงคิวของพวกเรา ไกด์สาวก็พาเดินดูการผลิตเบียร์ตงั้ แต่เป็ นมอลต์ เป็ นฮอปส์ กระบวนการหมัก ไปจนจบกระบวนการบรรจุขวด กระป๋ อง ถัง อะไรก็วา่ กันไป ส่วนตอนท้ายๆ ก็มี CSR กันหน่อยว่าโรงงานนี้ รักสิ่งแวดลอ้ มนัน่ นี่ มีการน�ำอะไรมารีไซเคิลบ้าง โรงงานนี้ตงั้ อยู่ กลางหุบเขาและป่ าไม้สวยงาม ไปจนจบทีบ่ าร์ดา้ นล่าง แจกเบียร์สดฟรี คนละ 2 แก้ว นี่แหละทีร่ อคอย ออกมาก็เริ่มค�ำ่ แล ้ว โอเค ตะลุยเมืองกัน พีใ่ หม่ยุวา่ เอากีตาร์ ออกไปด้วยเลย หาทีเ่ ปิ ดหมวก แวะกินบะหมีก่ นั คนละถ้วยก่อนทุกคน จะทิ้งไป เหลือข้าพเจ้ายืนร้องเพลงเหงาๆ อยูข่ ้างทาง ได้เหรียญ 10 เยน 100 เยนบ้างประปรายพอแก้เหงา คิดว่าจะพอแลว้ ล่ะ อยู่ดีๆ ก็มี แม่ลูกคู่หนึ่งมานัง่ ตรงหน้าปรบมือชอบใจใหญ่ เล่นไปอีก 2 เพลงคุณ แม่ก็เอาใบ 1,000 เยนมาหย่อน ฮึกเหิมสิทนี ้ ี เล่นเข้าไปอีก สักพัก คุ ณ พ่ อ ตามมานัง่ สมทบ ก่ อ นคุ ณ แม่ ก ระซิ บ บอกเราว่ า เล่ น Happy Birthday ให้พอ่ หน่อย เอ้า ได้สคิ รับ เล่นจบพ่อให้มาอีก 1,000 สบายใจละกู
23
b side
เราเดินทางต่ อไปยังเป้ าหมายสุดท้ายของวัน คือ ‘ปราสาท คัสซึเรน (Katsuren Castle Ruins)’ ซึง่ ถือเป็ นมรดกโลกเช่นเดียวกับ หลายๆ ซากปราสาทของโอกินาว่า เวลานี้เงียบสงบมากเพราะว่า เย็นย�ำ่ แลว้ นักท่องเที่ยวบางเบา ที่น่ีววิ ทะเลกว้างขวางกว่าปราสาท นาคิจินเมื่อวันก่ อน มองไปที่ทอ้ งทะเลยังเห็นเรือรบของอเมริกนั หลายล�ำเคลือ่ นทีไ่ ปมาอยู่ เพราะปัจจุบนั นี้กย็ งั มีฐานทัพอเมริกนั ตัง้ อยู่ ที่น่ี ทัง้ ท้องฟ้ าและนาฬกิ ายืนยันแลว้ ว่าใกลค้ ำ � ่ คืนนี้เป็ นคืนสุดท้าย ของทีน่ ่แี ล ้วหรือนี่ เวลาช่างผ่านไปเร็วจริงๆ เตรียมตะลุยราตรีคืนสุดท้าย มองหาร้านที่มดี นตรีสดน่ านัง่ ซะหน่อย ก็ไปเจอร้าน Parker’s Mood Jazz Club ร้านไม่โหวกเหวก เปิ ดเพลงแจ๊ซซ์เบาๆ มีคนนัง่ หน้าบาร์นิดหน่อย นัง่ ที่โต๊ะอีก 2 คน กลุม่ เราเลือกนัง่ หน้าเวทีเลย ถามพนักงานว่ามีดนตรีไหม เธอตอบว่ามี อีกแป๊ บนึง ชายท่าทางเป็ นเจ้าของร้านยังไม่แก่ทงั้ ก็ไม่ได้หนุ่ม หัวโล ้น ขึ้นไปจับกีตาร์ Gibson เสียบตูแ้ อมป์ คุณลุงใส่สูทเดินไปที่เปี ยโน แล ้วก็เริม่ บรรเลงเพลงแจ๊ซซ์ทงั้ คุน้ หูบ ้างไม่คนุ ้ หูบ ้าง เวลาผ่านไปเร็วจน เทีย่ งคืนกว่า ร�ำ่ ลาเจ้าของร้านแล ้วพวกเราก็เดินออกมาทางกลับทีพ่ กั มาถึงสีแ่ ยกบริเวณใกล ้รถไฟใต้ดนิ เจอกลุม่ คนและเสียงดนตรี ทีด่ งั มาจากเครื่องขยายเสียง ใช่แลว้ มีญ่ปี ่ นุ 2 คนก�ำลังเล่นดนตรี เปิ ดหมวก มีคนอีกกลุม่ ยืนเชียร์รอ้ งและเต้นตาม พวกเราเลยแวะดู ร่วมสนุกไปกับเขา 2 คนร้อง 4 - 5 คนก็ผลัดกันออกมาเต้น ถ้าเดาๆ ก็น่าจะเป็ นเพลงพื้นถิ่นของโอกินาว่าที่มลี กั ษณะการเต้นเฉพาะตัว รวมทัง้ การร้องสร้อยส่งให้กนั สนุกสนานดี ก่อนทีน่ กั ดนตรีจะบอกว่า มี CD มาขาย เลยขอเงินพีใ่ หม่ไปซื้อมา 1 แผ่น แล ้วพีใ่ หม่กเ็ ป็ นฑูต สัมพันธไมตรีไปขอพื้นทีใ่ ห้เราร่วมแจม คราวนี้กส็ นุกสนานกันใหญ่เลย ถามพ่อหนุ่มท่านนัน้ ว่าร้อง ‘Soramo Toberu Hazu’ ได้ไหม แกว่าได้ เราก็เลยเล่นเพลงนี้กนั ก่อนจะปล่อยพื้นทีใ่ ห้เราร้องไปอีก 2 - 3 เพลง แลว้ ก็มาขอบคุณจับไม้จบั มือแลกข้อมูลการติดต่อกันเอาไว้ แถมให้ CD อีกอัลบัม้ หนึ่งมาด้วย เป็ นอีกหนึ่งค�ำ่ คืนทีป่ ระทับใจอย่างยิง่
วันที่สาม...
ตื่ น เช้า อี ก เช่ น เคย เลยออกไปเดิ น ส�ำ รวจละแวกที่ พ กั ดูเสียหน่ อย ในตัวเมืองเองก็มไิ ด้วุ่นวายอะไรกันมากมายในยามเช้า หรือเพราะมันเป็ นวันอาทิตย์กไ็ ม่รูส้ นิ ะ หลังทุกคนกินอาหารเช้ากันเรียบร้อย พีใ่ หม่พาพวกเราไปยัง ฐานทัพใต้ดินของญี่ป่ ุนสมัยสงครามโลกครัง้ ที่ 2 ซึ่งมีพิพิธภัณฑ์ อยู่ดา้ นนอกให้ชมทีม่ าทีไ่ ป เพราะในช่วงสงคราม เกาะโอกินาว่าถือเป็ น จุดยุทธศาสตร์สำ� คัญที่ทางทหารสัมพันธมิตรมุ่งเข้าโจมตีและต้อง ยึดให้ได้ นับถือในความรักชาติและความพยายามของญีป่ ่ นุ จริงๆ ทีส่ ู ้ จนสุดใจ ค่อยๆ ขุดภูเขาให้เป็นอุโมงค์ มีห ้องประชุมวางแผน, ห้องพยาบาล, ห้องพักของทหารทีเ่ อาไว้นอนและยืนหลับ แต่สดุ ท้ายก็พา่ ยแพ้สงคราม นายพลหัวหน้าพาลูกน้องคว้านท้องตาย ตอนเปิ ดถ�ำ้ ออกมาเมือ่ ปี 1970 เจอโครงกระดูกข้างในถึง 2,000 กว่าร่าง สงครามก็เป็ นเช่นนี้เสมอ ดู ซ ากอดีต เสร็จ พี่ใ หม่บ อกเดีย๋ วไปกัน ต่ อ ไปดู โ รงเกลือ คิดในใจท�ำไมต้องไปดูโรงเกลือวะ มีรองเท้าเยอะเหรอ ไม่น่าใช่มงั้ ขับรถขึ้นเหนืออีกเช่นเคย แต่ไปเลาะทางชายหาดอีกฝัง่ หนึ่ง จนมาถึง โรงงานเกลือ ‘นุจมิ าสึ (Nuchi Masu)’ มีความหมายว่าเกลือแห่งชีวติ ลมเย็นสบายดี เดินขึ้นไปโรงงานเขาก็มคี นคอยแนะน�ำนิดหน่ อยว่า กระบวนการผลิตเกลือทีน่ ่ีเป็ นอะไรยังไง เกลือของทีน่ ่ีพเิ ศษกว่าทีอ่ น่ื ตรงทีม่ จี ำ� นวนแร่ธาตุมากทีส่ ดุ ในโลก ได้รางวัลกินเนสส์บคุ๊ มีประโยชน์ ต่อร่างกายต่างๆ นานา เลยน�ำมาพัฒนาเป็ นผลิตภัณฑ์ทห่ี ลากหลาย ตัง้ แต่ล ้างตา สระผม อาบน�ำ ้ แค่เอาไว้กนิ ก็มหี ลายชนิดให้เลือกจนงง สมเป็ นญีป่ ่ นุ ทีส่ ุดได้ขนาดนี้จริงๆ 24
a side
วันสุดท้าย...
เช้า วัน สุ ด ท้า ย พี่ใ หม่ บ อกวัน นี้ จ ะพาไปที่แ ลนด์ม าร์ค ประจ�ำเมือง คือ ‘ปราสาทชูริ (Shurijo Castle Park)’ ซึง่ ใครมา โอกินาว่าก็ตอ้ งมาทีน่ ่ี จริงๆ ชูรกิ ค็ อื เมืองหลวงเก่าสมัยโอกินาว่ายังชือ่ ริวกิว พอโดน ญี่ป่ ุนยึด ก็เปลีย่ นชูริมาเป็ น ‘นาฮะ’ พื้นที่ปราสาทกว้างขวางมาก มีหลายห้องหลายมุมเหลือเกิน แต่ละอันก็มชี ่ือต่างๆ กัน ซึ่งใคร มันจะไปจ�ำได้ ด้วยพื้นทีก่ ว้างขวาง จะเดินให้ทวั ่ ก็ใช้เวลาเกินชัว่ โมง แต่การเดินสนุกขึ้นเมือ่ มีกจิ กรรมให้ทำ � นัน่ คือแต่ละจุดจะมีตรายาง ให้เราปั ๊มลงไปบนแผนที่ ซึง่ มีทงั้ หมด 25 จุด กับอีก 2 แสตมป์ พเิ ศษ ถ้าใครได้ครบทุกแสตมป์ ก็เอาไปแลกของได้ นัน่ ล่ะมันสนุกตรงนี้ ข้าพเจ้าเลยแยกเดินจากกลุม่ พีๆ่ มาตามเก็บจนครบถ้วน ออกจากปราสาทชู ริ ก็ ม าจอดรถที่ห น้า ห้า งสรรพสิน ค้า แห่ ง หนึ่ ง แล ว้ เข้า ไปซื้อ ของนิ ด หน่ อ ย ก่ อ นเดิน ออกมากินโซบะ ร้านแผงลอย แล ้วเดินลัดเลาะถนน ทะลุตลาดสดกลางเมืองมาโผล่ ร้านขายข้าวของเครื่องใช้เสื้อผ้าจากฝัง่ อเมริกนั พวกชุดทหาร เก้าอี้ สนาม กล่องฮาร์ดแวร์ใส่อปุ กรณ์ต่างๆ สรุปพีซ่ ง้ ได้กล่องใส่โดรน อัน นึ ง เพราะแกแบกโดรนมาจากเมือ งไทย ตัง้ แต่ ว นั แรกจน วันสุดท้าย ไอ้ตวั โดรนกับมือถือยังค้นหากันไม่เจอเลย เชือ่ มต่อไม่ได้ สุดท้ายก็ถกู บรรจุใส่กล่องแล ้วก็แบกกลับไทยไปเฉยๆ เกือบบ่าย 3 แล ้ว ต้องเอารถไปคืนตอน 5 โมงเย็น พีใ่ หม่ บอกเดีย๋ วไปแวะ Outlet กัน ดีก ว่ า เผื่อ จะซื้อ ของฝากนัน่ นี่ จอดรถปุ๊ บก็แยกย้ายกันตามอัธยาศัย พอกลับมารวมตัวอีกครัง้ แลว้ น�ำรถไปคืน ถึงเวลานี้อยู่ดๆี ข้าพเจ้าก็รูส้ กึ ผะอืดผะอมขึ้นมา ไม่รูเ้ พราะอะไร เลยได้อาเจียนไปหนึ่งรอบทีร่ า้ นเช่ารถนัน่ ล่ะ กลับมา ที่ โ รงแรมพี่ ๆ ก็ แ พ็ ค ของฝากกัน ส่ ว นวิ ช าก็ ก ลิ้ง ไปกลิ้ง มา อยากอาเจียน เบียร์ของพวกเราทีแ่ ช่ในตูเ้ ย็นยังเหลือ แต่ไม่สามารถ
จะกินได้แลว้ จากนัน้ ก็พากันเดินพะรุงพะรังไปขึ้นรถไฟฟ้ าพาส่ง สนามบิน ตอนมื้อเย็นบางพีก่ ย็ งั เติมเบียร์ได้ ไฉนวิชาไม่สามารถก็ไม่รู ้ กลับมาถึงสุวรรณภูมโิ ดยปลอดภัย พวกพีๆ่ ต่างแยกย้าย เหลือเพียงข้าพเจ้าต้องนอนทีน่ ่ีรอกลับเชียงใหม่ แต่ก็นอนไม่หลับ กลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนม้านัง่ สนามบิน หยิบสมุดบันทึกทีซ่ ้อื โปสการ์ด เก็บไว้ขา้ งใน เผื่อส่งให้ใครสักคน โปสการ์ดรู ปแมวและมี ‘ชีซ่า’ อยู่ในภาพ ชีซ่าเป็ นสัตว์หน้าตาคลา้ ยสิงโต พบเจอได้ทวั ่ ไปตัง้ แต่ ลงเครือ่ งบิน ส่วนใหญ่จะถูกวางคู่กนั ไว้หน้าประตูหรือทางเข้าสถานที่ ส�ำคัญ มี 2 ตัวชาย - หญิง ตัวเมียหุบปาก ตัวผู ้อ้าปาก อยูช่ ว่ ยเหลือกัน ตัวผูค้ อยก�ำจัดสิง่ ชัว่ ร้าย ตัวเมียช่วยป้ องกัน อะไรเป็ นคู่ๆ มันก็ดี อย่างนี้ละ่ มัง้ แต่ไม่ใช่อยู่เดีย่ วๆ จะอยู่ไม่ได้ บนหลังคาบ้านบางหลัง ที่โอกินาว่าก็มกั มีรูปปัน้ ชีซ่าตัวผูต้ งั้ ไว้บนหลังคาตัวเดียวแบบไร้คู่ แต่ ก็ยงั พอท�ำหน้าที่ได้ คนบางคนไร้คู่อาจไม่ได้แปลว่าไม่มีใคร แต่ใครคนนัน้ อาจเพียงคนทีอ่ ยู่ในห้วงค�ำนึงนึกถึงกันเฉยๆ เป็ นแค่ ปลายทางของโปสการ์ด ที่ผูส้ ่งกับผู ร้ บั ในชีวติ นี้อาจจะไม่ได้มา ใกลก้ นั เลย แต่ความสุขของผูเ้ ขียนผูส้ ่งมันก็บงั เกิดขึ้นแลว้ ตัง้ แต่ เขียนที่อยู่ปลายทางจบลง จะถึงหรือไม่ เขาจะอ่านหรือไม่ไม่ใช่ เรื่องของเรา เท่านี้ชซี ่าเดีย่ วๆ ก็มคี วามสุขได้ :-) แล ้วพบกันใหม่ ปล. - เป็ นทริปทีไ่ ด้ส่งโปสการ์ดจากต่างประเทศครัง้ แรก - เป็ นทริปทีไ่ ด้กนิ อิม่ ทีส่ ุดครัง้ แรก - เป็ นทริปทีเ่ มาดีมคี ุณภาพทีส่ ุด - เป็ นทริปทีส่ นั้ แต่ได้เล่นดนตรีทกุ คืนเลย - เป็ นทริปทีท่ ำ� ให้อยากกลับไปอีก
25
b side
J O U R N E Y & A M A Z I N G D I S H E S คอลัมน์นี้เกิดจากความตื่นเต้นของเราที่ได้ไปเจออาหารแปลกๆ ใหม่ๆ แบบ... เฮ้ย!!! เพิ่งเคยเห็นง่ะ จากการท่องเที่ยวในต่างประเทศหรือแม้แต่ในประเทศเอง อาหารนั้นๆ ส�ำหรับหลายๆ คนคงไม่รู้สึก wowww! แต่อีกหลายคนต้อง wowww! แน่ๆ เพราะไม่รู้จักเช่นเดียวกับเรา ซึ่งอาจไม่ได้เป็นอาหารที่แปลกหรือเป็นอาหาร พืน้ บ้านธรรมดา แต่กท็ ำ� ให้เรา wowww! ได้ จนเราต้องไปค้นหาสูตรเพือ่ ทีจ่ ะปรุงรสชาติให้เหมือนหรือคล้ายทีส่ ดุ และบางทีกเ็ ป็นเเรงบันดาลใจให้เราดีไซน์เมนูใหม่ๆ ขึน้ มาซะเลย
01
CENDOL & RED BEAN WITH SOYA MILK @ PENANG เรื่อง/ภาพ : Missน�้ำปู๋
01 02
Wowww… อร่อยมาก อร่อยกว่าที่คิด!!! ณ ร้าน PappaRich ในโครงการ Straits Quay Marina Mall, Penang, Malaysia
เราไปเทีย่ วปี นงั ครัง้ แรก ก็ตอ้ งหาข้อมูลไปก่อนบ้าง ตามเวลาทีม่ ี นักเทีย่ ว - นักกินอย่างเราพอดูข ้อมูลรวมๆ แล ้ว ก็ ไ ม่ มีอ ะไรให้เ ที่ย วมากนัก แต่ เ รื่อ งกิ น มีเ ยอะ!!!... พวกตึกรามบ้านช่องสวยแน่นอนเพราะเป็ นสไตล์ Chino - Portuguese ซึ่งเราก็เคยเห็นทัง้ ที่ภูเก็ตและมะละกา 26
a side
อย่างเต็มอิ่มหัวใจไปแลว้ ดังนัน้ ส่วนใหญ่ท่เี ห็นคนไทย ไปเที่ยวก็มกั จะถ่ายรู ป Street Art, Wall Painting เราก็ถ่ายกับเขาด้วย ส่วนพวกวัดต่างๆ ก็งนั้ ๆ ชายหาด แถวทีเ่ ราเจอ (ฝัง่ ตะวันออก) ก็ไม่น่าสนใจ เพราะฉะนัน้ ธงทีเ่ ราตัง้ ไว้สำ� หรับปี นงั คือพักผ่อน กิน และปัน่ เล็กน้อย
05
03
08
01-09 Wall Painting 10 โกดังเก่าริมท่าเรือ 11 ถนนบางเส้นก็ร่มรื่นถูกใจนักปั่น
04
09
06
07
10
Amazing Drink
วันแรกเดินเล่นถ่ายรูป Wall Painting จนเกือบปรุ ท่ามกลางอุณหภูมปิ ระมาณ 38 องศา ส่วนวันที่สองตัง้ ใจ ปัน่ จักรยานออกไปนอกเมือง เราก็ไปหยุดที่ Straits Quay Marina Mall ห่างไปประมาณ 10 กิโลเมตร หาร้านนังกิ ่ นกลางวัน ก็เลือกร้านทีใ่ นเมนู มี Nasi Lemak (ของโปรด) และด้วยแดดร้อน จากการปัน่ ร่างกายบอกอยากกินอะไรหวานๆ เย็นๆ เราจึงเลือก Cendol & Red Bean With Soya Milk (ลอดช่องและถัวเเดงมาใน ่ นมถัวเหลื ่ อง).... พอดูดเข้าไปแค่นนั้ Wowww… อร่อยมาก อร่อยกว่าทีค่ ดิ !!! ตอนสังก็ ่ ไม่คดิ ว่าจะอร่อยขนาดนี้ สรุปว่าทีอ่ ร่อยเพราะนมถัว่ เหลืองของเขา รสชาติเข้มข้นมากก หวานน�ำ้ ตาลมะพร้าวก�ำลังดี เย็นสดชืน่ โอ้ววว... ติดใจเลย จะสังอี ่ กแก้วก็กลัวจุก ปัน่ กลับไม่ไหว ฮ่าๆๆ...
11
* หมายเหตุ : Cendol คือของหวานประจ�ำชาติของมาเลเซีย เป็น ‘ลอดช่อง’ น�ำ้ แข็งใส ตอนเราไปมะละกาก็เห็นเขาขายกันทัว่ ที่อร่อยเพราะเขาใช้น�้ำตาลมะพร้าว (Gula Melaga) ท�ำให้หอมหวานและมีกะทิเป็นส่วนผสมอีกหนึ่งอย่าง ส่วนจะใส่ เครื่องอื่นๆ เพิ่มเติมเข้าไปด้วย เช่น ถั่วแดง เยลลี่ หรือข้าวโพด ฯลฯ ก็แล้วแต่ชอบ
27
b side