Verhalen van senioren, over hun toekomstdromen, verzameld door leerlingen van het Melanchthon
visie vuur
visievuur
Naar school gaan, huiswerk maken, je kamer opruimen, helpen met de afwas, naar de tandarts... Het leven zit al vanaf een vroege leeftijd vol met allerlei verplichtingen. Maar wat als we even stilstaan en dromen? Wat zou je dan willen bereiken? Droom je ervan profvoetballer, schilder of kunstenaar te worden? Zie je jezelf de loterij winnen, de wereld over reizen of je grote liefde vinden? Of koester je eenvoudigere dromen, zoals een mooi uitzicht en vaker genieten van de kleine dingen?
In de afgelopen weken hebben leerlingen van het Melanchthon uit Schiebroek gesprekken gevoerd met senioren, over hun toekomstdromen. Waar droomden zij vroeger van en hadden zij tijd om te dromen? Zijn hun dromen uitgekomen met de jaren? En hoe ga je ermee om als dat niet gebeurt?
Deze gesprekken vormden het eerste deel van MDT Cultuur & Kunst
Dit programma daagt jongeren uit om meer te leren van anderen dan ze verwachten.
Hiervoor gingen de leerlingen in gesprek met senioren, die we 'vertellers' noemen, om verborgen kennis en verhalen te ontdekken.
In dit magazine vind je de verhalen die de jongeren op het spoor zijn gekomen en de beelden die ze daarbij gemaakt hebben tijdens de fotografieworkshop De verhalen zijn geschreven door de jongeren tijdens de schrijfworkshop en soms (naderhand) nog aangevuld door de vertellers.
Er staat nog meer te gebeuren In het tweede deel van het programma maken de leerlingen korte films op basis van de gevonden verhalen We zijn nu al benieuwd naar het eindresultaat en zien uit naar de eindpresentatie, waar ook weer alle vertellers voor worden uitgenodigd
Maar voordat het zover is... Visievuur.
Kees Timmers
'Leven vol met toeval'
Kees Timmers (77 jaar) had weinig dromen voor de toekomst. Toch leidt hij nu een gelukkig leven Alles kwam per toeval op zijn pad Kees had dove ouders, daardoor had hij moeite met zijn opleiding. Hij kwam terecht in een lerarenopleiding, maar dit verliep niet zoals verwacht. Hij kwam uiteindelijk in de techniek terecht Ook was hij erg geïnteresseerd in muziek en ontmoette hij met geluk zijn droomvrouw.
Kees had moeite met zijn opleiding, omdat hij dove ouders had Hij moest veel zelfstandig doen en uitzoeken wat hij wilde met zijn leven. Hij kwam uiteindelijk terecht op een lerarenopleiding, wat zeer tegenviel. Hij had een leraar die geen orde kon houden in de klas Daardoor was hij bang dat dit hem ook zou overkomen en dat hij daarom geen plezier zou hebben in zijn baan. Dankzij zijn vrienden is hij toch terechtgekomen in een techniekopleiding, wat hem uiteindelijk wel beviel Dit werk bleef hij lang doen
Kees zijn passie lag bij zingen.
Dit deed hij als hobby. Hij deed vaak mee met optredens en speelde ook instrumenten Op een dag had hij een optreden en tijdens zijn pauze begon hij te dansen voor de lol. Een meisje deed onverwachts mee met hem en ze dansten samen, onwetend dat dit zijn vrouw zou worden Na 55 jaar getrouwd zijn, kijken ze beide terug naar dit mooie moment
Zijn leven kwam per toeval altijd op het rechte pad, ook met moeilijkheden om zich heen Hij geeft aan dat hij op dit moment een gezond en gelukkig leven leidt Hij hoopt nog dat hij een gezond en lang leven zal leiden, samen met zijn vrouw en kinderen. Kees Timmers zijn levensles aan jongeren: ‘Wees niet bang om nieuwe dingen te gaan proberen, stel jezelf open voor nieuwe dingen Als het niet lukt, lukt het niet.’
Door
Thijs K., Sena, Dilara & Ariele
Annemiek Bal
'Wat is rijkdom voor Annemiek?'
Annemiek Bal wilde al van jongs af aan fysiotherapeut worden. Deze droom heeft ze ook waar kunnen maken en zelfs met haar 73 jaar is ze daar nog steeds mee bezig
Ze geeft af en toe een oefenles aan vriendinnen. Iedere ochtend een wandeling van een uur en nog vaak bewegen, dat doet niet iedereen haar na! Ze wist al heel snel dat ze tien kinderen wilde, maar samen met haar man hebben ze er zes opgevoed.
Veel van Annemieks dromen zijn uitgekomen; ze wilde een man die een pijp rookte naast de open haard! En dat was gelukt Haar behoefte lag niet bij rijk worden; het belangrijkste voor haar is dat ze gelukkig is. Dit heeft ze kunnen bereiken door in plaats van een eigen praktijk op te richten, zelf in dienst te gaan bij een praktijk en daar dan meer een helpende hand te zijn voor mensen Zowel, natuurlijk, iemand die je helpt met lichamelijke klachten, maar ook emotioneel klaar te staan voor mensen en in gesprek met ze te gaan Ze was dus ook een beetje
maatschappelijk werkster.
Ze wist al snel dat ze kinderen wilde. Echter heeft ze samen met haar man besloten om pleegkinderen te nemen Ze heeft geen moment spijt gehad over haar keuzes van fysiotherapie en pleegkinderen.
‘Ik vind spijt een heel raar woord om te zeggen’ Dit zei Annemiek Het was soms wel zwaar voor haar, maar daar heeft ze heel veel van geleerd
Ze vond het belangrijk om veel van de kleine dingen te genieten, dat doet ze nu nog steeds.
Ze heeft ons verteld dat ze een hoop heeft geleerd van haar dromen Dat ze niet te snel boos moet worden en dingen de tijd moet geven. Ze genoot van het vertrouwen dat ze kreeg van de mensen. Ze denkt niet na over hoe het zou gaan als ze andere keuzes had gemaakt
Als ze één ding aan iedereen mee zou mogen geven, zou dat zijn dat je van alle kleine dingen moet genieten.
Door Mika, Alem, Thijs Bogaard, Baneen & Mauro
Hans Verschoor
'Het leven van Hans Verschoor'
Hans is een energieke man, dat zie je ook aan zijn vrolijke uiterlijk. Hij staat twee keer per week nog op een voetbalveld, ondanks zijn 77jarige leeftijd Ook tuiniert hij drie keer per week op zijn volkstuin.
Hij houdt veel van zijn familie en brengt graag tijd door met zijn 5 kleinkinderen Zijn vrouw Ivon is zijn grootste trots in het leven
In het interview vroegen we naar de toekomstdroom van Hans, maar hij had niet echt een toekomstdroom.
‘Ik denk dat je gewoon geluk en geduld moet hebben en dat je verleidingen in het leven moet kunnen weerstaan’
Verder vond hij het moeilijk om te accepteren dat hij ouder werd.
‘Ouder worden is leuk, maar oud zijn is niet leuk’ Hij merkte dat bijvoorbeeld aan zijn ogen, die niet meer helemaal goed werkten
Hij is pas geopereerd aan zijn ogen vanwege staar en ook had hij een kunstknie.
Hierover vertelde hij dat hij wel snel was hersteld en gelukkig alweer snel op het voetbalveld stond Hij was erg dankbaar dat hij meerdere keren per week naar de tuin ging, om daar lekker te tuinieren en twee keer per week stond hij op het voetbalveld, ergens op het middenveld Daar deed hij aan walking football, met anderen mannen van zijn leeftijd
Hij heeft geen dromen, zei hij, maar zijn levensdoelen zijn al wel bereikt, want zijn kleinkinderen en kinderen zijn gelukkig en hij kan zijn hobby’s nog uitvoeren ‘Het leven is een toeval’, vertelt Hans
Hans heeft de mulo-opleiding gedaan en hij heeft zijn boekhouderdiploma gehaald Hans is zijn carrière begonnen op een accountantskantoor en is daarna als boekhouder gaan werken op een reclamebureau. Min of meer toevallig is hij als ambtenaar bij de gemeente Rotterdam terechtgekomen als planeconoom
Zijn studie economie heeft hij gevolgd bij het Instituut Sociale Wetenschappen ‘Ik heb een bijdrage kunnen geven aan belangrijke stedelijke ontwikkelingsprojecten. Zoals bijvoorbeeld de Stadsvernieuwing.
In mijn baan heb ik de mogelijkheid gekregen veel interessante mensen te ontmoeten op het gebied van stedenbouw en architectuur Daarop terugkijkend vind ik dat ik een fijne baan heb gehad.’
Maar als hij zijn baan als ambtenaar niet had gevonden, had hij zijn weg ook wel gevonden ‘Je kunt plannen wat je wilt, maar het kan altijd anders lopen.’
Hij heeft het vaak over de jeugd. Hij maakt zich daar wel een beetje bezorgd over ‘Ze willen zoveel Het begint vaak met het maken van een wereldreis Meerdere keren per jaar op vakantie is ook geen uitzondering.
En een mooie auto en dure kleding horen er ook bij. De verleidingen
zijn groot Maar de kunst in het leven is verleidingen te weerstaan
Niet alles kan’
Door Siem, Igor, Eline, Nina, Amélie, Revna & Lisa
Jan van Wijnen
'Jan de allesman'
Jan van Wijnen van 76 jaar, uit
Krimpen aan den IJssel, ging op zijn zestiende bij het bedrijf van zijn vader werken Daarna nam hij het bedrijf over en werkte hij 70 tot 80 uur per week. Hij stortte zich op zijn werk. Hij vond geld heel belangrijk, omdat hij zichzelf wilde bewijzen.
Een keer ging het mis, toen er 5 ton glas op hem viel Hij ging met gillende sirenes naar het ziekenhuis Hij zou geopereerd worden; dat zou betekenen dat hij daar een nachtje zou gaan slapen. Dit zag hij niet zitten, omdat hij zo snel mogelijk weer aan het werk wilde Hij wilde plaatselijke verdoving en heeft alles zien gebeuren. Hij heeft echt alles over voor zijn bedrijf.
Maar werken was niet het enige grote in zijn leven Liefde speelde ook een belangrijke rol Toen hij op een feestje was, werden de ‘zeurende’ onderburen ook uitgenodigd. Toen zij naar binnen liepen, samen met hun nichtje, zag hij het meteen: ‘liefde op het eerste gezicht’
Ze hadden 2 jaar verkering en zijn al 52 jaar getrouwd en hebben 2 kinderen gekregen
Deze harde werker kon natuurlijk niet stilzitten na zijn pensioen. Hij schrijft nu spannende boeken.
Hij heeft een heel succesvol familiebedrijf overgegeven aan zijn zoon
Als hij het allemaal over zou kunnen doen zou hij iets minder werken en meer met zijn familie en vrienden doen, maar zijn levensles blijft: ‘Als je het graag wilt, moet je er helemaal voor gaan’
Door Ecrin, Tijn E., Dieuwke &
Sophie H.
reacties van leerlingen
‘Hartstikke vlotjes, kon niks beter!’
‘het was Spannend, maar ook leuk en interessant’
‘de verhalen die werden verteld waren echt heel leuk om te horen’
‘het Was erg gezellig en er is veel besproken‘
'Iets positiever'
Mevrouw kwam heel vrolijk en lachend de zaal binnen en gaf ons een warm welkom ‘Noem me maar Ria hoor’, zei ze lief
Ria is 82 jaar jong en is een trotse Rotterdammer; ze heeft namelijk nooit buiten Rotterdam gewoond en is dat ook niet van plan Ze is heel tevreden met haar leven en hoe ze dat geleefd heeft en heeft dus ook geen toekomstdromen
Vroeger was Ria haar droom om beroepen goed uit te voeren.
Ze was vroeger kapper en schoonheidsspecialist, ook heeft ze bij de bank gewerkt in de administratie sectie. Ze werkte bij de bank toen ABN en AMRO twee verschillende dingen waren.
Ze ging 1 jaar eerder dan normaal met pensioen, omdat er veel medewerkers waren en omdat er vaste contracten waren kon ze niet zomaar ontslagen worden. Hiernaast deed ze nog wat vrijwilligerswerk in de kerk.
Gescheiden van haar man was ze in 1995. Voordat ze een kapper werd, had ze een avondopleiding gedaan en 's avonds werkte ze in de kapsalon als schoonheidsspecialist
Oma's en opa's heeft ze nooit echt gekend. Haar opa was overleden toen ze 3 was en de rest van haar grootouders hebben niet geleefd terwijl zij in leven was
Een grote liefde voor haar is Feyenoord. Ze heeft lang een seizoenkaart gehad, maar toen ze doorhad dat er meer geweld kwam bij voetbal, leek het haar een goed idee om deze weg te doen
Ria heeft ons veel verteld over haar leven. Ze heeft ons veel advies gegeven, bijvoorbeeld dat je altijd alles van de positieve kant moet bekijken En dat je altijd lief moet zijn voor anderen, omdat je anders niet geniet van je eigen dingen.
Aan het einde van het gesprek vroeg ze aan ons wat wij later graag zouden willen worden Ook zei ze dat het haar opviel dat de jongeren van deze dag vaker depressief zijn dan in haar tijd. Hier maakte ze zich wel zorgen om en ze vertelde ons ook dat we moesten genieten van ons leven, zonder daarbij anderen zich rot te laten voelen
Door Senn, Noëlla & Owen D.
Bernard van Woerkom
'Zorgen voor anderen'
Bernard is 72 jaar oud. Hij heeft 3 zonen, 3 schoondochters en 6 kleinkinderen Zijn kleinkinderen zijn erg belangrijk in zijn leven
Bernard heeft gewerkt in het welzijnswerk en het onderwijs. Het werken met mensen is voor hem belangrijk en heeft centraal gestaan in zijn werk Zijn ideeën, waarden, passen bij het humanisme Voor Bernard is het belangrijk dat je nieuwsgierig bent en blijft. Leren is nieuwsgierig zijn.
Het is belangrijk voor hem om zorgvuldig met mensen om te gaan, in privé en werk
Zijn passies en hobby’s zijn klassieke muziek, lezen, kunst en film.
Door Taeke, Sven, Simon & Rami
Anneke van Altena
'Nooit opgeven'
Rijdend op haar scootmobiel, verwelkomde de 70-jarige mevrouw
Van Altena ons We hadden haar gevraagd hoe ze zich voelde ‘Op tv wordt er benadrukt dat je niet alleen mag zijn met kerst, terwijl je op elke andere dag wel alleen zit.
Over het algemeen gaat het dus wel goed, maar ik voel me wel een beetje eenzaam’ Mevrouw Van Altena woont al 45 jaar in Rotterdam
‘Dromen doet iedereen en ik denk dat dromen met de leeftijdsfase veranderen Zelf droomde ik eerst om fysiotherapie te studeren Toen ik dat had gedaan, was het doel om te gaan trouwen.’
Meerdere toekomstdromen waren waar geworden en een daarvan is dat ze een man heeft gekregen en daarmee is ze getrouwd Ook heeft ze twee kinderen, waarvan een jongen en een meisje. Ze moest een van haar dromen opgeven vanwege een beperking genaamd reuma. Haar droom was om te balletten, maar door haar beperking moest ze
het in haar stoel doen Ze geeft nu een keer per week gymnastiekles Hoewel ze trots was op zichzelf om mensen aan te zetten tot bewegen en dat iedereen haar heel snel vertrouwde, mocht ze vroeger nooit trots zijn, want dat werd als arrogant gezien
Ze is op haar 25e verhuisd naar Rotterdam, vanwege het werk van haar man. Zelf is ze geboren in Utrecht
Toen ze een half jaar oud was, was ze verhuisd met haar ouders naar
Eindhoven Daar is ze opgegroeid
Uiteindelijk weer teruggegaan naar
Utrecht om te studeren en daarna is ze naar Den Bosch gegaan om verder te gaan studeren.
Ze vertelde dat ze een zware jeugd heeft gehad, aangezien haar vader depressief is geweest Hiervan heeft ze geleerd om dingen te accepteren die niet lukken en beter te luisteren naar haarzelf. Ook heeft ze geleerd om tevreden te zijn met wat ze heeft
Haar wens was om niet te dementeren en niet compleet afhankelijk te worden van anderen. ‘Ik zou het liefst willen overlijden in mijn kamer met het uitzicht op het bos’
Als laatste hadden we aan haar gevraagd wat haar laatste droom zou zijn voordat ze zou overlijden. Een van haar dromen was om de fjorden van Noorwegen te zien, op een cruise met haar beste vriendin
Deze droom is uiteindelijk uitgekomen. ‘Ooit zou ik nog wel naar Toscane willen gaan Het lijkt me een erg leuke laatste ervaring, aangezien ik vroeger altijd op vakantie ging dicht bij huis.’
Door Jesper, Enis, Loike, Abdallah & Ali
‘Dromen doet iedereen en ik denk dat dromen met de leeftijdsfase veranderen.'
Anneke van Altena
Francien de Vries
'Volgend jaar wordt mijn jaar'
Francine houdt al heel haar leven lang van theater, muziek, reizen en alles wat iets te maken heeft met creatief zijn Ze praat graag met mensen en staat bekend om haar liefde voor kinderen.
Ze heeft daarom ook in totaal 32 jaar lesgegeven op basisscholen in heel Rotterdam 10 jaar als onderwijzeres en onderdirecteur tot en met haar zwangerschap De overige jaren als Remedial Teacher, na haar terugkeer in het onderwijs.
De laatste jaren is ze minder gelukkig, nadat haar echtgenoot haar heeft verlaten Daarom is haar toekomstdroom om weer de gelukkigste versie van haarzelf te worden.
Maar vroeger was haar toekomstdroom iets anders, namelijk om het theater in te gaan
Haar ouders waren het niet eens met deze droom Zij vonden dat er geen cent te verdienen was binnen het vak theater.
Francine is opgegroeid in Schiebroek. Ze zat op de openbare lagere Adrianaschool in Schiebroek en daarna op de middelbare Mecklenburgschool in Kralingen
Dat was de allereerste experimentele Mammoetwetschool van het land, in 1965.
Ze heeft het erg naar haar zin op de middelbare school Na de tijd op de middelbare school, is ze op een school docent geworden en gepromoveerd tot onderdirecteur.
Ze was vijf jaar getrouwd toen ze zwanger raakte, waarna ze hoorde dat ze na de geboorte ontslagen zou worden. Dat was toen de gewoonte. Dit vond ze erg jammer en ze heeft ook veel actiegevoerd tegen de school Zij is helaas toch van school gestuurd, maar haar protest had tot gevolg dat haar vrouwelijke collega's voortaan niet meer ontslagen werden na de geboorte van hun kind en dat ze ook zelfs parttime mochten blijven werken
Ze vertelt: ‘Ik had gewoon de pech de eerste zwangere fulltime juf te zijn geweest op de Van Oldenbarneveltschool!’
Later, doordat haar man ziek werd, moest ze weer aan het werk gaan.
Ze is opnieuw in het onderwijs gegaan Ondanks dat haar man opknapte, werkte ze door, omdat haar man verder wou studeren
‘Ik heb gewerkt totdat ik er letterlijk bij neerviel.’ Nadat ze klaar is met werken, is ze nog steeds creatief bezig met theater en zang
Ze heeft drie lieve dochters en twee kleinkinderen, waar ze een goeie band mee heeft. Nu streeft ze om het beste van het leven te maken Ook al is ze niet op de theaterschool beland, heeft ze toch haar droom waargemaakt, door middel van actief in kunst te zijn op scholen en zo ook kinderen te helpen om hun dromen voor de toekomst te ontdekken
Via vrijwilligerswerk en uit haarzelf, helpt ze al levenslang mensen en ze wil nog zo lang mogelijk dat blijven doen. ‘Alleen in jezelf zit de knop om je droom in de toekomst te halen’
Door
Tygo,
Anass, Thijs Bossche,
Olivia De Cocq van D. & Emira
Margreet Timmerije
'Dromen uit Singapore'
Margriet komt uit Singapore, waar ze haar man ontmoette. Als meisje in Singapore had ze dromen, maar die kon ze niet waarmaken doordat ze thuis moest werken De cultuur in die tijd en plek waren anders dan nu en in Nederland.
Ze wilde juf of verpleegster worden, maar na haar middelbare school heeft ze verder geen opleiding gedaan, omdat ze te veel tijd kwijt was aan thuis helpen.
Ze werkte als 16-jarige in een supermarkt als haar eerste baantje
Daarna verhuisde ze naar Nederland, nadat ze haar man ontmoette die op reis was in Singapore. Ze kregen 2 kinderen en Margriet bleef thuis zorgen voor haar gezin
Ze zei dat ze wel veel heeft gereisd, maar dat het liefst nog wel meer zou willen doen.
Door Julie Rouët, Elise, Olaf & Noa
Oma Bogerd
'Toekomstdroom'
Mevrouw Bogerd vertelde ons dat ze liever geen mevrouw Bogerd genoemd wilt worden, maar liever oma Bogerd
Oma Bogerd is 77 jaar oud en komt uit Willemstad, maar is geboren in Vlaardingen. Ze schildert al heel haar leven en ze houdt ook echt van lezen Ze leest al vele jaren voor aan groepen, waaronder ongeveer 5 jaar aan peuters, via de bieb Daar vindt ze haar rust in. Ze fietst ook vaak, om gezond te blijven. Ze vertelde dat ze fietst op een e-bike.
Ze houdt ook van dieren en ze heeft heel haar leven al een hond gehad, maar nu heeft ze geen huisdieren meer.
Ze vertelt: ‘Mijn 4 kinderen zijn getrouwd (dus 8 kinderen!) en hebben een gezin Zo heb ik 7 kleinkinderen gekregen'
Oma Bogerd groeit op in Vlaardingen. Daar woont ze bij haar ouders als enig kind.
Vroeger was er geen telefoon in haar huis en wanneer ze wilden telefoneren deden ze dat alleen bij noodzaak. Dat deed ze dan bij iemand in de straat, want diegene had als enige een telefoon, omdat hij een eigen bedrijf had
Er was dus niet de afleiding en het vermaak van tv en mobiel,
reactiesvanleerlingen
‘het was Leuk, leerzaam en gezellig’
‘senioren zijn leuke mensen!’
‘We vonden het leuk om te doen’
‘het was Leuker dan verwacht‘
Lenie Lelie
'Het
actieve leven van Lenie '
Geboren in Amsterdam, loopt de actieve Lenie Lelie nog wel 7 kilometer per dag Baas over haar eigen leven, laat ze dingen niet zomaar gebeuren Van Europa tot Amerika, reizen is haar specialiteit. Altijd met haar 3 kleinkinderen.
Ze woont nu in het Alexandrium, in een flat op de 18e verdieping, waar ze met 83 jaar, het erg gezellig heeft met haar wandelclub Ze kan zich helemaal vinden in het toneelspelen met haar kleinkinderen. Ook komt haar familie vaak langs om gezellig een hapje te eten
Lenie wordt geboren in 1940, in Amsterdam. Na de oorlog gaat ze naar de basisschool. Haar vader moet voor het Nederlands leger naar Indonesië, dus gaan Lenie en haar moeder mee om daar te wonen Lenie is erg ziek in Indonesië. Toen het Nederlands leger Indonesië moest verlaten, vluchtten Lenie en haar familie terug naar Nederland
Aangekomen in Nederland, ze was 11 jaar, gaat ze weer naar de basisschool
Na de huishoudschool ging ze, na een paar jaar, naar de moedermavo. Daarna vervolgt ze haar opleiding met de havo. ‘Er was weinig keus vroeger, vroeger had je maar een paar richtingen’
Dan begint haar baan bij een internationale kantoordetailhandel, als secretaris. Op het werk is ze erg serieus en zorgt ze ervoor dat er dingen goed gebeuren
Na haar pensionering gaat ze werken bij het Havenziekenhuis als vrijwilliger.
Ook is er nu veel veranderd De crèche was er vroeger namelijk niet ‘Eigenlijk moeten we onze kinderen max 2 dagen naar de crèche sturen, anders is er te weinig contact tussen baby en ouder.’
Ze leest elke dag in spannende thrillers en ze speelt vaak toneel met haar kleinkinderen Lenie houdt ervan om mensen dingen te leren Zo leert ze haar vrienden en buren het gebruik van computers. ‘Heb lol in het leven en blijf altijd lachen.’
Door Dennie, Pepijn & Kai
Jeltje Bosklopper
'‘T Mooie Fryslân'
Rustig zit mevrouw Bosklopper aan de tafel met een kopje koffie. De 79jarige Jeltje is opgegroeid in Friesland Met twee zussen en een broer Ze woonde bij haar grootouders in het ‘mooie Fryslân’. Gymnastiek is haar dagelijkse bezigheid.
Schilderen was haar droom
Hetgeen wat haar toekomstdroom tegenhield was haar operatie aan haar knie. Door de pijn vond ze het schilderen echt niet fijn meer. Het is veranderd. Omdat het werken als verpleegkundige in haar familie zat, waren haar dromen niet heel breed Ze heeft veel geleerd en verschillende diploma’s behaald.
Onder andere haar docentendiploma. Zo kon ze lesgeven op het hbo Jeltje heeft zelf de mbo gevolgd, waar ze erachter kwam dat de doelgroep niet bestemd was voor haar en dus stroomde ze door naar het hbo.
Jeltje vindt het echter erg jammer dat ze haar kennis nu niet meer kan toepassen, want Jeltje heeft 50 jaar in de verpleging gezeten
Ze is tevreden met haar levensloop. ‘Het is gelopen hoe het is gelopen.’
We vroegen haar waar ze in de toekomst nog heen zou willen
Hierop antwoordde ze dat ze het Verenigd Koninkrijk wil ontdekken en haar zus in Australië wil bezoeken. Jeltje heeft in jongere jaren als stewardess meegevaren met de Holland America Line naar New York Dat deed ze omdat ze een zakcentje wilde verdienen en omdat ze iets van de wereld wilde zien. Ze wil een keer naar Noorwegen, het liefst met de boot.
Mevrouw Bosklopper vond het interview leuk om te doen Haar schilderkwaliteiten wil ze graag weer oppakken, ondanks dat ze al 79 is. Dat lijkt voor haar geen obstakel te vormen Ze had nog een advies voor de jeugd: ‘Kies een studie die bij je past, zodat je niet nog een andere hoeft te doen’ Ze heeft het nog altijd leuk bij de rummikubclub.
Door Roberto, Stef & Julie Roordink
Jopie van Rijn
'Een zee van geluk'
Toen we mevrouw Van Rijn interviewden, maakte ze een behoorlijk vrolijke indruk Ze is maar liefst 91 jaar en is geboren en getogen op Zuid, op Charlois Ze heeft drie kinderen, waarvan eentje in Zweden woont. Haar man was zeeman en was vaak ver van huis Ze wordt het meest gelukkig van blije mensen Ze heeft een wonderbaarlijke vitaliteit en heeft ons verteld wat haar geheime recept is om zo gezond te zijn voor haar leeftijd.
Mevrouw Van Rijn vertelde ons dat, toen ze jonger was, ze geen toekomstdroom had, omdat ze elke dag in het moment leefde. Haar vader had een schoenenwinkel tijdens de crisis in de jaren 30, dus haar gezin was goed voorzien qua passende schoenen Ze was erg verwend, want veel mensen in die tijd liepen op versleten klompen of hadden een te kleine maat schoenen, waardoor hun voeten vervormden.
Mevrouw Van Rijn was een echte avonturier die veel reizen heeft gemaakt naar Zweden, Amerika, Engeland en Nederlands-Indië (Indonesië) Haar man was het toenmalige Batavia geboren en heeft tot 1940 daar gewoond en op school gezeten. Vanaf 18 jaar, na zijn opleiding aan de Amsterdamse Kweekschool, is hij als stuurman bij de HAL gaan varen Daardoor ging ze af en toe mee op reis, maar niet te lang, omdat ze haar kinderen ander zou missen.
Nu heeft zij familie in Zweden, die ze af en toe heeft bezocht met Kerstmis Alleen, na het verhuizen van haar kleinkinderen, woont haar familie te ver uit elkaar. Ze zou desondanks graag weer naar Zweden gaan om haar kinderen te bezoeken Ze zegt: ‘Onze Zweedse kleinzoon, een verlegen, maar echt Zweeds (op zichzelf) kind, nu in de 30, heeft hier in Nederland en vooral op de terrasjes, leren converseren!
En mijn nu ‘Zweedse’ dochter geeft lezingen over de ouderenzorg ‘ESTHER’, over de halve wereld, in het Engels’
Later in ons gesprek met mevrouw Van Rijn vertelde zij ons dat ze heel gezond leeft en daarop vroegen wij haar geheime recept om gezond te blijven ‘Elke dag zet ik 10000 stappen, eet ik gezond en luister ik graag naar andere mensen, want dat doet mij goed.’
Aan het einde van ons gesprek vertelde mevrouw Van Rijn ons dat je je vrienden nauwkeurig moet uitkiezen en dat je van geld niet altijd gelukkig wordt, dat was haar advies aan ons. Als afsluitende vraag vroegen we welk cijfer ze haar leven zou geven ‘9,5’, antwoordde ze met een grote glimlach op haar gezicht
Door Amelie, Danis, Ralph & Abdelali
Nettie Wenink
'Een vrouw met een sterke mening'
Nettie Weninks (80) is tien tot vijftien keer verhuisd en is in Rotterdam terechtgekomen Geboren en getogen in Friesland, maar haar favoriete plek blijft toch Rotterdam. Zij wilde altijd stewardess worden, maar haar droom is helaas niet uitgekomen.
Ze kwam terecht in de zorg, maar kon daar niet blijven Dat kwam doordat ze getrouwd was op een jonge leeftijd. Vanaf haar negentiende is ze getrouwd met een schipper en daar heeft ze twee kinderen mee gehad, een jongen en een meisje Ze heeft uiteindelijk zeven kleinkinderen gekregen en is daar heel gelukkig mee.
Ze heeft overal en nergens gewoond, want ze kon geen huis vinden in Rotterdam, waar ze het liefste zou wonen Hierdoor woont ze nu in het bejaardentehuis in het mooie Rotterdam. Ze woonde bijvoorbeeld in: Zeist (Utrecht), Gelderland, Groningen, Goes (Zeeland) en nog veel meer plekken
. Ze is dus geboren is Friesland, maar daar voelde ze zich zeker niet thuis ‘Hier in Rotterdam voel ik me meer thuis dan daar’ Ze refereert aan Friesland
Op 15-jarige leeftijd is ze daarom dus ook naar Rotterdam gegaan om werk te zoeken Hier werd ze verpleegkundige Hier is ze ook half voor opgeleid Toen ze trouwde was ze 19 Hierdoor moest ze stoppen als verpleegkundige en werd ze een huisvrouw. Doordat ze trouwde, werden haar dromen om stewardess te worden ook verpulverd
Op haar ouwe dag speelt ze spelletjes met haar vriendinnen en breit. ‘Breien is van huis uit met de paplepel ingegoten’ Ze heeft nog steeds een sterke mening over hoe het leven zou moeten gaan en daar leeft ze mee Ze vindt dat er te weinig mensen omkijken naar ouderen in bejaardentehuizen en daarbij zei ze: ‘Kijk meer uit naar de mensen die je lief zijn’
Ook haar mening over de opleidingen van nu, is anders. Ze vindt dat mensen minder moeten kijken naar het verschil tussen vwo en mavo en meer naar liefdadigheid.
Door Owen B., Guus, Louise, Damian & Adriana
Rob Timmerije
'Interview Rob Timmerije'
Rob heeft de hele wereld overgevaren. Hij wilde zo snel mogelijk uit huis en stopte op zijn 16e met school om te varen Deze 71-jarige man heeft een erg groot deel van de wereld gezien. Toen hij langs Singapore voer, kwam hij de liefde van zijn leven tegen. Toen hij na zijn lange reizen terugkwam in Nederland, keerde hij terug naar Hoogvliet Daar kreeg hij zijn zoon en dochter Inmiddels heeft hij al vier kleinkinderen. Nu vermaakt hij zich met klussen aan zijn droomhuis.
Na zijn terugkomst in Nederland gaat hij, op zijn 23e, voor vier jaar in militaire dienst Na die vier jaar gaat hij werken als kraanmachinist Dat doet hij 38 jaar lang Daarna gaat hij met pensioen.
Toen we hem vroegen waar hij trots op was, benoemde hij zijn kinderen Hij heeft 2 kinderen, een zoon en een dochter Hij vertelde over zijn dochter, die bij de hogeschool Rotterdam werkt als docent psychologie.
Zijn zoon had een eigen bedrijf, gespecialiseerd in het opstellen van evenementen, maar door de coronapandemie van 2020 moest hij zijn bedrijf helaas opgeven Toen is hij gaan werken in de bouw. Rob vertelde ook over zijn kleinkinderen: 'Ik ben ook trots op mijn vier kleinkinderen De oudste is 22 en de jongste is 11 jaar oud'
Meerdere factoren hebben Rob gemaakt wie hij nu is, waaronder zijn reis rondom de wereld, de ontmoeting van zijn vrouw, de geboorte van zijn kinderen en de aankomst van Rob zijn kleinkinderen
De reis heeft hem veranderd, doordat hij veel culturen heeft gezien en vindt dat Nederlanders veel kunnen leren van Aziaten, omdat zij daar vriendelijker zijn en meer respectvol tegenover hun Europese wederpartij zijn.
Tijdens zijn verblijf in Singapore ontmoette hij de liefde van zijn leven, zijn zielsverwant
Hij vertelde dat hij blij was dat hij haar had ontmoet.
Op dit moment woont Rob nog steeds in Hoogvliet met zijn vrouw Hij woont in een mooi hoekhuis. Hij heeft een paar jaar geleden een serre aan zijn huis laten bouwen. ‘Alle buren kwamen langs om de serre te bekijken Nu hebben alle buren een serre’ Rob heeft geen grote dromen meer voor de toekomst. Hij geniet van zijn leven met alle lieve mensen om hem heen.
Door Karlijn, Lucas S., Dave, Anne & Nathan
Anna Haitsma
'Dromen uit Polen'
Anna Haitsma, 67 jaar jong, is geboren in Polen. Ze kwam naar
Nederland met haar Poolse koor, voor het evenement ‘Tonen 2000’, in Monster Daar ontmoette zij haar toekomstige echtgenoot, die er een groepstentoonstelling had (hij was kunstenaar: graficus en fotograaf).
Ze is katholiek opgevoed, maar ze is sinds haar veertiende niet meer gelovig, want ze vindt dat gelovigen de ergste dingen doen en ze vindt dat geloof niet nodig is om een goed mens te zijn.
Toen ze 4 was heeft ze voor honderden mensen (kinderen en ouders) gezongen op het
Sinterklaasfeest bij een bedrijf waar haar vader werkte. Haar grootste droom was destijds om ballerina te worden Desondanks, omdat ze vaak in ziekenhuizen lag vanwege een hartkwaal, besloot ze om chirurg te worden.
‘Met mijn broer en vriendin heb ik al mijn rubber poppen opengesneden en na de ‘operatie’ wonden gehecht’
Na een prachtige ervaring, toen ze als 12-jarig meisje met haar klas naar de opera was, besloot ze operazangeres te worden Door verschillende omstandigheden kwam haar droom gedeeltelijk uit Ze begon te zingen met een van de beste studentenkoren in Polen.
Ondertussen is ze afgestudeerd voor Economie, maar ze heeft dat nooit leuk gevonden Ze zat daarnaast op ‘Heksenschool’ (door sceptici de Academie van Parapsychologie en Astrologie genoemd). Op dei school werd ontdekt dat ze een gave heeft Ze voelt zich het best als wichelroedeloper, kleurtherapeut en biotherapeut
Toen zij naar Nederland kwam, voor haar man, waren haar eerste stappen het vinden van een koor op hoog niveau Tot op de dag van vandaag zingt ze met een van de beste amateurkoren van Rotterdam: Toonkunst Rotterdam.
2 jaar geleden is er nog een droom uitgekomen: schilderen Ze zit op schildercursus en ze voelt zich steeds zekerder in het schilderen en het is één van haar andere uitingsvormen.
Ze had nog veel meer dromen, maar daar is niet echt iets mee gedaan ‘Ik heb hier geen spijt van, alles heeft een reden en het lot heeft het bepaald….’
Door Lucas de K., Finn, Marijn & Akshay
De DOCENT
Transgenerationele inzichten
In de hal van onze school staat het borstbeeld van Philippus Melanchthon, met een bekende uitspraak die ons motto is geworden: ‘Als je de jeugd op school verwaarloost, is het alsof je de lente uit het jaar haalt.’
Het project MDT Cultuur en Kunst, waarbij jongeren in gesprek gaan met ouderen over toekomstdromen, is een prachtig voorbeeld van de implementatie van ons motto.
Het was erg bijzonder om de leerlingen in een ander perspectief te zien tijdens dit project De transgenerationele samenwerking tussen jong en oud heeft geresulteerd in een leerzame en betekenisvolle uitwisseling van unieke levenservaringen
Het zijn dergelijke initiatieven in onze samenleving die de horizon van onze leerlingen enorm kunnen verbreden. Zeker in een tijd waarin hun referentiekader grotendeels wordt bepaald door de snelheid van het online leven,
terwijl offline de generatiekloof soms verder lijkt te groeien.
Dit project speelt mooi in op de essentie om ruimte te creëren voor begrip en empathie tussen jong en oud. De openhartige gesprekken binnen een informele omgeving zorgden ervoor dat de leerlingen respectvol en nieuwgierig aan de lippen hingen van de vertellers
Met open mond heb ik dit mogen aanschouwen Het leek soms bij vlagen zelfs op een surrealistische gewaarwording.
Wat dit project zo effectief maakt, is de eenvoudige maar krachtige opzet Door jongeren en ouderen de kans te geven om hun toekomstdromen te delen, ontstaat er automatisch een band tussen hen De jongeren krijgen inzicht in de levenservaring en perspectieven van de ouderen, terwijl de ouderen worden aangemoedigd om te reflecteren op hun eigen dromen en ervaringen.
Dit wederzijdse begrip vormt de basis voor zinvolle interacties en verrijkende gesprekken
Een ander aspect dat aan te prijzen is, betreft de inclusiviteit van het project. Het lijkt erop dat er veel moeite is gedaan om een diverse groep deelnemers te betrekken, zowel qua leeftijd, achtergrond, als levenservaring Dit heeft geleid tot een rijke uitwisseling van ideeën, inzichten en perspectieven.
Ondanks eventuele verschillen in leeftijd of levenservaring, delen jongeren en ouderen allemaal een gemeenschappelijk verlangen naar een betere toekomst Door deze gedeelde dromen te erkennen en te vieren, wordt een krachtige boodschap van eenheid en solidariteit uitgedragen Hopelijk leren de leerlingen hiermee dat dromen altijd mag en dat hoop doet leven!
visievuur
is een publicatie van MDT Cultuur & Kunst.
Deze uitgave presenteert de gesprekken die leerlingen van Melanchthon hebben gevoerd met vertellers, als onderdeel van hun Maatschappelijke Diensttijd (MDT) programma
Ontwerp, redactie en lay-out: HUMINT Solutions
Met dank aan: alle vertellers voor het delen van hun verhalen en docent Ghislain voor de leuke samenwerking
wwwmdtcultuurenkunstnl Copyright © 2023 HUMINT Solutions
