Verhalen van senioren over wat geduld voor hen betekent,
Verhalen van senioren over wat geduld voor hen betekent, verzameld door leerlingen van het Kennemer Lyceum. verzameld door leerlingen van het Kennemer Lyceum
De wereld om ons heen raast voorbij Het verkeer in de stad, de tijdlijn op je socials, meerdere tabbladen die tegelijkertijd openstaan op je computer en in je hoofd. Maar soms doe je iets waarbij je je door niemand laat afleiden. Je bijt je vast en zet door. Je oefent uren op de piano, Je werkt jarenlang om hogerop te komen.
Je worstelt je door een burn-out heen Je gaat op 100 dates om de liefde te vinden Omdat je weet dat het jouw geduld waard is
In de afgelopen weken voerden leerlingen van het Kennemer lyceum uit Overveen gesprekken met senioren, over het thema geduld. Wat is iets waar zij heel lang aan gewerkt hebben voordat ze het bereikten? Hoe houd je de moed
Ans Vocking
Ans Vocking (92 jaar): ‘Ik ben blij dat ik eindelijk rust heb in mijn leven.’
nige wat achteruit gaat is haar gezondheid, og 35. Ans is echt een stadse vrouw, ze is cht; ze wil er nooit meer weg. Ook is het een en heen heeft geleerd om dingen van haar bijvoorbeeld aan haar woorden zoals: ’Als ik vind ik het wel prima geweest’
pel is op haar 92e, is het ook een hele moeder van 7 kinderen, die allemaal goed nen. Ans heeft onwijs veel geduld moeten heeft ze vroeger in haar jeugd voor 7 n zorgen in huis, omdat haar ouders ouders zeiden ook dat zij niet hoefde te voor haar broertjes en zusjes moest zorgen r schouders gelegd, maar ze kon er goed ook een stukje mentaal gegroeid.
nderen, waar ze ook heel lang voor heeft haar veel moeite gekost, maar Ans deed dat n haar kinderen eenmaal uit huis waren had t die zij verdiende, totdat haar lieve man moest haar man elke dag verzorgen, tot eer aankon, omdat ze gewoon simpelweg m zoveel voor haar man te doen Haar man ds hun 24e getrouwd en waren onwijs amen Haar man is 2 jaar geleden overleden heeft Ans het wel even moeilijk mee gehad, ondanks dat, bleef Ans altijd sterk in haar enen staan en gewoon doorgaan met het ven. Wij zijn erg blij dat we Ans hebben mogen interviewen
Door: Milo, Gijs, Matthijs, Tijn & Maxel
Jaap de Mol van Otterlo
‘Als je ongeduld voelt opkruipen, tel tot tien.’
De 85-jarige rioolwaterzuiveraar Jaap de Mol van Otterlo, heeft niet één, maar twee keer gewacht op de liefde Nadat zijn eerste huwelijk niet goed was afgelopen, heeft hij op 50-jarige leeftijd toch nog de liefde van zijn leven kunnen vinden Zijn verhaal met veel ups en downs, heeft hij mooi verteld en het is ook nog lang niet voorbij, want ‘we blijven nog lekker fit.’
Jaap was 6 toen de hongerwinter begon Hij is toen vanaf Amsterdam naar Texel verhuisd, voor meer voedsel Nadat de oorlog voorbij was en hij klaar was met de middelbare school, is hij op 17- jarige leeftijd gaan studeren in Engeland, aan de weg- en waterbouwkunde Tijdens zijn studie kwam er onverwachts een meisje dat hij op het eerste gezicht al erg leuk vond, maar dat vonden meerderen. Dus dat betekent concurrentie. Na veel geduld is het Jaap toch gelukt en is Mariet ook voor hem gevallen Maar helaas, toen kwam de koude oorlog en kwam de Cubacrisis Jaap moest in dienst voor zijn land en heeft Mariet toen een tijd niet kunnen zien Ook al duurde de dienst maar twee jaar, voelde het voor Jaap als een eeuwigheid.
Na lang wachten was hij herenigd met Mariet en hebben ze 4 mooie kinderen grootgebracht Op het eerste gezicht was het een mooi huwelijk, maar na een tijdje kwamen er toch wat conflicten en onenigheden en is het huwelijk toch geëindigd, omdat Mariet bipolair bleek te zijn, wat totaal niet goed matchte met Jaap zijn ongeduld.
Tijdens de scheiding is Jaap op zoek gegaan naar andere hobby’s en is hij erachter gekomen dat hij erg goed is in de piano en is hij bij een koor gegaan. Veel optredens en shows verder, heeft hij zijn nieuwe hobby toch niet voortgezet, vanwege zijn ongeduld.
Nu hij single was, had hij behoefte aan een nieuw persoon in zijn leven waarmee hij oud kon worden. En alsof het voorbestemd was, kwam Tineke in zijn leven Ze waren erg gelukkig, maar helaas kreeg Tineke kanker Jaap had absoluut geen geduld en wilde gelijk met haar trouwen, maar doordat Tineke haar geboortecertificaat kwijt was, ging dat niet heel soepel Ze zijn afgewezen bij de gemeente Bloemendaal en Heemstede, maar gelukkig konden ze bij de gemeente Amsterdam wel terecht. Met heel veel geluk is Tineke genezen en leven ze nu samen in een mooi huis in Bloemendaal Doordat Jaap nog steeds lekker fit is en geen persoon is om thuis te zitten, denkt hij erover na om wellicht nog postbode te worden.
Door: Fenna, Wintana & Jip
Frank van de Wiel
De twee kanten van geduld.
Frank van de Wiel (77) Geduld heeft twee kanten Volgens veel
godsdiensten is geduld iets goeds en is het geweldig om geduld te hebben, maar wetenschappers zien het soms als een minder goede eigenschap. Geduld is volgens hen ‘geen keuzes kunnen maken’ en ‘geen besluit kunnen nemen’ Frank ziet in allebei deze conclusies een beetje waarheid, hij vindt dus dat geduld twee kanten heeft
Frank van de Wiel kreeg eens te maken met de negatieve kant van geduld. Hij werkte vroeger bij een handelsonderneming in textiel.
Dit was zijn eerste echte baan. Hij vond zijn werk erg leuk, alleen zijn baas verpestte zijn motivatie een beetje Die vertoonde namelijk grensoverschrijdend gedrag Hij was vaak erg boos en ging nog vaker over de grens Frank dacht: ik moet geduld hebben, me niet laten provoceren, volhouden Maar na een paar jaar kreeg hij hierdoor een burn-out. Hij was vaak erg gestrest en kon het ten langen leste niet meer aan. Door deze burn-out kreeg zelfs zijn gezondheid een knauw, hij kreeg een hartaanval. En in die periode is hij, mede door dat gedoe op zijn werk en de spanningen die dat met zich meebracht, ook nog eens gescheiden Hun kinderen waren gelukkig de deur al uit
Hij en zijn ex hebben nog steeds contact met elkaar en zijn zonder ruzie uiteen gegaan.
Na zijn burn-out overwonnen te hebben, ging hij weer werken bij dat textielbedrijf Hij had alleen wel besloten om te gaan overleggen over de omstandigheden Dat grensoverschrijdend gedrag wilde hij niet meer meemaken, zijn geduld daarmee was nu echt op.
Het enige nadeel was, dat zijn baas bekend stond om het feit dat hij daar niets over wilde horen. En je raadt het: hij werd na al die jaren gelijk ontslagen en mocht niet meer terugkomen
‘Dit neem ik mee uit het gesprek: Alles komt op z’n tijd, dus heb maar geduld, het komt vanzelf.’
‘Leuke ervaring.’
‘Het ging goed.’
‘Iedereen heeft wel een bijzonder verhaal...’
‘Leuk om over iemand
Bert Schreuder
Geduldig zijn is een schone zaak.
Bert Schreuder, met zijn bedachtzame aard en hart van goud, straalt een enorme rust uit, die zijn omgeving kalmeert. Zijn jaren als mentor hebben hem niet alleen gevormd tot een geduldig persoon, maar hebben ook zijn gevoel en begrip voor anderen verdiept. Hij gelooft in het potentieel van elke leerling en neemt de tijd om hen te begeleiden op hun pad naar succes, met geduld en toewijding als zijn leidraad
Nu, op zijn 69e, geniet Bert van zijn rustige leven in Uithoorn, omgeven door degenen die hij het meest koestert: zijn kinderen. Hoewel hij hun namen niet onthult, is de liefde die hij voor hen koestert overduidelijk in zijn woorden en daden Samen delen ze momenten van vreugde, gelach en diepgaande gesprekken die de band tussen hen versterken
In zijn vrije tijd laat Bert zijn passie voor muziek de vrije loop, waarbij hij melodieën creëert die de ziel raken en de geest verheffen. En wanneer hij niet achter zijn instrument zit, verkent hij graag de prachtige landen van West-Europa, waar hij wordt betoverd door de rijke cultuur, het overheerlijke eten en de adembenemende landschappen
De terugkeer naar deze interviews is voor Bert meer dan alleen een activiteit; het is een kans om zijn verhaal te delen, zijn ervaringen te delen en anderen te inspireren met zijn wijsheid en vriendelijkheid Met elke ontmoeting brengt
Bert een stukje rust en vreugde in de wereld om hem heen, een nalatenschap die verder reikt dan de grenzen van tijd en ruimte.
Bert geeft nu een taalklas aan zijn vrienden uit het buitenland
Volgens Bert moet je je dromen niet volgen, maar je talenten wel. De kans dat je talenten waar komen is groter dan de kansen dat je je dromen waarmaakt
Door: Nino, Yassin, Moos & Stan
Joost Hoffscholte
Geduld hebben is nog steeds een schone zaak.
Joost Hoffscholte is een man van 81 jaar Hij woont in Aalsmeer, maar vroeger leefde hij in Amsterdam. Hij groeide op in een groot huishouden, met wel twaalf mensen, tijdens de oorlog. Nu heeft hij zijn eigen gezin, met zijn vrouw en drie kinderen: twee jongens en een meisje. Die zijn 46, 43 en 38 Ook heeft hij kleinkinderen waar hij dol op is
In zijn vrije tijd doet Joost graag aan zwemmen en tennis Hij hield vroeger van hockey en voetbal, maar nu vindt hij tennis het leukst, vooral als hij tegen anderen speelt, om te proberen te winnen met competities. Joost is ook geïnteresseerd om met jongeren te praten over geduld Hij houdt ervan om met hen te praten en te luisteren naar hun verhalen Hij vertelt hen over zijn tijd op school en in het leger, waar hij belangrijke dingen had geleerd, zoals geduld hebben
Als burgemeester moest Joost veel geduld hebben met mensen die dingen wilden veranderen. Soms was het moeilijk, maar hij wist dat het belangrijk was om rustig te blijven en de tijd te nemen
Met de jaren is Joost geduldiger geworden. Hij vindt het nog steeds vervelend als dingen niet snel gaan, zoals wanneer er een file is op de weg, maar hij kan er beter mee omgaan.
Als wij Joost vragen naar zijn plannen voor de toekomst, zegt hij dat hij graag veel tijd wil doorbrengen met zijn kleinkinderen, vooral met sport en spel
Joost is een man die van het leven geniet en belangrijke lessen heeft geleerd, die hij graag deelt met anderen. Bijvoorbeeld door middel van het praten met ons Zoals dat geduld hebben nog steeds een schone zaak is
Door: Mick, Timo & Dani
Anne Oostenveld
De huismoord.
‘Ik zat in de auto op een late avond, nadat ik van werk kwam Het was 10 uur 's avonds en ik reed op een donkere weg. Mijn telefoon ging af. Het was mijn collega. Hij zei dat er een vrouw vermoord was in haar huis. Hij vroeg of ik kon komen kijken. Eigenlijk wilde ik eerst niet, want ik had een lange dag gehad en het was al laat, maar alsnog besloot ik om te gaan
Aangekomen op locatie deed mijn collega de deur open. Ik liep de slaapkamer in en mijn collega zei: ‘Dit wordt een moeilijke zaak.’
Ik nam een paar monsters mee en ging met mijn collega’s terug naar het bureau
Een week later stond ik op de plaats delict en was ik al achter veel dingen gekomen en had ik veel sporen gevonden Het eerste wat ik vond, was een spoor dat van de buren naar de voordeur van het huis van de vrouw liep. Omdat de buurman al een beetje ruzie had met haar, dacht ik dat het de buurman was. Ik wilde naar de buren toe, maar ik moest geduld hebben Dat pakte goed uit, want toen vond ik dat de buren eerder op de dag van de moord, een glaasje thee hadden gedronken met elkaar Nu had ik vingerafdrukken gevonden bij het raam. Iemand was naar binnen geklommen via het raam. Toen heb ik iedereen in de wijk hun vingerafdruk laten zetten. Een dag nadat iedereen de vingerafdruk had gezet, hadden we een match: de dader was gevonden’
Dit was het verhaal van Anne, een man van 72, die een carrière had als rechercheur, geboren en getogen in Friesland. Wij hadden hem geïnterviewd.
‘Geduldig zijn is goed, maar leer ook af en toe ongeduldig te zijn.’
Anne Oostenveld
Door zijn geduld heeft hij vele zaken opgelost. Dit moment in zijn leven, wat wij net hebben verteld, is hem bijgebleven en vond hij leerzaam en heftig
Marianne Vaneker
Sudoku’s en geheimtaal.
Marianne is een gepensioneerde vrouw, echter vergis je niet, ze is actiever dan je denkt. Vier keer in de week sport zij in de ochtend, met andere senioren. Wij hebben haar geïnterviewd en geven jullie een kijkje in haar leven en over waar zij geduld voor heeft.
Marianne is een actieve vrouw met een druk leven Zij houdt van fietsen, lopen, sudoku’s maken en borduren Ze past twee keer per week op bij haar kleinkinderen en is ook nog een voorleesmoeder. Dat is niet niks en daar heb je ook veel geduld voor nodig. In het interview heeft ze verteld over haar leven en waar zij geduld voor heeft Zij heeft bijvoorbeeld veel geduld voor dingen die belangrijk zijn voor haar, zoals haar kinderen en kleinkinderen Maar ze vindt ook dat mensen voor het milieu te veel geduld hebben ‘We wachten te lang met ingrijpen,’ zegt ze
Marianne heeft drie studies gedaan, waaronder een laboratoriumopleiding. Ze heeft in het ziekenhuis gewerkt als analist, voor tien jaar Daarna heeft ze een echocardiografiestudie gedaan en ook nog een maatcoupeuse opleiding gedaan Ze vond die opleiding vreselijk; ze wou liever kinderen helpen en kleren geven.
Wij vroegen aan Marianne welke rol geduld in haar leven speelt ‘Een grote, bijvoorbeeld met mijn man die treuzelt soms en dan jut ik hem ook een beetje op’ We vroegen ook hoe belangrijk zij geduld vond in de samenleving, waar haar antwoord op was: ‘Mensen moeten veel geduld opbrengen voor belangrijke beslissingen, alleen teveel geduld daarvoor is ook niet goed.’
Elke keer als ze haar planning volgt en het gaat soms verkeerd, kan ze dat steeds makkelijker opvangen.
Vaak gebeurt dat met haar man die altijd iets langzamer is Ze heeft niet zulke grote plannen meer, maar ze doet wel nog wat ze leuk vindt
Bijvoorbeeld vindt ze het leuk om geheimtaal te maken met haar kleinkinderen waar ook veel geduld voor nodig is Kortom, heeft
Marianne een leuk leven en gaf als tip voor de jeugd: ‘Neem de tijd om te ontdekken waar jij goed in bent en wat je leuk vindt.’
Door: Hidde, Thijmen, Abel & Zeger
Dina Damave
Dina Damave (80 jaar): ‘Als iedereen hetzelfde was, zou de wereld saai zijn.’
De persoon die wij hebben geïnterviewd heet Dina Damave Ze heeft veel te vertellen over haar leven. Ze heeft vroeger in de mode gewerkt en ze heeft ook veel in film gedaan. Vroeger heeft ze veel gereisd. Ze heeft met haar man de wereld gezien en ze vertelt ons dat we dat ook moeten doen Ze heeft veel verschillende mensen, talen en culturen gezien Ook heeft ze in Nederland veel rondgereisd Ze was geboren in Haarlem, toen is ze naar Parijs gegaan, daarna naar Amsterdam voor de filmschool, en nu in Zandvoort. Ze wil nog doorgaan met haar reis, namelijk naar Gambia.
In het gesprek over geduld vertelt Dina dat geduld ook iets negatiefs kan zijn, namelijk het moeten wachten Ze heeft veel geduld gehad om rust te krijgen, ze zegt dat ze dat nu heeft, daar ze klaar is met school
Waar ze veel geduld hedendaags voor moet hebben, is op de bus wachten en op haar kleinkinderen passen.
Ze denkt dat ze nu meer geduld heeft omdat ze lichamelijk minder snel is dan vroeger en ze heeft zich daarbij neergelegd, dat dat niet meer kan en dat ze dus ook minder reist
Ook had ze altijd geduld nodig als ze moest wachten op een beslissing van de rechter, omdat ze een scheiding had en daar veel geduld voor nodig had.
Ze vindt dat geduld erbij hoort, maar ze vindt het niet altijd positief Ze vertelt aan ons om geen geduld te hebben en luid te zijn in onze meningen Haar tip is: ‘Niet stil blijven en doen wat je wilt.’ Dat heeft de wereld volgens haar momenteel nodig.
Ook zegt ze dat we over de wereld moeten reizen voordat we kinderen hebben. Als laatste had ze het over geen vooroordeel hebben, iedereen is mens ‘Het zou saai zijn als iedereen het zelfde is’
De rol van geduld in haar eigen relaties zijn dat ze weinig geduld heeft voor kinderen en haar kleinkinderen
Door: Steffi, Mijke, Semmy & Lena
Mieke Crandel
'Even tot tien tellen.'
In Mieke Crandels jeugd had ze al te maken met een oom met een beperking. Ze zag hem vaak en merkte dat ze het interessant vond om met mensen om te gaan met een beperking en dat ze er veel geduld voor had. Later heeft ze daar ook haar werk van gemaakt.
Mieke Crandel is een 67-jarige vrouw die met haar man samen in een bejaardentehuis woont, in Alkmaar Ze is geboren en getogen in ZuidAfrika, dat kwam omdat haar vader daar een baan in de goudmijnen van het land had.
Ze houdt van breien en de laatste tijd doet ze veel diamond painting
Naast haar liefde voor handwerken, heeft ze een grote droom
Haar droom is om ooit het noorden van Noorwegen te bezoeken en daar het noorderlicht te bekijken
Haar reis door het leven bracht haar van Zuid-Afrika, waar ze verliefd werd, naar Nederland. Mieke reisde met haar man samen door Afrika en bracht daar tijd door in het gezelschap van zijn familie, die daar nog steeds woont Na een vroege zwangerschap en drie jaar in Zuid-Afrika te hebben gewoond, verhuisde het gezin naar Nederland.
Ze heeft een lange carrière achter de rug, voornamelijk in de geestelijke gezondheidszorg Ze werkte ook als taxichauffeur ,om kinderen en bejaarden met een beperking naar ziekenhuizen te brengen en later in de kraamzorg Haar werk vereiste veel geduld, vooral omdat ze veel met kinderen met het downsyndroom heeft gewerkt. Dit geduld heeft ze van jongs af aan ontwikkeld. Haar voorbeelden hiervoor zijn haar moeder en oma
‘Ik vond het leuk om de verhalen van de verteller te horen en hoe zij tegen het geduld van de jeugd van nu aankijkt.’
‘Diepgaand gesprek.’
‘Het was gezellig.’
‘Ik neem mee uit het gesprek dat het belangrijk is om de tijd te nemen.’
‘Iemand interviewen
Marjo van der Linden
Hulp in Nood.
Marjo van der Linden, een naam die iedere inwoner van Zandvoort met respect en bewondering uitspreekt. Tijdens ons interview met Marjo werd al snel duidelijk dat haar leven in het teken staat van geduld en het helpen van mensen. Geduld is een eigenschap die ze door de jaren heen heeft moeten ontwikkelen en beheren, vooral in haar werk bij het Rode Kruis en als vrijwilliger en medewerker van andere organisaties
Marjo begon haar vrijwilligerswerk toen ze nog maar een tiener was. ‘Ik herinner me nog goed mijn eerste dag bij het Rode Kruis.
De voldoening die ik voelde toen ik iemand kon helpen, dat is een gevoel dat je nergens anders vindt’
In Zandvoort is Marjo een bekend gezicht Ze is vaak te vinden in de winkel van de Duck Store, waar ze met een glimlach klanten helpt en de tijd neemt om naar hun verhalen te luisteren. ‘Mensen helpen geeft me energie,’ zegt ze. ‘Het is een manier om verbonden te blijven met de gemeenschap en iets terug te geven’
Ze is 24/7 beschikbaar voor oproepen Zoals een AED oproep of om als teamleider de opvang van vluchtelingen te regelen. Ook voor de opvang bij een evacuatie bij een grote brand, zoals in Schalkwijk, of op Schiphol als de vliegtuigen niet kunnen vertrekken ‘Bij deze gebeurtenissen is geduld een schone zaak Geduld is ook er een teken van rust in brengen en dat is dan zeker nodig’
In het Zandvoorts Museum begeleidt ze kinderen om hun het verleden van Zandvoort te laten zien. ‘Dat is heel mooi en dankbaar werk.’
‘Marjo's toewijding en geduld hebben haar tot een onmisbare schakel in de Zandvoortse gemeenschap gemaakt Haar leven is een voorbeeld van hoe helpende inzet en geduld de wereld om ons heen beter kunnen maken. ‘Ik zal altijd blijven helpen,’ besluit ze met een glimlach ‘Het zit in mijn bloed’
Marjo van der Linden is niet zomaar een naam in Zandvoort; ze is een symbool van hoop en hulp, van licht in tijden van nood.
Door: Saul, Mattijs, Oscar & Otto
André Kok
Op de rand van een burn-out.
André is 66 jaar Toen de sector waar hij werkte stopte, werd hij overgeplaatst naar het UMC Utrecht. In het eerste jaar was het een ramp en hij zat op de rand van een burn-out. Hij besloot 6 maanden in training en therapie te gaan. In die periode heeft hij veel gesport en geduld gevonden, om zijn functie veilig te stellen binnen het UMC
Toen hij terugkwam bij het UMC, gingen mensen achter hem staan doordat hij duidelijk was over wat hij wilde en hij ook geduld had om te luisteren. André had thuis een vrouw en 2 kinderen. Hij werd vaak boos op zijn kinderen en 1 keer had zijn zoon een opgevoerde scooter, waar hij het niet mee eens was Zo kwam hij in een gevecht met zijn zoon terecht Ze grepen elkaar bij de kraag en het ging er heftig aan toe, tot dat ze allebei in de vijver vielen tijdens het vechten
Zijn vrouw overleed later en 6 jaar later vond hij een nieuwe vrouw, waar hij op dit moment nog mee is. Zijn vrouw werkt als zzp’er bij TINO MDT en is zo bij ons gekomen André houdt van wandelen, sporten en vrijwilligerswerk
Dat aandacht voor de patiënt op nummer 1 stond, was altijd al een speerpunt van André. Door de burn-out trainingen kreeg hij meer skills om daar nog actiever in te zijn. Dit had zijn weerslag op het welzijn van de patiënt
Vooroordelen over mensen zijn makkelijk gemaakt, maar of ze kloppen is de vraag André leerde in zijn leven dat de reactie van de medemens een oorzaak heeft en dat je met geduldig luisteren een echt goed beeld kreeg van deze persoon.
Titia Kok
De vrouw die zichzelf moest terugvinden.
Titia Kok-Heerink (64) heeft zichzelf moeten terugvinden na een lange periode. ‘Het was de moeilijkste, maar uiteindelijk de beste ervaring die ik heb meegemaakt.’
Titia is geboren en getogen in Doetinchem Tijdens haar jeugd hield ze erg van muziek en was ze een beleefd en rustig meisje David Bowie was altijd al haar idool geweest en ze speelde al sinds jongs af aan zijn platen. Zelf hield ze ook erg van zingen. Al haar hele leven zit ze in een semiprofessioneel koor, waar ze een mooie reis mee heeft gemaakt naar Australië, voor een optreden.
‘Een geweldig liefdesleven heb ik in mijn jongere jaren niet gehad Ik ben op 26-jarige leeftijd getrouwd met de vader van mijn kinderen Tijdens het huwelijk merkte ik dat ik mijzelf niet kon zijn Daardoor was ik ongelukkig. Na 15 jaar hebben mijn ex-man en ik besloten dat dit huwelijk moest worden beëindigd. Zelf moest ik een nieuwe baan gaan zoeken, omdat ik een alleenstaande moeder was met twee pubers Het was een spannende tijd We hadden ons huis verkocht en binnen een week moest ik een nieuwe woning zien te vinden, voor mijn kinderen en mijzelf. Met veel geluk heb ik uiteindelijk een eengezinswoning gevonden, waar ik en mijn 2 kinderen 10 jaar hebben gewoond.
In de tien jaar na mijn scheiding heb ik mijzelf weten terug te vinden Ik ben zelf ook naar veel therapeuten geweest en die hebben mij geholpen met mijn problemen en mij handvatten gegeven voor mijn persoonlijke groei. Door mijn persoonlijke groei ben ik veel geduldiger geworden dan ik eerst was. In die periode heb ik de liefde van mijn leven ontmoet via een datingsite
‘Na veel geduld hebben, vind je jezelf terug.’
Titia Kok
Ans Roefs
Van ‘verschikkelijke puber’ tot geduldige senior.
Wij hebben Ans, van 70 jaar, geïnterviewd over geduld Ze woont al haar hele leven in Tiel, al 70 jaar lang, en ze vindt het heerlijk. Ze is dus zeventig jaar oud en heeft geen kinderen. Al op haar veertiende besloot ze dat ze geen kinderen wilde, omdat ze zichzelf een verschrikkelijke puber vond
Ze is actief als vrijwilliger, oa in de molens en op een bootje, waar ze de as van overledenen uitstrooit. Dat vindt ze heel mooi om te doen. Ze geniet van het praten met kinderen, omdat ze van hen kan leren. Het is voor haar een manier om toch met jongere generaties in contact te komen en te genieten van hun gezelschap
Na een carrière als molenaar en een korte periode in de gemeenteraad, is ze nu met pensioen Dat vond ze uiteindelijk niet meer haar ding, ‘omdat het haar te lang duurde’ voordat er beslissingen werden genomen en dat maakte haar ongelukkig. Hoewel ze in het begin nog wel geduld had, raakte ze op den duur steeds meer gefrustreerd door de traagheid en hield ze ermee op
Ze denkt dat het misschien handiger was geweest als ze in de gemeenteraad minder geduld had gehad en sneller aan de bel had getrokken, zodat zaken sneller zouden verlopen. Nu, op latere leeftijd, vindt ze het moeilijker om geduld op te brengen dan toen ze jonger was Toch beseft ze hoe belangrijk geduld is in het leven en probeert ze manieren te vinden om het te verbeteren Soms telt ze tot tien om even afstand te nemen en haar gedachten op iets anders te focussen.
In haar persoonlijke relaties had ze altijd meer geduld dan tijdens haar werk
‘Deze zin is mij bijgebleven: Je hebt geduld nodig om je doelen te bereiken.’
‘Het was super leuk!’
‘Het verliep soepeltjes.’
‘Ik neem uit het gesprek mee dat ongeduldig zijn soms ook mag.’
‘Het was heel intere
Ap Eigenhuis
’Je moet bijna altijd geduld hebben.’
Onze verteller heet Ap Eigenhuis, hij is 72 jaar oud en haalt heel veel pret uit het leven. Hij komt uit Aalsmeer en woont daar al zijn hele leven. Hij is met pensioen gegaan en sinds hij met pensioen is gegaan doet hij nog veel meer andere dingen, zoals vrijwilligerswerk (groot evenement, energiecoöperatie, natuurbeheer enz) Zijn hobby’s zijn tuinieren en tijd doorbrengen in hun huis in de bergen, in Oostenrijk
Ap woont al bijna zijn hele leven in Aalsmeer en zijn familie ook, sinds de 16de eeuw. Ap heeft 3 kinderen, ze heten Annabel, Jasper en Kristel. Annabel is 37 jaar oud en woont met 2 zoontjes in Lapland, in Zweden Jasper is 35 jaar oud en heeft 2 dochters Kristel is 30 jaar oud en promoveert binnenkort in neuroscience aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam
Ap werkte vroeger bij Unilever en woonde voor zijn werk o.a. in Hamburg en Londen. Ap was heel geduldig in het leven, zoals toen hij zijn droombaan aan het zoeken was. Hij vertelde ons over toen hij nog bij Unilever werkte, dat hij hard moest werken en geduld moest hebben om zich verder te ontwikkelen en steeds zwaardere banen te doen Zo kon hij uiteindelijk in een prachtige baan eindigen, als verantwoordelijke man voor HR, voor ijs en diepvries van Unilever wereldwijd.
Hij vertelde ons ook dat er 3 verschillende soorten geduld zijn in het leven Het eerste wat hij ons vertelde was, dat je altijd goed naar mensen moet luisteren en geduldig moet zijn, om te horen wat zij te zeggen hebben Ten tweede vertelde hij ons ook, dat hij en zijn vrouw veel geduld nodig hadden voor hun jongste kind Kristel geboren werd. Dat hadden ze niet zelf in de hand
Marijke van Wonderen
De mevrouw die veel geduld heeft moeten hebben.
We zijn aan het wachten op onze gastspreker Wij zien een mevrouw in een rolstoel naar binnen komen. In eerste instantie zijn wij verbaasd, want wij hadden niet verwacht dat wij een ziek iemand als gastspreker zouden mogen interviewen. In het begin loopt het gesprek een beetje stroef, maar eenmaal op gang wordt het een hele interessante en leerzame ontmoeting
Mevrouw Van Wonderen is 67 en geboren en getogen in Amsterdam. Ze woont tegenwoordig in Zandvoort. Ook heeft ze één kind en twee kleinkinderen. Eén van haar kleinkinderen zit hier ook op school. Ze heeft door haar leven heen veel moeilijke periodes meegemaakt en vertelt ons over haar jeugd Vroeger was zij een rebels meisje, op haar vijftiende rookte en spijbelde ze al Mevrouw Van Wonderen heeft het veel over hoe het vroeger makkelijker was om ‘stoute’ dingen te doen, zonder snel betrapt te worden. Wij vragen aan haar: ’Wat was uw kinderdroom?’ Mevrouw Van Wonderen antwoordt: ‘Mijn kinderdroom vroeger was om moeder te worden’
Wij vragen: ‘Hoe ging uw zwangerschap?’ Mevrouw Van Wonderen vertelt: ‘Het is niet makkelijk geweest. Ik heb een miskraam gehad en het heeft daarna acht jaar geduurd.’
Ze vertelt hoe haar vader zes weken voor haar zwangerschap naar een concert was geweest en daar heeft rondgelopen met een zakje thee in zijn handen Hij vertelde trots aan
Iedereen: ‘Ik heb mijn kleinkind in mijn hand!’ ‘Zes weken daarna was ik zwanger,’ vertelt ze
Mevrouw Van Wonderen vertelt hoe haar man op 63-jarige leeftijd is overleden. Hoe dit heeft gezorgd voor een depressieve periode in haar leven
Reactievandedocent
Jarenlang heb ik tijdens mijn middelbareschooltijd en studie achter de kassa gezeten bij een supermarkt in de buurt waar ik woonde Dit was nog in de tijd voor de zelfscan en met de sigarettenkasten bij de kassa Het was vaak druk in de rij bij mijn kassa en ondanks dat ik altijd heel erg mijn best deed om alle klanten zo snel mogelijk te helpen, viel het me op dat veel mensen toch vaak ongeduldig zijn. Gemopper op de mensen voor hen die niet snel genoeg hun mandje uit- of inpakten, gemopper op mij als kassière omdat ik niet snel genoeg alle artikelen scande, of hun sigarettenmerk net niet bij mijn kassa had: als er één ding is wat voor veel mensen lastig is, dan is het wel het opbrengen van geduld
We willen alles het liefst zo snel mogelijk geregeld hebben. Wees eens eerlijk, herken je dit? ’s Avonds om 22 uur een aankoop doen en die de volgende dag in huis willen hebben? Een bericht sturen op Snapchat, in Whatsapp of in Teams en gelijk antwoord terug willen? Een toets hebben gemaakt en het liefst een uur later een cijfer in magister zien verschijnen? Of iets uitgelegd krijgen en het dan gelijk helemaal willen snappen? Iedereen herkent hier wel iets van.
Soms wordt ons geduld écht op de proef gesteld Wanneer je moet wachten op een behandeling, op een zwangerschap, op een liefde die ver weg is en niet snel terugkomt Dan geduld opbrengen vormt je als mens
Onze leerlingen uit 3 havo hebben dit jaar gesproken met vertellers die de moeite hebben genomen naar school te komen en iets te vertellen over waar zij geduld voor moesten opbrengen. Voor ons als docenten was het een genoegen om deze gesprekken te aanschouwen: de leerlingen zijn met open vizier in gesprek gegaan en hebben daarmee informatie verzameld voor de verhalen in dit tijdschrift
Er zijn een aantal mensen die we willen bedanken:
Allereerst de vertellers: wat ontzettend fijn dat zoveel van jullie de moeite hebben genomen om te komen en je verhaal te delen met onze leerlingen! Zonder jullie is er geen MDT Cultuur & Kunst.
Onze leerlingen: natuurlijk staat het gewoon in jullie rooster, maar de inzet en het enthousiasme dat jullie hebben laten zien stemt ons heel tevreden We hebben af en toe met glanzende ogen staan kijken naar hoe jullie in gesprek waren en ook van de vertellers kregen we louter mooie feedback terug.
Alle collega’s die op enig moment hebben meegedraaid bij een workshop. Dank!
En last but not least de mensen van het team van deel 1 en 2: wat hebben jullie toch een geweldig programma op poten gezet en wat voeren jullie dit geweldig uit! We hopen dat dit nog heel lang mag blijven bestaan
Wat je meeneemt van dit project, is voor iedereen wat anders Creativiteit, durven presenteren, out-of-the-boxdenken: het komt allemaal langs. En dit jaar aangevuld met geduld. Want, zo hebben we kunnen leren, geduld is een schone zaak.
En dan is het nu geduldig wachten tot het tijdschrift en de film klaar zullen zijn!
