Mijn Favoriete Leraar

Johan van Luijn is een tweeënzeventigjarige man die uit

Bunnik komt. Hij woont daar al sinds 1986. Johan heeft twee kinderen en één kleinkind In zijn vrije tijd vindt hij het leuk om te fietsen, hardlopen (4 marathons gelopen), zingen, nazoeken van familiegeschiedenis, oppassen op zijn kleinkind en maaltijden rond te brengen bij ouderen.

Johan heeft vroeger geen favoriete leraar gehad 'Op de lagere school waren veel leraren vrij bot, het ging er soms fysiek aan toe.' Op de middelbare school deed hij gymnasium en had hij goeie docenten Op de universiteit had hij wel een docent waar hij veel aan had, professor Frans Nelemans

Johan studeerde daar voor apotheker en hij zag heel goed wat voor Johan de belangrijkste onderwerpen waren voor het vak van apotheker: de voorlichting en de advisering over het gebruik van geneesmiddelen.

Zijn hoogleraar gaf hem alle mogelijkheden zich daarin te bekwamen en hielp hem daarna aan een baan, die hij vervolgens 35 jaar met plezier heeft uitgeoefend

Als wij aan Johan vragen aan wie hij denkt bij zijn favoriete docent, dan is dat Frans Nelemans. ‘Het was een aimabele man met veel kennis en ook stijlvol, elke dag een verse bloem in het knoopsgat van zijn pak’

Wat de toekomst betreft wil hij samen met zijn vrouw nog veel reizen, vooral kampeervakanties met tent en nog een aantal lange fietstochten maken Hij zou graag nog naar Rome willen fietsen Johan vond het een grappig interview

Zijn laatste wijze les is: ‘Ik vind het belangrijk dat je in het leven zelfstandig een beslissing maakt. Luister vooral naar jezelf’

Door:

Andreas is 72 jaar oud en woont in Utrecht-Oost. Hij heeft een dochter en een zoon De zoon is getrouwd en heeft 3 jongens Andreas speelt nog weleens voetbal; dit doet hij al 40 jaar. Daarnaast speelt hij gitaar, zingt hij en helpt hij bij cursussen. Hij heeft veel levenslust. Dit merkte je ook tijdens het gesprek

Andreas heeft veel verteld over wat hij vindt van het onderwijs van nu, vergeleken met vroeger. Hij vond dat het autoritaire gedeelte, vergeleken met vroeger, er meer vanaf is Volgens Andreas hebben wij het daardoor een beetje makkelijker, maar ook totaal niet Er wordt nu veel meer gekeken naar wat je kan en wat je talenten zijn. Ook worden wij veel meer begeleid op school Dat wij meer begeleid worden betekent niet dat Andreas vroeger niet is gesteund Er was een invaller die tegen hem zei, dat door zijn hoge rekenniveau, hij naar het vwo kon. Ook al konden de leraar en Andreas niet zo goed met elkaar, zonder de leraar had hij het nooit gehaald

Wij vonden het gesprek leuk om te doen. Andreas was erg vrolijk en vertelde gemakkelijk, waardoor het voor ons interessant werd om door te vragen Aan het eind gaf hij ons nog één advies mee: ‘Doe dingen niet alleen, anderen zien het vaak beter dan dat je het zelf ziet.’

Door:

Rob Hanou is 80 jaar, hij is erg fit, spraakzaam en enthousiast.

Hij komt uit Bussum en woont nu in Arnhem. Rob heeft 2 kinderen en heeft als alleenstaande vader zijn kinderen opgevoed Hij vertelde wie zijn favoriete leraar was en wat hij heeft meegenomen naar zijn toekomst. Rob was topsporter, hij deed aan WK masterszwemmen en heeft daardoor veel gezien van de wereld Ook kwam hij daardoor veel in aanraking met jongeren, wat hij heel leuk vond Hij heeft veel doorgezet en is zijn dromen achterna gegaan.

Hij woont alleen in een huis Hij is gescheiden van zijn vrouw, maar is nog steeds gelukkig en voelt zich niet eenzaam Hij ziet zijn kinderen en kleinkinderen nog vaak. Hij voelt zich nog steeds heel erg fit doordat hij zijn hele leven bezig is geweest met sporten en gaat vaak naar de sportschool

Hij zat in de topsport bij masterszwemmen,

hij heeft meegedaan aan het WK en heeft veel landen gezien, zoals Australië en Brazilië Hij ging zijn dromen achterna

Zijn favoriete leraar op de ulo was docent wiskunde; hij kon erg goed uitleggen. Op de kweekschool (pabo) had hij een oude leraar pedagogiek Maar hij was erg modern democratisch Rob vond dit erg fijn en raakte geïnspireerd door deze manier van lesgeven.

Later werkte Rob zelf op een basisschool en nam het lesgeven van zijn favoriete docent mee Rob zou graag willen vertellen aan hem dat hij nog heel veel aan zijn lessen en opvattingen heeft gehad.

Zijn minst favoriete leraar was docent Nederlands op de pabo

Zijn docent Nederlands was onprettig en het Nederlandse programma ‘was waardeloos’ Ook moest hij voor Nederlands 40 boeken lezen over de Nederlandse literatuur. ‘Geen woord over jeugdliteratuur!’

Rob wil nog veel bijdragen aan de maatschappij. Hij zit ook bij de bijeenkomsten van de gemeente in zijn woonplaats. Ook wil hij fit blijven en zijn dromen blijven volgen

Hij kreeg een keer een kaart voor zijn verjaardag waarop stond:

Gefeliciteerd, 70 jaar! Je zit bijna op de helft.’ Dit bewijst maar hoe fit hij is en dat dat ook merkbaar is voor mensen in zijn omgeving.

Hij was dus een erg fitte man en dat is hij nog steeds Hij volgt zijn dromen en gaf dit ook mee aan ons. ´Volg je dromen en heb plezier in wat je doet, ook al haal je je doelen niet Blijf niet alleen in je eigen kring, maar heb ook interesse in ouderen´

Door:

De 63-jarige Titia is geboren in de achterhoek, in Doetinchem, waar ze met veel plezier heeft gewoond.

Titia werkt bij MDT Cultuur en Kunst en ze heeft nog veel beroepen die ze nog zou willen doen, maar ook veel beroepen die ze al heeft gedaan

Titia heeft één zoon, één dochter en twee bonuszonen. Ze heeft ook vier kleinkinderen, waarvan twee

Titia had een favoriete meester op de lagere school, namelijk meester Paradijs Meester Paradijs gaf meerdere vakken zoals geschiedenis en aardrijkskunde Meester Paradijs had veel invloed op Titia haar ontwikkeling. Titia heeft erg veel aan zijn lessen gehad.

Zo weet zij nu erg veel over de ze bijna alle uit haar hoofd radijs wel nog ns een reünie leen maar aan vroeger lijk gepest. aarzelf op te eg er ook mee er erg moeilijk d op voor haar ft veel r ze het erg ls postbode, erker, in de erschillende

Het gesprek hebben we gezellig afgesloten door een foto te maken met zijn vieren en Titia had zelf twee boeken meegenomen, waarin werkstukken stonden die ze gemaakt had bij meester Paradijs

Dat vonden we erg leuk om te bekijken en super interessant om te zien. De verteller vond het erg leuk en was super vrolijk. En we hebben erg genoten van het verhaal

Door:

Dit is het verhaal van Bert Steenbeek. Hij woont in Utrecht. Lunetten om precies te zijn. Hier komt hij niet vandaan, want hij komt oorspronkelijk uit Amersfoort

Hier heeft hij een gezin opgebouwd met zijn vrouw en kinderen, twee zoons van 43 en 45 Bert houdt van lezen, naar de film gaan, wandelen, in de tuin werken en sporten.

Ook fietst hij graag.

Vaak fietste hij langs het MBO

Utrecht gebouw en dat gebouw zag er voor hem interessant uit van de buitenkant. Toen hij dus werd uitgenodigd om als spreker zijn verhaal te doen voor MBO Utrecht studenten, zei hij daar natuurlijk ja op Hij kwam binnen met een brede glimlach op zijn gezicht en wij verwelkomden hem: ‘Deze setting lijkt wel een beetje op een sollicitatiegesprek!’ Daar was hij het inderdaad mee eens, maar de sfeer was wel wat relaxter

We hebben het onderwerp van het interview uitgelegd en Bert begon meteen te stralen!

‘Mijn favoriete leraar’, dat past helemaal bij hem. Hij begon meteen: ‘Vroeger, voordat ik met pensioen ging was ik zelf leraar

Leraar op de hogeschool’ We vroegen hem hoe zijn schooltijd was en hij vertelde: ‘Ik heb altijd op een jongensschool gezeten, maar ik had liever op een gemengde school gezeten De basisschool was nog niet klaar, dus de eerste lessen op de basisschool waren boven op de zolder van het gebouw en die was eigenlijk te klein. Er was op die basisschool een leraar en zijn lessen waren een combinatie van rust (stiltes), veel werken met de handen en muziek Er was dus veel variatie op de school. Ik heb geen moeilijke schooltijd gehad. Ik heb altijd makkelijk kunnen leren. Rekenen ging me niet zo goed af en vlijt ook niet Vlijt betekent dat je goed en aandachtig werkt Ondanks dat, was ik wel een goede nieuwsgierige leerling om in de klas te hebben.’

Toen kwam natuurlijk de belangrijkste vraag voor het interview: ‘Wie was uw favoriete leraar?’ Bert zat met een aandachtig gezicht terug te denken aan zijn schooltijd ‘Sjef van der Eerden’, zei hij Sjef was zijn muziekleraar ‘Hij was een nette heer met altijd een strikje om, een colbert en een keurige pantalon aan. Ook had hij altijd een koffertje bij zich. Hij kwam heel stil binnen en wachtte tot iedereen stil was Hij zette muziek aan (alle soorten muziek) en iedereen werd stil. Als de muziek klaar was, begon de leraar met de les. Alle soorten muziek kwamen ter sprake tijdens de les en hij vertelde over alle soorten muziek een verhaal Het was fantastisch Iedereen luisterde naar hem Ik heb nog steeds heel veel respect voor hem. Als hij nog had geleefd, had ik hem verteld welke soorten muziek ik allemaal ben gaan luisteren door hem

Van mijn collega’s was er een jonge collega die veel indruk op mij heeft gemaakt:

Monique Strijk. Monique was een jonge, vrolijke meid in de 20.

Ze deed onderzoek naar ouderbetrokkenheid bij het basisonderwijs Zij heeft mij heel veel geleerd, zoals het gebruik van PowerPoint, waardoor ik later die middelen kon gebruiken in mijn lessen Monique en een paar andere collega’s van de hogeschool spreek ik nog vaak! We gaan regelmatig met iedereen uit eten’

Zijn vader zat ook in het onderwijs. ‘Mijn vader was nogal ongeduldig, behalve in het onderwijs

Met kinderen had hij alle geduld en hij vond het leuk om anderen iets te leren. In dat opzicht lijk ik als een druppel water op hem.’

De volgende vraag die wij stelden was: ‘Wat zijn levenslessen die u heeft meegenomen van uw favoriete leraar of collega’s?’ ‘Door mijn muziekleraar ontdekte ik de muziek in al zijn variaties en zag ik al vroeg hoe je lessen aantrekkelijk kan maken: staan voor je zaak, strakke voorbereiding,

originele voorbeelden, aanstekelijk een verhaal vertellen. Monique leerde me om de voor mij nieuwe digitale technieken, zoals PowerPoint, functioneel in mijn lessen te gebruiken'

Aan het eind van het gesprek hebben we nog even gepraat over onze stage. Daar was hij erg in geïnteresseerd. Hij vroeg ons wat we allemaal op stage doen en hoe we het vinden Wij vroegen hem: ‘Hoe heeft u het gesprek ervaren en wat zou u ons als studenten nog meegeven?’ Hij vertelde ons dat hij het een prettig gesprek vond en dat hij ons wil meegeven om altijd rustig te blijven voor de klas en het vak met plezier te blijven doen

Er kwam iemand het klaslokaal in met een bezorgde blik om te vertellen dat we het gesprek moesten gaan afronden ‘De tijd gaat snel als je het leuk hebt’

We hebben het gesprek afgesloten met een groepsfoto en Bert liep de deur hetzelfde uit als hoe hij binnenkwam. Met een brede glimlach

Door:

Joop is een muzikale man uit Zeist, die in zijn leven al veel heeft meegemaakt. Hij is 69 jaar geleden geboren in Zwolle en op jonge leeftijd blind geraakt door een operatie Naast zingen in het koor, speelt Joop contrabas en gitaar, wat hij met plezier doet Joop heeft veel leraren in zijn leven gehad, maar er zijn er een paar die er voor hem uitstaken.

Op jonge leeftijd ging Joop naar een blindeninstituut in Bussum, waar hij 14 jaar heeft gewoond. Helaas had hij hierdoor geen gewoon gezinsleven, omdat hij weg was van zijn ouders, broers en zussen Op school had Joop het niet altijd makkelijk, maar bij zijn studie maatschappelijk werk heeft hij een speciale docent ontmoet. Hettie was docent methodiek en was Joops supervisor en scriptbegeleidster. Ze heeft Joop een hoop geholpen tijdens zijn studie en ook hierna bleven zij nog in contact

Zo is Hettie op de vijftigste verjaardag van Joop geweest en hadden zij contact bij de geleidehondenschool, toen Joop twee van zijn geleidehonden kreeg Nadat Hettie en Joop elkaar zagen, werd Joop opgehaald met een taxi Hettie overlegde toen met de taxichauffeur over de prijs van de rit. Dit is voor Joop een mooie herinnering aan zijn voormalig docent

Joop komt uit een gezin van 6 kinderen, waarvan hij de tweede is. Joop heeft op vijfendertigjarige leeftijd zijn oudste zoon, van 4 maanden, geadopteerd uit Brazilië Twee jaar later adopteert Joop zijn tweede zoon, van twee jaar oud, ook uit Brazilië Met zijn muzikale passie heeft Joop overwogen muzikant te worden en hij vindt het achteraf jammer dat hij dit niet heeft gedaan.

Ondanks de moeilijkheden die Joop in zijn leven heeft gehad, is hij positief gebleven en blijven groeien als persoon. ‘Maak wat van je leven’, vertelde Joop, wat hij zeker heeft gedaan

Door:

John Miltenburg (73), woont in hartje Utrecht. John heeft drie kinderen en drie kleinkinderen

Zijn vierde kleinkind is onderweg; zijn dochter is 15 weken zwanger

John is zes jaar geleden gepensioneerd en heeft in de loop van de jaren, van zijn passie zijn hobby gemaakt Dit laat hij zo

‘Ik vond de bassischool heel vreselijk,’ vertelde John. Zijn middelbare schooltijd vond hij in de loop van de jaren leuker worden Na 3 jaar op de bassischool in Vleuten, moest John naar een andere school. Alles was nieuw en anders voor hem. John werd niet gewaardeerd en werd altijd gepest zwakkere bruik van en wel erg esses lagen ken van t gepest totteren emaal niet chool ngde klas. t hij daar ad en vond het derde chooltijd, or wou oos voor de hbs ging ntstond

John vond het fantastisch om muziek te maken en te laten horen aan anderen.

John vond het een heel leuk en interessant gesprek Hij heeft veel van ons geleerd en wij ook van hem

Het was erg leerzaam om meer te weten te komen over hoe het vroeger ging en hoe het er zo uitzag.

Hij was heel open en eerlijk over zijn leven en toonde ook interesse richting ons, wat het gesprek goed staande hield

Door:

De persoon die wij hebben geïnterviewd is Andreas Wijnhold. Een hele aardige, wijze en gezellige man, die veel te vertellen had Hij is 72 jaren jong en woont in Utrecht-Oost. Andreas heeft 2 kinderen: Luc en Gabriela en 3 kleinkinderen: Thomas, Hidde en Cees Verder heeft hij op vele plekken gewoond en werkte hij vroeger als leraar en in de verkoop als manager Hij heeft ons veel verteld over wat hij in het dagelijks leven doet, over vroeger en hoe dat was op school en wat hij in de toekomst wil

Meneer Wijnhold is veel buiten te vinden. Hij houdt van de natuur en hardloopt 2x per week. Fit blijven vindt hij dan ook erg belangrijk. Ook al is meneer met pensioen, geeft hij aan dat hij zich zeker niet verveelt Zo is hij vrijwilliger en moet hij veel belletjes plegen Als ik het goed heb, zorgt hij ervoor dat mensen workshops kunnen geven of kunnen vertellen over een onderwerp, voor andere mensen die daar dan weer interesse in hebben

Met jongeren praten en de kijk die jongeren hebben op hun leven en de wereld, vindt hij heel interessant Toen ik hem vroeg: ‘Hoe is het om ouder te worden in deze moderne wereld?’ vertelde hij: ‘Het gaat er nu echt anders aan toe en het is jammer dat het onderwijs zo naar beneden aan het gaan is de afgelopen tijd’

Het gesprek was heel gezellig en interessant; hij heeft ons veel informatie gegeven over zijn jeugd in het onderwijs. Het was ook heel leuk dat hij vragen voor ons had, zodat we eigenlijk meer een gesprek aan het voeren waren dan een interview. Hij gaf aan dat hij het leuk vond om met ons te praten en we sloten af met een leuke foto!

Door:

Leo Horowitz is geboren in 1937 in Eindhoven. Vanaf zijn 11e woont hij in Amersfoort en later in Utrecht. Hij heeft zijn hele carrière in de programmeerwereld gewerkt

Een partner of kinderen is hij niet aan toegekomen Hij spendeert graag tijd aan vraagstukken over de samenleving. Onze eerste indruk was dat het een interessant persoon was, met een levensvisie waar we veel van kunnen leren Wat Leo bezig heeft gehouden was machines maken die zelf iets konden leren.

Hier heeft hij vele jaren aan besteed, maar het is hem niet gelukt Hij vindt het jammer dat sinds 30 jaar zijn concentratievermogen achteruit gaat en hij daardoor minder goed kan nadenken over zulke kwesties. Op de basisschool heeft hij het redelijk naar zijn zin gehad

Aan vrienden maken had hij niet zoveel behoefte, hij had namelijk meer interesse in de stof.

Thuis woonde hij samen met zijn ouders, 2 jongere zusjes en een broertje Naast het middelbaar onderwijs, heeft Leo ook wiskunde en natuurkunde gestudeerd op de universiteit. Toen we vroegen naar de leraar die hem het meest was bijgebleven, vertelde hij over een lezing waar hij bij was op zijn 15e

Deze lezing liet hem kennismaken met het humanisme, waardoor hij geïnspireerd raakte en later lid werd van ‘Het Humanistisch Verbond’. ‘Het Humanistisch Verbond’ is in 1946 ontstaan als tegenwicht tegen godsdiensten waarbij je niet dienstbaar bent aan een hogere macht, maar je leeft voor de mensen om je heen.

Bij dit verbond volgt hij al 50 jaar gesprekken en heeft hij meegeholpen aan de administratie Tot op de dag van vandaag haalt hij hier nog steeds voldoening uit.

Toen het gesprek tot een einde kwam, toonde hij ook zijn interesse in ons, door namelijk een aantal vragen te stellen

Het was een goed, leerzaam en gezellig gesprek. Ook was het leuk om te leren over zijn levensvisie. We kijken terug op een leuke en leerzame middag!

Door:

Carla is een docent op het MBO

Utrecht, woont in IJsselstein en heeft 2 jongens (van 17 en 19), genaamd Jordin en Dennie Ze is 54 jaar jong en houdt van wandelen,

Eerst heeft ze de havo afgerond, vervolgens heeft ze de pabo en PDG

behaald Nu doet ze nog een opleiding voor rekencoördinator

Over 10 jaar hoopt ze oma te worden op het zou zijn, n bij de ets wil rouw Nell reel.

ze haar e is haar men Haar dat Carla ze vroeg of en als oen, zou eukste Cals activiteiten nten.

Ze vond dat we leuke vragen hadden bedacht voor het interview.

Het interview ging over naar een gesprek waardoor we gezellig verder konden praten Ze had nog een les voor ons: ‘Kies een opleiding waar je blij van wordt, maak een opleiding af en denk ook aan andere mensen.’

Door:

Dit is het levensverhaal van Wouter, een man geboren en opgegroeid in Utrecht. Nadat hij door een scheiding weer terugkeerde naar zijn geboorteplaats, vond hij zijn plekje weer terug in het hartje Utrecht Hij heeft een dochter en twee kleinkinderen Zijn favoriete herinneringen aan zijn jeugd zijn de kerstvieringen, waar hij genoot van het samenzijn met zijn familie. Hij is altijd al een familiemens geweest en enorm sociaal met familie Als kind was hij een stille jongen

Ondanks dat hij een stille jongen in de klas was, kon hij goed alleen werken en goed zijn werk verrichten in een groep Daarnaast zei hij: ‘Ik vond dat ik wat volwassener was dan de anderen’ Een van de dingen waar Wouter het meest trots op is, is zijn carrière bij een Japans bedrijf, waar hij als commercieel directeur heeft gewerkt

Hij heeft het bedrijf naar een hoger niveau gebracht en een programma opgezet voor eigen huizen en tuin.

Hij koos bewust voor vrouwen om de bouwmarkten te bezoeken en de demonstraties van de gereedschappen te verzorgen, omdat hij geloofde dat zij daar beter in waren dan mannen en om zo een statement te maken. Wouter herinnert zich twee leraren die een grote impact op hem hadden Zijn eerste leraar was zuster Stijbosch, die hem motiveerde en hielp om de overstap naar de havo te maken.

Maar ook zijn Nederlandse lerares, genaamd juffrouw Maree, die hem een ander soort liefde heeft laten ontdekken voor de Nederlandse taal Zij leerde hem dat taal een krachtig iets is, en dat hij altijd sterk in zijn schoenen moet staan en om zijn dromen te volgen

De lessen van juffrouw Maree hebben Wouter gevormd en zijn nieuwsgierigheid opgewekt. Ze moedigde hem aan om zijn taalvaardigheid te ontwikkelen en meer te lezen

Een speciale herinnering voor Wouter was het lezen van het boek ‘Lucifer’ van Joost van den Vondel. En dat hij daarna, samen met juffrouw Maree, een toneelstuk over het boek heeft bijgewoond

Hij is zijn leraren enorm dankbaar en zou hen willen bedanken als hij de kans kreeg. Wouter zou zijn favoriete leraar willen bedanken voor de waardevolle lessen die hij heeft geleerd van ze

Hij zou willen zeggen: 'Zorg dat je de taal goed kent en beheerst. Dan kan je er wat mee.' Ook zei hij: 'Blijf met twee handen op het stuur Blijf sterk en laat niemand anders de baas over jou zijn

Ga niet als een kudde er achteraan. Wees uniek en vooral jezelf.'

Door:

Wij hebben mijn (Asmaa) opa geïnterviewd. Hij heet: Mohammed. Mohammed is de vader van mijn moeder en spreekt de Nederlandse taal niet echt goed en is een beetje doof Mijn Berbers is wel prima, dus dat ging wel goed gelukkig Hij was tot hij 30 was in Marokko Dat is namelijk waar hij geboren is, daar zitten zijn roots. Hij is nu al 73 en woont in Zeist. Onze hoofdthema was school en dan vooral de leraren

Wat mij het meest opviel was dat hij alles nog goed herinnerde en hoe leuk hij het vond om erover te praten.

Naast dat allemaal gebeurde er niet meer echt veel Toen hij naar

Nederland ging vond hij het erg leuk Hij kwam namelijk met zijn vrouw en kort daarna krijg hij al kinderen. Hij heeft 6 kinderen, dus het was lekker druk. Hij probeerde hen dezelfde dingen aan te leren die hij leerde van zijn oude leraar

Geduldig en positief blijven

Op school had hij een leuke tijd

Er was af en toe wel een ruzie tijdens voetbal, maar meer niet. Rekenen vond hij het leukst, want hij was er namelijk erg goed in Zelf hielp hij ook graag anderen tijdens rekenen, zo bleef hij behulpzaam

Zijn behulpzaamheid is een van de dingen die hij zag bij zijn favoriete docent. Zijn favoriete docent was: Abdel Kader. Hij was zijn docent in groep 6, 7 en 8 Abdel was een erg lieve man, een echte vader voor sommigen zelfs Er waren een aantal dingen die mijn opa van hem heeft geleerd, door Abdel als voorbeeld te volgen, zoals het positieve in het negatieve zien Abdel deed dat bijvoorbeeld door als er wat was gebeurd het positieve eruit te halen

Als er een ruzie was, maakte hij er een grapje over of keken ze altijd naar wat wel goed ging. Geduld was iets waar Abdel meer dan genoeg van had Mijn opa vergeleek Abdel vaak met de andere meesters

Die werden vaak snel boos als er iets niet op hun tempo ging (iemand had bijvoorbeeld wat langer de tijd nodig), terwijl Abdel juist rustig erbij kwam en ervoor zorgde dat de leerling het rustig kon afmaken Abdel was ook erg behulpzaam Naast school zagen de meeste leerlingen Abdel ook bij het vrijdaggebed of bij het veldje waar ze altijd voetbalden. In de moskee hielp Abdel altijd met het leren van de Koran Het was duidelijk dat hij zoveel mogelijk probeerde te helpen waar hij ook was.

Het gesprek eindigde op een leuke manier, of beter gezegd een erge positieve en vrolijke manier Mohammed vond het eigenlijk erg fijn om weer op zijn jeugd te reflecteren. Het was gelukkig een goed gesprek, maar zoals ik al zei in het begin is hij half doof; daardoor moest ik wel hard praten, soms zelfs schreeuwen Dat was best komisch

Gelukkig vonden we dat allebei wel. Ik (Asmaa) vond het ook mooi om te zien hoe een leraar zo een levenslang effect kan hebben op een persoon Dat is voor ons allemaal in het groepje een erg groot voorbeeld. Wij willen namelijk ook zo een effect op de ander, vooral op stage, hebben

Door:

Het was het jaar 1953; ruim 70 jaar geleden. Ergens in het plaatsje Helmond, Brabant, werd er een prachtig, gezond jongetje geboren

Ze noemden hem: Harrie Bosch

Tot ongeveer zijn 30ste jaar heeft Harrie zijn leven doorgebracht in zijn geboorteplaats in Brabant.

Hij heeft goede herinneringen aan zijn jeugd Samen met zijn ouders en 8 broers en zussen hadden ze het niet heel breed, maar ze waren zeker ook niet arm. De ouders van Harrie moesten op hun 14de al stoppen met school, om te gaan werken

Zijn vader is later een eigen bakkerij begonnen. Al vanaf jonge leeftijd heeft Harrie gezien dat het soms hard werken kan zijn voor je geld. Deze mindset is op latere leeftijd ook terug te zien in zijn eigen werkhouding Sinds zijn kinderjaren werkte hij al in de bakkerij en bracht hij ook brood rond. Hij vond dit dan ook erg leuk om te doen. Toch heeft hij zelf voor een andere carrière gekozen Hierover later meer

De afgelopen 30 jaar woont Harrie in Utrecht. Hij heeft het hier erg naar zijn zin Hij woont met zijn vrouw sinds 3 jaar in een appartement, in een complex waar ze ook enkele gemeenschappelijke voorzieningen delen met andere bewoners.

Ze hebben samen 4 kinderen en 3 kleinkinderen Voordat Harrie naar Utrecht verhuisde, heeft hij ook nog een tijdje in Nieuwegein gewoond

Ook al is Harrie 70 jaar, hij voelt zich vaak 20 jaar jonger. Nog steeds houdt hij ervan om eens lekker te bewegen en flink te zweten Zo loopt Harrie minimaal 1 keer per week hard en gaat hij regelmatig, samen met zijn vrouw, een duik nemen in het zwembad. Ook is Harrie zeker niet vies van een potje balletje trappen Tot op zijn 30ste heeft hij op redelijk amateurniveau gevoetbald en nog steeds speelt hij elke woensdag een potje ‘walking football’ op het veld. Naast het bewegende karakter van de man, heeft hij ook een rustige kant

Een middagje in de tuin zitten met een goed boek, of gezellig bijkletsen onder het genot van een kopje koffie, daar is onze Harrie Bosch niet vies van Na de middelbare school is

Harrie Bosch gaan studeren op de universiteit Hier heeft hij een hele leuke tijd gehad

Nadat hij daar was afgestudeerd, is hij werk gaan doen bij gemeentes en andere overheidsinstanties

Ook is hij een aantal jaren raadslid en ook wethouder geweest

Op de middelbare school heeft

Harrie een goede tijd gehad.

Hij vond het niet erg om zijn dagen te spenderen aan school en huiswerk Hij leerde makkelijk en haalde hierdoor ook goede cijfers voor zijn proefwerken en examens.

Iets wat Harrie ook makkelijk deed, was vrienden maken.

Jongens die goed konden leren en goed waren in sport waren populair, ook bij de meisjes.

Hij had enkele goede vrienden en daaromheen veel ‘gewone’ schoolen sportgenoten Omdat Harrie het zo goed deed op school, had hij weinig problemen met de leerkrachten en kon hij redelijk tot goed met ze overweg. Daarbij stak er een leerkracht bovenuit.

Dat was de wiskundeleraar

Deze leraar vond het niet alleen belangrijk dat je wiskunde leerde, maar ook dat je een betrokken burger in de maatschappij werd.

Als er in Nederland of in de wereld wat bijzonders gebeurde, legde hij de boeken opzij, pakte hij de krant en probeerde ons dan uit te leggen wat er speelde.

Hij ging dan ook met ons het gesprek aan In die tijd (1967/1968) speelde onder andere de oorlog tussen Israël en Egypte, de Vietnamoorlog, de inval van de Sovjet-Unie in Tsjechoslowakije entoen ook al- bezettingen en demonstraties op de universiteiten

Hij was ook de eerste leraar die we met de voornaam aan mochten spreken Hij heeft zeker ook een rol gespeeld in zijn keuze om na het gymnasium sociologie te gaan studeren. Harrie is hem daar nog steeds dankbaar voor.

Door:

Wouter is 67 jaar Hij woont al zijn hele leven in Utrecht. Wandelen, bewegen en lezen vindt hij leuk om te doen. Wouter is een erg vrolijke man en staat positief in het leven

Hij is erg behulpzaam Hij is namelijk voorzitter van een cliëntenraad en doet vrijwilligerswerk bij een verzorgingstehuis.

Ook is Wouter een trotse opa van twee kleinkinderen, waar hij graag tijd mee doorbrengt Hoewel

Wouter een leesachterstand had, zag zijn juf, Zuster Strijdhorst, veel capaciteit in hem. Hierdoor kon

Wouter naar de havo. Op de havo heeft Wouter Juffrouw Maree ontmoet Door haar passievolle

Nederlands les heeft Wouter zijn liefde voor literatuur en theater ontdekt. Juf Maree was al best wel oud, maar wel heel modern.

Hierdoor maakte ze de lessen heel leuk en aantrekkelijk Ze wilde er het liefst niet over praten, maar het gewoon laten zien. Hierom zijn ze met de klas een keer naar Amsterdam geweest.

Wouter ging toen voor het eerst naar het theater. Het was een balletvoorstelling en hij vindt het sindsdien echt een topsport

Wouter had vroeger altijd een schriftje bij zich. Als hij dan een mooi woord tegenkwam, schreef hij dit op in zijn schriftje, samen met de betekenis Hierna leerde hij dit altijd uit zijn hoofd Op deze manier vergrootte hij zijn woordenschat en gevoel voor de Nederlandse taal

Dit is iets wat Wouter heel belangrijk vindt. Ook had hij een mooi voorbeeld hoe intonatie in de Nederlandse taal heel belangrijk kan zijn Hij zei als volgt: ‘Zorg dat je goed bent in je taal. Je moet het kunnen begrijpen en kunnen verstaan.’

Een voorbeeldzin hiervan is: Ik zeg niet dat zij hem geslagen heeft’ Dit kan steeds anders gelezen worden door verschillende intonatie, waardoor de zin een andere betekenis kan krijgen.

Wouter zou graag zijn juffen nog heel erg willen bedanken en uitleggen waarom en wat hij van ze geleerd heeft, over boeken, literatuur en ook de beheersing van de Nederlandse taal Zelf denkt hij niet dat hij een goede leraar zou zijn

Hij is namelijk te bang dat hij te snel iets voor zou doen, in plaats van de kinderen het zelf te laten uitzoeken. Wel kan hij heel goed uitleggen en zou hij geschiedenis geven als hij wel leraar zou zijn geworden

Toen wij Wouter vroegen waarom hij meedeed aan dit interview, vertelde hij ons dat hij meer in contact wil komen met de jeugd en iets terug wil geven aan de maatschappij over wat hij geleerd heeft. Dit omdat hij het belangrijk vindt dat je niet ergens over praat, maar juist mee praat

Op deze manier creëer je geen vooroordelen en heb je meer begrip voor anderen hun visie.

Door:

Dit verhaal gaat over Gerard Houterman. Hij is 69 jaren jong en woont in Utrecht, maar is geboren in een klein dorpje genaamd Bemmel

Zijn grootste hobby is voetbal en dan vooral het kijken ervan.

Gerard heeft twee kinderen, maar nog geen kleinkinderen Hij is al met pensioen, maar werkt nog als projectleider sportcampus in de gemeente Kampen en geniet volop van het leven. Gerard heeft een grote passie voor voetbal. Hij is daarom 12 jaar (2000-2012) voorzitter geweest van een voetbalvereniging

Vanaf 2020 is hij voorzitter van Utrecht Dominators (American Football). Hij had heel veel passie tijdens het vertellen en een grote glimlach. Ook vertelde hij zijn plannen voor de toekomst Zoals dat hij gaat rondtrekken door NoordAmerika met de camper Tijdens deze reis gaat hij ook zijn familie opzoeken, die in Amerika woont.

Hij had zo te zien veel zin in de reis en was ook erg geïnteresseerd in onze verhalen over reizen

Gerard had twee favoriete docenten. De eerste was een wiskundedocent op de hogeschool

Wat Gerard zo bijzonder aan hem vond en wat hem erg bijbleef, was dat hij zijn les altijd begon met een sigaar en een levensles.

Een bepaalde levensles is Gerard goed bijgebleven, namelijk: ‘100 procent van de dingen die je leert is al bekend werk, maar 2 procent daarvan is nieuwe informatie.’

De tweede docent die Gerard is bijgebleven is Lucas van de Land, hij was hoogleraar politicologie

Hij kon goed beeldend vertellen en kon erg goed nuchter dingen in beeld brengen. Ook zei hij vaak dingen die Gerard bijbleven zoals: ‘Ik ben somber gesteld over de democratie’

Toen wij aan het einde van de tijd kwamen, moesten wij helaas het gesprek afkappen. We merkten dat de tijd erg snel was gegaan en dat we eigenlijk nog verder wilden praten

Hij was gelukkig enthousiast over het gesprek en vertelde ons dat hij het een interessant gesprek vond en dat we goede vragen hadden gesteld

Gerard wilde ons nog iets meegeven, namelijk dat ‘we moesten genieten van het leven en niet te veel moesten twijfelen en gewoon het moesten proberen. We hebben nog zo lang te leven, durf fouten te maken’

Door:

Arent van Dam (82) speelt al vanaf zijn elfde piano. Tot op de dag van vandaag heeft hij daar nog veel passie voor. Diezelfde passie merkten wij ook op toen hij ons vertelde over zijn jeugd in Den Haag, waar hij na het doen van toelatingsexamens voor de middelbare school, veel inspiratie heeft opgedaan door de jaren heen. Dit heeft hij meegenomen in zijn eigen carrière als leerkracht ‘Doe af en toe iets geks met je leerlingen’

De start van zijn inspiratie begon al op de basisschool. ‘Zoek het ronde vierkantje.’ De leerkracht hield toen wel van een grapje Ze deed vaak iets geks met haar leerlingen, wat voor een goede vrolijke sfeer zorgde in de klas

Door al het plezier op de basisschool vloog de tijd voorbij en was het al gauw tijd voor de middelbare school

Na het doen van een toelatingsexamen zijn er verschillende leerkrachten

geweest die hem op een manier hebben geïnspireerd voor zijn latere werk als leerkracht. Voor Nederlands bijvoorbeeld, een indrukwekkende leerkracht die niet per se aardig was, maar wel de diepgang liet zien van de Nederlandse taal en hoe je deze moet gebruiken

Zijn wiskundedocent was een kleine enthousiaste man die het belangrijk vond om zijn leerlingen goed voor te bereiden op het examen Dit waren drie examens, inclusief een mondeling De leerkracht vond het belangrijk dat de leerlingen niet alleen het rekengedeelte begrepen, maar ook de diepgang, vandaar dat hier veel uitleg over is geweest Bij geschiedenis werd er meer benoemd dan alleen maar jaartallen De leerkracht was diepgravend en veeleisend. De tweede geschiedenisleraar was niet zo inspirerend. Zijn verhaal was alleen gebaseerd op de feiten, maar had weinig samenhang, wat het vak een beetje saai maakte om te volgen

Het vak biologie daarentegen was juist heel fascinerend, maar ging eigenlijk vaak niet over biologie. De leerkracht was vooral gefocust op ‘bovennatuurlijke zaken’, zoals telekinese Daardoor werd er ook geen gebruik gemaakt van het boek Hij vertelde zo verder over de motiverende gymlessen, waar hij graag buiten atletiek deed en spellen met een bal mochten ook de lol tijdens de binnengym zeker niet verpesten

Dit alles heeft geleid tot een mooie weg richting zijn eigen carrière als leerkracht, die begon met een zenuwslopende sollicitatie, waarvan hij gedacht had dat het niet goed zou komen. Ondanks dit onzekere gesprek, heeft hij uiteindelijk toch zijn inspiratie kunnen toepassen op zijn werk, samen met zijn passie voor pianospelen tijdens toneelstukken Ook van zijn collega’s heeft hij in zijn loopbaan veel inspiratie opgedaan. Dit alles heeft Arent ‘tot grote vreugde’ gedaan.

Door:

Andreas, van 72 jaar, is nog zeer sportief in het dagelijks leven. Hij voetbalt nog veel met zijn vrienden en daarnaast houdt hij ook veel van hardlopen en fietsen Hij is geboren in Woerden en woont nu in Utrecht met zijn vrouw Andreas heeft 2 zeer ambitieuze kinderen Hij is opa van 3 kleinkinderen. Hij houdt heel erg van reizen en muziek maken. Hij zingt en speelt gitaar.

Hij had 1 docent die hem heeft gemotiveerd op het gebied van school. In groep 7 ging Andreas zich vervelen; hij vond alles wat hij moest doen voor school te makkelijk. Hierdoor werd Andreas best wel een probleemkind op school Hij zocht meer uitdaging In groep 8 werd zijn juf of meester overspannen en groep 8 kreeg een invaller uit een ander dorp.

Andreas had geen goede band met deze invaller Hij begon de nieuwe meester een beetje uit te dagen

Daarentegen was de invaller wel heel aardig en lief tegen Andreas en vond dat hij goed kon leren.

Dit zei de meester ook tegen

Andreas De meester wilde hem helpen met het toelatingsexamen voor een hoog niveau, omdat hij dus zo goed kon leren. Andreas is deze meester nog steeds dankbaar, want door de hulp die hij geboden kreeg kwam hij op de universiteit terecht ‘Zoek mensen die het echt met je menen, zo kom je verder in het leven.’

Andreas zijn favoriete vak op de middelbare school waren geschiedenis en aardrijkskunde Dit vond hij leuk, omdat hij graag wilde weten wat er gebeurde in de wereld En hij is geïnteresseerd in steden en landen. Hier heeft hij nog steeds veel interesse in. ‘Het leven heeft zin, want je leert elke dag iets nieuws’

Andreas hoefde geen uniform aan op school, maar hij was wel altijd het buitenbeentje Hij was anders dan de rest Hij droeg andere kleren dan andere kinderen en was met andere dingen bezig dan anderen

‘Iedereen is anders, ga uit van je eigen kwaliteiten en je kan meer dan je denkt’ Hiermee sloot hij het interview af. Deze woorden wilde hij ons graag meegeven Hij wil in de toekomst veel reizen en genieten van de tijd met zijn kinderen en kleinkinderen. Hij wilt gezond en sportief blijven

Door:

Leo is 87 jaar en woont in Utrecht

Hij was programmeur en vindt het nog steeds leuk om te kijken of hij de tekst en codering op zijn website en soms andere websites kan verbeteren, of die gewoon te bekijken Toen we hem voor het eerst tegenkwamen dachten we: ‘Wat een vrolijke man.’

‘Vroeger las mijn moeder me voor uit professor Sickbock en de blikken mannen’ Dit verhaal ging over een professor die robots maakte, waardoor hij geïnspireerd raakte om zelf ook te gaan proberen robots te maken. Door dit verhaal kreeg hij ook zelfvertrouwen om te kunnen programmeren Hij wilde hier ook echt iets mee doen in zijn leven Er werd hem eens verteld: ‘Je bent een dromer, je krijgt niks klaar.’ Dit had hem niet ontmoedigd om alsnog zijn droom te proberen te bereiken en hij is gaan programmeren

Hij was erg goed in alle exacte vakken. Hij had hier 5 tienen gehaald.

Als hij erop terugkijkt, realiseert hij zich dat hij zichzelf overschatte.

Dat als hij de kans kreeg, hij dat anders zou doen Hoe langer hij programmeerde, hoe meer de technologie groeide. Hij vond het soms moeilijk om dit bij te houden.

Hij kan de moderne technologie niet meer bijhouden Zijn nicht was voor hem heel belangrijk en leerde hem veel Deze nicht is ook getrouwd geweest met de schrijver van Oorlogswinter, Jan Terlouw.

Hij dacht dat hij niet genoeg informatie had verteld, omdat hij geen goede verteller is Hij vond het wel erg leuk om hierover te vertellen en vond het ook een beetje nostalgisch. Hij had inderdaad niet heel veel verteld over het onderwerp, maar wel genoeg over zijn leven, om een beeld hiervan te krijgen

Hij zou dus misschien zijn leven anders hebben geleefd als hij wist dat hij te groot droomde, maar hij was toch wel tevreden met hoe het nu is gegaan

Door:

Titia uit Duiven is nog erg actief Lange afstanden lopen lukt helaas niet meer, maar ze vermaakt zich prima met haar kleinkinderen om zich heen Ze heeft in de thuiszorg gewerkt en werkt nu als zzp’er op haar eigen kantoor Ze heeft haarzelf veel van muziek aangeleerd

Ze heeft samen met haar kleindochter een liedje geschreven.

De boodschap die Titia aan ons wil meegeven is: ‘Er is geen foute keuze blijf jezelf en met beide benen op de grond staan.’ Titia heeft over het algemeen een erg vrolijk leven.

Ze heeft prachtige kinderen, bonuskinderen, kleinkinderen en weer bonuskleinkinderen 1 keer per jaar gaat ze met de caravan naar Denemarken, omdat haar bonuskind en bonuskleinkinderen daar wonen.

Ze geniet van haar baan als zzp’er, in onder meer begeleiding en ondersteuning bij particulieren en bedrijven, en is vrij gezond.

Maar naast dat allemaal, zijn er ook dieptepunten geweest: ze is gediagnosticeerd met chronische darmproblemen, waardoor ze helaas geen lange afstanden meer kan lopen. Haar droombaan was om zangeres te worden; dat mocht ze niet van haar vader.

Toen ze daarna vertelde dat ze het leger in wilde, is ook dat haar afgewezen Ze had een favoriete meester op de lagere school, waarmee ze een mooie band had: meester Paradijs. Na de vervolgschool is Titia gaan werken en had daar een leermeester: Hein Visser Hein is overleden vlak na zijn pensioen en dit heeft haar erg geraakt. Titia is vroeger erg gepest, maar ondanks dat, stond ze sterk in haar schoenen en had ze altijd een weerwoord klaarstaan

Ze is gescheiden, waarna ze in de steek werd gelaten door haar familie. Titia´s grootste droom was om zangeres te worden; dit is haar ook altijd bijgebleven

Zo heeft ze ook een liedje geschreven met haar kleindochter genaamd: ‘Dat de zon maar vaak mag schijnen’. Dit betekende dat ze wachtten op meer positieve dingen in het leven en dat die maar vaak hun kant op mochten komen

En dat gebeurde Ze heeft 11,5 jaar grafisch werk gedaan en in 1989 is haar zoon geboren. In 1992 werd ook haar dochter geboren. Hierna is ze 1 jaar vrijwilliger geweest en daarna 8 jaar werkzaam geweest in de zorg

Nu is het haar passie om jongeren met ouderen te verbinden.

Ondanks dat Titia wat dieptepunten heeft meegemaakt, heeft zij ook een heel fijn leven geleefd, met een hoop mooie herinneringen Wat er ook gebeurde, het kwam altijd goed en zij wist hoe ze sterk in haar schoenen moest staan.

Zoals Titia al eerder zei: ‘Er is geen foute keuze, blijf jezelf en sta met beide benen stevig op de grond’

Door:

Guus Peek is 72 jaar jong. Hij komt uit Utrecht. Na 4 a 5 jaar is hij verhuisd naar de wijk Tuinwijk Met zijn 6 broers en zussen was het altijd leuk in huis

Schrijven: Toen Guus op de middelbare zat, begon hij een schoolkrant Op vroege leeftijd had Guus al een passie ontwikkeld voor schrijven Dit liet hij terugzien in de schoolkrant en zijn latere studie Hij studeerde namelijk geschiedenis.

Zijn scriptie over zijn studie is ook gepubliceerd. Nu schrijft Guus vaak voor zijn plezier

Het leven: Guus heeft in zijn leven veel meegemaakt. Van sommige gebeurtenissen heeft hij spijt, van andere juist weer niet. Dit heeft hem gemaakt zoals hij nu is Een zelfverzekerde, gepassioneerde man, die nog zoveel mogelijk van zijn leven aan het maken is

School: Guus heeft 3 jaar op de kleuterschool, 6 jaar op de basisschool en 6 jaar op de hbs gezeten

Op de middelbare school heeft hij zijn belangrijkste docent gehad, een wiskundeleraar, die hem als een gelijke gesprekspartner zag en behandelde Na deze scholen heeft

Guus 3 maanden lang een culturele antroposofie opleiding gedaan.

Dit was niet echt zijn ding. Hij is toen gegaan voor een mens-enmaatschappij-opleiding, geschiedenis Op zijn kleuterschool had hij nonnen als leerkrachten

Later in zijn schoolcarrière had hij half om half juffen en meesters.

Op zijn universiteit had Guus voornamelijk mannelijke leerkrachten

Slot: Jeroah en ik vonden dit een leuk en interessant gesprek.

We zijn veel leuke en interessante dingen te weten gekomen over de geschiedenis en Guus zelf Als we het mochten, zouden we het zo weer doen Guus bedankt voor je mooie verhalen!

Door:

An is 79 jaar oud en komt uit

Utrecht. Ze heeft 2 kinderen, 3 kleinkinderen en 1 achterkleinkind

Ze is heel erg blij, want ze krijgt nog een achterkleinkind erbij! An heeft een hond genaamd Beau; dit is ook haar hobby! Uitlaten van de hond.

Af en toe doet ze ook mee met de bingo; dit vindt ze heel erg leuk om te doen!

An heeft nooit een hekel aan school gehad. Oorspronkelijk is zij linkshandig, maar op de lagere school moest zij echt met rechts schrijven Ze heeft alleen de lagere school gedaan De reden hiervoor was, dat ze voor haar kleine broertje moest zorgen.

Haar favoriete meester was meester

Van Andel Hij was altijd super vriendelijk Meneer Van Andel was geen gewone meester, hij was de directeur van de school

Ze heeft de rest van haar levensjaren in een bakkerij gewerkt. Haar ouders hadden een snackbar, maar daar wou ze niet in werken

‘Liever op school dan werken in de winkel.’ Ze voelde zich hierdoor vrij.

Ze wil jongeren leren hoe het vroeger was en hoe alles met de tijd is veranderd. Mevrouw vond dit gesprek heel erg leuk om te doen.

Door:

School of thuis

Leren op school, dat is voor ons vanzelfsprekend.

Kennis, dat houdt onze geschiedenis levend

Dat was niet het geval voor Ann

Zij moest vroeg voor haar familie zorgen.

Maar op haar basisschool was een speciale man.

De hoofdmeester

Hij maakte haar schooltijd plezierig

Zij was liever op school dan thuis

Thuis moest zij werken in de snackbar van haar vader.

Dus op school was zij vrij om te leren

Dus het leren was niet van lange duur

Ze mocht niet naar de universiteit, maar wou wel graag verder leren.

Maar voor de mensen waarvoor ze moet zorgen?

Daarvoor gaat ze door het vuur

John Miltenburg is 73 jaar jong en is een erg leuke en enthousiaste man, met een brede glimlach op zijn gezicht Hij heeft ons met veel plezier verteld over zijn tijd binnen en buiten school. John vertelde ons over zijn schooltijd, die niet altijd zo leuk was. Hij voelde zich niet altijd begrepen en voelde zich vaak een buitenbeentje John ging de eerste 18 jaar van zijn leven in de buurt naar school, tot hij verhuisde naar Utrecht, waar hij naar de middelbare school ging.

John was altijd al met muziek bezig en werd verliefd op de piano toen hij naar zijn 2e middelbare school ging Ook is John van het gymnasium naar de havo gegaan, waardoor school makkelijker werd voor hem. Ook al was school voor John makkelijk, werd hij nog steeds gepest op school en voelde zich een buitenbeentje

Hij zat vaak op zijn kamer en nam een klein radiootje mee naar bed, zodat hij ook tijdens het slapengaan naar muziek kon luisteren

Helaas had hij op school deze afleiding niet en waren er ook geen leraren die hulp boden aan John om hem te helpen Gelukkig had John wel een favoriete docent

Meneer Wigmans pakte snel de aandacht van John, door zijn interessante verhalen tijdens de geschiedenisles Meneer Wigmans was ook een voorbeeld voor John Meneer Wigmans werd ook wel ‘de big’ genoemd en er werden knorgeluiden gemaakt achter zijn rug om. Meneer Wigmans had dit door, maar besloot zich er niks van aan de trekken en door te gaan met doen wat hij leuk vond

Door John zijn verleden met het pesten vond hij dit heel knap en heeft onbewust dit ook gedaan, waardoor hij meer en meer vrienden kreeg op school John en zijn vrienden werden verbonden door muziek en begonnen hun eigen bandje. John heeft tot op de dag van vandaag nog een steeds een heel leuk bandje en hij is nog steeds omringd met muziek

John heeft na zijn schooltijd meerdere liefdes gehad en heeft daar 3 mooie kinderen aan overgehouden. Ook is John een trotse opa van 3 kleinkinderen, met nog één onderweg Ook is John nu gelukkig met zijn lief, die hij door muziek beter heeft leren kennen.

Ik vond het een supermooi gesprek, omdat als John over muziek praat zijn ogen oplichten met de passie die hij heeft voor muziek en je kan zien dat het veel voor hem heeft betekend en nog steeds doet.

Ik heb geleerd van John dat muziek meer is dan er alleen naar luisteren en dat het je ook door leuke en minder leuke tijden kan halen Niet iedereen spreekt dezelfde taal, maar muziek is een wereldtaal.

Door:

De studenten van de opleiding

Onderwijsassistent zijn in het diepe gesprongen, door uit hun comfortzone te stappen en in gesprek te gaan met allemaal

Bedankt vertellers voor jullie komst op het MBO Utrecht, dank voor jullie mooie verhalen en verbinding met onze studenten Dank aan het projectteam van MDT Cultuur en

Mijn Favoriete Leraar - MBO Utrecht

(geduldLeerzaam plezier)

Mijn favoriete leraar

Mijn favoriete leraar

Dit zei de meester ook tegen

Mijn favoriete leraar