ምዕራፍ1
1ንጉሡምአስትያጌስወደአባቶቹተሰበሰበ፥ የፋርሱምቂሮስመንግሥቱንተቀበለ።
2ዳንኤልምከንጉሡጋርተነጋገረ፥ከወዳጆቹም
ሁሉይልቅየተከበረነበረ።
3ለባቢሎናውያንምቤልየሚባልጣዖት ነበራቸው፤በየዕለቱምአሥራሁለትመስፈሪያ ጥሩዱቄትናአርባበጎችስድስትምየቍስቋላ ወይንጠጅይጠጡበትነበር።
4ንጉሡምሰገደላት፥ይሰግድላትምዘንድዕለት ዕለትይሄድነበር፤ዳንኤልግንለአምላኩ ሰገደ።ንጉሱም“ለምንለቤልአትሰግድም?”
አለው።
5እርሱምመልሶ፡ሰማይንናምድርንየፈጠረ በሥጋምሁሉላይሥልጣንያለውንለሕያው አምላክነውእንጂበእጅለተሠሩጣዖታት
አልሰግድምና።
6ንጉሡም።ቤልሕያውአምላክየሆነ አይመስልህምን?በየቀኑስንትእንደሚበላና እንደሚጠጣአታይምን?
7ዳንኤልምፈገግእያለ፡ንጉሥሆይ፥ አትሳቱ፤ይህከውስጥሸክላከውጪምናስነውና አንዳችምአልበላምአልጠጣምም።
8ንጉሡምተቈጣካህናቱንምጠርቶ፡ይህ የሚበላውማንእንደሆነባትነግሩኝትሞታላችሁ አላቸው።
9ነገርግንቤልእንዲበላላቸውብታረጋግጡኝ ዳንኤልይሞታል፤በቤልላይተሳድቦአልና። ዳንኤልምንጉሡን።እንደቃልህይሁንአለው።
10የቤልምካህናትከሚስቶቻቸውናከልጆቻቸው ሌላስድሳአሥርነበሩ።ንጉሡምከዳንኤልጋር ወደቤልቤተመቅደስገባ።
11የቤልምካህናት፡እነሆ፥እንወጣለን፡ አሉት፤አንተግን፥ንጉሥሆይ፥መብልውን ይዘህየወይንጠጁንአዘጋጅ፥መዝጊያውንም
ዘግተህበራስህማኅተምአትም።
12ነገምበገባህጊዜቤልሁሉንምእንደበላ ባታገኘውእንሞታለን፤አለዚያበእኛላይ በሐሰትየሚናገርዳንኤል።
13ከገበታውበታችየተደበቀመግቢያሠርተው ነበርናብዙምአላሰቡበትምነበርና፥ሁልጊዜም
ይገቡበትያንያበላሉ።
14በወጡምጊዜንጉሡእህልንበቤልፊት አቀረበ።ዳንኤልምባሪያዎቹንአመድ እንዲያመጡአዝዞነበር፥በንጉሡምፊትብቻ በመቅደሱሁሉላይየተበተኑትንወጡ፤ ወጥተውምበሩንዘግተውበንጉሡማኅተም አትመውሄዱ።
15፤በሌሊትም፡እንደ፡ለመዱት፡ካህናቱ፡ሚስቶ ቻቸውና፡ልጆቻቸው፡መጡ፥ሁሉንም፡በሉ፡ጠጡም
16በነጋውምንጉሡተነሣዳንኤልምከእርሱ ጋር።
17ንጉሡም።ዳንኤልሆይ፥ማኅተሞቹ ተፈተዋልን?እርሱም፡-አዎንንጉሥሆይ፥ ድነዋልአለ።
18፤ዱሱንምበከፈተጊዜንጉሡጠረጴዛውን ተመለከተ፥በታላቅድምፅም።
19ዳንኤልምሳቀ፥እንዳይገባምንጉሡን ያዘው፥እንዲህምአለ።
20ንጉሡም፦የወንዶችንናየሴቶችንና የሕጻናትንፈለግአያለሁ።ንጉሱምተናደደ።
21ካህናቱንምከሚስቶቻቸውናከልጆቻቸውጋር ወሰደ፥የሚገቡበትንምደጅአሳዩት፥ በገበታውምላይያለውንበላ።
22ንጉሡምገደላቸው፥ቤልንምበዳንኤልእጅ አሳልፎሰጠው፥እርሱንናመቅደሱንምአጠፋ። 23በዚያምስፍራየባቢሎንሰዎችያመልኩት የነበረታላቅዘንዶነበረ።
24ንጉሡምዳንኤልን።ይህከናስነውትላለህን?
እነሆሕያውነውይበላልይጠጣልም;እርሱሕያው አምላክአይደለምልትልአትችልም፤ስለዚህ አምልኩት። 25ዳንኤልምንጉሡን። 26፤ነገር፡ግን፥ንጉሥ፡ሆይ፡ሆይ፥እባክኽ፥ይ ህን፡ዘንዶ፡ያለሰይፍና፡በትር፡እገድላታለኹ ።ንጉሱም።ፈቃድእሰጥሃለሁአለው። 27ዳንኤልምዝፍትናስብጠጕርምወሰደ፥ ቀቀጣቸውም፥ጕብጕብምአደረገባቸው፤ይህንም በዘንዶውአፍውስጥጨመረው፥ዘንዶውም ተሰነጠቀ፤ዳንኤልምአለ፡እነሆ፥እነዚህ አማልክትናቸው።አምልኮ
28የባቢሎንምሰዎችይህንበሰሙጊዜእጅግ ተቈጡ፥በንጉሡምላይተማከሩ፥ንጉሡም አይሁዳዊሆነ፥ቤልንምአጠፋው፥ዘንዶውንም ገደለ፥ካህናቱንምገደለብለውበንጉሡላይ ተማማሉ።
29ወደንጉሡምመጥተው፡ዳንኤልንስጠን፡ አለዚያአንተንናቤትህንእናጠፋለን፡አሉት። 30ንጉሡምእጅግእንደጨከኑትባየጊዜ ተጨንቀውዳንኤልንአሳልፎሰጣቸው።
31ወደአንበሶችጕድጓድጣለው፥በዚያም ስድስትቀንኖረ።
32በጕድጓዱምውስጥሰባትአንበሶችነበሩ፥ በየቀኑምሁለትበድኖችናሁለትበጎች ይሰጡአቸውነበር፤ዳንኤልንምይውጡዘንድ አልተሰጣቸውምነበር።
33ዕንባቆምየሚሉትአንድነቢይበይሁዳ ነበረ፤እርሱምወጥሠርቶበጽዋእንጀራቈርሶ ወደእርሻውገባ፥ወደአጫጆችምያመጣነበር። 34የእግዚአብሔርምመልአክዕንባቆምን። 35ዕንባቆምምአለ።ዋሻውምየትእንዳለ አላውቅም። 36የእግዚአብሔርምመልአክአክሊሉንአንሥቶ በራሱጠጕርተሸከመው፥ከመንፈሱምብርታት የተነሣበባቢሎንበጕድጓዱላይሾመው።
37ዕንባቆም፡ዳንኤልሆይ፥ዳንኤልሆይ፥ እግዚአብሔርየላከልህንእራትብላ፡ብሎ ጮኸ።
38ዳንኤልም፦አቤቱ፥አስበኸኝ፤የሚሹህንና የሚወዱህንምአልተዋቸውም።
39ዳንኤልምተነሥቶበላ፤የእግዚአብሔርም መልአክያንጊዜዕንባቆምንበስፍራው አኖረው።
40
በሰባተኛውምቀንንጉሡዳንኤልን ሊያዝንለትሄደ፤ወደጕድጓዱምበመጣጊዜ አየ፥እነሆምዳንኤልተቀምጦነበር።
41ንጉሡምበታላቅድምፅ፡የዳንኤልአምላክ እግዚአብሔርታላቅነህ፥ከአንተምበቀርሌላ ማንምየለም፡ብሎጮኸ።
42እርሱንምአውጥቶለጥፋቱያደሩትንወደ ጕድጓዱጣላቸው፥በፊቱምበቅጽበትተበሉ።