Jesukristoren Haurtzaroko Lehen Ebanjelioa 1. KAPITULUA 1 Kaifas batzuek deituriko Jose apaiz nagusiaren liburuan aurkitu ditugu ondorengo kontuak 2 Hark dio, Jesusek sehaskan zegoenean ere mintzatu zela, eta esan zion amari: 3. Maria, ni naiz Iesus Jainkoaren Semea, Gabriel aingeruak zuri esandakoaren arabera eman zenuten hitz hura, eta nire aitak bidali nau munduaren salbaziorako. 4 Alexandroren aroko hirurehun eta bederatzigarren urtean, Augustok dekretu bat argitaratu zuen pertsona guztiak beren herrialdera zerga egitera joan behar zirela. 5. Jaiki zen bada Jose, eta Mariarekin bere ezkontidearekin Jerusalemera joan zen, eta gero Belenera etorri zen, bera eta bere familia bere arbasoen hirian ordaintzeko. 6. Eta kobazulotik etorri ziranean, Mariak aitortu zion Joseri bere erditzeko ordua heldu zela, eta ezin zuela hirira joan, eta esan zion: Goazen kobazulo huntan. 7 Garai hartan eguzkia oso hurbil zegoen. 8. Bainan Jose laster joan zen, emagin bat ekar zezan; eta ikhusi zuenean Ierusalemekoa zen hebrear zahar bat, erran zioen: Otoi, zatoz hona, emazte ona, eta zoaz kobazulo horretara, eta han ikusiko duzu emakume bat erditzeko prest. 9 Ilunabarrean sartu zenean, atsoa eta Jose berarekin kobazulora heldu zirenean, eta biak bertara sartu ziren. 10. Eta huna, guzia argiz bete zen, lanpara eta kandelen argia baino handiagoa, eta eguzkiaren beraren argia baino handiagoa. 11. Orduan haurtxoa txingarretan bilduta, eta bere amaren Santa Mariaren bularrak xurgatzen zituen. 12. Biek argi au ikusi zutenean, harriturik gelditu ziren; andre zaharrak Santa Mariari galdetu zion: Zu al zara ume honen ama? 13. S. Mariak ihardetsi zuen: Bera zen. 14. Eta erran zuen emazte zarrak: Beste emazte guzietatik oso ezberdina zara. 15. Ihardetsi zuen Santa Mariak: Nere semearen antzeko haurrik ez dagoen bezala, hala ere ez da haren amaren antzeko emakumerik. 16. Ihardetsi zuen emazte zarrak, eta erran zuen: O ene anderea, hona ethorri naiz, betiko saria lor dezadan. 17. Orduan, Andre Mariak, Santa Mariak, esan zion: Ezar ditzazu eskuak haurtxoari; zein, egin zuenean, oso bihurtu zen. 18. Eta irteten zenean, erran zuen: Hemendik aurrera, nire bizitzako egun guzietan, zainduko naiz eta haur honen zerbitzari izango naiz. 19. Orren ondoan, artzainak ethorri zirenean, eta sua egin zutenean, eta izugarri poztu zirenean, agertu zitzaien zeruko armada, laudatzen eta adoratzen zuen Jainko gorena. 20. Eta artzainak ogibide berean ari zirelarik, garai hartan leizeak tenplu glorioso bat zirudien, zeren aingeruen eta gizonen mihiak bat egin zuten Jainkoa adoratzeko eta handitzeko, Kristo Jaunaren jaiotzagatik. 21. Bainan hebrear zaharrak ikusirik mirakulu ageriko oiek guziak, laudorioak eman zizkion Jainkoari, eta erran zuen: Eskerrak ematen dizkizut, o Jainko, Israelgo Jainkoa, zeren ikusi baitute nere begiek munduaren Salbatzailearen jaiotza. 2. KAPITULUA 1. Eta ethorri zenean haren erdainzisioaren denbora, hots, zortzigarren egunean, legeak haurra erdaintzeko agindu zuenean, erdaindu zuten haitzuloan. 2. Eta hebrear zaharrak hartu zuen prepuzioa (beste batzuek diote zilborra-hartu zuela), eta gorde zuen alabastro-kutxa batean, nardolio zaharrean.
3. Eta izan zuen seme bat botikaria zena, eta erran zioen: Begira ez dezazula saltzen alabastrozko kaxa hau nardo-ukendua, nahiz eta hirureun denario eskeiniko badizuten. 4. Bada, au da Maria bekatariak bereganatu zuen alabastro-kutxa hura, eta isuri zuen bertatik ukendua Jesukristo gure Jaunaren buru eta oinetara, eta garbitu zuen bere buruko I ileekin. 5. Gero, hamar egunen buruan eraman zuten Jerusalemera, eta jaio zenetik berrogeigarren egunean aurkeztu zuten tenpluan Jaunaren aurrean, moisesen legeak agindutakoaren arabera opari egokiak eginez: sabela irekitzen duen arra saindua izango da Jainkoarentzat. 6. Aldi hartan Simeon zaharrak ikusi zuen argizko zutabe bat bezala dirdira, Santa Maria Ama Birjina bere besoetan eraman zuenean, eta atsegin handienaz bete zen ikustean. 7. Eta aingeruak bere inguruan zeuden, adoratzen, errege baten guardiak bere inguruan dauden bezala. 8. Orduan Simeon Santa Mariarengana hurbildurik, eta eskuak bere aldera luzaturik, esan zion Kristo Jaunari: Orain, ene Jauna, zure zerbitzaria bakean joanen da, zure hitzaren arabera; 9. Zeren nire begiek ikusi dute zure errukia, nazio guztien salbaziorako prestatu duzuna; argia herri guziarentzat, eta zure herri Israelen aintza. 10 Ana profetesa ere bertan zegoen, eta hurbildurik, Jainkoari laudorio egin eta Mariaren zoriona ospatu zuen. 3. KAPITULUA 1. Eta gerthatu zen, Jesus Jauna jaio zenean Belenen, Judeako hiri batean, Herodes Erregearen garaian; Gizon jakintsuak etorri ziren Ekialdetik Jerusalemera, Zoradascht-en iragarpenaren arabera, eta opariak ekarri zituzten: hots, urrea, intsentsua eta mirra, eta adoratu zuten, eta eskaini zizkioten beren opariak. 2. Orduan, andre Mariak hartu zuen haurtxoa bildurik zegoen bere zorrotariko bat, eta bedeinkazio baten ordez, beregandik jaso zuten oparirik noble gisa. 3. Eta aldi berean agertu zitzaien aingeru bat lehenago beren bidaian gidari izan zen izar horren itxurakoa; zeinaren argia jarraitu zuten beren herrialdera itzuli arte. 4. Itzultzean, beren erregeak eta printzeak hurbildu zitzaizkien galdezka: Zer ikusi eta egin zuten? Nolako bidaia eta itzulera izan zuten? Zein konpainia zuten errepidean? 5. Bainan eman zuten Santa Mariak eman zieten oihala, zerengatik jaia egin zuten. 6. Eta beren herrialdeko usadioaren arabera sua egin zuten, adoratu zuten. 7. Eta txapa-oihalak sarturik, suak hartu zuen, eta gorde zuen. 8. Eta sua itzali zenean, atera zuten txinga-oihala kalterik gabe, suak ukitu ez balu bezala. 9. Orduan, musu ematen hasi ziren, eta beren buruan eta begien gainean ipintzen zuten, esanez: Hau da, zalantzarik gabe, egia da, eta benetan harrigarria da suak ezin izana erre eta kontsumitu. 10. Orduan artu zuten, eta begirunerik handienarekin gorde zuten beren altxorren artean. 4. KAPITULUA 1. Bada Herodesek, jakinik, jakintsuak atzendu zituztela, eta ez zirela harengana itzuli, bildu zituen apaizak eta jakintsuak, eta esan zuen: Esan iezadazu zer lekutan jaioko den Kristo? 2. Eta ihardetsi zutenean, Belenen, Judeako hiri batean, hasi zen bere gogoan asmatzen Jesukristo Jaunaren heriotza. 3. Bainan Jaunaren aingeru bat agertu zitzaion Joseri lotan, eta esan zion: Jaiki, hartu haurra eta bere ama, eta zoaz Ejiptora oilarrak den bezain laster. Beraz, jaiki eta joan zen. 4. Eta bere buruaz gogoeta zebilela bere bidaiaz, goiza heldu zitzaion. 5. Bidaiaren luzean jarlekuaren zintzak hautsi ziren. 6. Eta orain hurbildu zen hiri handi batera, zeinetan idolo bat zegoen, zeinetara ekartzen zituzten Egiptoko beste idolo eta jainkoek beren opariak eta botuak.
7. Eta bazen idolo hunen bidez apaiz bat zerbitzatzen zuena, zeinak, Satanas idolo hartatik mintzo zen guztietan, erran zituen gauzak Egiptoko eta herrialde haietako biztanleei. 8. Sazerdote honek hiru urteko seme bat zuen, zeina deabru ugariz jabetua, gauza arraro asko erran zituena, eta deabruak bereganatu zuenean, biluzik ibiltzen zen bere soinekoak urratuta, harriak botatzen zituela ikusten zituenei. 9. Idolo hartatik hurbil zegoen hiriko ostatua, zeinetan sartu zirenean Jose eta Santa Maria, eta ostatu hartara biurtu zirenean, harrituta zeuden hiriko biztanle guztiak. 10. Eta idoloen aitzindari eta apaiz guziak bildu ziren idolo haren aitzinean, eta han galdetu zuten, ziotelarik: Zer esan nahi du gure herri guziaren gainera erori den ikara eta ikara guzti hau? 11. Ihardetsi zieten idoloak: Jainko ezezaguna etorri da hona, egiazki Jainkoa dena; ez da bera gañerarik, jainkozko gurtzarako merezi duenik; zeren benetan Jainkoaren Semea baita. 12. Haren ospearen aurrean herri hau dardara egin zuen, eta bere etorreran orain arteko zalaparta eta ikaraz dago; eta gu geu ikaratuta gaude bere boterearen handitasunaz. 13. Eta ordu berean erori zen idolo au, eta erori zenean Egiptoko biztanle guztiak, beste batzuk ez ezik, batera lasterka joan ziren. 14. Baña apaizaren semeak, bere ohiko nahasmendua ethorri zitzaionean, ostatura sarturik, an arkitu zituen Jose eta Santa Maria, gainerako guziek utzi eta utzi zituztenak. 15. Eta Andere Santa Mariak garbitu zituenean Kristo Jaunaren txapelak, eta zintzilikatu zituen post batean lehortzeko, deabruaz jabetu zen mutilak hetarik bat jaitsi zuen, eta buruan jarri zuen. 16. Eta berehala asi ziran deabruak bere ahotik irteten, eta bele eta sugeen itxuran hegan egiten zuten. 17. Ordutik mutikoa, Kristo Jaunaren indarraz sendatu zen, eta abesten hasi zen, eta sendatu zuen Jaunari eskerrak ematen. 18. Ikusi zuenean bere aitak lehengo osasun-egoera berreskuratua, erran zuen: Ene semea, zer gertatu zaizu, eta zertan sendatu aiz? 19. Semeak ihardetsi zuen: Deabruak hartu nindutenean, ostatuan sartu nintzen, eta han aurkitu nuen emakume eder bat mutil batekin, zeinaren soñekoak garbitu berri zituen eta zutoin batean zintzilikaturik. 20. Hauetarik bat artu nuen, eta jarri nuen buruan, eta berehala utzi ninduten deabruak, eta ihes egin zuten. 21. Honetan, aita poztu zen biziki, eta esan zuen: Ene semea, beharbada mutiko hau Jainko biziaren semea da, zeruak eta lurrak egin zituenak. 22. Zeren gure artean ethorri bezain laster, idoloa hautsi zen, eta jainko guztiak erori ziren, eta indar handiagoz suntsituak izan ziren. 23. Orduan bete zen, dioen profezia, Egiptotik deitu dut ene semea. 5. KAPITULUA 1. Bada, Jose eta Maria, idoloa erori eta suntsitua zela entzutean, beldurrez eta ikararez harturik, esan zuten: Israelgo lurrean geundela, Herodesek, Jesus hiltzeko asmoarekin, hil zituen guziak. haurrak Belenen, eta auzo horretan. 2. Eta ez dago dudarik egiptoarrek idolo hau hautsi eta erori dela aditzera etortzen badira, sutan erreko gaituzte. 3. Ioan ziran bada hemendik lapurren toki sekretuetara, zeñak ibiltariak ibiltzen ziranean, gurdiak eta jantziak lapurtzen zizkieten, eta loturik eraman zituzten. 4 Lapur haiek ethorri zirenean zarata handi bat entzun zuten, hala nola errege baten zarata gudaroste handi batekin eta zaldi askorekin, eta bere hiritik bere Oberturarako turutak jotzen zutena, zeinean hain ikaratuta zeuden beren harrapakin guztia uzteko. haien atzetik, eta ziztu bizian hegan. 5. Honen gainean altxatu ziren presoak, eta elkarri lotuak askatu, eta bakoitzak bere maletak harturik, joan ziren, eta ikusi zuten Jose eta Maria haiengana zihoazela, eta galdetu zioten: Non da errege hori, zeinaren hurbilketa lapurrek entzun duten hotsa. , eta utzi gaitu, beraz, orain seguru atera gara? 6. Ihardetsi zuen Josesek: Gure atzetik etorriko da.
6. KAPITULUA 1. Gero, beste batean sartu ziren, non zegoen emakume bat deabru batez jabetua, eta zeinaren baitan hartu zuen Satanas, matxino madarikatu hark, bere egoitza. 2. Gau batean, ura hartzera joan zenean, ezin izan zuen ez bere jantziak jasan, ez etxe batean egon; baina kateekin edo lokarriekin lotzen zuten guztietan, hausten zituen, eta basamortuetara joaten zen, eta batzuetan bideak gurutzatzen ziren lekuetan, eta eliz-barrutietan, harriak botatzen zizkion gizonei. 3. Santa Mariak gizon au ikusi zuenean, errukitu zuen; Orduan, Satanek laster utzi zuen, eta ihes egin zuen gizon gazte baten itxuran, zioela: «Ai enegatik, Maria eta zure semea! 4. Bada emakumea libratu zen bere oinazeetatik; baina bere burua biluzik ikusirik, gorritu egin zen, eta gizonik ikustea saihestu zuen, eta arropa jantzita, etxera joan zen eta bere aitari eta senideei bere kasuaren berri eman zien, zeinak, hiriko onenak zirenez, St. Maria eta Jose errespetu handienarekin. 5. Biharamunean, biderako hornidura nahikoa jasorik, haietatik joan ziren, eta ilunabarrean beste herri batera heldu ziren, non orduan ezkontza ospatzear zegoen; baina Satanasen artez eta azti batzuen praktikez, emaztegaia hain mutu geratu zen, non ezin baitzuen ahoa ireki. 6. Baña emaztegai mutu au ikusi zuenean Andre Maria Santa Maria errian sartzen, eta Kristo Jauna besoetan zeramala, eskuak luzatu zizkion Kristo Jaunari, eta besoetan hartu zuen, eta estuki besarkaturik, askotan. musu eman zion, etengabe mugituz eta gorputzaren kontra estutuz. 7. Berehala askatu zen bere mihiaren katea, eta belarriak ireki zitzaizkion, eta abesten hasi zen Jainkoari, hura berreskuratu zuenari. 8. Beraz, poz handia izan zen gau hartan hiriko biztanleen artean, Jainkoa eta bere aingeruak haien artera jaitsi zirela uste baitzuten. 9 Leku honetan egon ziren hiru egunez, errespetu handienarekin eta entretenimendu bikainenarekin bilduz. 10. Orduan jendeak biderako horniduraz horniturik, alde egin eta beste hiri batera joan ziren, zeinetan ostatu hartzeko gogoa baitzuten, zeren leku ospetsua baitzen. 11 Bazen hiri honetan emakume jaun bat, zeina, egun batean ibaira bainatzera jaisten zenean, horra Satan madarikatua suge baten itxuran jauzi egin zitzaion haren gainera. 12. Eta tolestu zuen bere sabela, eta gau guzietan etzan zen haren gainean. 13. Emakume au ikusirik Andre Maria Santa Maria, eta Kristo Jauna haurtxoa bere altzoan, eskatu zion Andre Mariari, eman zezala umea musuka, eta besoetan eraman zezala. 14. Onartu zuenean, eta emakumeak haurra mugitu bezain laster, Satanek utzi zuen, eta ihes egin zuen, eta emakumeak ez zuen gero ikusi. 15. Orduan, auzo guziek Jainko Gorena goraipatu zuten, eta emakumeak onura handiz saritzen zituen. 16. Biharamunean emazte berberak ur lurrintsua ekarri zuen Jesus Jauna garbitzeko; eta garbitu zuenean, ura gorde zuen. 17. Eta bazen han neska bat, zeinaren gorputza zuri zegoan lepraz, zeina urez zipriztindurik, eta garbiturik, berehala garbitu zen bere lepratik. 18. Jendeak erran zuen bada Dudarik gabe Jose eta Maria, eta mutiko hura Jainkoak direla, ez baitute hilkorren itxurarik. 19. Eta alde egiteko prestatzen ari zirenean, neskatxa, legenarekin nahasita zegoena, ethorri zen, eta eskatu zezaten onar zezaten haiekin batera joaten; beraz, baietz eman zuten, eta neskatoa haiekin joan zen arte. hiri batera heldu ziren, zeinetan errege handi baten jauregia zegoen eta bere etxea ostatutik urrun ez zegoen. 20. Hemen gelditu ziren, eta neskatoa joan zen egun batean printzearen emaztearengana, eta egoera triste eta dolu batean aurkitu zuenean, galdetu zion bere malkoen zergatia. 21 Hark erantzun zion: Ez harritu nire intziriak, zeren zoritxar handi baten pean nago, zeina ez naizela inori esatera ausartzen.
22 Baina, dio neskak, zure kexa pribatua enkargatzen badidazu, agian aurkituko dizut erremediorik. 23. Zuk, beraz, dio printzearen emazteak, gordeko duzu sekretua, eta ez diozu bizirik aurkitu inori! 24. Printze honekin ezkondu naiz, zeina errege gisa gobernatzen duen aginte handietan, eta harekin luzaroan bizi izan naiz, niregandik umerik izan baino lehen. 25. Azkenean, haren bidez sortu nuen, baina ai! seme leproso bat sortu nuen; Ikusi zuenean, ez zuela berea izango, esan zidan: 26. Edo hiltzen dezu, edo igortzen dezu erizain batengana holako tokian, ez dadila sekula entzun; eta orain zaindu zeure burua; Ez zaitut inoiz gehiago ikusiko. 27. Beraz, hemen nago, neure egoera tamalgarri eta miserablean deitoratzen. Ai, ene semea! ai, senarra! Agertu al dizut? 28. Neskatxak ihardetsi zuen: Zure eritasunari agintzen dizut erremedio bat aurkitu dut, ni ere legenarra nintzen, baina Jainkoak garbitu nau, Jesus deitzen dena, Andre Mariaren semea. 29. Emazteak non zen Jainko hura, zeinetaz mintzatu zen, ihardesten zuen neskak, zuekin ostatu hartzen duela hemen etxe berean. 30 Baina nola izan daiteke hau? dio berak; Non dago bera? Huna, erantzun zuten neskak, Josek eta Mariak; eta haiekin den haurrari Jesus deitzen zaio: eta bera da nire gaixotasunetik eta oinazeetatik libratu nauena. 31. Baina zer moduz, dio berak, garbitu ziñan zure legenatik? Ez al didazu hori esango? 32 Zergatik ez? dio neskak; Hartu nuen bere gorputza garbitu zuten ura, eta isuri nuen nire gainera, eta nire legena desagertu zen. 33. Orduan, printzearen emaztea jaiki eta gogaitu zituen, Joseri otordu handi bat emanez gizon-talde handi baten artean. 34. Eta biharamunean, ur lurrintsua hartu zuen Jesus Jauna garbitzeko, eta gero isuri zuen ura bera berekin ekarri zuen bere semearen gainera, eta berehala garbitu zen bere semea bere lepratik. 35. Orduan, eskerrak eta laudorioak kantatu zizkion Jainkoari, eta esan zuen: Dohatsua da, Jesus, erditu zaituen ama! 36. Honela sendatzen al dituzu zure buruarekin natura bereko gizonak, zure gorputza garbitzen den urarekin? 37 Orduan, opari handiak eskaini zizkion Andre Mariari, eta igorri zuen, imajina daitekeen begirunez. 7. KAPITULUA Gero beste hiri batera etorri ziren, eta han ostatu hartzeko gogoa zuten. 2 Beraz, gizon baten etxera joan ziren, ezkondu berria zena, baina aztien eraginez ezin izan zuen bere emazteaz gozatu. 3 Baina gau hartan bere etxean ostatu hartu zuten, gizon hura bere nahastetik libratu zen. 4. Eta goizean goiz prestatzen ari zirenean beren bidaian aurrera egiteko, ezkondu berriak oztopatu zituen, eta entretenimendu noble bat eman zien? 5. Biharamunean, berriz, aurrera joanik, beste hiri batera ethorri ziren, eta ikusi zituzten hiru emakume hilobi batetik negar handiz zihoazela. 6. Santa Mariak ikhusi zituenean, erran zioen beren lagun zen neskari, zioela: Zoazte eta galde zazue, zer da, eta zer zoritxar gertatu zaie? 7. Neskatxak galdetu zienean, ez zioten erantzun, baina berriz galdetu zioten: Nor zarete, eta nora zoazte? Zeren eguna urruti igaro da, eta gaua hurbil. 8. Bidaiariak gara, dio neskak, eta ostatu baten bila gabiltza ostatu hartzeko. 9. Ihardetsi zuten: Zoaz gurekin eta ostatu gurekin. 10. Gero, atzetik zihoazen, eta etxe berri batean sartu ziren, era guztietako altzariz ongi hornitua. 11. Negu-garaia zen, eta neskatoa joan zen emakume haiek zeuden gela batera, eta aurkitu zituen negarrez eta negarrez, lehen bezala.
12. Haien ondoan mando bat zetaz estalia, eta lepotik zintzilik ebanozko lepokoa, zeina musu eman eta jaten ari ziren. 13. Baina neskatxak erran zuenean: Zein ederra den, andreak, mando hori! negarrez erantzun zuten: «Ikusten duzuen mando hau gure anaia zen, gure ama honengandik jaioa». 14. Zeren gure aita hil zenean, eta ondare handi bat utzi zigunean, eta anaia hau bakarrik geneukan, eta saiatu ginen hari bikote egoki bat eskuratzen, eta uste genuen beste gizon batzuk bezala ezkondu behar zela, emakume zorabio eta jeloskor batek sorgin zuen gabe. gure ezagutza. 15. Eta guk, gau batez, egun apur bat lehenago, etxeko ateak guztiak itxita zeuden bitartean, ikusi genuen gure anaia hau mando bihurtu zela, orain ikusten duzuen bezalakoa. 16. Eta guk, ikusten gaituzuen egoera malenkoniarrean, aitarik ez dugularik kontsolatzeko, munduko jakintsu, azti, eta igartzaile guztiei eskatu diegu, baina ez gaituzte zerbitzurik izan. 17. Beraz, atsekabeak zapaldurik aurkitzen garen guztietan, jaiki eta gure amarekin goazen gure aitaren hilobira, non, aski oihu eginda, etxera itzultzen gara. 18 Neskatoak hau entzun zuenean, esan zuen: «Animatu, eta utzi beldurrak, zeren gertu baitaukazu zure atsekabeetarako sendabidea, zure artean eta zure etxearen erdian. 19. Zeren ni ere legenarra nintzen; baña ikusi nuenean emazte au, ta berekin umetxo au, zeñak Jesus deitzen dana, bere amak garbitu eban uraz zipriztindu nuen nere gorputza, eta laster sendatu nintzan. 20. Eta ziur nago bera ere gai dela zure atsekabearen azpian arintzeko. Horregatik, jaiki zaitez, zoaz nire andre Mariarengana, eta zure gelara eraman duzunean, aditzera eman diozu sekretua, aldi berean, zure kasua erruki dezala erregutuz. 21. Emazteek neskaren diskurtsoa entzun bezain laster, laster joan ziren Andre Mariarengana, beregana aurkeztu ziren, eta bere aurrean eseririk, negar egin zuten. 22. Eta esan zuen: O Andre Maria Santa Maria, erruki zaitez zure neskameak, ez baitugu gure familiako bururik, ez gu baino zaharragorik; ez aita, ez anaia gure aurretik sartu eta ateratzeko. 23. Bainan ikusten duzuen mando hau gure anaia zen, emakume batzuek sorginkeriaz ekarri baituzue ikusten duzuen egoera honetara: bada othoizten zaituztegu erruki gaitezen. 24. Orren ondoan, Santa Maria beren auziaz atsekabetu zen, eta Jesus Jauna harturik, mandoaren bizkar gainean jarri zuen. 25. Eta esan zion bere semeari: O Jesukristo, berreskuratu (edo sendatu) zure botere apartaren arabera mando hau, eta eman iezaiozu berriro gizon eta kreatura arrazoizkoaren itxura izatea, lehen bezala. 26. Au gutxi esan zuen Andre Mariak, baña mandoa berehala igaro zan giza itxurara, eta gizon gazte bihurtu zan deformaziorik gabe. 27. Orduan, berak eta bere ama eta ahizpek, Andre Maria Santa Maria adoratu zuten, eta umea buru gainean altxatuta, musu eman zioten, eta esan zuten: Dohatsua da zure ama, Jesus, munduaren Salbatzailea! Zorionekoak zu ikustean hain pozik dauden begiak. 28. Orduan bi ahizpek erran zioten beren amari, ziotela: Egiaz gure anaia lehengo itxurara itzuli da Jesukristo Jaunaren laguntzaz, eta Maria eta bere semearen berri eman zigun neska haren ontasunaz. 29. Eta gure anaia ezkongabea den heinean, egoki da ezkontzea beren morroi neska honekin. 30. Mariari gai honetaz kontsultatu zutenean, eta hark adostasuna eman ziotelarik, eztei eder bat egin zioten neska honi. 31. Eta alai biurtu ziran beren tristura alaitasun, eta beren dolua alaitasun, asi ziran pozten. eta alai egitea, eta abestea, beren jantzirik aberatsenez jantzita, eskumuturrekoekin. 32. Gero, Jainkoa goretsi eta laudatu zuten, esanez: O Jesus Dabiden semea, tristura alaitasun eta dolua alaitasun bihurtzen duzuna! 33. Gero, Jose eta Maria hamar egun egon ziren han, eta joan ziren, jende harengandik begirune handia harturik; 34. Zeinek, haietarik utzi eta etxera itzuli zirenean, oihu egin zuten:
35 Baina batez ere neska. 8. KAPITULUA 1. Handik bidaian, herrialde basamortu batera iritsi ziren, eta lapurrez beteta zegoela esan zioten; beraz, Jose eta Santa Maria prestatu ziren gauean bertatik igarotzeko. 2. Eta zihoazela, huná bi lapur ikusi zituzten bidean lotan zeudela, eta haiekin batera lapur andi bat, beren kide zirenak, lotan ere. 3. Bi hauen izenak Tito eta Dumako ziren; eta Titok esan zion Dumakori: Otoi egiten dizut pertsona horiek isil-isilik joan daitezen, gure taldeak ez dezan haietarik ezer hauteman. 4. Baina Dumakok ezetz, erran zuen berriz Titok: Emanen dizkitzut berrogei garratz, eta har ezazu giltza gisa ene gerrikoa, zeina eman ziolako mintzatuz, ez dezan ahoa ireki, ez zaratarik egin. 5. Andere Santa Mariak ikusi zuenean lapur honek egiten zien ontasuna, esan zion: Jainko Jaunak bere eskumako eskuan jasoko zaitu, eta barkatuko dizkizu zure bekatuak. 6. Orduan Jesus Jaunak erantzun zion bere amari: Hogeita hamar urte igaro direnean, ama, juduek gurutziltzatuko naute Jerusalemen; 7. Eta bi lapur oek aldi berean egongo dira nirekin gurutzean, Tito ene eskuineko aldean, eta Dumako ene ezkerrean, eta ordutik Tito joanen da ene aitzinean paradisura. 8. Eta erran zuenean: Jainkoak ez dezala zure zortea, ene semea, joan ziren hainbat idolo zeuden hiri batera; zeina, bertara hurbildu orduko, hareazko muino bihurtu zen. 9. Hargatik joan ziren orain Matarea deitzen den sikomoro hartara; 10. Eta Matarean Jesus Jaunak sorrarazi zuen putzu bat, zeñatan Santa Mariak bere jantzia garbitzen zuen; 11. Eta sortzen da, edo hazten da balsamo bat herrialde hartan Jesus Jaunarengandik hara jaisten zen izerditik. 12. Handik Menfisera joan ziren, eta Faraoia ikusi zuten, eta hiru urtez egon ziren Egipton. 13. Eta egin zituen Jesus Jaunak Ejiptoan mirakulu asko, ez Haurtzaroko Ebanjelioan, ez Perfekzioko Ebanjelioan arkitzen ez direnak. 14. Hiru urteren buruan itzuli zen Egiptotik, eta Judasengana hurbildu zenean, Jose beldur zen sartzeko; 15. Zeren entzunik Herodes hil zela, eta bere seme Arkelao errege zela haren ordez, beldurtu zen; 16. Eta Iudeara joan zenean, agertu zitzaion Jainkoaren Aingeru bat, eta esan zion: O Jose, zoaz Nazareth hirira, eta egon zaitez han. 17 Arraroa da, hain zuzen ere, herrialde guztien Jauna den hura, horrenbeste herrialdetan zehar atzera eta aurrera eramatea. 9. KAPITULUA 1 Geroago Belengo hirira heldu zirenean, aurkitu zituzten han hainbat gaitz oso etsiak, haiek ikustean umeentzat hain kezkagarriak izan zirenak, non gehienak hil baitziren. 2. Bazen emazte bat seme eri bat zuena, zeñak ekarri zuen, eriotza-puntuan zegoenean, Andre Mariarengana, zeña ikusi zuen Jesukristo garbitzen ari zela. 3. Orduan emaztekiak erran zuen: O ene Andre Maria, beha zazu nere seme hau, zeina min ikaragarrienez aflikatutakoa. 4. Santa Mariak entzutean, erran zuen: Har ezazu apur bat nere semea garbitu dudan ur hartatik, eta ihinztatu ezazu. 5. Orduan artu zuen ur oretatik apur bat, Santa Mariak agindu bezala, eta ihinztatu zuen bere semeari, bere min bortitzekin nekaturik, loak harturik; eta lo pixka bat egin ondoren, primeran esnatu eta sendatu zen. 6. Ama arrakastaz asko pozturik, Santa Mariarengana joan zen berriro, eta Santa Mariak esan zion: Lauda ezazu Jainkoari, zure seme hau sendatu duenari. 7. Leku berean bazen beste emakume bat, haren bizilaguna, zeinaren semea orain sendatua zen.
8. Emazte honen semea eritasun berberarekin jota zegoen, eta begiak ia itxita zeuzkan orain, eta beragatik negar egiten zuen gau eta egun. 9. Sendatu zan umearen amak esan zion: Zergaitik ez dezu zure semea Santa Mariara ekartzen, nere semea ekarri nion bezela, eriotzako agoniatan zegoenean; eta sendatu zan ur haretan, zeinekin garbitu zan bere seme Jesusen gorputza? 10. Emakumeak hau esaten entzutean, joan zen bera ere, eta ur bera harturik, garbitu zuen bere semea harekin, eta haren gorputza eta begiak berehala itzuli ziren lehengo egoerara. 11. Eta ekarri zuenean bere semea Santa Mariagana, eta ideki zion bere kaxa, agindu zion Jainkoari eskerrak emateko bere semearen osasuna berreskuratzeko, eta iñori esan ez zezala zer gertatu zen. 10. KAPITULUA 1. Hiri berean baziren gizon baten bi emazte, zeinak seme bana gaixo zuten. Horietako bat Maria deitzen zen eta bere semearen izena Kaleb. 2. Jaiki zen, eta bere semea harturik, joan zen Andre Mariarengana, Jesusen ama, eta eskaini zion alfonbra eder bat, esanez: O ene Andre Maria, onartu ene alfonbra hau, eta haren ordez eman iezadazu txiki bat. biltzeko oihala. 3. Honetan Mariak baiezkoa eman zion, eta Kaleben ama joan zenean, bere semeari soineko bat egin zion, eta jantzi zion, eta sendatu zen haren gaixotasuna; baina beste emaztearen semea hil zen. 4 Orduan sortu zen haien artean, familiaren negozioak txandaka egiteko aldea, bakoitza bere astean. 5. Eta Maria Kaleben amaren txanda heldu zenean, eta labea berotzen ari zela ogia egiteko, eta bazkaria hartzera joan zen, utzi zuen bere seme Kaleb labean; 6. Bertze emazteak, bere arerioak, berak bakarrik zegoela ikusirik, artu eta labean bota zuen, zeina oso bero zegoen, eta gero alde egin zuen. 7 Mariak itzultzean bere semea Kaleb labearen erdian etzanda barrez ikusi zuen, eta labea lehenago berotu ez balitz bezain hotza, eta jakin zuen bere arerioak beste emazteak sutara bota zuela. 8. Hark atera zuenean, ekarri zuen Andre Mariarengana, eta kontatu zion istorioa, eta hark erantzun zion: Isilik, kezkatzen nau zuk kontu hau jakin dezazun. 9. Honen ondoren, bere arerioak, beste emazteak, putzuan ura ateratzen ari zela, eta ikusi zuen Kaleb putzu ondoan jolasten, eta inor ez zegoela hurbil, hartu eta putzura bota zuen. 10. Eta gizon batzuk etorri zirenean putzutik ura hartzera, ikusi zuten mutikoa uraren gainazalean eserita, eta atera zuten sokekin, eta izugarri harritu ziren umeaz, eta laudatu zuten Jainkoa. 11. Orduan ethorri zen ama, eta artu zuen, eta eraman zuen Andre Mariarengana, negarrez eta esanez: O ene Andre, ikusi zer egin dion nire aurkariek ene semeari, eta nola bota duen putzuan, eta ez dut. galdera baina noiz edo noiz bere heriotzaren okasioa izango da. 12 Santa Mariak erantzun zion: Jainkoak salduko du zure kausa kaltetua. 13. Horrenbestez, egun gutxiren buruan, beste emaztea putzura ura ateratzera etorri zenean, bere oina sokan korapilatuta zegoen, eta, beraz, buru-belarri erori zen putzura; hezurrak ubelduta. 14. Beraz, txarto bukatu zen, eta bere baitan bete zen egilearen esaera hura: Putzu bat zulatu eta sakondu zuten, baina prestatu zuten zuloan erori ziren. 11. KAPITULUA 1 Hiri hartan beste emakume batek ere bi seme gaixo zituen. 2. Eta bata ill zanean, bestea, eriotza-puntuan etzanda, besoetan artu zuen Andre Mariarengana, eta negar-uholde batean beragana zuzendu zan, esanez: 3. O ene Andere, lagundu eta libratu nazazu; zeren bi seme izan nituen, bata oraintxe lurperatu dudana, bestea ikusten dudana
eriotza-puntuan dago, begira nola Jainkoaren faborea biziki bilatzen dudan eta otoitz egiten diodan. 4. Orduan esan zuen: Jauna, errukitsua, errukitsua eta atsegina zara; bi seme eman dizkidazu; haietariko bat zeuretzat hartu duzu, oi barkatu nazazu beste hau. 5. Orduan Santa Mariak bere atsekabearen anditasuna ikhusirik, errukitu zuen, eta erran zuen: Etzazu zure semea ene semearen ohean, eta estali ezazu bere soinekoz. 6. Eta jarri zuenean Kristo etzanda zegoen ohean, heriotzak begiak itxi zituen unean; Jesu-Kristo Jaunaren soñeko usaia mutilarengana heldu bezain laster, begiak ideki zitzaizkion, eta amari ozenki deituz, ogia eskatu zuen, eta jaso zuenean, zurrupatu zuen. 7. Orduan bere amak esan zuen: O Maria Maria, orain ziur nago Jainkoaren ahalmenak zure baitan bizi direla, zure semeak bere soñekoak ukitu bezain pronto senda ditzan bere seme-alabak. 8. Horrela sendatu zen mutiko hau, Ebanjelioan Bartolome deitzen den bera da. 12. KAPITULUA 1. Bazen berriz emakume leproso bat, Jesusen ama Andre Mariarengana joan zena, eta esan zuen: O ene Andre, lagun iezadazu. 2. Ihardetsi zuen Santa Mariak, zer laguntza nahi duzu? Urrea ala zilarra al da, edo zure gorputza bere legenatik sendatuko dela? 3. Zeinek eman diezadake hori, dio emakumeak? 4. S. Mariak erantzun zion: Itxaron apur bat, nere seme Jesus garbitu eta oheratu arte. 5. Emakumeak itxaron zuen, agindu zioten bezala; eta Mariak Jesus ohean jarri zuenean, bere gorputza garbitu zuen ura emanez, esan zuen: Hartu uretatik eta isuri zure gorputza; 6. Eta egin zuenean, berehala garbitu zen, eta laudatu zuen Jainkoa, eta eskerrak eman zizkion. 7. Gero, alde egin zuen, hiru egunez berarekin egon ondoren: 8. Eta hirira sartzean, ikusi zuen printze bat, bertze printze baten alaba batekin ezkondu zena; 9 Baina hura ikustera ethorri zenean, haren begien artean izar baten antzera ikusi zituen legenaren seinaleak, eta orduan deklaratu zuen ezkontza desegin eta deuseztatua. 10. Emakumeak ikusi zituenean pertsona hauek egoera honetan, izugarri triste, eta malko ugari isuriz, galdetu zien haien oihuaren zergatia. 11 Ihardetsi zuten: Ez galdetu gure egoeraz; izan ere, edozein pertsonari gure zoritxarrak deklaratzeko gai garelako. 12 Baina hala ere, gogor egin zien eta haien kasua jakinarazteko eskatu zien, agian erremedioren batera bideratu ahal izango zituztela esanez. 13. Bada, emakume gaztea eta begien artean agertu zitzaizkion legenaren seinaleak erakutsi zizkiotenean, 14 Hark erran zuen: Ni ere, toki huntan ikusten dudana, gaitz berberaz jota nengoen, eta Bethleenera joanik, kobazulo batera sartu nintzen, eta ikusi nuen Maria zeritzan emakume bat, zeina zuen Jesus zeritzan seme bat. 15. Legenarra nintzela ikusirik, arduratu zen nigatik, eta bere semearen gorputza garbitu zuen ura eman zidan; horrekin zipriztindu nuen gorputza, eta garbitu nintzen. 16. Orduan erran zuten emakume oiek: Joango al zara gurekin, andrea, eta erakutsiko diguzu Andre Maria Santa? 17. Hark baietz, jaiki eta Andre Mariarengana joan ziren, opariak oso nobleak hartuta. 18. Eta sartzean, beren opariak eskaini zizkiotenean, erakutsi zioten emakume gazte legenarrari zer ekarri zioten. 19. Orduan S. Mariak erran zuen: Jesu-Kristo Jaunaren miserikordia zure gainean dago; 20. Eta eman zien Jesu-Kristoren gorputza garbitu zuen ur hartatik pixka bat, erran zien berarekin garbitzeko gaixoa; Hori egin zutenean, berehala sendatu zen;
21. Beraiek, eta han zeuden guziek, goretsi zuten Jainkoa; eta bozkarioz beterik, itzuli ziren beren hirira, eta laudorio egin zioten horregatik Jainkoa. 22 Orduan printzeak bere emaztea sendatu zela entzutean, etxera eraman eta bigarren ezkontza egin zuen, Jainkoari eskerrak emanez bere emaztearen osasuna berreskuratu zuelako. 13. KAPITULUA 1. Bazen neska bat ere, Satanasen afliktua; 2 Izan ere, espiritu madarikatu hura maiz agertzen zitzaion herensuge baten itxuran, eta irentsi nahi izan zuen, eta hain xurgatu zuen bere odol guztia, non hildako gorpu baten itxura zuen. 3. Bere baitara etortzen zen guztietan, eskuak buruan bihurriturik, oihu egiten zuen, eta esaten zuen: Ai, Ai ene! 4. Bere aitak eta amak, eta haren inguruan zeuden eta ikusi zuten guziek, negar egin zuten haren gainean; 5. Eta egon ziran guziak atsekabeturik eta nigarrez, entzutean bera negar egiten eta ziotela, Ene anaiak eta lagunak, ez al da inor libratuko nauen hiltzaile honetatik? 6. Orduan, printzearen alaba, legenatik sendatua zegoena, neska horren kexua entzutean, bere gazteluaren gailurrera joan zen, eta ikusi zuen eskuak buruan bihurriturik, malko uholde bat isurtzen zuela, eta atsekabean bere inguruan zeuden pertsonak. 7 Orduan, jabearen senarrari galdetu zion: Ea bizi zen haren emaztearen ama? Hark esan zion: Aita eta ama biak bizi zirela. 8. Orduan agindu zuen bere ama beregana bidaltzeko: nori, ikusi zuenean, zetorrela, esan zion: Neska jabe hau al da zure alaba? Hark intzirika eta negarrez esan zuen: Bai, andrea, aspertu nuen. 9. Ihardetsi zuen prinzipearen alabak: Erakuts iezadazu bere auziaren sekretua, zeren aitortzen dizut legenarra nintzela, baina Andre Mariak, Jesukristoren ama, sendatu nau. 10. Eta nahi baduzu zure alaba lehengo egoerara itzul dadila, eraman ezazu Belenera, eta galdetu Jesusen ama Mariari, eta ez duda izan zure alaba sendatuko dela; izan ere, ez dut zalantzan jartzen, baina poz handiz etorriko zara etxera zure alaba sendatzean. 11. Beti hitz egin zuen bezain laster, jaiki eta joan zen bere alabarekin jarritako tokira, eta Mariagana, eta kontatu zion bere alabaren kasua. 12. Santa Mariak bere istorioa entzun zuenean, eman zion bere seme Jesusen gorputza garbitu zuen ur pixka bat, eta bere alabaren gorputzean isurtzeko agindu zion. 13. Era berean, eman zion Jesus Jaunaren oihaletako bat, eta erran zuen: Har ezazu txinga hau eta erakutsi iezaiozu zure etsaiari hura ikusten duzun guztietan; eta bakean igorri zituen. 14 Hiri hartatik irten eta etxera itzuli zirenean, eta heldu zen Satanasek harrapatzeko ohitura zuen ordua, une berean, espiritu madarikatu hau herensuge erraldoi baten itxuran agertu zitzaion, eta hura ikustean neskak beldurtu egin zuen. . 15. Amak esan zion: Ez izan beldurrik alaba; utzi bakean zuregana hurbildu arte! gero erakuts iezaiozu andre Mariak eman zigun txapa-oihala, eta ikusiko dugu gertaera. 16 Orduan, Satanas herensuge ikaragarri bat bezala etortzen zen, neskaren gorputza beldurrez dardar egin zuen. 17. Bainan bere buruan eta begien gañean ipiñitako oihala eta bere begien inguruan, eta berari erakutsi zionean, berehala ilkhi ziren oihaletik sugarrak eta ikatzak, eta herensugearen gainera erori zen. 18 Ai! ze mirari andia izan zan hau, egin zana: herensugeak ikusi orduko Jesus Jaunaren oihalak, sua irten zan eta barreiaturik bere burua ta begietan; beraz, oihu handiz oihukatu zuen: Zer zerikusi dut zurekin, Jesus, Mariaren semea, nora ihes egingo dut zuregandik? 19. Beraz, atzera egin zuen asko ikaratuta, eta utzi zuen neskatoa. 20. Eta libratu zen neke honetatik, eta laudorioak eta eskerrak kantatzen zizkion Iainkoari, eta harekin mirariaren egintzan zeuden guziak.
14. KAPITULUA 1 Beste emakume bat ere bizi zen han, zeinaren semea Satanasen jabe zen. 2. Judas deitzen zen mutiko au, Satanek harrapatzen zuen aldi berean, han zeuden guziei kosk egiteko gogoa zegoen; eta ondoan beste inor aurkitzen ez balu, bere eskuak eta beste zatiak hozka egingo zizkion. 3. Bainan mutil miserable honen ama, Santa Maria eta bere seme Jesusen berri entzutean, berehala jaiki zen, eta bere semea besoetan harturik, eraman zuen Andre Mariarengana. 4. Bitartean, Santiagok eta Josek eraman zuten haurtxoa, Jesus Jauna, beste umeekin sasoi egokian jokatzeko; eta ilki ziranean, eseri ziran eta Jesus Jauna berekin. 5. Orduan ethorri zen Judas, jabetua, eta jesarri zen Jesusen eskuinaldean. 6 Satanas ohi bezala ekiten ari zitzaionean, Jesus Jaunari hozka egitera joan zen. 7. Eta egin ezin zuelako, jo zuen Jesusi eskuineko aldean, eta oihu egin zuen. 8. Eta momentu berean Satanas ilki zen mutilarengandik, eta ihes egin zuen txakur ero bat bezala. 9. Jesusi jo zuen mutiko hau bera, eta zeinetatik atera zen Satanas txakur baten itxuran, Judas Iskariote zen, juduei saldu ziona. 10. Eta Judasek jo zuen alde hura, juduek lantzaz zulatu zuten. 15. KAPITULUA 1. Eta zazpi urte zituenean, Jesus Jauna, egun batean izan zen adin bereko beste mutil batzuekin. 2 Jolasean ari zirenean, buztina hainbat forma egin zuten, hots, astoak, idiak, txoriak eta beste irudi batzuk; 3. Bakoitza bere obraz harrotu, eta gainerakoak gainditzen ahaleginduz. 4. Orduan Jesus Jaunak esan zien mutikoei: Nik egin ditudan irudi hauei ibiltzeko aginduko diet. 5. Eta berehala mugitu ziren, eta itzultzeko agindu zienean, itzuli ziren. 6. Hegazti eta txolarreen irudiak ere egin zituen, hegan egiteko agindu zuenean, hegan egin zuten, eta gelditzeko agindu zuenean, gelditzen ziren; eta eman bazituen jateko eta edateko, jan eta edan zuten. 7. Azkenean mutillak joan zirenean, eta beren gurasoei gauza hauk kontatu zizkieten, esan zien aitak: Kontuz, seme-alabak, bere etorkizunaz, aztia baita; baztertu eta saihestu, eta aurrerantzean inoiz ez jolastu berarekin. 8. Egun batean ere, Jesus Jauna mutikoekin jolasean ari zela, eta lasterka, tindagailu baten ondotik igaro zen, Salem zeritzana. 9. Eta baziren bere dendan hiri hartako jendearen oihal zati asko, hainbat kolorez tindatzeko diseinatu zituztenak. 10. Orduan, Jesus Jaunak tindategira sarturik, oihal guztiak hartu eta labean bota zituen. 11. Salem etxera ethorri zenean, eta oihalak hondatuta ikusi zituenean, asi zen zarata handia egiten, eta Jesus Jaunari minkatzen, zioela: 12. Zer egin didazu, Mariaren Semea? Niri eta hurkoei kalte egin diezu; guztiek nahi zituzten beren oihalak kolore egoki batekoak; baina .etorri zara eta guztiak hondatu egin dituzu. 13. Jesus Jaunak erantzun zion: Oihal guztien kolorea aldatuko dut zuk nahi duzun kolorerako; 14. Eta orduan hasi zen oihalak labetik ateratzen, eta denak tindatu ziren tindatzaileak nahi zituen kolore berberez. 15. Eta ikusirik juduek mirakulu harrigarri au, laudatu zuten Jainkoa. 16. KAPITULUA 1. Eta Josek, edonora zihoan hirira, eraman zuen berarekin Jesus Jauna, non bidalia izan baitzen ateak, edo esne-ontziak, edo baheak, edo kutxak egiteko; Jesus Jauna harekin zegoen noranahi.
2. Eta Josek bere obran zer edo zer zeukan guztietan, luzeago edo laburrago, edo zabalago, edo estuago egiteko, Jesus Jaunak eskua luzatzen zuen bertara. 3. Eta berehala egin zen Josek nahi zuen bezala. 4. Beraz, ez zuen bere eskuz ezer bukatzeko beharrik izan, ez baitzen oso trebea bere zurgin lanbidean. 5. Aldi batean, Jerusalemgo Erregeak igorri zuen haren bila, eta erran zuen: Nahi nuke zuk esertzen naizen toki hartako neurri bereko tronu bat egitea. 6. Josek obeditu zuen, eta berehala hasi zen lanari, eta bi urtez egon zen erregearen jauregian hura bukatu baino lehen. 7. Eta bere tokian finkatzeko ethorri zenean, arkitu zuen neurriaren alde bakoitzean bi tarte falta zitzaizkiola. 8. Erregeak ikusi zuenean, oso haserre zegoen Joserekin; 9. Eta Jose erregearen haserrearen beldurrez, oheratu zen afaldu gabe, jateko ezer hartu gabe. 10. Orduan Jesus Jaunak galdetu zion: Zeren beldur zen? 11 Josek erantzun zion: Bi urte hauetan egin dudan lanetan neure lana galdu baitut. 12 Iesusec erran cieçón, Ez izan beldur, eta etzaitez behera erori; 13. Hartu itzazu tronuaren alde batetik, eta nik bestea egingo dut, eta bere neurri zuzenetara eramango dugu. 14. Eta Josek egin zuenean Jesus Jaunak esan zuena, eta haietako bakoitzak bere aldea indarrez atera zuenean, tronuak obeditu zuen, eta tokiko neurrietara eraman zuten. 15. Zein mirakulua ikusi zutenean, txundituta gelditu ziren, eta laudatzen zuten Jainkoa. 16 Tronua Salomonen garaian izan zen egur berberaz egina zen, hots, hainbat formaz eta irudiz apaindutako egurrez. 17. KAPITULUA 1 Beste egun batean, Jesus Jauna kalera irteten zen, eta ikusirik jolasteko elkartzen ziren mutil batzuk, elkartu zen haien taldearekin. 2. Bainan hura ikusirik, ezkutatu ziren, eta utzi zuten haien bila. 3. Etche bateko atarira ethorri zen Jesus Jauna, eta galdetu zion han zeuden emakume batzuei: Nora joan ziren mutilak? 4. Eta ihardesten zieten: Ez zegoela han inor; Jesus Jaunak esan zuen: Nor dira labean ikusten dituzuenak? 5 Haiek erantzun zuten: Hiru urteko haurrak ziren. 6. Orduan Jesusek oihu egin zuen, eta esan zuen: Ilki zaitezte hona, haurrak, zuen artzainengana; 7. Eta berehala ilki ziren mutillak haurrak bezala, eta jauzi egin zuten haren inguruan; emakumeak ikusirik, ikaragarri txundituta gelditu ziren, eta dardar egiten zuten. 8. Orduan bereala adoratu zuten Jesus Jauna, eta othoitz egin zioten, ziotela: O Jesus gure Jauna, Mariaren semea, zu zara benetan Israelgo artzain ona! urrikal zazu zure neskameak, zure aurrean daudenak, dudatzen ez dutenak, baina zu, Jauna, salbatzera etorri zarela, eta ez suntsitzera. 9. Gero, Jesus Jaunak esan zuenean, Israelgo semeak etiopiarrak bezala dira herriaren artean; emakumeek esan zuten: Zuk, Jauna, dakizu gauza guztiak, ez dago ezer ezkutatuta; baina orain erregutzen dizugu, eta zure errukiari erregutzen dizugu mutiko haiek lehengo egoerara itzuli ditzazun. 10. Orduan esan zuen Jesusek: Zatozte, mutilok, joan gaitezen jolastera; eta berehala, emakume horien aurrean, haurrak aldatu eta mutilen itxurara itzuli ziren. 18. KAPITULUA 1. Hilabetean, Adar Jesusek mutilak bildu zituen, eta errege izan balitz bezala sailkatu zituen. 2. Zeren beren jantziak lurrean zabaltzen baitzituzten, eser zedin; eta lore-koroa bat eginik, jarri zion buruan, eta bere eskuinezkerrean jarri zen errege baten zaindari bezala. 3. Eta inor iragaiten bazen, indarrez hartu zuten, eta esaten zuten: Zatoz hona, eta adora ezazu erregea, bidaia oparoa izan dezazun.
4. Bitartean, gauza hauek egiten ari zirela, etorri ziren gizon batzuk, mutiko bat zeramatela sofa batean; 5. Zeren mutil hau bere lagunekin mendira egur biltzera joan zen, eta han aurkitu zuen eperren habia, eta eskua sartu zuen arrautzak ateratzeko, suge pozoitsu batek habiatik jauzi egin zuen; beraz, bere lagunen laguntza eske oihu egitera behartua izan zen: etortzean, hildako bat bezala lurrean etzanda aurkitu zuten. 6 Gero, bere bizilagunak etorri eta berriro hirira eraman zuten. 7. Bainan Jesus Jauna errege bat bezala eserita zegoen tokira heldu zirenean, eta bertze mutilak haren zerbitzariak bezala zutik jarri zirenean, mutilak laster joan zitzaizkion, sugeak hozka egin baitzuen, eta esan zioten bere auzokoei: Zatozte erregeari errespetua; 8. Baña, beren atsekabeagatik, ethorteari uko egin ziotenean, mutilek erakarri zituzten, eta beren borondatearen kontra etortzera behartu zituzten. 9. Eta etorri ziranean Jesus Jaunagana, galdetu zion: Zergatik eraman zuten mutiko hura? 10. Eta ihardetsi zutenean, suge batek kosk egin zuela, Jesus Jaunak esan zien mutikoei: Goazen hiltzera suge hori. 11. Baña mutikoaren gurasoek barkatu nahi izan zutenean, zeren beren semea iltzeko zorian zegoen; Ihardetsi zuten mutikoek, eta esan zuten: Ez al duzue entzun erregeak esandakoa? Goazen sugea hiltzera; eta ez diozue obedituko? 12 Beraz, ohea itzuli zuten, nahi ala ez. 13. Eta etorri ziranean habiara, Jesus Jaunak esan zien mutikoei: Au al da sugearen ezkutalekua? Esan zuten: Hala zen. 14. Orduan Jesus Jaunak sugea deitzen zuelarik, berehala ilki zen eta sumetitu zitzaion; hari erran zioen: Zoaz eta xurga ezazu mutiko hari eman diozun pozoi guztia; 15. Sugea, beraz, arrastatu zen mutilarengana, eta eraman zuen berriz bere pozoi guztia. 16 Orduan, Jesus Jaunak sugea madarikatu zuen, eta berehala lehertu zen, eta hil egin zen. 17. Eta eskuaz mutila ukitu zuen lehengo osasuna berreskuratzeko; 18. Eta oihukatzen hasi zenean, esan zuen Jesus Jaunak: Utzi negar egiteari, zeren hemendik aurrera ene dizipulu izango zara; 19. Eta hau da Ebanjelioan aipatzen den Simon kanaandarra. 19. KAPITULUA 1 Beste egun batean, Josek bere seme Santiago bidali zuen egurra biltzera, eta berarekin joan zen Jesus Jauna; 2. Eta egurra zegoen tokira heldu zirenean, eta Santiago hura biltzen hasi zen, huná, sugegorri pozoitsu batek hozka egin zion, eta negarrez hasi zen, eta zarata egiten. 3. Jesus Jaunak egoera honetan ikusirik, hurbildu zitzaion, eta sugegorriak kosk egin zion tokira jo zuen, eta berehala izan zen ongi. 4. Egun batean, Jesus Jauna, etxe gainean jolasean ari ziren mutiko batzuekin zegoen, eta mutiletako bat erori zen eta berehala hil zen. 5 Orduan, beste mutil guztiak ihesi, Jesus Jauna bakarrik gelditu zen etxe-gainean. 6. Eta mutilaren senideak hurbildu zitzaizkion, eta esan zioten Jesus Jaunari: «Zuk bota zenduzu gure semea etxe-gainetik. 7. Baina hark ukatuz, oihu egin zuten: Gure semea hil da, eta au da hura hil duena. 8. Jesus Jaunak erantzun zien: Ez iezadazue akusaziorik egin, ezin nauzue kondenatu, baina goazen mutilari berari galdetzera, zeinek aterako duen egia argira. 9. Orduan, Jesus Jauna jaisten zen hildako mutikoaren buru gainean, eta esan zuen ozenki: Zeinunus, Zeinunus, nork bota zaituen etxetik behera? 10. Orduan ihardetsi zuen hildako mutikoak: Ez nauzu bota, baina halakoak bai. 11. Eta Jesus Jaunak agindu zienean zeudenei bere hitzez ohar zezaten, han zeuden guziek laudatu zuten Jainkoa mirakulu hartaz.
12. Aldi batean Andere Santa Mariak agindu zion Jesus Jaunari, putzutik ura atera zezala; 13. Eta ura hartzera joan zenean, pitxarra, betea izan zenean, frenatu zuen. 14. Baina Jesusek bere mantua zabaldurik, berriro bildu zuen ura, eta ekarri zion bere amari. 15. Zeinek, gauza miragarri auz harriturik, gorde zituen au eta ikusi zituen beste gauza guziak bere oroimenean. 16. Berriz ere beste egun batean Jesus Jauna mutiko batzuekin zegoen ibai ondoan, eta ibaitik ura atera zuten kanal txikietatik, eta arrain-putzu txikiak egin zituzten. 17. Baina Jesus Jaunak amabi txolarre egin zituen, eta jarri zituen bere putzuaren inguruan alde bakoitzean, hiru alde batetik. 18. Bainan larunbata zen, eta Hananiren seme juduaren semea hurbildu zen, eta ikusi zituztela gauza hauek egiten, eta esan zuen: Hala egiten al dituzue buztinezko irudiak Sabbathean? Eta lasterka hekiengana, hautsi zituen haien arrain-putzuak. 19. Baina Jesus Jaunak egin zituen txolarreen gainean eskuak txalotu zituenean, ihes egin zuten txioka. 20. Azkenean, Hananiren semea Jesusen arrain putzura ethorri zen hura suntsitzera, ura desagertu zen, eta Jesus Jaunak esan zion: 21. Ur au desagertu den bezalaxe, zure bizia ere galduko da; eta berehala hil zen mutila. 22. Beste aldi batean, Jesus Jauna, arratsaldean, Joserekin etxera etortzen zenean, ezagutu zuen mutiko bat, zeina hain gogor lasterka bere aurka, non bota zuen; 23. Zeñai esan zion Jesus Jaunak: Bezala bota nauzu, hala eroriko zara, ez jaikiko. 24 Eta une hartan mutila erori eta hil zen. 20. KAPITULUA 1 Bazen Jerusalemen ere Zakeo izeneko bat, eskola-maisua. 2. Eta esan zion Joseri: Jose, zergatik ez didazu igortzen Jesus, bere letrak ikas ditzan? 3. Josek baietz, esan zion Santa Mariari; 4. Eta eraman zuten nagusi harengana; hark, hura ikusi bezain pronto, alfabeto bat idatzi zion. 5. Eta esan zion Aleph esatea; eta Aleph esan zuenean, maisuak Beth ahoskatzeko agindu zion. 6 Orduan, Jesus Jaunak esan zion: Esadazu lehenik Aleph letraren esanahia, eta gero Bet ahoskatuko dut. 7. Eta nausiak azotearekin mehatxatu zuenean, Jesus Jaunak azaldu zion Aleph eta Beth letren esanahia; 8. Era berean, zeintzuk ziren letren zifra zuzenak, zein zeiharkoak, eta zer letrek zifra bikoitzak zituzten; puntuak zituena, eta ez zuena; zergatik letra bat bestearen aurretik joan zen; ta beste gauza asko asi zan esaten, ta esplikatzen, maisuak berak sekula entzun, ez liburutan irakurri. 9. Gehiago esan zion Jesus Jaunak maisuari: Begira nola esaten dizudan; gero, argi eta garbi hasi zen Aleph, Beth, Gimel, Daleth eta abar esaten alfabetoaren amaieraraino. 10. Honetan, maisua hain harritu zen, non esan zuen: Uste dut mutiko hau Noe baino lehen jaio dela; 11. Eta itzulirik Joserengana, erran zioen: Mutil bat ekarri didazu irakatsi dezadan, edozein maisu baino jakintsuagoa dena. 12. S. Mariari ere erran zion: Zure seme honek ez du ezer ikasi beharrik. 13. Orduan, maisu jakintsuago batengana eraman zuten, zeinak ikusi zuenean, esan zuen: Aleph. 14. Eta Aleph esan zuenean, maisuak agindu zion Beth esateko; Jesus Jaunak erantzun zion: Esadazu lehenik Aleph letraren esanahia, eta gero Bet ahoskatuko dut. 15. Baina maisu honek, eskua altxatzen zuenean hura azotatzera, berehala lehortu zuen eskua, eta hil zen. 16. Orduan Josek esan zion Santa Mariari, hemendik aurrera ez diogu utziko etxetik irteten; izan ere, atsekabetzen duen oro hil egiten da.
21. KAPITULUA 1. Hamabi urte zituenean, Jerusalemera eraman zuten festara; eta jaia amaitu zenean, itzuli ziren. 2. Baina Jesus Jauna atzean gelditu zen tenpluan doktore eta zaharren artean, eta Israelgo gizonak ikasi zituen; hari ikasteko hainbat galdera proposatu zizkion, eta erantzunak ere eman zizkien: 3. Zeren erran zieten: Noren semea da Mesias? Daviden semeak erantzun zioten: 4. Zergatik bada, esan zuen, deitzen al dio espirituan Jauna? esaten duenean: Jaunak ene Jaunari esan zion: Eseri zaitez nire eskuinaldean, zure etsaiak zure oinen aulki jarri ditudan arte. 5 Orduan erran cieçón Magistrui nagusi batec, Irakurri al dituc liburuac? 6. Ihardetsi zuen Jesusek: Irakurri zituen liburu biak eta liburuetan zeudenak. 7. Eta azaldu zizkieten Legeko liburuak, eta aginduak, eta legeak, eta profeten liburuetan dauden misterioak; ezein izakiren gogoak irits zitzakeen gauzak. 8 Orduan erran zuen Rabbik: Ez dut oraindik halako ezagutzarik ikusi edo entzun! Zer uste duzu izango dela mutil hori! 9. Han zegoen astronomo batek galdetu zionean Jesus Jaunari: Ea astronomia ikasi zuen? 10. Ihardetsi zuen Jesus Jaunak, eta esan zion zenbat esferen eta zeruko gorputzen kopurua, baita haien itxura triangeluarra, karratua eta sextilarena ere; haien mugimendu progresiboa eta atzerakoia; haien tamaina eta hainbat pronostiko; eta gizakiaren arrazoiak inoiz aurkitu ez dituen beste gauza batzuk. 11. Bazen hekien artean filosofian eta natur filosofian ongi trebea zen filosofo bat ere, Jesus Jaunari galdegin zion: Ea fisika ikasi zuen? 12 Hark erantzun zion, eta fisika eta metafisika azaldu zizkion. 13. Baita naturaren boterearen gainetik eta azpitik zeudenak ere; 14. Gorputzaren ahalmenak ere, bere umoreak eta haien ondorioak. 15. Eta bere kideen kopurua, eta hezur, zain, arteria eta nerbioak; 16 Gorputzaren hainbat eraketa, beroa eta lehorra, hotza eta hezea, eta haien joerak; 17. Nola egiten zuen arima gorputzaren gainean; 18 Zeintzuk ziren bere hainbat sentsazio eta ahalmen; 19. Mintzatzeko ahalmena, haserrea, desioa; 20. Eta azkenik bere osatzeko eta desegiteko era; eta beste gauza batzuk, ezein izakiren ulermenak inoiz iritsi ez zirenak. 21. Orduan jaiki zen filosofo hura, eta adoratu zuen Jesus Jauna, eta esan zuen: O Jesus Jauna, hemendik aurrera izango naiz zure ikasle eta zerbitzari. 22. Oiek eta holako gauzei buruz mintzatzen ari zirela, Andere Santa Maria sartu zen, iru egun zeramatzan Joserekin ibiltzen, haren bila. 23. Eta ikusi zuenean hura medikuen artean eserita, eta bere aldi berean galderak proposatzen eta erantzunak ematen, erran zioen: Ene semea, zergatik egin duzu horrela gurekin? Begira, ni eta zure aitak neke asko egin ditugu zure bila. 24 Hark ihardetsi zuen: Zergatik bilhatu nauzue? Ez al zenekien nire aitaren etxean lan egin behar nuela? 25. Baina ez zituzten ulertu hark esan zien hitzak. 26. Orduan medikuek galdetu zioten Mariari: Ea zen hau bere semea? Eta erran zaroenean: «Bazena», erran zuten: «O Maria zoriontsua, halako seme bat izan duzuna». 27. Orduan itzuli zen haiekin Nazaretera, eta obeditu zien gauza guztietan. 28. Eta bere amak gauza oiek guziak gogoan zeuzkan; 29. Eta Iesus Iauna hazi zan estaturan eta zuhurtzian, eta grazian Jainkoaren eta gizonaren aurrean. 22. KAPITULUA 1. Ordutik asi zen Jesus bere mirariak eta obra ezkutuak ezkutatzen,
2. Eta eman zuen bere burua legearen ikastera, bere hogoi eta hamargarren urtea bete arte; 3. Aldi hartan, Aitak jendaurrean izan zuen Jordanen, ahots hau igorriz zerutik: Hau da ene seme maitea, zeinetan atsegin dudan; 4 Espiritu Santua ere uso baten itxuran egonik. 5. Au da begirune osoz gurtzen duguna, zeren eman baitigu gure bizia eta izana, eta gure amaren sabeletik atera gaitu. 6. Nork, guregatik, hartu zuen giza gorputz bat, eta erredimitu gaituen, betirako miserikordiaz besarkatu gaitzan, eta bere grazia eta ontasun aske, andi eta oparoa erakutsi diezagun. 7. Berari aintza eta laudorio, eta boterea, eta nagusitasuna, hemendik aurrera eta sekulako, Amen.