РАЗДЗЕЛ 1
Бенджамін, дванаццаты сын Якуба і Рахілі, дзіця сям'і, становіцца філосафам і філантропам.
1 Копія словаў Веньяміна, якія ён загадаў выконваць сынам сваім, калі пражыў сто дваццаць пяць гадоў.
2 І пацалаваў іх і сказаў: як Ісаак нарадзіўся ў Абрагама ў старасьці ягонай, так і я ў Якава.
3 І як памерла маці мая Рахіль, нараджаючы мяне, малака ў мяне не было; таму мяне карміла Валга, служанка яе.
4 Бо Рахіль заставалася няплоднай дванаццаць гадоў пасьля таго, як нарадзіла Язэпа; і яна малілася Госпаду з пастом дванаццаць дзён, і яна зачала і нарадзіла Мяне.
5. Бо бацька мой вельмі любіў Рахіль і маліўся, каб убачыць двух сыноў, якія нарадзіліся ад яе.
6 Таму і названы я Веньямінам, гэта значыць сынам дзён.
7 І калі я пайшоў у Егіпет да Язэпа, і брат мой пазнаў мяне, і сказаў мне: што яны сказалі бацьку майму, калі прадалі мяне?
8 І я сказаў яму: палілі вопратку тваю крывёю і паслалі, кажучы: ведай, ці гэта вопратка сына твайго?
9 І сказаў ён мне: Так, брат, калі яны зьнялі зь мяне адзеньне, яны аддалі мяне Ізмаільцянам, і яны далі мне насьцёгнавую павязку, і бічавалі мяне, і прымусілі бегчы.
10 А аднаго з тых, што білі мяне дубцом, сустрэў леў і забіў яго.
11 Ітаму яго паплечнікі спалохаліся.
12 Дык і вы, дзеці мае, любіце Госпада Бога неба і зямлі і выконвайце запаведзі Ягоныя,
па прыкладу добрага і сьвятога чалавека Язэпа.
13 Няхай розум ваш будзе да дабра, як вы ведаеце Мяне; бо той, хто мае правільны розум, бачыць усё правільна.
14 Бойцеся Госпада і любіце бліжняга вашага; і нават калі духі Беліяра сцвярджаюць, што вы пакутуеце ад усякага зла, яны не будуць панаваць над вамі, як не мелі над братам маім Язэпам.
15 Колькі людзей жадалі забіць яго, і Бог ахоўваў яго!
16 Бо той, хто баіцца Бога і любіць бліжняга свайго, ня можа быць уражаны духам Бэліяра, будучы агароджаным страхам Божым.
17 І не можа ён быць пад уладай ні чалавека, ні жывёлы, бо яму дапамагае Гасподзь праз любоў, якую ён мае да бліжняга.
18 Бо Язэп таксама прасіў айца нашага, каб маліўся за братоў сваіх, каб Гасподзь не залічыў ім у грэх усё зло, якое яны яму зрабілі.
19 І закрычаў Якаў: дзіця маё добрае, ты перамог нутро бацькі твайго Якуба.
20 І абняў яго, і цалаваў яго дзьве гадзіны, кажучы:
21 На табе збудзецца прароцтва нябёсаў пра Ягня Божага і Збаўцу сьвету, і што беззаганны будзе выдадзены за беззаконных, а бязгрэшны памрэ за бязбожных у крыві запавету. , дзеля выратавання язычнікаў і Ізраіля, і знішчыць Беліяра іяго слуг.
22 Дык бачыце вы, дзеці мае, канец добрага чалавека?
23 Дык вось, будзьце з добрым розумам прыхільнікамі міласэрнасці Ягонай, каб і вы маглі насіць вянцы славы.
24 Бо ў добрага чалавека ня цёмнае вока; бо Ён чыніць міласэрнасць усім людзям, нават калі яны грэшнікі.
25 І хоць яны замышляюць са злым намерам. адносна яго, робячы дабро, ён перамагае зло, будучы абароненым Богам; і любіць праведніка, як душу сваю.
26 Калі хто праслаўляецца, той не зайздросціць таму; калі хто ўзбагачаецца, той не раўнуе; калі хто адважны, таго хваліць; дабрадзейнага чалавека ён хваліць; над убогім памілуе; да слабых ён спачувае; Богу ён пяе хвалу.
27 А хто мае ласку добрага духу, той любіць, як душу сваю.
28 Дык вось, калі і вы маеце добры розум, дык і бязбожныя будуць з вамі ў міры, і распусныя будуць пашанавацца перад вамі і зьвярнуцца да добрых; і сквапныя не толькі спыняць сваю непамерную ахвоту, але нават аддадуць прадметы сваёй сквапнасці тым, хто пакутуе.
29 Калі вы робіце добра, дык і нячыстыя духі ўцякуць ад вас; і звяры будуць баяцца цябе.
30 Бо дзе пашана да добрых учынкаў і сьвятло ўрозуме, нават цемра ўцякае ад яго.
31 Бо калі хто чыніць гвалт сьвятому чалавеку, той каецца; бо сьвяты чалавек міласэрны да свайго паклёпніка і маўчыць.
32 І калі хто здраджвае праведніка, праведнік моліцца: хоць на крыху прыніжаны, але неўзабаве з'яўляецца значна больш слаўным, як Язэп, брат мой.
33 Схільнасць добрага чалавека не ва ўладзе падману духу Беліяра, бо анёл міру вядзе яго душу.
34 І ён не глядзіць горача на тленнае, і не зьбірае багацьця праз жаданьне асалоды.
35 Ён ня цешыцца ў задавальненьнях, не засмучае бліжняга свайго, не насычае сябе раскошай, не памыляецца ўздымам вачэй, бо Гасподзь - яго доля.
36 Добрая схільнасць не прымае ні славы, ні ганьбы ад людзей, і не ведае яна ніякай хітрасці, ані хлусні, ані сваркі, ані ліхаслову; бо Гасподзь жыве ў ім і асьвятляе душу ягоную, і ён заўсёды радуецца ўсім людзям.
37 Добры розум ня мае дзьвюх моваў: дабраславеньня і праклёну, ганьбы і пашаны, смутку і радасьці, маўчаньня і замяшаньня, крывадушнасьці і праўды, беднасьці і багацьця; але мае адно распараджэнне, непашкоджанае і чыстае, да ўсіх людзей.
38 Няма ў яго двайнога зроку і двайнога слыху; бо ва ўсім, што ён робіць, ці гаворыць, ці бачыць, ведае, што Гасподзь глядзіць на душу ягоную.
39 І ачышчае розум свой, каб ня быў асуджаны людзьмі, а таксама Богам.
40 Падобным чынам творы Беліяра дваістыя, і ў іх няма адзінага.
41 Таму, дзеці мае, кажу вам, уцякайце ад злосці Беліяра; бо ён дае меч тым, хто яму падпарадкоўваецца.
42 А меч - маці сямі зол. Спачатку розум зачынае праз Беліяра, і спачатку ідзе кроў; па-другое разбурыць; па-трэцяе, смутак; пачацвёртае, выгнанне; па-пятае, нястача; пашостае, паніка; па-сёмае, разбурэнне.
43. Таму і Каін быў аддадзены Богам сямі помстам, бо за кожныя сто гадоў Гасподзь наводзіў на яго адну пошасьць.
44 І калі яму было дзьвесьце гадоў, ён пачаў пакутаваць і ў дзевяцісотым годзе быў зьнішчаны.
45 Бо за Авеля, брата свайго, ён быў асуджаны за ўсе ліха, а Ламэх - за семдзесят разоў па сем.
46 Бо вечна такім жа судом будуць пакараныя тыя, што падобныя да Каіна ў зайздрасьці і нянавісьціда братоў.
РАЗДЗЕЛ 2
Верш 3 утрымлівае яркі прыклад хатняга ўтульнасці - і ў той жа час яркасці вобразаў мовы гэтых старажытных патрыярхаў.
1 А вы, дзеці мае, уцякайце ад зла, зайздрасці і нянавісці да братоў і трымайцеся дабра і любові.
2 Хто мае чысты розум у каханьні, той ня глядзіць на жанчыну дзеля распусты; бо ён ня мае заганы ў сэрцы сваім, бо Дух Божы спачывае на ім.
3 Бо як сонца не апаганьваецца, свецячы на гной і багну, але высушвае і тое, і іншае і адганяе злы пах; так і чысты розум, хоць і ахоплены заганамі зямлі, хутчэй ачышчае іх і сам не апаганьваецца.
4 І я веру, што сярод вас таксама будуць ліхія ўчынкі, паводле слоў Эноха праведнага: што вы будзеце ўчыніць распусту з распустай Садомскай і загінеце, усе, акрамя нямногіх, і адновіце распусныя ўчынкі з жанчынамі ; і царства Гасподняга ня будзе сярод вас, бо адразу адбярэ яго.
5 Аднак храм Божы будзе ў вашай долі, і апошні храм будзе больш слаўны за першы.
6 І зьбяруцца там дванаццаць плямёнаў і ўсе язычнікі, пакуль Усявышні не пашле збаўленьня Свайго ў наведваньні адзінароднага прарока.
7 І ўвойдзе Ён у першы храм, і там будзе абураны Гасподзь, і Ён будзе ўзнесены на дрэва.
8 І заслона ў храме разарвецца, і Дух Божы пяройдзе на язычнікаў, як агонь выліты.
9 І ўзыдзе Ён зь пекла і пяройдзе зь зямлі на неба.
10 І я ведаю, які Ён будзе пакорны на зямлі і
які слаўны ў небе.
11. Калі Язэп быў у Егіпце, я прагнуў убачыць постаць яго і выгляд аблічча яго; і малітвамі Якуба, бацькі майго, я ўбачыў яго, калі не спаў удзень, нават увесь яго выгляд такім, якім ён быў.
12 І, сказаўшы гэта, сказаў ім: ведайце, дзеці мае, штоя паміраю.
13 Дык будзьце праўдзівымі кожны да бліжняга свайго і захоўвайце закон Гасподні і запаведзі Ягоныя.
14 Дзеля гэтага пакідаю табе замест спадчыны.
15 Дык і вы аддавайце іх дзецям вашым у вечнае валоданьне; бо так рабілі і Абрагам, і Ісаак, і Якуб.
16 Бо ўсё гэта яны далі нам у спадчыну, кажучы: захоўвайце запаведзі Божыя, пакуль Гасподзь не адкрые ўсім язычнікам збаўленне Сваё.
17 І тады вы ўбачыце Эноха, Ноя, і Сіма, і Абрагама, і Ісаака, і Якуба, якія падымаюцца з правага боку ў радасці,
18 Тады і мы паўстанем, кожны над родам сваім, пакланяючыся Цару нябеснаму, які зьявіўся на зямлі ў выглядзе чалавека ў пакоры.
19 І ўсе, хто верыць у Яго на зямлі, будуць радавацца зь Ім.
20 Тады і ўсе людзі паўстануць, адны ў славу, адругія ў ганьбу.
21 І судзіць Гасподзь спачатку Ізраіля за няпраўду іхнюю; бо калі Ён зьявіўся як Бог у целе, каб вызваліць іх, яны не паверылі Яму.
22 І тады Ён будзе судзіць усіх народаў, якія не паверылі Яму, калі Ёнзьявіўся назямлі.
23 І Ён асуджае Ізраіля праз выбраных з народаў, як Ён дакараў Ісава праз Мадыяніцянаў, якія ашуквалі братоў сваіх, каб яны ўпалі ў распусту і ідалапаклонства; і яны былі аддалены ад Бога, стаўшы такім чынам дзецьмі ў долі тых, што баяцца Госпада.
24 Дык вось, калі вы, дзеці мае, будзеце хадзіць у сьвятасьці паводле запаведзяў Гасподніх, вы зноў будзеце жыць са Мною ў бясьпецы, і ўвесь Ізраіль будзе зьбраны да Госпада.
25 І не буду больш называць мяне драпежным ваўком за вашыя спусташэнні, але працаўніком Гасподнім, які раздае ежу тым, хто робіць дабро.
26 І паўстане ў апошнія дні адзін улюбёнец Госпада, з калена Юды і Левія, выканаўца добрай волі Ягонай у вуснах Ягоных, з новымі ведамі, якія прасьвятляюць язычнікаў.
27 Да сканчэньня веку Ён будзе ў сінагогах паганаў і сярод кіраўнікоў іхніх, як музыка ў вуснах усіх.
28 І ён будзе запісаны ў сьвятых кнігах, і праца ягоная, і слова ягонае, і будзе ён выбраньнікам Божым навекі.
29 І празь іх ён будзе хадзіць туды-сюды, як Якуб, бацька мой, кажучы: Ён дапоўніць недахоп племя твайго.
30 І, сказаўшы гэта, выцягнуў ногі свае.
31 Іпамёр у прыгожым і добрым сне.
32 І зрабілі сыны ягоныя, як ён загадаў ім, і ўзялі цела ягонае і пахавалі яго ў Хэўроне з бацькамі ягонымі.
33 А лік дзён жыцьця ягонага быў сто дваццаць пяць гадоў.