26ІсказаўБог:створымчалавекапаводлевобразу
Быццё
РАЗДЗЕЛ1
1НапачаткустварыўБогнебаізямлю.
2Азямлябылапустаяіпустая;іцемрабыланад безданню.ІДухБожыплыўнадводамі.
3ІсказаўБог:Хайбудзесьвятло!Істаласясьвятло
4ІўбачыўБогсьвятло,штоянодобрае,іаддзяліўБог сьвятлоадцемры.
5ІназваўБогсьвятлоднём,ацемруназваўноччу.І быўвечар,ібылараніца-дзеньпершы
6ІсказаўБог:хайбудзецьвердзьпасяродвады,іхай аддзяляеянавадуадвады
7ІстварыўБогцьвердзь,іаддзяліўваду,штопад цьвердзю,адвады,штонадцьвердзю,істаласятак.
8ІназваўБогцьвердзьнебамІбыўвечар,ібыла раніца-дзеньдругі
9ІсказаўБог:хайзьбярэццавадападнебамуадно месца,іхайзьявіццасушаІсталасятак 10ІназваўБогсушузямлёю;ізборводназваўморам;і ўбачыўБог,штогэтадобра.
11ІсказаўБог:хайуродзіцьзямлязеляніну,траву,што сеенасеньне,ідрэвапладовае,штопрыносіцьплод паводлеродусвайго,уякімнасеньненазямлі.Істалася так
12Іўрадзілазямлятравуізеляніну,штосеенасенне паводлеродуяе,ідрэва,штодаеплод,уякімнасенне паводлеродуяго;іўбачыўБог,штогэтадобра
13Ібыўвечар,ібылараніца,дзеньтрэці
14ІсказаўБог:хайбудуцьсьвяцілынацьвердзі нябеснай,кабаддзяляцьдзеньадночы;іняхайяны будуцьзнакамі,ічасамі,іднямі,ігадамі
15Іхайбудуцьянысьветачамінацьвердзінябеснай, кабасьвятляцьзямлю;істаласятак
16ІстварыўБогдвавялікіясьветачы;сьвятлобольшае, кабкіравацьднём,ісьвятломеншае,кабкіраваць ноччу:Ёнстварыўізоркі
17ІпаставіўіхБогнацьвердзінябеснай,каб асьвятляцьзямлю,
18ікіравацьднёміноччуіаддзяляцьсьвятлоадцемры; іўбачыўБог,штогэтадобра
19Ібыўвечар,ібылараніца:дзеньчацьверты.
20ІсказаўБог:хайутворацьводыдушэўныяістоты, якіяжывуць,іптушак,якіялётаюцьнадзямлёюна цьвердзінябеснай.
21ІстварыўБогкітоўвялікіхіўсякуюдушужывую, шторухаецца,якуюбагатараспусьцілавада,паводле родуіхняга,іўсякуюптушкукрылатуюпаводлероду яе;іўбачыўБог,штогэтадобра
22ІдабраславіўіхБог,кажучы:пладзіцесяімножцеся, інапаўняйцеводыўморах,іптушкіхаймножаццана зямлі
23Ібыўвечар,ібылараніца:дзеньпяты.
24ІсказаўБог:хайуродзіцьзямлядушужывую паводлеродуяе,быдлаігадаўізьвяроўзямных паводлеродуіх.Істаласятак.
25ІстварыўБогзьвяроўзямныхпаводлеродуіх,і быдлапаводлеродуіх,іўсіхпаўзуноўназямліпаводле родуіх,іўбачыўБог,штогэтадобра.
27ІстварыўБогчалавекапаводлевобразуСвайго, паводлевобразуБожагастварыўяго;мужчынуі жанчынустварыўіх
28ІдабраславіўіхБог,ісказаўімБог:пладзіцесяі множцеся,інапаўняйцезямлю,івалодайцеёю,і пануйценадрыбамімарскімі,інадптушкамі нябеснымі,інадусіміжывыміістотамі.шторухаецца пазямлі
29ІсказаўБог:вось,Ядаўвамусякуютраву,штосее насеньне,якаянаўсёйзямлі,іўсякаедрэва,уякім плоддрэва,штосеенасеньне;вамгэтабудзенаежу 30Іўсімзьвярамзямным,іўсімптушкамнябесным,і ўсім,штопоўзаюцьпазямлі,уякіхёсьцьжыцьцё,Я даўусякуютравузялёнуюнаежу;істаласятак 31ІўбачыўБогусё,штостварыў,івось,добравельмі Ібыўвечар,ібылараніца:дзеньшосты.
РАЗДЗЕЛ2
1Такбыліскончанынебаізямля,іўсёвойскаіх 2ІзакончыўБогнасёмыдзеньдзеюСваю,якуюзрабіў; іадпачыўнасёмыдзеньадусіхспраўсваіх,якіярабіў. 3ІдабраславіўБогсёмыдзеньіасьвяціўяго,тамушто ўімЁнспачыўадусіхспраўСваіх,якіястварыўі зрабіўБог
4Восьпаходжаньненебаізямліпрыстварэньнііх,у тойдзень,каліГасподзьБогстварыўзямлюінеба, 5Іўсякаяпаляваярасьліна,першчымбыланазямлі,і ўсякаяпаляваятрава,першчымвырасла,боГасподзь Богнедаваўдажджуназямлю,інябылочалавека,каб апрацоўвацьзямлю.
6Алепадняўсятуманадзямліінапаіўувесьаблічча зямлі.
7ІўтварыўГасподзьБогчалавеказпылузямногаі ўдыхнуўуноздрыягодыханьнежыцьця;ічалавекстаў жывоюдушою.
8ІпасадзіўГасподзьБогсаднаўсходзеўЭдэме;і паставіўтамчалавека,якогастварыў
9ІвырасціўГасподзьБогззямліўсякаедрэва, прыемнаенавыглядідобраеўежу;ідрэважыцьця пасяродсаду,ідрэвапазнаньнядабраізла 10ІракавыцякалазЭдэма,кабпалівацьсад;іадтуль ёнпадзяліўсяістаўсяначатырыгалавы
11ІмяпершагаПізон:ёнакружаеўсюзямлюХавіла, дзезолата;
12Ізолататойзямлідобрае:тамбдэлійікаменьанікс 13ІмядругойракіГіхон:янаакружаеўсюзямлю Эфіопію.
14ІмятрэцяйракіХідэкель:гэтатая,штоцячэна ўсходадАсірыіІчацвёртаярака-Ефрат
15ІўзяўГасподзьБогчалавекаіпасяліўягоўсадзе Эдэмскім,кабапрацоўвацьягоіахоўвацьяго 16ІзагадаўГасподзьБогчалавеку,кажучы:зкожнага
19ІўтварыўГасподзьБогзьзямліўсіхзьвяроў польныхіўсіхптушакнябесных;іпрывёўіхдаАдама, кабубачыць,якённазавеіх;
20ІдаўАдамімёныўсякамубыдлу,іптушкам нябесным,іўсімзьвярампольным;аледляАдамане знайшлосядапамогі,адпаведнайяму
21ІнавёўГасподзьБогнаАдамаглыбокісон,іён заснуў;
22ІстварыўГасподзьБогзрабрыны,якуюўзяўу чалавека,жанчынуіпрывёўяедачалавека
23ІсказаўАдам:гэтакосткаадкасцеймаіхіплоцьад плоцімаёй;жанчынайянабудзеназывацца,боўзятаяз чалавека.
24Тамупакінечалавекбацькусвайгоімацісваюі прылепіццадажонкісваёй,ібудуцьяныаднымцелам 25Ібыліабодваголыя,мужіжонкаягоная,іне саромеліся РАЗДЗЕЛ3
1Зьмейбыўхітрэйшызаўсіхзьвяроўпольных,якіх стварыўГасподзьБог.Ісказаўёнжанчыне:так,ці сказаўБог:няежценізаднагодрэваўсадзе?
2Ісказалажанчыназьмею:мыможамесьціпладыз дрэўусадзе;
3Алепраплоддрэва,якоепасяродсаду,сказаўБог:ня ешцеінедакранайцесядаяго,кабнепамерці 4Ісказаўзьмейжанчыне:непамрацевы;
5БоведаеБог,штоўтойдзень,калівызьясцезьяго, адчыняццавочывашыя,івыбудзецеякбагі,якія ведаюцьдаброізло.
6Жанчына,убачыўшы,штодрэвадобраедляежыі прыемнаедлявачэй,іжаданаедрэва,кабзрабіць разумным,узялапладоўягоіела,ідалаёймужзёй;і ёнеў
7Іадкрылісявочыўіхабодвух,іяныпазналі,штояны голыя;ісшыліфігаваелісьцеізрабілісабефартухі.
8ІпачуліяныголасГоспадаБога,якіхадзіўпасадзеў прахалодудня,ісхавалісяАдаміжонкаягонаяад абліччаГоспадаБогасяроддрэўсаду.
9ІпаклікаўГасподзьБогАдамаісказаўяму:дзеты?
10Ёнсказаў:пачуўяголаствойусадзеіспалохаўся, бояголы;іясхаваўся.
11Ёнсказаў:хтосказаўтабе,штотыголы?Ціеўтыз дрэва,зякогаЯзагадаўтабенеесці?
12Ісказаўчалавек:жанчына,якуюТыдаўмне,яна даламнездрэва,іяеў
13ІсказаўГасподзьБогжанчыне:штогэтатызрабіла?
Ісказалажанчына:змейпадмануўмяне,іяела
14ІсказаўГасподзьБогзьмею:затое,штотызрабіў гэта,праклятытыперадусімбыдламіперадусімі зьвяраміпольнымі;нажывацетваімбудзешляжацьі пылбудзешесьціваўседніжыцьцятвайго 15Іпакладуварожасьцьпаміжтабоюіжанчынаю,і паміжсемемтваімісемемяе;янобудзебіцьцябеў галаву,атыбудзешбіцьягоўпяту
16Жанчынесказаў:памножусмутактваюі цяжарнасьцьтваю;усмуткубудзешнараджацьдзяцей; іжаданьнетваёбудзедамужатвайго,іёнбудзе панавацьнадтабою.
17ІсказаўАдаму:затое,штотыпаслухаўсяголасу жонкітваёйіеўздрэва,праякоеЯнаказаўтабе,
19Упоцетварутвайгобудзешесьціхлеб,пакульня
прахвернешся
20ІдаўАдамімяжонцысваёй:Ева;боянабыламаці ўсіхжывых
21ІзрабіўГасподзьБогАдамуіжонцыяговопраткі скураныяіапрануўіх
22ІсказаўГасподзьБог:вось,чалавекстаўся,якадзін зНас,кабведацьдаброізло,іцяпер,кабённе працягнуўрукісваёйінеўзяўтаксамаздрэважыцьця, іняеў,інежыўвечна:
23ТамуГасподзьБогвыслаўягозсадуЭдэмскага апрацоўвацьзямлю,зьякойёнузяты
24Івыгнаўёнгэтагачалавека;іпаставіўнаўсходзе Эдэмскагасадухерувімаўіпалаючымеч,які паварочваўсяваўсебакі,кабахоўвацьшляхдадрэва жыцьця
РАЗДЗЕЛ4
1ІспазнаўАдамЕву,жонкусваю;ізачала,інарадзіла Каіна,ісказала:янабылачалавекаадГоспада 2ІзноўнарадзілабратаягонагаАвеляІАвельбыў пастухомавечак,аКаінбыўземляробам.
3ПразнекаторычасКаінпрынёсГоспадуахвяруз пладоўзямлі
4ІАвельтаксамапрынёсадпершародныхстатку свайгоіадтлушчуіхнягаІпаглядзеўГасподзьна Авеляінаахвяруягоную
5АдаКаінаідаахвярыягонайнепаважыў.Імоцна разгневаўсяКаін,іапусціўсятварягоны 6ІсказаўГасподзьКаіну:чаготыгневаешся?ічаму апусціўсятвартвой?
7Калітыробішдобра,цінебудзешпрыняты?акалі нядобраробіш,грэхляжыцьлядзьвярэйІдацябе будзеягожаданне,ітыбудзешпанавацьнадім.
8ІгаварыўКаінзАвелем,братамсваім,істалася,калі яныбыліўполі,паўстаўКаіннаАвеля,братасвайго,і забіўяго.
9ІсказаўГасподзьКаіну:дзеАвель,браттвой?Ён сказаў:няведаю:хібаявартаўнікбратамайго?
10Ёнсказаў:штотызрабіў?голаскрывібрататвайго крычыцьдамянезьзямлі
11Іцяперпраклятытыадзямлі,якаяадчынілавусны сваепрыняцькроўбрататвайгозрукітваёй; 12Калітыбудзешапрацоўвацьзямлю,янанебудзе большдавацьтабесілысваёй;уцекачомівалацугамты будзешназямлі.
13ІсказаўКаінГоспаду:пакараньнемаёбольшае,чым ямагузьнесьці
14Вось,Тыпрагнаўмянесёньнязтварузямлі;іад тваруТвайгоясхаваюся;ібудуўцекачомівалацугам
15ІсказаўямуГасподзь:тамукожнаму,хтозаб'еКаіна,
16ІвыйшаўКаінадабліччаГасподнягаіпасяліўсяў зямліНод,наўсходадЭдэма.
17ІспазнаўКаінжонкусваю;іяназачалаінарадзіла Эноха;іёнпабудаваўгорадіназваўгорадЭнохампа іменісынасвайго.
18ІўЭноханарадзіўсяІрад,аІрадспарадзіўМехуяэля, аМэхуяэльспарадзіўМэтусаіла,аМэтусаэльспарадзіў Ламэха.
19ІўзяўЛамэхдзьвежонкі:імяаднойАда,аімя другойЦыла
20АданарадзілаЯвала:ёнбыўбацькамтых,што жывуцьунамётахімаюцьбыдла
21ІмябратаягонагаЮбал:ёнбыўбацькамусіх,хто валодаўарфайіарганам
22ЦылатаксаманарадзілаТувалкаіна,майстра ўсялякагамайстэрствазмедзііжалеза;сястра ТувалкаінабылаНаама
23ІсказаўЛамэхсваімжонкам:АдаіЦыла, паслухайцеголасумайго;жонкіЛамэхавыя, паслухайцесловамайго,боязабіўчалавекасабена рануіюнаканашкодусабе
24КаліКаінадпомсьціццасямікроць,дыкЛамэх семдзесятсемразоў
25ІзноўпазнаўАдамжонкусваю;іянанарадзіла сынаідалаямуімя:Сэт,боБог,сказалаяна, прызначыўмнедругоесемязаместАвеля,якогазабіў Каін
26ІўСіфатаксаманарадзіўсясын;іённазваўяго Энос:тадылюдзіпачалізаклікацьімяГоспада
РАЗДЗЕЛ5
1ГэтарадаводАдамаУтойдзень,каліБогстварыў чалавека,нападабенстваБожаестварыўяго;
2Мужчынуіжанчынустварыўіх;ідабраславіўіх,і даўімімяАдамудзень,каліяныбыліствораны
3.Адамжыўстотрыццацьгадоўіспарадзіўсына паводлепадабенствасвайго,паводлевобразусвайго;і даўямуімяСэт:
4.ДзёнАдамавыхпасьлянараджэньняСіфабыло восемсотгадоў,іёнспарадзіўсыноўідачок
5АўсіхдзёнжыцьцяАдамабылодзевяцьсоттрыццаць гадоў;іёнпамёр.
6ІжыўСэтстопяцьгадоўіспарадзіўЭноса
7ПасьлянараджэньняЭносаСэтжыўвасямсотсем гадоўіспарадзіўсыноўідачок.
8АўсіхдзёнСіфабылодзевяцьсотдванаццацьгадоў, іёнпамёр.
9ЭносжыўдзевяностагадоўіспарадзіўКаінана
10ПасьлянараджэньняКаінанаЭносжыўвасямсот пятнаццацьгадоўіспарадзіўсыноўідачок
11ІбылоўсіхдзёнЭносадзевяцьсотпяцьгадоў,іён памёр
12КаінанжыўсемдзесятгадоўіспарадзіўМалалеіла
13ПасьлянараджэньняМалелеілаКаінанжыў васямсотсоракгадоўіспарадзіўсыноўідачок 14.АўсіхдзёнКаінанавыхбылодзевяцьсотдзесяць гадоў;іёнпамёр
15Малэлеілжыўшэсьцьдзесятпяцьгадоўіспарадзіў Ярэда.
16ПасьлянараджэньняЯрэдаМалэлеілжыўвасямсот
17АўсіхдзёнМалэлэілавыхбыловасямсот дзевяностапяцьгадоў;іёнпамёр.
18Ярэджыўстошэсьцьдзесятдвагадыіспарадзіў Эноха.
19ПасьлянараджэньняЭнохаЯрэджыўвосемсот гадоўіспарадзіўсыноўідачок
20АўсіхдзёнЯрэдавыхбылодзевяцьсот шэсьцьдзесятдвагады,іёнпамёр.
21ІжыўЭнохшэсьцьдзесятпяцьгадоўіспарадзіў Мафусала
22ІхадзіўЭнохперадБогампасьлянараджэньня Мафусаілатрыстагадоўіспарадзіўсыноўідачок
23.АўсіхдзёнЭнохабылотрысташэсьцьдзесятпяць гадоў
24ІхадзіўЭнохзБогам,інебылояго;боБогузяўяго 25Мафусалжыўстовосемдзесятсемгадоўіспарадзіў Ламэха
26ПасьлянараджэньняЛамэхаМафусалжыўсямсот восемдзесятдвагадыіспарадзіўсыноўідачок.
27АўсіхдзёнМафусалабылодзевяцьсот шэсьцьдзесятдзевяцьгадоў;іёнпамёр
28ІжыўЛамэхстовосемдзесятдвагадыіспарадзіў сына
29ІдаўямуімяНой,кажучы:Ёнсуцешыцьнасу працынашайіўпрацырукнашыхназямлі,якую пракляўГасподзь
30ПасьлянараджэньняНояЛамэхжыўпяцьсот дзевяностапяцьгадоўіспарадзіўсыноўідачок.
31ІбылоўсіхдзёнЛамэхасямсотсемдзесятсемгадоў; іёнпамёр
32Ноюбылопяцьсотгадоў,іНойспарадзіўСіма, ХамаіЯфэта
РАЗДЗЕЛ6
1Істалася,калілюдзіпачаліразмнажаццанапаверхні зямлі,інараджалісяўіхдочкі,
2СыныБожыяўбачылідачокчалавечых,штояны прыгожыя;ібралісабежонакзусіх,каговыбіралі 3ІсказаўГасподзь:нявечнадухМойбудзесварыццаз чалавекам,боёнтаксамаплоць;аледзёнягоныхбудзе стодваццацьгадоў
4Утыяднібыліназямліволат;ітаксамапаслятаго, калісыныБожыяўвайшлідадачокчалавечых,іяны нараджаліімдзяцей,янысталімоцнымі,якіябыліў старажытнасці,людзьміславутымі.
5ІўбачыўБОГ,штовялікаеліхадзействалюдзейна зямлі,іштоўсякіянамерыідумкісэрцаіхнягазаўсёды толькіліхі
6ІпашкадаваўГасподзь,штостварыўчалавекана зямлі,ізасмуціўсяўсэрцыСваім
7ІсказаўГасподзь:Язнішчучалавека,якогаЯ стварыў,зтварузямлі;ічалавек,іжывёла,іпаўзуны,і птушкінябесныя;бошкадую,штостварыўіх 8АлеНойздабыўласкуўвачахГоспада 9ВосьрадаводНоя:Нойбыўчалавексправядлівыі
13ІсказаўБогНою:канецусякайплоціпрыйшоў перадаМною;бозямлянапоўніласягвалтамадіх;і вось,Язнішчуіхразамззямлёю
14Зрабісабекаўчэгзгоферавагадрэва;зрабімесцыў каўчэгуіабмажягосмалоюўнутрыізвонку.
15Івосьякзрабіяго:даўжынякаўчэгатрысталокцяў, шырыняягопяцьдзесятлокцяў,авышыняяго трыццацьлокцяў.
16зрабіакноўкаўчэг,ізакончыягоналокцізьверху;і дзьверыкаўчэгапаставішзбокуяго;зніжнім,другімі трэцімпаверхамізробішгэта 17Івось,Я,Янавядупатопводаўназямлю,каб зьнішчыцьусякуюплоць,уякойёсьцьдыханьне жыцьця,з-паднеба;іўсё,штоёсцьназямлі,памрэ 18АлезтабоюўстанаўлюзапаветМой;іўвойдзешу каўчэгтыісынытвае,іжонкатвая,іжонкісыноўтваіх зтабою
19Ізусёйжывойістоты,зусялякайплоці,падвоез кожнагародуўвядзіўкаўчэг,кабянызасталісяжывыя зтабою;яныпавінныбыцьмужчынаіжанчына 20Зптушакпаводлеродуіхняга,збыдлапаводлероду ягонага,зусіхпаўзуноўзямныхпаводлеродуіхняга, падвоепрыйдуцьдацябе,кабзахавацьіхжывымі 21івазьмісабеўсялякайежы,якуюядуць,ізьбяры сабе;ібудзегэтаежаютабеіім.
22ТакзрабіўНой;усё,штозагадаўямуБог,такі зрабіў
РАЗДЗЕЛ7
1ІсказаўГасподзьНою:увайдзітыіўвесьдомтвойу каўчэг;боЦябеябачыўправеднымперадсабоюў гэтымпакаленні
2.Зкожнагачыстагабыдлавазьміпасем,самцаі самкуяго,азбыдланячыстагападвое,самцаісамку яго
3ізптушакнябесныхпасем,самцаісамку;каб захавацьнасеннежывымнаўсёйзямлі
4Бояшчэсемдзён,іЯпашлюдожджназямлюсорак дзёнісоракначэй;іўсякуюжывуюістоту,якуюЯ стварыў,Язьнішчузтварузямлі
5ІзрабіўНойусё,штозагадаўямуГасподзь
6.Ноюбылошэсьцьсотгадоў,калібыўпатопназямлю.
7ІўвайшоўНойісыныягоныя,іжонкаягоная,іжонкі сыноўягоныхзьімукаўчэгадводаўпатопу
8празьвяроўчыстыхіпразьвяроўнячыстых,іпра птушак,іпраўсіхпаўзуноўпазямлі, 9ІўвайшліпадвоедаНояўкаўчэг,мужчынаі жанчына,якзагадаўБогНою
10Празьсемдзёнводыпатопупайшліназямлю 11НашасьцісотымгодзежыцьцяНоевага,надругім месяцы,насямнаццатыдзеньмесяца,утойсамыдзень адкрылісяўсекрыніцывялікайбездані,іадчыніліся вокнынябесныя
12Іішоўдожджназямлюсоракдзёнісоракначэй 13УтойсамыдзеньувайшоўНой,іСім,іХам,іЯфэт, сыныНоевы,іжонкаНоева,ітрыжонкісыноўягоных зьіміўкаўчэг;
14Яны,іўсежывёлыпаводлеродуіх,іўсякаебыдла паводлеродуіх,іўсепаўзуны,штопоўзаюцьпазямлі, паводлеродуіх,іўсептушкіпаводлеродуіх,усе птушкі,усялякіяптушкі
15ІўвайшлідаНояўкаўчэгпадвоезусякайплоці,у якойёсьцьдыханьнежыцьця.
16Ітыя,штоўваходзілі,уваходзілімужчынскіі жаночыползусякайплоці,якзагадаўямуБог,і замкнуўягоГасподзь.
17Ібыўпатопназямлісоракдзён;іпавялічыласявада іпаднялакаўчэг,іёнпадняўсянадзямлёю
18Іўзмацніласявада,івельміпавялічыласяназямлі;і каўчэгпайшоўпапаверхнівады
19Іўзмацніласяваданазямлівельмі-вельмі;і пакрылісяўсевысокіяўзгоркі,штопадусімнебам 20Напятнаццацьлокцяўузвышаласявада;іпакрыліся горы.
21Івымерлаўсякаяплоць,якаярухаласяпазямлі,і птушкі,ібыдла,ізьвяры,іўсепаўзуны,штопоўзаюць пазямлі,ікожнычалавек.
22Усё,чыёдыханьнежыцьцябылоўноздрах,зусяго, штобылонасушы,памерла
23Ібылазьнішчанаўсякаяжываяістота,якаябылана паверхнізямлі,ічалавек,ібыдла,іпаўзуны,іптушкі нябесныя;іяныбылізнішчаныззямлі,ізастаўсяжывы толькіНойітыя,штобылізімукаўчэгу.
24Істаялаваданазямлістопяцьдзесятдзён
1ІўспомніўБогпраНоя,іпраўсёжывое,іпраўсё быдла,якоебылозьімукаўчэзе;
2Ізамкнулісякрыніцыбезданіівокнынябесныя,і спыніўсядожджзьнеба;
3Івярталасявадазьзямліўвесьчас,іпасканчэньні стапяцідзесяцідзёнвадаспала
4Іспыніўсякаўчэгнасёмыммесяцы,насямнаццаты дзеньмесяца,нагарахАраратскіх.
5Іпамяншаласявадаўвесьчасдадзясятагамесяца:у дзясятыммесяцы,упершыдзеньмесяца,віднеліся вяршынігор.
6ПразсоракдзёнНойадчыніўакнозробленагаім каўчэга
7Іпаслаўёнкрумкача,якіхадзіўтуды-сюды,пакуль невысахлаваданазямлі
8Івыпусьціўёнадсябеголуба,кабубачыць,ціспала вадазпаверхнізямлі; 9Алегалубканезнайшласпакоюдлянагісваёй,і вярнуласядаягоўкаўчэг,бовадабыланапаверхні ўсёйзямлі;тадыёнпрацягнуўрукусваю,іўзяўяе,і ўцягнуўусябедаягоўкаўчэг
10Іпрабыўёняшчэсемдзён;ізноўвыпусьціўголуба зкаўчэга;
11Ігалубкаўвайшладаягоўвечары;івось,уроцеўяе быўсарваныаліўкавыліст;ідаведаўсяНой,штовада сышлаззямлі.
12Іпрабыўёняшчэсемдзён;івыпусьціўголуба;якая
14Іўдругімесяц,удваццацьсёмыдзеньмесяца, зямлявысахла.
15ІсказаўБогНою,кажучы:
16Выйдзізкаўчэгатыіжонкатваяісынытваеі жонкісыноўтваіхзтабою.
17Выведзізсабоюўсюжывёлу,якаязтабою,усякую плоць,іптушак,ібыдла,іўсіхгадаў,штопоўзаюцьпа зямлі;кабяныпладзілісяназямлі,пладзілісяі множылісяназямлі
18ІвыйшаўНой,ісыныягоныя,іжонкаягоная,і жонкісыноўягоныхзьім.
19Усезьвяры,усепаўзуны,іўсептушкі,іўсё,што поўзаепазямлі,паводлеродуіхняга,выйшлізкаўчэга 20ІпаставіўНойахвярнікГоспаду;іўзяўзусіх чыстыхжывёлізусіхчыстыхптушакіпрынёс цэласпаленьнінаахвярніку.
21ІадчуўГасподзьпрыемныпах;ісказаўГасподзьу сэрцысваім:нябудубольшпраклінацьзямлюза чалавека;бопомыселсэрцачалавекаліхіадмаладосьці яго;інябудубольшбіцьусёжывое,якЯзрабіў 22Пакульжывезямля,няскончыццасяўбаіжніво, холадіспёка,летаізіма,дзеньіноч.
РАЗДЗЕЛ9
1ІдабраславіўБогНояісыноўягоныхісказаўім: пладзіцесяімножцесяінапаўняйцезямлю
2Ібудуцьбаяццавасібаяццавасусезьвярызямныяі ўсептушкінябесныя,іўсё,штопоўзаепазямлі,іўсе рыбымарскія;уруківашыяяныперададзеныя 3Усёжывое,шторухаецца,будзевамнаежу;як зелянінуЯдаўтабеўсё
4алемясаздушойяе,гэтазначыцькрывёюяе,няежце 5.Язапатрабуюкрывівашайздушаўвашых;зрук усякагазьвяраспаганюягоізрукчалавека;зрук кожнагабратачалавекаспаганюдушучалавека
6Хтопральекроўчалавека,тагокроўпральецца чалавекам,боЁнстварыўчалавекапаводлевобразу Божага
7Авыпладзіцесяімножцеся;пладзісяназямліі размнажайсянаёй
8ІсказаўБогНоюісынамягонымзьім,кажучы:
9Івось,ЯзаключаюзапаветМойзтабоюіз нашчадкамітваіміпасьляцябе;
10ізусіміжывыміістотамі,якіязвамі,зптушак,з быдлаізусіміжывёламізямнымі,якіязвамі;адусіх, штовыходзяцьзкаўчэга,даўсіхзьвяроўзямных
11ІўстанаўлюзапаветМойзвамі;інебудзебольш знішчанаўсякаяплоцьводаміпатопу;інябудзебольш патопу,кабзьнішчыцьзямлю
12.ІсказаўБог:восьзнакзапавету,якіЯзаключаю паміжМноюівамііпаміжусякайжывоюістотаю,якая звамі,народывечныя:
13ЯпаставіўлукМойувоблаку,іёнбудзезнакам запаветупаміжМноюізямлёю.
14ІкаліЯнавядувоблаканазямлю,будзевідацьдугу ўвоблаку;
15ІўспомнюзапаветМой,якіпаміжМноюівамі,і паміжкожнайжывойістотайваўсякайплоці;івада большнестанепатопам,кабзнішчыцьусякуюплоць.
16Ілукбудзеўвоблаку;ібудуглядзецьнагэта,каб успомніцьвечнызапаветпаміжБогамікожнайжывой істотайусялякайплоці,якаяназямлі. 17ІсказаўБогНою:восьзнакзапавету,якіЯўстанавіў
18СыныНоя,якіявыйшлізкаўчэга,быліСім,іХам,і Яфэт;аХам-бацькаХанаана.
19ГэтатрысыныНоя,іадіхусязямлябылапакрыта 20ІпачаўНойземляробства,іпасадзіўвінаграднік.
21Івыпіўёнвінаіап'янеў;іёнбыўадкрытыўнамёце сваім
22ІХам,бацькаХанаана,убачыўгалізнубацькісвайго ірасказаўдвумбратамсваімнавуліцы.
23ІСіміЯфэтузялівопраткуіпаклаліяенаплечы свае,іпайшліназад,ізакрылігалізнубацькісвайго;і тварыіхніябыліадвернутыяназад,іянынябачылі галізныбацькісвайго
24ІпрачнуўсяНойадвінаідаведаўся,штозрабіўзьім малодшысынягоны
25Ісказаўён:праклятыХанаан!слугоюслугёнбудзе длябратоўсваіх.
26Ісказаўён:дабраславёныГасподзьБогСімаў!і Ханаанбудзеямурабом
27БогпашырыцьЯфэта,іёнбудзежыцьунамётах Сімавых;іХанаанбудзеямурабом
28ІжыўНойпасьляпатопутрыстапяцьдзясятгадоў
29.АўсіхдзёнНоевыхбылодзевяцьсотпяцьдзесят гадоў,іёнпамёр
РАЗДЗЕЛ10
1ВосьродысыноўНоя,Сіма,ХамаіЯфэта,ісыныўіх нарадзілісяпасьляпатопу.
2СыныЯфэта;Гамер,іМагог,іМадай,іЯван,іТувал, іМэшэх,іТырас
3СыныГамера:Ашкеназ,РыфатіТагарма.
4СыныЯвана:Еліша,Тарсіс,КітыміДаданім
5Яныпадзяліліастравыязычнікаўусваіхземлях; кожныпаводлесваёймовы,паводлесем'яўсваіх,у сваіхнародах
6СыныХама:Куш,Міцраім,ФутіХанаан
7СыныХуша:Сэва,Хавіла,Сабта,РаамаіСабтэха. СыныРаамы:ШэваіДэдан
8АКушспарадзіўНімрода:ёнстаўмоцнымназямлі
9ЁнбыўмоцныпаляўнічыпрадГоспадам,тамуі сказана:якНімрод,моцныпаляўнічыперадГоспадам 10ІпачаткамцарстваягонагабыліВавілон,іЭрэх,і Акад,іХалнэ,узямліСэнаар.
11ЗтойзямлівыйшаўАсуріпабудаваўНінэвіюі горадРэхаботіКалах,
12ІРэсэнпаміжНінэвіяйіКалахам:гэтагорадвялікі.
13МіцраімспарадзіўЛудыма,Анаміма,Лехабіма, Нафтухіма,
14іПатрусім,іКаслухім,(зякіхпайшліФілістымляне), іКафторым
15ХанаанспарадзіўСідона,першынцасвайго,іХэта, 16іЕвусэяў,іАмарэяў,іГіргасэяў, 17іХівэяў,іАркіяў,іСініяў, 18іАрвадэі,іЦэмары,іХаматэі,апасьлябыліплемя Хананэяў
19МяжаХананэяўбылаадСідонадаГерарадаГазы; якпойдзеш,даСадомы,іГаморы,іАдмы,іЦэваіма, наватдаЛашы
20ГэтасыныХамапаводлеродаўіхніх,паводлемоваў іхніх,украінахіхніхіўнародахіхніх.
21ІўСіма,бацькіўсіхсыноўЭвэравых,братаЯфэта, старэйшага,нарадзілісядзеці
22СыныСіма;Элам,Ашур,Арфаксад,ЛудіАрам
23СыныАрамавыя;Уц,іХул,іГетэр,іМаш.
24АрфаксадспарадзіўСалу;СалахспарадзіўЭвэра
25УЭвэранарадзілісядвасыны:імяаднагоФалек;бо ўдніягозямлябылападзелена;аімябратаягонага Ёктан
26ЁктанспарадзіўАлмадада,Шэлэфа,Хацармавэтаі Ераха,
27іГадарам,іУзал,іДыкла,
28іАвал,іАвімаіл,іШэва, 29Афір,ХавілаіЁваў:усеянысыныЁктана
30ЖылішчаіхняебылоадМэшыдаСэфара,гары ўсходняй.
31ГэтасыныСімавыяпаводлеродаўіхніх,паводле моваўіхніх,уземляхіхніх,паводленародаўіхніх
32Восьсем'ісыноўНоевых,паводлеродаўіхніх,у народахіхніх,іадіхпадзялілісянародыназямлі пасьляпатопу
РАЗДЗЕЛ11
1Ібыланаўсёйзямліаднамоваіаднамова.
2Істалася,каліяныішлізусходу,янызнайшлі раўнінуўзямліСэнаар;іпасялілісятам
3Ісказаліадзінаднаму:хадзем,зробімцэглыіабпалім яеІбылаўіхцэглазаместкаменя,іглейбыўуіх заместраствора
4Ісказаліяны:ідзі,пабудуемсабегорадівежу, вяршыняякойможадаходзіцьданеба;ізробімсабе імя,кабнерасьсеяццапаўсёйзямлі
5ІсышоўГасподзьпаглядзецьнагорадівежу,якія пабудавалісынычалавечыя
6ІсказаўГасподзь:вось,адзіннарод,іаднамовава ўсіх;івосьяныпачынаюцьрабіць:іцяперужонішто нестрымаеццаадіх,штоянынадумалізрабіць
7Хадзем,спусцімсяізмяшаеммовуіхнюю,кабяныне разумелімовыадзінаднаго.
8ІрасьсеяўіхГасподзьадтульпаўсёйзямлі,іяны перасталібудавацьгорад
9Тамудадзенаямуімя:Вавілон;ботамГасподзь зьмяшаўмовуўсёйзямлі,іадтульрасьсеяўіхГасподзь паўсёйзямлі
10.ВосьрадаводСіма:Сімубылостогадоўіспарадзіў Арфаксадапраздвагадыпасьляпатопу;
11ПасьлянараджэньняАрфаксадаСімжыўпяцьсот гадоўіспарадзіўсыноўідачок.
12Арфаксаджыўтрыццацьпяцьгадоўіспарадзіў Салу.
13ПасьлянараджэньняСалыАрфаксаджыў чатырыстатрыгадыіспарадзіўсыноўідачок
14СалахжыўтрыццацьгадоўіспарадзіўЭвэра
15ПасьлянараджэньняЭвэраСалажыўчатырыстатры гадыіспарадзіўсыноўідачок
16Эвэржыўтрыццацьчатырыгадыіспарадзіў Фалека
17ПасьлянараджэньняФалекаЭвэржыўчатырыста
18ФалекжыўтрыццацьгадоўіспарадзіўРагава
19ПасьлянараджэньняРагаваФалекжыўдзьвесьце дзевяцьгадоўіспарадзіўсыноўідачок.
21ПасьлянараджэньняСерухаРагаўжыўдзьвесьце семгадоўіспарадзіўсыноўідачок.
22СэрухжыўтрыццацьгадоўіспарадзіўНахора 23ПасьлянараджэньняНахораСэрухжыўдзьвесьце гадоўіспарадзіўсыноўідачок.
24НахоржыўдваццацьдзевяцьгадоўіспарадзіўТару
25ПасьлянараджэньняТарыНахоржыўсто дзевятнаццацьгадоўіспарадзіўсыноўідачок.
26ТаражыўсемдзесятгадоўіспарадзіўАбрама, НахораіАрана
27ВосьрадаводТары:ТараспарадзіўАбрама,Нахора іАрана;ХаранспарадзіўЛота
28.ІпамёрАранранейзаТару,бацькісвайго,узямлі нараджэньнясвайго,ваЎрыХалдэйскім
29АбраміНахорузялісабежонак;імяжонкі АбрамавайСара;іімяжонкіНахора:Мілка,дачка Харана,бацькіМілкіібацькіІшкі
30АСарабылабясплодная;уяенебылодзіцяці
31.ІўзяўТараАбрама,сынасвайго,іЛота,сына Арана,унукасвайго,іСару,нявесткусваю,жонку Абрама,сынасвайго;іянывыйшлізімізУра Халдэйскага,кабісціўзямлюХанаанскую;іпрыйшлі ўХараніпасялілісятам
32ІбылодзёнТарыдзьвесьцепяцьгадоў;іпамёр ТараўХаране.
РАЗДЗЕЛ12
1ІсказаўГасподзьАбраму:ідзіззямлітваёйіад радзімытваёйіздомубацькітвайгоўзямлю,якуюЯ пакажутабе;
2Івыведуадцябевялікінарод,ідабраслаўлюцябе,і ўзьвялічуімятваё;ітыбудзешдабраславеньнем: 3Ідабраслаўлютых,хтодабраслаўляецябе,іпракляну таго,хтопраклінаецябе,ідабраславяццаўтабеўсе родызямлі
4.ІпайшоўАбрам,якказаўямуГасподзь;іЛот пайшоўзьім;Абрамубылосемдзесятпяцьгадоў,калі ёнвыйшаўзХарана
5.ІўзяўАбрамСару,жонкусваю,іЛота,сынабрата свайго,іўсюмаёмасьцьіхнюю,якуюянынабылі,і душ,якіхянынабыліўХаране;івыйшліяны,кабісьці ўзямлюХанаанскую;іпрыйшліяныўзямлю Ханаанскую
6ІпрайшоўАбрампраззямлюдамесцаСіхем,да раўніныМора.ІХананэібылітадыўзямлі. 7ІзьявіўсяГасподзьАбрамуісказаў:нашчадкамтваім дамЯзямлюгэтую;іпаставіўтамахвярнікГоспаду, Якізьявіўсяяму
8ІпайшоўадтульнагарунаўсходадВэтыля,і паставіўнамётсвой,іВэтыльбыўназахадзе,аГайна ўсходзе;іпаставіўтамахвярнікГоспадуізаклікаўімя Гасподняе
9ІпайшоўАбрам,працягваючынапоўдзень 10Ібыўголадузямлі,іпайшоўАбрамуЕгіпет,каб пажыцьтам;боголадбыўмоцныназямлі
11Істалася,каліённаблізіўсядаўваходуўЕгіпет, сказаўСары,жонцысваёй:вось,яведаю,штоты жанчынапрыгожаязвыгляду; 12.ІкаліўбачацьцябеЕгіпцяне,скажуць:гэтажонка ягоная,ізаб'юцьмяне,ацябепакінуцьжывым
13скажы,прашуцябе,штотысястрамая,кабмне добрабылодзеляцябе;ідушамаябудзежыцьтабою.
14Істалася,каліАбрампрыйшоўуЕгіпет,Егіпцяне ўбачыліжанчыну,штоянавельміпрыгожая.
15.Іўбачыліяекнязіфараонавыяіпахваліліяеперад фараонам;ібылаўзятаяжанчынаўдомфараонаў
16ІабыходзіўсяёнзАбрамамдобрадзеляяе,ібыліў ягоавечкіівалы,іаслы,ірабы,ірабыні,іасьліцы,і вярблюды
17ІпакараўГасподзьвялікімікараміфараонаідом ягонызаСару,жонкуАбрамаву
18ІпаклікаўфараонАбрамаісказаў:штогэтаты зрабіўсамною?чамутынесказаўмне,штоянатвая жонка?
19Чамутысказаў:янасястрамая?дыкямогбыўзяць яесабезажонку;дыквось,восьжонкатвая,вазьміяеі ідзі
20Ізагадаўфараонлюдзямсваімпраяго,іяны адпусьціліяго,іжонкуягоную,іўсё,штоўягобыло.
РАЗДЗЕЛ13
1ІпайшоўАбрамзьЕгіпта,саміжонкаягоная,іўсё, штоўягобыло,іЛотзьім,напоўдзень
2ІбыўАбрамвельмібагатыбыдлам,срэбрамізолатам.
3ІпайшоўёнувандроўкісваезпоўдняаждаВэтыля, дамесца,дзеранейбыўнамётягоны,паміжВэтылемі Гаем;
4Дамесцаахвярніка,якіёнзрабіўтамраней,ітам АбрамзаклікаўімяГоспада
5ІўЛота,якіхадзіўзАбрамам,былодробнаеібуйное быдлаінамёты
6Ізямлянеўтрымалаіх,кабянымагліжыцьразам,бо маёмасьцьіхбылавялікая,іянынемагліжыцьразам.
7ІбыласваркапаміжпастухамібыдлаАбрамаі пастухамібыдлаЛота,іжылітадыўзямліХананэіі Фэрэзэі.
8ІсказаўАбрамЛоту:хайнябудзесваркіпаміж мноюітабою,іпаміжпастухамімаіміітваімі;бомы браты.
9Ціняўсязямляперадтабою?аддзялісяадмяне:калі тыпойдзешналева,тояпайдунаправа;цікаліты пойдзешнаправа,тояпайдуналева.
10ІпадняўЛотвочысваеіўбачыўусюраўніну Ярданскую,якаябылаўсюдыдобрапалітаявадой, першчымГасподзьзнішчыўСадоміГамору,яксад Гасподні,якзямляЕгіпецкая,кудыідзешЗоар 11.ІвыбраўсабеЛотусюраўнінуЯрданскую;іЛот пайшоўнаўсход,іаддзялілісяадзінаддругога 12АбрамжыўузямліХанаанскай,аЛотжыўу гарадахраўніныіпаставіўнамётсвойуСадоме 13АжыхарыСадомыбылівельміліхіміігрэшнікамі перадГоспадам
14ІсказаўГасподзьАбрамупасьлятаго,якЛот адлучыўсяадяго:узьвядзівочытваеіпаглядзізь месца,дзеты,напоўначінапоўдзень,інаўсходіна захад;
15Боўсюзямлю,якуютыбачыш,Ядамяетабеі нашчадкамтваімнавекі
16Ізраблюнашчадкаўтваіх,якпылзямны,такшто, каліхтоможапалічыцьпылзямны,дыкінашчадкі тваебудуцьпалічаны
17Устань,прайдзізямлюўдаўжынюіўшырынюяе;
18ІзняўАбрамнамётсвой,іпрыйшоўіпасяліўсяна раўнінеМамрэ,штоўХэўроне,іпаставіўтамахвярнік Госпаду.
РАЗДЗЕЛ14
1ІсталасяўдніАмрафэла,цараСэнаара,Арыёха,цара Эласара,Кедарлаамэра,цараЭлама,іТыдала,цара народаў;
2ЯнывялівайнузБэрам,царомСадомскім,ізБіршам, царомГаморскім,Шынавам,царомАдмы,і Шэмэбэрам,царомЦэваіма,ізцаромБэлы,гэта значыцьЦыгору
3УсёгэтазлучыласяўдалінеСідым,якаяёсьцьмора салёнае
4ДванаццацьгадоўяныслужыліКедарлаамеру,ана трынаццатымгодзеўзбунтаваліся.
5НачатырнаццатымгодзепрыйшоўКедарлаамэрі цары,якіябылізьім,іпабіліРэфаімаўуАштэротКарнаіме,іЗузімаўуХаме,іЭмімаўуШавэКірыяфаіме,
6іХарэінагарыСэірдаЭлпарана,штокаляпустыні 7Івярнулісяяны,іпрыйшліўЭн-Мішпат,гэта значыцьКадэш,іпабіліўсюкраінуАмалікіцянаў,а таксамаАмарэяў,якіяжыліўХацазон-Тамары 8ІвыйшаўцарСадома,іцарГаморы,іцарАдмы,іцар Цэваіма,іцарБэлы,гэтазначыцьСігор,іўступілізь іміўбітвуўдалінеСідзім; 9ЗКедарлаамэрам,царомЭлама,ізТыдалам,царом народаў,іАмрафэлам,царомСэнаара,іАрыёхам, царомЭласара;чатырыкаралізпяццю
10ДалінаСідымбылапоўнаяглеістыхям;іўцяклі царыСадомаіГаморыіўпалітам;атыя,штозасталіся, уцяклінагару
11.ІўзяліўседабротыСадомаіГаморыіўсехарчы іхніяіпайшлі
12ІўзяліЛота,сынабратаАбрамавага,якіжыўу Садоме,імаёмасьцьягоную,іпайшлі.
13ІпрыйшоўадзінзуцекачоўіданёсАбрамуГабрэю; боёнжыўнараўнінеМамрэАмарэйца,братаЭшколаі братаАнэра,іяныбылісаўдзельнікаміАбрама.
14ІкаліАбрампачуў,штобратягоныўзятыўпалон, ёнузброіўсваіхпадрыхтаваныхслуг,якіянарадзілісяў ягоўласнымдоме,трыставасемнаццаць,ігнаўсязаімі даДана
15Іпадзяліўсяённаіх,саміслугіягоныя,уначы,і пабіўіх,ігнаўсязаімідаХовы,штопалевыбок Дамаска
16Івярнуўёнусюмаёмасьць,атаксамавярнуўЛота, братасвайго,імаёмасьцьягоную,іжанчын,ілюдзей. 17ІвыйшаўцарСадомынасустрачямупасьлятаго,як ёнвярнуўсяпасьляразгромуКедарлаамэраіцароў, якіябылізьім,удалінеШавэ,якаяёсьцьдаліна царская
21ІсказаўцарСадомскіАбраму:аддаймнелюдзей,а маёмасьцьвазьмісабе.
22ІсказаўАбрамцаруСадомскаму:япадымаюруку маюдаГоспада,БогаЎсявышняга,Уладаранебаі зямлі,
23штоадніткінаватдараменьчыкаабуткуневазьмуі нічогатвайгоневазьму,кабтынесказаў:яўзбагаціў Абрама;
24Апрачатаго,штозьелімаладыялюдзі,ідолідля людзей,якіяішлісамною,Анэра,ЭшколаіМамрэ; няхайвозьмуцьсваюдолю
РАЗДЗЕЛ15
1ПасьлягэтагабылословаГасподняеАбрамуваўяве: нябойся,Абраме;Яшчыттвойіўзнагародатвая вельмівялікая
2ІсказаўАбрам:ГоспадзеГоспадзе!штоТыдасімне, каліязастаюсябязьдзетным,аэканомудомемаім ЭліэзэрзДамаска?
3ІсказаўАбрам:вось,тынедаўмненашчадкаў;івось, народжаныўдомемаім-спадчыннікмой.
4Івось,былодаягословаГасподняе:нябудзеён спадкаемцамтваім;алетой,хтовыйдзезтвайгонутра, будзетваімспадкаемцам.
5Івывеўяговонкіісказаў:паглядзінанебаіпалічы зоркі,каліможашіхпалічыць,ісказаўяму:такімбудзе нашчадстватваё.
6ІёнувераваўуГоспада;ізалічыўямугэтаў праведнасьць
7Ісказаўяму:ЯГасподзь,ЯківывеўцябезУра Халдэйскага,кабдацьтабезямлюгэтуюўспадчыну
8Ісказаўён:ГоспадзеБожа!пачымядаведаюся,што атрымаюягоўспадчыну?
9Ісказаўяму:вазьмімнетрохгадовуюцялушку,і трохгадовуюказу,ітрохгадовагабарана,ігалубку,і маладогагалубка.
10Іўзяўёнусёгэтаіпадзяліўнапалам,іпаклаў кожнуючасткуаднунасупрацьадной;алептушакне падзяліў.
11Ікаліптушкіналяцелінатрупы,Абрамадагнаўіх 12Калісонцазаходзіла,глыбокісонапанаваўАбрама; івось,жахвялікайцемрынапаўнаяго.
13ІсказаўёнАбраму:ведай,штонашчадкітвае будуцьпрыхадняміўзямлі,якаянеіх,ібудуць служыцьім;ібудуцьуціскацьіхчатырыстагадоў; 14Ітойнарод,якомуяныбудуцьслужыць,Ябуду судзіць,іпотымянывыйдуцьзьвялікаймаёмасьцю.
15Іпойдзешдабацькоўтваіхзьмірам;будзеш пахаваныўдобрайстарасці
16Алеўчацьвёртымпакаленьніянывернуццасюды, бояшчэняпоўнаябеззаконьнеАмарэяў.
17Істалася,калісонцазайшлоісцямнела,вось, дымячаясяпечізапаленаялямпапрайшліпаміжтымі часткамі
1АСара,жонкаАбрама,ненараджалаямудзяцей,і былаўяеслужанкаЕгіпцянка,імяякойАгар. 2.ІсказалаСараАбраму:вось,Гасподзьненарадзіў мяне;увайдзідаслужанкімаёй;можаздарыцца,штоя атрымаюдзяцейадяеІпаслухаўсяАбрамголасуСары 3.ІўзялаСара,жонкаАбрамава,Агар,служанкусваю Егіпцянку,пасьлятаго,якАбрампражыўдзесяць гадоўузямліХанаанскай,ідалаяеАбраму,мужу свайму,зажонку
4ІўвайшоўёндаАгары,іяназачала;ікаліўбачыла, штозачала,пагарджалаўвачахяегаспадыняяе.
5ІсказалаСараАбраму:крыўдамаянатабе;яаддала служанкумаюнаўлоннетваё;ікаліянаўбачыла,што зачала,ябыўпагарджаныўвачахяе:Гасподзьхай рассудзіцьмянеіцябе
6АлеАбрамсказаўСары:вось,служанкатваяўруцэ тваёй;рабізёю,штохочаш.ІкаліСараўчынілазьёю цяжкасьці,янаўцяклаадяе 7ІзнайшоўяеанёлГасподнікалякрыніцывадыў пустыні,калякрыніцынадарозеўСур.
8Ісказаўён:Агар,служанкаСарына,адкульты прыйшла?ікудытыпойдзеш?Ісказалаяна:яўцякаю адСары,гаспадынімаёй.
9ІсказаўёйанёлГасподні:вярнісядагаспадынітваёй іпадпарадкуйсяёй
10ІсказаўёйанёлГасподні:надтапамножусемятваё, такштоадмностваягонепалічаць
11ІсказаўёйанёлГасподні:вось,тыцяжарная,і народзішсына,ідасіямуімяІзмаіл;бопачуўГасподзь пакутытвае
12Іёнбудзедзікімчалавекам;рукаягонаябудзена ўсіх,ірукаўсіхнаяго;іёнбудзежыцьперадусімі сваімібратамі
13ІназвалаГоспада,Якігаварыўзьёю,імем:Ты,Бог, якібачыцьмяне,босказала:ціяітутглядзеланатаго, хтобачыцьмяне?
14ДзелягэтагакалодзежназваныБэрлахайроі;вось, гэтапаміжКадэсаміБарэдам.
15ІнарадзілаАгарАбрамусына,іназваўАбрамімя сынасвайго,якоганарадзілаАгар,Ізмаіл
16Абрамубыловосемдзесятшэсьцьгадоў,каліАгар нарадзілаАбрамуІзмаіла
РАЗДЗЕЛ17
18УтойсамыдзеньзаключыўГасподзьзапаветз Абрамам,кажучы:нашчадкамтваімдаюЯзямлю гэтую,адракіЕгіпецкайдараківялікай,ракіЕўфрата; 19Кенэі,КенізэііКадманіі, 20іХэтэі,іФэрэзэі,іРэфаімы, 21іАмарэі,іХананэі,іГергесэі,іЕвусэі РАЗДЗЕЛ16
1.КаліАбрамубылодзевяностадзевяцьгадоў, ГасподзьзьявіўсяАбрамуісказаўяму:ЯБог Усемагутны;хадзіперадаМноюібудзьдасканалы 2ІзаключузапаветМойпаміжМноюітабою,івельмі памножуцябе.
3ІўпаўАбрамнатварсвой,іБоггаварыўзьім, кажучы:
4Штодамяне,восьзапаветМойзтабою,ітыбудзеш бацькаммногіхнародаў
5ІнябудзешболейназывацьцябеАбрамам,алебудзе
6Ізраблюцябевельміпладавітым,івыведуадцябе народы,іцарывыйдуцьзцябе
7ІўстанаўлюзапаветМойпаміжМноюітабоюі паміжнашчадкамітваіміпасьляцябеўродыіхніяна запаветвечны,штобудуБогамтабеінашчадкамтваім пасьляцябе.
8Ідамтабеінашчадкамтваімпасьляцябезямлю,у якойтыпрыхадзень,усюзямлюХанаанскую,у валоданьневечнае;ібудуімБогам 9ІсказаўБогАбрагаму:дыктыбудзешзахоўваць запаветМой,тыінашчадкітваепасьляцябеўроды іхнія
10ВосьзапаветМой,яківыпавіннызахоўвацьпаміж Мноюіваміінашчадкамітваіміпасьляцябе;Кожны мужчынскідзіцяўваспавіненбыцьабрэзаны.
11іабрэжцекрайнююплоцьвашу;ігэтабудзезнакам запаветупаміжмноюівамі
12Івосьмыдзеньпавіненбыцьабрэзаныўвас,усе дзецімужчынскагаполуўродывашыя,народжаныяў домеабокупленыязасрэбраўчужога,хтонезсемені твайго.
13Трэбаабрэзацьнароджанагаўдометваімі купленагазагрошытвае,ібудзезапаветМойнацеле вашымзапаветамвечным.
14Інеабрэзанымужчына,уякоганеабрэзанакрайняя плоцьяго,душатаябудзевынішчаназнародусвайго; ёнпарушыўзапаветМой.
15ІсказаўБогАбрагаму:Сару,жонкутваю,не называйімяСарай,алехайбудзеімяёйСарра 16Ідабраслаўлюяе,ідамтабесынаадяе;і дабраславюяе,ібудзеянамацінародаў;царынародаў будуцьадяе
17.ІўпаўАбрагамнаабліччасваё,ізасьмяяўся,і сказаўусэрцысваім:няўжоадстогадоваганародзіцца дзіця?іцібудзеСарра,якойдзевяностагадоў, нарадзіць?
18ІсказаўАбрагамБогу:о,калібІзмаілжыўперад Табою!
19ІсказаўБог:Сарра,жонкатвая,сапраўдынародзіць табесына;ідасіямуімя:Ісаак;іпастаўлюзапаветМой зьімзапаветамвечнымізьнашчадкаміягоныміпасьля яго.
20АштодаІзмаіла,Япачуўцябе:вось,Ядабраславіў яго,іўчынюягоплодным,івельміпамножуяго; дванаццацькнязёўёнспародзіць,іЯзраблюадяго вялікінарод
21АлезапаветМойпастаўлюзІсаакам,якога народзіцьтабеСарраўгэтычаснанаступнымгодзе.
22Іперастаўгаварыцьзьім,іўзышоўБогадАбрагама 23.ІўзяўАбрагамІзмаіла,сынасвайго,іўсіх,хто нарадзіўсяўдомесваім,іўсіх,хтокупленызасрэбра яго,усіхмужчынскагаполуўдомеАбрагамавым;і абрэзаўкрайнююплоцьуіхутойсамыдзень,як сказаўямуБог.
24Абрагамубылодзевяностадзевяцьгадоў,калібыла абрэзанакрайняяплоцьягоная
25Ізмаілу,сынуягонаму,былотрынаццацьгадоў,калі былаабрэзанакрайняяплоцьягоная
26.УтойжадзеньабрэзаныАбрагаміІзмаіл,сын ягоны
27Іўсемужчыныўдомеягоным,народжаныяўдомеі купленыязагрошыўчужынцаў,быліабрэзанызьім.
1ІзьявіўсяямуГасподзьнараўнінахМамрэ,іён сядзеўкаляўваходуўнамётусьпёкудня; 2Іпадняўёнвочысваеіўбачыў,івось,трычалавекі стаяцьперадім;і,убачыўшыіх,ёнпабегімнасустрач адуваходуўнамётіпакланіўсядазямлі, 3ісказаў:Госпадземой!
4Няхайпрынясуцькрыхувадыіпамыюцьногівашыя, ісупакояццападдрэвам
5Іяпрынясукавалакхлеба,ісуцешыцесэрцывашыя; паслягэтагапойдзеце,бодзелягэтагавыпрыйшліда рабатвайго.Аянысказалі:такізрабі,яктысказаў.
6ІпасьпешлівапайшоўАбрагамунамётдаСаррыі сказаў:прыгатуйхутчэйтрымерыпшанічнаймукі, замясіізрабіляпёшкінавогнішчы.
7ІпабегАбрагамдастатка,іўзяўцялядалікатнаеі добрае,іаддаўягохлопцу;іёнпаспяшаўсяапрануць яго.
8Іўзяўёналеюімалакаіцяля,якоепадрыхтаваў,і паставіўперадімі;іёнстаўкаляіхпаддрэвам,іяны елі.
9Ісказаліяму:дзеСарра,жонкатвая?Ёнсказаў:вось, унамёце
10Ісказаўён:вярнусядацябеўчасжыцьця;івось,у Сарры,жонкітваёй,будзесынІпачулаСарракаля ўваходуўнамёт,якізаім
11ААбрагаміСаррабылістарыяіўсталымвеку;і гэтаперасталабыцьуСарры,якужанчын
12ІзасьмяяласяСарраўсабе,кажучы:„Цібудземне прыемна,каліясастарылася?
13ІсказаўГасподзьАбрагаму:чагозасьмяяласяСарра, кажучы:няўжомненарадзіцьдзіця,каліястарая?
14Хібашто-небудзьцяжкадляГоспада?Уназначаны часявярнусядацябеўчасжыцця,ібудзеўСаррысын 15Сарражадрокся,кажучы:янесьмяялася;бояна баялася.Ёнсказаў:не;алетысмяяўся.
16ІўсталілюдзіадтульіпаглядзеліўбокСадомы;і Абрагампайшоўзьімі,кабправесьцііхударогу
17.ІсказаўСПАДАР:ціўтаюЯадАбрагаматое,што раблю?
18Бачачы,штоАўраамстаневялікімімоцным народам,іўсенародызямлібудуцьдабраславёныяўім?
19Бояведаюяго,кабёнзагадаўсынамсваімідому сваймупасьлясябе,кабянытрымалісяшляху Гасподняга,чынячысправядлівасьцьісуд;каб ГасподзьвыканаўнадАбрагамамтое,штосказаўпра яго.
20ІсказаўГасподзь:вялікіенкСадомаіГаморыігрэх іхнівельміцяжкі;
21Ясыдуіпагляджу,цізрабіліянытак,яклямант,які дайшоўдамяне;акаліне,тобудуведаць.
22Іадвярнулісятыялюдзіадтульіпайшліўбок Садомы,аАбрагамяшчэстаяўперадГоспадам
23ІпадышоўАбрагамісказаў:цінехочашты зьнішчыцьправедніказьбязбожнікам?
24Можабыць,угорадзебудзепяцьдзясятправеднікаў; няўжотызьнішчышінепашкадуешгэтаемесцадзеля пяцідзесяціправеднікаў,якіяўім?
25Далёкаадцябезрабіцьтак,кабзабіцьправедніказь бязбожнікам,ікабправеднікбыў,якібязбожнік,хай
Быццё
будзеадцябетое,штоСудзьдзяўсёйзямліўчыніць справядлівасьць?
26ІсказаўГасподзь:каліЯзнайдуўСадоме пяцьдзясятправеднікаўугорадзе,дыкдзеляіх пашкадуюўсёгэтаемесца.
27ІадказваўАбрагамісказаў:вось,яадважыўся гаварыцьзГоспадам,якіёсьцьтолькіпыліпопел
28.Можа,зпяцідзесяціправеднікаўнехапаепяці;І сказаў:калізнайдутамсоракпяць,незнішчу
29Іяшчэразгаварыўзьім,кажучы:можабыць, знойдзеццатамсорак?Атойсказаў:дзелясаракане зраблюгэтага
30Ісказаўяму:хайнегневаеццаГасподзь,іяскажу: можа,знойдзеццатамтрыццаць?Атойсказаў:не зраблю,калізнайдутамтрыццаць
31Ісказаўён:вось,яадважыўсягаварыцьГоспаду: можабыць,знойдзеццатамдваццаць?Ісказаўён:не зьнішчудзелядваццаці
32Ісказаўён:хайнегневаеццаГасподзь,іяяшчэраз скажу:можа,знойдзеццатамдзесяць?Атойсказаў:не знішчудзелядзесяці
33.ІпайшоўГасподзь,яктолькіперастаўразмаўляцьз Абрагамам,івярнуўсяАбрагамусваёмесца
РАЗДЗЕЛ19
1ІпрыйшліўвечарыдваанёлыўСадому;іЛотсядзеў калябрамыСадомскай;іЛот,убачыўшыіх,устаў насустрачім;іпакланіўсяёнтварамдазямлі;
2Ісказаўён:вось,спадарымае,зайдзіцеўдомраба вашагаізаначуйцеіабмыйценогівашыя,іўстанеце ранаіпойдзецеўдарогусваюЯнысказалі:не;алемы будземначавацьнавуліцы
3Імоцнанаціскаўнаіх;ізавярнулісядаягоіўвайшлі ўдомяго;ізладзіўімгасьціну,ісьпякпраснакоў,іяны елі
4Алеперадтым,якянылегліспаць,жыхарыгорадуі жыхарыСадомыабступілідом,адстарыхдамаладых, увесьнародзусіхбакоў;
5ІпаклікаліЛотаісказаліяму:дзетыялюдзі,што прыйшлідацябегэтайноччу?выведзііхданас,кабмы пазналііх
6ІЛотвыйшаўдаіхудзьверыізамкнуўзасабою дзьверы,
7Ісказаў:прашувас,браты,нерабіцегэтагаліха 8Вось,умянедзьведачкі,якіяняведалімужа; дазвольцемневывесьцііхдавас,авырабіцезьімі, штовамзаўгодна;толькігэтымлюдзямнічогане рабіце;тамуіпрыйшліяныпадценьдахумайго 9Янысказалі:адступісяІсказаліянызноў:гэты прыйшоўпажыць,іямутрэбабыцьсуддзёй;цяпермы зтабоюўчынімгорш,чымзімі.Іянымоцнанаціснулі началавека,наватнаЛота,інаблізіліся,кабзламаць дзверы
10АлетыялюдзіпрацягнулірукісваеіўцягнуліЛота дасябеўдомізамкнулідзьверы
11Іпабіліслепатойлюдзей,якіябылікалядзвярэй дома,адмалогадавялікага,такштоянызцяжкасцю шукалідзвярэй
15Каліўзышлазара,анёлыпрысьпешыліЛота, кажучы:устань,вазьміжонкутваюідзьвюхдачок тваіх,якіятут;кабтынезагінуўубеззаконьнігорада 16Іпакульёнмарудзіў,тыялюдзісхапіліягозарукуі жонкуягонуюідзьвюхдачокягоныхзаруку; міласэрнынадімГасподзь,івывеліягоіпакінуліза горадам.
17Істалася,каліянывывелііхвонкі,ёнсказаў: ратуйся,ратуйсяаддушысваёй;неазірайсяназадіне спыняйсянаўсёйраўніне;уцякайнагару,кабне загінуцьтабе
18ІсказаўімЛот:нетак,Госпадзе!
19Вось,рабТвойздабыўупадабаньнеўвачахТваіх,і ТыпавялічыўміласьцьТваю,якуюТыўчыніўмне, выратаваўшыжыцьцёмаё;іянемагуўцячынагару, кабнезахапіламянеякаябядаіянепамёр.
20Вось,гэтыгорадблізкі,кудыможнаўцякаць,іён маленькі:О,дазвольмнеўцячытуды(цінемалы?),і душамаябудзежыць.
21Ісказаўяму:вось,япагадзіўсязтабоюіўгэтым, штонеразбуругорадгэты,праякітыказаў
22Спяшайся,уцякайтуды;боянемагунічогазрабіць, пакультынепрыйдзешсюдыТамуіназваныгорад Цоар
23.Сонцаўзышлонадзямлёю,каліЛотувайшоўу Сігор
24ІпраліўГасподзьнаСадомуіГаморусеркуіагонь адГоспадазьнеба;
25Ізьнішчыўёнгарадытыя,іўсюраўніну,іўсіх жыхароўгарадоў,іўсё,шторасьценазямлі
26Алежонкаягонаяазірнуласяззадуягоізрабілася салянымслупом
27ІўстаўАбрагамранараніцайнамесца,дзеёнстаяў перадГоспадам.
28ІпаглядзеўённаСадоміГаморуінаўсюзямлю раўніны,іўбачыў,івось,падымаеццадымззямлі,як дымзпечы.
29Істалася,калізьнішчаўБоггарадыраўніны, успомніўБогабАбрагамеівыслаўЛотазьсярэдзіны разбурэньня,каліразбураўгарады,уякіхжыўЛот.
30ІвыйшаўЛотзСігоруіжыўнагары,ідзьведачкі ягозьім;боёнбаяўсяжыцьуСігоры,іжыўёну пячоры,ёнідзьведачкіягоныя
31Ісказаластарэйшаямалодшай:бацьканашстары,і няманазямлічалавека,якібувайшоўданаспаводле звычаюўсёйзямлі; 32Хадзем,напоімбацькунашагавіноміперасьпімзь ім,кабзахавацьсемяадбацькінашага
33Інапаілібацькусвайговіномутуюноч;іўвайшла
12.ІсказалігэтыялюдзіЛоту:ціёсьцьуцябетутяшчэ што?зяць,ісынытвае,ідочкітвае,іўсё,штоўцябеў горадзе,выведзііхзгэтагамесца 13Бомызруйнуеммесцагэтае,боенкіхнівялікіперад
35Інапаілібацькусвайговіноміўтуюноч;іўстала малодшаяіспалазьім;іённезаўважыў,каліяналегла ікаліўстала
36.ІзачаліабедзьведочкіЛотаадбацькісвайго.
37ІнарадзілапершароднаясынаідалаямуімяМааў: ёнбацькаМаавіцянаўдасёньняшнягадня
38Імалодшаятаксаманарадзіласынаідалаямуімя Бэнамі:ёнбацькасыноўАмонавыхдасёньняшнягадня.
РАЗДЗЕЛ20
1ІпайшоўАбрагамадтульупаўднёвуюкраіну,і пасяліўсяпаміжКадэшаміШурам,іпасяліўсяў Герары
2ІсказаўАбрагампраСарру,жонкусваю:янасястра мая.ІпаслаўАвімэлэх,царГерарскі,іўзяўСарру.
3АлеБогпрыйшоўдаАвімэлэхаўначыўсьнеісказаў яму:вось,тыпамёрдзеляжанчыны,якуютыўзяў;бо янамужыковаяжонка.
4АлеАвімэлэхнепадышоўдаяеісказаў:Госпадзе!
5Цінесказаўёнмне:янасястрамая?іяна,наватяна самасказала:ёнмойбрат;язрабіўгэтаўчыстасьці сэрцамайгоіўнявіннасьцірукмаіх
6ІсказаўямуБогусьне:так,яведаю,штотызрабіў гэтаўшчырасьцісэрцатвайго;боятаксамаўтрымаў цябеадгрэхусупроцьмяне,тамуянедазволіўтабе дакрануццадаяе
7Дыкцяпервярнічалавекужонкуягоную;боён прарок,ібудземаліццазацябе,ібудзешжывы;акалі невернешяе,ведай,штоканешнепамрэштыіўсётваё
8.ІўстаўАвімэлэхранараніцай,іпаклікаўусіхслуг сваіх,ірасказаўімусёгэтаўвушы;івельмі спалохалісялюдзігэтыя
9.ІпаклікаўАвімэлэхАбрагамаісказаўяму:штоты зрабіўзнамі?ічымяцябепакрыўдзіў,штотынавёўна мянеінамаёцарствавялікігрэх?тыўчыніўмне ўчынкі,якіяненалежаларабіць.
10ІсказаўАвімэлэхАбрагаму:штотыбачыў,што зрабіўгэта?
11.ІсказаўАбрагам:тамуштоядумаў,штоняма страхуБожагаўгэтыммесцы;ізаб'юцьмянезажонку маю
12Алеянасапраўдысястрамая;янадачкамайго бацькі,аленедачкамаёймаці;іянасталамаёйжонкай
13Істалася,каліБогвывеўмянездомубацькімайго вандроўным,ясказаўёй:восьласкавасьцьтвая,якую тызробішмне;укожныммесцы,кудымыпрыйдзем, кажыпрамяне:Ёнмойбрат.
14ІўзяўАвімэлэхавечаківалоў,ірабоўірабыньідаў Абрагаму,івярнуўямуСарру,жонкуягоную 15ІсказаўАвімэлэх:вось,зямлямаяперадтабою; жыві,дзехочаш.
16ІсказаўСарры:вось,ядаўбратутваймутысячу срэбранікаў;вось,ёнтабепокрывадлявачэйусім,хто зтабою,іўсіміншым;такянабыладакараная 17ІпамаліўсяАбрагамБогу,іацаліўБогАвімэлэхаі жонкуягонуюірабыньягоных;іянынараджалідзяцей. 18БозамкнуўГасподзьусеўлоньніўдоме Авімэлэхавымз-заСарры,жонкіАбрагамавай
1ІнаведаўГасподзьСарру,яксказаў,ізрабіўГасподзь Сарры,яксказаў.
2БоСарразачалаінарадзілаАбрагамусынаў старасьціягонай,увызначанычас,праякісказаўяму Бог
3ІназваўАбрагамсынасвайго,штонарадзіўсяўяго, якоганарадзілаямуСарра,Ісаак
4ІАбрагамабрэзаўІсаака,сынасвайго,увосемдзён, якзагадаўямуБог
5Абрагамубылостогадоў,калінарадзіўсяўягоІсаак, сынягоны.
6ІсказалаСарра:Богдаўмнесьмяяцца,кабусе,хто пачуе,сьмяялісясамною
7Ісказалаяна:хтобсказаўАбрагаму,штоСарра карміладзяцей?боянарадзілаямусынаўстарасьці ягонай
8Дзіцяпадрасталаібылоаднятаадгрудзей;ізладзіў Абрагамвялікаесьвятаўтойдзень,каліІсаакбыў аднятыадгрудзей
9ІўбачылаСаррасынаАгарыЕгіпцянкі,якогаяна нарадзілаАбрагаму,насміхаючыся
10ІсказалаянаАбрагаму:праганігэтуюрабынюі сынаяе,босынгэтайрабынінябудзеспадкаемцамз сынаммаім,зІсаакам
11ІбылогэтавельмігоркаўвачахАбрагамаз-засына ягонага.
12ІсказаўБогАбрагаму:хайнябудзетабегораз-за хлопчыкаіз-зарабынітваёй;ваўсім,штоскажатабе Сарра,слухайсяголасуяе;боўІсаакуназавеццатвае семя
13ІадсынарабыніЯвыведународ,боёнсемятваё
14ІўстаўАбрагамранараніцай,іўзяўхлебаімех вады,ідаўАгары,паклаўшыёйнаплечы,ідзіця,і адпусьціўяе;іянапайшлаіблукалаўпустыніБеэрШэвы.
15Іскончыласявадаўмеху,іянакінуладзіцяпад аднымзкустоў
16Іянапайшлаіселанасупрацьягонаводдаль,як стрэламзлука,босказала:няхайянябачусьмерці дзіцяціІянаселанасупрацьяго,іпаднялаголассвой,і заплакала.
17ІпачуўБогголасхлопчыка;іанёлБожыпаклікаў Агарзнебаісказаўёй:штозтабою,Агар?небойцеся; бопачуўБогголасхлопца,дзеён.
18Устань,падыміхлопцаівазьміягоўрукутваю;бо Язраблюадяговялікінарод.
19ІадкрыўБогёйвочы,іянаўбачылакалодзежвады; іянапайшла,напоўніламехвадойінапаілахлопчыка 20ІБогбыўзхлопчыкам;іёнвырас,іжыўупустыні, істаўстральцомзлука.
21ІжыўёнупустыніФаран,імаціягонаяўзялаяму жонкузьзямліЕгіпецкай
22Ібылоўтойчас,штоАвімэлэхіФіхол, ваеначальнікягоны,сказаліАбрагаму,кажучы:Богз табоюваўсім,штотыробіш; 23Дыквось,прысягнімнетутБогам,штотыня будзешфальшываставіццанідамяне,нідасынамайго, нідасынасынамайго;зямля,наякойтыжыў. 24ІсказаўАбрагам:прысягаю
25ІдакараўАбрагамАвімэлэхазакалодзежзвадою, якіслугіАвімэлэхавыяадабралі.
26ІсказаўАвімэлэх:няведаю,хтозрабіўгэта;
27ІўзяўАбрагамавечаківалоўідаўіхАвімэлэху;і абодвазаключылізапавет.
28ІпаставіўАбрагамсемягнятсастаткуасобна
29ІсказаўАвімэлэхАбрагаму:навоштагэтыясем ягнят,якіхтыаддзяліўасобна?
30Ісказаўён:гэтыхсемягнятвазьмізрукімаёй,каб яныбылімнесьведкамі,штоявыкапаўгэтыкалодзеж
31ТамуённазваўтоемесцаВірсавіяй;ботам прысягнуліабодва
32.ІзаключыліянызапаветуВірсавіі;тадыўстаў АвімэлэхіФіхол,ваеначальнікягоны,івярнулісяў зямлюФілістымскую
33ІпасадзіўАбрагамгайуВірсавііізаклікаўтамімя ГоспадаБогавечнага
34ІпрабыўАбрагамузямліФілістымскайшматдзён
РАЗДЗЕЛ22
1.ПасьлягэтагаБогспакушаўАбрагамаісказаўяму: «Абрагаме!»Ёнжасказаў:«Восья»
2Ісказаўён:вазьміцяперсынатвайго,адзінагатвайго Ісаака,якогатылюбіш,іідзіўзямлюМорыя;іпрынясі яготамнацэласпаленьненааднойзгор,праякуюЯ скажутабе
3ІўстаўАбрагамранараніцай,іасядлаўасласвайго,і ўзяўзсабоюдвухюнакоўсваіхіІсаака,сынасвайго,і наклаўдроўнацэласпаленьне,іўстаў,іпайшоўтуды, дзеБогсказаўяму.
4НатрэцідзеньАбрагампадняўвочысваеіўбачыў тоемесцаздалёк
5ІсказаўАбрагамхлопцамсваім:застаньцесятутз аслом;аяіхлопецпойдземтуды,пакланімсяізноў прыйдземдавас
6.ІўзяўАбрагамдровыдляцэласпаленьняіўсклаўна Ісаака,сынасвайго;іўзяўагоньурукусваюінож;і пайшліабодваразам
7ІгаварыўІсаакАбрагаму,бацькусвайму,ісказаў: бацькамой!Ёнсказаў:восья,сынемойІсказаў:вось агоньідровы,адзеягнянацэласпаленьне?
8ІсказаўАбрагам:сынемой!БогдасьцьСабеягняна цэласпаленьнеІпайшліяныабодваразам
9Іпрыйшліяныдамесца,праякоесказаўямуБог;і паставіўтамАбрагамахвярнік,ірасклаўдровы,і звязаўІсаака,сынасвайго,іпаклаўягонаахвярнікуна дровах.
10ІпрацягнуўАбрагамрукусваюіўзяўнож,каб забіцьсынасвайго
11ІпаклікаўягоанёлГасподнізьнебаісказаў: Абрагаме!Абрагаме!Ёнсказаў:восья!
12Ісказаўён:непадымайрукітваёйнахлопчыкаіне рабізьімнічога;боцяперяведаю,штотыбаішсяБога, ботынепашкадаваўсынатвайго,адзінагатвайгоад мяне
13ІпадняўАбрагамвочысваеіўбачыў,івось,ззаду баран,якізаблытаўсяўгушчарырагамісваімі;і пайшоўАбрагам,узяўбаранаіпрынёсягона цэласпаленьнезаместсынасвайго. 14ІдаўАбрагамімятамумесцу:Іегова,яксказанада сёньня:нагарыГасподзьзьявіцца
15ІдругіраззаклікаўАбрагамазьнебаанёлГасподні, 16ісказаў:Сабоюпрысягаю,кажаГасподзь,бозатое, штотызрабіўгэтаінепашкадаваўсынатвайго, адзінагатвайго,
17штоЯдабраслаўляюцябеіпамнажаючы,памножу насеньнетваё,якзоркінябесныяіякпясокнаберазе мора;інашчадкітваезавалодаюцьбрамайворагаў сваіх;
18Ідабраславяццаўсеменітваімусенародызямлі; тамуштотыпаслухаўсяголасумайго
19ІвярнуўсяАбрагамдахлопцаўсваіх,іяныўсталіі пайшліразамуВірсавію;іжыўАбрагамуВірсавіі 20.ПасьлягэтыхпадзейданесьліАбрагаму,кажучы: вось,іМілканарадзіладзяцейНахору,братутвайму; 21Хуз,першынецягоны,іБуз,братягоны,іКемуіл, бацькаАрама,
22іХэсэд,іХазо,іПілдаш,іДжыдлаф,іБэтуэль
23ВатуілспарадзіўРэбэку;гэтыхвасьмёранарадзіла МілкаНахору,братуАбрагамаваму.
24Іналожніцаягоная,імяякойРэўма,нарадзіла Тэваха,Гахама,ТахашаіМааху
РАЗДЗЕЛ23
1Саррыбылостодваццацьсемгадоў:гэтагады жыцьцяСаррынага
2ІпамерлаСарраўКір'ят-Арбе;гэтаХэўронузямлі Ханаанскай;іпрыйшоўАбрагамаплаквацьСарруі плакацьпаёй
3ІўстаўАбрагамадпамерлайсваёйісказаўсынам Хэтавым,кажучы:
4Япрыхадзеньіпрыхадзеньувас;дайцемнева валоданьнемагілуўвас,кабяпахаваўнябожчыцумаю адвачэймаіх.
5ІадказалісыныХэтавыяАбрагаму,кажучыяму: 6Паслухайнас,спадармой:тымагутныкнязьсярод нас;ніхтознаснеадмовіцьтабеўмагілеягонай,каб тымогпахавацьпамерлагатвайго
7ІўстаўАбрагаміпакланіўсянародузямлі,сынам Хэтавых.
8Ігаварыўім,кажучы:калівыхочаце,кабяпахаваў нябожчыцумаюадвачэймаіх;выслухаймянеі памалісязамянеЭфрона,сынаЦохаравага, 9кабёндаўмнепячоруМахпэла,якаяўяго,якаяў канцыполяягонага;застолькігрошай,колькіяно каштуе,ёнаддасьцьягомнеўвалоданьнесяродвасна пахаваньні
10ІжыўЭфронсяродсыноўХэтавых;іадказваў ЭфронХэтэянінАбрагамуперадсынаміХэтавымі, усімі,штоўваходзіліўбрамугорадаягонага,ісказаў: 11Не,спадарумой,паслухаймяне:поледаютабеі пячору,якаянаім,даютабе;перадабліччамсыноў народумайгоаддаютабе:пахавайпамерлуютваю 12ІпакланіўсяАбрагамнародутойзямлі 13ІсказаўёнЭфронупераднародамзямлітой,кажучы: калітыдасі,дыкпаслухаймяне:ядамтабесрэбраза поле;вазьміадмяне,іяпахаваютамнябожчыцумаю. 14ІадказваўЭфронАбрагаму,кажучыяму: 15Спадарумой,паслухайсямяне:зямлякаштуе
16ІпаслухаўсяАбрагамЭфрона;іадважыўАбрагам Эфронусрэбра,якоеённазваў,слухаючысыноў Хэтавых,чатырыстасікляўсрэбра,срэбраўкупца
17ІполеЭфрона,якоеўМахпэле,штоперадМамрэ,і поле,іпячора,якаянаім,іўседрэвы,якіяўполі,якія быліваўсіхваколіцах,умацаваліся
18АбрагамуўвалоданьнеперадсынаміХэтавымі перадусімі,штоўваходзіліўбрамугорадаягонага.
19ПасьлягэтагаАбрагампахаваўСарру,жонкусваю, упячорынаполіМахпэлаперадМамрэ,гэтазначыць Хэўрон,узямліХанаанскай
20Ізамацаваласяполеіпячора,якаянаім,сыны ХэтавыяАбрагамуўвалоданьнедляпахаваньня.
РАЗДЗЕЛ24
1Абрагамбыўстарыіўсталымвеку,ідабраславіў ГасподзьАбрагамаваўсім
2.ІсказаўАбрагампершамурабусваймуўдомесваім, якікіраваўусім,штомеў:пакладзірукутваюпадмаё сьцягно;
3ІпрысягнуцябеГоспадам,БогамнебаіБогамзямлі, штотыневозьмешжонкісынумаймуздачок Хананэяў,сяродякіхяжыву
4Алетыпойдзешузямлюмаюідарадзімымаёйі возьмешжонкуІсааку,сынумайму
5Ісказаўямуслуга:можа,жанчынанезахочаісьціза мноюўгэтуюзямлю;цітрэбамневярнуцьсынатвайго ўзямлю,зьякойтывыйшаў?
6ІсказаўямуАбрагам:сьцеражыся,кабтынепрывёў сынамайгосюды.
7ГасподзьБогнябёсаў,Якіўзяўмянездомубацькі майгоізьзямліраднімаёй,іЯкігаварыўсамноюіЯкі прысягнуўмне,кажучы:нашчадкамтваімдамзямлю гэтую;ёнпашлеанёласвайгоперадтабою,іты возьмешадтульжонкусынумайму
8Акаліжанчынанезахочаісьцізатабою,дыкты будзешвольныадгэтайпрысягімаёй:толькісына майгоневяртайсюды
9ІпаклаўрабрукусваюпадсьцягноАбрагама, гаспадарасвайго,іпрысягнуўямуўгэтым
10Іўзяўрабдзесяцьвярблюдаўзвярблюдаўгаспадара свайгоіпайшоў;боўсямаёмасьцьгаспадараягонага былаўягоныхруках;іёнустаўіпайшоўу Месапатамію,угорадНахора
11Іпаставіўёнвярблюдаўсваіхнакаленіпа-за горадамкалякалодзежаўвечары,учас,каліжанчыны выходзяцьчэрпацьваду.
12Ісказаўён:Госпадзе,Божагаспадарамайго Абрагама!
13Вось,ястаютуткалястуднівады;івыйшлідочкі жыхароўгорадачэрпацьваду.
14Іняхайдзяўчына,якойяскажу:нахайзбантвой,я нап'юся;іскажаяна:пі,іянапаюівярблюдаўтваіх;із гэтагаядаведаюся,штотыаказаўласкугаспадару майму
15.Яшчэнескончыўёнгаварыць,яквось,выйшла Рэбэка,якаянарадзіласяадВатуіла,сынаМілкі,жонкі Нахора,братаАбрагама,сазбаномсваімнаплячы 16Ідзяўчынабылавельміпрыгожаязвыгляду,дзева,і ніхтоневедаўяе;іянаспусціласядастудні,і напоўнілазбансвой,іпаднялася
17Іпабегслугаёйнасустрачісказаў:дазвольмне выпіцькрыхувадызтвайгозбана.
18Ісказалаяна:пі,спадарумой!Іпасьпешліва апусьцілазбансвойнарукусваюінапаілаяго.
19.Каліянанапаілаяго,сказала:івярблюдамтваімя начэрпаювады,пакульненап'юцца
20Іянапасьпешлівавылілазбансвойукарыта,ізноў пабегладакалодзежачэрпацьвады,ізачэрпнулаўсім ягонымвярблюдам
21Ітойчалавек,зьдзіўленыёй,маўчаў,ведаючы,ці пасьпеўГасподзьшляхягоны,ціне
22Калівярблюдыперасталіпіць,узяўтойчалавек залатуюзавушніцуўпаўсіклявагоюідвазапясціна рукіяе,вагоюўдзесяцьсікляўзолата;
23ісказаў:чыятыдачка?скажымне:ціёсцьмесцаў домебацькітвайго,кабмыначавалі?
24Янасказалаяму:ядачкаВатуіла,сынаМілкі,якога янанарадзілаНахору
25Янаяшчэсказалаяму:унасдастатковаісаломы,і корму,імесцадляначлегу
26Ісхіліўсячалавектой,іпакланіўсяГоспаду
27.Ісказаўён:дабраславёныГасподзьБоггаспадара майгоАбрагама,Якінепакінуўгаспадарамайго міласэрнасьцюСваёюіпраўдаюСваёю!
28Іпабегладзяўчынаірасказалапрагэтаўдомемаці сваёй
29УРэбэкібыўбрат,імяямуЛаван;івыбегЛаванда чалавекатагодакалодзежа.
30Істалася,каліёнубачыўзавушніцыібранзалетына рукахусястрысваёйіпачуўсловыРэбэкі,сястры сваёй,якаяказала:такгаварыўмнегэтычалавек;што ёнпрыйшоўдачалавека;івось,ёнстаіцькаля вярблюдаўкалястудні
31Ісказаўён:увайдзі,дабраславёныГоспадам; навоштатыстаішбез?бояпадрыхтаваўдомімесца длявярблюдаў
32.Іўвайшоўтойчалавекудом,ірасперазаў вярблюдаўсваіх,ідаўсаломыікормудлявярблюдаўі вады,кабабмыцьногіямуілюдзям,якіябылізьім
33Іпаставіліперадімежу,алеёнсказаў:нябудуесьці, пакульнескажупраштоІёнсказаў:гаварыдалей 34Ёнсказаў:ярабАбрагама
35ІдабраславіўГасподзьгаспадарамайговельмі;і стаўёнвялікім,ідаўямудробнаеібуйноебыдла,і срэбра,ізолата,ірабоў,ірабынь,івярблюдаў,іаслоў 36.ІСарра,жонкагаспадарамайго,састарыўшыся, нарадзіласынагаспадарумайму,іёнаддаўямуўсё, штомеў.
37Іпрысягнуўмянегаспадармой,кажучы:небяры жонкісынумаймуздачокХананэяў,узямліякіхя жыву;
38Алетыпойдзешудомбацькімайгоідараднімаёйі возьмешжонкусынумайму
39Ісказаўягаспадарумайму:можа,жанчынане пойдзезамною?
40Ісказаўёнмне:Гасподзь,перадабліччамЯкогая
42Іпрыйшоўясёньнядакалодзежаісказаў:Госпадзе, БожагаспадарамайгоАбрагама!
43Вось,ястаюкалястуднівады;істанецца,калідзева выйдзечэрпацьвады,іяскажуёй:даймненапіцца крыхувадысазбанатвайго; 44Ісказалаянамне:ітыпі,івярблюдамтваімя начарпаю;няхайгэтабудзетаяжанчына,якую вызначыўГасподзьсынугаспадарамайго.
45Яшчэнескончыўягаварыцьусэрцымаім,яквось, выйшлаРэбэкасазбаномсваімнаплячы;іяна спусціласядакалодзежаінабралавады;іясказаўёй: даймнепіць
46.Іянапасьпешнаапусьцілазбансвойзплячасвайго ісказала:пі,іянапаюівярблюдаўтваіх;іяпіла,іяна напаілаівярблюдаў
47Іяспытаўсяўяеісказаў:чыятыдачка?Ісказала яна:дачкаВатуіла,сынаНахоравага,якоганарадзіла ямуМілкаЯпаклалазавушніцунатваряеізапясціна рукіяе.
48Ісхіліўсяя,іпакланіўсяГоспаду,ідабраславіў ГоспадаБогагаспадарамайгоАбрагама,Яківёўмяне правільнымшляхам,кабузяцьдачкубратагаспадара майгозасынаягонага
49Іцяпер,ціхочацевыпаступіцьласкаваіпраўдзіваз гаспадароммаім,скажыцемне;акаліне,скажыцемне; кабямогпавярнуццанаправаабоналева
50ІадказваліЛаваніВатуілісказалі:адГоспадагэта справа;мыняможамгаварыцьзтабоюніблагога,ні добрага
51ВосьРэбэкаперадтабою;вазьміяеіідзі,іняхайяна будзежонкайсынагаспадаратвайго,якказаўГасподзь.
52Істалася,калірабАбрагамаўпачуўсловыіхнія, пакланіўсяГоспадуіпакланіўсядазямлі
53.Івынесслугасрэбныяізалатыярэчыівопраткуі аддаўРэбэкі;ібратуяеімаціяедаўкаштоўныярэчы
54Іелііпілі,ёнілюдзі,якіябылізьім,іпрастаяліўсю ноч;іўсталіяныраніцай,іёнсказаў:адпусьціцемяне дагаспадарамайго
55Ісказалібратяеімаціяе:няхайдзяўчынапабудзеў наснекалькідзён,хацябдзесяць;паслягэтагаяна пойдзе
56Ісказаўім:неперашкаджайцемне,боГасподзь пасьпяшыўнадароземаёй;адпусцімяне,кабяпайшоў дагаспадарамайго
57Янысказалі:паклічамдзяўчынуіспытаемсяў вусныяе.
58ІпаклікаліРэбэкуісказаліёй:ціпойдзештыз гэтымчалавекам?Аянасказала:япайду.
59ІадпусьціліРэбэку,сяструсваю,інянькуяе,іраба Абрагамавага,ілюдзейягоных
60ІдабраславіліРэбэкуісказаліёй:Тысястранаша, будзьмацітысячаммільёнаў,іняхайнашчадкітвае завалодаюцьбрамайненавісьнікаўіх
61ІўсталаРэбэкаідзяўчатыяе,іселінавярблюдаў,і пайшлізачалавекам;ірабузяўРэбэкуіпайшоў
62ІпрыйшоўІсаакаддарогідакрыніцыЛахай-Рой;бо ёнжыўупаўднёвайкраіне.
63ІвыйшаўІсаакувечарыразважацьуполе;іпадняў вочысваеіўбачыў,івось,ідуцьвярблюды
64ІпаднялаРэбэкавочысваеі,убачыўшыІсаака, сышлазьвярблюда
65Боянасказаласлузе:штогэтазачалавек,штоідзе полемнасустрачнам?Іслугасказаў:гэтамойгаспадар; тамуянаўзялапокрываінакрылася
66ІрасказаўслугаІсаакуўсё,штоёнзрабіў.
67ІўвёўяеІсаакунамётСарры,мацісваёй,іўзяў Рэбэку,іянасталаямужонкаю;іёнпакахаўяе,іІсаак суцешыўсяпаслясмерцімацісваёй
РАЗДЗЕЛ25
1ІзноўузяўАбрагамжонку,імяёйХэтура
2ЯнанарадзілаямуЗімрана,іЁкшана,іМэдана,і Мадыяна,іІшбака,іШуаха.
3ЁкшанспарадзіўШэвуіДэданаСыныДэдана: Ашурым,ЛетусіміЛеўмім
4СыныМадыяна:Эфа,іЭфер,іХанох,іАвіда,іЭлдаа. УсегэтыясыныКетуры
5ІаддаўАбрагамІсаакуўсё,штомеў
6Асынамналожніц,якіябыліўАбрагама,даў АбрагамдарыіадаслаўіхадІсаака,сынасвайго,калі ёняшчэжыў,наўсход,ваўсходнююкраіну
7АвосьдзёнжыцьцяАбрагамавага,якіяёнпражыў, стосемдзесятпятнаццацьгадоў
8ІсканаўАбрагаміпамёрудобрайстарасьці,старымі насычанымгадамі;іпрылучыўсяданародусвайго. 9ІпахаваліягосыныягоныяІсаакіІзмаілупячоры Махпэла,наполіЭфрона,сынаЦохара,Хэтэяніна,што перадМамрэ;
10Поле,якоенабыўАбрагамусыноўХэтавых:там пахаваныАбрагаміСарра,жонкаягоная
11.ПасьлясьмерціАбрагамадабраславіўБогІсаака, сынаягонага;аІсаакжыўкалякалодзежаЛахайроі 12ВосьрадаводІзмаіла,сынаАбрагамавага,якога нарадзілаАбрагамуАгар,Егіпцянка,служанка Саррына:
13ВосьімёнысыноўІзмаілавыхпаімёнахіхніх, паводлеродаўіхніх:першынецІзмаілаНаваёт;іКедар, іАдбэіл,іМіўсам, 14іМішма,іДума,іМаса,
15ХадаріТэма,Етур,НафішіКедэма,
16ВосьсыныІзмаіла,івосьімёныіхніяпагарадах іхніхіпакрэпасьцяхіхніх;дванаццацькнязёўпаводле народаўіхніх.
17ВосьгадыжыцьцяІзмаілавага:стотрыццацьсем гадоў;ісканаўёніпамёр;ібыўдалучаныданароду свайго.
18ІпасялілісяяныадХавілыдаШуру,штоперад Егіптам,пакірункудаАсірыі;іёнпамёрперадвачыма ўсіхбратоўсваіх
19ВосьрадаводІсаака,сынаАбрагамавага:Абрагам спарадзіўІсаака; 20Ісаакубылосоракгадоў,каліёнузяўсабезажонку
21ІпамаліўсяІсаакГоспадузажонкусваю,бояна
Быццё
будземацнейшызадругінарод;істарэйшыбудзе служыцьмалодшаму.
24Ікаліспоўнілісядніяенараджэньня,вось,блізьняты ваўлоньніяе.
25Іпершывыйшаўчырвоны,увесь,яккасматая вопратка;ідаліямуімя:Ісаў
26Пасьлягэтагавыйшаўбратягоны,ірукаягоная схапіласязапятуІсава;ідаліямуімяЯкаў;аІсааку былошэсьцьдзесятгадоў,каліянанарадзілаіх
27Хлопцывырасьлі,істаўІсаўлоўкімпаляўнічым, чалавекампалявым;аЯкаўбыўчалавекпросты,жыўу намётах
28.ІсааклюбіўІсава,боёнеўдзічынуягоную;аРэбэка любілаЯкава
29ІЯкаўварыўкухар,іпрыйшоўІсаўзполя,іёнбыў зняможаны.
30ІсказаўІсаўЯкаву:накармімянегэтайсамай чырвонайстравай;бояаслабеў;тамуіназванаімяяму: Эдом.
31ІсказаўЯкаў:прадаймнесёньнясваёпершародства 32ІсказаўІсаў:вось,япрысьмерці;іякаякарысьць мнезгэтагапершародства?
33ІсказаўЯкаў:прысягнімнесёньня;іпрысягнуўяму, іпрадаўпершародствасваёЯкаву
34ІдаўЯкаўІсавухлебаіварывазсачавіцы;іёнеўі піў,іўстаўіпайшоўсваёйдарогай;такІсаўпагардзіў сваімпершародствам
РАЗДЗЕЛ26
1Ібыўголадназямлі,акрамяпершагаголаду,якібыў удніАбрагамаІпайшоўІсаакдаАвімэлэха,цара Філістымскага,уГерар
2ІзьявіўсяямуГасподзьісказаў:нехадзіўЕгіпет; жывіўзямлі,праякуюЯскажутабе: 3Пажывіўгэтайзямлі,іЯбудузтабою,ідабраслаўлю цябе;ботабеінашчадкамтваімЯдамусегэтыякраіны івыканаюклятву,якойЯпрысягнуўАбрагаму,бацьку твайму;
4Іпамножунашчадкаўтваіх,якзоркінябесныя,ідам нашчадкамтваімусекраіныгэтыя;іўсеменітваім дабраславяццаўсенародызямлі;
5.Затое,штоАбрагампаслухаўсяголасуМайгоі захаваўнаказаньнеМаё,запаведзіМае,пастановыМае ізаконыМае
6ІжыўІсаакуГерары;
7Іспыталісяўягожыхарытагомесцапражонку ягоную;ісказаўён:гэтасястрамая;бобаяўсясказаць: янажонкамая;каб,сказаўён,жыхарыгэтагамесцане забілімянезаРэбэку;тамуштоянабылапрыгожаяна выгляд
8Істалася,каліёнпрабыўтамдоўгічас,Авімэлэх,цар Філістымскі,зірнуўуакноіўбачыў,івось,Ісаакгуляе зРэбэкаю,жонкаюсваёю
9ІпаклікаўАвімэлэхІсаакаісказаў:вось,гэта сапраўдыжонкатвая;якжатысказаў:янасястрамая? ІсказаўямуІсаак:боясказаў,кабнепамерцізаяе. 10ІсказаўАвімэлэх:штогэтатызрабіўзнамі?хтонебудзьзлюдзеймогбылегкадумназлучыццаз жонкаютваёю,ітыпавіненбыўбынавесцінанасвіну.
11ІзагадаўАвімэлэхусямународусвайму,кажучы: хтодакранеццадагэтагачалавекаабодажонкіягонай, будзеаддадзенысьмерці
12ІпасеяўІсаакутойзямлііатрымаўутойгод стокроць,ідабраславіўягоГасподзь.
13Івырасчалавекгэтывялікі,ішоўнаперад,ірос, пакульнестаўвельмівялікім;
14Боўягобылодробнаеібыдлаішматслуг,і Філістымлянезайздросціліяму
15Боўсекалодзежы,якіявыкапаліслугібацькі ягонагаўдніАбрагама,бацькіягонага,Філістымляне заткнуліізасыпалізямлёю
16ІсказаўАвімэлэхІсааку:ідзіаднас;ботызначна мацнейшызанас
17ІпайшоўІсаакадтульіпаставіўнамётсвойудаліне Гераріжыўтам.
18ІзноўвыкапаўІсааккалодзежывады,якіябылі выкапаныўдніАбрагама,бацькіягонага;бо ФілістымлянеспынілііхпасьлясьмерціАбрагама,іён назваўіхімёнамі,якіміназваўіхбацькаягоны 19ІкапаліслугіІсаакаўдалінеізнайшлітамкалодзеж вады.
20ІспрачалісяпастухіГерарскіязпастухаміІсаака, кажучы:нашавадаІназваўкалодзежЭсэк;тамушто яныспрачалісязІм.
21Івыкапалідругікалодзеж,іспрачалісяізаяго,і назваліягоСітна
22І,адышоўшыадтуль,выкапаўдругікалодзеж;іза гэтаянынеспрачаліся,ідаўямуімяРэхабот;ісказаў ён:цяперГасподзьдаўнаммесца,імыбудзем пладавітыяназямлі.
23ІпайшоўадтульуВірсавію
24ІзьявіўсяямуГасподзьутуюночісказаў:ЯБог Абрагама,бацькітвайго;
25ІпаставіўтамахвярнікізаклікаўімяГоспада,і паставіўтамнамётсвой;ірабыІсаакавыявыкапалітам калодзеж.
26ІпрыйшоўдаягозГерараАвімэлэхіАхузат,адзін зьягоныхсяброў,іФіхол,ваеначальнікягоны
27ІсказаўімІсаак:навоштавыпрыйшлідамяне,калі ненавідзіцемянеіадпусьціліадсябе?
28Янысказалі:мыбачылі,штоГасподзьзтабою,і сказалі:хайбудзепаміжнаміпрысяга,паміжнаміі табою,ізаключымзтабоюзапавет;
29кабтынерабіўнамліха,якмынекрануліцябеі зрабілітабетолькідобраеіадпусьціліцябезьмірам: цяпертыдабраславёныГоспадам
30Ізладзіўімгасьціну,іяныелііпілі.
31Іўсталіяныранараніцайіпрысягнуліадзінаднаму; іадпусьціўіхІсаак,іяныпайшліадягозьмірам
32УтойжадзеньпрыйшліслугіІсаакаірасказаліяму прастудню,якуюянывыкапалі,ісказаліяму:мы знайшліваду
33Іназваўяго:Шэва;тамуімягорадуВірсавія дагэтуль
34Ісавубылосоракгадоў,каліёнузяўсабезажонку Юдзіту,дачкуБээрыХэтэяніна,іВасэмату,дачку
РАЗДЗЕЛ27
1Істалася,каліІсааксастарыўся,івочыягопатухлі,і ённямогбачыць,ёнпаклікаўІсава,старэйшагасына свайго,ісказаўяму:сынмой!Ітойсказаўяму:вось, тутя?
2Ісказаўён:вось,ястары,няведаюднясьмерцімаёй; 3Дыквось,вазьмізброютваю,калчантвойілуктвой, івыйдзіўполе,івазьмімнедзічыны; 4іпрыгатуймнесмачнаемяса,якоеялюблю,іпрынясі мне,кабяпаеў;кабдабраславілацябедушамаяперад смерцю
5ІпачулаРэбэка,якІсаакгаварыўзсынамсваім ІсавамІпайшоўІсаўуполезлавіцьаленінуі прынесьціяе
6ІсказалаРэбэкаЯкаву,сынусвайму,кажучы:вось,я чула,якбацькатвойказаўІсаву,братутвайму,кажучы: 7Прынясіцемнедзічыныізгатуйцемнесмачнаемяса, кабяпаеўідабраславіўцябеперадГоспадамперад сьмерцюмаёю
8Дыквось,сынемой,паслухайсяголасумайго паводлетаго,штоязагадваютабе.
9Ідзіцяпердастаткуівазьмімнеадтульдвухдобрых казьлянят;ізраблюзіхстравудлябацькітвайго,якую ёнлюбіць.
10Іпрынясібацькусвайму,кабёнпаеўідабраславіў цябеперадсьмерцюсваёй
11ІсказаўЯкаўРэбэцы,мацісваёй:вось,Ісаў,брат мой,чалавеккасматы,аячалавекгладкі;
12Можа,бацькамойабмацаемяне,іяздаюсяяму ашуканцам;інавядунасябепраклён,ане дабраславеньне
13Ісказалаямумаціягоная:намнетвойпраклён,сыне мой;толькіпаслухайсяголасумайгоіідзіпрынясімне іх
14Іпайшоўён,узяўіпрынёсмацісваёй,іпрыгатавала мацісмачнае,якоелюбіўбацькаягоны.
15ІўзялаРэбэкапрыгожуювопраткустарэйшагасына свайгоІсава,якаябылазьёюўдоме,іапранулаўяе малодшагасынасвайгоЯкава;
16Іапрануларукіягоныяігладкуюшыюягоскурамі казьлянят;
17Ідалаянастравуіхлеб,якіяпрыгатавала,урукі Якаву,сынусвайму
18Іпрыйшоўёндабацькісвайгоісказаў:бацькамой! Атойсказаў:восья;хтоты,сынмой?
19ІсказаўЯкаўбацькусвайму:яІсаў,першынецтвой; Язрабіўтак,яктызагадаўмне:устань,сядзьіпаеш дзічынымаёй,кабдабраславіламянедушатвая
20ІсказаўІсааксынусвайму:якгэтатытакхутка знайшоў,сынемой?Ёнсказаў:Гасподзь,Богтвой, прынёсгэтамне.
21ІсказаўІсаакЯкаву:падыдзі,яабмацаюцябе,сыне мой,цісынтымойІсаў,ціне?
22ІпадышоўЯкаўдаІсаака,бацькісвайго;іабмацаў ягоісказаў:голас-голасЯкава,арукі-рукіІсава
23Інепазнаўяго,борукіўягобылікасматыя,якрукі ўІсава,братаягонага,ідабраславіўяго
24Ісказаўён:цітысынмойІсаў?Іёнсказаў:я
25Ісказаўён:падаймне,іяпаемдзічынысынамайго, кабдабраславілацябедушамаяІпаднёсяму,іёнеў;і прынёсямувіна,іёнпіў
26ІсказаўямуІсаак,бацькаягоны:падыдзііпацалуй мяне,сынемой.
27Іёнпадышоўіпацалаваўяго,іадчуўпахвопраткі ягонай,ідабраславіўяго,ісказаў:вось,пахсынамайго, якпахполя,якоедабраславіўГасподзь;
28ДыкдайтабеБограсынябеснайітлушчузямлі,і многахлебаівіна;
29Няхайлюдзітабеслужацьінародыкланяюццатабе; будзьгаспадаромнадбратамітваімі,іхайкланяюцца табесынымацітваёй:пракляты,хтопраклінаецябе,і дабраславёны,хтодабраслаўляецябе!
30Істалася,яктолькіІсаакзакончыўблаславіцьЯкава, іЯкаўяшчэневыйшаўадІсаака,бацькісвайго,якІсаў, братягоны,вярнуўсязпаляваннясвайго
31Іёнтаксамапрыгатаваўсмачнаемясаіпрынёсяго бацькусвайму,ісказаўбацькусвайму:няхайбацька мойустанеіпаешдзічынысынасвайго,каб дабраславіламянедушатвая
32ІсказаўямуІсаак,бацькаягоны:хтоты?Ісказаўён: ясынтвой,першынецтвойІсаў
33ІзадрыжаўІсааквельмімоцнаісказаў:хто?дзетой, штоўзяўдзічыныіпрынёсмне,іяеўусё,першчымты прыйшоў,ідабраславіўяго?так,іёнбудзе дабраславёны
34ІкаліІсаўпачуўсловыбацькісвайго,ёнзакрычаў вялікімінадзвычайгоркімкрыкамісказаўбацьку свайму:дабраславімяне,імянетаксама,омойбацька! 35Ёнсказаў:прыйшоўбраттвойзхітрасьцюіўзяў дабраславеньнетваё
36Ёнсказаў:цінеправільнаназваліягоЯкубам?боён выцесніўмяневосьдваразы:ёнадабраўмаё першародства;івось,цяперёнзабраўмаё дабраславеньнеІсказаўён:цінезахаваўтыдлямяне дабраславеньня?
37ІадказваўІсаакісказаўІсаву:вось,япаставіўяго гаспадаромнадтабоюіўсіхбратоўягоныхаддаюяму ўрабы;ізбожжамівіномякарміўяго;іштомнецяпер рабіцьтабе,сынемой?
38ІсказаўІсаўбацькусвайму:ціадноўцябе дабраславеньне,бацькамой?дабраславімяне,нават мянетаксама,омойбацькаІпадняўІсаўголассвойі заплакаў
39ІадказваўІсаак,бацькаягоны,ісказаўяму:вось, сялібатваябудзеадтлушчузямлііадрасынябеснайз вышыні;
40Ітыбудзешжыцьмячомтваімібудзешслужыць братутвайму;ікалітызапануеш,тызламаешярмо ягонаезшыісваёй.
41ІзьненавідзеўІсаўЯкавазадабраславеньне,якім дабраславіўягобацькаягоны,ісказаўІсаўусэрцы сваім:набліжаюццадніплачупабацькумаім;тадыя заб'юбратамайгоЯкуба.
42ГэтыясловыІсава,старэйшагасынаяе,былі пераказаныРэбэцы,іянапаслалаіпаклікалаЯкава, малодшагасынасвайго,ісказалаяму:вось,Ісаў,брат твой,суцяшаесябе,штохочазабіцьцябе
43Дыквось,сынемой,слухайсяголасумайго;іўстань,
44іпажывіўягонекалькідзён,пакульнеадыдзегнеў
45пакульнеадвернеццаадцябегнеўбрататвайго,і
забяруцябеадтуль;навоштамнетаксамаадабрацьвас абодвухуадзіндзень?
46ІсказалаРэбэкаІсааку:мненадакучылажыцьцё маёаддачокХэтавых;каліЯкаўвозьмежонкуздачок Хэтавых,якгэтыяздачокзямлітой,дыкякаякарысць мнеаджыцьцямайго?
РАЗДЗЕЛ28
1ІпаклікаўІсаакЯкава,ідабраславіўяго,інаказаў яму,ісказаўяму:небярыжонкіздачокХанаанскіх
2Устань,ідзіўМесапатамію,удомВатуіла,бацькі мацітваёй;івазьмісабежонкуадтульздачокЛавана, братамацітваёй
3ІдабраславіцьцябеБогУсемагутны,іраспладзіць цябе,іпамножыцьцябе,кабтыстаўсямноствам народаў;
4ідасьцьтабедабраславеньнеАўраамаваетабеі нашчадкамтваімзтабою;кабатрымацьуспадчыну зямлютваюпрыхадню,якуюБогдаўАбрагаму 5ІадпусьціўІсаакЯкава,іёнпайшоўуМесапатамію даЛавана,сынаВатуілаСірыйца,братаРэбэкі,маці ЯкаваіІсава
6Ісаўубачыў,штоІсаакдабраславіўЯкаваіпаслаўяго ўМесапатамію,кабузяцьямуадтульжонку;ікаліён дабраславіўяго,ёндаўямузагад,кажучы:небяры жонкіздачокХанаанскіх;
7іштоЯкаўпаслухаўсябацькісвайгоімацісваёйі пайшоўуМесапатамію;
8ІўбачыўІсаў,штодочкіХанаанскіянепадабаюцца Ісааку,бацькуягонаму;
9ІпайшоўІсаўдаІзмаілаіўзяўсабезажонку Махалату,дачкуІзмаіла,сынаАбрагамавага,сястру Наваёта.
10ІвыйшаўЯкаўзьВірсавіііпайшоўуХаран 11Іённакіраваўсядааднагомесцаіпрабыўтамусю ноч,босонцазайшло;іўзяўёнзкамянёўтагомесца,і паклаўсабенападушкі,ілёгнатыммесцыспаць 12Іпрысьніласяяму:восьлесьвіцастаіцьназямлі,а верхяедаходзіцьданеба,івосьанёлыБожыя ўзыходзяцьіспускаюццапаёй
13Івось,Гасподзьстаўнадімісказаў:ЯГасподзь,Бог Абрагама,бацькітвайго,іБогІсаака;зямлю,наякой тыляжыш,Ядамяетабеінашчадкамтваім;
14Ібудзенашчадкаўтваіх,якпылузямнога,і распаўсюдзішсяназахадінаўсход,інапоўначіна поўдзень,іўтабеіўнашчадкахтваіхбудуцьусе плямёнызямляблаславёная.
15Івось,Язтабоюібудуахоўвацьцябеўсюды,куды тыпойдзеш,івярнуцябеўгэтуюзямлю;боЯне пакінуцябе,пакульневыканаютаго,праштоказаў табе.
16ІпрачнуўсяЯкаўадснусвайгоісказаў:сапраўды Гасподзьнагэтыммесцы;аягэтаганеведаў 17Іспалохаўсяёнісказаў:якоежахліваемесцагэта! гэтанештоіншае,якдомБожы,ігэтабраманябесная 18ІўстаўЯкаўранараніцай,іўзяўкамень,якіпаклаў сабеўпадушкі,іпаставіўягопомнікам,івыліўалею наверхяго
19Ідаўімятамумесцу:Вэтыль;аранейімятаго горадабылоЛуз
20ІдаўЯкаўзарок,сказаўшы:каліБогбудзесамноюі захаваемянеўгэтымшляху,якімяіду,ідасьцьмне хлебаесьцііадзеньняапрануцца, 21кабявярнуўсяўдомбацькімайгозьмірам;тады ГасподзьбудземаімБогам; 22Ігэтыкамень,якіяпаставіўупомнік,будзедомам Божым;ізусяго,штотыдасімне,яабавязковадам табедзясятуючастку.
РАЗДЗЕЛ29
1ІпайшоўЯкаўударогусваюіпрыйшоўузямлю жыхароўусходу.
2Іўбачыўён,івось,уполікалодзеж,івось,ляяго ляжацьтрыстаткіавечак;бозгэтагакалодзежапаілі статкі,івялікікаменьбыўнавусцекалодзежа.
3Ізьбіралісятудыўсестаткі,іадвальвалікаменьад вусьцякалодзежа,інапаіліавечак,ізноўклалікамень навусьцекалодзежанасваёмесца.
4Якаўсказаўім:братымае!адкульвы?Янысказалі: мызХарана
5Ісказаўім:ціведаецевыЛавана,сынаНахоравага?А янысказалі:ведаемяго
6Ісказаўім:ціздаровыён?Янысказалі:ёнздаровы,і вось,Рахіль,дачкаяго,ідзезавечкамі.
7Ісказаўён:вось,дзеньяшчэвысокі,інячасзьбіраць быдла;напаіцеавечакіідзіцепасьвіцеіх
8Янысказалі:няможам,пакульнязьбяруццаўсе статкііпакульнеадваляцькаменяадвусьцякалодзежа; потымпоімавечак
9Каліёняшчэгаварыўзьімі,прыйшлаРахільз авечкамібацькісвайго,боянапасьвілаіх
10КаліЯкаўубачыўРахіль,дачкуЛавана,братамаці сваёй,іавечкіЛавана,братамацісваёй,падышоўЯкаў іадкаціўкаменьадвусьцякалодзежа,інапаіўстатак Лавана,мацісваёй,брат
11ІпацалаваўЯкаўРахіль,іўзвысіўголассвой,і заплакаў
12ІсказаўЯкаўРахілі,штоёнбратбацькіяеіштоён сынРэбэкі;іянапабеглаіпаведамілабацькусвайму.
13Істалася,каліЛаванпачуўвесткупраЯкава,сына сястрысваёй,дыквыбегямунасустрач,іабняўяго,і пацалаваўяго,іпрывёўягоўдомсвой.Ірасказаў Лавануўсегэтыярэчы
14ІсказаўямуЛаван:сапраўды,тыкосьцьмаяіплоць мая.Іпрабыўёнуягомесяц.
15ІсказаўЛаванЯкаву:няўжотыдарэмнабудзешмне служыць,паколькітымойбрат?скажымне,якаятабе заплата?
16УЛаванабылодзьведачкі:імястарэйшайЛія,аімя малодшайРахіль
17УЛіібыліпяшчотныявочы;алеРахільбыла прыгожаяіпрыгожая
18ЯкаўлюбіўРахіль;ісказаў:ябудуслужыцьтабе семгадоўзаРахіль,малодшуюдачкутваю 19ІсказаўЛаван:лепеймнеаддацьяетабе,чым аддацьяеіншаму;застаньсясамною. 20ІслужыўЯкаўзаРахільсемгадоў;іяныздалісяяму ўсягонекалькімідняміз-закахання,якоеёнмеўдаяе 21ІсказаўЯкаўЛавану:даймнежонкумаю,бо споўнілісяднімае,кабямогувайсцідаяе
22ІсабраўЛаванусіхжыхароўтагомесцаізладзіў гасьціну.
23УвечарыёнузяўЛію,дачкусваю,іпрывёўяеда сябе;іёнувайшоўдаяе.
24.ІдаўЛаванслужанкусваюЛію,дачцэсваёй,за служанку
25Раніцай,вось,гэтаЛія,ісказаўёнЛавану:штогэта тызрабіўсамною?цінедзеляРахіліяслужыўтабе? навоштажтыашукаўмяне?
26ІсказаўЛаван:нятрэбатакрабіцьунашайкраіне, кабаддавацьмалодшаеранейзапершынца
27Выканайяетыдзень,імыдамотабеігэтазаслужбу, якуютыбудзешслужыцьумянеяшчэсемгадоў.
28ІзрабіўЯкаўтак,іскончыўсятыдзеньяе,іаддаў ямуРахіль,дачкусваю,зажонку
29ІдаўЛаванРахілі,дачцэсваёй,служанкусваюВалу ўслужанкі
30ІўвайшоўёнідаРахілі,іпакахаўРахільбольш, чымЛію,іслужыўуягояшчэсемгадоў.
31ІўбачыўГасподзь,штоЛіюзьненавідзелі,іадчыніў улоньнеяе,аРахільбыланяплодная
32.Ліязачалаінарадзіласына,ідалаямуімя:Рувім, боказала:Гасподзьглянуўнагорамаё;цяпермужмой будзелюбіцьмяне
33Ізноўзачалаінарадзіласына;ісказала:Гасподзь пачуў,штоязьненавіджаная,тамудаўмнеігэтага сынаІдалаямуімяСымон
34Ізноўзачалаінарадзіласына;ісказала:цяпермуж мойпрыляпіццадамяне,боянарадзілаямутрохсыноў; тамуідадзенаямуімяЛевій
35Ізноўзачалаінарадзіласына,ісказала:цяперя праслаўлюГоспадаТамудалаямуімя:Юда;ілевы падшыпнік
РАЗДЗЕЛ30
1Рахіль,убачыўшы,штоянаненараджаеЯкавудзяцей, пазайздросьцілаРахільсястрысваёй;ісказаўЯкаву: даймнедзяцей,атояпамру
2.ЯкаўугневаўсянаРахільісказаў:хібаязаместБога, Якінедаваўтабеплодуўлоньня?
3Ісказалаяна:вось,служанкамаяВіла;увайдзідаяе; іянанародзіцьнамаіхкаленях,кабіямогмецьдзяцей адяе
4ІдалаянаямузажонкуслужанкусваюВалу,і ўвайшоўдаяеЯкаў.
5ІзачалаВалаінарадзілаЯкавусына
6ІсказалаРахіль:судзіўмянеБогіпачуўголасмой,і даўмнесына;тамуідалаямуімя:Дан
7ІяшчэзачалаВіла,служанкаРахіліна,інарадзіла Якавудругогасына
8ІсказалаРахіль:змагаласяязьсястроюмаёюі перамагла;ідалаямуімяНэфталім 9Лія,убачыўшы,штоперасталарадзіць,узялаЗэльфу, служанкусваю,ідалаяеЯкавузажонку
10ІнарадзілаЗэлфа,служанкаЛііная,Якавусына
11ІсказалаЛія:ідзевойска;ідалаямуімя:Гад. 12ІнарадзілаЗэлфа,служанкаЛііна,другогасына Якаву
13ІсказалаЛія:шчасліваяя,бошчасліваюбудуць называцьмянедочкіІдалаямуімя:Ашэр
14ІпайшоўРувімудніжнівапшаніцы,ізнайшоўу
15.Янасказалаёй:цімалатабе,штотыўзяламужа майго?ітыхочашадабрацьмандрагорысынамайго?І сказалаРахіль:тамуёнляжазтабоюўначыза мандрагоравыяяблокісынатвайго
16ІвыйшаўЯкаўзполяўвечары,іЛіявыйшлаяму насустрачісказала:увайдзідамяне;босапраўдыя наняўцябезамандрагорысынамайгоІёнспаўзёюў туюноч
17ІпачуўБогЛію,іяназачалаінарадзілаЯкаву пятагасына.
18ІсказалаЛія:Богдаўмнеплатузатое,штояаддала служанкумаюмужумаймуІдалаямуімя:Ісахар
19.ЛіязноўзачалаінарадзілаЯкавушостагасына.
20ІсказалаЛія:Богдаўмнедобрыпасаг;цяпермуж мойбудзежыцьсамною,боянарадзілаямушасьцёх сыноў;ідалаямуімя:Завулон.
21Пасьлянарадзіладачкуідалаёйімя:Дына 22ІўспомніўБогпраРахіль,іпачуўяеБог,іадчыніў улоньнеяе.
23Ізачалаінарадзіласына;ісказаў:Богзняўзмяне ганьбу
24ІдалаямуімяЯзэп;ісказаў:Гасподзьдадасьцьмне яшчэаднагосына
25КаліРахільнарадзілаЯзэпа,ЯкаўсказаўЛавану: адпусьцімяне,іяпайдуўсваёмесцаіўсваюзямлю. 26Аддаймнежонакмаіхідзяцеймаіх,заякіхя служыўтабе,іадпусьцімяне,ботыведаешслужбу маю,якуюярабіўтабе.
27ІсказаўямуЛаван:каліяздабыўласкуўвачах тваіх,затрымайся,боянавопыцедаведаўся,што Гасподзьдабраславіўмянезацябе.
28Ёнсказаў:прызначымнезаплатутваю,іядам 29Ісказаўяму:тыведаеш,якяслужыўтабеіякбыло быдлатваеўмяне.
30Бомалабылоўцябедамайгопрыходу,ацяпер павялічыласядамноства;ідабраславіўцябеГасподзьз момантумайгопрыходу;ацяпер,каліязабяспечуі домсвой?
31Ёнсказаў:штодамтабе?ІсказаўЯкуб:недавай мненічога;калітызробішмнегэта,язноўбуду пасьвіцьісьцерагчыстатактвой
32Япрайдусёньняпаўсімстаткутвайму,іадбяру адтульусякаебыдлазплямаміізплямамі,іўсёбуйное быдлазавечак,ізплямкаміізплямамізкоз;ізіх будземнеплата.
33Такадкажазамянесправядлівасьцьмаяўбудучым часе,каліпрыйдзезаплатуперадабліччамТваім:усё, штоняпярэстаеіняплямістаесяродкозіня карычневаесяродавечак,залічыццаўмянеза крадзенае
34ІсказаўЛаван:вось,яхацеўбы,каббылопаводле твайгослова
35Іадабраўутойдзеньказлоўзпярэстамііплямкамі,і
37ІўзяўЯкаўдубцоўзялёныхтаполевыхіарэхавыхі каштанавых;інасыпаўнаіхбелыяпалосы,ізрабілася відацьбелае,штонажэрдках
38.Іпаклаўпруты,набітыяім,перадбыдламу жолабахувадапоі,калібыдлапрыходзіцьпіць,кабяны зачыналі,каліпрыходзяцьпіць
39Ізачыналабыдлаперадпрутаміінараджалабыдлаз пярэстамі,зплямаміізплямамі.
40ІаддзяляўЯкаўягнятіставіўбыдлатварамда пярэстыхідаўсягокарычневагабыдлаЛаванавага;іён адставіўсваестаткіасобна,інеаддаўіхдабыдла Лаванавага
41.Ікалізачыналабольшмоцнаебыдла,Якаўклаў дубцыперадвачымабыдлаўжолабы,кабянозачынала сяроддубцоў
42Алекалібыдлабылослабае,ённеклаўяго,ібыло слабаеўЛавана,абольшаеўЯкава 43Івельміразмножыўсячалавектой,ібылоўяго шматбыдла,ірабынь,ірабоў,івярблюдаў,іаслоў.
РАЗДЗЕЛ31
1ІпачуўёнсловысыноўЛаванавых,якіяказалі:Якаў забраўусё,штобылоўбацькінашага;ізтаго,што належалабацькунашаму,ёнздабыўусюгэтуюславу.
2ІўбачыўЯкаўабліччаЛавана,івось,янонебылода яготак,якраней
3ІсказаўГасподзьЯкаву:вярнісяўзямлюбацькоў тваіхідарадзімытваёй;іябудузтабою
4ІпаслаўЯкаўіпаклікаўРахільіЛіюўполедастатка свайго,
5Ісказаўім:ябачутварбацьківашага,штоённетакі дамяне,якраней;алеБогбацькімайгобыўсамною
6Івыведаеце,штояўсімісіламіслужыўбацьку вашаму
7Абацькатвойпадмануўмянеідзесяцьразоўмяняў платумаю;алеБогдазволіўямунепакрыўдзіцьмяне.
8Каліёнсказаўтак:пярэстыябудуцьзаплатайтабе; тадыўсяскацінарадзілазплямкамі;потымагаліліўсю скацінупярэста-страсатую.
9ТакадабраўБогбыдлабацькітвайгоідаўягомне
10Істаласяўтойчас,калібыдлазацяжарала,япадняў вочымаеіўбачыўусне,івось,бараны,якіякінулісяна быдла,былізпярсцёкамі,зплямаміізкрапінкамі
11ІсказаўмнеанёлБожыўсьне,кажучы:Якаве!Я сказаў:восья.
12Ісказаўён:узьвядзівочытваеіпаглядзі,усебараны, якіякідаюццанабыдла,зпярэстамі,зплямамііз крапінкамі,боябачыўусё,штоЛаванробіцьзтабою
13ЯБогВэтыля,дзетыпамазаўслупідзедаўмне зарок;цяперустань,выйдзізгэтайзямліівярнісяў зямлюсвайгороду.
14ІадказаліРахільіЛіяісказаліяму:ціёсьцьяшчэ длянасдоляіспадчынаўдомебацькінашага?
15ХібаЁннелічыцьнасчужымі?боёнпрадаўнасі зжэрігрошынашыя
16боўсёбагацьце,якоеБогадабраўубацькінашага, ёсьцьнашаеідзяцейнашых;цяпержазрабіўсё,што скажатабеБог
17ІўстаўЯкаўіпасадзіўсыноўсваіхіжонаксваіхна
18Ізабраўувесьбыдласваёіўсюмаёмасьцьсваю, якуюнабыў,быдласваё,якоенабыўуМесапатаміі,каб ісьцідаІсаака,бацькісвайго,узямлюХанаанскую 19.ІпайшоўЛаванстрыгчыавечкісвае,аРахіль украластатуі,якіяналежалібацькуяе.
20ЯкаўукраўсянечаканадаЛаванаСірыйца,не сказаўшыяму,штоёнуцёк
21Іўцёкёнзусім,штомеў;іёнустаў,іперайшоўраку, іпавярнуўтварсвойдагарыГалаад
22НатрэцідзеньданесьліЛавану,штоЯкаўуцёк 23Іўзяўёнбратоўсваіхзсабою,ігнаўсязаімсем дзёндарогі;ідагналіягонагарыГалаад
24ІпрыйшоўБогдаЛаванаСірыйцаўначыўсьнеі сказаўяму:сьцеражыся,негаварызьЯкавамні добрага,ніблагога
25.ІдагнаўЛаванЯкава.АЯкаўпаставіўнамётсвой нагары,аЛаванзбратамісваіміпаставіўтабарнагары Галаадскай
26ІсказаўЛаванЯкаву:штотызрабіў,штоўкраўмяне зьнянацкуізабраўдачокмаіх,якпалонныхмечам?
27Чамутыўцёктаемнаіўкраўсяадмяне;ітыне сказаўмне,кабямогадправіцьцябезвесялосцюіз песнямі,зтабрэтаміігуслямі?
28Інедазволіўмнепацалавацьсыноўмаіхідачок маіх?цяпертызрабіўглупства,зрабіўшыгэта.
29Уруцэмаёйсілазрабіцьвамзло,алеБогбацькі вашагаўчораўвечарыказаўмне,кажучы:сьцеражыся, некажызьЯкавамнідобрага,ніблагога.
30Ацяпер,хоцьтабетрэбабылобсысьці,боты моцнапрагнуўдомубацькітвайго,аленавоштаты скраўбагоўмаіх?
31ІадказваўЯкаўісказаўЛавану:ябаяўся,бояказаў: можа,тынезабярэшумянедачоктваіх?
32Укагознойдзешбагоўтваіх,няхайнебудзежывы: перадбратамінашыміспазнай,штотваёўмяне,і вазьмісабеБоЯкубневедаў,штоРахільукралаіх
33.ІўвайшоўЛаванунамётЯкаваіўнамётЛіііў намётдзьвюхрабынь;алеённезнайшоўіхПотым выйшаўзнамётаЛіінагаіўвайшоўунамётРахілі
34Рахільузялаідалаўіпаставілаіхувярблюджае месцаіселанаіхІабшукаўЛаванувесьнамёт,алене знайшоў
35.Ісказалаянабацькусвайму:хайнябудзе незадаволенагаспадарумайму,штоянемагуўстаць перадтабою;бонамнежаночызвычайІёншукаў,але незнайшоўмалюнкаў.
36ІразгневаўсяЯкаўіспрачаўсязЛаванам;іадказваў ЯкаўісказаўЛавану:учымвінамая?якімойгрэх,што тытакгорачагнаўсязамною?
37Калітыабшукаўусемаерэчы,штотызнайшоўз усіхрэчаўтвайгодома?пастаўяготутперадбратамі маіміібратамітваімі,кабянырассудзілінасабодвух. 38Восьужодваццацьгадоўязтабою;авечкітваеі козытваенезакідваліптушак,ібараноўстаткутвайго
39Янепрыносіўтаберазарванагазьвярамі;Янясуяго
Быццё
гадоўзабыдлатвае,атыдзесяцьразоўзьмяняўмне плату.
42КалібнябыўсамноюБогбацькімайго,Бог АбрагамаістрахІсаака,дыктыадпусьціўбымяне цяпернізчым.Богубачыўпакутымаеіпрацурукмаіх ідакараўцябеўчора
43ІадказваўЛаванісказаўЯкаву:гэтыядочкі-мае дочкі,ігэтыядзеці-маедзеці,ігэтыбыдла-маё быдла,іўсё,штотыбачыш,-маё;іштоямагузрабіць сённягэтыммаімдочкам,цідзецямсваім,якіхяны нарадзілі?
44Дыквось,прыйдзі,заключымзапаветяіты;іняхай гэтабудзесьведкампаміжмноюітабою.
45ІўзяўЯкаўкаменьіпаставіўягопомнікам
46ІсказаўЯкаўбратамсваім:зьбірайцекамяні;іўзялі камяніізрабілігруду,іелітамнагрудзе.
47ІназваўягоЛаван:Егарсахадута,аЯкаўназваўяго Галаэдам
48ІсказаўЛаван:гэтыкургансьведкапаміжмноюі табоюсёньняТамуіназваліягоГалаэд; 49іМасіфа;боёнсказаў:хайчуваеГасподзьпаміж мноюітабою,калімыразыдземсяадзінададнаго.
50Калітыбудзешкрыўдзіцьдачокмаіх,абокалі возьмешіншыхжонак,акрамядачокмаіх,нямазнамі чалавека;вось,Богсьведкаміжмноюітабою.
51ІсказаўЛаванЯкаву:восьгэтыкурганівосьгэты помнік,якіяпаставіўпаміжсабоюітабою;
52.Гэтыкурган-сьведка,ігэтыпомнік-сьведка,што янеперайдудацябепразгэтыкурганіштотыне пяройдзешдамянепразгэтыкурганігэтыпомнікна шкоду.
53БогАбрагамаіБогНахора,Богбацькііхняга,хай судзіцьпаміжнаміІпрысягнуўЯкаўстрахамІсаака, бацькісвайго.
54ІпрынёсЯкаўахвярунагарыіпаклікаўбратоў сваіхесьціхлеб;іяныеліхлебіначавалінагары
55.ІўстаўЛаванранараніцай,іпацалаваўсыноўсваіх ідачоксваіх,ідабраславіўіх;іпайшоўЛавані вярнуўсяўсваёмесца
РАЗДЗЕЛ32
1ІпайшоўЯкаўударогусваю,ісустрэліягоанёлы Божыя
2Якаў,убачыўшыіх,сказаў:гэтавойскаБожае,і назваўтоемесцаМаханаім.
3ІпаслаўЯкаўперадсабоюпаслоўдаІсава,брата свайго,узямлюСэір,узямлюЭдомскую.
4Ізагадаўім,кажучы:такскажэцегаспадарумайму Ісаву;ТаккажаслугатвойЯкаў:яжыўуЛаванаі застаўсятамдагэтуль
5Іёсьцьумяневалыіаслы,дробнаебыдла,ірабы,і рабыні;іяпаслаўсказацьгаспадарумайму,каб здабыцьупадабаньнеўвачахтваіх
6ІвярнулісяпаслыдаЯкава,кажучы:мыпрыйшліда брататвайгоІсава,іёнідзенасустрачтабе,ізьім чатырыстачалавек.
7Якаўвельміспалохаўсяіўстрывожыўся,іпадзяліў людзей,якіябылізьім,ідробнаеібуйноебыдлаі вярблюдаўнадзьведружыны; 8Ісказаў:каліІсаўпадыдзедааднаготаборуіразьбіць
9ІсказаўЯкаў:БожабацькімайгоАбрагамаіБожа
групамі
11Выратуймянеадрукібратамайго,адрукіІсава,бо ябаюсяяго,кабён,прыйшоўшы,незабіўмянеімаці зьдзецьмі
12Ітысказаў:Язраблютабедаброізраблю нашчадкаўтваіх,якпясокмарскі,якоганельга палічыцьадмноства
13Іначаваўёнтамутуюжноч;іўзяўзтаго,што трапілаўрукіягоныя,падарунакІсаву,братусвайму; 14дзьвесьцекозідваццацьказлоў,дзьвесьцеавечакі дваццацьбараноў,
15Трыццацьдойныхвярблюдаўзжарабятамііхнімі, сораккароўідзесяцьбыкоў,дваццацьасьліцідзесяць жарабят.
16Іаддаўіхурукірабамсваім,кожныстатакасобна;і сказаўслугамсваім:праходзьцеперадамноюі пастаўцепрамежакпаміжстадамістадам.
17Ізагадаўпершаму,кажучы:калісустрэнецябеІсаў, братмой,іспытаеццаўцябе,кажучы:чыйты?ікуды тыідзеш?ачыегэтаперадтабою?
18Тадыскажы:рабутваймуЯкаву;гэтападарунак, пасланыгаспадарумаймуІсаву;івось,іёнзанамі 19Ітакзагадаўёнідругому,ітрэцяму,іўсім,штоішлі застаткамі,кажучы:такгаварыцезІсавам,калі знойдзецеяго
20Іскажэцеяшчэ:вось,рабтвойЯкаўзанамі.Боён сказаў:яўлашчуягодарам,якіперадамною,апасьля ўбачуабліччаягонае;магчыма,ёнпрымемяне
21Іпадарунакпайшоўперадім,асамначаваўутае групы
22Іўстаўёнутуюноч,іўзяўдзьвюхжонаксваіхі дзьвюхслужанаксваіхіадзінаццацьсыноўсваіхі перайшоўбродЯвок
23Іўзяўіх,іпераправіўпразпаток,іпераправіў,што меў.
24ІзастаўсяЯкаўадзін;ізмагаўсязімчалавекда самагадня
25Іўбачыўшы,штонеадольваеяго,дакрануўсяда сьцягнаягонага;іспадзістанасьцягнеўЯкававыйшла зсустава,каліёнзмагаўсязьім
26Ёнсказаў:пусьціцемяне,боразьвіднела.Ісказаўён: неадпушчуцябе,калітынедабраславішмяне 27Ісказаўяму:якцябезавуць?Іёнсказаў:Якаў.
28Ісказаўён:нябудзешболейназывацьімятваё Якавам,аІзраіль;
29ІспытаўсяўягоЯкаўісказаў:скажымнеімятваёІ сказаўён:навоштатыпытаешсяпраімямаё?І дабраславіўяготам
30ІдаўЯкаўімятамумесцу:Пенуэль,боябачыўБога тварамутвар,ізахаваласядушамая
31КаліёнпраходзіўПэнуэль,надімузышлосонца,і ёнспыніўсянасьцягнесваім.
32ТамусыныІзраілевыянеядуцьжылы,штона
РАЗДЗЕЛ33
1ІпадняўЯкаўвочысваеіўбачыў,івось,ідзеІсаўізь імчатырыстачалавек.ІпадзяліўдзяцейнаЛію,іна Рахіль,інадзьвюхслужанак.
2Іпаставіўрабыньідзяцейіхніхнаперадзе,аЛіюі дзяцейяепасьля,аРахільіЯзэпаззаду
3Іёнпрайшоўперадімііпакланіўсясемразоўда зямлі,пакульнепадышоўдабратасвайго
4ІпабегІсаўямунасустрач,іабняўяго,іўпаўямуна шыю,іцалаваўяго,іяныплакалі
5Іпадняўёнвочысваеіўбачыўжанчынідзяцей;і сказаў:хтогэтазтабою?Ёнсказаў:дзеці,якіхБогдаў рабутвайму
6Іпадышліслужанкі,яныідзецііхнія,іпакланіліся
7.ПадышлаіЛіяздзецьмісваімііпакланіліся;а пасьляпадышліЯзэпіРахільіпакланіліся
8Ісказаўён:навоштатабеўвесьгэтыгурт,якія сустрэў?Ісказаўён:гэта,кабздабыцьласкуўвачах гаспадарамайго
9Ісаўсказаў:умянедастаткова,брацемой;трымайтое, штомаешпрысабе.
10ІсказаўЯкаў:не,каліяздабыўупадабаньнеўвачах тваіх,дыкпрымідармойзрукмаіх;задаволенымной 11Вазьмідабраславеньнемаё,якоепрынеслатабе; тамуштоБогучыніўмнеміласцьітамуштоўмяне дастатковаІёнпрасіўяго,іёнузяў
12Ісказаўён:хадземіпойдзем,аяпайдуперадтабою.
13Ісказаўяму:гаспадармойведае,штодзеці пяшчотныя,адробнаеібуйноебыдлаўмяне;
14Няхайгаспадармойпойдзенаперадзерабасвайго,а япайдуціха,наколькіможабыдла,якоеідзеперада мною,ідзеці,пакульнепрыйдудагаспадарамайгона Сэір.
15ІсказаўІсаў:дазвольмнепакінуцьзтабою некаторыхлюдзей,якіясамноюЁнсказаў:навошта гэтатрэба?даймнездабыцьласкуўвачахгаспадара майго
16ІвярнуўсяІсаўутойдзеньсваёйдарогаюдаСэіра
17ІпайшоўЯкаўуСакхот,іпабудаваўсабедом,і зрабіўбудкідлябыдласвайго;тамуіназванагэтае месца:Сакхот
18ІпрыйшоўЯкаўуШалем,горадСіхем,штоўзямлі Ханаанскай,каліёнпрыйшоўзМесапатаміі;іпаставіў намётперадгорадам
19Ікупіўёнучастакполя,дзераскінуўнамётсвой,у сыноўЭмора,бацькіСіхемавага,застосрэбра 20ІпаставіўтамахвярнікіназваўягоЭлелохэ-Ісраэль.
РАЗДЗЕЛ34
1Дына,дачкаЛіі,якуюянанарадзілаЯкаву,выйшла паглядзецьнадачокзямлітой 2ІўбачыўяеСіхем,сынЭмораЭвеяніна,правадыра краіны,іўзяўяе,іспаўзьёю,іапаганіўяе
3ІпрыляпіласядушаягонаядаДзіны,дачкіЯкава,і палюбіўёндзяўчынуігаварыўзьёйласкава. 4ІсказаўСіхемЭмору,бацькусвайму,кажучы:вазьмі мнегэтуюдзяўчынузажонку
5ІпачуўЯкаў,штоёнзьняславіўДзіну,дачкуягоную; асыныягоныябылізбыдламягонымуполі;іЯкаў
6ІвыйшаўЭмор,бацькаСіхемаў,даЯкавапагаварыць
7Каліпачулігэта,сыныЯкававыйшлізполя,і
8ІгаварыўімЭмор,кажучы:Сіхем,сынмой,жадае душыдачківашай;прашу,дайцеяеямузажонку.
9Іжэніцесязнамі,іаддавайцедачоквашыхзанас,і дачокнашыхбярыцезасябе
10Ізасяліцесяўнас,ізямлябудзеперадвамі;жывіцеі гандлюйцеўіміздабывайцесабеўладаннітам
11ІсказаўСіхембацькуяеібратамяе:дазвольцемне знайсьціўпадабаньнеўвачахвашых,іштовыскажаце мне,ядам
12Ніколінепрасіўмянестолькіпасагуіпадарункаў,і ядам,якскажашмне;аледзяўчынудаймнезажонку 13ІадказвалісыныЯкаваСіхемуіЭмору,бацьку ягонаму,падступнаісказалізатое,штоёнзьняславіў Дзіну,сяструіхнюю:
14Янысказаліім:няможамзрабіцьгэтага,кабаддаць сяструнашузанеабрэзанага;богэтабылодлянас папрокам:
15Алемызгаджаемсязваміўгэтым:каліхочаце,як мы,кабувасбыўабрэзаныўвесьмужчынскіпол, 16Тадымыбудземдавацьвамдачокнашых,ібудзем брацьдачоквашыхдасябе,ібудземжыцьзвамі,і будземаднымнародам.
17Каліжнепаслухаецесянас,тоабрэжцеся;тадымы возьмемнашудачку,імыпойдзем
18.ІспадабалісясловыіхніяЭморуіСіхему,сыну Гаморавага
19Хлопецнемарудзіўзрабіцьгэта,болюбіўдачку Якаваібыўбольшпаважанызаўвесьдомбацькі свайго
20ІпрыйшоўЭморіСіхем,сынягоны,дабрамы горадасвайгоігаварылізжыхарамігорадасвайго, кажучы:
21Гэтыялюдзімірныязнамі;тамуняхайжывуцьна зямліігандлююцьнаёй;бозямля,вось,досыць вялікаядляіх;возьмеміхніхдачоксабезажонакі аддамоімнашыхдачок
22Толькітадыгэтыялюдзіпагодзяццазнаміжыцьз намі,каббыцьаднымнародам,каліўнасбудзе абрэзаныкожнымужчынскіпол,якяныабрэзаныя 23Цінябудзенамбыдлаіхняе,імаёмасьцьіхняя,іўсё быдлаіхняе?толькіпагодзімсязімі,іяныбудуць жыцьзнамі.
24ІслухалісяЭмораіСіхема,сынаягонага,усе,хто выходзіўзбрамыгорадаягонага;іабрэзаныўсе мужчыны,усе,хтовыходзіўзбрамыгорадаягонага 25Істаласянатрэцідзень,каліяныбыліўцяжкім стане,двоезсыноўЯкуба,СымоніЛевій,братыДзіны, узялікожнысвоймеч,іадважнанапалінагораді перабіліўсіхмужчын 26ІзабіліГамораіСіхема,сынаягонага,вастрыём мяча,аДзінуўзяліздомуСіхемаівыйшлі. 27СыныЯкаванапаліназабітыхіразрабавалігорад, боапаганілісяструіхнюю
28Яныўзяліавечакіхніхівалоўіхніхіаслоўіхніх,і тое,штобылоўгорадзе,іштобылоўполі,
29Іўсёбагацьцеіхняе,іўсіхдзяцейіхніх,іжонак іхніхузяліўпалон,іўсё,штобылоўдоме,разрабавалі. 30ІсказаўЯкаўСымонуіЛевію:выўзьняволілімяне, кабзрабіцьмянесьмярдзючымсяроджыхароўгэтай зямлі,сяродХананэяўіФэрэзэяў;ікалімянемала,яны зьбяруццасупроцьмянеізаб'юцьмяне;ібуду знішчаныяідоммой
31Янысказалі:ціпавіненёнпаступіцьзсястрой нашай,якзраспусьніцай?
РАЗДЗЕЛ35
1.ІсказаўБогЯкаву:устань,ідзіўВэтыльіжывітамі зрабітамахвярнікБогу,Якізьявіўсятабе,каліты ўцякаўадІсава,брататвайго
2.ІсказаўЯкаўдомусваймуіўсім,штобылізьім: адкіньцечужыхбагоў,якіяўвас,іачысьціцеся,і зьменіцевопраткувашу;
3УстанеміпойдземуВэтыль;ізраблютамахвярнік Богу,Якіпачуўмянеўдзеньгорамайгоібыўсамною ўдарозе,якойяішоў
4ІаддаліяныЯкавуўсіхчужыхбагоў,якіябыліў рукахуіх,іўсезавушніцысвае,якіябыліўвушахуіх; ісхаваўіхЯкаўпаддубам,якікаляСіхема
5Івыправілісяяны,ібыўжахБожынагарадываколіх, інепагналісязасынаміЯкава
6ІпрыйшоўЯкаўуЛуз,штоўзямліХанаанскай,гэта значыцьуВэтыль,саміўвесьнарод,якібыўзьім.
7Іпабудаваўёнтамахвярнікіназваўгэтаемесца Эльбэтэль,ботамзьявіўсяямуБог,каліёнуцякаўад абліччабратасвайго.
8АлепамерланянькаДэборыРэбэкінай,іпахаванаяна падВэтылемпаддубам,ідаліямуімяАлонбахут
9ІзноўзьявіўсяБогЯкаву,каліёнвыйшаўзь Месапатаміі,ідабраславіўяго
10ІсказаўямуБог:імятваёЯкаў;нябудзешболей называцьцябеЯкавам,алебудзеімятваё:Ізраіль.Ідаў ямуімя:Ізраіль
11ІсказаўямуБог:ЯБогУсемагутны;пладзісяі размнажайся;народіграмаданародаўбудзеадцябе,і царывыйдуцьсасьцёгнаўтваіх;
12Ізямлю,якуюЯдаўАбрагамуіІсааку,Ядамяе табе,інашчадкамтваімпасьляцябедамзямлюгэтую.
13ІўзышоўБогадягонамесцы,дзегаварыўзьім
14ІпаставіўЯкаўпомнікнатыммесцы,дзеён гаварыўзьім,помніккаменны,івыліўнаяго выліваньнеівыліўнаягоалей
15ІназваўЯкаўмесца,дзеБоггаварыўзьім,Вэтыль.
16ІвыправілісязВэтыля;ізаставаласякрыхударогі даЭфраты,іРахільмучыласяімелацяжкіяроды 17Істалася,каліўяебыліцяжкіяроды,бабка-павітуха сказалаёй:нябойся;будзеўцябеігэтысын.
18Істалася,каліадыходзіладушаяе(боянапамерла), янадалаямуімяБэноні;абацькаягоназваўяго Бэньямінам
19ІпамерлаРахільіпахаванабыланадарозеўЭфрату, гэтазначыцьВіфлеем.
20ІпаставіўЯкаўнадмагілайяепомнік:гэтапомнік Рахілінайдагэтуль
21.ІвыправіўсяІзраільіраскінуўнамётсвойзавежай Эдар
22КаліІзраільжыўутойзямлі,Рувімпайшоўіспаўз Валай,наложніцайбацькісвайго,іпачуўІзраіль. СыноўЯкубабылодванаццаць: 23СыныЛіі;Рувім,першынецЯкава,іСімяон,іЛевій, іЮда,іІсахар,іЗавулон; 24СыныРахілі:ЯзэпіВеніямін: 25СыныВалы,служанкіРахілінай:ДаніНэфталім: 26.СыныЗэлфы,служанкіЛіінай:ГадіАшэр:гэта сыныЯкава,якіянарадзілісяямуўМесапатаміі
27ІпрыйшоўЯкаўдаІсаака,бацькісвайго,уМамрэ,у горадАрба,гэтазначыцьХэўрон,дзежыліАбрагамі Ісаак
28АдзёнІсаакабылостовосемдзесятгадоў.
29ІсканаўІсаакіпамёр,ібыўдалучаныданароду свайго,будучыстарымінасычанымднямі;іпахавалі ягоІсаўіЯкаў,сыныягоныя.
РАЗДЗЕЛ36
1ВосьрадаводІсава,гэтазначыцьЭдома
2ІсаўузяўсабежонакздочакХанаанскіх;Ада,дачка ЭлонаХэтэяніна,іАгалівама,дачкаАны,дачкі ЦывэонаЭвеяніна;
3іВасэмата,дачкаІзмаілава,сястраНаваёта
4АданарадзілаІсавуЭліфаза;іВасэматнарадзіла Рагуіла;
5АгаліваманарадзілаЕўша,ЯгламаіКарэя:гэта сыныІсава,якіянарадзілісяямуўзямліХанаанскай. 6ІўзяўІсаўжонаксваіх,ісыноўсваіх,ідочаксваіх,і ўсіхжыхароўдомасвайго,ібыдласваё,іўсёбыдла сваё,іўсюмаёмасьцьсваю,якуюённабыўузямлі Ханаанскай;іпайшоўузямлюадабліччабратасвайго Якуба
7Бобагацьцііхніябылібольшыя,чымтое,штояны магліжыцьразам;ізямля,наякойяныбыліпрыхадні, немаглапрыняцьіхз-забыдлаіхняга
8.ІжыўІсаўнагарыСэір:ІсаўгэтаЭдом.
9ВосьрадаводІсава,бацькіІдумэян,нагарыСэір: 10ВосьімёнысыноўІсава;Эліфаз,сынАды,жонкі Ісававай,Рагуіл,сынВасэмафы,жонкіІсававай.
11СыныЭліфаза:Тэман,Амар,Цэфо,ГатаміКеназ 12ТымнабыланаложніцайЭліфаза,сынаІсававага;і нарадзілаЭліфазуАмаліка:гэтабылісыныАды,жонкі Ісававай
13ВосьсыныРагуэля;НахатіЗэрах,ШамаіМіза:гэта сыныВасэмафы,жонкіІсававай.
14ГэтабылісыныАгалівамы,дачкіАны,дачкі Цывэона,жонкіІсававай,якаянарадзілаІсавуЕўша, ІегламаіКарэя
15ВосьправадырысыноўІсава:сыныЭліфаза, першынцаІсава;князьТэман,князьАмар,князьЦэфо,
19ГэтасыныІсава,гэтазначыцьЭдом,ігэта правадырыіхнія.
20ГэтасыныСэіраХарэяніна,якіяжыліўгэтайзямлі; Лотан,іШавал,іЦывэон,іАна,
21Дышон,ЭцэріДышан:гэтаправадырыХарэяў, сыноўСэіраўзямліЭдомскай
22СыныЛотана:ХорыіХемам;асястраЛотанабыла Тымна.
23ВосьсыныШавала:Алван,Манахат,Эвал,Шэфоі Онам
24ВосьсыныЦывэона;іАя,іАна:гэтатойАна,які знайшоўмулаўупустыні,каліпасвіўаслоўЦывэона, бацькісвайго.
25ВосьсыныАны:ДышоніАгалівама,дачкаАны
26ВосьсыныДышона;Гемдан,іЭшбан,іІтран,і Чэран.
27ВосьсыныЭцэра;Білхан,іЗааван,іАкан 28ВосьсыныДышана;УзіАран
29ВосьправадырыХарэяў;князьЛотан,князьШавал, князьЦывэон,князьАна,
30СтарэйшынаДышон,старэйшынаЭцэр, старэйшынаДышан:гэтастарэйшыныХорыя, старэйшыныіхніяўзямліСэір
31Івосьцары,якіяваладарыліўзямліЭдомскай,перш чымзацараваўцарнадсынаміІзраілевымі.
32ІваладарыўБэла,сынБэора,уІдумэі,аімягораду ягонамуДынгава
33.ІпамёрБэла,ізацараваўпасьляягоЁваў,сын Зэраха,зВасоры
34ІпамёрЁвав,ізацараваўпасьляягоХушам,зь зямліТэмані.
35ІпамёрХушам,ізацараваўпасьляягоГадад,сын Бэдадаў,якіпабіўМадыяніцянаўнаполіМаава;імя горадаягонагаАвіт.
36ІпамёрГадад,ізацараваўпасьляягоСамлаз Масрэкі
37.ІпамёрСамла,ізацараваўпасьляягоСаўлз Рэхавоту,штокаляракі
38ІпамёрСаўл,ізацараваўпасьляягоБаал-Ханан, сынАхбораў.
39ІпамёрБаал-Ханан,сынАхбора,ізацараваўГадар заместяго;імягорадаягонагаПаў;аімяжонкіяго Мэгэтавэль,дачкаМатрэд,дачкіМэзагава.
40ВосьімёныправадыроўІсава,паводлеродаўіхніх, паводлемесцаўіхніх,паімёнахіхніх;князьТымна, князьАлва,князьЕтэт, 41князьАгалівама,князьЭла,князьПінон, 42князьКеназ,князьТэман,князьМібцар, 43князьМагдыіл,князьІрам:гэтакнязіЭдома, паводлеселішчаўіхніхузямлівалоданьняіхняга;гэта Ісаў,бацькаІдумэяў
РАЗДЗЕЛ37
1ІжыўЯкаўузямліпрыхаднябацькіягонага,узямлі Ханаанскай
2ВосьрадаводЯкуба.Юзаф,маючысямнаццацьгадоў, пасвіўстатакзбратамісваімі;ібыўхлопчыкзсынамі ВалыізсынаміЗэлфы,жонкамібацькіягонага;іданёс Язэпбацькусваймублагіячуткіпраіх.
3ІзраільлюбіўЯзэпабольшзаўсіхдзяцейсваіх,боён быўсынамстарасьціягонай;ізрабіўямукаляровую вопратку
4Ікалібратыягоўбачылі,штобацькаіхнілюбіцьяго большзаўсіхбратоўягоных,яныўзненавідзеліягоіне маглігаварыцьзіммірна
5ІбачыўЯзэпсонірасказаўягобратамсваім,іяны ўзненавідзеліягояшчэбольш.
6Ісказаўім:выслухайцегэтысон,якімнепрысьніўся: 7Бовось,мывяжамснапыўполі,івось,мойсноп устаўітаксамастаў;івось,тваеснапыстаяцьваколі пакланяццамаймуснапу
8Ісказаліямубратыягоныя:цісапраўдытыбудзеш царавацьнаднамі?цісапраўдытыбудзешпанаваць наднамі?Іяшчэбольшненавідзеліягозамарыягоныя ізасловыягоныя.
9Ібачыўёняшчэадзінсон,ірасказаўягобратамсваім, кажучы:вось,ябачыўяшчэсон;івось,сонцаімесяці адзінаццацьзоракпакланілісямне.
10Ірасказаўёнгэтабацькусваймуібратамсваім,і бацькаягонызабараніўямуісказаўяму:штогэтаза сон,якітабепрысьніўся?Няўжоя,мацітваяібраты тваепрыйдземпакланіццатабедазямлі?
11Ізайздросціліямубратыягоныя;алебацькаяго захаваўгэтаеслова.
12Іпайшлібратыягоныяпасвіцьстатакбацькісвайго ўСіхем
13ІсказаўІзраільЯзэпу:братытваецінепасьвяць быдлаўСіхеме?ідзі,іяпашлюцябедаіхІсказаўяму: восья
14Ісказаўяму:ідзі,паглядзі,цідобраўбратоўтваіхі цідобраўбыдла?ізноўпрынясімневесткуІвыслаў ягоздаліныХэўрон,іёнпрыйшоўуСіхем
15Ізнайшоўягонейкічалавек,івось,ёнблукаўпа полі,іспытаўсяўяготойчалавек,кажучы:чаготабе? 16Ісказаўён:яшукаюбратоўмаіх;скажымне,дзе яныпасуцьстаткісвае?
17Ісказаўтойчалавек:яныпайшліадсюль;боячуў, якяныказалі:пойдземуДотанІпайшоўЯзэпза братамісваіміізнайшоўіхуДотане.
18Ікаліяныўбачыліягоздалёк,яшчэпершчымён наблізіўсядаіх,янызмовілісясупроцьяго,кабзабіць яго.
19Ісказаліадзінаднаму:вось,ідзегэтысновідзец
20Дыкхадземцяпер,заб'емягоікінемуякую-небудзь яму,іскажам,штозьеўягонейкізлызьвер,іўбачым, штобудзезьягоныхсноў
21ІпачуўгэтаРувімівызваліўягозрукіхніх;ісказаў: небудземзабівацьяго
22ІсказаўімРувім:непралівайцекрыві,алекіньце ягоўгэтуюяму,штоўпустыні,інепадымайценаяго рукі;кабвырвацьягозрукіхніхіаддацьягобацьку ягонаму
23Істалася,каліЯзэппрыйшоўдабратоўсваіх,яны зьнялізЯзэпавопраткуягоную,рознакаляровую вопратку,якаябыланаім;
24Іўзяліягоікінуліўяму,аямабылапустая,вадыў ёйнебыло
25Іселіяныесьціхлеб,іпаднялівочысвае,іўбачылі, івось,ідзезГалаадуполкІзмаільцянаў,івярблюды іхніянясуцьдухмянасьці,бальзамісьмірну,каб занесьцігэтаўЕгіпет
26ІсказаўЮдабратамсваім:якаякарысьць,калімы заб'ембратанашагаісхаваемкроўягоную?
27Хадзем,прададзімягоІзмаільцянам,іруканашахай небудзенаім;боёнбратнашіцеланашае.Іягобраты былізадаволеныя.
28Потымпраходзілімідыянскіякупцы;івыцягнуліі падняліЯзэпазямы,іпрадаліЯзэпаІзмаільцянамза дваццацьсрэбранікаў,атыяпрывяліЯзэпаўЕгіпет.
29ІвярнуўсяРувімдаямы;івось,Язэпанямаўяме;і ёнзняўвопраткусваю
30Івярнуўсядабратоўсваіхісказаў:нямадзіцяці;ая кудыпайду?
31.ІўзялівопраткуЯзэпаву,ізакалоліказьляня,і акунулівопраткуўкрыві;
32Іпаслаліянырознакаляровуювопраткуіпрынесьлі яебацькусвайму;ісказаў:гэтамызнайшлі;цяпер ведай,цігэтавопраткасынатвайго,ціне
33Ёнпазнаўгэтаісказаў:гэтавопраткасынамайго; ліхізьверзжэряго;Язэпа,безсумневу,раздзіраюцьна часткі
34ІразадраўЯкаўвопраткусваю,іўсклаўвярэтуна сьцёгнысвае,іаплакваўсынасвайгошматдзён.
35Іўсталіўсесыныягоныяіўседочкіягоныя,каб суцешыцьяго;алеёнадмовіўсяадсуцяшэньня;і сказаўён:бояўжалобесыдуўмагілудасынамайго. Такплакаўпаімбацька
36ІМадыяніцянепрадаліягоўЕгіпетПаціфару, начальнікуфараонаіначальнікуварты.
РАЗДЗЕЛ38
1Істаласяўтойчас,штоЮдаадышоўадбратоўсваіх ізавярнуўсяданейкагаАдаламіцяніна,імяякогаХіра 2ІўбачыўЮдатамдачкуаднагоХананэя,імяякой Шуа;іён,узяўшыяе,увайшоўдаяе
3Ізачалаінарадзіласына;ідаўямуімя:Ір
4Ізноўзачалаінарадзіласына;ідалаямуімя:Янан.
5Іяшчэзачалаінарадзіласына;ідаўямуімяШэлаЁн быўуХэзіве,каліянанарадзілаяго
6ІўзяўЮдаІру,першынцусвайму,жонку,імемТамар.
7Ір,першынецЮдаў,быўліхіўвачахГоспада;ізабіў ягоГасподзь
8.ІсказаўЮдаАнану:увайдзідажонкібрататвайгоі ажэнісязёю,інарадзісемябратусвайму
9ІдаведаўсяАнан,штонасеньненябудзеяму;і сталася,каліёнувайшоўдажонкібратасвайго,выліў яеназямлю,кабнедацьсемябратусвайму
10.Ітое,штоёнрабіў,неспадабаласяГоспаду,іЁн забіўіяго
11ІсказаўЮдаТамары,нявестцысваёй:заставайся ўдавойудомебацькітвайго,пакульвырасцеШэла, сынмой;боёнсказаў:кабіённепамёр,якпамерлі братыягоныяІпайшлаТамаріжылаўдомебацькі свайго
12ПразнекаторычаспамерладачкаШуі,жонка Юдавая;ісуцешыўсяЮда,іпайшоўдастрыгучых авечаксваіхуТымнату,ёнісябарягоныХіра Адаламіцянін
13ІданесьліТамары,кажучы:вось,цесьцьтвойідзеў Тымнатустрыгчыавечкісвае. 14Ізьнялаяназьсябеўдовінуювопраткусваю,і накрыласябепокрывам,ізахуталася,іселана
адкрытыммесцы,якоенадарозеўТымнату;бояна ўбачыла,штоШэлавырас,аяенедаліямузажонку. 15КаліЮдаўбачыўяе,дыкпалічыўяезараспусьніцу; тамуштояназакрыласвойтвар.
16Ізьвярнуўсядаяепадарозеісказаў:ідзі,прашу,я ўвайдудацябе;(боённеведаў,штоянаягонявестка) Янасказала:штотыдасімне,кабтымогувайсціда мяне?
17Ёнсказаў:прышлюдацябеказьлянясастаткуІ сказалаяна:цідасітымнезаклад,пакульнепрышлеш? 18Ёнсказаў:якізакладдамтабе?Янасказала:пячатка твая,ізапясцітвае,іпосахтвой,якіўруцэтваёйІён даўёй,іўвайшоўдаяе,іяназачалаадяго.
19Іўсталаяна,іпайшла,ізьнялазсябепокрывасваё,і апрануласяўвопраткуўдоўствасвайго
20ІпаслаўЮдаказьляняпразсябрасвайго Адаламіцяніна,кабузяцьзакладзрукіжанчыны,але ённезнайшоўяе
21Іспытаўсяўжыхароўтагомесца,кажучы:дзетая блудніца,штобылаадкрытапрыдарозе?Янысказалі: небылоблудніцыўгэтыммесцы
22.ІвярнуўсяёндаЮдыісказаў:незнаходжуяе; таксамажыхарытагомесцаказалі,штоўгэтыммесцы небылоблудніцы
23ІсказаўЮда:няхайянавозьмесабе,кабмыне пасароміліся;вось,япаслаўгэтаеказьляня,ітыне знайшоўяе
24.ПрыблізнапразтрымесяцыданесьліЮдзе,кажучы: нявесткатваяТамарблудадзейнічала;ітаксама,вось, янацяжарнаяадраспустыІсказаўЮда:выведзіцеяе,і хайянабудзеспалена.
25Каліяевывелі,янапаслаладацесьцясвайго сказаць:яцяжарнаяадчалавека,чыегэта,ісказала: пазнай,чыегэтапячаткаібранзалеты?іперсанал.
26ІпазнаўіхЮдаісказаў:янабылаправеднейшаяза мяне;боянеаддаўяеШэлу,сынумаймуІёнбольш неведаўяе.
27Істаласяўчасеродаўяе,івось,блізьнятыва ўлоньніяе
28Істалася,каліянарадзіла,адзінпрацягнуўруку сваю;іўзялабабка-павітухаінавязалаямунаруку чырвонуюнітку,кажучы:гэтывыйшаўпершы
29Істалася,каліёнадвёўрукусваю,вось,выйшаў братягоны,іянасказала:яктывырваўся?хайбудзена табегэтаяшкода:тамуідадзенаямуімяФарэз 30Потымвыйшаўбратягоны,якімеўчырвонуюнітку наруцэсваёй,іназваліягоЗара
1ЯзэпбыўпрыведзеныўЕгіпет;іПоціфар,слуга фараонаў,начальнікварты,егіпцянін,выкупіўягоз рукізмаільцянаў,якіяпрывяліяготуды 2ІбыўГасподзьзьЯзэпам,іёнмеўпосьпех;ібыўён удомегаспадарасвайгоЕгіпцяніна 3Іўбачыўгаспадарягоны,штоГасподзьзьім,ішто
5Ібылозтагочасу,якпаставіўягоначальнікамнад домамсваімінадусім,штомеў,дабраславіўГасподзь домЕгіпцянінадзеляЯзэпа;ідабраславеньне Гасподняебылонаўсім,штобылоўягоўдомеіна полі.
6Іпакінуўёнусё,штомеў,урукахЯзэпа;іённеведаў, штоёнпавіненбыўмець,акрамяхлеба,якіёнеўІ Язэпбыўчалавекампрыгожыміпрыгожым.
7Пасьлягэтагажонкагаспадараягонагакінулавока наЯзэпа;іянасказала:ляжысамною 8Алеёнадмовіўсяісказаўжонцыгаспадарасвайго: вось,гаспадарумаймунедатаго,штоўмянеўдоме,і ўсё,штомае,ёнаддаўмнеўрукі; 9Нямабольшагазамянеўгэтымдоме;іённічогане ўтаіўадмяне,акрамяцябе,ботыжонкаягоная; 10Істалася,якянагаварылазЯзэпамдзеньзаднём,ён непаслухаўсяяе,кабляжацьзьёюібыцьзьёю 11Істаласяўгэтычас,штоЯзэпувайшоўудомпа справесваёй;інебылонікогаздомаўдоме.
12Іянасхапілаягозавопраткуягонуюісказала: "Ляжысамною"
13Істалася,каліянаўбачыла,штоёнпакінуўвопратку сваюўруцэяеіўцёкпрэч, 14Іпаклікалаянадамачадцаўсваіхісказалаім, кажучы:вось,ёнпрывёўданасГабрэя,каб зьдзекаваццазнас;ёнувайшоўдамяне,каблегчыса мною,іязакрычаўмоцнымголасам:
15Істалася,каліёнпачуў,штояпадняўголассвойі закрычаў,дыкпакінуўвопраткусваюўмянеіўцёк,і выцягнуўяго
16Іпаклалаянакалясябевопраткуягоную,пакуль гаспадарягоныняпрыйдзедадому
17Ісказалаянаямутакімісловамі,кажучы:рабГабрэй, якогатыпрывёўданас,увайшоўдамяне,каб зьдзекаваццазьмяне;
18Істалася,каліяпадняўголассвойізакрычаў,ён пакінуўвопраткусваюўмянеіўцёк.
19Істалася,калігаспадарягопачуўсловыжонкісваёй, якіяянасказалаяму,кажучы:такзрабіўсамноюраб твой;штозагарэўсягнеўягоны.
20ІўзяўгаспадарЯзэпаіпасадзіўягоўвязьніцу, месца,дзебылізьняволеныяцарскія,ібыўёнтаму вязьніцы.
21АлеГасподзьбыўзьЯзэпам,ізьмілаваўяго,ідаў ямуласкуўвачахначальнікацямніцы 22ІаддаўначальнікцямніцыўрукіЯзэпаўсіхвязьняў, якіябыліўцямніцы;іштобянынірабілітам,ёнбыў выканаўцамгэтага.
23Начальнікцямніцынесачыўнізачым,штобылоў ягопадрукою;боГасподзьбыўзьім,іўтым,штоён рабіў,Гасподзьдаваўпосьпех РАЗДЗЕЛ40
1ПасьлягэтагачашнікцараЕгіпецкагаіпекаряго пакрыўдзілігаспадарасвайго,цараЕгіпецкага 2Іразгневаўсяфараоннадвухслугсваіх,на начальнікачашнікаўінаначальнікапекараў 3Іаддаўіхпадвартуўдоменачальнікацелаахоўцаў,у
5Ісьніўсяімабодвум,кожнамусвойсонуаднуноч,
6.Язэпувайшоўдаіхраніцайіўбачыўіх,івось,яны сумныя
7Іспытаўсяёнуслугфараонавых,якіябылізьіму варцеўдомегаспадараягонага,кажучы:чаговы сёньнятакіясумныя?
8Янысказаліяму:«Сьніўсянамсон,арастлумачыць ягоняма»ІсказаўімЯзэп:цінеадБогатлумачэнні? скажымнеіх,прашуцябе
9ІрасказаўгалоўнычашнікЯзэпусонсвойісказаў яму:усьнемаім,вось,перадамноювінаграднаялаза; 10Інавінаграднайлазебылотрыгаліны;ігронкіяго ўрадзіліспелывінаград;
11Ічашафараонабылаўруцэмаёй,іяўзяўягады вінаградуівыціснуўіхучашуфараону,ідаўкубаку рукуфараону.
12ІсказаўямуЯзэп:восьтлумачэньнеяго:трыгаліны -гэтатрыдні;
13Яшчэпразтрыдніпадымефараонгалавутваюі вернецябенамесцатваё,ітыаддасічаруфараонуў рукуягоную,якраней,калітыбыўуягочашнікам
14Алепадумайпрамяне,калітабебудзедобра,ізрабі мнеласку,іўспомніпрамянефараону,івыведзімянез домугэтага;
15БосапраўдыябыўвыкрадзеныззямліГабрэяў,ітут янезрабіўнічога,кабмянепасадзіліўцямніцу
16Начальнікпекараў,убачыўшы,шторазгадкадобрая, сказаўЯзэпу:імнебылоўсне,івось,умяненагалаве трыбелыякашы;
17Іўсамымверхнімкошыкубылоўсялякаепячэньне дляфараона;іптушкіз'елііхзкошыканамаёйгалаве. 18ІадказваўЯзэпісказаў:восьтлумачэньнеяго:тры кашы-гэтатрыдні;
19Яшчэпразтрыдніфараонпадымезьцябегалаву тваюіпавесіцьцябенадрэве;іптушкізьядуцьзьцябе целатваё
20.Натрэцідзень,удзеньнараджэньняфараона,ён зладзіўгасьцінудляўсіхслугсваіхіпадняўгалаву галоўнагачашнікаігалоўнагапекарасяродслугсваіх 21Івярнуўёнгалоўнагачашніканаягонуюпасаду;і падаўчашуўрукуфараону
22Агалоўнагапекарапавесіў,якрастлумачыўімЯзэп 23АлегалоўнычашнікнеўспомніўпраЯзэпа,але забыўсяпраяго
1Якпрайшлодвагады,фараонупрысніўсясон:вось, ёнстаіцькаляракі.
2Івось,зраківыходзяцьсемкароўпрыгожыхі тлустыхцелам;іпасвілісяналузе
3Івось,заімівыйшлізракісеміншыхкароў,благіх выглядаміхудыхцелам;істаўкалядругойкаровына беразеракі.
4Ікаровыкепскіяіхудыяцеламзьелісемкароў добрыхітлустыхІпрачнуўсяфараон
5.Ізаснуўён,іямусьніласядругіраз:вось,сем каласоўвырасьлінааднойсьцябле,добрыхідобрых
6Івось,заімівырасласемкаласоўтонкіх,высушаных усходнімветрам.
7ІзьелісемкаласоўтонкіхсемкаласоўпоўныхІ прачнуўсяфараон,івось,гэтабыўсон.
8Раніцайжаўстрывожыўсядухягоны;іпаслаўён,і паклікаўусіхчараўнікоўЕгіптаіўсіхмудрацоўяго;і расказаўімфараонсонсвой;аленіхтонямог вытлумачыцьіхфараону.
9Ісказаўгалоўнычашнікфараону,кажучы:сёньняя памятаюграхімае;
10Фараонугневаўсянаслугсваіхіаддаўмянеі галоўнагапекарападвартуўдоменачальнікаварты
11Ісьніўсянамсонуаднуноч,яіён;кожнаму прысьніласятлумачэньнесну
12Ібыўтамзнамімаладычалавек,Габрэй,слуга начальнікацелаахоўцаў;імырасказаліяму,іён растлумачыўнамснынашыя;кожнамупаводлеснуяго ёнрастлумачыў
13Істалася,якёнрастлумачыўнам,такібыло;мяне вярнуўнапасаду,аягопавесіў
14ТадыфараонпаслаўіпаклікаўЯзэпа,іпасьпешліва вывеліягозьцямніцы,іёнпагаліўсяіпераапрануўся,і прыйшоўдафараона
15ІсказаўфараонЯзэпу:мнесьніўсясон,ініхтоня можарастлумачыцьяго;іячуўпрацябе,штоты разумеешсонірастлумачыцьяго
16ІадказваўЯзэпфараону,кажучы:няўмяне;Бог дасьцьадказфараонумірам.
17ІсказаўфараонЯзэпу:усьнемаімястаюнаберазе ракі;
18Івось,выйшлізракісемкароў,укормленыхцеламі прыгожыхзвыгляду;іпасвілісяналузе:
19Івось,пасьляіхвыйшлісеміншыхкароў,бедныхі вельмікепскіхзвыглядуіхудыхцелам,якіхяніколіня бачыўваўсёйзямліЕгіпецкайзапаганасьць, 20Із'елікаровыхудыяікепскіязвыглядупершыхсем кароўтлустых;
21Ікаліяныз'елііх,небыловідаць,штояныз'елііх; алеяныўсёяшчэбыліўнепрывабнасці,якіўпачатку Такяпрачнуўся.
22Іўбачыўяўсьнемаім,івось,нааднойсьцябле вырасласемкаласоў,поўныхідобрых;
23Івось,заімівырасласемкаласоўсухіх,тонкіхі высушаныхусходнімветрам
24Із'елітонкіякаласысемдобрыхкаласоў;іясказаў гэтачараўнікам;аленебылонікога,хтомогбы аб'явіцьмнегэта
25ІсказаўЯзэпфараону:сонфараонаўадзін:Бог абвясьціўфараону,штоёнмаезрабіць
26Семкароўдобрых-гэтасемгадоў;ісемкаласоў добрых-гэтасемгадоў:сонадзін
27Ісемкароўхудыхікепскіхзвыгляду,якіявыйшлі пасьляіх,гэтасемгадоў;асемпустыхкаласоў, высушаныхусходнімветрам,будуцьсемгадоўголаду
28Восьштоясказаўфараону:штоБогзробіць,Ён абвяшчаефараону
29Вось,настаюцьсемгадоўвялікагабагацьцяпаўсёй зямліЕгіпецкай;
30Пасьляіхнастануцьсемгадоўголаду;іўсёбагацце будзезабытаўзямліЕгіпецкай;іголадз'есцьзямлю; 31Інябудзевядомабагацьцяназямліз-занаступнага голаду;богэтабудзевельміцяжкім
32Ітамусонпаўтарыўсяфараонудвойчы;гэтатаму, штогэтаўстаноўленаБогам,іБогнеўзабавездзейсніць
33Дыквось,хайфараонвыдзеліцьчалавекаразумнага імудрагаіпаставіцьягонадзямлёюЕгіпецкай.
34Няхайзробіцьгэтафараоніпаставіцьнаглядчыкаў надзямлёю,ізабярэпятуючасткузямліЕгіпецкайза семгадоўбагацця.
35Іняхайянызьбяруцьусюежутыхдобрыхгадоў, штопрыйдуць,ізьбяруцьзбожжападрукуфараона,і няхайзахоўваюцьежуўгарадах
36Ібудзетаяежаназапасзямлінасемгадоўголаду, якіябудуцьузямліЕгіпецкай;кабзямлянезагінулаад голаду
37Ібылогэтадобраўвачахфараонаіўвачахусіхслуг ягоных.
38Ісказаўфараонслугамсваім:цізнойдземмытакога, якгэты,чалавека,уякімбыўбыДухБожы?
39ІсказаўфараонЯзэпу:паколькіБогпаказаўтабеўсё гэта,няманікогатакогаразумнагаімудрага,якты; 40Тыбудзешнаддомаммаім,іпаводлесловаТвайго будзекіраваццаўвесьнародмой;толькітронамябуду большызацябе
41ІсказаўфараонЯзэпу:вось,япаставіўцябенад усёюзямлёюЕгіпецкай.
42Ізьняўфараонпярсьцёнакзрукісваёй,інадзеўяго нарукуЯзэпу,іапрануўягоўвісоннаеадзеньне,і надзеўнашыюягозалатыланцужок;
43Іпрымусіўягоехацьнадругойкалясьніцы,якая былаўяго;ізакрычаліперадім:схіліцеся!Іпаставіў яговаладаромнадусёюзямлёюЕгіпецкай.
44ІсказаўфараонЯзэпу:яфараон,ібезцябеніхтоне падыменірукі,нінагісваёйваўсёйзямліЕгіпецкай 45.ІдаўфараонімяЯзэпу:Цафнат-Панэя;ідаўямуза жонкуАсэнэту,дачкуПотыфэра,жрацаОнскагаІ хадзіўЯзэппаўсёйзямліЕгіпецкай
46.Язэпубылотрыццацьгадоў,каліёнстаўперад фараонам,царомЕгіпецкімІпайшоўЯзэпадаблічча фараонаіпрайшоўпаўсёйзямліЕгіпецкай
47Іўсемгадоўбагатыхзямлярадзілапажменях.
48Ісабраўёнусюежусямігадоў,якіябыліўзямлі Егіпецкай,іпаклаўежуўгарадах;ежуполя,якоевакол кожнагагорада,паклаўуіх.
49ІназбіраўЯзэпзбожжа,якпяскумарскога,вельмі многа,пакульнеперастаўлічыць;бобылобезліку 50ІнарадзілісяўЯзэпадвасыны,першчымнасталі гадыголаду,якіхнарадзілаямуАсэнэта,дачка Потыфэра,жрацаОна.
51ІдаўЯзэпімяпершароднаму:Манасія,боБогдаў мнезабыцьусюпрацумаюіўвесьдомбацькімайго 52ДругомудаўімяЯфрэм,боБогдаўмне пладавітасьцьузямлінягодымаёй.
53Іскончылісясемгадоўбагацьця,якіябыліўзямлі Егіпецкай
54Іпачаліпрыходзіцьсемгадоўголаду,якказаўЯзэп; ібыўголадваўсіхземлях;аваўсёйзямліЕгіпецкай
55ІкаліўсязямляЕгіпецкаягаладала,народзакрычаў
56Ібыўголадпаўсімабліччызямлі,іадчыніўЯзэп усекаморыіпрадаваўЕгіпцянам;іголадузмацніўсяў зямліЕгіпецкай
57ІўсекраіныпрыходзіліўЕгіпетдаЯзэпакупляць хлеба;тамуштоголадбыўтакімоцнываўсіхкраінах.
РАЗДЗЕЛ42
1Якаўубачыў,штоўЕгіпцезбожжа,ісказаўЯкаў сынамсваім:чаговыглядзіцеадзіннааднаго?
2Ісказаўён:вось,ячуў,штоўЕгіпцеёсцьхлеб;каб мыжылі,анепамерлі
3ІпайшлідзесяцьбратоўЯзэпакупляцьзбожжаў Егіпет
4АВеньяміна,братаЯзэпавага,Якаўнепаслаўз братаміягонымі;боёнсказаў:кабнясталасязьім бяды
5ІпрыйшлісыныІзраілевыякупляцьзбожжасярод тых,штопрыйшлі,бобыўголадузямліХанаанскай.
6Язэпбыўправадыромзямлі,іёнпрадаваўусяму народузямлі;іпрыйшлібратыЯзэпаіпакланілісяяму тварамдазямлі.
7ІўбачыўЯзэпбратоўсваіхіпазнаўіх,алезрабіўся чужымдляіхігаварыўзьімігруба;ісказаўім:адкуль вы?Янысказалі:узямліХанаанскай,кабкупіцьежы.
8ІпазнаўЯзэпбратоўсваіх,аяныягонепазналі
9ІўспомніўЯзэпсны,якіяямусьнілісяпраіх,ісказаў ім:вышпіёны;выпрыйшліпаглядзецьнагалізнузямлі.
10Янысказаліяму:не,спадару,алеслугітвае прыйшлікупіцьежы
11Мыўсесыныаднагочалавека;мыпраўдзівыялюдзі, слугітваенешпіёны
12Ёнсказаўім:не,выпрыйшліпаглядзецьнагалізну зямлі.
13Янысказалі:рабытваедванаццацьбратоў,сыны аднагочалавекаўзямліХанаанскай;івось,малодшы сёньняўбацькінашага,ааднагоняма.
14ІсказаўімЯзэп:гэтатое,штояказаўвам,кажучы: вышпіёны;
15Восьвыбудзецевыпрабаваныя:клянусяжыцьцём фараонавым,нявыйдзецевыадсюль,каліняпрыйдзе сюдымалодшыбратваш
16.Пашліцеаднагозвас,іняхайёнпрывядзебрата вашага,авасбудуцьтрымацьувязьніцы,каб высьветлілісясловывашыя,ціёсьцьуваспраўда;ціж, клянусяжыцьцёмфараонам,вышпіёны.
17Іаддаўіхусіхразампадвартунатрыдні
18ІсказаўімЯзэпнатрэцідзень:восьштозрабеце,і будзецежыць;боябаюсяБога:
19Калівылюдзіпраўдзівыя,няхайбудзезьняволены адзінзбратоўвашыхудомевязьніцывашай; 20Алемалодшагабрататвайгопрывядзідамяне;так спраўдзяццасловывашыя,івынепамрэцеТакі зрабілі
21Ісказаліяныадзінаднаму:сапраўдымывінаватыя перадбратамнашым,бобачыліпакутыдушыягонай, каліёнпрасіўнас,інепаслухалі;тамуіспасцігланас гэтаябяда
22ІадказваўімРувім,кажучы:нягаварыўявам:не грашэцесупрацьдзіцяці;авынечуеце?таму,вось, таксамапатрабуеццакроўягоная
23Іняведалі,штоЯзэпразумееіх;боёнразмаўляўз іміпразперакладчыка.
24Іадвярнуўсяадіхізаплакаў;ізноўвярнуўсядаіх,і размаўляўзімі,іўзяўуіхСімяонаізвязаўягоперад вачымаіхнімі.
25ІзагадаўЯзэпнапоўніцьмяшкііхніязбожжамі вярнуцьсрэбракожнамуўмяшокягоны,ідацьім запасаўнадарогу,ітакзрабіўзьімі.
26Інагрузілізбожжанааслоўсваіхіпайшліадтуль
27Ікаліадзінзьіхадчыніўмяшоксвой,кабдаць кормуасьлусваймуўгасцініцы,убачыўгрошысвае; бовось,яноўмяшкуягоным
28Ісказаўёнбратамсваім:грошымаевернуты;івось, яноўмяшкумаім,ісэрцаіхняезнямела,іспалохаліся яны,кажучыадзінаднаму:штогэтазрабіўнамБог?
29ІпрыйшліяныдаЯкава,бацькісвайго,узямлю Ханаанскуюірасказаліямуўсё,штозьіміздарылася; кажучы, 30Чалавек,уладарзямлі,гаварыўзнамігрубаі палічыўнасзашпіёнаўкраіны
31Імысказаліяму:мыпраўдзівыялюдзі;мыне шпіёны:
32Насдванаццацьбратоў,сыноўбацькінашага; аднагоняма,амалодшысёньняўбацькінашагаўзямлі Ханаанскай.
33Ісказаўнамчалавек,уладаркраіны:пагэтымя даведаюся,штовыпраўдзівыялюдзі;пакіньцетутса мноюаднагозбратоўвашыхівазьмецеежыадголаду ўсем'яхвашыхісыходзьце;
34Іпрывядзіцедамянемалодшагабратавашага:тады ядаведаюся,штовынешпіёны,алюдзіпраўдзівыя;і выдамвамбратавашага,івыбудзецегандляваць зямлёю
35Істалася,каліяныспаражнялімяшкісвае,вось,у кожнагапачаксрэбраўмяшкуягоным;іяныібацька іхні,убачыўшыпачкісрэбра,спалохаліся
36ІсказаўімЯкаў,бацькаіхні:выпазбавілімяне дзяцей:Язэпаняма,іСымонаняма,іВеньямінахочаце ўзяць;усёгэтасупрацьмяне
37ІсказаўРувімбацькусвайму,кажучы:забідвух сыноўмаіх,каліянепрывядуягодацябе;аддайягоў рукімае,іявярнуягодацябе
38Ёнсказаў:няпойдзесынмойзвамі;бобратягоны памёр,іёнзастаўсяадзін;калібяданапаткалаягона дарозе,паякойвыідзяце,дыквызьведзяцемаюсівіну саскрухайумагілу.
РАЗДЗЕЛ43
1Іўзмацніўсяголадназямлі
2Істалася,каліяныз'елізбожжа,якоепрывезліз Егіпта,бацькаіхнісказаўім:ідзіцезноў,купіценам крыхуежы
3ІсказаўямуЮда,кажучы:чалавекгэтырашуча запярэчыўнам,кажучы:незьвяртайцесядамянеперад абліччам,калінябудзезвамібратваш
4Калітыпашлешзнамібратанашага,мыпойдземі купімтабеежы;
5Алекалітынепашлешяго,мыняпойдзем,ботой чалавексказаўнам:незьвярнецесядамянеперад абліччам,калінябудзезвамібратваш
Быццё
6ІсказаўІзраіль:навоштавызрабілісамноютакоезло, сказаўшыгэтамучалавеку,ціёсьцьувасяшчэбрат?
7Янысказалі:тойчалавекспытаўсяўнаспранашрод іпрароднаш,кажучы:ціжывыяшчэбацькаваш?ці ёсцьувасяшчэадзінбрат?імысказаліямуў адпаведнасцізтэнарамгэтыхслоў:ціможаммы ведаць,штоёнскажа:прывядзіцебратавашага?
8ІсказаўЮдаІзраілю,бацькусвайму:пусьці хлопчыкасамною,імыўстанеміпойдзем;кабмы жыліінепамерліімы,іты,ідзецінашы
9Ябудупаручыццазаяго;змаёйрукітыбудзеш патрабавацьяго;каліянепрывядуягодацябеіне пастаўлюягоперадтабою,дыкняхайябудувінаваты навекі
10Бокалібмынемарудзілі,дыкужодругіраз вярнуліся.
11ІсказаўімІзраіль,бацькаіхні:калітакцяпер, зрабіцегэта;вазьміцезнайлепшыхпладоўзямліў посудвашізанясіцечалавекупадарунак,трохі бальзамуітрохімёду,араматызатарыімірру,арэхіі міндаль
12Івазьміцеўдваясрэбраўруківашыя;асрэбра,якое вярнуліўмяшкахвашых,вярніцеіхуруцэ;магчыма, гэтабыўнедагляд:
13Вазьміібрататвайгоіўстань,ідзізноўдачалавека таго;
14ІБогУсемагутныдасьцьвамміласьцьперад чалавекам,кабёнадпусьціўдругогабратавашагаі ВеньямінаКаліяпазбавіўсядзяцей,ястраціў
15Іўзялітыялюдзідарунак,іўзяліўдваясрэбраў рукісвае,іВеньяміна;іўстаў,іпайшоўуЕгіпет,істаў перадЯзэпам
16ІкаліЯзэпубачыўзьіміВеньяміна,ёнсказаў начальнікудомасвайго:завядзігэтыхлюдзейдамоўі забііпадрыхтуй;богэтыялюдзібудуцьабедацьса мнойапоўдні
17.Ізрабіўчалавектой,якзагадаўЯзэп;іўвёўтой чалавекгэтыхлюдзейудомЯзэпаў
18Іспалохалісялюдзігэтыя,боўвялііхудомЯзэпаў; ісказаліяны:засрэбра,якоебыловернутаўмяшках нашыхпершыраз,мыўвялі;кабёншукаўнагоды супрацьнасінапаўнанас,іўзяўнасзарабоўінашых аслоў.
19ІпадышліяныдаэканомадомаЯзэпавага,і гаварылізьімкалядзьвярэйдому, 20Ісказаў:о,пане,мысапраўдыпрыйшліўпершыраз купіцьежы:
21Істалася,калімыпрыйшліўгасцініцу,адчынілі мяхінашыя,івось,срэбракожнагаўмяшкуягоным, срэбранашыпоўнайвагай,імывярнулііхуруках нашых
22Ііншыягрошымыпрынесліўрукахнашых,каб купіцьежы;мыневедаем,хтопаклаўгрошынашыяў мяшкінашыя
23Ісказаўён:мірвам,нябойцеся;БогвашіБогбацькі вашагадаўвамскарбумяшкахвашых;грошывашыя быліўмяне.ІвывеўдаіхСімяона.
24ІўвёўтойчалавекгэтыхлюдзейудомЯзэпаўідаў імвады,іяныабмыліногісвае;ідаўкормуасламіхнім 25Іпадрыхтавалідарункі,кабЯзэппрыйшоўапоўдні, бочулі,штотамесьціхлеб
26ІкаліЯзэппрыйшоўдадому,яныпрынесьліямуў
27Іспытаўсяўіхпрастаніхісказаў:ціздаровы
яшчэІянысхілілігаловыіпакланіліся
29ІпадняўёнвочысваеіўбачыўВеньяміна,брата свайго,сынамацісваёй,ісказаў:гэтавашмалодшы брат,праякогавыказалімне?Ісказаўён:няхайБог будзелітасцівыдацябе,сынемой!
30ІпаспяшаўсяЯзэп;бонутроягонаепрагнулабрата свайго,іёншукаў,дзезаплакаць;іёнувайшоўусваю пакойізаплакаўтам.
31Іўмыўтварсвой,івыйшаў,істрымаўся,ісказаў: дайцехлеба
32.Інакрыліямуасобна,іімасобна,іЕгіпцянам,якія елізьім,асобна,боЕгіпцянамнельгабылоесьціхлеба зГабрэямі;богэтаагідадляЕгіпцян
33Ісядзеліяныперадім,першынецпаводле першародстваягоімалодшыпаводлемаладосьціяго,і дзівілісялюдзіадзінзаднаго
34Іўзяўёніпаслаўімахвярыадсябе,алеахвяра Веньямінабылаўпяцьразоўбольшая,чымукожнагаз іхІпілі,івесялілісязім
РАЗДЗЕЛ44
1Ізагадаўёнэканомудомасвайго,кажучы:напоўніце мяшкігэтыхлюдзейежай,колькіянымогуцьпанесьці, іпакладзецесрэбракожнамуўмяшокягоны
2іпакладзімаючашу,сярэбрануючашу,умяшок малодшагаігрошыягоныяІёнзрабіўпаводлеслова, якоесказаўЯзэп
3Яктолькіразвіднела,людзібыліадпушчаны,яныі аслыіхнія
4Каліянывыйшлізагорадіяшчэнедалёкаадышлі, Язэпсказаўсваймуаканому:уставай,ідзізалюдзьмі;а калідагонішіх,скажыім:навоштавыплацілізломза дабро?
5Цінегэтатое,зчагоп'егаспадармойіваражыцьна ім?вызрабілізло,робячыгэта
6Ідагнаўіх,ісказаўімтыясамыясловы
7Ісказаліяму:навоштагаспадармойкажагэтыя словы?НедайБограбамтваімзрабіцьтак,якгэта: 8Вось,грошы,якіямызнайшліўмяшкахнашых,мы вярнулітабезьзямліХанаанскай;якжанамукрасьціз домугаспадаратвайгосрэбрацізолата?
9Укагозрабоўтваіхзнойдзецца,няхайпамрэ,амы таксамабудземрабамігаспадарунашаму
10Ісказаўён:няхайбудзеіцяпер,яквысказалі;укаго гэтазнойдзецца,тойбудземаімслугою;івыбудзеце беззаганныя.
11Іпасьпешліваапусьцілікожнысвоймяшокна зямлюіадкрылікожнысвоймяшок
12Ішукаўён,іпачаўсастарэйшага,іскончыўз малодшага;ізнайшоўсякубакумяшкуВеньяміна 13Тадыяныразарвалівопраткунасабеі,нагрузіўшы кожнынасвайгоасла,вярнулісяўгорад 14ІпрыйшоўЮдаібратыягоныяўдомЯзэпа;боён яшчэбыўтам,іяныўпаліперадімназямлю.
15ІсказаўімЯзэп:штогэтазасправа,штовызрабілі? хібавыневедаеце,штотакічалавек,якя,можа прадбачыць?
16ІсказаўЮда:штомыскажамгаспадарунашаму? штомыбудземгаварыць?ціякмыачысцімся?Бог адкрыўбеззаконьнеслугтваіх:вось,мыслугі гаспадарамайго,імы,ітой,укагознойдзеначаша 17Ісказаўён:недаймнеБоггэтагазрабіць;але чалавек,учыёйруцэзнойдзеццакубак,тойбудземне рабом;атыідзізмірамдабацькітвайго
18ІпадышоўЮдадаягоісказаў:спадарумой! дазвольрабутваймусказацьсловаўвушыгаспадару майму,інегневайсянарабатвайго,боты,якфараон.
19Гасподзьмойспытаўсяўслугсваіх,кажучы:ці ёсьцьувасбацькацібрат?
20.Ісказалімыгаспадарунашаму:ёсьцьунасбацька старыідзіцяўстарасьціягомалое;ібратягопамёр,і застаўсяёнадзінадмацісваёй,ібацькаяголюбіцьяго
21.Ітысказаўслугамтваім:прывядзіцеягодамяне,ія пагляджунаяго
22Ісказалімыгаспадарунашаму:няможахлопчык пакінуцьбацькусвайго,бокалібёнпакінуўбацьку свайго,бацькаягопамрэ
23Ітысказаўслугамтваім:калімалодшыбратвашне прыйдзезвамі,выняўбачыцебольшабліччамайго.
24Істалася,калімыпрыйшлідарабатвайго,бацькі майго,мыпераказаліямусловыгаспадарамайго
25Ісказаўбацьканаш:ідзіцезноўікупіценамкрыху ежы
26Мысказалі:няможамісьці;калібудзезнамі малодшыбратнаш,дыкпойдзем,боняможамбачыць тваругэтагачалавека,калінябудзезнамімалодшы братнаш
27Ісказаўнамрабтвой,бацьканаш:выведаеце,што жонкамаянарадзіламнедвухсыноў;
28Івыйшаўадзінадмяне,іясказаў:сапраўды,ён разарваны;іянебачыўягозтагочасу:
29Акаліігэтагавозьмецеўмяне,ізімздарыццабяда, тосівінумаюзсмуткамзвядзецеўмагілу
30Дыквось,каліяпрыйдударабатвайго,бацькі майго,інябудзезнаміхлопца,бачачы,штоягожыццё звязаназжыццёмхлопца;
31Каліёнубачыць,штонямахлопчыказнамі,ён памрэ;ірабытваезвядуцьсівізнурабатвайго,бацькі нашага,зпакутайумагілу
32.Борабтвойпаручыўсязахлопчыкабацькумайму, кажучы:каліянепрывядуягодацябе,дыкзастануся вінаватымперадбацькаммаімнавекі.
33Дыквось,няхайзастанеццарабтвойзаместхлопца рабомгаспадарамайго;іняхайхлопецідзезбратамі сваімі
34Боякяпайдудабацькімайго,каліхлопцанебудзе самною?кабянеўбачыўліха,якоеспасцігнебацьку майго
РАЗДЗЕЛ45
1ІнеўтрымаўсяЯзэпперадусімі,штостаялікаляяго; іёнзакрычаў:адвядзіцеўсіхадмянеІнебылонікогаз ім,пакульЯзэпадкрыўсябратамсваім. 2Іёнмоцназаплакаў,іпачуліЕгіпцянеідомфараонаў
3ІсказаўЯзэпбратамсваім:яЯзэп;ціжывыяшчэмой
прадаліўЕгіпет
5Дыквось,нясмуткуйцеінегневайцесянасябе,што выпрадалімянесюды,боБогпаслаўмянеперадвамі, кабзахавацьжыцьцё
6Восьужодвагадыголадназямлі,ізасталосяпяць гадоў,уякіянябудзенікалоць,ніжніва
7ІпаслаўмянеБогперадвамі,кабзахавацьвам нашчадстваназямліівыратавацьжыцьцёвашае вялікімвызваленьнем
8Дыквось,нявыпаслалімянесюды,аБог,іЁн паставіўмянебацькамфараонуігаспадаромусяго домуягонагаікіраўнікомусёйзямліЕгіпецкай
9Хутчэйідзідабацькімайгоіскажыяму:таккажа сынтвойЯзэп:Богпаставіўмянегаспадаромнадусім Егіптам;прыйдзідамяне,немарудзь; 10ІбудзешжыцьузямліГесэнібудзешблізкадамяне, тыісынытваеісынысыноўтваіх,ідробнаеібуйное быдлатваеіўсё,штоўцябе;
11Ітамбудукарміцьцябе;бояшчэпяцьгадоўголаду; кабтыідомтвойіўсё,штомаеш,незьбяднелі.
12Івось,вочывашыяівочыбратамайгоВеньяміна бачаць,штогэтавуснымаегаворацьзвамі
13Іраскажацебацькумаймупраўсюмаюславуў Егіпцеіпраўсё,штовыбачылі;авыпаспяшаецеся прывесцібацькумайгосюды
14ІўпаўённашыюВеньяміну,братусвайму,і заплакаў;іВеньямінплакаўнашыіягонай
15Іцалаваўёнусіхбратоўсваіхіплакаўнадімі,і пасьлягэтагабратыягоныяразмаўлялізьім.
16Ібылачуткапрагэтаўдомефараонавым,што прыйшлібратыЯзэпавыІспадабаласягэтафараонуі слугамягоным.
17ІсказаўфараонЯзэпу:скажыбратамтваім:вось штозрабеце;нагрузіцебыдласваёіідзіце,ідзіцеў зямлюХанаанскую;
18Вазьміцебацькувашагаісем'івашыяіпрыйдзецеда мяне,ідамвамдаброзямліЕгіпецкай,івыбудзеце есьцітлушчзямлі.
19Табезагадана:рабігэта;вывезьцезьзямлі Егіпецкайкалясьніцыдлядзяцейвашыхідляжонак вашых,іпрывязіцебацькувашага,іпрыходзьце.
20Незважайцетаксаманасваерэчы;бовашадабро ўсёйзямліЕгіпецкай.
21ІзрабілітаксыныІзраілевыя;ідаўімЯзэп калясьніцы,паводлезагадуфараона,ідаўімзапасаўна дарогу
22Ікожнамудаўпераапрананьне;аВеньямінудаў трыстасікляўсрэбраіпяцьпераменвопраткі 23Ідабацькісвайгоёнпаслаўтак;дзесяцьасьліц, наўючаныхдабротаміЕгіпта,ідзесяцьасьліц, наўючаныхзбожжам,іхлебам,імясамдлябацькі ягонаганадарогу.
24Іадпусьціўёнбратоўсваіх,іяныпайшлі; 25ІвыйшліянызьЕгіптаіпрыйшліўзямлю ХанаанскуюдаЯкава,бацькісвайго,
26іабвясьціліяму,кажучы:Язэпяшчэжывыі валадарыцьнадусёюзямлёюЕгіпецкай.Іаслабла сэрцаўЯкава,боённепаверыўім
27ІпераказаліямуўсесловыЯзэпа,якіяёнсказаўім;і каліёнубачыўкалясьніцы,якіяпаслаўЯзэп,каб завезьціяго,ажыўдухЯкава,бацькііхняга
28ІсказаўІзраіль:дастаткова;Язэп,сынмой,яшчэ жывы:япайдуіпабачуягоперадсмерцю.
РАЗДЗЕЛ46
1ІпайшоўІзраільзусім,штомеў,іпрыйшоўу Вірсавію,іпрынёсахвярыБогубацькісвайгоІсаака.
2ІгаварыўБогІзраілюўвідзежахначныхісказаў: Якаве,Якаве!Іёнсказаў:восья
3Ісказаўён:ЯБог,Богбацькітвайго;нябойсяісьціў Егіпет;ботамЯвыведуадцябевялікінарод; 4ЯпайдузтабоюўЕгіпет;Ятаксамавыведуцябе назад,іЯзэппакладзерукусваюнавочытвае.
5ІўстаўЯкаўзьВірсавіі,іпавезьлісыныІзраілевыя Якава,бацькусвайго,ідзяцейсваіх,іжонаксваіхна калясьніцах,якіяпаслаўфараон,кабзавезьціяго.
6Іўзялібыдласваёімаёмасьцьсваю,якуюнабыліў зямліХанаанскай,іпрыйшліўЕгіпет,Якаўіўсё нашчадстваягонаезьім.
7Сыноўсваіхіўнукаўсваіхзсабою,дачоксваіхі ўнучаксваіхіўсёнашчадствасваёпрывёўзсабоюў Егіпет.
8ІвосьімёнысыноўІзраілевых,якіяпрыйшліўЕгіпет: Якаўісыныягоныя:Рувім,першынецЯкава 9.СыныРувіма:Ханох,іФалу,іХецрон,іХармі.
10СыныСімяона:Емуіл,іЯмін,іОхад,іЯхін,іЗохар, іШаўль,сынханаанейкі
11СыныЛевія:Гіршон,КаатіМэрары.
12СыныЮды:Ір,іАнан,іШэла,іФарэс,іЗэра;алеІр іОнанпамерліўзямліХанаанскайСыныФарэса: ХецроніХамул.
13СыныІсахара:Тола,іПхува,іЁў,іШымрон
14СыныЗавулонавыя:Серэд,іЭлон,іЯхліл
15.ГэтасыныЛіі,якіхянанарадзілаЯкавуў Месапатаміі,іДзіну,дачкуягоную:усіхдушаўсыноў ягоныхідачокягоныхтрыццацьтры
16.СыныГада;ЗіфіёніХагі,ШунііЭзбон,Эрыі АродзііАрэлі
17СыныАсіравыя:Джымна,іІшуа,іІсуі,іБэрыя,і Сэра,сястраіхняя.ІсыныБэрыі:ГеберіМалхіэль.
18ГэтасыныЗэлфы,якуюЛавандаўЛіі,дачцэсваёй,і янанарадзілаіхЯкаву,шаснаццацьдуш.
19СыныРахілі,жонкіЯкава;ЯзэпаіВеньяміна
20ІнарадзілісяўЯзэпаўзямліЕгіпецкайМанасіяі Яфрэм,якіхнарадзілаямуАсэнэта,дачкаПотыфэра, жрацаЯна.
21СыныВеньяміна:Бэла,Бэхер,Ашбэл,Гераі Нааман,ЭхііРош,МупіміХупіміАрд
22ВосьсыныРахілі,якіянарадзілісяадЯкава,усяго чатырнаццацьдуш
23СыныДанавыя:Хушым.
24СыныНэфталімавыя:Яхзіль,іГуні,іЕзэр,іШылем 25ГэтасыныВалы,якуюдаўЛавандачцэсваёйРахілі, аянанарадзілаіхЯкаву,усіхдушсем.
26Усіхдуш,якіяпрыйшлізьЯкавамуЕгіпет,якія выйшлісасьцёгнаўягоных,акрамяжонаксыноў Якававых,усіхдушшэсьцьдзясятшэсьць; 27СыноўЯзэпа,якіянарадзілісяямуўЕгіпце,было дзьведушы:усіхдушдомаЯкава,якіяпрыйшліў Егіпет,былосемдзесятдзесяць
28ІпаслаўЮдуперадсабоюдаЯзэпа,кабён накіраваўтварягоныўГесэм;іпрыйшліўзямлюГесэн. 29ІзапрогЯзэпкалясьніцусваюіпайшоўнасустрач Ізраілю,бацькусвайму,уГесэмізьявіўсяяму;іён упаўямунашыюідоўгаплакаўнашыіягонай
30ІсказаўІзраільЯзэпу:няхайяпамру,боябачыў твартвой,ботыяшчэжывы.
31ІсказаўЯзэпбратамсваімідомубацькісвайго:я пайдуіпаведамлюфараонуіскажуяму:братымаеі домбацькімайго,якіябыліўзямліХанаанскай, прыйшлідамяне;
32Агэтыялюдзіпастухі,боіхніпромыселбыўпасвіць быдла;іпрывялідробнаеібуйноестатаксваёіўсё, штоўіхбыло
33Ібудзе,каліпаклічавасфараоніскажа:якіўвас занятак?
34Скажыце:рабытваезаймалісябыдламад маладосьцінашайідасёньня,імы,ібацькінашыя,каб выжыліўзямліГесэн;бокожныпастух-агідадля Егіпцян
РАЗДЗЕЛ47
1ІпрыйшоўЯзэпіданёсфараонуісказаў:бацькамой ібратымае,ідробныібуйныбыдлаіхняе,іўсё,штоў іх,прыйшлізьзямліХанаанскай;івось,яныўзямлі Гесэн
2Іўзяўённекаторыхзбратоўсваіх,наватпяць чалавек,іпрадставіўіхфараону
3Ісказаўфараонбратамсваім:яківашзанятак?І сказаліяныфараону:рабытваепастухі,імы,ібацькі нашыя
4Ісказаліяныфараону:бомыпрыйшліпажыцьу гэтайзямлі;боўрабоўтваіхнямапашыдлястаткаў;бо голадузмацніўсяўзямліХанаанскай;дыквось, дазвольрабамтваімжыцьузямліГесэн
5.ІсказаўфараонЯзэпу,кажучы:бацькатвойібраты тваепрыйшлідацябе;
6ЗямляЕгіпецкаяперадтабою;налепшайчастцы зямліпасялібацькуібратоўтваіх;няхайжывуцьяныў зямліГесэн;ікаліведаешсяродіхкагосьцідзейнага, пастаўіхправадырамінадбыдламмаім.
7ІпрывёўЯзэпЯкава,бацькусвайго,іпаставіўяго перадфараонам,ідабраславіўЯкаўфараона
8ІсказаўфараонЯкаву:колькітабегадоў?
9ІсказаўЯкаўфараону:дзёнвандраваньнямайгосто трыццацьгадоў;малыяіліхіябыліднігадоўжыцьця майго,іянынедасягнулідзёнгадоўжыцьцямайго бацькімаеўднііхнягапаломніцтва
10ІдабраславіўЯкаўфараонаівыйшаўадаблічча
Быццё
13Інебылохлебанаўсёйзямлі;боголадбыўвельмі моцны,такштозямляЕгіпецкаяіўсязямля Ханаанскаяаслабеліадголаду
14ІсабраўЯзэпусёсрэбра,якоебылознойдзенаў зямліЕгіпецкайіўзямліХанаанскай,зазбожжа,якое яныкуплялі,іўнёсЯзэпсрэбраўдомфараона
15КаліскончыласясрэбраўзямліЕгіпецкайіўзямлі Ханаанскай,усеЕгіпцянепрыйшлідаЯзэпаісказалі: дайнамхлеба,бонавоштанампамірацьперадтабою?
загрошынехапае
16ІсказаўЯзэп:аддавайцебыдласваё;іяаддамтабе затваюскаціну,калігрошайнебудзе 17.ІпрывяліяныдаЯзэпабыдласваё,іЯзэпдаўім хлебазаконейізабыдлаавечак,ізабыдлабуйноеіза аслоў;ікарміўіххлебамзаўвесьбыдлаіхнінатой год..
18Каліскончыўсятойгод,прыйшлідаягонадругігод ісказаліяму:нябудземхавацьадгаспадарамайго,як патрачанасрэбранаша;умайгогаспадаратаксама статкібуйнойрагатайжывёлы;нічоганезасталосяў вачахгаспадарамайго,акрамянашыхцелаўінашых зямель.
19Навоштанампамірацьнавачахтваіх,імы,ізямля наша?купінасінашузямлюзахлеб,імыінашазямля будземрабаміфараону;ідайнамнасеньне,кабмы жыліінепамерлі,ікабзямлянеапусьцела
20ІкупіўЯзэпфараонуўсюзямлюЕгіпецкую;бо егіпцянепрадавалікожнысваёполе,боголадапанаваў іх,істалазямляфараона
21Алюдзейперасяліўугарадыададнагоканцамежаў Егіптададругога.
22Толькізямлісьвятароўённекупіў;божрацымелі долю,якуюпрызначыўімфараон,іяныелісваюдолю, якуюдаўімфараон;тамуянынепрадалізямлісваёй.
23ІсказаўЯзэпнароду:вось,якупіўвассёньняі зямлювашудляфараона;вось,восьвамнасеньне,і засявайцезямлю.
24Ібудзепрыатрыманьні,штовыаддасцепятую часткуфараону,ачатырыдолізастанеццавамна насеннеполяінаежуваміхатнімвашымінаежудля вашыхмалых
25Янысказалі:Тывыратаваўнашыжыцьці;хай здабудземласкуўвачахгаспадаранашагаібудзем слугаміфараону
26ІдаўЯзэпзаконнадзямлёюЕгіпецкайаждагэтага дня,кабфараонуналежалапятаячастка;за выключэннемзямлітолькіжрацоў,якаянестала фараонавай.
27ІжыўІзраільузямліЕгіпецкай,узямліГесэн;імелі ўіммаёмасць,іраслі,івельміразмнажаліся 28ІжыўЯкаўузямліЕгіпецкайсемнаццацьгадоў,а ўвесьвекЯкавабыўстосораксемгадоў.
29ІнабліжаўсячасІзраілюпамерці,іпаклікаўёнсына свайгоЯзэпаісказаўяму:каліяздабыўупадабаньнеў вачахтваіх,пакладзірукутваюпадсьцягномаёізрабі міласьцьіпраўдусамной;непахаваймянеўЕгіпце; 30Алеяляжузбацькамімаімі,ітывынясешмянезь ЕгіптаіпахаваешмянеўмагілеіхняйЁнсказаў: зраблю,яктысказаў
31Ісказаўён:прысягнімне.Іёнпрысягнуўяму.І пакланіўсяІзраільнадузгалоўемложка
1ПасьлягэтыхпадзейсказаліЯзэпу:вось,бацькатвой
2ІданесьліЯкавуісказалі:вось,сынтвойЯзэпідзеда цябеІзраільумацаваўсяісеўналожку
3ІсказаўЯкаўЯзэпу:БогУсемагутнызьявіўсямнеў Лузе,узямліХанаанскай,ідабраславіўмяне, 4Ісказаўмне:вось,Яраспладжуцябеіпамножуцябе, ізраблюзцябемноствалюдзей;іаддамзямлюгэтую нашчадкамтваімпасьляцябеўвечнаевалоданьне 5Іцяпердвасынытвае,ЯфрэміМанасія,якія нарадзілісятабеўзямліЕгіпецкай,першчымя прыйшоўдацябеўЕгіпет,мае;якРувіміСімяон,яны будуцьМае.
6Ідзецітвае,якіянародзяццаадцябепасьляіх, будуцьтваіміібудуцьназываццаімембратоўіхніху спадчынеіхняй.
7КаліяпрыйшоўзПадана,Рахільпамерлаадмянеў зямліХанаанскайнадарозе,калібылояшчэкрыху дарогідаЭфраты,іяпахаваўяетамнадарозеў Эфрату;тоесамаеВіфлеем
8ІўбачыўІзраільсыноўЯзэпавыхісказаў:хтояны?
9ІсказаўЯзэпбацькусвайму:гэтамаесыны,якіхБог даўмненагэтыммесцыІсказаўён:прывядзііхда мяне,іядабраславюіх
10АвочыІзраілевыябылізатуманеныяадстарасьці,і ённямогбачыцьІпадвёўіхдасябе;іёнцалаваўіхі абдымаў
11ІсказаўІзраільЯзэпу:янядумаўубачыцьтвару твайго;івось,Богпаказаўмнеінашчадкаўтваіх
12Язэпадвёўіхадкаленяўсваіхіпакланіўсятварам дазямлі.
13ІўзяўЯзэпіхабодвух,Яфрэмаўправуюрукусваю насупрацьлевайІзраіля,аМанасіюўсваюлевуюруку насупрацьправайрукіІзраіля,іпадвёўіхдасябе.
14ІпрацягнуўІзраільправуюрукусваюіпаклаўяена галавуЯфрэма,якібыўмалодшы,алевуюрукусваю нагалавуМанасіі,ікіраваўрукамісваімі;боМанасія быўпершынец
15ІдабраславіўёнЯзэпаісказаў:Божа,перад абліччамЯкогахадзілібацькімаеАбрагаміІсаак,Бог, Якіпасвіўмянеўсёжыццёмаёаждагэтагадня, 16Анёл,яківызваліўмянеадусякагазла,дабраславі хлопцаў;іхайбудзеімёнМаёіімябацькоўмаіх АбрагамаіІсаака;іняхайвырастуцьяныўмноства пасяродзямлі.
17ІўбачыўЯзэп,штобацькаягоныўсклаўправую рукусваюнагалавуЯфрэма,інеспадабаласяяму,і падняўёнрукубацькісвайго,кабперанесьціяез галавыЯфрэмавайнагалавуМанасіі.
18ІсказаўЯзэпбацькусвайму:нетак,бацькамой,бо
Быццё
якЯфрэмаіякМанасію,іпаставіўЯфрэмаперад Манасіяй.
21ІсказаўІзраільЯзэпу:вось,япаміраю,алеБог будзезвамііверневасузямлюбацькоўвашых.
22Ядаютабеаднучасткубольшзабратоўтваіх,якую яўзяўзрукАмарэяўмячоммаімілукаммаім
РАЗДЗЕЛ49
1ІпаклікаўЯкаўсыноўсваіхісказаў:зьбярэцеся,ія скажувам,штоспаткаевасуапошніядні
2Зьбярэцесяіслухайце,сыныЯкава;іслухайсяІзраіля, бацькітвайго.
3Рувім,тыпершынецмой,моцмаяіпачатаксілымаёй, вяршынягоднасьціівяршынямоцы
4Няўстойлівы,яквада,тынебудзешпераўзыходзіць; ботылёгналожакбацькітвайго;тадытыапаганіўяго: ёнпадняўсядаложкамайго
5СімяоніЛевій-браты;прыладыжорсткасціўіх жыллі
6Одушамая,незаходзьуіхтаямніцу;даіхсходу, славамая,недалучайся:боўгневесваімянызабілі чалавекаіўсваёйволіяныразбурылісцяну
7Праклятыгнеўіхні,боёнлюты;ігнеўіхні,боён жорсткі:ЯпадзялюіхуЯкавеірасьсеюіхуІзраілі.
8Юда,цябебудуцьусхваляцьбратытвае;рукатвая будзенашыіворагаўтваіх;сыныбацькітвайго пакланяццатабе.
9Юда-ільвіца:саздабычы,сынемой,тыпадняўся;ён нахіліўся,ляжаў,яклеўіякстарылеў;хтоягоабудзіць?
10НеадыйдзеццаскіпетрадЮды,ізаканадаўцаадног ягоных,пакульнепрыйдзеСілом;іямубудзезбор народу
11Прывязваедавінаграднайлазыжарабясваёіда адборнайлазыасьлянясвайго;ёнмыўвопраткусваюў вінеівопраткусваюўкрывівінаграда;
12Вочыягоныябудуцьчырвоныяадвіна,азубы ягоныя-адмалака
13Завулонбудзежыцьупрыстанімарской;іёнбудзе прыстанішчамкараблёў;ібудземяжаягодаСідона.
14Ісахар-моцныасёл,якіляжыцьпаміждвума цяжарамі:
15Іўбачыўён,штоадпачынакдобры,ізямля прыемная;ісхіліўплячосваё,кабнесці,істаўрабомда даніны
16Данбудзесудзіцьнародсвой,якаднозплямёнаў Ізраілевых
17Данбудзезьмеемнадарозе,асьцюгоюнасьцежцы, якаякусаеканязапяты,такштовершнікягоўпадзе назад
18СпадзяюсянавыратаваньнеТваё,Госпадзе
19Гад,войскапераможаяго,алеёнпераможаўрэшце.
20АдАсірабудзетлустыхлебягоны,іёнбудзедаваць царскіяпрысмакі
21Нэфталім-алень,выпушчанаянаволю,ёнкажа добрыясловы
22Язэп-галінапладаносная,галінапладавітаякаля студні;чыегаліныцякуцьпасцяне:
23Стральцымоцназасмуціліяго,істраляліўяго,і зьненавідзеліяго;
24Алелукягобыўмоцны,ірукіягоныхрук умацавалісярукамімагутнагаБогаЯкава;(адтуль пастух,каменьІзраілеў:)
25Богамбацькітвайго,Якідапаможатабе;іад Усемагутнага,якідабраславіцьцябедабраславеньнем нябёсаўугары,дабраславеньнембездані,штоляжыць унізе,дабраславеньнемгрудзейіўлоньнямаці
26Дабраславеньнібацькітвайгопераўзышлі дабраславеньніпрабацькоўмаіхдасамагакраювечных пагоркаў;
27Веньямінбудзерабаваць,яквоўк:раніцайбудзе есьціздабычу,аўначыбудзедзяліцьздабычу
28УсегэтыядванаццацьплямёнаўІзраілевых;івось штогаварыўімбацькаіхніідабраславіўіх;кожнага паводледабраславеньняягодабраславіў 29Інаказаўімісказаўім:япрылучусяданароду майго;пахаваймянезбацькамімаіміўпячоры,штона поліЭфронаХэтэяніна,
30.Упячоры,штонаполіМахпэла,штонасупраць Мамрэ,узямліХанаанскай,якуюкупіўАбрагамразам зполемЭфронаХэтэянінаваўласнасьцьдля пахаваньня.
31ТампахаваліАбрагамаіСарру,жонкуягоную;там пахаваліІсаакаіРэбэку,жонкуягоную;ітамяпахаваў Лію.
32Полеіпячору,якаянаім,купіліўсыноўХэтавых 33ІзакончыўЯкубнаказвацьсынамсваім,іпалажыў ногісваеналожак,ісканаў,іпрыклаўсяданароду свайго
РАЗДЗЕЛ50
1ІўпаўЯзэпнатварбацькісвайго,іплакаўнадім,і цалаваўяго.
2ІзагадаўЯзэпслугамсваімлекарамзабальзамаваць бацькуягонага,ілекарызабальзамаваліІзраіля
3Іспоўніласяямусоракдзён;ботакспоўнілісядні бальзамаваных,іаплакваліягоЕгіпцянесемдзесятдзён 4Каліпрайшлідніплачуягонага,Язэпсказаўдому фараонаваму,кажучы:каліязнайшоўупадабаньнеў вачахвашых,дыкскажэцеўвушыфараону: 5Бацькамойпрысягнуўмяне,кажучы:вось,япаміраю; умагілемаёй,якуюявыкапаўсабеўзямліХанаанскай, тампахаваешмянеАцяпердазвольмнепайсьціі пахавацьбацькумайго,іявярнуся
6Ісказаўфараон:ідзііпахавайбацькутвайго,якён прысягнуўцябе
7ІпайшоўЯзэпхавацьбацькусвайго,ізьімпайшлі ўсеслугіфараонавыя,старэйшыныдомаягонагаіўсе старэйшынызямліЕгіпецкай, 8ІўвесьдомЯзэпа,ібратоўягоных,ідомбацькі ягонага,толькідзяцейсваіхідробныібуйныбыдла сваёпакінуліўзямліГесэн 9Іпайшлізьімкалясьніцыівершнікі,ібылогэта вельмівялікаемноства 10ІпрыйшліяныдагумнаАтада,штозаЯрданам,і плакалітамплачамвялікімівельмімоцным;іўчыніў ёнжалобупабацькусваімсемдзён 11Ікаліжыхарызямлітой,Хананэі,убачыўшыплачу
13БосыныягоныязанесьліягоўзямлюХанаанскуюі пахаваліягоўпячорынаполіМахпэла,якоеАбрагам купіўразамзполемувалоданьнеЭфронаХэтэяніна перадМамрэ.
14.ІвярнуўсяЯзэпуЕгіпет,самібратыягоныя,іўсе, штохадзілізьімхавацьбацькуягонага,пасьлятагояк ёнпахаваўбацькусвайго
15БратыЯзэпа,убачыўшы,штобацькаіхніпамёр, сказалі:можа,Язэпзьненавідзіцьнасіаддасьцьнам усёзло,якоемызрабіліяму?
16ІпаслаліпасланцадаЯзэпасказаць:бацькатвой перадсьмерцюзагадаў,кажучы:
17.ТакскажэцеЯзэпу:даруйбратамтваімправінуі грэхіхні;боянырабілітабеблагое;ацяпердаруйвіну слугамБогабацькітвайгоІЯзэпплакаў,калігаварылі зім.
18Ібратыяготаксамапайшлііўпаліперадабліччам ягоным;ісказалі:вось,мырабытвае 19ІсказаўімЯзэп:нябойцеся,хібаязаместБога?
20Авынамышлялінамянеліхое;алеБогзадумаў гэтанадабро,кабздзейсніцьтое,штоадбываецца сёння,кабвыратавацьжыццёмногіхлюдзей.
21Дыквось,нябойцеся:Ябудукарміцьвасідзяцей вашыхІёнсуцешыўіхігаварыўзіміласкава
22.ІжыўЯзэпуЕгіпце,ёнідомбацькіягонага;іжыў Язэпстодзесяцьгадоў
23ІўбачыўЯзэпсыноўЯфрэмавыхдатрэцяга пакаленьня;ісыныМахіра,сынаМанасіінага,вырасьлі накаленяхЯзэпа
24ІсказаўЯзэпбратамсваім:япаміраю,алеБог абавязкованаведаевасівыведзевасзгэтайзямліў зямлю,каторуюЁнпрысягнуўсяАбрагаму,Ісаакуі Якаву
25.ІпрысягнуўЯзэпсынамІзраілевым,кажучы:Бог абавязкованаведаевас,івынясецекосьцімаеадгэтуль 26ІпамёрЯзэп,маючыстодзесяцьгадоў,і забальзамаваліяго,іпаклаліягоўтрунуўЕгіпце.