Epistles of Paul Apostle to Seneca, við Seneca's to Paul CHAPTER 1 Annæus Seneca to Paul Greeting. 1 eg haldi, Paul, tú hevur verið kunnaður um hasa samrøðuna, sum fór í gjár millum meg og mín Lucilius, um hyklur og onnur evni; fyri at har vóru nøkur av tínum/tykkara næmingum í fyritøkuni við okkum; 2 For tá ið vit vóru farin frá okkum í Sallustian urtagarðinum, gjøgnum tað, sum tey eisini vóru farin, og høvdu verið farin ein annan máta, av okkara persuasion tey fóru upp í fyritøku við okkum. 3 eg ynski teg/tykkum at trúgva, at vit nógv ynskja tær/tykkum/tygum eina samrøðu: 4 Vit vóru nógv ovurfegin um tína bók av nógvum Epistles, sum tú hevur skrivað til nakrar býir og býir í landslutim, og inniheldur undurfullar vegleiðingar til moral: 5 Such sentiments, sum eg haldi, at tú ikki vart rithøvundurin av, men bert ljóðføri av conveying, hóast onkuntíð bæði rithøvundurin og ljóðføri. 6 For so er sublimity av hasum doctrines, og teirra grandeur, at eg haldi, at ein maður er nóg mikið til at vera lærdur og fullkomin í vitan um tey. Eg ynski tínum/tykkara væl, beiggja mín. Farvæl. CHAPTER 2 Paul to Seneca Greeting. 1 eg fekk títt bræv í gjár við gleði: til tað, sum eg beinanvegin kundi havt skrivað eitt svar, hevði tann unga maðurin verið heima, sum eg ætlaði at hava sent tær: 2 For tú veitst, nær, og av hvørjum, sum árstíðir, og til hvønn eg má bera alt, sum eg sendi. 3 eg ynski, tí tú ikki hevði lagt meg við negligence, um eg bíði eftir einum rættum persóni. 4 eg haldi meg vera sera glaðan/glaða í at hava avgerðina hjá mær, at tú/ert/eru ovurfegin um, at tú/ert/eru ovurfegin um, at tú/ert/eru so virðismikil/glaður/glað/glaðir/glaðar/glað við mín/tykkara/tygara epistles: 5 Fyri teg/tykkum hevði/høvdu ikki verið mettur/metað, ein heimspekingur, ella vera tutor av so stórum prinsessu, og ein harri av øllum, um tú/ikki vart/vóru ærligur/ærlig/ærlig. Eg vildi ynskt tær/tykkum/tygum, at tú//tygum hevur/hava verið í seinasta ríkidømi. CHAPTER 3 Annæus Seneca to Paul Greeting. 1 eg havi gjørt nakrar bind, og býtti tey í teirra rætta partar. 2 eg eri avgjørdur/avgjørd um at lesa teir/tær/tey til Cæsar, og um nakar tænastu er førur fyri, at tú/eisini skalt/skulu vera til staðar, tá ið teir/tær/tey eru til staðar; 3 men um hatta ikki kann vera, fari eg at seta teg/tykkum til merkis ein dag, tá vit fara at lesa saman um framførsluna. 4 eg hevði avgjørt, um eg kundi við trygd, fyrst fyri at hava tína meining um tað, áðrenn eg gav tað út til Cæsar, at tú kanska vart sannførdur/sannførd um mína kærleika. Farvæl, kæra Paul. CHAPTER 4 Paul to Seneca Greeting. 1 So ofta sum eg las tíni brøv, ímyndi eg mær, at tú/ert/eru til staðar við mær; ella sanniliga haldi eg, at nakar annar, enn tú altíð ert saman við okkum. 2 so skjótt sum tú/byrjar/byrja at koma, skulu vit síggja hvønn annan/hvør aðra. Eg ynski, at øll eru væl fyri.
CHAPTER 5 Annæus Seneca to Paul Greeting. 1 Vit eru sera stúrin um tína/tykkara ov langa fráveru frá okkum. 2 Hvat er tað, ella hvat viðurskifti eru tey, sum obstruct tín/tykkara? 3 Um tú/ræðist/óttaða øðina hjá Cæsar, tí tú/hevur/hava lagt tína/tykkara fyrrverandi trúgv, og gjørdi/gjørdu tú//tygum eisini av øðrum, so hevur/hava tú//tygum ikki verið fyri at gera tað, men tað er ikki neyðugt hjá tær/tykkum/tygum at gera. Farvæl. CHAPTER 6 Paul to Seneca og Lucilius Greeting. 1 Concerning hasar tingini um tað, sum tú skrivaði til mín, er tað ikki rætt hjá mær at nevna nakað í at skriva við penni og blekki: ein av teimum, sum fer frá, og hini eyðsæð lýstu ting. 2 Especially síðani eg veit, at tað eru nær við teg, eins væl og eg, tey, sum skilja mína meining. 3 Deference er at fáa løn fyri øllum monnum, og so nógv meira, sum tey eru meira sannlíkt at taka høvi av kjakum. 4 Og um vit vísa ein submissive temper, skulu vit basa effectu í øllum stigum, um so eru tey, sum eru før fyri at síggja og eincknowledging seg sjálvi at hava verið í skeivum. Farvæl. CHAPTER 7 Annæus Seneca to Paul Greeting. 1 eg professi meg sjálvan/sjálva sera nøgdur/nøgd við at lesa brøvini hjá tær/tykkum/tygum, og fólk í Achaia. 2 For Holy spøkilsi hevur í teimum við tær/ tykkum/tygum, sum eru sera loft, sublime, deserving av øllum virðing, og handan tína egnu uppfinning. 3 eg kundi ynskt, at tá ið tú/skrivar/skriva ting so óvanligt, so er tað kanska ikki at vilja hava eina røðu, sum er førur/før fyri teirra majesty. 4 Og eg má eiga beiggja mín, at eg kanska ikki beinanvegin goyma nakað frá tær, og vera ófaithfult fyri mína egnu samvitsku, sum er ógvuliga nøgdur við, at tú/ert/eru sera nøgdur/nøgd/nøgdir/nøgdar/nøgd við, at tú//tygum hevur/hava/hava fingið tað, sum tú//tygum hevur/hava fingið. 5 For tá hann hoyrdi byrjanini av teimum at lesa, segði hann, at hann var bilsin av at finna so nógv, sum ikki hevði verið í einum persóni, sum ikki hevði havt eina vanliga útbúgving. 6 Til tað, sum eg svaraði, at Gud onkuntíð hevði brúkt av ósekum persónum at tosa við, og gav honum eitt dømi um hetta í einum landi, sum eitur Vatienus, sum, tá ið hann var í landinum av Reate, hevði tveir menn, sum vóru kallaðar og Pollux, og fekk eitt revelation frá gudunum. Farvæl. CHAPTER 8 Paul to Seneca Greeting. 1 Hóast eg veit, at tað er bæði ein hámetir og tænastu av okkara trúgv, men gev mær far um at mæla tær/tykkum/tygum ímóti tínum/tykkara/tygara skaða, við at hon er til okkara. 2 eg haldi, at tú//tygum hevði/høvdu sett teg/tykkum/tygum á eina sera vandamikil roynd, tá ið tú//tygum hevði/høvdu sagt, at tað er so sera gott, at tú//tygum hevur/hava fingið eina sera vandamikil roynd, tá ið tú//tygum hevði/høvdu sagt, at tú//tygum hevur/hava fingið eina sera vandamikil roynd, tá ið tú//tygum hevði/høvdu sagt, at tú//tygum hevur/hava fingið eina At síggja hann er ein tilbiðja av hitanum. 3 eg veit ikki, hvat tú serliga hevði útsýni, tá tú segði honum frá hesum; men eg haldi, at tú/gjørdi/gjørdu tað ov stóra virðing fyri mær. 4 men eg ynski, at fyri framtíðina, tú ikki hevði gjørt tað; Fyri teg/tykkum hevði/høvdu brúk fyri at vera varin, so at hon var í ferð við at gera tað, átti/áttu tú/at gjørt tað, sum tú/skuldi/skuldu gjørt. 5 hansara øði fer sanniliga at gera okkum einki skaða, um hann heldur fram við einum hita; ella fer hann ikki at vera illur við nakra tænastu fyri okkum:
6 Og um empressin er verdur at vera verdur, verður hon ikki ill; men um hon ber seg at sum ein kvinna, verður hon affront. Farvæl. CHAPTER 9 Annæus Seneca to Paul Greeting. 1 eg veit, at mítt bræv, har eg kendi teg, at eg hevði lisið til keisaran hjá tær/tykkum, ger ikki so nógv ávirka av tí, sum tað er, at eg ikki hevði lisið í teimum, har eg hevði lisið. 2, sum gera so kraftagóð, at menn eru frá fyrrverandi mannagongdum og praksis, at eg altíð havi verið bilsin, og hava verið púra sannførdur/sannførd um tað av nógvum grundgevingum hertofore. 3 Lat/Latið okkum byrja aftur. og um nakað hertofore hevur verið imprudently, ger tú fyrigive. 4 eg havi sent tær eina bók de copia verborum. Farvæl, kæra Paul. CHAPTER 10 Paul to Seneca Greeting. 1 So ofta sum eg skriva til tín, og staðið mítt navn áðrenn tín, eg geri nakað, sum eg eri ósamdur/ósamd við meg sjálvan/sjálva; og mótvegis okkara trúgv: 2 For eg átti at gjørt tað, sum eg ofta havi lýst, fyri at gerast alt, sum tú/hevur/hava gjørt, og at hava tað, sum tú/hevur/hava gjørt, sum eg havi gjørt. Namely, fyri at seta mítt navn í inscription av Epistle, at eg kanska ikki var noyddur/noydd at gera hatta, sum tað var altíð mín lyndi at gera. Farvæl, flestu virdur harri. Dated fimtu av calendunum í juli, í fjórðu consulship av Nero, og Messala. CHAPTER 11 Annæus Seneca to Paul Greeting. 1 øll eydnu til tín, mín kæra Paul. 2 Um ein persónur so stórur, og hvønn hátt er tað, sum tú ert, verður ikki bara ein vanligur vinur, men ein mest ítimate vinur fyri meg, hvussu glaður/glað verður tað, sum tú/ert/eru glaður/glað/glaðir/glaðar/glað, hvussu glaður/glað/glaðir/glaðar/glað, hvussu glaður/glað/glaðir/glaðir/glað, hvussu glaður/glað/glaðir/glaðir/glað, hvussu glaður/glað/glaðir/glaðir/glað, hvussu glaður/glað/glaðir/glaðir/glað, hvussu glaður/glað/ 3 tú/ert/eru so eminent, og so langt upp um alt, sjálvt tann størsti, heldur/halda tú/ikki, at tú/ert/eru tann fyrsti/fyrsta, sum eitur í einum Epistle; 4 Lest eg átti at havt illgruna um, at tú ikki ætlar mær so nógv at royna meg, sum at banter meg; fyri teg sjálvan/sjálva at vera ein róma ríkisborgari. 5 Og eg kundi ynskt at verið í hasum circumstance ella støðina, sum tú ert, og at tú vart í sama, sum eg eri. Farvæl, kæra Paul. Dated xth av calendunum í apríl, í consulship av Aprianus og Capito. CHAPTER 12 Annæus Seneca to Paul Greeting. 1 øll eydnu til tín, mín kæra Paul. Heldur/Halda tú/ikki, at eg eri ógvuliga stúrin og syrgdi, at tín/tykkara sakloysi skuldi havt teg/tykkum/tygum við at líða? 2 Og at øll fólk skuldu hildið, at tú/ert/eru so brotsligur/sjálv, og ímynda tær/tykkum/tygum, at tað hendir í býnum, fyri at vera atvoldin av tær/tykkum/tygum? 3 men lat okkum bera ábyrgdina av einum sjúklingi, til okkara sakloysi fyri at gera tað, sum er tann einasti, sum er tann einasti, sum vit skulu gera, til vit skulu enda í okkara vanlukku. 4 Former øldir hava framleitt tyrar, sum er sonur Philip, og Dionysius; Okkara hevur eisini framleitt Caius Cæsar; hvørs lyndi vóru teirra einastu lógir. 5 As til frequent brennandi í býnum í Rom, er orsøkin til, at tað er manifest; og um ein persónur í mínum meini umstøðum kann
sleppa at tosa, og ein kann lýsa hesi myrku ting uttan vanda, hvønn/hvørja/hvørt skuldi/skuldu sæð alt málið. 6 kristin og jødir eru sanniliga revsað fyri brotsverkið av brennandi býnum; men tað, sum er í ólagi, sum gleðir í morð og slaktar, og dular hansara villanies við lygnum, er útnevndur til, ella bílegði til, hansara rætta tíð. 7 Og sum lívið av øllum framúrskarandi persóni er nú ofra í staðin fyri, at ein persónur, sum er rithøvundurin av mischief, so hetta skal vera ofra fyri nógvum, og hann skal vera halgaður at vera brendi við eld í staðin fyri øll. 8 hundrað og tretivu og tretivu hús, og fýra øll squarer ella oyggjar vóru brendir í seks dagar: sjeynda setti eitt enda á brennandi. Eg ynski tær/tykkum øll eydnu. 9 Dated fimtu av calendunum í apríl, í consulship av Frigius og Bassus. CHAPTER 13 Annæus Seneca to Paul Greeting. 1 øll eydnu til tín, mín kæra Paul. 2 tú hevur skrivað nógvar bind í einum øllegorical og mystical stíl, og tí at tað er so, at tú/hevur/hava brúk fyri, at tú/ikki hevur/hava skrivað nógvar bind, men bert við nøkrum rættum. 3 eg minnist teg ofta siga, at nógv við at ávirka ein slíkan stíl, sum ger skaða fyri teirra evni, og missa tað, sum tey fara við. 4 men í hesum ynski eg, at tú/hevur/hava virðing fyri mær, og at velja bara orð, so tú/kanst/kunnu gera tað betri, sum er at gera. 5 Farvæl. Dated vth av nøvnunum í juli, Leo og Savinus consuls. CHAPTER 14 Paul to Seneca Greeting. 1 tín álvarsligari umhugsing við hesum uppdagingunum, sum Divine Being hevur givið, men til fá. 2 eg eri harby vissaði um, at eg sá tann mest sterka, sum er í einum fertile jørð, ikki nakað tilfarið, sum er evni til rotin, men tað er tað, sum skal hækkast og taka frukt til ævir. 3 hatta, sum av vísdómi tínum/tykkara hevur/hava fingið, skal/skulu tú/nakrantíð halda teg/tykkum/tygum. 4 trúgva, at tú/átti/áttu at sloppið undan hjátrúnaðum og Gentiles. 5 ting, sum tú/hevur/hava í onkrum máta, kom/komu tú//tygum til at gera tað, sum tú/hevur/hava fingið vinir; 6 Og hóast tín/tykkara/tygara kenslur fara at vera ósamdur/ósamd, og ikki at skilja teir/tær/tey, sum ikki fara at meta um, at teir/tær/tey fara at vera nýggj menn, sum ikki eru til staðar, og ikki at síggja teir/tær/tey. 7 Farvæl Seneca, sum list mest góð við okkum. Dated á Calends í august, í consulship av Leo og Savinus.