Evanxeo de Tomás da Infancia de Xesucristo
CAPÍTULO 1
1 Eu Tomé, israelita, xulguei necesario dar a coñecer aos nosos irmáns entre os xentís as accións e os milagres de Cristo na súa infancia, que o noso Señor e Deus Xesucristo realizou despois do seu nacemento en Belén do noso país, no que eu eu mesmo quedei abraiado; cuxo comezo foi o seguinte.
2 Cando o neno Xesús tiña cinco anos e houbo unha choiva, que xa rematou, Xesús estaba xogando con outros nenos hebreos xunto a un regato; e a auga que corría polas beiras, estaba en pequenos lagos;
3 Pero a auga de inmediato tornouse clara e útil; que só os alisou coa súa palabra, obedeceron con facilidade.
4 Logo colleu da beira do regato un pouco de barro brando e formou con el doce pardais; e había outros rapaces xogando con el.
5Pero un xudeu, vendo o que facía, a saber, o seu barro formando figuras de gorrións o sábado, foise logo e díxolle a seu pai Xosé:
6Velaquí, oteunenoxogaábeiradorío,colleubarroefíxoo doce pardais e profana o sábado.
7 Entón Xosé chegou ao lugar onde estaba e, ao velo, chamouno e díxolle: "¿Por que fas o que non é lícito facer en sábado?
8 Entón Xesús, batendo as palmas das mans, chamou aos pardais e díxolles: Id, voade; e mentres vivas lémbrate de min.
9 Entón os pardais fuxiron facendo ruído.
10 Os xudeus, ao ver isto, quedaron abraiados e fóronse e contaronaos seus xefes o estraño milagreque viran feito por Xesús.
CAPÍTULO 2
1 Ademais, o fillo de Ana, a escribana, estaba alí con Xosé, colleu unha rama dun salgueiro e esparexeu en lagos as augas que Xesús reunira.
2 Pero onenoXesús, ao ver oque fixera, enfadouse edíxolle: -Tonto,quemalchefixoolagoparaqueesparexesesaauga?
3 Velaquí, agora murcharás coma unha árbore, e non darás nin follas, nin pólas, nin froitos.
4 E enseguida quedou seco por todas partes.
5 Entón Xesús foise á casa. Pero os pais do neno que estaba murcho, lamentando a desgraza da súa mocidade, levárono a Xosé, acusándoo e dixéronlle: "¿Por que gardas un fillo que é culpable de tales feitos?
6 Entón Xesús, a petición de todos os presentes, curouno, deixando só algúns membros pequenos para seguir con eles, para que puidesen ser avisados.
7 Outra vez Xesús saíu á rúa, e un neno que correba, precipitouse sobre o seu ombreiro;
8 Polo que Xesús, enfadado, díxolle: Non vaias máis.
9 E ao instante caeu morto:
10 O que, cando algúns o viron, dixeron: Onde naceu este neno, que todo o que di pronto se sucederá?
11Entón os pais dos mortos compraron a Xosé queixándose, dicindo: "Non es apto para vivir connosco, na nosa cidade, tendo un neno coma ese".
12 Ou ensínalle que bendiga e non maldiga, ou marchate de aquí con el, porque mata os nosos fillos.
13 Entón Xosé, chamándolle por si ao neno Xesús, mandoulledicir:"¿Por queinsultas á xentepara quenos odie e nos procese?
14 Pero Xesús respondeulle: "Sei que o que dis non é de ti, pero por ti non vou dicir nada;
15 Pero os que lles dixeron estas cousas, sufrirán un castigo eterno.
16 E inmediatamente os que o acusaran quedaron cegos.
17 E todos os que o viron estaban moi asustados e avergonzados, e dixeron sobre el: Todo o que dicía, fose bo oumalo, acontecíaseinmediatamente;equedaronabraiados.
18 E cando viron esta acción de Cristo, Xosé ergueuse e arrincoulle da orella, polo que o neno enfadouse, díxolle: "Tranquilo;
19 Porque se nos buscan, non nos atoparán: fixeches moi imprudentemente.
20 Non sabes que son teu? Non me molestes máis.
CAPÍTULO 3
1 Un mestre de escola chamado Zaqueo, de pé nun lugar, escoitou a Xesús que lle falaba estas cousas ao seu pai.
2 E quedou moi sorprendido de que sendo un neno falase tales cousas; e ao cabo duns días chegou a Xosé e díxolle:
3 Tes ata un fillo sabio e sensible, envíame para que aprenda a ler.
4 Cando sentou para ensinarlle as letras a Xesús, comezou coa primeira letra Aleph; 5Pero Xesús pronunciou a segunda letra Mpeth (Beth) Cghimel (Gimel) e díxolle todas as letras ata o final.
6 Entón abrindo un libro, ensinou ao seu mestre os profetas, pero el estaba avergoñado e non entendía como coñeceu as letras.
7 E levantouse e foise para a casa, marabillosamente sorprendido por unha cousa tan estraña.
CAPÍTULO 4
1 Cando Xesús pasaba por unha tenda, viu a un mozo que mergullaba (ou tiña) unhas teas e unhas medias nun forno, de cor triste, facéndoas segundo a orde de cada un; 2 O nenoXesús foi onda o mozoquefacía isto, colleu tamén algúns dos panos.