Issachar,defënnefteJongvumJakoba Lea. D'sënnlos Kand vun hire fir mandrakes. Hien appelléiert fir Einfachheet.
1 D'Kopievun de WierdervumIssachar.
2 Well hien huet seng Jongen geruff an zu hinnen gesot: Lauschtert, meng Kanner, zu Issachar Äre Papp; gitt Ouer un d'Wierder vun deem, dee vum Här beléift ass.
3 Ech sinn dem Jakob de fënnefte Jong gebuer, als Loyer fir d'Mandraken.
4 Fir de Ruben, mäi Brudder, huet Mandraken vum Feld erabruecht, an d'Rachel huet him begéint an huet se geholl.
5 De Ruben huet gekrasch, a vu senger Stëmm ass d'Lea meng Mamm erausgaang.
6 Elo dës Mandrake ware séiss richen Äppel, déi am Land Haran ënner enger Waasserravine produzéiert goufen.
7 An d'Rachel huet gesot: Ech wäert dir se net ginn, mä si solle mir amplaz Kanner ginn.
8 Well den HÄR huet mech veruecht, an ech hunn dem Jakob keng Kanner gebuer.
9 Elo waren et zwee Äppel; an d'Lea sot zu Rachel: Loosst et duergoen, datt Dir mäi Mann geholl hutt: Wëllt Dir dës och huelen?
10 Du sot d'Rachel zu hir: Du solls de Jakob dës Nuecht fir d'Mandraken vun dengem Jong hunn,
11 Du sot Lea zu hir: De Jakob ass mäin, well ech sinn d'Fra vu senger Jugend.
12 D’Rachel huet awer gesot: Probéiert net, a schwätzt dech net; well hien huet
mech virun dir espoused, a fir mech huet hien eise Papp véierzéng Joer gedéngt.
13 A wann d'Handwierk net op der Äerd
eropgaang ass an d'Béisheet vu de Mënsche gefall ass, géift Dir elo d'Gesiicht vum Jakob net gesinn.
14 Well du bass net seng Fra, mee am Handwierk gouf hien a mengem Plaz geholl.
15 A mäi Papp huet mech täuscht, an huet mech op där Nuecht ewechgeholl, an huet de Jakob net erlaabt mech ze gesinn; well ech do gewiescht wier, wier him dat net geschitt.
16 Trotzdem, fir d'Mandraken, lounen ech de Jakob fir eng Nuecht fir Iech.
17 De Jakob huet d'Lea kannt, a si ass schwanger ginn an huet mech gebuer, a wéinst dem Loyer gouf ech Issachar genannt.
18 Dunn ass dem Jakob en Engel vum HÄR erschéngt, a sot: Zwee Kanner sollen d'Rachel opbréngen, well si sech mat hirem Mann refuséiert huet an d'Kontinenz gewielt huet.
19 A wann d'Lea meng Mamm net déi zwee Äppelfir seng Gesellschaft bezuelt hätt, hätt si aacht Jongen gebuer; aus dësem Grond huet si sechs gebuer, an d'Rachel huet déi zwee gebuer: well wéinst de Mandraken huet den Här hatt besicht.
20 Well hie wousst, datt si aus dem Wëllen vun de Kanner sech mam Jakob gär hätt, an net aus Lust vu Freed.
21 Well och de Moien huet si de Jakob erëm opginn.
22Duerfir huet den Här d'Rachel gelauschtert, wéinst de Mandraken.
23 Well och wa si se gewënscht huet, huetsisenet gekacht,awer sihuet se am Haus vum Här offréiert, an huet se dem
Paschtouer vum Allerhéchste presentéiert, deen zu där Zäit war.
24 Wéi ech also opgewuess sinn, meng Kanner, sinn ech an der Oprechtheet vumHäerzgaang,anechsinneMannfir mäi Papp a meng Bridder ginn, an ech hunn Uebst vum Feld no hirer Saison bruecht.
25 A mäi Papp huet mech geseent, well hiegesinnhuet,dattechvirunhimander Richtegkeet gaang sinn.
26 An ech war kee beschäftegt a menge Handlungen, nach jalous a béiswëlleg géint mäi Noper.
27 Ech hunn ni iergendeen verleumt, an ech hunn d'Liewe vu jidderengem net veruerteelt, wéi ech an engem eenzegen Ae gemaach hunn.
28 Dofir, wéi ech fënnefandrësseg Joer alwar,hunnechmirengFrageholl,well meng Aarbecht huet meng Kraaft ewechgehäit, an ech hunn ni un de Genoss mat Fraen geduecht; mee duerch meng Ustrengung huet de Schlof mech iwwerwonnen.
29 A mäi Papp huet sech ëmmer a menger Richtegkeet gefreet, well ech duerch de Paschtouer dem Här all Éischt Fruucht ugebueden hunn; dann och zu mengem Papp.
30 An den Här huet zéngdausendfach SengBeneficeramengenHännerhéicht; an och de Jacob, mäi Papp, wousst, datt Gott meng Singleness gehollef huet.
31 Fir all déi Aarm an Ënnerdréckt hunn ech déi gutt Saache vun der Äerd an der Single vu mengem Häerz geschenkt.
32 An elo, lauschtert op mech, meng Kanner, a wandert an dengem Häerz, well ech hunn alles gesinn, wat dem Här gutt ass. '
33 Deen eenzegeMann begënschtegt net Gold, hien iwwerreecht säin Noper net,
hie verlaangt net no villfälteg Geschmaach, hie freet sech net iwwer ënnerschiddlech Kleedung.
34 Hie wëll net e laangt Liewe liewen, meewaartnëmmenopdeWëllevuGott. 35And'GeeschtervumBedruchhukeng Kraaft géint hien, well hien kuckt net op d'Schéinheet vu Frae, fir datt hie säi Geescht net mat Korruptioun verschmotzt.
36 Et gëtt kee Näid a senge Gedanken, kee béise Mënsch mécht seng Séil ewech, a mécht keng Suergen mat onverzichtbare Wonsch a sengem Geescht.
37 Well hien wandelt an eenzelne Séil, a gesäit alles an der Oprechtheet vum Häerz, vermeide Aen, déi duerch de Feeler vun der Welt béis gemaach goufen, fir datt hien d'Perversioun vun engem vun de Geboter vum Här net gesinn.
38 Halt also, meng Kanner, d'Gesetz vu Gott, a kritt Eenzelheet, a wandert a Scholdlosegkeet, spillt net de beschäftegten mat dem Geschäft vun Ärem Noper, awer gär den Här an Ären Noper,huesMatgefillmatdenAarmen a Schwaache.
39BéiedäiRéckfird'Haushalt, aschafft an all Aart vu Bauerenaarbecht, a bitt dem Här Kaddoe mat Dankbarkeet.
40 Fir mat der Éischtfrüchte vun der Äerd wäert den Här dech blesséieren, sou wéi hien all déi Hellegen vum Abel bis elo geseent huet.
41 Well keen aneren Deel gëtt Iech ginn wéivunderFettegkeetvunderÄerd,där hir Friichten duerch Aarbecht opgehuewe ginn.
42 Fir eise Papp Jakob huet mech geseent mat Segen vun der Äerd a vun Éischt Fruucht.
43 An de Levi an de Juda goufen vum Här verherrlecht och ënner de Jongen vum Jakob; well den Här huet hinnen eng Ierfschaft ginn, an dem Levi huet hien d'Priisterschaft ginn, an dem Juda d'Kinnekräich.
44 An dowéinst gefollegt dir hinnen, a wandelen an der Singleness vun Ärem Papp; well dem Gad ass et ginn, d'Truppe ze zerstéieren, déi op Israel kommen.
9 D'Gefill ass net a mengem Häerz opgestan;
10 Eng Lige ass net duerch meng Lëpse gaangen.
11 Wann iergendeen an Nout wier, hunn echmengSéilen matsengemverbonnen, 12AnechhunnmäiBroutmatdenAarm gedeelt.
13EchhunnGottheetgemaach,allmeng Deeg hunn ech d'Wourecht gehalen.
14EchhunndenHärgär;ochallMënsch mat mengem ganzen Häerz.
KAPITEL 2
1 Wësst dir also, meng Kanner, datt an de leschten Zäiten Är Jongen d'Singleegkeet verloossen, an un onverzichtbare Wonsch hänken.
2 A verloosse Guilelessness, wäert kommen no Béisen; a verloossen d'Geboter vum Här, si wäerten un de Beliar hänken.
3 A verloossen d'Hoer, si wäerten no hiren eegene béisen Apparater verfollegen, a si wäerten ënner de Heiden verspreet ginn, a wäerten hir Feinde déngen.
4AgittDirdofirÄrKannerdësBefehle, fir datt, wa se sënnegen, si méi séier bei den Här zréckkommen; Fir Hien ass Barmhäerzegkeet, a wäert se befreien, ochfirsezréckanhiertLandzebréngen.
5Kuckt also, wéi dir gesitt, ech sinn honnertsechszwanzeg Joer al a sinn net bewosst, keng Sënn ze maachen.
6 Ausser menger Fra kennen ech keng Fra. Ech hunn ni Zucht engagéiert duerch d'Erhiewung vu mengen Aen.
7 Ech hunn kee Wäin gedronk, fir doduerch ze verleeden;
8 Ech hunn näischt begeeschtert, wat mäi Noper war.
15 Also maacht Dir och dës Saachen, meng Kanner, an all Geescht vu Beliar wäert vun Iech flüchten, a keng Akt vu béise Männer wäert iwwer Iech regéieren;
16 An all wëll Déier soll dir ënnerwerfen, well Dir mat dir de Gott vum Himmel an Äerd hues a mat de Mënschen an Singleness vun Häerz Spadséiergank.
17 An nodeem hien dës Saache gesot huet,huethiesengeJongenbefaasst,datt si hien op Hebron sollten droen, an hien do an der Höhl mat senge Pappen begruewen.
18 An hien huet seng Féiss ausgestreckt a gestuerwen, an engem gudden Alter; mat all Glidderklang, a mat Kraaft onverännert, huet hien den éiwege Schlof geschlof.