KAPITEL 1 1 A woni chodźachu wosrjedź wohenja, chwalachu Boha a žohnowachu Knjeza. 2 To pozběhny so Azarias a so na tute wašnje pomjenowaše. A jako wosrjedź wohenja hubu wočini, rjekny: 3 Chwality sy ty, ow Knježe, Bóh našich wótcow, twoje mjeno je dostojne, hdy by wěčnje chwalił a překrasnjeny był. 4 přetož ty sy prawy we wšěm, štož sy nam činił, haj, wěrne su wšitke twoje skutki, twoje puće su prawe a wšitke twoje sudźenja su wěrne. 5 We wšěm, štož sy na nas přinjesł, a wo swjatym měsće našich wótcow, mjenujcy Jerusalema, sy wěrne sudnistwo wukonjał; přetož po prawdźe a sudźe sy to wšitko našeho hrěcha dla nad nami přinjesł. 6 Přetož my smy hrěšili a njeprawdu skućili a so wot tebje wotchilali. 7 Na wšitko smy přestupili a njejsmy na twojich kaznjach posłuchali a njejsu je dźerželi, ani činili, štož sy nam skićił, zo by nam derje šło. 8 Tehodla sy wšitko, štož sy wo nas přinjesł, a wšitko, štož sy nam činił, na prawym sudźe činił. 9 A ty sy nas wusadźił do rukow bjezzakonskich njepřećelow, najzasakliši złóstnik Boha a njesprawneho krala a złeho po cyłym swěće. 10 A nětko njemóžemy naš ert wjace wočinić, smy hańba a hańba za twojich wotročkow; A tym, kotřiž so k će jara žedźa. 11 Tola njewumóž nas cyle swojeho mjena dla, ani njeznič ty swój slub. 12 A njezjě twoju smilnosć wot nas so zdanyć, zo by swojeho lubowaneho Abrahama dla, swojeho wotročka Issaca dla a swojeho swjateho Israela dla. 13 K kotrymž sy rěčał a slubił, zo chceš jich potomnikow rozmnožić kaž hwězdy njebja a kak pěsk, kiž leži na přibrjohu morja. 14 Přetož my, ow Knježe, smy snadniši hač někajki lud a budźemy naše hrěchi dla po wšěm swěće pod tutym dnjom dźeržeć. 15 A njeje tež žanoho wjercha, žanoho profeta, žanoho wjednika, žanoho zapalerja, žadyn wopor, žadyn wopor, žadyn woruch, na
kotrymž njeby so před tobu woprować a smilnosć namakać móhł. 16 Dajće nas přiwšěm z rozkatanej wutrobu a ponižnym duchom přijimać. 17 Kaž pola zapalnych woporow borzdźidłow a wołow a kaž pola dźesaćtysacow tučnych jehnjatow, tak budźe naš wopor dźensa před twojimaj wočomaj, a spožč, zo bychmy ći cyle sćěhować móhli; přetož woni njebudu zamyleni, kiž jich dowěru na tebje sadźa. 18 A nětk sćěhujemy ći z cyłeje wutroby, my so tebje bojimy a pytamy twoje wobličo. 19 njehańbuj nas, ale jednaj z nami po swojej dobroće a po syłach swojeje smilnosće. 20 Wumóž tež nas po swojich wulkotnych skutkach a česć swoje mjeno, ow Knježe, a wšitcy, kiž twojim słužownikam škodu načinja, njech so hańbuja; 21 A woni dyrbja so we wšej swojej mocy a mocy zamylić, a jich móc ma so złamać; 22 A woni dyrbja wědźeć, zo sy ty Bóh, jenički Bóh, a krasnje po cyłym swěće. 23 A słužownicy krala, kotrychž nutř połožichu, njepřestachu, kachle z kolofoniumom, smołu, łódźnicu a małym drjewom horcu činić. 24 A płomjo sapaše nad kachlemi štyrceći a dźewjeć łochćow daloko. 25 A wón přećahny a spali Chaldejow, kotrychž wokoło kachlow namaka. 26 Jandźel KNJEZA pak postupi z Azariasom a jeho towaršemi do pjecy a biješe płomjo wohenja z pjecy. 27 A woni sčinichu srjedź kachlow, jako by włóžny, hwizdacy wichor był, tak zo so jich woheń docyła njedótkny, ani zrani ani znjeměrnjeny. 28 A ći třo chwalachu, chwalachu a jakotachu kaž z erta, Bohu w kachlach, a rjeknychu: 29 Chróstow sy ty, o Knježe, kiž Bóh našich wótcow, a hač do wěčnosće chwalił a zwyšeny nade wšěm. 30 A chilny budź twoje krasne a swjate mjeno, kiž ma so hač do wěčnosće pře wšo chować a powyšene stać. 31 Gepiskich sy w templu swojeje swjateje krasnosće, a nade wšěmi chwalił a překrasnjeny we wěčnosći. 32 Požohnowany sy, kiž do hłubiny dźeš a na cherubim sedźiš a budźeš do wěčnosće nade wšěm chwalić a powyšeny.
33 Žohnowany sy na globalnym trónje swojeho mócnarstwa a hač do wěčnosće předewšěm chwalił a překrasnjeny. 34 Žohnowany sy na firmamenće njebja a předewšěm chwalił a překrasnjeny wěčnje. 35 O jich skutki Knjeza, česćće Knjeza, chwali a pozběhujće jeho nade wšitkim na wěčne, 36 O jich njebjesa, česćće Knjeza, chwali a pozběhuje jeho nade wšěm hač do wěčnosće. 37 O wy Knjezowi jandźeljo, chwali Knjeza, chwali a pozběhuje jeho nade wšitkim na wěčne. 38 O wy wodu, kotruž sće nad njebjesami, česćiće Knjeza, chwaliće a pozběhujće jeho nade wšěm hač do wěčnosće. 39 O wy wšitke mocy Knjeza, česćće Knjeza, chwali a pozběhujće jeho nade wšitkim hač do wěčnosće. 40 Ow jich słónco a jich měsačke, česći so Ke Knjezej, chwali a pozběhuje jeho nade wšěm hač do wěčnosće. 41 O jich hwězdy njebjes, česćće Knjeza, chwali a pozběhuje jeho nade wšěm hač do wěčnosće. 42 O kóždy dešć a rosa, česćće Knjeza, chwali a pozběhnje jeho nade wšitkim hač do wěčnosće. 43 O wy wětry, česćće Knjeza, chwali a pozběhnjejće jeho nade wšitkim hač do wěčnosće, 44 Ow wy woheń a jich horcota, česćće Knjeza, chwali a pozběhujeće jeho nade wšitkim na wěčne. 45 O jich zyma a jeje lěćo, česćće Knjeza, chwali a pozběhujeće jeho nade wšěm hač do wěčnosće. 46 O jich rosowe a sněhowe wichory, chwali Knjeza, chwali a pozběhuje jeho nade wšěm na wěčne. 47 O wy nocy a dny, chwali Knjeza, požohnujće a pozběhujejće jeho nade wšěm na wěčne. 48 O swoje swětle a swoju ćmu, chwalće Knjeza, chwalće a pozběhuje jeho nade wšěm hač do wěčnosće. 49 O swój lód a jich zyma, chwali Knjeza, chwali a pozběhuje jeho nade wšěm hač do wěčnosće. 50 Ow wy zrałe a wy sněh, česćće Knjeza, chwali a pozběhujće jeho nade wšěm na wěčne.
51 O wy błyski a mróčele, chwali So Knjeza, chwali a pozběhujejće jeho nade wšěm na wěčne. 52 O zemja chwal Knjeza, chwali a pozběhuje jeho nade wšěm wěčnje. 53 O jich hory a hórki, chwali Knjeza, chwali a pozběhuje jeho nade wšitkim na wěčne. 54 ow wšitko, štož na zemi rosće, česći Sozusa, chwali a pozběhuje jeho nade wšitkim na wěčne. 55 O wy hory, česćće Knjeza, chwalće a pozběhńće jeho nade wšitkim hač do wěčnosće! 56 O jich morja a rěki, česćće Knjeza, chwali a pozběhujejće jeho nade wšěm na wěčne. 57 O jich wjelryby a wšitcy, kiž so we wodach pohibujeće, chwaliće Knjeza, chwaliće a pozběhuje jeho nade wšěm na wěčne. 58 O wy njebjesa z njebjes chwali, chwali Knjeza, chwali a pozběhuje jeho nade wšěm hač do wěčnosće. 59 ow jich zwěrjata a jich howjada, chwaliće Knjeza, chwali a pozběhuje jeho nade wšěm na wěčne. 60 O wy člowske dźěći, česćće Knjeza, chwali a pozběhnjejće jeho nade wšitkim hač do wěčnosće. 61 O Israelo, chwalće Knjeza, chwali a pozběhnje jeho nade wšěm wěčnje. 62 O wy měšnicy Knjeza, česćće Knjeza, chwali a pozběhujće jeho nade wšěm hač do wěčnosće. 63 O wy słužownik Knjeza, česćće Knjeza, chwali a pozběhuje jeho nade wšitkim hač do wěčnosće. 64 O jich duchi a duše prawych, chwali Knjeza, chwali a pozběhuje jeho nade wšěm hač do wěčnosće. 65 O wy swjeći a ponižni čłowjekojo wutroby, chwali Knjeza, chwali a pozběhuje jeho nade wšěm na wěki. 66 O Ananias, Azarias a Misael, preje Knjeza, chwali a pozběhuje jeho nade wšitkim do wěčnosće; přetož wón je nas z hele wumóhł a z ruki smjerće wuchował a nas zesrjedź pjecy a palaceho płomjenja wuswobodźił; tež ze srjedźišća wohenja je nas wumóhł. 67 O dźakuje so Knjezej, přetož wón je hnadny, přetož jeho smilnosć traje we wěčnosći. 68 O wšitcy, kotřiž so ke Knjezej modliće, chwali Boha bohow, chwali jeho a dźakujće so jemu, přetož jeho smilnosć traje we wěčnosći.