v.u. Tom De Craene I Abrikoosstraat 50 I 9000 Gent I P706146
Want de grond waarop je staat is heilig heilige plaatsen
Theologie studeren in Vlaanderen Pamflet voor een vernieuwde mannelijke identiteit
Lausanne 2010
ichtus magazine 3-maandelijks I jul - aug - sept 2010
www.ichtus.be
Inhoud Colofon Ichtus Magazine is een uitgave van Ichtus Vlaanderen vzw en heeft als doel om afgestudeerden, Ichtianen
4
Mannelijk?!
6
Theologie studeren in Vlaanderen
8
Literair stuk
10
Want de grond waarop je staat is heilig
12
Wakker Weekend
15
Lausanne 2010
Pamflet voor een vernieuwde mannelijke identiteit Een impressie van de ETF
en geĂŻnteresseerden op de hoogte te brengen van de werking in Ichtus. Ichtusmagazine verschijnt driemaandelijks. Website: www.ichtus.be Redactie: Wouter Van Hoof, Rudina Coraj, Elke Couchez, Karel Strobbe. Layout: Gersom Brussaard Contact: magazine@ichtus.be
Bedenking over heilige plaatsen
Uitdagingen voor afgestudeerden Ichtus is er bij
Giften steeds welkom op rekeningnummer 230 - 0088770 - 35 Ichtus Vlaanderen Ter Kale 14 9850 Nevele. Ichtus Vlaanderen is aangesloten bij IFES (International Fellowship of Evangelical Students) - www.ifes.org
2
Van de redactie: De afgelopen maanden heeft onze redactie een kleine gedaanteverwisseling ondergaan. Jan heeft het stokje doorgegeven en via deze weg willen we hem als Ichtus Magazine nog eens extra bedanken voor zijn trouwe werk als redacteur in de voorbije jaren. Tegelijk mag u weten dat Wouter vanaf nu de nodige sturing zal geven. Samen met hem kijken we nog steeds uit naar uw reacties en ideeĂŤn om ons magazine blijvend te verbeteren. De vorige editie hebben we door een aantal administratieve fouten helaas moeten opschorten. Onze excuses voor deze tekortkoming. magazine@ichtus.be
Contactadressen Ben je student of ken je een student? Ga je volgend jaar studeren? Hier vind je alle informatie die je nodig hebt.
Antwerpen
dinsdagavond www.ichtus.be/antwerpen
Brugge
dinsdagavond brugge@ichtus.be
Beste lezers,
Gent
Door omstandigheden kon ik afgelopen maart niet aanwezig zijn
wij hier van ganser harte mee in. Dit houdt wel in dat IFES, maar
op het vierjaarlijkse overleg van alle Algemeen Secretarissen van
ook wij als Ichtusmedewerkers “slechts” moeten faciliteren. Wij
IFES Wereldwijd dat deze keer in Maleisië doorging. Mijn vrouw
moeten dit mogelijk maken. Hen toerusten, hen bemoedigen,
en ik hadden namelijk besloten dat ik niet zou gaan, omdat rond
hen gelegenheden geven. Hij riep hiervoor een heel mooi beeld
die tijd ons tweede kind zou geboren worden. Maar gelukkig
op: de studenten zijn als Jozua en zijn strijdmakkers in het dal
hasselt@ichtus.be
werden alle lezingen opgenomen en kan ik dus nu - twee maan-
en wij als Ichtusstaf zijn als Mozes. Wij kijken toe, roepen be-
Kortrijk
den later en enkele duizenden kilometers verder - toch volgen
moedigingen, volgen de ontwikkelingen op de voet, maar bidden
wat er gebeurde.
en zegenen vooral.
Daniel Bourdanné, de Algemeen Secretaris van IFES Wereldwijd
U herinnert zich waarschijnlijk dat Mozes twee mannen bij zich
(dit is de koepel waar Ichtus deel van uitmaakt en dit staat voor In-
had op die berg, namelijk Aäron en Chur. Zij ondersteunden
ternational Fellowship of Evangelical Students) sprak over de visie
Mozes’ armen wanneer hij te moe werd om ze op te houden.
van IFES voor de komende jaren. Deze visie is zeer ambitieus en
Nu we acht medewerkers hebben, kunnen we vaak elkaar hel-
spreekt over zaken als betere samenwerking tussen de verschil-
pen wanneer we “moe” zijn, maar mag ik u toch vragen of u zich
lende bewegingen, een hernieuwde focus op evangelisatie, het
wilt identificeren met Aäron en Chur? Wilt u ons helpen, wilt u
verdubbelen van het aantal stafleden en betrokken studenten,
voor ons bidden, wanneer wij in de weer zijn om ervoor te zor-
het aangaan van het gesprek met de onderwijsinstellingen, enz.
gen dat studenten hun zending onder medestudenten kunnen
woensdagavond Kammerstraat 10 www.ichtus.be/gent
Hasselt
woensdagavond Meensestraat 83 www.ichtus.be/kortrijk
Leuven
woensdagavond Naamsestraat 55 www.ichtus.be/leuven Studentenwerkers:
Tom De Craene - tom@ichtus.be
waarmaken? Zodat zij die 180.000 studenten in het voortgezet
Sem Thomas - sem@ichtus.be
Maar Daniel pleitte ervoor dat dit allemaal moest gebeuren
Rudina Coraj - rudina@ichtus.be
door middel van studenteninitiatief! Ichtus draagt sinds haar be-
Wouter Van Hoof - wouter@ichtus.be
ginjaren studenteninitiatief hoog in het vaandel, dus stemmen
onderwijs waar ik ooit van sprak kunnen bereiken? Tom De Craene Algemeen Secretaris
3
Mannelijk?!
Een pamflet voor een vernieuwde mannelijke identiteit
Heren, het is de hoogste tijd dat we ons vermannen en meedoen met de emancipatiestrijd, niet als een stelletje schreeuwers, maar vanuit een gevoel van verantwoordelijkheid en kracht. Zo kunnen we heel praktisch aan vrouwen laten zien dat we zowel een sterke wil als spierballen hebben. In de twintigste eeuw doken er groepen vrouwen op die zichzelf Dolle Mina’s en feministen noemden. Na dertig jaar was de strijd gestreden. Vrouwen zijn flink op weg de samenleving over te nemen. Ze zijn bekwaam, effectief en weten vooral heel zeker dat ze zich door niets of niemand laten onderdrukken of tegenhouden. Geweldig! Zelf heb ik absoluut niets tegen gelijke kansen en feminisme, integendeel, emancipatie is een zegen voor onze samenleving. Het zal wellicht niet lang meer duren voor we een premier krijgen met lang haar en een Gucci-tasje. Dat moeten we toejuichen! De man heeft daarentegen een flinke schop onder zijn kont nodig. Want waar zijn wij gebleven? Eeuwenlang zetten we de toon op de arbeidsmarkt: op het land, in
4
de politiek en aan de universiteit. Na een lange werkdag konden we voldaan thuis aanschuiven, waar moeder de vrouw de hele dag op haar eigen domein had gepast. Toen kwam de emancipatie op gang en lag het voor de hand dat de man wat meer macht en invloed naar zich toe zou trekken op het thuisfront. Niets is minder waar! Mannen zijn meer en meer een schaduw van zichzelf geworden, zowel op het werk als thuis. Vooral in onze schooltijd hebben we ons aangewend de tijd te vullen met tv kijken en voetballen. Begrippen als zelfontplooiing en carrière maken hebben we ingeruild voor dagdromen en luiwammesen. Terwijl de vrouw overal van zich deed spreken, gaf de man er de brui aan, leunde achterover en liet de wereld aan zich voorbij trekken.
ik erd is voorbij. Toch ben rechten”? Nee, die tij n en meer van zich moete nn ma t da igd tu er ov n va veritenwereld. Ze moeten doen spreken in de bu n. en en beslissingen neme ag dr eid jkh eli rd oo tw an colde roep om mannelijke In vrouwenberoepen is dig , en hebben ons overal no uw vro d: lui ijd alt a’s leg lop het werk. Vrouwen wi zowel thuis, in de kerk als g wij aan boord hebben, zolan len mannen graag mee Met en waar we voor staan. maar weten wie we zijn uit nnelijke eigenschappen de jaren zijn er allerlei ma n ee uit ht ijpeld, als hete luc de maatschappij wegges n! niet bij laten zitte llon. We moeten het er ba ht luc en ns me t wa kerk, waar heel We zien het zelfs in de nee verman alleen mannen domi ogste tijd dat we ons ho de is t he n, trouwens vinden dat re He een estrijd, niet als zamerhand is de kerk oen met de emancipati ed me en mogen worden. Lang n ne en n gevoel rale kring gesprekken uwers, maar vanuit ee ee hr sc tje lle ste broedplaats van pasto n ee de t. Zo kunnen worden, waar we ein oordelijkheid en krach tw ran ve bezinningsavonden ge n va in er n dat we nadenken over wat aan vrouwen laten zie ch tis ak pr el he loos moeten praten en we s hebben. We is. Op zich is daar nik rke wil als spierballen ste n ee l ons binnenste gaande we zo ris ch wi eg lijkt het erop dat het laten zien dat we in de en uw vro de en et mis mee, maar soms mo geeden, besluitterende, naarbinnen voor verantwoordelijkh d leg ge tendom een zelfreflec n zij . en rd laten zien e praatgroep is gewo adkracht. We moeten da en id he dig richte en bijna zielig ar va eten huis hebben! mannen van zich mo waard zijn en wat we in en nn ma Op dit punt zouden t wa ak pr t christendom is ook laten horen, want he voorDe meeste dominees, tisch en doortastend. zijn, n mogen dan wel ma Poulsen gangers en oudsten , leider- Door Stefan ed mo jke van de Deense eli nn ma n aa in Til Tro, tijdschrift n ne he het ontbreekt hen rsc ve n ee in 2/2009, Velen van hen zijn envereniging , uitgave nt de stu e lijk te schap en daadkracht. ris ch t hun oberen wanhopig he nemarken. valkuil beland en pr ken. Kopenhagen, De ma te zin de ar na lijk vrouwen zo veel moge de Jonge g Vertaald door Harm gin we be n Ee ? en do en Wat moeten wij mann n uwen destijds, met ee vro oprichten, zoals de k oo b “Ik ben man en ik he slogan in de trend van
heid dan niet de gelegen Geven vrouwen ons sinds ker wel, en hoe! Al om mee te doen? Ze Ze vrouwen het gesprek. mensenheugenis eren van vragen ons het hemd praten heel wat af en rk. en thuis en op het we het lijf over beslissing oord het “mannelijke” antw Het probleem is dat !” : “maakt mij niet uit steeds vaker klinkt als , dat iedere keer weer op Ik betrap mezelf er die om er van af te zijn en ik dat antwoord geef pen. oordelijkheid te ontlo o zo lastige verantw
5
Theologie studeren in Vlaanderen door Job Thomas
D
e Evangelische Theologische Faculteit (ETF) in Leuven biedt een academische opleiding (Bachelor, Master and Ph.D.) in de theologie. De ETF is uniek, omdat ze de enige evangelische theologieopleiding in Vlaanderen is. Voor veel evangelische christenen is het gebouw van de ETF bekend, verschillende organisaties zoals het EJV, Sport Quest, alsook activiteiten van de EGL en het jaarlijkse ETFJeugdweekend, worden hier gehouden. Maar de ETF is in de eerste plaats een faculteit, waar studenten wonen en studeren. De ETF heeft meer dan honderd studenten in het bachelor- en masterprogramma zitten. Daarnaast zijn er ongeveer vijftig studenten in het doctoraatsprogramma. Vlaamse studente Mirjam Vantieghem (22 jaar) uit Leuven studeert theologie aan de ETF, ze zit in het bachelorprogramma. ,,De studie diept mijn geloof uit. Het geestelijk klimaat op de ETF is gunstig om mijn geloof te doen groeien. De studie heeft een groter effect op mijn geloof dan ik vaak besef.” Na een aantal andere studies te hebben geprobeerd, kwam Mirjam uit bij de studie theologie. ,,Ik voelde me aangetrokken door de studie van Gods woord, door de geschiedenis van de kerk, door de talen van de Bijbelse geschriften, door het zendingswerk, door ethiek, en zo kan ik nog wel even doorgaan.” Ze noemt een aantal redenen waarom ze aan de ETF kwam studeren: ,,De ETF is een Bijbelgetrouwe universiteit, en dit aspect is voor mij een voorwaarde. Daarnaast kende ik geen andere in mijn wijde omgeving.” Stimulans Studeren aan de ETF betekent niet alleen kennis vergaren over de theologie, maar door verschillende activiteiten aan te bieden biedt de ETF juist ook ruimte om verder te groeien in het geloof. Mirjam: ,,Ik ervaar het klimaat als zeer aangenaam, bemoedigend, want je zit tussen allemaal andere christenen. Voorts
6
zorgen de wekelijkse samenkomsten en kringen voor een goede stimulans om geestelijk te groeien. Dit geeft de nodige aanvulling bij de studie, omdat je anders het gevaar loopt afstandelijk met geloofszaken bezig te zijn.” Na de opleiding aan de ETF gaan veel studenten aan het werk in het ProtestantsEvangelisch Godsdienstonderwijs of vinden een bediening in de gemeente of op het zendingsveld. ,,Ik zou graag vertaalwerk willen doen, bijbelvertalingen of oude geschriften vertalen. Zendingswerk hou ik ook open als optie, aangezien dat ook aan mij trekt”, vertelt Mirjam. Maar ook als je niet direct je studie in een job vertaald, kan de studie je helpen je geloof te verstevigen en zoals Mirjam het zegt: ,,In het algemeen, hoop ik dat de studie mij een stevige basis geeft voor elk gesprek over geloof dat ik heb met anderen, zowel christenen als nietchristenen.” Waarschuwing Mirjam werd voordat ze aan de studie begon ook door verschillende mensen gewaarschuwd dat de studie beproevend is voor je persoonlijke geloof. En dat ervaart ze ook in zekere mate: ,,Ik word geconfronteerd met een heleboel vragen waarop ik geen antwoord heb. Ik moet nuances aanbrengen en tegelijkertijd laksheden uit de weg ruimen. Soms kan het even teveel worden, dan neem ik rustig de tijd om terug te focussen op God. Dit zorgt ervoor dat ik afhankelijker word van Hem.” En toch vertrouwt Mirjam er ook op dat de studie zijn vruchten voort zal brengen. Het geestelijk klimaat op de ETF helpt haar groeien in haar geloof. ,,Als ik nu terugkijk, merk ik dat ik al een stuk verder ben. Het geeft voldoening als ik na een exegese-opdracht echt kan zeggen dat ik een beetje meer inzicht heb verkregen in dat kleine stukje van Gods woord. En in mijn dagelijks leven merk ik al dat ik anders met mensen om ga en de beperkte kennis die ik reeds vergaard heb regelmatig gebruik in gesprekken met anderen.”
Aanrader Volgens Mirjam is de ETF absoluut een aanrader. ,,Het klimaat valt hier niet te vergelijken met andere universiteiten. Onze peda is op de campus zelf en dat maakt al een wereld van verschil, of je nu op de peda verblijft of niet. Diegenen die willen kunnen veel uit de opleiding halen, omdat die zeer degelijk is. Het is bijzonder om christenen uit andere landen te ontmoeten die hun Master komen doen.� ,,Voor mij is het contact met medestudenten heel belangrijk. In mijn vorige studies miste ik dit waardoor ik al snel de motivatie verloor. Nu zit het wel goed, op de ETF hangt de juist sfeer van onderlinge verbondenheid. Iedereen kent elkaar en je kunt altijd bij iemand terecht als je hulp nodig hebt. De bibliotheek wordt een gezellige plek als we er collectief aan het zwoegen zijn met exegese-opdrachten. Het is voor mij ook bemoedigend om te weten dat de docenten zelf christenen zijn. Wat ik nog als positief ervaar, zijn de gezamenlijke koffiepauzes en soepmaaltijd, want dan kunnen de staf en studenten elkaar op een informele manier leren kennen.� ETF Open University De ETF biedt niet alleen voltijds onderwijs, maar ook deeltijds studeren is mogelijk. Juist voor mensen die al gestudeerd hebben en misschien al werken is deze manier van studeren, voor bijvoorbeeld persoonlijke of geloofsverdieping, een goede mogelijkheid. Sinds september 2009 heeft de ETF een speciale deeltijdse variant van de masteropleiding Theologie: ETF Open University. Deze opleiding is bedoeld voor mensen die al een baan hebben, die voor hun bediening in de gemeente meer achtergrondkennis nodig hebben of meer verdieping in hun geloof zoeken. De afstuurrichting van deze opleiding is Church and Pastoral Ministries. Deze specialisatie richt zich op leiderschap, prediking en pastoraat.
De website van de ETF geeft je meer informatie
www.etf.edu 7
door Jan D’Joos
Verdraaid, ik doe het weer. Vergeten. Tussen overal en nergens sluimer ik slenterend de modder door. M’n sandalen jeuken, m’n voeten scheuren over het leer. Als zeven zeeën zo zwaar voel ik mijn hersenen wegen op mijn lijf en leden. Gisteren nog vergat ik het kompas klaar te leggen. Nu vergeet ik weer onze waterfles bij te vullen. Ik ben een kaas met gaten. Een holle boom. En een nerveuze dagdromer die niets beslist krijgt. Ik volg jou op je tocht waarheen dan ook. Gebukt maar pijnloos verdraag ik deze tijden. Neergebogen maar niet uitzichtloos. Volgens jou, want zeker bén ik daar niet van. Zeker niet. Je gelooft in iets… anders. Iets nieuw, iets anders, iets onverwachts, je weet niet wat. Iets is bijna zichtbaar, net voorbij de horizon. Nog even. We zijn er nog niet, maar nog even. Hoor ik je zeggen. Jij verdraagt altijd alles minder goed dan ik. Maar nu hoor ik hoop in jouw stem. Met een vastberadenheid die ik van je niet ken. “Het kan toch bijna niet anders! Of hebben we al die jaren voor niets geleefd?” “Het was toch jouw idee!” verwijt ik hem. “ Denk niet dat ik schreeuw om zweet en modder, de stank van een vergane wereld!” Dat ik eigenlijk ook wel nieuwsgierig was of het waar was, hoefde hij niet te weten. “Soms moet je door de drek heen om dan daarna je voeten in een warmwaterbadje te steken en zalig achterover te leunen. Die drek is daarbij het essentiële voorspel.” “Ach, filosofisch ben je wel, dat weet ik.” En daarmee was de kous af. Toch voor even. To the point nu. Je wist veel, maar niet waar het zich precies bevond. In westelijke richting, achter de rivier, zelfs nog achter de heuvels. We volgden het kompas. Zijn kompas. Wat we moesten zoeken, wisten we. Maar wat we zouden vinden was ons een raadsel. We werden geleid zo ver we konden, mijlenver, door landschappen die geen mensenoog ooit heeft aanschouwd. Het was jouw lot, dat was het. Maar ik liet je niet achter. Al moest ik met jou door het vagevuur zelf, ik liet je niet alleen! En ík mocht van jou doen wat ik niet laten kon.
Ik vond dat de stilte nu lang genoeg geduurd had. “Wat denk je eigenlijk te vinden? Hoe kan je nu in één klap een doel in je leven vinden, hoop voor de toekomst, een antwoord op al je vragen, door op weg te gaan en niet te weten waar naar toe. Hoop is toch niets tastbaar?” Ik leg hem het vuur aan de schenen. “31° noorderbreedte, 34° oosterlengte”, antwoord je. Alsof daarmee alles gezegd is. “We komen er wel, kijk, zie je daar die rots, daar is het.” “Ik zie niets”, zeg ik doodeerlijk. “We zien wel. Kom!” En je sleurt mijn arm net niet uit de kom. We lopen de ziel uit ons lijf. Staan we daar op die rotsheuvel, niets te zien. Gras en nog eens gras. Of ja, daarginds steekt een bloem hoog boven de grassprietjes uit. Een witte bloem met een grote kelk en weelderige blaadjes. “Ja, dat is het!” roep je overenthousiast. “Wat?” vraag ik. “Die bloem!” Je loopt er als een bezetene op af, duikt op je knieën en haalt iets uit het gras vlak onder de bloem. Ik zie van ver het goudmetaal schitteren in het zonlicht, dat net nu door de zich openende wolken heen komt priemen. De zon, die ons plots bijna met haar glorieuze stralen verblindt. Ik kom langzaam dichterbij en zie de blijdschap op je gezicht. Een vredevolle vreugde, noem je dit later. Ik kijk naar je handen en zie een sieraad, een ketting. Er hangt een klein, eenvoudig kruisbeeld aan. “Vergeet niet te leven”, zeg je. “Ik leef alsof ik elk moment kan sterven”, antwoord ik stellig. Waarna je glimlacht. “Nu is er tenminste hoop”, zeg je. “Verdraaid,” zeg ik, “dat ik dat ooit heb kunnen vergeten.”
Want de grond waarop je staat is heilig door Elke Couchez
Bestaat er zoiets als “sacrale ruimtes”? Plaatsen die heiliger zijn dan andere? Ik denk van wel. Zelfs de ongelovige toerist die een kerk binnenstapt, wordt stil. Wordt zijn gedrag op dat moment bepaald door zijn notie van de code van het gebouw? Of wordt de stilte werkelijk afgedwongen in de imposante en verstilde kerkarchitectuur? De weloverwogen vormen en materialen verwijzen naar de menselijke en goddelijke werkelijkheid zelf. Ze drukken de grootsheid en de subtiliteit ervan uit. Monumentale zuilen vertellen over de waardigheid en de kracht van de opdrachtgever, maar vooral over de bestemming van de ruimte: God zelf. Verlichte ruimtes evoceren bij de toeschouwer een gevoel van eerbied en nederigheid voor God. Is die God dan aanwezig in deze specifiek voor hem bestemde ruimtes? Woont hij in deze plaatsen?
Ook de christelijke kerk wilde, door de bouw van kerken en kathedralen, een soort hemels Jeruzalem weerspiegelen. Er werden monumentale ruimtes gecreëerd waar God kon wonen, en dát in het centrum van dorpen en de steden. Sterker nog, de woonkernen werden gebouwd rond de kerken. De drempel van een kerkgebouw was de symbolische scheidingslijn tussen het profane en het sacrale. Eenmaal die lijn werd overschreden, bevond de gast zich in een vergeestelijkte ruimte. Deze ruimte was een soort deur naar boven, een poort naar de hemel. God kon zich openbaren in opengebroken geschilderde wolken of verschijnen langs een ladder of een boom. Op het moment van openbaring, stonden de drie niveaus van de werkelijkheid met elkaar in verbinding: hemel-aarde-hel.
Over een “heilige plaats” of een plaats die zich van andere onderscheidt, lezen we al in het boek Exodus, wanneer Mozes God ontmoet bij de brandende braamstruik. “’Kom niet dichterbij,’ waarschuwde de Heer, ‘en trek je sandalen uit, want de grond waarop je staat, is heilig. Ik ben de God van je vader, de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob.’” (Ex. 3:5) Theofanie is altijd verbonden met het idee van een centrum. Na Mozes’ Godservaring bij de braamstruik, vroeg God zelf aan de Israëlieten een ruimte te maken waarin hij in het midden van hen kon wonen. “De Israëlieten moeten een heiligdom voor mij maken, zodat ik te midden van hen kan wonen. Ik zal je een ontwerp laten zien van de tabernakel en van alle voorwerpen die bij deze tent horen; hou je daar nauwkeurig aan.” (Ex. 25:8-9) God woonde in een huis gemaakt door mensen, maar was zelf de architect van zijn woonst. De Israëlieten hadden nu een woonplaats voor het goddelijke.
Net zoals de kerk, als instituut én als gebouw, in vroege tijden het maatschappelijke centrum uitmaakte, is het kruis van Christus het centrum waar christenen hun leven naar inrichten. Ook het kruis is een een symbool voor voor de vereniging van hemel en aarde. De op het kruis gerichte mens wil altijd in het centrum leven en richt daarom ook zijn eigen huis in als centrum. Daarom zetten we het kruis in onze kerken, zetten sommigen het in hun woonplaats en binden anderen het om de hals. Het kruis is een symbolische woonplaats. Wanneer we onze kinderen vertellen dat “Jezus in ons hart woont”, dan is dat een zeer beladen uitspraak. We richten ons eigen lichaam in als woonplaats voor het goddelijke. Het kruis dragen is zelf de grens trekken tussen buiten en binnen, tussen profaan en sacraal. Het lichaam is een tempel die Gods Geest kan huisvesten. Op die manier wordt ook het eigen lichaam een heilige plaats. Of de heilige ruimte zich nu voordoet als een ark, een kathedraal, een kerk, een huis, of een lichaam, is van minder belang. Het gaat er eerder om hoe we plaatsen inrichten en ordenen naar een theofanische beleving. Het is een zaak van gastvrijheid.
10
Tadao Ando, Church of light, Ibaraki (Japan), 1989.
11
8
n e m o r d t e o d n ij z r Wakke door Karel Strobbe
Tijdens het weekend van 7-8 mei was het verzamelen geblazen in Sint-Katelijne-Waver voor het ‘Wakker Weekend’, dat was gericht op afWakker: wablief? Voor hen wiens wenkbrauwen spontaan gaan fronsen bij het begrip ‘Wakker Netwerk’: even een woordje uitleg. Wakker Netwerk is de nieuwe naam van de afgestudeerdenwerking voor studerend Vlaanderen. Zowel Ichtianen als nietichtianen zijn welkom. De nieuwe naam, die tevens een nieuwe start wil inluiden, onthult de voornaamste doelstellingen van het Netwerk. Wakker Netwerk wil een web spannen doorheen Vlaanderen en mensen verbinden die dezelfde dromen koesteren, dezelfde idealen nastreven of in hun beroepsleven met dezelfde uitdagingen worden geconfronteerd. Wakker Netwerk wil de alertheid vergroten van hen die op zoek zijn naar Gods wil. Het wil mensen wakker schudden en wakker houden; voor de realiteit van Gods Koninkrijk, voor noden in de wereld, voor de stem van de altijd wakkere God. Wakker Netwerk richt zich in de eerste plaats op afgestudeerde Ichtianen en bij uitbreiding ook op hoger opgeleide werkenden (‘christian professionals’). Bij zijn activiteiten wil Wakker Netwerk zich in het bijzonder richten op de noden en wensen van deze doelgroep. Coördinerende en dragende krachten van het Netwerk zijn momenteel Jeroen Dondorp en Naomi Apers. Dit duo maakt dankbaar gebruik van de steun van Herman Heyman (ABC Ministries). Voor meer informatie houdt u best de website van Ichtus Vlaanderen in de gaten.
6
gestudeerde. Zoals de naam reeds doet vermoeden, stond het weekend in het teken van ‘wakker zijn’. Dit thema werd geconcretiseerd in enkele vragen, zoals: Waar ligt God wakker van? Wat zijn Zijn dromen? Hoe kunnen christenen Gods dromen toe-eigenen en mee helpen realiseren? Hoe blijft de Kerk waakzaam en alert? Stuk voor stuk vragen die tijdens het weekend nieuwe vragen opriepen en veel te ruim waren om op enkele dagen te worden behandeld. Het Wakker Weekend had daarom niet het karakter van een afgeronde Ichtus-activiteit. Wel betekende het de start van een vernieuwde afgestudeerdenwerking, het zogeheten ‘Wakker Netwerk’. Ziehier een verslag à l’ancienne, zoals u er al enige tijd geen meer hebt gelezen in het Ichtus Magazine. Awake in God De deelnemers hadden de keuze om een volledig weekend te beleven of om enkel op zaterdag af te zakken naar het prachtige Roosendaelpark in SintKatelijne-Waver. De opkomst op vrijdagavond was daarom eerder beperkt. Een negental mensen tekenden present voor wat een rustige introductieavond zou worden. De overgang tussen werkweek en weekend werd gemaakt door het zingen van enkele liederen en het verorberen van een deugddoend avondmaal. Het bekijken van een filmfragment uit ‘Modern Times’ van Charlie Chaplin – u weet wel, die scène waarin het hoofdpersonage in de tandwielkast van een industriële machine terechtkomt – had dan weer de functie van een eyeopener en diende als introductie op het thema. Na het filmfragment volgde een schrijfgesprek waarbij de deelnemers met enkel een stift of een balpen in de hand met elkaar in dialoog gingen. De volgende vragen golden als vertrekpunt: Heb je soms het gevoel dat je vastzit in de machinerie van werk, gezin, kerk, relaties? Volg je de richting van de lopende band of durf je tegendraads een andere kant uitgaan? Wat houdt je wakker? Waar droom je van? Hoe functioneer je als christen op je werkplek? Is je job meer dan louter een middel ter geldgewin? Het numerieke en inhoudelijke zwaartepunt van het Wakker Weekend lag duidelijk op zaterdag.
De groep groeide aan tot een dertigtal personen en hoewel het programma enkele momenten van vrije tijd voorzag, stond er toch aardig wat op het menu. De dag werd ingezet met een kort meditatie- en aanbiddingsmoment. Onder leiding van Benno Geertsma werden enkele liederen gezongen en stond de groep stil bij een prent die de slapende discipelen in de tuin van Gethsemane uitbeeldde – het thema was nooit veraf. Vervolgens was het de beurt aan John Long – een Amerikaanse zendeling met een groot hart voor België – om de kernboodschap van het Wakker Weekend te verzorgen. ‘Awake in God’ was de titel van zijn preek. Long wilde zijn toehoorders duidelijk maken dat een christelijke levensstijl niet bestaat uit een to do-lijstje, maar begint bij een toegewijde en consistente relatie met God. Een wakkere christen heeft een correct zelfbeeld en weet dat zijn identiteit in Christus ligt. Vanuit de drie eerste hoofdstukken van Paulus’ brief aan de Efeziërs – en niet de laatste, waaruit doorgaans wordt gepredikt als het over christelijk leven gaat – wees Long op Gods verwachtingen voor een wakkere relatie met Hem. Een wakkere christen put zijn kracht (Ef. 1:19) uit God en heeft bovenal véél passie voor Hem. Van daaruit kan liefde voor anderen groeien en kan een christen zijn leven liefdevol aan anderen overgeven, zodat die kunnen worden wat ze werkelijk zijn – in God.
Geestelijke disciplines: enkele opstekers Wakkere workshops Met de boodschap van Long in het achterhoofd en een middagmaal achter de kiezen, ging de groep uit elkaar voor enkele workshops. Gedurende een uurtje of twee trachtten de ‘gastdocenten’ op een eigen manier het wakker-zijn een concrete invulling te geven. De workshop van Anton Van der Beek (Serve the City) over geestelijke disciplines laat zich nog het best omschrijven als een praktisch vervolg van Longs boodschap. Anton begeleidde zijn groepje in een brainstorm over manieren waarop christenen hun relatie met God fris en levend kunnen houden. Hiernaast vindt u enkele resultaten. De workshop die werd verzorgd door Wanda Schuurman (Time to Turn Nederland), stond in het teken van ‘wakker zijn voor onrecht’. Vanuit de observatie dat de God van het Oude en Nieuwe Testament boos wordt bij het aanschouwen van onrecht en Zijn volk beveelt om te zien naar vreemdelingen, weduwen en wezen, zocht ze naar manieren om af te rekenen met onrecht. Aan zij die onrecht beschouwen als een problematiek veraf, gaf ze de raad om onrecht dichtbij huis te gaan zoeken: bij kansarmen en bedelaars in je buurt, bij het fruit dat je eet en de koffie die je drinkt. Al bij al een interessante workshop, al had het voor hen die reeds langer met het thema bezig zijn niet iets diepgravender gemogen. Herman Heyman (ABC Ministries) spoorde zijn groep aan tot introspectie en maakte hen wakker
voor hun eigen persoonlijkheid. De deelnemers kregen een zogenoemde MBTI-test voorgeschoteld. Voor niet-ingewijden: een lijst met tientallen keuzevraagjes, waarbij de antwoorden leiden tot een alfanumerieke code die iets zegt over je temperament. Je zou de test, heel kort door de bocht, een soort seculiere versie van de boodschap van John Long kunnen noemen. Hoewel, seculier? Herman Heyman onderwerpt iedere gemeenteleider, jeugdleider of kinderwerker die bij ABC Ministries komt aankloppen aan zo’n test. Naar verluidt is het een succesvol middel om mensen die vaak in teamverband functioneren, een beter inzicht te verschaffen in de manier waarop ze zich in een groep gedragen. Gods gemeente kan er enkel wel bij varen, toch? En zoals iemand schreef in de evaluatie: zelfkennis wordt in christenmiddens vaak ondergewaardeerd, maar is van levensbelang in werk en bediening. Horace Henriot (Christian Associates International) ten slotte dacht met zijn groep na over de vraag: wat is een wakkere Kerk? Ze kwamen tot enkele krachtige conclusies. De (of een) wakkere kerk is relevant voor niet-christenen, voor vrienden en voor de omgeving. Evangelisatie en missie staan er centraal, maar zijn niet gelijk aan ‘mensen naar de kerk brengen’. Het omgekeerde is waar. Een kerk die enkel op zichzelf gericht is, bloedt dood. Ondanks het enthousiame van Horace, schoot – zo blijkt uit de evaluaties – de workshop wel enigszins zijn doel voorbij wegens een licht gebrek aan diepgang en eerlijke interactie.
- Maak er geen verplicht nummer van en zoek aan manier die bij jou past. - De Bijbel lezen is als een schaal met fruit. Sommige stukken zijn nog niet rijp; bewaar ze voor later. - Kies voor vast momenten: voor het slapen gaan, voor of na het eten… - Schaf je een goede studie-Bijbel aan. - Tracht je momenten met God te structureren volgens het ritme van het kerkelijk jaar. - Kies voor jezelf één of meerdere ‘ademgebeden’: korte gebeden van één zin (bv. ‘De Here is mijn herder’), die je tientallen keren kunt herhalen. - Zoek een persoon aan wie je regelmatig verantwoording moet afleggen
13
Dromen van een wakkere kerk Na het avondmaal was het tijd voor een ‘droomcafé’: in de grote groep werd nagedacht over de Kerk van onze dromen. Vervolgens werd de groep nog een laatste keer opgesplitst in kleine groepjes om stil te staan bij de vraag: wat gaan we nu concreet doen om deze dromen te realiseren? Eén en andere liep uit in een – ongeplande – brainstorm over de toekomst van het Wakker Netwerk. Want hoewel sommige mensen al aanstalten maakten om huiswaarts te keren, waren enkele belangrijke vragen blijven hangen: Wat betekenen al onze bespiegelingen nu voor ons als Vlaamse werkende christenen? Hoe gaat dit zogenoemde Wakker Netwerk nu gestalte krijgen? Enkele ideeën werden reeds geopperd, maar veel concreets viel er voorlopig nog niet uit de bus. Er was sprake van praatcafé’s, een internetforum, vormingsdagen, werkgroepen voor mensen met hetzelfde beroep, enz. Het werd alleszins duidelijk dat er verder moest worden gewerkt aan de inventarisatie van noden. En dat het tijd was voor actie, want met praten en brainstormen alleen kom je niet veel verder.
Inhoudelijk was het Wakker Weekend geen hapklare brok met een kant-en-klaar aanbod aan lezingen, Bijbelstudies of workshops. Zelfs het thema was eigenlijk nauwelijks afgelijnd. De organisatoren beseften dat terdege. Ze wensten vooral veel input van de deelnemers zelf, met als gevolg dat het voor hen een vrij intensieve dag of weekend was. Ettelijke vellen bordpapier werden volgekrabbeld door Herman Heyman, die bij het begeleiden van brainstormsessies de kunst van het modereren overigens uitstekend beheerst. Eén van de deelnemers schreef in haar evaluatie het volgende: “Het was een interessante dag vol interessante en bemoedigende gesprekken, contacten, lezingen… Onmogelijk om alles te onthouden en te verwerken, maar zeker een dag om op verder te bouwen.” Kortom: het zaad voor een dynamisch netwerk van ‘christian professionals’ werd geplant tijdens het Wakker Weekend. Het werd er reeds flink voorzien van het nodige water, van een goede dosis meststof en een van stevige portie zonlicht. Aan u, beste afgestudeerde lezer, om het te laten ontkiemen en te laten uitgroeien tot een mooie boom met een veelkleurig gebladerte.
De Kerk van onze dromen Een toffe gemeenschap Tastbare liefde Verbondenheid met elkaar, met God en de omgeving Enthousiasme en passie Aantrekkelijk Alomtegenwoordig Helpt mee aan herstel Aanwezig in debatten Biddende christenen die hun Bijbel kennen Gericht op groei, tegen zelfgenoegzaamheid Goede, inspirerend en gezagvolle leiders
lausanne 2010 12
Op mijn bureau staat tegenwoordig één van de mooiste uitnodigingen die ik ooit heb ontvangen. Op dik, wit papier staat in verschillende talen ‘Het is God die door Christus de wereld met zich heeft verzoend’ (2 Kor. 5:19). De buitenkant is prachtig qua lay-out en artistieke uitvoering. Nu ben ik gevoelig aan kunst, maar de binnenkant flatteerde me nog meer. Blijkt dat ik ben uitgenodigd als één van de vertegenwoordigers van België voor het aankomende Lausanne III congres in Kaapstad. Ik ben gevoelig aan kunst, maar misschien nog wel meer aan vleierij. Ik als 1 van de 4000 deelnemers aan een belangrijk congres dat maar eens in de twintig jaar doorgaat? Eens ik voorbij de shock was en begon in te zien wat een eer dit was, realiseerde ik me als snel dat ik dit alles niet voor mezelf mocht houden. Ik ben zelf enorm gevormd door enkele gedachten en papers van de Lausanne beweging, dus leek het me niet meer dan normaal dat ik mensen zou laten meegenieten van wat ik leer en meemaak in oktober 2010. Maar waar gaat het eigenlijk over? In de jaren ’70 voelde Billy Graham de nood om met nieuwe ogen te kijken naar zending in een wereld die door elkaar geschud werd op sociaal, politiek, economisch en religieus vlak. Hij begon hierover te spreken met andere christelijke leiders en hieruit ontstond de visie om een wereldwijd congres te organiseren. In juli 1974 kwamen 2700 leiders vanuit meer dan 150 landen samen in Lausanne voor gebed, gemeenschap, onderwijs, discussie en aanbidding. De Lausanne beweging was een geboren. Ringende namen die toen mee aan het doopvont stonden waren, naast Billy Graham, John Stott, Francis Schaeffer en Samuel Escobar. Mannen die ook voor IFES zeer veel betekenen. Deze conferentie en beweging gaven zending en evangelisatie een nieuwe boost. Doorheen de jaren zijn er ook heel veel papers verschenen over een gamma aan thema’s. Degene die mij het meest gevormd heeft is ‘Redeeming the Arts: The Restoration of the Arts to God’s Creational Intention’. Maar er zijn er ook geschreven over zending binnen verschillende bevolkingsgroepen en wereldgodsdiensten, over gebed bij evangelisatie en een getuige zijn op de werkvloer, enz. In 1989 ging de tweede wereldwijde Lausanne Conferentie door in Manila en nu voelt men de nood voor een derde Lausanne conferentie. Waarom? ‘To promote unity, humbleness in service and a call to action in global evangelization’. Dit is, volgens de organisatoren, het doel van deze derde Lausanne Conferentie. Zo’n vierduizend vrouwen en mannen van allerlei nationaliteiten, etnische achtergronden, kerkelijke en parakerkelijke organisaties en denominaties zullen samen nadenken en praten over zendingsgerelateerde thema’s zoals: de kunsten, bio-ethiek, globalisatie, media en technologie, gebed, internationale studenten, kinderen, postmodernisme, mensen met een beperking en veel meer. Dit is niet zomaar een conferentie. Ik (en de andere Vlaamse deelnemers, nl. Herman Heyman van ABC-ministries en Thérèse Swinters van Gemeenten
en Gehandicapten) ben als deelnemer gevraagd om aardig wat voor te bereiden, zodat het niet slechts een luisterconferentie wordt, maar een diepe leerervaring. Ik moet aardig wat papers lezen en becommentariëren, Efezen bestuderen, deelnemen aan online conversaties over verschillende thema’s, … Dit maakt het zwaarder, maar des te interessanter. Dit maakt de kans ook veel groter dat deze hele ervaring ook u, de kerk hier en onze context kan dienen. Maar u kan zelf ook deelnemen als dit alles u interessant lijkt of nauw aan het hart ligt. Niet zozeer door te gaan, maar er zijn tal van andere manieren. Ik sprak reeds over de tientallen papers die doorheen de jaren geschreven zijn, deze zijn te downloaden: http://www.lausanne.org/lausanne-occasional-papers-lops.html. Uw kerk kan een ‘off site’ locatie worden: http://www.lausanne.org/cape-town-2010/globalink.html. U krijgt dan papers doorgestuurd en kan via de moderne technologie ook live zaken volgen tijdens het congres. Op die manier kan u met de mensen in uw kerk ook de zaken bespreken die in Kaapstad zullen besproken worden. U kan ook deelnemen aan de online conversaties die momenteel gaande zijn over de bovenvernoemde en andere onderwerpen. Als u zich registreert kan u over deze zaken in dialoog treden met mensen van over de hele wereld: http://conversation.lausanne.org/en Er zijn nog tal van andere manieren om deel te nemen, te genieten, te leren van dit congres, maar die laat ik aan u om te ontdekken. Wat ik heb geleerd, hoe ik heb deelgenomen en waar ik van genoten heb, maar ook hoe ik u hiermee hoop te dienen, leest u in het vervolgartikel, nadat ik terug ben uit Kaapstad. door Tom De Craene - Algemeen Secretaris
betrokken
an) (rechts ondera
werd deze foto ge
nomen?
Gift en w e lkom
230-00 88
s.be Surf naar ichtu
Waar in Europa
BIC G 770-35 EB iBAN B ABEBB E57 2 3 0 0 0 887 70 Ichtu 35 (M.Z.)s Vlaander T e r Kale en1 vzw 4 9 8 5 0 Nevele
de Schrijf je in op gebedsbrief blijf van Ichtus en
.