Jubileum Ikazia 1965-2015
Inhoud Inleiding Mannenbroeders 1945-1965 (dr. R. Spruit) Pioniers 1965-1980 (dr. P.K. Flu) Geen consolidatie 1980-1990 (dr. H.F. Veen) Veranderingen 1990-2000 (dr. P.K. Flu) Voortgang 2000-2015 (dr. M.G.A. Baggen) |3
1947-1965 MANNENBROEDERS
1947 De Stichtings-Acte gepasseerd Zoals op 13 december 1947 verleden bij notaris B.J. Jungerius.
Aanwezig zijn de leden van het Dagelijks Bestuur van het Protestants-Christelijk Ziekenhuis Rotterdam-Zuid en Omstreken: • ds. G. Samsom, voorzitter, • P. v.d. Gaag secretaris, • F.B. Mélis penningmeester. Artikel 2 De grondslag der Stichting is het Evangelie van Jezus Christus naar Reformatorisch belijden. Artikel 3 Het doel der Stichting is: het verplegen van zieken, voornamelijk uit Rotterdam-Zuid en Omstreken. Zij tracht dit doel te bereiken door het oprichten, exploiteren en beheren van een ziekenhuis in het in de vorige zin genoemde stadsdeel.
4|
Stichtingsacte, eerste bladzijde Archief DB 1947; foto Gemeentearchief Rotterdam.
Stichtingsacte, laatste bladzijde
1953 Voortgang van de propaganda
1947-1965 MANNENBROEDERS
Aanbrengen van een nieuw lid, contributie in januari per giro en concerten Jaarrapport in kort bestek . . . Intussen zet de propaganda ook haar arbeid voort. Het is aardig om te weten hoe het geld (ruim f167.000) bij elkaar kwam. In hoofdzaak door contributies en voorts door de jaarlijkse deelname van de Kerken, de collecten en de giften ineens. . . De “Ikazia”-Familieavonden Er is ook een andere bron door de heer W. van Tuyl aangeboord. Een bron die in het winterseizoen al “zingend en musicerend” geld samenbrengt, de zgn. “Ikazia”- Familieavonden. Deze zijn in 1953 gehouden: 20 maart: Charlois 18 april: Rijsoord 17 okt: Mijnsheerenland 21 nov: Rijsoord 8 april: Feyenoord 4 juli: Brielle 7 nov: Strijen Een financieel plan Er is beweging. Er wordt gewerkt. Naast het medisch-technische wordt nu ook binnenkort het financiële plan aangepakt. En de komende jaren gaat dat zo verder. Propagandist: wenken en wensen 1. Evenals vorige jaren vragen wij voor 1954 de hulp van alle “Ikazia” leden. Indien ieder lid slechts één nieuw lid aanbrengt, zijn we meer dan tevreden. 2. Betaal uw “IKAZIA”? indien mogelijk bij de eerste aanbieding. Vier of vijfmaal terugkomen maakt dit werk van onze medewerkers zo onprettig. Dat is de enige klacht die zij hebben. Laten deze leden van de “Familie” die hun contributie per giro betalen, dit in januari doen.
Archief DB 1953; “Ikazia Nieuws” 1954,1955; illustraties DB 1955
|5
1964 De bouw vordert...
1947-1965 MANNENBROEDERS
Maar, er is een groot financieel probleem Een offer, een “meerdere” inbreng van fl 250.000,-Door niet te voorkomen prijsstijging is het eigen bedrag van de inbreng van het stichtingskapitaal gestegen van fl 1.000.000,- tot fl 1.250.000,-. Dat betekent een meer inbreng van fl 250.000,-. Daarvoor zal ons aller inspanning nodig zijn. Het zal van ons allen een offer vragen. “Maar... Ikazia is het ons toch waard”!!! A. Hogeweg , voorzitter van de bouwcommissie “Onze Taak”: een extra daad! Voor de jaren 1964 en 1965 moeten alle “Ikazia” contribuanten werkelijk meedoen, niet alleen door hun contributie te betalen, waar we U natuurlijk zeer erkentelijk voor zijn, maar voor dit jaar vragen wij van u een “extra” daad. Willen we ons ziekenhuis echt feestelijk kunnen openen, dan moeten we met elkaar minstens f 250.000,- extra bijeen brengen. U schrikt toch niet van dit bedrag? We zijn met meer dan 19000 leden, ieder slechts een tientje en we zijn al een heel eind op weg. Maar ja. . . zegt de pessimist, niet alle contribuanten kunnen f 10,- extra geven. Maar dat vragen wij ook niet, U mag het ook voor Ikazia verdienen. “Twee nieuwe leden winnen van f 5,- per jaar en U hebt Uw plicht gedaan. Tien lepeltjes verkopen à f 2,25 per stuk en het Bestuur is meer dan tevreden. Twintig balpennen met inscriptie ‘Ikazia’ verkopen en U hebt Uw deel bijgedragen”. W. van Tuyl, propagandist 6|
Het ziekenhuis in aanbouw op 9-9-1963. Op de voorgrond links de Montessoriweg, rechts het “Brabants Dorp”. In het “behandelhuis” links en in het beddenhuis rechts zijn ramen geplaatst. “Ikazia Nieuws” 1964, foto Gé Meijnen
1965-1980
1966 Het tweede jaar na de opening van de polikliniek
PIONIERS
De entree, de beschikbare bedden en een schenking Beschikbare bedden Verwachting: het totaal aantal beschikbare bedden • 16-08-65 afdeling 4b open 33 bedden • 04-10-65 afdeling 3b open 66 bedden • 04-01-66 afdeling 5b open 99 bedden • 31-01-66 afdeling 6b open 132 bedden Aantrekken nieuwe medewerkers Associaties van medische specialisten én aantrekken van verpleegkundigen waren afhankelijk van het totaal aantal bedden: • 09-05-66 zr. E. Kool, en zr. H.C. Onvlee, verplk. hoofd afd. 8a respectievelijk 2b; • 01-07-66 M. de Jong, uroloog; • 13-08-66 A.W. van Cappellen, gynaecoloog; Opleiding verpleegkundigen Verzoek om erkenning van de opleiding diploma A ziekenverpleging, gericht aan het ministerie van sociale zaken. PC-signatuur 18-08-66 Bedankbrief aan de Hervormde Kerkelijke Gemeente Feyenoord voor de schenking van een avondmaalstel door tussenkomst van de propagandist V.E. Tromer.
De ontvangsthal van het ziekenhuis in 1967. Buiten beeld valt de muur, links van de trap naar het beddenhuis; hier werd een plaquette bevestigd met de tekst: “Mijn Tijden zijn in Uw Hand, psalm 31 vers 16a”. Links van de hoofdingang het “Winkeltje” in de vroegste fase van de ontwikkeling. Notulen DB 1966; foto collectie Spies
|7
1973 Keuken
1965-1980 PIONIERS
Chronisch tekort aan personeel, veel parttime-medewerkers Mej. A. van der Wekke, veel improvisatietalent Met ingang van 1 april werd de 42½-uur arbeidsweek ingevoerd. Dit legde een extra druk op het (chronisch) tekort aan personeel. Dat is vooral in de huishoudelijke sector sterk te voelen. Ook dit jaar was dit weer een niet te onderschatten zorg. In deze sector wordt gewerkt met veel parttime krachten (gehuwde vrouwen) en weekendhulpen. Velen van hen laten het helaas dikwijls afweten. De leiding van de huishoudelijke dienst is sinds 1964 in handen van mej. A. van der Wekke. Ook het afgelopen jaar heeft zij weer, op haar eigen wijze, met veel improvisatietalent, de onder haar ressorterende diensten, t.w. beddencentrale, centrale afwas, eetzaal, keuken, linnenvoorziening en schoonmaak- en transportdienst, op adequate wijze doen functioneren. M. van der Keur, chef-kok en bewaker van de kwaliteit Samen met de twee diëtistes is de chef-kok, de heer M. van der Keur, verantwoordelijk voor de goede kwaliteit en de samenstelling van de 1200 brood- en warme maaltijden die dagelijks worden geconsumeerd. Elke dag worden 30 verschillende soorten diëten verzorgd. De keuken omvat de broodkeuken, het voedseldistributiesysteem en het gedeelte waar de vaatafwasmachine, “de locomotief” genoemd, staat. Aan een lopende band worden de maaltijden klaargemaakt.
8|
Stageplaatsen voor het praktisch deel van de opleiding tot 2e instellingskok In het kader van de nieuwe Middelgrote Beroepsopleiding Civiele Dienst volgden, in 1974 voor de tweede maal, twee leraressen van de Chr. Huishoudschool “Roerdomplaan”, gedurende 14 dagen, alle voorkomende werkzaamheden in de huishoudelijke sector van het Ikazia Ziekenhuis. Voor het diploma, 2e instellingskok, waren 3e en 4e jaars leerlingen voor hun praktisch deel in de keuken werkzaam.
De keuken met medewerkers aan de “lopende band”, 1966.
Jaarverslag DB 1969, 1973 en 1975; “Ikazia Nieuws” 1971; foto Spies
1981 Klinisch Chemisch Laboratorium (KCL)
1980-1990 GEEN CONSOLIDATIE
Het Clara Ziekenhuis was voor de ontwikkeling van het laboratorium van belang De grote uitbreiding in 1981 Na de “nieuw- en vernieuwbouw” in september 1980 kreeg het laboratorium op de 3e verdieping een koffiekamer, een les- en instructieruimte en een eigen wachtruimte voor de patiënten, die voorheen op de gang moesten wachten. Na de ingebruikneming van het nieuwe laboratoriumgedeelte moest het oude laboratorium in het behandelhuis, vrijwel geheel worden ontruimd. Een aantal aanpassingen aan het plafond en de er boven gelegen oude operatieafdeling was noodzakelijk. Pas omstreeks de zomer 1981 kon het totaal, van nieuw en oud, als “klaar” worden beschouwd. Hulp uit het R.K. Clara Ziekenhuis: een anekdote De klinisch-chemicus, H. Daniёls, werd door het DB aangesteld als hoofd van het KCL. Hij werd tijdelijk, “zolang het nodig was”, belast met de organisatie van de apotheek. De royale hulp van zijn collega in het Clara Ziekenhuis voor overleg en hulp bij laboratoriumbepalingen, was belangrijk. Kort na de opening van de polikliniek moest het laboratorium zich ook instellen op het uitvoeren van minder frequente vraagstellingen. Zo werd eens een uitslag gevonden die paste bij het beeld van een kwaadaardige nieraandoening! Ook een tweede bepaling leverde hetzelfde resultaat op. Daarop bracht Daniёls het bloedmonster persoonlijk naar zijn collega in het Clara Ziekenhuis met verzoek de bepaling aldaar te herhalen. Weer werd dezelfde afwijkende uitslag vastgesteld. Dit versterkte het zelfvertrouwen van de medewerkers op het KCL.
Het Klinisch Chemisch Laboratorium met de SMA 12 apparatuur, na de renovatie van de oude behuizing in het “behandelhuis C”; voor de SMA 12 apparatuur zit Corrie Hoogenboom, foto 1981. “Ikazia Nieuws” 1978 t/m 1981; foto Gé Meijnen
|9
1983 Intensive Care Unit: ik herinner me
1980-1990 GEEN CONSOLIDATIE
Herinneringen van dr. J.J. van Goch Een verrijking van zorg, zowel voor patiёnt als verpleegkundige Van “kamer GVC” naar “de Bewaking” Begin 1972 werd op de afd. 4 A een tweebedskamer ingericht voor intensieve zorg. Hiervoor werd de bezoekerswachtkamer, achter op afd. 4 A, in gebruik genomen. Deze kamer heette in de aanvang “G.V.C”. (gevorderde verpleging chirurgie), later werd dat eenvoudiger “De Bewaking”. De temperatuur in deze kamer werd continu gehouden door twee grote airco’s, die hun warme lucht op het balkon uitbliezen. Het was een ideaal oord voor de duiven om er een permanent feestje te bouwen. Hun uitwerpselen werden echter te veel en het eind van het lied was dat het balkon geheel van buiten werd afgesloten met een reusachtig stuk groen gaas. Geen gekoer meer! De “bewaking” was dag en nacht in bedrijf en werd verzorgd door verpleegkundigen die dit zware werk ambieerden. Een huiscursus “intensieve zorg” werd jaarlijks door de specialisten verzorgd en kreeg steeds meer diepgang. Het aantal patiënten dat een grotere intensieve zorg nodig had nam toe, met als gevolg een frequentere noodzaak tot kortdurende beademing. De noodzaak tot uitbreiding van het aantal intensive care bedden werd steeds dringender.
10 |
De afdeling ICU in 1983. Op de voorgrond links noteert Henny Vlak, gegevens van een kladje in de status. Op het bureau staan keurig op een rij: een ponsafslagapparaat, een nietmachine, een pennenbak, een kaartenbak en een telefoon mèt draaischijf. Op de achtergrond rechts regelt Helma van Zevenbergen een infuus. “Ikazia Nieuws”1983, herinneringen van dr. J.J. van Goch, 2014; foto Gé Meijnen
1980-1990 GEEN CONSOLIDATIE
1986 Leslokaal, afdeling 1A, komst van moderne apparatuur Een grote multifunctionele ruimte
Een ongelukkige voordracht (anekdote) In 1986 werd de heer A. de Vroet opgevolgd door de heer H. van Dam als economisch-directeur. In die tijd was de invloed van de specialisten nog aanzienlijk en was het een goed gebruik dat de nieuwe directieleden voor de medisch specialisten een soort “state of the union” hielden. Van Dam sprak op een woensdagavond in de colloquium zaal (leslokaal op vleugel 1A). De akoestiek was ronduit “slecht”: de mogelijkheden voor audio-visuele presentaties stamden nog uit de jaren van “vóór de stichting van het ziekenhuis”. Van Dam’s verhaal kwam dan ook, hoffelijk gesteld, “slecht” over. Een voordelige nasleep In een ontmoeting met Van Dam toonden de heren Spaas en Veen, die al jaren voor betere audiovisuele faciliteiten ijverden, veel begrip voor de ongelukkige presentatie, die werd geweten aan de slechte audio-visuele middelen waardoor de sterke inhoud niet was overgekomen. Binnen de kortst mogelijke tijd kreeg het Ikazia Ziekenhuis, als vrijwel enige in den lande, samen met de VUAmsterdam en Shell-Den Haag, de meest geavanceerde, kostbare, audio-visuele installatie, met projectie van achter een transparant scherm. Iedereen was tevreden én Van Dam had zijn eerste punt gescoord!
| 11
Het leslokaal op afdeling 1a, met de wekelijkse overdracht van patiënten op vrijdagmiddag. Op de voorgrond links een schaal met afgedekte boterhammen met jonge kaas. Links zaten meestal de internisten en radiologen, rechts de chirurgen en andere, vaak “binnendruppelende”, specialisten. Aan de tafel links, vlnr: onbekend, dr. R.J.Th. Ouwendijk internist, drie radiologen: C.L. de Vrijer, R.H. Wiggers en dr. A. Kastelein zittend aan een apart tafeltje, een “eiland gelijk”. Aan de overzijde rechts: de chirurgen dr. A. P. Brinkhorst, dr. H.F. Veen en dr. L.P.de Laive, en de assistenten chirurgie W. Hirdes, J. Snellen en H. Koot, foto 1985. “Ikazia Nieuws” 1985; anekdote dr. H.F. Veen; foto Gé Meijnen
1991 Bouw: parkeergarage
1990-2000 VERANDERINGEN
Een ernstig gebrek aan parkeermogelijkheden wordt aangepakt
Eerste uitbreiding in 1979 Er is, zij het node, besloten een deel van de tuin aan de parkeerplaats op te offeren. De bedoeling is het voorterrein, met 60 plaatsen, te bestemmen voor de “gaande en komende man”. In het bijzonder voor de poliklinische patiënten. In een deel van de achtertuin kwam een parkeerterrein met ongeveer 100 plaatsen voor medewerkers van het ziekenhuis. Het totaal, 160 parkeerplaatsen op het terrein, bleef daarmee verre onder de eisen passend bij een modern ziekenhuis. Daartegenover stond, dat de ligging van het ziekenhuis zeer gunstig was voor het gebruik van het openbaar vervoer. Tweede uitbreiding in 1991 Op 18 december 1991 is het nieuwe parkeerdek van het Ikazia Ziekenhuis officieel in gebruik genomen. Het parkeerdek is gebouwd op het achterterrein van het ziekenhuis en werd geopend door dhr. J.W. van der Schalk, destijds wethouder in Rotterdam. Het Ikazia Ziekenhuis, gelegen aan het goed bereikbare, maar altijd drukke Zuidplein, kampte al jaren met parkeerproblemen voor zijn patiënten en bezoekers. Met de bouw van het parkeerdek, dat ruimte biedt aan een kleine 100 parkeerplaatsen, zijn deze problemen grotendeels opgelost.
12 |
Parkeergarage, foto 1995. Het complex in twee lagen was bereikbaar via de kapel (zie trap) en de Jan Ligthartstraat (rechts). Grenzend aan de parkeergarage en de kapel stond het “tuingebouw” dat diende om nieuwe renovatieplannen te kunnen uitvoeren. “Ikazia Nieuws” 1985; anekdote dr. H.F. Veen; foto Gé Meijnen
1996 Oogheelkunde: staaroperatie veiliger en sneller
1990-2000 VERANDERINGEN
Voorheen: 4-5 dagen opname Staar is vertroebeling van de ooglens, alsof men door matglas kijkt. De aandoening kan betrekkelijk eenvoudig met een operatie worden hersteld. Na de operatie is de patiënt aangewezen op een bril; wie vroeger al een bril droeg, krijgt een gecorrigeerde bril. Het is nog niet zo lang geleden dat de patiënt, na behandeling, vier of vijf dagen moest worden opgenomen. De troebele lens, de staar dus, werd in zijn geheel verwijderd. Dat is een schijfje ter grootte van ongeveer een dubbeltje. Na implantatie van de kunstlens werd de ontstane snee met ongeveer acht hechtingen gesloten. De herstelfase tot aan het opmeten van de definitieve brilcorrectie duurde zo’n drie maanden. Tegenwoordig: dagopname Door een nieuwe techniek, Phaco Emulsificatie, kunnen operaties aan staar veiliger en sneller worden verricht. De troebele ooglens wordt via een sneetje met ultrageluid verpulverd en vervolgens uit het oog weggezogen. Na het inbrengen van het kunstlensje kan nu worden volstaan met slechts een enkele hechting. Bovendien heeft de patiënt al na ongeveer zes weken een aangepaste bril. Gezonde mensen kunnen in dagbehandeling, onder plaatselijke verdoving, worden behandeld. Een uur na de operatie kan de patiënt meestal weer uit bed. Een paar uur later kan hij met een oogverband naar huis. De volgende dag wordt het verband verwijderd. Al snel na de ingreep kan men weer aan de slag met de dagelijkse bezigheden. Voor afstoting van de perspex kunstlens behoeft men niet bang te zijn. | 13
Cataract operatie met up to date nieuwe apparatuur; operateur is mevr. J.A. de Beijer-Dominicus “Ikazia Nieuws” 1996, fotograaf onbekend
1998 Bouw/verbouw: een klassekamer
1990-2000 VERANDERINGEN
Hotelfunctie De klasseafdeling in een ziekenhuis stamt uit de jaren dat mensen zich particulier konden verzekeren. Men verzekerde zich, niet alleen voor medische zorg, maar bovenal voor de “hotelfunctie” in het ziekenhuis. Men lag op een één- of tweepersoons kamer en had naast de gebruikelijke medische zorg, ook de beschikking over televisie, telefoon, een koelkastje en later ook internet en airco. Tevens waren extra bezoekuren ingelast. Het Ikazia Ziekenhuis had aanvankelijk twee, later één klasseafdeling en wel de afdeling 2A. Koffie en taart Kenmerkend was dat de “klassepatiënt” dikwijls, uit dankbaarheid naar ziekenhuis en verpleging, een bedrag doneerde en tevens de meest heerlijke taarten voor bij de koffie achterliet. Het zal niemand verbazen, dat specialisten en assistenten, bij voorkeur rond 10.30 uur visite liepen, het moment waarop gebak en taart werd aangesneden.
14 |
Twee persoons klassekamer, afdeling 2A, 1998. Door het schuifraam links: de parkeergarage met de contouren van het AHOY-complex, rechts een uitloper van het winkelcentrum Zuidplein. Dr. H.F. Veen; Ikazia Nieuws 1998; fotograaf onbekend
2002 Roparun, een non-stop estafetteloop
2000-2015 VOORTGANG
De Stichting Roparun financiert projecten die op kanker betrekking hebben Verbeteren van de kwaliteit van leven van kankerpatiënten Roparun is de langste non-stop estafetteloop ter wereld, 530 km, van Rotterdam naar Parijs. De eerste estafette werd in mei 1992 gehouden. Het motto is: “trachten leven toe te voegen aan de dagen, waar geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven” door het : • geven van directe zorg aan ouders van jonge kinderen met kanker; • trainen van psychologen-in-opleiding en medisch specialisten-in-opleiding, en financiering van een opleidingsplaats voor een GZ-psycholoog. Roparun is bereid om deze opleidingsplaats voor een periode van vijf jaar te financieren. Vanaf 2003 tot en met zomer 2008 draagt de Roparun in samenwerking met het IKR bij aan een zorgvernieuwingsproject. Het “team-58” van het ziekenhuis, een vaste deelnemer aan het project Ronald Bello en Gerard Burggraaf, twee medewerkers van ons ziekenhuis, zochten in mei 2002 belangstellenden om in 2003 mee te doen aan de Roparun. In november 2002 hadden ze een groep van 30 enthousiaste mensen bij elkaar. Het deelnemen is een sportieve prestatie. De deelnemende teams verzamelen ook geld. Hiermee worden vele projecten, die betrekking hebben op kanker gefinancierd. Het “team-58” van Ikazia heeft vele acties ondernomen om geld in te zamelen: • verkoop van materialen op de kerstmarkt; • aanbieden van een gezondheidspaspoort in diverse winkelcentra in de regio; • verkoop van bolussen en een 24-uurs estafette in het ziekenhuis. Om te oefenen loopt “team-58” jaarlijks de “Hoeksche Waard-loop” en sinds 2011 ook de “Bevrijdingsvuur-estafette”. Op zaterdag 5 mei 2012 werd het “vuur van de vrijheid”, om 00.30 uur, in Wageningen, op het plein bij hotel “de Wereld”, opgehaald. Na een tussenstop bij het Ikazia Ziekenhuis, leverde het team het vuur in Rotterdam om 15.00 uur af, bij het bevrijdingsfestival aan de Parkkade. Het is een mooie oefening van 100 km, met lopen in de nacht als extra test.
“Ikazia Nieuws” 2002; foto Anja Bakhuisen
| 15
2010 Van EHBO naar SEH
2000-2015 VOORTGANG
Vele verbouwingen: thans een visitekaartje van het ziekenhuis EHBO met 5000 patiënten Bij de bouw van het ziekenhuis had de EHBO geen hoge prioriteit. De eerste 20 jaar werd de EHBO “bemand” door de Heelkunde. Officieel was er een 24-uurs EHBO, maar de praktijk was anders. Na 22.00 uur kwamen er vrijwel geen “binnenlopers”. De enkeling die toch kwam werd door de avond- of nachtzuster opgevangen. Acute patiënten werden meestal, na overleg tussen huisarts en specialist, ingestuurd en beoordeeld. De overige patiënten werden direct naar de specialistische afdeling gebracht om daar voor het eerst door de specialist beoordeeld te worden. SEH, na twee verbouwingen Voor de opleiding chirurgie voldeed de EHBO niet aan de gestelde eisen. Een ruime opvang, gespecialiseerde verpleegkundigen en 24-uurs bezetting was minimaal vereist. Begin jaren ’90 werd de EHBO iets uitgebreid: er kwamen meer opvangkamers en een 24-uurs bezetting. Eind jaren ’90 volgde een rigoureuzere verbouwing met de komst van een traumakamer, röntgenfaciliteiten en meer gespecialiseerde verpleegkundigen. Er was dus een echte SEH. Het aantal bezoekers groeide van 5000 naar 14.000. Alle patiënten werden eerst op de SEH getrieerd.
16 |
SEH, na de derde verbouwing in 2010 Met de verplaatsing van het Maasstad Ziekenhuis zou een nog grotere aanloop van patiënten ontstaan. De SEH moest aan kwaliteitseisen volgens niveau 2 beantwoorden: een ruime SEH, 2 traumakamers met röntgenfaciliteiten en tien onderzoekkamers. Verder werden het Manchester Triage System en het Advance Trauma Life Support systeem (ATLS) geïntroduceerd. Het aantal patiënten steeg tot ruim 17.000 per jaar. Plezierige opvang, snelle beoordelingen en kwalitatief goede eerste hulp heeft onze SEH op de Rotterdamse Zuidoever populair gemaakt.
De SEH na de derde verbouwing; links het administratieve centrum; rechts een traumakamer. “Ikazia Nieuws” 2006, 2012; dr. H.F. Veen; foto David Rozing
2013 Moeder en Kind Centrum
2000-2015 VOORTGANG
Gezinsgerichte zorg in gebruik voor de 1e en 2e lijns bevallingen Uitgangspunt: “family centered care” Het Moeder en Kind Centrum van het Ikazia Ziekenhuis werd op 11 maart 2013 officieel geopend. EGM architecten ontwierp een centrum dat volledig is gericht op het gezin: “family centered care”. Uitgangspunt is dat moeder, kind en partner gedurende de opname bij elkaar kunnen blijven. Hier kunnen vrouwen, met of zonder medische indicatie, bevallen en verblijven in een huiselijke kraam- of geboortesuite. In het centrum dat zich bevindt op de zevende en achtste verdieping van het ziekenhuis, werken de specialismen kindergeneeskunde, neonatologie en verloskunde intensief samen. Met het nieuwe centrum richt de afdeling verloskunde zich met name op verdere ontwikkelingen op de kraamafdeling en op een toename van het aantal bevallingen. Het Moeder en Kind Centrum bestaat uit: • geboortesuites in het eerstelijns geboortecentrum • kraamsuites op de afdeling verloskunde • couveusesuites op de afdeling neonatologie • gezinssuites op de kinderafdeling voor zieke baby’s en oudere kinderen. Hotelsfeer in een ziekenhuis De kamers lijken op hotelkamers. In de kraam- of geboortesuites is “de techniek” weggewerkt. In de couveusesuites is medische apparatuur wel zichtbaar, maar zorgvuldig “ingepast”. Hout en houtkleuren werden toegepast; wandvullende posters zorgen voor sfeer en rust. De bekende witte ziekenhuismuren werden vervangen door een zacht beige tint; op de vloer ligt laminaat met een parketmotief.
Kraamsuite, onderdeel van het nieuwe Moeder en Kindcentrum, foto 2013
Archief Ikazia Ziekenhuis, “Ikazia Nieuws” 2010, 2013 en FMTgezondheidszorg; foto Wim Boon
| 17
Ikazia Ziekenhuis Montessoriweg 1 3083 AN Rotterdam www.ikazia.nl