Scratch Herfst 2014

REALITY OP MARS

Enkele reis naar beroemdheid

CAMERADAG Chiel Christiaans

De grote man van BNN

PATRICK LODIERS

Magazine voor IEMES-alumni / herfst 2013

IEMES NieuwS Colofon Scratch is een kwartaaluitgave voor afgestudeerden van Fontys Academy for Creative Industries. Scratch wordt gemaakt door IEMES-studenten. In dit tijdschrift kunt u sporadisch spel- en/of interpunctiefouten tegenkomen. Aangezien Scratch een leerplaats is, vragen wij hiervoor uw begrip.

Hoofdredactie Lara Hirschmann Fleur Leloup Felicia Rodrigues dos Santos Eindredactie Tom van Popering Redactie Lucinda Pronk Marloes van Zeeland Nealy Schoumacher Maud van der Veen Vormgeving Lars Janssen Iris Post Fotografie Jimmy Rentmeester Marketing en PR Fleur Leloup Begeleidend docent Ben Schoonebeek Uitgever Nick Welman Contact redactie / adreswijzigingen aciscratch@fontys.nl

T f

scratchiemes

Scratch IEMES

Fotografie Leo Blokhuis in Scratch zomereditie is van Dio van Maaren

2 iemes nieuws

IEMES gaat vooruit op de ranglijst van de Keuzegids HBO. CE IEMES stijgt van een 15de naar een 6de plaats van de 24 CommerciĂŤle Economie-opleidingen. CO IEMES stijgt van een 8ste naar een 4de plaats van de 20 Communicatieopleidingen.

Dit studiejaar telt CE IEMES in totaal 428 studenten en CO IEMES 1181 studenten.

Docenten Gaby Crucq-Toffolo en Sanne Knitel lanceerden op 19 september hun boek Conceptdenken bij BIS Publishers.

De eerste oplage van tweeduizend exemplaren is nagenoeg uitverkocht.

IEMES krijgt een studentuitwisseling met JMC Academy in AustraliĂŤ. Studenten kunnen voor hun buitenlandminor kiezen uit Melbourne, Sydney of Brisbane. Bovendien heeft IEMES nu stageplaatsen bij Disney World, Orlando, Florida.

Fontys ACI tekende een uitwisselingsovereenkomst met Changzhou University, China.

Excellentietraject voor de muziekindustrie, IEMES Tunes Up, startte op 9 oktober met een promotieconcert van Join the Cavalry.

Twaalf studenten begonnen aan de nieuwe IEMES-minor Transmedia Storytelling.

IEMES-studenten boekten persoonlijk succes. Charly Horst, Irene van der Vies en Massimo America zaten in het winnende team van 48 Hour Film Project Utrecht. Hilde Prinse won de prijs voor beste actrice op het Port Townsend Film Festival in Seattle, Verenigde Staten.

Fontys ACI heeft een nieuw lectoraat: Futures Research & Trendwatching met lector Patrick van der Duin.

Op initiatief van Sony Music verzorgde de Amerikaanse zanger John Legend een seminar. Fontys ACI kreeg nationale aandacht, onder andere bij Editie NL en RTL Boulevard.

scratch herfst 2013

SCRATCH INHOUD

6 4

6

IEMES NIEUWS 02 John Legend geeft seminar BOEGBEELD 04 Paul Schreuder REALITY OP MARS 06 Enkele reis naar beroemdheid STATUS: OFFLINE 10 Geen internet - hoe doe je dat ook alweer?

CAMERADAG 14 Chiel Christiaans PATRICK LODIERS 16 Heeft altijd Smintjes bij zich

scratch herfst 2013

16

22

20 STELLING Met Mars One gaan we te ver 22 KROEG Met Teun van den Heuvel 24 JEUK De pareltjes van Britt 26 UITSLAG CE-ONDERZOEK Een kritische blik 27 SCRATCHPROOF Pizza als groente 28 ACHTERKANT Publieksopwarmer

3 inhoud

4 boegbeeld

scratch herfst 2013

Paul schreuder

“

boegbeeld

‘Ze noemden me drs. Dingen Doen’ Met ‘zijn voeten in de klei’ stond hij als medewerker van een eventbureau sportactiviteiten te begeleiden. Paul Schreuder begon als leraar Lichamelijke Opvoeding in spe, werd doctorandus in de Vrijetijdswetenschappen en werkt inmiddels zo’n drieënhalf jaar als docent bij IEMES. En dan heeft hij ook nog vier kleine kinderen.

TOM VAN POPERING FELICIA RODRIGUES DOS SANTOS Het was zijn plan om gymdocent te worden. Paul studeerde aan de Academie voor Lichamelijke Opvoeding in Den Haag (HALO). Helaas gooide een knieblessure roet in het eten: ‘Ik heb twee jaar lang met krukken en braces gelopen.’ Toch studeerde hij af aan de HALO en hij plakte er een studie Vrijetijdswetenschappen in Tilburg achteraan. ‘Mijn vrienden noemden me altijd drs.

Dingen Doen,’ grapt hij.

Na zijn studie ging hij met vrienden naar Amerika om voetbaltrainingen te geven op zomerkampen.

‘Eerst een halfjaar, en daarna nog een keer negen maanden. Ik was vrijgezel, had nog geen kinderen. Een prachtig leven op die leeftijd.’

Terug in Nederland stond alles nog open. ‘Waar ga ik wonen? Wat ga ik doen? Omdat ik Tilburg altijd heel gezellig vond, koos ik ervoor om hier te blijven.’ Hij ging aan de slag bij een sportief evenementenbureau. ‘De ene dag stond ik op het strand met beachgames en de volgende dag zat ik in het bos met een survivalprogramma.’ scratch herfst 2013

Dat beviel hem goed. ‘Als ik vrijdagavond met vrienden in de kroeg stond, had ik altijd de leukste verhalen.’ Daarna was hij projectmanager, en vervolgens accountmanager, naar eigen zeggen een luxebaantje.

‘Toch heeft het onderwijs altijd wel in mijn achterhoofd gezeten.’ Na een impulsieve reactie op een vacature werkt hij nu inmiddels drieënhalf jaar bij IEMES. De eerste jaren was hij vooral actief als coördinator bij CO; hij ontwikkelde de opleiding inhoudelijk, zette het vierdejaars curriculum op en werkte mee aan de invoering van het nieuwe Communicatie-competentieprofiel. Erg drukke jaren, maar uiteindelijk wilde hij weer meer met de evenementenbranche doen en de contacten daarmee aanhalen.

Hij ging vaker voor de klas staan, werd stagebegeleider en is nu lid van het lectoraat. ‘Ik merk dat ik veel meer over evenementen lees en denk. Dat vind ik erg leuk. Deze baan past zo goed bij mij, inhoudelijk maar ook wat de secundaire omstandigheden betreft. Ik kan ’s ochtends mijn kinderen naar school brengen, hier werken en om kwart over vijf ga ik naar huis zonder in de file te staan. Dat is fijn met vier kleine kinderen.’

‘Waar ik over een aantal jaren werk, weet ik niet.

Ik hoef ook niet te weten wat ik over vijf jaar doe. De mogelijkheden bij ACI zijn ontzettend groot en het soort studenten is heel erg leuk.

Als ik maar met plezier naar mijn werk ga. Dat is belangrijk. En dan kan het zomaar gebeuren dat ik hier over tien jaar nog zit.’

5 boegbeeld

Enkele reis naar beroemdheid Het nieuws snelt de wereld over: in 2023 gaan we Mars koloniseren. We sturen vrijwilligers met een one way ticket naar de droge oppervlakte van onze buurplaneet. Het hele proces wordt gefilmd en verschijnt live op onze beeldbuis – zelfs het moment waarop de deelnemers hun laatste adem uitblazen. Een tv-primeur, dat zeker. Maar of we daar trots op moeten zijn?

MAUD VAN DER VEEN De reis naar Mars zou zo van start kunnen gaan.

De technologie en de vrijwilligers zijn er al, maar er zijn ook talloze risico’s. Op de website van Mars One, die de reis organiseert, worden deze genoemd. De kans dat de kosten te hoog oplopen, is er één van, maar een goede buffer moet de belangrijkste uitgaven kunnen dekken.

Toch staat de kostenteller al op 4,6 miljard euro.

Boven aan het lijstje staat echter het feit dat er mensenlevens mee gemoeid zijn. De organisatie beweert dat de ruimtereis net zo gevaarlijk is als het beklimmen van de Mount Everest.

6 coverstory

Disclaimer: elk klein foutje op Mars kan leiden tot verwondingen of de dood. Alles moet perfect werken, want anders zijn er mensenlevens in gevaar. Niet alleen op Mars, maar ook in de reis van 250 dagen loert het gevaar. Er is het risico van straling en de deelnemers zouden in de atmosfeer kunnen verbranden. Er is dus een reële kans dat ze zelfs nooit op Mars zullen landen. Het zou vooral vervelend zijn als ze de Rode Planeet volledig voorbijschieten en gedoemd zijn rond te struinen in het heelal, wachtend op de dood.

scratch herfst 2013

REality op mars

scratch herfst 2013

7 coverstory

'Elk klein foutje op Mars kan leiden tot verwondingen of de dood'

Het doel van Mars One is om aankomende generaties te inspireren en hen te laten zien dat alles mogelijk is. Rondom deze primeur wordt dan ook meteen een realityserie gemaakt. De vier deelnemers, twee mannen en twee vrouwen, zullen officieel tot acteurs worden benoemd en 24 uur per dag geconfronteerd worden met camera’s. Ze zijn volledig aan elkaar overgeleverd en zullen moeten samenwerken om via de life units aan zuurstof, water en elektriciteit te komen. Het is maar te hopen dat ze met elkaar overweg kunnen. En ook met de volgende lading ruimtereizigers, want elke twee jaar komen er vier nieuwe deelnemers bij. Misschien is wrijving juist wel spannend, het blijft tenslotte televisie.

Hoe meer ruzies, vetes en intriges, hoe meer mensen gaan kijken. Lees: hoe meer geld er opgehaald wordt voor deze missie. Het verdiende geld wordt namelijk in dit project geïnvesteerd.

De reis wordt dus duur betaald.

‘This will be one of the biggest events in human history. We are talking about creating a major media spectacle, much bigger than the moon landings or the Olympics’ (Bas Lansdorp, CEO Mars One).

Sterven Dat realityseries veel kijkcijfers trekken, was al bekend. Ongetwijfeld zullen er bij de start van dit programma veel mensen naar hun afstandsbediening grijpen, want iets nieuws 8 coverstory

is altijd interessant. En dat nieuwe in deze serie is het aspect ‘sterven’. Want dat zullen de deelnemers uiteindelijk doen in het bijzijn van camera’s. Eerdere realityseries gingen nog braaf over in één klap miljonair worden (De Gouden Kooi) of vertoonden gênante beelden (Secret Story). Dit had hooguit effect op je volgende relatiepartner of je werk. De impact van een stervend mens op tv zal vele malen groter zijn en is niet meer onder het kopje ‘vermaak’ te plaatsen.

Zeer waarschijnlijk zal voornamelijk de familie er, als de serie voorbij is, de klap van voelen.

En doordat dit een primeur is, is de impact nog niet te overzien. Misschien heeft Mars One wel gelijk met zijn visie en ís dit de volgende grote stap voor de mensheid. Toch blijft de vraag of een realityserie wel het juiste en gepaste format is om aan deze gebeurtenis te koppelen.

‘How many people do you think would want to watch the first humans arrive on Mars?’ (Bas Lansdorp, CEO Mars One).

Waar kan ik tekenen?

Er zijn al honderdduizenden aanmeldingen binnen. Mensen van alle leeftijden komen erop af. Toch is het project vooral onder relatief jonge mensen erg populair en dan met name bij mannen. Sommigen hebben een relatie, voor anderen is juist de afwezigheid daarvan een reden om een nieuw bestaan op te bouwen. Om scratch herfst 2013

je aan te melden als acteur hoef je slechts aan de volgende eisen te voldoen: je moet minimaal achttien jaar zijn, je moet fit zijn en je moet goed Engels spreken. Verder zijn ervaring en eventuele vaardigheden niet van belang. Wel moet je een training van zeven jaar doorstaan en niet bang zijn voor camera’s.

‘Moving to another planet would not require a big personal sacrifice, because I have not had a girlfriend in a while” (Mr. Cheng, 26, vrijwilliger Mars One).

Wie dan?

Een van de aanmelders is Wim Dijkshoorn.

Toen hij over het project las, had het meteen zijn interesse. Iets in hem zei dat hij dit moest doen. Toen hij erover na ging denken, voelde het meteen goed. Hij heeft brede interesses in techniek, technologie en antropologie, zijn studie. Zijn droom is altijd geweest om de aarde vanuit de ruimte te zien. Het zijn de uitdaging en het experimentele karakter van het project die hem zo aantrekken.

‘Op de Rode Planeet zul je beginnen aan het opbouwen van iets totaal nieuws, waarbij de eerste astronauten onder moeilijke omstandigheden zullen moeten leven. Hopelijk mag ik daar deel van uitmaken!’ (Wim Dijkshoorn, 19, vrijwilliger Mars One).

scratch herfst 2013

Hij beseft dat er veel onzekerheden aan het project zitten. ‘Maar als je ergens voor wilt gaan in het leven, moet je er voor de volle honderd procent achter staan.’ Het achterlaten van familie en vrienden is het zwaarst, denkt Wim. ‘Maar je wordt zeven jaar lang getraind met mensen die jouw passie delen. Daar kun je dan best de rest van je leven mee doorbrengen.’ Als de mensen van wie hij houdt hem echt kennen, zullen ze hem begrijpen en steunen, meent Wim. En de camera’s? ‘Gewoon jezelf zijn en je focussen op het project.’

Enkeltje Mars Feit blijft dat de vrijwilligers nooit meer een voet op aarde zullen zetten. Met hun inschrijving hebben ze ervoor gekozen alles achter zich te laten: familie, vrienden en het grootste gedeelte van hun bezittingen. Ze hebben een droom en gaan die verwezenlijken. Tegen elke prijs. Nu maar hopen dat ze de goede beslissing nemen en niet na een week al heimwee hebben. Wie in ieder geval staan te juichen over dit format zijn de wetenschappers. Zij kunnen hun helden op de voet volgen. En terwijl de meeste mensen beren op de weg zien, zien zij alleen maar uitdagingen.

Tenslotte ging Columbus ooit naar Amerika terwijl over zijn terugreis nog niets bekend was.

Eén ding is zeker: het níét vastleggen van de ontdekking van de eeuw zal geen tweede keer gebeuren.

9 coverstory

Status: offline Geen internet – hoe doe je dat ook alweer?

Internet maakt het leven gemakkelijk en interessanter. Maar het heeft ook zijn keerzijde: eenzaamheid. Hebben we online honderd vrienden en contacten, in het echte leven hebben we maar een beperkte groep mensen. Scratch nam de proef op de som en daagde drie redactrices uit om een weekend zonder internet te leven. Lees hun bevindingen.

10 feature

scratch herfst 2013

‘Ik had weer eens echt contact, een oprecht gesprek’ ‘Jij een weekend zonder internet? Echt? Jij?’ hoorde ik telkens als ik er in mijn omgeving over vertelde. Oké, ik ben lichtelijk verslaafd aan mijn smartphone, maar een weekend lukt me best, dacht ik. Dus internet uit, avontuur aan.

Ik moet toegeven dat ik afkickverschijnselen vertoonde door net iets te vaak op mijn mobiel te kijken. Maar nut had het niet, want niemand belt of sms’t nog. Eigenlijk geeft dat al een eerste gevoel van vrijheid. Er is namelijk niemand die mij nu kan lastigvallen met onnodige whatsappjes of vervelende mailtjes. Geen ‘ik ben nnuu aan hetzz bier’ en geen ‘profiteer nu van deze superaanbieding die u echt nodig hebt’ of andere

reclameongein. Op een gegeven moment wist ik niet eens meer waar mijn mobiel lag en eerlijk gezegd deed het me niets. Die vrijheid deed me goed!

Een ander voordeel is dat je creatief gaat denken.

Je bent genoodzaakt je eigen problemen op te lossen in plaats van meteen naar je smartphone te grijpen. En ik had weer eens echt contact. Normaal voer je ook wel gesprekken, maar nu voelde het anders. Ik had een echt, oprecht gesprek. Ik had continu aandacht voor de ander en merkte dat het mijn omgeving ook goed deed dat ik aandacht voor hen had in plaats van met een half oor te luisteren.

Lucinda Pronk

scratch herfst 2013

11 feature

Nealy Schoumacher

‘Even geen irritante mensen die online een boerderij willen bouwen’ Toen we het erover hadden dat drie redacteuren een weekend zonder internet zouden doorbrengen, stak ik meteen mijn hand op. Mijn smartphone zit namelijk ongeveer vastgeplakt aan mijn hand, dus ik vond dit een grote uitdaging.

Verslaafd? Dat kun je wel zeggen. Maar hoe erg het was, wist ik pas na dit weekend.

Vrijdag zette ik de knop om van online naar offline en al gauw merkte ik dat ik me kapot verveelde. Al ben ik maar op iemand aan het wachten, ik pak altijd meteen mijn smartphone.

Nu kon dat dus niet meer. Om toch interessant

12 feature

te lijken pakte ik m’n mobiel alsnog – ik moest toch íets! De volgende dag zat ik thuis op de bank. Mijn laptop staarde me aan en schreeuwde: ‘Open mij!’ Ik kreeg aandrang om grappige filmpjes te bekijken van katten in een doos en panda’s die van een glijbaan glijden. Ik zette me eroverheen en pakte mijn boek. Wat had ik dit gemist zeg, een boek lezen. Even geen irritante mensen die vragen om levens bij Candy Crush of met mij online een boerderij willen bouwen.

Het was tijd voor een wereld die ik al lang had verwaarloosd. De wereld van gedrukt papier.

scratch herfst 2013

‘Na twee potjes Snake en drie sms’jes was ik mijn Nokia beu’ Een heel weekend zonder, daar moest ik even goed over nadenken. Mijn constante honger naar nieuws en updates wil ik niet onderdrukken, maar met een druk op de knop gevoed hebben.

Desondanks besloot ik mee te doen. Tijdens de eerste treinreis zat vrijwel iedereen om me heen aan zijn smartphone gekluisterd. Na twee potjes Snake en drie sms’jes was ik mijn Nokia beu. Mijn drang om een gesprek te beginnen werd groter, maar mogelijke gesprekspartners waren afwezig.

Ik was gedoemd in het hier en nu te zitten, iets wat we vaak door zo’n apparaatje ontwijken.

Tijdens mijn internetloze weekend hoorde ik iemand zeggen dat Facebook de applausmeter van je eigen saaie bestaan is.

Daar kan ik me in vinden. Op internet zoeken we constant de bevestiging dat we wél een leuk en interessant leven leiden. Hoe meer likes, hoe beter je gevoel. Ontbreken de likes, dan kun je al snel aan je sociale status gaan twijfelen.

Ook in de kroeg bleek internet nog steeds de grote aanwezige. Whatsappjes, filmpjes, artikelen: mijn vrienden hadden het er maar druk mee. Er is informatie in overvloed en iedereen geeft toe aan de aftapdrang. Maar soms is het beter om eens goed om je heen te kijken en je te realiseren dat alle informatie die je écht nodig hebt, recht voor je neus ligt. Niet in de vorm van internet, maar in belangstelling voor je vrienden en familie.

Marloes van Zeeland

scratch herfst 2013

13 feature

De in 2011 afgestudeerde Chiel Christiaans (CE IEMES) is nu freelance-acteur en eigenaar van Chiel Christiaans Creatives.

Hij woont in Amsterdam en werkt onder andere voor Nickelodeon, MTV en diverse andere commerciĂŤle bedrijven.

Zijn marketingwerkzaamheden voor theatervoorstellingen, shows en divers entertainment zorgen ervoor dat hij een afwisselend leven leidt. Vandaag: opnames, repetities en een kort bezoek aan het Nederlands Film Festival.

Kortom, positieve energie!

06.06 uur

In alle vroegte starten de opnames van de promo voor het nieuwe showballet Suits ’nd Heels.

Cameradag 13.14 uur

Op het Nederlands Film Festival heb ik afgesproken met presentatrice Iris Hesseling. Tijd voor lunch!

14 cameradag

14.55 uuruur 14.55

Snel naar Hilversum voor de opnames van Nickelodeons Nick Battle. Hierin neemt een bekende Nederlander het op tegen vijf kids. scratch herfst 2013

09.01 uur

Door naar de trainingslocatie van Tommie’s Woeste Wilde Westen. De laatste stunts oefenen voor het theaterspektakel waarin ik de rol van Tommie ga vervullen.

Chiel Christiaans 21.22 uur

Na een lange dag nog even evalueren met heerlijke sushi.

scratch herfst 2013

23.59 uur

Terug in Amsterdam, moe maar voldaan.

En uitkijkend naar mijn vrije dag morgen.

Slaap lekker!

15 cameradag

Patrick Lodiers heeft altijd Smintjes bij zich

Patrick presenteerde o.a. de programma’s: De Grote Donorshow (2007) – De Nieuwste Sh de finale – De Lama’s (2006) – Over mijn lijk – Kannibalen – Patrick in Uruzgan. Patrick uit Amsterdam gevolgd die terug gingen naar hun Afrikaanse roots. Patrick kreeg: Ee De Televizierring met De Lama’s in 2006. Het programma Je zal het maar hebben, 16 interview

scratch herfst 2013

how (2008) – Weg k maakte in 2004 en Emmy Award werd genomineerd

met BNN – Je zal het maar hebben – BNN at work – Met een been in het programma Couscous & Cola. Hierin werd een groep VMBO-leerlingen voor De Grote Donorshow in de categorie ‘non-scripted entertainment’. voor Het Gouden Beeld en ook won Patrick hiermee De Hoofdprijs.

scratch herfst 2013

Credits: RVDA

Een doorzetter, een dromer en een afgewezen jongetje – het zijn zomaar wat kenmerken van Patrick Lodiers. Gedreven door zijn moeder, zijn gymleraar en Bart de Graaff vervult Patrick nu de functie van voorzitter van BNN. Zijn hele carrière bestaat uit voor en achter de camera werken.

Maar voor de wind ging het hem niet. Hij heeft moeten vechten en blijven dromen.

En dat laatste doet hij nog steeds.

FELICIA RODRIGUES DOS SANTOS Al op jonge leeftijd heeft hij van zijn moeder, lerares aan een Montessorischool, geleerd om het leven op een spelende manier te begrijpen. Hij staat open voor de pijlen die het leven op hem afvuurt en grijpt zijn kansen. Hij is naar eigen zeggen ‘een open boek’: ‘Je mag over mijn werk van mij alles weten.’ Toch is Patrick niet zo’n BN’er over wie je van alles weet. ‘Dat komt omdat ik liever de vragen stel dan dat ik ze beantwoord.’

Dat hij uiteindelijk voorzitter zou worden van BNN, had Patrick niet voor zichzelf in gedachten.

Na afgewezen te zijn voor zo’n beetje alle acteeropleidingen in Nederland en twee keer voor de filmacademie, nadat hij twee keer was uitgeloot voor journalistiek, 18 interview

begon uiteindelijk zijn avontuur.

Hij werd aangenomen bij de filmschool in Brussel, waar hij vier jaar later afstudeerde. ‘Ik ben eigenlijk best vaak in mijn leven al afgewezen. Je kunt dan bij de pakken neer gaan zitten, maar dat heb ik nooit gedaan. Je moet altijd geloven in je eigen kracht.’

Na de filmschool is hij gaan werken als regisseur bij Canal Plus in Vlaanderen. De drang om zelf te presenteren was er nog niet, dus hield hij zich bezig met het regisseren van de presentatoren.

Geregeld deed hij iets voor terwijl de camera draaide. En met succes: de grappige afsluiter van het programma die Patrick deed, beviel ontzettend goed. Zo goed dat hij het ook voor het ‘echie’ mocht doen.

‘Ik ben best vaak in mijn leven AL afgewezen’ De overgang naar BNN was al net zo toevallig. De grappige afsluiter kwam op een bandje bij BNN doordat iemand het toevallig meenam tijdens een afspraak.

BNN bekeek het en zei meteen: ‘Die moeten we hebben.’ Of hij dit zelf als stom geluk ziet? ‘Het leven is een groot misverstand.

Daar moet je mee leren omgaan en dan komt het goed.’

Een doorzetter, dromer en afgewezen jongetje.

Het zijn zomaar wat kenmerken van Patrick Lodiers.

Gedreven door zijn moeder, gymleraar en Bart de Graaff, vervult Patrick nu de functie van voorzitter van BNN. Zijn hele carrière bestaat uit voor en achter de camera werken. Maar voor de wind ging het hem niet. Hij heeft moeten vechten en blijven dromen. En dat laatste doet hij nu nog steeds.

Dat hij uiteindelijk voorzitter zou zijn van BNN had Patrick niet voor zichzelf in gedachten. Na afgewezen te zijn aan zo’n beetje alle acteeropleidingen in Nederland, twee keer voor de filmacademie en twee keer te zijn uitgeloot voor journalistiek, begon uiteindelijk zijn avontuur. Hij werd aangenomen bij de filmschool in Brussel waar hij vier jaar later afstudeerde. ‘Ik ben eigenlijk mijn hele leven al afgewezen.

scratch herfst 2013

Of het nu stom geluk is of niet, zijn passie voor tv kan hij ten volle uiten bij BNN. Gedreven door het lef van Bart de Graaff, de oprichter van de zender, laat hij zich niet leiden door wat Bart voor ogen had. ‘Als het aan Bart had gelegen, was BNN een kleine zender gebleven. Dat had zijn voordelen, je zat aan minder regels vast. Bart had namelijk geen zin in “Hilversums gezeik”, hij ging liever televisie maken of golfen. Nu zijn we enorm gegroeid en kunnen we veel meer.

Waarschijnlijk had Bart dit liever anders gezien, maar ik sta hier wel achter.’

Maar ‘meer’ kunnen betekent in deze tijd van bezuinigingen niet alles. Kabinet-Rutte 1 bezuinigde met 200 miljoen. Dat is gedeeltelijk opgevangen door de fusiebeweging, vertelt Patrick.

‘Er waren bezuinigingen, maar dit wilden we zo veel mogelijk buiten schot laten.’ Maar met Rutte 2 kwam er nog eens 100 miljoen overheen. ‘Gelukkig is die nu gematigd naar 50 miljoen, anders zou je dat keihard merken in de programmering.’

Keiharde feiten waar je rationeel mee om moet gaan. Maar Patrick is zeker niet alleen maar rationeel.

Hij is ook lichtelijk bijgelovig. ‘Ik

Credits: RVDA

wil altijd een frisse adem hebben.

Daarom heb ik altijd Smintjes bij me. Verder moet ik het niet hebben van mijn talent, maar van mijn voorbereiding. Mijn talent is overigens dat ik gemakkelijk bij mensen binnenkom en dat ze graag dingen aan mij vertellen.’

Dit laatste is te zien in de serie Over mijn lijk, waarin Patrick jonge mensen volgt die ten dode zijn opgeschreven. ‘Het indringendste verhaal,’ vertelt Partrick, ‘was van een meisje in de serie met wie ik meer debatten had dan gesprekken. Ze had nog zoveel kracht, te gek was dat. Ik ging naar het ziekenhuis voor nog een gesprek toen ze me vertelde over euthanasie. Ze vroeg me om haar te filmen voor op haar begrafenis. Dat kwam wel even binnen. Prachtig en hartverscheurend tegelijk.’

Over zijn toekomst denkt Patrick niet te veel na. ‘Over tien jaar zit ik niet meer bij BNN, wel bij de publieke omroep. Ik ben nog wel presentator, maar ik weet niet bij welke club. Geen voorzitter meer, niet van BNN in ieder geval.’ Dat Patrick groots durft te denken is dus wel duidelijk. ‘De werkelijkheid is soms nog veel mooier dan je dromen. Durf groot te denken, maar vooral groots te beleven.’

19 interview

Stelling Met Mars One gaan we te ver

1

2

3

4

5

6

7

8

9

In 2023 zullen de beelden van zwevende mensen op Mars op ons tv scherm verschijnen. Een serie, waarin we wetenschappelijke informatie verkrijgen, maar worden geconfronteerd met stervende deelnemers. Zitten we hier eigenlijk wel op te wachten? We stelden een aantal mensen de volgende vraag: Vind jij dat we met Mars One te ver gaan voor televisie?

20 stelling

scratch herfst 2013

1

2

Stijn an den Sjoerd Westenborg (22), student leraar Engels: Nee, volgens mij Corput (28), worden er wel ergere dingen op televisie getoond. Zwaar geweld, studentexcessief alcoholgebruik en programma’s waarin ze vreemdgaan assistent stimuleren. Dit programma is ten minste ter ondersteuning van een Fontys: Ja en wetenschappelijk doel en met die paar seconden vertraging die “live”uitzendingen tegenwoordig hebben, zullen we toch niet echt iets nee. Aan de ene kant is het verschrikkelijk schokkends zien. interessant om Martijn van der Weijden Fabienne Spera (19), studente de effecten van (35), mede-eigenaar Mugs bedrijfseconomie: Het is onmenselijk r uimtekolonisatie & Muffins Tilburg: Ik kan om een programma uit te zenden mee te maken. Aan me niet voorstellen dat waarbij van te voren al bekend is de andere kant ben er mensen zijn die zich hiervoor dat men uiteindelijk zal sterven. ik bang dat dit de opgeven. Dit zou je toch met iemand Ook denk ik dat de afloop van het wetenschappelijke willen delen? Nu deel je het op programma een negatieve impact data aantast. Het deze manier met de hele wereld, zal hebben op de kijkers is immers een maar persoonlijk kun je er niet van en familieleden van de realityserie. genieten. Wat is de meerwaarde deelnemers Al met al ben als je het niet na kan vertellen? Ik ik dus fel tegen dit idee. vind het maar een ridicuul idee.

3

Valérie Gozzo (19), studente IBL: Ik ben echt tegen dit programma. Ik snap wel dat er mensen zijn die naar Mars of de ruimte willen gaan, maar ik snap niet dat ze daar zo’n hoge prijs als de dood voor willen betalen.

Natuurlijk moet dit allemaal weer worden uitgezonden.

Dat vind ik nog het allerergste. Het is puur leedvermaak, ook al gaat het geld wat hiermee bij elkaar wordt gehaald naar het project zelf.

5

9

6

4

Saskia Reuvers (37), mede-eigenaar Mugs & Muffins: Ik vind dat we met "Mars one" niet één, maar wel tien stappen te ver gaan. We gaan nu ook al behoorlijk ver met programma's als "over mijn lijk", maar deze zijn nog integer. En waarom zou ik kijken naar iemand die zal sterven op Mars? Maar goed, er zijn nu eenmaal mensen die blijkbaar alles doen om beroemd te worden.

Sung Phil Shin (24), exchange student from South-Korea: In South-Korea, we have some kind of ethical value beyond space and time, bioethics.

Which I think applies for all the people around the world.

We don’t have a right to watch people die in front of the tv. If we would cast something like this, all the people who watch the serie, should be accused of the crime of assisting a suicide.

7

8

Ksenyia Duma (19), exchange student from Litouwen: Crossing the line, for sure, will become a distinctive feature of the show. However, I am totally surprised that this idea even went so far into masses.

I believe 21st century community should not support that kind of format, dooming people like them to inevitable death. It is pure inhumanity.

Wesley van Hoof (19), student SPECO Economie & Management: Ja, het gaat te ver om mensen naar Mars te sturen die daardoor hun familie nooit meer zien. Ik denk niet dat iemand er op zit te wachten om mensen te zien sterven op de TV. Persoonlijk vind ik het bizar om mensen naar Mars te sturen, met als gevolg dat ze nooit meer terug kunnen komen naar de Aarde.

scratch herfst 2013

21 stelling

22 kroeg

scratch herfst 2013

Teun van den Heuvel

DE KROEG IN MET

‘Ik herinner me alleen dat ik wakker werd op een wc’ Teun van den Heuvel is iemand om een beetje jaloers op te worden. Als IEMES-student proefde hij goed van het uitgaansleven en had af en toe een harde nacht, zoals hij het noemt. En toch maakte hij soepeltjes zijn tentamens en slaagde hij uiteindelijk met een tien. In zijn favoriete kroeg, Café Slagroom, diept de inmiddels een stuk rustigere KPN-medewerker herinneringen op aan lekker chillen, mooie avonden en harde nachten.

LUCINDA PRONK Teun is van de eerste lichting IEMES-studenten. Hij studeerde precies af op de dag voordat de langstudeerboete inging. Daarna heeft hij een jaar als kok bij de Grass Company gewerkt. ‘Eigenlijk koken ze daar heel goed, zelfs beter dan hier.’

Hij doelt op Café Slagroom, waar hij de laatste jaren van zijn studie veel mooie feestjes beleefde.

‘Café Studio was natuurlijk al vanaf het allereerste begin de stamkroeg van IEMES. In het begin gingen we daar veel uit, maar op een gegeven moment ging iemand stage lopen. Een ander ging een minor volgen, en zo viel de groep waarmee we hier zaten een beetje uit elkaar.’ Daardoor werd het stappen gaandeweg wat minder.

Daar kwam verandering in toen Teun stage ging lopen bij Kermis FM. In die tijd kwam hij terecht bij Café Slagroom en dat was jarenlang zijn favoriete plek. Hij bleef er graag lang plakken. ‘Ik kan me nog een keer herinneren dat we al drie keer hadden besloten om naar huis te gaan, toen de kroegbaas om acht uur ’s ochtends zei: “Ik gooi mijn kroeg gewoon weer open.”’

Teun was altijd meer van het stappen dan van het studeren. ‘Leren was nooit aan mij besteed geweest. Ik moest een tentamen inrollen en het gewoon goed maken.

Als ik een avondje wilde chillen terwijl ik nog niet had geleerd voor een tentamen, dan hoefde ik niet lang te twijfelen.’ Toch was Teun geen enorm feestbeest. ‘Ik hoefde echt niet elke week in de kroeg te staan, maar ik had wel minstens één chillavondje per week. Deze waren vooral bij mensen thuis. Zulke avonden vond ik het gezelligst. Af en toe hadden we een kleine onderbreking voor een stapavondje.

In het tweede jaar bleven we met drie klassen over en werden we een hechte groep.

We luidden de chillavondjes met een man of veertig in. Vaak gingen we bij iemand zitten, een tijdje gamen, keihard chillen en als we zin hadden nog even naar de stad.’

Teun vertelt over een legendarische avond: ‘Ik kan me herinneren dat we een keer met een man of dertig bij iemand thuis in een kraakpand waren. Heel veel bier, te veel whisky en andere middelen (geen harde shit hoor). Vervolgens gingen we eerst naar Bolle en daarna door naar Café Slagroom, maar veel kan ik me daar niet van herinneren, want ik werd wakker op een wc. Ik ben toen om acht uur ’s morgens naar huis gefietst met een stropdas om mijn hoofd. De bouwvakkers onderweg keken me heel raar aan.’

Tegenwoordig werkt Teun als KPN-medewerker, maar hij wil eigenlijk iets anders.

‘Als ik schrijven, conceptontwikkeling en televisiemaken in een freelancebureautje zou kunnen stoppen, dan zou dat erg gaaf zijn. En als iemand nog een zeer getalenteerde man zoekt voor een heel gaaf project, ben ik altijd beschikbaar. Ik ben niet voor niks afgestudeerd met een tien!’ scratch herfst 2013

23 kroeg

De pareltjes van Britt

Yvon Jasper zelf aan de boer

Britt heeft opnieuw een manier gevonden om in de schijnwerpers te komen. Toen ze hoorde over een af te sluiten tamponabonnement bij Supertamps, waarbij de winst naar ‘Because I’m a girl’ gaat, ging haar mediageile hart sneller kloppen. Zij wilde graag haar steentje, of liever gezegd haar druppeltje, bijdragen aan dit goede initiatief. Maar wel op haar eigen manier dan.

Zij gaf aan haar gebruikte tamponcollectie maandelijks te gaan verkopen aan haar fans. Na het horen van dit idee heeft Supertamps contact opgenomen met Britt. Ze lieten haar weten deze onsmakelijke actie niet gepast te vinden bij de campagne en willen hier niet mee geassocieerd worden. ‘Wacht maar tot ze al het geld binnen krijgen dat ik met mijn tamponnetjes verdien, dan lullen ze wel anders over mijn pareltjes’, aldus Britt. Een deel van haar collectie is al te bewonderen op instagram. (FRS)

De reden van de echtscheiding tussen Yvon en haar ex-man is dan eindelijk bekend: tijdens de opnames van het nieuwe seizoen ‘Boer Zoekt Vrouw’ viel de presentatrice in katzwijm voor een nog onbekende boer. Ze heeft alle brieven die de boer kreeg vol overtuiging verbrand en deze vervangen door haar eigen brief. Alle vrouwen die een brief hebben gestuurd, veelal (huis)moeders van twee kinderen midden in de midlifecrisis, kunnen dat logeerweekendje wel op hun iets te dikke buik schrijven. Nu maar hopen dat de boer in kwestie wat wederzijdse romantiek voor Yvon op kan boeren. Zijn reactie, doorgespeeld door geheime bronnen, luidt positief: ‘Vooral van haar kekke regenlaarsjes en geile geitenwollen sokjes krijg ik het helemaal warm.’ De trouwdatum is nog onbekend. (LJ)

24 jeuk

scratch herfst 2013

Column THE beauty is the geek

Halloween Walibi nog extremer De Halloween Fright Nights in Walibi Belgium waren vorig jaar al extreem. Je kon namelijk levend begraven worden.

Tweelingbroer Walibi Holland deed hier dit jaar nog een schepje bovenop door bezoekers levend te cremeren. De menigte was laaiend enthousiast over deze griezelattractie. ‘Het gevoel dat je krijgt als je schoenzolen beginnen te smelten en je haar begint weg te schroeien is onbeschrijfelijk,’ aldus Leonie van As. SBSpresentator Viktor Brand voegt daaraan toe: ‘Helaas mocht mijn iPhone niet mee vanwege ontploffingsgevaar. Maar ik weet nu wel zeker dat ik gewoon veilig tussen zes plankjes de grond in wil.’ Volgend jaar belooft Walibi nóg een stapje verder te gaan. (LJ)

Het begon allemaal die ene avond. Het sneeuwde buiten, maar gelukkig zat ik binnen met een kop warme chocolademelk onder een dekentje. We zaten met de hele familie voor de tv toen ik je zag. Het was liefde op het eerste gezicht. Iedere zomer wachtte ik op een brief die mij naar jou zou leiden. Een brief die ervoor zou zorgen dat ik verbonden werd met jouw wereld.

Ik was vanaf het moment dat ik je zag verslaafd aan het magische gevoel dat je me gaf. Iedere avond droomde ik over alle avonturen die wij samen zouden beleven tot diep in de nacht. Ik zal je nooit bedriegen met een Edward, Jacob of Peeta. Want ik ben alleen trouw aan jou. Maar die brief die kwam nooit. Dreuzels worden namelijk niet toegelaten op Zweinstein …

Inderdaad. Dit gaat niet over Zac Efron of Channing Tatum. Dit gaat over niemand minder dan Harry Potter. Ik ken namelijk iedere zin van de films uit mijn hoofd. Ik kijk ze iedere dag en als ze mij een tentamen over toverspreuken zouden geven, haalde ik glansrijk een tien.

Iedere dag wil ik weer dat magische gevoel krijgen met als resultaat dat iedere avond voor het slapen gaan een van de acht delen wordt opgezet. Sexy? Voor sommigen. Geeky? Nogal.

Nu zie je mij vast voor je als een meisje met een ronde bril, een cape, een litteken op haar voorhoofd getekend en een twitter account genaamd @TheHalfbloodPrincess. Nou, niet dus. Laten we zeggen: lang bruin haar, nageltjes mooi gelakt en altijd de nieuwste collectie van de Zara in haar kledingkast. Je zou het niet verwachten, maar in iedere beauty schuilt een geek. En dit is nog maar het begin. De rest houd ik voorlopig nog even diep verborgen in mijn Chamber of Secrets.

Nealy scratch herfst 2013

25 column

De kritische blik

van alumni Een paar maanden geleden werd aan CE-afgestudeerden uit 2011 gevraagd om mee te doen aan een onderzoek naar de opleiding. De resultaten zijn inmiddels binnen, en op sommige punten scoort CE niet lekker. Een 6,5 is het eindcijfer. Maar om de boel meteen even te nuanceren: ‘Heel veel punten zijn in de tussentijd verbeterd,’ zegt Martine Mingaars, die het onderzoek samen met Eefje op den Buysch en Loes Ploegmakers uitvoerde.

TOM VAN POPERING

Voor haar komen de resultaten niet als een verrassing. ‘Toen deze alumni hier nog “in huis” waren, en zij ook al hun stem lieten horen, hebben we veel dingen die zij aangaven al opgepakt.’ Zo zijn internationalisering en de creatieve vakken steeds belangrijker geworden.

‘Ik durf bijna te zeggen dat als we dit over twee jaar weer onderzoeken, het cijfer hoger is. Ik gok op een 8.’

Waar ze wel van opkeek, is dat maar 35 procent van de bevraagde alumni in de EMEG-branche terecht is gekomen.

‘Daar is nog wel verbetering mogelijk, wellicht via een koppeling met het bedrijfsleven.’ Wat dan wel weer mooi is, is dat een grote meerderheid in de marketing of sales werkt, en dat de meeste alumni snel aan betaald werk komen. Ook de beheersing van de competenties scoorde erg goed. ‘En dat tien procent inmiddels een eigen bedrijfje heeft, vind ik ook leuk,’ zegt Martine.

Een goede aanbeveling die uit de 26 feature

resultaten naar voren kwam, is het ontwikkelen van een alumnibeleid. Nu gaan volgens Martine de contacten met de alumni een beetje verloren, terwijl veel afgestudeerden zeggen dat ze wel verbonden willen blijven met de opleiding. Er is erg veel vraag van alumni naar vacatures via de opleiding. ‘Hier moeten we iets mee doen,’ zegt Martine.

‘We hebben nu nog geen bedrijven in ons netwerk zitten die via ons alumni zoeken.’

Inmiddels is er iemand aangewezen binnen het docentencorps die zich bezig gaat houden met het ontwerpen van een alumnibeleid. ‘De vraag is nog even hoe dat beleid eruit komt te zien,’ zegt Martine. ‘Een website?

Regelmatig netwerkborrels organiseren?

De IEMES-weken openstellen voor alumni? Want de gastsprekers die wij hier dan in huis hebben, dat is echt niet misselijk. Als je net afgestudeerd bent, kan dat superinteressant zijn.

Maar dat doen we nu nog niet.’ scratch herfst 2013

ScratchProof Pizza als groente In Amerika heeft het US Congress pizza officieel tot groente omgedoopt. Schijnbaar is het in de USA voor politici genoeg dat er een laagje tomatensaus op zit om het te omschrijven als een groente. Kan het nog erger?

Ja. Want tomaten zijn officieel ook nog fruit. Maar dat laten we voor het gemak even achterwege.

Jammer voor Michelle Obama, die zó haar best doet een gezond menu samen te stellen in de schoolkantines. Het US Congress wil daar niet aan toegeven, vers voedsel is veel te duur. Bovendien hoeft er maar een bepaald percentage van de schoollunch uit groenten te bestaan. Hoeveel kinderen zullen er nu nog voor salades kiezen? (MV)

Gesynchroniseerde

hartslag door samenzang Onderzoek heeft aangetoond dat wanneer mensen samen zingen, hartslag wordt gesynchroniseerd.

Volgens hoofdonderzoeker Bjorn Vickhoff daalt je hartslag als je uitademt, maar gaat je hart juist sneller kloppen bij het inademen. scratch herfst 2013

Je hartslag volgt dan de structuur van het lied. Tijdens samenzang gebeurt dit precies op hetzelfde moment. Behalve dat samen zingen heel leuk is en voor saamhorigheid zorgt, blijkt dat het ook nog eens gezond is. De gecontroleerde ademhaling die bij het zingen ontstaat, zorgt voor een positieve invloed op de gezondheid. Kortom, de volgende keer dat je je niet zo lekker voelt, sluit je dan aan bij een koor in plaats van in de rij bij de dokter. (FRS)

Slimme bekers tegen drugs Het probleem van drugs die in drankjes worden gedaan tijdens een avondje uit, is in één keer opgelost. Nadat het uitvinder Michael Abramson was overkomen, besloot hij er korte metten mee te maken. Hij bracht een bekertje op de markt dat verkleurt zodra er drugs in worden gedaan, de DrinkSavvy. Ingebouwde sensoren worden oranje zodra ketamine, ghb of rohypnol in de DrinkSavvy terechtkomt. Maar met een plastic bekertje in clubs staan is natuurlijk niet aantrekkelijk, en daarom heeft hij een set moderne en stijlvolle partycups, glazen, rietjes, roerstaafjes en roerstokjes ontwikkeld. Wees modern en safe tegelijk: gebruik de DrinkSavvy.

(FRS) 27 scratchproof

ACHTERKANT van de creatieve industrie

‘Ik ben tijdens de opnames hun rots in de branding’

Kevin Brouwer Beroep: Publieksopwarmer Leeftijd: 30 Shows: The Voice of Holland / The Voice Kids / Ik hou van Holland De Grote Improvisatieshow / Linda’s Zomerweek / De Lijf Show

Weer een nieuwe werkdag vandaag. Helemaal klaar om de mensen enthousiast te maken! #ilovemyjob

Alweer twee jaar geleden dat Talpa Producties mij benaderde voor publieksopwarmer. #tijdgaatsnelzeg

Net een nieuwe klus gekregen, de komende twee weken zijn weer gevuld. Let’s go! #zinin

Naast publieksopwarmer, zit ik als sinds mijn zestiende in het radio- en tv-vak. Het is geweldig!

Tegen zenuwachtige camera­man: ‘Ik zorg er wel voor dat ze gaan klappen en goed in beeld komen. Dat is wat ik doe.’ #rotsindebranding

Mensen vragen mij wel eens of je mijn functie echt ‘publieksopwarmer’ noemt. Bij deze: ‘Ja. Je noemt het echt publieksopwarmer.’

Vandaag had ik echt leuk publiek. Bij het applaus ging iedereen helemaal los! #happy

Voor 1200 man publiek voor TVOH staan is kicken!

Maar wel belangrijk om al je zaken goed te vertellen.

Als publieksopwarmer moet je echt durven praten.

Maar dat ligt mij gelukkig wel. #babbelaar

Mijn werkdag eindigde vandaag om 00:00 uur.

Vermoeid viel ik van een trap recht voor het publiek, oeps! #amomenttoremember