ENB December 2011

Evangelisch Nieuws Blad

Driemaandelijks Magazine, 31ste jaargang nr.4 V.U VEG/Peter Bordon, Nederzwijnaarde 23, 9052 Gent-Zwijnaarde.

Gemeentestichting anno 2011...

Is gemeentestichting vandaag noodzakelijk in Vlaanderen? pagina 04

Hoe doorgeven wat ik niet ontvangen heb pagina 05

Frankrijk, enkel een vakantieland? pagina 13

Interview jeugdkerk Limburg pagina 17

Strip Casper Ten Boom pagina 19

Vrouwen Ontmoetings Dag zaterdag 21 april 2012 georganiseerd door vrouwen uit de gemeente Genk CC Houthalen-Oost

“Uw erfdeel Innemen” Rebecca Van de Riet

Inhoud december 2011 Inleiding Is gemeentestichting noodzakelijk Hoe doorgeven...

Oasis en EAV Nieuws uit de gemeenten Ontwikkelingen in Europa Zendingsnieuws Intervieuw Jeugdkerk Strip Casper Ten Boom

pag. 03 pag. 04 pag. 05 pag. 07 pag. 08 pag. 13 pag. 14 pag. 17 pag. 19

De redactie behoudt zich het recht artikelen in te korten of aan te passen.

Colofon De V.E.G. is een vereniging die evangelische gemeenten samenbindt met de bedoeling elkaar met raad en daad bij te staan.

Het bestuur, dat leiding geeft en coördinerend werkt naar verschillende activiteiten, bestaat uit: Wout van Wijngaarden, voorzitter Peter Bordon, algemeen secretaris Martin Gevaert, penningmeester Erwin Braet, boekhouder Leden zijn: Martin Lelie, Jannes Kalkhuis en Adri v.d. Berk VEG-Dienstencentrum Dit dienstencentrum omvat verschillende departementen van waaruit de gemeenten gediend en geholpen kunnen worden.

Zo zijn er ‘diensten’ voor de Jeugdwerking, Gemeenteopbouw, Communicatie, e.a.

Ook de Vlaamse Evangelische Familiedag valt hieronder.

Via het kantoor is materiaal voor evangelisatie en gemeente-opbouw verkrijgbaar, evenals een adressenlijst van evangelische gemeenten Voor alle informatie: V.E.G.-kantoor Nederzwijnaarde 23 9052 Gent-Zwijnaarde tel. 056-42.40.19 e-mail: peter.bordon@veg.be website www.veg.be Legaten Ik legateer vrij van rechten aan de VZW Vereniging van Vrije Evangelische Gemeenten een bedrag van € ………….. om te worden afgegeven zonder kosten, drie maanden na mijn overlijden.

Giften U kunt giften voor het VEG-werk overmaken op rekeningnummer

Inleiding door Peter Bordon, secretaris VEG Gaat het stichten van nieuwe kerken nog steeds door, ook in 2011?

Jezus kondigt in Mt. 16:18 aan dat Hij zijn gemeente zal bouwen. En dat gebeurt inderdaad nog steeds. Wereldwijd zien we dat God zijn gemeente steeds verder bouwt: in het zuidelijk halfrond komen er wekelijks nieuwe gemeenten bij. In Rio de Janeiro bijvoorbeeld worden elke zondag 40 nieuwe kerken geopend (zie ‘Gods zegen in de wereldkerk’ ENB maart 2011). Is het niet treffend dat juist in deze arme landen God zo krachtig aan het werk is?

God maakt zijn kerk alleen maar sterker in die landen, die door het machtige westen worden uitgebuit.

Gemeentestichting anno 2011…

En hoe zit het in het noordelijk halfrond? Daar is die toename van kerken veel minder. Toch horen we ook van groei. In Duitsland heeft de VEG zo’n goede 5 jaar geleden de visie gekregen om 100 nieuwe gemeenten te stichten. Men heeft er nu al meer dan 50 gesticht !

Ook in ons land worden nieuwe gemeenten gesticht. Men schat dat er in 1950 zo’n 150 protestantse en evangelische kerken waren in België. Vandaag de dag zijn er ongeveer 900 kerken, waarvan 300 in Brussel (de meeste kerken zijn wel van allochtone origine), 330 in Vlaanderen ( in de stad Antwerpen alleen zijn er meer dan 100 kerken) en 270 in Wallonië. Zie hiervoor het artikel ‘Hoe protestants-evangelisch is België vandaag?’ - ENB maart 2011 (te raadplegen op www.veg.be).

Het is een bemoediging te weten dat de Heer nog steeds verder gaat met het bouwen van zijn kerk wereldwijd, maar ook in ons eigen land. Op diverse plaatsen in Vlaanderen is men gestart (of is er het verlangen) om nieuwe gemeenten te stichten. Wilt u meer weten en u verdiepen in deze Grote Opdracht (Matth. 28)? Dan bent u van harte welkom op zaterdag 4 februari 2012 voor een dag over gemeenteopbouw en gemeentestichting in VEG Lokeren (zie affiche op de pagina hiernaast).

Ook wil ik u uitnodigen om het artikel over gemeentestichting op de volgende bladzijde te lezen.

Bid dat de Heer van de oogst nog velen mag roepen om Zijn Koninkrijk binnen te gaan en dat er in de komende jaren meerdere nieuwe gemeenten mogen ontstaan in ons land. Ik zie uit naar wat de Heer gaat bewerken in ons midden!

IBAN: BE74 001354625107 BIC: GEBABEBB

het ENB verschijnt 4 keer per jaar Uitgave: Toezendingen voor: Maart 10 januari Juni 10 april September 10 juli December 10 oktober

We zijn erg dankbaar voor de grote zegen op de Familiedag van 1 november.

Zowel vooraan als achteraan vindt u een aantal foto's, die een impressie geven. In de krant van de Familiedag stond een foutief banknummer. Onze excuses daarvoor. Mocht u nog een gift willen overmaken voor de Familiedag, gebruik dan het IBAN nr BE74 001354625107 03

Is gemeentestichting vandaag noodzakelijk in Vlaanderen? door Adri van den Berk Toen mijn vrouw en ik in 1978 tot geloof kwamen ontstond er bij ons aan huis (in de stad Helmond, Zuid-Nederland) een Bijbelstudiegroep die later uitgroeide naar een evangelische kerk. Zonder het ons direct bewust te zijn waren wij reeds in het prille begin van ons geloofsleven bezig met gemeentestichting. In 1983 riep de Heer ons voor België waar we op verschillende plaatsen werkzaam mochten zijn. Momenteel in een nieuw gemeentestichtend project in de stad Zutendaal (zie gemeentenieuws op pagina 11 in dit blad). Na al die jaren heeft gemeentestichting nog steeds ons hart…

Ik kan me nog goed herinneren dat wij in 1993 met verschillende denominaties samen waren op een Dawn-Conferentie in Oostmalle om te bidden en na te denken hoeveel gemeenten wij per denominatie in 25 jaar tijd wilden stichten tot 2018. De getallen die genoemd werden vond ik persoonlijk te hoog gegrepen. Maar er was verwachting en enthousiasme voor gemeentestichting. Wat is er van deze plannen terechtgekomen? Hoe staat de situatie er vandaag voor in Vlaanderen?

Gelukkig zijn er momenteel enkele mooie initiatieven waar het verlangen is om een nieuwe gemeente te stichten. Maar over het algemeen zien we meer verschuiving van christenen. Waar weinig of niet geëvangeliseerd wordt wil men toch graag “groeien” en is men al blij als christenen uit andere gemeenten zich willen aansluiten (zonder referentie?). De gemeente raakt hierdoor teveel op zichzelf gericht en de vergrijzing neemt verder toe. We mogen dit niet ontkennen: een kerk die geen boodschap voor de wereld heeft, heft zichzelf op.

De strategie van Paulus was ingesteld op het planten van kerken. Dat geldt nog steeds. Het voortdurend stichten van nieuwe cellen is een doorslaggevende strategie voor numerieke groei van nieuwe mensen.

Door gemeentestichting zal het evangelie zich sneller verspreiden, meer mensen activeren, meer betrokkenheid bevorderen, en nieuw leiderschap produceren.

Een gemeente hoeft niet helemaal gezond te zijn voordat er sprake kan zijn van gemeentestichting. Een nieuwe gemeente grondvesten kan een goede manier zijn om de bestaande gemeente nieuw leven in te blazen.

Waarom zijn gemeenten van actieve toestand naar de waaktoestand overgeschakeld? Wat kunnen we daaraan doen? Hoe kunnen we elkaar helpen en motiveren om een omschakeling te maken? Waarom is getuigen voor velen een last geworden? Zijn we ermee gestopt door te weinig resultaat? Bidden we nog voor de bekering van onze medemens? Leeft het evangelie minder sterk bij onszelf dan vroeger? Geloven we nog dat mensen zonder Jezus verloren zijn? Regelmatig hoor je zeggen dat opwekking altijd ergens anders plaats vindt en niet bij ons. Dat heeft natuurlijk zijn oorzaken. Iemand zei eens: “Zending is niets anders dan dat de ene bedelaar de andere bedelaar vertelt waar je het brood kunt halen. Wie dat niet doorvertelt, is vreemd bezig.”

Wereldse organisaties zetten alles in het werk om nauwkeurig te weten te komen wat mensen beweegt en waar ze mee bezig zijn. De adverteerders willen voor het grote geld vooral jonge mensen massaal aan zich binden. Mogen wij dan niet de aandacht trekken met de meest logische, liefdevolle en hoopvolle boodschap die er bestaat, met groot perspectief voor de toekomst?!

In september 2009 ontstond het idee om in de provincie Limburg een cursus aan te bieden van tien zaterdagochtenden n.a.v. het boek over gemeentestichting van Johan Lukasse en Teo Kamp: “Delen & Vermenigvuldigen”. Na afloop van de cursus werd een ad hoc groep samengesteld om gemeentestichting in Limburg weer op de kaart te zetten om samen te ontdekken wat de Heer ons in dit verband wilde duidelijk maken.

Inmiddels functioneert het als een provinciale werkgroep genaamd: “Renovatie Evangelisatie”.

Met afgevaardigden uit drie denominaties: VEG/ BEZ/ECV. -Er is een vragenlijst gemaakt om aan gemeenteleiders voor te leggen om te horen hoe zij in het gemeenteleven staan. Met de bedoeling om samen een methode uit te werken voor een nieuwe start op het vlak van evangelisatie en gemeentestichting.

-Verder is het de bedoeling om regelmatig een Magazine uit te brengen met publicaties over gemeentestichting.

Begin 2009 besloten we als VEG om voortaan jaarlijks een dag voor gemeentestichting te organiseren. Inmiddels hebben er al twee constructieve studie-zaterdagen plaatsgevonden. Ook vanuit dit initiatief is een officiële vertegenwoordiging ontstaan van de eerder genoemde drie denominaties. De gezamenlijke opdracht is om: - Een inventaris op te maken van de landelijke situatie - De organisatie op zich te nemen van de Dag voor Gemeentestichting op zaterdag 4 februari 2012 in Lokeren.

Het thema is: “De Kerk Binnenste-Buiten!” Onder andere over de vijfvoudige bediening uit Efeze 4:11. Er zal ook ruimte zijn voor uitwisseling en debat - Bij voldoende belangstelling de Cursus Gemeentestichting in andere provincies op te zetten - Een map aan te leggen met een stappenplan om gemeenten te helpen bij gemeentestichting - De jaarlijkse Dag van Verootmoediging te organiseren op zaterdag 14 januari 2012 in Lokeren. In Bijbelse tijden kwam het regelmatig voor dat men een dag van verootmoediging en vasten uitriep. Verootmoediging is het kiezen voor een houding waarin je wilt weten hoe het er voor staat met God en de mensen om je heen Laten we samen bidden voor een geestelijke herleving, heiliging, vruchtbare evangelisatie en toenemende liefde en eenheid.

Is gemeentestichting vandaag noodzakelijk in Vlaanderen?

JA! Is dat mogelijk? JA! 04

Hoe kan ik doorgeven, wat ik niet ontvangen heb?

Door Fokkeline Mayens – deel 3

De Strijd achter de strijd Het was op een zonnige morgen in de lente. De kinderen speelden in de tuin. Terwijl ik rustend en genietend van een kopje koffie aan het kijken was hoe de kinderen speelden, zag ik dat hun spel uit een observatie van insecten bestond. Ineens hoorde ik één van de kinderen roepen: “Mama, kom snel!”. Aan de schommel zat een reusachtige grote spinnenweb met een griezelige spin, weggekropen in een hoekje. In het web was een prachtige vlinder gevlogen. Alles in mij wilde die vlinder redden, maar omdat de kinderen in hun observatie zaten kwam daar de spannende vraag: “Mama, wat gebeurt er nu?” De vlinder spartelde heftig om zich te bevrijden. Verbazend over de stevigheid van het web en de sluwheid van de spin volgden we het proces. Na enige tijd gaf de vlinder het spartelen op. De spin, die hier wellicht op gewacht had, kwam nu in actie. Snel als hij was, vloog hij op de vlinder af. Wat hij toen van plan was, weet ik niet (waarschijnlijk inspinnen en doden) maar ik voelde een enorme boosheid opkomen… Ik vernietigde het web en de vlinder vloog weg.

Mijn verhaal

De kinderen vonden het een geweldig moment, maar ik stond er verward bij. Het gebeuren met de spin had diep binnen in mij iets geraakt. Ineens stond een jarenlange worsteling me helder voor ogen: ik, die gevangen zat in een web van strijd en pijn. Ineens begreep ik dat een mens kan vastzitten, maar dat de werkelijke strijd de spin is, die erop uit is je als prooi ‘binnen te halen’. Het is de geestelijke strijd rondom je leven! Mijn gedachten gingen terug naar mijn kinderjaren en de vele gebeurtenissen in mijn leven.

“Waarom God, is mijn leven vechten om te overleven?

Waarom strijd ik elke dag met zoveel gevoelens die mij verwarren?” Ik keek naar mijn vier prachtige kinderen, die nog steeds met hun observatie van insecten bezig waren en dacht: “Ik heb het voor mezelf nog niet eens op een rijtje, en nu ben ik mama…” In mij rees de vraag: “Hoe kan ik doorgeven, dat wat ik zelf niet geleerd of ontvangen heb?”

leven uiterlijk sterk en perfect over te laten komen, maar struikelde elke dag over mijn eigen falen. Ik probeerde God tevreden te stellen, maar ervoer elke dag de vinger die me afwees. Dit alles omdat… ik het alleen niet kon.

Uitgeput en machteloos zakte ik in een depressie en schreeuwde ik het uit “Vader, leid mij uit deze situatie zodat ik kan leven, en niet langer hoef te overleven.” God verhoorde mijn gebed! Stapje voor stapje toonde Hij de weg die ik gaan moest, één voor één gaf Hij mij wapens om te strijden. Ik hoefde niet langer de geestelijke strijd in mijn leven machteloos te ondergaan, ik mocht leren actief de geestelijke strijd aan te gaan en leerde ‘de kracht van proclamatie’ (belijden en aannemen van Gods waarheid) en ‘mijn denken te vernieuwen’.

Deze gebeurtenis bracht mij bij Ef. 6:12 en ik ontving inzicht in de strijd achter mijn strijd. “Want wij hebben niet te worstelen tegen bloed en vlees, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers dezer duisternis, tegen de boze geesten in de hemelse gewesten.” Als gelovigen strijden we tegen boze machten – kwade heersers, satanische wezens en boze vorsten van de duisternis die geen mensen zijn, maar gevallen engelen (Openb. 12:4). Hun aanvoerder is satan, een geslepen vechter (1 Petr. 5:8). Hun doel is Gods Gemeente te vernietigen. Wanneer we tot geloof in Christus komen en daardoor bij Gods Gemeente gaan behoren, worden zij onze vijanden. Ze zullen proberen om ons van Christus af te trekken en ons te doen terugkeren naar de slavernij van de zonde. God verzekert ons echter dat we de overwinning zullen behalen (Math. 18:18)! Toch zullen we deze strijd voeren totdat Christus terugkomt. Maar hoe wil God dat we in deze strijd staan?

De kracht van proclamatie Het bloed van Christus.

Openb. 12:11 “En zij hebben hem overwonnen door het bloed van het Lam” en Hebr. 12:14 “opdat Hij door zijn dood hem, die de macht over de dood had, de duivel, zou onttronen” Deze teksten leren mij dat door het kruis satan geen enkel recht meer heeft op mij, wanneer ik leef onder het bloed van Christus. Dat betekent dat alle macht dat hij nu nog uitoefent volledig op bedrog en bluf zijn gebaserd. Wanneer de boze mij aanklaagt en ik veroordeling en afwijzing ervaar, mag ik proclameren dat het bloed van Christus mij rechtvaardigt en mag ik weten dat ik ben aangenomen (aanvaard) als een geliefd kind van Hem (Rom. 8:31b – 34a).

“Want de wapenen van onze veldtocht zijn niet vleselijk, maar krachtig voor God tot het slechten van bolwerken, zodat wij de redeneringen en elke schans, die opgeworpen wordt tegen de kennis van God, slechten, elk bedenksel als krijgsgevangene brengen onder de gehoorzaamheid aan Christus” 2 Kor. 10:4-5. Jarenlang streed ik in eigen kracht, door op te komen voor mezelf. Ik probeerde erkenning te zoeken door me te bewijzen. Ik probeerde mijn 05

De naam van Jezus Jezus is Heer over mijn leven. Hij is Heer over de hele schepping (Kol. 1:16). Hij is Heer door Zijn sterven aan het kruis en opstanding (Hebr. 2:14-15) en zit aan de rechterhand van de Vader en pleit daar voor mij (Rom. 8:34).

In elke situatie mag ik de naam van Jezus aanroepen en Hem erkennen als Heer over mijn leven. Dus ook in de situatie waarin ik op dat moment sta. Wanneer de confrontatie met de boze heel duidelijk is, gebruik ik de naam van Jezus om de boze weg te sturen ‘in Jezus naam’.

stapje voor stapje toonde Hij mij de weg die ik gaan moest Ontleed je dagelijkse gedachtengang Vooral wanneer ik me onrustig begon te voelen, dan begon ik mijn denken te ontleden. “Wat denk ik op dit moment? Is deze gedachte ook Gods gedachte? Ben ik bereid om nu Gods gedachte te proclameren en in mij op te nemen?”.

Vele gedachten schreef ik op: wat zijn mijn gedachten en hoe denkt God hierover? Ik formuleerde mijn besluiten en ervoer dat stapje voor stapje mijn denken geordend raakte. Ik kreeg zicht op mijn struikelpunten.

Het Woord van God: “Er staat geschreven...” (Math.

4:10) Omdat op Golgotha satan totaal van zijn macht en autoriteit is ontdaan (Kol. 2:15, Hebr. 2:14) kan hij vandaag alleen nog maar met leugens werken. Als we zien hoe hij de wereld verleidt (Openb. 12:9b) dan is het duidelijk dat hij daar bijzonder goed in is. Maar het Woord van God is waarheid en waarheid verslaat altijd de leugen!

(Joh. 8:32) Net als Jezus mogen we elke leugen waar we mee worstelen verslaan met Gods Woord “er staat geschreven…”. Maar we moeten ons dan wel bewust zijn van ons denken.

Ga met de bolwerken (vastgeroeste patronen gebouwd op leugens) aan de slag Met gedachten die ik herkende als niet goed, maar waarin ik opmerkte dat ik niet in staat was om ze alleen te doorbreken, ging ik naar een vertrouwd iemand. Ik zocht hulp. Diepe afwijzingsgedachten, verwerping en vernietiging, minderwaardigheid, fantasiewerelden en vluchtwegen, gedachten van ongeloof, jezelf liefde geven door seksualiteit, bitterheid, homoseksuele gevoelens, zelfcontrole, misbruik en teleurstellingen zijn redenen om hulp te zoeken, wanneer je ervaart dat het je niet lukt om deze te doorbreken. Het is dan nodig om te zoeken naar een onderliggende oorzaak voordat je deze in gebed - met de waarheid vanuit Gods Woord- kunt doorbreken.

Je denken vernieuwen (Rom. 12:2) De strijd die ik voerde was een strijd in mijn denken. Het slagveld bevond zich in mijn gedachtenwereld. Meer dan ooit besefte ik dat daar in mijn denken de strijd gestreden moest worden. Dus stroopte ik mijn mouwen op en werden al mijn doelen herleid tot één doel: mijn denken onder handen nemen. 2 Kor. 10:4-5 vertelden mij dat ik bolwerken in mijn leven had. Bolwerken zijn gedachtenpatronen die tegen het Woord en de wil van God ingaan en deze bolwerken waren leugens die ik voor waarheid aangenomen had. Deze bolwerken moest ik slechten, onder Christus Heerschappij leggen. Maar hoe doe je dat?

Neem je positie in Christus in De houding van Johannes de Doper heeft mij geholpen mijn positie in Christus te begrijpen. Zijn positie was “de stem van een, die roept in de woestijn” (Math. 3:3), maar zijn houding was “Hij die na mij komt, is sterker dan ik; ik ben niet waardig Hem zijn schoenen na te dragen” (Math.

3:11). Als ouder ben ik voor mijn kinderen de stem die hen vertelt: ga de weg van de Heer. Beseffende dat ik dat niet in eigen kracht kan volbrengen. Hij die sterker is dan ik, zal alles volbrengen en tot stand brengen. Vanuit mezelf ben ik niets waard, maar door Zijn liefde en sterven voor mij ben ik waardevol en geliefd!

“Onderwerpt u dus aan God, maar biedt weerstand aan de duivel, en hij zal van u vlieden. Nadert tot God, en Hij zal tot u naderen”. Jac. 4:7-8a.

Vragen om over na te denken: (H)erken ik dat er geestelijke strijd zit achter mijn strijd?

Welke leugens zitten in mijn denken, en hoe kan ik Gods waarheid en Woord daar tegenover plaatsen, zodat de waarheid mij vrij kan maken?

Tegen welke bolwerken loop ik aan? En hoe ga ik deze aanpakken?

Bronvermeldingen: Overwinning over de duisternis, Neil T. Anderson, Uitgeverij Gideon 1994 De bevrijder, Neil T. Anderson, Uitgeverij Gideon 1995 Doeltreffend bidden voor verloren mensen. Lee E. Thomas Het leven, studiebijbel, Uitgeverij Jongbloed, 1988

06

Verbondenheid - Verandering - Vorming

Oasis BelgiĂŤ vzw is een christelijke organisatie die zich inzet tegen alle vormen van mensenhandel. Opgelet: mensensmokkel en mensenhandel zijn totaal verschillend

De Evangelische Alliantie Vlaanderen is een vereniging van christelijke gemeenten, denominaties, organisaties en werkgroepen, die gezamenlijk op willen trekken.

www.oasisbe.org / www.stopthetraffik.be

EAV / Don Zeeman Boomlaarstraat 12 - 2500 Lier - tel. 03/488 04 30 info@EAVlaanderen.be * www.EAVlaanderen.be Banknummer: 979-3864274-90 IBAN BE34 9793 8642 7490, BIC: ARSPBE22.

Nu verkrijgbaar bij de EAV

Een van mijn favoriete verhalen in de Bijbel is dat van de Samaritaanse vrouw bij de waterput (Joh 4). Hoe meer ik met anderen in gesprek ga over dit verhaal, hoe veel te meer licht er op deze passage valt.

Ons werk met vrouwen in de Thaise massage salons helpt me om deze ontmoeting vanuit de verschillende personages te bekijken. Hij was een man en had dorst.

Zij ging bij volle zon naar de bron. Zij waren naar de stad om eten te kopen. Hij zag door haar. Zij ging hem zien.

Zij zeiden niets, maar wat ze dachten was op hun gezicht af te lezen. Hij was moe van de leiders die de score bij hielden. Zij ging gebukt onder vooroordelen en afwijzing.

Zij snapten niet waarom hij zich gewaagd had aan een gesprek met haar. Hij biedt haar iets aan waar ze alles voor laat staan. Zij rent weg want dit goede nieuws is te goed voor haar alleen. Hij neemt de tijd. Zij probeert met zijn voeten te spelen. Zij blijven wat langer in het dorp omdat vele ogen zijn opengegaan.

Ergens droom ik van de dag dat ik naast Pim, Jong, Sawa, Nim, Boo, Fang, Dung, Lou zit en brood en wijn met hen deel. Stel dat we er in slagen om vrouwen weg te halen uit de massagesalons, zouden ze dan welkom zijn in onze kerken? Gaan ze daar een plek vinden waar ze ondersteuning vinden als ze zoeken naar een nieuw leven? Ik droom ervan dat onze vrienden naar hun dorpen zullen terugkeren en zullen vertellen over een man die hun leven heeft veranderd. Niet een rijke Belg die een goede toekomst belooft en haar na 2 jaar laat zitten, maar die andere man die haar aanvaardde en verder op weg hielp terwijl hij zichzelf toonde. Jezus moest niet veel weten van leiders die bezig waren met de vraag: wie heeft het meest succes of wie krijgt de meeste volgelingen?

Jezus gaf de vrouw bij de waterput wat ze nodig had. Hij veranderde haar verhaal. Een leuk detail is dat de vrouw haar waterkan laat staan bij de put. Datgene waar ze in de eerste plaats voor kwam had geen belang meer. Wat haar overkomen was, dat kon ze niet voor zichzelf houden. Die vrouw die op het heetst van de dag naar de waterput ging, liep nu naar het dorp en vertelde iedereen die het maar horen wilde. Deze vrouw die uitgesloten was en alleen naar de waterput ging, werd nu diegene die anderen tot Jezus introduceerde. Ze keek met verschillende brillen naar Jezus: vermoeide reiziger, man (kan ik zijn dorst lessen), jood, meer dan Jacob, profeet, Messias, Redder van de wereld. Welke bril zetten wij op als we naar Thaise vrouwen kijken: prostituee, slachtoffer mensenhandel, madam, Thaise vrouw, moeder, dochter, vriendin? Helpen jullie om haar verhaal te veranderen?

Het vreemde is dat ik zelf misschien nog het meest verander als ik haar ontmoet.

Niels Vandereyken

Visitekaartjes met aanbod van online cursussen met begeleiding. Voor 5 eurocent per stuk, ofwel 100 stuks voor 5 euro (exclusief verzendkosten). Bij 100 stuks gratis onderstaande (kleurige) poster.

Ook beschikbaar: de Evangelische Adressengids 2012 voor 7.50 euro.

Tevens kunt u de nieuwe folder aanvragen met daarin een overzicht van alle activiteiten van de EAV.

07

Nieuws uit de gemeenten Jannes en Mathilde Kalkhuis naar Genk Voor ons is 2011 een jaar van verandering geworden. En dit zal het komende jaar nog verder doorzetten. Het was Jes. 43:18,19 die ons hierbij een houvast bood. “Denk niet aan de dingen van vroeger, let niet op de dingen van het verleden. Zie, ik maak iets nieuws. Nu zal het ontkiemen.

Zult u dat niet weten? Ja, ik zal een weg aanleggen in de woestijn, rivieren in de wildernis.”

Emil en Nathalie Kerekes van start in Halle Misschien zijn wij voor de meesten onder jullie “oude bekenden”. Wij hebben samen 7 jaar in Roemenië mogen werken onder de straatkinderen, met zigeunerkinderen in de ghetto, in het kader van Never Alone en Emil als oudste in de plaatselijke gemeente.

In augustus 2007 zijn we dan met gans ons gezin naar België verhuisd. We hadden toen nog geen idee dat onze wortels dieper in België zouden geankerd worden. We waren zeer dankbaar voor Gods voorzienigheid op alle vlak... . Maar voor je het beseft wordt je opgezogen in het dagelijkse drukke leven van elke Belg... Emil mocht regelmatig preken in onze thuiskerk in Gent.

Rond de jaarwisseling van 2009-2010 maakten we een evaluatie op van ons leven. De belangrijkste vraag voor ons was toen: “waarvoor leven wij?” en “welke verschil maken wij?” Wij stonden toen op het punt om te beslissen om te gaan voor een carrière of terug in de bediening. God had ons al bij het begin van ons huwelijk in de bediening geroepen en we wisten dat we terug op die weg moesten gaan.

We beseften dat het niet gemakkelijk zou zijn omdat er toch wel wat obstakels zouden kunnen zijn zoals taal, cultuur, enz... . We waren in volle verwachting (voor Nathalie toen ook letterlijk!) van wat God zou doen. Een paar maanden later vernamen we het nieuws dat Emil aanvaard was als kandidaat werker binnen de VEG. Ondertussen was ons tweede meisje geboren en begon onze reis door het Vlaamse land naar verschillende gemeenten waar Emil mocht spreken. De gemeenten zijn overal vrij klein maar we ervoeren een ongelofelijke gastvrijheid en liefde.

Vanuit Gent werden dan in de loop van bijna een jaar heel veel kilometertjes heen en weer gereden! Na verloop van maanden lag Halle meer en meer op ons hart. We besloten om “ja” te zeggen.

In februari hebben we op een bijzondere, emotionele en fijne manier afscheid genomen van de VEG gemeente in Geraardsbergen. We wisten toen nog niet wat dat nieuwe zou zijn. We zijn al sinds 1993 werkzaam vanuit de BEZ en we weten ons geroepen hier in Vlaanderen onze Heer te dienen. In de maanden na ons vertrek heb ik voor mijzelf samen met God gekeken naar mijn sterktes en zwaktes als persoon en in de bediening en heb dit voor mezelf een stuk kunnen omschrijven. Toen ik dan ook de vacature van de VEG gemeente in Genk onder ogen kreeg, was daar direct iets van: dit lijkt erg veel op mijn beschrijving. Toen was daar het gebed: Heer, ik zal stappen zetten richting Genk en als dit Uw weg is, dan zult U de deuren openen of sluiten. In de hele procedure met de gemeente in Genk was daar telkens de ervaring dat het klikte. Eind augustus kwam dan het besluit dat de gemeente in Genk graag met ons verder wilde gaan.

Per 1 september ben ik dus parttime voorganger in Genk.

Dit betekent concreet dat ik twee dagen in de week in Genk verblijf en twee zondagen op de maand in de dienst aanwezig ben. In de eerste periode hebben we tot doel gesteld om elkaar beter te leren kennen, ik de gemeente en de gemeente mij. Als deze stappen verder bevestigd worden dan willen we volgend jaar dan ook daadwerkelijk verhuizen naar Limburg. Samen met de gemeente zien we uit naar Gods zegen en werk in en door de gemeente.

Eind augustus 2011 zijn we dan naar Halle verhuisd. Onze oudste dochter Emily is in het eerste leerjaar goed gestart, heeft al veel nieuwe vriendjes zowel op school als in de kerk en ondanks de afstand van oma en opa, is ze heel gelukkig. Het is pure genade en een voorrecht dat we hier mogen dienen. Wij hopen dat onze aanwezigheid en bediending in Halle een zegen mag zijn voor velen.

Samen willen we groeien en meer gaan gelijken op Christus en een positieve invloed hebben in Halle.

08

Peter Vaas, voorganger in Ichtegem Mijn naam is Peter Vaas, 42 jaar en ongehuwd.

Schaarbeek

Als gemeente midden in een oude 19e eeuwse stadswijk proberen we een getuigenis te zijn zowel voor de meestal allochtone bewoners van onze buurt als voor de Nederlandstaligen die verspreid wonen in het hele gewest Brussel. Een hoog doel voor een bescheiden gemeente, maar we ervaren toch steeds weer Gods zegen. We zijn heel dankbaar voor het bezoek van Sportquest deze zomer.

Het was heel fijn dat er opnieuw een team op uittrok om voetbal te spelen met de jonge mensen in onze buurt.

Ik ben de nieuwe voorganger van de Evangelische gemeente Marcus te Ichtegem.

Ik heb heel wat jaren met plezier in de bloembollensector gewerkt, maar het gaf me toch geen volledige voldoening.

Na 8 jaar in de bollen heb ik ontslag genomen om een jaar als vrijwilliger voor een zendingsorganisatie in Papua Nieuw Guinea (PNG) te gaan werken. Via mijn ouders was ik in contact gekomen met de Nederlandse vertegenwoordiger van Liebenzell mission, een van oorsprong Duitse zendingsorganisatie. Het was een jaar dat een diepe indruk op mij achter liet maar ik was bij terugkeer in Nederland toch nog niet zeker wat ik nu zou moeten doen. Een dag voor mijn terugkeer had de bedrijfsleider van het bedrijf waar ik gewerkt had mij ouders gebeld om te vragen of ik weer terugkwam en zo keerde ik weer terug in mijn oude leventje. De ervaring van het zendingswerk in PNG liet me toch niet los en uiteindelijk besloot ik helemaal de zending in te gaan. Ik bracht Liebenzell mission op de hoogte van mijn verlangen om de zending in te gaan om te helpen met technische werkzaamheden en vertelde ook dat ik eerst een jaar Bijbelschool wilde doen. De zendingsorganisatie opperde de mogelijkheid om te gaan werken op Guam.

Ze hadden daar een klein Bijbelschooltje dat graag een onderhoudsman wilde hebben. Ik zou daar kunnen gaan werken en tegelijk wat lessen volgen. Zo belandde ik op Guam (een klein eilandje in de stille oceaan). Ik ben daar uiteindelijk 5 jaar geweest. Ik deed het onderhoud voor de school en bleef vakken volgen en aan het eind van de 5 jaar had ik mijn bachelor. Ik besloot mijn studies in Nederland voort te zetten bij Tyndale. Daar ben ik vorig jaar afgestudeerd. Een kennis suggereerde om eens te informeren bij de VEG in België. Na contact met het VEG-bestuur ben ik uiteindelijk terecht gekomen bij de gemeente te Ichtegem. Ik ben hartelijk ontvangen en dankbaar dat ik hier mag dienen.

In september was er weer de spelletjes- en pannenkoekennamiddag op de autoloze zondag. Het is steeds een fijne gelegenheid om op een ongedwongen manier kennis te maken met onze buren. Met enkele mensen uit de buurt komen we ook om de twee weken samen om uit de Bijbel te lezen. We hopen dat mensen geleidelijk gaan begrijpen wat het evangelie ook in hun leven kan betekenen.

Elke maand proberen we ook onze (Vlaamse) medeBrusselaars te bereiken met traktaten die we verspreiden op het Muntplein. Regelmatig houden we open avonden in een buurthuis. We zijn blij dat we deze open deuren hebben en bidden dat mensen God mogen leren kennen.

We zijn trots dat Annelyse Mary vanuit ons midden dit najaar naar Burundi vertrokken is om daar een jaar lang mee te werken aan een project van SEL (Franstalige tegenhanger van Tearfund), ‘Village Umuhira’, een scholingsproject voor kinderen en volwassenen. We bidden dat de Heer haar daar midden in Afrika mag gebruiken, in een land dat nog steeds aan het herstellen is van de burgeroorlog die er heeft gewoed.

Voor onze gemeente zal 2011-2012 misschien geen gemakkelijk jaar worden.

Verschillende andere ‘steunpilaren’ van onze gemeente zullen enige maanden afwezig zijn.

Toch zijn we heel dankbaar voor de fijne samenkomsten op zondag en de verschillende kringavonden tijdens de week: we ervaren werkelijk de nabijheid en zegen van God. Aan het begin van het jaar hebben we stilgestaan bij het verhaal van Elisa in Dothan, waar hij zijn knecht wees op de macht van God: ‘Zij die bij ons zijn, zijn talrijker dan zij die bij hen zijn.’ (2 Kon.6:16) Op die belofte willen we ook dit jaar vertrouwen en uitzien naar wat God in ons midden zal doen.

09

Evangelische Gemeente Zaventem.

Vorig jaar zijn we begonnen met gezinsdiensten. Dit zijn speciale diensten, waar alle leeftijden bij aanwezig kunnen zijn (voor de allerkleinsten is er wel crèche voorzien als de ouders dit prettiger vinden). Er was een tekort aan mensen die de zondagschool lessen konden geven aan de verschillende leeftijdsgroepen (bij ons noemen we het geen zondagschool, maar ‘spoorzoekers’. Want het woord ‘school’ kan een negatieve bijklank hebben voor kinderen).

We zijn gestart met vier keer per jaar een gezinsdienst te organiseren. In zo’n dienst is er meestal een object-les, om de uitleg voor de kinderen te verduidelijken. Alle kinderen mogen naar voren komen en worden er zoveel mogelijk bij betrokken. De tienergroep heeft verschillende keren hun bijdrage aan deze dienst geleverd: door een sketch of het zingen en begeleiden van een lied. Tijdens zo’n dienst geeft het niet als de kinderen niet stil kunnen zitten, maar leren ze wel om ook eens in de dienst te zijn en hebben ze hun plekje in de gemeente. Vaak is de overgang van spoorzoekers naar het bijwonen van de diensten best moeilijk voor jonge tieners. Zo leren ze al een beetje hoe het gaat in een dienst. We hopen dat ze zo gemakkelijker de overgang kunnen maken in de toekomst en niet afhaken omdat ze de diensten ‘saai’ vinden of er niets van begrijpen. Zulke gezinsdiensten proberen we voor elke leeftijd interessant te laten zijn, wat een hele uitdaging is. Na zo’n gezinsdienst houden we een liefdemaal met elkaar. Iedereen neemt iets te eten mee en we eten het met z’n allen op.

Voor het andere boek naar …

Onze gemeente heeft sinds enkele jaren een leidersraad.

Hierin zitten de leiders van allerlei verschillende taken binnen de gemeente, bijvoorbeeld van het kinderwerk, de zendingscommissie, de jeugd- en tienerleiding, evangelisatie, etc . Dit ontlast de oudsten van alle organisatorische taken, die de leidersraad op zich neemt.

Zo kunnen de oudsten zich vooral bezig houden met geestelijke en pastorale zaken. Dit werkt heel goed, er is een goede leider die het leidersteam leidt en eens in de maand bij de oudsten komt tijdens hun vergadering. Zo worden de verschillende activiteiten met elkaar besproken.

Dit seizoen zijn de verschillende huiskringen bezig rond het thema ‘De geloofsbelijdenis’. Er was een inleidende avond voor alle kringen door Gie Vleugels. Nu gaan de kringen er apart mee verder. Ook de preken zullen zoveel mogelijk aangepast worden rond dit thema.

In september is de ETS (Evangelische Toerusting School) gestart in het gebouw van Operatie Mobilisatie (waar ook de gemeente samenkomt) en er doen verschillende mensen uit onze gemeente aan mee. Op zondag 13 november was er de evangelisatie actie “Hoop voor Vlaanderen” in Zaventem, met de evangelist Luc Vandervorst. Een initiatief van de VEG/ECV/BEZ en plaatselijk werkte onze gemeente samen met de Evangelische Gemeente Leuven. De gemeente blijft een dynamisch gebeuren. We kijken uit naar wat de Heer gaat doen.

vzw

uw boek- en muziekwinkel

Een enthousiast en luisterend team staat voor je klaar om je advies te geven voor een geslaagde aankoop.

Brugge : Moerkerksesteenweg, 56 8310 Sint-Kruis (Luc en Anke Hoedt) 050/ 37 54 57 brugge@hetgoedeboek.be dinsdag tot zaterdag: 10-12 en 14-18

Genk :

Vennestraat, 345 3600 Genk 089/ 30 58 86

(Bouke en Karin Middelbos)

genk@hetgoedeboek.be

dinsdag tot vrijdag: 10-13 en 14-18

Gent :

maandag gesloten

zaterdag: 10-17

Grotesteenweg-Noord, 15 (Dirk Debaere + team) 9052 Zwijnaarde 09/ 220 17 02 gent@hetgoedeboek.be dinsdag tot vrijdag: 10-12 en 13.30-17.30

zaterdag: 13.30-17

Leuven : Tervuursesteenweg, 192 3001 Heverlee (Ger en Linda Smit) 016/ 25 93 83 leuven@hetgoedeboek.be dinsdag tot vrijdag: 10-12 en 13.30-17.30

Kortrijk : Overleiestraat, 16 8500 Kortrijk 056/ 35 78 99

zaterdag: 13.30-17

(Annie Thermote)

kortrijk@hetgoedeboek.be

maandag tot zaterdag: 9.30-12 en 14-17

dinsdag gesloten

Verzending door heel Vlaanderen

Hét adres voor alles wat met de Bijbel te maken heeft.

Breng eens een bezoekje aan één van onze vijf winkels. web: www.hetgoedeboek.be

10

Gemeentestichting in Zutendaal Gemeentestichting gaat regelmatig gepaard met strijd en ontmoediging, maar ook met veel zegen en blijdschap. Het is een kwestie van volhouden en doorgaan, omdat je weet: dit is de opdracht en de plaats die de Heer ons aangewezen heeft.

Door gebed, try-outs en raad vragen aan andere christenen ontstond het verlangen om in 2008 in Zutendaal met evangelisatie van start te gaan… Aanvankelijk viel ons oog op een ander gebied maar achteraf werd deze keuze niet bevestigd. Het is een prachtig stadje. De dichtst beboste gemeente in Vlaanderen…

Maar

als je Zutendaal komt binnengereden zie je op een heuvel een Mariabeeld van 6 meter hoog (waarvoor de bomen speciaal werden weggekapt). Kosten: 21.000 Euro! Dit bedrag werd betaald via subsidies van de provincie en Europa!?! In een plaatselijk foldertje stond: “Om het Mariabeeld opnieuw in alle glorie te laten schijnen!” Zutendaal is eigenlijk een klein Lourdes met een grot in de deelgemeente Wiemesmeer. Uit vele gesprekken blijkt duidelijk dat er in deze plaats geen enkele kennis aanwezig is van het evangelie.

Ondertussen wilden een paar sterke evangelisten ons komen helpen. Mannen met passie voor evangelisatie.

Zij komen gemakkelijk en op een natuurlijke wijze met mensen in gesprek. Hun enthousiasme voor Jezus spreekt mensen aan.

Twee jaar geleden maakte de Evangelische Omroep in “Nederland Zingt” met Ds. Arie van der Veer een programma over Zutendaal. U kunt het bekijken op internet. Typ “Adri van den Berk” in op Google. Ook ERTS produceerde vorig jaar een tv-programma met de twee evangelisten. Er is een DVD verkrijgbaar.

Drie broeders vormen momenteel een Kernteam. Een van hen is een jonge man die bijna twee jaar bekeerd is. Wij willen niet te lang wachten om leiders te vormen. Er is een Document doorgesproken wat zal dienen als identiteit (huishoudelijk reglement).

Momenteel zien we nog twee jonge, nog niet zo lang bekeerde broeders met leidinggevende kwaliteiten.

Het is geenszins de bedoeling om christenen uit andere gemeenten bij ons te laten aansluiten. Maar we willen ons voornamelijk richten op de ongelovigen! Gemeentestichting voor ons is: nieuwe gelovigen (bekeringen) en discipelen maken.

Op 25 juli 2008 vond de eerste evangelisatieavond plaats in een klein zaaltje in Zutendaal. Er waren een paar contacten die beloofd hadden om te komen. Het was heel spannend. En ja hoor: ze kwamen! Daarna volgden nog vier avonden. Op de vijfde avond kwamen de eerste mensen tot geloof.

We geven iedereen die tot geloof komt gedurende geruime tijd een persoonlijke begeleiding. Daarna brengen we hen in de bestaande groep. In de lente van 2012 willen we van start gaan met erediensten.

We begonnen met de pasbekeerden een Bijbelstudiegroep op vrijdagavond aan huis. Na een tijd kregen we van het gemeentebestuur een klein zaaltje toegewezen in het gemeentehuis. Maar dat werd op een gegeven moment te klein. Want de evangelisten bleven maar nieuwe contacten aanbrengen.

Tenslotte de gemeentestart en –ontwikkeling op een rijtje: Evangelisatie Informatie (de 5 avonden).

Instructie (10 nazorgstudies).

Instemmen (doop, lidmaatschap, avondmaal, taak opnemen).

Inburgering en uitleven

Er is meer openheid dan verwacht. Er komen mensen tot geloof. Ook jonge mensen die daarna zelf nieuwe contacten aanbrengen. We gaan van de ene 5 avondenstudie naar de andere. Af en toe valt er iemand af. Maar dat is een normaal proces bij gemeentestichting.

Voorgangers gezocht Graag willen we uw gebed vragen dat de Heer arbeiders voor Zijn oogst mag roepen (Matth. 9: 37-38)

Een man die een grotere zaal uitbaat gaf ons geen enkele kans om de locatie te huren. De zaak zat muurvast. Toen kregen we de gedachte hem na een tijdje toch nog eens op te zoeken. Wat een verbazing? Hij was totaal omgedraaid!

“Vanaf wanneer willen jullie de zaal gebruiken?” Een van de medewerkers zei: “Hoe is dat mogelijk?” Iemand antwoordde: “Op grond van gebed!” Ja, er is veel voor gebeden: in België, Nederland, Zwitserland, Amerika en Zuid-Afrika. We zijn blij met deze gebedsdekking!

Er zijn voorgangers nodig in diverse gemeenten,.

Diepenbeek, Geraardsbergen, Hemiksem, Koekelare, Kortrijk, Poperinge en Willebroek Indien u mogelijke voorgangers kent, laat ze dan contact opnemen met het VEG-kantoor (gegevens in de colofon pag. 3)

11

Dankzij uw steun, konden we onlangs ons team van regiobegeleiders in het jeugdwerk versterken met een nieuwe werker.

Henri Menheere zal 25% van zijn tijd investeren in onze VEG jeugdwerking.

Een voorstelling...

Wie ben je?

Ik ben Henri Menheere, opgegroeid in Leuven en ben getrouwd met Leda uit Costa Rica. We wonen in Zaventem, hebben 4 kindjes en we werken sinds 2005 bij OM. Ik werk als personeelswerker en jeugdwerker. Leda is huisvrouw maar heeft ook het verlangen om later weer meer betrokken te zijn bij de bediening van OM.

Hoe wordt het werk dat jullie doen gefinancierd?

Als gezin hebben wij een aantal sponsors die ons maandelijks steunen. Via OM verzamelen wij deze giften, en na het betalen van sociale lasten, leven we van het netto bedrag dat overblijft. God voorziet, daar zijn we bijzonder door gezegend! Onlangs leek het alsof we het niet gingen redden, maar dankzij een bijzondere bijdrage van VEG gemeenten is er toch voor een jaar zekerheid en kunnen we volle vaart vooruit om ook in de VEG jeugdwerking te investeren.

Wat is je passie of doel in je werk als zendeling?

Mijn passie is investeren in mensen, luisteren naar hen, een steun zijn en hen te sterken in hun geloof en dienstbaarheid. Ik ben daarin vooral gericht op jongeren en jongerenwerkers. Mijn doel daarin is dat Gods Koninkrijk gebouwd wordt, doordat mensenlevens veranderen.

Hoe ben je bij deze bediening terecht gekomen?

Ik heb altijd iets gehad met jongerenwerk. In mijn eigen VEG gemeente in Zaventem heb ik 12 jaar meegedraaid in het jongerenwerk. Bij OM heb ik ook een tijdje meegedraaid in de opzet van TeenStreet. Later ben ik ook intensief betrokken geweest bij Breeze, met de nadruk op het ondersteunen en coachen van jongeren en projectleiders.

Vanuit mijn eigen ervaring als plaatselijke jeugdwerker in Zaventem en de coaching van jongeren bij Breeze, groeide ook het verlangen om jongerenwerkers van plaatselijke gemeenten te gaan steunen in hun taak. Door gesprekken met David Buntinx ben ik dan bij de VEG terecht gekomen, waar ik nu de kans krijg om daarin van betekenis te zijn.

Is er nog iets dat je wilt meegeven aan de lezers, de leden van de VEG? Twee zaken eigenlijk. Ten eerste: bid! Ten tweede: bid! Bid voor jullie werkers, coördinators, fulltimers. Zij hebben de kans om hun tijd te investeren in de opbouw van gemeenten, maar staan soms onder bijzonder hoge druk. Bid dat zij stand mogen houden te midden van alle verwachtingen. Bid ook voor jullie jongeren en koester hen.

Zij zijn niet enkel de toekomst, maar zijn ook deel van de gemeente vandaag! Ook zij staan soms onder bijzonder hoge druk van de verwachtingen in hun leefwereld. Bid dat zij radicaal mogen zijn in hun wandel met Jezus!

ONTMOETINGSDAG Moeders in Gebed Thema: “Kom tot Mij, Ik geef je rust...”

Zaterdag 28 januari van 10.00 - 15.00 uur CPC gebouw Tervuursesteenweg 192 3001 Heverlee Spreeksters: Katrin Larsen MIG Europa Fokkeline Maeyens MIG België Onkosten: vrijwillige bijdrage Informatie en inschrijving: fokkeline.maeyens@telenet.be www.moedersingebed.be

12

Ontwikkelingen in Europa door Johan Lukasse - deel 9

Frankrijk, enkel een vakantieland?

Frankrijk, een land voor velen van ons bekend als vakantiebestemming, maar in geestelijke nood. Dit land met zijn filosofische ingesteldheid heeft al vele malen de gedachten van duizenden beïnvloed, door revoluties, door secularisme en het laatste door een leidende positie te nemen in het post modernisme. Toch gebeuren ook hier fijne dingen, komen er mensen tot bekering en worden er gemeenten gesticht.

De laatste 20 à 30 jaar is er een initiatief nemende rol in gemeentestichting ontstaan door enkele leiders die vanuit Operatie Mobilisatie (O.M.) in dit mooie land waren terecht gekomen. Omdat O.M. in de eerste plaats een jeugdbeweging was en is, stichten zij “France Mission” (F.M.) een gemeentestichtende groep. Dat ging aanvankelijk met veel succes, de laatste jaren wat moeizamer. Er is een goede samenwerking tussen European Christian Mission (ECM) en O.M. Behalve in Parijs zijn er diverse gemeenten ontstaan in centraal Frankrijk, in Tours en de wijde omgeving.

Mark van Eijden die in Heverlee studeerde werkt daar met veel zegen. Zijn gemeente groeit voortdurend. Niet spectaculair maar wel gestadig. Een van de sleutels die zij gevonden hebben is om de taal van de man in de straat te spreken zonder daarbij een compromis te sluiten over de inhoud van het evangelie. Hij vraagt soms aan de mensen: “Zou u niet God willen ervaren?” Dat is waar de mensen zijn: ze zoeken een ervaring. “Kom dan eens naar een van onze diensten, wij beleven daar heerlijke dingen”. Door nieuwsgierigheid geprikkeld komen er regelmatig mensen de dienst eens bezoeken. Het is dus de aantrekkelijkheid van de gemeente die dan een doorslaggevende rol speelt.

Waar liefde is gebiedt de Heer zijn zegen. Er is onlangs een tweede gemeente gestart vanuit Tours in het nabijgelegen Loches.

Mark schrijft: “ Ondanks dat we sommige dingen anders zouden willen zien, zijn we erg blij met hoe God aan het werk is in de levens van verschillende personen.

Het is gewoon verbazingwekkend hoe de twee Christophen zich steeds meer op hun gemak voelen in de kerk en ook actiever meedoen. Beide mannen zijn op zoek of “op weg” zoals ze zeggen. Niet echt gelovig. Hoewel ze ook zeggen dat hun geloof groeit! Eén van hen heeft zelfs spontaan hardop gebeden. Dit is niet de eerste keer dat we zien hoe God een wat afgesloten hart verzacht. Zou het niet fantastisch zijn om deze twee mannen binnen het jaar gedoopt te zien?

Over dopen gesproken: twee weken geleden werden acht mensen gedoopt in onze kersverse dochtergemeente in Loches! Het was een heerlijk feest, waarin getuigd werd dat God ook vandaag mensen liefheeft en hun leven kan veranderen. De kerkzaal zat bomvol. Sommige van ons moest in de gang en in de deuropening staan. Maar het was de moeite waard”.

Hier een bemoedigend woordje uit die nieuwe gemeente: Een ander mooi voorbeeld van hoe God aan het werk is, is de wat verlegen Alexandra (16). Zij klaagde dat God “nooit” gebeden verhoord… Zij werd uitgedaagd om anders te gaan bidden. In plaats voor algemeenheden te bidden is zij begonnen om voor specifieke dingen die haar aangaan, te bidden. Onlangs had zij een onverwacht antwoord op haar gebed: een nieuw paar schoenen. Ze wilde mee doen aan “City Station” in Loches.

Er is zoveel meer te vertellen over wat God doet in Frankrijk, dat komt de volgende keer.

13

Nieuws van onze Zendelingen

Koen en Anne-Laure Verdonck - Papoea Nieuw Guinea,

Familie Lecompte - Australië

25 jaar “Ee-Tauw”... Het is goed!

25 jaar geleden werd een film gemaakt van de Mouk Stam in Papua Nieuw Guinea. Velen van jullie kregen hem te zien. Het is nu 25 jaar geleden dat het evangelie voor het eerst aan de Mouk stam werd gebracht. Er zijn daar nu 22 gemeenten allemaal met oudsten. 13 stammen in de Mouk taal, 9 in verwante talen. De gemeenteleden komen iedere dag samen voor 3 dingen... gebed, zingen en bijbelstudie. En iedereen groet iedereen bij het naar huis gaan op zondagmorgen na de dienst. Wat een verschil met vroeger. Als ze elkaar op het pad tegenkwamen was er angst en geen zekerheid . Angst om hekserij enz. 120 oudsten en diakenen komen bij elkaar voor studie. Dat zijn er veel. Maar bid voor meer leiders.

De mensen zijn trouw om anderen te leren lezen. Het doel is de bijbel te kunnen lezen. Het samenkomstgebouw is te klein. De zendelingen keren terug naar huis en een oudste roept op tot gebed. Heel wat mensen zakken gelijk op de knieën voor de Here. Het evangelie werd opnieuw in juni doorgegeven aan een groep, die het nog nooit had gehoord. De mensen zijn trouw geweest met het Woord van God en geven het door aan andere betrouwbare mannen en vrouwen die op hun beurt onderwijzen en leren te onderwijzen.

Ee- tau... Het is goed.... Ja het is heel goed. De Here zij geprezen...

Begin augustus werd het Walmajarri woordenboek opgedragen tijdens een workshop in Fitzroy Crossing in West-Australie. Er waren een 30-tal mensen aanwezig om de data te checken en om het electronische woordenboek te leren gebruiken.

De AuSIL directeur heeft vorige maand een bezoek gebracht aan de Wik Mungkan gemeenschap in de York peninsula (Noord-oostelijke tip van Australie) om een CD met bijbelgedeelten en een DVD met het interactieve WikMungkan woordenboek te promoten in kerk en scholen.

Begin volgend jaar verhuizen we naar Sydney, en niet naar Melbourne zoals eerder gepland. We voelen dat God ons in die richting stuurt. Voor Margo zal het handiger zijn om dichter bij de universiteit te wonen, zodat ze meer gebruik kan maken van een goede bibliotheek. Ook de kinderen zijn enthousiast. Maarten werkt verder vanuit Sydney voor AuSIL. We zoeken een huurhuis binnen ons budget en tijdelijk onderdak voor de eerst week. We versturen al onze meubels en zoeken ook een tijdelijk adres waar we onze auto kunnen naartoe sturen. Bid dat God mensen op onze weg brengt die bereid zijn om ons te helpen waar nodig en dat het geschikte huurhuis op het juiste moment zal vrijkomen. Graag willen we jullie gebed hiervoor vragen.

Aankondiging Zendingscollecte tijdens Familiedag op 1 november voor vliegticket.

Het bedrag dat voor hen werd ingezameld bedraagt 1755,94 euro

14

Peter en Ineke Vandingenen - Burkina Faso

Liesbeth Leroy naar Cambodja

We vierden op 24 juli dat we hier alweer 5 jaar zijn! Als we terugblikken is er toch veel gebeurd en dat kon niet zonder hard werk en uw steun financiëel en in gebed.

We zijn hier heel dankbaar voor.

Waar we vandaag staan: - Er zijn meer dan 8500 kinderen onderzocht en verzorgd.

Er staan verschillende mobiele klinieken op het programma in de komende maanden, - De bouw van de eerste module van het ziekenhuis gaat door, met de hulp van de dorpelingen voor het halen van zand en water.

- We kunnen nu rekenen op 3 locale artsen en een locale verpleger. Zij komen elke keer weer mee naar de mobiele klinieken en willen graag helpen met consultaties in het nieuwe gebouw. Dat is een hele bemoediging voor ons.

- De samenwerking met de zendelingen in Dano leidt tot hulp aan een aantal heel ernstig zieke patiënten. Peter kan deze mensen verwijzen naar de juiste plek en ze kunnen geholpen worden. Ook komen er uit deze richting ook fondsen voor mobiele klinieken in die streek. Peter en Ineke gaan in november op een fondswervingstrip naar de VS (op uitnodiging van Oak Hills Church, San Antonio TX). We hopen op goede contacten! De Heer weet wat we nodig hebben om Zijn werk hier te laten verdergaan.

We zijn erg blij met een nieuwe (steun)kalender voor 2012! Indien u er een wil bestellen, neem dan contact op met Daniël Van Dingenen (050/31.24.00, daniel.van. dingenen@hotmail.com). Groetjes en Gods zegen en dank u wel voor het gebed en de steun.

Al op jonge leeftijd kreeg ik het verlangen om de Here overzee te dienen. Helaas was ik nog te jong om te vertrekken maar niet om me verder te laten informeren, zendelingen te ontmoeten en hun boeken te lezen.

Na mijn studie voor kleuteronderwijzeres, kreeg ik de kans om in Engeland een 3-jarige training te volgen. Een jaar waarin ik dieper in het Woord mocht graven, werd gevolgd door een jaar cross-cultural communications om vervolgens af te sluiten met een jaar taalkunde. Het was een unieke ervaring waarvan ik enorm heb genoten, veel van heb geleerd en die me gevormd heeft! Ik ben me nu aan het voorbereiden en hoop in januari te kunnen vertrekken naar Cambodja met Interserve *. Na een jaar taal- en cultuurstudie wil ik me gaan richten op de meer arme/lokale bevolking en wil ik werken onder de kwetsbare kinderen/jongeren. Er is een grote nood op economisch en sociaal vlak. Mensenhandel, uitbuiting en onrecht zijn de woorden die het leven daar omschrijven.

Uw gebed heb ik nodig! Wilt u mijn nieuwsbrief en/of gebedspunten ontvangen, gelieve dan uw e-mailadres of postadres te bezorgen.

Liesbeth zal worden Ganda, Gent/ VEG

uitgezonden door Vineyard De Pottenbakker, Kortrijk

* INTERSERVE is een zendingsorganisatie die door middel van een holistische bediening, Jezus Christus doet kennen in plaatsen waar Hij het minst gekend wordt. www.interserve.eu liesbeth_leroy@hotmail.com Dexia: 083-5636977-19 op naam: Cambodja

Bart en Erika De Wilde - Kinderen van India Deze zomer vertrokken we met 10 jongeren naar Athakanithippa.

Momenteel wordt er gebouwd aan een nieuwe school omdat de omstandigheden in het schoolgebouw voordien niet goed waren.

Als tussenoplossing hebben ze een school gebouwd op het huis van Robert en Rupa. We hebben de leerkrachten vooral geleerd om structuur in hun lessen te brengen, de kinderen zelf oplossingen te laten vinden en ook de zwakkere kinderen te belonen.

We hadden enorm veel didactisch materiaal bij om te rekenen. De leerkrachten zien het echt zitten om stap voor stap op deze manier les te geven. Vele jonge leerkrachten komen hier de eerste jaren ervaring opdoen om daarna les te gaan geven in een overheidsschool. Op deze manier kan goed onderwijs verspreid worden in India. We zijn ook een computerklas opgestart. De kinderen leren de basisvaardigheden over het werken met de computer en leren teksten op een juiste manier te verwerken.

Wanneer een deel van de klas computerles krijgt, gaan de anderen buiten spelletjes spelen. Ze hebben weer vele nieuwe spelletjes geleerd, die de kinderen zelfstandig kunnen spelen. De leerkracht van de kleuterschool kreeg weer nieuwe werkvormen aangeleerd om met doppen te knutselen, tellen en werken. Ook werkten we met de jongsten rond hygiëne. Tanden poetsen, handen wassen,… we hebben het allemaal gedaan. De ouders van Robert zorgen voor de kinderen van het hostel. Deze kinderen wonen daar omdat hun ouders niet voor hen kunnen zorgen.

De kinderen worden goed verzorgd en krijgen goede kansen om te ontwikkelen. Ze moesten echter nog steeds eten, zittend in het zand en in de blakende zon. Dankzij een vrouw die op haar eentje de dodentocht heeft uitgestapt om het hostel te sponsoren, hebben ze voor de kinderen een eetzaaltje kunnen bouwen. Ze hielpen allemaal enthousiast mee en noemden de eetplaats naar haar “Angela dininghall”.

15

Myrthel Van Den Bergh uit de VEG-gemeente Herentals nam deel aan een ‘Mission Exposure’ in Taiwan.

Hoe God haar geleid heeft, beschrijft ze in:

Ta-Ta-Ta-Taiwan Aanvankelijk was ik van plan om afgelopen lente naar Japan te gaan, maar dat ging niet door omwille van gezondheidsredenen.

Maar God wierp mij iets nieuw in de schoot.

Vanuit verschillende hoeken vroegen mensen of het International Team in Taiwan niets voor mij zou zijn. Ik was een beetje onzeker, want ik was bang dat als ik hierop inging en er naar uit zou kijken, het weer niet zou kunnen doorgaan. Toch besloot ik om contact op te nemen met OMF. Niet alleen Taiwan kwam daar ter sprake, maar ook Singapore, waar ik zou kunnen zorgen voor kinderen van zendelingen. Ik wou gaan waar ze me nodig hadden, maar stiekem leek Taiwan me interessanter. Ik was dan ook teleurgesteld toen ik, na het invullen van de papieren, te horen kreeg dat het International Team vol zat. Maar enkele dagen later kreeg ik het bericht dat er iemand had afgehaakt en dat ik dus wel zou kunnen meegaan. Even dacht ik: Haha, God, ik vind Uw gevoel voor humor toch niet zo prettig (als u begrijpt wat ik bedoel). Maar ik was Hem natuurlijk wel enorm dankbaar. 25 juni, het vliegtuig naar Ta-Ta-Ta-Taiwan. Klaar voor een lange reis. Even een tussenstop in Bangkok, Thailand, om bij te tanken, en dan terug de vlieger op. De laatste 3 uur van de reis, zat ik naast een moeder en haar zoon uit Taiwan. Dat was best leuk. Ik kreeg bovendien ‘gratis’ Chinese les.

Bij het afstappen kreeg ik nog een pakje kauwgum van die vriendelijke mensen, een eerste ontmoeting met de cultuur, achteraf bezien. Zo’n openhartigheid was ik niet gewoon. Al snel volgde een tweede ervaring die een grote impact zou hebben: het moment dat ik een voet uit het luchthavengebouw zette, om op de bus te stappen, schoot er het volgende door mijn hoofd: SAUNA! Aaaaaah! Veel te warm! In de volgende dagen volgde een reeks van Aaaaaaah en Ooooooh momenten. Wat ik daar zag was indrukwekkend. Het was een heel andere wereld. Winkels die pas opengingen om 12 uur en sloten om 22 uur, winkels die 24 uur open waren, een Large Big Macmenu aan maar 3 euro, taxi’s voor minder dan 5 euro, letterlijke Iced Tea en nog zo veel meer. Ondertussen was het hele team gearriveerd. Na de oriëntatie begon het eerste kamp voor kinderen van de lagere school. Omdat we niet allemaal Chinees spraken, kregen we de hulp van Taiwanese helpers. We speelden spelletjes, toonden allemaal een interactieve presentatie over ons eigen land, gaven een

een knipoog uit de Hemel beetje Engelse les en probeerden de kinderen iets mee te geven over onze God. Gemakkelijk was dat niet, want in deze school mochten we niet expliciet over God vertellen.

De tweede kampweek was in een gemeenschapscentrum.

Hier werd vooral de focus gelegd op de Engelse les.

Vertellen over God was hier gemakkelijker. Aan de hand van verhaaltjes (die we zelf per twee moesten uitwerken) kregen de kinderen elke dag iets te horen over God. Elke zaterdag gingen we naar het park om met de kinderen spelletjes te spelen, te zingen en te lachen. Zondag was onze ‘vrije dag’. We konden zelf kiezen waar we heen gingen. Zelf heb ik een kinderdienst bijgewoond en een gewone authentieke Chinese dienst.

Omdat de kampen maar tot ’s middags duurden, deden we ook aan outreach in ‘De Bron’, een gemeente voor daklozen en drugsverslaafden en in ‘De Pareltuin’ een ontmoetingsplaats voor vrouwen uit de werkklasse en prostituees. Allemaal verrijkende ervaringen.

Als afsluiting de debriefing in het mooie Wulai, een oase van rust, samen met nog een ander team en twee families.

Ook dit was enorm leerrijk om onze trip mee af te sluiten, maar vooral rustgevend.

Ik zal niet beweren dat er nooit eens spanningen waren in het team en rond het team. Als je wil uitreiken dan moet je vechten, want je zal van alle kanten worden aangevallen door de tegenstander. Met het team hebben we mogen leren dat het belangrijk is om dat steeds voor ogen te houden en te weten dat je er niet alleen voor staat. Vanuit het diepste van mijn hart dank ik God dat Hij dit voor mij in petto had en als het Zijn wil is, zou ik deze ervaring nog verder willen rekken.

Leprazending:

“Wij geloven in een wereld zonder lepra” Zegen een patiënt.

IBAN BE88 0000 0009 1441

BIC BPOTBEB1

t.a.v. Leprazending; Postbus20, 1800 Vilvoorde 16

Hoe God in België werkt”

Een interview met Tim Garré over een nieuw project in Limburg: Jeugdkerk The Revolution.

VLAANDEREN, HOED U! DE REVOLUTIE KOMT ERAAN! De provincie Limburg heeft niet echt meer de reputatie een voorloper te zijn op het gebied van nieuwe initiatieven. Dat deze perceptie vooral berust op een hardnekkig vooroordeel bewijst Tim Garré uit Bree. Vanuit een grote betrokkenheid bij de jeugd in de Limburgse christelijke gemeenten werkt hij keihard aan een vernieuwend initiatief. In januari 2012 wil hij van start gaan met een “jeugdkerk”. Hoog tijd dus om hem eens aan de tand te voelen over wat hij van plan is!

Staat er een leeftijd op “jeugdkerk”? Wanneer ben je te jong of te oud voor “jeugdkerk”?

Jeugdkerk is er voor iedereen vanaf 12 jaar, die z’n geloof een extra boost wil geven. Ook volwassenen zijn natuurlijk welkom… op voorwaarde dat ze jong van hart zijn!

We ontmoeten Tim Garré ’s avonds na een lezing over opvoeding in het Poorthuis te Peer. Hoewel het al tamelijk laat op de avond is, is hij onmiddellijk te vinden voor een interview. Hij brandt van enthousiasme om te vertellen over zijn nieuwe project.

Als naam voor de jeugdkerk kiezen jullie voor “The Revolution”. Waarom zo’n agressieve naam?

Komt dat agressief over? Dat weet ik niet, hoor. Maar inderdaad, “revolutie” is natuurlijk geen vrijblijvend begrip.

We noemen onze jeugdkerk “The Revolution”, dat is Engels voor: De Revolutie. Een revolutie is een grote verandering.

De naam wijst op een radicale verandering. Niet meegaan met de stroom, geen grijze eenheidsworst, maar bewuste, doordachte keuzes. Een keuze om ànders te zijn. Christen worden gebeurt namelijk niet op een geleidelijke manier.

Als dat zo was zouden we onze jeugdkerk Evolution (evolutie) moeten noemen (lacht). Als je Jezus wilt gaan volgen, vindt er een revolutie plaats in je leven! Als Gods Geest in je komt, verandert je levenswijze! Vandaar de naam The Revolution!

Een jaar geleden ongeveer spraken we elkaar voor het eerst over de jeugdkerk. Hoe staat het inmiddels met de voorbereidingen, maar vooral: wat is dat precies, die “jeugdkerk” van jou?

De voorbereidingen zijn volop bezig! Dat mag ook wel, want we plannen onze eerste activiteit in januari 2012.

Ondertussen beginnen de dingen steeds concreter te worden. “Jeugdkerk” is een evenement voor de jeugd, zoals de naam al zegt. We noemen het “jeugdkerk” om meteen vanaf het begin duidelijk te maken dat het christelijke geloof centraal staat. We willen jongeren iets extra’s geven op geestelijk vlak, iets dat hen echt aanspreekt.

Niet als entertainment, maar veel meer als uitdaging. Veel jongeren geloven echt en willen daar iets mee doen, maar in hun gemeente (kerk) vinden ze niet altijd direct wat ze zoeken. Daar willen wij met de jeugdkerk iets aan doen.

Is er eigenlijk wel nood aan een “jeugdkerk”? Zijn er in het Vlaamse land niet al genoeg christelijke activiteiten, zoals praiseavonden, voor onze jongeren?

Jeugdkerk is heel wat meer dan een praiseavond!

Verschillende jeugdsprekers zullen meewerken, er zijn getuigenissen, drama, filmpjes, debatten, interviews, noem maar op . En natuurlijk ook aanbidding!!

Het zal allemaal op maat van de jeugd zijn en in hun taal.

We bieden een zeer uitgebreid progamma aan, wat bij de meeste praiseavonden niet het geval is!

Hoe moeten we ons zo’n avond van “jeugdkerk” dan precies voorstellen?

Elke jeugdkerk draait rond een bepaald thema, zoals de naam al zegt: op maat van de jeugd! We vertrekken van een thema dat jongeren aanspreekt. We sluiten zo nauw mogelijk aan bij hun belevingswereld. Daarbij maken we gebruik van alle multimediamogelijkheden: muziek, zang, samenzang, discussie, drama, enfin, dat zei ik al. Er zit altijd een duidelijke, christelijke boodschap in, maar we willen vooral de jongeren stimuleren om zelf na te denken, bewust keuzes te maken en dagelijks actief aan de slag te gaan met hun geloof.

17

De revolutie die jullie beogen is dus positief bedoeld?

Inderdaad! En Vlaanderen heeft nood aan een christelijke revolutie! Wij willen België laten zien dat er ook vandaag nog gelovige mensen zijn. Er zijn ook vandaag nog jeugdige christenen, die oprecht met God bezig zijn.

Jeugdkerk wil laten zien dat het christelijk geloof niet aan het uitsterven is! Integendeel: met jeugdkerk zetten we juist een opmars in! Wij willen niets liever dat jeugdkerk een positieve revolutie veroorzaakt in de levens van vele jonge mensen!

Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die nog meer informatie willen. Misschien zijn er ook wel mensen die graag mee hun schouders onder dit project zetten.

Waar kunnen zij terecht?

Wie meer informatie wil over de jeugdkerk kan ons vinden op www.jeugdkerktherevolution.be en we zijn ook te vinden op Facebook. Ze mogen me ook altijd mailen op info@jeugdkerktherevolution.be. Ook wie zijn hulp wil aanbieden om dit project van de grond te krijgen!

Onze indruk achteraf? Tim is een jonge gast met een duidelijke visie. Niet zomaar een idee van hem zelf. Als je met Tim praat over jeugdkerk The Revolution voel je dat God zijn hart heeft aangeraakt. Wij zijn er alvast van overtuigd dat we van dit project nog gaan horen!

Hoe staan de christelijke gemeentes in Limburg tegenover jullie initiatief? Zijn jullie niet bang dat ze jullie zullen zien als concurrenten?

Tot nu toe zijn de reacties positief. We willen ook benadrukken dat we niet in plaats van de gemeente (kerk) komen. Daarom komen we ook niet elke week samen, en ook niet op zondagochtend. Wel willen we de gemeentes helpen om hun jeugd vast te houden, door een aanvulling op maat van de jongeren aan te bieden. We bereiken pas echt ons doel als de christelijke gemeentes de jeugdkerk programmeren als een van hun jeugdactiviteiten. Wij geven dan de extra impulsen, en de jeugdleiders van de gemeente kunnen de zaken verder opvolgen.

Voor wie

aan de andere kant van het land woont en ook graag een jeugdkerk wil bezoeken: sinds diverse jaren komt

Jeugdkerk Impact

Dan nog even heel praktisch: welke locatie kiezen jullie voor de jeugdkerk, en waarom?

Jeugdkerk gaat door in het Poorthuis in Peer. Op de kaart van Limburg ligt Peer ongeveer in het midden. Bovendien kunnen we heel goedkoop de prima faciliteiten van het cultureel centrum gebruiken. Inclusief een grote gratis parking voor de deur en een cafetaria voor een gezellig babbel achteraf. We zien dit echt als een gebedsverhoring!

samen in de ECV-gemeente van Kuurne, Kattestraat 27 (elke eerste zondagavond van de maand, behalve in juli, augustus en september).

Zie www.jeugdkerkimpact.be

“Fonds voor jonge werkers” Er is een dringende nood aan financiën voor meer werkers in onze 31 gemeenten!

De VEG heeft een Fonds voor jonge werkers opgericht, om de werking van de VEG-gemeenten te ondersteunen.

Dit Solidariteitsfonds stelt beurzen beschikbaar voor startende Vlaamse werkers.

We willen een warme oproep doen om dit Fonds te steunen. Elke gift, hoe klein ook, is welkom.

Volgende 3 werkers worden vanuit het Fonds betaald: Jasper Meganck, stageair-voorganger in Aarschot.

Jasper wordt 1 dag door de gemeente en 1 dag door het Fonds ondersteund.

Rekeningnr. om Jasper te steunen IBAN: BE74 0013 5462 5107 - BIC: GEBABEBB op naam van VEG met vermelding “steun Jasper Meganck” David Buntinx, jeugdwerker in West- en Oost-Vlaanderen wordt halftijds door het Fonds betaald.

Rekeningnr. om David te steunen IBAN: BE80 0355 2070 9377 - BIC: GEBABEBB op naam van VEG met vermelding “steun David Buntinx” Henri Menheere, jeugdwerker in West-en Oost-Vlaanderen (zie voorstelling elders in dit blad). Henri wordt voor 1/4 ondersteund door het Fonds. Rekeningnr. om Henri te steunen IBAN: BE74 0013 5462 5107 BIC: GEBABEBB met vermelding ‘steun Henri Menheere’ Indien u een legaat wil schenken of meer informatie over dit fonds wil ontvangen, kan u contact opnemen met Peter Bordon, algemeen secretaris VEG. Moorselestraat, 65 - B-8560 Wevelgem - 056-42.40.19 - peter.bordon@veg.be

18

19

Familedag 2011 foto’s Willem Deleur, Frederik van Hoey en Herman Spaargaren Naar aanleiding van hun75ste verjaardag wilde het EJV 7500 verjaardagskussen verzamelen: het werden er 10.000.

Hiermee realiseerden ze de grootste mozaĂŻekschildering en verbraken zo een wereldrecord.