Verbinding december 2015

Nieuwsblad van de Vrije Evangelische Gemeenten (VEG)

• • • • • •

Samen op de knieën p2 Geestelijk leiderschap p4 Pastoraat bij relatieproblemen p8 Geloven in moeilijke omstandigheden p10 Gave veste biedt hulp aan asielzoekers p17 Hulp aan vluchtelingen in Calais p18

Driemaandelijks magazine, 35ste jaargang nr.4 V.U. VEG-Peter Bordon, Nederzwijnaarde 23, 9052 Gent-Zwijnaarde

Getuigenis van Gods leiding

Wish it, dream it, do it...

‘Wish it, dream it, do it’ is de tekst van een uithangbordje dat al enkele jaren bij ons thuis hangt.

Al vele jaren ervaren we een steeds terugkomend verlangen om een gemeenschap op te richten. Dit zou een plaats zijn waar we als broers en zussen het leven kunnen delen. Tevens hadden we het verlangen dat deze locatie de mogelijkheid zou bieden om mensen te verwelkomen, die voor een tijd (enkele dagen tot enkele maanden) willen komen herbronnen (individueel of in groep).

Al twijfelend, biddend, verlangend, zoekend, de wens delend met anderen zijn we op weg gegaan. Er was een grote vraag die bij mij steeds naar boven kwam: is ons verlangen ook Gods verlangen?

We zijn een hele tijd op weg gegaan met een groep en het leek of onze droom werkelijkheid zou worden, maar toen onze visies te sterk uiteenliepen, trokken we ons in alle vrede terug.

Onze droom leek een luchtkasteel, een zeepbel die uit elkaar spatte... Toch was deze tijd achteraf gezien helemaal niet verloren. Integendeel, we hebben toen enorm veel geleerd en dit was een onderdeel van Gods traject om ons voor te bereiden op een volgende fase…

Wat is onze Vader toch zo machtig wijs en is Zijn leiding zo perfect. Een tijd later kwam dit verlangen weer opborrelen: we lazen over andere gemeenschappen, deelden ons verlangen met anderen en speurden in tal van immobiliënkrantjes naar een mogelijk gebouw. Maar het was te duur, te ver, te veel dit en teveel dat... Toen lieten we het helemaal los. Wacht God niet dikwijls tot dat moment van loslaten? Kent u dat ook?

En het wonderlijke was dat we reeds enige dagen later een mailtje kregen met de uitnodiging om een bijeenkomst bij te wonen van een groep mensen, die het verlangen hadden om samen iets op te starten waar mensen konden komen om te herbronnen. Wat een spannend moment was dit. Deze visie kwam overeen met wat de Heer ook in ons hart had gelegd en we merkten onmiddellijk dat er een klik was met elkaar (we kennen de meeste van deze mensen reeds jaren). Toen we enkele keren bij elkaar gekomen waren, besloten we om een week van bidden en vasten te houden in maart 2015. We lazen

in Gods Woord in Deut. 6 dat God de belofte gaf aan zijn volk om in het beloofde land huizen te geven, die ze niet gebouwd hadden. Letterlijk staat er in Deut. 6:11 dit: Huizen vol kostbare dingen, waarmee jullie de huizen zelf niet gevuld hebben…

Na het lezen van Deut. 6 kregen we de vrijmoedigheid en het geloof om de Heer te bidden dat Hij een gebouw wilde schenken, dat klaar was. Groot was onze verbazing en vreugde toen we nog geen 2 maanden later een ‘aparthotel’ met 5 woningen en 7 studio’s te koop zagen staan in Moregem (nabij Ou-

denaarde). Wat de Heer geschonken heeft, is meer dan wat we zelf hadden durven dromen. God geeft inderdaad boven ons bidden en denken (Ef. 3:20). Wat een vreugde! Wat een dankbaarheid voor dit geschenk uit de hemel!

En zo is na vele jaren van gebed en voorbereiding ‘Christelijke Herbronning Connect’ ontstaan in de Vlaamse Ardennen. We verlangen en bidden dat door Connect velen een vernieuwing zullen kennen in hun relatie met hun Schepper, met Zijn schepping en met andere mensen.

Van harte welkom in Connect !

Kristin Bordon Contact: info@chconnect.be of 0497 – 67 99 99.

Website: www.chconnect.be Adres: Oudenaardseweg 140 te 9790 Wortegem-Petegem (Moregem)

•2•

Inleiding

door Peter Bordon, coördinator VEG De redactie behoudt zich het recht artikelen in te korten of aan te passen.

Colofon De V.E.G. is een vereniging die evangelische gemeenten samenbindt met de bedoeling elkaar met raad en daad bij te staan.

Het bestuur, dat leiding geeft en coördinerend werkt naar verschillende activiteiten, bestaat uit: Wout van Wijngaarden, voorzitter Peter Bordon, algemeen coördinator Martin Gevaert, penningmeester Martin Lelie, secretaris Erwin Braet, boekhouder Leden zijn: Adri v.d. Berk, Ko de Nood, David Buntinx VEG-Dienstencentrum Dit dienstencentrum omvat verschillende departementen van waaruit de gemeenten gediend en geholpen kunnen worden.

Zo zijn er ‘diensten’ voor de Jeugdwerking, Gemeenteopbouw, Communicatie, e.a.

Ook de Vlaamse Evangelische Familiedag valt hieronder.

Via het kantoor is materiaal voor evangelisatie en gemeente-opbouw verkrijgbaar, evenals een adressenlijst van evangelische gemeenten.

Voor alle informatie: V.E.G.-kantoor Nederzwijnaarde 23 9052 Gent-Zwijnaarde tel. 056-42.40.19 e-mail: peter.bordon@veg.be website www.veg.be Legaten Ik legateer vrij van rechten aan de VZW Vereniging van Vrije Evangelische Gemeenten een bedrag van € ………….. om te worden afgegeven zonder kosten, drie maanden na mijn overlijden.

Giften U kunt giften voor het VEG-werk overmaken op rekeningnummer IBAN nr: BE74 0013 5462 5107 BIC: GEBABEBB VErbindinG verschijnt 4 keer per jaar Uitgave: Toezendingen voor: Maart 10 januari Juni 10 april September 10 juli December 10 oktober

Er zijn opnieuw 2 artikelen vanuit ons VEG beleidsplan 2015-2017 (zie voor het volledige beleidsplan op www.veg.be). Het eerste artikel gaat over gebed (pag. 4-5) en is geschreven door Wim Moreels (van VEG Oudenaarde), die het op zijn hart heeft om gebed te stimuleren.

Het tweede artikel is van de hand van Johan Lukasse en handelt over geestelijk leiding geven (pag. 6-7) en met name over het bijbels model van leidinggeven waarbij de leider een dienaar is, zoals de Heer Jezus het noemt in Mat. 20: 26-28 ‘… wie onder u groot wil worden, zal uw dienaar zijn. En wie onder u de eerste wil zijn, zal uw slaaf zijn; gelijk de Zoon des mensen niet gekomen is om zich te laten dienen, maar om te dienen en Zijn leven te geven als losprijs voor velen.’

Geregeld ben ik er bij bepaald dat de Heer Jezus inderdaad het ultieme voorbeeld van dienen was. Hij heeft Zijn leven afgelegd tot onze redding. Hij vraagt aan jou als Zijn discipel om jezelf te verloochenen en je kruis op te nemen (Marcus 8:34) : dat betekent sterven aan jezelf. Hij wil je helpen om je eigen wil, je verlangens, je egoïsme in Zijn kracht aan de kant te zetten. Dan kan Zijn leven ten volle in je stromen door Zijn Woord en Zijn Geest. Geef je over aan Hem, neem tijd om te bidden, verdiep je in Gods Woord door het te lezen, te bestuderen, te overdenken en te memoriseren. Zo kan Hij je meer en meer vervullen en vernieuwen. Ga dus telkens weer tot de Bron van leven, de Heer Jezus zelf !

Een volgend artikel in de reeks van pastoraat (pag. 8) handelt over pastoraat bij relatieproblemen, waarbij geschetst wordt dat de bron van Gods vergeving vele malen groter is dan de bron van onze fouten.

Op pag. 10 en 11 is gaat het in de reeks ‘Geloven in moeilijke omstandigheden’ over Geroepen tot (gezamenlijke) gemeenschap. Hier wordt mooi uiteengezet dat we elkaar nodig hebben om een leven van gebed te krijgen. We mogen leren om elkaar te helpen en te stimuleren om meer voor Gods troon te komen. Wat een voorrecht om de Allerhoogste te mogen kennen en Hem samen te mogen dienen.

Verder vind je heel wat zendingsnieuws: naast het nieuws van enkele zendelingen kan je in een notendop lezen wat er zoal in 50 jaar Operatie Mobilisatie in België heeft plaatsgevonden en vind je ook verslagen van zendingsreizen.

Tenslotte zijn er 2 artikelen die inspelen op wat brandend actueel is: het ene beschrijft het werk van Gave Veste onder de vluchtelingen in Brussel en het andere is een neerslag van Hulp aan de vluchtelingen in Calais door enkelen van de gemeente Berchem (pag. 17 en 18).

Gods zegen toegebeden bij het lezen van deze VErbindinG. Moge de Almachtige je inspireren door de artikelen en moge Hij je bovenal leiden in nauwe verbondenheid met de Heer Jezus, de enige Bron van alle leven.

•3•

Samen op de knieën door Wim Moreels

deel 2

Morgen scheert men gratis! Over het besluit om te gaan bidden

Een van de grapjes die m’n vader graag naar boven haalt als we mekaar ontmoeten, is een waar gebeurd verhaal dat zich afspeelt in de jaren van zijn jeugd, de jaren kort na de tweede wereldoorlog. In zijn dorp woonde er een barbier, je weet wel zo’n kapper waar mannen naar toe konden om hun haar en hun baard te laten bijknippen. Op de grote spiegel waar je dan in keek, terwijl de barbier aan het werk was, stond geschreven “Morgen scheert men gratis!” In die na-oorlogse tijd zaten veel mensen krap bij kas, dus zo’n reclame trok meteen de aandacht. Alleen… als je de volgende morgen bij de barbier kwam en je plofte enthousiast neer in de stoel voor die gratis scheerbeurt, kon de barbier stilzwijgend wijzen op zijn reclame… vandaag is immers niet.. morgen.

Het is een leuk grapje en m’n vader geniet er telkens van als hij die herinnering weer ophaalt. Ik wil het grapje hier gebruiken als springplank naar ons gebedsleven. Want is het met ons voornemen om tijd apart te zetten voor gebed niet net zo?

Bijna telkens weer hebben we het voornemen om straks, vanavond, als de huistaken gedaan zijn, tijd voor gebed te nemen.

Of in het weekend, als het wat rustiger wordt in het gezinsleven. Of zondag, de rustdag bij uitstek. Voor we het weten is de dag weer voorbij, liggen we in bed en heeft de gebedstijd er weer bij ingeschoten. Of zat ook dat weekend weer te vol en zijn we niet aan gebed toegekomen.

Het blijft ons achtervolgen. Het verlangen om te bidden is bij vele christenen aanwezig, maar we komen er zo weinig aan toe.

In dit artikel wil ik even stilstaan bij het besluit om te gaan bidden.

Het besluit om tijd apart te zetten voor gebed heeft volgens mij eigenlijk een tweevoudige inslag.

Een psalmwoord dat deze tweevoudige inslag op een heel mooie manier samenbrengt is: Van Uwentwege zegt mijn hart: Zoekt mijn aangezicht.

Ik zoek uw aangezicht, Here. (Ps.27:8).

Enerzijds – en dat is heel bijzonder, is het God zélf die het verlangen in ons legt om Hem te gaan zoeken. Vaak denken we bij bidden aan een “moeten”, aan een opdracht, een taak die we onszelf opleggen. En dat is natuurlijk dé reden dat we tijd voor gebed nemen steeds voor ons uitschuiven. We vinden het lastig, misschien zelfs saai, we zien er tegenop.

Maar het begint dus eigenlijk helemaal niet bij onszelf, maar bij God! Het is God die het verlangen in ons hart legt Hem te gaan zoeken, tijd te maken voor Hem, stil te worden bij Hem, zijn stem te proberen verstaan.

Ik geloof dat voor wie dicht bij God wandelt en zich uitstrekt naar de volheid van de Heilige Geest in zijn leven, voor zo iemand het verlangen om God te zoeken in gebed eigenlijk haast vanzelf komt. Het komt op een natuurlijke en spontane manier. Als je dicht bij God leeft, dan is bidden (tijd nemen voor gebed) helemaal niet een opdracht, neen, het komt juist heel makkelijk – omdat je het zo graag wil.

Koning David kende dat “principe” heel goed.

In diezelfde psalm lees je hoe deze man, die alle dingen van deze wereld zomaar te zijner beschikking kon hebben als koning, toch besluit: Eén ding heb ik van de Here gevraagd, dit zoek ik: te verblijven in het huis des Heren al de dagen van mijn leven, om de liefelijkheid des Heren te aanschouwen, en om te onderzoeken in zijn tempel (Ps.27:4) David had “geproefd” hoe goed het was om dicht bij God te zijn (Psalm 34:9). En daarom was God zoeken (in gebed) voor hem helemaal geen opdracht. David wilde eigenlijk niets anders meer dan dit “éne”, God zoeken. Het was hem het meest dierbare geworden wat hij wilde doen.

Je leest in meerdere van zijn psalmen dat grote verlangen om God beter te leren kennen, zijn aangezicht te zoeken, zijn Woord te kennen. Ik geef maar één voorbeeld: Mijn ziel wordt verteerd van verlangen naar uw verordeningen te allen tijde (Ps.119:20).

Nu is die ervaring van David niet een bestoft gebeuren uit de oude geschiedenis van Israël. Neen, het kan ook onze ervaring zijn – want de God van David is ook onze God! In mijn eigen leven loopt het meestal als volgt. Ik stel vast dat in de periodes dat ik dicht bij God leef en de volheid van zijn Geest zoek, ik op een heel spontane manier veel vreugde in het bidden vind en Hem graag wil grootmaken. Soms zelfs kan het verlangen om tot God te spreken zo groot zijn, dat ik even een kalme plek moet opzoeken, zodat ik mijn verlangen naar God de vrije loop kan geven (tijdens de werkuren niet altijd evident). Geen drempel meer, geen “moeten” dus.

Anderzijds blijft er natuurlijk wel onze eigen keuze. Zelfs al legt de Heer een verlangen in ons hart naar Hem, dan nog moeten wij de keuze maken om tijd apart te zetten voor Hem. God verlangt ernaar ons te ontmoeten. Ook (en misschien

•4•

vooral?) in tijden dat ons geestelijk leven mat is (Ps.119:25).

Of in periodes van twijfel, als God en Zijn bestaan veraf lijken (Ps.27:7). En op die dagen dat ons leven sneller holt dan de wijzers van de klok.

David heeft dat besluit genomen. Onmiddellijk op Gods ‘incentive’ (aansporing) “zoekt mijn aangezicht,” zet David de stap: ik zoek uw aangezicht, Here. Hij stelt het met andere woorden niet uit.

Hier speelt een stuk discipline mee, het maken van een beslissing. Ik geloof dat het kan helpen om een afspraak met jezelf te maken om te proberen een vast moment van de dag of van de week te nemen – en te proberen je hieraan te houden.

Vorig jaar heb ik ouderschapsverlof genomen en was ik elke donderdag thuis. Aan het begin van dat jaar heb ik met mezelf afgesproken: op mijn vrije dag ga ik naar de ochtendbidstond in onze kerk. Ik wist dat als ik het voornemen zou hebben om te gaan als ik een rustige dag in het verschiet had, ik wellicht maar een paar keer geweest zou zijn.

God legt het verlangen naar gebed in ons – maar als we daar alleen mee aan de slag zullen gaan als het ons “uitkomt”, zal ons gebedsleven maar op een laag pitje staan.

Ik las een tijd geleden over een Amerikaanse theologie professor, die geïnterviewd werd op het einde van zijn leven. Toen hem de vraag gesteld werd of hij ergens spijt van had, antwoordde deze man “I wish I had prayed more”.

Sinds ik dit gelezen heb, houdt de uitspraak van deze man me bezig.

Ja, ik verlang ernaar meer tijd in gebed met God door te brengen.

Maar als ik terugkijk op de voorbije maanden, moet ik toegeven dat ik toch maar weinig tijd apart heb gezet, tijdens de dag, tijdens de week, om met God te praten, Hem dingen voor te leggen en uit te zien naar wat Hij er mee zou gaan doen (Ps.5:4).

Die pijnlijke tegenstelling tussen verlangen en effectief doen is mijn ervaring. En wellicht de ervaring van velen van ons…

Morgen scheert men gratis. Maar bidden, laten we dat vandaag doen!

fonds voor jonge werkers Er is een dringende nood aan financiën voor meer werkers in onze 31 gemeenten!

De VEG heeft een Fonds voor jonge werkers opgericht, om de werking van de VEG-gemeenten te ondersteunen. Dit Solidariteitsfonds stelt beurzen beschikbaar voor startende Vlaamse werkers.

We willen een warme oproep doen om dit Fonds te steunen. Elke gift, hoe klein ook, is welkom.

Volgende werkers worden deeltijds vanuit het Fonds betaald: Volgende 3 werkers worden deeltijds vanuit het Fonds betaald: Jasper Meganck, vrijgestelde werker in Aarschot.

Rekeningnr. om Jasper te steunen IBAN: BE74 0013 5462 5107 op naam van VEG met vermelding van “steun Jasper Meganck”.

David Buntinx, jeugdwerker in Antwerpen, Vlaams-Brabant, West- en Oost-Vlaanderen Rekeningnr. om David te steunen IBAN: BE80 0355 2070 9377 op naam van VEG .

David Delameillieure, vrijgestelde werker in Kortrijk Rekeningnr. om David te steunen IBAN: BE74 0013 5462 5107 op naam van VEG met vermelding van “steun David Delameillieure”.

Indien u een legaat wil schenken of meer informatie over dit fonds wil ontvangen, kan u contact opnemen met Peter Bordon, algemeen coördinator VEG. Oudenaardseweg, 140 - 9790 Wortegem-Petegem - 056-42.40.19 - peter.bordon@veg.be

•5•

Geestelijk leiderschap door Johan Lukasse

deel 2

De leider als dienaar “Want ook de Zoon des mensen is niet gekomen om zich te laten dienen, maar om te dienen en zijn leven te geven als een losprijs voor velen” Marcus 1:45 (NBG) We kunnen in dit bijbelgedeelte veel leren over het geestelijke leiderschap, leiderschap zoals God het wil onder de christenen. De eerste en sterkste tegenstelling die Jezus maakt is tussen de bestuurders in de wereld, hun mentaliteit en die van Zijn volgelingen. In de wereld wordt een leiderspositie begeerd om de macht, de eer en het voordeel die dat meebrengen. Leiders zijn een aparte klasse waar men naar opziet.

Strelend voor het ego en dikwijls gepaard gaand met allerlei voordelen. Mensen doen er alles aan om die positie te bereiken. Wanneer we het parallel gedeelte van het gebeuren in Marcus, opzoeken in het Matheus evangelie is het een beetje zielig om te zien dat Jacobus en Johannes hun moeder in de arm hebben genomen om voorrang voor haar zonen te vragen. De andere discipelen nemen het Johannes en Jacobus kwalijk dat ze dit gevraagd hebben. Het is overduidelijk dat de twee eveneens deze posities wilden innemen. Jezus gebruikt deze gelegenheid om het basisprincipe van een geestelijk leider uit te leggen: het is dienen.

Dienen betekent het welzijn zoeken van de anderen in plaats van over hen te heersen voor eigen eer of machtsvertoon.

Jezus zelf is dan het voorbeeld, zoals Hij zegt: “De Zoon des mensen is niet gekomen om gediend te worden maar om te dienen”. Bij het lezen van deze uitspraak gaan onze gedachten uit naar Filippenzen 2 waarin vrij vertaald te lezen is dat Jezus in zijn pre-existentie (zijn vóórbestaan) het geen roof behoefde te achten om zich aan God gelijk te stellen. Hij was en is God. Al de hemelse glorie en heerlijkheid was zijn deel. Alle macht en heerlijkheid waren de zijne zoals de Vader. De Drieeenheid, Vader, Zoon en Heilige Geest, vol majesteit, macht, kracht en heerlijkheid bestaande van eeuwigheid tot eeuwigheid, onafhankelijk, onveranderlijk alwetend en almachtig.

De Zoon heeft die mantel van heerlijkheid afgelegd en is de mensenwereld binnengekomen als mens om onze dienaar te kunnen zijn. Onbegrijpelijk maar waar. Dat is het ultieme voorbeeld van dienen, het welzijn zoeken van anderen.

De ladder of het kruis

De tegenstelling tussen werelds leiderschap en het geestelijke zoals Jezus dat bedoelde komt het sterkste uit in de beelden die we gebruiken. In de wereld gaat het over de ladder van succes. Je moet van onder beginnen maar je zorgt ervoor dat je opklimt tot een respectabele hoogte. Dikwijls gaat het opklimmen gepaard met anderen weg of naar onder te duwen zodat we zelf kunnen stijgen op de maatschappelijk ladder. In het koninkrijk van God is het beeld het kruis. Zoals Jezus zei: “Wie niet zijn kruis draagt en achter Mij komt, kan Mijn discipel niet zijn”(Luk. 14:27). Het symbool van het kruis is door Jezus zelf verheven als de hoogste vorm van welzijn zoeken van en

voor anderen. Hij kwam om te dienen en ons te bevrijden van de schuld en de zondemacht. Daarvoor droeg Hij het kruis.

Deze twee symbolen, de ladder en het kruis, hebben niet veel gemeen. Neen, ze staan tegenover elkaar in het menselijk streven. In het boek “Knocking over the leadership ladder” van Paul R. Ford, schrijft hij: “Christenen moeten niet jagen naar de gave van leiderschap; beter is te zoeken naar het bekwamen van anderen zodat die tot volle ontplooiing komen in het lichaam van Christus”. (1)

In de praktijk

Nu we het basisprincipe hebben aangeraakt rijst de vraag hoe we daar mee omgaan zoals al uit het laatste citaat naar voren kwam. Hier een paar negatieve en positieve voorbeelden: Ego’s / lang tenen. Veel problemen in onze gemeenten en evangelische groepen komen voort door de botsing van ego’s. Dat is niet alleen zo met de leiders., We kunnen allemaal ten prooi vallen aan het gedrag dat onze haan koning moet kraaien. Voor positiedrang moeten leiders bijzonder waakzaam zijn doordat zij vanwege hun “vooropgaan” meer gevaar lopen ten prooi te vallen van deze geldingsdrang. Deze drang gaat uit van het ladderprincipe.

Manipulatie. Jammer genoeg is dit een veel voorkomende kwaal. Vanuit een leidinggevende positie is het gemakkelijk en gevaarlijk daarin terecht te komen. In het boek “Macht en manipulatie” besteden de schrijvers een heel hoofdstuk aan deze valkuil. Terwijl toch het doel van bijbels leiderschap is: anderen te dienen en tot volle ontplooiing te zien komen: “Bij manipulatief leiderschap voltrekt zich een omgekeerd proces van denken en handelen”, schrijven zij. “Om een bepaald doel te bereiken, worden mensen gebruikt, misbruikt en op de duur onbruikbaar”(2). Dit soort gedrag staat diametraal tegenover herder en dienaar zijn.

Geestelijke jaloezie. Dit komt op allerlei vlakken tot uiting.

Het is weer het ladderprincipe in plaats van zich te verheugen in de zegen op de dienst of talenten van anderen. We moeten ons afvragen: verheug ik mij wanneer iemand anders of een andere gemeente overvloedig vrucht draagt en zegen ervaart in de bediening?

Enkele positieve elementen

Luisteren. Dit is mogelijk de belangrijkste van allemaal. De aandacht verlegt zich dan van ons, de leiders, naar de ander.

Deze laatste wordt dan hoger geacht dan onszelf. Iemand heeft eens gezegd: “Wanneer twee mensen met elkaar spreken is er een die het woord voert. De ander is onderbroken”.

Echt luisteren is een kunst, maar het kan aangeleerd worden.

J. David Lundy citeert Stephen Covey die zegt: “Empathetic (invoelend) luisteren is riskant. Het vraagt grote zelfzekerheid om in een diepe luisterervaring te gaan, want je wordt er door beïnvloed. Je wordt kwetsbaar. Het klinkt paradoxaal, maar

•6•

om te beïnvloeden moet je beïnvloed worden”(3). Dit is een bijzonder waardevolle les. Ik heb in mijn bediening geleerd dat wanneer mensen wegblijven uit de gemeente, de beste manier om hen te dienen en mogelijk terug te winnen is hen op te zoeken en onbevooroordeeld te luisteren. Geen verdediging of verontschuldigen: alleen maar luisteren, luisteren en luisteren! Het is onvoorstelbaar hoeveel we dan in een uur kunnen leren!

Beschikbaarheid. Dit is een volgend belangrijk element. In de wereld zijn de leiders gewoonlijk moeilijk bereikbaar voor hen die ze leiden en besturen. Jezus was beschikbaar voor zijn discipelen. Hij was onder allerlei omstandigheden bij hen. In vreugde op het trouwfeest, eten en drinken, in tijden van gebed, in droefheid voor het verlies van een vriend. De discipelen konden Hem van nabij observeren Wat was het resultaat? De discipelen hebben spontaan gereageerd op zijn leiderschap.

Voorbeeldfunctie. Wij noemen onze gemeenteleiders soms “voorganger”. Dat komt van het bijbelse beeld waar de herder vooropgaat. Dat is een goede weergave van wat Petrus zegt (1 Pet. 5:1-3) “niet heerschappij voerend maar als voorbeelden voor de kudde”.

Verder zouden we moeten nadenken over volgende zaken: Het bekwaam maken van anderen, gevolgd door “het weggeven” van onze bediening. Zo worden opvolgers voor de volgende generatie klaargemaakt.

De persoonlijk wandel met God van de leider is een heel hoofdstuk apart om te behandelen.

Bestudeer Barnabas, een goed man, vol van de Heilige Geest en geloof! Een prachtige leider. Hij lag aan de basis van de gemeente in Antiochië. Door zijn dienst verscheen Paulus op het toneel. Door zijn geduld werd Johannes Marcus weer bruikbaar!

Citaten: (1) Paul R. Ford. Knocking Over the leadership Ladder, published

by ChurchSmart Resources St. Charles, IL, USA. ISBN 1-88963858-7. Blz. 30.

(2) Verschillende schrijvers. Macht en manipulatie… toch niet onder christelijke leiders?! Uitgegeven Gideon, Hoornaar, 2004 ISBN 90-6067-835-4. Blz. 133 (3) J.David Lundy, Servant leadership for slow learners. First published by Authentic lifestyle 2002. ISBN 1-85078-44-6 Blz. 67

•7•

Pastorale modellen door Gerrit Houtman www.bethesda.be

deel 14

Pastoraat bij relatieproblemen De stem van Ella klinkt huilend door de telefoon om je te melden dat zij en Piet na de zoveelste ruzie uit elkaar gaan. Je schrikt, want hoewel Jan en Ella een koppel met heel tegengestelde karakters vormen, had je niet gedacht dat de problemen zo ernstig waren.

Onderweg naar hen toe overweeg je hun problemen en mogelijkheden, maar ook de strategie die je wilt volgen. Ga je hen wijzen op de gevolgen? Ach, dat hebben ze zelf ook al vele malen bedacht. Of op de schade die het aan de kinderen brengt, of wat de Bijbel zegt over echtscheiding? Het zijn allemaal overwegingen die ze zelf al gemaakt hebben. Wat dan wel?

bovendien onvoldoende recht aan wat mensen ervaren bij relatieproblemen.

De moeilijkheden in het leven zijn complex, kent vele factoren en zijn lang niet altijd het gevolg van fouten. Zie ze liever als leermomenten waarbij nieuwe vaardigheden en inzichten verworven moeten worden.

Hulp bij relatiemoeilijkheden vraagt waarschijnlijk de meeste tijd van ons pastoraat. Huwelijk en gezin zijn hoge waarden binnen onze kerken en we willen er alles aan doen om een vastgelopen relatie te herstellen. Maar hoe doe je dat? Je bent als gemeenteleider meestal niet opgeleid om relatieproblemen op te lossen.

Luisteren De eerste stap is het onbevooroordeeld luisteren naar de verhalen en je gereedschapskist met oplossingen gesloten houden. Als je te snel met oplossingen komt, voelt men zich niet ernstig genomen en komt er alleen meer druk op hen te liggen. Luisteren neemt de druk weg en creëert ruimte. Onlangs luisterde ik bijna een uur lang naar de miserie van een vrouw die tegen allerlei dingen in haar relatie aanliep. Toen we aan het einde van het gesprek kwamen, voelde zij zich niet alleen opgelucht en begrepen, maar begon ze spontaan positieve dingen van haar man op te noemen.

Geen schuldige Bij het luisteren dien je elke schuldvraag achterwege te laten. Zodra men het gevoel heeft dat er een schuldige gezocht wordt, gaat men in de verdediging en worden de mogelijkheden tot een oplossing versmald. De schuldvraag doet

Verlangen Naast het luisteren is het wijs om je niet teveel te richten op het probleem, maar op de verlangens van de partners. Doordat mensen veel sneller aanvoelen wat ze niet prettig vinden dan wat ze wel willen, delen ze alleen maar problemen.

Houd hen een spiegel voor en laat hen ontdekken wat ze werkelijk willen en waarom dit voor hen belangrijk is. Als de man respect wil, zal hij moeten uitleggen wat dit voor hem inhoudt en waarom dat voor hem zo belangrijk is. Als de vrouw zekerheid wil, zal ze hetzelfde moeten doen. Verlangens hebben een lange geschiedenis die in de jeugd begonnen zijn, maar die in de loop van de tijd mee gevormd zijn door de persoonlijke keuzes voor waarden en idealen.

Hoop De belangrijkste boodschap die je in zo’n gesprek kunt achterlaten is hoop. Als er moeilijkheden in een relatie zijn, begint men al te snel te twijfelen aan de start.

Verzeker hen dat de problemen niets af doen van de juiste start, maar leer hen vooral naar de toekomst te kijken om te zien hoe hun problemen deel kunnen uitmaken van een sterk doel. Probeer samen met hen beelden te vormen om de toekomst waarvan ze dromen concreet te maken.

•8•

Focus je op kwaliteit Door de verhalen van pijn, wederzijdse verwijten en diepe ontgoocheling moet je soms even je oren dichtdoen en je ogen sluiten om op te merken welke bijzondere kwaliteiten er in deze mensen verborgen liggen. In 2 Petr 1:4 lezen we dat we met alles begiftigd zijn om tot een doelgericht leven te komen. Kijk wat zij van God ontvangen hebben om hun doel te bereiken. Soms is het zoeken, soms geeft God in een gesprek een onverwachte openbaring of inzicht; maar je zult in staat zijn om hen te bemoedigen met het goede dat zij van God hebben ontvangen.

God ter sprake brengen Terug naar het begin: hoe kan jij in het gesprek met Pieter en Ella, God ter sprake brengen, zodat zij weer hoop hebben? Allereerst doe je dat door namens God je liefde en vertrouwen in hen uit te spreken en hen te tonen hoe waardevol zij als echtpaar voor jou en voor God zijn. Zoals God door Jezus heeft laten zien hoe waardevol wij zijn, zo mogen we een nieuwe basis leggen van geliefd te zijn en van betekenis te zijn. Ten tweede mogen we hen laten weten dat God onze reisgenoot is. Zoals God met Abraham op weg gaat en later met het volk Israël en zo ook Jezus met zijn discipelen, zo gaat God ook met ons op weg, om ons op de juiste weg te leiden en ons onderweg te voorzien van wat we nodig hebben. Ten derde moeten we hen doen beseffen dat Gods plan met hun leven al hun fouten en vergissingen ver overstijgt. De bron van Gods vergeving is vele malen groter dan de bron van onze fouten.

Mini-conferentie over de Hebreeënbrief De Evangelische Gemeente te Zaventem organiseert deze winter twee miniconferenties rond het Bijbelboek Hebreeën. De heer Jacques Brunt zal ons een aantal studies geven vanuit dit Bijbelboek. Bent u op zoek naar meer begrip rond deze brief, schrijf u dan zeker in voor deze conferentie.

Wie is Jacques Brunt?

Jacques werd in 1979 geboren in het Westlandse dorp ‘s-Gravenzande. In 2004 is hij getrouwd met Annette. Samen met hun drie kinderen (Levi, Boaz en Jesse) willen ze hun leven geheel en al beschikbaar stellen voor Hem, Die ons heeft liefgehad en Zichzelf voor ons heeft overgegeven. Direct na zijn bekering kreeg Jacques een diep verlangen zoals verwoord in een oud lied: ‘Heer, neem mij, breek mij, vul mij en zend mij’.

De Heere legde niet alleen dit verlangen in hun hart, maar vulde dat verlangen ook op een wonderlijke manier in. Stap voor stap werd voor hen als gezin duidelijk dat de Heere de weg baande naar een fulltime bediening, waarbij de enige zekerheid die ze hebben de Heere Jezus

zelf is. Jacques’ kerntaak is het geven van Bijbels onderwijs, geloofstoerusting en de bediening van het gebed (Hand.

6:4). Daarnaast verlenen ze als koppel ook pastoraat. http://jacquesbrunt.nl/ http://heartcry.nl/jacquesbrunt Praktische info: Inschrijven verplicht via email naar info@egzaventem.be (met vermelding van aantal personen en welke data.)

Locatie: OM-gebouw, Fabriekstraat 63, 1930 Zaventem.

Lunchpakket zelf mee te nemen (behalve bij overnachting) Koffie wordt voorzien.

Prijs: Vrijwillige bijdrage

Overnachting: Overnachting mogelijk in het OM-gebouw, zelf te boeken via: http://zavcentre.be/registrations/hospitality Je kan kiezen voor Full Board en dan krijg je zaterdag ontbijt en middagmaal.

Uiteraard kan je ook je eigen lunchpakket meenemen.

Prijzen zijn terug te vinden op de registratie website.

Wanneer?

Vrijdag 4 december: 19.30u - 21.30u Zaterdag 5 december: 10.00u - 12.00u

13.00u - 15.00u Vrijdag 8 januari: 19.30u - 21.30u Zaterdag 9 januari: 10.00u - 12.00u

13.00u - 15.00u Contact: Email: info@egzaventem.be Telefoon: 0032 2 759 56 67 Website: www.egzaventem.be

Onze zendelingen rekenen op Uw steun

Noël en Manja Soetaert code 25sb

Fred en Nathanja Hansen code 25fn

Hilde Vlaminckx code 25vh

Louis en Anne-Marie Van de Voorde, code 25vdv

Peter en Ineke Van Dingenen code 25vds

Kevin en Els Buch code 25bd

Robert en Christine Blondeel, code 25rc

Fabiola Catrysse code 25cf

Zij zetten zich dagelijks in voor humanitaire hulp en ontwikkelingssamenwerking Voor steun: IBAN nr. BE41 4359 1900 0110 (BIC: KREDBEBB) met vermelding van naam en code zendeling(en) Voor meer info: www.tearfund.be

•9•

Geloven in moeilijke omstandigheden door Fokkeline Maeyens

deel 3

Geroepen tot (gezamenlijke) gemeenschap Tien jaar geleden werd ik geraakt door het boek ‘Elk kind heeft een biddende moeder nodig’ van Fern Nichols. In dit boek vertelt Fern dat ze nooit had verwacht dat haar eerste gebedssamenkomst met een andere moeder, het begin zou zijn van een wereldwijd netwerk van 142 landen. Toen ik dit las, maakte de Heer mij duidelijk, dat mijn gebed van dat moment een begin zou zijn van een gebedsnetwerk in België. Maar wat had ik de Heer te bieden? Op dat moment had ik zo weinig energie dat ik amper mijn gezin met toen nog jonge kinderen, kon verzorgen. Toch liet het me niet los en ondernam ik stappen door contact op te nemen.

Niet veel later kreeg ik een coach toegewezen. Deze vrouw ontdekte al snel dat bij mij ‘bidden en werken’ uit balans was.

Ik werkte en bad of de Heer mijn werk wilde zegenen. Zij leerde me te bidden en vanuit Gods Troonzaal het werk te doen dat God me opdroeg om te doen. Dit deed ze door me een opdracht te geven: “Maak een afspraak met de Heer om naast je dagelijkse stille tijd, elke week één dagdeel, elke maand één dag en elk jaar één midweek bij de Heer te zijn. Geef de data aan mij door en schrijf nadien een kort verslag van wat de Heer tot je zegt”. Intussen bad zij voor me en bemoedigde ze me om door te gaan. De eerste drie jaar deed ik niets meer dan bidden en de moeders laten weten dat ik voor hen bad. Het was een groei van niets tot 60 gebedsgroepen. Nadien schakelde mijn modus over naar werken en tot op de dag van vandaag vraag ik me af of hierdoor ook de groei stabiliseerde…

Vaak moest ik de vraag beantwoorden: “Wat is het geheim van ‘Moeders in Gebed’ dat dit blijft bestaan?” Ik kon maar één ding antwoorden: de kracht van éénheid in verootmoediging.

‘Moeders in Gebed ‘ is wereldwijd één team. Door gebed zijn alle landen bij elkaar betrokken waardoor er een krachtige werking van Gods Geest zichtbaar wordt!

God ziet ons als collectief (als één geheel)

De Bijbel roept ons op tot persoonlijke gemeenschap met de Heer (1 Kor. 1:9) om samen als lichaam van Christus te functioneren (Ef. 5:23). Veel te veel lezen we de Bijbel vanuit het oogpunt ‘voor mij als individu’. Natuurlijk mag je alles wat je leest toepassen op jouw leven. Maar in de eerste plaats ziet de Heer ons als collectief. God werkt door Zijn Gemeente in haar totaliteit, aan elkaar gegeven om elkaar te ondersteunen in de bouw van Zijn Koninkrijk, met de hierbij behorende dagelijkse strijd (Ef. 6:10-20).

Niemand kan het alleen…

Jetro had Mozes aangesproken dat hij niet alleen het volk moest leiden. Hij moest het leiderschap delegeren om zelf tijd te hebben het volk te vertegenwoordigen bij God (Ex. 18:19-

22). Mozes deed gelijk wat zijn schoonvader voorstelde. Zou dit komen omdat Mozes al eerder ervaren had dat hij het alleen niet kon? In het hoofdstuk ervoor (Ex. 17:8-16) lezen we namelijk dat Israël aangevallen werd door de Amalekieten.

Mozes stond niet in het veld, maar zond Jozua. Zelf ging hij de berg op en bad. Maar zelfs in het bidden kon hij het niet alleen. Telkens als zijn handen naar beneden gingen, werd de vijand sterker. En telkens als zijn handen omhoog gingen, kreeg Israël de overhand. Aäron en Chur zagen dit en ondersteunden Mozes in zijn verantwoordelijkheid. Ze namen een steen waarop Mozes kon gaan zitten en ondersteunden zijn armen. De oorlog werd gewonnen door een team van mensen: Jozua die als aanvoerder streed met zijn leger. Mozes die zijn taak opnam om het volk bij God te vertegenwoordigen.

En Aäron en Chur die hierin ondersteunden. Niemand kan het alleen… Ook wij niet, al proberen we dit vaak wel.

Nader tot God en Hij zal tot jou naderen

Mozes liet er, nadat zijn schoonvader hem onderwees, geen

• 10 •

gras over groeien. Hij klom enige tijd later de berg Sinaï op, waar de Heer tot hem sprak. In Ex. 19:3 lees je dat Mozes initiatief nam om God te zoeken. Mozes klom omhoog en de Heer reageerde en riep tot Mozes vanaf de berg. God maakte de roeping voor het volk bekend: “U dan, u zult voor Mij een koninkrijk van priesters en een heilig volk zijn” (Ex. 19:6). Een roeping die in Christus voor elk kind van God geldt (1 Petr. 2:9, Openb. 1:6). Heel opmerkelijk is dat Mozes eerst terugkeert naar het volk met de vraag of ze bereid zijn Gods roeping gezamenlijk op te nemen. Eerst besprak hij het met de oudsten, daarna met het volk: “Toen antwoordde heel het volk gezamenlijk en zei: Alles wat de Heer gesproken heeft zullen wij doen! En Mozes bracht de woorden van het volk weer over aan de Heere.” (Ex. 19:8)

Werken aan een geestelijke conditie

Mozes moest opnieuw terugkeren om het volk te herinneren aan zijn roeping om “Zijn heilig volk te zijn”. Heel wat regels en richtlijnen werden afgesproken. Stel je even deze intense vorm van samenwerking voor… Drie dagen lang moest het volk zich heiligen en zich rein bewaren. Het is een actieve voorbereiding alvorens de Heer te ontmoeten. Vervolgens verzamelde heel het volk zich onderaan de berg, waar het getuige was van Zijn aanwezigheid in de vorm van een krachtig natuurverschijnsel. De Heer riep Mozes op de top van de berg om vervolgens Mozes weer terug te zenden met nog een laatste waarschuwing aan de priesters om zich te heiligen, omdat anders de toorn van de Heer over hen zou losbarsten… Het eerst zoeken van Zijn Koninkrijk en Zijn gerechtigheid voordat ons alles in Hem geschonken wordt, is een actie die dieper gaat dan even snel stille tijd houden om de Heer te vragen ons te zegenen. Het gaat om een intense training van de zaligsprekingen, in het kader van een gezamenlijke roeping in een wereld waarin wij als ‘Zijn heilig volk’, licht en zout mogen zijn (Mat. 5-6).

de ingang van zijn tent ging staan en dat zij Mozes nakeken tot hij de tent was binnengegaan. Zodra Mozes de tent binnenging, gebeurde het dat de wolkkolom neerdaalde en bij de ingang van de tent bleef staan en dat de HEERE met Mozes sprak. En zodra heel het volk de wolkkolom zag staan bij de ingang van de tent, stond heel het volk op en boog zich neer, ieder in de opening van zijn tent. De HEERE sprak met Mozes van aangezicht tot aangezicht, zoals een man met zijn vriend spreekt. Daarna keerde hij terug naar het kamp, maar zijn dienaar Jozua, de zoon van Nun, een jongeman, week niet uit het midden van de tent” (Ex. 33:8-11).

Zoek geestelijke ondersteuning, bied geestelijke ondersteuning

Gods roeping is een gezamenlijke roeping waarin we elkaar mogen ondersteunen. We vormen een team om elkaar in de troonzaal te houden, zodat we onze focus niet verliezen, maar gericht blijven op de eer van Zijn naam! Vorm een team in je gezin dat elkaar ondersteunt en voor elkaar bidt. Vorm een team als gemeente en denk niet langer in ‘zij’, maar ‘wij’.

Zoek een Aäron en een Chur die jou geestelijk ondersteunen.

Of werk samen met een Jozua die over jouw schouders mag meekijken om in de toekomst de fakkel over te nemen. Geef geestelijk vorm aan de oproep van Petrus, de persoon waarvan Jezus zegt dat Hij op deze de Gemeente zal bouwen (Mat. 16:18) en zie hoe jij als levende steen kunt gebruikt worden voor de bouw van een geestelijk huis: “Verlang vurig, als pasgeboren kinderen, naar de zuivere melk van het Woord, opdat u daardoor mag opgroeien, indien u tenminste geproefd hebt dat de Heere goedertieren is, en kom naar Hem toe als naar een levende steen, die wel door de mensen verworpen is, maar bij God uitverkoren en kostbaar, dan wordt u ook zelf, als levende stenen, gebruikt, gebouwd tot een geestelijk huis, tot een heilig priesterschap, om geestelijke offers te brengen, die God welgevallig zijn door Jezus Christus.” (1 Petr. 2:1-5)

Een gezamenlijke verootmoediging

We kennen het verder vervolg, waarbij de gerichtheid van het volk Israël op de Heer al snel verslapte en ze nog geen maand later een gouden kalf maakten om die te aanbidden (Ex. 32). De taak die Mozes had om het volk te vertegenwoordigen bij de Heer neemt nu krachtige vormen aan. God wil het volk vernietigen en Mozes weet de Heer te overtuigen om toch verder met hen op te trekken, omwille van het getuigenis van Zijn Naam. Deze overtuiging heeft heel wat voeten in de aarde. Opnieuw staat Gods herstel van Zijn volk op grond van Zijn verbond (Ex. 34:9) in het licht van een gezamenlijk actie : Mozes zette een tent op buiten het kamp en noemde deze de ontmoetingstent. “Telkens als Mozes naar de tent ging, gebeurde het dat heel het volk opstond en dat ieder bij

VOORGANGERS GEZOCHT Graag willen we uw gebed vragen dat de Heer arbeiders voor Zijn oogst mag roepen (Matth. 9: 37-38) Er zijn voorgangers nodig in diverse gemeenten: Diepenbeek, Hemiksem, Herentals, Ichtegem, Leuven, Koekelare, Oostende, Poperinge en Willebroek Indien u mogelijke voorgangers kent, laat ze dan contact opnemen met het VEG-kantoor. (gegevens in de colofon pag. 3)

• 11 •

Oasis België is een organisatie die in 10 landen wereldwijd met de meest kwetsbare groepen werkt. Oasis vertrekt hierbij vanuit een christelijk ethos waarbij ieder individu gezien wordt als geschapen naar Gods beeld en dan ook gerespecteerd wordt ongeacht geslacht, ras, geloof, seksualiteit, ...

De BuurtBar is (naast de projecten in Antwerpen en Brussel) sinds deze zomer een nieuw sociaal inclusieproject van Oasis in Limburg, Beringen. Met dit nieuwe initiatief willen we buurtbewoners gezellig samenbrengen rond heerlijke koffie, thee, smoothies, huisgemaakt gebak en ander lekkers. In het bijzonder richt een team van vrijwilligers zich op buurtbewoners die het meest kwetsbaar zijn voor vereenzaming.

In de zomer kunnen de buurtbewoners terecht aan ons gezellig caravannetje voor een goede babbel en een leuke activiteit voor jong en oud. In de winter plannen we bezoekjes aan huis bij ouderen die kwetsbaar zijn voor sociaal isolement in samenwerking met het OCMW. Ook twee woonzorgcentra in Koersel bezoeken we regelmatig om relaties op te bouwen en buurtbewoners uit te nodigen voor een koffie en een babbel. Daarnaast plannen we in het voorjaar infomomenten in de eigen buurt rond onderwerpen interessant voor ouderen.

We willen in informele gesprekken buurtbewoners informeren over het bestaande dienstverleningsaanbod in Beringen, maar hopen ook vooral door onze gesprekken en houding mensen over Jezus te vertellen.

We zijn dankbaar voor een goede start deze zomer en een fijn team van vrijwilligers. We zijn steeds op zoek naar vrijwilligers die onder meer: • in de wintermaanden een gezellige koffie en babbel willen bezorgen aan een kwetsbare oudere in Beringen.

• graag mee koffietjes en ander lekkers serveren (vnl. mei tot december) • eens wat lekkers bakken voor bij de koffie • de sociale kant van het project willen mee ondersteunen Voor meer info of interesse om mee te werken kan je contact opnemen met Miet Vandebroek / miet.vandebroek@oasisbe.org of 0474 34 41 74, neem een kijkje op www.buurtbar.be of volg ons op Facebook.

Straatwerk & hulpverlening in het prostitutiemilieu

Anna ‘Ik zie het niet meer zitten’, zucht ze, terwijl ze met haar hoofd op haar handen steunt. Ze zit tegenover me aan het bureau en ik zie tranen blinken in haar donkere ogen. Net aan tafel bij de lunch was ze vrolijk en babbelde ze mee met de anderen. Het gesprek tussen ons zou louter administratief zijn en gaan over een afbetalingsplan bij een energieleverancier. Even tussendoor. Maar zoals vaak het geval is, gaat ook dit gesprek al gauw over meer. Die elektriciteitsrekening die ze niet kan betalen, zelfs niet met een afbetaling, is maar een druppeltje in een grote emmer van verdriet.

In de voorgaande weken hebben we vaker gepraat. Stukje bij beetje durfde ze haar verhaal te vertellen. Een moeilijk verhaal, over een meisje dat opgroeide in armoede, maar toch naar school kon en daar uitblonk. Hierdoor had ze uitzicht op een betere toekomst. Maar het werd een ander verhaal. Een verhaal dat via een weg van misbruik, verkrachting en verlies, vanuit haar thuisland naar België leidt, waar er opnieuw mensen zijn die haar vertrouwen schenden. Een leven dat geleid heeft naar depressies, boven op haar fysiek zwakkere gezondheid. Een leven als alleenstaande mama van een klein meisje. Meestal lacht Anna. Maar in dit gesprek vertrouwt ze me toe: als ik lach, wil dat niet zeggen dat ik blij ben. Maar ik wil niet laten zien aan mensen hoe verdrietig ik ben, want dan kunnen ze me pijn doen.

Ze heeft moeite met vertrouwen. Haar vertrouwen is te vaak kapot gemaakt. Ze wil niet meer met mensen praten. Ze is moe. Het liefst zou ze met haar dochtertje gewoon vertrekken. Ik ga erop in. ‘Waar zou je naar toe willen gaan? ‘ ‘Nergens’, zegt ze. ‘Ik wil gewoon weg. Weg. Eigenlijk wil ik gewoon weg van de problemen.’

‘Praten helpt niet. Dat probeer ik steeds, maar mijn problemen blijven.’ Over Anna’s wangen rollen tranen, die ze wegdept om haar make-up niet te laten uitlopen. Ik nodig haar uit om samen op de bank te gaan zitten. Als ze naast me zit, zeggen we niets. De stilte duurt even en dan zeg ik: weet je nog Anna dat we wel eens over God gepraat hebben? Ja, knikt ze. ‘Jullie hier zijn christenen.

Ik ben eigenlijk moslima. Maar ik doe er niet veel aan. Het hoort bij mijn land en mijn cultuur’. ‘Weet je hoe christenen God soms noemen Anna?’ Ze kijkt vragend. ‘Vader’, zeg ik. Dat vindt ze wel mooi klinken. Ze heeft een lieve vader. Ik vraag haar of we zullen bidden en ze knikt. Samen bidden we tot ‘onze Vader’, die ook Anna’s vader wil zijn. Ik breng haar zorgen bij de Vader. Naast mij hoor ik een paar snikken. Na het amen staat ze op.

Ze bedankt me. Kom je volgende week op je afspraak met de psychologe, vraag ik. Ja natuurlijk, lacht ze. Ik lach mee... Haar lach blijft op mijn netvlies als ik naar huis fiets. En ik bid dat ze echt blij mag worden.

Margreet, maatschappelijk assistente bij Cherut www.cherutbelgium.com

• 12 •

Nieuws van onze zendelingen Koen en Anne-Laure Verdonck in Papua Nieuw Guinea

5 Asengseng oudsten: Saliyo, Wisnamli, Kabis, Giaman and Saliyam.

De mensen van de Asengseng taalgroep kregen in 1984 voor het eerst het evangelie te horen. Er zijn daar nu meer dan 500 gelovigen. Oudsten en diakenen zijn aangeduid en de gemeenten doen het goed. Ze kregen het Nieuwe Testament in 2006.

De Asengseng zijn uitgenodigd door de Karore, een dialect van de Asengseng om daar het onderwijs over de Bijbel te komen geven. Ze hebben een team van bijbelonderwijzers samengesteld en zullen het onderwijs nu in het najaar starten.

De Asenseng zijn ook gevraagd door een dorp met een Asengseng / Aigon gemengde taal om ook daar het bijbelonderwijs te starten. Dat onderwijs is chronologisch en verloopt in 4 grote fasen. In oktober 2015 kwamen de NTM leiders samen met de Asengseng leiders en de Mouk (een andere grote taalgroep met heel veel christenen) en Ata leiders. De Mouk en Ata hebben al ervaring in cultureel overstijgend onderwijs. Zij zullen de Asengseng gemeente voorbereiden en een team samenstellen om

te gaan wonen in de Aigon taalgroep en het onderwijs daar te starten. Hier zal ook een bijbelvertaling moeten gebeuren voor de Aigon taalgroep. Bid voor wijsheid omdat ze graag een zendingsechtpaar willen vinden, die de Asengseng zullen gaan helpen met de vertaling van de bijbel in de Aigon taal.

De Asengseng hebben gevraagd om training en meer onderwijsmateriaal om hun eigen gemeenten te kunnen onderwijzen, voorbij fase 4 van het onderwijs.

Dit betekent dat ze niet alleen bijbelonderwijs willen kunnen geven, maar ook dat ze willen leren hoe ze een gemeente tot volwassenheid kunnen brengen, die dan ook zelfstandig kan uitgaan en zelf het werk kan opstarten in een andere taalgroep.

Dank met ons de Here voor Zijn werk.

Koen en Anne-Laure Verdonck Papua Nieuw Guinea

Stage in thailand met OMF Rachel Troch, bachelor Godsdienst en Onderwijs aan het ETF, heeft haar stage in Thailand gedaan. In dit stukje vertelt ze over haar ervaringen.

Momenteel ben ik bezig om mijn bachelor aan de Evangelische Theologische Faculteit te Leuven af te ronden. In dit laatste jaar was het de bedoeling dat ik een stage deed. Ik heb gekozen om deze bij OMF te doen. Na een lesje vertrouwen op God dat alles goed komt omtrent visum enz., vertrok ik naar Thailand, naar Chiang Mai om precies te zijn. Daar werd ik zeer goed ontvangen door mijn mentors. Mijn tijd daar bestond vooral uit programma’s verzorgen voor kinderen van zendelingen. Daarnaast leerde ik ook de cultuur kennen door bijvoorbeeld taalles te nemen, markten te bezoeken en in aanraking te komen met de lokale mensen. Ik heb mij ook verdiept in het concept Third Culture Kids. Deze term wordt gebruikt voor kinderen die in hun leven te maken krijgen met verschillenden culturen door in verschillende landen te wonen, waardoor het moeilijk kan zijn om te zeggen waar hun thuis is. Ik heb mogen zien wat het zendingswerk inhoudt.

Zo heb ik mogen ontdekken dat er zeer veel werk zit in alleen maar zorgen dat zendelingen aan het werk kunnen in de ge-

bieden waar het Evangelie nodig is. Ik mocht zien dat dit werk mij echt aanspreekt en dat ik, als God het wil, hier graag mijn steentje kan bijdragen. Ik voelde mij bijna vereerd dat ik voor velen de eerste Belg was die ze ontmoetten, maar dit is eerder een triest iets. Is dit omdat te weinig mensen uit België gepassioneerd zijn om Gods Woord te verkondigen? Of niet in zijn dienst durven te staan? Ik zou daar niet een stellig ‘ja’ op durven geven, maar ik zou wel graag de Belgische christenen willen oproepen om de daad bij het woord te voegen en te leven voor God. En dit hoeft niet per se door naar het buitenland te gaan of letterlijk het Evangelie te brengen. Dit kan al door een getuigenis te zijn.

Deze twee maanden in Thailand waren zeer leerrijk voor mij.

Ik heb mogen ontdekken wat ik ongeveer wil doen in de toekomst. En ook al faal ik vaak, ik heb mogen leren vertrouwen op God dat alles goed komt als we in Zijn Aanwezigheid leven.

Rachel Troch Zoek je een stageplaats? OMF heeft een ruim aanbod in Zuidoost -Azië. Interesse? Je kan mailen naar Christiane Cousinne: ccousinne@omf.be

• 13 •

Nieuws van onze zendelingen Familie Van Dingenen, Ouagadougou.

Tearfund België

Lieve vrienden, We schrijven jullie vanuit Nalerigu, Noord-Ghana. We zijn hier sinds 2 september en Peter volgt hier een bijscholing in o.a. chirurgie met de bedoeling om in het Paam Laafi ziekenhuis in Ouagadougou beter de mensen te kunnen te helpen. We gaan regelmatig terug naar Ouagadougou om het werk van Paam Laafi op te volgen.

Het ziekenhuis hier telt officieel 60 bedden, maar in de kinderafdeling alleen liggen er constant meer dan 100 kinderen!

De helft van die kinderen zou normaal op een intensieve afdeling moeten liggen, want soms sterven er wel 6 kinderen per dag. Het is dus heel hard werken en veel verwerken, want er is een groot tekort aan dokters. Peter leert heel veel, ook in het operatiekwartier. Ondertussen geeft Ineke Jiska en Phebe thuis les. Het gaat redelijk goed tot nu toe, maar het is intensief.

We waren net twee weken uit Ouaga vertrokken toen het nieuws ons bereikte dat er een staatsgreep aan de gang was in Burkina Faso. Twee weken lang hebben we het nieuws op de voet gevolgd. Het is erg spannend geweest en er zijn heel wat doden en gewonden te betreuren na deze zwarte pagina voor Burkina Faso. Ook heeft het normale leven vaak stil gelegen, waardoor velen hun inkomsten zagen verdwijnen. In een van de armste landen ter wereld hebben de armsten geen enkele marge. We zijn dankbaar dat de rust is teruggekeerd en we bidden voor de komende presidentsverkiezingen.

De meeste van onze Paam Laafi medewerkers hebben redelijk normaal kunnen doorwerken tijdens de staatsgreep, maar we zijn opgelucht dat de activiteiten van het ziekenhuis nu normaal verder kunnen gaan.

We danken jullie voor de trouwe steun en de gebeden voor ons werk en ons gezin!

Gebedspunten zijn: • Verdere ontwikkelingen bij Paam Laafi, ook tijdens onze tijdelijke afwezigheid.

• Genoeg rustpunten voor Peter hier, de nood is enorm.

• Thuisscholing van Jiska en Phebe: een uitdaging voor ons allemaal.

• Dankpunt: voor het herstel van de vrede na de mislukte staatsgreep in Burkina Faso. Graag gebed voor vreedzame en eerlijke verkiezingen.

•

Studies van Liesbeth en Lydia : we zijn dankbaar dat de meisjes samenwonen (het is gelukt om iets te vinden, prijs de Heer!) en dat hun schooljaar goed gestart is.

Gods zegen aan jullie allen!

Peter en Ineke Van Dingenen, Liesbeth, Lydia, Jiska en Phebe

• 14 •

OM België viert 50 jaar!

Op 24 maart dit jaar bestond OM België 50 jaar. 50 jaar geleden kocht OM namelijk een basis van waaruit ze in Europa konden werken – het gebouw in Zaventem.

Heel veel bediening is de laatste 50 jaar uit dit gebouw gevloeid - telkens met een andere bestemming – maar telkens tot eer van God. Zo werd vanuit dit gebouw de hele bediening van OM gesteund op administratief vlak, of werden auto’s en vrachtwagens klaargemaakt om naar India of Afrika te gaan – telkens met het doel het goede nieuws van Jezus Christus te verspreiden! Later hadden we een vloot van 72 Ford Transit busjes die over heel Europa rondreden met teams die aan evangelieverspreiding deden. Nog later werd een conferentiecentrum ontwikkeld om de kerk en allerlei zendingsorganisaties te dienen. Zo werden velen toegerust – of uitgerust – voor bediening in en buiten België. Nu heeft OM België haar kantoren in Zaventem in wat vroeger de garage was. Op die manier is het een gebouw dat heel wat bedieningen zien passeren heeft. Het gaat ons ook helemaal niet om het gebouw, maar we stellen onszelf telkens de vraag hoe dit gebouw het beste de bediening van vandaag kan ondersteunen. En daarbij komt de nadruk op bediening te liggen en op wat we aan het doen zijn.

De laatste paar jaar hebben we hard gewerkt aan het uitbreiden van de evangelisatieteams in België en vandaag zijn zij de grootste afdeling (van de drie) binnen OM België.

Het is dan ook ons verlangen dat we in de komende 50 jaar de kerk in België en wereldwijd mogen blijven dienen met als uiteindelijk doel dat de naam van onze Here Jezus groot gemaakt mag worden en dat velen Hem mogen leren kennen als Heer en Heiland.

Mamifeno en Anita Mamifeno en Anita wonen en werken met hun gezin in Madagaskar. Mamifeno is er directeur van de bijbelschool waar hij lesgeeft en hij ondersteunt de gemeentestichting in de omgeving. Anita zorgt voor het gezin en het onderwijs van hun drie kinderen. Als landbouwingenieur leert ze ook de studenten de grond op een duurzame manier bewerken. Anita is afkomstig van de VEG-gemeente te Hasselt.

Dankzij de uitnodiging van Anita’s vader, konden zij en de kinderen voor een maand naar België komen afgelopen zomer.

Het bezoek gaf hun de kans de familiebanden opnieuw aan te halen. De kinderen konden hun opa en oma nog eens zien, maar ook de geestelijke familie werd bezocht. We zijn de Heer dankbaar dat de contacten met de gemeente en de persoonlijke contacten versterkt mochten worden. We mogen ook gebed vragen voor onze ‘aardse’ familie. Anita’s moeder staat nu open voor het evangelie, maar haar zus, haar vader en zijn broer moeten er nog niets van weten.

Mamifeno was deze keer in Madagaskar gebleven om o.a. het nieuwe schooljaar voor te bereiden en de grond van de bijbelschool te regulariseren. Graag gebed gevraagd voor de juiste nieuwe studenten en voor de grond.

Afgelopen schooljaar zijn er 22 studenten afgestudeerd. We danken de Heer voor zichtbare vruchten in het persoonlijk leven van enkele studenten. Sommige hebben we echt mogen zien groeien in de Here. Ook de studiereis van afgelopen schooljaar was, ondanks een ernstige autopanne, erg gezegend. Zowel de mensen in de kleine gemeente in Andaigo, waar de studiereis naar toe ging, als de studenten en medewerkers zelf, werden bemoedigd.

Verder helpt Mamifeno de kleine, jonge gemeente in Amboanjobe (dat is onze buurt) en mogen we samenwerken onder koppels en gezinnen. Onze visie voor koppels en gezinnen is dat zij sterker in de Here worden en in hun roeping om Zijn licht uit te dragen.

Wil je op de hoogte blijven van ons werk in Madagaskar, stuur dan een mailtje naar vrienden-anita-mamifeno@live.be en onze vriendenkring bezorgt je onze nieuwsbrief.

Hartelijk bedankt voor je steun en gebed.

Mamifeno, Anita, Yedidya, Yedaya en Yediaël

• 15 •

Nieuws van onze zendelingen Onze Hemelse Vader zorgt voor ons en tegelijk ook voor creatief toegankelijke landen.

Ja amai, dat is me wat om op te vertrouwen! Wij hebben het mogen ondervinden! Ook al kenden we een onaangename strijd, veroorzaakt door de tegenstander, toch was de Heer trouw.

We werden geleid naar creatief toegankelijke landen in Noordoost- Azië. Al tien jaar baden we hiervoor en in april dit jaar kregen we de kans om mee te gaan op gebedsreis daarheen. Wij vertrokken op Schiphol voor zo’n 8.300 kilometer. Samen met twee Nederlandse directrices werden we toegevoegd aan een dokterskoppel en een 18-jarig meisje, alle drie uit Singapore. Aldus werd onze zevenkoppige groep met veel discretie begeleid bij de eerste zendingscontacten. Gedurende drie dagen werd ons geleerd om de kool en de geit te sparen bij contacten met de plaatselijke overheden en bij de contacten met de lokale bevolking.

te protesteren ondergaan. Dit werd ons zeker niet getoond. Zo waren er ook de arbeiders en landbouwers en anderen die te voet of met de fiets voortdurend onderweg waren of hard labeur verrichtten in zeer moeilijke, soms gevaarlijke omstandigheden. Dit om zelf in hun levensonderhoud te voorzien alhoewel de leiding van het land dit zogezegd voor het volk doet.

Lees Hosea 14 zodat u zelf kunt zien hoe de Heer Samaria kon straffen of redden in die bijbelse tijd, naargelang hun wil of onwil om berouw te hebben en zich te bekeren. Zo kan de Heer nu en toen met creatief toegankelijke landen omgaan.

duid door de overheid. Daar vertelden ze ons hoe we voor die creatief toegankelijke landen kunnen zorgen, namelijk door vurig tot de Heer te bidden om de geestelijke strijd te winnen.

De medewerkers daar stralen Jezus’ liefde uit zonder woorden. Zal het bamboegordijn in Noordoost -Azië kunnen opengaan? Ja! Alléén door gebed !

Toen we terugkwamen in het Grote Buurland leerden we een universiteit kennen die ontstaan is door christelijke professoren die willen samenwerken met marxistische leerkrachten, aange-

Michel en Conny Goossens-Raes.

Aanhoudend gebed is noodzakelijk. Binnenkort starten we een gebedsgroep voor deze landen in Noordoost- Azië in ons huis, zo de Heer het wil. We zouden dan maandelijks bijeenkomen.

Na een strenge grenscontrole - met de juiste visa - werden we als toeristen in een busje begeleid. Zo konden wij aan een hoog tempo bezienswaardigheden bekijken. Deze waren o.a. het drielandenpunt aan een mooie grensrivier, politieke gebouwen, dans- en ballet- en taikwondo-opvoeringen door kleine kinderen na schooltijd. Op een zeer hoog niveau brachten zij met voortdurend geforceerde glimlach lange, mooie en ingewikkelde kunststukjes. Als klap op de vuurpijl gaf een groep kleuters van 3 tot 6 jaar, drie uur na schooltijd, een meer dan één uur durende show met o.a. vioolstukjes waar onze kinderen pas aan toe zijn op 9 tot 10 jaar. Dit alles moest ons toeristen overtuigen dat hun land één van de meest volmaakte landen ter wereld is!

We realiseerden ons sterk dat we regelmatig moesten bidden of liederen zingen (zoals Opwekkingslied 553 ‘Laat het feest zijn in de huizen’) ook al waren die huisjes armoedig.

Zo konden we de Heer loven om invloed te hebben op de geestelijke strijd die voortdurend gaande was en is. Zo bleven we ons steeds bewust van de wrede dingen die christenen en ieder die durft

• 16 •

Bezoek onze vernieuwde site www.veg.be

Gave Veste biedt hulp aan asielzoekers Tentenkamp in Brussel Vanaf eind augustus bleek de Dienst Vreemdelingen Zaken (DVZ) in Brussel het aantal asielaanvragen niet aan te kunnen. De overheid wil niet meer dan 250 asielaanvragen per dag registreren.

Zij wil hiermee asielzoekers afschrikken om in België asiel aan te vragen en ze door zullen reizen naar een ander EUland. Wat is het gevolg? Sinds eind augustus tot en met september kwam het op werkdagen dagelijks voor dat de DVZ in Brussel een 100 tot 300 asielzoekers niet toeliet voor registratie. DVZ gaf aan de meest kwetsbaren echter voorrang voor registratie.

De niet-geregistreerden moesten 3 tot 14 dagen wachten en kregen vanaf eind augustus tot 21 september geen opvang. Zij moesten op straat slapen. Als gevolg ontstond voor het DVZ in Brussel een enorm tentenkamp, met een capaciteit van zo’n 1000 vluchtelingen. Dit was niet door de overheid opgezet, maar spontaan ontstaan doordat Belgen allerlei spullen begonnen te brengen naar de vluchtelingen. Verder gaven een heel aantal hulporganisaties gratis voedsel, kleding, dekens, tenten, etc. Ook was er een gratis huisartsenpost van ‘Dokters van de wereld’.

72 vluchtelingen opgevangen bij gastgezinnen

Gave Veste heeft in samenwerking met de Brusselse organisatie StapSteen een crisisopvang voor de meest kwetsbaren georganiseerd . Tussen 2 en 17 september hebben we 72 vluchtelingen opgevangen door ze in Brussel op te halen en onder te brengen bij gastgezinnen in Brussel of in de directe omgeving.

Nadat we een oproep hadden geplaatst, hebben veel gezinnen zich aangemeld als opvang-gastgezin, waar vluchtelingengezinnen met kinderen kunnen verblijven voor maximum 6 dagen. Er zijn vooral gezinnen met baby’s en zwangere vrouwen uit Syrië en Irak opgevangen, alsook uit Somalië. We hebben 6 alleenstaande minderjarige asielzoekers opgevangen (2 meisjes uit Eritrea en 4 jongens uit Afghanistan), die zonder

ouders naar België waren gekomen. Wat mij trof was het volgende: Toen ik met een Irakees echtpaar (waarvan de vrouw zwanger was) onderweg was naar Antwerpen, om hen bij het gastgezin te brengen, ontstond er een gesprek. Deze Mohammed vond het zo bijzonder dat we hen als christen opvang aanboden.

Hij vertelde: ‘Ik had heel slechte gedachten over christenen, maar nu ga ik heel anders denken over christenen.’ Hij had daarvoor ook al een positieve ervaring door christenen op het Griekse eiland Lesbos, waar hij zich gratis kon douchen en zijn kleren kon wassen. Hij zei: ‘Misschien ga ik nog eens van geloof veranderen…’ Inmiddels is hij en zijn vrouw in een Noodopvangcentrum gaan wonen.

Daar heeft hij opnieuw contact gekregen met christenen, die een buddy voor hen zijn geworden en veel voor hem en zijn zwangere vrouw kunnen betekenen.

Als christenen hebben we nu de geweldige kans om Gods liefde in daden te laten zien aan de vele (moslim)vluchtelingen. Voor hen zal het een onvergetelijke ervaring zijn geworden dat ze de eerste dagen dat ze in België waren, zo fijn opgevangen werden bij christenen, waardoor ze opener worden voor het geloof in Jezus Christus. Daarna worden

• 17 •

ze aan een buddy gekoppeld dichtbij het Asielcentrum waar ze zijn gaan wonen. Het is zo waardevol dat zij in een vriendschapsrelatie iets van de liefde van Jezus proeven, waardoor ze vanzelf met vragen over het christelijk geloof zullen komen.

Cursussen

In deze tijd is er redelijk wat animo om iets te betekenen voor vluchtelingen.

Daarom geeft Gave Veste dit najaar de cursus Kerk en Vluchteling in Brugge, Gent en in Koersel Beringen, zodat er vanuit de lokale gemeenten christelijk werk onder vluchtelingen wordt opgestart richting de nieuwe (Nood)Opvangcentra. Ook uw gemeente kan Gave Veste uitnodigen om een cursus te verzorgen.

Wat kunt u concreet betekenen?

Kijk eens op: http://www.gaveveste.be/ nl/hoe-kan-ik-helpen Ook is uw gebed en gift zijn harte welkom.

Gave Veste, Sjaak van Leijenhorst, 048677 63 47 of 03-25 61 721

Hulp aan de vluchtelingen in Calais.

Begin juli kreeg een lid van de Christengemeente Berchem het op zijn hart om hulp te bieden aan de vluchtelingen in de tentenkampen van Calais. Op het nieuws kwamen er geregeld beelden van de erbarmelijke omstandigheden, die niemand onberoerd lieten.

We vormden een groep van enthousiaste vrijwilligers, met als doel hulp te bieden vanuit een christelijk perspectief, met een christelijke ideologie. Begin september vetrokken we voor de eerste maal naar Calais. Dit gebeurde niet onvoorbereid. We werken samen met Charles Powers, een Amerikaanse zendeling en voorganger die sinds 2011 actief is in de Baptsistengemeente te Boulogne-Sur-Mêr en sinds november wekelijks een groep Soedanezen bezoekt. Het werd een hallucinante dag vol met onuitwisbare indrukken.

De toenemende frequentie aan hopen vuilnis, troepen politie, vluchtelingen en hekken met prikkeldraad waren maar een voorbode van de andere wereld waarin we terecht zouden komen, op slechts enkele kilometers van onze mooie, Belgische kust. Het eerste wat opvalt, wanneer je het kamp zelf binnenkomt, is de wanhoop die de vluchtelingen drijft tot het inruilen van hun eigen, vertrouwde leefwereld voor een onderkomen tentenkamp. Uit een chaos aan tenten, zeilen en afval is in enkele maanden een woonplaats ontstaan

voor meer dan 4000 mensen op slechts 9 vierkante kilometer. Dieper in het kamp, zijn er winkels, restaurants, bars en een discotheek opgebouwd. We zijn zelfs een school voor kunst, ambachten en talen, een moskee en een kerk tegengekomen. Deze kerk is centraal gelegen en wordt met veel zorg en respect behandeld.

De netheid die we in de kerk terugvinden staat in schril contrast met de rest van het kamp. Er is een groot gebrek aan hygiëne, met onder andere bedwantsen en schurft tot gevolg. Ook steken er steeds meer luchtweginfecties de kop op. Er is wel een post van Médicin du Monde (Dokters van de Wereld), maar deze is niet altijd geopend en zwaar onderbemand. Het toenemende aantal botbreuken en snijwonden door het wagen van de oversteek naar Engeland, maakt het er niet gemakkelijker op. Met de winter in het vooruitzicht zal de situatie alleen nog maar schrijnender worden.

Spanningen tussen de verschillende bevolkingsgroepen en religies zijn onvermijdelijk. Hoewel dit nog niet het grootste probleem vormt, komen de onderlinge conflicten steeds meer boven water drijven. Bovendien maakt de negatieve druk van buitenaf - vluchtelingen zijn namelijk niet voor iedereen even welkom - de stemming alleen maar bedrukter. De continue supervisie van de politie, die bedreigend overkomt, speelt hier ook nog eens een intensiverende rol in.

De sfeer is er geladen, noch droevig, noch vrolijk. Het lijkt alsof ze een nieuwe emotie hebben uitgevonden die enkel zijzelf kennen en verstaan. Ze lachen om niet te huilen. Desondanks is het onthaal telkens zeer warm. Een gedekte tafel en stoelen staan klaar en het weinige eten dat er is, wordt met liefde voor ons bereid. Bovendien is er bij de Soedanezen steeds de gelegenheid om met elkaar te praten en enkele liederen, zoals This is the day en Country road, te zingen.

Op deze momenten komen de verhalen boven.

Zo ontmoetten we Anouar, onze chefkok. Hij vertelde ons dat hij reeds 1

• 18 •

maand en 20 dagen in het kamp verbleef en dat hij in Frankrijk wilde blijven. Later bleek dat ook hij er toch op gebrand was om een nieuw leven te beginnen in Engeland en zijn familie te laten overkomen. Mohammed daarentegen volgde al enkele weken lessen om de Franse taal onder de knie te krijgen, hij wil namelijk een leven in Frankrijk opbouwen.

Ten slotte maakten we kennis met Farah, een Soedanese bootvluchteling die een traumatische overtocht achter de rug had. Zijn boot kapseisde doordat de bestuurder onder invloed was. Hij was één van de overlevenden. Iedere avond waagt hij zijn kans om Engeland te bereiken. Hier wil hij zijn studies wiskunde verderzetten en voort gaan in de medische wetenschappen. Overigens ziet Farah ons, Europeanen, als zeer vriendelijke en vrijgevige mensen. Hij kwam over als een gemotiveerde en dankbare persoon.

De dankbaarheid van de vluchtelingen is verbazingwekkend. Wanneer verschillende auto’s met hulpgoederen worden uitgeladen wacht iedereen geduldig zijn beurt af. De sfeer blijft opvallend gemoedelijk en iedereen is tevreden met wat hij krijgt.

Iedere week is er een enorme evolutie te zien in het kamp. De plaats die eerst enkel een toevluchtsoord was voor mannen, werd ook een tijdelijke tussenstop voor een steeds meer vrouwen en kinderen. Alsook neemt het aantal vluchtelingen in het kamp toe; tegen Kerst verwacht men dat er 5000 mensen zullen verblijven.

Het groeiende aantal vluchtelingen neemt ook een groeiende nood aan hulp met zich mee. Daarom zullen wij ons blijven inzetten door op regelmatige basis naar Calais af te reizen. Dit doen we om te voorzien in hulpgoederen maar ook om hen een hart onder de riem te steken.

Wenst u meer informatie of wil u helpen?

Dan kan u steeds terecht op dit emailadres: wim_verpoorten@hotmail.com.

Eliana Gorga en Hanne Schelstraete

Een bijbelclub, wat is dat?

Ooit al gehoord van een bijbelclub of nog helemaal niet? Wat houdt dat precies in zo’n bijbelclub? Hieronder een korte uitleg.

Voor wie is een bijbelclub?

Jongeren en volwassenen met een verstandelijke of meervoudige beperking.

Wat is het ?

Zoals heel veel mensen in de evangelische gemeenten naar een kleine groep gaan voor de gemeenschap rondom Gods Woord, zo willen we dat ook aanbieden aan mensen met een verstandelijke handicap.

Ze krijgen het Woord van God aangeboden op hun niveau. Dit betekent dat het niet kinderachtig maar wel kinderlijk eenvoudig zal zijn. Veel verschillende communicatiemiddelen en didactisch materiaal helpen hierbij.

Het doel is om samen God groot te maken, elkaar te bemoedigen als gelovigen, te groeien in geloof en in het liefhebben van de Here Jezus.

Wie doet wat?

Bijbelclubs zijn een initiatief van Gemeente en Gehandicapten vzw. Een plaatselijke gemeente is gastgemeente en ondersteunt het werk voor de hele regio. www.geng-info.be/index_7.htm Vrijwilligers stellen het programma samen en mensen met beperkingen

komen ervan genieten. Soms kan een ouder of begeleider erbij blijven als dat nodig of aangenaam is.

Waar?

Op verschillende plaatsen in Vlaanderen.

Bijbelclub West-Vlaanderen In de Evangelische Kerk De Pottenbakker, Meensestraat 83, 8500 Kortrijk, telkens om 15u op zondagnamiddag. Op zondag 25 oktober 2015, 24 januari en 24 april 2016.

Contactgegevens: Sara Govaert-Raemdonck Disgracht 14 - 8501 Heule 0473/76.56.85 sara.raemdonck@gmail. com Bijbelclub Oost-Vlaanderen In de Christelijke gemeenschap Oudenaarde, Blekerijstraat 15, 9700 Oudenaarde, telkens van 10u-12u op zondagmorgen. Op zondag 27 september en 22 november 2015 Contactgegevens: Peggy Eggermont- Boermans Wittelstraat 12 - 9750 Zingem 0498147470 of 09/2786780 peggy.boermans@telenet.be Bijbelclub Noord Limburg Contactgegevens: Op het adres van Dreesen Ruben en Hil-

Elke dag is een geschenk van God. Elke dag wil Hij ons ook een geschenk uit Zijn Woord geven.

Dit fraaie dagboekje met korte overdenkingen, brengt je dichter tot God en Zijn Woord.

ISBN: 9789077669914, gebonden met leeslint, 400 pag., prijs: € 17,95.

Verkrijgbaar in uw christelijke boekhandel.

GRACE PUBLISHING HOUSE www.gracepublishinghouse.com

• 19 •

kens Kelly (neem contact met hen voor de juiste data) Ekselsebaan 43, 3990 Hechtel 011/749317 ruben.dreesen@telenet.be Bijbelclub Midden Limburg In de Evangelische Gemeente Paulus (achteraan) , Evence Coppeelaan 31, 3600 Genk telkens van 15u tot 16.30 u op elke derde zondag van de maand.

Contactgegevens: Haenen Jansen Jacqueline Vennestraat 319.1.3, 3600 Genk 0499/294168 jacqueline.jansen1@telenet.be Meer info: Peperhofstraat 58 – 3600 Genk Tel: 089/38 55 64 geng@telenet.be www.geng-info.be

dat

Gegrepen

Uit het leven & werk van Ger Smit door Jean Bos

Uit het leven & werk van Ger Smit L I N DA SM I T- A D R IA E N S

Gegrepen

uit

L I N DA SM I T- A D R IA E N S

e

Gegrepen

‘Gegrepen’ Uit het leven & werk van Ger Smit Auteur: Linda Smit-Adriaens Paperback, 116 pag., €14,50 Uitgeverij: Kirjaboek, www.kirjaboek.nl ISBN 978-94-60082-50-4

Medio september verscheen van de hand van Linda Smit-Adriaens: ‘Gegrepen - uit het leven & werk van Ger Smit’. Het werd opgevat als herinnering aan een dierbaar iemand en dat ademt het ook uit. Verslagen over oorlog, familie en ziekte worden afgewisseld met puntige stukjes en een terugblik op een boeiend leven. Al bij al een eerlijk, onderhoudend en vlot leesbaar biografisch document.

Wie Ger Smit gekend heeft, zal hem ook hier weer herkennen in zijn humor en krachtig getuigenis. Voor anderen is de kennismaking beslist de moeite waard, vooral wie in het leven te kampen krijgt met ziekte of ernstige tegenslagen. Het vrij ruime aanbod aan columns, verschenen in een seculier streekblad, tekent Nederland omtrent de millenniumwisseling. Maar er zit ook telkens een hint in naar God, Jezus, de Bijbel of de toekomst.

Ger groeide op in een communistisch milieu dat uitgaat van de maakbaarheid van mens en maatschappij. Hijzelf bleek niet zo maakbaar, totdat de echte Maker Zich ermee ging bemoeien.

C

Verkrijgbaar via de winkels en de webshop van Het Goede Boek www.hetgoedeboek.be en via www.kirjaboek.nl

tot rust komen?

Connect Christelijke Herbronning

7 ruime studio’s voor kort of lang verblijf

Adres:

Oudenaardseweg 140 - 9790 Wortegem-Petegem

Info en reservaties: www.chconnect.be - info@chconnect.be 0497 – 67 99 99

verbonden met God verbonden met anderen verbonden met Gods schepping

een plaats van bezinning tussen het groen en de velden van de Vlaamse Ardennen persoonlijke herbronning, teambuilding, gemeenteweekends, enz.

10 % kennismakingskorting (tot 15 maart 2016) en groepskorting (het hele jaar)