II. WYWIADY JAKOŚCIOWE
Scenariusz wywiadu został opracowany na podstawie wyników ankiety i uporządkowany wokół dziesięciu pomocniczych pytań badawczych. W tej części raportu podsumowano wywiady, przywołując wspomniane pytania. Zacytowano wiele oryginalnych wypowiedzi krytyczek i krytyków. Ostatecznie w grupie uczestników tego etapu znalazło się 13 osób, w tym: 6 kobiet i 7 mężczyzn, 8 osób do 40 roku życia, 5 osób w wieku 40 lat i więcej, 3 osoby na etacie (w redakcji bądź na uczelni), 10 osób zajmujących się krytyką na podstawie umowy o dzieło i/lub umowy zlecenia albo bez umowy.
1
JAKIE SĄ PODSTAWOWE PROBLEMY KRYTYCZEK/KRYTYKÓW TEATRALNYCH W CZASIE PANDEMII? JAK WYGLĄDAŁA PRACA KRYTYCZEK/KRYTYKÓW W CZASIE PANDEMII?
Pandemia w znacznym stopniu wpłynęła na działalność krytyczek i krytyków teatralnych, choć w tym gronie dostrzegalne są wyraźne różnice warunkowane przede wszystkim formą zatrudnienia. Sytuacja okazała się szczególnie dotkliwa dla osób, które nie mają umowy o pracę albo regularnej umowy zlecenia i są uzależnione od umów o dzieło. Gdy nagle odwoływane są premiery i festiwale, trzeba mieć rozwinięte zdolności dostosowawcze i być wytrwałym. Dwie osoby wśród badanych tuż przed pandemią zrezygnowały ze stałego zatrudnienia i zdecydowały się pisać o kulturze (w tym o teatrze) w ramach wolnego zawodu, dwie inne straciły etat w czasie pandemii. Mimo że na początku doświadczały licznych trudności, z czasem udało im się wypracować sposób funkcjonowania zapewniający zamówienia na teksty. Dla osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę pandemia nie oznaczała rażącego pogorszenia w sensie finansowym. Dotyczyło to pracowników redakcji kulturalnych, jak i osób, które związane są na przykład z uczelniami, a o teatrze piszą dodatkowo. Jeden z respondentów wspomniał, że jego wynagrodzenie w dużej redakcji zostało przez kilka miesięcy zredukowane o 20%. Jeżeli
33
